Διαφορα ηλικιας σε σχεση

[invitro]

Κασσάνδρα:

Αμα λες Αλπεις, να μην το γυρνάς σε Νάπολη, μας μπερδεύεις.

Οσο για το φεμινιστικό κίνημα, διάβασε και δες γιατί δεν μπορούσαν επί χρόνια να επιτύχουν

παρά ελάχιστα πράγματα οι σουφραζέττες στην Αγγλία. Πρώτον, γιατί δεν υπήρχε η υλικοτεχνική

υποδομή στα σπίτια και δεύτερον γιατί οι Αγγλίδες κυρίες της αριστοκρατίας ήταν ΑΔΙΑΦΟΡΕΣ ΚΑΙ

ΕΧΘΡΙΚΕΣ απέναντι στις σουφραζέττες, γιατί όχι μόνο δεν ήθελαν τη γυναικεία απελευθέρωση

(δεν τις απασχολούσε το θέμα), αλλά και φοβόντουσαν μην χάσουν το υπηρετικό προσωπικό

από τις επαύλεις.

Και οι μαύροι, νομίζεις απελευθερώθηκαν επειδή έγινε ο Αμερικάνικος εμφύλιος; Καθόλου!

Απελευθερώθηκαν επειδή ήδη είχε γίνει η Βιομηχανική επανάσταση, οπότε στα νεο-αναγειρόμενα

εργοστάσια της Βορείου Αμερικής χρειάζονταν πλέον εργάτες και όχι μαύρους σκλάβους, όπως είχαν

στο Νότο.

Καμία κοινωνική ομάδα δεν "απελευθερώνεται", όσους αγώνες και να κάνει, αν δεν υπάρχει η

τεχνολογία και το κίνητρο για να γίνει αυτό.

(και οι γκέι, γιατί άρχισαν πρόσφατα να αναγνωρίζονται; (και να μην θεωρούνται ψυχικά άρρωστοι όπως παλιά; )

Μα, επειδή αποτελούν την μεγαλύτερη

καταναλωτική ομάδα, και οι διαφημιστικές εταιρίες έδωσαν το παρασύνθημα για αναγνώριση

των γκέι στην κοινωνία).

Τώρα, αν εσύ θέλεις να πιστεύεις στις σουφραζέττες ή στη Σιμόν Ντε Μπωβουάρ ως παράγοντες

απελευθέρωσης των γυναικών και δεν σου κάνει η εξήγηση του πλυντηρίου και της ηλεκτρικής

κουζίνας, συνέχισε έτσι...Είναι πιο εύκολο να εθελοτυφλείς, γενικά.

[invitro]

Μια γιατρίνα μπορεί να συμμεριστει τον ενθουσιασμό για μία Whipple's.

Ωχ, Θεέ μου, δεν καταργήθηκε ακόμα αυτό το έγκλημα κατά του ανθρώπινου σώματος;!

[ΙΡΙΔΑ]

Χαχαχαχα όχι καλέ! Συμβαίνει.

Επίσης κάτι άσχετο....

Σε όλο το τόπικ το θέμα "φαγητό" έχει υποτιμηθεί πολύ. Όσοι το λατρεύουμε και το τιμούμε δεόντως , δεν το αντιμετωπίζουμε ως ικανοποίηση ανάγκης προς επιβίωση. Άντε να βάλουμε την κατσαρόλα τσάκα τσάκα να το φτιάξουμε. Ποτέ._Αργά αργά, μεθοδικά και απολαυστικά. Το φαγητό είναι τέχνη και οι άντρες που μαγειρεύουν νόστιμα και ευρηματικά είναι καλλιτέχνες. Αξιοθαύμαστοι. Εύγε! Τον πρωταγωνιστή της πολιτικης κουζίνας τον θυμάστε;;;

Φλώρος, ε;;;

[invitro]

Ξεχνιέται; Αλλά πιο πολύ μου άρεσε ο παππούς με τα μπαχαρικά...

[Loanna]

''ΑΝ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ θέλεις να παντρευτείς, ότι εκείνοι επιλέγουν, όχι εσύ. Κι όσο μεγαλώνεις εσύ, οι επιλογές των αντρών θα αυξάνονται, ενώ οι δικές σου θα μειώνονται.''

http://www.youtube.com/watch?v=WiYRxP5ZITs&feature=PlayList&p=9E6DC7795A4FA0C2&index=2

(Από το 2:40 και μετά είναι το ζουμί!!)

[ΙΡΙΔΑ]

Ξεχνιέται; Αλλά πιο πολύ μου άρεσε ο παππούς με τα μπαχαρικά...

Αμ δεν ξεχνιέται... Είδες που τελικά υπάρχουν και σημεία σύγκλισης;

Χάρισμα.

[aterpos]

''ΑΝ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ θέλεις να παντρευτείς, ότι εκείνοι επιλέγουν, όχι εσύ. Κι όσο μεγαλώνεις εσύ, οι επιλογές των αντρών θα αυξάνονται, ενώ οι δικές σου θα μειώνονται.''

http://www.youtube.c...A4FA0C2&index=2

(Από το 2:40 και μετά είναι το ζουμί!!)

Τέλεια ατάκα. Σώθηκε αυτή ... σωθήκαμε και μεις.

Νάσαι καλά (... γελάσαμε βρε παιδιά στο 2:12 έως 2:16).

Σου επιτρέπω να δοκιμάσεις

[Loanna]

Στο προηγούμενο video με τον ''Ατσίδα'', η ατάκα που συνοψίζει τη συζήτηση είναι, εκτός του ότι ''δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα!!'' και το άλλο που λέει ο πατέρας του στην αρχή :''Αλλά με αφήσατε να τα κανονίσω όπως τα ήθελα εγώ και όπως τα είχα προβλέψει? Τα είχα σχεδιάσει τόσο καλά μέσα στο μυαλό μου. Να παντρευτείς εσύ μια καλή κοπέλα πλούσια και με προίκα, να παντερυτεί και η αδερφή σου ένα καλό νέο πλούσιο δίχως να θέλει προίκα.Με αφήσατε να τα κανονίσω όπως ήθελα? Πήρατε πρωτοβουλία και μου τα κάνατε θάλασσα.''

