I'm so tired with all this...,

[invitro]

Παρόλα αυτά κάτι μπορεί και να γινόταν. Έπασχαν από το σύνδρομο της ιατρικής μπλούζας. Ότι παπαριά και να άκουγαν ισοφαρίζονταν απ’το πτυχίο της ιατρικής αυτού που τα έλεγε.

[kniaz miskin]

ΕΙΣΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΥΠΕΥΘΗΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ "ΑΙΦΝΙΔΙΑ ΔΙΑΡΡΟΙΚΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ" ΠΟΥ ΜΕ ΑΝΑΓΚΑΣΕ ΝΑ ΑΠΕΧΩ ΤΩΝ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΕΣ ΙΔΡΥΜΑ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΖΩ ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΨΥΧΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΩ ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΧΙΟΥΜΟΡ!!

ΑΠΛΑ, ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!!!!!!

[Βικη]

Παρόλα αυτά κάτι μπορεί και να γινόταν. Έπασχαν από το σύνδρομο της ιατρικής μπλούζας. Ότι παπαριά και να άκουγαν ισοφαρίζονταν απ’το πτυχίο της ιατρικής αυτού που τα έλεγε.

Αλαθητη συνταγη (κυριως για γυναικες)- οι αντρες ειναι πιο ξυπνιοι....

[veterinarian]

Πλησιάζει 15Αύγουστος. Όλοι έχουν πάρει άδεια. Μείναμε ο Διευθυντής, εγώ, ο άλλος ερωτοχτυπημένος ειδικευόμενος και κάτι εκπαιδευόμενες νοσοκόμες στο Τμήμα. Οι ειδικοί την έχουν κάνει λούηδες. Ο ένας πήγε για τσιγάρα και δεν ξαναγύρισε, η άλλη χτύπησε αναρρωτική και ο τρίτος μία μέρα πριν γυρίσει, πήρε τηλέφωνο και δήλωσε αιφνίδια ασθένεια. Τώρα τι είδους κοιλιακό άλγος είναι αυτό που τον έπιασε στα Φηρά 2 την νύχτα, μέσα σ’ένα μπαράκι την ώρα που την έπεφτε στην τουρίστρια, ένας θεός ή ένας Γκουσγκούνης ξέρει. Τέλος πάντων. Με όλα αυτά είμαι πια ο δεύτερος στην ιεραρχία. Ειδικευόμενος, εκτελών χρέη αναπληρωτή Διευθυντή. Ο νέος τίτλος μου έχει δώσει καινούργιο αέρα. Ως και οι μετρήσεις πίεσης και οι δαχτυλικές μου έχουν αλλάξει. Χώνω πια το δάχτυλο μέχρι τη βάση και λέω στον ασθενή « Θα νιώσετε λίγο άβολα, αλλά θα έχουμε ένα ισχυρό στοιχείο για την διαφοροδιάγνωση μας. Και αυτό που σας λέω είναι τα λόγια ενός αναπληρωτή Διευθυντή!». Οι περισσότεροι εντυπωσιάζονται από τον τίτλο και με κοιτούν εκστασιασμένοι. Μόνο ένας με αιμωδίες αριστερά, ήταν υποψιασμένος και με ρώτησε πως έφτασα τόσο γρήγορα σ’αυτή τη βαθμίδα. « Πολύ απλά», του είπα. «Πήραν όλοι οι υπόλοιποι άδεια». Γούρλωσε τα μάτια, αλλά δεν είπε τίποτα.

Έχω αναλάβει τα Εξωτερικά Ιατρεία, το μισό Τμήμα, δηλαδή 15 ασθενείς και τρέχω σαν τρελός για να προλάβω. Τους εξετάζω στα γρήγορα και τρέχω να πάρω εκτιμήσεις από καρδιολόγο, ουρολόγο και ψυχίατρο. Μόλις τελειώνω ετοιμάζω τα χαρτιά μιας διακομιδής και μετά περνάω 4 ουροκαθετήρες, 2 σωλήνες σίτισης και καπάκι κάνω μια εκκενωτική παρακέντηση. Ο άλλος πηγαίνει τα ζώα μου αργά και αναστενάζει συνέχεια. Βρήκε ώρα να ερωτευτεί ο τρόμπας! Ονειρεύεται λουλούδια, προφυλακτικά, ηλιοβασιλέματα στην Σαντορίνη και μεταμεσονύχτιο κολύμπι σε ερημικές παραλίες. «Καλά, του λέω, μαλάκα, ονειρέψου. Τρέχα τώρα να περάσεις Foley στην άλλη με το Αλτζχάιμερ, που έχει να πλυθεί από τότε που την βάλανε στην κολυμπήθρα». Όταν γύρισε του είχε φύγει το βλέμμα της αγελάδας σε οίστρο και κρατούσε την μύτη του. Τίποτα καλύτερο από ένα αραχνιασμένο μύδι, για να σε βγάλει γρήγορα από την ονειροπόληση.

