christian Δημοσιεύτηκε 17 Δεκεμβρίου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 17 Δεκεμβρίου 2006 Ενας ζεστος ελληνικος καφες, Κυριακη πρωι, διαβαζοντας εφημεριδα Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
kobogianitis Δημοσιεύτηκε 18 Δεκεμβρίου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 18 Δεκεμβρίου 2006 Βόλτα στο χριστουγεννιάτικο Σύνταγμα ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΑΡΕΑ! Ένα καλό και αισιόδοξο βιβλίο (βλ.Τομ Ρόμπινς) Συμφιλίωση με την (πρωην) καλύτερή μου φίλη(χλωμό) Μία νέα, ενδιαφέρουσα γνωριμία Οι Guns'n'Roses! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
lightbringer Δημοσιεύτηκε 18 Δεκεμβρίου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 18 Δεκεμβρίου 2006 ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΜΕ ΚΑΝΕΙ: Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥ Η ΣΟΚΟΛΑΤΑ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ Μ ΑΓΑΠΑΝΕ ΟΙ ΚΟΦΤΕΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΟΥΝΤΑΙ (ΟΧΙ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ) ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΠΑΝΤΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΑΣΙΖΟΜΑΙ ΣΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΟΥ Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Celtic Cry Δημοσιεύτηκε 19 Δεκεμβρίου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 19 Δεκεμβρίου 2006 .....τα πολύχρωμα φωτάκια του χριστουγεννιάτικου δένδρου.Όποιος τα κοιτάζει,γίνεται μ'ένα μαγικό τρόπο παιδί! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
feg Δημοσιεύτηκε 19 Δεκεμβρίου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 19 Δεκεμβρίου 2006 Η αδερφή μου που είναι πάντα δίπλα μου... Κάποιος που απρόσμενα μπήκε στη ζωή μου τώρα που το χρειαζόμουν και με έκανε να χαμογελάσω ξανά μετά από πού καιρό... Η βόλτα που σχεδιάζω στη στολισμένη Αθήνα... το όνειρο αυτής δε, η προσμονή, είναι ακόμη καλύτερο από την ίδια τη βόλτα... Οι φίλοι μου που ξαναμαζεύτηκαν εδώ έστω και για δυο τρεις μέρες... Τα δώρα που σχεδιάζω να αγοράσω σε αυτούς που αγαπώ... Να μένω ξύπνια το βράδυ και να κοιτάζω τα φωτάκια του δέντρου μου... Η ελπίδα ότι θα χιονίσει και φέτος....πάντα νιώθω σα μικρό παιδί όταν χιονίζει.... Οι μουσικές μου... Ένα σπίτι γεμάτο αναμμένα κεριά... Να έχω λίγη ώρα για τον εαυτό μου... Το άρωμα του καφέ το πρωί και ας μην πίνω καφέ... Η μυρωδιά του σπιτιού τα Χριστούγεννα...σπιτικά γλυκά και ζεστασιά... Μια εξόρμηση στα βιβλιοπωλεία του κέντρου...χαζεύοντας με τις ώρες βιβλία αρχιτεκτονικής... Να σχεδιάζω ταξίδια ακόμη κι αν δεν καταφέρνω να πάω τελικά... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Celtic Cry Δημοσιεύτηκε 19 Δεκεμβρίου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 19 Δεκεμβρίου 2006 ....η αγάπη σου... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
dr_f Δημοσιεύτηκε 28 Δεκεμβρίου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 28 Δεκεμβρίου 2006 Να με θυμούνται και να μου λένε πως με αγαπούν... Να βλέπω να χαμογελούν.... Να με παίρνουν αγκαλιά και να με διαβεβαιώνουν πως όλα θα πάνε καλά...έστω και αν δεν το πολυπιστεύουν... Να αγοράζω δώρα για αγαπημένα πράγματα... Να ακούω μουσική με σβησμένα φώτα και αναμμένα κεριά... Να κάνω μια βόλτα με το τουτού στην παραλιακή και να μυρίζω τη θάλασσα... Να βλέπω ύστερα από καιρό καλούς φίλους και να είναι σαν να τα λέγαμε την προηγούμενη μέρα... Να πίνω αρωματικό καφέ με την αδερφική μου φίλη σε μια ήσυχη καφετέρια, να γελάμε και να λέμε για ό,τι θέλουμε χωρίς να μας νοιάζει τίποτα... Να νιώθω πως με αγαπούν γι'αυτό που είμαι...ή μάλλον κι ας είμαι όπως είμαι, όπως είχε πει και ο Ουάιλντ... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
