Βιβλίων ανάγνωσμα…

[Είσαι αισιόδοξος? Όχι]

"Hotel Savoy" by Joseph Roth

[Clemence]

Τα παιδία του Χίτλερ από τις εκδόσεις Αλκυόν

Μια κοπέλα ταξιδεύει με τη μητέρα της στο Όσλο, όπου το 1943 γεννήθηκε σ’ ένα μαιευτήριο του προγράμματος Lebensborn. Εκεί θα ανακαλύψει «ολόκληρη την αλήθεια» για την καταγωγή της και την εμπλοκή της μητέρας της στην πολιτική των Ναζί. Ένα βιβλίο – μαρτυρία, όπου μέσα από τις σελίδες του θα έρθει στο φως η αλήθεια που κρυβόταν πίσω από ένα καλά υφασμένο πέπλο από ψέματα, συγκαλύψεις και διαψεύσεις.Ήδη από το 1935, ο Χάινριχ Χίμλερ είχε θέσει τα θεμέλια του προγράμματος Lebensborn και δημιούργησε τις πρώτες κλινικές. Γυναίκες της άριας φυλής θα έφερναν εκεί στον κόσμο τα εξώγαμα παιδιά τους – εφόσον, βέβαια, ανταποκρίνονταν στα «κληρονομικά» δεδομένα των Ναζί – μακριά από τον κόσμο και τα προβλήματα που μπορούσε να προκαλέσει. Γιατί τέτοια παιδιά χρειαζόταν ένας λαός, ο οποίος σκόπευε να κηρύξει έναν πόλεμο της «Κυρίαρχης Φυλής».Τουλάχιστον 9.000 παιδιά γεννήθηκαν από το 1941 έως το τέλος του πολέμου μόνο στα μαιευτήρια του προγράμματος Lebensborn του Όσλο. Ένα από αυτά ήταν και η Γκιζέλα Χάιντενράιχ.Το βιβλίο της διαθέτει εντυπωσιακή πυκνότητα και ένταση, ενώ με λογοτεχνικό ύφος αφηγείται μια ιστορία, η οποία είναι τελείως ασυνήθιστη – αφού πρόκειται για το πεπρωμένο ενός ανθρώπου που γεννήθηκε με βάση το πρόγραμμα Lebensborn. Ταυτόχρονα, όμως, αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για πολλές γυναίκες της μεταπολεμικής γενιάς απέναντι στη γενιά των γονιών τους και τη στάση τους την εποχή του Εθνικοσοσιαλισμού.

[Winmx]

Χε....τελειωσα και τα αλλα 2 βιβλια του Philip Kerr ....ηταν καταπληκτικα αν και δεν ειναι το ειδος μου.....

O χλωμος εγληματιας

εκδοσεις κεδρος

σελιδες 418

11 ευρω

Περιγραφη

Βερολίνο 1938. Η Γερμανία, υποταγμένη στη μεγαλομανία του Χίτλερ, φαίνεται έτοιμη να κατακτήσει τον κόσμο. Ενθουσιώδη κορίτσια από το Σύλλογο Γερμανίδων Κορασίδων, με κοτσιδάκια, μπότες, ναυτική φούστα και λευκή μπλούζα, κάνουν έρανο για το Πρόγραμμα Οικονομίας του Κόμματος, ενώ η Χιτλερική Νεολαία, μαγεμένη από το παραμύθι της ναζιστικής προπαγάνδας, παπαγαλίζει άχαρους ύμνους: Τη σημαία μας δες να κυματίζει λαμπρή/Τη σημαία μας για μια ζωή ειρηνική/Η σημαία μας στην αθανασία οδηγεί...

