Ειδικότητα στις ΗΠΑ

[notbad]

suave η άποψη μου (από τη φετινή εμπειρία μου) είναι ότι τα community της βοστώνης δεν είναι ιδιαίτερα δυνατά.

Είναι λίγο υπερτιμημένα δεν έχουν ιδιαίτερο diversity και work load. Βέβαια μπορεί κάποιος

να κάνει καλύτερες επαφές για rotation η έρευνα αν εχει χρόνο.

In terms of clinical training i would pick far east (εξαρτάται πάλι από το ποιο είναι αυτό). Αλλά δυστυχώς στο match τα πράγματα είναι δίκοπο μαχαίρι. όπως είδες και συ κυκλοφορούν πάρα πολλοί strong candidates και τα πράγματα δυσκολεύουν. Επιπλέον θα παρατήρησες από το nrmp directory ότι φέτος τα prematch έχουν αυξηθεί άρα οι θέσεις του match έχουν κάπως μειωθεί.

Συμπέρασμα: εδώ που έφτασες ότι πάρεις καλό είναι. Το ίδιο ισχύει και για τους υπόλοιπους (από μας).

Δεν το συζητώ καν, μιλάμε στην απίθανη περίπτωση που σε κάνουν rank highly όλα τα προγράμματα, και τελικά το πού θα πας θα εξαρτηθεί από την δική σου λίστα. Δεν είναι ότι έχω τις άπειρες επιλογές, ούτε πιστεύω ότι θα διαλέξω πού θα πάω, αλλά αφού κάποιο πρέπει να μπει πρώτο και κάποιο δεύτερο κοκ, απλά ρωτάω απόψεις Ευχαριστώ πολύ για όλες τις απαντήσεις!

Το fellowship που θέλω και από community μπορώ να το πάρω, ακόμα και από κακό community, οπότε δεν με αγχώνει.

Ε ναι ας πούμε τότε south east, όπως Alabama, Mississippi, Tennessee, Arkansas κλπ Δεν έχει τόση σημασία η γεωγραφία και συγνώμη για το λάθος, απλά ως αναλογία του far west, περιοχές που είναι λίγο πιο άγνωστες και πιο "εξωτικές". Όπως είπε ο fractall, όπου και να με πάρουν (αν με πάρουν) θα πάω.

[newdoc22]

καλησπερα και συγχαρητηρια για την προσπαθεια ολων των παιδιων που συνεισφερουν με την εμπειρια τους στην καλυτερη πληροφορηση μας. επειδη ετοιμαζομαι να δωσω το step 1 την περιοδο Μαιο-Ιουνιο-Ιουλιο ηθελα να ρωτησω αν ισχυουν καποιες φημες που διαβαζω και σε ξενα forum οτι οι IMG's που δινουν εκεινη την περιοδο τελικα περνουν πιο χαμηλα σκορ επειδη συμπιπτει με την περιοδο εξετασης και των αμερικανων υποψηφιων. σιγουρα ο κυριοτερος παραγοντας που καθοριζει την επιτυχια ειναι η ατομικη προσπαθεια που καταβαλλει ο καθενας αλλα επειδη σε μια τετοια αγχωτικη διαδικασια ευκολα επηρεαζεσαι απο τετοια σεναρια ηθελα να απευθυνθω στα παιδια που εχουν ηδη δωσει εξετασεις η γνωριζουν κατι σχετικα μ'αυτο για να καταθεσουν την αποψη τους.

[Ortho]

καλησπερα και συγχαρητηρια για την προσπαθεια ολων των παιδιων που συνεισφερουν με την εμπειρια τους στην καλυτερη πληροφορηση μας. επειδη ετοιμαζομαι να δωσω το step 1 την περιοδο Μαιο-Ιουνιο-Ιουλιο ηθελα να ρωτησω αν ισχυουν καποιες φημες που διαβαζω και σε ξενα forum οτι οι IMG's που δινουν εκεινη την περιοδο τελικα περνουν πιο χαμηλα σκορ επειδη συμπιπτει με την περιοδο εξετασης και των αμερικανων υποψηφιων. σιγουρα ο κυριοτερος παραγοντας που καθοριζει την επιτυχια ειναι η ατομικη προσπαθεια που καταβαλλει ο καθενας αλλα επειδη σε μια τετοια αγχωτικη διαδικασια ευκολα επηρεαζεσαι απο τετοια σεναρια ηθελα να απευθυνθω στα παιδια που εχουν ηδη δωσει εξετασεις η γνωριζουν κατι σχετικα μ'αυτο για να καταθεσουν την αποψη τους.

Δε νομίζω ότι ισχύει κάτι τέτοιο. Και αν ισχύει, δεν πρόκειται ποτέ να το μάθουμε.

[p&B]

Hi guys. I am ECFMG certilfied with >236 scores, 2 years basic and clinical research in Greece and USA ( pending publications...currently in USA) and i am planning to apply also in California( currently preparing the California letter) . Has anyone of you ever applied at this state? Do you believe, its far fetched to have such expectations? also i am not going to choose community hospitals at all.

Thanks in advance

[fractall]

p&B εξαρτάται την ειδικότητα.

Αν μιλάς για παθολογία:

γενικά δεν χάνεις τίποτα να δηλώσεις CΑ (εκτός από 25$ για κάθε αίτηση). Αν έχεις κάνει rotation η έρευνα εκεί λογικά θα πάρεις

συνεντεύξεις αλλά στο match τα πράγματα είναι δύσκολα για τα πανεπιστημιακά εκεί.

όσον αφορά τα community υπάρχουν αρκετά πραγματικά καλά community (μερικά είναι καλύτερα από κάποια πανεπιστημιακά στην ίδια περιοχή) άρα δεν βλέπω το λόγο

να μην δηλώσεις.

Τα πράγματα είναι ανταγωνιστικά και σίγουρα θα βρεις αρκετούς που θα έχουν τα δικά σου credentials και θα δηλώνουν για τα ίδια προγράμματα. ΄Αρα μην απορίπτεις έτσι εύκολα προγράματα γιατι υπάρχει ο κίνδυνος να μείνεις απεξω.

Γενικά δεν θα έχεις πρόβλημα θα πάρεις αρκετές συνεντεύξεις.

Αν μιλάς για άλλη ειδικότητα (peds, psych, fm) είναι πιο εύκολο.

Αν μιλάς για χειρουργική και πάνω τότε πολύ δύσκολο όπως έχουν ήδη εξηγήσει άλλοι προηγουμένως.

[p&B]

are you talking from personal experience or just bullshits?

the vast majority of IMGS have 1-2 electives or observerships and are totally fucked up based on clinical knowledge( having studied only Kaplan or Blueoprints in their life and doing presentations during their electives years...books like harisson or CMDT sounds like allien to their ears). There is a falasy of double 99% IMGS candidates but even these are losing the game since the program directors can see that they have given the USMLEs after the graduation and that is the reason why they overlook them. I am just asking about categorical University programs (internal medicine) in San Francisco or Los Angeles( apart from states)...? Is it worth trying?

[Ortho]

I agree with fractall.