Βγήκαν τα εργαστηριακά αυτού με τις αιμωδίες και του κάνω εισαγωγή. Παίρνω τηλέφωνο για τραυματιοφορέα, αλλά είναι μόνο ένας και έχει μπλέξει με τροχαίο. Απ’έξω περιμένουν πάνω από δέκα άτομα. Ούτε που το σκέφτομαι. Τον φορτώνω στο καρότσι, κρεμάω και τον ορό και τον πηγαίνω πάνω σφαίρα. Με κοιτά περίεργα. «Καλά, μου λέει, πόσοι πήραν άδεια?». Του χαμογελάω και του λέω «τι να σου πω, εγώ μέχρι χθες έψηνα τοστ στο κυλικείο». Απ’ότι έμαθα αργότερα οι αιμωδίες του επιδεινώθηκαν.

Γυρίζω κάτω και δίνω σ’όλους εργαστηριακά για να ξεμπλέξω. Πίνω τις τελευταίες γουλιές από τον τετραπλό εσπρέσσο και ξανανεβαίνω. Η νοσοκόμα από την Καρδιολογική με σταματάει για να με ρωτήσει για τη δίαιτα Άτκινς. Παντρεύεται σε δύο μήνες και θέλει να χάσει γρήγορα τα κιλά. Της δίνω τη δίαιτα και την βλέπω να βιώνει ένα στιγμιαίο οργασμό, όταν ακούει πως μπορεί να τρώει απεριόριστες ποσότητες από κοψίδια, σουβλάκια και παϊδάκια. Μου λέει πως θα την πει να την κάνουν όλες οι φίλες της. Είναι επίσημο πια. Έγινα ο γκουρού του λίπους. Να δεις που ο σουβλατζής θα γίνει πλούσιος και ¨Ο γύρος του τσολιά¨ θα μπει στο χρηματιστήριο.

Η διακομιδή δεν έχει φύγει ακόμη. Το περιστατικό είναι της πλάκας. Ο Διευθυντής πολύ θα ήθελε να το στείλει με μένα, αλλά θα πρέπει να τραβήξει κουπί στα Εξωτερικά τότε. Χώνει την αγροτικό. Είναι η δεύτερη μέρα της και τα’χει δει όλα. Με ρωτάει τι να κάνει. Της λέω. Έχει χεστεί πάνω της. Της δίνω 2 imodium και την ξεπροβοδίζω.

Ξανακατεβαίνω πάλι κάτω. Η κίνηση έχει ευτυχώς λιγοστέψει. Τους βάζω όλους να υπογράφουν. «Αρνείται την εισαγωγή», «αρνείται την δαχτυλική», «αρνείται τις εξετάσεις». Σε κάποιον δεν ήξερα τι να γράψω και έβαλα «αρνείται γενικώς». Ψυχεδέλεια….

Έκλεψα λίγο χρόνο και πήγα στο κυλικείο για καφέ. Ο καφετζής λείπει και έχει αφήσει την κορούλα του στο πόδι. Είναι 10 χρονών. Δεν ξέρει πώς να τον φτιάξει. Της λέω θα μπω να τον κάνω μόνος μου. Την ώρα που χτυπάω το φραπέ μπαίνει και ο ασθενής με τις αιμωδίες, κουβαλώντας τον ορό. Με βλέπει από την πίσω μεριά του πάγκου και έχει μείνει κόκκαλο. Του κλείνω το μάτι και του λέω « σήμερα έχω καλό σάντουιτς. Τι λες να σε χτυπήσω ένα?». Οι αιμωδίες έγιναν μόνιμες.

[newdoctor]

είσαι απόλαυση!Γράφε, γράφε,γράφε!

[invitro]

Τους βάζω όλους να υπογράφουν. «Αρνείται την εισαγωγή», «αρνείται την δαχτυλική», «αρνείται τις εξετάσεις». Σε κάποιον δεν ήξερα τι να γράψω και έβαλα «αρνείται γενικώς». Ψυχεδέλεια….

[ΣΑΜΠΟΤΑΖ]

Ααχ..Απόλαυση!!

[pappous]

σε όσους αρεσει ο τρόπος που γραφει ο φιλος μας ο veterinerian (ολοι μας νομιζω!) υπάρχει ενα πολύ καλο αγγλικό βιβλίο το bedside stories του Michael Foxton. Νομίζω οτι γινεται να το παραγγείλει κανεις απο το amazon. Ο συγγραφέας με ύφος παρομοιο με του veterinerian (αν και ο δευτερος ειναι ακόμα καλυτερος) διακωμωδει το βρετανικό συστημα υγειας. Είναι απο τα καλυτερα βιβλία που έχω διαβασει και μεταξύ αστειου και σοβαρού (όπως γίνεται συνήθως) παρουσιαζει τη πραγματική κατασταση του NHS

http://www.amazon.co.uk/Bedside-Stories-Co...3209352-2023034

[veterinarian]

