Βιβλίων ανάγνωσμα…

[γιατρίνα]

Ο πενηντάρης - Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε

Με το έργο αυτό, ο Γκαίτε θέτει ερωτήματα για τη σημασία και τις επιπτώσεις του γήρατος στην κοινωνία και προβλέπει προφητικά, πριν από διακόσια χρόνια, ότι ο συνδυασμός της ματαιοδοξίας και της τεχνολογίας θα έχει σημαντικες επιπτώσεις στις οικογενειακές και κοινωνικές δομές, όπως διαπιστώνουμε σήμερα στις προηγμένες δυτικές χώρες με τα οξυμένα δημογραφικά προβλήματα και τα παραπαίοντα συστήματα κοινωνικης ασφάλισης ! Έχει ενδιαφέρον - το προτείνω ανεπιφύλακτα !

Τα σέβη μου

[nemo]

"Η ΕΞΙΛΕΩΣΗ " ΤΟΥ ΙΑΝ ΜΑΚ ΓΙΟΥΑΝ

[γιατρίνα]

Η ΠΑΝΟΥΚΛΑ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ - Ντάνιελ Ντεφόου,Εκδ. Κριτική

Το βιβλίο αυτό αποτελεί το μυθιστορηματικό πορτραίτο μιας πόλης τη στιγμή της αγωνίας της, καθώς δίνει μια εκπληκτικά "μοντέρνα" εικόνα της ανθρώπινης και κοινωνικής συμπεριφοράς σε μια μεγαλούπολη που αποδιοργανώνεται αλλά και αντιστέκεται με όσα μέσα και γνώση διαθέτει στον αιφνιδιαστικό και μαζικό θάνατο, εν έτει 1665-66 ! Μου είχε προταθεί από τον καθηγητή Μικροβιολογίας στη σχολή

Ένα καλό χρονικό της επιδημίας, ιστορικά τεκμηριωμένο, για περίεργα αναγνωστικά ενδιαφέροντα !!

Τα σέβη μου

[silky]

"ΤΑ ΘΗΛΑΣΤΙΚΑ" του ΠΙΕΡ ΜΕΡΟ

Μια προσωπογραφία ενός ανθρώπου τον οποίο οικογένεια και περίγυρος τον έχουν κατατάξει στο club των αποτυχημένων!Γιατί;Επειδή δεν ανταποκρίνεται στο "προφίλ" που εχεί επικρατήσει στις μέρες μας...

Μια προσπάθεια απαξίωσης του σημερινού τρόπου ζωής.

Το περίμενα καλύτερο πρέπει να ομολογήσω,αλλά είναι μόλις 250 σελίδες,φεύγει γρήγορα και σου αφήνει και μια κάποια αίσθηση.

Μην τρέξετε στα βιβλιοπωλεία για να το αποκτήσετε,αν όμως πέσει στα χέρια σας αξίζει τον κόπο!

[Clemence]

Αλκμήνη Παλαιολόγου - Πριγκίπισσες της Ελλάδος

... ''μοιάζουν ιστορίες μακρινές, ονόματα που δε θυμίζουν τίποτε στον σύγχρονο Έλληνα. Στην εποχή τους πολύς κόσμος χάρηκε όταν γεννήθηκαν, αισθάνθηκε υπερηφάνεια για τους γάμους τους, έκλαψε όταν έφυγαν από τη ζωή. 'Ηταν η ευρωπαϊκή διάσταση στη βαλκανική Ελλάδα, ένα παράθυρο ανοικτό προς τον έξω κόσμο ...''

Ενδιαφέρον, συγκινητικό και πολύ αληθινό. Η ιστορία είναι πάντα τόσο ανιαρή όταν διδάσκεται στο σχολείο και τόσο ζωντανή όταν τη βλέπεις μέσα από τις ζωές εκείνων που τότε έζησαν, ερωτεύτηκαν, αγάπησαν και μίσησαν ... Το συστήνω ειδικά σε όλους εκείνους που δεν έχουν την παραμικρή ιδέα ούτε για βασιλιάδες ούτε για πρίγκηπες ... άλλο πράγμα οι πολιτικές θέσεις και άλλο η πλήρης άγνοια των πρωταγωνιστών και κατά συνέπεια των γεγονότων μιας μεγάλης περιόδου της σύγχρονής ιστορίας μας.

