Ειδικότητα στις ΗΠΑ

[Ortho]

Εγω ενδιαφερομαι για παιδιατρικη στην αμερικη και θα ηθελα την γνωμη σας. Τελειωνω του χρονου και θα αρχισω καπακι το διαβασμα για τα Steps.

Αυτή είναι η πιο έξυπνη κίνηση. Μη χάσεις το χρόνο σου με στρατό/αγροτικό. Το αγροτικό παλιά ήταν υποχρεωτικό, τώρα δε χρειάζεται. Μετά από 5-6 χρόνια ο στρατός μπορεί να γίνει και αυτός προαιρετικός, ή και να μπορείς να τον εξαγοράσεις πλήρως. Bottom line: "Φύγε γρήγορα, τελείωσε γρήγορα, γύρνα γρήγορα, μπες στην αγορά εργασίας γρήγορα!"

Τροποποιήθηκε 2 Νοεμβρίου 2008 από Ortho_USA

[Ortho]

κατ'οπιν ενημερωσης μου απο τον Τασο...το αγροτικο παραμενει υποχρεωτικο για πιθανο μελλοντικο διορισμο στο ΕΣΥ για οσους εχουν γραφτει στην σχολη μετα το ακαδημαικο ετος 1996-1997...

επισης επειδη εαν δεν κανω λαθος η παιδιατρικη εκει ειναι 3 χρονια(σωστα?)ρνδεχομενως τον στρατο να μην τον γλυτωσεις....τα ανωτερω παντα με την προυποθεση να επιστρεψεις ελλαδα...

Pediatrics = 3 years. Αλλά, εάν θέλεις υποειδίκευση είναι άλλα 2-3 ακόμα, πχ. Pediatric Cardiology, Pediatric Infectious Diseases, etc... Επίσης, μπορεί να θες να δουλέψεις ακόμη για 1-2 χρόνια ώστε να κερδίσεις κάποια χρήματα για την επιστροφή σου στην Ελλάδα, τότε ισχύουν αυτά που είπα. Ούτως ή άλλως πρέπει να κάτσεις USA τουλάχιστον 5 χρόνια, γιατί μόνο 3 χρόνια παιδιατρικής δεν αναγνωρίζονται στην Ελλάδα ως πλήρης ειδίκευση, ακόμα και εάν μέσα σε αυτά σε έκαναν Καθηγητή στο Harvard. Για αναγνώριση στην Ελλάδα, το ΔΟΑΤΑΠ κοιτάει τα χρόνια. Πάνω κάτω, πριν από τα 5 χρόνια δεν ξεμπερδέυεις υπό νορμάλ συνθήκες, οπότε ισχύουν αυτά που είπα. Επίσης, εάν δε γλιτώσεις τελικά το στρατό, ή το αγροτικό, είναι τελείως διαφορετικό να κάνεις το ένα ή το άλλο ως παιδίατρος, παρά ως ανειδίκευτος. Επίσης, εάν σε ενδιαφέρει τόσο πολύ το ΕΣΥ, και μετά από 5 χρόνια το αγροτικό είναι ακόμη προυπόθεση, κάντο τότε ως επιμελητής. Γιατί να κάνεις κάτι το οποίο μπορεί να κάνεις και μετά, αλλά εάν το κάνεις τώρα δεν ξέρεις εάν θα σου χρησιμεύσει? Μου φαίνεται παράλογο. Είναι τελείως χάσιμο χρόνου και προσωπικά έχω μετανιώσει που το έκανα (όπως και το Στρατό). Δεν είχα σωστή πληροφόρηση τότε βλέπεις...

Τροποποιήθηκε 4 Νοεμβρίου 2008 από Ortho_USA

[Αρσινόη]

τελικα υπαρχουν site οπου δημοσιευονται μεταξυ αλλων εμμισθες θεσεις για research,περαν αυτου που ανεφερε ο ορθο;

σε σελιδες πανεπιστημιων δεν ειχε τυχει παντως να δω κατι τετοιο παλιοτερα που κοιτουσα.

ο μονος τροπος που ξερα γω μεχρι τωρα,να βρει ερευνητικη καθαρα θεση στο αμερικα ενα φρεσκο αποφοιτουδι ειναι

η να παει συστημενο κατα καποιο τροπο,το στελνει πακετο καποιος απο δω σε καποιον εκει,ενα πραμα..

η ψαχνει μονο του στο νετ διαφορα department πανεπιστημιων που το ενδιαφερουν,για ελληνες κατα βασει καθηγητες που αν θελει τους ψαχνει πρωτα και στο pub med να δει κατα ποσο ενεργοι και αποδοτικοι...ειναι σε ο,τι αφορα το research τους τα τελευταια χρονια,

ε κι εφοσον τους εντοπισει τους στελενει ενα θερμο ενθουσιωδες γραμμα κι ολο και καποιος θα απαντησει θετικα.λογικο ειναι σε οσους περισσοτερους στελνει τοσο μεγαλυτερες πιθανοτητες εχει να παρει θετικες απαντησεις.

το θεμα ειναι οτι μ αυτους τους τροπους 8.75 στις 10 φορες ξεκινας αμισθος.

στην πορεια αφου μπεις στο πνευμα και σε εγκρινουν,θα βγει μισθος,δε μπορουν αλλωστε να σ εχουν αιωνιως να τους δουλευεις τσαμπα, αλλα ποτε ακριβως θα βγει και κατα ποσο μπορεις να τον διαπραγματευεις ειναι μια αλλη ιστορια για την οποια ας μας πει καποιος που τα χει περασει.

[Ortho]

αγαπητε ortho usa πολυ καλες οι πληροφοριες που εδωσες και σε ευχαριστουμε μαζι και τη suave!

εγω θα ηθελα να ρωτησω , αφου τελειωσες το στρατο και το αγροτικο πως βρηκες το εμμισθο ερευνητικο προγραμμα στην αμερικη?

ηταν ευκολο (απο πλευρας απαιτησεων) να γινεις δεκτος?τι σου ζητησαν?η εν λογω προυπηρεσια σου μετρησε?

γιατι το θεμα με ενδιαφερει.εχω απλα τελειωσει στρατο και περιμενω για αγροτικο στη παρουσα φαση..

Είχα ασχοληθεί με έρευνα στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του αγροτικού μου που ήταν αρκετά χαλαρό και είχα συναντήσει αφ'ενός ανθρώπους σε συνέδρια στο εξωτερικό, και αφ'ετέρου για ορθοπαιδική συγκεκριμένα, υπάρχει τρόπος να δει κανείς τα προγράμματα που έχουν research posts. Υπάρχει το www.orthogate.org, και εκεί μεταξύ άλλων, κάθε χρόνο δημοσιεύονται δουλείες για research.. Το θέμα είναι ότι αυτό το site είναι αποκλειστικά για ορθοπαιδική, δεν έχω ασχοληθεί να δω εάν υπάρχουν αντίστοιχα για άλλες ειδικότητες... Φαίνεται παράλογο να μην υπάρχουν, οπότε καλό είναι κανείς να κάνει την προσωπική του έρευνα για αυτό που τον ενδιαφέρει.

Ελπίζω να σε κάλυψα.

τελικα υπαρχουν site οπου δημοσιευονται μεταξυ αλλων εμμισθες θεσεις για research,περαν αυτου που ανεφερε ο ορθο;

σε σελιδες πανεπιστημιων δεν ειχε τυχει παντως να δω κατι τετοιο παλιοτερα που κοιτουσα.

ο μονος τροπος που ξερα γω μεχρι τωρα,να βρει ερευνητικη καθαρα θεση στο αμερικα ενα φρεσκο αποφοιτουδι ειναι

η να παει συστημενο κατα καποιο τροπο,το στελνει πακετο καποιος απο δω σε καποιον εκει,ενα πραμα.. σωστό, γίνεται και έτσι. Για να το κάνεις όμως αυτό πρέπει να βρείς κάποιον που έχει connections με Αμερική και να του δουλέψεις και να βγάλεις μαζί του 3-4 δημοσιεύσεις. Έτσι, θα έχεις και προυπηρεσία στη δουλειά για την οποία προσπαθείς να βρεις στην Αμερική, εκτός του ότι σε συστήνει και κάποιος που τον ξέρουν, άρα τον εμπιστεύονται.

η ψαχνει μονο του στο νετ διαφορα department πανεπιστημιων που το ενδιαφερουν,για ελληνες κατα βασει καθηγητες που αν θελει τους ψαχνει πρωτα και στο pub med να δει κατα ποσο ενεργοι και αποδοτικοι... ειναι σε ο,τι αφορα το research τους τα τελευταια χρονια,

ε κι εφοσον τους εντοπισει τους στελενει ενα θερμο ενθουσιωδες γραμμα κι ολο και καποιος θα απαντησει θετικα.λογικο ειναι σε οσους περισσοτερους στελνει τοσο μεγαλυτερες πιθανοτητες εχει να παρει θετικες απαντησεις. Σωστό και αυτό. Δεν ξέρω εάν ξεκινάς άμισθος. Ξέρω Γερμανίδα που έκανε interview στο πρόγραμμά μας για έμμισθη έρευνα χωρίς connections. Δεν την πήραν για άλλους λόγους. Πρέπει να στείλει κανείς όχι μόνο σε 'Ελληνες, ή Ελληνικής καταγωγής, αλλά σε ΟΛΑ τα προγράμματα. Και είπαμε, καλό να έχεις ήδη 3-4 δημοσιεύσεις από Ελλάδα.