Την δεύτερη μέρα εφημερεύω με τον καινούργιο ειδικευόμενο που ήρθε. Πήρα την κλινική κι αυτός τα εφημερεύοντα. Φοβάται και για να είναι σίγουρος, δίνει σε όλους εργαστηριακά. Όλο το πάνελ. Από το μικροβιολογικό μας ρίχνουν κατάρες. Και με το δίκιο τους. Ζήτησε για 19χρονο, ως επείγον, όλα τα εργαστηριακά συν PT, PTT, INR και ολικά λευκώματα-λευκωματίνες. Ο μικρός είχε έρθει με μια απλή διάρροια. Βλέπω να έρχονται από το εργαστήριο και να μας φέρνουν στο κεφάλι κανένα γεμάτο ουροσυλλέκτη.

Αλλά την πληρώνουμε κι εμείς. Είδε 12 περιστατικά και έκανε 13 εισαγωγές. Ψαχνόμαστε όλοι. Τελικά δικαιολογήθηκε και είπε πως ο ένας συνοδός της μιας εισαγωγής, του φαίνονταν χλωμός και τον έβαλε κι αυτόν μέσα. Του είπα πως δεν πρέπει να αφήνει να του ξεφεύγουν οι άλλοι και για να’ναι σίγουρος να κατέβει στο δρόμο και να τους ψαρεύει. Με κοιτά με αγαθό βλέμμα και προσπαθεί να καταλάβει. «Ώρα για αναβάθμιση και αλλαγή επεξεργαστή», του λέω. Ούτε αυτό το κατάλαβε. Είναι αρραβωνιασμένος. Είμαι περίεργος να δώ την γυναίκα του.

Με τον αγαθό χώθηκα κανονικά. Με πήρε μια ώρα μόνο για να φτιάξω τους φακέλους των νέων ασθενών. Ο Διευθυντής που εφημερεύει όταν βλέπει να βγαίνουν τα ράντζα στο διάδρομο, με στέλνει κάτω. Ανέλαβα τα εφημερεύοντα και έκλεισα την κάνουλα. Δεν ξανάγινε εισαγωγή μέχρι το πρωί, εκτός από ένα βαρύ εγκεφαλικό. Ο άλλος πάνω στο Τμήμα έχει προβλήματα. Έχει ζητήσει για όλους καρδιολογική εκτίμηση. Αποδείχτηκε πως δεν ξέρει να διαβάσει ΗΚΓ. Όταν πήγε να ζητήσει καρδιολογική εκτίμηση για ένα αρνητικό Τ στην V1, για τον 19χρονο που έβαλε, ο καρδιολόγος του τα’χωσε κανονικά.

Το βράδυ χωρίσαμε ωράρια. Του είπα ο ηλίθιος, αν έχει πρόβλημα με κάποιο περιστατικό, να μη διστάσει και να με ξυπνήσει. Είδε τρία περιστατικά και με ξύπνησε και στα τρία. Κουτουλάω και παραμιλάω μονάχος. Ευτυχώς στο εφημερείο είμαι μόνος. Έκανα ντους για να ηρεμήσω. Στο διπλανό κοιμάται ο ΩΡΛας. Μου χτυπά τον τοίχο για τον θόρυβο του ντους, που τον ξύπνησε. Είδε ένα περιστατικό μόνο σήμερα και την υπόλοιπη ώρα την έπεφτε ανεπιτυχώς στις νοσοκόμες. Τα πήρα και του χτύπησα και γω τον τοίχο. «καλά, καλά τρόμπα, συνέχισε τις μαλακίες και θα’ρθω από δίπλα», του λέω, με απειλητική φωνή άρτι αποφοιτήσαντα τρόφιμου δημόσιου ψυχιατρείου. Λούφαξε και δεν είπε τίποτα.

Ξύπνησα το πρωί, με 2 ώρες μόνο ύπνο. Ήπια ένα διπλό καφέ και έφαγα ένα κουλούρι. Ξεκινήσαμε νωρίς για να προλάβουμε τα εξιτήρια. Έγραφα, έγραφα και δεν είχε τελειωμό. Και ήταν κι αυτή η καταραμένη ζέστη! Όλα έμοιαζαν να γίνονται σε slow motion. Ένιωθα σαν πρωταγωνιστής στο ‘Μακρύ, ζεστό καλοκαίρι’.

Πέρασε η χυμώδης φαρμακού με την αντιβίωση. Φορούσε ένα ανάλαφρο φόρεμα, με μεγάλο μπούστο και πολλά μικρά κουμπιά να το συγκρατούν. Κολλούσε πάνω της στα σωστά σημεία. Χαμογελούσε και θυμόταν την προηγούμενη συνάντηση μας. Άρχισε να μου λέει για το φάρμακό της και τι κάνει, χωρίς δήθεν να καταλαβαίνει τι έκανε και τι προκαλούσε η ίδια. Μετά από λίγο μπήκε ο λιγούρης πνευμονολόγος. Της την έπεσε με γλοιώδη τρόπο. Όταν έφυγε μου είπε η ίδια, πως της είχε γίνει πολύ φορτικός. Θέλει να της τα ρίξω! Προτιμώ παρόλα αυτά την ντεμπυντάντ. Θα μπορούσα φυσικά να κάνω φάση μαζί της, χωρίς να το μάθει. Δεν το έχω κάνει όμως ποτέ μου, για να το ξεκινήσω τώρα. Και μόνο που το σκέφτομαι, ακούγεται αξιοθρήνητο.

