nipamm Δημοσιεύτηκε 9 Μαΐου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 9 Μαΐου 2006 Δε χρειάζεται να τα παίρνουμε όλα τόσο στα σοβαρά, γιατί είναι τόσο απροσδόκητη η ζωή που στο τέλος ψάχνεις να βρεις πότε την έζησες. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
xalia Δημοσιεύτηκε 9 Μαΐου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 9 Μαΐου 2006 ότι για να πεθάνεις πρέπει πρώτα να έχεις προλάβει να ζήσεις κιόλας! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Amelie Δημοσιεύτηκε 10 Μαΐου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 10 Μαΐου 2006 Εγώ είμαι εγώ.. Εσύ είσαι εσύ.. Μαζί μου κουβαλώ τις αναμνήσεις μου κι εσύ μαζί σου τις δικές σου. Όταν οι δυο μας θα μπορούμε να συζητάμε για το παρελθόν μας σαν να ήταν η ιστορία ενός τρίτου, τότε θα μπορούμε να μοιραστούμε μαζί κι όλον τον κόσμο... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Englishman in New York Δημοσιεύτηκε 10 Μαΐου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 10 Μαΐου 2006 Αγάπα και θα αγαπηθείς. (ίσως όχι με τρόπο που πάντα θες εσύ,αλλά δεν μας νοιάζει.) Αυτό έμαθα.Δεν είμαι καλός μαθητής;Το ξέρω! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Remy Fincher Δημοσιεύτηκε 11 Μαΐου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 11 Μαΐου 2006 Δεν υπάρχουν "χάπυ εντ", όπως στις ταινίες... Το τρέξιμο στα αεροδρόμια, είναι μόνο για το Χόλλυγουντ και τα "Friends"... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Pink Panther Δημοσιεύτηκε 13 Μαΐου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 13 Μαΐου 2006 Η θεωρία από την πραξη απέχει έναν αιώνα, ο έρωτας από την αγάπη μια χιλιετία , η ζωή από το θάνατο μια στιγμή ! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Clemence Δημοσιεύτηκε 14 Μαΐου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 14 Μαΐου 2006 Όσοι αφήνουν το χτες να γίνεται σήμερα ... χάνουν και το αύριο Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Αποφρακτικός_Ειλεός Δημοσιεύτηκε 14 Μαΐου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 14 Μαΐου 2006 emclap σ'φωνώ Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Englishman in New York Δημοσιεύτηκε 14 Μαΐου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 14 Μαΐου 2006 Δεν υπάρχουν άγγελοι σου λέω, μη σε ξεγελάνε τα γαλάζια μάτια,τα ξανθά μαλλιά. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
astropeleki09 Δημοσιεύτηκε 14 Μαΐου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 14 Μαΐου 2006 Στα δύσκολα, δίπλα σου , μένει μόνο η σκιά σου... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