το θεμα ειναι οτι μ αυτους τους τροπους 8.75 στις 10 φορες ξεκινας αμισθος. Αλήθεια, το 8.75/10 πώς το συμπεραίνεις? Είπαμε, όπως σε όλες τις δουλειές, εάν έχεις κάποιο βιογραφικό που δείχνει ότι έχεις ασχοληθεί, μπορείς να τους πείσεις να σου κάνουν συμβόλαιο το οποίο θα περιλαμβάνει "trial period" για 1-2 μήνες. Η περίοδος αυτή θα είναι έμμισθη, και εάν δεν τους κάνεις θα σε απολύσουν, πράγμα δύσκολο εάν δε φταίς εσύ πραγματικά.

στην πορεια αφου μπεις στο πνευμα και σε εγκρινουν,θα βγει μισθος,δε μπορουν αλλωστε να σ εχουν αιωνιως να τους δουλευεις τσαμπα, αλλα ποτε ακριβως θα βγει και κατα ποσο μπορεις να τον διαπραγματευεις ειναι μια αλλη ιστορια για την οποια ας μας πει καποιος που τα χει περασει.

Τροποποιήθηκε 4 Νοεμβρίου 2008 από Ortho_USA

[Ortho]

5. Research, research, research

...research, research. If you have the opportunity to take part in a meaningful research project during your med school years, take it. It does not matter if it is otolaryngology related or not, or if it is clinical or basic science (although the latter is generally preferable). Continuing with my trend of giving you stats, according to the NRMP the mean number of abstract, presentations, or publications by US seniors who matched in otolaryngology in 2007 was four. For better or worse, research has more weight if presented at US meetings compared to national meetings in your country or if published in a US journal. Consider investing one year after med school doing a research fellowship in an otolaryngology program at the US (this is what I did). I consider this a must, not only for the educational experience that this represents, but also because it gives you a chance to get yourself known, get some abstracts at some national meetings, or even produce some publications to improve your CV. One way to find these research spots is by emailing programs and asking if they have any positions available. A warning to keep in mind is that most of these positions come with small or no salary, but it is definitely going to boost your chances. In my case I e-mailed about 60 people and ultimately received one reply back with an offer. So don’t be discouraged: be persistent. Suffice to say if you get a research spot, work extremely hard on your project from day one. But don't stop there: this is a great opportunity to get yourself known by the program. One way you can do this is by going to grand rounds every week, journal clubs, or any other departmental activity. Besides being a great learning experience you will get to know the residents and faculty, and they will get to know you. Also make sure that one of your letters of recommendation comes from the principal investigator in your project.

Σήλια, δες και αυτό, και όποιος ενδιαφέρεται για χειρουργική ειδικότητα, να διαβάσει ολόκληρο το post που δημοσίευσα και είναι copy-paste του email από τον ξένο που έκανε match στην ΩΡΛ, (βλέπε page 61 αυτής της συζήτησης) . Δεν είναι τυχαίο, είναι ΟΛΑ σωστά αυτά που γράφει και ακριβή. Τα ίδια περίπου θα έγραφα και εγώ, απλά τα βρήκα έτοιμα και γι'αυτό έκρινα σκόπιμο να "σπαταλήσω" αρκετό χώρο στο forum.

Τροποποιήθηκε 4 Νοεμβρίου 2008 από Ortho_USA

[Ortho]

2)αν καθυστερησεις να παρεις το πτυχιο(πχ. ενα εξαμηνο παραπανω) αυτο μετραει αρνητικα? όχι αν και υπάρχει ερώτηση αν καθυστέρησες την εκπαίδευσή σου, μπορείς όμως να κάνεις externships για να κάνεις και την αίτησή σου καλύτερη και να δικαιολογήσεις το εξάμηνο

γιατι να πρεπει να δικαιολογησεις μεχρι και το εξαμηνο;;;;!!!λογαριασμο θα τους δωσεις γιατι αργησες να παρεις πτυχιο;;;;δεν το καταλαβαινω αυτο.εχουν το βιογραφικο σου στα χερια τους και σε εχουν και μπροστα τους οποτε μπορουν να δουν τι κουμασι εισαι,γιατι πρεπει να απολογηθεις για τετοια πραματα ;;;για χιλιους δυο λογους προσωπικους και μη θα μπορουσε να παει ενα πτυχιο πισω ποσο μαλλον ενα εξαμηνο και μονο,λογαριασμο θα τους δωσεις;;;μπας και θελουν να τους πεις και τι φορας τα βραδυα;;;;

Φυσικά και πρέπει να τους εξηγήσεις για interruptions/extensions of your education, including any personal reasons. Αυτό περιλαμβάνεται στο "να δουν τι κουμάσι είσαι", όπως εύστοχα αναφέρεις. Και συνεχίζω: Εκτός από το official interview εκείνης της μέρας, το βράδυ θα βγείς μετά το dinner του Department για μπύρες σε κάποιο bar μαζί με τους ειδικεύομενους του προγράμματος. Αυτό δε γίνεται τυχαία, γίνεται ακριβώς για "να τους πεις και τι φοράς τα βράδυα", όπως πάλι εύστοχα αναφέρεις. Αυτό γιατί θέλουν να είναι σίγουροι όσο μπορούν για το ποιος είναι κάποιος που θα προσλάβουν για τα επόμενα χρόνια. Και εάν πχ όλοι έχουν πει ότι το πρωί ήσουν καλός, και 1-2 residents σε θάψουν μετά από τη βραδιά αυτή, "περνάει" το δικό τους. The goal is to minimize risk. Επίσης, όποιος είναι στο facebook και πάει για αιτήσεις/interviews φέτος, καλό είναι να κάνει turn-off το profile του temporarily, γιατί γνωρίζω προγράμματα που σε ψάχνουν και στο facebook ("για να δουν τι κουμάσι είσαι", όπως αναφέρεις). Όλα αυτά ίσως φαίνονται "προχωρημένα" για εμάς τους 'Ελληνες, αλλά δεν είναι ο σκοπός μας να πάμε σε ένα πιο "προχωρημένο" σύστημα?

Τροποποιήθηκε 4 Νοεμβρίου 2008 από Ortho_USA

[Ortho]

τα personal statement τι ακριβως ειναι? Είναι 1 σελίδα στην οποία περιγράφεις τον εαυτό σου, και αποτελεί μέρος της αίτησής σου. Δεν απαριθμείς σε αυτή τα προσόντα σου (π.χ. δημοσιεύσεις κλπ). Σκοπός του PS είναι να δώσεις στοιχεία για το χαρακτήρα και την προσωπικότητά σου. Βάλε στο google κάτι σαν: residency personal statement samples και θα βρεις παραδείγματα.

στη συνεντευξη και στο CS θα μπορουσε να ανταπεξελθει εξισου τελεια κι ενας που δεν εχει ζησει αμερικα κι απλως μιλαει απταιστα την αγγλικη. Εξίσου τέλεια με τον native speaker όχι, αλλά δεν χρειάζεται ούτως ή άλλως. Στο CS εάν τα αγγλικά σου είναι πολύ καλά δεν κόβεσαι εύκολα.

οποτε απομενει το οτι δε χρειαζεται βιζα

αυτο πως μπορει να δρασει θετικα στο να σε επιλεξει ενα προγραμμα;;;και κατα ποσο καθοριστικα μπορει να δρασει;;;

οκ καταλαβαινω οτι εισια πιο ανετος στο πηγαινε,stay,ελα

αλλα υποθετω οτι ολοι οσοι κανετε αιτησεις το χετε διευθετημενο το θεμα more or less

σημειωση δεν χω ιδεα τι παιζει με τις βιζες,δεν εχω δωσει ποτε βαση στα οσα γραφετε,για την ακριβεια κι οποτε εδωσα βαση δεν καταλαβα και πολλα οποτε δεν ξερω αν η ερωτηση μου πανω θα ακουστει καπως.

επι τη ευκαιρια θα μπορουσατε πολυ συνοπτικα με απλα λογακια να εξηγησετε τι παιζει με τις βιζες;ενα ποστακι οπου θα ξεκαθαριζονται μαζεμενα ολα. Για τις βίζες δεν είναι δύσκολο να σου πω γιατί έχεις γενικά μόνο 2 επιλογές. 1) Η "περίφημη" J-1, την οποία δικαιούται αυτόματα όποιος έχει περάσει τα USMLEs και την οποία "σπονσοράρει" το ίδιο το ECFMG. Το μεγάλο μειονέκτημά της είναι ότι μετά την εκπαίδευσή σου στην Αμερική υπάρχει το "2-year rule". Αυτό σημαίνει ότι απαιτείται να φύγεις για 2 χρόνια εκτός Αμερικής, ή να εξασκήσεις την ιατρική σε "underserved" area για 3 χρόνια στην Αμερική ("Underserved area" = εκεί που υπάρχει έλλειψη ειδικευμένων για την εκάστοτε ειδικότητα). 2) Μετά υπάρχει και η Η1Β, η οποία δεν έχει περιορισμούς, αλλά είναι πολύ πιο δύσκολο να σου τη δώσουν. Πρέπει να έχεις περάσει και το Step 3 αλλιώς δεν έχεις τα τυπικά προσόντα για να κάνεις application για H1B. Το μεγαλύτερο ποσοστό των προγραμμάτων σε παίρνει μόνο με J1, ειδικά στις χειρουργικές (=δύσκολες) ειδικότητες. Αρκετά από τα προγράμματα παθολογίας που "ψάχνουν ανθρώπους με την καραμπίνα" μπορούν να δώσουν και H1B, καθώς κάνουν ό,τι μπορούν για να προσελκύσουν κάποιον καλό ξένο.

