Ειδικότητα στις ΗΠΑ

[Ortho]

Δεν το εννοούσα έτσι... Απλά όταν δεν το έχεις περάσει, παραθέτοντας κάποια πράγματα αποσπασματικά από αυτά που λέει κάποιος άλλος που το έχει περάσει, είναι λίγο παρακινδυνευμένο και ενδεχομένως αποπροσανατολιστικό. Πάντως, είναι δύσκολη η διαδικασία γενικότερα... Και πολύ αγχωτική. Και δύσκολο αυτό που στοχεύεις. Καλή Επιτυχία.

[lefkander]

Ακόμα δεν τελείωσες?

[Ortho]

Όχι βέβαια, έμεινα 2 τάξεις :-)

[HIM]

Παιδιά από που προμηθευτήκατε τις σημειώσεις και τα βίντεο του Κάπλαν και γενικά τα βιβλία που χρησιμοποιήσατε;;

[seekerus]

Η μικρη εως τωρα εμπειρια μου στο USMLE:

Πριν απο 20 μερες περιπου απολυθηκα απο τα ελληνικα στρατα, κατα τη διαρκεια της θητειας μου πηρα πτυχιο και ξεκινησα σοβαρο διαβασμα για το step 1 (ευτυχως ημουν σε καλη μοναδα που διαβαζα οσο ηθελα χωρις να με ενοχλουν), ενω ακριβως πριν εκανα ενα διμηνο elective στη Γλασκωβη πανω στην Ορθοπεδικη Χειρουργικη (καταπληκτικη εμπειρια, αψογοι ολοι εκει, ολη τη μερα με ειχαν στο χειρουργειο). Η διαδικασια της μελετης μου ηταν η εξης:

Αρχικα πηρα εννοειται το First Aid (2012 ed.). Γενικα διαβαζα απο το First Aid εχοντας διπλα τα υπολοιπα βιβλια και οποιο θεμα εβρισκα το διαβαζα καλα απο το αντιστοιχο βιβλιο και κρατουσα σημειωσεις πανω στο First Aid, ωστε στο τελος να εχω μαζεμενα σε ενα βιβλιο οσα θεωρω βασικα για επαναληψη. Απο μονο του δεν φτανει, παραειναι περιεκτικο. Σαν βιβλιογραφια χρησιμοποιησα:

1.Rapid Review Microbiology and Immunology

2.High-Yield Cell and Molecular Biology

3.Lippincott's Biochemistry

4.High-Yield Biostatistics

5.High-Yield Embryology

6.BRS Pathology

7.BRS Physiology

8.Lippincott's Pharmacology

9.High-Yield Neuroanatomy

10.Rapid Review Gross and Developmental Anatomy

αλλα απ'αυτα περισσοτερο και αλλα λιγοτερο (εφαγα αρκετο χρονο σε κομματια που ειχα κενα απο τη σχολη, η Βιοχημεια πχ μου εβγαλε την ψυχη).Αργοτερα εριξα μια ματια και σε κατι κατεβασμενα Kaplan notes αλλα στο πολυ χαλαρο.

Μεχρι να τα κανω ολα αυτα ειχε βγει και το First Aid 2013 οποτε, περισσοτερο για να κανω επαναληψη, το περασα κι αυτο μια βολτα σημειωνοντας τις διαφορες με το 2012 πανω στο τερας σημειωσεων στο οποιο εχει μετατραπει (δεν ηταν πολλες και θα ηταν επουσιωδης διαδικασια αλλα με βοηθησε να θυμηθω τμηματα του βιβλιου που ημουν πιο αδυναμος).

Αυτη τη στιγμη εχω γραφτει στο USMLE World το οποιο ειναι απλα καταπληκτικο και λιωνω καθε μερα στα test, το ιδιο ισχυριζεται οτι ειναι λιγο πιο δυσκολο απο το test (μακαρι) αλλα οπως και να χει παντα βρισκω κατι που νομιζα οτι ηξερα καλα αλλα μου ειχε ξεφυγει μια λεπτομερεια, δεν τα εγραφε ολα το βιβλιο κτλ. Ξεκινησα με πολυ απογοητευτικα scores γυρω στο 40-45% αλλα σιγα σιγα βελτιωθηκα, δεν εχω φτασει ακομα στο σημειο που θελω αλλα παει αρκετα καλυτερα. Εχω κανει τις αιτησεις για το step 1 και περιμενω να ερθει η εγκριση απο Philadelphia και στο μεταξυ ετοιμαζομαι να δωσω και τα δυο self-assessment tests του USMLE World για να δω που βαδιζω, υπολογιζω να δωσω τις εξετασεις σε ενα μηνα περιπου.