Ο Μπέρνι Γκούντερ συνεργάζεται με την Αστυνομία για την εξιχνίαση μιας σειράς αποτρόπαιων δολοφονιών με θύματα κορίτσια. Παράλληλα, σναλαμβάνει μια σημαντική υπόθεση που αφορά στην πάμπλουτη μεγαλοεκδότρια Λάνγκε. Ο ομοφυλόφιλος γιος της, σε μια κρίση πάθους είχε στείλει στον τότε εραστή του, τον δρα Κίντερμαν, μια σειρά από ιδιαίτερα "πικάντικα" γράμματα. Κάποιος εκβιαστής τα έχει κλέψει και απειλεί να τα παραδώσει στους ναζί, αν η φράου Λάνγκε δεν καταβάλει τα απαιτούμενα λύτρα. Με τον Χίτλερ στην εξουσία, η ομοφυλοφιλία του Ράινχαρντ Λάνγκε θα τον οδηγούσε σίγουρα σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης

Γερμανικο ρεκβιεμ

εκδοσεις Κεδρος

σελιδες 474

12 ευρω

Περιγραφη

Βερολίνο, 1947. Η αυτοκρατορία του Χίτλερ έχει καταρρεύσει σαν ένας χάρτινος πύργος. Η Γερμανία θυμίζει πλέον ξεπεσμένη ντίβα, που μέσα στα ερείπια ενός ένδοξου παρελθόντος μετρά τις απώλειες του πολέμου: μισογκρεμισμένα κτίρια, κατεστραμμένοι δρόμοι, άνθρωποι-φαντάσματα του παλιού τους εαυτού με δελτίο τροφίμων στο χέρι. Οι σκληροτράχηλοι Ιβάν του Κόκκινου Στρατού επιδίδονται σε κάθε λογής βιαιοπραγίες, ενώ οι Αμερικανοί στρατιώτες απολαμβάνουν τη «φιλόξενη» αγκαλιά των Γερμανίδων σε κακόφημα μπαρ. Σε κάποιον τοίχο, ένα μισοσβησμένο σύνθημα: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΑΓΑΠΕΣ...

Ο Μπέρνι Γκούντερ, παντρεμένος με τη δασκάλα-σερβιτόρα Κίρστεν, προσπαθεί να επιβιώσει σε μια πόλη που ασφυκτιά από την πείνα, τη μαύρη αγορά και την πορνεία. Κάποια στιγμή ανακαλύπτει ότι η γυναίκα του τον απατά μ' έναν Αμερικανό αξιωματικό. Ταυτόχρονα, ο παλιός του συνάδελφος Έμιλ Μπέκερ ζητά τη βοήθειά του, καθώς βρίσκεται φυλακισμένος στη Βιέννη, κατηγορούμενος για το φόνο ενός Αμερικανού λοχαγού. Αποφασισμένος να φύγει μακριά από την πόλη που τον πληγώνει και με την προοπτική μιας παχυλής αμοιβής, ο Μπέρνι αποφασίζει να αναλάβει την υπόθεση του Μπέκερ.

[Athlet force]

"ΟΧΤΩ " KATHERINE NEVILLE.

"Ενα μυστικό που ταξιδεύει στους αιώνες..."

"Ένας γρυφος που κέντρισε τις μεγαλύτερες πορσωπικότητες της ανθρωπότητας "

Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ.

Ένα καθηλωτικό θρίλερ που διατρέχει την ιστορία , ως μυθιστόρημα με την αναζήτηση ενός θυσαυρού που πλαισιώνεται από γρίφους , αντιθέσεις και περιπέτεια !

Καλό ταξίδι ..... σε όσους το επιλέξουν !!!

[sperrgebiet]

David Irving,ο Χίτλερ και οι στρατηγοί του.

Ξεκινάει εντυπωσιακά ο τύπος για να γίνει στη συνέχεια ένας απολογητής του χίτλερ.Πρώτη φορά είδα ιστορικό να συμφωνεί με όλες τις πολιτικές του Χίτλερ(εισβολή στη Σοβιετική Ενωση,ακόμα και τοπρόγραμμα πυραύλων που ο ίδιος ο Σπεερ ομολόγησε οτι ήταν αποτυχία).

Δεν είναι τελικά παράξενο που ο Irving είναι στη φυλακή παρά τη διασημότητά του ως ιστορικού.

Αυτοί οι Αγγλοι είναι περίεργοι.Ακου να δίνει δίκιο σε όλα στον Χίτλερ.

