Ειδικότητα στη Σουηδία

[Χειροπράκτωρ]

12 λεπτά πριν, sjjggst said:

Και οι δύο περιγράψατε πολύ καλά την κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στη Σουηδία, όπου τα πράγματα είναι κάθε άλλο παρά "ρόδινα" και απέχουν πολύ από αυτό που έχουν οι Έλληνες στο μυαλό τους ή αυτά που υπόσχονται διάφορες εταιρίες που "εμπορεύονται" γιατρούς από την ΕΕ.

Ακόμα κι έτσι, έστω κι αν υπάρχουν 1000 προβλήματα, αδικίες και απογοητεύσεις, εγώ πλέον δεν γυρίζω στην Ελλάδα ακόμα κι αν χρειαστεί να σκουπίζω και να σφουγγαρίζω όλη μέρα του διαδρόμους και τους θαλάμους στα Σκανδιναβικά ή στα Βρετανικά νοσοκομεία.  

Εγώ θα πήγαινα ένα βήμα παραπέρα και θα καθάριζα ακόμα και τουαλέτες. 

Αλλά για κάποιον που αρχίζει από το μηδέν στη Βόρεια Ευρώπη  (βάζω μέσα και Γερμανία), η Σουηδία είναι αυτή τη στιγμή η πιο αμφιλεγόμενη επιλογή. Ιδιαίτερα αν βλέπεις προς το μέλλον, καθώς συνήθως η μετακόμιση είναι μόνιμη, η σουηδική αγορά κατοικίας είναι σε οδυνηρή κατάσταση στις μεγάλες πόλεις και τα δάνεια για παρανοϊκές τιμές πέφτουν βροχή.

[curibo]

3 ώρες πριν, suomi said:

Και μια απλή δωρεάν συμβουλή: εφόσον αρχίζεις από το scratch που λέμε και εμείς οι αγγλομαθείς, γιατί δεν βλέπεις προς Νορβηγία μεριά; Είναι από όλες τις απόψεις πιο λογική χώρα (βλ. ένταξη μεταναστών), παραπλήσια γλώσσα με τη σουηδική στο ίδιο επίπεδο δυσκολίας, καλύτεροι μισθοί, πιο σταθερή οικονομία που δεν έχει ανάγκη από "γυφτιές"/εκμετάλλευση όπως αυτές που εγράφησαν παραπάνω, λιγότεροι Έλληνες και άρα λιγότερα στερεότυπα. Το μοναδικό αρνητικό είναι ότι είναι μια ακριβή χώρα μέχρι να βρεις δουλειά.

Να με θυμηθείς, αν τα καταφέρεις εκεί, όταν βγάλεις το πρώτο σου εκατομμύριο

Κι άλλη γλώσσα;;; η καθηγήτρια μου μόλις ακούει Νορβηγία λέει μακριά.. στηρίζει την πατρίδα της;? ακόμα δεν προσπάθησα καν.. ας κάνω μια προσπάθεια κι αν απογοητευτώ μετατοπιζω δυτικοτερα τον στοχο?

[GP_GR]

2 hours ago, suomi said:

Εγώ θα πήγαινα ένα βήμα παραπέρα και θα καθάριζα ακόμα και τουαλέτες. 

Αλλά για κάποιον που αρχίζει από το μηδέν στη Βόρεια Ευρώπη  (βάζω μέσα και Γερμανία), η Σουηδία είναι αυτή τη στιγμή η πιο αμφιλεγόμενη επιλογή. Ιδιαίτερα αν βλέπεις προς το μέλλον, καθώς συνήθως η μετακόμιση είναι μόνιμη, η σουηδική αγορά κατοικίας είναι σε οδυνηρή κατάσταση στις μεγάλες πόλεις και τα δάνεια για παρανοϊκές τιμές πέφτουν βροχή.

Να μπω κ εγω στην συζητηση γιατι με ενδιαφερει η σκανδιναβια. Σε τι δλδ υπερισχυει η νορβηγία έναντι της σουηδίας? Απο τα λίγα που ξέρω σκέφτομαι τα εξής:

-Η σουηδία ειναι πολυ πιο ανοιχτή στην είσοδο ξένων = απο τη μια σημαίνει αυτό οτι ειναι πιο ασταθής οικονομικα χώρα, αλλα απο την άλλη ως ξένος γιατρος ειναι πιο ηπια τα πραγματα (περνας πιο ”απαρατηρητος”μεσα στους πολλους ξενους, σε σχεση με μια χωρα με λιγοτερους ξενους).

-Η σουηδια ειναι 2πλασια σε πληθυσμο απο νορβηγια, πιο μεγαλη δλδ χωρα. Οταν οι φιλοι μου, περιγραφουν την Σουηδια (ακομα κ για μεγαλες πολεις) σαν τη ζωη σε ενα ξενερωτο/ησυχο χωριο, τοτε η νορβηγια θα ειναι 2-3 ιγκλου.

-Αν γκλουγκλαρετε, το θεμα τιμη κατοικιας, δεν ειναι πολυ διαφορετικο πχ στο οσλο σε συγκριση με στοκχολμη.

Σκεφτομαι λαθος?

[Elpi]

18 minutes ago, GP_GR said:

Να μπω κ εγω στην συζητηση γιατι με ενδιαφερει η σκανδιναβια. Σε τι δλδ υπερισχυει η νορβηγία έναντι της σουηδίας? Απο τα λίγα που ξέρω σκέφτομαι τα εξής:

 

-Η σουηδία ειναι πολυ πιο ανοιχτή στην είσοδο ξένων = απο τη μια σημαίνει αυτό οτι ειναι πιο ασταθής οικονομικα χώρα, αλλα απο την άλλη ως ξένος γιατρος ειναι πιο ηπια τα πραγματα (περνας πιο ”απαρατηρητος”μεσα στους πολλους ξενους, σε σχεση με μια χωρα με λιγοτερους ξενους).

 

-Η σουηδια ειναι 2πλασια σε πληθυσμο απο νορβηγια, πιο μεγαλη δλδ χωρα. Οταν οι φιλοι μου, περιγραφουν την Σουηδια (ακομα κ για μεγαλες πολεις) σαν τη ζωη σε ενα ξενερωτο/ησυχο χωριο, τοτε η νορβηγια θα ειναι 2-3 ιγκλου.

 

-Αν γκλουγκλαρετε, το θεμα τιμη κατοικιας, δεν ειναι πολυ διαφορετικο πχ στο οσλο σε συγκριση με στοκχολμη.

 

Σκεφτομαι λαθος?

- Ο ξένος είτε είναι ένας είτε είναι εκατονενας είναι πάντα αυτό που λέει η λέξη...Ξένος! Και άρα ως ξένος γίνεται και στόχος. Ισχύει σε όλες τις χώρες όπως και στην Ελλάδα, όπως και στη Σουηδία, όπως και στην Νορβηγια, όπως και παντού. Άρα το "χάνομαι στο σωρό" δεν υπαρχει ?

-Στις βόρειες χώρες η ζωή είναι πάνω κάτω η ίδια λόγο καιρού το χειμώνα (με ατελείωτο σκοτάδι και χιονι) και το καλοκαίρι (όλοι την κοπανανε για διακοπές σε εξωτικά μέρη). Ναι, η ζωή εδώ στη Σκανδιναβία δεν έχει καμία σχέση με την ζωή στη Μεσόγειο. Τα πάντα κλείνουν στις 8 το βράδυ, τα Σάββατα το αργότερο στη 1 το πρωί κλείνουν τα νυχτερινά μαγαζιά και την Κυριακή δεν έχει τίποτα ανοιχτό για να φας. Και το ίδιο ισχύει σε όλες τις σκανδιναβικές χώρες. Πάντα όμως αν θες βρίσκεις τρόπους και περνάς σούπερ!

-Η τιμή των ενοικίων σε Στοκχόλμη και Όσλο ναι είναι πάνω κάτω η ίδια. ΑΛΛΑ....πρέπει κάποιος να λάβει υπόψη και τους μισθούς οι οποίοι στη Νορβηγία είναι υψηλότεροι της Σουηδίας μιας και οι φόροι είναι λιγότεροι. Αυτό με τα ενοίκια μου θυμίζει λίγο το "ανέκδοτο" που μου έλεγαν στην Ελλάδα και σύγκριναν το ενοίκιο στη Θεσσαλονίκη με το ενοίκιο στη Στοκχόλμη. Στη Θεσσαλονίκη παιρναμε 1000 ευρώ max και πληρώναμε 300 ευρώ ενοίκιο για μια τρύπα που μαζί με τους λογαριασμούς έβγαινε 500. Εδώ παίρνουμε 8000 ευρώ και πληρώνουμε 1200 ευρώ για λογαριασμους και σπίτι φοβερό που από το μπαλκόνι του βλέπουμε το βόρειο σέλας. Άρα το κόστος του ενοικίου θα πρέπει να υπολογίζεται με βάση τα έσοδα (μισθός).