Προσπαθώ να τελειώσω όσο γίνεται πιο γρήγορα για να φύγω. Έχω πήξει σ’αυτό το κωλοχανείο. Κανονικά θα έπρεπε να πάω σπίτι και να την πέσω για ύπνο. Αλλά είμαι σε υπερένταση. Κατέβηκα στην παραλία. Ένα σωρό κοριτσάκια με καμπύλες κολυμπούν, κάνουν ηλιοθεραπεία, φλερτάρουν και ερωτεύονται. Μοιάζει σαν ένα ξεχωριστό κόσμο. Ένα διαφορετικό σύμπαν. Που πολύ θέλω να είμαι μέρος του, αλλά είμαι καταδικασμένος να ζω σε μια μαύρη τρύπα, που λέγεται νοσοκομείο, με ουροκαθετήρες, ορούς και πέτρες στη χολή. Το ποτό είναι γλυκό και δροσιστικό, αλλά δεν μπορεί να σβήσει την πίκρα που νιώθω στο στόμα.

[invitro]

Είδε 12 περιστατικά και έκανε 13 εισαγωγές. Ψαχνόμαστε όλοι. Τελικά δικαιολογήθηκε και είπε πως ο ένας συνοδός της μιας εισαγωγής, του φαίνονταν χλωμός και τον έβαλε κι αυτόν μέσα.

[Clemence]

Βλέπω να έρχονται από το εργαστήριο και να μας φέρνουν στο κεφάλι κανένα γεμάτο ουροσυλλέκτη.

Έχουμε πολύ καλύτερα

Αλλά την πληρώνουμε κι εμείς. Είδε 12 περιστατικά και έκανε 13 εισαγωγές. Ψαχνόμαστε όλοι.

Υπάρχει Θεός τελικά Με αγάπη απ΄το εργαστήριο

Κατέβηκα στην παραλία. Ένα σωρό κοριτσάκια με καμπύλες κολυμπούν, κάνουν ηλιοθεραπεία, φλερτάρουν και ερωτεύονται. Μοιάζει σαν ένα ξεχωριστό κόσμο. Ένα διαφορετικό σύμπαν. Που πολύ θέλω να είμαι μέρος του, αλλά είμαι καταδικασμένος να ζω σε μια μαύρη τρύπα, που λέγεται νοσοκομείο, με ουροκαθετήρες, ορούς και πέτρες στη χολή. Το ποτό είναι γλυκό και δροσιστικό, αλλά δεν μπορεί να σβήσει την πίκρα που νιώθω στο στόμα.

Τί να σου πω ...

[Dr Lecter]

σε όσους αρεσει ο τρόπος που γραφει ο φιλος μας ο veterinerian (ολοι μας νομιζω!) υπάρχει ενα πολύ καλο αγγλικό βιβλίο το bedside stories του Michael Foxton. Νομίζω οτι γινεται να το παραγγείλει κανεις απο το amazon. Ο συγγραφέας με ύφος παρομοιο με του veterinerian (αν και ο δευτερος ειναι ακόμα καλυτερος) διακωμωδει το βρετανικό συστημα υγειας. Είναι απο τα καλυτερα βιβλία που έχω διαβασει και μεταξύ αστειου και σοβαρού (όπως γίνεται συνήθως) παρουσιαζει τη πραγματική κατασταση του NHS

http://www.amazon.co.uk/Bedside-Stories-Co...3209352-2023034

Το εχω διαβασει αυτο το βιβλιο και μπορω να πω οτι ο βετεριναριαν γραφει πολυ καλυτερα χωρις αμφιβολια.

[Sofoula-Sofaki]

Το ποτό είναι γλυκό και δροσιστικό, αλλά δεν μπορεί να σβήσει την πίκρα που νιώθω στο στόμα.

Εγώ αυτό κρατάω..γιατί αυτό με αφορά...

[kobogianitis]

Συνέχισε να μας προετοιμάζεις εμάς τους άμαθους και ανυποψίαστους για αυτά που είναι να έρθουν...

Τροποποιήθηκε 10 Δεκεμβρίου 2006 από kobogianitis

[Αλκή]

Την δεύτερη μέρα εφημερεύω με τον καινούργιο ειδικευόμενο που ήρθε. Πήρα την κλινική κι αυτός τα εφημερεύοντα. Φοβάται και για να είναι σίγουρος, δίνει σε όλους εργαστηριακά. Όλο το πάνελ. Από το μικροβιολογικό μας ρίχνουν κατάρες. Και με το δίκιο τους. Ζήτησε για 19χρονο, ως επείγον, όλα τα εργαστηριακά συν PT, PTT, INR και ολικά λευκώματα-λευκωματίνες. Ο μικρός είχε έρθει με μια απλή διάρροια. Βλέπω να έρχονται από το εργαστήριο και να μας φέρνουν στο κεφάλι κανένα γεμάτο ουροσυλλέκτη.