[dalia]

Από τα ποιό ζωντανά βιβλία που διάβασα είναι "Οι πύλες της φωτιάς " για τη μάχη των Θερμοπυλών

Πορώνεσαι τόσο που θες να γίνεις και εσύ ένας Λακεδαίμονας!

Νιώθεις οτι είσαι εκεί, πολύ καλύτερα από τους "300" (την ταινία)

αλλά δε θυμάμαι ούτε συγγραφέα, ούτε εκδοτικό οίκο...

(Μήπως είναι πρώιμο Altzheimer?)

[Doctor_7]

Στίβεν Πρεσφιλντ από τον Πατάκη...

Έπος...

[ho·mun·cu·li]

Στίβεν Πρεσφιλντ από τον Πατάκη...

Έπος...

καλε συ δε θα πρεπε να διαβαζεις ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΑ?????????????????????????????????????????????????????

[Rainman14]

Το παιδι εδινε Καρδιολογια την Παρασκευη...

Τωρα καταραμενη ΩΡΛ....

Κουραγιοο...

Μικρος Ιρλανδος--για να θυμηθουμε τα πολυυυυ παλιαα

[Doctor_7]

Μ' αρέσουν οι παρατηρήσεις... διορθώνομαι...

Τώρα μας τελείωσε η καρδιά...πάμε για άλλα...

[Ήρα]

Μαρκ Χαντον-Ποιος σκοτωσε το σκυλο τα μεσανυχτα?

Ήρωάς είναι ο Κρίστοφερ Μπουν, ένα παράξενο παιδί που το μυαλό του δουλεύει με τρόπο ιδιαίτερο. Ξέρει όλα τα κράτη και τις πρωτεύουσες του κόσμου, ξέρει πάρα πολλά για τα μαθηματικά αλλά πολύ λίγα για τους ανθρώπους. Του αρέσει να φτιάχνει χάρτες και σχεδιαγράμματα, λατρεύει τα αστυνομικά μυθιστορήματα και το κόκκινο χρώμα. Δεν του αρέσει το κίτρινο και το καφέ, δεν αντέχει να τον αγγίζουν και δεν μπορεί να πει ψέματα. Ένα βράδυ βρίσκει νεκρό το σκύλο της γειτόνισσάς του κι αποφασίζει να ξεδιαλύνει το μυστήριο. Η αναζήτησή του όμως θα τον παρασύρει σε μονοπάτια δύσβατα και θα κληθεί να ξεδιαλύνει άλλα μυστήρια, αυτά του κόσμου των μεγάλων, πολύ πιο περίπλοκα από το απλό "Ποιος σκότωσε το σκύλο"… Ένα εκπληκτικό σε σύλληψη μυθιστόρημα. Οι πιο λεπτές εκφάνσεις της παλέτας των συναισθημάτων περιγράφονται από ένα αγόρι που αδυνατεί να τα κατανοήσει!(απο εκδοσεις Ψυχογιος)

δεν εχω διαβασει πιο αληθινη περιγραφη για ενα αυτιστικο παιδι απο αυτην.

προσωπικα ,ενα βιβλιο κατατασσεται στα αγαπημενα μου , εαν εχω αγαπησει τον ηρωα του , εναν κατα καποιον τροπο τον εχω κανει λιγο δικο μου ,εαν εχω συγκινηθει μαζι του.

σιγουρα ο λογοτεχνικος Κριστοφερ ειναι ενας απο τους αγαπημενους μου ηρωες .οχι γιατι εχει αναγκη λυπησης και οικτου , αλλα γιατι τον θαυμασα , παρα τις νοητικες του αδυναμιες τα καταφερνει περιφημα , ''βγαζει τη γλωσσα'' στις πραγματικα μεγαλες δυσκολιες , με αντικειμενικα κριτηρια , για τις δικες του δυναμεις και νικαει, αρχιζοντας με τους φοβους του, ενα φωτεινο παραδειγμα για ολους μας.