Οποιοδηποτε σχολιο σχετικα με τη μεθοδο μου και τις αδυναμιες της θα εκτιμηθει δεοντως, οσες φορες ρωτησα κατι στο παρελθον οι απαντησεις ηταν παντα πολυ βοηθητικες και απο σοβαρους ανθρωπους που ηξεραν τι ελεγαν (ανατρεχοντας σε παλιοτερα posts βλεπω οτι εγω δεν ημουν σοβαρος αλλα υποθετω οτι ετσι γινεται λιγο πολυ παντα οταν ξεκινας μια διαδικασια που δεν εχεις ιδεα ποσο χρονοβορα, κοπιαστικη και ακριβη θα ειναι ως το τελος). Αμεσως μετα την εξεταση σχεδιαζω να φυγω Αμερικη για να αρχισω να προετοιμαζομαι για το step 2 και να ψαξω αν υπαρχει οτιδηποτε, εστω και σε αμισθο, για προυπηρεσια, οι γονεις μου μενουν εκει οποτε προβλημα στεγασης, πρασινης καρτας κτλ δεν εχω. Η αληθεια ειναι οτι εχω φτασει πολλες φορες στο τσακ να τα παρατησω και να παω Θεσσαλονικη να κανω την ειδικοτητα μου στο χαλαρο (Σεπτεμβρη ανοιγει η θεση μου) αλλα τωρα που εφτασα ως εδω θα το παλεψω οσο αντεξω ακομα.

Και κατι ασχετο, απο τους συναδελφους που δουλευουν ηδη Αμερικη και ξερουν, η προυπηρεσια στο στρατο μετραει τιποτα; Δεν την υπολογιζα καν σαν υπερ αλλα μου ειπε ενας φιλος οτι επειδη υπηρετησα στις ειδικες δυναμεις ισως να το εκτιμησουν εκει που εχουν τη στρατιωτικη ιατρικη ψηλα (και ας μην ειχε καμια σχεση με αυτο η ιατρικη που ασκησα εκει).

[mixmavros]

Δεν έχω να σχολιάσω κάτι σχετικά με τη μέθοδό σου, αν σε βόλεψε τότε προφανώς είναι ΟΚ. Από εδώ και πέρα φαντάζομαι θα κάνεις μόνο uworld με focus στα principles που έχεις χαμηλότερο percentile. Αν δε σε ικανοποιεί το score σου μετά από αρκετή εξάσκηση, hit the books, δεν υπάρχει άλλος τρόπος δυστυχώς... Δώστα όλα για το στεπ 1.

Γενικά συμβουλεύω τον κόσμο να δώσει στεπ 1/2 από Ελλάδα, για τον απλό λόγο ότι αν το έχεις αποκλειστική προτεραιότητα, θα γράψεις καλύτερα. Αν δουλεύεις στις ΗΠΑ (ακόμα και άμμισθος, ακόμα κι αν δε σκοπεύειες να ζητήσεις συστατικές, ακόμα κι αν τυλίγεις σουβλάκια), ΔΕ θα μπορέσεις να αφιερωθείς το ίδιο στην εξέταση. Βέβαια, αν οι δικοί σου ζουν εκεί, μπορείς να κάτσεις σπίτι κάποιους μήνες και να κάνεις αυτή τη δουλειά, οπότε για σένα δεν ισχύει το παραπάνω.

Σχετικά με τον αν αξίζει ο κόπος και πόσο διαφορετικά είναι από Ελλάδα κλπ, δεν ξέρω αν περιμένεις από εμάς να σου πούμε, είναι εντελώς προσωπική απόφαση. Η προϋπηρεσία στο στρατό, αν μετράει, θα μετράει ελάχιστα. Εννοείται ότι θα το τονίσεις πώς έχεις clinical experience and you served the special forces κλπ κλπ, και μπορεί να φανεί και ωραίο αν φτιάξεις μια ιστοριούλα στο personal statement, αλλά δε θα περίμενα ότι θα βοηθήσει ιδιαίτερα.

Καλό κουράγιο!

ΥΓ: Δεν αναφέρεις τι ειδικότητα θέλεις, που είναι πολύ σημαντικό για ΗΠΑ, και επηρεάζει και τις συμβουλές μας.

[har88]

Αύριο παιδιά είναι match day.. Καλό θα 'ταν όποιος έχει πληροφορίες για Έλληνες που κάναν match ή όχι να το αναφέρει, για να δούμε αν και πόσο έχουν δυσκολέψει τα πράγματα..