Being an IMG with minimal US clinical experience does not necessarily mean minimal clinical experience neither poor performance or lack of potential. There are many IMGs better than US Medical Graduates. IMGs with 99/99 applying for internal medicine, will definitely get a spot, even without US clinical experience, publications, etc... They will easily get H1B visas instead of J1s... I know of a program in PA that even guaranteed a green card.. It's the nature of the IM residency. Just look at the numbers: 54% of IM residents are IMGs! That is not true for the surgical specialties which are very competitive (eg. only 2% IMGs in ortho). IMGs are certainly NOT losing the game in IM. Got two friends of mine with 99/99 each. Interviewed this year for IM and got 18-20 interviews each. Both had NEVER been to the US before their interviews this year. They both matched at top caliber university IM programs. And THEY were choosing the programs, not the other way around. For the California thing, I don't know shit, because I did not apply to CA.

I am a Greek, Belgium-trained IMG matched into a US top caliber university-based, hands-on, orthopedic surgery residency program. I can assure you, that whatever your goal, it's always worth trying your best and take advantage of all the available options. Thus, apply to as many programs as you can. You never know. Even if you feel like being a strong candidate, it's better to spend a few extra bucks than to sacrifice potential chances.

[p&B]

Man, first of all how do you define the "top caliber University"?

These universities programs are no more than ten (Harvard, Hopkins, Tufts, Washington University, UCSF, UCLA, Presbyterian, Baylor, Southwestern,Mayo) and certainly you and your friends are far away from these programs.

Talking from personal experience IMGS double 99%("...after the graduation") with electives and nothing more can shoot only South less well known Universities (opos ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - agglika - agglika - pesta...). Friend of mine with interview at John Hopkins and USA clinical and research activity (not double 99%), the program director made it clear to them: the reason we called you is because you shoot it during your university years and we can see a continuity in your CV, not like the other IMGs candidates...

Anyway, thanks for your help and keep it real

[notbad]

Καλά χαλάρωσε...υπάρχουν πάρα πολύ καλά πανεπιστήμια που δεν ανέφερες UPenn, Yale, Northwestern, UIC, Duke για να πούμε μερικά, και πόσα άλλα που αν ρωτήσεις τους αμερικανούς -αν κάνεις παρέα με κανένα- θα σου πουν πολύ περισσότερα από όσα ξέρεις εσύ και οι γνωστοί στην καφετέρια στην Ελλάδα πχ ένα που δεν το ήξερα και όποιον αμερικανό έχω ρωτήσει το θεωρεί φοβερό πρόγραμμα είναι το University of Wisconsin στο Madison, που ούτε το είχα ακούσει ποτέ και αν το άκουγα με την ελάχιστην γνώση που έχω για αμερικανικά πανεπιστήμια θα έλεγα σιγά τί πανεπιστήμιο είναι αυτό. Κι όμως...και πόσα άλλα...το Wash U που είπες στο Saint Louis, ή Cleveland Clinic ή Vanderbilt ή NYU και ο κατάλογος μπορεί να μην τελειώσει. Επιπλέον...οι αμερικάνοι έχουν μανία με τα rankings και πάντα κάπου θα είναι πρώτοι...δλδ ένα νοσοκομείο που έχει φοβερό ENT τμήμα μπορεί να μην έχει "ξακουστό" IM τμήμα.

Αν το θέμα σου είναι να καμαρώνεις στην καφετέρια που λέγαμε, μπορείς να κάνεις αιτήσεις μόνο UCSF και UCLΑ αλλά όταν στο match σου στείλουν το email "we're sorry you didn't match!" μην στεναχωρηθείς. Από όλα αυτά τα top πανεπιστήμια που ανέφερες υπάρχουν ίδιοι απόφοιτοι ιατρικής και σκέψου κάποιον που έχει BA UCLA, MD Southwestern, ή BA Harvard, MD Johns Hopkins (υπάρχουν, ζουν ανάμεσά μας)...κι εσένα κι εμένα και τον Πακιστανό από το Aga Khan (και ναι όλοι έχουν υψηλά scores, άριστες επιστολές, έρευνα και κλινική εμπειρία αλλιώς δεν θα έμπαιναν στον κόπο)...ποιόν νομίζεις θα προτιμήσουν; Και μπορεί ο όρθο να μας έχει πρήξει με το 54% των IMG αλλά πολύ αριστούχοι AMGs πάνε IM για cardio και gastro ($500,000 starting salary) οπότε, τα πανεπιστημιακά προγράμματα οπουδήποτε γεμίζουν με AMGs που πάνε για τα επεμβατικά. Εγώ είχα συνέντευξη σε πανεπιστημιακό (όχι top caliber σύμφωνα με το greekmeds ranking...και όταν τους ρώτησα για diversity μου απάντησαν "oh yeah we have a few DOs"...ούτε καν caribbeans)

Απλά κάνε αιτήσεις παντού, ειδικά αν θέλεις να μείνεις California. Με τα credentials που έχεις, θα έχεις πάρα πολλές συνεντεύξεις και θα βρεις πολύ καλή θέση σε ένα ωραιότατο πανεπιστημιακό πρόγραμμα. Τώρα αν ντε και σώνει θες να μείνεις μόνο california για τον όποιο λόγο, πρέπει να ανοίξεις τις αιτήσεις σου σε όλα τα προγράμματα της πολιτείας.

Τροποποιήθηκε 16 Φεβρουαρίου 2009 από suave

[indie]

πρωτα απολα να πω στον φιλο p&b κατι που λογικα θα επρεπε να ειχε μαθει τοσο καιρο στην αμερικη : lose the attitude ...

αν κατι μου εμαθε η αμερικη οσο καιρο ημουνα εκει, ηταν οτι αν μπορεις να φερεις τον κοσμο αναποδα για ενα δευτερολεπτο, σιγουρα θα υπαρχει καποιος που μπορει να το κανει για δυο..

τωρα το αλλο που λεει θελει να το σχολιασει κανενασ???

There is a falasy of double 99% IMGS candidates but even these are losing the game since the program directors can see that they have given the USMLEs after the graduation and that is the reason why they overlook them.

γιατι εχουμε ακουσει για αααπειρους παραγοντες-κριτηρια (π.χ. μεχρι και το αν εισαι νεος ή παλαιος αποφοιτος) αλλα τωρα ξεφυτρωνει και αυτο???

[fractall]

pB

α) εσύ θεωρείσαι καλύτερος κλινικός από όλους αυτούς τους IMGs;Αν ναι με τι κριτήρια; Aν αρκούσε ο Harrison και το CMDT για να γίνεις physician τότε μάλλον δεν θα ξόδευες χρόνο και χρήμα για να πας εκεί. Θα το έκανες στο γραφείο σου.

β) ο φίλος σου έκανε match στο hopkins η κάπου αλλού; δεν σημαίνει ότι επειδή πήρε συνέντευξη θα κάνει κάποιος τελικα match σε πολύ ανταγωνιστικό πρόγραμμα.

γ) πόσους ξένους με τα δικά σου credentials (εκτός αν έχεις GC EAD citizenship etc) ξέρεις στη CA; το έχεις ψάξει;αν πιστεύεις ότι μπορείς καντο μη ρωτάς εδώ.

δ) όταν θα περάσεις τη πραγματική διαδικασία των συνεντεύξεων και θα δεις τον ανταγωνισμό θα αλλάξεις άποψη για πολλά. αρκετοί IMGs που κανουν συνεντεύξεις σε μέτρια πανεπιστημιακά προγράμματα έχουν και research+pubs πλέον. τα scores>95 χρειάζονται για το screening των αιτήσεων. Μετά μιλάει το CV και τα LORS.

ε) ένα σύστημα που η προσφορά (των IMGs) είναι πολλαπλάσια από τη ζήτηση πρέπει να το προσεγγίσει κάποιος με δουλεια, διαλλακτικότητα και οξυδέρκεια όχι με αλαζονεία. Δεν σε έχουν ανάγκη εχουν και δικούς τους grads.