PS: πόσο μου λείπει ο Φρέντυ Γερμανός ... οι εκπομπές του, τα βιβλία του και πάνω απ΄όλα η παρουσία του

[γιατρίνα]

Σοπενάουερ, Επιλογή από το έργο του, Εκδ. στιγμή

Ένα πολύ καλά οργανωμένο βιβλιαράκι που σε 109 σελ. συνοψίζει τα κύρια αποφθέγματα και τους σημαντικότερους στοχασμούς και συλλογισμούς από το έργο του Σοπενάουερ. Για όσους αγαπούν να διαβάζουν φιλοσοφία - εκτός παραλίας, όμως !

Τα σέβη μου

[Opus Magnum]

Aφού μιλάμε για συνόψεις..

λοιπόν μην ξεχνάτε την σειρά με εικόνες

έχω ήδη διαβάσει τον Φρόυντ,τον Βιλχεστάιν και τον Λακάν..

είναι μια χαρά περιλήψεις..

και σε κατατοπίζουν αρκετά-ειδικά στους 2 τελευταίους

που είναι κομματάκι δύσπεπτοι..

Και!το πιό σημαντικό!!!

είναι μιά χαρά και για παραλία!

(Ο Φρόυντ για αρχάριους-Εκδόσεις Επιλογή

Ο Λακάν με εικόνες-Εκδόσεις Δίαυλος)

Επίσης επειδή πρόσεξα ότι λέμε και τιμές..

στο βιβλιοπωλείο Πρωτ. (αυτό στο κέντρο../μην το πω όλο..)

έχει βάλει 5 βιβλία με 5 Ε-και κανονικά

όχι της πλάκας όπως συνήθως σε τέτοιες προσφορές..

ενδεικτικά τι τσίμπησα:

Ο Ελέφαντας (Σλαβομιρ Μροζεκ

Το δωμάτιο του Ιακώβου (Γουλφ

Τελευταία έξοδος για το Μπρούκλυν(Σέλμπυ

Dont panic (Adams

H ιστορία του χαλίφη Βάτεκ (Μπέκφορντ

Ιδανικά για παραλία!(ανάλογα με τις επιλογές του καθενός-έχει πολλά όμως)

καλό μας διάβασμα (άντε και όχι μόνο παιδιατρική!! )

[Ήρα]

Ναντια-Λενα Διβανη

Η Νάντια είναι 22 χρόνων. Είναι αισθητικός της Clinique. Δουλεύει στον Χόντο της Ερμού.Η Νάντια ζει μια κανονική ζωή. Έχει μια οικογένεια που την προστατεύει, μια δουλειά που της αρέσει, φίλες που τη συντροφεύουν, τον Τάσο που την αγαπάει.Η Νάντια κανονικά θα ήταν ένα κορίτσι σαν όλα τα άλλα.

Αλλά δεν είναι.Η Νάντια κανονικά θα ήταν ευτυχισμένη. Αλλά δεν είναι.

Ένα βιβλίο αφιερωμένο σε όσους δεν χωράνε στη ζωή τους και δεν ξέρουν γιατί. Ένα βιβλίο για τους μυστικούς κήπους που αίφνης ανθίζουν εντός μας.

Για τις παράδοξες συναντήσεις που αναποδογυρίζουν την τροχιά της ζωής μας απελευθερώνοντας όλα τα ενδεχόμενα.

ειναι δυνατον να αναποδογυριστει μια ομορφα τακτοποιημενη ζωουλα , τοσο τακτικα τοποθετημενα οι σκεψεις και τα συναισθηματα που μυριζει αποστειρωση , ακινησια , νεκρα...

εκτος απο εκεινες τις στιγμες που...σα να γλυστρανε οι σκεψεις απο το μυαλο , που η Ναντια κολλαει , που δε μπορει να καλυφτει η φωνη μεσα της απο την καθημερινοτητα...

αυτη η θαυματουργη πένα πάλι εγραψε ένα βιβλιο παραξενο , σχεδον για ζουρλους που λεει καποια γνωστη μου ..

εκ πρωτης οψεος, βιβλιο ευκολο λογω της άμεσης γραφης και του οικειου της ηρωιδας.

ομως εχω την εντυπωση οτι η Διβανη -όπως και στα υπολοιπα της βιβλια-δε θέλει να μεινει στην πρωτη , την ευκολη , αναγνωση της ηρωιδας της , εχει αυτο το εξαισιο χαρισμα να σου συστηνει σαν σε κοινωνικη εκδηλωση τον πρωταγωνιστη και μετα κομματακι κομματακι να σου αποκαλυπτει τα πιο μυχια και τα πιο ουσιαστικα , τα πιο αληθινα και τα πιο οδυνηρα ,τα ονειρα και τις αποκρυφες σκέψεις , αυτα που θα μπορουσαν να ειναι οπως φαινονται αλλα τελικα δεν ειναι...

