Ειδικότητα στις ΗΠΑ

[Ortho]

Η λογική της Ελλάδας είναι διαφορετική από αυτή της Αμερικής σε πολλά πράγματα. Γι'αυτό έβαλα Αμερική με έντονα γράμματα. Εδώ οι ειδικότητες κατηγοριοποιούνται, και γενικά οι χειρουργικές είναι πολύ πιο prestigious. Αξίζει μόνο να σου αναφέρω ότι από τους 200 πρωτοετείς από όλες τις ειδικότητες στο νοσοκομείο μου, μόνο οι 20 είναι σε χειρουργικές ειδικότητες. Οι υπόλοιποι 180 είναι σε άλλες ΜΗ χειρουργικές. Τελοσπάντων, αυτό δεν μας ενδιαφέρει τώρα.

Όσο για τα προγράμματα της Ορθοπαιδικής, σε οποιοδήποτε μπορέσεις να κάνεις match, να το θεωρήσεις μεγάλη επιτυχία. Υπάρχουν πολλά καλά προγράμματα που θα βρεις στο orthogate και τα οποία σχολιάζονται από πολλούς εκεί. Πάρε μια ιδέα από εκεί.

Για ό,τι θες ρώτα.

Τροποποιήθηκε 4 Οκτωβρίου 2009 από Ortho

[notbad]

Τί λες βρε όρθο; Μόνοι σας αναγορευόσαστε σε prestigious μου φαίνεται. Γιάννης κερνάει, γιάννης πίνει δλδ. Καλά μου φαίνεται δεν κάνεις χειρουργικό Internship...τί είναι αυτά...εδώ τους δικούς μας τους έχουν πολύ στο intimidating mode. Κεφάλι δεν σηκώνουν, όχι να θεωρούνται και prestigious. Ξενηστικωμένα, άυπνα, οι chiefs να τους πήζουν.

Εν πάσει περιπτώσει, doc678 πρόθεσή μου δεν ήταν να υποτιμήσω κάποιον. FYI (for your information) ειδικευόμενη παθολογίας είμαι και μια χαρά νιώθω και δεν αναρωτιέμαι αν είμαι prestigious ή όχι, απλά μου αρέσει η δουλειά μου και ποτέ δεν ήθελα να γίνω χειρουργός. Ομοίως και οποιοσδήποτε άλλος ειδικευόμενος.

Απλά είναι σημαντικό ότι το "θα κάνω έρευνα, θα πάρω 99/99 άρα θα βρω θέση ορθοπαιδικής" δεν ισχύει. Ανεβάζει πολύ τις πιθανότητες σε σχέση με κάποιον που δεν θα τα κάνει αυτά, αλλά δεν είναι 100% επιτυχία. Αντίθετα για παθολογία με 99/99 βάζω και στοίχημα ότι θα βρεις αν δηλώσεις σωστά.

Τροποποιήθηκε 4 Οκτωβρίου 2009 από notbad

[doc278]

Η λογική της Ελλάδας είναι διαφορετική από αυτή της Αμερικής σε πολλά πράγματα. Γι'αυτό έβαλα Αμερική με έντονα γράμματα. Εδώ οι ειδικότητες κατηγοριοποιούνται, και γενικά οι χειρουργικές είναι πολύ πιο prestigious. Αξίζει μόνο να σου αναφέρω ότι από τους 200 πρωτοετείς από όλες τις ειδικότητες στο νοσοκομείο μου, μόνο οι 20 είναι σε χειρουργικές ειδικότητες. Οι υπόλοιποι 180 είναι σε άλλες ΜΗ χειρουργικές. Τελοσπάντων, αυτό δεν μας ενδιαφέρει τώρα.

Όσο για τα προγράμματα της Ορθοπαιδικής, σε οποιοδήποτε μπορέσεις να κάνεις match, να το θεωρήσεις μεγάλη επιτυχία. Υπάρχουν πολλά καλά προγράμματα που θα βρεις στο orthogate και τα οποία σχολιάζονται από πολλούς εκεί. Πάρε μια ιδέα από εκεί.

Για ό,τι θες ρώτα.

Για τα νούμερα που ανέφερες συμφωνώ, απο την αλλη ομως οι περισσότερες παθολογικές ειδικότητες είναι πρώτης γραμμής σε αντίθεση με τις χειρουργικές αρα ειναι λογικό να υπάρχουν περισσότεροι σε παθολογικες ειδικότητες! Η πρώτη επίκεψη που κάνει ο ασθενής είναι με παθολόγο ή family medicine και μετα παραπεμπεταί σε ορθοπαιδικό ή οτι αλλο...._(εκτός απο οφθαλμολογία και γυναικολογία) που πάει απευθείας.

Thx again για το site!

[Ortho]

Τί λες βρε όρθο; Μόνοι σας αναγορευόσαστε σε prestigious μου φαίνεται. Γιάννης κερνάει, γιάννης πίνει δλδ. Καλά μου φαίνεται δεν κάνεις χειρουργικό Internship...τί είναι αυτά...εδώ τους δικούς μας τους έχουν πολύ στο intimidating mode. Κεφάλι δεν σηκώνουν, όχι να θεωρούνται και prestigious. Ξενηστικωμένα, άυπνα, οι chiefs να τους πήζουν.

Εν πάσει περιπτώσει, doc678 πρόθεσή μου δεν ήταν να υποτιμήσω κάποιον. FYI (for your information) ειδικευόμενη παθολογίας είμαι και μια χαρά νιώθω και δεν αναρωτιέμαι αν είμαι prestigious ή όχι, απλά μου αρέσει η δουλειά μου και ποτέ δεν ήθελα να γίνω χειρουργός. Ομοίως και οποιοσδήποτε άλλος ειδικευόμενος.

Απλά είναι σημαντικό ότι το "θα κάνω έρευνα, θα πάρω 99/99 άρα θα βρω θέση ορθοπαιδικής" δεν ισχύει. Ανεβάζει πολύ τις πιθανότητες σε σχέση με κάποιον που δεν θα τα κάνει αυτά, αλλά δεν είναι 100% επιτυχία. Αντίθετα για παθολογία με 99/99 βάζω και στοίχημα ότι θα βρεις αν δηλώσεις σωστά.

Για μισό λεπτό φίλοι μου.

Βρε Notbad, συμφωνούμε σε όλα γενικώς όπως ξέρεις πολύ καλά. Μάλλον παρεξηγήσατε. Δεν υποτιμώ τις άλλες ειδικότητες. ΚΑΜΙΑ από αυτές. Και προσωπικά συμφωνώ με τον doc278 όταν λέει ότι δεν μπορείς να συγκρίνεις μήλα με αχλάδια (σσ. π.χ. χειρουργική ειδικότητα με παθολογική). Όλες οι ειδικότητες επιτελούν έργο και είναι χρήσιμες και γι'αυτό και άλλωστε υπάρχουν. ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ. Επίσης, η Μητέρα ειδικότητα της Ιατρικής είναι η Παθολογία, όχι η Ορθοπαιδική.

Για να ξεκαθαρίσω: Δεν εκφράζω προσωπική άποψη για τις ειδικότητες. Μιλάω για την νοοτροπία που υπάρχει στην Αμερική με τις ειδικότητες. Η νοοτροπία πηγάζει από τα εξής συγκεκριμένα πράγματα:

Π.χ. ο Νευροχειρουργός θεωρείται πολύ πιο βαρβάτη ειδικότητα και prestigious από τον ψυχίατρο, ή τον physical medicine and rehabilitation ή τον family doctor. Αυτό είναι μια πραγματικότητα που δεν την αρνείται κανείς στην Αμερική.