το συνιστω ανεπιφυλακτα το παραπανω βιβλιο ,οχι μονο στους ενδιαφερομενους για ψυχιατρικονευρολογικες ειδικοτητες ,σαν μια πιο τρυφερη αναγνωση ενος ιατρικου θεματος ,καποιες φορες ειναι απαραιτητες και αυτες ,ειδικα οταν η κουραση μας αποσυντονιζει απο το τι μας τραβηξε σε ενα συγκεκριμενο κλαδο , και τοτε εχουμε αναγκη να ''ρομαντικεψουμε'' παλι την επιλογη μας , να της ξαναφορεσουμε τα πρωτα της , τα γιορτινα της ρουχα και να την αντικρυσουμε απο μακρια για να θυμηθουμε γιατι την αγαπησαμε .

το συνιστω στον καθενα μας αυτο το βιβλιο για να συνειδητοποιησουμε οτι ατομα με ειδικες αναγκες-η ειδικες ικανοτητες, οπως θελετε πειτε το , σημασια δεν εχουν τοσο οι τροποι ορισμου αλλα οι τροποι συμπεριφορας απεναντι τους , δεν ειναι ατομα που χρειαζονται τον οικτο μας ,και κυριως δεν χρειαζονται την επιδειξη της λυπης μας .

και τι γινεται σε οικογενειακο επιπεδο ?πως καταφερνουν οικογενειες να φιλτραρουν τα συναισθηματα τους και να μην σηκωσουν τα χερια ψηλα , να παραιτηθουν , να το σκασουν?αληθινα δυσκολο και με την ιδια συμπαθεια για τον Κριστοφερ θα ηταν φρονιμο να αγκαλιασουμε και τους γονεις του μην ξεχνοντας οτι τα ανθρωπινα ορια μερικες φορες τα ξεπερναμε αλλα αλλες φορες μας ξεπερνανε αυτα ,και τιποτε δεν ειναι προς κατακριση-γιατι εξω απο το χορο μπορεις ευκολα να τραγουδησεις καθε σκοπο που σου κατεβαινει τον οποιο αυτοματα ξεχνας οταν καλεισαι να τραγουδησεις στην μεση του κυκλου.

ενα πολυ τρυφερο βιβλιο ,γραμμενο σε πρωτο προσωπο ,μια ειρωνικη ματια στη λογικη των ''υγιων'' που καταφερνει να περιπλεξει πραγματα εξ ορισμου ευκολα και απλα , ενα παραμυθι απο τα αληθινα.

[Dr Lecter]

Συμφωνω απολυτα. Ειναι ενα μοναδικο βιβλιο! Το προτεινω ανεπιφυλακτα.

[Clemence]

Χρύσα Δημουλίδου - Μην πυροβολείτε τη νύφη.

...'' Δυστυχώς, στην εποχή μας είναι πολύ δύσκολο να τα βρουν οι άνθρωποι μεταξύ τους.

Και δεν μιλώ μόνο για παντρεμένους, αλλά γενικότερα.

Οι άνθρωποι έχουν χάσει την αγνότητα και την ανθρωπιά που τους διέκρινε κάποτε.

Δεν υπάρχουν πια ηθικοί κανόνες, δεν υπάρχει πια συνείδηση, και μερικές φορές αναρωτιέμαι

αν υπάρχει καν ψυχή. Όλα έχουν ισοπεδωθεί σε μια υλιστική ματαιότητα ενός αύριο που σκοτινιάζει

όλο και περισσότερο. Ο καθένας λειτουργεί σαν μονάδα και όχι σαν σύνολο, όπως είναι το σωστό.

Στο σταυρό των περισσοτέρων που προσκυνούν δε βρίσκεται ο Κύριος ημών Ιησούς, αλλά ένα χαρτονόμισμα,

που όσο πιο πολλά μηδενικά έχει πάνω του τόσο πιο πολλές είναι οι μετάνοιες. Εκεί κατάντησε ο άνθρωπος.