[Ortho]

τωρα το αλλο που λεει θελει να το σχολιασει κανενασ???

There is a falasy of double 99% IMGS candidates but even these are losing the game since the program directors can see that they have given the USMLEs after the graduation and that is the reason why they overlook them.

γιατι εχουμε ακουσει για αααπειρους παραγοντες-κριτηρια (π.χ. μεχρι και το αν εισαι νεος ή παλαιος αποφοιτος) αλλα τωρα ξεφυτρωνει και αυτο???

That's BS. IMGs are NOT losing the game. Look at the numbers: 53.7% of IMGs in IM. I can "πρήξω τ'@ρχ!δ!@ σ@ς" with numbers like Suave said, but that's the bottom line. What more to say? And just to be relevant and down-to-earth with the people in this forum who are faced with years of waiting in Greece, it's certainly better to go after an IM residency in the US instead, even if it's not Harvard or Yale. And btw, my friends PRE(!!)-matched at Yale and SUNY Downstate for IM. They had lots of other choices too, like UPenn for example that would give them a greencard (!!). And they had never been in the US before their interviews. Had no US-LORs or publications. And they did the USMLE thing for 1 year just after they graduated instead of wasting their time with Στρατός or Αγροτικό like I foolishly did, just because "everybody in Greece is doing it". And I'm glad for giving them my advice that saved their asses. That sure is pretty damn real to me.

Τροποποιήθηκε 16 Φεβρουαρίου 2009 από Ortho

[Ortho]

pB

α) εσύ θεωρείσαι καλύτερος κλινικός από όλους αυτούς τους IMGs;Αν ναι με τι κριτήρια; Aν αρκούσε ο Harrison και το CMDT για να γίνεις physician τότε μάλλον δεν θα ξόδευες χρόνο και χρήμα για να πας εκεί. Θα το έκανες στο γραφείο σου.

Κανένας applicant, είτε US είτε IMG ξέρει το Harrison απ'έξω. Αναρωτιέμαι εάν αυτά που λέει τα πιστεύει... Και αν ήταν έτσι, το Harrison δεν θα ήταν γραμμένο από τόσους contributors, αλλά από ΕΝΑΝ. Κατανοητός ο ενθουσιασμός του p&b αλλά let's keep things down to earh.

β) ο φίλος σου έκανε match στο hopkins η κάπου αλλού; δεν σημαίνει ότι επειδή πήρε συνέντευξη θα κάνει κάποιος τελικα match σε πολύ ανταγωνιστικό πρόγραμμα.

Με τις αναμονές στην Ελλάδα για παθολογία, νομίζω ότι θα ήταν πιο ρεαλιστικό να κρατάτε τον πήχη λίγο πιο χαμηλά, αφού αρχίζετε χαμηλά. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να διαλέξει κάποιος 5 χρόνια αναμονής ή το Harvard μόνο? Δεν είναι τουλάχιστον ηλίθιο το "δίλημμα"?

γ) πόσους ξένους με τα δικά σου credentials (εκτός αν έχεις GC EAD citizenship etc) ξέρεις στη CA; το έχεις ψάξει;αν πιστεύεις ότι μπορείς καντο μη ρωτάς εδώ.

Υπάρχουν ξένοι με καλύτερα credentials. Γνωρίζω ξένους που κυνηγούν θέσεις με USMLEs 99, US-LORs από research που έχουν κάνει στην Αμερική, με publications, και με ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ PhD (= 3 χρόνια full time research). Το 99 στο USMLE σου εξασφαλίζει πολλά φίλε p&b, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είσαι και ο καλύτερος. Και ούτως ή άλλως το θέμα δεν είναι αυτό. Το ζήτημα είναι ότι αυτός που θέλει να κάνει παθολογία δε χρειάζεται 99 στα USMLEs.

δ) όταν θα περάσεις τη πραγματική διαδικασία των συνεντεύξεων και θα δεις τον ανταγωνισμό θα αλλάξεις άποψη για πολλά. αρκετοί IMGs που κανουν συνεντεύξεις σε μέτρια πανεπιστημιακά προγράμματα έχουν και research+pubs πλέον. τα scores>95 χρειάζονται για το screening των αιτήσεων. Μετά μιλάει το CV και τα LORS.

Από τη στιγμή που κάποιος θα πάρει συνέντευξη, σημαίνει ότι έχει πιθανότητες. Η προσωπική επαφή παίζει πολύ μεγάλο ρόλο. Εάν είσαι καλός χαρακτήρας μετράει πολύ στα προγράμματα επίσης. Δεν είναι μόνο τα τυπικά προσόντα..

ε) ένα σύστημα που η προσφορά (των IMGs) είναι πολλαπλάσια από τη ζήτηση πρέπει να το προσεγγίσει κάποιος με δουλεια, διαλλακτικότητα και οξυδέρκεια όχι με αλαζονεία. Δεν σε έχουν ανάγκη εχουν και δικούς τους grads.

Fractall με κάλυψες απόλυτα, αν και αυτό ισχύει κυρίως για τις χειρουργικές ειδικότητες όπως έχουμε πει. Ειδικότητες όπως η παθολογία, νευρολογία, παιδιατρική, ψυχιατρική και family medicine είναι πολύ λιγότερο ανταγωνιστικές.

Τροποποιήθηκε 16 Φεβρουαρίου 2009 από Ortho

[usmeds]

Ζωήρεψε το topic βλέπω!!!

Ο Ortho τα λέει καλά. Από την στιγμή που έχεις τα τυπικά προσόντα που απαιτεί το κάθε πρόγραμμα από τους IMG (ψηλά scores, κλινική εμπειρία και συστατικές από ΗΠΑ +/- «έρευνα»),

το Α και το Ω είναι η εντύπωση που τους κάνεις.

Έχω δει IMG να τρώει την θέση από Αμερικάνο και να μπαίνει ψηλότερα στην λίστα επειδή έκανε καλή εντύπωση ενώ ο άλλος φάνηκε άγαρμπος…

Συνεπώς η συμβουλή μου είναι κάνε αιτήσεις και συνεντεύξεις εκεί που θέλεις να πας και κράτα 2-3 προγράμματα που ξέρεις πως θα σε πάρουν και είναι αποδεκτά για εσένα σαν πισινή.

Τροποποιήθηκε 16 Φεβρουαρίου 2009 από usmeds

[samurai_pizza_dora]

Moλις εριξα μια ματια σε αυτό το αρθρο, καθως τριγυρνουσα ασκοπα στο νετ αντι να διαβάζω φυσιολογια.

salary expectations

Λεει ότι ο μέσος όρος ετησιων αποδοχων είναι καπου στα 150,000. Οχι πως βεβαια ειναι αυτο το θεμα και ο σκοπος που μπορει να θελει να παει καποιος για ειδικοτητα στην Αμερικη(καλα, ειδικα τους ειδικευομενους δεν τους αφορα, το σημαντικοτερο ειναι η ποιοτητα εκπαιδευσης). Απλως αρχισα να αναρωτιεμαι, μηπως καποια άλλα στατιστικά είναι λιγο παραπλανητικά? Μηπως τελικά δεν είναι και τόσο εύκολο να βρεις ειδικότητα στην αμερική όσο νομίζουμε?