παντα μου αρεσαν οι συγγραφεις που γραφουν για τους ηρωες τους διειδυτικα, επιλεγουν να μιλησουν για αυτους σα να τους παρατηρουν απο μακρια αλλα οχι αποστασιοποιημενα , αλλωστε δε γραφουν ιστορικα βιβλια . Η Διβανη σα να μην ειναι αυτη η δημιουργος της πλοκης , σα να εχει ζησει απο καπου κοντα την ιστορια και να ειναι μια παρατηρητρια ή ακομη καλυτερα σα να κρυφακουει και να κραταει σημειωσεις σε μια συνεδρια ψυχιατρου .

Ξεσκεπαζει την ψυχη της ηρωιδας της καθε φορα ολοκληρωτικα αλλα οχι βαναυσα , οχι κριτικα , με μια διαθεση που μαλλον βασιζεται στην κατανοηση του οτι στους ανθρωπους επιτρεπονται τα λαθη.

αυτο το μαγικο συναισθημα του ρεαλιστικου του ανθρωπινου του ήρωα το εχω νιωσει και με τον Καρνεζη , πως άλλωστε να συμπονεσεις έναν ηρωα αλανθαστο , αψεγαδιαστο ,χωρις λαθη και πάθη , πως να συγχωρεσεις την τελειοτητα αφου δεν εχει κατι πανω της για να συγχωρεθει και πως να ταυτιστεις μς την λογοτεχνικη παρουσια καποιου αν δε σου θυμισει κατι απο τα στραβα σου...αλλα ολο αυτο το ξεπακεταρισμα του τελειου να γινεται με εναν τρυφερο τροπο , βαθια συμπονετικο .

καιρος για νεο βιβλιο κυρια Διβανη.

[Clemence]

"Ο ΘΕΙΟΣ ΤΑΚΗΣ" ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΞΑΝΘΟΥΛΗ

Όπως διάβασα και σε κριτική εφημερίδας, όλος ο Ξανθούλης σ ένα βιβλίο.

Βρισκόμαστε στη δεκαετία του 50, μεσούντος του πολέμου στην Κορέα όπου συμμετέχουν και Έλληνες στρατιώτες. Ο Ξανθούλης περιγράφει μια τυπική αστική οικογένεια με τα κρυμμένα μυστικά και τα πάθη της. Καταφέρνει να δώσει το κλίμα της εποχής, την ψυχολογία των ηρώων του, να σοκάρει τον αναγνώστη του με τα απαγορευμένα πάθη (όσοι έχετε διαβάσει το ΠΕΘΑΜΕΝΟ ΛΙΚΕΡ καταλαβαίνετε τι εννοώ και τις μεταφυσικές του αναφορές.

Στο σύνολό του εξαιρετικά καλογραμμένο και ενδιαφέρον. Οι "Ξανθοπουλικοί" σπεύσατε!!!!!

Δεσποινίς και εσείς ''Ξανθοπουλική''? Οπαδός του ''τραμ που περνά την Κυριακή στις δώδεκα'' μήπως? Στο ΣΚΑΙ 100.3? Τέλειο, νοσταλγικό, τσουχτερό και ονειροπόλο μαζί αυτό το τραμ ... Βέμπο πλάι-πλάι με Κηλαϊδόνη

[Αφροδίτη]

Πολύ χαίρομαι που γνωρίζω κι άλλη Ξανθοπουλική. Προσωπικά, έχω διαβάσει όλα του τα βιβλία κι είναι από τους αγαπημένους μου.

'ΜΗ Μ ΑΦΗΣΕΙΣ ΠΟΤΕ" του Καζούο Ισιγκούρο

Ο Ισιγκούρο έγινε παγκοσμίως γνωστός με "Τ ΑΠΟΜΕΙΝΆΡΙΑ ΜΙΑΣ ΜΕΡΑΣ" που κέρδισε το Μπούκερ και έγινε και ταινία. Αυτό το βιβλίο είναι έκπληξη ως προς τη θεματολογία του. Φαντάζεστε έναν μελλοντικό κόσμο, όπου όλες οι ανίατες ασθένειες -καρκίνος, νευροεκφυλιστικές- θα ήταν ιάσιμες; Τι ευτυχία θα ήταν αυτή για την ανθρωπότητα και τι αγαλλίαση για μάς τους γιατρούς; έναν κόσμο, όπου κανείς δε θα πέθαινε γιατί δε θα έβρισκε μόσχευμα, θα υπήρχαν διαθέσιμα. Πραγματική ευλογία.