xalia Δημοσιεύτηκε 15 Μαΐου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 15 Μαΐου 2006 Το οτι η διαφορά συζύγου και ερωμένης είναι... η μέρα με τη νύχτα! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Αρμεγογελαδών Δημοσιεύτηκε 23 Μαΐου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 23 Μαΐου 2006 Πως οταν φευγεις μακρια για να βρεις τον εαυτο σου,χανεις ολους τους αλλους... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Amelie Δημοσιεύτηκε 23 Μαΐου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 23 Μαΐου 2006 Πως οταν φευγεις μακρια για να βρεις τον εαυτο σου,χανεις ολους τους αλλους... Εμένα πάλι η ζωή μου έμαθε πως σε αυτές τις περιπτώσεις μένουν πίσω τελικά οι πολύ σημαντικοί και αυτοί που πραγματικά σε αγαπούν και σε νοιάζονται. Συνεπώς, αυτοί που χάνεις, δεν ήταν πραγματικά ποτέ δικοί σου. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Αρμεγογελαδών Δημοσιεύτηκε 23 Μαΐου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 23 Μαΐου 2006 Και ομως δεν ειναι ετσι... Επειδη εχουμε αναγκη να φυγουμε εμεις,η γη δε σταματα να γυρνα,ο κοσμος δεν παυει να εχει προβληματα,συγγενεις και φιλοι εξακολουθουν να μας θελουν διπλα τους... Η φυγη ειναι πραξη δειλιας και εγωισμου,παρα "ταξιδι αυτογνωσιας",οπως θελουμε να τη βαφτιζουμε... Ο αγωνας και η λυτρωση βρισκονται στην τριβη με την καθημερινοτητα και καλο ειναι να αναλαμβανουμε τις ευθυνες μας και να προχωρουμε με ο,τι διαθετουμε... Αν περιμενουμε "να τα βρουμε με τον εαυτο μας",θα εχει χασει την υπομονη της η ιδια η ζωη και θα μας απορριψει... Ποτέ δεν αποφασιζουμε εμεις πότε "ειμαστε ετοιμοι"...σπανια γνωριζουμε τοσο καλα τον εαυτο μας...και το πεπρωμενο μας... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Amelie Δημοσιεύτηκε 23 Μαΐου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 23 Μαΐου 2006 Αγαπητε, εγωισμός είναι να μην αφήνεις έναν άνθρωπο μόνο του να αντιμετωπίσει τα διάφορα προβλήματα που τον κυνηγούν και του κρατάς μούτρα επειδή δεν μπόρεσε να βγει μαζί σου για καφέ. Οι συγγενείς και φίλοι που έχουν προβλήματα, πίστεψέ με, ποτέ δεν μένουν μόνοι όταν τα προβλήματά τους είναι σοβαρά. Κι επειδή έχω ένα αρκετά χτυπητό παράδειγμα να σου φέρω, μπορείς να χρησιμοποιήσεις αυτό για σχολιασμό έχοντας συγκεκριμένο παράδειγμα και εσύ. Πριν κάποιο χρονικό διάστημα, ο πατέρας μου αρρώστησε πολύ σοβαρά. Φυσικά στο σπίτι έπεσε βόμβα. Επειδή η κατάσταση ήταν ιδιαίτερα σοβαρή σαν οικογένεια έπρεπε να έρθουμε πιο κοντά και να φροντίσουμε να κάνουμε και ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα για να τα βγάλουμε πέρα με την καθημερινότητά μας. Μέσα στην όλη παράνοια, από τους διάφορους γνωστούς εγώ προσωπικά δεν ήθελα κανέναν, γιατί δεν ήθελα παρηγοριές και δεν ήθελα να σκέφτομαι, πόσο μάλλον να συζητάω την κατάσταση που βιώναμε. Άσε που δεν μου έμενε και χρόνος για πολλά πολλά εκ των πραγμάτων! Εξήγησα λοιπόν σε όσους με ψάχναν πως περνάμε πολύ δύσκολα στο σπίτι, και πως για λίγο καιρό θα εξαφανιζόμουν μέχρι να περάσει η τρέλα. Μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί θα έπρεπε να αναλύσω τα "τι" και τα "πώς" σε όλους; Μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί μέσα στον πόνο και την θλίψη μου για κάτι τόσο σοβαρό θα έπρεπε να έχω στον νου μου και τον καφέ με την Τούλα, την Σούλα κι εγώ δεν ξέρω ποιον άλλον; Αν αυτό θεωρείται εγωισμός, τότε ναι, ήμουν και θα ξαναείμαι εγωίστρια σε ανάλογη περίπτωση. Πίστεψέ με όμως, όταν πλέον όλα πήραν τον δρόμο τους, οι άνθρωποι που πραγματικά με αγαπούσαν ήταν εκεί, και κατάλαβαν. Οι φίλοι δεν είναι πλάι μας μόνο όσο περνούν καλά μαζί μας, αλλά επίσης και για να κατανοούν τη θλίψη μας και τον προβληματισμό μας. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Amelie Δημοσιεύτηκε 23 Μαΐου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 23 Μαΐου 2006 Άσε δε που δεν συζητιούνται όλα με όλους, ούτε μπορούν να μοιραστούν όλα με όλους. Διαφορετικά πλέον και τα πράγματα αλλά και οι άνθρωποι θα έχαναν την αξία τους. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Clemence Δημοσιεύτηκε 23 Μαΐου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 23 Μαΐου 2006 ... ότι δεν ισχύει ΠΟΤΕ το '' όσοι δεν είναι μαζί μου είναι εναντίον μου'' και ότι αν κάποιος πάει να με πείσει για το αντίθετο πρέπει να ΄σκεφτώ πολύ σοβαρά εκείνος/εκείνη τι ζόρι τραβάει ... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Winmx Δημοσιεύτηκε 23 Μαΐου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 23 Μαΐου 2006 ΣΩΣΤΗ!!!ΣΩΣΤΟΤΑΤΗ!!! Συμφωνω 100% με την Αμελι στο ποστ 165.....καλυτερα δε μπορουσες να τα πεις!!!!! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Αρμεγογελαδών Δημοσιεύτηκε 23 Μαΐου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 23 Μαΐου 2006 Αγαπητε, εγωισμός είναι να μην αφήνεις έναν άνθρωπο μόνο του να αντιμετωπίσει τα διάφορα προβλήματα που τον κυνηγούν και του κρατάς μούτρα επειδή δεν μπόρεσε να βγει μαζί σου για καφέ. Οι συγγενείς και φίλοι που έχουν προβλήματα, πίστεψέ με, ποτέ δεν μένουν μόνοι όταν τα προβλήματά τους είναι σοβαρά. Κι επειδή έχω ένα αρκετά χτυπητό παράδειγμα να σου φέρω, μπορείς να χρησιμοποιήσεις αυτό για σχολιασμό έχοντας συγκεκριμένο παράδειγμα και εσύ. Πριν κάποιο χρονικό διάστημα, ο πατέρας μου αρρώστησε πολύ σοβαρά. Φυσικά στο σπίτι έπεσε βόμβα. Επειδή η κατάσταση ήταν ιδιαίτερα σοβαρή σαν οικογένεια έπρεπε να έρθουμε πιο κοντά και να φροντίσουμε να κάνουμε και ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα για να τα βγάλουμε πέρα με την καθημερινότητά μας. Μέσα στην όλη παράνοια, από τους διάφορους γνωστούς εγώ προσωπικά δεν ήθελα κανέναν, γιατί δεν ήθελα παρηγοριές και δεν ήθελα να σκέφτομαι, πόσο μάλλον να συζητάω την κατάσταση που βιώναμε. Άσε που δεν μου έμενε και χρόνος για πολλά πολλά εκ των πραγμάτων! Εξήγησα λοιπόν σε όσους με ψάχναν πως περνάμε πολύ δύσκολα στο σπίτι, και πως για λίγο καιρό θα εξαφανιζόμουν μέχρι να περάσει η τρέλα. Μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί θα έπρεπε να αναλύσω τα "τι" και τα "πώς" σε όλους; Μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί μέσα στον πόνο και την θλίψη μου για κάτι τόσο σοβαρό θα έπρεπε να έχω στον νου μου και τον καφέ με την Τούλα, την Σούλα κι εγώ δεν ξέρω ποιον άλλον; Αν αυτό θεωρείται εγωισμός, τότε ναι, ήμουν και θα ξαναείμαι εγωίστρια σε ανάλογη περίπτωση. Πίστεψέ με όμως, όταν πλέον όλα πήραν τον δρόμο τους, οι άνθρωποι που πραγματικά με αγαπούσαν ήταν εκεί, και κατάλαβαν. Οι φίλοι δεν είναι πλάι μας μόνο όσο περνούν καλά μαζί μας, αλλά επίσης και για να κατανοούν τη θλίψη μας και τον προβληματισμό μας. Μμμμ... Ναι...