Βιβλίων ανάγνωσμα…

[Amaryllis]

Το Νησί της Victoria Hislop, εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ.

Νόσος του Χάνσεν, νησί της Σπιναλόγκα, πόλεμος, αγάπη, τραγωδία και δύναμη ψυχής είναι οι πρωταγωνιστές αυτού του μυθιστορήματος που ξεκινάει από την ανάγκη μιας νεαρής αρχαιολόγου να ανακαλύψει τις ρίζες της οικογένειάς της.

Η συγγραφέας μαγεύει, καθηλώνει και συγκινεί. Αν δεν έχει ήδη προταθεί, το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

[chacha]

το "ο διαβολος και η δεσποινιδα πριμ" του παουλο κοελο

πολυ ωραιο και ευκολοδιαβαστο βιβλιο

[Rainman14]

Aυτοκτονωντας ασυστολα του Αυγουστου Κορτω...σειρα το Ερωτικο των τεσσαρων

Ελεεινο γελιο ,προικισμενος συγγραφεας...

[ludovick]

o ταφος του αλεξανδρου εκδοσεις ψυχογιος

ο ταφος του αχιλλεα εκδοσεις λιβανη

τελεια

"Ο τάφος του Αχιλλέα" | Χάρπερ Τομ

ISBN: 978-960-14-1794-3

Αρ. σελίδων: 492

Eπί τρεις χιλιάδες χρόνια, ο πιο επικίνδυνος θησαυρός στον κόσμο ήταν χαμένος. Τώρα, ο κώδικας που αποκαλύπτει το μέρος όπου βρίσκεται πρόκειται να σπάσει…

Ο Σαμ Γκραντ είναι ένας απότακτος πρώην στρατιωτικός των Ειδικών Δυνάμεων και επαγγελματίας τυχοδιώκτης, με το δικό του βρόμικο παρελθόν. Κατέχει όμως ένα μυστικό. Tη μέρα που οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Κρήτη, ένας ετοιμοθάνατος Άγγλος αρχαιολόγος τού εμπιστεύτηκε τη μεγαλύτερη ανακάλυψη που έκανε στη ζωή του: κείμενα γραμμένα σε μια μυστηριώδη γραφή, τα οποία είχε βρει σε μια σπηλιά στην Κρήτη. Η αποκρυπτογράφησή τους θα μπορούσε να οδηγήσει σ’ έναν από τους μεγαλύτερους θησαυρούς στην ιστορία. Ο θησαυρός αυτός, όμως, είναι ταυτόχρονα και εξαιρετικά επικίνδυνος. Τον θέλουν τόσο η CIA όσο και οι Ρώσοι. Με τη βοήθεια του Άρθουρ Ριντ, ενός ευφυέστατου καθηγητή της Οξφόρδης, της Μαρίνας, μιας όμορφης Ελληνίδας αρχαιολόγου και ηρωίδας της Αντίστασης, ενός πράκτορα των Βρετανικών Μυστικών Υπηρεσιών κι ενός ανθρώπου της CIA, ο Γκραντ θα μπει σ’ ένα λαβύρινθο αρχαίων λατρειών, λησμονημένων μυστηρίων και χαμένων πολιτισμών. Όμως τα χρονικά περιθώρια στενεύουν ολοένα και περισσότερο…

Μια ιστορία καταιγιστικής δράσης και αγωνίας. Στα μυστικά του μακρινού παρελθόντος ίσως κρύβεται το κλειδί για τις συγκρούσεις και τα παιχνίδια εξουσίας των ισχυρών του σύγχρονου κόσμου...

Τιμή: 19,90€

Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

THE ALEXANDER CIPHER

ΓΟΥΙΛ ΑΝΤΑΜΣ

323 π.Χ. Κάπου στη Λιβυκή Έρημο, πραγματοποιείται η ταφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου με τιμές που αρμόζουν σε θεό. Η σορός του τοποθετείται στα βάθη μιας κατακόμβης, σε χρυσή σαρκοφάγο κοσμημένη με πολύτιμους λίθους και περίτεχνα σκαλίσματα. Αυτή η τελευταία κατοικία του μεγάλου Έλληνα στρατηλάτη θα έπρεπε να παραμείνει ανέγγιχτη και απροσπέλαστη στο πέρασμα των αιώνων. 2007. Ο αρχαιολόγος Ντάνιελ Νοξ, μέσα στο πλαίσιο των επαγγελματικών και ερευνητικών ανησυχιών του, αναζητά με πάθος το θησαυρό του Αλεξάνδρου. Όταν μια ομάδα εργατών, κατά τις εργασίες εκσκαφής, ανακαλύπτει έναν αρχαίο τάφο, ο Νοξ είναι πεπεισμένος ότι το όνειρό του θα γίνει επιτέλους πραγματικότητα. Αλλά η ανακάλυψη αυτή κινητοποιεί δύο από τους πιο επικίνδυνους και ισχυρούς άνδρες στον κόσμο… Μια κινηματογραφική περιπέτεια με φόντο την αρχαία Αίγυπτο και κεντρικό θέμα τον χαμένο τάφο του πιο δοξασμένου βασιλιά-πολεμιστή της Ιστορίας.

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ.Ο Αλέξανδρος πέθανε στην Βαβυλώνα. Το σώμα του πρέπει να έμεινε άταφο για 2 έτη ώστε να βαλσαμωθεί και τοποθετηθεί μέσα σε λάρνακα (χρυσή). Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. ?Έπειτα το σώμα κλάπηκε από τον Πτολεμαίο Α τον Σωτήρα. Το σώμα τάφηκε προσωρινά στην Μέμφιδα και στην συνέχεια μεταφέρθηκε στην Αλεξάνδρεια από τον Πτολεμαίο τον Β. Από εκεί πάλι θα εξαφανιστεί περίπου στις αρχές του 5ου αιώνα. Από αυτό το σημείο αρχίζουν οι υποθέσεις για την πιθανή τοποθεσία ταφής του.

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες θα πρέπει να τον αναζητήσουμε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου ή και στην όαση της Σίουα.