- Θες από το βαθμό δυσκολίας που χρειάζεται για να βρει κανείς θέση στις ειδικότητες αυτές?

- Θες από το ποσοστό των ξένων σε κάθε ειδικότητα? (Που να μην ξεχνάμε ότι εμείς οι ξένοι έχουμε τρομερό μειονέκτημα, και το bottom line είναι ότι γενικά οι ξένοι αρπάζουμε ό,τι περισσέψει από τους Αμερικανούς?)

- Θες από τα από τα ωράρια που δουλεύουν? (Ο ψυχίατρος 8am-4pm vs Ν/Χ 4am-8pm?, να μη μιλήσουμε δε για την τεράστια διαφορά άγχους και lifestyle ανάμεσα σε πολλές ειδικότητες, συμπεριλαμβανομένης και της παθολογίας, στην οποία στον πρώτο χρόνο -- internship -- δουλεύετε 12 ώρες την ημέρα, αλλά στον 2ο και ειδικά στον 3ο χαλαρώνετε, ενώ στις χειρουργικές τα επόμενα χρόνια είναι πιο δύσκολα από το internship?)

- Θες από τα χρόνια που είναι η νευροχειρουργική (7-8 Ν/Χ vs 3 o ψυχίατρος ή ο παθολόγος?)

- Θες από τα χρήματα που βγάζουν (1 εκατ. ο Ν/Χ vs 150-200,000 ο ψυχίατρος ή ο παθολόγος?)

Αυτά είναι που κοιτούν στην Αμερική και ονομάζουν μια ειδικότητα "prestigious" ή τελοσπάντων όπως θές πες την, πιο "βαρβάτη" από τις άλλες, ή αν θες πιο δύσκολη ή πιο competitive. Γιατί στην Αμερική όπως ξέρεις, οι αξίες της κοινωνίας είναι πολύ διαφορετικές. Ειδικά όταν λαμβάνουμε ως δεδομένο ότι στην Αμερική μετράς όσο και η τσέπη σου, πολύ περισσότερο από ό,τι στην Ελλάδα.

Αυτά που λέω είναι παράλογα και δεν ισχύουν? Ας με διαψεύσει κάποιος από Αμερική.

Δε με ενδιαφέρει να διαφημίσω την ορθοπαιδική και να πουλήσω μούρη, όπως ίσως τώρα νομίζει ο φίλος μας doc278... Η όλη συζήτηση άρχισε από αλλού, δηλ. από τις ερωτήσεις του doc278 στον οποίο θεώρησα σωστό να πω 5 πράγματα ώστε να πάρει μια γεύση για το τι σκέφτεται να προσπαθήσει και να γίνει πιο συνειδητοποιημένος, όχι όπως ήμουν εγώ όταν δεν ήξερα την τύφλα μου. Η ουσία των πραγμάτων λοιπόν είναι να αποτυπώνουμε την πραγματικότητα, ειδικά σε αυτούς που δεν τη γνωρίζουν. Επίσης, συμφωνούμε ότι εγώ θα ήμουν άχρηστος ως παθολόγος γιατί μισώ την παθολογία. Δεν θα μπορούσα να την κάνω ποτέ. Πάλι αν ήμουν παθολόγος και μισούσα τη χειρουργική, τότε πάλι το ίδιο θα ίσχυε. Το θέμα είναι τι κάνει τον καθένα ευτυχή. Η συζήτηση αυτή νομίζω είναι ανούσια περαιτέρω περί συγκρίσεως ειδικοτήτων, αφού είναι πασιφανές ότι συμφωνούμε ότι δε συγκρίνονται.

Είπα τα πράγματα με το όνομά τους, με σκοπό να βοηθήσω αυτούς που ξεκινούν μια προσπάθεια. Αυτό για να λυθεί η παρεξήγηση και να καταλαβαινόμαστε.

Notbad, I love you and you know it.

@Doc278

Όπως είπαμε, δες το orthogate εκτενώς και θα καταλάβεις αρκετά πράγματα. Όσο για αυτό που με ρωτάς για τα καλά προγράμματα, υπάρχουν πολλά... Το λογικό είναι να δώσεις πρώτα τα στεπς και μετά να πας κάπου για έρευνα. Εκεί που θα πας, λογικά θα είναι κάποιο πανεπιστημιακό πρόγραμμα (γιατί αλλού δε γίνεται έρευνα), οπότε λογικά θα είναι και καλό. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή θα ήταν καλό να επικεντρωθείς στο ΣΚΟΡ σου πάνω από όλα. Είμαι στη διάθεσή σου να βοηθήσω για ό,τι χρειαστείς.

Τροποποιήθηκε 5 Οκτωβρίου 2009 από Ortho

[notbad]

Παιδιά πώς πάει το Match; ψυχραιμία...ο διευθυντής μου μας είπε ότι προχθές άρχισαν να κοιτάνε αιτήσεις. Οπότε φαντάζομαι πολλά προγράμματα τώρα ανοίγουν τις αιτήσεις. Άρα έχετε ακόμα λαμβάνειν συνεντεύξεις. Και μην χτυπιέστε μόνοι σας όπως εμείς πέρυσι...ότι απορία, shoot.

Τέλος έχω να σας πω ότι όταν θα είστε στο Internship θα απορείτε με την ΒΛΑΚΕΙΑ σας που δώσατε τόσο κόπο, τόσο διάβασμα, τόσο χρόνο, τόσα λεφτά για να είστε μίζεροι 80 ώρες την εβδομάδα Αλλά φήμες λένε ότι αργότερα νιώθεις καλύτερα, και ότι γίνεσαι καλός γιατρός.

[spadoc]

Γεια σας παιδιά . Έχω 230 96 στο step 1 είμαι 5ο έτος και με ενδιαφέρει η γενική χειρουργική. πιστεύετε ότι αυτό το σκορ είναι εντάξει για ένα ανταγωνιστικό πρόγραμμα και τι άλλο είναι πρέπει να κάνω τώρα δεδομένης της ελληνικής πραγματικότητας? ευχαριστώ εκ των προτέρων.

[Loanna]

Μία επισήμανση όσον αφορά το 2 year home requirement για αυτούς που βγάζουν J1 με σκοπό να κάνουν έρευνα. Αν πηγαίνετε με δικά σας έξοδα (θα πρέπει να προσκομίσετε βεβαίωση τράπεζας ότι έχετε σε δικό σας λογαριασμό το χρηματικό ποσό που είναι απαραίτητο για όσο καιρό θα μείνετε εκεί), τότε δεν ισχύει ο κανόνας της επιστροφής των 2 ετών και μπορείτε να είστε sponsored είτε από το νοσοκομείο είτε από το ECFMG, σε περίπτωση που μετά θα θέλετε να μείνετε για ειδικότητα!

[Pirate]

Να φανταστω οτι αυτο δεν ισχυει και για οταν τελειωσεις ειδικοτητα??

Οτι δλδ αν εισαι sponsored δεν χρειαζεται να φυγεις

[notbad]

Η J1 visa είναι exchange scholar visa. Δλδ εκπαιδευόμενος που πάει στην αμερική αποκλειστικά για εκπαίδευση και όχι για δουλειά.

Η J1 research visa ποτέ δεν είχε home requirement.

Η J1 clinical visa έχει 2 year rule requirement.

Η J1 student visa δεν έχει 2 year rule requirement.

Κάποιες σκέψεις και ανησυχίες υπήρχαν κατά καιρούς για την αλλαγή status από J1 research σε J1 clinical, ότι καθυστερεί, ότι μπορεί να μην σου αλλάξουν status, αλλά πρακτικά δεν ισχύει τίποτα.

Απαξ και κάνεις match το ECFMG θα σου δώσει την J1 βίζα για να κάνεις ειδικότητα.