Επίσης, το θέμα "Visa Options for the IMG" αναφέρεται εκτενώς στο "First Aid for the USMLE Step 1, 2008", pages 38-45. Όποιος διαβάσει αυτές τις σελίδες, θα γνωρίζει αυτά που χρειάζεται.

Τροποποιήθηκε 4 Νοεμβρίου 2008 από Ortho_USA

[Ortho]

αγαπητε ortho usa πολυ καλες οι πληροφοριες που εδωσες και σε ευχαριστουμε μαζι και τη suave!

εγω θα ηθελα να ρωτησω , αφου τελειωσες το στρατο και το αγροτικο πως βρηκες το εμμισθο ερευνητικο προγραμμα στην αμερικη?

ηταν ευκολο (απο πλευρας απαιτησεων) να γινεις δεκτος?τι σου ζητησαν?η εν λογω προυπηρεσια σου μετρησε?

γιατι το θεμα με ενδιαφερει.εχω απλα τελειωσει στρατο και περιμενω για αγροτικο στη παρουσα φαση..

Είχα ασχοληθεί με έρευνα στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του αγροτικού μου που ήταν αρκετά χαλαρό και είχα συναντήσει αφ'ενός ανθρώπους σε συνέδρια στο εξωτερικό, και αφ'ετέρου για ορθοπαιδική συγκεκριμένα, υπάρχει τρόπος να δει κανείς τα προγράμματα που έχουν research posts. Υπάρχει το www.orthogate.org, και εκεί μεταξύ άλλων, κάθε χρόνο δημοσιεύονται δουλείες για research.. Το θέμα είναι ότι αυτό το site είναι αποκλειστικά για ορθοπαιδική, δεν έχω ασχοληθεί να δω εάν υπάρχουν αντίστοιχα για άλλες ειδικότητες... Φαίνεται παράλογο να μην υπάρχουν, οπότε καλό είναι κανείς να κάνει την προσωπική του έρευνα για αυτό που τον ενδιαφέρει.

Ελπίζω να σε κάλυψα.

Μιας και μιλάμε για research jobs στην Αμερική. Είπαμε ότι για ορθοπαιδική υπάρχει το www.orthogate.org. Για τις άλλες ειδικότητες δε γνωρίζω τα sites. Σίγουρα θα υπάρχουν, ψάξτε να τα βρείτε!

Ενδεικτικά, παραθέτω μια αγγελία που βρήκα στο orthogate:

PostPosted: 02 Aug 2008 20:44 Post subject: Orthopedic Research Position - Rush University Med Center Reply with quote

Title: Research Assistant

Section of Spine Surgery

Employer: Rush University Medical Center / Dept. Ortho

Job Status: Full-Time

Start Date: Aug 2008

Duration: 1 year

Description: Coordinate and assist orthopedic research projects in the Orthopedic Spine Service. Duties include coordinating the efforts of research groups, preparing and managing internal review board protocols, drafting abstracts, implementing research designs, collecting and analyzing data, identifying and recruiting patients into clinical studies. There will be a high level of interaction with physicians, scientists, and other study personnel, as well as the likelihood of observing orthopedic and neurological surgeries, project permitting. Students/assistants depending on their motivation can publish 10-20 articles/chapters/peer reviewed journal articles per year.

Qualifications: An ideal candidate would be someone preparing for a career in medicine, a medical school graduate or a current medical student who is seeking to expand their research horizons and explore a potential career path in orthopedic surgery. A self-motivated, detail oriented, and highly organized individual is desired.

Salary/Benefits: This is a salaried position that includes standard entry-level for Rush University Medical Center (negotiable depending on the candidate). This is an excellent opportunity for students to gain experience in academic medicine in a clinical setting.

Contacts: Kern.singh@rushortho.com. Please email cover letter and resume to the attention of Kern Singh, MD.

Νομίζω μιλάει από μόνο του.

Τροποποιήθηκε 4 Νοεμβρίου 2008 από Ortho_USA

[samurai_pizza_dora]

Ortho USA πραγματικά σου αξίζουν συγχαρητήρια για όλες αυτές τις πληροφορίες που προσεφερες τις τελευταίες μερες. Προσωπικα δεν έχω διαβασει ολο το thread, αλλα μόνο τις τελευταιες σελιδες και καποια λιγα πραγματα στην αρχη.(φυσικα συντομα θα αφιερωσω τον καταλληλο χρόνο για να το οργωσω απο ακρη σε άκρη )

Aλλα μια ζωή είχα μια απορία(I'm a second year, but that's too important for me). Εαν λοιπον με το καλό τελειώσεις ειδικότητα και υπο-ειδικότητα στη USA, στη συνέχεια αν θες να μείνεις για πάντα στην Αμερικα(ή τελος πάντων μέχρι να σε πιασει homesickness και να αποφασίσεις να επιστρεψεις στη μαμα-πατριδα παρακαλώντας για μια θέση σε κανα γκρεμισμένο νοσοκομείο), ποιες είναι οι πιθανότητες να το επιτύχεις? Πχ τελειωνοντας την υπο-ειδικότητα μπορεις αν είσαι καλος και τους κάνεις να συνεχίσεις και να σε προσλάβουν ως ειδικευμένο? Ή παιζουν πάλι συνεντευξεις και ψάξιμο?(αλλα αυτό πάλι είναι το λιγότερο) Υπαρχουν προβλήματα και εμποδια για να μείνεις για παντα εκει?(ακόμη και εαν εχεις κανει ολη την ειδικοτητα εκει) Μπορει καποιος μετα απο καποια χρόνια να μπει κανονικά στο σύστημα, ή θα είναι πάντα υποδεέστερος απο τους Αμερικανους?

Πραγματικά αν κάποιος γνωριζε κάτι για το συγκεκριμένο ζήτημα, θα του έκανα άγαλμα!

Τροποποιήθηκε 4 Νοεμβρίου 2008 από samurai_pizza_dora

[Ortho]

Ortho USA πραγματικά σου αξίζουν συγχαρητήρια για όλες αυτές τις πληροφορίες που προσεφερες τις τελευταίες μερες. Προσωπικα δεν έχω διαβασει ολο το thread, αλλα μόνο τις τελευταιες σελιδες και καποια λιγα πραγματα στην αρχη.(φυσικα συντομα θα αφιερωσω τον καταλληλο χρόνο για να το οργωσω απο ακρη σε άκρη )

Aλλα μια ζωή είχα μια απορία(I'm a second year, but that's too important for me). Εαν λοιπον με το καλό τελειώσεις ειδικότητα και υπο-ειδικότητα στη USA, στη συνέχεια αν θες να μείνεις για πάντα στην Αμερικα(ή τελος πάντων μέχρι να σε πιασει homesickness και να αποφασίσεις να επιστρεψεις στη μαμα-πατριδα παρακαλώντας για μια θέση σε κανα γκρεμισμένο νοσοκομείο), ποιες είναι οι πιθανότητες να το επιτύχεις? Πχ τελειωνοντας την υπο-ειδικότητα μπορεις αν είσαι καλος και τους κάνεις να συνεχίσεις και να σε προσλάβουν ως ειδικευμένο? Ή παιζουν πάλι συνεντευξεις και ψάξιμο?(αλλα αυτό πάλι είναι το λιγότερο) Υπαρχουν προβλήματα και εμποδια για να μείνεις για παντα εκει?(ακόμη και εαν εχεις κανει ολη την ειδικοτητα εκει) Μπορει καποιος μετα απο καποια χρόνια να μπει κανονικά στο σύστημα, ή θα είναι πάντα υποδεέστερος απο τους Αμερικανους?

Πραγματικά αν κάποιος γνωριζε κάτι για το συγκεκριμένο ζήτημα, θα του έκανα άγαλμα!

