Jump to content

Βιβλίων ανάγνωσμα…


tik-tak

Recommended Posts

  • Απαντήσεις 388
  • Created
  • Last Reply
Ξαναδιάβασα μετά από πολλά χρόνια το "The Dice Man" του George Cockcroft (ψευδώνυμο Luke Rhinehart). Πολύ καλό, γεμάτο ψυχεδέλεια και τρέλα. Ποιος θέλει άλλωστε να είναι λογικός;

Μερικές πληροφορίες από τη Wiki:

The Dice Man is a comedic novel published in 1971 by George Cockcroft under the pen name Luke Rhinehart and tells the story of a psychiatrist who begins making life decisions based on the casting of dice. The novel is noted for its subversivity, anti-psychiatry sentiments and for reflecting moods of the early 1970s. Due to its subversive nature and chapters concerned with controversial issues such as rape, murder and sexual experimentation, it was banned in several countries[verification needed]. Upon its initial publication, the cover bore the confident subheader, "This book can change your life" and quickly became a modern cult classic.

The book went through a number of republishings - in the United States it acquired the even more confident subheader "Few novels can change your life. This one will", in spite of its being a highly edited version of the original.[verification needed] Perhaps because of this, and despite the author and the character both being from the USA, it was initially less successful than in the United Kingdom and Scandinavia. After a further UK reprint in 2003, The Dice Man enjoyed something of a miniature comeback as it was introduced to a new generation.

The themes of the book are continued in two other novels, The Search for the Dice Man and Adventures of Wim and a companion title, The Book of the Die.

Plot summary

The book tells the story of a psychiatrist named Luke Rhinehart who, feeling bored and unfulfilled in life, starts making decisions about what to do based on a roll of a die. Along the way, there is sex, rape, murder, "dice parties", breakouts by psychiatric patients, and various corporate and governmental machines being put into a spin. There is also a description of the cult that starts to develop around the man, and the psychological research he initiates, such as the "Fuck without Fear for Fun and Profit" program.

Diceman.jpg

Μήπως γνωρίζεις τον τίτλο στα ελληνικά; το ψάχνω και δεν το βρίσκω....

emarup λοιπόν, το βρήκα1 Ελληνικός τίτλος: " Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΖΑΡΙ". Εκδόσεις ΕΣΟΠΤΡΟΝ

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

"στη σκιά της πεταλούδας" του Ισίδωρου Ζουργού από τις εκδόσεις Πατάκης

Το βιβλίο είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα του ευρύτερου βορειοελλαδικού χώρου μέσα από το χρονικό δύο οικογενειών που απλώνεται σε τρεις ολόκληρες γενιές. Από την Ανατολική Ρωμυλία και την Ανδριανούπολη στα τέλη του 19ου αιώνα και από τα καμένα χωριά των φυλετικών ανταγωνισμών στη Μακεδονία της ίδιας εποχής, έως την σημερινή Θεσσαλονίκη, οι πόλεμοι, η προσφυγιά, ο ιδρώτας και τα πάθη τόσων χρόνων έρχονται και στραγγίζουν στη συνάντηση ενός άνδρα και μιας γυναίκας ένα τριήμερο κάυσωνα του Αυγούστου κάτω από περίεργες συνθήκες.

Πιο πολύ όμως είναι το εκτενές μυθιστόρημα της Θεσσαλονίκης.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Χμμμ Τασο ολο λεω να το παρω και καθε φορα που κατεβαινω Ελλαδα ειτε το ξεχναω ειτε διαβαζω τιποτα αλλο!Αυτο θα ειναι το επομενο.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Λοιπόν "ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΓΟΡΙ" και "Πώς να είσαι καλός" και τα δύο του Νικ Χόρνμπυ.

Πρωτότυπα θέματα , πολύ καλό αγγλικό χιούμορ και σύγχρονη οπτική.

ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΓΟΡΙ

Ο συγγραφέας φέρνει μέσα από συμπτώσεις σε επαφή έναν 36χρονο κακομαθημένο έφηβο που αρνείται ν ασχοληθεί με ο,τιδήποτε άλλο πέρα από τον εαυτό του και δε θέλει ν αναλάβει επ ουδενί καμμία ευθύνη και ένα χαρισματικό και ιδιόρρυθμο αγόρι μιας ανύπαντρης μητέρας. Η μορφή κι ο ρόλος της οικογένειας και κυρίως η αγάπη, η μοναξιά και η συναισθηματική μας ανάγκη για τους άλλους δίνονται μέσα από ένα κουβάρι παράξενων γεγονότων.

ΠΩΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΟΣ

Μία γιατρός, παντρεμένη μ έναν ημιαπασχολούμενο κυνικό δημοσιογράφο, μονίμως οργισμένο, βλέπει το γάμο της και την ίδια της τη ζωή να καταρρέει. Ένα βήμα πριν το διαζύγιο, με αφορμή την παράδοξη θεραπεία μιας οσφυαλγίας, ο κυνικός, αντιπαθητικός σύζυγος, μετατρέπετι σε ένα σύγχρονο ιεραπόστολο, τόσο φιλάνθρωπο, τόσο πραγματικά Καλό, που αποφασίζει να κάνει πράξη τα σχέδια του για τη βελτίωση του κόσμου....

Το ωραίο με τον Χόρνμπι είναι ότι δε δίνει λύσεις, δε διδάσκει. Οι καταστάσεις του είναι αντιφατικές, οι ήρωες του παλινδρομούν και αμφιβάλλουν, όπως ακριβώς στην πραγματική ζωή. Ο αναγνωστης αναγκάζεται μόνος του να σκεφτεί.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 2 weeks later...

Η ΕΞΙΛΕΩΣΗ του ΙΑΝ ΜΑΚ ΓΙΟΥΑΝ

Το βιβλίο είναι πάρα πολύ καλό. Η σκηνή στο συντριβάνι είναι από τις πιο ρομαντικές-ερωτικές σκηνές που έχω διαβάσει στη λογοτεχνία. Η περιγραφή του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου και η μαρτυρική υποχώρηση των Άγγλων στρατιωτών μέσα στη Γαλλία προς τη Δουνκέρκη είναι πολύ δυνατή και φορτισμένη. Ο συγγραφέας χειρίζεται καταπληκτικά τα θέματά του. Η αφιέρωση μιας ολόκληρης ζωής στην εξιλέωση για ένα παλιό αμάρτημα έχει τη δραματικότητα Οδύσειας.

