Διαφορα ηλικιας σε σχεση

[invitro]

Γιατί πιστεύω στην ισότητα και στην πολυγαμικότητα και των 2 φύλων.

Φαντάζεσαι πως θα ήταν όλα αν η γυναίκα μπορούσε να γεννάει υγιή παιδιά μέχρι τα 60 και να μην είχε το βραχνά από τα κοινωνικά καπίστρια? Εκεί να δεις μετά τι θα πει χειραφέτηση και σεξουαλική απελευθέρωση.

Οχι ακριβώς...Εχεις διαβάσει τον "Θαυμαστό καινούριο κόσμο" του Α. Χάξλεϋ; Μίλησε για έναν κόσμο ισότητας υπό την προϋπόθεση ότι οι γυναίκες ΔΕΝ γεννούσαν πια παιδιά (τα παιδιά μεγάλωναν σε εκκολαπτικές μηχανές και αναθρέφονταν σε ιδρύματα). Εκεί ναι, το σύνθημα ήταν: "Ο καθένας ανήκει σε όλους" ή κάπως έτσι, και όλοι το έκαναν με όλους χωρίς ενδοιασμούς, γυναίκες και άντρες.

Νομίζω ότι, από τη στιγμή που το γυναικείο φύλο φέρει την ευθύνη της εγκυμοσύνης-τεκνοποίησης-θηλασμού-ανατροφής παιδιού δεν θα γίνει ποτέ αντρικό φύλο ως προς τη σεξουαλική συμπεριφορά. Δεν θα αναζητεί δηλαδή και άλλον κάθε βράδυ, αλλά πάντα θα προσπαθεί να πείσει τον έναν άντρα να μείνει κοντά της για κάποια χρόνια, για να την βοηθήσει στην ανατροφή ενός παιδιού. (Τώρα, τα "κάποια" χρόνια, βιολογικά προσδιορίζονται σε...τρία μόνο, επειδή τόσα αρκούσαν στον αρχαίο κόσμο για να ξεπεταχτεί ένα παιδί - μετά αναλάμβανε η κοινότητα την ανατροφή του - γι' αυτό και βλέπουμε ότι στα 3 χρόνια συνήθως σταματούν οι βιοχημικές αντιδράσεις του "έρωτα" στον οργανισμό. Μετά την τριετία,πιστεύω ότι τα ζευγάρια μένουν μαζί για κοινωνικούς και όχι βιολογικούς - βιοχημικούς λόγους πια. Εξάλλου, τώρα που τα παιδιά δεν αναθρέφονται από την κοινότητα, η τριετία δεν αρκεί για το μεγάλωμά τους, οι γονείς έχουν ευθύνη ως τα 18 τους τουλάχιστον).

θα συμφωνήσουμε όμως ότι η μέχρι τώρα σεξουαλική απελευθέρωση των γυναικών οφείλεται στην αντισύλληψη και στη χαλάρωση των κοινωνικών ηθών (δεν είναι τυχαίο που στις σκανδιναβικές χώρες πχ η σεξουαλική συμπεριφορά των γυναικών είναι ακόμη πιο ελεύθερη).

Και βέβαια αν υπήρχε η δυνατότητα παράτασης της αναπαραγωγικής περιόδου ως τα 60, με παράλληλη ισχυρή αντισύλληψη, φυσικά και θα μιλούσαμε για έναν άλλο κόσμο...Αλλά πάλι στα 55 τους οι γυναίκες θα ένιωθαν το βιολογικό ρολόι και θα έκαναν πάλι τα ίδια!

[blu]

Γιατί πιστεύω στην ισότητα και στην πολυγαμικότητα και των 2 φύλων.

Φαντάζεσαι πως θα ήταν όλα αν η γυναίκα μπορούσε να γεννάει υγιή παιδιά μέχρι τα 60 και να μην είχε το βραχνά από τα κοινωνικά καπίστρια? Εκεί να δεις μετά τι θα πει χειραφέτηση και σεξουαλική απελευθέρωση.

Οχι ακριβώς...Εχεις διαβάσει τον "Θαυμαστό καινούριο κόσμο" του Α. Χάξλεϋ; Μίλησε για έναν κόσμο ισότητας υπό την προϋπόθεση ότι οι γυναίκες ΔΕΝ γεννούσαν πια παιδιά (τα παιδιά μεγάλωναν σε εκκολαπτικές μηχανές και αναθρέφονταν σε ιδρύματα). Εκεί ναι, το σύνθημα ήταν: "Ο καθένας ανήκει σε όλους" ή κάπως έτσι, και όλοι το έκαναν με όλους χωρίς ενδοιασμούς, γυναίκες και άντρες.