Οι περισσότεροι αρχαιολόγοι στράφηκαν προς την Αλεξάνδρεια και προσπαθούν να εντοπίσουν που έχει ταφεί ο Αλέξανδρος. Σε αυτό το σημείο τίθεται το ερώτημα αν βρίσκεται εντός της Αλεξάνδρειας ή εκτός πόλης. Οι μέχρι σήμερα προσπάθειες δεν έχουν κατορθώσει να φέρουν αποτέλεσμα. Γίνονται συνεχώς ανασκαφές στην πόλη με την ελπίδα να βρεθεί κάποια μέρα. Υπάρχουν και ερευνητές που υποστηρίζουν ότι βρίσκεται μέσα στην θάλασσα της Αλεξάνδρειας σε τμήμα ξηράς που με την πάροδο του χρόνου βυθίστηκε.

’λλοι πιστεύουν ότι είναι μάταια η προσπάθεια να εντοπιστεί γιατί κατά την γνώμη τους έχει καταστραφεί και συληθεί απ την αρχαιότητα. Πρόσφατα ακούστηκε και η άποψη ότι ο Αλέξανδρος μεταφέρθηκε στην Μακεδονία και έχει ταφεί στην Βεργίνα, στον τύμβο που ο Ανδρόνικος υποστήριξε με πολλά στοιχεία ότι είναι του Φιλίππου του Β. Δεν θα ήθελα να σας κουράσω περισσότερο αναφέροντας κάθε σημείο που πιθανολογείται ότι βρίσκεται ο Αλέξανδρος, γιατί δεν θα οδηγούσε σε κανένα συμπέρασμα και θα μπέρδευε κάθε αναγνώστη. Θα περιοριστώ λοιπόν σε αυτό το σημείο να σας πω και την δική μου γνώμη που έχω καταλήξει ύστερα από έρευνα και μελέτη των διαθέσιμων στοιχείων.

Θα πρέπει να δώσουμε νομίζω ιδιαίτερη προσοχή στην επιθυμία που είχε ο ίδιος ο Αλέξανδρος να ταφεί όταν έλθει η ώρα στο ιερό του ’μμωνα Ρα, που βρίσκεται στην όαση Σίουα. Νομίζω πως η επιθυμία που εξέφρασε, ήταν διαταγή που έπρεπε να εκτελεστεί μετά τον θάνατο του. ’ρα αυτή η άποψη έχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να επαληθευτεί. Θεωρώ ότι εκεί γύρω πρέπει να υπάρχει ο τάφος του. Πιο δύσκολο θεωρώ να βρεθεί το σώμα του.

Με βάση τα αρχαιολογικά ευρήματα που ανακάλυψε η αρχαιολόγος Λιάνα Σουβαλτζή στην όαση της Σίουα, πιστεύω ότι μπορούμε να μιλάμε με βεβαιότητα για τον τάφο του Αλεξάνδρου. Είναι τα σημαντικότερα ευρήματα που είχαμε ποτέ και αναφέρονται στο πρόσωπο του. Συγκεκριμένα υπάρχουν επιγραφές οι οποίες γράφουν..

--ΛΕ---ΔΡΟΣ{Α?Ω-}Ο{-}ΡΑ

ΣΕΒΑΣΤΟΥ{ΤΕΘ}ΥΚΑ{ΕΚΕΙΠΟΥ------ΠΩΜΑ}

{--ΜΕΧΡΗΞΑΛ{ΑΙΣ----ΣΩ----ΕΙΜ-}

{----Δ-}ΟΝΕΞΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

ΣΤΡΑΤΗΓ{--}ΕΠΑΡΧΟΥΑΙΓΥΠΤΟΥ{ΑΕΙΛΟΙΣ----}

ΤΟΥΝΟΜΟΥΤΕΙΜΗΘΕΝΤΟΣ{ΧΑΡΙΝ}

{----ΥΑΤΡΑΙΑΝΟΥΣΕΒΑΣΤΟΥΓΕΡΜΑΝΙΚ{-----}ΤΟΡΟΣΚΑΙ{-}ΑΡΟΣ

η οποία λέει?

Αλέξανδρος ’μμωνος Ρα

Υπέρ αυτού

Σεβαστού προσέφερα θυσία εκεί, που βρίσκεται το κάλυμμα

Σύμφωνα με τις εντολές του θεού

Εγώ μετέφερα το ελαφρό ως μικρά ασπίδα σώμα

Εγώ ο ίδιος που ήμουν γι αυτόν θεματοφύλαξ

Όταν ήμουν έπαρχος της Αιγύπτου πάντοτε είχα τιμηθεί κατά κοινή συναίνεση, τώρα που έμεινα τελευταίος εν ζωή αποκαλύπτω ότι έκανα όλα αυτά για χάρη του.

Η επιγραφή χρονολογείται μεταξύ 290 και 284 π.Χ .Μια άλλη επιγραφή που βρέθηκε εκεί κοντά..

ΝΕΡΟΥΑΤΡΑΙΑΝΟΥ

{-}ΥΙΚΟΥΚΑΙΤΟΥ

ΑΙΩΝΙΟΥΔΙΑ

ΤΩΛΙΒΙΓΕΟΥ

{----}ΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΑΝ

{ΘΕΑΣΙΣ}ΣΕΠΙΣΕΡΟΥΙΟΥ

{ΣΟΥΛΠΙ---}ΥΔΙΑΑΡΤΕΜΙΔΩΡΟΥ

ΗΔΕΕΠΙΓΡΑΦΗΔΙΚΑΙΟ

{-}ΓΑΘΟΙ

η οποία λέει?.

Ο Νέρβας και ο Τραϊανός οικοδόμησαν ιερό αφού έκαναν σπονδή προς τιμή του Δία και του Αιώνιου Δία, που ήπιε με ορμή το δηλητήριο ,με το σκοπό να είναι το ιερό σε κοινή θέα. Το ιερό οικοδομήθηκε όταν ήταν εκεί ο Σουλπίκιος με τον Αρτεμίδωρο, η επιγραφή είναι ακριβής, επειδή οι αναφερόμενοι σε αυτήν είναι άνδρες ηθικοί.

Η επιγραφή χρονολογείται μεταξύ 108 και 115 π.Χ.