[Loanna]

Από όσο γνωρίζω από τρίτους που το έχουν κάνει, όντως πρακτικά δεν υπάρχει πρόβλημα με την αλλαγή της J1-Research σε Clinical J1. Παρ' όλα αυτά, εμένα μου είπε ο υπάλληλος της πρεσβείας στη συνέντευξη για τη visa ότι δεν υπόκειμαι στο 2 Year HR. Οπότε απλά επισημαίνω σε ποια περίπτωση ισχύει και επίσημα η απαλλαγή από αυτόν τον ''κανόνα''.

P.S: Aπό τα έγγραφα που μου έστειλε το Πανεπιστήμιο στις ΗΠΑ, η J1-Research μετά τα 5 χρόνια ισχύος, έχει 2 year HR, (αλλά αυτό πρακτικά δεν εμποδίζει κάποιον να αλλάξει μετά την έρευνα σε clinical J1).

Τροποποιήθηκε 20 Οκτωβρίου 2009 από Loanna

[samurai_pizza_dora]

Οmg!

Μολις διάβαζα οτι μελλοντικά(δεν ξέρω πόσο μελλοντικά), σχεδιαζουν να καταργήσουν τα scores στο usmle(θα υπαρχει μονο pass/fail)

Αν και κατα πασα πιθανοτητα δεν μπορει να πιασει κανεναν για τα επομενα 4-5 χρόνια, τι θα γινοταν αν καταργουταν το usmle? O_O

Πώς θα πήγαινε κάποιος ξενος εκει πια? Θα στηριζόταν στη βαθμολογία μας, στη φήμη του πανεπιστημίου μας(την κατσαμε δλδ εδω), σε συστατικές?

Εδω ισως εμεις οι Ελληνες να είχαμε κάποιο προβλημα...

Απλως ελπίζω να αργησει πολύ να συμβεί αυτο...

Παντως κάπου έλεγε οτι ο λόγος που θελουν να ενωσουν τα step 1/2(και προφανως να δινονται μετα το πτυχιο, αρα να μην μετρανε για την ειδικοτητα μιας και δεν θα εχουν δωθει πριν το match), είναι διότι ο κοσμος ξεχναει τα basic sciences του step 1, μιας και το δίνει στο 2ο ετος.

Ενα πρώτο βήμα δλδ, θα ειναι να αυξησουν τα basic science stuff στο step 2 και 3 ισως. Μακαρι να μεινουν εκει...

[konkon]

Dear Ortho,

Γεια σου! Ειμαι και εγω συναδελφος απο Ελλαδα και θα ηθελα να σου κανω καποιες ερωτησεις και αν μπορεις να μου πεις την γνωμη σου. Αρχικα ειμαι 32 χρονων και εχω γεννηθει και μεγαλωσει στην αυστραλια, τελειωσα Ιατρικη το 2002 απο το Βελιγραδι και μετα απο εναμισι χρονο περασα το Δικατσα, εκανα 1 χρονο στρατο και επειτα ειπα να φυγω να προσπαθησω για Αμερικη γιατι και εγω πιστευω οτι δεν υπαρχει συγγριση. Πηγα και εκανα το preparation course του Kaplan για 3 μηνες και προσπαθησα για αλλους 3 να διαβασω εκει. Οι συνθηκες ομως ηταν πολυ δυσκολεςκαι τα λεφτα του δανειου που ειχαν παρει οι δικοι μου τελειωσαν πιο γρηγορα απο οτι περιμενα. Ασε που δεν μπορουσα να βρω δουλεια πουθενα γιατι ημουνα εκει με τουριστικη Visa. Τελοςπαντων με ειχε παρει απο κατω και γυρισα πισω χωρις να δωσω καν τις εξετασεις. Απο τοτε εχω κανει εναμισι χρονο αγροτικο και ενα χρονο γενικη χειρουργικη. Γυρω στον Ιουνιο ανοιγει εδω η αρχικη θεση μου για Ορθοπαιδικη στο παιδων για ενα χρονο και γυρω στο καλοκαιρι του 11 ανοιγει η πληρης ορθοπαιδικη μου στο ασκληπειο της Βουλας για αλλα 5 χρονια.Το θεμα ειναι οτι στο διαστημα απο τοτε που γυρισα Αμερικη παντρευτηκα. Η γυναικα μου ειναι και αυτη γιατρος που εχει γεννηθει και εχει μεγαλωσει στην Αμερικη στο New Jersey , εχει τελειωσει εδω Ιατρικη αλλα εχει εκει 2 αδερφια γιατρους Καρδιολογο και Οφθαλμιατρο και γενικα ολη την οικογενεια της εκει. Απιστευτο timing…Τωρα εχουμε ενα διλημα.. Αξιζει να φυγουμε απο εδω να προσπαθησουμε για κατι καλυτερο εκει? Κατα την γνωμη σου εχω πλεον πιθανοτητες να μπω Ορθοπαιδικη στην Αμερικη η να το ξεχασω? Τωρα που θα εχω Green card θα μπορω να βρω καποια θεση που να πληρωνομαι για το διαστημα μεχρι να βρω θεση? Η γυναικα μου θελει παιδιατρικη και ξερει οτι για αυτην ειναι πιο ευκολα τα πραγματα. Τα αδερφια της μου λενε να προσπαθησω και μεσω γενικης χειρουργικης. . Γινεται? Αν μεινουμε εδω μετα για να μπορω να βρω καποιο fellowship θα ειναι εφικτο η δυσκολα? Απλα και εδω τα πραγματα ειναι πλεον πολυ δυσκολα και καθολου αξιοκρατικα και δεν ξερω αν αξιζει να μενουμε εδω εφ’οσον εχουμε την επιλογη να ερθουμε εκει. Αν μπορεις να μου πεις την γνωμη σου γιατι εχω διαβασει ενα εκατομυρια πραγματα στα forums και εχω μπερδευτει.

Ευχαριστω για τον χρονο σου εκ των προτερων και περιμενω την απαντηση σου.

[Ortho]

Καλησπέρα φίλε μου. Με συγχωρείς για την αργοπορία.

Η συζήτηση που άνοιξες είναι μεγάλη, και δεν μπορώ να πλατιάσω πολύ λόγω έλλειψης χρόνου, αλλά για πολλούς και διαφόρους λόγους ΔΕΝ θα έκανα το βήμα στη θέση σου. Καταλαβαίνω τη θέση σου, αλλά νομίζω ότι το δίλημμα είναι τελικά ψευτοδίλημμα. Για χιλιάδες λόγους.

Τα πάντα είναι θεωρητικά προς το παρόν. Εάν κάτσεις 1 χρόνο με φουλ διάβασμα και πάρεις 99άρια, ακόμη και τότε έχεις δρόμο μπροστά σου. Αυτό γιατί όλοι έχουν 99άρια. Και εμείς δυστυχώς δεν έχουμε τελειώσει Αμερικανική Ιατρική Σχολή. Και άρα και 99άρια να έχουμε, κάποιος πρέπει να μας ξέρει.

Αν δεις τα προηγούμενα ποστς μου, θα δεις ότι για να σε πάρουν θα πρέπει να πας σε ένα πρόγραμμα ορθοπαιδικής και να τους γνωρίσεις, π.χ. μέσω έρευνας ώστε να σου δώσουν συστατικές. Γι'αυτό δε συμφωνώ να το προσπαθήσεις μέσω γενικής χειρουργικής. Η Γ/Χ σίγουρα είναι λιγότερο ανταγωνιστική, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα σου ανοίξει τις πόρτες για ορθοπαιδική. Γιατί θα σε ξέρουν οι Γ/Χ και όχι οι ορθο. Πρέπει να δουλέψεις με τους ορθοπαιδικούς.