Νομίζω ότι, από τη στιγμή που το γυναικείο φύλο φέρει την ευθύνη της εγκυμοσύνης-τεκνοποίησης-θηλασμού-ανατροφής παιδιού δεν θα γίνει ποτέ αντρικό φύλο ως προς τη σεξουαλική συμπεριφορά. Δεν θα αναζητεί δηλαδή και άλλον κάθε βράδυ, αλλά πάντα θα προσπαθεί να πείσει τον έναν άντρα να μείνει κοντά της για κάποια χρόνια, για να την βοηθήσει στην ανατροφή ενός παιδιού. (Τώρα, τα "κάποια" χρόνια, βιολογικά προσδιορίζονται σε...τρία μόνο, επειδή τόσα αρκούσαν στον αρχαίο κόσμο για να ξεπεταχτεί ένα παιδί - μετά αναλάμβανε η κοινότητα την ανατροφή του - γι' αυτό και βλέπουμε ότι στα 3 χρόνια συνήθως σταματούν οι βιοχημικές αντιδράσεις του "έρωτα" στον οργανισμό. Μετά την τριετία,πιστεύω ότι τα ζευγάρια μένουν μαζί για κοινωνικούς και όχι βιολογικούς - βιοχημικούς λόγους πια. Εξάλλου, τώρα που τα παιδιά δεν αναθρέφονται από την κοινότητα, η τριετία δεν αρκεί για το μεγάλωμά τους, οι γονείς έχουν ευθύνη ως τα 18 τους τουλάχιστον).

θα συμφωνήσουμε όμως ότι η μέχρι τώρα σεξουαλική απελευθέρωση των γυναικών οφείλεται στην αντισύλληψη και στη χαλάρωση των κοινωνικών ηθών (δεν είναι τυχαίο που στις σκανδιναβικές χώρες πχ η σεξουαλική συμπεριφορά των γυναικών είναι ακόμη πιο ελεύθερη).

Και βέβαια αν υπήρχε η δυνατότητα παράτασης της αναπαραγωγικής περιόδου ως τα 60, με παράλληλη ισχυρή αντισύλληψη, φυσικά και θα μιλούσαμε για έναν άλλο κόσμο...Αλλά πάλι στα 55 τους οι γυναίκες θα ένιωθαν το βιολογικό ρολόι και θα έκαναν πάλι τα ίδια!

Μα πού τη βρίσκετε τέτοια όρεξη πρωί-πρωί;

[Cassandra]

[Γιατί όπως ο κάθε πετυχημένος ιατρός δεν θέλει να κάνει πίσω, το ίδιο και η κάθε έξυπνη γυναίκα που να σέβεται τον εαυτό της, δεν θα θέλει να γεράσει βράζοντας μακαρόνια, σιδερώνοντας πουκάμισα και ταΐζοντας τα παιδάκια......με τα εκατομμύρια του ιατρού!

Φαίνεται ότι εδώ στην Ελλάδα είναι όλες χαζές...Γιατί υπάρχουν χιλιάδες γυναίκες που ΠΑΡΑΚΑΛΑΝΕ τον (επιτυχημένο πάντα) γιατρό για να του σιδερώσουν τα πουκάμισα...(αρκεί να μπει το στεφάνι πρώτα, ε; )Γιατί η άλλη τους εναλλακτική είναι να είναι άνεργες ή πωλήτριες των 700 ευρώ ή να σιδερώνουν πουκάμισα κανενός άλλου των 700 ευρώ...

Τώρα εσύ που ζεις στην Ιταλία του Μπερλουσκόνι, δεν με πείθεις ότι είναι και πολύ διαφορετικά τα πραγματα εκεί πέρα...Είδαμε και τα 18χρονά σας να πηγαίνουν με τον 70ρη πρωθυπουργό...τι να λέμε τώρα...

Ποσώς με ενδιαφέρει πως κανονίζει τη ζωή της η κάθε ελληνίδα που θέλει να πίνει το αίμα του επιτυχημένου ιατρού, ή η κάθε βρωμοιταλίδα του μπερλουσκόνι που πηδιέται με σιχαμένους γέρους για να κάνει πολιτική καριέρα.

Παραδέχομαι ότι ζούμε σε σάπιες κοινωνίες και λοιπόν; Εξαιρέσεις δεν υπάρχουν;

ΥΓ: Και κάτι άλλο, αν πιστεύεις πως θα βρεις άντρα που θα δεκτεί να κάνει τις μισές δουλειές του σπιτιού (στα πλαίσια της ισότητας), θα περιμένεις πάααααρα πολύ για να τον βρεις.

Θα περιμένω όσο χρειαστεί. Δεν βιάζομαι να παντρευτώ.

Και δάσκαλος να είναι, που είπαμε πιο πάνω χαριτολογώντας, πάλι δεν θα τα κάνει...Ο λόγος; Οπως είπε και ο Nomad, επειδή μπορεί! Εκείνος, έχει την επιλογή να βρει άλλη που θα τα κάνει (άντε να κάνει κι εκείνος κάτι ψιλά για ξεκάρφωμα)...εσύ;

Εσένα ποιός σου είπε ότι δεν θα έχω την επιλογή να βρω άλλο; Μόνο μ@λάκες υπάρχουν στο κόσμο;

(τους θες και "επιτυχημένους", βλέπεις...Να έλεγες: ΟΚ θα πάρω κάποιον άνεργο και θα τον έχω στο σπίτι για να κάνει τις δουλειές, και θα τον συντηρώ εγώ,

!!!!!!!!!