’λλα σημαντικά στοιχεία είναι ότι έχουμε ένα τεράστιο ναόσχημο μακεδονικό κτίσμα με μεγάλη έκταση που χρησιμοποιείται και ως τελεστήριο ,επίσης έχει βρεθεί και το μακεδονικό έμβλημα με το άστρο που περικλείεται από ρόμβο. Όλα αυτά συνηγορούν ότι ο χώρος έχει άμεση σχέση με τον Αλέξανδρο. Δυστυχώς όμως οι ανασκαφές έχουν σταματήσει και το θέμα καλύπτει κυριολεκτικά πολύ μυστήριο. Είναι αδιανόητο να μην δίδεται άδεια να συνεχιστεί ένα τόσο σημαντικό έργο. Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του?.

http://www.metafysiko.gr/textview.php?id=44

ΑΧΙΛΛΕΑΣ

O Αχιλλέας, γιος του Πηλέα και της Νηρηίδας Θέτιδας, ήταν ο πιο ικανός και άξιος πολεμιστής από τους Αχαιούς ήρωες. Η προσπάθεια της μητέρας του να τον κρατήσει μακριά από τον πόλεμο, στέλνοντάς τον στη Σκύρο, αποδείχτηκε άκαρπη. Αν και δεν είχε δεσμευτεί με όρκο, ο Αχιλλέας αποφασίζει να ακολουθήσει τους Αχαιούς στον πόλεμο, έχοντας επίγνωση των ικανοτήτων του, του ιδιαίτερου ρόλου που θα παίξει ο ίδιος στη διεξαγωγή του πολέμου, καθώς και του γεγονότος ότι, εξαιτίας της απόφαση

ς αυτής, θα βρει κατά πάσα πιθανότητα πρόωρο θάνατο. Όταν ήταν να φύγει για την Τροία, ο Πηλέας του χάρισε τα όπλα του, γαμήλιο δώρο των θεών, όταν παντρεύτηκε με τη Θέτιδα. Του έδωσε ακόμη το δώρο του Κένταυρου Χείρωνα, ένα κοντάρι από ξύλο μελιάς, τόσο βαρύ, ώστε να μην μπορεί κανείς θνητός να το σηκώσει.

Δεν παρέλειψε να του δώσει και το γαμήλιο δώρο του Ποσειδώνα, τον Ξάνθο και τον Βαλίο, τα αθάνατα άλογα, που είχαν και ανθρώπινη λαλιά και που τα είχε γεννήσει η Άρπυια Ποδάργη. Γερασμένος καθώς ήταν ο Πηλέας, δεν μπορούσε να συνοδέψει ο ίδιος το γιο του στον πόλεμο.

Επειδή όμως ο Αχιλλέας ήταν ακόμη άμαθο παιδί, περίπου δεκαπέντε χρονών, έκρινε ο Πηλέας σκόπιμο να ζητήσει από τον Φοίνικα, το γιο του Αμύντορα, να τον συνοδέψει στην εκστρατεία ως συμβουλάτορας και καθοδηγητής του. Πριν αποχαιρετήσει τον Αχιλλέα, έκανε ο Πηλέας τάμα στον ποταμό Σπερχειό να του θυσιάσει πενήντα κριάρια και να του προσφέρει τα μαλλιά του γιου του, αν γύριζε ζωντανός. Και έτσι, όταν πια είχε κάνει ό,τι περνούσε από το χέρι του, τον αποχαιρέτησε.

Ο Αχιλλέας ήταν αρχηγός πενήντα καραβιών επανδρωμένων με Μυρμιδόνες. Κυριαρχεί με τη δράση του από την πρώτη κιόλας στιγμή που πατούν το πόδι τους οι Αχαιοί στο ακρογιάλι της Τροίας. Λίγο μετά την απόβαση σκοτώνει τον Κύκνο, το γιο του Ποσειδώνα, και αναγκάζει τους Τρώες να αποσυρθούν μέσα στην πόλη. Στα πρώτα εννιά χρόνια του πολέμου λεηλατεί έντεκα πολιτείες γύρω από την Τροία και δώδεκα σε γειτονικά νησιά. Τα λάφυρα από αυτές τις εκστρατείες τα παρέδιδε πάντα στον αρχιστράτηγο Αγαμέμνονα, ο οποίος, αφού κρατούσε για τον εαυτό του τη μερίδα του λέοντος, μοίραζε τα υπόλοιπα με επιλογή ή με κλήρο.

Για τη συμπεριφορά αυτή του Αγαμέμνονα φαίνεται ότι ο Αχιλλέας παραπονέθηκε αρκετές φορές. Οι εκστρατείες αυτές πρέπει να ήταν πάντως αρκετά αποδοτικές και για τον Αχιλλέα, μια που η σκηνή του ήταν γεμάτη από κάθε είδους λάφυρα (σκλάβες, άλογα, όπλα, τρίποδες, κούπες, χρυσάφι κλπ.). Άλλοτε πάλι πιάνει αιχμαλώτους και τους πουλάει σε γειτονικά νησιά, όπως τον Λυκάονα, το γιο του Πρίαμου. Κάποτε μάλιστα θα έπιανε και τον Αινεία, το γιο της Αφροδίτης και του Αγχίση, που έβοσκε ανυποψίαστος τα κοπάδια του στα βοσκοτόπια της Τροίας. Ο Αινείας τον είδε έγκαιρα και τράπηκε σε φυγή. Ο Αχιλλέας τον κυνήγησε μέχρι τη Λυρνησσό, την οποία τελικά κυρίευσε, ο Αινείας όμως διέφυγε με την παρέμβαση της θεάς μητέρας του .

Αλλά και στις συγκρούσεις των Αχαιών με τους Τρώες στο πεδίο της μάχης η παρουσία του Αχιλλέα είναι καταλυτική. Προκαλεί αναρίθμητες απώλειες στο αντίπαλο στρατόπεδο και γίνεται ο φόβος και ο τρόμος των Τρώων. Στο τέλος όμως του ένατου χρόνου ή στις αρχές του δέκατου και καθώς οι πολεμικές επιχειρήσεις γύρω από την Τροία βρίσκονταν σε πλήρη εξέλιξη, οργίστηκε με τη δεσποτική απόφαση του Αγαμέμνονα να του πάρει τη Βρισηίδα. Η πληγωμένη περηφάνια του Αχιλλέα τον οδήγησε στο να αποτραβηχτεί από κάθε πολεμική σύγκρουση. Ταυτόχρονα ζήτησε από τη θεά μητέρα του να πείσει τους θεούς να δώσουν τη νίκη στους Τρώες.

