Singularity Δημοσιεύτηκε 3 Νοεμβρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 3 Νοεμβρίου 2005 Μανώλης Καλομοίρης Η ζωή μου και η τέχνη μου Απομνημονεύματα (1883 - 1908) Ο μεγάλος έλληνας συνθέτης γράφει για τα παιδικά του χρόνια, τις σπουδές του στην Βιέννη, την ζωή του στο Χάρκοβο, το γλωσσικό ζήτημα και άλλα. Εκδόσεις Νεφέλη Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Juliette Δημοσιεύτηκε 3 Νοεμβρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 3 Νοεμβρίου 2005 Το'ξερα ότι μετά τη Λεβεντιά όλο και κάποιο κουσούρι θα μας μείνει Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Αφροδίτη Δημοσιεύτηκε 4 Νοεμβρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 4 Νοεμβρίου 2005 Τέλειωσα τον "ΙΣΤΟΡΙΚΟ" της Elizabeth Kostova, εκδ. Λιβάνη. Πραγματεύεται το θρύλο του κόμη Δράκουλα, που ως γνωστόν υπήρξε υπαρκτό πρόσωπο. Ηταν ο Βλαντ Τσέπες, ηγεμόνας της Βλαχίας το 15ο αιώνα, που υπερασπίστηκε τα εδάφη του πολεμώντας τους Οθωμανούς. Φυσικά το βιβλίο είναι μυθιστόρημα κι όχι Ιστορία, με αρκετή μυθοπλασία γύρω από νεκροζώντανους και μεσαιωνικές εκκλησίες, κρύπτες κλπ. Όλα αυτά μου φάνηκαν αρκετά γοητευτικά όταν διάβασα την περίληψη στο οπισθόφυλλο, αλλά το βιβλίο δε μου είπε πολλά πράγματα. Κατά τη γνώμη μου, είναι αρκετά φλύαρο, χωρίς σασπένς και ιδιαίτερη πλοκή. Το μόνο που αξίζει είναι οι ιστορικές πληροφορίες, που είναι όμως λίγες. Είναι πολυδιαφημισμένο ( θα το είδατε ακόμη και σε στάσεις λεωφορείων) αλλά προσωπικά το θεωρώ υπερτιμημένο. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
ho·mun·cu·li Δημοσιεύτηκε 13 Νοεμβρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 13 Νοεμβρίου 2005 Πριν λιγες μερες τελειωσα το "Γυριστε τον Γαλαξια με ωτοστοπ" του Douglas Adams....Θεικο! Το συστηνω ανεπιφυλακτα! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Αφροδίτη Δημοσιεύτηκε 24 Νοεμβρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 24 Νοεμβρίου 2005 "Ο ΧΑΡΙ ΠΟΤΕΡ ΚΑΙ Ο ΗΜΙΑΙΜΟΣ ΠΡΙΓΚΙΨ" Νομίζω ότι είναι το καλύτερο της σειράς. Πολύ πιο ώριμο ύφος, ξεφεύγει από το παιδικό, οι ήρωες εξάλλου κλείνουν τα 17. Διαβάζεται απνευστί και δε θέλεις να το αφήσεις. Το τέλος έχει μεγάλες ανατροπές και μια δυσάρεστη εξέλιξη. Προσωπικά, λατρεύω το συγκεκριμένο μύθο και στεναχωρήθηκα... Δε λέω τίποτε άλλο για να μη χαλάσω την έκπληξη σε όποιον το διαβάσει. Η συγγραφέας καταφέρνει να σε βάλει στο mood του βιβλίου και συμπάσχεις. Διαβάστε το!!! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
newdoctor Δημοσιεύτηκε 5 Δεκεμβρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 5 Δεκεμβρίου 2005 ΤΟ ΑΣΠΡΟ ΡΑΣΟ του ΜΑΡΚΑΚΗ ΓΙΩΡΓΗ http://www.protoporia.gr/protoporia/produc...801C7GPGUGEF1C7 ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΒΙΒΛΙΟ! Πρέπει να διαβαστεί από κάθε νέο ιατρό ή φοιτητή. συγκινητικότατο...όλη η ηθική & τα διλήμματα ενός ιατρού με απλές-πραγματικές-ιστορίες! 