Εγώ θα συμφωνήσω με το Suomi. Θεωρώ πως για κάποιον που θέλει τώρα να ανέβει στη Σκανδιναβία η Νορβηγία είναι μια τίμια και ασφαλής επιλογή. Η Σουηδία κάθε χρόνο γίνεται όλο και πιο not friendly for EU citizens που λέμε και στο χωριό μας P) 

[Τρώας]

5 hours ago, suomi said:

Εγώ θα πήγαινα ένα βήμα παραπέρα και θα καθάριζα ακόμα και τουαλέτες. 

Αλλά για κάποιον που αρχίζει από το μηδέν στη Βόρεια Ευρώπη  (βάζω μέσα και Γερμανία), η Σουηδία είναι αυτή τη στιγμή η πιο αμφιλεγόμενη επιλογή. Ιδιαίτερα αν βλέπεις προς το μέλλον, καθώς συνήθως η μετακόμιση είναι μόνιμη, η σουηδική αγορά κατοικίας είναι σε οδυνηρή κατάσταση στις μεγάλες πόλεις και τα δάνεια για παρανοϊκές τιμές πέφτουν βροχή.

Τόσο αγανάκτηση με Ελλάδα;  Οι φίλοι σου, οι γνωστοί σου, η οικογένεια σου;  Μπορείς να συννενοηθείς με έναν Βορειοευρωπαίο όπως με έναν ομοεθνή σου; Λούκυ Λούκ έχουνε διαβάσει εκει πέρα; Στη δύσκολη ώρα σου σε ποιόν θα απευθυνθείς; στον "Λάρς" η στην "Ιγκριντ";

Τροποποιήθηκε 17 Ιουλίου 2017 από Τρώας

[Τρώας]

3 hours ago, curibo said:

Κι άλλη γλώσσα;;; η καθηγήτρια μου μόλις ακούει Νορβηγία λέει μακριά.. στηρίζει την πατρίδα της;? ακόμα δεν προσπάθησα καν.. ας κάνω μια προσπάθεια κι αν απογοητευτώ μετατοπιζω δυτικοτερα τον στοχο?

δεν συμπαθιούνται μεταξύ τους Νορβηγοί και Σουηδοί.  Οικονομια σαν την Νορβηγική είναι δύσκολο να βρείς όμως. 

[Τρώας]

2 hours ago, Elpi said:

- Ο ξένος είτε είναι ένας είτε είναι εκατονενας είναι πάντα αυτό που λέει η λέξη...Ξένος! Και άρα ως ξένος γίνεται και στόχος. Ισχύει σε όλες τις χώρες όπως και στην Ελλάδα, όπως και στη Σουηδία, όπως και στην Νορβηγια, όπως και παντού. Άρα το "χάνομαι στο σωρό" δεν υπαρχει ?

-Στις βόρειες χώρες η ζωή είναι πάνω κάτω η ίδια λόγο καιρού το χειμώνα (με ατελείωτο σκοτάδι και χιονι) και το καλοκαίρι (όλοι την κοπανανε για διακοπές σε εξωτικά μέρη). Ναι, η ζωή εδώ στη Σκανδιναβία δεν έχει καμία σχέση με την ζωή στη Μεσόγειο. Τα πάντα κλείνουν στις 8 το βράδυ, τα Σάββατα το αργότερο στη 1 το πρωί κλείνουν τα νυχτερινά μαγαζιά και την Κυριακή δεν έχει τίποτα ανοιχτό για να φας. Και το ίδιο ισχύει σε όλες τις σκανδιναβικές χώρες. Πάντα όμως αν θες βρίσκεις τρόπους και περνάς σούπερ!

-Η τιμή των ενοικίων σε Στοκχόλμη και Όσλο ναι είναι πάνω κάτω η ίδια. ΑΛΛΑ....πρέπει κάποιος να λάβει υπόψη και τους μισθούς οι οποίοι στη Νορβηγία είναι υψηλότεροι της Σουηδίας μιας και οι φόροι είναι λιγότεροι. Αυτό με τα ενοίκια μου θυμίζει λίγο το "ανέκδοτο" που μου έλεγαν στην Ελλάδα και σύγκριναν το ενοίκιο στη Θεσσαλονίκη με το ενοίκιο στη Στοκχόλμη. Στη Θεσσαλονίκη παιρναμε 1000 ευρώ max και πληρώναμε 300 ευρώ ενοίκιο για μια τρύπα που μαζί με τους λογαριασμούς έβγαινε 500. Εδώ παίρνουμε 8000 ευρώ και πληρώνουμε 1200 ευρώ για λογαριασμους και σπίτι φοβερό που από το μπαλκόνι του βλέπουμε το βόρειο σέλας. Άρα το κόστος του ενοικίου θα πρέπει να υπολογίζεται με βάση τα έσοδα (μισθός).

Εγώ θα συμφωνήσω με το Suomi. Θεωρώ πως για κάποιον που θέλει τώρα να ανέβει στη Σκανδιναβία η Νορβηγία είναι μια τίμια και ασφαλής επιλογή. Η Σουηδία κάθε χρόνο γίνεται όλο και πιο not friendly for EU citizens που λέμε και στο χωριό μας P) 

Ε όχι είτε ένας είτε εκατόν ένας.  Το ίδιο να είσαι Νέα Υόρκη και το ίδιο να είσαι σε χωριό του Τέξας;  Μάλλον δεν θα έχεις ζήσει τη διαφορά για να το λές.  Δεν μπορείς να βρείς να φας τη Κυριακή και τα βράδια, όλα κλειστά, κρύο, σκοτεινιά, όντας ξένος που γίνεσαι στόχος....Στις συνθήκες που περιγράφεις πως περνάς σούπερ; ΦΒ και Βότκα; Στη Στοκχόλμη έχει ωραίο καιρό να βγείς έξω να πιείς κανα καφέ; να πεταχτείς σε καμιά παραλία; να πείς ένα αστειάκι η να βγείς με φιλαράκια που να σε γεμίζουν και να έχουν κοινές αναφορές; Χωριουδάκια, μεζέδες, συναυλίες με ρεμπέτικα, θέατρα που να καταλαβαίνεις το πνεύμα; Την δυνατότητα να πείς μια πολιτική άποψη και να μην σου πούν "τι ξέρεις εσύ απο αυτά μετανάστη;" Δώσε μας μια αίσθηση....

 

[Elpi]

39 minutes ago, Τρώας said:

Ε όχι είτε ένας είτε εκατόν ένας.  Το ίδιο να είσαι Νέα Υόρκη και το ίδιο να είσαι σε χωριό του Τέξας;  Μάλλον δεν θα έχεις ζήσει τη διαφορά για να το λές.  Δεν μπορείς να βρείς να φας τη Κυριακή και τα βράδια, όλα κλειστά, κρύο, σκοτεινιά, όντας ξένος που γίνεσαι στόχος....Στις συνθήκες που περιγράφεις πως περνάς σούπερ; ΦΒ και Βότκα; Στη Στοκχόλμη έχει ωραίο καιρό να βγείς έξω να πιείς κανα καφέ; να πεταχτείς σε καμιά παραλία; να πείς ένα αστειάκι η να βγείς με φιλαράκια που να σε γεμίζουν και να έχουν κοινές αναφορές; Χωριουδάκια, μεζέδες, συναυλίες με ρεμπέτικα, θέατρα που να καταλαβαίνεις το πνεύμα; Την δυνατότητα να πείς μια πολιτική άποψη και να μην σου πούν "τι ξέρεις εσύ απο αυτά μετανάστη;" Δώσε μας μια αίσθηση....

 

Για Νέα Υόρκη και Τέξας δεν ξέρω και δεν έχω σκοπό και να μάθω. Ξέρω όμως πολύ καλά από βόρεια Ευρώπη. 

Στις συνθήκες που περιγράφω μπορώ να περνάω σούπερ με διάφορες δραστηριότητες, με καλή παρέα Ελλήνων, με βόλτες και...καθεσαι; ...ελληνικά σουβλάκια συνοδεία τσίπουρου και μπουζούκιου.

Επίσης την πολιτική μου απόψη και την πολιτική μου τοποθέτηση...ξανά κατσε... την εκφράζω ελεύθερα. Τόσο ελεύθερα που για να υπερασπιστω το δίκιο το δικό μου και των συναδελφων έφτασα μέχρι την πρεσβεία μας.

Κοίτα. ..το "κόλλημα" που έχεις με την Ελλάδα ως ένα σημείο το καταλαβαίνω. Κι εγώ το έχω,  μη νομίζεις. Και όλοι όσοι τρώμε το σκοτάδι και το χιονι στη μάπα. Αλλά εκτός από την Ελλάδα έχουμε και ένα κόλλημα με την αξιοπρέπεια μας.

Πραγματικά σου εύχομαι να καταφέρεις να γυρίσεις στην Ελλάδα όπως επιθυμεις. Και να χαρείς όλα αυτά τα οποία θες. Γιατί εγώ και όσοι βρεθήκαμε στις σουηδιες, στις Φινλανδίες και στους βορειους πολους από την ανεργία και την απληρωσια της Ελλάδας δε μπορέσαμε να χαρούμε για χρόνια ούτε τις παραλίες,  ούτε τα ρεμπεταδικα, ούτε τους φίλους και τις οικογένειες μας.