Επισης, αυτο που με εχει εντυπωσιασει στις συζητησεις αμερικάνων φοιτητων, ειναι το πόσος ανταγωνισμος, διαβασμα και υψηλες απαιτησεις υπαρχουν στις σχολες τους. Σε μερικες σχολες δεν ειναι παραξενο να αυτοκτονησει κάποιος φοιτητης απο την πιεση! Και μετα κοιτάω και τις σχολές μας... Ατομα που βγαινουν 1-2 φορες το μηνα και τις αλλες μερες μενουν εως τις 1 το βραδυ στο εργαστηριο ανατομιας σιγουρα δεν υπαρχουν(ή αν υπαρχουν θα μετριουνται στα δαχτυλα). Οι "καλοι" του ετους μας, στην Αμερικη αντιπροσωπευουν πανω κάτω το μεσο φοιτητη. Ο μεσος φοιτητης εδω(που χρωσταει ενα λογικο αριθμο μαθηματων, οχι υπερβολικα) θεωρείται εκει αποτυχημενος...

Τελικα τι τρεχει με αυτους τους ανθρωπους? Εχουν τοσο περισσότερες γνωσεις απο εμάς??? Μηπως υπερβαλλουν στα forums? Μηπως απλως εκει ειναι τοπος συγκεντρωσης των μεγαλυτερων φυτων? Μηπως η χρονια μας ειναι απλως τεμπελα? Μηπως δεν εχω παρει χαμπαρι τι κανουν οι συμφοιτητες γυρω μου??? Μηπως απλως ειναι καθυστερημενοι και χρειαζονται 6-8 ωρες διαβασμα τις καθημερικες? Θα ηθελα να ακουσω αποψεις όσων εχουν δουλεψει με αμερικανους συναδελφους please! Να φρικαρω τώρα ή μετα?

Τροποποιήθηκε 23 Φεβρουαρίου 2009 από samurai_pizza_dora

[aterpos]

Moλις εριξα μια ματια σε αυτό το αρθρο, καθως τριγυρνουσα ασκοπα στο νετ αντι να διαβάζω φυσιολογια.

salary expectations

(1.) Λεει ότι ο μέσος όρος ετησιων αποδοχων είναι καπου στα 150,000. Οχι πως βεβαια ειναι αυτο το θεμα και ο σκοπος που μπορει να θελει να παει καποιος για ειδικοτητα στην Αμερικη(καλα, ειδικα τους ειδικευομενους δεν τους αφορα, το σημαντικοτερο ειναι η ποιοτητα εκπαιδευσης). Απλως αρχισα να αναρωτιεμαι, μηπως καποια άλλα στατιστικά είναι λιγο παραπλανητικά? Μηπως τελικά δεν είναι και τόσο εύκολο να βρεις ειδικότητα στην αμερική όσο νομίζουμε?

Επισης, αυτο που με εχει εντυπωσιασει στις συζητησεις αμερικάνων φοιτητων, ειναι το πόσος ανταγωνισμος, διαβασμα και υψηλες απαιτησεις υπαρχουν στις σχολες τους. Σε μερικες σχολες δεν ειναι παραξενο να αυτοκτονησει κάποιος φοιτητης απο την πιεση! Και μετα κοιτάω και τις σχολές μας... Ατομα που βγαινουν 1-2 φορες το μηνα και τις αλλες μερες μενουν εως τις 1 το βραδυ στο εργαστηριο ανατομιας σιγουρα δεν υπαρχουν(ή αν υπαρχουν θα μετριουνται στα δαχτυλα). Οι "καλοι" του ετους μας, στην Αμερικη αντιπροσωπευουν πανω κάτω το μεσο φοιτητη. Ο μεσος φοιτητης εδω(που χρωσταει ενα λογικο αριθμο μαθηματων, οχι υπερβολικα) θεωρείται εκει αποτυχημενος...

(2.) Τελικα τι τρεχει με αυτους τους ανθρωπους? Εχουν τοσο περισσότερες γνωσεις απο εμάς??? Μηπως υπερβαλλουν στα forums? Μηπως απλως εκει ειναι τοπος συγκεντρωσης των μεγαλυτερων φυτων? Μηπως η χρονια μας ειναι απλως τεμπελα? Μηπως δεν εχω παρει χαμπαρι τι κανουν οι συμφοιτητες γυρω μου??? Μηπως απλως ειναι καθυστερημενοι και χρειαζονται 6-8 ωρες διαβασμα τις καθημερικες? Θα ηθελα να ακουσω αποψεις όσων εχουν δουλεψει με αμερικανους συναδελφους please! Να φρικαρω τώρα ή μετα?

(1.) Μερικοί σύνδεσμοι που έχω βρει και εγώ σχετικά με τις αμοιβές/απολαβές των γιατρών στις ΗΠΑ:

- Πολύ καλό είναι το "

MD$alaries

" στο

http://mdsalaries.blogspot.com/

. Μπορείτε να βρείτε αμοιβές για όλες τις ειδικότητες καθώς και για άλλα επαγγέλματα στον τομέα της υγείας.

- Άλλο είναι το "PayScale" το οποίο όμως είναι αργό και έχει λιγότερες λεπτομέρειες. Μερικοί σύνδεσμοι είναι:

1. Salary Survey Report for Job:
   Physician / Doctor, Internal Medicine
   
   
   http://www.payscale.com/research/US/Job=Physician_%2f_Doctor%2c_Internal_Medicine/Salary
   
   
   
   
2. Salary Survey Report for People with Jobs as
   Surgeons
   
   
   http://www.payscale.com/research/US/People_with_Jobs_as_Surgeons/Salary
   
   
   
   
3. Λίστα Ειδικοτήτων (σελίδα 1η)
   
   
   http://www.payscale.com/rcsearch.aspx?str=Physician%20/%20Doctor,%20Pathologist&country=US&category=Job
   
   
   
   
4. Λίστα Ειδικοτήτων (σελίδα 2η)
   
   
   http://www.payscale.com/rcsearch.aspx?str=Physician%20/%20Doctor,%20Pathologist&country=US&category=Job&page=1
   
   
   
   
5. Medical Pathologist
   salary
   
   
   http://www.payscale.com/research/US/Job=Pathologist_(Medical)/Salary
   
   
   Clinical/Anatomic Pathologist
   salary (για
   Τάσο Θεοδωρίδη
   ) !!!!!!!!!
   
   
   http://www.payscale.com/research/US/Job=Clinical_%2f_Anatomic_Pathologist/Salary
   
   
   
   και να και ένα επάγγελμα που λείπει στην Ελλάδα
   
   
   
   
6. Hourly Rate Survey Report for Job:
   Medical Records Coder
   
   
   http://www.payscale.com/research/US/Job=Medical_Records_Coder/Hourly_Rate
   
   

***

(2.) Απλά έχουν άλλο σύστημα εκπαίδευσης (μάλλον καλύτερο), άλλο τρόπο ζωής, άλλο περιβάλλον και δυνατότητες και άλλες προτεραιότητες στη ζωή τους.