5/5 Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Αφροδίτη Δημοσιεύτηκε 6 Δεκεμβρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 6 Δεκεμβρίου 2005 "ΠΩΣ ΕΓΙΜΝΑ ΒΛΑΚΑΣ" Ένα βιβλίο-έκπληξη κατά της βλακείας! Καυστικό, με πανέξυπνο χιούμορ, σατιρίζει την αποχαύνωση και τη "μοδάτη" αποβλάκωση της εποχής μας, τη φασιστική ομοιομορφία των σημερινών προτύπων και εξάρει την ανάγκη για διαφορετικότητα και αυτοπραγμάτωση. Ο συγγραφέας είναι ένας νεαρός Γάλλος που αποτυπώνει εξαιρετικά τη σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη κοινωνία μας και τη ναρκωμένη συνείδηση του Δυτικού Κόσμου. Το βιβλίο είναι βαθιά πολιτικό και κοινωνικό, όμως χωρίς καθόλου ηθικοδιδακτικό χαρακτήρα---το αντίθετο με άφθονο γέλιο και αυτοσαρκασμό. Ένα φαινομενικά απλό βιβλίο με μεγάλο ειδικό βάρος. Σας το προτείνω. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Dr Lecter Δημοσιεύτηκε 6 Δεκεμβρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 6 Δεκεμβρίου 2005 THE BOOK OF DISQUIET by Fernando Pessoa A factless autobiography This book is a collection of the diaries of Fernando Pessoa. It was published after his death after his diaries were found in a trunk. Thank God they were found! This book is part philosophy, part poetry, part biography. It is by far the most honest account of the human condition that you can find in world literature. His writing is superb, more beautiful than any poem and more thoughtful than any philosophy. I believe this book is the BEST BOOK OF ALL TIME and is unbelievable that Fernando Pessoa who wrote this masterpiece is not well known!!!! He deserves to be awarded 10 Nobel Prizes for this book. Anyway, words alone cannot describe that book because when you read it you also feel it. One piece of advice: Do not read it all at once because it can become tedious. You have to read it in small doses. It is like the finest wine in the world that you have to drink slowly because its flavour is too strong and because it is so precious. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
lullaby17 Δημοσιεύτηκε 17 Δεκεμβρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 17 Δεκεμβρίου 2005 hi! καποις ειχε αναφερει τη μεγαλη χιμαιρα.. το εχω διαβασει καιρο τωρα αλλα ειναι απο αυτα που σου μενουν ..συγκλονιστικο! βρηκα αυτη τη περιληψη αλλα αν δεν σας πειθει σας αναφερω απλα η αφηγηση του Καραγατση ειναι απιστευτη.. «Η Μεγάλη Χίμαιρα» είναι ένα λεπτομερές ψυχογράφημα. Ο συγγραφέας καταπιάνεται με έναν γυναικείο χαρακτήρα και τον αναλύει συστηματικά. Είναι η ιστορία της Μαρίνας, μιας νεαρής Γαλλίδας που ερωτεύεται, παντρεύεται και ακολουθεί τον άντρα της στη Σύρα, στο πατρικό του σπίτι της Επισκοπής. Εκεί ζεί, κάτω από τον βαρύ, αποδοκιμαστικό ίσκιο της πεθεράς της. Καθώς η Μαρίνα συνδέει την τύχη της με τα βαπόρια του άντρα της, κάθε ψυχική αναταραχή της έχει περίεργες συνέπειες πάνω στη ζωή τους. Όταν έρχεται η οικονομική καταστροφή που είναι συνδεδεμένη με την ψυχική φθορά της ηρωίδας, τότε όλα μπαίνουν στο φαύλο κύκλο του έρωτα και του θανάτου. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