Να προσκυνά τα μηδενικά. Να ταυτίζεται μαζί τους. Να γίνεται ό ίδιος ένα ολόκληρο μηδενικό... Τα χρήματα και

οι απολαύσεις του σώματος είναι ο κύριος σκοπός του. Και ΄οταν οι άνθρωποι έχουν φτάσει σ' αυτό το σημείο,

τότε πως να στεριώσει ο γάμος, η οικογένεια, η φιλία, οι ανθρωπιά;''

... ''Αλήθεια, γνωρίζεις γιατί ο Κύριός μας και όλοι οι άγιοι έχουν φωτοστέφανο πάνω από το κεφάλι τους;

Κούνησε το κεφάλι αρνητικά.

Διότι εκπέμπουν τέτοιο εσωτερικό φως, που η αύρα που τους περιβάλει φωτίζεται. Όσο πιο βαθύ εσωτερικό

κόσμο έχει μια ανθρώπινη ύπαρξη τόσο πιο πολύ λάμπει το φως γύρω της. Κι αυτό, διότι λάμπει η ψυχή της.

Αν θες να γνωρίσεις την ψυχή του ανθρώπου, κοίταξε τα μάτια του. Αν είναι καθάρια σαν παιδικά, τότε είναι

αγνός. Αν είναι αστραφτερά σαν φως, τότε είναι ακέραιος. Αν σε κοιτάζουν κατάματα, τότε είναι γεμάτος

παγωμένα, τότε δεν έχει ψυχή. Και η ψυχή είναι το πολυτιμότερο

αγαθό στον άνθρωπο, όπως μια μπαταρία για ένα μηχάνημα. Χωρίς ψυχή, παιδί μου, είμαστε χαμένοι.''

ένα βιβλίο που περιγράφει την ανάγκη για αγάπη τόσο ζωηρά, όσο πιστά την εμπειρία της κακοποίησης μέσα σε μια σχέση, αξίζει να διαβαστεί. απ΄όλους. ειδικά απ΄όσες και όσους πιστεύουν ότι δεν το θέμα δεν τους αφορά.

[maria_tsek]

Και πιο κλασικά:

Το λάθος του Σαμαράκη

Το νούμερο 31328 του Βενέζη

Το ωραιότερο διήγημα του κόσμου του Κίπλινγκ

Ο κόσμος της Σοφίας του Γκάαρντερ

Θέλω μια ασυναγώνιστη πρόταση για το επόμενο βιβλίο που θα διαβάσω γιατί πρέπει να αξίζει τον κόπο που δεν διαβάζω για την εξεταστική....

[ho·mun·cu·li]

Και πιο κλασικά:

Το λάθος του Σαμαράκη

Το νούμερο 31328 του Βενέζη

Το ωραιότερο διήγημα του κόσμου του Κίπλινγκ

Ο κόσμος της Σοφίας του Γκάαρντερ

Θέλω μια ασυναγώνιστη πρόταση για το επόμενο βιβλίο που θα διαβάσω γιατί πρέπει να αξίζει τον κόπο που δεν διαβάζω για την εξεταστική....

Μυστικη Ιστορια-----Ντονα Ταρτ

[Rainman14]

Ο Δαιμονας του Laplace

[bad_samaritan]

το δωρο της ψυχοθεραπειας ιρβιν γιαλομ

και ξεκινησα το "θεωρια και πραξη της ομαδικης ψυχοθεραπειας" του γιαλομ

αυτά τα βιβλία έπρεπε να τα διδασκόμαστε στο λύκειο )))))))))

[Αφροδίτη]

Ο ΧΑΡΙ ΠΟΤΕΡ ΚΑΙ ΟΙ ΚΛΗΡΟΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Ωραίο ήταν. Αυτό που μ άρεσε περισσότερο ήταν οι αντιφασεις στις οποίες έπεφταν οι ήρωες, οι αμφιβολίες, τα πισωγυρίσματα. Έκαναν την ιστορία αληθοφανή και έδειχναν τη σταδιακή ωρίμανση των ηρώων-είναι πλέον 17 χρόνων. Ακόμη κι η αυθεντία του Ντάμπλντορ αρχίζει ν αμφισβητείται. Το πιο ωραίο κεφάλαιο για μένα ήταν εκείνο που ο Χάρι μαθαίνει όλη την αλήθεια διαβάζοντας στην κιβωτό των στοχασμών τις σκέψεις του Σνέιπ. Όλα είναι διαφορετικά απ ό,τι φαίνονταν. Η αλήθεια είναι συγκλονιστική, αναπάντεχη και δίνει τη λύση του έργου.