***

[Ortho]

@ pizza_dora

Ο μισθός 150,000 $ θεωρείται γενικά μικρός. Είναι ίσως μέσος όρος για physician γενικά. Δεν αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα και πλησιάζει περισσότερο κοντά στο μισθό ενός παιδιάτρου ή ενός απλού παθολόγου χωρίς εξειδίκευση. Οι μισθοί "παίζουν" αρκετά, ανάλογα με 3 πράγματα: 1) private vs academic (ιδιώτης >>>> πανεπιστημιακός), 2) μέρος της Αμερικής που ασκείς την ιατρική ("άγονες" περιοχές με χαμηλή ποιότητα ζωής μπορούν να πληρώσουν πολύ καλά, αλλά επίσης και περιοχές με υψηλό κόστος ζωής), 3) είδος ειδικότητας (επεμβατική/χειρουργική >>> παθολογική). Πχ ένας νευροχειρουργός ιδιωτης άνετα μπορεί να βγάλει 800,000 $ σε ένα χρόνο. Ένας ορθοπαιδικός ιδιώτης, που έχει τελειώσει ειδικότητα και έχει κάνει ένα καλό fellowship (υποειδικότητα), μπορεί να πιάσει 500-600,000, κλπ. Ένας παιδίατρος, πολύ λιγότερα, πχ 170,000, κοκ... Πάλι, ένας ορθοπαιδικός σε πανεπιστημιακό νοσοκομείο ως επίκουρος καθηγητής, μπορεί να βγάζει γύρω στα 250-300,000 περίπου. Ο ίδιος άνθρωπος, με τα ίδια προσόντα ακριβώς στον ιδιωτικό τομέα μπορεί να βγάλει τα διπλάσια και παραπάνω. Βέβαια ο πανεπιστημιακός έχει τρομερά πιο χαλαρό lifestyle, γιατί κάνει "υψηλή επίβλεψη", έχοντας τόσους να δουλεύουν απο κάτω. Ο ιδιώτης από την άλλη, έχει μόνο τον εαυτό του για να τρέξει τα περιστατικά, και είναι στην ουσία συνέχεια "στο πόδι" και πρέπει αυτός "να βγάλει το φίδι από την τρύπα"....

Δεν έχω τελειώσει Ελληνικό πανεπιστήμιο και δεν μπορώ να μιλήσω γι'αυτά. Όμως το σίγουρο είναι ότι υπάρχουν και άξια παιδιά που έχουν τελειώσει Ελλάδα, και μπορεί να είναι καλύτερα από τους Αμερικανούς. Δεν είναι υπεράνθρωποι. Σίγουρα υπάρχει πολλή πίεση στην Αμερική και οι φοιτητές διαβάζουν, αλλά ας μην λησμονούμε ότι έχουν κάνει 4 χρόνια Κολλέγιο πρώτα και έχουν ήδη 1 πτυχίο με πολύ καλό βαθμό (αλλιώς δεν θα έμπαιναν στην ιατρική). Επίσης, ας μην ξεχνάτε ότι την ιατρική που εσείς βγάζετε σε 6 χρόνια, εκείνοι τη βγάζουν σε 4! Και το σύστημά τους είναι έτσι φτιαγμένο ώστε να μαθαίνουν αυτά που χρειάζονται, και όχι ανούσιες λεπτομέρειες. Στο δικό μου πανεπιστήμιο στο Βέλγιο, και από ό,τι γνωρίζω και στα Ελληνικά, δεν είναι τα πράγματα cost-effective. Δηλαδή, το θέμα δεν είναι να σου "πετάξουν" ένα βιβλίο 400 σελίδων στα μούτρα και να σου πουν "διάβασε". Το θέμα είναι να σου δώσουν μια ύλη πολύ οργανωμένη η οποία θα περιέχει αυτά ακριβώς που πρέπει να γνωρίζεις, θα επικεντρώνεται στα πολύ σημαντικά και με μέθοδο που θα σε κάνει να τα μάθεις καλύτερα και στον λιγότερο δυνατό χρόνο (=cost-effective). Στο Αμερικανικό πανεπιστήμιο που ήμουν, οι φοιτητές είχαν όλα τα lectures σε powerpoint, όπως επίσης και μαγνητοφωνημένα όλα τα μαθήματα. Όλα αυτά βρίσκονταν για το κάθε μάθημα στον server του πανεπιστημίου και διάβαζαν πολύ από τους υπολογιστές. Είχαν ερωτήσεις USMLE στο τέλος κάθε lecture και γενικά ήταν όλα πολύ οργανωμένα. Δεν τους πέταγαν στα μούτρα 5 μεγάλα βιβλία για κάθε μάθημα!! Ήξεραν ακριβώς οι καθηγητές τι χρειάζεται να μάθουν οι φοιτητές ώστε να γίνουν επαρκείς. Η φιλοσοφία του συστήματος της Αμερικής γενικά είναι απλή, ώστε να μπορεί να μάθει και ένας "βλάκας", εξ'ου και η ευρέως γνωστή φράση: "You can make a doctor out of a gorilla". Αυτό δεν συμβαίνει δυστυχώς στην Ευρώπη.

Τέλος, όσο για την ειδικότητα στην Αμερική, έχουμε αναλύσει εκτενώς εάν είναι "εύκολη" ή "δύσκολη". Δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί με γενικό τρόπο κάτι. Εξαρτάται από την ειδικότητα. Πχ πλαστική χειρουργική, ορθοπαιδική, νευροχειρουργική, κλπ πολύ δύσκολο να βρει κανείς ξένος (ή μέσος Αμερικανός φοιτητής). Σε αντίθεση με παθολογία, νευρολογία, παιδιατρική, κλπ. Σε παραπέμπω στα προηγούμενα posts.

@ aterpos:

αυτό το mdsalaries που βρήκες δεν είναι ακριβές. Δίνει κάποιους μέσους όρους οι οποίοι δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Όπως είπα παραπάνω στην Dora, ο μισθός μπορεί να "παίζει" πολύ ανάλογα με τους 3 παράγοντες που προανέφερα. Για την ορθοπαιδική που γνωρίζω γιατί με αφορά άμεσα, το mdsalaries γράφει:

http://mdsalaries.blogspot.com/2006/02/ort...n-salaries.html

Here are sample mid-career, annual base salaries :

* Houston, TX: $322,000/-

* Los Angeles, CA: $350,000/-

* Miami, FL: $315,000/-

* New York, NY: $367,000/-

* Seattle, WA: $342,000/-

Υπάρχει όπως είπα μεγάλη διαφορά ανάλογα με το εάν είσαι ιδιώτης ή πανεπιστημιακός. Ο πανεπιστημιακός μπορεί να βγάλει 250-300,000, όμως ο ιδιώτης τα διπλά και βάλε. Γι'αυτό και ο μέσος όρος είναι κάπου ανάμεσα. Επίσης, στις χειρουργικές ειδικότητες, ανάλογα με την υποειδικότητα που διαλέγει κανείς υπάρχει διαφορά μεγάλη. Πχ στην ορθοπαιδική, η σπονδυλική και το adult reconstruction (ολικές αρθροπλαστικές) είναι τα πιο ακριβοπληρωμένα, πχ σε σχέση με το χέρι ή το τραύμα. Γνωρίζω άνθρωπο που τελείωσε ορθοπαιδική στο δικό μας πρόγραμμα στην Αμερική και μετά έκανε upper extremity υποειδίκευση και βρήκε πρώτη δουλειά κάπου κοντά με 600,000... Ο μισθός μεταβάλλεται ανά περίπτωση, και είναι ατυχές να χρησιμοποιήται το concept του μέσου όρου, γιατί απλά υπάρχει μεγάλη αυξομείωση ανάλογα με τους παραπάνω παράγοντες που προανέφερα.

edit: γι'αυτό και άλλωστε πολλοί "ξεμένουν" στην Αμερική και δεν γυρνούν (και όχι γιατί τους αρέσει η Αμερική και "σνομπάρουν" την Ελλάδα)...