Καλή τύχη σου εύχομαι στην επιστροφή σου στην πατρίδα.  Θα την χρειαστείς. ..

[GP_GR]

9 hours ago, Elpi said:

- Ο ξένος είτε είναι ένας είτε είναι εκατονενας είναι πάντα αυτό που λέει η λέξη...Ξένος! Και άρα ως ξένος γίνεται και στόχος. Ισχύει σε όλες τις χώρες όπως και στην Ελλάδα, όπως και στη Σουηδία, όπως και στην Νορβηγια, όπως και παντού. Άρα το "χάνομαι στο σωρό" δεν υπαρχει ?

-Στις βόρειες χώρες η ζωή είναι πάνω κάτω η ίδια λόγο καιρού το χειμώνα (με ατελείωτο σκοτάδι και χιονι) και το καλοκαίρι (όλοι την κοπανανε για διακοπές σε εξωτικά μέρη). Ναι, η ζωή εδώ στη Σκανδιναβία δεν έχει καμία σχέση με την ζωή στη Μεσόγειο. Τα πάντα κλείνουν στις 8 το βράδυ, τα Σάββατα το αργότερο στη 1 το πρωί κλείνουν τα νυχτερινά μαγαζιά και την Κυριακή δεν έχει τίποτα ανοιχτό για να φας. Και το ίδιο ισχύει σε όλες τις σκανδιναβικές χώρες. Πάντα όμως αν θες βρίσκεις τρόπους και περνάς σούπερ!

-Η τιμή των ενοικίων σε Στοκχόλμη και Όσλο ναι είναι πάνω κάτω η ίδια. ΑΛΛΑ....πρέπει κάποιος να λάβει υπόψη και τους μισθούς οι οποίοι στη Νορβηγία είναι υψηλότεροι της Σουηδίας μιας και οι φόροι είναι λιγότεροι. Αυτό με τα ενοίκια μου θυμίζει λίγο το "ανέκδοτο" που μου έλεγαν στην Ελλάδα και σύγκριναν το ενοίκιο στη Θεσσαλονίκη με το ενοίκιο στη Στοκχόλμη. Στη Θεσσαλονίκη παιρναμε 1000 ευρώ max και πληρώναμε 300 ευρώ ενοίκιο για μια τρύπα που μαζί με τους λογαριασμούς έβγαινε 500. Εδώ παίρνουμε 8000 ευρώ και πληρώνουμε 1200 ευρώ για λογαριασμους και σπίτι φοβερό που από το μπαλκόνι του βλέπουμε το βόρειο σέλας. Άρα το κόστος του ενοικίου θα πρέπει να υπολογίζεται με βάση τα έσοδα (μισθός).

Εγώ θα συμφωνήσω με το Suomi. Θεωρώ πως για κάποιον που θέλει τώρα να ανέβει στη Σκανδιναβία η Νορβηγία είναι μια τίμια και ασφαλής επιλογή. Η Σουηδία κάθε χρόνο γίνεται όλο και πιο not friendly for EU citizens που λέμε και στο χωριό μας P) 

Μπορεις να αναπτυξεις το "not friendly for EU citizens"? Κ μαλιστα ολο κ πιο καθε χρονο? Προσωπικα θεωρω αυτες τις πολιτικο/οικονομικες παραμετρους πολυ πιο σημαντικες απο το αν θα μου λειπει το φραπογαλα με ταβλι.

[sjjggst]

Η Σουηδία δέχθηκε 311.000 πρόσφυγες από τη Συρία κατά τα έτη 2015 και 2016, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, συνεχίζει να δέχεται κόσμο και κοσμάκη από τις εμπόλεμες ζώνες (Μπουρουντί και σία) και είναι το δεύτερο μεγάλο κύμα μετανάστευσης που δέχεται η χώρα τις τελευταίες 2 δεκαετίες, μετά τον εμφύλιο της Γιουγκοσλαβίας (εκτός από τον γνωστό Ζλάταν Ιμπραϊμοβιτς, οι μισοί Consultants στη Στοκχόλμη έχουν επίσης επίθετα που τελειώνουν σε -ιτς, για ευνόητους λόγους). 

Τους πρόσφυγες αυτούς δεν τους έκλεισαν σε καμιά Μόρια η σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά το πήραν απόφαση πως τους φορτώθηκαν για πάντα και φρόντισαν να τους εντάξουν ASAP στο κοινωνικό σύνολο, να τους μάθουν τη γλώσσα, να βάλουν τα παιδιά τους στα σχολεία και στα Πανεπιστήμια και να τους βρουν δουλειές. Μπαίνεις στο λεωφορείο σε οποιαδήποτε πόλη σήμερα και μαυρίζει το μάτι σου από τη μαντίλα και τη μπούρκα, χωρίς να θέλω να φανώ ρατσιστής ή μισαλλόδοξος. Απλά, περιγράφω την καθημερινότητα.

Μιλάμε λοιπόν για τόσες χιλιάδες "προσφυγικά" πτυχία που μπήκαν ξαφνικά τα δύο-τρία τελευταία χρόνια στη Σουηδία και πρέπει να βρουν επειγόντως εργασία σε νοσοκομεία-φαρμακεία-οδοντιατρεία κλπ, ώστε το τελευταίο που απασχολεί αυτή τη στιγμή τις Σουηδικές αρχές είναι αν θα μπορέσουν να βρουν κάποια θεσούλα σε νοσοκομείο και οι Έλληνες/Πολωνοί/Τσέχοι/Ούγγροι/Ρουμάνοι/Βούλγαροι ιατροί-οικονομικοί μετανάστες.

Όσοι έχουν refugee status προηγούνται αυτή τη στιγμή στη Σουηδία ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ! Από το πόσο γρήγορα θα πάρουν προσωπικό αριθμό (κάτι σαν ΑΜΚΑ) και θα βγάλουν ταυτότητα, μέχρι το να πάρουν πρώτοι από όλους δάνειο για σπίτι ή αυτοκίνητο από την τράπεζα. Και φυσικά, βολεύονται πρώτοι στις θέσεις εργασίας, γιατί δεν γίνεται και αλλιώς, έτσι που έχουν έλθει τα πράγματα.

Αυτή είναι η κατάσταση αυτή τη στιγμή, και αν συνεχίσει έτσι, σύντομα θα γίνει απελπιστική.

[curibo]

Θέλω να μου πείτε ξεκάθαρα εσείς που είστε εκεί πάνω ζείτε την κατάσταση, αν τώρα ήσασταν αμέσως μετα το πτυχίο με προϋπηρεσία μηνών στην Ελλάδα και σουηδικά που σύντομα θα γίνουν Γ1, θα το προσπαθουσατε; 

[sjjggst]

Με Σουηδικά που σύντομα θα είναι σε επίπεδο C1, εγώ ναι, θα το προσπαθούσα. Αλλιώς Αγγλία, με το φόβο του Brexit να κρέμεται πάνω από το κεφάλι σου βέβαια. Δεν έχουν μείνει και πολλές άλλες επιλογές.

Τροποποιήθηκε 17 Ιουλίου 2017 από sjjggst

[curibo]

3 λεπτά πριν, sjjggst said:

Με Σουηδικά που σύντομα θα είναι σε επίπεδο C1, εγώ ναι, θα το προσπαθούσα. Αλλιώς Αγγλία, με το φόβο του Brexit να κρέμεται πάνω από το κεφάλι σου βέβαια. Δεν έχουν μείνει και πολλές άλλες επιλογές.

Ωραια! Ευχαριστω!

[Τρώας]

10 hours ago, Elpi said:

Για Νέα Υόρκη και Τέξας δεν ξέρω και δεν έχω σκοπό και να μάθω. Ξέρω όμως πολύ καλά από βόρεια Ευρώπη. 

Στις συνθήκες που περιγράφω μπορώ να περνάω σούπερ με διάφορες δραστηριότητες, με καλή παρέα Ελλήνων, με βόλτες και...καθεσαι; ...ελληνικά σουβλάκια συνοδεία τσίπουρου και μπουζούκιου.

Επίσης την πολιτική μου απόψη και την πολιτική μου τοποθέτηση...ξανά κατσε... την εκφράζω ελεύθερα. Τόσο ελεύθερα που για να υπερασπιστω το δίκιο το δικό μου και των συναδελφων έφτασα μέχρι την πρεσβεία μας.

Κοίτα. ..το "κόλλημα" που έχεις με την Ελλάδα ως ένα σημείο το καταλαβαίνω. Κι εγώ το έχω,  μη νομίζεις. Και όλοι όσοι τρώμε το σκοτάδι και το χιονι στη μάπα. Αλλά εκτός από την Ελλάδα έχουμε και ένα κόλλημα με την αξιοπρέπεια μας.