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Όταν κάνεις ειδικότητα USA, μπορείς μετά να μείνεις εκεί και είσαι ΙΣΟΤΙΜΟΣ, και όχι υποδεέστερος. Κατώτερος θα είσαι εάν έχεις κάνει ειδικότητα αλλού και προσπαθήσεις να δουλέψεις USA. Από τη στιγμή που εκπαιδεύεσαι εκεί είσαι ισότιμος. Μπορείς να μείνεις εάν το θες, αλλά ανάλογα και με τη VISA που θα σου δώσουν, θα πρέπει να κάνεις και την ανάλογη θυσία. Π.χ. εάν έχεις J1 visa, θα πρέπει να πας 3 χρόνια σε underserved area στην Αμερική για να αποφύγεις να γυρίσεις στη χώρα σου. Εάν μείνεις, θα αντιμετωπισθείς όπως οι άλλοι (Αμερικανοί) όσο αφορά τα job interviews, opportunities, κλπ... Δες και το post μου για τις βίζες, όπως θα σε συμβούλευα να αγοράσεις από τώρα το "First Aid for the USMLE Step 1, 2008" για να αρχίσεις να μπαίνεις στο νόημα. Θα σου λύσει πολλές απορίες επί της διαδικασίας επίσης.

Τροποποιήθηκε 5 Νοεμβρίου 2008 από Ortho_USA

[samurai_pizza_dora]

Ok αυτες οι πληροφορίες ήταν αρκετές για να φτάσω στο σημείο να κανω ενα πομπώδες τηλ και να πω ότι πια είμαι σιγουρη οτι θα παω Αμερικη και ότι I don't give a sh#t about Europe(που οπως καταλαβα μπορεί και εκει να πας καλα, αλλα θέλει περισσότερη τύχη και μέσα, απ'ότι στην Αμερικη που έχει πιο αντικειμενικα κριτηρια). Βεβαια κανεις δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει το μέλλον ή αν θα πεσει κομμήτης και θα καταστρεψει την Αμερικη, ή αν τελικά η Κινα καταλαβει όλο τον κόσμο και για να βρεις μια δουλεια θα πρεπει να μαθεις τουλ 4-5 κινεζικες διαλέκτους, αλλα αν ηταν να αποφασίσω αυτή τη στιγμη θα επελεγα USA.

Και μόνο μόνο το γεγονός ότι έχεις μπει στην ορθοπεδικη Ortho_USA δίνει ελπιδα για το ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτο αν είσαι παρα πολύ καλος(οκ δεν ειμαι και πολυ καλη, αλλα τουλ δεν είναι αδυνατον εξ ορισμού). Σε ευχαριστώ απο την καρδιά μου ξανα για όλες τις απορίες που απάντησες και ξεκιναω search στο google για κανα βιβλιο(γιατι σημερα το πρωι το drebooks εριξε όλα τα links του ατυχια... σημερα το πρωι έπρεπε να γίνει αυτο...Τ_Τ)

[ВАСИЛИЙ]

να αποφασισεις να πας επειδη γουσταρεις και θες...μην κανεις συγκριση με ευρωπη..(μην μπαινεις στο τρυπακι των συμφοιτητων σου)....δεν ειναι απαξιωτικη η ιατρικη Ευρωπη απλα εχει διαφορετικη δομη...και φυσικα μετραει αρκετα ο προσωπικος παραγοντας....απλα στις ΗΠΑ περα απο τον εκπαιδευτικο τομεα μπορεις να κανεις πολλα papers e.t.c....

μην περιμενεις ανοιχτες αγκαλες πουθενα...και στην αμερικη πεφτει βυσμα και γνωριμια ..ιδιως σε χειρουργικες,οφθαλομολογια,πλαστικα,δερματολογια.....

εαν ειναι πραγματικη αποφαση σου και οχι μονο προς αποφυγην αναμονης και για το κλασσικο ελληνικο γοητρο ,οι ΗΠΑ ειναι η καλυτερη επιλογη.......

σκεψου μερικα πραγματα για το τι περιμενεις απο την ζωη σου,τι θες απο την ιατρικη,κλεισε τα αυτια σου και χωσου στο διαβασμα απο ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!

σου ευχομαι καλη αρχη και καλη δυναμη!!!

[Ortho]

να αποφασισεις να πας επειδη γουσταρεις και θες...μην κανεις συγκριση με ευρωπη..(μην μπαινεις στο τρυπακι των συμφοιτητων σου)....δεν ειναι απαξιωτικη η ιατρικη Ευρωπη απλα εχει διαφορετικη δομη...και φυσικα μετραει αρκετα ο προσωπικος παραγοντας.... Φυσικά να πάει κανείς επειδή γουστάρει, και όχι για το "γόητρο", και το "τρυπάκι των συμφοιτητών" (ή των γονιών!). Το να επιλέξει κανείς συνειδητά κάτι δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται.

απλα στις ΗΠΑ περα απο τον εκπαιδευτικο τομεα μπορεις να κανεις πολλα papers e.t.c.... Στις ΗΠΑ γίνεται ακριβώς το αντίθετο. Πολλή δουλειά που οδηγεί σε πολύ καλύτερη εκπαίδευση και επειδή δουλεύεις τόσο πολύ, δεν έχεις χρόνο να κάνεις papers. Π.χ. ένας τακτικός καθηγητής USA είναι πολύ πιθανόν να έχει λιγότερα από τα μισά papers ενός αντίστοιχου στην Ελλάδα.

μην περιμενεις ανοιχτες αγκαλες πουθενα...και στην αμερικη πεφτει βυσμα και γνωριμια ..ιδιως σε χειρουργικες,οφθαλομολογια,πλαστικα,δερματολογια..... Δεν πέφτει τόσο βύσμα όσο λες. Ίσως να πέσει κάποιο phone call από έναν πχ ορθοπεδικό σε άλλον άλλου προγράμματος για να στηρίξει κάποιον υποψήφιο όταν είναι 50 υποψήφιοι με τέλεια προσόντα για 1 θέση. Το τηλεφώνημα δίνει το advantage ότι παρέχει περισσότερες πληροφορίες για το χαρακτήρα του υποψηφίου στο πρόγραμμα, και τίποτα παραπάνω. Έχουν να διαλέξουν μεταξύ τέλειων υποψηφίων, και είναι πρόβλημα όταν δεν υπάρχουν μέσα εκτός της προσωπικής συνέντευξης για να τους ξεχωρίσει κανείς. Ούτως ή άλλως στην Ευρώπη, ή γενικότερα σε ένα ανεπτυγμένο κράτος δεν πρέπει κάποιος να σε συστήσει? Απλά, είναι τρομερά ανταγωνιστικές οι ειδικότητες αυτές, και θέλει τρομερό κόπο (και τύχη πάντα) για τους καλύτερους αμερικανούς φοιτητές, και 10 φορές τρομακτικότερα ανταγωνιστικές για κάποιον ξένο.

εαν ειναι πραγματικη αποφαση σου και οχι μονο προς αποφυγην αναμονης και για το κλασσικο ελληνικο γοητρο ,οι ΗΠΑ ειναι η καλυτερη επιλογη.......

σκεψου μερικα πραγματα για το τι περιμενεις απο την ζωη σου,τι θες απο την ιατρικη,κλεισε τα αυτια σου και χωσου στο διαβασμα απο ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!

Από την άποψη της αποφυγής αναμονής, δεν υπάρχει σοβαρός αντίλογος ως προς τις παθολογικές ειδικότητες. Γίνεται κανείς εύκολα, καλά και γρήγορα. Οι χειρουργικές είναι πολύ σημαντικό ρίσκο, και θέλουν χρόνο για να αποδείξει κανείς ότι είναι ο καλύτερος από τον καλύτερο αμερικανό. Πολύ δύσβατος δρόμος, με αγκάθια, και θέλει τρομερή προεργασία. Επίσης, τα ποσοστά των ξένων ποικίλλουν ανά ειδικότητα, π.χ. Γ/Χ: 22%, Πλαστική: 7%, Ορθοπ: 2.3%, δεν είναι όλες ίδιες.... Καλό να έχει κανείς υπ'όψιν του τι έχει να αντιμετωπίσει, και σίγουρα να μη βάζει κανείς "όλα του τα αυγά στο ίδιο καλάθι", have a "PLAN B" ready!!

σου ευχομαι καλη αρχη και καλη δυναμη!!!

Τροποποιήθηκε 5 Νοεμβρίου 2008 από Ortho_USA

[Ortho]

Ok αυτες οι πληροφορίες ήταν αρκετές για να φτάσω στο σημείο να κανω ενα πομπώδες τηλ και να πω ότι πια είμαι σιγουρη οτι θα παω Αμερικη και ότι I don't give a sh#t about Europe(που οπως καταλαβα μπορεί και εκει να πας καλα, αλλα θέλει περισσότερη τύχη και μέσα, απ'ότι στην Αμερικη που έχει πιο αντικειμενικα κριτηρια). Βεβαια κανεις δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει το μέλλον ή αν θα πεσει κομμήτης και θα καταστρεψει την Αμερικη, ή αν τελικά η Κινα καταλαβει όλο τον κόσμο και για να βρεις μια δουλεια θα πρεπει να μαθεις τουλ 4-5 κινεζικες διαλέκτους, αλλα αν ηταν να αποφασίσω αυτή τη στιγμη θα επελεγα USA.