Αλλά την πληρώνουμε κι εμείς. Είδε 12 περιστατικά και έκανε 13 εισαγωγές. Ψαχνόμαστε όλοι. Τελικά δικαιολογήθηκε και είπε πως ο ένας συνοδός της μιας εισαγωγής, του φαίνονταν χλωμός και τον έβαλε κι αυτόν μέσα. Του είπα πως δεν πρέπει να αφήνει να του ξεφεύγουν οι άλλοι και για να’ναι σίγουρος να κατέβει στο δρόμο και να τους ψαρεύει. Με κοιτά με αγαθό βλέμμα και προσπαθεί να καταλάβει. «Ώρα για αναβάθμιση και αλλαγή επεξεργαστή», του λέω. Ούτε αυτό το κατάλαβε. Είναι αρραβωνιασμένος. Είμαι περίεργος να δώ την γυναίκα του.

Με τον αγαθό χώθηκα κανονικά. Με πήρε μια ώρα μόνο για να φτιάξω τους φακέλους των νέων ασθενών. Ο Διευθυντής που εφημερεύει όταν βλέπει να βγαίνουν τα ράντζα στο διάδρομο, με στέλνει κάτω. Ανέλαβα τα εφημερεύοντα και έκλεισα την κάνουλα. Δεν ξανάγινε εισαγωγή μέχρι το πρωί, εκτός από ένα βαρύ εγκεφαλικό. Ο άλλος πάνω στο Τμήμα έχει προβλήματα. Έχει ζητήσει για όλους καρδιολογική εκτίμηση. Αποδείχτηκε πως δεν ξέρει να διαβάσει ΗΚΓ. Όταν πήγε να ζητήσει καρδιολογική εκτίμηση για ένα αρνητικό Τ στην V1, για τον 19χρονο που έβαλε, ο καρδιολόγος του τα’χωσε κανονικά.

Το βράδυ χωρίσαμε ωράρια. Του είπα ο ηλίθιος, αν έχει πρόβλημα με κάποιο περιστατικό, να μη διστάσει και να με ξυπνήσει. Είδε τρία περιστατικά και με ξύπνησε και στα τρία. Κουτουλάω και παραμιλάω μονάχος. Ευτυχώς στο εφημερείο είμαι μόνος. Έκανα ντους για να ηρεμήσω. Στο διπλανό κοιμάται ο ΩΡΛας. Μου χτυπά τον τοίχο για τον θόρυβο του ντους, που τον ξύπνησε. Είδε ένα περιστατικό μόνο σήμερα και την υπόλοιπη ώρα την έπεφτε ανεπιτυχώς στις νοσοκόμες. Τα πήρα και του χτύπησα και γω τον τοίχο. «καλά, καλά τρόμπα, συνέχισε τις μαλακίες και θα’ρθω από δίπλα», του λέω, με απειλητική φωνή άρτι αποφοιτήσαντα τρόφιμου δημόσιου ψυχιατρείου. Λούφαξε και δεν είπε τίποτα.

Ξύπνησα το πρωί, με 2 ώρες μόνο ύπνο. Ήπια ένα διπλό καφέ και έφαγα ένα κουλούρι. Ξεκινήσαμε νωρίς για να προλάβουμε τα εξιτήρια. Έγραφα, έγραφα και δεν είχε τελειωμό. Και ήταν κι αυτή η καταραμένη ζέστη! Όλα έμοιαζαν να γίνονται σε slow motion. Ένιωθα σαν πρωταγωνιστής στο ‘Μακρύ, ζεστό καλοκαίρι’.

Πέρασε η χυμώδης φαρμακού με την αντιβίωση. Φορούσε ένα ανάλαφρο φόρεμα, με μεγάλο μπούστο και πολλά μικρά κουμπιά να το συγκρατούν. Κολλούσε πάνω της στα σωστά σημεία. Χαμογελούσε και θυμόταν την προηγούμενη συνάντηση μας. Άρχισε να μου λέει για το φάρμακό της και τι κάνει, χωρίς δήθεν να καταλαβαίνει τι έκανε και τι προκαλούσε η ίδια. Μετά από λίγο μπήκε ο λιγούρης πνευμονολόγος. Της την έπεσε με γλοιώδη τρόπο. Όταν έφυγε μου είπε η ίδια, πως της είχε γίνει πολύ φορτικός. Θέλει να της τα ρίξω! Προτιμώ παρόλα αυτά την ντεμπυντάντ. Θα μπορούσα φυσικά να κάνω φάση μαζί της, χωρίς να το μάθει. Δεν το έχω κάνει όμως ποτέ μου, για να το ξεκινήσω τώρα. Και μόνο που το σκέφτομαι, ακούγεται αξιοθρήνητο.