MARIANINI Δημοσιεύτηκε 28 Δεκεμβρίου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 28 Δεκεμβρίου 2006 Το νινί μου συνέχεια, ακόμη και όταν έχει γκρίνια, αλλα κυρίως όταν κάθεται αγκαλίτσα και διαβάζουμε παραμύθια. Και μυρίζει υπέροχα, μωράκι. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
valentina667 Δημοσιεύτηκε 6 Ιανουαρίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 6 Ιανουαρίου 2007 Να περνάω κανένα μάθημα μέσα μέσα. Αν είναι και προφορικό, κάνω πάρτυ! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
feg Δημοσιεύτηκε 7 Ιανουαρίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 7 Ιανουαρίου 2007 Το ότι γύρισα σπίτι μου... Οι καινούριες αρχές αρχές... πέφτεις, χτυπάς, ξανασηκώνεσαι και συνεχίζεις... και ξανά...και ξανά...μέχρι που γίνεται πια αντανακλαστικά και παύεις να ανησυχείς ότι την επόμενη φορά θα μείνεις στον πάτο... Να διαβάζω την κυριακάτικη εφημερίδα... Να βρίσκω καινούριες γεύσεις τσαγιού...τρελαίνομαι για τσαϊ Να αγοράζω κούπες και ας μην χωράνε πια άλλες στο ντουλάπι της κουζίνας... Να πηγαίνω βόλτες στο Μοναστηράκι... Να πηγαίνω μόνη μου σινεμά... Να ξεθάβω ανάμεσα στα παλιά βινύλια του μπαμπά μου τις πρώτες εκτελέσεις αγαπημένων μου τραγουδιών... Να διαβάζω σε περιοδικά κριτικές για εστιατόρια ή μπαράκια και να σχεδιάζω εξορμήσεις σε αυτά για μένα και τους φίλους μου με κάθε χαζή ευκαιρία που μας δίνεται. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
γιατρίνα Δημοσιεύτηκε 7 Ιανουαρίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 7 Ιανουαρίου 2007 Nα πηγαίνω μόνη μου cinema στη λέσχη ... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
mougo Δημοσιεύτηκε 7 Ιανουαρίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 7 Ιανουαρίου 2007 Nα πηγαίνω μόνη μου cinema στη λέσχη ... να βλέπω ότι στην Πάτρα έχουμε κάποιο επίπεδο.....η κουλτούρα δεν κρύβεται Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
christian Δημοσιεύτηκε 7 Ιανουαρίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 7 Ιανουαρίου 2007 Να οδηγω με τις ωρες, ακουγοντας ομορφη μουσικη και να απολαμβανω τις ομορφιες της χωρας μας Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Biancaneve Δημοσιεύτηκε 3 Απριλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 3 Απριλίου 2007 Δεν ξέρω γιατί, μ'έχει πιάσει μια μανία να μάθω με τί γίνονται ευτυχισμένοι οι άνθρωποι.. Πότε νιώθουν ευτυχισμένοι.. Οπότε: Ποιά θεωρείτε ότι ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα στη μέχρι τώρα ζωή σας?? Έστω κι αν δεν υπάρχει μια τέτοια συγκεκριμένη, μπορείτε να θυμηθείτε μερικές από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής σας? Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
SleepWalker Δημοσιεύτηκε 3 Απριλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 3 Απριλίου 2007 Η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου ήταν σήμερα. Μεχρι να ερθει η αυριανή. I never go back Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
topgun Δημοσιεύτηκε 3 Απριλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 3 Απριλίου 2007 'Ηταν όταν πέρασα τις πανελλήνιες και μπήκα στη γνωστή σχολή.ΚΑΙ θα είναι στο μέλλον όταν την τελειώσω asap και βρω δουλειά(για το τελευταίο θα πρέπει να περιμένω λίγο)... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