αλλά εσύ θέλεις να βάλεις τον "επιτυχημένο" και να σου δίνει τα λεφτά του

Ελεημοσύνη δεν ζητάω από κανέναν. Τόσα χρόνια γαμ**** στο διάβασμα και στη δουλειά όχι για να γίνω η γυναίκα του επιτυχημένου, αλλά για να πετύχω η ίδια(και η επιτυχία για μένα δεν είναι απαραίτητα συνδεδεμένη με τα πολλά χρήματα). Βέβαια οι πιθανότητες να μην τα καταφέρω είναι μεγάλες, αλλά θα μου επιτρέψεις στα 26 μου να θέλω να ονειρεύομαι ακόμα.

κάποτε θα ξυπνήσεις.)

Μια χαρά ξύπνια είμαι. Απλώς οι νοοτροπίες μας διαφέρουν ριζικά, και μου είναι αδύνατον να συμφωνήσω με τον Έλληνα όταν πρόκειται για τέτοια θέματα.

Και θα σου πω και κάτι άλλο. Από πατριωτάκια σου έχω φάει διάφορες χοντρές προσβολές. Μέχρι και δικηγόρος τόλμησε να μου πει “είσαι καλό κομμάτι εσύ, αλλά πολύ φιλόδοξη. Εγώ θέλω η γυναίκα να είναι λίγο υποταγμένη, να ξέρω ότι το βράδυ θα γυρίζω κουρασμένος και θα βρίσκω το σπίτι καθαρό, ένα πιάτο φαΐ έτοιμο και κάποια να με χαλαρώνει, να μου κάνει έρωτα και να μην μου πολύ πρήζει τα @@”.

Δεν πάνε στο διάολο όλοι αυτοί λέω εγώ (ανεξάρτητα από την εθνικότητα);

Βέβαια αν δεν αντιδρούμε και περιμένουμε από τον άνδρα να καταλάβει μόνος του ότι ο γάμος δεν είναι δουλεία, προκοπή δεν θα βλέπουμε ποτέ.

Τι δε σου γίνεται κατανοητό? Δηλαδή για να καταλάβω your thought process:

- Εάν δουλεύουν και οι δύο 100ώρες θα είναι πιο ισορροπημένοι, γιατί θα υπάρχει "ισότητα"?

- Ή προτείνεις π.χ. να δουλεύουν και οι 2 από 50 ώρες, να κάνουν τις δουλειές του σπιτιού, π.χ. τα μακαρόνια κλπ μαζί? Γιατί τολμάς να μιλάς και για "πετυχημένους" ιατρούς, όχι τίποτε άλλο... Γιατρούς που πρέπει να "πετύχουν" και να ξεχωρίσουν ανάμεσα στους χιλιάδες που υπάρχουν τώρα και που ακόμη θα αυξηθούν στο μέλλον. Νομίζεις ότι στο ιατρικό επάγγελμα πετυχαίνεις αν δε φτύσεις αίμα? Μάλλον αυταπατάσαι, γιατί είτε δε γνωρίζεις το ιατρικό επάγγελμα ακριβώς, είτε αυτή τη στιγμή δεν κάνεις κάποια σοβαρή δουλειά με κότσια και μιλάς θεωρητικά και εκ του ασφαλούς.

Για πες μας τι προτείνεις? Είμαι περίεργος να δω αν τελικά απλά γουστάρεις να λες θεωρίες, ή έχεις να προτείνεις ένα μοντέλο που να λειτουργεί στην πράξη μπας και μιλήσουμε χρήσιμα.

Όσο για τις "φιλοφρονήσεις", τις αντιπαρέρχομαι.

Υ.Γ. Δεν ψάχνω για μια desperate housewife. Δεν ψάχνω όμως και γι'αυτήν που θα έχει τα 100 διδακτορικά και θα κυνηγάει την καριέρα της και δεν θα έχει όρεξη να μεγαλώσει τα παιδιά μου. Αυτή ας βρει έναν άνδρα που να έχει χρόνο (ή ένα γιατρό με εκατομμύρια που θα πληρώνει τις νταντάδες, because I do not plan on beeing "successful" the way YOU think).

Εσύ ξέρεις πολλούς πετυχημένους και με κότσια μη Έλληνες ιατρούς παντρεμένους με low profile γυναίκες, εννοώ γυναίκες με part time δουλειές, αφοσιωμένες στην οικογένεια;

Εγώ λέω, χωρίς να θέλω να γενικεύω βέβαια, ότι ο πετυχημένος ιατρός που θα σκίζεται για να γίνει κορυφαίος, το πιο πιθανό είναι να κυνηγάει φιλόδοξες χαρισματικές και καπάτσες, γιατί μπορεί η ζωή του με κάποια υποταγμένη νοικοκυρά να καταντάει ξενέρωμα. Στην Ελλάδα ίσως να λειτουργούν αλλιώς οι ισορροπίες δεν λέω, αλλά εδώ στις Άλπεις έτσι έχουμε συνηθίσει.