[lila pause]

Η διαφορά ηλικίας είναι δίκοπο μαχαίρι...

Είσαι ερωτευμένη με κάποιον, περνάς τέλεια μαζί του αλλά δεν μπορεις να μη σκεφτεσαι τη διαφορά ηλικίας.

Μετά είναι θέμα επιλογών.

Ή ζεις εκείνο που θέλεις χωρίς να σκέφτεσαι τους γύρω σου ή σταματάς να το ζεις και μένεις με τις αναμνήσεις...

[lilpapaki]

Επειδη μαλλον δεν εγινα αντιληπτη στο προηγουμενο ποστ , να τονισω οτι οι περισσοτεροι απο τους αυτους που ευκολα δινουν επιφανεικες εξηγησεις στο γιατι ενα ζευγαρι με διαφορα ηλικιας ειναι μαζι ,δεν ειναι σε θεση να ομιλουν , γιατι πολυ απλα δε θα ηταν φυση και θεση ικανοι να πραγματοποιησουν κατι αντιστοιχο.

Θελω να πιστευω ( και ετσι ειναι ) , οτι για παραδειγμα δεν εχουν ολοι οι αντρες φραγκα ( για την περιπτωση πχ του αντρα που λογω χρηματων τα εχει με πολυ μικροτερη ) ή πχ λιγες γυναικες ειναι πολυ ομορφες , πολυ εξυπνες και φαινονται αρκετα χρονια μικροτερες απο ο, τι ειναι ( για την περιπτωση εκεινης που τα εχει με μικροτερο )

Εννοειται οπως καταλαβαινετε οτι οι αφραγκοι ή σε μετρια οικονομικη κατασταση , καθως και οι ασχημες/-οι και οι μετριες/-οι εμφανησιακα , δεν μπορουν να εχουν αποψη , γιατι εκ των πραγματων ειναι φυση και θεση αδυνατο να βρεθουν στη θεση εκεινων που ανηκουν στις παραπανω πχ κατηγοριες .Οποτε , η γνωμη τους δε μετραει .

Η Ντεμη λοιπον , και η καθε Ντεμη βεβαιως βεβαιως , που ειναι γκομεναρα στα 45 της και μοιαζει 10 χρονια μικροτερη , μπορει να εχει ανετα αντρα 10 χρονια μικροτερο .Γιατι ? μα γιατι , πολυ απλα , στις ωραιες γυναικες που μοιαζουν πολλα χρονια μικροτερες απο τη ηλικια τους , την πεφτουν κατα κανονα μικροτεροι σε ηλικια αντρες.Ολη την ωρα .

Κατα τα αλλα , μπορουν παντα εκεινες που με δυσκολια τις κοιτουν ακομα και οι 10 χρονια μεγαλυτεροι , να λενε οτι αυτες ποτε δε θα τα ειχαν με μικροτερο αντρα ,η αληθεια παντως θα ειναι οτι καλα κανουν και δεν κοιτουν μικροτερους αντρες γιατι ουτε και εκεινοι θα τις κοιταξουν ποτε . Επισης εκεινοι που λενε ποσο μαγκες ειναι και θελουν κατα κανονα μικροτερες , ας σκεφτουν γιατι τρωνε απιστευτο χυλο απο εκεινες τις ηλικιας τους ή τις μεγαλυτερες που ξερουν τι θελουν .

Εννοειται , οτι παντα μπορουν να υπαρχουν αυτοι που μπορει πολυ απλα να εχουν τρελο κολλημα με τις μεγαλυτερες , οι οποιοι πολυ ανετα μπορουν να τα φτιαξουν με καποια ασχημουλα της ηλικιας τους .Ο καθενας ο, τι μπορει κανει και αγγιζει αυτο που μπορει να φτασει .

Παντως η ετυχια σε ενα ζευγαρι σιγουρα δεν καθοριζεται απο 2 -3 ή 10 χρονια και καθε περιπτωση ειναι ξεχωριστη .Θα ελεγα οτι η χημεια , τα κοινα ενδιαφερονται και το απολυτα καλο σεξ ειναι αυτο που καθοριζει την τελεια συνυπαρξη 2 προσωπων , οποτε τουτοι οι δυο , οταν συναντηθουν σε αυτη τη ζωη και εφοσον εχουν μισο δραμι μυαλο , σας βεβαιω οτι δε θα ασχοληθουν με καμια διαφορα ηλικιας και ουτε η σχεση τους θα καθοριστει απο κοινωνικες νορμες που εχουν γεννηθει για να βολευουν(ΠΑΝΤΑ ) τις χρυσες μετριοτητες .

Οποτε , ο καθενας παιρνει αυτο που μπορει και αμα μπορει να το παρει , σημαινει οτι εχει τα προσοντα για να το εχει .Πολυ απλο .Ξερω , ειναι δυσκολο για πολλους να το δεχτουν , αλλα τι να κανουμε , γενικα και ειδικα οι ανθρωποι παιρνουν στη ζωη αυτο που κατα κανονα αξιζουν .προσεξτε λοιπον το ποσο ευκολα κριτικαρετε τους αλλους και σκεφτειτε αν δικαιουστε εκ των πραγματων να το κανετε .Πρεπει να εχετε συγκεκριμενα προσοντα ωστε να μπορειτε να το κανετε αυτο .Αν οχι , η γνωμη σας δε μετραει καθως εχετε σαφως δολο ωστε να υποστηριζετε μια συγκεκριμενη αποψη.