Τροποποιήθηκε 24 Φεβρουαρίου 2009 από Ortho

[samurai_pizza_dora]

Eυχαριστώ για τις κατατοπιστικότατες απαντήσεις! Το προβλημα μου ήταν ότι και εμενα μου φανηκε αρκετα χαμηλο το 150000, εχοντας επιγνωση ότι αυτο περιειχε και το μέσο όρο των μισθων των χειρουργων. :S

Και μια τελευταια απορια. Οταν λεμε ιδιωτικό τομέα στην Αμερική, τι εννοούμε? Ιδιωτικα ιατρεία ή μικρές κλινικές? Υπαρχουν ιδιωτικα μεγαλα νοσοκομεια?(οκ, γελοια απορια, αλλα ψιλομπερδεύτικα με τα state και τα πανεπιστημιαλα νοσοκομεια... δλδ τα state ειναι τα δημοσια, υπαρχουν τα πανεπιστημιακα και υπαρχουν και ιδιωτικά? τα πανεπιστημιακα απ'οτι καταλαβα απο την προηγουμενη συζητηση ειναι τα καλυτερα για την εκπαιδευση ενος ειδικευομενου)

Και πάλι ευχαριστώ για τις εξηγησεις!

[Ortho]

@samurai_pizza_dora

Αναλόγως με την ειδικότητα. Εξαρτάται... Πχ στην ορθοπαιδική, πολλές φορές συμβαίνει να συνεταιρίζονται 5-6 ορθοπαιδικοί διαφορετικών υποειδικοτήτων, ή ακόμη και της ίδιας, και ιδρύουν ένα "private practice". Βλέπουν εκεί τους ασθενείς, και χειρουργούν στα ιδιωτικά νοσοκομεία, κλπ...

Τα πανεπιστημιακά γενικά είναι καλύτερα. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες όμως εκεί. Πχ, διάσημα μέρη σαν το Harvard, Tufts, Mayo Clinic, κλπ δεν είναι καλά για να εκπαιδευτεί κανείς στην ορθοπαιδική ειδικότητα. Υπάρχουν πολλοί fellows οι οποίοι στερούν από τους ειδικεύομενους πολλά cases. Πχ στο Harvard κατά τη διάρκεια της συνέντευξης είναι πολύ ανοιχτοί και σου λένε "θα χειρουργήσεις από το 3ο έτος και μετά" (η ορθοπαιδική έχει 5), κλπ... Είναι καλά για να κάνει κανείς υποειδίκευση (fellowship), και ΟΧΙ ειδικότητα... Μπορώ να σου κάνω εκτενή ανάλυση κάποια άλλη στιγμή γι'αυτά, είναι μεγάλη κουβέντα.

Τροποποιήθηκε 24 Φεβρουαρίου 2009 από Ortho

[notbad]

Για παθολογία...

Υπάρχουν πανεπιστημιακά προγράμματα ειδικότητας και όχι νοσοκομεία Συνήθως σε ένα πανεπιστημιακό πρόγραμμα κάνεις rotation σε 4-5 νοσοκομεία

1. Ιδιωτικό νοσοκομείο (πχ Υγεία)

2. Πανεπιστημιακό νοσοκομείο (πχ Πανεπιστημιακό στο Ρίο ή στο Ηράκλειο)

3. Γενικό κρατικό νοσοκομείο (county) που είναι και το πιο brutal από άποψη δουλειάς (πχ Γεννηματάς ή Γεν. Κρατικό Νίκαιας στην Αθήνα-τσιγγάνοι, αλλοδαποί, χωρίς ασφάλεια)

4. Ειδικό καρδιολογικό κέντρο (πχ Ωνάσειο)

5. Ειδικό ογκολογικό κέντρο (πχ Μεταξά ή Άγιος Σάββας)

Σίγουρα υπάρχουν τα 3 πρώτα, συνήθως και το καρδιολικό, το ογκολογικό πιο σπάνια-ανάλογα με τα χρήματα που έχει το πανεπιστήμιο. Αν πρόκειται για παιδιατρικό πρόγραμμα έχουν και ένα ακόμα αποκλειστικά Παίδων.

Υπάρχουν όμως και νοσοκομεία είτε αποκλειστικά ιδιωτικά είτε university affiliated που δίνουν ειδικότητα. Ας πούμε το Υγεία να δέχεται τους φοιτητές του Παν. Αθηνών για τα rotations αλλά να έχει και δικό του πρόγραμμα εκπαίδευσης πχ παθολόγων.

Στο πανεπιστημιακό πρόγραμμα δέχονται πχ 30-50 ειδικευόμενους ανά τάξη, έχουν τα facilities και τα faculty members και τον όγκο ασθενών να τους εκπαιδεύσουν. Στο university affiliated/ community hospital δέχονται πχ 8 ειδικευόμενους, γιατί έχουν μικρότερο όγκο ασθενών και πιο λίγα facilities πχ για ΜΕΘ έχουν μόνο την ΜΕΘ του νοσοκομείου τους και όχι 5 ΜΕΘ όπως ένα πανεπιστημιακό πρόγραμμα ειδικότητας.

Οπότε συνήθως αυτά τα νοσοκομεία (που έχουν συνήθως ονόματα αγίων St Elizabeth, St Raphael, St Joseph) δεν είναι αμιγώς πανεπιστημιακά προγράμματα ειδικότητας (σαν να λέμε νοσοκομείο Βέροιας).

Προσοχή! Τα πχ τα έδωσα όχι γιατί το επίπεδο εκπαίδευσης έχει καμία σχέση! Το χειρότερο νοσοκομείο των ΗΠΑ, για εμένα προσωπικά, δίνει καλύτερη εκπαίδευση από μεγάλα πανεπιστήμια της Ελλάδας, με εξαιρέσεις κλινικών και όχι ολόκληρων ιδρυμάτων...

Τα community είναι όπως είδα, λιγότερο rigorous από άποψη δουλειάς (πχ έχουν day and night float που σημαίνει ότι δεν κάνεις τις εξοντωτικές εφημερίες αλλά μισές), ενώ στα Uni πραγματικά λιώνουν οι ειδικευόμενοι (και στα 2 λιώνουν απλά λέμε λιγότερο λιώσιμο). Παντού υπάρχουν μαθήματα και εκπαιδευτικές διαδικασίας (morning reports, grand rounds, exams, advisors) στα πανεπιστημιακά αν θες έρευνα οι ευκαιρίες είναι περισσότερες, αλλά και στα community είσαι υποχρεωμένος να κάνεις μια εργασία για να αποφοιτήσεις, έστω ένα case report.