Επίσης έχω μια μικρή υποψία ότι η low profile για να θέλει να παντρευτεί τον μεγαλοιατρό, ίσως να την ενδιαφέρει περισσότερο η πολυτέλεια, η τεμπελιά και το iban, παρά η επαγγελματική ικανοποίηση και η αληθινή αγάπη.

Για να βγάλουμε ένα συμπέρασμα λοιπόν, το μοντέλο που προτείνω είναι το δεύτερο που ανέφερες. Μετά αν θέλεις να γίνεις οπωσδήποτε ο πρώτος, είτε θα μείνεις μόνος σου είτε θα βρεις κάποια πολύ εργατική γυναικάρα που να σου αξίζει, να σε στηρίζει, και να ασχολείται ταυτόχρονα με τη δουλειά και την οικογένεια. Μια γυναίκα με @@.

[invitro]

[. Από πατριωτάκια σου έχω φάει διάφορες χοντρές προσβολές. Μέχρι και δικηγόρος τόλμησε να μου πει “είσαι καλό κομμάτι εσύ, αλλά πολύ φιλόδοξη. Εγώ θέλω η γυναίκα να είναι λίγο υποταγμένη, να ξέρω ότι το βράδυ θα γυρίζω κουρασμένος και θα βρίσκω το σπίτι καθαρό, ένα πιάτο φαΐ έτοιμο και κάποια να με χαλαρώνει, να μου κάνει έρωτα και να μην μου πολύ πρήζει τα @@”.

Δεν πάνε στο διάολο όλοι αυτοί λέω εγώ (ανεξάρτητα από την εθνικότητα);

Βέβαια αν δεν αντιδρούμε και περιμένουμε από τον άνδρα να καταλάβει μόνος του ότι ο γάμος δεν είναι δουλεία, προκοπή δεν θα βλέπουμε ποτέ.

H Eλληνική κοινωνία και η Ιταλική μοιάζουν. Κι εγώ όταν άρχισα να πρωτοακούω τέτοια σαν αυτά που σου είπε ο δικηγόρος, είχα νευριάσει - μέχρι που τα άκουσα πολλές φορές και αντιλήφθηκα ότι από την πλευρά τους έχουν δίκιο. Αυτοί έχουν την επιλογή να διαλέξουν μια άλλη γυναίκα, εσύ τι επιλογές έχεις; Είναι η δεύτερη φορά που στο λέω, δεν θα στο πω τρίτη. Σκέψου καλά ΑΝ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ θέλεις να παντρευτείς, ότι εκείνοι επιλέγουν, όχι εσύ. Κι όσο μεγαλώνεις εσύ, οι επιλογές των αντρών θα αυξάνονται, ενώ οι δικές σου θα μειώνονται.

[invitro]

αλλά εδώ στις Άλπεις έτσι έχουμε συνηθίσει.

Πες μας κορίτσι μου ότι είσαι από τη Βόρεια Ιταλία και είστε όλοι φραγκάτοι και λειτουργείτε αλλιώς (δηλ. τα φορτώνετε στις οικιακές βοηθούς και τις νταντάδες), για να μην το κουράζουμε.

Κι αν θες να πάρεις μια γεύση από Ελλάδα, πήγαινε "εκεί κάτω" στη Νάπολη και τη Σικελία κι έλα να μας πεις πως είν' τα πράγματα...

[beyond time]

Για να επιστρέψω στο θέμα, θα ήθελα να ρωτήσω doctcom και ηε....ΔΛ αν η γυναίκα είναι μεγαλύτερη ή μικρότερη -όχι τίποτ'άλλο, απλά να ξέρουμε αν μεγαλώνοντας πρέπει να πορευτούμε στον δρόμο που χάραξε η Demi!

Τελικά πολύ κακό για ένα χιουμοριστικό σχόλιο στο επίσης χιουμοριστικό post του ηεβωδσ ακδσωβλδσβωλσΒΞΔΛ, μα τι έπαθαν όλοι;

Δεν ψήνομαι για τόσο μικρή, ούτε και αντίστοιχα για τόσο μεγάλη, είχα σχέση με +2, δεν πήγε καλά, αλλά καταγράφεται, πάντως μέχρι +4 κάτι γίνεται (όχι ότι θα άρεσε σε κάποια αν της το θέταμε υποθετικά, αλλά σε κουβέντα να βρισκόμαστε).

[invitro]

Επίσης έχω μια μικρή υποψία ότι η low profile για να θέλει να παντρευτεί τον μεγαλοιατρό, ίσως να την ενδιαφέρει περισσότερο η πολυτέλεια, η τεμπελιά και το iban, παρά η επαγγελματική ικανοποίηση και η αληθινή αγάπη.

Η αληθινή αγάπη είναι να κάθεσαι στο τζάκι, όταν έξω χιονίζει, και να ανταλλάσσεις φιλιά και όρκους αιώνιας αγάπης (πίνοντας σαμπάνια στην παχιά φλοκάτη) και ενώ η Αλβανίδα/Βουλγάρα/Ρουμάνα (low profile, ασφαλώς) παραδίπλα πλένει, μαγειρεύει, σιδερώνει, ξεσκατίζει το μωρό;

Αχ, έτσι ξέρω κι εγώ να αγαπώ, αληθινά πάρα πολύ...