Ονειρα Γλυκα

[dcool!]

απαπαπα!

ευτυχως που ειμαι και γ@μω τις γκομενες,

και δεν εχω τα προαναφερθεντα προβληματα...

[H mikrh ollandeza]

Γι' αυτό κι εγώ πιστεύω ότι μία ουσιαστική σχέση δεν είναι μόνο φαγητό, καθαρά σεντόνια και σεξ (δλδ αποτέλεσμα και καλοπέραση) . Είναι και όμορφες στιγμές, εξομολογήσεις, θέατρο και μουσική και εκδρομές. Ε, δεν αγοράζονται όλα ρε παιδιά. Δεν μπορεί όλα να είναι ένα συμβόλαιο στη ζωή. Και οι άνδρες δεν είναι τόσο ξύλινοι που να τους νοιάζουν μόνο τα επί και υπό της κοιλίας. Τουλάχιστον όχι όλοι.(το βάζω σε bold για να μη μου λέτε περί κανόνων) Κάποιοι θέλουν εκτός από το παστίτσιο και το 69 να πουν και κάτι παραπάνω, να επικοινωνήσουν , να γελάσουν, να αισθανθούν, να νιώσουν ότι τους καταλαβαίνεις και στα πιο σημαντικά, όπως και η δουλειά τους. Μια γιατρίνα μπορεί να συμμεριστει τον ενθουσιασμό για μία Whipple's. Μία κομμώτρια θα σε ρωτάει αν το παίζει το MTV. Υπάρχουν άντρες-έστω και λίγοι- που ιντριγκάρονται από αυτό και το θέλουν στη ζωή τους.

Κι επειδή ως γυναίκες, δεν μπορούμε να σκεφτούμε ως άντρες, αυτό που λέω, το έχω δει γύρω μου από φίλους μου άντρες. Έχω φίλους, που στα 25-αν και η ηλικία δε φημίζεται για τις συναισθηματικές ανάγκες- χώρισαν τον "μεγάλο έρωτά τους" από το παιδαγωγικό, γιατί δεν είχαν κάτι να πουν στους 8 μήνες. Η φλόγα πέρασε. Τι έμεινε;

+1

Θυμήθηκα τώρα ένα περιστατικό: είχα γνωρίσει πριν κανα-δυο χρόνια σε ένα συνέδριο μια παρέα γιατρών 50αρηδων (ανταγωνιστικής ειδικότητας). Σε κάποια φάση άρχισαν να ρωτάνε τον έναν οι άλλοι δύο, τι έγινε τελικά με το διαζύγιό του και κάτι τέτοια. Αυτόν λοιπόν, μόλις τον είχε χωρίσει η γυναίκα του (δεν ξέρω τι επαγγελόταν, αλλά σίγουρα μη-γιατρός), γιατί «δεν αφιέρωνε αρκετό χρόνο σ’αυτήν και στα παιδιά». Κι εκεί γυρνάει και μου λέει «ευχή και κατάρα σου δίνω κοπέλα μου, να πάρεις γιατρό για να καταλαβαίνετε ο ένας τον άλλο...»!!!

Κι εδώ βασικά θα συμφωνήσω με την Cassandra: οι άντρες που έχουν αυτοπεποίθηση και είναι πετυχημένοι δε φοβούνται να έχουν μία δυναμική γυναίκα στο πλάι τους. Δεν πιστεύω ότι το μοντέλο «σουπερ επιτυχημένος άντρας-low-profile γυναίκα» είναι και το καλύτερο. Ας μην ξεχνάμε ότι πίσω από κάθε μεγάλο άνδρα κρύβεται και μία μεγάλη γυναίκα. ΟΚ, ίσως όχι τόσο φιλόδοξη όσο αυτός, αλλά έξυπνη και μορφωμένη σίγουρα, που να μπορεί να τον ιντριγκάρει και να τον βοηθήσει να γίνει καλύτερος και όχι μία υποταγμένη γυναίκα του στυλ «ό,τι πεις πασά μου, εσύ ξέρεις καλύτερα».

Επίσης η υποτιθέμενη «ιδεατή» γυναίκα που περιμένει κάθε βράδυ στην πόρτα με τα σέξυ εσώρουχα να γυρίσει ο μεγαλογιατρός/μεγαλοδικηγόρος κτλ. από τις άπειρες ώρες δουλειάς ενώ αυτή όλη μέρα ξύνεται, κάποια στιγμή θα βαρεθεί και θα αρχίσει να δείχνει τα εσώρουχα και σε άλλους που θα έχουν περισσότερο χρόνο για αυτή χωρίς βέβαια να αφήσει το μεγαλογιατρό και το παχυλό του πορτοφόλι (χαζή είναι?).. Πέρα από την πλάκα, τι να κάνεις με ένα σύντροφο που έχει δυσανάλογα πολύ ή λίγο ελεύθερο χρόνο σε σχέση με σένα, αν δε μπορείτε να τον περνάτε μαζί. Ένας από τους δύο θα βαρεθεί φρικτά... και μετά ακολουθούν η γκρίνια και οι καυγάδες.

Μου έρχεται στο μυαλό το παράδειγμα ενός γνωστού μου γιατρού που έλεγε κάτι τέτοια («θέλω η γυναίκα να με περιμένει ορεξάτη στο σπίτι, όλα στην εντέλεια κτλ.») πριν 3 χρόνια. Τώρα έχει φτάσει 40 κι ακόμα ψάχνει νύφη. Δεν έχω ΚΑΜΙΑ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ότι τελικά θα βρει, άλλωστε οι γυναίκες που κάνουν κρα για ιατρική μπλούζα και περιγράφει τόσο γλαφυρά η invitro υπάρχουν σε αφθονία, ειδικά στην Ελλάδα. Αλλά από κει και πέρα ο καθένας κάνει τις επιλογές του για τον άνθρωπο που θέλει να έχει στο πλευρό του και είναι υπεύθυνος για αυτές. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.