@seekerus: Goljan Rapid Review Pathology, έχω ακούσει είναι sosάρα.. Πολλοί για επανάληψη κάνουν First Aid κλασικά ΚΑΙ τον Goljan..

[Ortho]

Σωστά, έτσι "ακούγεται", όμως δεν είναι ακριβώς έτσι... Οι σημειώσεις του Goljan που είναι σε χαμηλότερη ποιότητα (φωτοτυπίες), σε συνδυασμό με τα audio είναι πολύ καλύτερα από το βιβλίο. Το βιβλίο όμως είναι πιο “όμορφο” αισθητικά και γι’αυτό το προτιμούν πολλοί. Έχει και διάφορα sos εκεί, τα οποία τα έχει συμπυκνωμένα.

Η απάντηση μου αυτή είναι αποσπασματική, με αφορμή τα παραπάνω σχόλια... Αυτός που θέλει να αριστεύσει πρέπει να έχει ένα πλάνο διαβάσματος, που δεν θα είναι π.χ. μόνο Kaplan ή Goljan, ή PASS Program, ή Arizona State University, ή MedPathology, ή Conrad Fischer, ή κάποια από τα review βιβλία που προτείνει το First Aid, κ.ο.κ.

Από την εμπειρία μου, η οποία περιλαμβάνει τη δικιά μου προετοιμασία, αυτή των 8 παιδιών που αρίστευσαν (>246 όλοι) ακολουθώντας αυτό που τους συνέστησα, βλέπω τώρα που ασχολούμαι με αρκετούς που θέλουν να δώσουν τις εξετάσεις, διαφορετικές προσεγγίσεις και διαφορετικές ανησυχίες, κλπ, ανάλογα με το άτομο.

Ο κοινός παρονομαστής είναι ότι οι περισσότεροι έχουν ένα σημαντικό άγχος (το οποίο είχα και εγώ όταν δεν είχα κάποιον να μου πει 5 πράγματα σωστά) στο να τα κάνουν όλα "τέλεια". Π.χ. να διαβάσουν όσες περισσότερες πηγές μπορούν (“για να τα μάθουν όλα”, ή κατά-το-Ελληνικό-σύστημα "να μάθουν βιβλία απ'έξω", ή να κάνουν περισσότερες από μία τράπεζες ερωτήσεων, έχοντας την εντύπωση ότι θα μάθουν κάτι διαφορετικό ή ότι θα καλύψουν όσες περισσότερες ερωτήσεις μπορούν και οι οποίες θα πέσουν στο διαγώνισμα, κλπ…

Από την εώς τώρα άκρως επιτυχημένη πορεία όλων αυτών που διαβάσαμε με συγκεκριμένο τρόπο, νομίζω ότι τα παρακάτω σημεία είναι πολύ σημαντικά να γνωρίζει κανείς:

- τι θα διαβάσει αρχικά και με ποια σειρά, (δηλαδή το καλύτερο “για πρώτο πέρασμα” από την κάθε πηγή), χωρίς να διαχέεται με άλλες πηγές.

- τι ΔΕΝ θα διαβάσει αρχικά, αλλά θα διαβάσει μετά, αφού έχοντας κάνει ένα πρώτο καλό πέρασμα, μπορεί, κάνοντας επαναλήψεις να διαβάσει το καλύτερο “για δεύτερο πέρασμα”, από την κάθε πηγή.

- τι ΔΕΝ θα διαβάσει ΚΑΘΟΛΟΥ, καθώς δεν αξίζει από άποψη χρόνου ή/και υλικού, παρότι π.χ. το συστήνει το First Aid. (σ.σ. το First Aid είναι φυσικά απαραίτητο, αλλά τα βιβλία που συστήνει είναι βιβλία γρήγορης ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ που χρησιμοποιούν οι Αμερικανοί φοιτητές στις 6 βδομάδες που έχουν να κάνουν ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ αυτά που έχουν κάνει στα 2 πρώτα χρόνια. Αυτό δεν ισχύει για τους ξένους που προέρχονται από διαφορετικά συστήματα και οι σπουδές τους δεν είναι επικεντρωμένες στο να δώσουν USMLE όπως αυτές των Αμερικανών.)

- Πώς και από πού θα κάνει τις επαναλήψεις του.