Και μόνο μόνο το γεγονός ότι έχεις μπει στην ορθοπεδικη Ortho_USA δίνει ελπιδα για το ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτο αν είσαι παρα πολύ καλος(οκ δεν ειμαι και πολυ καλη, αλλα τουλ δεν είναι αδυνατον εξ ορισμού). Σε ευχαριστώ απο την καρδιά μου ξανα για όλες τις απορίες που απάντησες και ξεκιναω search στο google για κανα βιβλιο(γιατι σημερα το πρωι το drebooks εριξε όλα τα links του ατυχια... σημερα το πρωι έπρεπε να γίνει αυτο...Τ_Τ)

Έχεις καιρό ακόμη να το σκεφτείς, και δεν ξέρεις ποτέ πώς έρχονται τα πράγματα. Είναι πάντοτε καλό να έχεις ανοικτές πόρτες παντού. Το κυριότερο είναι να έχεις σωστή πληροφόρηση για την κάθε επιλογή -- πράγμα που δυστυχώς δεν είχα εγώ, αλλιώς θα είχα πάρει αποφάσεις νωρίτερα. Γι'αυτό το λόγο, προσπαθώ να δώσω όσο το δυνατόν ακριβείς πληροφορίες, και από αυτή την άποψη υπερέχετε πολύ από όταν άρχιζα εγώ. Το εάν θα πας τελικά USA, θα έχει να κάνει και με το τι ειδικότητα τελικά θα επιλέξεις, καθώς και με άλλους παράγοντες. Όσο πιο νωρίς ασχοληθείς, τόσο πιο καλά. Επίσης, ακόμη και εάν δεν πάς για ειδικότητα, τα USMLEs είναι τεράστιο όπλο για να μπορείς να κάνεις υποειδικότητα/μετεκπαίδευση. Για το USMLE αγόρασε πρώτα από όλα το "First Aid for the USMLE Step 1, 2008", (ή 2009 εάν έχει βγει). Αυτό είναι η 'Βίβλος' και διάβασε το πρώτο section όπου περιγράφει ΄τι είναι το USMLE και πως να προετοιμαστείς', καθώς επίσης και το τελευταίο section που συστήνει ποια βιβλία να διαβάσεις. Παρακάτω είναι κάποια links για να κατεβάσεις τα βιβλία.

FIRST AID FOR INTERNATIONAL MEDICAL GRADUATES

http://rapidshare.com/files/138481254/firs...al_graduate.rar

FIRST AID USMLE STEP1 2008

http://rapidshare.com/files/122083572/firs...step_1_2008.rar

Καλή τύχη!

Τροποποιήθηκε 5 Νοεμβρίου 2008 από Ortho_USA

[samurai_pizza_dora]

ВАСИЛИЙ και Ortho_USA σας ευχαριστώ πάλι για τις συμβουλές σας. Το γνωρίζω ότι όλοι στην αρχη ξεκινάμε με υπερβολικά μεγάλες προσδοκίες που μετα το 6ο ετος ίσως να μην πραγματοποιησουμε, είτε επειδή βαρεθηκαμε είτε λογω περιστάσεων. Επισης δεν είναι σωστό σε μικρή ηλικία να λες πολύ μεγαλες κουβεντες γιατί ποτέ δεν ξέρεις. Αλλα το λιγότερο που μπορείς να κάνεις είναι να θέσεις ένα στόχο για να σου δώσει motivation(κάτι που δεν είχα καθολου στο πρωτο ετος, οπου βαριομουν τη ζωη μου και δεν είχα ανοιξει βιβλίο, ενω τώρα χρωστάω 3 μαθηματα Ο_ο) Αν δεν βρεις ενα στόχο, ειδικά αν έχεις μια εντονη φυσική τάση προς την τεμπελια, δεν θα μπορεσεις να ανταπεξέλθεις. Φετος ξαφνικα ενθουσιαστικα με την ιατρικη μιας και μπήκαμε σε πιο σχετικα μαθηματα και αφήσαμε πίσω μας τις βιολογίες και τις φυσικές...

Και περα απο αυτη, δεν σκέφτομαι τόσο τις χειρουργικές ειδικότητες. Ξερω ότι απαιτουν μεγαλη αφοσίωση, μελετη και αποθεματα ψυχικού σθενους. Πειτε με χαζη και απαρχαιωμενη αντιφεμινιστρια ή ότι να'ναι, αλλα εμενα η αποψη μου είναι ότι αυτες οι ειδικοτητες δεν είναι ό,τι πιο καταλληλο για μια γυναικα αν το μόνο της όνειρο και στόχος δεν είναι μια λαμπρη καριερα. Για αυτό θα προτιμουσα μια πιο ανθρωπινη παθολογικη ειδικότητα όπως πχ η νευρολογία. Και αυτο απαιτεί απιστευτο κοπο φυσικα, αλλα όχι τόσες περιπέτειες όσο η χειρουργική. Βέβαια στην τελική ηρθς η ώρα να παψω να ασχολουμαι τόσο πολυ με κάτι τόσο μακρυνο για εμενα, και να κοιταξω να περασω κανενα μάθημα Αμα περασω τπτ, τότε θα ήταν σωστοτερο να θέτω τόσο μεγαλους στόχους.

[Ortho]

Συμφωνούμε απόλυτα. Επίσης, δεν είσαι ούτε χαζή, ούτε απαρχαιωμένη. Δεν θα ήθελα να φανώ προκατειλλημένος, αλλά δεν θα επιθυμούσα ποτέ να έχω σύντροφο/γυναίκα μια χειρουργό... Ζητώ συγγνώμη προκαταβολικά από ορισμένες, αλλά η εμπειρία μου αυτό επιτάσσει απόλυτα.

Όσο για τα μαθήματα, αν και είσαι μακριά, "the sooner is the better"! Όσο θα διαβάζεις για τη σχολή σου, διάβαζε παράλληλα τα αντίστοιχα βιβλία του USMLE (θα δεις ποια πρέπει να διαβάσεις όταν ανοίξεις το "First Aid"). Καλή τύχη!

[Ortho]

να αποφασισεις να πας επειδη γουσταρεις και θες...μην κανεις συγκριση με ευρωπη..(μην μπαινεις στο τρυπακι των συμφοιτητων σου)....δεν ειναι απαξιωτικη η ιατρικη Ευρωπη απλα εχει διαφορετικη δομη...και φυσικα μετραει αρκετα ο προσωπικος παραγοντας....απλα στις ΗΠΑ περα απο τον εκπαιδευτικο τομεα μπορεις να κανεις πολλα papers e.t.c....

Από την εμπειρία μου σε ορθοπαιδικές κλινικές σε Ελλάδα, Βέλγιο, Γαλλία, Αγγλία και Αμερική μπορώ να πω τα εξής (τα ποσοστά είναι τελείως αυθαίρετα, θέλω να δώσω απλά μια "ιδέα"):

Για το επίπεδο εκπαίδευσης ειδικευομένων, εάν πάρουμε ότι η Αμερική (5 χρόνια) σου δίνει το 100% που χρειάζεσαι για να "σταθείς" καλά ως χειρουργός στο τέλος της ειδικότητας, θα έδινα: Αγγλία (>8 χρόνια) = 80%, Γαλλία, Βέλγιο = 50% (6 χρόνια), Ελλάδα = 30% (6 χρόνια).

Το σύστημα της Αμερικής διαφέρει μεταξύ άλλων ως εξής:

1. Το mentality είναι: Δουλεύεις για να εκπαιδευτείς, και δεν εκπαιδεύεσαι τυχαία επειδή απλά δουλεύεις. Δεν είναι τυχαίο αυτό που λένε για το εκπαιδευτικό σύστημα ότι: "You can train a Doctor out of a Gorilla!". Αυτό δείχνει πόσο structured είναι η εκπαίδευσή τους. Δεν είναι πιο έξυπνοι από εμάς, αλλά όταν τους τα δίνουν όλα απλόχερα "μασημένα", δεν είναι δυνατόν να μη μάθεις, ακόμη και βλάκας να είσαι.

2. Οι άνθρωποι είναι απλοί και δεν έχουν το κόμπλεξ που έχουν οι Ευρωπαίοι. Δεν λες ποτέ "Professor Smith", αλλά "Dr. Smith", από τον πρωτοετή ειδικευόμενο μέχρι τον τακτικό καθηγητή. Ο τίτλος "Professor", "Associate Professor", κλπ, δεν σημαίνει σε καμμία περίπτωση αυτό που σημαίνει στην Ευρώπη. Σε τέτοιο σημείο, που ορισμένοι δεν τον αναφέρουν στην business card τους. Όταν εισαι μέλος μιας ομάδας (π.χ. ειδικευόμενος σε ένα πρόγραμμα), θεωρείσαι ισότιμο μέλος και όχι υποδεέστερος επειδή είσαι ακόμη στην αρχή. Στην Ελλάδα και στις Ευρωπαικές χώρες που έκανα rotation, ο καθηγητής είναι "ο Θεός" και όλοι τον "γλύφουν" συνεχώς. Στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο, εάν μπεις σε μια κλινική και φωνάξεις "Καθηγητής", θα γυρίσουν οι μισοί νομίζοντας ότι τους απευθύνεις το λόγο.