Στην τελική βέβαια, αυτή η συζήτηση για λεφτά, επιτυχημένους, μαμάκηδες, σεξ, μικρούλες και desperate housewives είναι μία εύστοχη κοινωνιολογική ανάλυση, αλλά ευτυχώς για όλους μας υπάρχει και ο έρωτας, που είναι και τυφλός και κουφός κι απ’όλα Η μόνη «συνταγή» επιτυχημένης σχέσης είναι να ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ ΤΡΕΛΑ να είσαι με το σύντροφό σου γιατί περνάτε καλά και μπορείτε να συζητάτε με τις ώρες για τα πάντα, από σινεμά μέχρι Whipple (ε ναι, γιατί όχι?)

ΥΓ. Για διαφορά ηλικίας μέχρι 10 χρόνια, και πάλι εξαρτάται από τα άτομα. Μετά δυσκολεύουν τα πράγματα, κυρίως από την διαφορά «φάσης»..

[anastasiostheodoridis]

Κι εδώ βασικά θα συμφωνήσω με την Cassandra: οι άντρες που έχουν αυτοπεποίθηση και είναι πετυχημένοι δε φοβούνται να έχουν μία δυναμική γυναίκα στο πλάι τους. Δεν πιστεύω ότι το μοντέλο «σουπερ επιτυχημένος άντρας-low-profile γυναίκα» είναι και το καλύτερο. Ας μην ξεχνάμε ότι πίσω από κάθε μεγάλο άνδρα κρύβεται και μία μεγάλη γυναίκα. ΟΚ, ίσως όχι τόσο φιλόδοξη όσο αυτός, αλλά έξυπνη και μορφωμένη σίγουρα, που να μπορεί να τον ιντριγκάρει και να τον βοηθήσει να γίνει καλύτερος και όχι μία υποταγμένη γυναίκα του στυλ «ό,τι πεις πασά μου, εσύ ξέρεις καλύτερα».

Η μόνη «συνταγή» επιτυχημένης σχέσης είναι να ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ ΤΡΕΛΑ να είσαι με το σύντροφό σου γιατί περνάτε καλά και μπορείτε να συζητάτε με τις ώρες για τα πάντα, από σινεμά μέχρι Whipple (ε ναι, γιατί όχι?)

[Ortho]

Κι εδώ βασικά θα συμφωνήσω με την Cassandra: οι άντρες που έχουν αυτοπεποίθηση και είναι πετυχημένοι δε φοβούνται να έχουν μία δυναμική γυναίκα στο πλάι τους. Δεν πιστεύω ότι το μοντέλο «σουπερ επιτυχημένος άντρας-low-profile γυναίκα» είναι και το καλύτερο. Ας μην ξεχνάμε ότι πίσω από κάθε μεγάλο άνδρα κρύβεται και μία μεγάλη γυναίκα. ΟΚ, ίσως όχι τόσο φιλόδοξη όσο αυτός, αλλά έξυπνη και μορφωμένη σίγουρα, που να μπορεί να τον ιντριγκάρει και να τον βοηθήσει να γίνει καλύτερος και όχι μία υποταγμένη γυναίκα του στυλ «ό,τι πεις πασά μου, εσύ ξέρεις καλύτερα».

Επίσης η υποτιθέμενη «ιδεατή» γυναίκα που περιμένει κάθε βράδυ στην πόρτα με τα σέξυ εσώρουχα να γυρίσει ο μεγαλογιατρός/μεγαλοδικηγόρος κτλ. από τις άπειρες ώρες δουλειάς ενώ αυτή όλη μέρα ξύνεται, κάποια στιγμή θα βαρεθεί και θα αρχίσει να δείχνει τα εσώρουχα και σε άλλους που θα έχουν περισσότερο χρόνο για αυτή χωρίς βέβαια να αφήσει το μεγαλογιατρό και το παχυλό του πορτοφόλι (χαζή είναι?).. Πέρα από την πλάκα, τι να κάνεις με ένα σύντροφο που έχει δυσανάλογα πολύ ή λίγο ελεύθερο χρόνο σε σχέση με σένα, αν δε μπορείτε να τον περνάτε μαζί. Ένας από τους δύο θα βαρεθεί φρικτά... και μετά ακολουθούν η γκρίνια και οι καυγάδες.

Μου έρχεται στο μυαλό το παράδειγμα ενός γνωστού μου γιατρού που έλεγε κάτι τέτοια («θέλω η γυναίκα να με περιμένει ορεξάτη στο σπίτι, όλα στην εντέλεια κτλ.») πριν 3 χρόνια. Τώρα έχει φτάσει 40 κι ακόμα ψάχνει νύφη. Δεν έχω ΚΑΜΙΑ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ότι τελικά θα βρει, άλλωστε οι γυναίκες που κάνουν κρα για ιατρική μπλούζα και περιγράφει τόσο γλαφυρά η invitro υπάρχουν σε αφθονία, ειδικά στην Ελλάδα. Αλλά από κει και πέρα ο καθένας κάνει τις επιλογές του για τον άνθρωπο που θέλει να έχει στο πλευρό του και είναι υπεύθυνος για αυτές. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.

Στην τελική βέβαια, αυτή η συζήτηση για λεφτά, επιτυχημένους, μαμάκηδες, σεξ, μικρούλες και desperate housewives είναι μία εύστοχη κοινωνιολογική ανάλυση, αλλά ευτυχώς για όλους μας υπάρχει και ο έρωτας, που είναι και τυφλός και κουφός κι απ’όλα Η μόνη «συνταγή» επιτυχημένης σχέσης είναι να ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ ΤΡΕΛΑ να είσαι με το σύντροφό σου γιατί περνάτε καλά και μπορείτε να συζητάτε με τις ώρες για τα πάντα, από σινεμά μέχρι Whipple (ε ναι, γιατί όχι?)