- Πότε θα κάνει ερωτήσεις, και από πού; Αναλόγως με τον τρόπο που έχει μάθει να διαβάζει, μερικές φορές χρειάζεται να κάνει λίγο ερωτήσεις στην αρχή, ώστε να αντιληφθεί ότι οι ερωτήσεις τεστάρουν κυρίως έννοιες + κριτική σκέψη, και όχι “παπαγαλία”. Αυτό πολλές φορές είναι στην αρχή δύσκολο για κάποιον που έχει ως τώρα μάθει να διαβάζει με τον τρόπο της “αποστήθισης”. Ηλίθιες ερωτήσεις του στυλ “τι γνωρίζετε για την νόσο του Parkinson”, ώστε να τεστάρουν την παπαγαλία από το βιβλίο “δεν παίζουν”. Φυσικά και υπάρχει και απομνημόνευση, αλλά όχι με τον τρόπο αυτόν.

- Αναλόγως με το χρόνο που έχει να διαθέσει για το διάβασμα, μπορούν να παρεμβληθούν και παραπάνω πηγές. Π.χ. Εγώ διάβασα τότε μόνος μου 5 μήνες καθαρούς, και παράλληλα έφτιαχνα το σύστημά μου, δοκιμάζοντας και αποκλείοντας πηγές, πήρα π.χ. 246 στο step 1… Άλλα 2 παιδιά που πήραν τον τρόπο έτοιμο και δεν είχαν παρά να τον ακολουθήσουν, διάβασαν 8 μήνες με scores 270, και 265 αντίστοιχα… Σε αυτή την περίπτωση είχαν άπλετο χρόνο αποκλειστικού διαβάσματος, και εκμεταλλεύτηκαν το σύνολο του συστήματος και ό,τι αυτό είχε να προσφέρει αντί να παραλείψουν κάποια κομμάτια. Κάποιος ο οποίος δεν έχει τόσο χρόνο, θα χρειαστεί να κάνει λιγότερα, αλλά δεν θα πάρει 270! Θα πάρει όμως ένα εξαιρετικό score, π.χ. 246, που είναι υπέρ αρκετό για οποιαδήποτε ειδικότητα θέλει να ακολουθήσει. (σ.σ. Το 270 το πιάνουν ελάχιστοι κάθε χρόνο, είναι τρελό νούμερο, αλλά εάν το πιάσει κανείς του ανοίγονται όλες οι πόρτες).

Συμπεραίνοντας: Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που μπορεί να κάνει κανείς να ακολουθεί το συναισθηματισμό του (που βασίζεται στο άγχος που έχει για το άγνωστο) και να πειραματίζεται μόνος του και να διαχέεται βλέποντας αυτή την πληθώρα πηγών, που δε σου φθάνουν 2 ζωές για να διαβάσεις (και δεν χρειάζεται κιόλας). Δηλαδή να εφεύρει πάλι τον τροχό μόνος του. Χρειάζεται άκρως στοχευμένη προετοιμασία και όχι μέθοδος των διαδοχικών δοκιμών. Sniper και όχι κυνηγός με σκάγια, “και όποιον πάρει ο Χάρος”.

[*pheromone*]

What I would suggest without any reservation is the whole series of NBMEs...this is not expected to teach you but it can definitely lead you to scores higher than 260-265 (assuming that you have an already high score in UW, eg 70-75%). Try to find those question, but the most important is to have accurate answers that will not mislead you and don't forget to review the relevant topic in parallel (mostly from FA). In Step 2 NBMEs are less than half in number but still can offer you a test-taking confidence.

[seekerus]

ΥΓ: Δεν αναφέρεις τι ειδικότητα θέλεις, που είναι πολύ σημαντικό για ΗΠΑ, και επηρεάζει και τις συμβουλές μας.

Ευχαριστω για τα σχολια παιδια.

Ορθοπεδικη ηθελα αλλα επειδη προσπαθω να βγαλω ενα εφικτο πλανο ειμαι ετοιμος να συμβιβαστω σ'αυτο το θεμα. Εχω και την πιεση της οικογενειας να παω εκει, εψησα και την κοπελα μου να βρει μεταπτυχιακο Αμερικη, νομιζω τελικα τεινω στο "οπου με παρουν" (με τα κακα που εμπεριεχει αυτο).

[seekerus]

What I would suggest without any reservation is the whole series of NBMEs...this is not expected to teach you but it can definitely lead you to scores higher than 260-265 (assuming that you have an already high score in UW, eg 70-75%). Try to find those question, but the most important is to have accurate answers that will not mislead you and don't forget to review the relevant topic in parallel (mostly from FA). In Step 2 NBMEs are less than half in number but still can offer you a test-taking confidence.

Τα βρηκα, ενδιαφεροντα φαινονται. Προς το παρον θα εξαντλησω το UW για να μην χαθω διαβαζοντας δυο ταυτοχρονα και αργοτερα θα αφιερωσω και σ'αυτα χρονο.