γιατρίνα Δημοσιεύτηκε 29 Δεκεμβρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 29 Δεκεμβρίου 2005 Πολύ καλό βιβλίο που διάβασα τελευταία θεωρώ το " Όταν έκλαψε ο Νίτσε" του Γιαλομ. Είναι μια εξαιρετική περιγραφή της ομορφιάς του να εξιχνιάζεις την ψυχική ιδιαιτερότητα ενός παράξενου φιλοσόφου, μηδενιστή κατά άλλους. Πρόσφατα, τελείωσα το "Ο άνθρωπος αντίγραφο", του Τζοσέ Σαραμάγκου.Κυκλοφορεί από τον Καστανιώτη.Όχι εξαιρετική πλοκή, αλλά καλό ως ψυχογράφημα, γενικό, του ανθρώπου του σήμερα.Δοκιμάστε το όσοι αντιμετωπίζετε τον προβληματισμό της σύλληψης του είναι σας!Ξεκίνησα και το βιβλίο "Περί του όντος και της ουσίας", Θωμάς Ακινάτης! Ο "συγγραφεύς", πολυδιαβασμένος, λόγιος και μοναχός του Μεσαίωνα,(εξέχουσα φυσιογνωμία της εποχής), αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους μελετητές του Αριστοτέλη και η μελέτη αυτή αποτυπώνεται με σημαντικά της ίχνη, σε τούτο το βιβλίο!Εξαιρετική εισαγωγή.Για όσους αναζητούν να πάρουν μια μικρή γεύση του μεγαλείου της φιλοσοφικής θεώρησης του ανθρώπου, με τα μάτια του Αριστοτέλη και τη γραφή ενός μοναχού του Μεσαίωνα. : Ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει μέχρι τώρα, θεωρώ το "Το όνειρο της λογικής", του Anthony Gottlieb. O Anthony Gottlieb,είναι αρχισυντάκτης του περιοδικού The Economist, ενώ παράλληλα έχει σπουδάσει Φιλοσοφία στο Κέμπριντζ και είναι επισκέπτης καθηγητής στο Χάρβαρντ.Το συγκεκριμένο βιβλίο,λοιπόν, είναι γραμμένο από ένα δημοσιογράφο και περιλαμβάνει με τρόπο γλαφυρότατο τη μισή και πλεόν ιστορία της Φιλοσοφίας. Πιο ενημερωμένο ακόμη και από βιβλία αρκετών ακαδημαϊκών, είναι εύληπτο και εκλαϊκευμένο, κατάλληλο ακόμη και για γιατρούς!!!!!!!!!!!Διαβάστε το, ανεπιφύλακτα. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
mixmavros Δημοσιεύτηκε 29 Δεκεμβρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 29 Δεκεμβρίου 2005 Λίγο ετεροχρονισμένα βέβαια... αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ! Το καλοκαίρι λοιπόν κάποια από τα βιβλία που θυμάμαι να διάβασα ήταν ο "Κώδικας Da Vinci" και ο "Αρκτικός Κύκλος" του Dan Brown και η "Μητέρα Στάχτη" του Αλέξη Σταμάτη. Ο "Κώδικας Da Vinci" ήταν πράγματι πολύ ωραίο βιβλίο και ενώ στην αρχή το σνόμπαρα λίγο, με το που το ξεκίνησα δεν μπορούσα να το σταματήσω!! Πολύ καλή πλοκή, δουλεμένο σενάριο, ρεαλιστικό (αρκετά) και χωρίς κενά όπου χάνεται το ενδιαφέρον ή κουράζεται ο αναγνώστης. Το προτείνω ανεπιφύλακτα! Δυστυχώς δεν ισχύει το ίδιο για τον "Αρκτικό Κύκλο" του ίδιου συγγραφέα. Το βιβλίο άρχιζε πολύ δυνατά, αλλά μετά από την εντυπωσιακή αρχή... χάνεται. Μου θύμισε πολύ Stephen King και Tom Clancy. Έχει κάποια από τα στοιχεία του Κώδικα Da Vinci αλλά κατά τα άλλα με απογοήτευσε... Ίσως γιατί έχω βαρεθεί λιγάκι τους παραπάνω συγγραφείς... Τέλος, η "Μητέρα Στάχτη" είναι ένα βιβλίο worth to read. Σας παραθέτω την πλοκή: "Ο πατέρας δυνάστης, ηδονοθήρας, ανήθικος. Η μητέρα θρησκόληπτη, υπερβατική, υποταγμένη. Τα 3 παιδιά, σκορπισμένα εδώ και εκεί, προσπαθούν να ξορκίσουν τα βαριά οικογενειακά μυστικά που κανείς δεν θέλει να αντικρύσει κατάματα. Το σεληνιακό τοπίο της Σαντορίνης συντηρεί τις σχέσιες σε υψηλές θερμοκρασίες. Χρόνια μετά, ο πατέρας τους καλεί να περάσουν το Πάσχα στο οικογενειακό σπίτι, στην Οία. Εκείνοι έρχονται στο νησί, χωρίς να φαντάζονται ότι το επόμενο δεκαήμερο θα ζήσουν