Μου άρεσε πολύ. Τώρα θα πάω να δω και την ταινία- ελπίζω να είναι το ίδιο καλή.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Τ' ονειρο ενος γελοιου, Ντοστογιεφσκι

"Ειμ'ενας γελοιος ανθρωπος. Τωρα με παιρνουν για τρελο , μα δεν ειμαι τετοιος, δεν προβιβαστηκα κι εμεινα παντα ο ιδιος γελοιος ανθρωπος, οπως ημουν παντα. Μα δε θυμωνω πια τωρα. Τωρα ολοι οι ανθρωποι μου ειναι εξισου ευχαριστοι, ακομα κι οταν με κορο'ι'δευουν-τοτε μαλιστα μου ειναι πιο ευχαριστοι. Θα γελουσα με την καρδια μου εις βαρος τους, οχι γιατι μ'ευχαριστει αυτο, αλλα γιατι ειμαι φιλος τους, αν δεν ενιωθα τον εαυτο μου τοσο λυπημενο κοιταζοντας τους. Και νιωθω τον εαυτο μου λυπημενο, γιατι δεν ξερουν την αληθεια κ εγω την ξερω! Ω! ποσο ειναι οδυνηρο να ξερεις μονος την αληθεια! και να σκεφτεται κανενας πως δε θα τη μαθουν ποτε! δεν μπορουν να την καταλαβουν."

Παραθετω αυτουσια τα λογια του πρωταγωνιστη γιατι τα λενε ολα...συνειδητα γελοιος κ ασυνειδητα τρελος... :rolleyes:

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

arrow%20up.gifυπεροχο!...

"ο ηλιθιος" του ιδιου ειναι απιστευτο βιβλιο επισης... γενικα ο ντοστογιεφσκι ειναι κορυφαιος...

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

arrow%20up.gifυπεροχο!...

"ο ηλιθιος" του ιδιου ειναι απιστευτο βιβλιο επισης... γενικα ο ντοστογιεφσκι ειναι κορυφαιος...

Συμφωνω! emiloveyou .Το αγαπημενο μου απο τα βιβλια του ειναι "ο μεγας ιεροεξεταστης"...(απλα τελειο...)

...ο ανθρωπος δε γνωριζει καμια πιο βασανιστικη φροντιδα απ'το να βρει καποιον που να μπορει να του παραδωσει οσο γινεται γρηγοροτερα το δωρο της ελευθεριας με το οποιο αυτο το δυστυχισμενο πλασμα ηρθε στον κοσμο. (Απο το "ο μεγας ιεροεξεταστης")

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

ο μεγας ιεροεξεταστης ειναι τμημα του "αδερφοι καραμαζωΦ" ... υπεροχο επισης βιβλιο αλλα τον Ηλιθιο απλα τον λατρεψα......

ασε αγαπη αμα αρχισουμε να παραθετουμε αποσπασματα απο ντοστογιεφσκι στο τελος μαλλον θα καταληξουμε να αντιγραψουμε ολα τα βιβλια του χαχα... :rolleyes:

αφου σου αρεσει η ρωσικη λογοτεχνια σου προτεινω τις πεθαμενες ψυχες του γκογκολ ,εχει πολυ γελιο (περαν των αλλων ...)...πολυ ιδιαιτερο βιβλιο, ειμαι σιγουρη οτι θα σου αρεσει ;)

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

emarup

Ικανη ειμαι να γραφω συνεχεια αποσπασματα απο Ντοστογιεφσκι!! κ μετα αναποφευκτα θα μου πειτε emeleos .

:)

Thanks για την προταση, θα το διαβασω κ θα σου πω :):)

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Γυμνος-Σενταρις

Στις δεκαεφτά αυτοβιογραφικές ιστορίες του ο Ντέιβιντ Σεντάρις είναι ανυπόφορα λεπτολόγος, επικίνδυνα γοητευτικός, χαιρέκακα σνομπ, εξωφρενικά πνευματώδης, ασεβής, ψυχαναγκαστικός, εντελώς αδέξιος, μανιακός αλλά όχι καταθλιπτικός, με φαντασία που δουλεύει μονίμως στο φουλ και συμπεριφορά σχεδόν πάντα, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, ανάρμοστη. Με άλλα λόγια, το Γυμνός είναι ένα συναρπαστικό ανάγνωσμα.

Philip Gerard, Raleigh News & Observer

Ο Σεντάρις είναι ίσως ο πιο πνευματώδης Νεοϋορκέζος από την εποχή της Ντόροθι Πάρκερ.

Helen Eisenbach, New York

Μία από τις πιο παρατεταμένες εξάρσεις χιούμορ στην πρόσφατη μνήμη Ο Σεντάρις καταφέρνει μέσα από το χιούμορ του να δημιουργήσει κάτι μεγαλύτερο και ανθεκτικότερο, με τον ίδιο τρόπο που ο Μαρκ Τουέιν χρησιμοποιούσε το χιούμορ σαν μεγεθυντικό φακό μέσα από τον οποίο εξετάζει κανείς την ανθρωπότητα. John Foyston, Portland Oregonian

κριτικες απο το οπισθοφυλλο

Ο Ντέιβιντ Σεντάρις γεννήθηκε το 1957 από Έλληνα πατέρα και Αμερικανίδα μητέρα στην πολιτεία της Νέας Υόρκης. Θεατρικός συγγραφέας, τακτικός σχολιαστής στο National Public Radio. Σήμερα ζει στο Παρίσι.εχει γραψει αλλα δυο βιβλια που εχουν μεταφραστει στα ελληνικα απο εκδοσεις Μελανι-το πρωτο του ειναι το ¨Μια σχεδον φυσιολογικη οικογενεια ¨ και το δευτερο το ¨Εγκω μιλησει καλα μια μερα¨.