Πραγματικά σου εύχομαι να καταφέρεις να γυρίσεις στην Ελλάδα όπως επιθυμεις. Και να χαρείς όλα αυτά τα οποία θες. Γιατί εγώ και όσοι βρεθήκαμε στις σουηδιες, στις Φινλανδίες και στους βορειους πολους από την ανεργία και την απληρωσια της Ελλάδας δε μπορέσαμε να χαρούμε για χρόνια ούτε τις παραλίες,  ούτε τα ρεμπεταδικα, ούτε τους φίλους και τις οικογένειες μας.

Καλή τύχη σου εύχομαι στην επιστροφή σου στην πατρίδα.  Θα την χρειαστείς. ..

Ευχαριστώ για τις ευχές σου.  Κάτσε να δουμε και εγώ αν τα καταφέρω γιατί είναι σύνθετο το εγχείρημα.  Τύχη πάνω απο όλα.

Λίγο γκέτο μου ακούγεται η περιγραφή σου.  Περιγράφεις μια ντεμέκ Ελλάδα εκτός Ελλάδας που για να υπερασπιστείς τα δίκαια σου έπρεπε να καταφύγεις όχι στις τοπικές αρχές (σαν ισότιμος πολίτης) αλλά (άκουσον, άκουσον) στην πρεσβεία της Ελλάδας. Σύμφωνα με την εμπειρία μου υπάρχουν δύο τύποι Ελλήνων στο εξωτερικό. Αυτο που περιγράφεις, που είναι το γκέτο: άνθρωποι που θα ήθελαν να είναι στην Ελλλάδα αλλα δεν μπορούν και καταλήγουν να δημιουργούν μια πλασματική Ελλάδα γύρω τους.  Τα πρώτα χρόνια της ξενιτιάς τους είναι συνήθως θυμωμένοι με την Ελλάδα και αυτό τους συντηρεί. Μετά όμως, ιδίως όταν αρχίσουν να πεθαίνουν οι γονείς και συγγενείς στην Ελλάδα, αντιλαμβάνονται ότι πέρασε ο καιρός και δεν ριζώσαν στην Ελλάδα αλλά σε μια χώρα άλλη και πράγματα που τα θεωρούσαν δεδομένα τα έχουν πιά χάσει.  Και ακολουθεί θλίψη, φυσικά.  Σκέψου αν θα σου άρεσε να σε θάψουν πχ στο τρίτο νεκροταφείο του Ελσίνκι και οι παρευρισκόμενοι να μην είναι ούτε παιδικοί σου φίλοι, ούτε ξαδέρφια ούτε τίποτα απο αυτά.  

  Ο άλλος τύπος Έλληνα στου εξωτερικού (τραβεστί ιθαγενής) υιοθετεί τον τρόπο ζωής των ιθαγενών και δεν του αρέσει η Ελλάδα, ούτε ελπίζει ότι κάποτε θα βρεθεί εκεί.  Αν μη τι άλλο προσπαθεί να στεριώσει στο τόπο που βρίσκεται.  Ο δεύτερος τύπος συνήθως καταφέρεται πολύ άσχημα κατά της Ελλάδας και αποστρέφεται κάθε τι Ελληνικό ακόμα και να μιλάει Ελληνικά.  Απο τους δύο αυτούς ανθρώπους ο πιό ευτυχισμένος είναι συνήθως ό δεύτερος γιατί οι ευαισθησίες του είναι εναρμονισμένες με το περιβάλλον του.  Τον εμπνέει που είναι (στο μυαλό του) πχ Σουηδός, που έχει σύντροφο Σουηδό, πιστεύει ότι η Σουηδική κουζίνα είναι καλύτερη απο την Ελληνική κλπ. Την ίδια στιγμή όμως διακατέχεται απο ένα σύνδρομο κατωτερότητας και φόβου.  Στις συναναστροφές του με Ελλαδίτες πάει να τους πουλήσει ότι και καλά είναι πιό προχωρημένος. Και εκεί μπλέκεται.  Συνήθως ό αυτος τύπος ξενιτεμένου Έλληνα δεν την ξέρει τη ζωή στην Ελλάδα η είχε κάτι στο στενό οικογενειακό του περιβάλλον που τον έδιωξε απο τη χώρα σχετικά νωρίς.  

Αυτό που είναι σημαντικό για αυτό το πόστ, νομίζω, είναι τα παιδιά που σκέφτονται να φύγουν να μην το κάνουν απερίσκεπτα.  Η ξενιτιά δεν είναι λύση ιδίως μακροπρόθεσμα.  Αν κάποιος μπορεί να φτιάξει μια ζωή στην Ελλάδα είναι προτιμότερο απο το να γυρίζει σε περίεργες χώρες με άλλη νοοτροπία.  Όσο είσαι νέος/α το περνάς αλόγιστα και σου φαίνεται σαν άλλη μια περιπέτεια. Κάποια στιγμή όμως, με τον καιρό, τα πράγματα σοβαρεύουν και διαπιστώνεις ότι βρίσκεσαι σε ένα περιβάλλον στο οποίο δεν κολλάς πραγματικά, δεν έχεις οικογένεια με ρίζες, δεν έχεις παιδικούς φίλους κλπ.  

Πάντως συμμερίζομαι την ανάγκη σου για αξιοπρέπεια. Αυτό με έδιωξε και εμένα για χρόνια στο εξωτερικό.  Σου εύχομαι να συνεχίσεις να αισθάνεσαι ότι περνάς σούπερ και να μην τα δείς τα πράγματα διαφορετικά.

 

 

.  

 

[Elpi]

3 minutes ago, Τρώας said:

Ευχαριστώ για τις ευχές σου.  Κάτσε να δουμε και εγώ αν τα καταφέρω γιατί είναι σύνθετο το εγχείρημα.  Τύχη πάνω απο όλα.

Λίγο γκέτο μου ακούγεται η περιγραφή σου.  Περιγράφεις μια ντεμέκ Ελλάδα εκτός Ελλάδας που για να υπερασπιστείς τα δίκαια σου έπρεπε να καταφύγεις όχι στις τοπικές αρχές (σαν ισότιμος πολίτης) αλλά (άκουσον, άκουσον) στην πρεσβεία της Ελλάδας. Σύμφωνα με την εμπειρία μου υπάρχουν δύο τύποι Ελλήνων στο εξωτερικό. Αυτο που περιγράφεις, που είναι το γκέτο: άνθρωποι που θα ήθελαν να είναι στην Ελλλάδα αλλα δεν μπορούν και καταλήγουν να δημιουργούν μια πλασματική Ελλάδα γύρω τους.  Τα πρώτα χρόνια της ξενιτιάς τους είναι συνήθως θυμωμένοι με την Ελλάδα και αυτό τους συντηρεί. Μετά όμως, ιδίως όταν αρχίσουν να πεθαίνουν οι γονείς και συγγενείς στην Ελλάδα, αντιλαμβάνονται ότι πέρασε ο καιρός και δεν ριζώσαν στην Ελλάδα αλλά σε μια χώρα άλλη και πράγματα που τα θεωρούσαν δεδομένα τα έχουν πιά χάσει.  Και ακολουθεί θλίψη, φυσικά.  Σκέψου αν θα σου άρεσε να σε θάψουν πχ στο τρίτο νεκροταφείο του Ελσίνκι και οι παρευρισκόμενοι να μην είναι ούτε παιδικοί σου φίλοι, ούτε ξαδέρφια ούτε τίποτα απο αυτά.  

  Ο άλλος τύπος Έλληνα στου εξωτερικού (τραβεστί ιθαγενής) υιοθετεί τον τρόπο ζωής των ιθαγενών και δεν του αρέσει η Ελλάδα, ούτε ελπίζει ότι κάποτε θα βρεθεί εκεί.  Αν μη τι άλλο προσπαθεί να στεριώσει στο τόπο που βρίσκεται.  Ο δεύτερος τύπος συνήθως καταφέρεται πολύ άσχημα κατά της Ελλάδας και αποστρέφεται κάθε τι Ελληνικό ακόμα και να μιλάει Ελληνικά.  Απο τους δύο αυτούς ανθρώπους ο πιό ευτυχισμένος είναι συνήθως ό δεύτερος γιατί οι ευαισθησίες του είναι εναρμονισμένες με το περιβάλλον του.  Τον εμπνέει που είναι (στο μυαλό του) πχ Σουηδός, που έχει σύντροφο Σουηδό, πιστεύει ότι η Σουηδική κουζίνα είναι καλύτερη απο την Ελληνική κλπ. Την ίδια στιγμή όμως διακατέχεται απο ένα σύνδρομο κατωτερότητας και φόβου.  Στις συναναστροφές του με Ελλαδίτες πάει να τους πουλήσει ότι και καλά είναι πιό προχωρημένος. Και εκεί μπλέκεται.  Συνήθως ό αυτος τύπος ξενιτεμένου Έλληνα δεν την ξέρει τη ζωή στην Ελλάδα η είχε κάτι στο στενό οικογενειακό του περιβάλλον που τον έδιωξε απο τη χώρα σχετικά νωρίς.  