ludovick Δημοσιεύτηκε 3 Απριλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 3 Απριλίου 2007 Ο Γάμος η πιο ευτυχισμένη ημέρα... Ο γάμος έγινε όπως τον είχαν ονειρευτεί και σχεδιάσει , στις 15 Αυγούστου , στο γραφικό ξωκλήσι του Τίμιου Σταυρού στην Σίφνο. Ένα λευκό ξωκλήσι με μπλε τρούλο και άσπρο σταυρό, με ένα πανέμορφο λευκό καμπαναριό με τρεις αψίδες και τρεις καμπάνες, μία πάνω και δύο κάτω, με μωβ και κόκκινους μενεξέδες να χρωματίζουν τους τοίχους του. Κάτω ακριβώς βρίσκεται η ομώνυμη παραλία με την ξανθή αμμουδιά και τα γαλαζοπράσινα νερά. Η ώρα ήταν 20.00. Ο ήλιος είχε αρχίσει να δύει. Ο ουρανός στολιζόταν με κιτρινοπορτοκαλί χρώματα που καθρεπτίζονταν στα νερά της γαλήνιας θάλασσας. Ένα καλοκαιρινό δροσερό θαλασσινό αεράκι δρόσιζε τους παρευρισκόμενους κάνοντας την εικόνα ακόμα πιο μαγική και παραμυθένια. Ο Κώστας φορούσε την στολή του γάμου. Μπλε παντελόνι, λευκό σακάκι με μπλε παπιγιόν και επώμια στα οποία τα άστρα του υπολοχαγού ήταν ραμμένα με χρυσή κλωστή. Έλαμπε από χαρά και μέσα στην στολή του φαινόταν σαν πρίγκιπας. Κρατούσε το μπουκέτο των λευκών και ροζ τριαντάφυλλων και περίμενε την νεράιδα των παραμυθιών του, την Εύα. Τηρώντας την εθιμοτυπική καθυστέρηση μετά από λίγο ήρθε και η Εύα πάνω σε μία άσπρη άμαξα στολισμένη με κόκκινα τριαντάφυλλα και πορτοκαλί άγρια ορχιδέα που την έσερνε ένα πανέμορφο ολόλευκο άλογο. Ήταν πιο όμορφη από ποτέ. Ένα πανέμορφο προσωπάκι, ένα φωτεινό χαμόγελο, δύο λαμπερά καστανοπράσινα μάτια και ένα θαυμάσιο δαντελωτό νυφικό συνέθεταν μία μαγική εικόνα. Οι παρευρισκόμενοι θαύμαζαν τα δύο παιδιά που έλαμπαν από ομορφιά και χαρά και ένιωθαν σαν να είχαν έρθει σ’ ένα βασιλικό γάμο. Η Εύα κατέβηκε με την βοήθεια του πατέρα της του κ. Λάμπρου από την άμαξα και περπάτησε προς τον Κώστα . Ήταν πολύ ευτυχισμένος καθώς την έβλεπε να πλησιάζει προς αυτόν. Την είχε ονειρευτεί πολλές φορές αυτή την στιγμή και τώρα την ζούσε και στην πραγματικότητα , βλέποντας τα όνειρα και τις προσευχές του να πραγματοποιούνται. Της έδωσε το μπουκέτο με τα τριαντάφυλλα και της είπε ‘’ Είσαι πανέμορφη μες το νυφικό. Σ’ αγαπώ πολύ γλυκιά πριγκίπισσά μου. Είμαι ο πιο ευτυχισμένος άντρας στον κόσμο. Από την μέρα που σε γνώρισα ονειρευόμουν αυτή την στιγμή. Ευχαριστώ πολύ τον Θεό που πραγματοποίησε το όνειρό μου και σε λίγο θα είσαι γυναίκα μου και με την Ευλογία της εκκλησίας..’’ και την φίλησε στο στόμα ενώ κοιτάζονταν όπως πάντα μες τα μάτια. Ήταν η δική τους μέρα. Η δική τους γιορτή. Ο γάμος έγινε έξω απ’ το μικρό ξωκλήσι υπό την σκεπή ενός γαλάζιου, κίτρινου, ροζ, πορτοκαλί, μωβ ουρανού, χρώματα που γίνονταν όλο και πιο έντονα καθώς έδυε ο ήλιος. Αριστερά και δεξιά του ζευγαριού κάθονταν οι συμμαθητές και φίλοι του γαμπρού φορώντας τις πρασινοχακί στολές τους και κρατώντας τα ξίφη τους. Πίσω τους οι γονείς τους αλλά και οι γιαγιάδες τους λάμποντας και αυτοί από χαρά στην γιορτή των παιδιών τους. Βούρκωσαν και τα δύο παιδιά από συγκίνηση όταν ο ιερέας έβαζε τα στέφανα στο κεφάλι τους ψάλλοντας ‘’Στέφεται ο δούλος του Θεού Κωνσταντίνος την δούλη του Θεού Ευανθία εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος’’. Είχε περάσει πολλά η σχέση τους αλλά είχε την όμορφη , ρομαντική κατάληξη ενός παραμυθιού.. Όταν τελείωσε ο γάμος, τα παιδιά χαιρέτησαν τον κόσμο δεχόμενοι τις ευχές τους για βίο ανθόσπαρτο και καλούς απογόνους, έβγαλαν τις αναμνηστικές φωτογραφίες και πέρασαν κάτω από τα ξίφη των συναδέλφων του που υψωμένα στον αέρα και σε ζευγάρια δημιουργούσαν αψίδα, σκηνικό που θύμιζε το τέλος της ταινίας ‘’ Η Αλίκη στο Ναυτικό’’. Στη συνέχεια ανέβηκαν στην άμαξα για να κατευθυνθούν προς το ξενοδοχείο και έπειτα προς την γραφική παραλιακή ταβέρνα που θα γινόταν το γλέντι, ενώ οι οργανοπαίχτες έπαιζαν με βιολί και κλαρίνο το ‘’Σήμερα γάμος γίνεται σ’ ωραίο περιβόλι, σήμερα αποχωρίζεται η μάνα από την κόρη...’’ Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