[Amaryllis]

Έχεις να δεις συμβιβασμούς που κάνουν άλλες και δεν χρειάζεται καν να φτάσουν σε απαγορευτική ηλικία.

Τί σημαίνει συμβιβασμός; Θέλεις πρασινομάτη/α και βρήκες κάτι σε καστανό; Σκέφτεσαι σαν πρότυπο τον πολίστα που είχες bf στο Λύκειο αλλά καταλήγεις με τον χοντρούλη με γυαλάκια; Αν θες μπορείς να μου δώσεις τον δικό σου ορισμό, εγώ θα πω μόνο ότι είναι πολύ δύσκολο να καταλάβεις τις δυναμικές ενός ζευγαριού σαν εξωτερικός παρατηρητής.

Άσε που σε όλα αυτά που συζητάμε έχουμε παραμερίσει το χτυποκάρδι και την λαχτάρα που υποτίθεται ότι σου προκαλεί το έτερο μισό, τον μικρούλη με τα Pampers Έρωτα.

Μιας κι η συζήτηση είναι περιορισμένη στους docs, η Ιατρική μπλούζα είναι βεβαίως γκομενοπαγίδα αλλά αν οι αγαπητοί συνάδελφοι επιλέγουν και καταδέχονται να επιλέγονται (για οικογένεια) από γυναίκες που δεν κοιτάνε πέρα από αυτή, το γνωρίζουν οι ίδιοι και σε κάθε περίπτωση δεν με αγγίζει.

Γιατί πιστεύω στην ισότητα και στην πολυγαμικότητα και των 2 φύλων.

Για να μην προτρέξω σε συμπεράσματα, τί ακριβώς εννοείς; Θεωρείς αναμενόμενο ότι η σύντροφός σου (κι εσύ, φυσικά) θα ξενοκοιτάξει και είναι απόλυτα δικαιολογημένη;

Φαντάζεσαι πως θα ήταν όλα αν η γυναίκα μπορούσε να γεννάει υγιή παιδιά μέχρι τα 60 και να μην είχε το βραχνά από τα κοινωνικά καπίστρια? Εκεί να δεις μετά τι θα πει χειραφέτηση και σεξουαλική απελευθέρωση.

Σεξουαλική απελευθέρωση σημαίνει να κάνεις sex συνειδητά με τον άνθρωπο που γουστάρεις χωρίς να δίνεις αναφορά ή να σε ενδιαφέρει η γνώμη τρίτων. Πολύ καλώς. Από εκεί και πέρα, η συμπεριφορά και το σε πόσους ανοίγει τα πόδια η καθεμία είναι δικό της θέμα. Η άποψή σου είναι μηδενιστική γιατί ακόμα και στα 60 να μπορούσαμε να κάνουμε παιδιά, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα παίρναμε όλη την υφήλιο μέχρι τα 55 και στο κάτω-κάτω η κάθε γυναίκα ορίζει διαφορετικά τις ανάγκες, την αξιοπρέπεια και τον αυτοσεβασμό.

Τέλος πάντων, πιστεύω πως ο καθένας μας θερίζει, ότι έχει σπείρει και ευτυχώς έχει αρκετό καιρό να το μετανιώσει και να χτυπήσει το κεφάλι του αργότερα.

Για να μην μετανιώνουμε και κυρίως για να μην την πληρώνουν παιδιά, καλύτερα να σκεφτόμαστε 2 φορές την κάθε επιλογή μας.

[anastasiostheodoridis]

αλλά εδώ στις Άλπεις έτσι έχουμε συνηθίσει.

Πες μας κορίτσι μου ότι είσαι από τη Βόρεια Ιταλία και είστε όλοι φραγκάτοι και λειτουργείτε αλλιώς (δηλ. τα φορτώνετε στις οικιακές βοηθούς και τις νταντάδες), για να μην το κουράζουμε.

Κι αν θες να πάρεις μια γεύση από Ελλάδα, πήγαινε "εκεί κάτω" στη Νάπολη και τη Σικελία κι έλα να μας πεις πως είν' τα πράγματα...

Σβήστο, έπεσες 100% εκτός.

[invitro]

ακόμα και στα 60 να μπορούσαμε να κάνουμε παιδιά, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα παίρναμε όλη την υφήλιο μέχρι τα 55

Ε, ό,τι προλαβαίναμε θα το κάναμε...

[invitro]

Σβήστο, έπεσες 100% εκτός.

Δεν είναι φραγκάτη η Κασσάνδρα ή δεν είναι πατριαρχική-ανδροκρατούμενη η Νάπολη και η Σικελία;

[Amaryllis]

Τελικά πολύ κακό για ένα χιουμοριστικό σχόλιο στο επίσης χιουμοριστικό post του ηεβωδσ ακδσωβλδσβωλσΒΞΔΛ, μα τι έπαθαν όλοι;

Πες τα βρε doc!!

[invitro]

αν οι αγαπητοί συνάδελφοι επιλέγουν και καταδέχονται να επιλέγονται (για οικογένεια) από γυναίκες που δεν κοιτάνε πέρα από αυτή, το γνωρίζουν οι ίδιοι και σε κάθε περίπτωση δεν με αγγίζει.