Όσο για την έρευνα, θα πρέπει να είσαι πολύ παραγωγικός για να τους εντυπωσιάσεις, και σίγουρα θα σου πάρει τουλάχιστον 1-2 χρόνια φουλ δουλειάς (διάστημα κατά το οποίο δεν μπορείς να διαβάζεις ταυτόχρονα και τα στεπς). Εγώ τουλάχιστον δεν κατάφερα ΚΑΙ να είμαι φοβερός στην έρευνα, ΚΑΙ να σκίσω τα στεπς ταυτόχρονα. Ίσως κάποιος άλλος το κάνει, αλλά δεν έχω ακούσει πολλούς.

Εάν το προσπαθήσεις, και δαπανήσεις χρόνια για να προσπαθήσεις να σε πάρουν, να είσαι προετοιμασμένος ότι μπορεί και να μη σου κάτσει. Γνωρίζω ανθρώπους που δαπάνησαν χρόνια για ορθοπαιδική, αλλά τελικά άλλαξαν πορεία. Εγώ ίσως στάθηκα τυχερός.

Άρα, στην καλύτερη των περιπτώσεων και με τα πάντα ευνοϊκά:

1 χρόνος στεπς

2 χρόνια έρευνα

5 ειδικότητα

1 υποειδικότητα (fellowship)

-----------------------

9 χρόνια

Ενώ τώρα τελειώνεις σε 4! Δεν μπορώ να σου πω τι να κάνεις, είναι προσωπική η απόφασή σου. Εγώ στη θέση σου, εάν είχα φτιάξει τη ζωή μου έτσι, δεν θα άλλαζα πορεία. Στο κάτω-κάτω, μπορείς να κάνεις την ειδικότητα στην Ελλάδα, να περάσεις νορμάλ ζωή, και όχι είλωτα και να πας μετά για υποειδικότητα έχοντας USMLEs. Επίσης, θα κοίταζα να δω πού θα ήθελα να ζω, Αμερική ή Ελλάδα. Και αν είναι Ελλάδα, δεν θα το συζητούσα καν.

Θα σε συμβούλευα να κοιτούσες τα προηγούμενα ποστς μου στο τόπικ ώστε να πάρεις μια καλύτερη ιδέα, και για ό,τι χρειαστείς πες μου.

Τροποποιήθηκε 27 Οκτωβρίου 2009 από Ortho

[USMLE]

Η "φαμιλια" των υπευθυνων ειναι αυτοι που το σκεφτονται αλλα αυτη η σκεψη ειναι απο τα πανω σκαλοπατια μεχρι τα κατω. Μετα απο ερευνα που θα κανουνε πριν καταληξουν στο pass-fail που θα πρεπει να ειναι συντριπτικη, αλλιως μονο για οικονομικους λογους δε θα το κανουν. Η βαθμολογια παντοτε χρειαζεται για να ξεχωρισουν αυτοι που θελουν και μπορουν.

Εαν ειχε ξεκινησει απο τους φοιτητες τοτε τα πραγματα θα ηταν διαφορετικα. Εν συντομια θα σας πω το γιατι.

Τον Αμερικανο φοιτητη του εχει εμφυτευθει να ειναι ανταγωνιστικος, εδω τα πραγματα θα μπορουσαν να αλλαξουν μονο εαν δε δινανε εξετασεις απο το Πακισταν, το Ιραν και ολες τις υπολοιπες χωρες και μαζι και η δικη μας, να τρελαινονται διοτι πηραν μικροτερο βαθμο, και επομενως (US GREEKS and the rest of the non American speaking and educated) θα ειναι σε ευνοικοτερη θεση για να πανε εκει που θα πηγαιναν οι Αμερικανοι.

Γι'αυτο το λογο δεν μπορουν στη πραγματικοτητα να αλλαξουν τα σημερινα δεδομενα βαθμολογιας. Δηλαδη με αλλα λογια ο νουμερο ενας τους πελατης θα αρνηθει και αυτο σημαινει οτι θα ανοιξει χωρους για καινουριο οργανισμο και να χασουν το πολυτιμο "παραδακι" που οπως και να το κανουμε ειναι ενα πολυ κερδοφορο συστημα.

Απο τη δικη μου πλευρα θα το ηθελα πολυ διοτι θα μπορουσα να κατευθυνω το καθε μαθητη μου τελειως διαφορετικα μονο για ενα pass. Επιπλεον δε θα χρειαζεται να προσπαθω για το αριστο λαμβανοντας υποψη τις προσωπικες αναγκες του καθε μαθητη μου, την προσωπικοτητα του, τις γνωσεις και ικανοτητες του ειτε τις αδυναμιες που πραγματικα μπορει να εχει και θα τις αντιμετωπισει σαν φοιτητης ή γιατρος στη σταδιοδρομια του.

Το USMLE ειναι πραγματικα ενα εργαλειο που δεν σου ανοιγει μονο τις πορτες αλλα και χτιζει τον τροπο που θα εργαζεσαι στο μελλον.

Οmg!

Μολις διάβαζα οτι μελλοντικά(δεν ξέρω πόσο μελλοντικά), σχεδιαζουν να καταργήσουν τα scores στο usmle(θα υπαρχει μονο pass/fail)

Αν και κατα πασα πιθανοτητα δεν μπορει να πιασει κανεναν για τα επομενα 4-5 χρόνια, τι θα γινοταν αν καταργουταν το usmle? O_O

Πώς θα πήγαινε κάποιος ξενος εκει πια? Θα στηριζόταν στη βαθμολογία μας, στη φήμη του πανεπιστημίου μας(την κατσαμε δλδ εδω), σε συστατικές?

Εδω ισως εμεις οι Ελληνες να είχαμε κάποιο προβλημα...

Απλως ελπίζω να αργησει πολύ να συμβεί αυτο...

Παντως κάπου έλεγε οτι ο λόγος που θελουν να ενωσουν τα step 1/2(και προφανως να δινονται μετα το πτυχιο, αρα να μην μετρανε για την ειδικοτητα μιας και δεν θα εχουν δωθει πριν το match), είναι διότι ο κοσμος ξεχναει τα basic sciences του step 1, μιας και το δίνει στο 2ο ετος.

Ενα πρώτο βήμα δλδ, θα ειναι να αυξησουν τα basic science stuff στο step 2 και 3 ισως. Μακαρι να μεινουν εκει...

Τροποποιήθηκε 31 Οκτωβρίου 2009 από USMLE Teacher

[Pirate]

Τι να πω??

Οσο διαβαζω το φορουμ τοσο προβληματιζομαι αντι να ξεδιαλυνονται τα πραγματα

Σκεφτομαι να παω για Πλαστικος αλλα (συμφωνα με Ortho) ακομα και να γραψεις 99 αν δεν κανεις 2χρονια ερευνα δεν σου εξασφαλιζει κανεις οτι θα σε παρουν

Ξεκιναω Γ/Χ σε 2χρονια και ακριβως μετα Πλαστικη

Το θεμα ειναι οτι δεν ξερω αν ποιο σημαντικο ειναι ο χρονος ή η ποιοτητα

Στην Αμερικη θα εχεις ποιοτητα αλλα πρεπει να κανω 1-2χρονια στεπ 2χρονια ερευνα και μετα οσα ειναι η ειδικοτητα

Στην Ελλαδα σε 2χρονια θα εχω ξεκινησει αλλα το τι θα μαθεις ειναι αλλη συζητηση

Τι λετε εσεις??