[mixmavros]

Postdoctoral Training Positions

Wake Forest Baptist Health

Date Posted: February 27, 2013

Integrative Training Program in Trauma and Regenerative Medicine Wake Forest School of Medicine, Winston-Salem, North Carolina Two M.D. postdoctoral training slots are available for a T32 training grant at the Wake Forest University School of Medicine. This program will focus on the application of basic science discoveries in regenerative medicine to the treatment of trauma and burn patients. The goal of the program is to train a cohort of outstanding physician­scientists who will be able to translate the latest developments in regenerative medicine research into clinical care for trauma and burn patients. Key features of this program will include completion of the MS degree in Molecular Medicine and Translational Sciences, full-time benchtop research at the Wake Forest Institute for Regenerative Medicine, and joint mentorship with both clinical and basic science faculty. The application deadline is April 1, 2013. However, applications will be accepted and considered on a continuing basis for open postdoctoral positions. Wake Forest University Health Sciences is an Affirmative Action Equal Opportunity Employer (AA/EOE).

How To Apply

To apply, please provide a curriculum vitae, a letter of interest, and three letters of support to: John H. Stewart, IV, MD jhstewar@wakehealth.edu Please also formally apply by clicking on the link below and inserting Job Opening ID 16552 http://www.wakehealth.edu/Job-Openings/

Για όποιον θέλει να κάνει χειρουργική ειδικότητα (ειδικά Γενική, Πλαστική, Ουρολογία) είναι μια πολύ καλή ευκαιρία. Έμμισθη θέση + MS σ' ένα απ' τα καλύτερα κέντρα του είδους του (regenerative medicine aka new organs from stem cells). Το πανεπιστήμιο είναι πολύ καλό και γνωστό στις ΗΠΑ, αλλά η πόλη σχετικά ήσυχη για κάποιον με "μεσογειακό" lifestyle. Having said that, το σχετικό πρόγραμμα χειρουργικής ήταν ανάμεσα στις top επιλογές μου, for what it's worth.

[kalandrinos]

Έχω δυο απορίες και δεν ξέρω αν μπορει να με βοηθήσει κανείς. Αν θελεις να κανείς fellowship στην Αμερική χρειάζεται απλώς να έχεις περάσει τα usmle 1,2ck και 2cs η είναι απαραίτητο και το step 3? Και κάτι ακόμη: ξέρει κανείς αν παίζει σημαντικό ρόλο ο βαθμός στα steps η χρειάζεται απλώς να τα περάσεις για το fellowship?

[Ortho]

Εξαρτάται τι fellowship θέλεις, αλλά γενικά δεν παίζουν ρόλο. Εκτός από το ECFMG (Στεπ 1, 2CS, 2CK), πρέπει πριν αρχίσεις να δώσεις το στεπ 3.

[kalandrinos]

Σ ευχαριστώ για την αμεση απάντηση. Και κάτι ακόμη άμα ξέρεις βέβαια. Η διαδικασία εξέτασης για το usmle step 2cs είναι εύκολη? μοιάζει καθόλου η ύλη με αυτήν του step 2ck?

[SleepWalker]

η θέση που πόσταρε ο mixmavros 2 post πιο πάνω, θελει USMLE?

[mixmavros]

Σ ευχαριστώ για την αμεση απάντηση. Και κάτι ακόμη άμα ξέρεις βέβαια. Η διαδικασία εξέτασης για το usmle step 2cs είναι εύκολη? μοιάζει καθόλου η ύλη με αυτήν του step 2ck?

Είναι πολύ διαφορετική εξέταση. Διάβασε τι λέει στο FA για την εξέταση αυτή, καθώς και τα επίσημα websites. Δεν εξετάζουν τις γνώσεις σου, αλλά τη γλώσσα σου, το πώς επικοινωνείς με τον ασθενή, αν παίρνεις σωστό ιστορικό, φυσική εξέταση, patient note, κλπ.

η θέση που πόσταρε ο mixmavros 2 post πιο πάνω, θελει USMLE?

Δεν ξέρω τίποτα περισσότερο απ' ό,τι αναφέρεται στην αγγελία - αν μ' ενδιέφερε θα έστελνα ένα email να ρωτήσω.

[Ortho]

η θέση που πόσταρε ο mixmavros 2 post πιο πάνω, θελει USMLE?

