Ειδικότητα στις ΗΠΑ

[UB40]

ασχετο

ειμαι ιπποκρατειο

εχουμε μαθημα....

εκει που μαστε σ ενα γραφειο 6 ατομα ο καθηγητης και το λαπτοπ του,εκει λιγο πριν κλεισει το pc του και μας αποχαιρετησεισ σκανε μυτη στην οθονη ολα τα γαλονια του... ειδικευθεις εκει,μεταπτυχιακα εκει, τιτλοι και ιστοριες....

ειναι εμφανες οτι εκανε τα απαντα στην αμερικη

τον πιανω μετα(κλινικο ετος εγω ετσι?)του λεω ειδα τελειωσατε ειδικοτητα αμερικη και του αρχιζω κουβεντα...

σημειωτεον ειναι νεοτατος ανθρωπος

δειχνει τολμω να πω ενοχλημενος απανταει με ξερα ναι και με κοιταει καχυποπτα οποτε μου κανει την τιμη να με κοιταει και σε υφος μαλιστα απο που ξεφυτρωσες τωρα εσυ και τι θες τωρα ρε παιδακι μου παρατα με,ενω ταυτοχρονα βαζει τον υπολογιστη στην τσαντα του τακτοποιει και τι δεν κανει...(ευτυχως δεν πηρε τη ποδια να ξεσκονισει κιολας ) δειχνει εμμεσως πλην σαφεστατα οτι τα μαζευει και καλα κι οτι τον πετυχαινω στη φευγα.

δυο πεντε λεπτα μετα το μαθημα εν τω μεταξυ αυτα ε?μας ειχε αφησει και πιο νωρις

το βλεμμα του το καχυποπτο μου κανε τρομερη εντυπωση και το θμαμαι καλα γιατι δε μπορω να το δικαιολογησω.ολα τα αλλα ναι την καχυποψια ομολογω πως οχι.οχι εντελως τουλαχιστον

επιμενω.....συνεχιζω να ρωταω...

του λεω τα προπτυχιακα εδω τα κανατε?λεει ναι

λεω ενδιαφερομαι για αμερικη αξιζει οντως τον κοπο θα θελα να τα πουμε λιγο κλπ

με κλανει

του λεω με τα usmle η με οτι τεσπα σε εξεταση u had to take αρχισατε να ασχολειστε ως φοιτητης απο νωρις?ναι λεει

νεκια λεω μλκ απο μεσα μου με το τσιγκελι δυο λεξεις

κι εκει μου πεταει τη θεικη ατακα ε τελειωνε εσυ παρε το πτυχιο και μετα τα λεμε(εγω κλινικο ετος εν τω μεταξυ το ξαναλεω..)

και λεω τωρα εγω

το να πας αμερικα απ οτι εγω τουλαχιστον εχω συμπερανει απαιτει προετοιμασια....

οσο νωριτερα ενημερωθεις τι απαιτειται και το αποφασισεις οτι θα το παλεψεις τοσο το καλυτερο

απο το τριτο ετος μπορεις να ξεκινησεις να αρχισεις διαβασμα φροντιζεις να πας καλοκαιρια εκει η να κανεις κλινικες εκει για να παρεις καμια συστατικη κανεις καμια εργασια χωνεσαι οπου μπορεις υποδυομενος κι εσυ οπως οι ανωτεροι σου οτι κανετε ερευνα εν ελλαδει(να γελασω τωρα η μετα?το αφηνω για μετα..)

ετοιμαζεις τελοσπαντων βιογραφικο το ρε παιδι μουκατα δυναμιν

κανεις τεσπα οτι μπορεις προκειμενου να ανεβασεις τις πιθανοτητες σου εφοσον γραψεις και καλα σκορ να μπεις καπου καλα

αυτος ο μλκς εχοντας κανει ειδικοτητα αμερικη τα γνωριζει ολα αυτα και οντας καθηγητης γνωριζει επισης καλυτερα απο πολλους την κατασταση στην ελλαδα με τις αναμονες

ΟΠΟΤΕ

αν ηταν σωστος το μονο που ΔΕ θα πρεπε να πει ειναι τελειιιιιιιιιιιιιιιιιιωνε πρωωωωωωτα παρε το πτυχιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιο εσυυυυυυυυυυνκαι μετα βλεπουμε.

τι θα δουμε ρε φιλε μετα?αν τον αυγουστο γινονται παχιες οι μυγες??????????????

[Doomx]

@UB40

Φίλε μου, μάλλον ξέρω σε ποιον αναφέρεσαι, αν και εκεί είναι 2 νομίζω που έχουν κάνει ειδικότητα έξω. Και επειδή όχι μόνο τον ξέρω, αλλά ήταν μέντοράς μου όταν έκανα χειρουργική εκεί, θα σου έλεγα ότι κάνεις πολύ μεγάλο λάθος. Ο συγκεκριμένος καθηγητής (αν είναι αυτός που λέω είναι λέκτορας, και του αρέσει ο "οισοφάγος") ενδιαφέρεται πολύ για τους φοιτητές και αν τον προσεγγίσεις με κατάλληλο τρόπο και δεί ότι αξίζεις θα κάνει τα πάντα για σένα. Αν όντως σου συμπεριφέρθηκε παράξενα, τότε ή δεν τον πλησίασες σωστά (μη μου ζητήσεις να σου εξηγήσω τι σημαίνει αυτό) ή έκρινε (ορθώς ή όχι) ότι δεν αξίζεις. Σε αυτήν την περίπτωση σου γλύτωσε χρόνο, γιατί πιθανώς και σε πιθανές μελλοντικές συνεντεύξεις να έδινες αντίστοιχη εντύπωση (αυτό είναι ΠΑΡΑ πολύ σημαντικός παράγοντας που δεν βλέπω να τονίζεται αρκετά εδώ μέσα).

@usmeds

Συγχαρητήρια για την ειδικότητα στην Αμερική. Στις 40+ σελίδες λέει συμβουλές και όχι how-to. Έχει διαφορά. Προσωπικά πιστεύω ότι τα πράγματα που πρέπει να κάνεις είναι συγκεκριμένα, αλλά δεν είμαι σίγουρος...

Πχ, τα βήματα που περιγράφετε (πάρε καλά σκορ, κάνε και λιγάκι "έρευνα" κάπου και μετά βρες ένα "καλό" preliminary πρόγραμμα) τα ξέρει όλος ο κόσμος (βλέπε τις χιλιάδες Πακιστανο-Ινδούς και μη). Όταν κάνεις τα ίδια πράγματα που κάνουν όλοι, είσαι μία από τα ίδια.

Από την θέση που έχεις τώρα, σε πανεπιστημιακό πρόγραμμα, δεν έχετε έρευνα. Εκεί σίγουρα θα έχεις τη δυνατότητα σαν ΔΕΠ να πάρεις 1-2 άτομα να κάνουν έρευνα μαζί σου έστω και αμισθεί (είναι επένδυση στο μέλλον). Γιατί δεν το κάνεις? Ζήτα βιογραφικά από όσους θέλουν εδώ και όταν είσαι Ελλάδα για διακοπές κάνε συνεντεύξεις να δεις ποιος σου κάνει.

[usmeds]

@ UB40

Η συμπεριφορά του καθηγητή σου ήταν απαράδεκτη.

Παρόμοιες καταστάσεις βέβαια έχουμε αντιμετωπίσει όλοι μας.

Όπως σε κάθε χώρο θα βρεις ανθρώπους που θέλουν να σε βοηθήσουν και άλλους που κοιτάνε να σε χαντακώσουν.

Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο για τον οποίο μιλάς αλλά θα σου πω πως σε γενικές γραμμές το να κάνεις ειδικότητα στις ΗΠΑ και μετά να γίνεις ΔΕΠ στην Ελλάδα προϋποθέτει την ύπαρξη (χοντρού ) μέσου (ιδίως αν είσαι νεότατος).

Εξηγούμαι:

Η πανεπιστημιακή καριέρα στην Ελλάδα θέλει διδακτορικό και αρκετές δημοσιεύσεις.

Η ειδίκευση στις ΗΠΑ θέλει πολύ κλινική δουλειά που σου αφήνει ελάχιστο χρόνο για τα παραπάνω. Είναι πολύ δύσκολο να τα συνδυάσει κάποιος και τα δύο.

Επιπλέον όταν γυρνάς πίσω αν δεν έχεις μέσον είσαι άγνωστος μεταξύ αγνώστων.