ας υποθεσουμε οτι σας αρεσει το σουφλε σοκολατας , δοκιμαζετε μια μερα το σουφλε στο Πετιτ Φλερ και εχετε ενα οργασμο στον ουρανισκο.την επομενη φορα που θα δοκιμασετε σε ενα αλλο μαγαζι σουφλε , αν δεν ειναι ανωτερο , ειναι σιγουρο οτι δε θα το ευχαριστηθειτε τοσο.

κοινως οταν εχεις δοκιμασει το τελειο , δυσκολα συμβιβαζεσαι με το πολυ καλο και μπορει να χανεις και την ικανοτητα σου να αναγνωρισεις και παλι ενα εξισου τελειο.

η πρωτη μου επαφη με τον Σενταρις ηταν με την ¨σχεδον φυσιολογικη του οικογενεια¨ , νομιζα οτι ειχα ανακαλυψει τον αγαπημενο μου συγγραφεα για τα επομενα χρονια , (σιγα μην ηταν μονος του στη λιστα για πολυ καιρο).κανα χρονο μετα ηρθε το ¨εγκω μιλησει καλα καποια μερα ¨που το διαβαζα και γελουσα μεχρι δακρυων ,νομιζω οτι ειναι το πιο αστειο του βιβλιο , πιθανον ομως τοτε να ειχα ταυτιστει με τον συγγραφεα να ¨ενσωματωθει ¨στην Γαλλια γιατι βρισκομουν στο εξωτερικο και κατεβαλλα κι εγω ιδιες προσπαθειες .μπορει δηλαδη να εβλεπα καποιες ομοιοτητες και για αυτο να τον αποθεωσα για δευτερη φορα.

και εξι μηνες μετα , ηρθε το Γυμνος .οχι οτι δεν το ευχαριστηθηκα , οχι οτι παλι δεν διασκεδασα με την απιστευτα αυτοσαρκαστικη του διεισδυτικη ματια , με το πικροχολο υφος του , με τις προσπαθειες του να εξευμενισει οχι προς τους αναγνωστες αλλα προς τον εαυτο του καθε μικρη και μεγαλη ανασφαλεια του ,αλλα να -δε με εξεπληξε.

λογικο , ποσο απαιτητικοι γινομαστε οταν ζηταμε απο εναν συγγραφεα σε καθε βιβλιο να ειναι το ιδιο ιδιοφυης ή ακομη χειροτερα να αλλαζει γραφη και στυλ ωστε να μας εκπλησσει? παρα πολυ απαιτητικοι , στην τελικη ο καθενας εχει το δικο του στυλ και σ αρεσει η τον απορριπτεις για αυτο το στυλ , οχι επειδη εχει πεντακοσια στυλ γραφης.σ αρεσει η Αλκυονη Παπαδακη? καλως , ολα τα βιβλια της θα ειναι γραμμενα στο ιδιο στυλ. σ αρεσει ο Κοελιο? καλως , αλλα στα βιβλια του θα βρεις το ιδιο στυλ γραφης.

τοτε τι με πειραξε? τιποτε , απλα οταν θαυμαζω καποιον ,ξεχναω οτι ειναι ανθρωπος . emblush

η θεματολογια του ειναι , και εδω , ουσιαστικα αυτοβιογραφικες ιστοριες , απο τα παιδικα του χρονια , απο τα τρελαμενα χρονια στο κολλεγιο , οι πρωτες δουλειες , χρονολογικα καλυπτει προηγουμενα χρονια απο το ¨Εγκω μιλησει καλα καποια μερα ¨, χρονολογικα δηλαδη το βιβλιο αφηγειται ιστοριες αναμεσα στις ιστοριες των αλλων δυο.

το ταλεντο του παραμενει το ποσο ευφυεστατα κοροιδευει τον ευατο του , λες και μιλαει για καποιον αλλον με αυτην την αυθεντιζουσα διαθεση που εχει η κριτικη μας οταν απευθυνεται σε καποιον αλλον εκτος απο εμας.ταυτοχρονα το κανει τοσο αστεια , και εκει αναρωτιεσαι αν οταν τα ζουσε τα γεγονοτα ειχε την ικανοτητα να τα δει με την αστεια τους προοπτικη η αυτο ειναι μια ικανοτητα που του χαρισε ο χρονος-συνηγορω υπερ του δευτερου .

αγαπημενη μου ιστορια η προτελευταια που αφηνει να βγει εδω , ενα λιγακι διαφορετικο υφος απο το αναμενομενο Σενταρικο , λιγακι πιο ευαισθητο , καθως περιγραφει το πως βιωσε το χρονικο του θανατου της μητερας του.

ολοι ειμαστε καπως σαν τον Σενταρις , παραξενοι , κακοι μερικες στιγμες , νομιζουμε οτι ειμαστε το κεντρο του κοσμου , γεματοι ανασφαλειες αλλα και καλοι και ευαισθητοι με τον δικο του τροπο ο καθενας.ο Σενταρις εχει το λογοτεχνικο θαρρος να τα πει κιολας αυτα , καθεται μπροστα στον υπολογιστη του και κουναει το μικρο του δακτυλακι λεγοντας-για να δουμε ποια ζημια εκανες παλι , ηθικα , πνευματικα , υλικα , βρε Ντειβιντ.

λογος κοφτερος , καθημερινος , καθολου μελοδραματικος ,εξυπνη γραφη που κραταει αμειωτο ενδιαφερον σε ολες τις ιστοριες , δεν θεωρω τυχαιο που τυγχανει μεγαλης αναγνωρισης στο εξωτερικο ο Σενταρις (δυστυχως στην Ελλαδα δεν ειναι ακομη πολυ γνωστος, πιθανον γιατι ειμαστε ακομη πισω ως προς το ευρος των αντιληψεων μας για την διαφορετικοτητα και μαναδικοτητα του καθενος-λεμε για παραδειγμα να μια αδερφη , και οχι ενας ανθρωπος που επιλεγει να κανει σεξ με ανδρες)

σας το προτεινω ανεπιφυλακτα και ευχομαι να το απολαυσετε!