Οι αξίες της αυτοθυσίας, της φιλίας και της πίστης στο καλό κάνουν τη σειρά του Χάρι Πότερ κλασική, κι ας λένε οι ανεγκέφαλοι ότι σπρώχνει τα παιδιά στην ενασχόληση με τη μαγεία.....

[mihiatrik]

Διάβασα (τον τελευταίο μήνα) :

1) A Deeper Shade of Blue του Paul Johnston

2) Dreamcatchers and Dreamscapes του Steven King

3) Οι αδελφοί Καραμαζώφ του Ντοστοργιέφσκι

Αυτά. Κανείς διάβασε κάποιο από αυτά;;; Περιμένω γνώμες..

[tik-tak]

"Η μεγάλη χίμαιρα"  του Μ.Καραγάτση , εκδ Εστία

όταν ξεκίνησα να το διαβάζω , σκέφτηκα οτι πρόκειται για απλοϊκό ερωτικό

μυθιστόρημα τύπου βίπερ...χιιχιχ....μόνο που στην περίπτωση αυτή υπήρχαν

εξαίσιες παρομοιώσεις , προσωποποιήσεις , μεταφορές κια χρησιμοποιούνταν

λέξεις ικανές να υπηρετήσουν και να αναδείξουν σε μέγιστο βαθμό πανέμορφες

εικονες και μελωδίες....

Βλέπουμε τη Μαρίνα , μια νεαρή Γαλλίδα, που ερωτεύεται με την πρωτη ματιά

το Γιάννη, τον έλληνα καπετάνιο, και τον ακολουθεί στην πατρίδα του

κόβοντας κάθε επαφή με τις ρίζες της και την προηγούμενη ζωή της...Ο βίος τους

χαίρει εύνοιας και ευτυχίας , καθώς υπάρχει συμφωνία στο σεξουαλικό,πνευματικό

τομέα και αλληλοσεβασμός...Στον κόσμο ήρθε και η κορούλα τους, η Αννούλα.

Γύρω από το ζευγάρι αυτό κινούνται η απόμακρη και αρνητική πεθερά και

ο γοητευτικός αδερφός του Γιάννη, ο Μηνάς.

Ενω υπήρχε η εντύπωση οτι όλα εχουν χτιστεί πάνω σε γερά θεμέλια,

αρχίζει και γίνεται αντιληπτό οτι τα πάντα συγκρατούνται στη θέσή τους με

λεπτά νημάτια...και ξεκινά "ένας φαύλος κύκλος έρωτα και θανάτου"

* μου άρεσαν πολύ οι διηγήσεις που αναφέρονταν στις Μοίρες και πώς

τα στοιχεία της φύσης , μαζί οι θεοι και οι δαιμονες, εξυπηρετούσαν

τα σχέδια του Ριζικού.

* δάκρυσα διαβάζοντας το βιβλίο 2 φορές.... ...

στην περιγραφή του θανάτου του 16χρονου ναύτη

και στο θανατο της Αννούλας.

* το βιβλίο εχει πανέμορφες εικόνες, ο συγγραφέας χρησιμοποιησε

λέξεις μεστές σε αισθήσεις. Μου έφερε στο νου τις παρομοιώσεις που

κάνει ο Όμηρος...