Το πιο πιθανό σενάριο λοιπόν είναι ο άνθρωπος αυτός να έδωσε και απλά να πέρασε τα USMLE (που σημαίνει βέβαια πως τουλάχιστον δεν είναι άσχετος) και μετά να βρήκε θέση στις ΗΠΑ με την βοήθεια του μέσου του.

Παράλληλα μέχρι να αρχίσει έξω έτρεξε στην Ελλάδα το διδακτορικό του και τις δημοσιεύσεις. Ίσως να έκανε και 2-3 papers στην ειδικότητα του ή ακόμα και κανένα post-doc. Με το που τελείωσε γύρισε φυτευτός πίσω που είχε σίγουρη την θέση.

Αν λοιπόν ισχύουν τα παραπάνω την συμβουλή του, ακόμα και αν στην έδινε, δεν θα ήξερες τι να την κάνεις...

Ένα άλλο σενάριο είναι να τα έκανε όλα by the book και μετά να αναγκάστηκε για διάφορους λόγους να γυρίσει πίσω. Να έχει βαρβάτο βιογραφικό και να φίλησε κατουρημένες ποδιές για να πάρει τελικά μια θεσούλα λέκτορα. Να βλέπει άλλους με λιγότερα προσόντα να εξελίσσονται και αυτός να μένει στάσιμος.

Το τελευταίο πράγμα που έχει λοιπόν στον νου του τώρα είναι να βοηθήσει κάποιον άλλο να ξεφύγει από τον βούρκο στον οποίο αυτός αναγκάστηκε να ζει...

@ Doomx

Ένας από τους λόγους που γράφω στο forum είναι γιατί τα βήματα που περιγράφονται εδώ μέσα οι περισσότεροι τα μαθαίνουν όταν είναι πια αργά οπότε απογοητεύονται και τους φαίνονται όλα βουνό. Μέσα από αυτές τις σελίδες πιστεύω πως απομυθοποιείται η όλη διαδικασία.

Τα περισσότερα παιδιά που ξέρω που ήρθαν εδώ για ειδικότητα είχαν αρχίσει να ενδιαφέρονται από το δεύτερο κιόλας έτος. Υπάρχουν και άλλοι βέβαια που έκαναν όλη τους την προετοιμασία ακόμα και μετά το πτυχίο, είναι όμως η εξαίρεση παρά ο κανόνας.

Οι σελίδες αυτές δεν γράφουν μονάχα τα βήματα. Περιέχουν και συγκεκριμένες πληροφορίες: Διάβασε από αυτό το βιβλίο, πήγαινε σε αυτό το site, μίλησε τους έτσι στην συνέντευξη, κάνε με αυτή την σειρά τα electives σου, δώσε τότε τις εξετάσεις, κάνε περισσότερη κλινική δουλειά παρά έρευνα κοκ.

Από εκεί και πέρα υπάρχει και ένα όριο στο spoon feeding που πολλοί ίσως να πιστεύουν πως ήδη το έχουμε ξεπεράσει.

Αν κάποιος ενδιαφερθεί σοβαρά θα μάθει τις όλες τις πληροφορίες από μόνος του και ίσως να βρει και ανακρίβειες σε όσα του λένε οι προηγούμενοι γιατί ορισμένα πράγματα θα έχουν αλλάξει.

Δεν χρειάζεται και πολύ ψάξιμο για να βρει κανείς Ελληνικά ονόματα στα ΔΕΠ των πανεπιστημίων των ΗΠΑ στην ειδικότητα που τον ενδιαφέρει. Και με ένα e-mail το βιογραφικό του φτάνει εκεί που θέλει. Στην χειρότερη περίπτωση θα φάει πόρτα, όπως ο UB40. Στην καλύτερη θα κάνει ένα elective ή θα βγάλει ένα paper.

Πάντως από προσωπική εμπειρία θα σου πως ξέρω αρκετά παιδιά που βρήκαν καλύτερη ανταπόκριση από καθαρά αμερικάνους καθηγητές παρά από ελληνοαμερικάνους

(το έχει τελικά η φάρα μας κάπου μέσα της το καφριλίκι... )

Τέλος νομίζω πως δεν χρειάζεται να εξηγήσω πως είναι αυτονόητοι οι λόγοι για τους οποίους ένα ανώνυμο forum δεν είναι ο καταλληλότερος τρόπος να βρει κανείς μία θέση στις ΗΠΑ.

(ούτε βέβαια και για να βρει κάποιος τζάμπα research assistants... )

Τροποποιήθηκε 15 Μαρτίου 2007 από usmeds

[Doomx]

@UB40

Με παρεξήγησες. Δε λέω ότι δεν αξίζεις (δεν σε ξέρω και στην τελική ποιός είμαι να σε κρίνω), αλλά είπα ότι αυτός μπορεί να νόμισε έτσι. Σόρρυ αν σε πίκρανα, αλλά νόμιζα πως μιλούσες για συγκεκριμένα άτομο (βιαζόμουν να πάω να δω το 300!!!).

Εγώ στη σχολή είχα λατρέψει ελάχιστους, άρα είσαι τυχερός και προσαρμόσιμος - και τα δύο είναι πολύ καλά.

@usmeds

Εγώ πιστεύω ότι το νετ (με τον ένα τρόπο ή τον άλλο) είναι πολύ καλός τρόπος να βρει κάποιος ερευνητική "θέση". Και γιατί όχι να μην είναι και αυτό το forum. Και στις δύο περιπτώσεις με ηλεκτρονικό τρόπο και από απόσταση, στέλνεις ένα βιογραφικό και (το κυριότερο) ένα γράμμα που εξηγεί ποιος είσαι και τι θέλεις να κάνεις. Σωστά?

Και βέβαια δε μιλάω για ένα paper, μιλάω για 4-5 και να αφιερώσεις χρόνο - όχι research rotation/month.

Αν κάνεις έρευνα (που θα κάνεις σίγουρα σε πανεπιστημιακό πρόγραμμα) γιατί να μην έχεις ελληνόπουλα να σε βοηθάνε και να τους βοηθάς? Αν νομίζεις ότι εδώ δεν είναι κατάλληλος τρόπος/χώρος για τουλάχιστον μία πρώτη επαφή προς αυτό τον τομέα, τότε ποιος νομίζεις ότι ειναι? Και εσύ τους RA σου που τους βρίσκεις?

Όσον αφορά το how-to που ανέφερα, πιστεύω ότι όλα αυτά που έδω δεί εδώ μέσα κυκλοφορούν παντού στο νετ. Το θέμα είναι να βγεις να πεις εγώ έκανα αυτό και αυτό και αυτό, αλλά πριν από 100 χρόνια (!) και τ΄βρα προτίνω το τάδε. Συγκεκριμένα πράγματα. Αλλιώς είναι δύσκολο κάποιος να ξεχωρίσει τους πρωτοπόρους, από τους τυχερούς και τα βύσματα. Και εγώ προσωπικά ενδιαφέρομαι για τις συμβουλές από άτομα της πρώτης κατηγορίας.

Το καφριλίκι που αναφέρεις το έχω βιώσει προσωπικά όπως πολλοί άλλοι, και απλά αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να βρώ τρόπους για να κάνει κάποιος ένα βήμα στην καριέρα του. Στην τελική, αν δεις ότι σε δου κάνει κάποιος, τελος!

Πάντα φιλικά.

Τροποποιήθηκε 15 Μαρτίου 2007 από Doomx

[alefantos]

Αυτα που εχουμε πει σε αυτο το thread ειναι αρκετα συγκεκριμενα για να κανεις μια αρχη, αν το εχεις παρει αποφαση να ερθεις στην Αμερικη για ειδικοτητα. Δυστυχως η ευτυχως δεν υπαρχει καμια μαγικη συνταγη για να παρακαμψεις τα παραπανω, ουτε και χωρος να πρωτοτυπησεις σε κατι. Για να ειμαι ειλικρινης εγω οταν πηρα την αποφαση ηξερα ελαχιστα απο αυτα που εχουν γραφτει εδω. Το μονο που γνωριζα ηταν οτι πρεπει να περασω τα usmle και απο εκει ξεκινησα. Αν θες συμβουλες για βιβλια κλπ. ευχαριστως να σου πω τι χρησιμοποιησα εγω, αλλα δεν ξερω αν θα σε βοηθησει αυτο, πρωτον γιατι δεν σημαινει οτι θα σε βολεψουν τα ιδια βιβλια και δευτερον επειδη εχουν περασει κατι χρονια.