Αυτό που είναι σημαντικό για αυτό το πόστ, νομίζω, είναι τα παιδιά που σκέφτονται να φύγουν να μην το κάνουν απερίσκεπτα.  Η ξενιτιά δεν είναι λύση ιδίως μακροπρόθεσμα.  Αν κάποιος μπορεί να φτιάξει μια ζωή στην Ελλάδα είναι προτιμότερο απο το να γυρίζει σε περίεργες χώρες με άλλη νοοτροπία.  Όσο είσαι νέος/α το περνάς αλόγιστα και σου φαίνεται σαν άλλη μια περιπέτεια. Κάποια στιγμή όμως, με τον καιρό, τα πράγματα σοβαρεύουν και διαπιστώνεις ότι βρίσκεσαι σε ένα περιβάλλον στο οποίο δεν κολλάς πραγματικά, δεν έχεις οικογένεια με ρίζες, δεν έχεις παιδικούς φίλους κλπ.  

Πάντως συμμερίζομαι την ανάγκη σου για αξιοπρέπεια. Αυτό με έδιωξε και εμένα για χρόνια στο εξωτερικό.  Σου εύχομαι να συνεχίσεις να αισθάνεσαι ότι περνάς σούπερ και να μην τα δείς τα πράγματα διαφορετικά.

 

 

.  

 

Όταν στη χώρα που ζεις και εργάζεσαι δεν είσαι ακόμη Σουηδός/Φιλανδός/Νορβηγός κλπ πολίτης τότε είσαι Ευρωπαίος πολίτης. Για αυτό και όταν έχεις κάποιο θέμα απευθύνεσαι στην πρεσβεία σου η οποία μαζί με τις αρχές τις χώρας θα σε βοηθήσει. Και δε σου μιλάω για περιστατικά του τύπου μου κλέψανε το ποδήλατο ή με γέλασε ο σπιτονοικοκύρης και δεν ξέρω τι να κάνω. Αυτά μια χαρά τα λύνεις με τις τοπικές αρχές και υπηρεσίες όπως και οι γηγενείς. Για τα ποιο σοβαρά πας στην πρεσβεία σου η οποία άλλωστε για αυτό υπάρχει. Για να σε προστατεύει και να σε κατευθύνει μέχρι να θεωρηθείς και επίσημα πολίτης της χώρας που σε φιλοξενεί.

Κοίτα....όποιος δεν έχει περάσει capital controls στημένος με τις ώρες μαζί με άλλους 40 ταλαίπωρους μπροστά στο ΑΤΜ για να βγάλει 20 ευρώ για να περάσει τη μέρα και όταν κοντεύει η σειρά του να τελειώνουν τα 20ευρα και να πρέπει να τρέξει σε άλλο ΑΤΜ με άλλους 60 μπροστά, όταν δεν τον έχουν αφήσει Πάσχα απλήρωτο με χρωστούμενες 6 μηνών εφημερίες....πολλά τραγούδια λέει  Επίσης πάλι όποιος δεν έχει περάσει 6 μήνες απλήρωτος να κρύβεται από τον σπιτονοικοκύρη, πάλι πολλά τραγούδια λέει.

Με το μισθό μου να πέφτει κάθε μήνα βρέξει χιονίσει, με την καρτούλα μου από την σουηδική τράπεζα που μπορεί να τραβήξει όσα χρήματα θέλω τη μέρα, με τη δυνατότητα να στέλνω χρήματα στη μάνα μου που παίρνει 300 ευρώ σύνταξη, με την άνεση να παίρνω το αεροπλάνο και να κάνω 1 μήνα διακοπές στην Ελλάδα...ε κι εγώ πολλά τραγούδια λέω! Το θεωρώ όμως ανέντιμο και φτηνό να μιλάω για της ομορφιές της Ελλάδας, τις γαλάζιες παραλίες, τις ωραίες βραδιές και το παρεϊστικο κλίμα σε κάποιον (στους περισσότερους δηλαδή) που του λείπουν 99 ευρώ για να συμπληρώσει τα 100. Σε κάποιον που είναι 6, 8 15 μήνες απλήρωτος. Θα μου ρίξει δυο κλωτσιές και θα με μουτζώσει όπως κι εγώ το ίδιο έκανα πριν ανέβω εδώ. Ναι....χίλιες φορές προτιμώ να φτιάξω μια ζωή στην ξενιτιά (με όλα τις δυσκολίες που συνεπάγεται αυτό) εν γνώση μου παρά να συνεχίσω μια μίζερη ζωή στην ξενιτιά της Ελλάδας. Πόσα από αυτά τα παιδιά που ρωτάνε εδώ μέσα για ειδικότητα και δουλειά στο εξωτερικό νομίζεις ότι έχουν τη δυνατότητα να περάσουν καλά, να χαρούν την Ελλάδα και να φτιάξουν μια αξιοπρεπή ζωή εκεί?

Κατά τη δική μου λίγο πιο πρακτική γνώμη πάντως υπάρχουν 2 τύποι μεταναστών (και δε βάζω μέσα τους μετανάστες του 50 και του 60): αυτοί που έφυγαν για το εξωτερικό τα καλά και παχιά χρόνια της Ελλάδας για να ικανοποιήσουν τις προσωπικές τους αναζητήσεις και φιλοδοξίες έχοντας και 5 φράγκα στην άκρη για υποστήριξη, και αυτοί που έφυγαν με την οικονομική κρίση με μια βαλίτσα όλη κι όλη. Οι πρώτοι έχουν στο νου τους μια ωραία και γλυκιά Ελλάδα με δαντελένιες παραλίες και γαλανό ουρανό. Οι δεύτεροι πάλι το μόνο που έχουν είναι τα χρέη που άφησαν πίσω. Guess who ποιος είναι ουτοπικός  

Κατά τα άλλα καρφάκι δε μου καίγεται ποιος θα έρθει στην κηδεία μου. Αφού δε θα είμαι εγώ τι με νοιάζει για τους άλλους!!!! 

[Χειροπράκτωρ]

Ωραια συζήτηση.

Μπορεις να αναπτυξεις το "not friendly for EU citizens"? Κ μαλιστα ολο κ πιο καθε χρονο? Προσωπικα θεωρω αυτες τις πολιτικο/οικονομικες παραμετρους πολυ πιο σημαντικες απο το αν θα μου λειπει το φραπογαλα με ταβλι.

Σημαίνει αυτό που προαναφέρθηκε, η Σουηδία έχει μεγάλο πρόβλημα στην ένταξη μεταναστών (που οικειοθελώς έχει υποδεχθεί) και η τελευταία τους προτεραιότητα είναι οι πολίτες της Ε.Ε.

 

7 ώρες πριν, curibo said:

Θέλω να μου πείτε ξεκάθαρα εσείς που είστε εκεί πάνω ζείτε την κατάσταση, αν τώρα ήσασταν αμέσως μετα το πτυχίο με προϋπηρεσία μηνών στην Ελλάδα και σουηδικά που σύντομα θα γίνουν Γ1, θα το προσπαθουσατε; 

Θα το προσπαθούσα. Αλλά με Σουηδικά C1 έχεις σύντομα Νορβηγικά bokmål B1 και η Νορβηγία είναι απλά πιο λογική χώρα.

3 ώρες πριν, Τρώας said:

Λίγο γκέτο μου ακούγεται η περιγραφή σου.  Περιγράφεις μια ντεμέκ Ελλάδα εκτός Ελλάδας που για να υπερασπιστείς τα δίκαια σου έπρεπε να καταφύγεις όχι στις τοπικές αρχές (σαν ισότιμος πολίτης) αλλά (άκουσον, άκουσον) στην πρεσβεία της Ελλάδας. Σύμφωνα με την εμπειρία μου υπάρχουν δύο τύποι Ελλήνων στο εξωτερικό. Αυτο που περιγράφεις, που είναι το γκέτο: άνθρωποι που θα ήθελαν να είναι στην Ελλλάδα αλλα δεν μπορούν και καταλήγουν να δημιουργούν μια πλασματική Ελλάδα γύρω τους.  Τα πρώτα χρόνια της ξενιτιάς τους είναι συνήθως θυμωμένοι με την Ελλάδα και αυτό τους συντηρεί. Μετά όμως, ιδίως όταν αρχίσουν να πεθαίνουν οι γονείς και συγγενείς στην Ελλάδα, αντιλαμβάνονται ότι πέρασε ο καιρός και δεν ριζώσαν στην Ελλάδα αλλά σε μια χώρα άλλη και πράγματα που τα θεωρούσαν δεδομένα τα έχουν πιά χάσει.  Και ακολουθεί θλίψη, φυσικά.  Σκέψου αν θα σου άρεσε να σε θάψουν πχ στο τρίτο νεκροταφείο του Ελσίνκι και οι παρευρισκόμενοι να μην είναι ούτε παιδικοί σου φίλοι, ούτε ξαδέρφια ούτε τίποτα απο αυτά.  