* μου δόθηκε η εντύπωση οτι στο βιβλίο αυτό  εκφράζεται η 

τραγικότητα που απορρέει απο μια σειρά δυστυχιών , που προκύπτουν

όταν συμβεί η "ύβρις" , όταν γίνει υπέρβαση του μέτρου. Μπορεί, άραγε,

να αντιληφθεί ο άνθρωπος οτι φθανει κοντά στο να διαπράξει ύβρι; 'Η δεν

υπάρχει σαφής προειδοποίηση,σαφές διαχωριστικό όριο; Η πορεία πέρα από

το "μέτρο" φθάνει πάντοτε ως τον πάτο του πηγαδιού;;

[ho·mun·cu·li]

Περι θανατου---Jose Saramago

Ο μιτος ξεκινα με την--προσωποποιημενη--θανατο (la morte: θηλυκου γενους στα πορτογαλικα) να αποφασιζει μια ωραια πρωια να αναστειλει τις δραστηριοτητες της. Κανενας δεν πεθαινει στη Xωρα για εξι ολοκληρους μηνες. Χαος και αναταραχη. Ασφαλιστικες εταιριες (αν και τελικα βρισκουν λυση πρωτες στο προβλημα τους), τα ευαγη ιδρυματα, οι θρησκευτικοι προυχοντες, οι ιδιοκτητες γραφειων τελετων, οι οικονομολογοι-αναλυτες, ολοι γκρινιαζουν για τα προβληματα που προκυπτουν απο το αναπαντεχο γεγονος. Τελικα η μαφφια (με δυο "φ" για να ξεχωριζει απο την αλλη μαφια) αναλαμβανει τη θανατωση εκεινων που μηνες, βδομαδες, μερες χαροπαλευουν ματαια. Ετσι κι αλλιως ουτε να ζησουν προκειται, ουτε να πεθανουν. Κι οταν η πολιτεια αναγκαζεται να υποχωρισει στα μουλωχτα στις απαιτησεις της μαφφιας, η θανατος το ιδιο ξαφνικα αναλαμβανει παλι δραση... Ωσπου ενα μυστηριο γεγονος την αναστατωνει για πρωτη φορα στα τοσα εκατομμυρια χρονια της δρασης της.

Ο συγγραφεας υπαινισσεται πως ισως... ισως η θανατος μπορει να νικηθει. Δεν ειναι τοσο τρομερα ατεγκη. Τοσο κυνικα ασυγκινητη. Τοσο παγερα ταγμενη στο πεπρωμενο της. Δηλαδη μεχρι τωρα ητανε. Οπου τη λεξη "τωρα" αντικατεστησε την με το "οταν συναντησε εκεινον". Και οπου εκεινος δεν ηταν τιποτα ιδιαιτερο. Ενας πενηνταρης μουσικος, μοναχικος και εργενης, με κανονικη εμφανιση και συντροφια το σκυλο του.

Κι ομως! Ο αντρας αυτος ειναι που μπορεσε να νικησει τη θανατο. Να ανατρεψει τον κοσμο της και τις παναρχαιες νορμες της. Πως?, αναρωτιεστε. Ε, μα ελατε τωρα... Το 'χετε ηδη καταλαβει...

Μεσω του ερωτα φυσικα--τι αλλο θα μπορουσε να λυγισει τη θανατο?

[Αφροδίτη]

ΡΕΒΕΚΚΑ -ΔΑΦΝΗ ΝΤΙ ΜΩΡΙΕ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ

Κλασικό, παλιό βιβλίο, που έγινε και ταινία από τον Χίτσκοκ.

Μία νεαρή γυναίκα παντρεύεται έναν πλουσιο χήρο και μετακομίζει στο κτήμα του, το Μαντερλέυ. Η πρώτη του σύζυγος μια αριστοκρατική καλλονή είχε βρει τραγικό θάνατο από πνιγμό μόλις την προηγούμενη χρονιά. 'Ολοι τη συγκρίνουν με τη νεκρή, τη Ρεβέκκα κι η σύγκριση αυτή τη φέρνει σε μειονεκτική θέση, την κάνει ανασφαλή και δυστυχισμένη.

Η Ρεβέκκα κυριαρχεί στο σπίτι κι αυτή είναι ένα ασήμαντο υποκατάστατο, η ασήμαντη σκιά της. .Ώσπου..... γίνεται η ανατροπή. Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Οι αποκαλύψεις διαδέχονται η μία την άλλη και κρατάνε το ενδιαφέρον αμείωτο μέχρι τέλους.