Αχ, ναι, οι καημένοι, είδες τι...καταδέχονται να κάνουν; Ξέρεις τι συμβιβασμός είναι να είσαι όλη μέρα στο νοσοκομείο και μετά να γυρνάς το βράδυ και να έχεις φαί έτοιμο, καθαρά σεντόνια και τη γυναίκα σου να σε περιμένει; Δράμα σου λέω!

Ευτυχώς, οι γιατρίνες που ΔΕΝ συμβιβάζονται, στα 40 γυρνάνε στο σπίτι και παραγγέλνουν ντελίβερυ με την ησυχία τους χωρίς να τις ενοχλεί κανείς..

[invitro]

Βέβαια αν δεν αντιδρούμε και περιμένουμε από τον άνδρα να καταλάβει μόνος του ότι ο γάμος δεν είναι δουλεία, προκοπή δεν θα βλέπουμε ποτέ.

Και κάτι ακόμα: Η όποια γυναικεία απελευθέρωση έχει παρατηρηθεί τα τελευταία 60 χρόνια (μετά τον Β παγκόσμιο) ΔΕΝ οφείλεται στους γυναικείους αγώνες και στο φεμινιστικό κίνημα.

Οφείλεται στα πλυντήρια, τις ηλεκτρικές κουζίνες, τα στεγνοκαθαριστήρια, τα ντελίβερυ και τις οικιακές βοηθούς (για όσες μπορούν να πληρώσουν), καθώς και στην αντισύλληψη και τη μείωση των γεννήσεων.

Οταν λέω ότι στο μέλλον θα είναι καλύτερα τα πράγματα, δεν εννοώ ότι οι άντρες θα γίνουν πιο ευσυγκίνητοι, αλλά ότι θα υπάρχουν τα αυτοκαθαριζόμενα παράθυρα (ήδη υπάρχει η τεχνολογία), οι αυτοκαθαριζόμενες λεκάνες τουαλέττας, τα ρούχα που δεν θα θέλουν σιδέρωμα, τα οικιακά ρομπότ κλπ και έτσι οι δουλειές του σπιτιού θα γίνονται μέσα σε ελάχιστο χρόνο και κόπο. Τώρα, το πόσοι θα θέλουν να παντρεύονται και για πόσο καιρό σε ένα τέτοιο μελλοντικό σενάριο είναι άλλη ιστορία.

[Amaryllis]

Βρε άσε κάτω τις γιατρίνες, τις έχεις μελανιάσει.

Το φυσιολογικό είναι άλλα θέλω να έχουμε στα 20, άλλα στα 30, άλλα στα 35. Δεν σημαίνει απαραίτητα συμβιβασμό αλλά ωρίμανση.

Όπως προείπα, ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Αλλά θεωρώ υποτιμητικό για τους γιατρούς αυτό που λες. Δεν έχουν προσωπικότητα; Μόνο Ιατρική μπλούζα έχουν; Παραπέμπει μάλλον στο "όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη έχουν", κοινώς γιατρός να'ναι κι ό,τι να'ναι. Προσοχή μόνο στις επίδοξες νύφες μην μπερδέψουν την μπλούζα του χασάπη και του κομμωτή..

[invitro]

"Δεν είναι συμβιβασμός, είναι ωρίμανση".

Ωραία ατάκα, ακούς nomad?

[invitro]

Αλλά θεωρώ υποτιμητικό για τους γιατρούς αυτό που λες. Δεν έχουν προσωπικότητα; Μόνο Ιατρική μπλούζα έχουν; Παραπέμπει μάλλον στο "όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη έχουν", κοινώς γιατρός να'ναι κι ό,τι να'ναι. Προσοχή μόνο στις επίδοξες νύφες μην μπερδέψουν την μπλούζα του χασάπη και του κομμωτή..

Κάνω μια τελευταία προσπάθεια. Κι εγώ αν ήμουν άντρας γιατρός δεν θα με απασχολούσαν τα κίνητρα της επίδοξης νύφης, αλλά τα αποτελέσματα (της καλοπέρασής μου δηλαδή). Τι να το κάνω να θέλει η άλλη να αναλύουμε κάθε μέρα τον Harisson και όλα τα περιστατικά ή να μιλάμε για σινεμά, θέατρο, μουσική;

Το δεύτερο σκέλος μπορεί να στο δώσει και μια μη-γιατρίνα (και σε πιο ψαγμένο βαθμό, θα έλεγα), όσο για το πρώτο σκέλος, το αναλύεις και με τους συναδέρφους σου, δεν χρειάζεσαι έξτρα ανάλυση στο σπίτι. Ασε που οι άντρες γενικά δεν ενδιαφέρονται να μιλάνε, αλλά να κάνουν άλλα πράγματα, οπότε;

Γιατί θεωρείς εσύ πχ ότι είσαι πιο ελκυστική για γάμο για τον άντρα γιατρό από μια επίδοξη νύφη-νοικοκυρά, άνευ άλλων προσόντων; Γιατί τις υποτιμάς;

[ΙΡΙΔΑ]

Κορίτσια μη μαλώνετε! Καλό είναι να μας αρέσουν διαφορετικοί άντρες. Μειώνεται ο ανταγωνισμός!