Διαφωνώ με αυτά που λέει η Κασσάνδρα (ή τουλάχιστον με τον τρόπο που τα εκφράζει και απ'όσο καταλαβαίνω), Αντιθέτως, συμφωνώ απόλυτα σε όσα λες παραπάνω. Να προσθέσω μόνο ότι μια γυναίκα μπορεί να είναι επιτυχημένη χωρίς να δουλεύει 100 ώρες την εβ, έδομάδα. Στη ζωή, η επιτυχία δεν είναι μόνο η δουλειά. Μπορεί να είσαι δυναμική, έξυπνη, κλπ, αλλά αυτό δεν το αποδεικνύεις πάντα κυνηγώντας την καριέρα. Και επίσης, ότι περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.

[Amaryllis]

lilpapaki γνωρίζεις πως όλοι έχουν δικαίωμα στην άποψη.

Θεωρώ πολύ καλή την θέση σου γιατί όπως προείπα δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει σε ένα αταίριαστο για εμάς ζευγάρι αλλά φοβάμαι ότι απαραίτητη προϋπόθεση για να ευσταθεί είναι να μην ασκεί η γυναίκα (ή και ο άντρας, να συμπληρώσω, γιατί δεν βλέπω διαφορά) εξουσία στον άλλο. Δεν είπε κανείς ότι η Demi είναι άσχημη γυναίκα, προς Θεού, και ο άνθρωπος καλά κάνει, αλλά Hollywood is business. Μετοχές ανεβαίνουν/κατεβαίνουν και προσωπικά δεν γνώριζα το παλικάρι προ Moore. Αν κάνω λάθος, δέχομαι την διόρθωση χωρίς προβλήματα.

Γι' αυτό κι εγώ πιστεύω ότι μία ουσιαστική σχέση δεν είναι μόνο φαγητό, καθαρά σεντόνια και σεξ (δλδ αποτέλεσμα

και καλοπέραση) . Είναι και όμορφες στιγμές, εξομολογήσεις, θέατρο και μουσική και εκδρομές. Ε, δεν αγοράζονται

όλα ρε παιδιά. Δεν μπορεί όλα να είναι ένα συμβόλαιο στη ζωή.

Διαφώνησα στο πρώτο post με την απαίτηση, ίσως με εντελώς ρομαντική διάθεση, αλλά αυτό είναι σίγουρα ό,τι πιο υγιές έχω διαβάσει στο νήμα.

Και δάσκαλος να είναι, που είπαμε πιο πάνω χαριτολογώντας, πάλι δεν θα τα κάνει...Ο λόγος; Οπως είπε και ο Nomad,

επειδή μπορεί! Εκείνος, έχει την επιλογή να βρει άλλη που θα τα κάνει (άντε να κάνει κι εκείνος κάτι ψιλά για

ξεκάρφωμα)...εσύ;

Αυτό είναι από απάντησή σου στην Cassandra και θα ήθελα να σε ρωτήσω το εξής: δεν είναι λυπηρό να νιώθουμε ευγνωμοσύνη για όποιον είναι δίπλα μας; Υποτίθεται ότι ο άλλος σε εκτιμά για αυτό που είσαι, αποδέχεται όνειρα και φιλοδοξίες και τελικά μένει γιατί καλύπτεται. Η ερώτησή μου είναι πραγματική, να ξέρεις, δεν έχω σχολιασμό.

[aterpos]

Από το blog του atheofobos2, "έκλεψα" το παρακάτω παλιό internet-ο-ανέκδοτο (link).

Dear Tech Support,

Last year I upgraded from Boyfriend 5.0 to Husband 1.0 and noticed a distinct slow down in overall system performance, particularly in the flower and jewelery applications, which operated flawlessly under Boyfriend 5.0.

In addition, Husband 1.0 uninstalled many other valuable programs, such as Romance 9.5 and Personal Attention 6.5, and then installed undesirable programs such as

NBA 5.0,

NFL 3.0 and

Golf Clubs 4.1.

Conversation 8.0 no longer runs, and Housecleaning 2.6 simply crashes the system.

Please note that I have tried running Nagging 5.3 to fix these problems, but to no avail.

What can I do?

Signed,

Desperate

*********

Reply:

DEAR DESPERATE

First, keep in mind, Boyfriend 5.0 is an Entertainment Package, while Husband 1.0 is an operating system.

Please enter command: ithoughtyoulovedme. html and try to download Tears 6.2 and do not forget to install the Guilt 3.0 update. If that application works as designed, Husband1.0 should then automatically run the applications Jewellery 2.0 and Flowers 3.5.

However, remember, overuse of the above application can cause Husband 1.0 to default to Grumpy Silence 2.5, Happy Hour 7.0 or Beer 6.1.

Please note that Beer 6. 1 is a very bad program that will download the Tooting and Snoring Loudly Beta.

Whatever you do, DO NOT under any circumstances install Mother-In-Law 1.0 (it runs a virus in the background that will eventually seize control of all your system resources.)

In addition, please do not attempt to reinstall the Boyfriend 5.0 program. These are unsupported applications and will crash Husband 1.0.

In summary, Husband 1.0 is a great program, but it does have limited memory and cannot learn new applications quickly. You might consider buying additional software to improve memory and performance. We recommend:

Cooking 3.0 and

Hot Lingerie 7.7.

Good Luck !

ΥΓ

Το ανέκδοτο δεν έχει άμεση σχέση με τις διαφορές ηλικίας στις σχέσεις.

Έχει όμως απόλυτη σχέση με το "κάδρο της προσδοκίας" που φτιάχνουμε(/ξαμε) όλοι και με τις "ασυμβατότητες" που συμβαίνουν(/συνέβησαν) στη συνέχεια.