Δεν νομίζω ότι σου χρειάζεται το USMLE.Φαίνεται ότι είναι ερευνητική θέση αμιγώς. Αυτή η έρευνα που θα κάνεις θα είναι κυρίως βασική, και στον πάγκο. Αυτό που λέει για clinical, είναι ότι θα είναι clinically relevant, όχι όμως clinical. Το Wake Forest είναι από τα καλύτερα Πανεπιστήμια στις ΗΠΑ για regenerative medicine. Έχουν εκεί τον Anthony Atala, που είναι ο πρώτος που κατασκεύασε ουροδόχους κύστεις από stem cells, το οποίο έγινε και στο Wake. Ήταν στο Harvard πριν, παραιτήθηκε και άνοιξε το "Wake Forest Institute for Regenerative Medicine", με πάρα πολλά εκατομύρια $ σε grants, και έγινε και Chairman Urology μετά από λίγο στο WFU.

Τροποποιήθηκε 17 Μαρτίου 2013 από Ortho

[seekerus]

Καλη φαση θα ηταν, μιση ωρα απο το Wake Forest μενω

[seekerus]

Το παραπανω με την θεση για research μου θυμισε μια απορια που εχω εδω και καιρο, πες οτι πας και ξεκινας ερευνα με την προοπτικη να μαζεψεις μερικα LoRs και να μαθεις το συστημα, υπαρχει περιπτωση τελικα αυτο να καταληξει σε κανονικο επαγγελμα; Δηλαδη να δεις οτι βγαζεις αρκετα λεφτα και εχεις προοπτικες ανελιξης στην ερευνα καθεαυτη και οχι σαν ενα σκαλοπατι για να κυνηγησεις την ειδικοτητα.

Εννοειται οτι δεν ειναι η ιδανικη λυση για κανεναν, υποτιθεται οτι γιναμε γιατροι για να εχουμε και μια επαφη με ασθενεις και να κυνηγησουμε την ειδικοτητα που μας ταιριαζει. Απλα σκεφτομαι μηπως υπαρχει και αυτο σαν προοπτικη στη χειροτερη περιπτωση του να μη μου κατσει τιποτα εκει για ειδικοτητα (αν και σε τετοια περιπτωση μαλλον τα μαζευω και γυρναω πισω).

[sjjggst]

Φυσικά υπάρχουν συνάδελφοι με πολύ ισχυρό το ερευνητικό ένστικτο μέσα τους οι οποίοι έχουν ακολουθήσει αυτήν την κατεύθυνση και με σκληρή δουλειά έχουν καταφέρει από fellows να έχουν γίνει αυτοί οι team leaders, να επιβλέπουν fellows και PhDs, να εμπνέονται πρωτότυπα ερευνητικά προγράμματα και να γράφουν τα proposals για grants κτλ. Μπορεί να είναι λίγο ασυνήθιστο για ιατρό, γιατί οι περισσότεροι αισθανόμαστε clinicians και όχι scientists, αλλά δεν είναι και απίθανο.

Το θεωρώ πάντως αρκετά δυσκολότερο από το να ασκήσει κανείς την τυπική κλινική ιατρική και πραγματικά θεωρώ πως οι συνάδελφοι αυτοί έχουν πολύ ειδικές ικανότητες, αστείρευτες γνώσεις και πολύ υψηλό δείκτη ευφυίας, ώστε να καταφέρνουν να προσελκύουν εκατομμύρια δολλάρια στο Τμήμα τους (και στον τραπεζικό τους λογαριασμό). Γιατί το θεωρείς "χειρότερη περίπτωση"? Το θέμα είναι πόσοι από εμάς έχουν τέτοιες γνώσεις και ικανότητες...

Έχω γνωρίσει πολλούς μεγαλύτερους που τους παρουσιάστηκε τέτοια ευκαιρία στη ζωή τους, την κλότησαν γιατί επέλεξαν την κλινική πράξη και την επαφή με ασθενείς και αρκετοί τώρα τραβάνε τα μαλλιά τους. Γούστα είναι αυτά...

[seekerus]

Χειροτερη περιπτωση δεν εννοω την πορεια που περιγραφεις και καταληγει στο να γινεις team leader (η εστω να ασχοληθεις σοβαρα με την ερευνα) αλλα το να ψαχνεις μια υπαλληλικη θεση σε κατι εστω και παραιατρικο προκειμενου να μη γυρισεις πισω. Μπορει να μην το διατυπωσα σωστα αλλα οπως και να χει μου ελυσες την απορια (και επισης ειμαι σε περιεργη φαση τωρα που φευγω και σκεφτομαι τη χειροτερη δυνατη εκβαση, απο τη μαυριλα δε βλεπω μπροστα μου!).