απο την πλευρα αυτη το δεχομαι,δεν εχεις αδικο... Αλλα ας μην ξεχναμε πως προβληματα,αρωστιες,συμφορες κτλ. δεν περναμε μονο εμεις...Περνανε και οι αλλοι και πολλες φορες χειροτερα,δεν εξαφανιζονται ομως ολοι...Τα προβληματα ειναι συμφυτα με τη ζωη και οφειλουμε (στο βαθμο που αυτο ειναι δυνατο) να μην τ'αφηνουμε να επηρεαζουν αρδην την καθημερινοτητα μας...και σιγουρα στους διαφορους ασχετους δεν εχουμε καμια υποχρεωση να τους δωσουμε λογαριασμο...γενικοτερα πιστευω,οχι μονο στην αναγκη...τι γινεται ομως οταν αυτη η απομονωση μας επηρεαζει και προσωπα κοντινα μας,που παραπονιουνται οτι τ'αφηνουμε "εκτος"?Μηπως εχουν καπου δικιο? Θα πω και γω ενα προσωπικο μου παραδειγμα... Πριν δυο χρονια,τετοια εποχη περιπου,αρρωστησε και ο δικος μου ο πατερας...Ολοι στην οικογενεια μου ημασταν (δοξα τω θεω) υγιεστατοι και εκει να δεις χαμος που εγινε...εγω προσωπικα ημουν σε μια πολυ ασχημη φαση-πριν συμβει αυτο...το μονο που ελειπε ηταν αυτη η αρρωστια...και ειχα και εξεταστικη... Οποτε,ειχα δυο επιλογες εκεινη την εποχη...η πρωτη,η βολικη...τα παραταω ολα,κλαιω τη μοιρα μου,αποστασιοποιουμαι απο την αρρωστια,αφηνω τη μανα μου και τον αδερφο μου να τραβηξουν το λουκι...και φυσικα ουτε λογος για μαθηματα και εξεταστικη... Εκανα ομως το δευτερο...πηρα πανω μου το θεμα της αρρωστιας και του νοσοκομειου...ενηργησα προσωπικα μεσω γνωριμιων για την καλυτερη θεραπεια του πατερα μου...ηρθα σε συγκρουση με τον καθηγητη (μου) που τον κουραρε και ηθελε φακελακι...αλλαξαμε γιατρο...αναγκαστηκα να στηριξω και τη μανα μου μοναχος μου,που ειχε ερθει και μεναμε μαζι Αθηνα...οι αδερφος μου δεν μπορουσε να αφησει τη δουλεια του και ασχοληθηκε ελαχιστα...τραβηξα τη μεγαλυτερη αγωνια γιατι ως φοιτητης γνωριζα τι μπορουσε να παει στραβα λεπτομερως,αλλα αναγκαστικα τα εκρυβα απο τους γονεις μου... Και ομως βρεθηκαν ανθρωποι να βοηθησουν,εκει που λες "τωρα δε θελω κανεναν"...ο επομενος γιατρος ηταν μπεσαλης και ανθρωπινος...ενας παλιος φιλος που σπανια μιλουσαμε με καλεσε στο σπιτι του το πρωτο βραδυ για να ξεχαστω λιγο και να παρω κουραγιο...με τους δικους μου ηρθα πιο κοντα και καταλαβαμε ο ενας τον αλλο καλυτερα...και το μαθημα το διαβασα 3 μερες και το περασα με 8... Απο αυτο εμαθα οτι οι ανθρωποι γυρω μας δεν ειναι απαραιτητα πηγη ενοχλησης και δυσφοριας στις δυσκολες στιγμες...Γινονται τετοιοι αν εμεις τους βλεπουμε ετσι και επιλεγουμε για παρεα ανθρωπους αδιαφορους,"γνωστους" οι οποιοι φυσιολογικο ειναι στην αναγκη τη δικη μας να θελουν να εχουμε την ορεξη τους...Εγω προσπαθω να μην εχω (πολλους) τετοιους ανθρωπους διπλα μου,οπως ειχα καποτε...αυτο βεβαια μου στοιχιζει αρκετα,καθως αναγκαστικα αυτη ειναι μια επιλογη που σε περιοριζει καπως κοινωνικα και αυξανει τις πιθανοτητες να νιωσεις μοναξια...