Δεν είναι μόνο ένα πολύ καλό αστυνομικό. Είναι και μία εκπληκτική αναπαράσταση της ζωής στην αγγλική ύπαιθρο του προηγούμενου αιώνα.

[Αφροδίτη]

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕ ΝΕΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ 2

Το δευτερο μερος με τις περιπέτειες του μικρού Νικόλα. Το απόλαυσα από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα! Νομίζω ότι είναι καλύτερο από το 1. Οι ιστορίες είναι πρωτότυπες, και το χιούμορ καταπληκτικό. Το πιο συμπαθητικό πιτσιρίκι της "παιδικής" λογοτεχνίας!

[Winmx]

Τι σας εχω...τι σας εχω !Πολυ καλο βιβλιο....θριλερακι.Μεσα σε 4 ωρες που εκανα για να γυρισω πισω το διαβασα ολο!( ε ειχαμε κατι απροοπτα ως συνηθως....επιβατες με πλαστα διαβατηρια).Διαβαζεται πολυ ευκολα και στα γαλλικα.

emstar emstar

Sebastien Japrisot

Piege pour cendrillon (ναι ξερω λειπουν μειρκοι τονοι)

Παγιδα για τη Σταχτοπουτα

εκδοσεις Κεδρος

σελιδες 213

10 ευρω

σειρα "Μαυρο βελουδο"

Περιγραφή: Είμαι η Μισέλ ή η Ντομένικα; Είμαι το επιπόλαιο πλουσιοκόριτσο ή η πανέξυπνη Σταχτοπούτα; Έπεσα σε παγίδα ή σχεδίασα ένα φόνο; Είμαι το θύμα ή ο θύτης; Θυμάμαι ή προσπαθώ να ξεχάσω; Θα ζήσω ή θα...

Αυτή είναι η ιστορία ενός φόνου. Μια νεά γυναίκα συνέρχεται στο νοσοκομείο ύστερα από ένα τρομερό ατύχημα, όπου κάηκε η φίλη της. Με άλλο πρόσωπο. Με καινούργια ζωή. Με σκόρπιες αναμνήσεις. Η αμνησία είναι κάτι που δεν είχε υπολογίσει κανείς.

[veterinarian]

Ξαναδιάβασα μετά από πολλά χρόνια το "The Dice Man" του George Cockcroft (ψευδώνυμο Luke Rhinehart). Πολύ καλό, γεμάτο ψυχεδέλεια και τρέλα. Ποιος θέλει άλλωστε να είναι λογικός;

Μερικές πληροφορίες από τη Wiki:

The Dice Man is a comedic novel published in 1971 by George Cockcroft under the pen name Luke Rhinehart and tells the story of a psychiatrist who begins making life decisions based on the casting of dice. The novel is noted for its subversivity, anti-psychiatry sentiments and for reflecting moods of the early 1970s. Due to its subversive nature and chapters concerned with controversial issues such as rape, murder and sexual experimentation, it was banned in several countries^{[verification needed]}. Upon its initial publication, the cover bore the confident subheader, "This book can change your life" and quickly became a modern cult classic.

The book went through a number of republishings - in the United States it acquired the even more confident subheader "Few novels can change your life. This one will", in spite of its being a highly edited version of the original.^{[verification needed]} Perhaps because of this, and despite the author and the character both being from the USA, it was initially less successful than in the United Kingdom and Scandinavia. After a further UK reprint in 2003, The Dice Man enjoyed something of a miniature comeback as it was introduced to a new generation.

The themes of the book are continued in two other novels, The Search for the Dice Man and Adventures of Wim and a companion title, The Book of the Die.

Plot summary

The book tells the story of a psychiatrist named Luke Rhinehart who, feeling bored and unfulfilled in life, starts making decisions about what to do based on a roll of a die. Along the way, there is sex, rape, murder, "dice parties", breakouts by psychiatric patients, and various corporate and governmental machines being put into a spin. There is also a description of the cult that starts to develop around the man, and the psychological research he initiates, such as the "Fuck without Fear for Fun and Profit" program.