τα συγκλονιστικότερα ίσως γεγονότα της ζωής τους. Οι ψυχές ανάβουν, παλιά και νέα φαντάσματα κάνουν την εμφάνισή τους. Εκείνο όμως που θα συμβεί είναι κάτι που δεν το χωράει εύκολα ο νους του ανθρώπου. Ο νόμος, η πίστη, η λογική δεν αρκούν να το εξηγήσουν. Και τότε ο Άλκης, ο μικρότερος, θα φυσήξει τη στάχτη από τα μάτια και, ενδυναμωμένος από τη μαγεία του έρωτα, θα κάνει μια βαθιά κατάδυση ως τα έγκατα της ανθρώπινης φύσης για να γνωρίσει τις ανεξήγητες δυνάμεις που κινούν τη ζωή μας." Δεν ξέρω τι καταλάβατε , αλλά πρόκειται για ένα βιβλίο που αναδεικνύει τη δύναμη των συναισθημάτων και θίγει την πραγματικότητα της κοινωνίας μας (ή ίσως και της κοινωνίας μιας γενιάς πριν). Αυτά... προς το παρόν! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
newdoctor Δημοσιεύτηκε 1 Ιανουαρίου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 1 Ιανουαρίου 2006 Να διαβάσετε αυτό το βιβλίο όλοι οι (μέλλοντες) γιατροί και απαράιτητα όσοι θα γίνουν νευρολόγοι, ψυχίατροι ή οφθαλμίατροι ή θα ασχοληθούν με εγκεφαλικά! πολύ καλό,μαθαίνει πως λειτουργεί ο εγκέφαλος με απλά λόγια και απαντά σε πολλά ερωτήματα! 5 στα 5 ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
MoNkEy mAn Δημοσιεύτηκε 1 Ιανουαρίου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 1 Ιανουαρίου 2006 Ο Μαρξ στο Σόχο, του Χάουαρντ Ζιν. Βασικά είναι το κείμενο από ένα θεατρικό μονόλογο (παίζεται τώρα σε ένα θέατρο στην Αθήνα νομίζω). Ο Μαρξ, απαυδισμένος από τις επιθέσεις που δέχεται μετά θάνατον, ζητάει απ΄λο τις αρμόδιες αρχές του άλλου κόσμου να επιστρέψει στη ζωή για να αποκαταστήσει την αλήθεια. Φτάνει στο Σόχο της Νέας Υόρκης από λάθος, αντί να επιστρέψει σε αυτό του Λονδίνου όπου έζησε κάποια χρόνια από τη ζωή του και, απευθυνόμενος σε ένα σύγχρονο ακροατήριο μιλάει σε πρώτο πρόσωπο για τη ζωή του και υπερασπίζεται την επικαιρότητα των ιδεών του. Πολύ καλό, 5/5 Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Amelie Δημοσιεύτηκε 2 Ιανουαρίου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 2 Ιανουαρίου 2006 Μαζί-Αννά Γκαβαλντά Το ευρωπαΪκό μπεστ-σέλλερ, το βιβλίο που συναγωνίστηκε για πολλές εβδομάδες τον στις λίστες των "ευπώλητων" ακόμα και τον "Κώδικα Ντα Βίντσι" δεν αφηγείται μυστικά και συνωμοσίες. Αφηγείται, απλώς, μια ιστορία αγάπης... Στο Παρίσι, πολύ κοντά στον Πύργο του Άιφελ, 4 άνθρωποι που δεν έχουν τίποτα κοινό μεταξύ τους αποφασίζουν να μείνουν κάτω από την ίδια στέγη, να "φτιάξουν" μια ιδιόμορφη οικογένεια. Ένας αριστοκράτης που τραυλίζει, μια νεαρή γυναίκα απογοητευμένη από τη ζωή, μια ξεροκέφαλη γιαγιά κι ένας αγροίκος μάγειρας γεφυρώνουν τις διαφορές μεταξύ τους και γνωρίζουν μια μορφή αγάπης χωρίς ιδιοτέλειες. Το Μαζί είναι η θεωρία του ντόμινο, αλλά από την ανάποδη-οι 4 ήρωες στηρίζονται ο ένας στον άλλον, κι ωστόσο αντί να πέφτουν ο ένας πίσω από τον άλλον, καταφέρνουν να στέκονται όρθιοι και να σηκώνονται ακόμα ψηλότερα.... ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Το διάβασα "μονορούφι" μέσα σε μια μέρα, κάπου ανάμεσα σε χαρτομάντηλα και ατελείωτα δάκρυα. Είχα την αίσθηση πως αυτός που μου έκανε δώρο το εν λόγω βιβλίο έπαιζε με τα νεύρα μου, μια που κάθε 5 σελίδες έβλεπα κάτι από τη σχέση μας και τους χαρακτήρες μας. Σαν η δική μας ιστορία να λειτούργησε βάσει συγκεκριμένων οδηγιών... Θλιβερό μα και μαγικό συνάμα... Ένα βιβλίο μάλλον στενόχωρο θα έλεγα, αλλά και με μεγάλες δόσεις αισιοδοξίας, και με "σκηνές" κ "γεγονότα" που αποδεικνύουν στον αναγνώστη πως σε αυτή τη ζωή ποτέ δεν είναι αργά για τίποτα. Και πως ακόμα κι αν έχεις πάρει την κατρακύλα, όλο και κάποιο χέρι θα βρεθεί να σε στηρίξει και δεν θα χαθείς. Κι αν πάλι δεν βρίσκεται κανένα χέρι εκεί κοντά ...κάπου μέσα μας όλοι κρύβουμε μια δύναμη που μπορεί να μας βγάλει από το σκοτάδι................ Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
bromptonista Δημοσιεύτηκε 5 Ιανουαρίου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 5 Ιανουαρίου 2006 Το βιβλίο του Βαγγέλη Καλούση, "Η Δικαιοσύνη και η Αλήθεια" είναι η πρόταση των Εκδόσεων ΚΑΚΤΟΣ προς την ελληνική και την παγκόσμια κοινωνία, για να παραφράσουμε λίγο τη διαφήμιση του εκδότη. Στις 342 σελίδες του ο αναγνώστης θα βρει τη λύτρωση από τα κάθε λογής σκουπίδια που μας κατακλύζουν αυτή την εποχή... "Το Κακό, η λεγόμενη γκρίζα ζώνη της ζωής, ενδιέφερε ανέκαθεν την Τέχνη και όχι μόνον. Η παθολογία του κοινωνικού βίου είναι ο μέγας κοινός τόπος όλων των λογοτεχνιών του κόσμου. Το κείμενο-μαρτυρία είναι η ακτινογραφία της δεδομένης συγκυρίας, ενίοτε τραγικής. Να θυμηθούμε εδώ το αριστουργηματικό μυθιστορηματικό ντοκυμανταίρ του Τρούμαν Καπότε, το "Εν ψυχρώ", στο οποίο πρωταγωνιστούν, ως γνωστόν, τυπικοί εγκληματίες που φονεύουν κατά συρροήν αθώα άτομα, μεταξύ των οποίων και ανηλίκους. Ακόμη πιο συναρπαστική είναι η περιπτωσιολογία εκείνη που αφορά στα αδικήματα της ίδιας της Τρίτης Εξουσίας, της Δικαστικής δηλαδή. Δικαστές που πατούν τους όρκους τους στη Δικαιοσύνη, μάρτυρες που υπερβαίνουν τα εσκαμμένα, όργανα της Τάξης που εκφυλίζονται βιαιοπραγώντας διεγείρουν την αναγνωστική τάξη. Μακάρι να μας είχαν αφήσει τα απομνημονεύματά τους οι απαράδεκτοι κατήγοροι του Σωκράτη, ο Άνυτος, ο Μέλητος και ο Λύκων! Μακάρι οι κατήγοροι του Κολοκοτρώνη και του Οδυσσέα Ανδρούτσου να κατέθεταν τις απόψεις τους! Το σκάνδαλο είναι η μεγάλη εκτροπή. Χρειαζόμαστε κατά τρόπο απόλυτο, θα έλεγε κανείς, τη γνωσιολογική προσέγγιση του Εφιαλτικού για να προετοιμάσουμε τους τρόπους της ακύρωσής του. Το βιβλίο του δικαστή Βαγγέλη Καλούση συνιστά πρώτης τάξεως υλικό για ανάλογες περιδιαβάσεις, ιδίως όταν δεν είναι καθόλου βέβαιο αν είναι ένοχος ή θύμα..." (από το οπισθόφυλλο) Αμφιλεγόμενος ο Βαγγέλης Καλούσης, αντίθετα με το βιβλίο του. Και τη δικαιοσύνη και την αλήθεια τη διαβάζει κανείς σε μια μέρα, άντε δύο αν αφιερώνει λίγο χρόνο μεταξύ των επειγόντων και της επίσκεψης στη χειρουργική κλινική. 