ΥΣ

Για Βραζιλια σαν fellow μονο Πλαστικης μετρανε τα Στεπ καπου(οπως πχ Καναδα που ακουγεται)? Ξερει κανεις τι παιζει με εξετασεις εκει?

http://www.greekmeds.gr/forum/public/style_emoticons/default/sad.gif

[Ortho]

Νομίζω ότι μπερδεύεσαι γιατί δεν έχεις καταβάλλει τον κόπο να ανατρέξεις στα παλαιότερα ποστς και άρα ίσως να έχεις "χάσει επεισόδια". Παλαιότερα είχα γράψει αυτά τα 2 ποστς στα οποία συνοψίζω κάποια πράγματα για να ξέρουμε τι μας γίνεται.

http://www.greekmeds...ndpost&p=316575

http://www.greekmeds...ndpost&p=316976

Για πρακτικούς λόγους, τα συνοψίζω πάλι εδώ:

Α. ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ

1. ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΣΕ ΔΕΧΤΟΥΝ. Το 54% των ειδικευομένων στην παθολογία είναι ξένοι (= FMG = Foreign Medical Graduates)

Απόδειξη:

https://freida.ama-a...ty&pageNumber=2

Γιατί συμβαίνει αυτό? Γιατί δεν πάνε οι Αμερικάνοι στην παθολογία και ψάχνουν ανθρώπους με την καραμπίνα για να κάνουν ειδικότητα? Η απάντηση είναι απλή. Ο αμιγώς παθολόγος βγάζει περίπου το 1/4; απʼό,τι ο χειρουργός. Ο παθολόγος που έχει κάνει και fellowship πχ ενδοκρινολογία, κλπ, βγάζει περίπου τα μισά χρήματα στην Αμερική, απʼό,τι ο χειρουργός.

Πχ. Internal medicine: 100-200,000$/year; orthopaedic surgery: 600,000-800,000$/year.

2. USMLE: Τα scores που απαιτούνται, είναι πολύ χαμηλά συνήθως. Π.χ., μπορεί κανείς να βρει θέση σε καλή κλινική, με 80 στο step 1 σε κλινικές όπως η Mayo, κλπ…

3. Δεν χρειάζεται έρευνα προηγουμένως.

4. Η ειδικότητα (residency) της παθολογίας διαρκεί 3 (τρία) χρόνια στην Αμερική και μετά ο υποψήφιος που θέλει να κάνει μία από τις υποειδικότητες της παθολογίας (fellowships) – π.χ. καρδιολογία, υποβάλλει αιτήσεις. Όμως, στα ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΣΑΙ ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΟΣ ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ! Ειλικρινά, με βάση τα παραπάνω, για αυτούς που ψάχνουν παθολογικές ειδικότητες το βρίσκω τελείως παράλογο να περιμένουν στην Ελλάδα τόσα χρόνια (ακόμα και εάν κάνουν αγροτικό, κλπ…). Επίσης παράλογο κατά τη γνώμη μου είναι και αυτό που κάνουν ορισμένοι: Π.χ. πάνε στη Σουηδία, κάνουν στα γεράματα 1 χρόνο Σουηδικά (= άχρηστη γλώσσα) για να πάνε σε ένα χωριό που δεν το ξέρει ούτε η μάνα του για να αρχίσουν ειδικότητα και ο «Θεός βοηθός». Δεν είναι πιο έξυπνο να διαβάσει κανείς τα USMLE αντί να μαθαίνει π.χ. Σουηδικά και να πάει στην Αμερική όπου θα τελειώσει στα 3 χρόνια μόνο? Και μετά θα μου πείτε, ότι δεν αναγνωρίζονται μόνο 3 χρόνια στην Ελλάδα! Θα δυσαρεστούσε κάποιον να κάτσει άλλα 2 χρόνια στην Αμερική και να βγάλει 1 εκατ. $ και μετά να γυρίσει πίσω στην Ελλάδα αναγνωρισμένος παθολόγος? Προτιμά κανείς καλύτερα να είναι στη Σουηδία για 6 και πλέον χρόνια και να γυρίσει κατόπιν άφραγκος στην Ελλάδα για να αρχίσει από το μηδέν? Θα ήθελα πολύ να ακούσω κάποιον με σοβαρό αντίλογο.

5. Όσο για τα fellowships, όπως πάντοτε, κάποια είναι ανταγωνιστικότερα άλλων (π.χ. cardiology = competitive vs geriatrics = non-competitive). Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες αλλά το όνομα του προγράμματος της παθολογίας μετράει πολύ ως προς το εάν θα βρει κανείς μετά ανταγωνιστικό fellowship.

Τα παραπάνω ισχύουν ΚΑΙ για τις υπόλοιπες ΜΗ-ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ειδικότητες, και ιδιαίτερα για την παιδιατρική, την νευρολογία, ψυχιατρική, κ.α…

Σημείωση: Μπορείτε να δείτε το ποσοστό των ξένων που παίρνει η κάθε ειδικότητα στο εξής site:

https://freida.ama-a...ty&pageNumber=2

Από αυτό και μόνο θα καταλάβετε γιατί στην παθολογία το ποσοστό των ξένων ειδικευομένων αγγίζει το 54%, ενώ π.χ. στην ορθοπαιδική μόλις το 2.3%!

Β. ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ

Εδώ τα πράγματα αλλάζουν. Το επεμβατικό κοστίζει και οι γιατροί πληρώνονται αδρά στην Αμερική. Ένας Ν/Χ μπορεί να βγάζει 1 με 1.5 εκατ. $ το χρόνο!

Για τους ίδιους λόγους που η παθολογικές (μη-επεμβατικές) ειδικότητες έχουν πολλούς ξένους γιατί δεν πάνε οι Αμερικάνοι, οι χειρουργικές έχουν πολύ λίγους συγκριτικά ξένους, αλλά και πάλι εξαρτάται από την ειδικότητα. Ενδεικτικά: Ορθοπαιδική = 2.3%, Γενική Χειρ/κή = 22%, ΩΡΛ = 3.3%, Plastic Surgery = 6.9%, Urology = 4.1%.

Πρέπει κανείς να «μπει στη θέση» των Αμερικανικών νοσοκομείων και να αντιληφθεί ότι από τη στιγμή που υπάρχει υπερπληθώρα αρίστων Αμερικανών υποψηφίων για τις θέσεις των χειρουργικών ειδικοτήτων, δεν συντρέχει κανένας λόγος να γίνει δεκτός ένας ξένος προερχόμενος από ένα ξένο σύστημα. Γιʼαυτό, ο μόνος λόγος για τον οποίο κάποιο πρόγραμμα θα δεχτεί έναν ξένο είναι να τον γνωρίζει καλά και να πιστεύει ότι είναι πολύ ανώτερης κλάσης από την αφρόκρεμα των φοιτητών αμερικανικών ιατρικών σχολών που κάνει αιτήσεις για αυτές τις θέσεις.

Άρα, τι χρειάζεται ένας ξένος για να κάνει χειρουργική ειδικότητα στην Αμερική? Χρόνο για να αποκτήσει προσόντα. Συγκεκριμένα:

1. TOP USMLE SCORES >95. Οι αμερικανοί υποψήφιοι με χαμηλότερα scores ούτε που το διανοούνται να κάνουν αίτηση σε χειρουργικό πρόγραμμα. Γιατί λοιπόν να ελπίζει ένας ξένος?

2. 1 με 2 χρόνια Έρευνα στην Αμερική σε ένα καλό μέρος που θα τους εξασφαλίσει 1) Καλό βιογραφικό και 2) Συστατικές επιστολές από ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ.