Η βασικοτερη συμβουλη ειναι να προσπαθησεις να μπεις στο αμερικανικο συστημα δημιουργωντας γνωριμιες. Αν εισαι φοιτητης, κανε οσα πιο πολλα electives μπορεις. Αν εχεις τελειωσει, προσπαθησε να ερθεις εδω για research. Οπως ειπε και ο usmeds, στειλε το βιογραφικο σου παντου.

Ο πονος που θα περασεις εξαρταται απο την ειδικοτητα που θελεις να κανεις και φυσικα δεν τελειωνει οταν κανεις match. Μαλλον τοτε αρχιζει. Tα preliminary που λεγαμε παραπανω ειναι αναγκαιο κακο για τις χειρουργικες ειδικοτητες, δεν χρειαζονται για ολους.

Καλη δυναμη!

[usmeds]

Εγώ πιστεύω ότι το νετ (με τον ένα τρόπο ή τον άλλο) είναι πολύ καλός τρόπος να βρει κάποιος ερευνητική "θέση". Και γιατί όχι να μην είναι και αυτό το forum. Και στις δύο περιπτώσεις με ηλεκτρονικό τρόπο και από απόσταση, στέλνεις ένα βιογραφικό και (το κυριότερο) ένα γράμμα που εξηγεί ποιος είσαι και τι θέλεις να κάνεις. Σωστά?

Και βέβαια δε μιλάω για ένα paper, μιλάω για 4-5 και να αφιερώσεις χρόνο - όχι research rotation/month.

Αν κάνεις έρευνα (που θα κάνεις σίγουρα σε πανεπιστημιακό πρόγραμμα) γιατί να μην έχεις ελληνόπουλα να σε βοηθάνε και να τους βοηθάς? Αν νομίζεις ότι εδώ δεν είναι κατάλληλος τρόπος/χώρος για τουλάχιστον μία πρώτη επαφή προς αυτό τον τομέα, τότε ποιος νομίζεις ότι ειναι? Και εσύ τους RA σου που τους βρίσκεις?

Όσον αφορά το how-to που ανέφερα, πιστεύω ότι όλα αυτά που έδω δεί εδώ μέσα κυκλοφορούν παντού στο νετ. Το θέμα είναι να βγεις να πεις εγώ έκανα αυτό και αυτό και αυτό, αλλά πριν από 100 χρόνια (!) και τ΄βρα προτίνω το τάδε. Συγκεκριμένα πράγματα. Αλλιώς είναι δύσκολο κάποιος να ξεχωρίσει τους πρωτοπόρους, από τους τυχερούς και τα βύσματα. Και εγώ προσωπικά ενδιαφέρομαι για τις συμβουλές από άτομα της πρώτης κατηγορίας.

Δεν διαφωνώ.

Το internet είναι ένας εξαιρετικά καλός τρόπος για να κάνει κανείς τις επαφές του και να ψάξει να βρει μία ερευνητική ή ακόμα καλύτερα μία κλινική θέση.

Όπως είπα και πριν, με λίγο ψάξιμο στα sites των διαφόρων προγραμμάτων θα βρει κάνεις και Ελληνικά ονόματα που ενδέχεται να θέλουν να βοηθήσουν.

Σε πιο προσωπικό επίπεδο, θα σου πω πως η έρευνα στις ΗΠΑ είναι πλέον μια πονεμένη ιστορία και έχουν σφίξει πολύ τα πράγματα λόγω της έλλειψης κονδυλίων. Τα περισσότερα μικρά και μεσαία προγράμματα (όπως το δικό μου) κάνουν βλακείες του τύπου chart reviews και σπάνια χαλάνε χρήματα για να πάρουν research assistants (τι τους έχουμε άλλωστε τους φοιτητές και τους ειδικευόμενους; )

Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις όπου κάποια πολύ γέρα ονόματα εξακολουθούν να κάνουν καλή και ποιοτική δουλεία με ικανοποιητικό funding.

Υπό αυτό το κλίμα, έχω πει και πριν, πως μεγαλύτερη σημασία έχει να υπάρχει στο βιογραφικό του ξένου υποψηφίου κάποια κλινική εμπειρία στις ΗΠΑ και ας μην έχει έστω και ένα paper (που λέει ο λόγος).

Αν μετά από το ψάξιμο για Ελληνικά ονόματα που κάνει κάποιος, τύχει να λάβω το βιογραφικό του και έχει καλές πιθανότητες να βρει θέση (δηλαδή έχει καλά scores), ευχαρίστως να τον βοηθούσα να κάνει ένα elective ή observership.

Αν όμως μου ζητούσε έρευνα θα του έλεγα πως η καλύτερη επιλογή του είναι να κάνει κάτι απλό στην Ελλάδα (ώστε να μπορέι να λέει πως το έκανε) ή να έρθει να κάνει πραγματική δουλειά με κάποιο μεγάλο όνομα στις ΗΠΑ (πράγμα που είναι ίσως να είναι και πιο δύσκολο από το να αρχίσει ειδικότητα )

Τέλος να κάνω και μια παρατήρηση. Το να καταφέρεις να ειδικευθείς στις ΗΠΑ σίγουρα δεν είναι μια απλή υπόθεση.

Δεν έχω γνωρίσει όμως κάποιον που πραγματικά να άξιζε και να μην τα κατάφερε.

Αν έχεις 90άρια στα USMLE θα την βρείς τελικά την θέση κάπου, όσο και αν σου λείπει η τύχη και το βύσμα...

Τροποποιήθηκε 16 Μαρτίου 2007 από usmeds

[notbad]

Χθες βγήκαν και τα αποτελέσματα του φετινού match , τα τελικά (δλδ πού πήγε ο καθένας). Αγαπητέ usmeds ίσως επειδή έχεις κάποια χρόνια να μπεις σε αυτή την διαδικασία, ίσως γιατί τα πράγματα έχουν αλλάξει και έχουν γίνει πιο αυστηρά κλπ έχεις μια απόλυτη πεποίθηση στο ότι 'όποιος γράψει καλά, πάει και κάνει ειδικότητα με άριστη εκπαίδευση'.

Μπορώ να σου πω 3 παραδείγματα παιδιών που έγραψαν άριστα και το βιογραφικό τους για IMG ήταν αξιοθαύμαστο (τί κλινικές, τί έρευνες, τί συστατικές επιστολές) και τελικά βρήκαν θέση (ναι συμφωνώ σε αυτό, βρίσκεις) αλλά είναι σε νοσοκομεία ή περιοχές που μοιάζουν με λύσεις απελπισίας (δλδ δεν έχω πού αλλού να πάω και τί να κάνω και καταλήγω εκεί, το οποίο δεν το κατακρίνω σε καμία περίπτωση, μακάρι να μου συμβεί που λέει ο λόγος, αλλά αν τους κοιτάξεις στα μάτια και τους ρωτήσεις...'σου αρέσει αυτό που κάνεις εκεί που το κάνεις'...δεν νομίζω να απαντήσουν ναι).

Επίσης έχω 2 παραδείγματα ανθρώπων που αν και δεν είχαν τα κορυφαία scores, πήγαν σε πολύ καλύτερα προγράμματα...με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, κι αυτό επίσης δεν το κατακρίνω, ίσα ίσα μακάρι να μου συμβεί όπως προείπα

Πού θέλω να καταλήξω (έχω και πολλά να πω αλλά πώς να τα βάλω σε πρόταση δεν ξέρω με το κεφάλι καζάνι που έχω ).

1) Και στις ΗΠΑ, όπως και παντού, υπάρχουν προγράμματα που ναι...δεν είναι τόσο παραμυθένια και μαγικά. Η πόλη sucks, το νοσοκομείο sucks, μετά τις 10 δεν κυκλοφορεί ούτε κουνάβι, όλοι είναι παντρεμένοι με παιδιά (άλλο κι αυτό με τις παντρειές, λυσσάνε) οπότε πού να βρεις άνθρωπο να πιεις μια μπύρα και όμως όοοοοοχι είσαι ευτυχισμένος γιατί κάνεις ειδικότητα στην αμερική και η μαμά σου στο τηλέφωνο σου λέει πόσο περήφανη είναι για εσένα.