Θυμάμαι όταν πρωτοπήγα στην Αμερική και είχα κάτσει 1 μήνα περίπου, αλλά δεν είχα καταφέρει ακόμα να συναντήσω τον Chairman του προγράμματος (ο οποίος είναι παρεπιπτόντως world-class famous και editor-in-chief σε ένα από τα μεγαλύτερα περιοδικά ορθοπαιδικής στον κόσμο): Έκανε το Department μία δεξίωση και πήγα να του συστηθώ, οπότε εκείνος (που με ήξερε με το μικρό μου όνομα ήδη) μου είπε με χαμόγελο: "It's great to have you here, everybody has told me that you are doing a wonderful job here... I apologize if I haven't made myself available to you earlier, would you like to meet tomorrow for a short time?"

Η συμπεριφορά αυτή είναι η άκρως αντίθετη από αυτή της Ευρώπης, όπου πχ στη Γαλλία όταν ήμουν, δεν τολμούσες να κοιτάξεις τον Chairman ούτε στα μάτια, και φυσικά ούτε θα σου μιλούσε ποτέ, πόσο μάλλον να σου κάνει και apologize επειδή "δεν ήταν available". Και μιλάμε ότι ο συγκεκριμένος Γάλλος ούτε για αστείο δεν έφτανε τον Αμερικανό ούτε σε φήμη, ούτε σε publications, ούτε σε τίποτα....

Επίσης, όταν ήμουν φοιτητής σε Δυτικοευρωπαικό πανεπιστήμιο, και ήθελα να "κάνω το κάτι παραπάνω", ζήτησα από έναν επιμελητή πανεπιστημιακού νοσοκομείου να μου δοθεί ευκαιρία να γράψω μία εργασία. Η απάντηση ήταν: "Μα καλά, εσύ είσαι φοιτητής*, τι μας λες τώρα? Αυτά τα κάνουν οι ειδικευόμενοι** μόνο, φύγε από μπροστά μου τώρα και μη μου σπαταλάς το χρόνο μου!"

*φοιτητής (= υπό-σκατο)

**ειδικευόμενος (= σκατό)

(συμπαθάτε με -- δεν είναι δική μου ορολογία αυτή, έτσι χρησιμοποιούσαν εκεί για να υποδηλώσουν το "αξίωμά" σου)

Όταν κάποιος φοιτητής στην Αμερική κάνει την αντίστοιχη ερώτηση, θα του δώσουν ό,τι τους ζητήσει και μετά θα περιμένουν να δουν τι θα κάνει. Εάν είναι καλός και εργατικός και δείξει ότι μπορεί να φέρει εις πέρας αυτό που του εμπιστεύτηκαν, θα του δώσουν και άλλο, και μετά ακόμα παραπάνω, κ.ο.κ..... Εάν δεν το κάνει, τότε είναι υπεύθυνος εκείνος για τις συνέπειες -- όχι το σύστημα. Με αυτόν τον τρόπο ξεχωρίζουν οι καλοί, και όχι "γλύφοντας" τον εκάστοτε καθηγητή.... Επίσης, έχοντας φιλόδοξους ανθρώπους να δουλεύουν κάτω από σένα, και δίνοντάς τους ευκαιρίες, ανεβαίνεις και εσύ ο ίδιος....Αυτές είναι οι νοοτροπίες που κάνουν την Αμερική να ξεχωρίζει, και όχι όπως νομίζουν πολλοί "το επίπεδο εξυπνάδας" των Αμερικανών. Οι Ευρωπαίοι δεν το καταλαβαίνουν αυτό, ίσως επειδή στην Ευρώπη δεν έχουν ξεφύγει από τα κατάλοιπα του παρελθόντος... Δυστυχώς, οι Ευρωπαίοι παρ΄ότι είναι πιο έξυπνοι γενικά, δεν έχουν "σύστημα".

3. Οι χειρουργικές ειδικότητες στην Ευρώπη πάσχουν από κακή νοοτροπία που συμβάλλει, εκτός άλλων, στην (συγκριτικά) ελλιπή εκπαίδευση. Όταν ήμουν στο Βέλγιο, έκαναν 6 χρόνια ορθοπαιδικής (= 2 Γ/Χ + 4 ορθο). Το πρωί, στα ψυχρά περιστατικά, ο ειδικευόμενος "δεν άγγιζε", παρά μόνο απλό τραύμα. Το βράδι όμως, έπρεπε να τα κάνει "όλα", γιατί φοβόταν να πάρει τον επιμελητή του, ο οποίος θα του έλεγε: "Μα καλά, δεν είδες το πρωί που κάναμε το ίδιο πράγμα? Βλάκας είσαι? Γιατί με ξυπνάς νυχτιάτικα?". Και μετά, ο συγκεκριμένος ειδικευόμενος θα είχε πρόβλημα. Δεν καταλαβαίνω ακόμη πώς διανοείται κανείς ότι η χειρουργική μαθαίνεται "με τα μάτια". Αυτά είναι αδιανόητα στην Αμερική. Στην Αμερική λένε χαρακτηριστικά για τη χειρουργική: "See one. Do one. Teach one!"

Επίσης, έτυχε να είμαι σε Πανεπιστημιακό νοσοκομείο στο Βέλγιο στο οποίο ήταν ένας "και καλά ο καλύτερος ειδικευόμενος", τον οποίο θα προσλάμβαναν μετά αμέσως από την ειδικότητα, και έτυχε να "πέσω" στη συγκεκριμένη μεταβατική περίοδο. Ο συγκεκριμένος (μεγάλο αρχίδι όπως και αυτοί -- συμπαθάτε με), ήταν "σκυλάκι" τους για 6 χρόνια, και ενώ τον ενδιέφεραν οι αρθροπλαστικές ισχίου και γόνατος, είχε κάνει μόνο 7 (??!!) καθ'όλη τη διάρκεια της ειδικότητας! Τον προσλαμβάνουν λοιπόν, και την πρώτη μέρα βάζει μία αρθροπλαστική ισχίου, η οποία μετά από 2 μέρες εξαρθρώθηκε (= τεχνικό λάθος). Φαντάστηκα λοιπόν εκείνη τη στιγμή τον εαυτό μου να φάει 6 χρόνια πίκρα στο εξωτερικό, να τον βρίζουν καθημερινά, και τέλος να γυρίσει στην Ελλάδα μετά και να μην στέκεται στα πόδια του χειρουργικά και μου φάνηκε αδιανόητο.

Σημ.: Δεν υπονοώ ότι ο συγκεκριμένος ειδικευόμενος ή οι Ευρωπαίοι είναι "άχρηστοι". Προς Θεού, αλλοίμονο!! Λέω ότι ένας που τελειώνει Ευρώπη δεν στέκεται τόσο καλά στα πόδια του χειρουργικά, και ότι απαιτούνται να δουλέψει και άλλα χρόνια ως επιμελητής για να μάθει. Μετά, ίσως γίνει πολύ καλύτερος από κάποιον Αμερικανό, υπάρχουν εξαίρετοι χειρουργοί στην Ευρώπη. Θα το έχει κάνει όμως στο διπλάσιο χρονικό διάστημα και πολύς κόπος του θα έχει πάει χαμένος γλύφοντας τους ανωτέρους του για χρόνια. Το θέμα λοιπόν είναι κάποιος να μπορεί όσο περισσότερο γίνεται να είναι "cost-effective" στα χρόνια που δαπανά και να γίνει όσο πιο δυνατός μπορεί και ανεξάρτητος το συντομότερο.

Τα παραπάνω δεν είναι απλά "ιστορίες", αλλά πηγάζουν από προσωπική εμπειρία.

Τροποποιήθηκε 5 Νοεμβρίου 2008 από Ortho_USA

[Ortho]

για ογκολογια ξερεις τιποτα?

απαιτησεις απο σκορ και για match ειναι ευκολο?

Oncology = non-competitive (εύκολη)

Δες και:

http://www0.ama-assn.org/vapp/freida/spcst...238,147,00.html

"Average percent international medical graduates 62.6%"

Αυτό τα λέει όλα.

Τροποποιήθηκε 5 Νοεμβρίου 2008 από Ortho_USA

[ВАСИЛИЙ]

χμμμ..τωρα πραγματικα χαρηκα...

θα σου φανει παραξενο αλλα απο θωρακοχειρουργικη τι παιζε(αυτες οι 2 ειδικοτητες μου αρεσαν παντα αντιδιαμετρικες φυσικα...)ι?την προτεινεις?