Αυτό που είναι σημαντικό για αυτό το πόστ, νομίζω, είναι τα παιδιά που σκέφτονται να φύγουν να μην το κάνουν απερίσκεπτα.  Η ξενιτιά δεν είναι λύση ιδίως μακροπρόθεσμα.  Αν κάποιος μπορεί να φτιάξει μια ζωή στην Ελλάδα είναι προτιμότερο απο το να γυρίζει σε περίεργες χώρες με άλλη νοοτροπία.  Όσο είσαι νέος/α το περνάς αλόγιστα και σου φαίνεται σαν άλλη μια περιπέτεια. Κάποια στιγμή όμως, με τον καιρό, τα πράγματα σοβαρεύουν και διαπιστώνεις ότι βρίσκεσαι σε ένα περιβάλλον στο οποίο δεν κολλάς πραγματικά, δεν έχεις οικογένεια με ρίζες, δεν έχεις παιδικούς φίλους κλπ.  

Πάντως συμμερίζομαι την ανάγκη σου για αξιοπρέπεια. Αυτό με έδιωξε και εμένα για χρόνια στο εξωτερικό.  Σου εύχομαι να συνεχίσεις να αισθάνεσαι ότι περνάς σούπερ και να μην τα δείς τα πράγματα διαφορετικά.

 

Τρώα, εχεις μια ιδεαλιστική άποψη για τη πραγματικότητα στην Ελλάδα. Ο ιδεαλισμός διαλύεται όταν έρθεις σε επαφή με την ελληνική γραφειοκρατία: θυμάμαι πριν από πολλά χρόνια τραβιόμουν με τις γελοίες ελληνικές αρχές για ένα πιστοποιητικό, τελικά πήγα στην πρεσβεία της χώρας που ζω στην Αθήνα και έκανα δουλειά σε πέντε λεπτά.

Στη πραγματική ζωή του ανθρώπου ιατρού, το καφεδάκι, η θάλασσα, το κουτσομπολιό, ο τάφος και η διασκέδαση είναι το 1%.

Το 99% είναι μια αξιοπρεπή εργασία (ξέρεις, σε ενα μέρος που τα φτωχαδάκια δεν χρειάζεται να παρακαλανε για τα φάρμακα), μια κοινωνία με βασικές αξιες (σεβασμός, εμπιστοσύνη, αλήθεια, διαφάνεια κοκ), παιδεία (δες τα ξεχαρβαλωμένα ελληνικά πανεπιστήμια), υγεία (αν έχεις εγκεφαλικό θα ήθελες μάλλον να σου κάνουν μηχανική θρομβεκτομη αντί να σου δώσουν ασπιρίνες). Όλα αυτά και πολλά άλλα σου δινονται στη Βόρεια Ευρώπη.

Για τη διασκέδαση τώρα, έχει υπερπροβληθει και στρεβλωθεί στην Ελλάδα. Στα φοιτητικά χρόνια η διασκέδαση περιστρέφεται σε στενούς κύκλους ή σε αστειότητες τύπου μπουζούκια με τη ΔΑΠ, αγωνιστικό κάμπινγκ με τα ΕΑΑΚ. Σε αυτό το σημείο οι Βορειοευρωπαιοι είναι έτη φωτός μπροστά στη φοιτητική ζωή και τις ευκαιρίες που δίνονται. Τα μπουζούκια συνεχίζονται με μπαλοθιές στην Ελλάδα και στη μεταφοιτητική ζωή με ένα repetitive τρόπο που στο τέλος αφαιρεί το όλο νόημα του όρου διασκέδαση. Και εδώ αν γουστάρεις μπορείς να τραβιέσαι στα εκατοντάδες φεστιβάλ και μπαράκια που έχουν μέχρι να κάψεις το ήπαρ σου. Η ελληνική διασκέδαση δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο στοιχείο που να την κάνει ανώτερη από την π.χ. Ισλανδική νυχτερινή ζωή.

[Τρώας]

2 hours ago, Elpi said:

Όταν στη χώρα που ζεις και εργάζεσαι δεν είσαι ακόμη Σουηδός/Φιλανδός/Νορβηγός κλπ πολίτης τότε είσαι Ευρωπαίος πολίτης. Για αυτό και όταν έχεις κάποιο θέμα απευθύνεσαι στην πρεσβεία σου η οποία μαζί με τις αρχές τις χώρας θα σε βοηθήσει. Και δε σου μιλάω για περιστατικά του τύπου μου κλέψανε το ποδήλατο ή με γέλασε ο σπιτονοικοκύρης και δεν ξέρω τι να κάνω. Αυτά μια χαρά τα λύνεις με τις τοπικές αρχές και υπηρεσίες όπως και οι γηγενείς. Για τα ποιο σοβαρά πας στην πρεσβεία σου η οποία άλλωστε για αυτό υπάρχει. Για να σε προστατεύει και να σε κατευθύνει μέχρι να θεωρηθείς και επίσημα πολίτης της χώρας που σε φιλοξενεί.

Κοίτα....όποιος δεν έχει περάσει capital controls στημένος με τις ώρες μαζί με άλλους 40 ταλαίπωρους μπροστά στο ΑΤΜ για να βγάλει 20 ευρώ για να περάσει τη μέρα και όταν κοντεύει η σειρά του να τελειώνουν τα 20ευρα και να πρέπει να τρέξει σε άλλο ΑΤΜ με άλλους 60 μπροστά, όταν δεν τον έχουν αφήσει Πάσχα απλήρωτο με χρωστούμενες 6 μηνών εφημερίες....πολλά τραγούδια λέει  Επίσης πάλι όποιος δεν έχει περάσει 6 μήνες απλήρωτος να κρύβεται από τον σπιτονοικοκύρη, πάλι πολλά τραγούδια λέει.

Με το μισθό μου να πέφτει κάθε μήνα βρέξει χιονίσει, με την καρτούλα μου από την σουηδική τράπεζα που μπορεί να τραβήξει όσα χρήματα θέλω τη μέρα, με τη δυνατότητα να στέλνω χρήματα στη μάνα μου που παίρνει 300 ευρώ σύνταξη, με την άνεση να παίρνω το αεροπλάνο και να κάνω 1 μήνα διακοπές στην Ελλάδα...ε κι εγώ πολλά τραγούδια λέω! Το θεωρώ όμως ανέντιμο και φτηνό να μιλάω για της ομορφιές της Ελλάδας, τις γαλάζιες παραλίες, τις ωραίες βραδιές και το παρεϊστικο κλίμα σε κάποιον (στους περισσότερους δηλαδή) που του λείπουν 99 ευρώ για να συμπληρώσει τα 100. Σε κάποιον που είναι 6, 8 15 μήνες απλήρωτος. Θα μου ρίξει δυο κλωτσιές και θα με μουτζώσει όπως κι εγώ το ίδιο έκανα πριν ανέβω εδώ. Ναι....χίλιες φορές προτιμώ να φτιάξω μια ζωή στην ξενιτιά (με όλα τις δυσκολίες που συνεπάγεται αυτό) εν γνώση μου παρά να συνεχίσω μια μίζερη ζωή στην ξενιτιά της Ελλάδας. Πόσα από αυτά τα παιδιά που ρωτάνε εδώ μέσα για ειδικότητα και δουλειά στο εξωτερικό νομίζεις ότι έχουν τη δυνατότητα να περάσουν καλά, να χαρούν την Ελλάδα και να φτιάξουν μια αξιοπρεπή ζωή εκεί?

Κατά τη δική μου λίγο πιο πρακτική γνώμη πάντως υπάρχουν 2 τύποι μεταναστών (και δε βάζω μέσα τους μετανάστες του 50 και του 60): αυτοί που έφυγαν για το εξωτερικό τα καλά και παχιά χρόνια της Ελλάδας για να ικανοποιήσουν τις προσωπικές τους αναζητήσεις και φιλοδοξίες έχοντας και 5 φράγκα στην άκρη για υποστήριξη, και αυτοί που έφυγαν με την οικονομική κρίση με μια βαλίτσα όλη κι όλη. Οι πρώτοι έχουν στο νου τους μια ωραία και γλυκιά Ελλάδα με δαντελένιες παραλίες και γαλανό ουρανό. Οι δεύτεροι πάλι το μόνο που έχουν είναι τα χρέη που άφησαν πίσω. Guess who ποιος είναι ουτοπικός  

Κατά τα άλλα καρφάκι δε μου καίγεται ποιος θα έρθει στην κηδεία μου. Αφού δε θα είμαι εγώ τι με νοιάζει για τους άλλους!!!! 

Να περνάς καλά!  

[Τρώας]

1 hour ago, suomi said:

Τρώα, εχεις μια ιδεαλιστική άποψη για τη πραγματικότητα στην Ελλάδα. Ο ιδεαλισμός διαλύεται όταν έρθεις σε επαφή με την ελληνική γραφειοκρατία: θυμάμαι πριν από πολλά χρόνια τραβιόμουν με τις γελοίες ελληνικές αρχές για ένα πιστοποιητικό, τελικά πήγα στην πρεσβεία της χώρας που ζω στην Αθήνα και έκανα δουλειά σε πέντε λεπτά.