Και πράγματι η κατάσταση γίνεται απελπιστική για τους Αχαιούς. Αμέτρητο πλήθος ηρώων χάνεται και η παρουσία του Αχιλλέα στο πεδίο της μάχης γίνεται τώρα περισσότερο απαραίτητη από ποτέ. Η πρεσβεία που έρχεται στη σκηνή του Αχιλλέα, για να του προσφέρει πλήρη ικανοποίηση των αιτημάτων του, φεύγει άπρακτη. Αρχικά δηλώνει ο ήρωας πως θα επιστρέψει στη Φθία το συντομότερο δυνατό, μετά υποχωρεί κάπως δηλώνοντας ότι θα πάρει τα όπλα του, για να προστατέψει το δικό του μόνο καράβι από πυρπόληση. Του κόστιζε, είναι η αλήθεια, η αποχή του από τη μάχη. Κάθε φορά που έβλεπε από τη σκηνή του κάποιον Αχαιό να γυρίζει πληγωμένος, έστελνε να μάθει για την ταυτότητά του.

Τελικά, όταν φτάνει η κατάσταση στο απροχώρητο, δίνει την πανοπλία του στον αγαπημένο του φίλο, τον Πάτροκλο, για να υποστηρίξει τους Αχαιούς.

Και πράγματι, ο Πάτροκλος κατάφερε να τρέψει σε φυγή τους Τρώες, σκοτώθηκε ωστόσο από τον Έκτορα, ο οποίος πήρε τα όπλα του Αχιλλέα. Η Θέτιδα του έφερε τότε καινούρια όπλα φτιαγμένα από τον Ήφαιστο και ο Αχιλλέας, αφού συμφιλιώθηκε με τον Αγαμέμνονα, ρίχτηκε στη μάχη, για να εκδικηθεί το χαμό του φίλου του. Έσπειρε τότε τον πανικό στις τάξεις των Τρώων σκοτώνοντας πάρα πολλούς από αυτούς και αναγκάζοντας τους υπόλοιπους να κλειστούν στο κάστρο της Τροίας. Μετά από δραματική μονομαχία σκότωσε και τον Έκτορα. Στη συνέχεια έθαψε με τιμές τον Πάτροκλο και διοργάνωσε προς τιμή του επιτύμβιους αγώνες. Το πτώμα του Έκτορα το κράτησε άταφο έξω από τη σκηνή του, για να το παραδώσει τελικά στον πατέρα του, τον Πρίαμο.

Τα αποτελέσματα του θυμού του Αχιλλέα ήταν ολέθρια για τους Αχαιούς. Το θυμό του αυτόν θα τον καταραστεί στη συνέχεια. Η μετάνοιά του όμως θα έρθει πολύ αργά για τον Πάτροκλο και για όσους άλλους είχαν σκοτωθεί.

Ο Όμηρος αφιέρωσε σχεδόν όλο το Σ κεφάλαιο στην ασπίδα του Αχιλλέα.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΑΣΠΙΔΑΣ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ

Και φτιάχνει πρώτα μια τρανή και στιβαρή ασπίδα παντού στολίζοντάς τη.

Και βάζει γύρω της λαμπρό τρίφυλλο μεταλλικό στεφάνι , όπου δένει το λουρί το ασημένιο.

Πέντε μετάλλου στρώματα έχει η ασπίδα. Σκάλιζει πάνω της πολλά στολίδια , με τη σοφή των δυο χεριών του τέχνη.

Στη μια μεριά φτιάχνει τη γη , τον ουρανό στην άλλη , αλλού τη θάλασσα και τον ακούραστο ήλιο και τη σελήνη ολόγεμη .

Σ` άλλη μεριά τα ζώδια όλα φτιάχνει , τ` άστρα που στεφανώνουν τον ουρανό.

Τις Πλειάδες και τις Υάδες και το δυνατό Ωρίωνα και την Άρκτο, που Άμαξα μερικοί την ονομάζουν ,

γιατί γύρω από τον εαυτό της στρέφεται και τον Ωρίωνα παραφυλάει και μόνο αυτή μες στα νερά του Ωκεανού δε λούζεται.

Φτιάχνει και δυο όμορφες πόλεις θνητών ανθρώπων. Στη μία γάμοι γίνονται , συμπόσια μεγάλα , νύφες προβάλλουν από τα σπίτια τους και οι λαμπαδηφόροι από την πόλη περνούν κι αντιλαλούν τραγούδια , γαμήλια , πολλά.

Νέοι χορευτές στριφογυρνούν κι ανάμεσα τους κιθάρες και αυλοί παίζουν . Οι γυναίκες μπροστά στην πόρτα στέκονται και θαυμάζουν

Κόσμος συρρέει στην αγορά , όπου καβγάς θεριεύει. Δυο άντρες εκεί μαλώνουνε για την εξαγωρά ενός άντρα σκοτωμένου.

Ο ένας λέει πως τα έχει όλα ξεπληρώσει και βεβαιώνει το λαό , ενώ ο άλλος ισχυρίζεται πως τίποτα δεν πήρε.

Και οι δύο τέλος θέλουν στο δικαστή να πάνε , απόφαση να βγάλει. Οι άνθρωποι γύρω και τους δύο τους επιδοκιμάζουν και τους υποστηρίζουν.

Οι κήρυκες τον κόσμο συγκρατούσαν και οι γέροντες κάθονται πάνω σε λαξεμένους λίθους , μέσα στον κύκλο τον ιερό , στα χέρια τους κρατώντας τα ραβδιά των μεγαλόφωνων κηρύκων .

Σε αυτά έπειτα στηρίζονται και δικάζουν , καθείς με τη σειρά του . Και είναι στη μέση καταγής δύο τάλαντα χρυσά , για να δοθούν μετά τη δίκη σε όποιον πιο δίκαια μιλήσει .

Γύρω από την άλλη πόλη στρατοπεδεύουν δύο στρατοί πολυπληθείς με αστραφτερά τα όπλα . Δύο γνώμες έχουν κατά νου , ή να την καταστρέψουνε ή να μοιράσουνε στα δύο όσα πολύτιμα αγαθά η πόλη μέσα κρύβει .

Μα οι άλλοι (μέσα) δεν υποχωρούν και οπλισμένοι κρυφά παραμονεύουν . Στο τείχος πάνω στέκονται και το φρουρούν γυναίκες παντρεμένες , μικρά παιδιά και άντρες γερασμένοι .