Σημ.: Για τις χειρουργικές ειδικότητες, οι επιστολές από μη-Αμερικανούς είναι άχρηστες, εκτός και εάν αυτός που γράφει την επιστολή είναι ο Γιακούμπ, και ο υποψήφιος απευθύνεται σε πρόγραμμα καρδιοχειρουργικής.

Στο τέλος δηλαδή, ο πολύ καλός ξένος, με όπλο το βιογραφικό και τις συστατικές, υπερτερεί και μπορεί να υπερνικήσει το σύστημα. Το έχω κάνει εγώ, και ξέρω και άλλους ξένους (μη-έλληνες) που το έχουν κάνει.

Συνοψίζοντας: Η Αμερική είναι η καλύτερη περίπτωση για κάποιον που θέλει να κάνει παθολογική ειδικότητα, παιδιατρική, νευρολογία, ψυχιατρική, κλπ… Κάποιος που θέλει να κάνει χειρουργική ειδικότητα πρέπει να αποδείξει ότι το αξίζει και αυτό είναι δύσκολο, αρά άπτεται πλέον στις δυνατότητες του καθενός.

ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ:

A. Για τις παθολογικές ειδικότητες:

1) Αυτοί που θα κάνουν >90 στο step 1, θα βρούν σχεδόν σίγουρα θέση σε καλό πρόγραμμα παθολογίας και θα είναι τελειωμένοι σε 3 χρόνια. Μετά μπορούν να κάνουν υποειδικότητα (fellowship). Τι θα πει καλό πρόγραμμα? Καλό ορίζεται ως το πρόγραμμα που μπαίνεις στο site του και βλέπεις ότι οι απόφοιτοί του βρίσκουν καλά και ανταγωνιστικά fellowships μετέπειτα. Για να κάνει ένας μέσος συνάδελφος 90+ στο step 1, θέλει κατά τη γνώμη μου, με το κατάλληλο υλικό περίπου 6 μήνες full-time διαβάσματος.

2) Ακόμη και να κάνει κανείς <90 (80-89) στο step 1, πάλι υπάρχουν πολλά προγράμματα καλά που μπορεί να πάει. Υπάρχει μία λίστα που ονομάζεται: “FMG Friendly Hospitals”, και όπως θα διαπιστώσετε, σε πολλά ονομαστά προγράμματα (π.χ. Rush-Presbyterian-St. Luke's Medical Center, Northwestern University, Duke University, Baylor College of Medicine, Mayo Clinic, κλπ..), τα scores που ζητούν είναι χαμηλά. Δεν γνωρίζω κατά πόσο είναι έγκυρο αυτό, αλλά σίγουρα υπάρχει τάση να παίρνουν πολύ εύκολα στην παθολογία ξένους, και σε καλά προγράμματα.

3) Για παθολογία στην Αμερική, δεν είμαι σίγουρος εάν χρειάζονται περισσότερα προσόντα από ένα score >90. Π.χ. έχω 2 φίλους που πήραν 99, χωρίς electives,χωρίς εμπειρία στην Αμερική, χωρίς έρευνα, και μόνο με το score, έχουν εώς τώρα ήδη λάβει 6 interviews για παθολογία σε top προγράμματα (π.χ. Yale) και σίγουρα θα πάρουν πολλά περισσότερα σύντομα γιατί ακόμη τα περισσότερα προγράμματα δεν έχουν δώσει ακόμη το μεγαλύτερο μέρος των interviews (γιατί δεν έχουν λήξει οι διορίες των αιτήσεων). Θα πει κανείς: «Μα καλά, τι μας το λες, αφού είχαν 99!». Συμφωνώ, και άρα το συμπέρασμα είναι ότι περισσότερο από όλα κανείς πρέπει να δώσει βαρύτητα πρωτίστως στο να πάρει ένα καλό score στο step 1 και μετά εάν του επιτρέπει ο χρόνος του να ασχοληθεί με electives, έρευνα, κλπ.. Και αυτό είπαμε, γίνεται με σύστημα και σκληρή δουλειά, δεν χρειάζεται να είναι κανείς Einstein!

B. Για τις χειρουργικές ειδικότητες:

1) Πιστεύω ότι εάν κάποιος κάνει πολύ καλό score, (>95), τότε καλό θα ήταν να κάνει αιτήσεις ούτως ή άλλως = δεν έχει να χάσει τίποτα. Κατά ένα τρομερά μεγάλο ποσοστό, θα φάει πόρτα, ακόμη και στην Γενική Χειρουργική, εκτός και αν χτυπήσει preliminary. Όμως παράλληλα να προσανατολίζεται για να πάει να κάνει έρευνα σε ένα πρόγραμμα στην Αμερική, ώστε στην περίπτωση που δεν τον δεχθούν με την πρώτη (= το πιο πιθανό κατά τη γνώμη μου), να αποκτήσει προσόντα (= έρευνα και letters of recommendation από Αμερικανούς), ώστε να ξαναπροσπαθήσει το συντομότερο την επόμενη χρονιά. Θεωρώ πολύ δύσκολο κάποιος ξένος με scores 95+, 5-6 papers και letters από Αμερικανούς να μην καταφέρει κάποια στιγμή να βρει θέση. Η πλειονότητα των Αμερικανών φοιτητών που κάνουν match σε χειρουργικές ειδικότητες δεν έχει βιογραφικό, και τα letters of recommendation που έχουν είναι από ανθρώπους που τους γνωρίζουν σχετικά λίγο. Ο ξένος που έχει και καλά scores, papers και letters από ανθρώπους στους οποίους έχει δουλέψει για πάνω από 1 χρόνο, υπερτερεί σε αυτή την περίπτωση. Με λίγα λόγια, γίνεται κανείς να κάνει χειρουργική ειδικότητα εάν πραγματικά το θέλει, αρκεί να αποφασίσει ότι θα του πάρει λίγο περισσότερο χρόνο.

2) Δεν πρέπει να λησμονεί κανείς ότι αυτός που κάνει έρευνα σε ένα πρόγραμμα για 1 χρόνο, το πρόγραμμα έχει διαμορφωμένη άποψη για το χαρακτήρα του και τον θεωρεί ως “low risk candidate” = «σίγουρη λύση». Δεν είναι κάποιος που περνάει απλά για 1 μήνα (elective), ή για 1 μέρα (interview) και δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος για το ποιον προσλαμβάνει για τα επόμενα χρόνια. Θα φανεί ίσως παράδοξο, αλλά όσο άγχος έχει ο υποψήφιος, άλλο τόσο (και ίσως και περισσότερο) έχει το πρόγραμμα. Ένας κακός ειδικευόμενος μπορεί να ζημιώσει σημαντικά το πρόγραμμα. Είναι μεγάλη ευθύνη η επιλογή υποψηφίων, και εάν ποντάρει κανείς σε ένα «άλογο» που γνωρίζει καλά, «έχει το κεφάλι του ήσυχο». Γιʼαυτό και τα letters of recommendation δεν αξίζουν όταν προέρχονται από αγνώστους. Αυτά όλα τα γνωρίζω από «πρώτο χέρι», γιατί στα 2 χρόνια που ήμουν Αμερική έχω δει πολλά αφ'ενός γιατί ήμουν παρών στη διαδικασία, αφ'ετέρου επίσης γιατί έχω στενή φιλία με έναν Αμερικανό program director χειρουργικής με τον οποίο μιλάμε πολύ ανοιχτά.

Εάν κάτι από τα παραπάνω δεν είναι ξεκάθαρο, πες μου.