[Ortho]

Σε ευχαριστώ για το post σου και όλα τα Points 1-8 είναι εξαιρετικά εύστοχα. Κάθε πράγμα έχει και τα θετικά και τα αρνητικά. Σκοπός μου είναι να δώσω ακριβείς πληροφορίες, λαμβάνοντας υπ'όψη τις εναλλακτικές λύσεις που έχει κάποιος που τελειώνει ιατρική τώρα:

Βλέπω ότι είσαι ενθουσιασμένος με την επιτυχία σου κ καλά κάνεις. Νομίζω ότι ίσως πρέπει να φρενάρεις λίγο με τις γενικεύσεις. Κ εγώ θεωρώ ότι το πιο οργανωμένο σύστημα κ ίσως το καλλίτερο μέρος να εκπαιδευτείς χειρουργικά να είναι η Αμερική. Μεγάλο όμως μέρος η Ευρώπη, μεγάλο κ η Αμερική. Δε σου φαίνεται τραβηγμένο να βάζεις ολόκληρη ήπειρο στο ίδιο τσουβάλι? Ο καθένας (όπως και εγώ παραπάνω) καταθέτει τις προσωπικές του εμπειρίες σίγουρα, και συμφωνώ μαζί σου ότι η γενίκευση δεν είναι η σωστή τακτική. Κάποια trends όμως υπάρχουν, και είναι επίσης γενίκευση να λέει κανείς ότι "Δεν παίρνουν ξένους στην ορθοπαιδική" -- όμως υπάρχει ένα ποσοστό που τα καταφέρνει. Αντίστοιχα λοιπόν, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι "Το σύστημα στην Ευρώπη είναι συγκεκριμένο" -- όμως υπάρχουν και εξαιρέσεις.... Και επαναλαμβάνω ότι καταθέτω την προσωπική μου εμπειρία έχοντας δουλέψει σε Ελλάδα, Γαλλία, Βέλγιο, Αγγλία, και ΗΠΑ. Συμφωνώ ότι τίποτα δεν είναι απόλυτο, πρέπει να γίνεται όμως μια στοιχειώδης σύγκριση.

Τεσπα κ πάλι συγχαρητήρια για την επιτυχία σου.

Να πω όμως κάτι για τα παιδιά που διαβάζουν κ που ήδη αγόρασαν το First Aid. Η Αμερική είναι απόφαση ζωής. Πολύ σωστή η παρατήρησή σου, όμως δεν πάλι απόφαση ζωής να μείνει κανείς στο UK, ή στη Σουηδία, για 6-7 χρόνια αντίστοιχα?

Το ότι ο ortho μπήκε σε εκπαιδευτική θέση ορθοπαιδικής, απλά επιβεβαιώνει τον κανόνα. Δεν μπαίνουν ξένοι στην ορθοπαιδική/ΩΡΛ κλπ. Σύμφωνοι. Για τις παθολογικές ειδικότητες τουλάχιστον συμφέρει.

Πριν βάλει στόχο κανείς το 2.4% των θέσεων ορθοπαιδικής ( κ κάθε αντίστοιχης ειδικότητας) ας αναλογιστεί.

1) Έχει τα αρχίδια να ανταγωνιστεί όλο τον πλανήτη που θέλει να βρεθεί στην γη της επαγγελίας? Συμφωνώ, θέλει τόλμη. Αλλά και πάλι, αυτό που λες, δεν επιβεβαιώνει τη γενίκευση που προανέφερα (ως προς το ποιο είναι καλύτερο σύστημα, Ευρώπη vs Αμερική)?

2) Έχει το μυαλό να το κάνει? Συμφωνώ γενικά, αλλά πιστεύω ότι προέχει κατά πολύ η εργατικότητα, το κίνητρο, κλπ... Δεν είναι απλά "έχεις μυαλό". Δε θεωρώ όμως ότι είμαι Einstein, και δεν το λέω από "μετριοφροσύνη".

3) Έχει άκρη να βγάλει 10 paper στην ελλάδα? Δες το post μου στην ενότητα GreekMeds Fora - Ιατρική σχολή > Ειδήσεις και βοήθεια σε μαθήματα για την Ιατρική σχολή Αθηνών > Οι τελειωμένοι... > Ειδικότητα στην Ελλάδα > εργασιες κατα τη διαρκεια της ειδικοτητας, προσοντα?" page 2.

4) Θα έχει το CV να τον πάρουν σε research position? Εάν κάνει το 3 σωστά, τότε πιστεύω πώς "ναι".

5) Θα έχει λεφτά να το κάνει αν δεν τον πληρώσουν? Εκεί δεν υπάρχει αντίλογος, έχεις απόλυτο δίκιο.

6) Θα βρεθεί PD να τον προτιμήσει από τον απόφοιτο του combined MD/PhD του hopkins? Θα βρεθεί. Είπαμε ότι ο ξένος έχει το όπλο της έρευνας που δεν το έχει ο αμερικανός φοιτητής. Ο ξένος που δουλεύει ως lab rat για 2 χρόνια έχει advantages. Σίγουρα πολλά προγράμματα θα του δώσουν "πόρτα", πιστεύω όμως ότι "έχει στον ήλιο μοίρα".

7) Παίρνει το ρίσκο να βρεθεί εκεί να κάνει τον lab rat για 2 χρόνια κ μετά να πάρει τον πούλο? Το ρίσκο αυτό είναι "σχετικό". Πιστεύω ότι δεν είναι μεγαλύτερο ρίσκο από το να πάει κανείς στο αγροτικό ή σε κέντρο αδυνατίσματος, κλπ. Εάν πάλι θέλει να αξιοποιήσει το χρόνο του αλλιώς, πηγαίνοντας στην Αγγλία για να κάνει τον SHO, πάλι είναι ρίσκο και αυτό. Φαίνεται ότι γνωρίζεις το σύστημα στο UK, άρα σίγουρα γνωρίζεις ότι και στο UK οι ξένοι κάνουν "λάντζα", και μπορεί να μείνουν αρκετά χρόνια SHOs μέχρι να μπουν στην αμιγή ειδικότητα. Θα μου πεις βέβαια ότι το SHO αναγνωρίζεται ως ειδικότητα στην Ελλάδα. Συμφωνώ. Αξίζει όμως να κάνει κανείς SHO 2-3 χρόνια Αγγλία, να κάνει άλλα 3 στην Ελλάδα και μετά να βγεί "ειδικός", χωρίς να έχει στην ουσία ποτέ γίνει "παλιός" βοηθός? Η ποιότητα, βέβαια είναι προσωπικό θέμα του καθενός. Το να γίνεις lab rat για 2 χρόνια, σου μαθαίνει πολλά πράγματα και αποκτάς αρκετά όπλα τα οποία μπορείς να χρησιμοποιήσεις με πολλούς τρόπους, και πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο περισσότερο από ένα αγροτικό (το οποίο είναι πλέον αχρείαστο). Το ίδιο ισχύει και για τα USMLE που σου δίνουν τη δυνατότητα να πας για χειρουργική εξειδίκευση μετά την ειδικότητα που θα έχεις τελειώσει εκτός Αμερικής εάν δεν τα καταφέρεις στο αρχικό στάδιο. Και οι γνωριμίες που θα κάνεις στα 2 χρόνια αυτά, σίγουρα θα βοηθήσουν προς αυτό το σκοπό.

8) Αξίζει να τα περάσει αυτά για να περάσει 5 χρόνια από την ζωή του σε όποιο μέρος την αμερικής τον βγάλει? Το ίδιο θα διερωτάται κανείς για κάποιον που μαθαίνει σουηδικά στα 30 του για να πάει στη Σουηδία. Η για κάποιον που πηγαίνει Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, κλπ...

Endpoint: O ortho_USA εκτός από dedicated, ικανός και εργατικός ήταν κ τυχερός. Σίγουρα και τυχερός! Ο σκοπός των posts μου δεν είναι να πείσω ότι όλοι πρέπει να πάνε για surgical residency στην Αμερική. Όπως έχω ήδη αναφέρει σε ένα προηγούμενο post, ο πρωτεύον σκοπός ήταν να αποδείξω ότι για τις παθολογικές ειδικότητες η Αμερική παρέχει πολλά πλεονεκτήματα σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες. Ο δευτερεύων σκοπός ήταν να "ρίξω φως" στις χειρουργικές ειδικότητες, όχι να πείσω κάποιον να το βάλει σκοπό της ζωής του. Ο καθένας (όπως και εσύ πολύ εύστοχα) μπορεί να αξιολογήσει για τον εαυτό του, και η κάθε απόφαση είναι προσωπική και δεν πρέπει από τη γνώμη μου να εξαρτάται από αυτό που κάνει ο περίγυρος, αλλά αυτό που πιστεύει/θέλει/οραματίζεται ο καθένας μας ξεχωριστά για τον εαυτό του. Εγώ απλά δίνω πληροφορίες καταθέτοντας τις εμπειρίες μου, όπως κάνουν και άλλοι σε αυτό το φόρουμ, και πιστεύω ακράδαντα ότι εάν είχα και εγώ τις αντίστοιχες πληροφορίες όταν ξεκινούσα θα αισθανόμουν πολύ τυχερός.

Τροποποιήθηκε 5 Νοεμβρίου 2008 από mixmavros

[notbad]

Είναι αστεία η κόντρα ποια χωρα θα "σε κάνει" καλύτερο γιατρό, γιατί απλά, και με την εμπειρία της USA, καλός γιατρός γίνεσαι παντού αρκεί να γνωρίζεις την ανεπάρκεια σου και να την πολεμάς με κάθε μέσο.

Η ζωή στην αμερική διαφέρει σε κόστος ανάλογα με την πόλη. Boston, NY, SF, LA πχ είναι πανάκριβα. Πιο μικρές πόλεις με $500 βρίσκεις καλο σπίτι με συγκάτοικο η σε εστία και τα καθημερινά σου είναι κάπου γύρω στα $1000/ μηνα χωρίς καθόλου σπατάλες.