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Μολις το τελειωσα και το προτεινω ανεπιφυλακτα.Δεν μπορεις να το αφησεις!Προκειται για ενα ψυχολογικο θριλερ.Ειναι γραμμενο '70 και αρα μη φανταζεστε να ειναι σε στυλ Patricia Cornwell.Σε κραταει μεχρι τελευταια σελιδα.

Ανακαλυψα οτι το βιβλιο εχει γινει εργο με την Isabelle Adjani.

Το φονικο καλοκαιρι

Σεμπαστιεν Ζαπριζο

Εκδοσεις Κεδρος

σελιδες 446

15 ευρω

Σε μια γαλλικη κωμοπολη το 1955 μια γυναικα πεφτει θυμα βιασμου απο 3 αντρες.20 χρονια μετα η κορη της σχεδιαζει να τους εκδικηθει.Μοναδικο στοιχειο μια λατερνα.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

arrow%20up.gifυπεροχο!...

"ο ηλιθιος" του ιδιου ειναι απιστευτο βιβλιο επισης... γενικα ο ντοστογιεφσκι ειναι κορυφαιος...

Συμφωνω! emiloveyou .Το αγαπημενο μου απο τα βιβλια του ειναι "ο μεγας ιεροεξεταστης"...(απλα τελειο...)

...ο ανθρωπος δε γνωριζει καμια πιο βασανιστικη φροντιδα απ'το να βρει καποιον που να μπορει να του παραδωσει οσο γινεται γρηγοροτερα το δωρο της ελευθεριας με το οποιο αυτο το δυστυχισμενο πλασμα ηρθε στον κοσμο. (Απο το "ο μεγας ιεροεξεταστης")

Δευτέρα 3/3 και Τρίτη 4/3 ο Πατρίς Σερό θα παρουσιάσει στο θέτρο Ολυμπία την Ανταρσία (Βιβλίο 5ο κεφ 4ο) και τον Μεγάλο Ιεροεξεταστή(Βιβλίο 5ο κεφ 5ο) από τους αδελφούς Καραμαζώφ.

Όσοι δεν έχετε διαβάσει το βιβλίο απλά χάνετε Το Αριστούργημα..

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 2 weeks later...

Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΟΥΑΝ - CONSUELO DE SAINT - EXUPERY,

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΞΑΝΤΑΣ (2001) Σελ: 325

ΤΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΘΥΜΑΤΑΙ....

Πενήντα πέντε χρόνια μετά την επιστροφή τους από τη Νέα Υόρκη, τα μπαούλα που φυλούσαν με ζήλο ολόκληρη την κοινή ζωή του Σεντ-Εξιπερί και της συζύγου του φανερώνουν επιτέλους τα μυστικά τους. To χειρόγραφο που βρέθηκε μάς αποκαλύπτει την καθημερινότητα της ποιητικής και μποέμικης ύπαρξης αυτών των δύο τρομερών παιδιών, του Αντουάν και της Κονσουέλο. Η μικροκαμωμένη Σαλβαδοριανή, το βασανισμένο και λατρεμένο τριαντάφυλλο του Μικρού Πρίγκηπα, αφηγείται σαν άλλη Σεχραζάτ την ιστορία αυτού του θρυλικού έρωτα: παθιασμένα ανταμώματα και σκληρούς αποχωρισμούς, νοικιασμένα διαμερίσματα και δωμάτια ξενοδοχείων, ατέλειωτες νύχτες αναμονής και στιγμές απόλυτης ευτυχίας, προδοσίες και ξαναμονιάσματα. Ταυτόχρονα μας καλεί σε μια διαφορετική προσέγγιση του Σεντ-Εξιττερί, που αναδύεται από τις αναμνήσεις της και από την πένα της απαλλαγμένος από To φωτοστέφανο του ηθικολόγου και αυστηρού συγγραφέα, με τις αδυναμίες του και την ανθρώπινη μεγαλοσύνη του.

Δίστασα πολύ μέχρι να πάρω την απόφαση να αποκαλύψω την ύπαρξη αυτού τον χειρόγραφου. Με την ευκαιρία της εικοστής επετείου! από το θάνατο της Κονσουέλο και της εκατοστής επετείου από τη γέννηση του συζύγου της, Αντουάν ντε Σεντ-Εξιπερί, σκέφτηκα ότι είχε έρθει η στιγμή να της αποτίσουμε ένα φόρο τιμής, ξαναδίνοντάς της την ακριβή θέση που κατείχε ανάκαθεν στο πλάι εκείνου που έγραψε ότι είχε χτίσει τη ζωή του πάνω σ' αυτό τον έρωτα.

"ΧΟΣΕ ΜΑΡΤΙΝΕΣ-ΦΡΟΥΚΤΟΥΟΣΟ Γενικός κληρονόμος της Κονσουέλο ντε Σεντ-Εξιπερί"

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 1 month later...

Ο Τρυφερουλης Μικροφτερουλης

εκδοσεις φαντασια ,Κεντρο Ερευνας και Εφαρμογων Σχολικης Ψυχολογιας , Εθνικο και Καποδιστριακο Πανεπιστημιο Αθηνων.