342 εύπεπτες σελίδες περικλείουν ένα μέρος μόνο από την πολυσχιδή προσωπικότητα του ανθρώπου που απασχόλησε τα ΜΜΕ και τον Άρειο Πάγο τον περασμένο χρόνο επί ώρες ατελείωτες. Έγραψε βιβλίο λοιπόν ο προφυλακισμένος Βαγγέλης Καλούσης μέσα από τις Φυλακές Κορυδαλλού, για να εκθέσει κι αυτός την άποψή του για το πώς έχουν τα γεγονότα και να χρηματοδοτήσει κατά το δυνατόν την υπεράσπισή του. Σε πολλά σημεία θαυμάζει κανείς την ομοιότητα με το βιβλίο του Σημίτη (για όλα φταιν οι άλλοι), αλλά ο Καλούσης είναι πολύ περισσότερο απολογητικός και πικραμένος στο βιβλίο του από τον πρώην πρωθυπουργό. Εξάλλου, αυτός, ένας αθώος, μπήκε και στη φυλακή . Και γιατί; Επειδή είχε μια αδυναμία στο ωραίο φύλο και την καλή ζωή, που, όπως μας την περιγράφει, δεν ήταν τελικά και κάτι το εξαιρετικό. Λογοτεχνικά το βιβλίο είναι δύσκολο να το κρίνει κανείς (παρότι πρώην δικαστής ο Καλούσης δε φαίνεται να γράφει με την ιδιαίτερη άνεση και ακρίβεια λόγου που χαρακτηρίζει το επάγγελμα, προσπαθώντας να άνει το έργο του πιο "λαϊκό" ενδεχομένως), αλλά πιστεύω ότι όλοι μας θα προτιμήσουμε να σταθούμε στο περιεχόμενο ενός τέτοιου πρωτόλειου έργου. Αφήνοντας κατά μέρος τα υπομνήματα και τις απολογίες του Βαγγέλη Καλούση προς τις ανακριτικές αρχές, και μη εντυπωσιαζόμενοι βεβαίως από το Lagavulin που δεν περιμέναμε βεβαίως τον Καλούση για να ανακαλύψουμε, στεκόμαστε με δέος μπροστά στις περιγραφές που τρεμάμενος μέσα από το κελί γράφει ο συγγραφέας "ανακριτής με τη μεζούρα": "Η Ξένια είναι ένας κορίτσαρος 33 ετών, μελαχρινή, πολύ καλοσχηματισμένη, με μακριά μαλλιά, ύψος 1.78, εντυπωσιακής ομορφιάς. Το 1992 ή 1993, αν θυμάμαι, είχε βγει β΄ αναπληρωματική Μις Ουκρανία. Ζούσαμε μαζί από το 2001 και σε γενικές γραμμές περνάγαμε καλά.", Υπάρουν βέβαια και περιγραφές πιο σπαρταριστές: " ο Βορίνας, με την κατακόκκινη φάτσα του, σαν νεογέννητο αγριογουρουνάκι Καρπαθίων" Το μεγαλύτερο κρίμα είναι που οι περιπλανήσεις του Καλούση στο παρελθόν (όπως τότε που συζούσε με δυο Ουκρανές) διαρκούν πολύ λίγο. Ίσως δεν είναι κατάλληλο περιβάλλον η φυλακή για να αναπτύξει σωστά τη σκέψη του. Μετά την ποινική δίκη πιστεύω, που θα έχει περισσότερο χρόνο και ηρεμία, θα γράψει αναλυτικά για τα κεφάλαια που έχουν μείνει αδιευκρίνιστα: Πόσα κυβικά ήταν η Alfa GTV που πούλησε; Τι έκαναν στην κρουαζιέρα με τη Μπουρμπούλια; Γιατί τον μισούν θανάσιμα ο Κούγιας και ο Βορίνας; Μέχρι τότε, αρκεστείτε στο πρώτο του βιβλίο... Αγοράστε το Online: http://www.books-in-greek.gr/booksingreek/...1&pr_type=outer http://www.diaspora.gr/book2.asp?ID=102531 Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Born Δημοσιεύτηκε 5 Ιανουαρίου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 5 Ιανουαρίου 2006 Περιμένω εναγωνίως τα guidelines που θα εκδόσει από την φυλακή για την ορθή διαχείρηση αλλοδαπών και ομοεθνών καλλονών Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Winmx Δημοσιεύτηκε 11 Ιανουαρίου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 11 Ιανουαρίου 2006 Σωτη Τριανταφυλλου Το εργοστασιο των μολυβιων εκδοσεις Πατακη Η ιστορία καλύπτει μια χρονική περίοδο σχεδόν 80 χρόνων (1866-1940), ακολουθώντας τρεις γενιές μιας συγκεκριμένης οικογένειας. Η οικογένεια Ασημάκη ανήκει ουσιαστικά στους Ελληνες του εξωτερικού, έχοντας ως βάση της την Αίγυπτο. Τα μέλη της οικογένειας πηγαινοέρχονται στην Αίγυπτο-Αφρική, στην Ελλάδα και σε διάφορες πόλεις της Δυτικής Ευρώπης. Υπάρχει, όμως, ακόμα ένας κεντρικός χαρακτήρας, ο Βάγκαλης, ο οποίος για 50 ολόκληρα χρόνια ζει στη Ζυρίχη, στο Βερολίνο και τη Ρωσία, ακολουθώντας τις επαναστατικές διαδικασίες της εποχής. Είναι ο κομμουνιστής διανοούμενος, ο κοσμοπολίτης με τις εξάρσεις και την τάση αυτοκαταστροφής. emstar emstar Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