Αφιερωμένο στις "συζύγους" που ρεαλιστικά επέλεξαν "ταίρι" (θενκς σε σένα που μου το στειλες... )

[invitro]

Μα αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος των γυναικείων καυγάδων. Οτι οι 9 στις 10 (μην πω 10 στις 10) γυναίκες μαλώνουν για τους ίδιους άντρες, τους "πετυχημένους" δηλαδή, τους οποίους τους διεκδικούν όλες, από άνεργες και κομμώτριες μέχρι γιατρίνες και βουλευτίνες.

Δεν είδες τα θαυμαστικά της Κασσάνδρας όταν της πρότεινα να βρει κάποιον άνεργο, να τον έχει σπίτι να της κάνει τα οικιακά; Ούτε να το σκεφτεί δεν έκατσε.

[Cassandra]

[. Από πατριωτάκια σου έχω φάει διάφορες χοντρές προσβολές. Μέχρι και δικηγόρος τόλμησε να μου πει “είσαι καλό κομμάτι εσύ, αλλά πολύ φιλόδοξη. Εγώ θέλω η γυναίκα να είναι λίγο υποταγμένη, να ξέρω ότι το βράδυ θα γυρίζω κουρασμένος και θα βρίσκω το σπίτι καθαρό, ένα πιάτο φαΐ έτοιμο και κάποια να με χαλαρώνει, να μου κάνει έρωτα και να μην μου πολύ πρήζει τα @@”.

Δεν πάνε στο διάολο όλοι αυτοί λέω εγώ (ανεξάρτητα από την εθνικότητα);

Βέβαια αν δεν αντιδρούμε και περιμένουμε από τον άνδρα να καταλάβει μόνος του ότι ο γάμος δεν είναι δουλεία, προκοπή δεν θα βλέπουμε ποτέ.

H Eλληνική κοινωνία και η Ιταλική μοιάζουν. Κι εγώ όταν άρχισα να πρωτοακούω τέτοια σαν αυτά που σου είπε ο δικηγόρος, είχα νευριάσει - μέχρι που τα άκουσα πολλές φορές και αντιλήφθηκα ότι από την πλευρά τους έχουν δίκιο. Αυτοί έχουν την επιλογή να διαλέξουν μια άλλη γυναίκα, εσύ τι επιλογές έχεις; Είναι η δεύτερη φορά που στο λέω, δεν θα στο πω τρίτη. Σκέψου καλά ΑΝ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ θέλεις να παντρευτείς, ότι εκείνοι επιλέγουν, όχι εσύ. Κι όσο μεγαλώνεις εσύ, οι επιλογές των αντρών θα αυξάνονται, ενώ οι δικές σου θα μειώνονται.

Με αγχώνεις.

Κάτσε να κανονίσουμε το διδακτορικό μας, να βγάλουμε κάνα φράγκο και μετά βλέπουμε τι θα γίνει με τον γαμπρό.

Η "επιλογή" μου είναι η εξαναγκαστική αποχώρηση από τα πάτρια εδάφη...

[Cassandra]

Σβήστο, έπεσες 100% εκτός.

Δεν είναι φραγκάτη η Κασσάνδρα ή δεν είναι πατριαρχική-ανδροκρατούμενη η Νάπολη και η Σικελία;

Είναι πολύ φραγκάτη. Η γιαγιά της της έχει κληροδοτήσει ένα ολόκληρο λαχανόκηπο στην εξοχή της Νάπολης, και ο μπαμπάς της είναι ένας επιτυχημένος δάσκαλος σχολείου. Γι’αυτό και κυνηγάει ιατρούς.

[Cassandra]

Βέβαια αν δεν αντιδρούμε και περιμένουμε από τον άνδρα να καταλάβει μόνος του ότι ο γάμος δεν είναι δουλεία, προκοπή δεν θα βλέπουμε ποτέ.

Και κάτι ακόμα: Η όποια γυναικεία απελευθέρωση έχει παρατηρηθεί τα τελευταία 60 χρόνια (μετά τον Β παγκόσμιο) ΔΕΝ οφείλεται στους γυναικείους αγώνες και στο φεμινιστικό κίνημα.

Θα πνιγώ τώρα βραδυάτικα.

Οφείλεται στα πλυντήρια, τις ηλεκτρικές κουζίνες, τα στεγνοκαθαριστήρια, τα ντελίβερυ και τις οικιακές βοηθούς (για όσες μπορούν να πληρώσουν), καθώς και στην αντισύλληψη και τη μείωση των γεννήσεων.