Στη πραγματική ζωή του ανθρώπου ιατρού, το καφεδάκι, η θάλασσα, το κουτσομπολιό, ο τάφος και η διασκέδαση είναι το 1%.

Το 99% είναι μια αξιοπρεπή εργασία (ξέρεις, σε ενα μέρος που τα φτωχαδάκια δεν χρειάζεται να παρακαλανε για τα φάρμακα), μια κοινωνία με βασικές αξιες (σεβασμός, εμπιστοσύνη, αλήθεια, διαφάνεια κοκ), παιδεία (δες τα ξεχαρβαλωμένα ελληνικά πανεπιστήμια), υγεία (αν έχεις εγκεφαλικό θα ήθελες μάλλον να σου κάνουν μηχανική θρομβεκτομη αντί να σου δώσουν ασπιρίνες). Όλα αυτά και πολλά άλλα σου δινονται στη Βόρεια Ευρώπη.

Για τη διασκέδαση τώρα, έχει υπερπροβληθει και στρεβλωθεί στην Ελλάδα. Στα φοιτητικά χρόνια η διασκέδαση περιστρέφεται σε στενούς κύκλους ή σε αστειότητες τύπου μπουζούκια με τη ΔΑΠ, αγωνιστικό κάμπινγκ με τα ΕΑΑΚ. Σε αυτό το σημείο οι Βορειοευρωπαιοι είναι έτη φωτός μπροστά στη φοιτητική ζωή και τις ευκαιρίες που δίνονται. Τα μπουζούκια συνεχίζονται με μπαλοθιές στην Ελλάδα και στη μεταφοιτητική ζωή με ένα repetitive τρόπο που στο τέλος αφαιρεί το όλο νόημα του όρου διασκέδαση. Και εδώ αν γουστάρεις μπορείς να τραβιέσαι στα εκατοντάδες φεστιβάλ και μπαράκια που έχουν μέχρι να κάψεις το ήπαρ σου. Η ελληνική διασκέδαση δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο στοιχείο που να την κάνει ανώτερη από την π.χ. Ισλανδική νυχτερινή ζωή.

Είναι θέμα προτεραιοτήτων.  Σε σχέση με την γραφειοκρατία, συμφωνώ. Για αυτό που ονομάζουμε διασκέδαση (και που εγώ θα το έλεγα περιβάλλον ζωής) αν το ζητούμενο είναι η κατανάλωση αλκοόλης, ντίρλα γίνεσαι και στην Ισλανδία.  Νταλάρα στο Ηρώδειο όμως δεν ακούς στην Ισλανδία.  Και δεν μπορείς να το κάνεις με τους γονείς σου ενώ στο βάθος/κάτω βλέπεις να κάθονται οι φίλοι σου που σπουδάσατε μαζί και που τους ξέρεις απο παιδιά και που θα τους συναντήσεις μετά για να φάτε κάπου στο κουκάκι και να μιλήσετε για ένα τεύχος του Λούκυ Λούκ η τα τόσα κοινά πράγματα που έχετε μέχρι τις 3 το πρωί.  Και οι φίλοι σου αυτοί να μην είναι χωρικοί κάπου απο τα βάθη των φγιόρντ που να φοράνε την άσπρη καλτσούλα και το πέδιλο και να ασχολούνται με το πόσα χιλιόμετρα μπορούν να περπατήσουν στο χιόνι η την συμμετοχή σε κάποιο ηλίθιο παιγχνίδι/διαγωνισμό πόσης αλκοόλης εν μέσω  φεστιβάλ συγκομιδής μήλων. Οπως έγραψα παραπάνω, στην αρχή όταν το χρήμα πέφτει ζεστό στην τσέπη και μπορείς να στέλνεις και λεφτά πίσω, τότε κάποια πράγματα δεν σε ενοχλούν.  Ότι σε ενοχλεί το αναβάλεις για την λύση του στο απώτερο μέλλον η φαντασιώνεσαι ότι αυτό που σου λείπει θα το βρείς με κάποιον απροσδιόριστο τρόπο.  Γυρίζεις πίσω, βλέπεις τους φίλους σου, έχεις τον αέρα ότι προπορεύεσαι.  Κάποια στιγμή όμως, και ιδίως αν οι φίλοι σου τακτοποιηθούν στην Ελλάδα και με τον καιρό αραιώσετε, θα μείνεις με τον Ζίγκμουντ και την Ιρμχιλντ ως "ο Ελληνας" να πίνεις αλκοολούχο χυμό απο μήλα και θα αναπολείς το πως πέρναγες όταν ήσουν νέος στην Ελλάδα.  Και θα λές στον εαυτό σου ότι τουλάχιστον γλύτωσες απο την γραφειοκρατία.  

Ελπίζω να μην στεναχώρησα κανέναν. Τα λέω για να προβάλω τα ρίσκα που είναι κρυμμένα στην απόφαση να εκδημήσει κανείς.  

Τροποποιήθηκε 17 Ιουλίου 2017 από Τρώας

[iceman]

παρακολουθω με ενδιαφερον το θεμα αν και ουτε ειχα, ουτε εχω σκοπο να μεταναστευσω.

ισως η συζητηση εχει ξεφυγει λιγο απο τον τιτλο της "ειδικοτητα στη Σουηδια" σε ενα γενικο θεμα "μειονεκτηματα του να ζεις στο εξωτερικο" το οποιο ομως εχει να κανει και με την ιδιοσυγκρασια του καθενος και ποσο γεμιζει την ζωη του το να ακουει νταλαρα,  να καταναλωνει μηλιτη ή τσιπουρο κτλ.

θεωρω οτι τα λεγομενα του Τρωα απηχουν τις προσωπικες του αναγκες και βασει αυτων καλα εκανε και επιστρεφει Ελλαδα. προφανως ομως και υπαρχουν πολλοι που τελικα την "βρισκουν" με το μενουν εξωτερικο (αναμεσα τους και 2 καλοι μου φιλοι που εχουν κλεισει 5ετια στο εξωτερικο) και αυτο ειναι ενα γεγονος που δεν μπορπυμε να το αρνουμαστε.

[Mindtrapper]

Lucky Luke comics have been translated into Afrikaans, Arabic, Bengali, Bosnian, Catalan, Croatian, Czech, Danish, Dutch, English, Estonian, Farsi, Finnish, German, Greek, Hebrew, Hungarian, Icelandic, Indonesian, Italian, Norwegian, Polish, Portuguese (both in the Brazilian and Portuguese forms), Serbian, Slovene, Spanish, Swedish, Tamil, Turkish, Vietnamese and Welsh.

 

Εντάξει, θα τον ξέρουν. Όλα καλά.

[sjjggst]

Φίλε Τρώας, αν και ξεφεύγουμε πολύ από το σκοπό του παρόντος νήματος, εγώ καταλαβαίνω τι ακριβώς νιώθεις, γιατί έκανα όχι μία, αλλά δύο φορές το ολέθριο σφάλμα να αφήσω ότι με πολύ κόπο είχα στρώσει στο εξωτερικό και να επιστρέψω για προσωπικούς λόγους στην Ελλάδα. Την πρώτη φορά επέστρεψα στην Αθήνα από τη Βοστώνη, και τη δεύτερη από το Λονδίνο, για να γίνω πιο συγκεκριμένος, αν και είχα πολύ καλές προτάσεις να μείνω και να συνεχίσω την ιατρική σταδιοδρομία μου και στα δύο αυτά μέρη.

Το μόνο που κατάφερα επιστρέφοντας στην Ελλάδα ήταν να καταστρέψω σχεδόν την καριέρα μου, να τριγυρνώ απένταρος και απογοητευμένος και να αναγκαστώ να ξεκινήσω σχεδόν από το μηδέν, σε τέταρτη πλέον χώρα, που στην περίπτωσή μας είναι η Σουηδία. Τα πράγματα, προς το παρόν, είναι σχετικά καλά εδώ πέρα και οι μελλοντικές προοπτικές επιτρέπουν αρκετή αισιοδοξία. Κάνω όνειρα για το μέλλον και πάλι, κάτι πολύ σημαντικό για όσους ζήσαμε στην Ελλάδα της κρίσης, των μνημονίων και της μαζικής, εθνικής κατάθλιψης.

Όπως καταλαβαίνεις, λοιπόν, προσωπικά, το ίδιο έγκλημα δεν πρόκειται να το κάνω για τρίτη φορά. Αν πραγματικά σε ενδιαφέρει η δουλειά σου, τότε κάτσε εκεί που είσαι. Μια χαρά είναι και η Νέα Υόρκη και το Ντάλλας. Ακόμα και η North Dakota είναι πολύ ελκυστική επιλογή, αν όντως θέλεις να δουλέψεις ως ιατρός στο υπόλοιπο της ζωής σου.