Στο μακρινό χωριό των Μικροφτερούληδων ζει ο Τρυφερούλης. Δεν πηγαίνει στο σχολείο του χωριού, αφού εκεί όλα κυλούν γρήγορα. Αυτός όμως δυσκολεύεται και αργεί να καταλάβει τι πρέπει να κάνει. Ακόμα και τα παιδιά δεν τον παίζουν. Η νεράιδα Κρινοπούλα -η δασκάλα του- προσπαθεί να τον βοηθήσει. Ο Τρυφερούλης όμως επιμένει να πάει στο σχολείο του χωριού μαζί με τα άλλα παιδιά για να βρει φίλους. Μια αναπάντεχη συνάντηση θα τον βοηθήσει να πραγματοποιήσει το όνειρό του...-απο το οπισθοφυλλο

σε μια ομιλια στη Στοα του Βιβλιου ¨συναντησα¨ την Χρυση Χατζηχρηστου , και εδω θα ηθελα να μιλησω για αυτην την γυναικα , με καταγοητευσε με τον ηρεμο τροπο που μεταδιδει την εμπειρια της , υπαρχουν καθηγητες που σε μαγευουν με το παθος της ομιλιας τους , αυτη η γυναικα εχει ενα αλλο χαρισμα , να σε υπνωτιζει ( οχι να σε κοιμιζει :P ),να σε ταξιδευει στην γνωση της , φευγοντας νιωθεις πιο αναλαφρος και ταυτοχρονα οτι εχεις παρει ¨κιλα¨ εμπειριας χωρις καθολου να εχεις κουραστει , λες και η διδασκαλια και η μεταδοση γινεται σαν να διαβαζεις παραμυθι , δε μπορω να το εξηγησω παραπανω , προκειται για χαρισματικη καθηγητρια , διδασκει Σχολικη Ψυχολογια στο Πανεπιστημιο Αθηνων .

εδω πρεπει να κανω μια παρενθεση και να αναφερω και τον κ. Μπεζεβεγκη , επισης καθηγητη Ψυχολογιας στο Πανεπιστημιο Αθηνων , και επισης ομιλητη στην ιδια σειρα μαθηματων ,γιατι θα το ενιωθα αδικια εαν δεν ανεφερα τον δικο του , παθιασμενο τροπο να μεταδωσει τις γνωσεις του , αλλο στυλ αυτος , πιο ¨φασαριοζικη¨ παρουσια , σαν κυκλωνας που σε τραβαει κοντα του , εξαιρετος ομιλητης ,χρησιμοποιει καθε τεχνασμα , αν και νομιζω οτι χαρισματικοι ομιλητες σαν και τους παραπανω δεν καταφευγουν στη χρηση τεχνασματων , εχουν ενα ταλαντο επικοινωνιας εμφυτο ,και καταφερνει να μετατρεψει τις ομιλιες σε διαδραστικες διαδικασιες.

ξαναγυριζω στον Τρυφερουλη . στην τελευταια ομιλια της Χατζηχρηστου ,και μεσα στο πλαισιο της Σχολικης Ψυχολογιας και πως γινεται μια προσπαθεια για το νεου τυπου σχολειο , μας ανεφερε αυτο το βιβλιο. θα σας πω την αμαρτια μου , σε εκεινο το μαθημα βιαζομουν υπερβολικα να φυγω , και απλα κρατησα τον τιτλο και φευγοντας το αναζητησαμε στον Παπασωτηριου , οπου ο υπαλληλος μας κοιταξε καπως περιεργα , φανταζομαι θα σκεφτηκε ολοκληρες γαιδουρες , ο Μικροφτερουλης σας μαρανε , αλλα τελος παντων ο Τρυφερουλης εφτασε στα χερια μου.

η πρωτη αναγνωση ηταν οπως θα διαβαζα ενα παραμυθι , και δεν ειναι καθολου δυσκολο να συγκινηθει κανεις με τον Τρυφερουλη , ομολογω οτι μπηκα στον πειρασμο να παρω στις 2 το βραδυ καποιους φιλους μου να τους πω για τον Τρυφερουλη(τελικα επικρατησε η λογικη και σκεφτηκα οτι αν υπηρχε μια περιπτωση να νιωσει τον Μικροφτερουλη καποιος σιγουρα δε θα ηταν αν τον ξυπνουσες για να του μιλησεις για αυτον), ενιωθα ηρεμια και ¨αναμπουμπουλα ¨ μαζι , αυτο το παραμυθι , ακομη κι αν σαν παραμυθι απλα το δεις , εχει την ικανοτητα να να σε κανει να θες να γινεις λιγο καλυτερος ανθρωπος.

η εικονογραφηση του ειναι πανεμορφη, τα ονοματα των μικρων ηρωων ειναι ευφυεστατα , η γραφη ειναι ευαισθητη και απλη καθως απευθυνεται σε μικρα παιδια , το τελος ειναι υπεροχο.

αυτα στην πρωτη αναγνωση , γιατι αυτο δεν ειναι ενα απλο παραμυθι!! αλλα-σας μεταφερω απο το οπισθοφυλλο- ¨Ο Τρυφερούλης Μικροφτερούλης απευθύνεται σε παιδιά κάθε ηλικίας, καθώς και σε γονείς, εκπαιδευτικούς και ειδικούς που εργάζονται με παιδιά, δίνοντας την ευκαιρία για συζήτηση και ευαισθητοποίηση σε θέματα που σχετίζονται με τη διαφορετικότητα και την ένταξη.¨

ναι ο Τρυφερουλης Μικροφτερουλης ειναι ενα εκπαιδευτικο παραμυθι , μιλαει για τα παιδια με ειδικες αναγκες-ικανοτητες , για το πως νιωθουν και πως βιωνουν την διαφορετικοτητα τους , για το πως βιωνουν το θεμα οι γονεις τους , για το πως αντιμετωπιζονται απο τα υπολοιπα παιδια και το τι γινεται στα σχολεια , για το τι θα μποροτσε να γινει -παλι σας μεταφερω απο το οπισθοφυλλο γιατι τα λεει καλυτερα-¨Κάθε άνθρωπος είναι φτιαγμένος -από τη φύση του- να κοιτά ψηλά, να οραματίζεται και να προσπαθεί ν' αγγίξει το όνειρό του. Για να το πετύχει, όμως, χρειάζεται φτερά που θα τον βοηθήσουν να φτάσει γρηγορότερα και ευκολότερα. Τα φτερά είναι οι ικανότητες του καθενός. Κάποιοι, όμως, έχουν μικρότερα φτερά και νιώθουν διαφορετικοί. Παρ' όλα αυτά, μπορούν κι εκείνοι ν΄ ανεβούν ψηλά - απλώς χρειάζονται δίπλα τους κάποιους για να τους μάθουν τον τρόπο ν' ανοίγουν τα φτερά τους και να πετούν όλο και πιο ψηλά. Τα άτομα με ειδικές ανάγκες έχουν τα δικά τους μοναδικά και ιδιαίτερα φτερά. Το πέταγμά τους γίνεται ομορφότερο όταν οι άλλοι τους χαϊδεύουν απαλά τα φτερά και πετούν μαζί τους. Στο χωριό των Μικροφτερούληδων μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι το ομορφότερο πέταγμα είναι αυτό που γίνεται με κατανόηση, αποδοχή, συνεργασία, αισιοδοξία και αγάπη¨.