Όσο για την πλαστική που λες, υπάρχουν 2 δρόμοι: Ο δρόμος της πλαστικής απευθείας (3 Γ/Χ + 3 πλαστική) ή ο δρόμος της Γ/Χ (5 Γ/Χ + 3 πλαστική ως υποειδικότητα). Ο πρώτος δρόμος είναι εξαιρετικά δύσκολος για ξένους γιατί οι θέσεις είναι πραγματικά ελάχιστες, νομίζω 50-70 το χρόνο. Ο δεύτερος είναι πιο εύκολος για να σε δεχτούν, αλλά τα χρόνια είναι πολλά, και αφού τελειώσεις Γ/Χ, δεν γνωρίζω ποιες θα είναι οι πιθανότητες σου.

Τροποποιήθηκε 3 Νοεμβρίου 2009 από Ortho

[TheConjurer]

How much does it cost?How much money do you need to invest?

From the day you decide to take USMLE, adding books courses, exam fees, trips to the US- subtracting any money you make whilst in the US (before you start your residency,paid researcher?waiting tables?).I'm curious.

[USMLE]

The cost of the USMLE is anywhere from 2000 US Dollars, up to 15 grand if you look at living there and going for the entire Kaplan program. Which is not needed. Greek students, can study and work hard, and when they do, they get amazingly high scores.

It costs book wise about 1200 euro for step 1 and two if you do it by yourself, which is the best, but it would be wise to have a good MD as a tutor to test you and that knows the test well.

If you have such an MD, you can cram everything into a 6 month time period. But for this to happen you have to really know what you are doing from the start, and not be a two year student with half knowledge ideals. Which means perfect or near perfect English and very good Pathology, including the other 6 which you are tested on.

Time wise, 12 months to 16 is the best bet if you want a guaranteed chance of getting the 99%. Unless you are made of some material which sucks in information faster than a Hoover.

Is it worth it?

I can only tell you that you have to ask those who have done it and they will answer.

You make up for the cash you spend, and the time, with greater perception and knowledge based abilities compared to mostly anyone else. It is not just about medicine, but about everything which is in the entire package of going to the States and working there.

How much does it cost?How much money do you need to invest?

From the day you decide to take USMLE, adding books courses, exam fees, trips to the US- subtracting any money you make whilst in the US (before you start your residency,paid researcher?waiting tables?).I'm curious.

Τροποποιήθηκε 3 Νοεμβρίου 2009 από USMLE Teacher

[USMLE]

I agree that it is something which might confuse most people, meaning the rich comment said above.............but then again, I get confused over the simple stuff, so who am I to say..

-------------------------------

As for your USMLE teacher remark, I can only tell you that I am not an MD, and if you look you can see that I write that the best thing you can do is find an MD TUTOR. Not a teacher. The difference is, I teach people how to pass the darn exam, but my medical knowledge is not that of an MD, with four years of medical school as background and a P.hd in Psychology. I cannot legally say I am a tutor for the USMLE, but I am allowed to say teacher. It is a smart way for the Americans to stop people from making money, unless they get paid.......

-------------------------------

I chose to do this vocation as an extra because I did not fulfill my dream in being a neurosurgeon, and thus try to help as much as possible others to achieve there goals.

-------------------------------

As for your question on other countries, I cannot help you, but only tell you generalities which you probably already know.

But I do know the States is the place to be when you finish your studies and work. Nothing can compare. So why waste your time for something that is just half way??

I sincerely want everyone in Greece to do better than just open restaurants in the USA and Canada. And the USMLE makes that possible...its a doorway not many people have...

[goku_dbz]

να πω ενα μεγαλο ευχαριστω στον Ortho για την αψογη επεξηγηση!

απλα θα θελα να ρωτησω...

ποσα χρονια διαρκει περιπου ενα fellowship παθολογιας πχ Καρδιολογια?

και περιπου ποσα $ βγαζει ο ειδικευομενος στην αρχη και ποσα μετα οταν κανει felowship?

και ενα τελευταιο: μου λετε ενα τυπικο ωραριο?

ευχαριστω

υγ: εχω διαβασει σε προηγουμενες σελιδες κατι για 2-2500Ε και 7πμ-7μμ για παθολογια και 5πμ-7μμ για χειρουργικη αλλα δεν ξερω κατα ποσο ισχυουν!

[notbad]

MO salary of a resident starts @ $3000 going up to $4000 (depends on the level-PGY-post graduate year). You can Google any residency program and click on benefits. They post annual salaries. Keep in mind that they'll get 6-8% for taxes (depends on the state). But usually you start at 3000. Also they adjust salaries to the cost of living in the area you work eg NY you get more money but life is more expensive.

Residents' work hours: You work 65-80 hours/week in internal medicine and ~100 hr/week in surgery. We don't have weekends off. Weekends are work days, unless you are in an easy rotation. You get 4 days off/ month (usually once a week, but right now I've been 12 days w/o a day off)

So typical off-call day in IM, wake up at 6, be at the hospital at 6.30, pre-round on 6-14 patients till 8, 8-9 morning report, 9-12 attending rounds making up the plan for your patients, 12-1 noon conference, 12-5 work on the plan (order studies, follow-up on consults, follow-up on the results, discharge patients etc etc). At 5 you sign out to the on call team.

Keep in mind that at least in IM seniors run the service. Attendings do not baby-sit us and do not make the plan. They agree or disagree but let's say you think that a pt has pneumonia and ordered x-ray and you saw the x-ray and you see the pneumonia, and you wait for your senior or your attending to give you the OK about starting antibiotics or you wait for radiology to confirm the diagnosis...NO. Just start treating based on your knowledge, cause you-are-the-doctor. Mistakes happen but it is worse waiting for someone to tell you what to do. You have to be proactive.

When on call, you do either sitting rounds or working rounds (not so much teaching) and admit patients and do the plan at the same time and cross-cover for the off call teams. Call depends on the program, hospital, service. One example, call is 7-7, admit patients up to 7 pm or up to the cap whichever comes first. Other services you have overnight call every 3rd night. Other services you have short call (up to 3 patients or from 7-11 whichever comes first), or long call (from 11-4 or up to 4 patients whichever comes first) etc etc.

Bottomline residents are overworked, overwhelmed and miserable BUT they did a survey and they asked us if we want to go down on work hours/week but go up in years of residency (internal medicine residency is 3 years). Well...we all said no. Because in 2.5 years from now I'll be certified internist, and I don't want to wait an extra 2 years being in residency. What's the point anyway. We get enough education through lectures, we get significant experience (about 50-60 hospital patients/month x12x3~1800 patients in 3 years in inpatient setting, not to mention clinic, ICU, ER experiences), why waste 2 extra years, when you will be able to be an attending, making good money and have the best quality time for yourself. You just suck it up during residency years

PS I have Greek fonts but I wanna show off my horrible English

Τροποποιήθηκε 4 Νοεμβρίου 2009 από notbad

[*pheromone*]

Καλησπέρα σε όλους!

Συγχαρητήρια και από μένα αφενός για τις ατελείωτες πληροφορίες που έχετε καταθέσει σ'αυτό το θέμα αφετέρου για τις προσωπικές σας επιτυχίες που με πολύ κόπο και υπομονή έχετε καταφέρει.

Αν και προσπάθησα να διαβάσω όλες τις προηγούμενες σελίδες ώστε να αποφύγω χιλιοαπαντημένες ερωτήσεις, εντούτοις, βρίσκομαι στην ανάγκη να αποφασίσω άμεσα κ ήθελα τη βοήθειά σας.

Ενδιαφέρομαι να κάνω ειδικότητα στην Αμερική αλλά ακολουθώντας τα τετρημένα, έκανα αιτήσεις προηγουμένως για κάποια ερευνητικά προγράμματα.

Ήθελα να ρωτήσω τους έχοντες εμπειρία:

1. να προτιμήσω σ'αυτή τη φάση τη J1 short term scholar visa ή να πάω κατευθείαν με J1 research visa; με έχουν αφήσει να επιλέξω, ουσιαστικά.