Οι άλλοι (έξω) ξεκινούν . Ο Άρης και η Αθηνά η Παλλάδα είναι μπροστά , χρυσοί και οι δύο , χρυσά φορώντας ρούχα , όμορφοι , μεγαλόσωμοι , όπλα κρατώντας . Έτσι , θεοί αυτοί , απ` όλους ξεχωρίζουν . Οι άνθρωποι είναι μικρότεροι .

Φτάνουν σε τόπο που μπορούν να στήσουνε καρτέρι , σε ποταμό που πήγαιναν και πότιζαν τα ζώα , και καλυμμένοι κάθονται πίσω από τα λαμπερά , χάλκινά τους όπλα .

Πέρα , ψηλά , στέκονται δύο σκοποί στρατιώτες , που αγναντεύουν πρόβατα και βόδια με γυριστά τα κέρατα .

Γρήγορα περπατούν αυτά , με δυο βοσκούς κατόπι , που χαρούμενοι παίζουν τη φλογέρα . Το δόλο δε μυρίζονται .

Οι άλλοι (από την πόλη) σαν τους βλέπουν τρέχουν επάνω τους , γοργά τα κοπάδια των βοδιών και των αρνιών των άσπρων ξεχωρίζουν , σκοτώνουν και τους δυο βοσκούς .

Οι άλλοι (έξω) ακούν φωνή πολλή κοντά στα βόδια , εκεί που κάθονται στην ιερή συναγωγή συναθροισμένοι , αμέσως στα άλογα τα γοργοπόδαρα ανεβαίνουν και τους φτάνουν .

Σε μάχη παρατάσσονται και πολεμούν στου ποταμού τις όχθες . Με χάλκινα κοντάρια αλληλοχτυπιούνται .

Ανάμεσά τους η Έριδα , η Ταραχή της μάχης , του θανάτου η ολέθρια Μοίρα , άλλον κρατώντας ζωντανό μα μόλις πληγωμένο , άλλον απλήγωτο και άλλο νεκρό , στη μάχη σέρνοντάς τον από τα πόδια , ρούχο φοράει κόκκινο στους ώμους , βαμμένο από των ανθρώπων το αίμα .

Στριφογυρνούν και πολεμούν σαν ζωντανοί ανθρώποι και σέρνουν των νεκρών τα πτώματα ο ένας του άλλου. Ακόμα φτιάχνει (πάνω στην ασπίδα) χωράφι με χώμα μαλακό και εύφορο , τρεις φορές οργωμένο .Αγρότες πάνω του πολλοί στρέφουνε τα ζευγάρια και πάνω κάτω τα οδηγούν .

Κάθε φορά που στρίβουν στην άκρη του αγρού τους , κάποιος γλυκόπιοτο κρασί τους δίνει χέρι χέρι κι όταν γυρίζουν τη στροφή , ακολουθούν το αυλάκι , μέχρι να φτάσουνε βαθιά στου χωραφιού την άκρη .

Κι αυτό μαυρίζει πίσω τους , μοιάζει σαν οργωμένο κι ας είναι από χρυσό . Με θαυμαστή τη χύτευση , σαν θαύμα μοιάζει . Φτιάχνει ακόμα πάνω της κτήμα βασιλικό που το θερίζουνε εργάτες κρατώντας στα χέρια τους κοφτερά δρεπάνια .

Κι άλλα δεμάτια πέφτουνε στη γη μέσα στ` αυλάκια κι άλλα με καλαμόσχοινα δένουν οι δεματάδες . Τρεις από αυτούς εκεί στέκονται και δένουν . Πίσω μαζεύουν τα παιδιά , τα κουβαλούν στις αγκαλιές και βιαστικά τα δένουν .

Ανάμεσά τους στέκει σιωπηλός ο βασιλιάς τους , σκήπτρο κρατώντας επάνω στο αυλάκι , χαρά γεμάτος . Κήρυκες λίγο πιο μακριά τραπέζι ετοιμάζουν κάτω από βελανιδιά .

Βόδι μεγάλο σφάζουν και ετοιμάζουν , ενώ οι γυναίκες κοσκινίζουνε πολύ λευκό αλεύρι , οι εργάτες για να φάνε . Κι επάνω της βάζει μεγάλο αμπέλι , σταφύλια γεμάτο , όμορφο , χρυσό .

Μαύρα έχει εκείνο τα τσαμπιά και μ` ασημένια δίχαλα στηρίζονται τα κλήματα ως την άκρη . Στις δυο πλευρές χαράζει αυλάκι από κύανο και φράχτη σηκώνει τριγύρω από κασσίτερο.

Ένα δρομάκι μοναχό φτάνει μέχρι τ` αμπέλι και το περνούν κουβαλητές , σαν γίνεται ο τρύγος . Κορίτσια και αγόρια νεαρά και χαρούμενα το μελιστάλακτο καρπό μέσα σε πλεχτά κοφίνια κουβαλάνε .

Κι ανάμεσά τους ένα παιδί παίζει γλυκιά κι οξύφωνη κιθάρα , και τραγουδάει όμορφα , με τη λεπτή φωνή του . Άλλοι το συνοδεύουνε στο όμορφο τραγούδι , βγάζουν κραυγές , χτυπούν τα πόδια τους στη γη κι ακολουθούν .

Φτιάχνει ακόμα πάνω της κοπάδι βόδια με κέρατα όρθα , από χρυσό φτιαγμένα και κασσίτερο . Τα βόδια μουγκρίζουνε κι από το σταύλο τρέχουν για βοσκή στο βουερό ποτάμι , πλάι στο λυγερό καλαμιώνα .

Τέσσερις χρυσοί βοσκοί τα βόδια ακολουθούνε κι εννέα γοργοπόδαρα σκυλιά τους συνοδεύουν . Δύο λιοντάρια τρομερά στα πρώτα βόδια ανάμεσα έχουν αρπάξει ταύρο που μουγκρίζει .

Μουγκρίζει γοερά καθώς μακριά τον σέρνουν . Πίσω του τρέχουνε σκυλιά και άντρες γεροδεμένοι . Μα τα λιοντάρια σκίζουνε του μεγαλόσωμου βοδιού το δέρμα , σπαράσοντας τα σωθικά και πίνοντας το μαύρο του αίμα .

Οι βοσκοί μάταια σπρώχνουν τα γρήγορα σκυλιά τους να ορμήξουν . Τα σκυλιά δεν το τολμούν , λιοντάρια να δαγκώσουν . Κοντά τους μόνο στέκονται , γαβγίζουν , ξαναφεύγουν .