¨το βιβλιο συνοδεύεται από έντυπο εκπαιδευτικό υλικό που έχει ως στόχο την ευαισθητοποίηση των παιδιών σε θέματα που αφορούν τη διαφορετικότητα και την αντιμετώπιση των παιδιών με ιδιαίτερες ανάγκες. Προκειμένου ο στόχος αυτός να γίνει πιο εφικτός, και για να μπορέσουν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να αξιοποιήσουν ευκολότερα το κείμενο, προτείνονται στόχοι και ενδεικτικές ερωτήσεις ανά ενότητα για την κατεύθυνση της συζήτησης μετά την ανάγνωση του παραμυθιού. Στη συνέχεια παρατίθενται προτεινόμενες δραστηριότητες .¨

ειναι δηλαδη μια εκπαιδευτικη ασκηση και μελετη που την προτεινω ανεπιφυλακτα οχι μονο σε οσους θελουν να ασχοληθουν με την ειδικοτητα της Παιδοψυχιατρικης , ουτε μονο σε οσους εχουν παιδια , αλλα στον καθενα , γιατι ποσες φορες δεν συνανταμε ολοι μας ατομα με ειδικες αναγκες , δεν εχει σημασια αν ειναι παιδια η ενηλικες , και φερομαστε ισως απο διαθεση διακριτικοτητας , ισως απο αγνοια ,με τετοιον τροπο που τελικα τους υπενθυμιζουμε οτι ειναι διαφορετικοι .

ενα παραμυθι για την διαφορετικοτητα .

προσωπικα το εχω αγαπησει , οχι μονο γιατι ειναι ετσι κι αλλιως μια ωραια ιστορια που ταυτοχρονα εχει και κατι να σε διδαξει , αλλα γιατι θεωρω τα παιδια δυσκολο κοινο , δυσκολους ¨ ασθενεις ¨-δε μ αρεσει η λεξη αυτη για την ειδικοτητα της Παιδοψυχιατρικης - σιγουρα πιο δυσκολο να τα ξεκλειδωσεις απο τους ενηλικους , οχι μονο γιατι στερουνται την ικανοτητα του συνειρμικου και συμπερασματικου λογου , αλλα γιατι απο την φυση τους ειναι εγωκεντρικα πλασματα , δεν εννοω εγωκεντρικα με την εννοια που δινουμε στους ενηλικες , του εγωιστη χαρακτηρα , ειναι εγωκεντρικα τα παιδια λογω νοητικης ανεπαρκειας ακομη , δεν εχουν αναπτυξει , φυσιολογικα ,την ικανοτητα να διακρινουν οτι δεν ειναι ολοκληρος ο κοσμος και οτι δεν περιστρεφονται ολα γυρω απο αυτα . αυτο το παραμυθι μπορει να λειτουργησει σαν διαυλος επικοινωνιας με τα παιδια , δηλαδη ειναι πολυ πιο δυσκολο να μιλησεις στα παιδια με λογικη σκεψη για το τι συμβαινει με τα παιδια με ειδικες αναγκες , μπορεις ομως να τα κανεις να¨ συναισθανθουν¨ και τελικα να περασεις αυτο που θελεις με τροπο που οχι μονο κατανοουν αλλα και αγαπουν , ενα παραμυθι. και ειναι διαυλος επικοινωνιας , οχι μονο ενος ενηλικα με τα παιδια , αλλα και αναμεσα στα παιδια ενα τετοιο παραμυθι.

θα μπορουσα να γραψω πολλες σελιδες ,δεν ειναι ομως αυτος ο χωρος καταλληλος , απλα σας το προτεινω αυτο το βιβλιο , ειτε σαν παραμυθι , ειτε σαν εφοδιο για την ειδικοτητα της παιδοψυχιατρικης και Ψυχιατρικης για τους ενδιαφερομενους , ειναι απο αυτα τα βιβλια , το εχω ξαναγραψει για το βιβλιο ¨Ποιος σκοτωσε το σκυλο τα μεσανυχτα¨ που σε κανουν να ¨ξανααγαπας¨ την ειδικοτητα .

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Ο Τρυφερουλης Μικροφτερουλης

εκδοσεις φαντασια ,Κεντρο Ερευνας και Εφαρμογων Σχολικης Ψυχολογιας , Εθνικο και Καποδιστριακο Πανεπιστημιο Αθηνων.

Στο μακρινό χωριό των Μικροφτερούληδων ζει ο Τρυφερούλης. Δεν πηγαίνει στο σχολείο του χωριού, αφού εκεί όλα κυλούν γρήγορα. Αυτός όμως δυσκολεύεται και αργεί να καταλάβει τι πρέπει να κάνει. Ακόμα και τα παιδιά δεν τον παίζουν. Η νεράιδα Κρινοπούλα -η δασκάλα του- προσπαθεί να τον βοηθήσει. Ο Τρυφερούλης όμως επιμένει να πάει στο σχολείο του χωριού μαζί με τα άλλα παιδιά για να βρει φίλους. Μια αναπάντεχη συνάντηση θα τον βοηθήσει να πραγματοποιήσει το όνειρό του...-απο το οπισθοφυλλο

Ο Μικλος Τλυφελουλης Μικλοφτελουλης καθεται και κλαιει γιατι δεν τον παιζουν οι φιλεναδες του :P

Η μικρη μας Ηρα φετος κλεινει τα τεσσερα, μπαινει στα πεντε, ειναι η καλυτερη μαθητρια στο νηπιαγωγειο και ανυπομονει να παει δημοτικο!!!!!!!!!!