2) Αυτή η αντίληψη τύπου 'αααα πήρε 99 άραααα είναι αστέρι' και ακόμα χειρότερα 'έλα μωρέ 80 πήρε στα USMLE...τί περιμένεις' είναι εντελώς εκτός δικής μου κατανόησης. Τα scores δεν δείχνουν ότι είσαι έξυπνος...δεν δείχνουν ότι είσαι ικανός...δεν δείχνουν καν αν είσαι καλός γιατρός. Χρειάζεται ένα φίλτρο ναι, μια αξιολόγηση ναι, αλλά δεν είναι το αλάνθαστο του πάπα τα USMLE. Και πάλι έχω παράδειγμα...πήραν έναν με 99 σε ένα university program. Κι έναν άλλο με borderline scores σε ένα μικρό. Ο 99άρης κάθε μήνα έχει συνάντηση με τον program director για να του πει ότι μπορεί να τον κάνει drop out και ο borderline παίρνει κάθε μήνα 8-9.

So...don't get me wrong με το παραπάνω ποστ αλλά δεν υπάρχει άσπρο-μαύρο. Άσπρο=εδώ όλα είναι τέλεια, Μαύρο= στην ελλάδα είναι παντού και πάντα χειρότερα. Άσπρο= έχεις μεγάλα scores, είσαι θεός, Μαύρο= μικρά scores, είσαι άχρηστος (όπως συχνά ακούμε το μέγεθος δεν μετράει ).

Και σαν κατακλείδα, αν κάποιος θέλει να πάει αμερική για ειδικότητα το πρώτο βήμα είναι να στρωθεί στο διάβασμα (για να μην αποπροσανατολίζουμε και τον κόσμο).

Τροποποιήθηκε 16 Μαρτίου 2007 από notbad

[Doomx]

Μαύρο-Άσπρο.

Δεν είναι όλα μαύρο-άσπρο στη ζωή, αλλά για τους program directors είναι! Και εξηγώ. Όταν ο PD έχει 5 θέσεις και παίρνει 40 αιτήσεις από αμερικανούς σε πανεπιστήμια πολύ καλά, άλλες 60 από αμερικάνους σε πανεπιστήμια απλώς καλά, και έχει άλλους 200 ξένους, από τους οποίους οι 50 έχουν scores πάνω από 95, τότε αναγκάζεται να κοιτά λόγο για να μην ασχοληθεί. Τα "κακά" σκορ είναι ένας τέτοιος λόγος. Τα "πολύ καλά" και τα "καλά" σκοε δε σε βάζουν μέσα - απλά δε σε πετάνε έξω.

Βιογραφικό και συστατικές.

Επίσης, όλα είναι σχετικά ανάλογα την ειδικότητα, πχ άλλο παθολογία και άλλο οφθαλμολογία. Στην πρώτη περίπτωση αν έχεις "καλό" βιογραφικό (κλινικές, κτλ που είπες) κάτι γίνεται για μέτρια προγράμματα. Στη δεύτερη, αποκλείεται. Μιλάω πάντα για categorical θέσεις. Ο ξένος είναι "ξένος" και αυτό δεν αλλάζει με το βιογραφικό. Και οι καλές συστατικές είναι πιο σπάνιες και από αδύνατο Τεξανό! Ειλικρινά στην Ελλάδα δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωπος που δείνει καλή συστατική. Και στην αμερική, για να τη δώσει, πρέπει να σε ξέρει πολύ καλά (μήνας rotation δε φτάνει).

Η ζωή στην αμερική.

Σχεδόν παντού όλα κλείνουν πριν τις 10. Αν δεν κλείνουν, εσύ σαν ειδικευόμενος θα είσαι πτώμα/για ύπνο/εφημερεία.

Βιογραφικό και έρευνα.

Σχεδόν αποκλείεται από Ελλάδα. Μόνο αν έχεις κάνει διδακτωρικό (τι είπα τώρα!). Τα διδακτωρικά στην Ελλάδα είναι τρελό αστείο. Όταν λέω να έχεις κάνει διδακτωρικό, να έχεις 6-7 δημοσιεύσεις στο ίδιο αντικείμενο, να φανεί ότι έχεις ασχοληθεί με το θέμα. Και οι δημοσιεύσεις να μην είναι στο Acta Medica Thibetica εννοείται. Αλλιώς είναι χάσιμο χρόνου. Επίσης κατι άλλες βλακείες τύπου ΕΕΦΙΕ είναι ακόμα πιο χάσιμο χρόνου.

Αξιοκρατεία και προγράμματα.

Καμία. Αν έχεις συνάντηση με τον PD κάθε μήνα, τότε ο PD είναι σπαστα@@ίδης ή/και ο ειδικευόμενος πολύ ζώον. Στο μικρό πρόγραμμα πιθανώς και ο PD να έχει λιγότερες απαιτήσεις.

Προσωπική εμπειρία.

Χτες έμαθα και εγώ ότι βρήκα θέση στην δεύτερή μου επιλογή για χειρουργική, University of Rochester. Δεν είναι το καλύτερο της Αμερικής, αλλά είναι στα κάπου στα πρώτα 30. Βλέπε Schwartz!!! Αυτό έγινε με μέτρια σκορ (86, 89), αλλά με 2 χρόνια έρευνα στο Harvard (δούλευα 16 ώρες τη μέρα και έβγαζα την τριπλή δουλειά από αυτά που μου ζητούσαν). Σε όλη αυτή τη διαδικασία δε μεσολάβισε θείος/μπατζανάκης/βουλευτής, αλλά δούλεψα πολύ και με πρόσεψαν 2-3 σημαντικοί άνθρωποι. Έκανα αίτηση σε πολλά μέρη, πήρα 17 συνεντεύξεις, και πήγα στις 16.

Επίσης, τα τελευταία δύο χρόνια οι Έλληνες τα έχουν πάει πολύ καλά:

1. Πέρσι δύο έλληνες, μετά από ένα χρόνο έρευνα στο Harvard αλλά σε άλλο μέρος από εμένα, βρήκαν και οι δύο θέση categorical σε university-affeliated προγράμματα Παθολογίας που δίνουν H1 visa. Και οι δύο έιχαν προσφορά για pre-match αλλά αρνήθηκαν γιατί δεν τους άρεσε το fellowship track. Και οι δύο έιχαν σκορ πάνω από 95.

2. Φέτος ένας prelim σε ivy league προγραμμα έγινε categorical, γιατί απλά ήταν φοβερός.

3. Μία ελληνίδα μετά από ειδικότητα εδώ, βρήκε fellowship φέτος στη Mayo.

4. Οι 300 έκαναν πάταγο στα σινεμά. Νίκη για δεύτερη φορά από το Λεωνίδα!

Συμβουλές από εμένα που τα έχω φρέσκα.

1. Προσπάθησε με κάποιο τρόπο να πρωτοπορήσεις. Βρές ένα δικό σου τρόπο να δείξεις τη μοναδικότητά σου. Μπορεί να ακούγεται βλακεία, αλλά δείξε ότι έχεις track διαφορετικό από τους άλλους somehow.

2. Μην κάνεις αιτήσεις από την Ελλάδα. Έλα εδώ και κάνε κάτι. Προτίνω έρευνα γιατί εμένα αυτό με βοήθησε. Πιθανώς να ξεκινήσεις χωρίς λεφτά. Δεν πειράζει. Είναι επένδυση για όλη σου τη ζωή.

3. Το prelim δεν είναι κακό για όλους αλλά δεν είναι και καλό για όλους. Μπορεί να σε βλάψει. Ο PD μπορεί να πει "Αν δεν τον κρατήσαν εκεί που είναι τώρα, γιατί να τον πάρω εγώ?".

4. Μην παίξεις το παιχνίδι του IMG. Δεν είσαι IMG. Είσαι γιατρός όπως όλοι μας/τους. Μην ξεκινήσεις κουβέντα για IMG. Θεώρησε τον εαυτό σου ίσο τους αν όχι καλύτερο. Αν μπεις στο τριπ του IMG, και νομίζεις ότι δεν έχεις πολλες πιθανότητες, τότε αυτοί που σε κάνουν συνέντευξη θα το καταλάβουν και γιατί αυτοί να σου δώσουν περισσότερες πιθανότητες από αυτές που νομίζεις? ΜΗΝ παίξεις αυτό το παιχνίδι.

5. Κάνε φοβερή εξάσκηση ατα αγγλικά (αλλος ένας λόγος να κάνεις το Νο2). Αν προσπαθήσεις να βρεις μία λέξη την ώρα που τους μιλάς γιατί δε σου "έρχεται" πως θα σε αφήσουν να μιλήσεις στους ασθενείς τους.