αλλα τουλαχιστον μπορεις να ξερεις οτι στις δυσκολες στιγμες θα εχεις διπλα σου ανθρωπους που αξιζουν... Πιστευω ακραδαντα οτι το μεγαλυτερο λαθος που κανουμε οταν ερχονται τα μεγαλα ζορια ειναι ενα...πως θεωρουμε οτι θελουμε λιγο χρονο μονοι μας να σκεφτουμε κτλ...αυτο που πρεπει να κανουμε και σπανια το κανουμε ειναι αυτο: ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΒΟΗΘΕΙΑ! Αλλα ειμαστε τοσο εγωιστες και ξεροκεφαλοι που δεν... Ετσι,φευγοντας για να βρεις τον εαυτο σου,χανεις ολους και ολα τα υπολοιπα...μαζι και τον εαυτο σου... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
ΣΑΜΠΟΤΑΖ Δημοσιεύτηκε 23 Μαΐου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 23 Μαΐου 2006 ΕΓΡΑΨΕ!! emdakru_kulaei Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Sofoula-Sofaki Δημοσιεύτηκε 23 Μαΐου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 23 Μαΐου 2006 Τελικά αν και πνεύμα αντιλογίας Αρειανε...σωστά ομιλείς! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Amelie Δημοσιεύτηκε 24 Μαΐου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 24 Μαΐου 2006 Σε κάποιο άλλο ποστ μου, σε άλλο θέμα, αν κοιτάξεις έγραψα... Δεν αφήνω εκτός την οικογένειά μου, τα δυο κολλητούδια μου και τον σύντροφό μου. Δεν τους αφήνω εκτός από τίποτα, γιατί τους νιώθω σαν προέκτασή του εαυτού μου. Υπάρχουν όμως φορές που ξέρεις εκ των προτέρων πως κάποιοι άνθρωποι δεν σου κάνουν καλό σε κάποιες περιστάσεις. Και προς Θεού, όταν λεώ δεν σου κάνουν καλό δεν εννοώ πως σε βλάπτουν ηθελημένα, αλλά τέλος πάντων σε μπλοκάρουν, σε αποσυντονίζουν, σε ρίχνουν περισσότερο, δεν σε βοηθάνε. Τέλος πάντων. Δεν με ενδιαφέρει να πείσω κανέναν επί του θέματος. Άλλωστε ο καθένας αντιδρά όπως θεωρεί ότι είναι καλύτερα σε τέτοιες περιστάσεις και για τον εαυτό του και για τους άλλους. Το μόνο που θεωρώ πως είναι απόλυτο στις ανθρώπινες σχέσεις είναι το θέμα του αλληλοσεβασμού- οτιδήποτε δεν τον παραβιάζει για εμένα είναι αποδεκτό. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
sunshine Δημοσιεύτηκε 24 Μαΐου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 24 Μαΐου 2006 θα βρεθείς στη θέση του άλλου.....ρόδα είναι και γυρίζει.... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
BlacR Δημοσιεύτηκε 24 Μαΐου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 24 Μαΐου 2006 Ότι δεν μας τρελαινει μας κάνει σοφότερους... Ότι δεν μας σκοτώνει μας κάνει δυνατότερους... Ότι αγαπάμε αληθινά το αγαπάμε για πάντα... Ότι μας πλήγωσε θα έρθει η ώρα του να πληγωθεί... Ότι δεν τιμωρουν οι άνθρωποι τιμωρεί ο Θεός... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
BlacR Δημοσιεύτηκε 27 Μαΐου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 27 Μαΐου 2006 Λένε "αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου " Λέω " μικρό κομματι του θεού η ψυχή του ανθρώπου " απεριόριστη δύναμη μονο που απαιτεί ανακάλυψη ! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Recommended Posts
Archived
This topic is now archived and is closed to further replies.