mixmavros Δημοσιεύτηκε 11 Ιανουαρίου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 11 Ιανουαρίου 2006 Σωτη Τριανταφυλλου Το εργοστασιο των μολυβιων εκδοσεις Πατακη Η ιστορία καλύπτει μια χρονική περίοδο σχεδόν 80 χρόνων (1866-1940), ακολουθώντας τρεις γενιές μιας συγκεκριμένης οικογένειας. Η οικογένεια Ασημάκη ανήκει ουσιαστικά στους Ελληνες του εξωτερικού, έχοντας ως βάση της την Αίγυπτο. Τα μέλη της οικογένειας πηγαινοέρχονται στην Αίγυπτο-Αφρική, στην Ελλάδα και σε διάφορες πόλεις της Δυτικής Ευρώπης. Υπάρχει, όμως, ακόμα ένας κεντρικός χαρακτήρας, ο Βάγκαλης, ο οποίος για 50 ολόκληρα χρόνια ζει στη Ζυρίχη, στο Βερολίνο και τη Ρωσία, ακολουθώντας τις επαναστατικές διαδικασίες της εποχής. Είναι ο κομμουνιστής διανοούμενος, ο κοσμοπολίτης με τις εξάρσεις και την τάση αυτοκαταστροφής. emstar emstar Ενδιαφέρον βιβλίο... Μου είχε κάνει εντύπωση ο τρόπος που η συγγραφέας πλάθει την κοινωνία της εποχής... Φαινόταν τόσο αληθινό! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
evlampia Δημοσιεύτηκε 11 Ιανουαρίου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 11 Ιανουαρίου 2006 "Η ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ" της Σωτης Τριανταφυλλου ηταν το τελευταιο βιβλιο που διαβασα,οχι πολυ προσφατα, αλλα γενικα εδω και καιρο το εχω αραιωσει το διαβασμα λογοτεχνικων, ισως αρχισω παλι με καποιο απο αυτα που προτεινετε (παντως οχι τον κωδικα Ντα ΒΙντσι ).. Η Συγχωρεση ειναι μικρο βιβλιο, 120 σελιδες, μιλα σε πρωτο προσωπο για μια συνηθισμενη γυναικα που ζει μια συνηθισμενη ζωη καπου στην Αμερικη, εχει μια κορη την οποια λατρευει, και πανω στη δικη της ευτυχια εχει χτιστει ολη η υπαρξη της. Οταν η κορη της εξαφανιζεται η ζωη της γκρεμιζεται, ψαχνει να τη βρει, απελπιζεται... χρονια μετα ανακαλυπτουν το δολοφονο.. Αυτη η απλη γυναικα,η συντετριμμενη μανα, μεσα στον πονο της, οχι μονο βρισκει τη δυναμη να συγχωρεσει, αλλα ανακαλυπτει οτι η συγχωρεση ειναι η μονη λυτρωση.. Πραγματικα μου εκανε εντυπωση αυτο το βιβλιο, ο τροπος που ειναι γραμμενο, οι απλοικες σκεψεις της γυναικας που βγαζουν στην επιφανεια μεγαλες αληθειες.Επισης σε βαζει σε σκεψεις για το ζητημα της θανατικης ποινης. Αν βρειτε χρονο διαβαστε το.Ειναι ανθρωπινο,πολυ ανθρωπινο. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Born Δημοσιεύτηκε 11 Ιανουαρίου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 11 Ιανουαρίου 2006 ΠΑΘΑΝ Ι , μη με ρωτάτε όμως υπόθεση δε θυμάμαι τπτ!! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Singularity Δημοσιεύτηκε 8 Φεβρουαρίου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 8 Φεβρουαρίου 2006 Οι 5 γλώσσες της αγάπης (Gary Chapman Εκδόσεις Κλειδάριθμος) Πως να εκφράσετε εγκάρδια αφοσίωση στο συντροφό σας. Ο έρωτας δεν εστιάζεται στη δική μας ανάπτυξη ή στην ανάπτυξη και την πρόοδο του άλλου. Αντίθετα, μας δίνει την αίσθηση ότι ήδη έχουμε καταλήξει στο στόχο μας. Η θεληματική όμως, λογική αγάπη ... είναι η αγάπη για την οποία πάντα μας μιλούσαν οι σοφοί. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