6. Όταν μιλάς με κάποιον που μπορεί να σε βοηθήσει, κοίτα στα μάτια, έχε χαμόγελο, δείχνε αυτοπεποίθηση αλλά όχι αλαζονία! Να είσαι ειλικρινής. Πούλα τον εαυτό σου ακριβά σαν real estate agent!

7. Το πιό βασικό. Αξιολόγησε τον εαυτό σου όσο πιο σκληρά γίνεται. Αν πιστεύεις ότι δεν μπορείς να κάνεις ειδικότητα στις ΗΠΑ, μην το κάνεις. Θα ταλαιπωρηθείς. Πάντα να κρίνεις τον εαυτό σου αυστηρά, για να μην μπορεί κανένας άλλος να το κάνει σε εσένα. Ρώτα τον εαυτό σου γιατί θες να πας ΗΠΑ, και κρίνε αν αξίζει τον κόπο πραγματικά. Είναι πιθανό να μην αξίζει.

Καλή επιτυχία σε όλους.

[Doomx]

εσυ ερευνα στο harvard

2 αλλοι ελληνες..ερευνα στο harvard

πως το κανετε αυτο ρε παιδια για εξηγειστε λιγο γιατι μαλλον χανω κατι

σκασατε μυτη οι ελληναρες στο harvard εχοντας περασει τα usmle χωρις βαρδινογιαννηδες μπαμπαδες θειους και παρεμφερη,ανιδεικευτοι,με ενα πτυχιο ιατρικης απο ελλαδα και ειπατε γεια σας ηρθαμε τωρα θα κανουμε ολοι ερευνα παρεα????

για πες ρε συ doomx πως παει το πραμα για 8α τρελλαθουμε εδω περα

κατα τα αλλα we thank u for ur post,βοηθησε ολους I suppose

εν τω μεταξυ και δυο-τρια ποστ πανω απο το δικο σου ο usmeds ελεγε οτι η ερευνα στισ HΠΑ "διερχεται κριση" κι ιστοριες

Όπως είπε και παραπάνω ο usmeds δεν είναι τόσο σημαντικό να βρεις όσο να βρεις κάπου καλά. Οι άλλοι δυο που σου είπα παρόλο που ήταν σε καλό πανεπιστήμιο για έρευνα, έβγαλαν 1-2 δημοσιεύσεις μόνο, και είχαν πολλά προβλήματα με το αφεντικό τους, τον οποίο τον γνώρισαν σε ένα συνέδριο στην Ελλάδα.

Εγώ έψαξα στο ιντερνετ και μετά από ώωρες και καμιά 20αριά εμαιλ, βρήκα απάντηση σε έναν Έλληνα, που ασχολήθηκε μαζί μου. Οι περισσότεροι ούτε απάντηση. Ένας καθηγητής πανεπιστημίου Έλληνας που είχε τελειώσει και αυτός Αθήνα (πριν από πολλά χρόνια) είχε το ΘΡΑΣΟΣ να μου πει ότι έρχομαι από πανεπιστήμιο τρίτης κατηγορίας (Αθήνα και εγώ)!!!! Επίσης όταν ήμουν στη Σχολή, ένας καθηγητής είχε εκτιμήσει το ενδιαφέρον μου και μου είχε δώσει καλές κατευθύνσεις.

Τα scores δεν έχουν καμία σημασία για να βρεις κάπου να κάνεις έρευνα. Αυτό που έχει σημασία, είναι να στείλεις ένα καλό γράμμα που να λέει τι θες να κάνεις (letter of intent). Αυτό μου είχε ζητήσει και εμένα αργότερα. Με αυτό καταλαβαίνει κάποιος πόσο σοβαρός είσαι και αν αξίζει να ασχοληθεί μαζί σου. Πχ αν γραψεις 5 γραμμές σε 10 λεπτά, θα φανεί ότι ... δεν!

Επίσης, όσο ήμουν στο εργαστήριο, ερχονταν πολλοί φοιτητές από διάφορες χώρες για ένα μήνα. Αν ήταν καλοί, θα τους έλεγαν να μείνουν κι άλλο. Πρόσφατα, ένας Πακιστανός (μάστιγα!) είχε έρθει για 2 μήνες και ήταν τόσο καλός τον έκλεισαν για 2 χρόνια έρευνα, με μισθό κανονικό. Και για να εξηγούμαι, όταν λέω "έρευνα" δεν εννοώ 1-2 μήνες να πηγαίνουμε λίγο το πρωί κατά τις 10 και να ξινόμαστε (αυτό που λένε μερικοί στην Ελλάδα "έκανα και λιγο έρευνα στην Αμερική" είναι πολύυυυ ύποπτο με αυτά που έχω δει"). Εννοώ κανονική θέση με συμβόλαια, τίτλους, ID του πανεπιστημίου, κλπ.

[notbad]

Καταρχήν θεσμά συγχαρητήρια! Με 86 και 89 βρήκες 16 συνεντεύξεις χειρουργικής; (categorical ή preliminary;). Γιατί όσους έχω ακούσει χειρουργούς με υψηλά scores, δύσκολα έχουν τόσες συνεντεύξεις. Το ίδιο και παθολόγους βέβαια. 5-6 συνεντεύξεις έχουν οι περισσότεροι. Όχι πως έχει σημασία απλά μου φαίνεται περίεργο.

Επίσης 1-2 δημοσιεύσεις εμένα μια χαρά μου φαίνεται για ένα χρόνο έρευνα. Πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να βγάλει παραπάνω; Τέλος πάντων...όχι πως έχει πολύ σημασία όλη αυτή η κουβέντα.

[Doomx]

15 categorical και 1 preliminary

Αυτοί που ακούς να έχουν 5-6, έχουν τόσες γιατί κάνουν αυτά που κάνουν όλοι (σκορ, γράμματα μη τέλεια, καμία κλινική στη ζούλα ή observarship). Προσωπικά πιστεύω ότι αν δεν είναι εδώ κάποιος (κάνοντας κάτι, έρευνα ή preliminary - όχι απλά "έτσι λίγο να δω ας πούμε μωρέ!!"), δεν θα τον πάρουν σοβαρά. Πρέπει να δείξεις ότι είσαι κάτι παραπάνω. Κάπως...!

Όπως είπα και πριν, τα πολύ καλά σκορ δε θα σου βρουν θέση (μιλάω για χειρουργική μόνο, για παθολογία δεν ξέρω). Τα πολύ κακά σκορ σίγουρα σου κόβουν ελπίδες. Τα μέτρια σκορ όμως δεν είναι απαορευτικά (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να πας μέτρια - μακάρι και εγώ να είχα πάνω από 95!). Αυτό που έχει σημασία είναι με τον ένα τρόπο ή με τον άλλο καποιος με δύναμη να εντυπωσιαστεί και να θέλει να σε στηρίξει. Αν έχεις όρεξη για έρευνα, είναι καλή λύση. Και το μέσο δε μετράει, γιατί αν δεν έχει σε προτίνει κάποιος, σε πάρουν και είσαι μάπα, δεν θα μπορεί ποτέ ξανά να γράψει συστατική σε άλλον.

Όσον αφορά τις δημοσιεύσεις, 1-2 δεν είναι πολύ άσχημα. Ειδικά τον πρώτο χρόνο, είσαι λίγο lost, οπότε όλα καθυστερούν. Για δύο χρόνια όμως, τα 3-4 είναι σίγουρα λίγα. Εννοείται βέβαια πως δεν υπάρχουν κανόνες τέτοιοι, απλά έτσι σκέφτομαι εγώ. Και εμένα τα δικά μου λίγα μου φαίνονται, αλλά στα interviews όλοι έμεναν με ανοιχτό το στόμα.

[usmeds]

@ Notbad

Το University of Rochester για ορισμένους που δεν γνωρίζουν μπορεί να φαντάζει σαν λύση απελπισίας. (Είναι στην μέση του πουθενά, σε σχετικά μικρό και άγνωστο εκτός αμερικής κέντρο)

Επίσης αν ρωτήσεις τον DoomX του χρόνου τέτοια εποχή αν του αρέσει αυτό που κάνει είναι πολύ πιθανό να δυσκολευτεί να σου πει "ναι". Θα δουλεύει σαν το σκυλί, θα είναι στο χειρουργείο και θα κρατάει άγκιστρα όλη μέρα, η προσωπική του ζωή θα είναι για τα μπάζα και θα τουρτουρίζει από το κρύο και το lake effect snow…

Εγώ όμως θα του πω συγχαρητήρια για την επιτυχία του που οφείλεται (τι περίεργο ) στην σκληρή δουλειά και στην επιμονή του να βρει τον κατάλληλο άνθρωπο να του δώσει μια ευκαιρία.