Εσείς που έχετε τα ίδια πλυντήρια με τις γερμανίδες, πως και είστε τόσο λίγο απελευθερωμένες;

[Amaryllis]

Γιατί θεωρείς εσύ πχ ότι είσαι πιο ελκυστική για γάμο για τον άντρα γιατρό από μια επίδοξη νύφη-νοικοκυρά, άνευ άλλων προσόντων; Γιατί τις υποτιμάς;

Βλέπω ότι δεν με έχεις καταλάβει και σε παραπέμπω στο πρώτο μου σχόλιο που έγραφα για την ισότητα των 2 φύλων. Η κυρία Levi Montalcini (Nobel Ιατρικής) αποφάσισε να σπουδάσει Ιατρική ενάντια στις διαταγές του πατέρα της σε μια εποχή που οι γυναίκες ένιωθαν την ανάγκη να αποδείξουν ότι μπορούν να καταφέρουν ό,τι και οι άντρες, με αποτέλεσμα να παντρευτεί την Ιατρική. Η εποχή δεν είναι ίδια.

Για να απαντήσω στις ερωτήσεις σου, δεν θεωρώ εαυτόν ανώτερο κανενός. Σε αντίθεση μ'εσένα, όμως, δεν διαχωρίζω γιατρίνες και μη γιατρίνες ούτε θεωρώ δεδομένο ότι όλες θέλουν γιατρούς. Πιστεύω ότι το επάγγελμα είναι μέρος των επιλογών μας και δεν είναι το μόνο που μας χαρακτηρίζει. Ακριβώς γι'αυτό, για τα δικά μου κριτήρια, οι γυναίκες που κυνηγάνε την μπλούζα πρέπει να προσέχουν μην μπερδευτούν. That's all.

Υ.Γ.: Edit γιατί μου αρκεί που τα διάβασες. Αν πριν μαλώναμε, πάρε ένα . Θεωρούσα πως ήμουν σαφής απ'την πρώτη στιγμή.

[Cassandra]

Μα αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος των γυναικείων καυγάδων. Οτι οι 9 στις 10 (μην πω 10 στις 10) γυναίκες μαλώνουν για τους ίδιους άντρες, τους "πετυχημένους" δηλαδή, τους οποίους τους διεκδικούν όλες, από άνεργες και κομμώτριες μέχρι γιατρίνες και βουλευτίνες.

Δεν είδες τα θαυμαστικά της Κασσάνδρας όταν της πρότεινα να βρει κάποιον άνεργο, να τον έχει σπίτι να της κάνει τα οικιακά; Ούτε να το σκεφτεί δεν έκατσε.

Είπαμε μας αρέσει ο δυναμικός άντρας όχι ο househusband...

[ΙΡΙΔΑ]

Τα θαυμαστικά μπορεί να μπήκαν και για άλλους λόγους. Η ανεργία μπορεί να υποδηλώνει τεμπελιά και έλλειψη δημιουργικότητας, χαρακτηριστικό που κανείς δε θα το ήθελε για τον σύντροφό του. Τεσπα, η Κασσάνδρα ξέρει γιατί τα έβαλε.

Επίσης από το άνεργος μέχρι το σούπερ ντούπερ πετυχημένος και πάμπλουτος υπάρχουν πολλέεεεεεεες ενδιάμεσες θέσεις. Μη συγκρίνεις τα άκρα.

Από την άλλη, και οι κομμώτριες/δασκάλες/πωλήτριες δεν είναι τόσο χρηματομανιακές. Κοίτα παρακάτω, έχουν κι αυτές ψυχή...

Γι' αυτό κι εγώ πιστεύω ότι μία ουσιαστική σχέση δεν είναι μόνο φαγητό, καθαρά σεντόνια και σεξ (δλδ αποτέλεσμα και καλοπέραση) . Είναι και όμορφες στιγμές, εξομολογήσεις, θέατρο και μουσική και εκδρομές. Ε, δεν αγοράζονται όλα ρε παιδιά. Δεν μπορεί όλα να είναι ένα συμβόλαιο στη ζωή. Και οι άνδρες δεν είναι τόσο ξύλινοι που να τους νοιάζουν μόνο τα επί και υπό της κοιλίας. Τουλάχιστον όχι όλοι.(το βάζω σε bold για να μη μου λέτε περί κανόνων) Κάποιοι θέλουν εκτός από το παστίτσιο και το 69 να πουν και κάτι παραπάνω, να επικοινωνήσουν , να γελάσουν, να αισθανθούν, να νιώσουν ότι τους καταλαβαίνεις και στα πιο σημαντικά, όπως και η δουλειά τους. Μια γιατρίνα μπορεί να συμμεριστει τον ενθουσιασμό για μία Whipple's. Μία κομμώτρια θα σε ρωτάει αν το παίζει το MTV. Υπάρχουν άντρες-έστω και λίγοι- που ιντριγκάρονται από αυτό και το θέλουν στη ζωή τους.

Κι επειδή ως γυναίκες, δεν μπορούμε να σκεφτούμε ως άντρες, αυτό που λέω, το έχω δει γύρω μου από φίλους μου άντρες. Έχω φίλους, που στα 25-αν και η ηλικία δε φημίζεται για τις συναισθηματικές ανάγκες- χώρισαν τον "μεγάλο έρωτά τους" από το παιδαγωγικό, γιατί δεν είχαν κάτι να πουν στους 8 μήνες. Η φλόγα πέρασε. Τι έμεινε;