2. το θέμα είναι οτι τις υποκατηγορίες αυτές της J1 visa τις είδα μόνο εδώ στο φόρουμ ενώ σε πρεσβεία κ άλλες υπηρεσίες δεν αναφέρονται σε υποκατηγορίες. Το ζητάς εσύ ή στα εξηγούν οταν κάνεις την αίτηση;

3. οι Έλληνες που κάνουν έρευνα, είναι ενταγμένοι σε αμιγή προγράμματα του εκάστοτε πανεπιστημίου ή στα νοσοκομεία, ινστιτούτα και κέντρα των πανεπιστημίων που στελεχώνονται από faculty members; Ρωτώ μην βρεθώ προ εκπλήξεων.

4. last but not least, αν σε δεχθούν σε ένα νοσοκομείο για έρευνα, που ειναι πανεπιστημιακό, πρέπει να πάρεις τη συγκατάθεση και από το ίδιο το πανεπιστήμιο ή οχι; αρκεί δλδ το admission μόνο του leader;

Σας ευχαριστώ a priori!!!

[notbad]

1. Υποτίθεται ότι η J1 research visa έχει το ρίσκο ότι δεν αλλάζει εύκολα σε J1 clinical visa. Κανεις που να ξέρω εγώ δεν είχε πρόβλημα τελικά. Η J1 short term σημαίνει ότι κάθε 6 μήνες πρέπει να πηγαίνεις ελλάδα να την ανανεώνεις. Διαλέγεις και παίρνεις

2. Πρέπει να επικοινωνήσεις με το office of international affairs του πανεπιστημιου σου. Αυτοί καθορίζουν τις visas που δίνουν στον κάθε εργαζόμενο. Στέλνουν στην κυβέρνηση τα χαρτιά σου, η κυβέρνηση εγκρίνει την visa και μετά αυτοί σου στέλνουν στην ελλάδα την visa (στο σπίτι). Πας στην πρεσβεία με τα χαρτιά και σου σφραγίζουν το διαβατήριο με την visa (τα έχουμε πει χίλιες φορες αλλα κομμάτια να γίνει)

3. Δεν κατάλαβα ακριβώς την ερώτηση. Αν ανήκεις σε ένα department είσαι εργαζόμενος-research fellow στο department. Δεν είσαι φοιτητής, είσαι εργαζόμενος/trainee. Τα faculty members γενικώς δεν εμπλέκονται στην ερευνα σου. Ο δικός σου supervisor είναι αυτός με τον οποιο συνεργάζεσαι άμεσα. Αν όμως πηγαίνεις σε meetings και κανεις και άλλες συνεργασίες μια χαρά. Αμιγή προγράμματα όπως έχουν οι PhD/ master students η οι residents όπου ένα ολόκληρο department τους εκπαιδεύει και τους βαθμολογεί δεν είναι συνηθισμένο για research fellows η post-docs. Υποτίθεται ότι σε παίρνουν ως ήδη έμπειρο έτοιμο να κάνει ερευνα μονος του, η με 1-2 research assistants/students. Kind of juniorish faculty. Φυσικά ο δικός σου supervisor ξέρει τι παίρνει οποτε αφού με αυτόν συνεργάζεσαι ξέρει τι πρέπει να περιμένει από σένα και τι όχι. Ελπίζω να απάντησα.

4. Αρκεί να σε πάρει ο leader. Το πανεπιστήμιο δεν το νοιάζει, αφού ο supervisor σου έχει λεφτά-grants να προσλάβει εσένα, το πανεπιστήμιο απλά κάνει τα χαρτιά σου.

Τροποποιήθηκε 6 Νοεμβρίου 2009 από notbad

[*pheromone*]

Thank you very much!!!!!

Η 3η και 4η ερώτηση επικαλύπτονται ουσιαστικά. Κοινώς, για να κάνεις έρευνα αρκεί να σε δεχτεί κάποιος στην ομάδα του.(ο supervisor σου ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα θα είναι κ faculty member αν μιλαμε για πανεπιστημιακο ινστιτούτο, κέντρο ή νοσοκομείο). Το office of international affairs θα είναι του πανεπιστημίου ή του επιμέρους φορέα-ινστιτούτο, κέντρο ή νοσοκομείο; Ρωτώ γιατί για μένα έχει σημασία από που θα σταλεί η αίτηση για τη βίζα.

Ήθελα να ρωτήσω επίσης, με ποια κριτήρια επιλέγεις ένα research program (εκτος του traffic στο pubmed)? Ξέρεις από πριν τί θα σου βγεί? Γενικά προτείνετε σε μεγάλα παν.νοσοκομεία-κέντρα ή σε πιο προσιτά που μπορεί να έχεις την τύχη να σε παρουν και για ειδικότητα εκει?

Τέλος, πόσο διευκολύνει στην εύρεση ερευνητικής θέσης μια ενδεχόμενη υποτροφία ικανή να καλύψει τα όποια έξοδα έχεις?

Notbad, έχω διαβάσει όλη την πορεία σου και πραγματικά συγχαρητήρια!!!!!!!!Είναι σπουδαίο πράγμα να πιστεύεις στον εαυτό σου και να έχεις τα guts να διεκδικήσεις με θυσίες κ υπομονη τα όνειρά σου. Είναι σίγουρο πως μια μέρα ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΑΥΤΑ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΕΚΔΙΚΗΣΗ!!!!!!!KEEP WALKING

[notbad]

Το OIA (office of intern.affairs) είναι ολόκληρου του πανεπιστημίου, όχι μόνο της ιατρικής πχ αλλά και της βιολογίας, νομικής, ότι τέλος πάντων έχει το πανεπιστήμιο σαν σχολές. Από εκεί θα σταλεί η αίτηση για την βίζα αλλά ο supervisor σου μπορεί να τους πει τί βίζα θέλει να σου δώσει. Αυτοί δεν είναι τίποτα ιδιαίτερο, γραμματείς είναι που απλά ασχολούνται με την χαρτούρα του να βγάλουν βίζα (έχει 10-15 αιτήσεις να συμπληρώσεις, εσύ κι αυτοί και να υπογράψετε). Αν ο καθηγητής τους τους πει να ετοιμάσουν χαρτούρα για την Α βίζα θα το κάνουν.

Ξέρω γω πώς επιλέγεις...κοίτα το όνομα πάντα μετράει. Δλδ άλλο να πεις έκανα έρευνα στο Harvard άλλο σε μικρό πανεπιστήμιο. Ολοι θα θαμπωθούν. Και μετά θα σε ρωτήσουν τί έκανες στο Harvard και πεις "τίποτα", ε θα ξενερώσουν. Αν πεις ήμουν και στο Harvard έβγαλα και 2 Papers θα τους αρέσει περισσότερο. Και μετά θα σε ρωτήσουν τί έβγαλες και τους πεις Hellenic Journal of Frappe θα ξενερώσουν πάλι. Και καλά papers να έχεις βγάλει πάλι θα σε ρωτήσουν για την κλινική εμπειρία...γενικά ποτέ τίποτα δεν είναι αρκετό. Αν θες να σε πάρουν για ειδικότητα απλά γράψε μεγάλα scores αυτά μετράνε πιο πολύ από όλα τα παραπάνω, ειδικά αν συνδυαστούν με καλά γράμματα σχετικά με την κλινική σου εμπειρία στις ΗΠΑ.

Αν πας και τζάμπα ακόμα καλύτερα, όσο λιγότερα χρήματα κοστίζεις για τον supervisor τόσο καλύτερα

Πολύ εκδικητικά αυτά τα όνειρα...σαν εφιάλτες