Αν το καλοσκεφτείτε, όλοι πλάθουμε μια εικόνα (με "κάδρο") για το πώς θα θέλαμε να είναι η ζωή μας και τα πράγματα γύρω της μετά από X,Ψ χρόνια.

Η εικόνα όμως αυτή είναι στατική και πλάθεται ανάλογα με τις υποκειμενικές εμπειρίες και γνώσεις του καθενός (που εξαρτώνται ιδιαίτερα από την ηλικία).

Φεύ, όμως (sic !). Η ζωή είναι δυναμική και με πολλές εκπλήξεις. Σπάνια σου φέρνει πράγματα ακριβώς όπως τα φαντάστηκες. Και αυτό είναι το ωραίο.

[invitro]

θα ήθελα να σε ρωτήσω το εξής: δεν είναι λυπηρό να νιώθουμε ευγνωμοσύνη για όποιον είναι δίπλα μας; Υποτίθεται ότι ο άλλος σε εκτιμά για αυτό που είσαι, αποδέχεται όνειρα και φιλοδοξίες και τελικά μένει γιατί καλύπτεται. Η ερώτησή μου είναι πραγματική, να ξέρεις, δεν έχω σχολιασμό.

Βρε κορίτσια...Ωραία είναι τα όνειρα, ωραίες οι φιλοδοξίες, ωραία η αγάπη και το γούτσου γούτσου, αλλά πόσες από σας έχετε όντως μείνει με άντρα στο ίδιο σπίτι (δεν πιάνονται τα δυο τρια φοιτητικά σαββατοκύριακα);

Ε, όταν μείνετε θα δείτε ότι κάποιος πρέπει να καθαρίσει την τουαλέττα και κάποιος να μαγειρέψει ένα φαί, αυτή είναι η βάση εκκίνησης της συμβίωσης κι αν είναι και οι δυο απρόθυμοι να τα κάνουν και ο ένας κοιτάει τον άλλον, πάει περίπατο και η αγάπη και τα όνειρα.

Αν δεν σας νοιάζει να παντρευτείτε/συμβιώσετε ποτέ, εμένα δεν μου πέφτει λόγος. Μα, αν το σκέφτεστε (και οι 9 στις 10 από σας το σκέφτονται), πρέπει να σκεφτείτε και πρακτικά και όχι μόνο με αερολογίες.

Τώρα εσείς μιλάτε με την αφέλεια των 25 χρόνων σας, κι ενώ έχετε από πίσω τη μαμά να καθαρίζει και να μαγειρεύει. Θα ήθελα όμως να σας ρωτήσω, σε πόσες από σας καθαρίζει και μαγειρεύει ο πατέρας σας στο σπίτι; Που βρήκατε τα πρότυπα που έχετε, εκτός από τη θεωρία;

Καλή η θεωρία, να είχαμε να λέγαμε..

[lila pause]

invitro σωστα όσα λες!

Άλλο ένα δυο σκ και άλλο χρόνια.

Να πρέπει να μαγειρεύεις , να καθαρίζεις το σπίτι ,να πλένεις και να σιδερώνεις και γενικά να τα κάνεις όλα!

Όσοι άντρες κάνουν τα παραπάνω είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού.

Άσε και το άλλο... μόλις έχεις καθαρίσει και κάθεσαι στον καναπέ να απολαύσεις τον καφέ σου, κάνοντας ένα τσιγάρο και μιλώντας με την κολλητή σου.

Σηκώνεσαι μετά από μισή-μία ώρα, αφού έχει έρθει φρεσκοπλυμένος και φουλ στα αρώματα δίπλα σου και πας το φλιτζάνι με τον καφέ στην κουζίνα...

Στο δρόμο βλέπεις....στο διάδρομο σπορτεξ (είναι και αθλητής το χρυσό μου)... στην κρεβατοκάμαρα πεταμένες φόρμες μέσα στη σκόνη... πας στην κουζίνα βλέπεις πιάτα , τοστιέρες και ότι άλλο θέλεις ανακατεμένα στον πάγκο!

Και τότε σκέφτεσαι... να κάνω το μεγάλο βήμα να πάω στο μπάνιο ή όχι;

Μετά απο αρκετή σκέψη πηγαίνεις και παθαίνεις σοκ! Πετσέτα και μποξεράκι πάνω στο πλυντήριο...η μπανιέρα φουλ στον γκρίζο αφρό(βλέπεις οι μαμάδες τους δεν τους έμαθαν να πλένουν την μπανιέρα μετά το μπάνιο!!! )κοιτάς τον νιπτήρα και τι βλέπεις; Τίγκα στην τρίχα.

Τα μαλλιά σου γίνονται σαν του fido dido!

Βάζεις τις φωνές και αρχίζεις τις απειλές για το βράδυ.

Έρχεται μαζεύει κάποια πράγματα αλλά τι το θέλεις; Τα υπόλοιπα μένουν πάλι σε εσένα!

Υπάρχουν πάντα και οι εξαιρέσεις. Ποτέ δεν θα ξεχάσω έναν φίλο μου που σπουδάζαμε μαζί. Το δωμάτιό του στις εστίες που μέναμε ήταν πιο καθαρό από τα δικά μας.Το πιο καθαρό από όλα. Και δεν ήταν λούγκρα.

Άντρας για σπίτι παιδί μου, όχι ψέματα!

[Amaryllis]

Βρε invitro μου γλυκιά, δεν διαφωνώ σε τίποτα από ό,τι έγραψες. Όπως είπα και στην ΙΡΙΔΑ, προσεγγίζω το θέμα λίγο ρομαντικά αλλά στην ουσία ασπάζομαι την άποψή σου -ευτυχώς δεν χρησιμοποιούμε πλέον σκάφες.