Στο τέλος θα βγει ένας καλός χειρουργός που θα μπορεί να σταθεί αυτόνομα στα πόδια του.

Υπάρχουν άλλοι που με λιγότερη δουλειά βρήκαν καλύτερη θέση; Ασφαλώς.

Υπάρχουν γιατροί στην Ελλάδα που θα πούνε «να τραβήξω τέτοιο ζόρι και στο τέλος να μην μου εγγυάται κανένας πως θα βρω κάτι»; Σίγουρα

Ο DoomX όμως εξασφάλισε τελικά την καριέρα του σαν γιατρός και από εδώ και πέρα αν δεν κάνει καμία χοντρή πατάτα θα έχει ένα αξιοπρεπέστατο επαγγελματικό μέλλον.

Πολύ λίγα παιδιά με Ελληνικό πτυχίο μπορούν να το πουν αυτό πλέον.

Δεν είναι όλα άσπρο-μαύρο λοιπόν αλλά η περίπτωση του DoomΧ τείνει μάλλον προς το άσπρο, τουλάχιστον από την δική του οπτική γωνία, πράγμα και το οποίο στην τελική ανάλυση είναι αυτό που μετράει. Και δεν νομίζω να έκανε τόσο κόπο μόνο και μόνο για την περηφάνια της μαμάς του...

Τώρα για όσα λες με τα scores δεν έχεις καθόλου μα καθόλου άδικο. Δεν δείχνουν πόσο καλός γιατρός μπορείς να γίνεις. Ούτε οι πανελλήνιες το δείχνουν αυτό. Ούτε βέβαια και καμία άλλη εξέταση.

Υπάρχουν όμως για να αποτελούν μια ένδειξη του κόπου σου και της ικανότητας σου να διαχειρίζεσαι αποτελεσματικά την ύλη που διάβασες.

Υπάρχουν τρόποι να βρεις θέση με λιγότερο καλά scores; Βέβαια.

Απαιτούν όμως, όπως βλέπεις, πολύ κόπο και λίγη τύχη

@ DoomX

Και πάλι συγχαρητήρια για την θέση...

Οι συμβουλές σου αποτελούν ένα δείγμα του τι πρέπει να κάνει κανείς για να τα καταφέρει.

Και λέω δείγμα γιατί, σε αντίθεση με εσένα εγώ τις αιτήσεις τις έκανα από την Ελλάδα και δεν είχα σχεδόν καθόλου έρευνα. Είχα γράψει λίγο καλύτερα (93 και 89) και είχα τρεις μήνες κλινική εμπειρία ως φοιτητής με elective και subinternship (που μου απέφεραν πολύ καλά γράμματα).

Η πραγματική ουσία όμως βρίσκεται στις υπόλοιπες συμβουλές σου.

Μην συμβιβάζεσαι με κάτι λιγότερο από αυτό που θέλεις αλλά να έχεις και backup plan.

Μην δείχνεις κακομοίρης. Αν σε καλέσανε για συνέντευξη (ακόμα και αν είναι η μοναδική σου) σημαίνει πως ενδιαφέρονται για εσένα και θέλουν να δουν τι αξίζεις. Δείξε πως είσαι καλύτερος από τους άλλους. Είχα μόνο 4 συνεντεύξεις για θέσεις που πραγματικά με ενδιέφεραν επί συνόλου 16 και έκανα match στην δεύτερη μου επιλογή

Ο άριστος χειρισμός της γλώσσας είναι επίσης απολύτως αναγκαίος, πράγμα που έχει ειπωθεί ήδη εδώ μέσα αρκετές φορές.

@UB40

Ο δρόμος που θα ακολουθήσει κανείς για να βρει τελικά την θέση εξαρτάται από πάρα πολλούς παράγοντες. Όπως βλέπεις δεν υπάρχει μια και μοναδική συνταγή επιτυχίας. Οι αμερικάνοι όμως εκτιμάνε την σκληρή δουλειά. Αν αυτή είναι προφανής μέσα από το βιογραφικό σου (καλά scores, καλά γράμματα ή καλή έρευνα) τότε αυξάνεις κατακόρυφα τις πιθανότητες σου.

Και εγώ την είχα την απορία που την βρήκε την ερευνητική θέση στο Harvard.

Η εξήγηση που έδωσε με καλύπτει. Στάθηκε αρχικά τυχερός που βρήκε έναν σωστό άνθρωπο που του έδωσε μια ευκαιρία.

Από εκεί και πέρα όμως δούλεψε σκληρά για να καταφέρει να αποδείξει τον εαυτό του...

Τροποποιήθηκε 17 Μαρτίου 2007 από usmeds

[Doomx]

Το Rochester όντως είναι λίγο απομακρυσμένο, αλλά μετά από αυτά που είδα δεν το λέω "μέση του πουθενά". Πήγα και σε τέτοια προγράμματα για συνέντευξη. Αν ενδιαφέρεται κανείς, απλά για να γελάσουμε κάντε google και μετά maps.google.com για το Geisinger Medical Center. Πολύ καλή εκπαίδευση, αλλά πηρα μεγάλη τρομάρα. Πληθυσμός της πόλης (λέμε τώρα): 5,000!!!!!!!!!!!!!!!

Μία συμβουλή σε όσους κοιτάνε για χειρουργική: κανένα μα κανένα πανεμιστημιακό πρόγραμμα δεν είναι λύση απελπισίας πλέον. Τα πράγματα έχουν αγριέψει πολύ, και σε πολλά μέρη θα γελάσουν με την άιτησή σου σαν ξένος. Επίσης και πολλά μικρά community θα γελάσουν. Μιλάω για Χειρουργική και για categorical θέση. Για family practice πχ βρίσκεις πολύ πιο εύκολα!

[notbad]

Πιστεύω ότι και οι δύο καταλάβατε τί εννοώ...θεωρώ πολύ μεγάλη την επιτυχία και του Doomx και όποιου άλλου έχει κάνει Match φέτος, του χρόνου, πέρυσι, πριν 10 χρόνια Και δεν την θεωρώ λύση απελπισίας.

Δεν διαφωνούμε σε κάτι. Απλά η θεοποίηση ή δαιμονοποίηση μιας ή άλλης επιλογής με ενοχλεί. Και για όλες τις επιλογές υπάρχει ένα τίμημα. Εγώ απλά το ανεφέρω...αν δεν συμφωνούμε δεν συμφωνούμε (over and out που λέει και ο trivial, έχουμε και δουλειές , είναι και St Patrick's day, )

[Doomx]

Υπάρχουν άλλοι που με λιγότερη δουλειά βρήκαν καλύτερη θέση; Ασφαλώς.

Υπάρχουν γιατροί στην Ελλάδα που θα πούνε «να τραβήξω τέτοιο ζόρι και στο τέλος να μην μου εγγυάται κανένας πως θα βρω κάτι»; Σίγουρα

@ DoomX

Και πάλι συγχαρητήρια για την θέση...

Οι συμβουλές σου αποτελούν ένα δείγμα του τι πρέπει να κάνει κανείς για να τα καταφέρει.

Και λέω δείγμα γιατί, σε αντίθεση με εσένα εγώ τις αιτήσεις τις έκανα από την Ελλάδα και δεν είχα σχεδόν καθόλου έρευνα. Είχα γράψει λίγο καλύτερα (93 και 89) και είχα τρεις μήνες κλινική εμπειρία ως φοιτητής με elective και subinternship (που μου απέφεραν πολύ καλά γράμματα).

1. Προσωπικά γνωρίζω μόνο έναν - πριν από 10 χρόνια - που βρήκε καλύτερη θέση (USC). Αλλιώς για χειρουργική δεν έχω ακούσει κάποιον και έγω γνωρίσει αρκετούς. Σίγουρα θα υπάρχουν πολλοί, αλλά δεν ξέρω αν έπρεπε να δουλέψουν λιγότερο ή περισσότερο για να την κερδίσουν.