Προσπαθώ να τελειώσω όσο γίνεται πιο γρήγορα για να φύγω. Έχω πήξει σ’αυτό το κωλοχανείο. Κανονικά θα έπρεπε να πάω σπίτι και να την πέσω για ύπνο. Αλλά είμαι σε υπερένταση. Κατέβηκα στην παραλία. Ένα σωρό κοριτσάκια με καμπύλες κολυμπούν, κάνουν ηλιοθεραπεία, φλερτάρουν και ερωτεύονται. Μοιάζει σαν ένα ξεχωριστό κόσμο. Ένα διαφορετικό σύμπαν. Που πολύ θέλω να είμαι μέρος του, αλλά είμαι καταδικασμένος να ζω σε μια μαύρη τρύπα, που λέγεται νοσοκομείο, με ουροκαθετήρες, ορούς και πέτρες στη χολή. Το ποτό είναι γλυκό και δροσιστικό, αλλά δεν μπορεί να σβήσει την πίκρα που νιώθω στο στόμα.

[/size φανταζομαι εχεισ καταλαβει οτι εχει σε ερωτευτει!!!κεραυνοβολα !!!!!!! οτι σε 8ηλυκο εχει διαβασει τα ποστ σου ε?????

το σημαντικοτερο δε ισωσ και επισησ σπανιο φαινομενο ειναι οτι και ο,τι σε αρσενικο εχει διαβασει τα ποστ σου 8α γουσταρε να σε εχει κολλητο παρα το παραπανω

ΣΕ ΠΑΝΤΡΕΥΟΜΑΙ!!!ΧΑΧΑΑ

[invitro]

φανταζομαι εχεισ καταλαβει οτι εχει σε ερωτευτει!!!κεραυνοβολα !!!!!!! οτι σε 8ηλυκο εχει διαβασει τα ποστ σου ε?????

το σημαντικοτερο δε ισωσ και επισησ σπανιο φαινομενο ειναι οτι και ο,τι σε αρσενικο εχει διαβασει τα ποστ σου 8α γουσταρε να σε εχει κολλητο παρα το παραπανω

ΣΕ ΠΑΝΤΡΕΥΟΜΑΙ!!!ΧΑΧΑΑ

Οχι. Δεν τον έχει ερωτευτεί "ότι σε θηλυκό έχει διαβάσει το ποστ του". Σε αντίθεση με σένα, υπάρχουν εδώ άνθρωποι (πνευματικά καλλιεργημένοι λέγονται) που απολαμβάνουν ένα καλό κείμενο (και το διαχωρίζουν από το συγγραφέα του, που εξάλλου δεν τον ξέρουν).

[Αλκή]

Οχι. Δεν τον έχει ερωτευτεί "ότι σε θηλυκό έχει διαβάσει το ποστ του". Σε αντίθεση με σένα, υπάρχουν εδώ άνθρωποι (πνευματικά καλλιεργημένοι λέγονται) που απολαμβάνουν ένα καλό κείμενο (και το διαχωρίζουν από το συγγραφέα του, που εξάλλου δεν τον ξέρουν).

ΚΕΛΑΗΔΑ...

ΥΓ δευτερο προσωπο ενικου,προστακτικη του ρηματοσ κελαηδαω.....

[vamos]

dear veterinarian,

"ηταν αυτο το forum κολαση,

και το εκανες απολαυση"

[Sofoula-Sofaki]

Εμ καλά..κόψε και εσύ κάτι..δεν ήμασταν και κόλαση πριν από την έλευση του κτηνιάτρου! ! !

[Remy Fincher]

Αγαπητέ κτηνίατρε,

μετά από τα θερμότατα σχόλια και κριτικές που έλαβες τόσο από μέλη του φόρουμ, όσο κι εκτός του (yes, it's true!), θεώρησα ότι το ημερολόγιο σου πρέπει να καρφιτσωθεί.

Σε καλωσορίζω λοιπόν στο πάνθεον των τακτικών/ καρφιτσωμένων αρθρογράφων του Greekmeds.

It sucks. You' re gonna love it.

Με εκτίμηση,

ΝΜ25.

Τροποποιήθηκε 12 Δεκεμβρίου 2006 από NM25

[nyxteridas]

"Ό,τι και να πω για σένα, θα 'ναι τόσο λίγο..."

ΘΕΟΣ!!!

Κάνε μου τη χάρη και βγάλε το σε βιβλίο!