Φήμες λένε, ότι από τα community δεν παίρνεις τόσο εύκολα competitive fellowships. Δεν ξέρω αν το πιστεύω ή όχι...πάντως για όλα τα άλλα fellowships παθολογίας εκτός από cardio, GI και από community παίρνεις. Οι αμοιβές είναι οι ίδιες από όπου και αν προέρχεσαι (για τους φιλοχρήματους )

Τώρα ιδιωτικός τομέας συνήθως είναι είτε σε ιδιωτικό νοσοκομείο είτε σε practice (πολυϊατρείο στα Ελληνικά). Πάντως στις ΗΠΑ έχουν ανάγκη γιατρούς...εγώ αυτό κατάλαβα. Αλλά όχι γιατρούς ότι να'ναι...τους δικούς τους γιατρούς

Για τους φοιτητές εξαρτάται το έτος. Τα 2 πρώτα χρόνια και μέχρι να δώσουν το Step 1 λιώνουν τα καημένα. Κάθε εβδομάδα departmental test, κάθε μήνα ΝΒΜΕ test (δλδ ερωτήσεις από τον οργανισμό που διοργανώνει τα USMLE), άσκηση πάνω σε πτώμα (έχουν 1 πτώμα ανά 4 άτομα- tank partners μπρρρ και τα ετοιμάζουν και μόνοι τους- ακόμα πιο χάλια ), τα λυπάσαι πραγματικά. Στο 3ο έτος μπαίνουν κλινικές όπου τρέχουν κι εκεί...στο 4ο έτος όμως που έχουν συνεντεύξεις, αιτήσεις για ειδικότητα step 2 CK/CS είναι πολύ πιο χαλαροί. Και είναι διαφορετική η δομή από Ελλάδα...δεν ξέρω αν είναι καλύτερα ή χειρότερα. Πχ ένας που δεν θα γίνει ορθοπεδικός ή οφθαλμίατρος, δεν θα πάρει το elective month (έχουν υποχρεωτικούς και προαιρετικούς μήνες) και δεν θα δει ποτέ αρθροπλαστική, ούτε laser, και δεν είναι ότι δεν θα τα δει, δεν θα τα διαβάσει και ποτέ. Μπορεί γενική αντιμετώπιση τραύματος στο μάτι και στα οστά να ξέρει καλύτερα από τον έλληνα τελειόφοιτο, απλά χάνει την ευκαιρία να δει την ειδικότητα. Και πολλές άλλες, ΩΡΙΛΑ, δερματολογία, είναι όλα electives. Βέβαια όταν μπαίνει σε μια κλινική, απλά του λένε "πήγαινε δες τον τάδε ασθενή και έλα παρουσίασέ τον"=πάρε πλήρες ιστορικό, κάνε πλήρη φυσική εξέταση, βρες όλα τα εργαστηριακά του (online), κάνε εκτίμηση, ΔΔ και βρες ένα πλάνο αντιμετώπισης, από την πρώτη ώρα και στιγμή. Not bad...δλδ πέσε και κολύμπα μετά το συζητάει με τον επιμελητή και ανάλογα βαθμολογείται. Και αυτό κάθε μέρα...βέβαια και γι'αυτό τους έχουν εκπαιδεύσει, στο 3ο έτος έχουν τα λεγόμενα OSCE (http://www.temple.edu/ics/programs/medicine/fy3.html). Και μην ξεχνάμε και κάτι βασικό, ο αμερικανός φοιτητής σκάει δίδακτρα από $60.000-100.000 στην ιατρική του σχολή, οπότε δεν θέλει ούτε να είναι απροετοίμαστος για τις εξετάσεις του, ούτε να μην βρει την ειδικότητα που θέλει. Δλδ εμ του έχει φύγει η ψυχή να μπει, εμ σκάει και τα ωραία του λεφτά, έχει απαιτήσεις.

Τροποποιήθηκε 24 Φεβρουαρίου 2009 από suave

[notbad]

έκανα match

ΥΓ Πολύ γέλιο η Μόνα Λίζα

[fractall]

congrats σε όλους για το match! κάναμε όλοι?

[usmeds]

Κουμπωμένους σας βλέπω όλους!!

Θα αρχίσετε ειδικότητα στις ΗΠΑ σε λιγότερο από τέσσερεις μήνες.

Ξεβρακωθείτε

Πείτε μας νέα. Δεν είναι ανάγκη να αποκαλυφθείτε.

Από εσάς περιμένουν να μάθουν οι επόμενοι.

Πόσους ξέρετε που κάνανε συνεντεύξεις;

Σε πόσα προγράμματα κατά μέσο όρο;

Με τι βαθμούς, εμπειρία;

Πόσοι κάνανε match;

Που; (γεωγραφικά, είδος προγράμματος)

ΒΤW

[notbad]

Κουμπωμένους σας βλέπω όλους!!

Θα αρχίσετε ειδικότητα στις ΗΠΑ σε λιγότερο από τέσσερεις μήνες.

Ξεβρακωθείτε τί ενθαρρυντικό!

Πείτε μας νέα. Δεν είναι ανάγκη να αποκαλυφθείτε.

Από εσάς περιμένουν να μάθουν οι επόμενοι.

Πόσους ξέρετε που κάνανε συνεντεύξεις; moi

Σε πόσα προγράμματα κατά μέσο όρο; 55 αιτήσεις, 4 συνεντεύξεις, έδωσα το CS τελευταία στιγμή τον Δεκέμβριο, πήρα το ECFMG μια εβδομάδα πριν το κλείσιμο της λίστας

Με τι βαθμούς, εμπειρία; 81/89/pass, 23 μήνες έρευνα, 5 papers, 10 abstracs, 5 LoRs, και όσοι μου έδωσαν συστατική ήταν πρόθυμοι να πάρουν και τηλέφωνα για εμένα, όπως και έκαναν

Πόσοι κάνανε match; I did

Που; (γεωγραφικά, είδος προγράμματος) περιμένω να δω την Πέμπτη είναι για παθολογία, οι πρώτες μου επιλογές ήταν πανεπιστημιακά και πιο κεντρικά-νότια, και όχι σε πασίγνωστο uni affiliated program όπου είχα συνέντευξη

ΒΤW

Α!!

Και για να θυμηθούμε τις παλιές, κακιές, στιγμές του φόρουμ:

Πως μπήκατε στην Ιατρική; Αθλητικές επιδόσεις ή μετεγγραφή; Ένδοξες πανελλήνιες εξετάσεις

Δούλεψε το μέσον σας για να πάτε στις ΗΠΑ; Πόσους πισινούς γλύψατε; Σας άρεσε; Κοίτα...μέσο όπως το εννούν στην Ελλάδα δεν είχα, αλλά όλοι όσοι δούλεψα μαζί τους ήθελαν να βοηθήσουν...αν κάποιος το θεωρεί μέσο fine

Θα πάρετε πιστόλι μαζί σας στο midwest για να αυτοκτονήσετε ή θα κρεμαστείτε; Κρέμασμα

ΥΓ Το διάβασμα στην όλη διαδρομή ήταν η πιο γνώριμη περιοχή δράσης (ας το θέσω έτσι). Το ξεκίνησα πέρυσι 14 Ιανουαρίου και τα πέρασα μέχρι 10 Σεπτεμβρίου, περιμένοντας για το CS μετά για ένα τρίμηνο. Το πιο δύσκολο ήταν να καταλάβω το σύστημα και να προλαβαίνω ημερομηνίες, γραφειοκρατία, προετοιμασία και σκέψη για την παραμικρή λεπτομέρεια.

Ένα κείμενο που είχα γράψει για το externship που είχα κάνει:

Να πω για το elective (externship)...

Καταρχήν το βρήκα μέσω γνωστού, κατά δεύτερον το βρήκα με έλληνα (που όταν τον κοιτούσα με γουρλωμένα μάτια, μου πετούσε ένα ελληνικό να καταλάβω).

Την πρώτη μέρα που πήγα στις...6 το πρωί πήγα με φόρμες (πάλι καλά που δεν πήγα και με τις πυζάμες από την εστία). Με είδε ο fellow, κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό, και μου λέει πάμε στις νοσοκόμες να σου δώσουν scrubs. Μου έκανε την σχετική κατσάδα ότι πρέπει να ντύνομαι με slags (υφασμάτινα παντελόνια) και κανένα μπλουζάκι ή καλύτερα ένα πουκαμισάκι γενικά σαν γιατρός και όχι σαν τερματοφύλακας.