2. Όσον αφορά την προσωπική σου εμπειρία, δεν ξέρω τι ειδικότητα έχεις κάνει, και πότε αλλά και το αφεντικό μου που έχει δει 10άδες reseach fellows να κάνουν αιτήσεις και παίρνει εμαιλ από 100άδες ειδικευομένους τη βδομάδα, δεν ξέρει κανέναν που βρήκε ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ categorical χωρίς να είναι εδώ. Προσωπικά, και έχοντας μιλήσει με αρκετούς PDs, όλοι το αποκλείουν να πάρουν κάποιον ξένο που κάνει αίτηση από τη χώρα του. Να τονίσω και πάλι ότι μιλάω μόνο για χειρουργική! (κατάντησα αηδία το ξέρω )

3. Αν αυτό το διαβάζει κάποιος που ενδιαφέρεται και είναι ακόμα φοιτητής, καλό θα είναι να κάνει αυτά που έκανε και ο usmeds - elective, subi. Και στόχος για τα usmle να είναι πάνω από 95. Και με λιγότερο γίνεται δουλειά, αλλά είναι suboptimal.

[Amaryllis]

Ιδιαίτερα διαφωτιστικές οι πληροφορίες, ευχαριστώ ειλικρινά και συνάμα οφείλω να σας συγχαρώ για τις επιτυχίες σας.

Εύχομαι εις ανώτερα!!

Παρακαλώ θα μπορούσατε να μου διευκρινήσετε πως λειτουργεί το σύστημα με την άδεια παραμονής? Έχω την εντύπωση πως δεν ετέθη ακόμη παρόμοιο ερώτημα..

Ευχαριστώ πολύ.

[notbad]

1. Προσωπικά γνωρίζω μόνο έναν - πριν από 10 χρόνια - που βρήκε καλύτερη θέση (USC). Αλλιώς για χειρουργική δεν έχω ακούσει κάποιον και έγω γνωρίσει αρκετούς. Σίγουρα θα υπάρχουν πολλοί, αλλά δεν ξέρω αν έπρεπε να δουλέψουν λιγότερο ή περισσότερο για να την κερδίσουν.

Yπάρχουν... Και πάλι θερμά συγχαρητήρια φυσικά

Οι βίζες έχουν συζητηθεί κάπου αλλά από όσο ξέρω

1) J1 clinical visa είναι αυτή που δίνει το ECFMG και συνήθως αυτή είναι που παίρνουν όσοι ξεκινούν ειδικότητα. Έχει το γνωστό 2 year home residency requirement δλδ μετά το τέλος της εκπαίδευσής σου (η Visa αυτή είναι για 7 χρόνια max) πρέπει να γυρίσεις 2 χρόνια στην Ελλάδα ή να κάνεις ένα waiver σε κάποια απομακρυσμένη περιοχή. Σε αυτό το waiver σου δίνουν καλά λεφτά και H1 visa

2) H1 visa. Μερικά προγράμματα ειδικότητας σπονσοράρουν H1 visa από την αρχή, αρκεί να έχεις περάσει το step 3 (συνήθως μέχρι τον Φεβρουάριο γιατί αυτή η visa κάνει κανένα τρίμηνο με εξάμηνο να βγει). Σε αυτό το status πρέπει να μείνεις κάποια χρόνια ή κάποιους μήνες, εξαρτάται, και μετά μπορείς να κάνεις αίτηση για πράσινη κάρτα. Και η αίτηση για πράσινη κάρτα είναι χρονοβόρα και έχει βέβαια πολύ χαρτούρα όπως οτιδήποτε.

3) Η J1 research visa που παίρνουν όσοι πάνε για έρευνα στην Αμερική έγινε 5 year rule. Και γενικά πολλά παιδιά έχουν κατά καιρούς αγχωθεί αν μπορούν να αλλάξουν από J1 research σε J1 clinical αλλά τελικά όλοι άλλαξαν το status και ξεκίνησαν ειδικότητα.

http://www.ecfmg.org/evsp/j1fact.html

http://www.unitedstatesvisas.gov/

Τροποποιήθηκε 18 Μαρτίου 2007 από notbad

[Doomx]

Επειδή είμαι περίεργος, μπορείς να μου δώσεις παραδείγματα;

Ευχαριστώ και για τα συγχαρητήρια. Τρέχω και δε φτάνω τώρα...

[notbad]

Δεν σου λέω παραδείγματα γιατί για παράδειγμα Έλληνας ειδικευόμενος χειρουργικής στο MassGeneral είναι ένας και δεν υπάρχει άλλος (το MassGeneral είναι τυχαίο παράδειγμα, όμως ξέρω άτομα που βρίσκονται σε αναλόγου επιπέδου προγράμματα) και όπως καταλαβαίνεις δεν νομίζω να θέλουν ο καθένας να μάθει τί κάνουν, ειδικά από το ίντερνετ.

Από την άλλη αν εσύ θες να είσαι ο μοναδικός έλληνας εδώ και 10 χρόνια που πέρασε σε categorical χειρουργικής στα 30 πρώτα προγράμματα, γιατί να στο χαλάσω εγώ; Είναι επιτυχία και όπως βλέπω μπαίνεις σιγά σιγά στο κλίμα...take care

[alefantos]

Συγχαρητηρια και απο μενα.

Επειδη ψαχνω για categorical spots, μπορεις να μου πεις που θα βρω τη λιστα με την καταταξη των 30 (η περισσοτερων) καλυτερων προγραμματων για να ξερω τι παιζεται;

Ευχαριστω και παλι συγχαρητηρια, μας εβαλες τα γυαλια.

[vicryl]

Συγχαρητηρια Doomx και καλη αρχη!

Και στα δικα μας οι νεωτεροι.

Ηθελα να ρωτησω τους φιλους που εχουν αρχισει:usmeds,pdx1 και doomx αν το να εχει περασμενο καποιος το STEP 3 οταν παει στο match θα τον βοηθησει.Αξιζει να το δωσουμε πριν κανουμε αιτησεις?

Ευχαριστω!

[Doomx]

Δεν σου λέω παραδείγματα γιατί για παράδειγμα Έλληνας ειδικευόμενος χειρουργικής στο MassGeneral είναι ένας και δεν υπάρχει άλλος (το MassGeneral είναι τυχαίο παράδειγμα, όμως ξέρω άτομα που βρίσκονται σε αναλόγου επιπέδου προγράμματα) και όπως καταλαβαίνεις δεν νομίζω να θέλουν ο καθένας να μάθει τί κάνουν, ειδικά από το ίντερνετ.

Από την άλλη αν εσύ θες να είσαι ο μοναδικός έλληνας εδώ και 10 χρόνια που πέρασε σε categorical χειρουργικής στα 30 πρώτα προγράμματα, γιατί να στο χαλάσω εγώ; Είναι επιτυχία και όπως βλέπω μπαίνεις σιγά σιγά στο κλίμα...take care

Με παρεξήγησες και μου θύμησες ένας από του λόγους για τους οποίους είχα αποφασίσει να μην γράφω σε ιατρικά φόρα...

Στο αρχικό μου ποστ ανέφερα παραδείγματα λαμπρών Ελλήνων ειδικευομένων με περιφάνεις που είμαι και εγώ Έλληνας. Δεν έχω κανένα σύμπλεγμα μεγαλομανίας. Αν το είχα δεν θα έγραφα τις συμβουλές που έδωσα πριν για το πως να έρθουν νέα παιδιά στις ΗΠΑ. Θα έκανα το αντίθετο μάλιστα: θα έκριβα το γεγονός ότι βρήκα θέση, το πως και που έκανα έρευνα και το πως βρήκα ειδικότητα, για να μην το κάνουν και άλλοι...

Για να διευκρινήσω αυτό που είπα, μίλαγα για Έλληνες που βρήκαν θέση με λιγότερη δουλειά από μένα. Αυτοί που ξέρω εγώ σκίστηκαν να βρουν θέση. Και πολλές φορές ξεκίνησαν ως preliminary. (δεν το θεωρώ κατώτερο, απλά πιο αγχοτικό).

Επίσης αυτό το "στο νετ δεν μπορούμε να λέμε τέτοια πράγματα" έχει καταντήσει λίγο κάπως. Είναι undercover residents τα παιδιά που γνωρίζεις; Κάνουν ειδικότητα για να δουλέψουν μετά ως κατάσκοποι ιατροί στην Κούβα;

Ακόμα δεν έχω καταλάβει την κρυπτομανία που κυκλοφορεί. Και δεν ζήτησα για ονόματα. Παραδείγματα νοσοκομείων ζήτησα. Και αν κάποιος ήταν ειδικευόμενος πριν από 5 χρόνια, τώρα θα κάνει κάτι διαφορετικό και στην τελική είναι απολύτως νόμιμο κια φυσιολογικό να τον παινεύουμε οι υπόλοιποι.