γιατρίνα Δημοσιεύτηκε 13 Φεβρουαρίου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 13 Φεβρουαρίου 2006 "Τα χρόνια του σιδήρου", Κούτσι, Εκδ. Μεταίχμιο. Ένα βιβλίο αποτύπωμα όλων των σκληρών αληθειων της σύγχρονης και αιώνια ανακυκλούμενης καθημερινότητας της ανθρωπότητας. Αξίζει τον κόπο και μένει αξέχαστο! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Singularity Δημοσιεύτηκε 14 Φεβρουαρίου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 14 Φεβρουαρίου 2006 Παραλίγο να το ξεχάσω! Ένα πολύ καλό βιβλίο, συγκροτημένη γλώσσα, έξυπνες δόσεις χιούμορ! Το χαμόγελο του Άβελ (Σίμος Οικονομίδης) Η πραγματική ιστορία μίας οικογένειας με καταγωγή την Μ. Ασία που εγκαταστάθηκε στην Βέροια/Νάουσα δεν θυμάμαι ακριβώς. Η ιστορία τεσσάρων γεννεών. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Αφροδίτη Δημοσιεύτηκε 18 Φεβρουαρίου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 18 Φεβρουαρίου 2006 "ΤΡΕΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΚΙ ΕΝΑΣ ΝΕΚΡΟΣ" της Νένης Ευθυμιάδη Μία μαύρη κωμωδία με πολύ πολύ χιούμορ και ανατρεπτική πλοκή. Τ ι γίνεται όταν μία ωραία πρωία ένας καλοντυμένος ,γοητευτικός , υγιέστατος κύριος εισέρχεται σ ένα γραφείο κηδειών και ζητά να τον....θάψουν; Η συνέχεια στο βιβλίο! "ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ¨ του Πέτρου Τατσόπουλου Όσοι εξ υμών διαβάσατε ως έφηβοι το αριστουργηματικό ¨Η καρδιά του κτήνους", γνωρίζετε για ποιον συγγραφέα μιλάω. Και σ αυτό το πρόσφατο βιβλίο του ο Τατσόπουλος μας επιφυλάσσει μια ευχάριστη έκπληξη. Αυτή τη φορά θα ασχοληθεί με τον άγνωστο στους πολλούς κόσμο των Συγγραφέων, των εταιριών τους, των βραβεύσεων, του Υπουργείου Πολιτισμού και σύσσωμου του κόσμου του "πνεύματος" .Εσκεμμένα εντός εισαγωγικών. Ένας κόσμος κάθε άλλο παρά αγγελικά πλασμένος, με πάθη, χυδαιότητα και διαπλοκή. Αβίαστη αφήγηση, χιούμορ και κυρίως, ειρωνία, και απίστευτο στυλ-χαρακτηριστικό του συγγραφέα. Αξίζει. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Juliette Δημοσιεύτηκε 20 Φεβρουαρίου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Φεβρουαρίου 2006 Η Παναγία των Παρισίων, Β. Ουγκό. Τώρα στα γεράματα αξιώθηκα να το διαβάσω. Ρε παιδιά, με ξενέρωσε το τέλος. Γιατί έπρεπε να πεθάνουν όλοι? Άσε που έχω μια κεφαλαιώδη διαφωνία με τον συγγραφέα: αν ήμουν στη θέση της Εσμεράλδας θα έμενα με τον παπά. Διότι ένας άνθρωπος που διατίθεται να κάνει τόσα πολλά για σένα, ακόμα και να σκοτώσει, δεν μπορεί παρά να σ'αγαπάει και σίγουρα θα κάνει τα πάντα για να περάσεις καλά μαζί του. Αν πάλι (Αμελίτσαμ) δεν είσαι γι'αυτόν παρά ένα απωθημένο, αυτό θα φανεί στο άμεσο μέλλον, όταν όλα θα έχουν πάρει ανώδυνα το δρόμο τους. Στο μεταξύ όμως η Εσμεράλδα θα έχει σωθεί. Γαμώ το Φεμπύς μου γαμώ δηλαδή Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Recommended Posts
Archived
This topic is now archived and is closed to further replies.