Τα σημεία που μου είναι ασαφή είναι δύο:

1.η γυναίκα προσδιορίζεται από τον άντρα; Δεν μιλάω για ακραίες φιλοδοξίες όπως σου εξήγησα και χθες αλλά δεν χαράσσει τα δικά της οράματα; Θα έπρεπε πχ να θυσιάσει χρόνια σπουδών χωρίς δεύτερη σκέψη;

2.πρέπει να λέμε ευχαριστώ που καταδέχονται έστω να μας κοιτάξουν; Αν ναι, σε περίπτωση που μας παντρευτούν πρέπει να ανάβουμε λαμπάδες στην Παναγιά την Μεγαλόχαρη;

Έχεις καταλάβει -ελπίζω- ότι δεν ανήκω στις φεμινίστριες. Απλά σ'αυτά τα δύο σημεία σε χάνω λιγάκι.

[H mikrh ollandeza]

Χμ... άλλο να μην κάνει δουλειές, κι άλλο να είναι γουρούνι. Έχει διαφορά

Κι εγώ μένω 2 χρόνια με τον δικό μου, και μαγειρεύω, καθαρίζω και σιδερώνω, δεν έχω αυταπάτες ότι αυτό θα αλλάξει. :Ρ Αλλά αν τύχει να γυρίσουμε κι οι δυο πτώμα από το νοσοκομείο, θα φάμε κάτι πρόχειρο, δεν έγινε και τίποτα. Ή αν κάτσω μια ώρα στην κουζίνα μαγειρεύοντας, θα αφιερώσει μετά 15 λεπτά να πλύνει τα πιάτα. Και δεν είναι σε καμία περίπτωση ο τύπος που θα έλεγες φεμινιστή Απλά είναι μία "δίκαιη" συμβίωση για τα ελληνικά δεδομένα και για να είμαστε ρεαλιστές είμαι ευχαριστημένη.(φυσικά δεν τίθεται θέμα σύγκρισης με την ολλανδή συνάδελφο, που μου λέει ότι συνήθως μαγειρεύει ο δικηγόρος άντρας της.. χαχα, καλό ανέκδοτο? )

Γενικά πιστεύω πως όταν η γυναίκα επιλέγει να εργάζεται, πρέπει να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι το σπίτι δε θα λαμποκοπάει πάντα από καθαριότητα και μπορεί και μια μέρα να μην έχει έτοιμο φαγητό στην κατσαρόλα. Και ο σύντροφός της επίσης, εκτός αν τον ενδιαφέρει μόνο ως φιλιππινέζα, οπότε πάω πάσο. Άλλωστε σπουδάζουμε και δουλεύουμε για να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη. Η συνδρομή μιας οικιακής βοηθού κάθε τόσο δεν είναι ντροπή, βοηθάει να απολαμβάνουμε καλύτερα τον ελεύθερό μας χρόνο (και όχι δεν το θεωρώ πολυτέλεια, οι γονείς μου δημόσιοι υπάλληλοι ήταν - σιγά το εισόδημα - αλλά πάντα παίρναμε γυναίκα να βοηθάει τη μάνα μου).

Να προσθέσω μόνο ότι μια γυναίκα μπορεί να είναι επιτυχημένη χωρίς να δουλεύει 100 ώρες την εβ, έδομάδα. Στη ζωή, η επιτυχία δεν είναι μόνο η δουλειά. Μπορεί να είσαι δυναμική, έξυπνη, κλπ, αλλά αυτό δεν το αποδεικνύεις πάντα κυνηγώντας την καριέρα. Και επίσης, ότι περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.

Αυτό το προσυπογράφω, προσωπικά ποτέ δε θέλησα να δουλέψω 100ώρες/βδ. και ούτε πρόκειται! Καλό είναι να έχουμε όνειρα, αλλά στα πλαίσια μιας ισορροπημένης ζωής. Η δική μου θεώρηση για τη ζωή είναι πως ένας άνθρωπος (ασχέτως φύλου) που δουλεύει όλη τη ζωή του με τέτοιους ρυθμούς για να γίνει top of the top, ακόμα και να κάνει οικογένεια, θα είναι παντρεμένος με τη δουλειά του. Γιατί όσο χρόνο κι αν έχει ο/η σύζυγος, η αλήθεια είναι πως τα παιδιά θα μεγαλώσουν πρακτικά με τον έναν γονιό. Εγώ σέβομαι τους ανθρώπους που έχουν αφιερωθεί στην επιστήμη, αλλά είναι μία επιλογή δυσβάσταχτη.

Κι αν για μας αυτό το "μοντέλο" οικογένειας είναι η εξαίρεση, στην Ασία είναι ο κανόνας. Μια φίλη μου Γιαπωνέζα γιατρός, μου έλεγε ότι 100ωρες/βδ. είναι τα συνηθισμένα ωράρια των γιατρών. Και επειδή η κοινωνία τους είναι απόλυτα πατριαρχική, για μία γυναίκα ιατρό εκεί υπάρχουν 3 επιλογές:

1)Να μην κάνει ποτέ οικογένεια

2)Να σταματήσει να ασκεί το επάγγελμα για να μείνει με τα παιδιά

3)Να μεγαλώσουν τα παιδιά με παππουδογιαγιάδες

Η μάνα της ήταν γιατρός και η ίδια μεγάλωσε με τη γιαγιά της. Τώρα περιμένει να λήξει το συμβόλαιό της και να έρθει μόνιμα στην Ευρώπη για να ζήσει σαν άνθρωπος... Αλλά μου έλεγε ότι η Ιαπωνική κοινωνία πλέον έχει φτάσει σε αδιέξοδο. Οι οικογένειες έχουν καταντήσει απλά μία συμβίωση ατόμων, τα παιδιά έχουν αρχίσει να εμφανίζουν ψυχολογικά προβλήματα, γιατί είναι όλη μέρα μόνα με τη μάνα στο σπίτι και παίζουν βιντεοπαιχνίδια (αφού ο νόμος απαγορεύει 2ο παιδί δεν έχουν αδέρφια), τον πατέρα τους τον ξέρουν ελάχιστα, δεν υπάρχει επικοινωνία με τους γονείς και έχουν αυξηθεί οι ανθρωποκτονίες από εφήβους. Αυτά βέβαια είναι extreme για τα δικά μας δεδομένα, απλά το point μου είναι ότι καλώς ή κακώς μία ευτυχισμένη υγιής οικογένεια χρειάζεται και τους δύο γονείς παρόντες.