gret Δημοσιεύτηκε 3 Απριλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 3 Απριλίου 2007 οι πιο ομορφες και συναμα οι πιο ανεμελες μερες που μπορω να θυμηθω ηταν το 2ο εξαμηνο της πρωτης χρονιας που φοιτησα σε μια επαρχικακη πολη.ηταν πραγαμτικα ολα πολυ ομορφα και εκανα και γνωριμιες ζωης...απο τοτε και μετα το χαος... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Profiterol Δημοσιεύτηκε 3 Απριλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 3 Απριλίου 2007 1. Όταν πέρασα το τελευταίο μάθημα στη σχολή. Κάτι το οποίο, για να πω την αλήθεια, δεν έχω συνειδητοποιήσει ακόμα, αλλά όταν ανακοινώθηκε το αποτέλεσμα, έφυγαν εκείνες οι απαίσιες σκέψεις που σβούριζαν στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Σφύριζε ο άνεμος στο πιάνο γλυκές μελωδίες από άλλες εποχές.. Quand Il Me Prend Dans Ses Bras, Il Me Parle Tout Bas Je Vois La Vie En Rose, Il Me Dit Des Mots D'amour Das Mots De Tous Les Jours, Et Ca Me Fait Quelques Choses Il Est Entre Dans Mon Coeur, Une Part De Bonheur Dont Je Connais La Cause, C'est Lui Pour Moi, Moi Pour Lui Dans La Vie Il Me L'a Dit, L'a Jure Pour La Vie… Όλα ήταν τόσο μα τόσο ήρεμα κ ωραία... τραλαλα!! 2. Τι ευτυχία όταν μια μέρα μπήκα σε λεωφορείο κ δεν μύριζε καμία απαίσια μασχάλη!! Πήγα σπίτι μου χαρούμενη.. Σε μερικούς κάποιος πρέπει να τους μιλήσει για το Rexona.. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
mixmavros Δημοσιεύτηκε 3 Απριλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 3 Απριλίου 2007 Ήταν το προηγούμενο καλοκαίρι.... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Juliette Δημοσιεύτηκε 4 Απριλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 4 Απριλίου 2007 Ενώθηκαν Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Biancaneve Δημοσιεύτηκε 4 Απριλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 4 Απριλίου 2007 Aχ βρε Ιουλιέττα!!!!!!!!! Με τρόμαξες γιατί νόμιζα ότι εξαφανίστηκε!!! Στράφι θα πάγαινε η έρευνά μου!!!!!!!!! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Profiterol Δημοσιεύτηκε 4 Απριλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 4 Απριλίου 2007 Η ευτυχία δεν είναι εκείνη η χαρά που κρατάει για πάντα? Αυτή τη στιγμή είμαι χάλια.. κ η προηγούμενη χαρά που νόμιζα ότι θα κρατούσε για πολύ δε μου έφτασε? Κ όμως πάντα πίστευα ότι είμαι αισιόδοξη.. όσο για το πότε χαμογελάς, δε νομίζω ότι αυτό καθόρισε ποτέ την ευτυχία μου. Το χαμόγελο το χρησιμοποιώ πολύ στις πιο απαίσιες στιγμές μου. Κάτι φταίει στην όλη υπόθεση.. κάτι φταίει.. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Biancaneve Δημοσιεύτηκε 5 Απριλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 5 Απριλίου 2007 Δε με βοηθάτε, δε με βοηθάτε.. Με τέτοιες απαντήσεις τί πόρισμα να βγάλω?? Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Clemence Δημοσιεύτηκε 5 Απριλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 5 Απριλίου 2007 Ευτυχία είναι μια μέρα που ξεκινάει κανονικά, το πρωϊνό μαζί με τους δικούς σου, η λιακάδα που σε αναγκάζει να φορέσεις τα μαύρα γυαλιά, το αυτοκίνητο που βρίσκεις στη θέση του και βάζει μπρος με την πρώτη, η θέση πάρκινγκ που βρίσκεις κοντά στη δουλειά σου ... ένα σωρό μικροπράγματα που δεν τα προσέχεις γιατί νομίζεις πως έτσι θα είναι πάντα. Νομίζεις πως όλοι και όλα θα είναι εκεί μαζί σου. Γιαυτό συνήθως καταλαβαίνεις ότι ήταν ευτυχία μόλις κάτι απ΄όλα σου λείψει. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Recommended Posts
Archived
This topic is now archived and is closed to further replies.