:P

ΥΓ. Περυσι που εκανα παιδοψυχιατρικη εξι μηνες, η διεθυντρια μου, που ηταν σιγουρα πολυ πιο τραλαλα απο σενα, ηταν η καλυτερη διεθυντρια που ειχα ποτε και κορυφη στην ειδικοτητα της (διδασκει φοιτητες στο St George's στο Λονδινο και ενας μεγαλοπροφεσσορας της εδωσε ενα copy του καινουργιου του βιβλιου με προσωπικη αφιερωση!) ;)

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

ολα τα βιβλια του αβραμιδη ειναι σχεδον τελεια..

Θα συμφωνησω!!!

Μια απο τις τελευταιες μερες διαβασα το the secret της Rhonda Burne μεσα σε 5 ωριτσες!!!!!!!!!!!!

Απο τα πιο αισοδοξα βιβλια που εχω διαβασει ποτε στη ζωη μου!!!!!!!!!Ενα ονειρο!!!!

Σου δειχνει ποσο μεγαλη σημασια εχουν οι σκεψεις που κανουμε στη ζωη μας και πως μεσω αυτων μπορουμε να κατακτησουμε ολο τον κοσμο και να αλλαξουμε πολλα πραγματα αρκει να το πιστεψουμε!!!!!!!!!!!!

Να το διαβασετε ολοι!!!!!!!!!!!!!!

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Ο Μελαγχολικος Θανατος του Στρειδακη-Τιμ Μπαρτον

Ο Tιμ Μπαρτον υπογραφει αυτη τη συλλογη σαγηνευτικα μακαβριων ποιηματων στην οποια εξιστορει τα δεινα των αλλοκοτων ηρωων του.Ο Στρειδακης ,η Σκουπιδουλα ,ο Απανθρακακης ,η Βουντουλα και τα υπολοιπα ασυνηθιστα παιδακια που πρωταγωνιστουν σε αυτες τις σελιδες ,ειναι αξιαγαπητοι παρεισακτοι που πασχιζουν να βρουν λιγη αγαπη στον απανθρωπο κοσμο τους.Η νοσηρη και συναμα υπεροχη εικονογραφηση του ιδιου του Μπαρτον απεικονιζει γλαφυρα την κωμικοτραγικη ζωη τους και συνωμοτει με τα ποιηματα γιανα ξυπνησει τον παρεισακτο που ολοι κρυβουμε μεσα μας και να μας κανει να γελασουμε ενοχα με την αναπαντεχη σκληροτητα της παιδικης ηλικιας.-απο το οπισθοφυλλο

στις τελευταιες βιβλιοβολτες επεφτα συνεχεια πανω του , τελικα αγοραστηκε περισσοτερο απο περιεργεια και απο μιαν τρελη αγαπη για ο,τι ο δημιουργει ο Μπαρτον , ειτε ειναι ταινια ειτε βιβλιο.

το βιβλιο του , το ποιηματοσουρεαλοβιβλιο του , ειναι οπως μια ταινια του , παραξενα πλασματα , αποκρουστικα στην οψη , σαν Ψαλιδοχερης , που καταβαθος το μονο που θελουν ειναι να γινουν αποδεκτα και αγαπητα , καμια φορα χρησιμοποιουν και την ασκημια τους για να προκαλεσουν ενδιαφερον , εχουν απολυτη επιγνωση της διαφορετικοτητας τους και ειναι ο μονος τροπος που διαθετουν για προσοχη , οχι γιατι στερουνται κι αλλων τροπων , η καρδια τους ειναι αγνοτερη κι απο μικρου παιδιου , αλλα γιατι εχουν διαισθανθει οτι ο κοσμος τους , στον οποιο δεν ανηκουν , διψαει για το διαφορετικο .Αυτο που αγνοουν δυστυχως , ειναι οτι η διψα καταληγει σε χλευασμο του διαφορετικου , ο,τι δεν κατανοω, πιο ευκολα το διωχνω παρα το αγαπω..

ο Στρειδακης η Κοιτουλα , η Πολυματουσα , ο Καπτεν Λιγδας ,ο Τοξικουλης , ο Κλαδακης , ο Κεφαλοτυρακης ,το Αγκυρομωρακι ειναι παιδια , η μηπως οχι ? αγνωστο τι εμπνευστηκε παλι ο παραμυθας Μπαρτον , στα ποιηματα του οπως φτανουν σε εμας , βλεπουμε παιδια με διαφορα αλλοκοτα προβληματα , το ονομα τους μαρτυρα το χαρακτηριστικο του καθενος , που θελουν να παιξουν με τα υπολοιπα φυσιολογικα παιδια , να τα αγαπουν οι γονεις τους , να φορεσουν μια στολη Σουπερμαν , να φτιαξουν ενα δεντρο , να ερωτευθουν , να βγουν μια βολτα ανωδυνη στην εξοχη..κι ομως τοσο δυσκολο για αυτα , θα ειναι παντα τα αποβλητα ενος κοσμου που δεν αποδεχεται ο,τι δε του μοιαζει.

καθολου βιβλιο για παιδια ο Στρειδακης , προσωπικα παρολο που τα ποιηματα του Μπαρτον σε κανουν να χαμογελασεις , οντως ενοχα οπως γραφει στο οισθοφυλλο γιατι ειναι γραμμενα αστεια και χαμογελας ενω οι ηρωες του υποφερουν , ειναι ακρως μελαγχολικα , με συγκινησαν .

οπως ακριβως σε ταινια του Μπαρτον , χαμογελας και ταυτοχρονα δακρυζεις , παραμυθας που πλαθει τις ιστοριες του στο χωρο του σουρεαλιστικου , σαν ονειρο που ειδες και ξυπνησες με μιαν πικρα , αυτην την αισθηση αφηνουν , γλυκια μελαγχολια για τους μικρους του ηρωες .και μιαν αισθηση οτι τους εχεις αγαπησει διχως κοπο , γιατι ειναι μικροι και μονοι και δυστυχεις .

αν σας αρεσουν οι ταινιες του Μπαρτον , σας το συνιστω ανεπιφυλακτα.