Ποιο θα ήταν, όμως το κόστος; Πώς θα μπορούσε κάτι τέτοιο να γίνει εφικτό; Και πόσο "αθώα"θα ήταν η ευλογημένη ανθρωπότητα;

Η Κάθυ, η Ρουθ και ο Τόμυ μας απαντούν. Δε θα γράψω τίποτε άλλο για να μη χαλάσω την έκπληξη. Είναι ένα εξαιρετικά καλογραμμένο μυθιστόρημα με απρόσμενη-σοκαριστική θεματολογία. Και υλικό για σκέψη. +

[γιατρίνα]

Έργα και ημέρες του αξιότιμου κυρίου Σ., Φιλίπ Ντελέρμ, Πατάκη

Ένα σύντομο, απολαυστικό μυθιστόρημα που διαβάζεται με μια ανάσα, αλλά η γεύση που αποκομίζεις διαρκεί. Ο συγγραφέας περιγράφοντας τις μικρές απολαύσεις, μιλάει με τρόπο μοναδικό για τις πιο εσωτερικές και αναπάντεχες ευτυχίες. Μιλώντας για την καθημερινότητα και τα μικρά "συμβεβηκότα" της ζωής του αξιότιμου κυρίου Σ., ο Ντελέρμ μιλάει με τρόπο απλό και συνάμα υπαινικτικό για τη ζωή και το πέρασμά της.

[ho·mun·cu·li]

Ξανθουλικη κ εγω!

Ο Μεγας Ανατολικος.....του Εμπειρικου......!

Δεν εχω λογια....

[Winmx]

Λοιπον....τι διαβασαμε το καλοκαιρι

1.Αλκυονη Παπαδακη "Σκισμενο ψαθακι"

2.Ακυονη Παπαδακη "Οι καργιες"

3.Βενεζης "Αιολικη γη"

4.Βενεζης "Η γαληνη"

Ξεχασα καποιο....;Δε θυμαμαι

[Clemence]

Χαβιερ Θέρκας - Στρατιώτες της Σαλαμίνας

Υπέροχη η ταινία, καταπληκτικό το βιβλίο.

[Αφροδίτη]

ΈΝ ΨΥΧΡΩ¨ Τρούμαν Καπότε

Απλώς αριστούργημα. Το τέλειωσα σήμερα. Αξίζει πέρα για πέρα τη φήμη του. Μία από τις καλύτερες ανατομίες της ανθρώπινης ψυχής που έχετε διαβάσει ποτέ.

[ξενος]

δεν το τελειωσα ακομη, αρα δεν ξερω αν μετραει.νευρικες μαγισσες(terry prutchett)

[isis]

Ο ΚΑΙΡΟΣ ΤΩΝ ΧΡΥΣΑΝΘΕΜΩΝ του Μάνου Ελευθερίου, εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Από τα best sellers των τελευταίων ετών, είχε ακουστεί πολύ και είχε πάρει καλές κριτικές.

Ομολογώ ότι δεν το διάβασα ξεκούραστα.Ο Μάνος Ελευθερίου είναι κυρίως θεατρικός συγγραφέας και φυσικά στιχουργός και αυτό φαίνεται από τον τρόπο που γράφει.Άλλωστε και το θέμα που διαλέγει να πραγματευτεί έχει αντληθεί από το θέατρο.

Ξεκινάει όμορφα, αλλά κάνει κοιλιές σε κάποια σημεία ιδιαίτερα εκεί που επικρατούν οι μονόλογοι που θυμίζουν τους θεατρικούς αντίστοιχους.Έχει πάντως ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό-θεατρικό φινάλε που οδηγεί και στην κορύφωση του έργου.

Διαβάστε το αν σας αρέσει η θεατρική γραφή και ο χώρος του θεάτρου γενικώτερα.

[Clemence]

La Bicyclette Bleue by Regine Deforges

Η γαλλική απάντηση στο Όσα Παίρνει ο Άνεμος - είμαι στα μισά και δε μπορώ να σταματήσω το διάβασμα, θα επανέλθω. Τέλειο.