[har88]

Το να βρεις όπως λές μια "υπαλληλική θέση" σε κάποιο ερευνητικό πρόγραμμα σαφέστατα και γίνεται, αλλά πρέπει να λάβεις σοβαρά υπόψιν τα εξής:

1. Η Αμερική απαιτεί βίζα, η οποία έχει περιορισμούς κάθε φορά -κυρίως χρονικούς. Δεν μπορείς να περιπλανίεσαι από πρόγραμμα σε πρόγραμμα αλλάζοντας βίζες κάθε τρεις και λίγο. Υπάρχει η Η1Β (δηλαδή η εργασιακή βίζα), αλλά ΔΕΝ βγαίνει εύκολα, ιδίως αν δεν έχεις σπουδάσει (undergrad/master) στην Αμερική. Οι περισσότεροι Έλληνες κάνουν έρευνα στην Αμερική με την J1 -η οποία πράγματι δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα στην μετέπειτα πορεία. (Δεν ισχύει στην περίπτωσή σου, καθώς έχεις Αμερικάνικη υπηκοότητα).

2. Υπάρχουν πολλοί Αμερικάνοι φοιτητές Ιατρικής που μπορούν να κάνουν την ίδια δουλειά με σένα, με πολύ λιγότερο κόστος (οικονομικό/προσαρμογής/γραφειοκρατικό).

3. Υπάρχουν άλλοι τόσοι IMGs που μπορεί να κάνουν την ίδια δουλειά με ελάχιστο ή και καθόλου κόστος.

4. Μόνο με το MD, χωρίς κάποιο μεταπτυχιακό/διδακτορικό, ειδικότητα, ερευνητική εμπειρία δεν υπάρχουν και πολλά που μπορείς να κάνεις. Δεν εννοώ ότι δεν μπορείς να βρεις κάτι να ξεκινήσεις, αλλά στη συνέχεια πρέπει να προχωρήσεις. Πως;

α) USMLE και residency. (Ο κλασικός δρόμος που επιλέγουν οι περισσότεροι. Άλλωστε, όπως είπες, στην έρευνα απεκτησαν LoRs και εμπειρία που θα στηρίξουν την αίτησή τους.)

β) Μεταπτυχιακό (το πληρώνεις) και εν συνεχεία αναζήτηση στην αγορά εργασίας για δουλειά. Εδώ ουσιαστικά αρχίζεις και ξεφεύγεις από το φάσμα της ιατρικής και επικεντρώνεσαι κυρίως στο αντικείμενο του μεταπτυχιακού σου. Τα οικονομικά είναι ιδιαίτερα της μόδας (business management κτλ). Και σ'αυτήν την περίπτωση όμως ίσως χρειαστεί να κάνεις residency, ανάλογα πόσο κοντά στην ιατρική είναι αυτό που θες.

γ) Σκληρή δουλειά πάνω στο αντικείμενο έρευνας που γουστάρεις. Αυτό μπορεί να καταλήξει τελικά και σε κάποιο διδακτορικό -αφού θα είσαι τόσο αφοσιωμένος σε αυτό. Γνωρίζω άτομο πχ που του αρέσουν πολύ οι Νευροεπιστήμες. Μόλις τελείωσε τη σχολή αποφάσισε ότι θα ασχοληθεί αποκλειστικά με αυτό -καμία σχέση με την κλινική ιατρική. Βρήκε θέση σαν research assistant, δούλεψε (πολύ) για τρία χρόνια και έκανε υπέροχη δουλειά. Μετά ξεκίνησε διδακτορικό (διαρκούν συνήθως 5 χρόνια). Προφανώς δεν θα εξετάσει ποτέ ξανά ασθενή στη ζωή του και θα συνεχίσει στην έρευνα ή θα κάνει ακαδημαική καριέρα. Αλλά: Γουστάρει αυτό που κάνει και βεβαίως ζει άνετα με τα χρήματα που κερδίζει -όχι τρελά λεφτά, αλλά σημασία έχεί ότι είναι πολυ΄ικανοποιημένος με αυτό που κάνει.

Συνεπώς στο ερώτημα σου. Μπορείς να βρεις για κάποιο χρονικό διάστημα, ίσως και για αρκετά χρόνια, αυτό που λες. Απλώς μετά ή θα πρέπει να προχωρήσεις για ειδικότητα ή θα πρέπει να "καλλιεργήσεις" με κάποιον τρόπο την ερευνητική σου δραστηριότητα.

Τροποποιήθηκε 22 Μαρτίου 2013 από har88

[Ortho]

Θα συμφωνήσω γενικά στην ουσία με τον προλαλήσαντα.

1. Η J1 υπάρχει ως J1-RESEARCH, και ως J1-CLINICAL και έχουν ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΕΣ διαφορές.