Φτιάχνει ακόμα πάνω της ο φημισμένος θεός με τα γερά τα χέρια , βοσκοτόπι σε όμορφο λιβάδι , με πρόβατα άσπρα και πολλά και στάνες και σκεπαστά καλύβια και μαντριά .

Κι ο ξακουστός θεός , ο δυνατός στα μπράτσα , τη στολίζει με χοροστάσι, όμοιο με εκείνο που κάποτε μες στη παλιά Κνωσσό ο Δαίδαλος για την ωριοπλέξουδη Αριάδνη με τέχνη είχε φτιάξει.

Νέοι ελεύθεροι και νεαρές παρθένες ,που προίκα δίνουν οι γαμπροί βόδια για να τις πάρουν , εκεί χορεύουν , πιασμένοι μεταξύ τους από τους καρπούς.

Λεπτά υφάσματα φορούν οι κοπελιές για ρούχα και οι νιοί χιτώνες έχουνε, λινούς καλοπλεγμένους , που αμυδρά γυαλίζουνε φτιαγμένοι από λάδι. Αυτές φοράνε όμορφα στεφάνια κι αυτοί μαχαίρια έχουνε χρυσά κι απ` τα ασημένια τα λουριά τους κρεμασμένα .

Κι άλλοτε τρέχουν ελαφριά με γυμνασμένα πόδια , τόσο ελαφριά , όσο το εργαλείο του τροχού με τα χέρια του δοκιμάζει καθιστός ο κεραμοποιός αν θα γυρίσει .

Άλλοτε πάλι τρέχουν σε σειρές , αντίκρυ η μια στην άλλη . Κόσμος πολύς στέκει εκεί , γύρω από τον ερωτικό χορό κι ευχαριστιέται . Ανάμεσά τους ψάλλει θείος τραγουδιστής και παίζει την κιθάρα .

Από την αρχή του τραγουδιού δύο ακροβάτες στροβιλίζονται στη μέση . Βάζει ακόμα πάνω της ποτάμι , δυνατό και μεγάλο , τον Ωκεανό , στο ακριανό στεφάνι ολόγυρα της στεριοκάμωτης ασπίδας.

(Σ 478-608)

http://www.geocities.com/persa_lia/axilleas.html

[skydogsully]

1.Hemingway

''For Whom The Bell Tolls''[Για ποιόν χτυπά η καμπάνα]

Το αγαπημένο μου.Το έχω διαβάσει τουλάχιστον 9 φορές.

2.Saul Bellow

''Herzog''

Πολύ καλό!

[Born]

Kevin Mitnick, The art of deception

Κοινωνική χειραγώγηση στα καλύτερά της

[MEDPEAD]

μ.χ. του Αλεξακη

μου αρεσε ξεφυγα κατι διαφορετικο

[skydogsully]

Μ.Χ.

πολυ καλο οντως.

[bad_samaritan]

Aυτοκτονωντας ασυστολα του Αυγουστου Κορτω...σειρα το Ερωτικο των τεσσαρων

Ελεεινο γελιο ,προικισμενος συγγραφεας...

ρε το πιστευεις οτι εχω συγγενεια μ αυτον τον ανθρωπο?????????? μακρινη ευτυχως!!!!

το πηρε η μοδερ απο περιεργεια....

μα τα βιβλια του δεν ειναι για τα σκουπιδια ειναι για την πυρα!!!!

ποιος τον διαβαζει?????

πες μου οτι το διαβασες για πλακα.....

ναι το διαβασες για πλακα,φιουχ...

btw διαβαζω το τελευταιο βιβλιο του γιαλομ "στον κηπο του επικουρου, αφηνοντας πισω τον τρομο του θανατου"

υπεροχο βιβλιο , αλλα οχι για καλοκαιρι.....οχι για διακοπες...

[ho·mun·cu·li]

traviata λιγα λογια για τον Αυγουστινο... νταξ?

Ειναι λιγο fast-food-writer...και απο οσα του εχω διαβασει το "Αυτοκτονωντας ασυστολα" ειναι μακραν το καλυτερο... πιθανον τα καλα κονε της οικογενειας και του Χωμενι-δη του εχουνε ανοιξει τους δρομους διαπλατα... αν και πιστευω οτι αμα καθοτανε και φροντιζε λιγο παραπανω το γραψιμο του τα βιβλια του θα ητανε μικρα διαμαντουδια! Σαν ιδεες και σαν κεντρικος αξονας ειναι πολυ προτοτυπα, αλλα στο τελος αντιλαμβανεσαι το μεγεθος της τσαπατσουλιας. Διοτι φιλε μου... μπορει ο Μπουκοφσκι και ο Ντοσκογιεφσκι και ο Μαρκες-στις αρχες του-να γραφανε σε φλουδες απο μπανανες και να μην ειχανε να φανε με τραγικα dead lines, και στην τελικη να βγαινανε αριστουργηματα, μα εκεινοι οντως τα γραφανε υπο αθλιες συνθηκες. Οχι το παιζω μποεμ-αλανιαρης συγγραφεας εχοντας παει στο Ανατoλια Τον ανθρωπο βεβαια δεν τον εξερω και τον "συμπαθω" σε γενικες γραμμες... και πιστευω ειναι ο μοναδικος ισως απο τους νεαρους Ελληνες συγγραφεις που διαβαζονται...

Να το παρετε το βιβλιο--τρελο γελιο... Ξεραθηκα τοσο πολυ που το δωσα και σ' ολους μου τους φιλους να ξεραθουν κι εκεινοι... Μονο μια φεμινιστρια φιλη τα πηρε κρανα...χιχιχι

[bad_samaritan]

το μονο ωραιο που μπορω να πω για τον αυγουστινο χα

ειναι οτι εχει ωραια φατσα...

κατα τα αλλα τα βιβλια του ειναι σκουπιδια...

ο,τι και να πω λιγο θα ειναι

και τί σχεση εχει το σχολειο που εβγαλε?!

πιστευω ειναι ο μοναδικος ισως απο τους νεαρους Ελληνες συγγραφεις που διαβαζονται...

να γι αυτο δε διαβαζω συγχρονη ελληνικη λογοτεχνια....

τί τα θες..

υγ:

Ειναι λιγο fast-food-writer...