[γιατρίνα]

Το τελευταίο Βιβλίο που διάβασα - αν και ομολογώ ότι ήτο ολίγο αποσπασματική η μελέτη του λόγω εξεταστικής- είναι το : η ασθένεια του Σαξ , που παρουσιάζει την καθημερινή ζωή ενός σαραντάχρονου παθολόγου σε κάποιο γαλλικό προάστιο. Καλό ως μαρτυρία της καθημερινότητας που ταυτίζεται σε ικανό ποσοστό με την αντίστοιχη των ελευθέρων επαγγελματιών - ιατρών και στη χώρα μας. Φυσικά ποτέ η ζωή δεν ταυτίζεται με ένα διήγημα, εντούτοις το γεγονός ότι ο συγγραφέας του είναι και αυτός γιατρός, του δίνει κάποια ίσως αξιοπιστία ως προς την ανωτέρω ταύτιση. Ένα διαφορετικό από τα συνηθισμένα εν τέλει μυθιστορήματα ...

Πάρτε και μία κριτική :

Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΣΑΞ

Ο Μπρούνο Σαξ, ένας σαραντάρης παθολόγος, ζει και εργάζεται σε μια επαρχιακή πόλη της Γαλλίας. Μέσα από τις αφηγήσεις των ασθενών του, αποκαλύπτεται ολόκληρο το πλέγμα των σχέσεων μεταξύ των ατόμων που συνθέτουν μια μικροκοινωνία, με τους ανταγωνισμούς, τις φοβίες, τα πάθη, τις χαρές και τα καλά φυλαγμένα μυστικά τους. Ο ίδιος ο Σαξ είναι ένας "εξεγερμένος" γιατρός που καταγγέλλει την απανθρωπιά του ιατρικού επαγγέλματος, ένας ανθρωπιστής που τοποθετεί την ανακούφιση της ψυχής πάνω από τη θεραπεία του σώματος. Ποια είναι όμως η ασθένεια του ίδιου του γιατρού-ήρωα;

Tο πολυφωνικό αυτό μυθιστόρημα, που κυκλοφόρησε στη Γαλλία το 1998, έγινε γρήγορα μπεστ σέλερ (έχει πουλήσει πάνω από 600.000 αντίτυπα), κέρδισε το βραβείο Livre Inter, μεταφράστηκε σε πολλές χώρες και έγινε κινηματογραφική ταινία από τον Michel Deville.

«Ένα βιβλίο μέσα από το οποίο περνά η ζωή [...] Είναι ένα βιβλίο με εκπληκτική ανθρωπιά και ανοχή που οργανώνεται σαν μια θαυμαστή εποποιία [...] Μέσα από αυτή την ιστορία παρελαύνει η ανθρώπινη μοίρα [...] Ένα ιστορικό μυθιστόρημα του οποίου η επιτυχία εξαπλώνεται, όπως μια μεταδοτική ασθένεια.»

Το Βήμα

(20 Μαίου 2001)

[Αφροδίτη]

Το τελευταίο Βιβλίο που διάβασα - αν και ομολογώ ότι ήτο ολίγο αποσπασματική η μελέτη του λόγω εξεταστικής- είναι το : η ασθένεια του Σαξ , που παρουσιάζει την καθημερινή ζωή ενός σαραντάχρονου παθολόγου σε κάποιο γαλλικό προάστιο. Καλό ως μαρτυρία της καθημερινότητας που ταυτίζεται σε ικανό ποσοστό με την αντίστοιχη των ελευθέρων επαγγελματιών - ιατρών και στη χώρα μας. Φυσικά ποτέ η ζωή δεν ταυτίζεται με ένα διήγημα, εντούτοις το γεγονός ότι ο συγγραφέας του είναι και αυτός γιατρός, του δίνει κάποια ίσως αξιοπιστία ως προς την ανωτέρω ταύτιση. Ένα διαφορετικό από τα συνηθισμένα εν τέλει μυθιστορήματα ...