- Η J1-RESEARCH, χορηγείται στην ουσία από το πρόγραμμα το οποίο σου κάνει συμβόλαιο για έρευνα. - Η J1-CLINICAL, χορηγείται από το ECFMG, και ΟΧΙ από το πρόγραμμα ειδικότητας το οποίο σου κάνει συμβόλαιο για ειδικότητα.

- Η J1-CLINICAL, χορηγείται από το ECFMG, και ΟΧΙ από το πρόγραμμα ειδικότητας το οποίο σου κάνει συμβόλαιο για ειδικότητα, που σημαίνει ότι είναι ΑΝΕΞΟΔΗ και δεν έχει γραφειοκρατικά πολλά για το πρόγραμμα/πανεπιστήμιο. Γι’αυτό και το προτιμούν, και η H1B είναι πολύ περισσότερο δύσκολο να σου τη δώσουν.

Η πιο σημαντική διαφορά είναι ότι η J1-CLINICAL έχει τον περιορισμό της διάρκειας των 7 χρόνων από τότε που αρχίζεις το πρόγραμμα. Με το που τελειώνεις το πρόγραμμα ειδικότητας με/χωρίς fellowship, έχεις 2 επιλογές: 1) Να γυρίσεις στη Χώρα σου για 2 χρόνια, ή 2) Να πάρεις "waiver", δηλαδή να μείνεις ΗΠΑ, με την προϋπόθεση ότι θα διοριστείς για 3 χρόνια σε "άγονη" περιοχή (underserved area). Για το τι ακριβώς σημαίνει "άγονη" περιοχή, είναι διαφορετικό από ό,τι το ορίζουμε στην Ελλάδα. Μπορεί να είναι (συνήθως) μια περιοχή "στη μέση του πουθενά", αλλά και μπορεί να είναι μια περιοχή σχετικά κεντρική στην οποία χρειάζονται γιατροί. Π.χ. μπορεί σε ένα νοσοκομείο στο Harlem της Νέας Υόρκης να χρειάζονται γιατρούς της ειδικότητάς σου. Δεν είναι στη μέση του πουθενά, αλλά χαρακτηρίζεται ως "άγονο", γιατί π.χ. μπορεί να έχει μεγάλο πληθυσμό από ανασφάλιστους (indigent population).

2. Γι’αυτό δεν είμαι σίγουρος: Οι Αμερικανοί φοιτητές, δεν γνωρίζουν τίποτα από έρευνα, και επίσης, ο στόχος τους δεν είναι η έρευνα. Ο στόχος τους είναι να τους “δει” το πρόγραμμα και να τους δώσει καλές συστατικές αφ’ενός, και αφ’ετέρου να βάλουν στο βιογραφικό τους 1-2 δημοσιεύσεις το πολύ, για να ξεχωρίσουν από τους υπόλοιπους Αμερικανούς φοιτητές-ανταγωνιστές.

3. Γι’αυτό πάλι δεν είμαι σίγουρος: Δεν είναι πολλοί οι ξένοι που διαθέτουν την οικονομική δυνατότητα να πάνε άμισθοι κάπου για χρονικό διάστημα πχ 1 έτους. Οπότε, νομίζω ότι βρίσκεσαι στην ίδια μοίρα με αυτούς.

4. Με MD, μπορείς να κάνεις post-doctorate level έρευνας, και αυτό σου ανοίγει ορίζοντες. Εάν είσαι καλός, μπορείς να τους κάνεις “να σε έχουν ανάγκη”, και μετά να διαπραγματευτείς ένα μεταπτυχιακό, ή ένα PhD, τα οποία δεν είναι τζάμπα, αλλά μπορείς να κάνεις παζάρια από τη στιγμή που έχεις δείξει “σημεία γραφής” και έχεις και διαπροσωπική σχέση.

Συμφωνώ με τα α, β, γ

Τέλος, συμφωνώ ότι εάν πας και τους εντυπωσιάσεις στην έρευνα, πράγμα το οποίο γίνεται ιδιαίτερα εάν έχεις κάποια καθοδήγηση από πριν, τότε οι δρόμοι σου ανοίγονται για να ακολουθήσεις την καριέρα του ερευνητή. Σίγουρα τότε θα βρεις το δρόμο σου, γιατί το Αμερικανικό σύστημα ξεχωρίζει πολύ περισσότερο από τα άλλα γιατί προσαρμόζεται πάνω στα ταλέντα που έχεις, και αυτά εκμεταλλεύεται.

Τροποποιήθηκε 22 Μαρτίου 2013 από Ortho

[SleepWalker]

πολύ ωραία και χρήσιμα πόστ και από τους 2. η ερωτηση μου ειναι πόσο ευκολο ειναι να βρει καποιος τετοιο πρόγραμμα αλλα έμμισθο.