[veterinarian]

Ήρθαν οι δικοί μου για να με δουν. Τους πλάκωσα κατευθείαν στις εξετάσεις. Όλα τα εργαστηριακά, εξετάσεις για θυρεοειδή, ακτινογραφίες, καρκινικοί δείκτες, ΗΚΓ. Ετοιμαζόμουν να τους κάνω και ολόσωμη αξονική, για να’χω το κεφάλι μου ήσυχο, αλλά την ψυλλιάστηκαν την δουλειά και φύγαν τρέχοντας. Παρόλο που τους έβγαλα το λάδι στις εξετάσεις, καμαρώνουν για τον γιο τους. Νομίζουν πια ότι δεν έχουν να φοβούνται τίποτα. Δεν καταλαβαίνουν τι άγχος τραβάω μ’αυτό. Βγήκαν και τα εργαστηριακά τους. Είναι όλα καλά, ευτυχώς. Τον επόμενο μήνα τώρα.

Πήγαν μετά από το σπίτι για να το καθαρίσουν. Τους εμβολιάσα για τέτανο πρώτα. Για καλό και για κακό. Δεν είναι τόσο αχούρι, αλλά για τη μάνα μου αν δεν γυαλίζουν όλα, τότε είναι εξ’ορισμού βρώμικα. Δεν υπάρχει μέση λύση. Μου βρήκαν 12 ευρώ σε ψιλά και τρεις αναπτήρες. Και να φανταστείς είχα φτάσει να ανάβω και από το μάτι της κουζίνας. Βρήκαν όμως και το στρινγκάκι της ντεμπυντάντ. Και με άρχισαν με τα κλασικά! «Πότε θα γνωρίσεις κάποιο καλό κορίτσι? Πότε θα σταματήσεις να βγαίνεις με τσουλάρες? Πότε θα παντρευτείς? Πότε θα δούμε εγγόνια από σένα? ». Πάλι καλά που στο τελευταίο μ’έχει ξελασπώσει εν μέρει η αδελφή μου, με τις ανιψιές μου. Το ότι η ντεμπυντάντ φοράει στρινγκάκι την κατατάσει αυτόματα στις τσουλάρες. Θα τους έκανα πλάκα και θα τους έλεγα πως είναι Ρωσίδα, που δουλεύει σε μπάρ και πως όταν θα μάθει να τους λέει στα ελληνικά μπαμπά & μαμά θα τους την γνωρίσω, αλλά φοβάμαι αποπληξίες, εγκεφαλικά και οξέα ισχαιμικά. Και τότε θα πρέπει να τους ξαναπλακώσω στις εξετάσεις.

Το καλό είναι πως έφεραν μαγειρεμένα φαγητά. Το ψυγείο το πρωί είχε μόνο μπύρες, αναψυκτικά, μια βότκα και κάτι χορταρικά που δεν ξέρω αν τα αγόρασα ή φύτρωσαν μόνα τους. Τώρα είναι φίσκα στα μαγειρεμένα φαγητά. Από ντολμαδάκια ως πίτα χωριάτικη και γαρδούμπες. Νιώθω σαν τον Οβελίξ μπροστά σε τσιμπούσι.

Στο νοσοκομείο τίποτα δεν μένει κρυφό. Η νέα γενική γιατρός τακίμιασε μ’ένα άλλο γενικό γιατρό. Καμαρώνει ο μικρός και την ακολουθάει συνέχεια από πίσω. Μοιάζει με αρσενικό λιοντάρι που κατουράει την περιοχή του για να την οριοθετήσει. Ελπίζω να μην του μπουν τέτοιες ιδέες. Χαίρομαι να τους βλέπω όμως. Είναι ωραίο να κάνεις ειδικότητα με τη δικιά σου. Περνάει πιο εύκολα ο καιρός. Όλοι οι υπόλοιποι είμαστε σαν τους περιπλανώμενους νομάδες. Γυρίζουμε διάφορες πόλεις μέχρι να τελειώσουμε ειδικότητα, σβήνοντας τα προηγούμενα και ξεκινώντας ζωή απ’την αρχή.

Επέστρεψε ο ειδικός από τα Φηρά και έχασα τον τίτλο του αναπληρωτή. Είναι μαυρισμένος και χαρούμενος. Την κατάφερε την τουρίστρια. Περνούσα Foley σ’ένα εγκεφαλικό και μου περιέγραφε τη φάση. Ο τίτλος του γιατρού τελικά έχει πέραση και στις αλλοδαπές. Του’πα την επόμενη φορά που θα πηγαίνει παραλία να φοράει την ιατρική ποδιά και να κρατάει στηθοσκόπιο. Αυτό θα επισπεύδει τα πράγματα, σίγουρα. Μου περιέγραφε τις ερωτικές του επιδόσεις. Του’βαλα 9 για την εκτέλεση και 10 για την καλλιτεχνική παρουσία και του’πα να’ρθει την επομένη με τον κηδεμόνα του. Άκουγε και ο παππούς τις γαργαλιστικές λεπτομέρειες και ανέβασε πίεση.