Πάρτε και μία κριτική :

Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΣΑΞ

Ο Μπρούνο Σαξ, ένας σαραντάρης παθολόγος, ζει και εργάζεται σε μια επαρχιακή πόλη της Γαλλίας. Μέσα από τις αφηγήσεις των ασθενών του, αποκαλύπτεται ολόκληρο το πλέγμα των σχέσεων μεταξύ των ατόμων που συνθέτουν μια μικροκοινωνία, με τους ανταγωνισμούς, τις φοβίες, τα πάθη, τις χαρές και τα καλά φυλαγμένα μυστικά τους. Ο ίδιος ο Σαξ είναι ένας "εξεγερμένος" γιατρός που καταγγέλλει την απανθρωπιά του ιατρικού επαγγέλματος, ένας ανθρωπιστής που τοποθετεί την ανακούφιση της ψυχής πάνω από τη θεραπεία του σώματος. Ποια είναι όμως η ασθένεια του ίδιου του γιατρού-ήρωα;

Tο πολυφωνικό αυτό μυθιστόρημα, που κυκλοφόρησε στη Γαλλία το 1998, έγινε γρήγορα μπεστ σέλερ (έχει πουλήσει πάνω από 600.000 αντίτυπα), κέρδισε το βραβείο Livre Inter, μεταφράστηκε σε πολλές χώρες και έγινε κινηματογραφική ταινία από τον Michel Deville.

«Ένα βιβλίο μέσα από το οποίο περνά η ζωή [...] Είναι ένα βιβλίο με εκπληκτική ανθρωπιά και ανοχή που οργανώνεται σαν μια θαυμαστή εποποιία [...] Μέσα από αυτή την ιστορία παρελαύνει η ανθρώπινη μοίρα [...] Ένα ιστορικό μυθιστόρημα του οποίου η επιτυχία εξαπλώνεται, όπως μια μεταδοτική ασθένεια.»

Το Βήμα

(20 Μαίου 2001)

Το χω διαβάσει κι εγώ. Είναι αρκετά αληθινό και καθόλου ηθικοδιδακτικό. Μαρέσει όταν γιατροί γράφουν βιβλία. Συνήθως πρόκειται για μια πολύ ρεαλιστική προσέγγιση της καθημερινότητας.

[γιατρίνα]

"Η ευλάβεια του ψοφιμιού",ALBERT LIBERTAD Εκδόσεις "Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης"

[Αφροδίτη]

Τα δύο διηγήματα του Γ.Βιζυηνού: ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ και ΤΟ ΜΟΝΟΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙΟΝ.

Είναι δύο μικρά αριστουργήματα.

[γιατρίνα]

"Το πεθαμένο λικέρ" - Γιάννης Ξανθούλης

Εκπληκτική ροή λόγου και μαζί μ΄αυτή παρασύρονται σε μια εκπληκτική λογοτεχνική δίνη χρώματα, μουσικές και περίεργα αρώματα της Αθήνας του '60." Έγραψε μιαν "Ερόικα" της Κυψέλης 1957-59, ένα ρέκβιεμ στην παιδική κι εφηβική ηλικία της ταυτόχρονα φρικιαστικής και γοητευτικής μετεμφυλιακής δεκαετίας, όπου υπήρχαν ακόμη η οικογένεια - πυρήνας και η μονοκατοικία, τα θερινά σινεμά του Λουκιανού και ο "Γκαούρ Ταρζάν" του Νίκου Ρούτσου, οι απολυμένοι μόλις απ' την ενορία αριστεροί κι οι χαφιέδες που τους παρακολουθούσαν, ο διάχυτος ερωτισμός και τα πικάπ που κλαίγανε "Ο σόλε μίο"... Βιβλίο αυτοβιογραφικό; Ας πούμε καλύτερα "βιωματικό" και "τραυματικό", γεμάτο στοιχεία προφανώς αληθινής ζωής."Απλά, Γιάννης Ξανθούλης και ίσως το καλύτερο μέχρι στιγμής μυθιστόρημα του.

[Al Neri]

"η χρυση εποχη" του gore vidal και "καραβατζιο" της helen langdon

[Αφροδίτη]

"ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ" του DEAN BAKOPOULOS

Ο Μπακόπουλος είναι Ελληνοαμερικάνος δεύτερης γενιάς. Το βιβλίο του μιλάει για τον κόσμο του, τον κόσμο των μεταναστών της Αμερικής, τον κόσμο των υποσχέσεων και των ματαιώσεων. Και...της φυγης στο φεγγάρι. Ένα πολύ καλό βιβλίο με στοιχεία μαγικού ρεαλισμού και δυνατούς χαρακτήρες που ξεγυμνώνουν την ψυχή τους μπροστά στα μάτια μας. Μια άλλη Αμερική χωρίς αμερικανικό όνειρο κι ένας νέος συγγραφέας με ελληνικές ρίζες σε μια πολύ δυνατή στιγμή.