αν ειστε λιγο ¨πειραγμενοι ¨ή πολυ , παντως καλο ειναι να ειστε ¨πειραγμενοι ¨για το συγκεκριμενο βιβλιο , παλι αγοραστε το. μπορειτε απλα να χαμογελασετε με τα ποιηματα η και να κανετε παραλληλισμους , προσωπικη μου γνωμη απο μονα τους τα γραπτα του Μπαρτον χρειαζονται πολλες ¨αναγνωσεις ¨, μια πρωτη -αισθηση , μια δευτερη -τι θα ηθελε να πει αν τα ονοματα των ηρωων δεν ηταν Στρειδακης και Κοιτουλα , ειναι τοσο συμβολικα, ομως και μονο στην πρωτη αισθηση να μεινει καποιος τα συναισθηματα που προκαλει ειναι αρκετα εντονα ωστε να μεινουν για καιρο στο μυαλο σας.

στην πιο ευχαριστη περιπτωση , η ανταμοιβη σας θα ειναι ενα ταξιδι μεσα στον μαγικο , παραξενο, αλλοπαρμενο και επικινδυνα σαγηνευτικο κοσμο του Μπαρτον.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

ολα τα βιβλια του αβραμιδη ειναι σχεδον τελεια..

Θα συμφωνησω!!!

Μια απο τις τελευταιες μερες διαβασα το the secret της Rhonda Burne μεσα σε 5 ωριτσες!!!!!!!!!!!!

Απο τα πιο αισοδοξα βιβλια που εχω διαβασει ποτε στη ζωη μου!!!!!!!!!Ενα ονειρο!!!!

Σου δειχνει ποσο μεγαλη σημασια εχουν οι σκεψεις που κανουμε στη ζωη μας και πως μεσω αυτων μπορουμε να κατακτησουμε ολο τον κοσμο και να αλλαξουμε πολλα πραγματα αρκει να το πιστεψουμε!!!!!!!!!!!!

Να το διαβασετε ολοι!!!!!!!!!!!!!!

Εβελίνα δεν είναι του στυλ αυτοβοήθειας; Εμένα αυτό με απέτρεψε να το αγοράσω

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 3 weeks later...

"ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΤΟ ΡΙΠΛΕΥ"- ΠΑΤΡΙΣΙΑ ΧΑΙΣΜΙΘ

Άλλο ένα βιβλίο από την πενταλογία του Ρίπλευ. Αυτή τη φορά ένα δεκαεξάχρονο αγόρι με ένα ένοχο μυστικό συναντάει το γνωστό αμοραλιστή μπον-βιβερ στη Βιλπερς, τη μικρή πόλη που ζει ο Ρίπλευ στη Γαλλία. Σ αυτό το έργο ο Ρίπλευ δείχνει έναν αλλο εαυτό. Γίνεται πατρική φιγούρα για το νεαρό, τον προστατεύει απ όλους- ακόμη κι απ τον ίδιο του τον εαυτό, τον αγαπάει. Η Χάισμιθ ταξιδεύει τους δύο ήρωες στο Παρίσι, το Βερολίνο του Τείχους, το Αμβούργο και στη συνέχεια τη Νέα Υόρκη, σ ολόκληρο τον κόσμο προκειμένου να ξεφύγουν από μια ένοχη συνείδηση. Στη διάρκεια του ταξιδιού ο Ρίπλευ συχνάζει σε γκει μπαρ και για τις ανάγκες της πλοκής ντύνεται τραβεστί, ενώ η λατρεία που τρέφει ο μικρός στο πρόσωπό του έχει τη μορφή πλατωνικού έρωτα. Η Χάισμιθ, ομοφυλόφιλη και η ίδια, κλείνει το μάτι στον αναγνώστη αφήνοντας να διαχέεται στην πλοκή μια υφερπουσα ομοφυλοφιλία.

Όσοι αγαπούν το Ρίπλευ θα λατρέψουν κι αυτή του την ιστορία, το χαρακτήρα του μικρού και τη δραματική ανατροπή στο τέλος, όταν όλα δείχνουν να έχουν αποκατασταθεί....

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 1 month later...

Yasunari Kawabata

Το σπίτι των κοιμισμένων κοριτσιών

Με φόντο έναν ιδιότυπο οίκο ανοχής όπου συχνάζουν μόνο ηλικιωμένοι άνδρες με σκοπό απλά να κοιμηθούν δίπλα σε νεαρές παρθένες που κοιμούνται "έναν ύπνο σαν θάνατο", ο μεγάλος Ιάπωνας νομπελίστας με τον ήρωά του, τον γέρο-Εγκούτσι, καταφέρνει σε αυτή τη νουβέλα να σκιαγραφήσει με τον καλύτερο τρόπο τη μοναξιά που μαστίζει στην σύγχρονη εποχή, αγγίζοντας θέματα όπως : ο έρωτας, ο θάνατος, τα γηρατειά...

Απλά μοναδικό!!! Διαβάστε το!!!

(για ένα καλοκαιρινό απογευματάκι, είναι ό,τι πρέπει...)

emiloveyou

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Philip Kerr

One from the other

A Bernie Gunther mystery

Εκδοτικος οικος Quercus

σελιδες 410

νουαρ αστυνομικη λογοτεχνια

Περιγραφη

Bernie Gunther, the iconoclastic private-eye, narrates the bleak tale of the dirty deals made by victors and vanquished alike in post-war Germany. Having learned that there's no way to distinguish 'the one from the other', the cynical PI has the moral clarity to see through the deceit and hypocrisy of both friend and foe.

Μετα την τριλογια του Βερολινου 1 Οι βιολετες του Μαρτη 2 Ο χλωμος εγκληματιας και 3 Γερμανικο ρεκβιεμ ο Κερρ επανερχεται με το 4ο κατα σειρα βιβλιο με ακομα μια φορα ηρωα τον Gunter

Αν εχετε διαβασει τα αλλα θα σας αρεσει και αυτο.....

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.


×
×
  • Δημιουργία νέας...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.