Κατεβήκαμε μετά κάτω για να κάνουμε εξωτερικά. Μου άφησε την σφραγίδα του και την έκανε. Μάλλον για να τα διηγηθεί και σε άλλους. Πλάκωσε πολύ δουλειά. Είχα δύο νοσοκόμες και δεν προλάβαινα. Γίνονταν χαμός. Και τότε έκανα την μαλακία. Ήρθε μια συμπαθητική γριούλα για να γράψει φάρμακα. Δεν της τα’γραψα και της είπα πως σήμερα δεν συνταγογραφούμε, αλλά αύριο. Και την έδιωξα. Έφυγε με σκυμμένο το κεφάλι. Η νοσοκόμα μου είπε πως η γιαγιά είχε πριν από ένα μήνα χάσει τους γιους της και ο άντρας της είχε πεθάνει πριν από έξι μήνες. Τι ηλίθιος! Έτρεξα έξω και την πρόλαβα. Της έγραψα τα φάρμακα, της έδωσα να κάνει εργαστηριακά και της έκανα και καρδιογράφημα. Μερικές φορές γίνομαι απίστευτα μαλάκας.

Τέλος πάντων…

Ξέμπλεξα κατά τις 2. Μόλις έφευγα από το νοσοκομείο χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν ο κολλητός που γνωριζόμαστε από μικροί. Είχε ατύχημα με τη μηχανή και τον είχαν φέρει σε μας. Ανέβηκα στη χειρουργική. Είδα πρώτα το φάκελό του και το γιατρό που τον έκανε εισαγωγή. Κλινικά ήταν καλά, για το πέσιμο που είχε κάνει. Αρκετές εκδορές και 9 ράμματα στο κεφάλι. Τον είχαν κρατήσει προληπτικά για 24ωρη παρακολούθηση. Μπήκα στο θάλαμο. Ήταν στο ακριανό κρεβάτι, με το κεφάλι μπανταρισμένο, βλέποντας έξω. Χρειάζονταν ψυχολογική υποστήριξη. Έπρεπε να του πω δυο καλά λόγια. «Βρε κάθαρμα, μου’χει βγει ο τάκος απ’τη δουλειά και συ την ξαπλώνεις εδώ μέσα? Σήκω πάνω και βοήθα λίγο!». Του έκανα νευρολογική εξέταση. Ήταν εντάξει. « Καλά ρε μαλέα, ξέχασες να οδηγάς? Πως την πάτησες έτσι? Από αύριο αρχίζουμε από τα βασικά. Θα ξεκινήσεις με το πατίνι και θα ντυθείς ναυτάκι». Τα είπαμε λίγη ώρα και μετά ανέβηκα στο τμήμα. Άλλαξα την αυριανή εφημερία, με σήμερα, για να του κάνω παρέα. Είπα και στην μικρή, τη νοσοκόμα να τον προσέχει, επειδή η άλλη η νοσοκόμα είναι άσχημη, αγάμητη και κακίστρω.

Το απόγευμα ήρθαν και 2 φίλοι από το σχολείο για να τον δουν. Είχαμε χρόνια να βρεθούμε. Και οι δυο τους είναι παντρεμένοι, ο ένας και με παιδιά. Θυμηθήκαμε τα χρόνια από το σχολείο. Κυρίως την πενταήμερη και το βρακάκι της Αννούλας. Και τα πάρτι με τα μπλούζ. Όταν περιμέναμε να χορέψουμε, μπας και παιχτεί με καμμιά τίποτα. Γελάσαμε με τα παλιά. Τίποτε από τότε δεν έμεινε ίδιο. Ούτε και το βρακάκι της Αννούλας. Πάει καιρός που δεν της χωράει πια.

[finally]

Και τότε έκανα την μαλακία. Ήρθε μια συμπαθητική γριούλα για να γράψει φάρμακα. Δεν της τα’γραψα και της είπα πως σήμερα δεν συνταγογραφούμε, αλλά αύριο. Και την έδιωξα. Έφυγε με σκυμμένο το κεφάλι. Η νοσοκόμα μου είπε πως η γιαγιά είχε πριν από ένα μήνα χάσει τους γιους της και ο άντρας της είχε πεθάνει πριν από έξι μήνες. Τι ηλίθιος! Έτρεξα έξω και την πρόλαβα. Της έγραψα τα φάρμακα, της έδωσα να κάνει εργαστηριακά και της έκανα και καρδιογράφημα. Μερικές φορές γίνομαι απίστευτα μαλάκας.

Τέλος πάντων…

Απο το σημερινό αυτό μου άρεσε περισσότερο.

Μπράβο σου

[invitro]

Χμ, το σημερινό ήταν κάπως θλιμμένο, δεν είχες κέφι για διακωμώδηση, έτσι; Πάντως διαβάζεται και πάλι, με μια πικρή ειρωνία αυτή τη φορά. Συνέχισε, μην το αφήσεις και να το κάνεις οπωσδήποτε βιβλίο. Ρε παιδιά, κανείς με κονέ σε εκδόσεις να συνδράμουμε τον συνάδερφο;

[olizyz]

Θα τον πάμε στον Καστανιώτη μαζί με την ΜαρίαΚ…εκείνη έχει τα κονέ…