Μετά μου γνώρισε τον attending που ήταν Ινδός. Όποιος δεν έχει προσπαθήσει να πει good morning Dr Aswamathanuby στις 7.00 το πρωί και να θέλει και να κάνει καλή εντύπωση, δεν ξέρει τί θα πει γλωσσοδέτης. Όπως καταλαβαίνετε, κι εκεί τα έκανα μούσκεμα.

Μετά αρχίσαμε τους γύρους (όχι πίτα γύρους - rounds). Βασικά τρέχαμε (κυριολεκτικά) από ασθενή σε ασθενή, τους ξυπνούσε ο fellow, τους ρωτούσε αν είναι καλά, έγραφε σημειώσεις σε ένα μικρό χαρτί, έγραφα κι εγώ (εγώ δεν καταλάβαινα όχι μόνο τί έγραφα ούτε τί μου γινόταν), ευτυχώς δεν με έβαλαν να κάνω κλινική εξέταση ή να ρωτήσω τίποτα. Κατάλαβα ότι τα πράγματα εδώ είναι σοβαρά, και πήγα το απόγευμα, πήρα βιβλία, διάβασα στο ίντερνετ πώς πρέπει να φέρεται ένας student στα rounds, προσπάθησα να διαβάσω (μάταια) και λίγη ογκολογία (σε ογκολογική κλινική ήμουν και μάλιστα σε BMT τρομάρα μου) και προσπάθησα να κάνω καλή εντύπωση την δεύτερη μέρα.

Την δεύτερη μέρα αφού ξανακάναμε αυτό το τρεχαλητό στους θαλάμους και εκεί ακροάστηκα και κανά δυο ασθενείς, ρώτησα και κάποιες ερωτήσεις, μίλησα και γαλλικά με ένα παπούλη από την Νέα Ορλεάνη, ήρθε η ώρα των ηλεκτρονικών φακέλων και των notes...πω πω καταστροφή. Να γίνεται διαγωνισμός τυφλού συστήματος, να ακούν ακτινογραφίες και CT scans (ναι τα άκουγαν...οι ακτινολόγοι εκτός του ότι περνάνε τις εξετάσεις σε intranet του νοσοκομείου κάνουν και ηχογράφηση των αποτελεσμάτων περιγράφοντας τα ευρήματα της απεικονιστικής εξέτασης και κάνοντας μια διαφοροδιάγνωση). Χαμένη στο διάστημα εγώ. Τα μισά δεν τα καταλάβαινα, τα άλλα μισά δεν τα γνώριζα.

Την τρίτη μέρα, πάλι πρωινό ξύπνημα, με έβαλαν και να ακροαστώ και να ψηλαφίσω και να μιλήσω με ασθενείες. Δεν είχαμε ποτέ πολύ χρόνο. Έπρεπε να δούμε πολλούς ασθενείς πριν έρθει ο attending, να ετοιμάσουμε μικρό ιστορικό για όλους, να έρθει ο attending να κάνει κι αυτός την επίσκεψη γρήγορα και μετά να κάτσουμε (δλδ εγώ καθόμουν, οι άλλοι έγραφαν) να γράψουμε τα patient notes και να μου μιλήσει λίγο ο fellow (που ήταν ένας εξαιρετικός γιατρός, άνθρωπος, δάσκαλος) για κάθε ασθένεια (κυρίως είχαμε GVHD λόγω του BMT).

Οι γκάφες που έκανα ήταν

1. Να μην μελετήσω το αντικείμενο ώστε να ξέρω τί είναι λευχαιμία, τί είναι GVHD, τί είναι MDS, πώς γίνεται το BMT κλπ

2. Να μην έχω περάσει τουλάχιστον ένα USMLE step (το 2 κατά προτίμηση) και να μην έχω διαβάσει για το Step 2 CS. Αυτό με έκανε να φαίνομαι (και να είμαι) πολύ άσχετη στην κλινική ιατρική και ακόμα πιο ανίδεη στην κλινική εξέταση και στο γράψιμο ενός patient note.

3. Να μην έχω διαβάσει από το βιβλίο που είναι για μένα η βίβλος σε όλη αυτή την διαδικασία, το "Iserson's getting into a residency guide" το πώς πρέπει να φέρεσαι όσο κάνεις externship (έχει πλήρεις οδηγίες). Από το πώς ντύνεσαι, το πώς μιλάς, το πόσο πρόθυμος δείχνεις, το πόσο διαβασμένος είσαι, πότε τρως, πότε κάνεις διάλειμμα, πότε πας σε ομιλίες κλπ.

4. Να μην μάθω τα ονόματα όλων των συνεργατών στην κλινική, από τον attending μέχρι τους fellows μέχρι τις νοσοκόμες ώστε να τα προφέρω σωστά

5. Να πάω εκεί σαν πρόβατο στην σφαγή συνηθισμένη από τα συστήματα της Ελλάδας

Ένα μεγάλο μυστικό είναι πως Οτιδήποτε και να κάνει κάποιος στις ΗΠΑ, υπάρχουν guidelines. Πολύ βολικό. Αν διαβάσει και ακολουθήσει τις οδηγίες τέλεια. Αν κάνει του κεφαλιού του και ψάχνει να γλυτώσει τον κόπο, είναι βέβαιο ότι θα αποτύχει.

Τα θετικά στο externship είναι πως όταν έφυγα από την κλινική όλοι οι ασθενείς ρωτούσαν πού είμαι. Ακόμα το λέει ο fellow, έμπαιναν το πρωί και ρωτούσαν "αυτή η μικρή γιατρός που είχατε μαζί πού είναι". Δεν νομίζω ότι εκτίμησαν την περίθαλψη που τους πρόσφερα, οπότε ακόμα κι αν δεν είστε σούπερ επιστήμονες, προσπαθήστε να βγάλετε τον καλύτερό σας εαυτό, η καλοσύνη ποτέ δεν πάει χαμένη.

Επίλογος; Guys and gals...πάτε προετοιμασμένοι! Δεν είναι παίξε γέλασε το όλο θέμα όπως στις δικές μας κλινικές. Cheers!

Τροποποιήθηκε 19 Μαρτίου 2009 από suave

[usmeds]

Εσύ πού βρίσκεσαι γεωγραφικά? Σε academic program ή community? Τι ειδικότητα? Ελπίζω να μην έχεις προσωπική ιστορία από το midwest, αλλά απλά να ακούς horror stories από άλλους...

Τις πληροφορίες που ζητάς θα τις βρεις εδώ μέσα. Να τις ξαναπώ για να μην ψάχνεις.

Northeast, Academic, Χειρουργική ειδικότητα.

Ευτυχώς στάθηκα τυχερός και δεν χρειάστηκε να εκπαιδευτώ στο midwest.

Παντού υπάρχουν τα καλά και τα καλύτερα ή τα άσχημα και τα χειρότερα.

Συνεπώς αν έπρεπε ποτέ να αποφασίσω, θα προτιμούσα οποιοδήποτε πρόγραμμα του midwest τώρα,

παρά ειδικότητα σε κάποια πανεπιστημιακή κλινική της Ελλάδας σε 5-7 χρόνια.

Για να μην ψάχνω και εγώ...

Εσύ πού βρίσκεσαι γεωγραφικά? Σε academic program ή community? (Ειδικότητα δεν ρωτάω...)