Αν δεν θες να πεις λεπτομέρειες, οκ. Αλλά μην με προσβάλλεις. Τουλάχιστον έχω βοηθήσει και 3-4 Ελληνόπουλα να δουν πως είναι τα πράγματα εδώ. Και δε μιλάω για "συμβουλές" χιλιο-μασημένες, αλλά για 1-2 μήνες έρευνα μαζί μου.

Συγχαρητηρια Doomx και καλη αρχη!

Και στα δικα μας οι νεωτεροι.

Ηθελα να ρωτησω τους φιλους που εχουν αρχισει:usmeds,pdx1 και doomx αν το να εχει περασμενο καποιος το STEP 3 οταν παει στο match θα τον βοηθησει.Αξιζει να το δωσουμε πριν κανουμε αιτησεις?

Ευχαριστω!

Το Step 3 το θές αν κάνεις αιτήσεις σε προγράμματα που δίνουν H1B visa. Αυτοί για να σου δώσουν την "καλή" βίζα, θέλουν να έχεις περάσει το 3.

Από την άλλη, αν το δώσεις και δεν πάρεις καλό βαθμό, "λερώνεις" την αίτησή σου, οπότε είναι δίποκο. Δύο φίλοι μου που βρήκαν και οι δύο προγράμματα με τέτοια βίζα, το έδωσαν τον Ιανουάριο πριν το Match, οπότε τα αποτελέσματα βγήκαν αφού είχαν βρει θέση. Ετσι ο βαθμός δεν υπήρχε όταν κάναν τη λίστα τα νοσοκομεία, και όταν χρειάστηκαν τη βίζα είχαν το 3 έτοιμο.

[alefantos]

Συγχαρητηρια Doomx και καλη αρχη!

Και στα δικα μας οι νεωτεροι.

Ηθελα να ρωτησω τους φιλους που εχουν αρχισει:usmeds,pdx1 και doomx αν το να εχει περασμενο καποιος το STEP 3 οταν παει στο match θα τον βοηθησει.Αξιζει να το δωσουμε πριν κανουμε αιτησεις?

Ευχαριστω!

Ισως βοηθησει ελαχιστα αν πας καλα.

Ο μονος λογος να το δωσεις πριν το match ειναι για να ξεμπερδευεις, αν βεβαια εχεις χρονο.

@Doomx

Συγχαρητηρια και απο μενα.

Επειδη ψαχνω για categorical spots, μπορεις να μου πεις που θα βρω τη λιστα με την καταταξη των 30 (η περισσοτερων) καλυτερων προγραμματων για να ξερω τι παιζεται;

Ευχαριστω και παλι συγχαρητηρια, μας εβαλες τα γυαλια.

[Doomx]

Συγχαρητηρια Doomx και καλη αρχη!

Και στα δικα μας οι νεωτεροι.

Ηθελα να ρωτησω τους φιλους που εχουν αρχισει:usmeds,pdx1 και doomx αν το να εχει περασμενο καποιος το STEP 3 οταν παει στο match θα τον βοηθησει.Αξιζει να το δωσουμε πριν κανουμε αιτησεις?

Ευχαριστω!

Ισως βοηθησει ελαχιστα αν πας καλα.

Ο μονος λογος να το δωσεις πριν το match ειναι για να ξεμπερδευεις, αν βεβαια εχεις χρονο.

@Doomx

Συγχαρητηρια και απο μενα.

Επειδη ψαχνω για categorical spots, μπορεις να μου πεις που θα βρω τη λιστα με την καταταξη των 30 (η περισσοτερων) καλυτερων προγραμματων για να ξερω τι παιζεται;

Ευχαριστω και παλι συγχαρητηρια, μας εβαλες τα γυαλια.

Δεν υπάρχουν επίσημες λίστες. Αυτά κυκλοφορούν σε φόρα αμερικανών φοιτητών και συνήθως είναι τοπ 10. Και δεν ανταποκρίνονται στο πόσο καλό είναι γενικά ένα πανεπιστήμιο, αλλά είναι συγκεκριμένα για ειδικότητες. Πχ το Yale έχει μέτρια χειρουργική. Σε παθολογία είναι καλύτερο. Το WashU είναι (λένε) το καλύτερο πρόγραμμα χειρουργικής. Σε Παθολογία όμως δεν το έχω ακούσει. Το USC είναι επίσης φοβερό πρόγραμμα χειρουργικής, αλλά όχι τόσοσ καλό σε Παθολογία.

Ο όρος "έβαλα γυαλιά" μου ακούγεται άσχημος. Γενικά διάβασε τις συμβουλές που έδωσα πριν. Έχουν πολύ "ζουμί'

Στα τοπ10 για χειρουργική ακούγονται πολύ τα WashU, Hopkins, MassGeneral, Brigham&Woman, UC San Fransisco, Wayne State, Duke, UPenn, Emory. Αλλά εννοείται ότι αυτά δεν είναι τεκμηριωμένα. Αν θες, κανέ με PM αυτά που έχεις υπόψη σου να σου πω τι γνώμη μου.

Βέβαια γενικά μην το κοιτάς αυτό. Κάνε αίτηση παντού (όσα περισσότερα μέρη μπορείς), και όταν πας στις συνεντεύξεις θα δεις ποιο είναι καλυτερο. Μετά αν θες, κάνε ποστ εδώ και θα σου πω ποια από αυτά που έχεις είναι τα καλύτερα.

[usmeds]

Δεν διαφωνούμε σε κάτι. Απλά η θεοποίηση ή δαιμονοποίηση μιας ή άλλης επιλογής με ενοχλεί. Και για όλες τις επιλογές υπάρχει ένα τίμημα. Εγώ απλά το ανεφέρω...αν δεν συμφωνούμε δεν συμφωνούμε (over and out που λέει και ο trivial, έχουμε και δουλειές , είναι και St Patrick's day, )

Ούτε και εγώ νομίζω πως διαφωνούμε.

Δεν προσπαθώ να θεοποιήσω ή να δαιμονοποιήσω τίποτα.

Δεν υπάρχει τίποτα το θεϊκό να ζεις σε μια ξένη χώρα και να δουλεύεις σαν το σκυλί ώστε στο τέλος να σου πούνε γύρνα τώρα πίσω για δύο χρόνια ή πήγαινε στα αζήτητα. Απλά παίρνεις μια καλύτερη εκπαίδευση και στο τέλος μπορείς να σταθείς στα δυο σου πόδια...

Ούτε βέβαια είναι δαιμονικό να κάτσεις στην χώρα σου με τους φίλους σου, την οικογένεια σου, τον ήλιο και την θάλασσα της και να έχεις σίγουρη την θέση (όποτε έρθει τελικά η σειρά σου).

Απλά στο τέλος η εκπαίδευση σου θα εξαρτάται περισσότερο από τις δικές σου προσπάθειες (και για τις χειρουργικές ειδικότητες θα χρειάζεσαι να έχεις κάποιον πιο έμπειρο να σε βοηθάει για κάποια χρόνια ακόμα).

Επίσης ενδέχεται να συνεχίσεις να χρειάζεσαι την βοήθεια των δικών σου μέχρι τα 40...

Όπως πολύ καλά το είπες, κάθε επιλογή έχει το τίμημα της.

---------------------------------

Α!! Και μια παρατήρηση για το που είναι καλά και που όχι.

Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να το λέω. Στις χειρουργικές ειδικότητες παντού είναι καλά.

Στις παθολογικές επίσης δύσκολα θα βρεις κάπου όπου δεν θα μάθεις αυτά που πρέπει να μάθεις.

Από εκεί και πέρα σίγουρα υπάρχουν τα καλά και τα καλύτερα προγράμματα και επίσης υπάρχουν παιδιά από κάθε λογης background που καταφέρνουν να βρουν θέση σε αυτά. Δεν νομίζω όμως πως είναι ιδιαίτερα δύσκολο για κάποιον να αποφασίσει με ποιά σειρά θα βάλει τα προγράμματα του στην λίστα.

Τροποποιήθηκε 18 Μαρτίου 2007 από usmeds