Πάντως εντέλει, υπάρχουν και χειρότερα από τους έλληνες άντρες που τόσο αγαπάμε Και η αλήθεια είναι πως αν δεν είστε διατεθειμένες να τους φροντίζετε έστω λιγουλάκι σαν τη μαμά τους, συνιστώ ανεπιφύλακτα να βρείτε κάποιον ξένο, θα περάσετε ζάχαρη κι εσείς κι αυτός!

[invitro]

Τα σημεία που μου είναι ασαφή είναι δύο:

1.η γυναίκα προσδιορίζεται από τον άντρα; Δεν μιλάω για ακραίες φιλοδοξίες όπως σου εξήγησα και χθες αλλά δεν χαράσσει τα δικά της οράματα; Θα έπρεπε πχ να θυσιάσει χρόνια σπουδών χωρίς δεύτερη σκέψη;

2.πρέπει να λέμε ευχαριστώ που καταδέχονται έστω να μας κοιτάξουν; Αν ναι, σε περίπτωση που μας παντρευτούν πρέπει να ανάβουμε λαμπάδες στην Παναγιά την Μεγαλόχαρη;

Αντε, να λένε την αλήθεια σιγά σιγά οι μεγαλύτερες...

Οσο για σένα, Αμαρυλλίς, ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι εννοείς. Τι σχέση έχουν τα χρόνια σπουδών τα δικά μας με το ποιός θα καθαρίζει το σπίτι; Περιμένεις δηλαδή να καθαρίσουν εκείνοι το σπίτι επειδή εσύ είσαι γιατρίνα; (και γιατί να μην πάρουν την κομμώτρια ή τη δασκάλα που λέγαμε πριν; τι τους νοιάζει αυτούς τι είσαι εσύ; )

Οσο για τα "ευχαριστώ" κλπ, δεν ισχύουν, σε κάθε γάμο ο καθένας κάνει τις επιλογές του ανάλογα με το τι θέλει και τι είναι διατεθειμένος να δώσει στον άλλο άνθρωπο. Για να φτάσουν 2 άνθρωποι σε γάμο, υποτίθεται ότι τα έχουν σκεφτεί όλα πριν, οπότε δεν τίθεται θέμα ευγνωμοσύνης, ασφαλώς.

[KonstantinosMD]

Από το blog του atheofobos2, "έκλεψα" το παρακάτω παλιό internet-ο-ανέκδοτο (link).

το έχω διαβάσει αρκετές φορές, αλλά πάντα μου φέρνει ένα μεγάλο χαμόγελο!

[Clemence]

@ H mikrh ollandeza από πότε απαγορεύτηκε το 2ο παιδί ανά οικογένεια στην Ιαπωνία???

@ aterpos όπως πάντα άπαιχτος )))))))

[H mikrh ollandeza]

@ H mikrh ollandeza από πότε απαγορεύτηκε το 2ο παιδί ανά οικογένεια στην Ιαπωνία???

Αυτή η γιαπωνέζα φίλη μου είπε πως έχει λίγα χρόνια (αυτή είναι μεγάλη, κι έχει έναν αδερφό). Δε με ενδιέφερε για να το τσεκάρω κιόλας, αλλά φανταζομαι κάτι θα ξέρει παραπάνω

[H mikrh ollandeza]

Τι σχέση έχουν τα χρόνια σπουδών τα δικά μας με το ποιός θα καθαρίζει το σπίτι; Περιμένεις δηλαδή να καθαρίσουν εκείνοι το σπίτι επειδή εσύ είσαι γιατρίνα; (και γιατί να μην πάρουν την κομμώτρια ή τη δασκάλα που λέγαμε πριν; τι τους νοιάζει αυτούς τι είσαι εσύ; )

1. Εγώ δεν καταλαβαίνω την εμμονή με το καθάρισμα: αφού ένα ζευγάρι γιατρών έχει την οικονομική δυνατότητα να παίρνει καθαρίστρια σε εβδομαδιαία βάση, γιατί πρέπει σώνει και καλά ο ένας από τους δύο να τρίβει το πάτωμα?? Η μαγειρική είναι άλλη υπόθεση και μια πολύ σημαντική τέχνη, διότι ο έρωτας περνά από το στομάχι Δε θα άφηνα τον καλό μου να φάει παρά μόνο από τα δικά μου χεράκια

2. Τη δασκάλα/κομμώτρια κτλ. να την πάρουν με τα χίλια, αν είναι ερωτευμένοι και υπάρχει χημεία κι επικοινωνία. Ο γιατρός με τη δασκάλα μπορεί να είναι τρισευτυχισμένοι, όπως άλλωστε και η γιατρίνα με τον δάσκαλο ή ο γιατρός με τη γιατρίνα, δεν έχει σημασία. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το υπόλοιπο της ζωής μας είναι πάααααρα πολύς χρόνος για να τον περάσουμε με έναν άνθρωπο που θεωρούμε απλά "καλή περίπτωση για γάμο" (ο καθένας/καθεμία για τους δικούς του λόγους) και τίποτα παραπάνω. Το πιο πιθανό είναι ότι ένας τέτοιος γάμος μετά από 5 χρόνια θα έχει το ενδιαφέρον και τη ζωντάνια ενός βάλτου.