ναι...ισαμε τον ελεφαντα πριν ξεκινησει διαιτα...

αυτος μπορει να ανοιξει μακντοναλτς μ αυτα που γραφει!!!!!

[ho·mun·cu·li]

το μονο ωραιο που μπορω να πω για τον αυγουστινο χα

ειναι οτι εχει ωραια φατσα...

κατα τα αλλα τα βιβλια του ειναι σκουπιδια...

ο,τι και να πω λιγο θα ειναι

και τί σχεση εχει το σχολειο που εβγαλε?!

εννοω οτι ξεκινησε με τρελα κοννε και με πολλα money (τα οποια μετρανε πολυ, μιας και η λογοτεχνικη "κλικα" ειναι αυτο ακριβως---> κλικα!)

βεβαια επειδη εχει τυχει να του στειλω μεηλ, καθως τον ειχα ανακαλυψει τυχαια πριν απο καμια 10 χρονια, μου φαινεται πολυ γαματος και κουλ τυπος και θα γουσταρα να τον γνωρισω. κανενα βιβλιο δεν ειναι για τα σκουπιδια--σε ποια αναφερεσαι ακριβως? απλα θα συμφωνησω οτι το να βγαζεις 24973743759356 βιβλια το χρονο δεν ειναι οτι καλυτερο. αλλα απο την αλλη ετσι κανει την τρελα του και τη μουρλα του. δεν ειμαι η πλεον αρμοδια να κρινω τη λογοτεχνικη ποιοτητα των εργων του, μα ειναι πολυ ζωντανα, πολυ πρωτοτυπα, ξεχωριστα (δλδ θα διαβασεις κατι και αμεσως καταλαβαινεις οτι ειναι Κορτω.-, πραγμα που σημαινει οτι πιθανον στο μελλον να εξελλιχτει σε μεγαλο ταλεντο ή να καταντησει σαν τον μεντορα του που μετα το "Σοφο παιδι" παρεμεινε εκει... ξες του στυλ μετα απο 12 χρονια η Πεγκυ Ζηνα ακομα παιρνει βραβεια καλυτερης πρωτοεμφανιζομενης τραγουδιστριας ).

αυτο που κυριως με χαλαει ειναι το "μικρο" μεγεθος (ω--ναι το ΜΕΓΕΘΟΣ ΠΑΝΤΑ ΜΕΤΡΑΕΙ--ποσες φορες να το πουμε οι γυναικες????????? ) των βιβλιων του και τα ηλιθια endings του. Παρολα αυτα το "Αυτοσκτονωντας ασυστολα" αποτελει φωτεινη εξαιρεση και ειναι αρκετα καλογραμμενο

[bad_samaritan]

του εστειλες μειλ και απαντησε¨? λολ

ρε συ δεν αμφιβαλλω οτι θα ειναι κουλ τυπος...αλλα τί σημαινει κουλ?οτι εισαι και καλος συγγραφεας? μπααα...

δε βρηκα τπτ αξιολογο σε οσα γραφει....σκετη κετσαπ!!

πηρα να διαβασω το δαιμονιστη και το αυτοκτονωντας ασυστολα...

και το ερωτικο των τεσσαρων δεν ειχε δημοσιευτει σ ενα περιοδικο? το ειχα ψιλοπαρακολουθησει..

νομιζω οτι ολα αυτα ειναι αρκετα για να μπορω να κρινω το εργο του...

εχω καποια συγγενεια μαζι του ,ξερω πανω κατω τις καταβολες του αλλα αυτο που διακρινω ειναι οτι δινει πολυ εμφαση σ αυτες, στο πριν απο αυτον, στο τί ηταν η μανα του -που χελοοοοοου μηπως υπερβαλλει λιιιιγο?- και τί ο πατερας του. (αυτο ειναι σχολιο για τη βιογραφια που επελεξε να βαλει στο σαιτ, αλλα μιλωντας για τα βιβλια του, η λογοτεχνικη εκμεταλλευση της καταγωγης του και παλι στειρα μου φαινεται)

σα να λεμε ειμαι απογονος του καισαρα (καλα κοιμησου) αποδωστε μου τις τιμες που νομιζω εγω οτι αξιζω.. (λογω της καταγωγης μου και οχι γιατι εχω κανει κι εγω κατι για να τις αξιζω...)

και το οτι το εργο του ειναι αναγνωρισιμο και κατω απο τις λεξεις που επιλεγει μπορεις και διακρινεις την υπογραφη του, και παλι δεν ειναι αποδειξη οτι ειναι καλος συγγραφεας.

μπορεις να εισαι σταθερα καλος σε κατι,

αλλα και σταθερα κακος σε κατι.

και στις 2 περιπτωσεις δεν μπορεις να κρυφτεις...

τεσπα σε τί θα εξελιχθει ουτε εγω το ξερω , ουτε εκεινος μαλλον αφου δειχνει να πορευεται στα τυφλα.

αλλα μου αρεσε η ρηση του κουντερα που εβαλε στο σαιτ του

"προτού ξεχαστούμε, θα μεταμορφωθούμε σε κιτς" Milan Kundera

και φαινεται οτι αυτη την ιδεα εχει για κηρυκα και σηματωρο στο εργο του..

[ho·mun·cu·li]

δεν νομιζω οτι στηριζεται τοσο στις καταβολες του οσο στην υποστηριξη των λογοτεχνικων κυκλων που για καποιον περιεργο λογο τον εκθειαζουν εξ αρχης! ετυχε να διαβασω τα πρωτα του βιβλια, αλλα μετα τον εχασα... δεν μπορουσα να αγοραζω 2362783628 βιβλια το χρονο απο εναν συγγραφεα. στο σαιτ του ειχα μπει καποτε και ουτε και πολυθυμαμαι τι λεει. Ψιλοχεστηκα κιολας να σου πω . . οτι ειναι ψωναρα μεγιστη ειναι πρωφανες και πασιφανες, αλλα καλα κανει. Αν δεν σε παινεψεις εσυ κανεις δεν προκειται--αυτο εχω καταλαβει!χοχο

προσωπικα πιστευω οτι δεν δινει βαση στο να φροντισει τα κειμενα του. ισως ειναι και "στυλ" που θελει να πλασαρει αυτο. ισως ειναι και σφυριγμενος. παντως στα μεηλ του απαντησε πολυ φιλικα και μαλιστα τον πηγα με 1000. τον "εγλειψα" δεοντως βεβαιως βεβαιως... και ταλεντο αναμφιβολα εχει. και απο ιδεες ξεχειλιζει και πρωτοτυπος ειναι, απλα λιγο μπαζει απο οργανωση. αλλα ειναι απο τα αναρριχομενα ταλεντα της ελληνικης συγγραφικης σκηνης.