Το βασικό για εμενα είναι όπου βρεθείς να μην είσαι μίζερος. δηλαδή εντάξει κάνα εξάμηνο μιζέρια να το δεχτώ...άντε να βάλω ένα χρόνο...αλλα τα χρονια δεν γυρίζουν πίσω και 5 χρονια να κόβεις φλέβες ΟΠΟΥΔΉΠΟΤΕ για εμενα δεν αξίζει

πάντως τα χρονια δεν βγαίνουν...

"πρεπει να σαι πολυ ζωον για να μη χτυπησεις ουτε μια παθολογια μετα απο δυο χρονια ερευνα εκει τη στιγμη που θα χεις papers αρκετουτσικα,συστατικες απο usa docs,θα χεις παρει μια γερη ιδεα του τι εστι το συστημα τους,τα θελω τους "

το ότι κανεις 2 χρονια ερευνα δεν σημαίνει ότι έβγαλες papers "αρκετουτσικα" (η γράφουσα 3, το 1 πολύ καλο), us docs όσο είσαι στην ερευνα δεν τους λέει κάτι...από κλινική εντάξει μπορεί να εντυπωσιάσεις κάποιους αλλα...ξέρω γω μωρέ...όλοι καλά γράμματα έχουν. δηλαδή είναι δυνατόν να ζητήσεις από κάποιον γράμμα και να γράψει "είναι άσχετος"? Το πολύ πολύ να σου πει δεν σου γράφω. το σύστημα εντάξει το γνωρίζεις χρειάζεσαι 1. λεφτά 2. χαρτιά 3. χρόνο 4. γαϊδουρινή υπομονή 5. μουλαρίσια επιμονη

(τα ζώα που λέγαμε)... :D :D

Τροποποιήθηκε 5 Νοεμβρίου 2008 από suave

[mixmavros]

Παρακαλώ να μείνουμε on-topic. Ευχαριστώ.

[alefantos]

Σχετικα με τις χειρουργικες ειδικοτητες,

οι ενδιαφερομενοι καλο θα ειναι να ξερουν οχι μονο για το τι χρειαζεται για να βρουν θεση,

αλλα και τι εχουν να περασουν στη διαρκεια της ειδικοτητας.

Και αυτο γιατι o πονος και ο κοπος δεν εχουν καμια απολυτως σχεση με τις μη χειρουργικες ειδικοτητες.

Ειναι πολυ πιο δυσκολο να επιβιωσει κανεις τα 5-7 χρονια μεχρι να αποφοιτησει, παρα να βρει μια θεση categorical, ειδικα στη γεν. χειρουργικη. Οι αλλες χειρουργικες ειδικοτητες ειναι πιο ανταγωνιστικες ως προς το match, αλλα κατα τη διαρκεια της ειδικοτητας ειναι πιο light απο πλευρας ωραριου, αγχους, τρεξιματος κλπ.

Επειδη διαβασα καπου οτι οι IMGs στο match εχουν >20% των θεσεων γεν χειρουργικης και μονο 2% θεσεων ορθοπαιδικης, στις θεσεις γεν χειρουργικης υπολογιζονται και ολες οι θεσεις preliminary και αρα συγκρινουμε ανομοια πραγματα. Για το τι ειναι preliminary/categorical see post #1078.

Επισης, για καποιον που εχει σκοπο να κανει fellowship αφου τελειωσει γεν χειρουργικη, πρεπει να ξερει οτι τον περιμενει και 2ο match που ειναι συνηθως πολυ δυσκολοτερο απο το 1ο. Για το ποια ειναι τα possible fellowships after gen. surgery δειτε post #1051.

Για το πως βρισκει κανεις θεση, αν αξιζει, το επιπεδο εκπαιδευσης σε σχεση με Ελλαδα/Αγγλια κλπ συμφωνω 100% με τον Ortho_USA εχοντας κανει μερος ειδικοτητας και στα 3 μερη.

Για οποιον ρωτησε για cardiothoracic:

http://www.ctsnet.org

Και επειδη γινεται μεγαλη συζητηση για την ερευνα και τις δημοσιευσεις, καλο ειναι να τα εχεις, αλλα ειναι πολυ μικροτερης σημασιας απο τα USMLE scores και ΔΕΝ ειναι απαραιτητα για να κανεις match ουτε για residency, ουτε για fellowship.

Τροποποιήθηκε 6 Νοεμβρίου 2008 από pdx1

[alefantos]

@ Ortho

Για να τελειωνουμε με τις χειρουργικες:

1. Τα στοιχεια της Freida που αναφερεις ειναι περιλαμβανουν στην γεν χειρουργικη ΚΑΙ οσους κανουν match σε θεσεις preliminary. Preliminary σε αλλες χειρουργικες ειδικοτητες πλην γεν χειρουργικης (πχ Ορθοπαιδικη) δεν υπαρχουν και αρα δεν μπορουν να γινουν συγκρισεις. Αν νομιζεις οτι 22% των categorical general surgery positions are filled by IMGs, λυπαμαι αλλα κανεις λαθος.

2. Συμφωνω οτι ειναι πρακτικα αδυνατο για IMG να κανει match in any surgical specialty besides general surgery withoυt research experience . Με καλα USMLE scores, ενας IMG μπορει ανετα να κανει match 'τηλεσκοπικα' σε ενα preliminary general surgery position (και εννοω university program, οχι community). Aν ειναι καλος intern και παει καλα στο ABSITE (American Board of Surgery In-Training Exam) μετα μπορει ανετα να βρει ενα κενο PGY2 η PGY3 spot στο ιδιο η αλλο προγραμμα και να συνεχισει εκει εχοντας ανοιχτες τις πορτες ολων fellowships στα οποια οδηγει η γεν χειρουργικη. Εκτος απο μενα αυτην την πορεια ακολουθησαν οσοι αλλοι IMGs in categorical general surgery programs ξερω πλην ελαχιστων εξαιρεσεων.

Αρα οσοι ενδιαφερονται για γεν χειρουργικη και τα fellowship της, ας κοιταξουν καλυτερα να κανουν αιτησεις με 99/99/pass και ECFMG cerificate στο χερι και να μην ανησυχουν και πολυ αν δεν εχουν research experience.

[Ortho]

@ Ortho

Για να τελειωνουμε με τις χειρουργικες:

1. Τα στοιχεια της Freida που αναφερεις ειναι περιλαμβανουν στην γεν χειρουργικη ΚΑΙ οσους κανουν match σε θεσεις preliminary. Preliminary σε αλλες χειρουργικες ειδικοτητες πλην γεν χειρουργικης (πχ Ορθοπαιδικη) δεν υπαρχουν και αρα δεν μπορουν να γινουν συγκρισεις. Αν νομιζεις οτι 22% των categorical general surgery positions are filled by IMGs, λυπαμαι αλλα κανεις λαθος.

Συμφωνώ, και άλλωστε η εμπειρία μου είναι στην ορθοπαιδική περισσότερο... Όπως είπα δεν ξέρω εάν το freida περιλάμβανε το preliminary στο 22%, το έχω δηλώσει άλλωστε παραπάνω (Post #1263). Συμβούλεψα τον ενδιαφερόμενο να το ψάξει όπως είδες και είμαι σίγουρος ότι θα του χρησιμεύσει η αποσαφήνισή σου.

2. Συμφωνω οτι ειναι πρακτικα αδυνατο για IMG να κανει match in any surgical specialty besides general surgery withoυt research experience . Με καλα USMLE scores, ενας IMG μπορει ανετα να κανει match 'τηλεσκοπικα' σε ενα preliminary general surgery position (και εννοω university program, οχι community). Aν ειναι καλος intern και παει καλα στο ABSITE (American Board of Surgery In-Training Exam) μετα μπορει ανετα να βρει ενα κενο PGY2 η PGY3 spot στο ιδιο η αλλο προγραμμα και να συνεχισει εκει εχοντας ανοιχτες τις πορτες ολων fellowships στα οποια οδηγει η γεν χειρουργικη. Εκτος απο μενα αυτην την πορεια ακολουθησαν οσοι αλλοι IMGs in categorical general surgery programs ξερω πλην ελαχιστων εξαιρεσεων.

Αρα οσοι ενδιαφερονται για γεν χειρουργικη και τα fellowship της, ας κοιταξουν καλυτερα να κανουν αιτησεις με 99/99/pass και ECFMG cerificate στο χερι και να μην ανησυχουν και πολυ αν δεν εχουν research experience.

Συμφωνώ και πάλι, και τόνισα παραπάνω ότι to general surgery είναι η λιγότερο ανταγωνιστική χειρουργική ειδικότητα, είπαμε, το ποσοστό categorical general surgery εάν δεν είναι 22% σίγουρα δεν είναι 2% (βλ. παραπάνω posts μου). Και όπως λες, "για να τελειώνουμε με τις χειρουργικές", πιστεύω ότι θα ήταν πολύ χρήσιμο και θα βοηθούσε πολύ τα υπόλοιπα μέλη εάν ίσως έγραφες ένα κάπως πιο detailed post με βάση την εμπειρία σου στο general surgery. Συγχαρητήρια για την επιτυχία σου.

Τροποποιήθηκε 7 Νοεμβρίου 2008 από Ortho_USA