δεν σ' αρεσε το "Αυτοκτονωντας Ασυστολα"?? εγω το διαβαζα και γελουσα μονη μου!

και το να εχει καποιος συγγραφικο-αποτυπωμα ειναι δειγμα καλης γραφης . .

αιντε κανε μου το κονε . . . plz . . . πολυ τον γουσταρω τον τυπα!!!!!!!

[anastasiostheodoridis]

Το χαμένο μπλουζ

Ηλεκτρονική έκδοση του βιβλίου "Το Χαμένο Μπλουζ".

[astropeleki09]

Η σκια του ανέμου - Carlos Ruiz Zafon , Εκδόσεις Λιβάνη

[Winmx]

The island

Victoria Hislop

Βασικα το αγορασα στα αγγλικα σε paperback.

1ον Γλιτωσα 10 ευρω,το βιβλιοπωλειο Παπασωτηριου το ειχε προσφορα 6,90

2ον Δεν ειναι ολοκληρος τομος κ πας ανετα παραλια

3ον Εχει ευκολο λεξιλογιο για να το διαβασει κανεις στα αγγλικα

4ον Ναι ναι ηταν καλο.....

Το επομενο θα ειναι του Ζουργο,στη σκια της πεταλουδας.....αν δεν ειναι καλο.....!

[anonymous]

Αθηνά ευτυχώς που δε γεννήθηκα όμορφη.......... ΚΑΡΑΚΑΣΗΣ

[ho·mun·cu·li]

Ηenry James

Το στριψιμο της βιδας

μεταφραση: Κοσμα Πολιτη

Μια ιστορια φαντασιας και τρομου. Μια νεαρη κοπελα που αναλαμβανει το μεγαλωμα των δυο ανιψιων [του Μαιλς και της Φλωρας] ενος πλουσιου κυριου. Καπου φυτεμενο το σπιτι στην αγγλικανικη εξοχη, ολομοναχο και σχεδον εγκαταλελειμενο απο αλλους ανθρωπους και τον ιδιοκτητη. Εκει ειναι που η νεαρη γυναικα ερχεται αντιμετωπη με το παρελθον του σπιτιου. Το φαντασμα της προηγουμενης γκουβερνατας και το φαντασμα ενος εκφυλου υπηρετη στοιχειωνουν τις αθωες ψυχες των παιδιων. Το τελειο οικοδομημα αρχιζει να ξεφτιζει σελιδα τη σελιδα. Τα αγγελικα προσωπα των δυο μαθητων ξεθωριαζουν και πισω απο το αρνητικο φιλμ η αληθεια μισο-φαινεται. Ισως τιποτα απο ολα αυτα δεν ειναι πραγματικο και απλως η δασκαλα και αφηγητρια τρελενεται . . Υπαινικτικο αφηνει τα πιο φρικτα κομματια του παρελθοντος των παιδιων να ειδωθουν λιγο. Ισα ισα για να 'ρθει η δικη μας φαντασια να καλυψει τα κενα.

"Δεν φωτιζουμε το κιαρο-σκουρο, που θα ειχε σαν αποτελεσμα τη διαλυση του, πρεπει να αρκεστουμε στην απολαυση που μας προσφερει"--H. James

[Amaryllis]

Gomorra του Fernando Saviano.

(Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.)

Κεντρικό θέμα: Camorra

Ο μόλις 29 ετών Saviano αφηγείται συναρπαστικά την πραγματικότητα μιας Νάπολης όπου κυριαρχεί το οργανωμένο έγκλημα, υιοθετώντας ύφος προσωπικά εμπλεκόμενου στην όλη ιστορία.

Το βιβλίο θεωρείται ως ένα από τα πιο σημαντικά της δεκαετίας και αξίζει να σημειωθεί πως ο ίδιος ο συγγραφέας κατόπιν έκδοσης (2006) ετέθη υπό αστυνομική προστασία.

Τα συναισθήματα που γεννάει ποικίλα, μα θα τ'αφήσω για τους αναγνώστες.

Δίχως αμφιβολία, αξίζει να διαβαστεί.

[Winmx]

σου αρεσε;εγινε και φιλμ ....κερδισε στο Φεστιβαλ Καννων φετος

[Amaryllis]

Όντως και είμαι πολύ περίεργη να δω την μεταφορά στη μεγάλη οθόνη.

Μου άρεσε πολύ για να είμαι ειλικρινής, ίσως γιατί γενικότερα με γοητεύει το είδος του Πολιτικο-Ιστορικού μυθιστορήματος.

Να ξέρεις ότι δεν είναι ευκολοδιάβαστο γιατί έχει πολλά ονόματα και ίσως κουράσει μα είναι εξαιρετικά περιγραφικό, έντονο.

Νομίζω ότι ανήκει στα βιβλία που ή θα λατρέψεις ή θα μισήσεις, αλλά αν μου ζητούσες να το περιγράψω με μία λέξη, θα έλεγα πιθανότατα: κραυγή.

Το τί μου άφησε δεν θα το αποκαλύψω, για να το διαβάσεις.

Επηρεάζει πολύ πάντως και πρέπει να το πάρεις με φιλοσοφία.

[Winmx]

Χμμμ το βιβλιο το ξερω εδω και 1,5 χρονο (Ιταλια) και δεν αποφασιζα να το παρω.Πιθανον να δω πρωτα το φιλμ που βγαινει σε λιγο σε dvd αφου δεν εχω χρονο τωρα για 300 σελιδες (τοσες ειναι στα ιταλικα)

Κοιταξα στις ιστοσελιδες imdb και cine να δω την πρεμερια στην Ελλαδα και δεν υπαρχει....θα πρεπει να περιμενεις πολυ....εκτος και αν εισαι εξωτερικο.

παντως thnx

[Amaryllis]

Παρακαλώ, να'σαι καλά.

Αν τελικά το διαβάσεις, περιμένω γνώμη.

[mad cow]

το φαδερ ημων

πολυ καλο!!!