Αν, από την άλλη, οι λογαριασμοί σου στις αμερικανικές τράπεζες είναι γεμάτοι "Φραγκλίνους" και δεν έχεις ιδιαίτερες επαγγελματικές φιλοδοξίες για το μέλλον, μιας και όπως θα ξέρεις τα τελευταία 7 χρόνια δεν προκηρύσσονται θέσεις επιμελητών στα Ελληνικά νοσοκομεία, τότε η ηλιόλουστη Ελλάδα με τους χαλαρούς ρυθμούς και τις χαμηλές απαιτήσεις είναι όντως παράδεισος, συμφωνώ. Έτσι κι αλλιώς, όποια στιγμή το θελήσεις κι αν το πράγμα στραβώσει δραματικά, χρησιμοποιείς το αμερικανικό σου διαβατήριο και παίρνεις την πρώτη πτήση της Delta για το JFK.

Αν και εγώ είμαι ακόμα τόσο "θυμωμένος" για όσα τράβηξα τελευταία στην Ελλάδα, που αν είχα σήμερα γεμάτους λογαριασμούς σε ξένες τράπεζες και με έπιανε νοσταλγία για το Μεσογειακό τρόπο ζωής, θα προτιμούσα να "ξεχειμωνιάσω" στην Ιταλία ή στην Ισπανία για τα επόμενα χρόνια.

Μια τρέλα είναι ολόκληρη η ζωή, εξάλλου, και πολύ σύντομη μάλιστα. Ας τη ζήσουμε ο καθένας μας όπου και όσο καλύτερα μπορούμε. 

Φιλικά, πάντα! :-)  

Τροποποιήθηκε 17 Ιουλίου 2017 από sjjggst

[Τρώας]

3 hours ago, sjjggst said:

Φίλε Τρώας, αν και ξεφεύγουμε πολύ από το σκοπό του παρόντος νήματος, εγώ καταλαβαίνω τι ακριβώς νιώθεις, γιατί έκανα όχι μία, αλλά δύο φορές το ολέθριο σφάλμα να αφήσω ότι με πολύ κόπο είχα στρώσει στο εξωτερικό και να επιστρέψω για προσωπικούς λόγους στην Ελλάδα. Την πρώτη φορά επέστρεψα στην Αθήνα από τη Βοστώνη, και τη δεύτερη από το Λονδίνο, για να γίνω πιο συγκεκριμένος, αν και είχα πολύ καλές προτάσεις να μείνω και να συνεχίσω την ιατρική σταδιοδρομία μου και στα δύο αυτά μέρη.

Το μόνο που κατάφερα επιστρέφοντας στην Ελλάδα ήταν να καταστρέψω σχεδόν την καριέρα μου, να τριγυρνώ απένταρος και απογοητευμένος και να αναγκαστώ να ξεκινήσω σχεδόν από το μηδέν, σε τέταρτη πλέον χώρα, που στην περίπτωσή μας είναι η Σουηδία. Τα πράγματα, προς το παρόν, είναι σχετικά καλά εδώ πέρα και οι μελλοντικές προοπτικές επιτρέπουν αρκετή αισιοδοξία. Κάνω όνειρα για το μέλλον και πάλι, κάτι πολύ σημαντικό για όσους ζήσαμε στην Ελλάδα της κρίσης, των μνημονίων και της μαζικής, εθνικής κατάθλιψης.

Όπως καταλαβαίνεις, λοιπόν, προσωπικά, το ίδιο έγκλημα δεν πρόκειται να το κάνω για τρίτη φορά. Αν πραγματικά σε ενδιαφέρει η δουλειά σου, τότε κάτσε εκεί που είσαι. Μια χαρά είναι και η Νέα Υόρκη και το Ντάλλας. Ακόμα και η North Dakota είναι πολύ ελκυστική επιλογή, αν όντως θέλεις να δουλέψεις ως ιατρός στο υπόλοιπο της ζωής σου.

Αν, από την άλλη, οι λογαριασμοί σου στις αμερικανικές τράπεζες είναι γεμάτοι "Φραγκλίνους" και δεν έχεις ιδιαίτερες επαγγελματικές φιλοδοξίες για το μέλλον, μιας και όπως θα ξέρεις τα τελευταία 7 χρόνια δεν προκηρύσσονται θέσεις επιμελητών στα Ελληνικά νοσοκομεία, τότε η ηλιόλουστη Ελλάδα με τους χαλαρούς ρυθμούς και τις χαμηλές απαιτήσεις είναι όντως παράδεισος, συμφωνώ. Έτσι κι αλλιώς, όποια στιγμή το θελήσεις κι αν το πράγμα στραβώσει δραματικά, χρησιμοποιείς το αμερικανικό σου διαβατήριο και παίρνεις την πρώτη πτήση της Delta για το JFK.

Αν και εγώ είμαι ακόμα τόσο "θυμωμένος" για όσα τράβηξα τελευταία στην Ελλάδα, που αν είχα σήμερα γεμάτους λογαριασμούς σε ξένες τράπεζες και με έπιανε νοσταλγία για το Μεσογειακό τρόπο ζωής, θα προτιμούσα να "ξεχειμωνιάσω" στην Ιταλία ή στην Ισπανία για τα επόμενα χρόνια.

Μια τρέλα είναι ολόκληρη η ζωή, εξάλλου, και πολύ σύντομη μάλιστα. Ας τη ζήσουμε ο καθένας μας όπου και όσο καλύτερα μπορούμε. 

Φιλικά, πάντα! :-)  

Πολύ σωστός.  Καλή τύχη στην Σουηδία.

[sjjggst]

28 λεπτά πριν, Τρώας said:

Πολύ σωστός.  Καλή τύχη στην Σουηδία.

Ευχαριστώ πολύ! Αν σε βγάλει ο δρόμος σου προς τη Σκανδιναβία, έστω και για τουρισμό, θα χαρώ πολύ να τα πούμε και από κοντά!

 

ΥΓ. Επειδή διάβασα τώρα προσεκτικά τι έχεις γράψει στο άλλο νήμα ("Επιστροφή στην Ελλάδα"), πιστεύω πως άνδρας που έχει κάνει δύο γάμους, δηλαδή είδε δύο φορές το Χάρο με τα μάτια του και κατάφερε να γλυτώσει, δεν φοβάται ούτε Ελλάδες, ούτε Σουηδίες, ούτε τίποτα πια. Ότι και να επιλέξεις, είναι σίγουρο πως θα βρεις τον τρόπο να επιβιώσεις και πάλι! 

Τροποποιήθηκε 18 Ιουλίου 2017 από sjjggst

[Τρώας]

13 hours ago, Mindtrapper said:

Lucky Luke comics have been translated into Afrikaans, Arabic, Bengali, Bosnian, Catalan, Croatian, Czech, Danish, Dutch, English, Estonian, Farsi, Finnish, German, Greek, Hebrew, Hungarian, Icelandic, Indonesian, Italian, Norwegian, Polish, Portuguese (both in the Brazilian and Portuguese forms), Serbian, Slovene, Spanish, Swedish, Tamil, Turkish, Vietnamese and Welsh.

 

Εντάξει, θα τον ξέρουν. Όλα καλά.

Καλό!!. ΌΜΩΣ αυτό που δεν ξέρεις είναι ότι το περιεχόμενο του χιουμορ είναι διαφορετικό.  Για παράδειγμα στα γαλλικά ο Κακοφωνίξ παρουσιάζεται ως ασφαλιστικός σύμβουλος.  

[Χειροπράκτωρ]

6 ώρες πριν, Τρώας said:

Καλό!!. ΌΜΩΣ αυτό που δεν ξέρεις είναι ότι το περιεχόμενο του χιουμορ είναι διαφορετικό.  Για παράδειγμα στα γαλλικά ο Κακοφωνίξ παρουσιάζεται ως ασφαλιστικός σύμβουλος.  

Έχουν και οι άλλοι λαοί χιούμορ.  Εξάλλου ούτε ο Λουκυ Λουκ, ούτε ο Αστέριξ είναι ελληνικά δημιουργηματα.

Ωραία είναι η Ελλάδα της νοσταλγίας και των εμπειριών που έχεις στη μνήμη σου, αλλά αν μπεις τώρα στη πρώτη σελίδα της Καθημερινής, πρώτο θέμα είναι πως 100 μπαχαλακηδες τα σπάνε στην Ερμού με σφυριά και ρόπαλα, δεύτερο θέμα είναι η εξέγερση των Αφρικανών στη Λέσβο, τρίτο θέμα είναι η εισβολή "αντιεξουσιαστων" στο πανεπιστήμιο  Θεσσαλίας που προκάλεσε τον τραυματισμό μιας υπάλληλου, τέταρτο η έλλειψη ακτοπλοϊκής σύνδεσης των Κυθήρων και πέμπτο οι διακοπές υδροδοσιας της ΕΥΔΑΠ.

Αυτή τη στιγμή βλέπω ειδήσεις στη χώρα που ζω: πρώτο θέμα είναι οι κλινικές δοκιμές για το εμβόλιο διαβήτη τύπου Ι,  δεύτερο οι νέες διευρυμενες δικαιοδοσιες/κανόνες εμπλοκής της συνοριοφυλακης, τρίτο η μείωση των αναρρωτικων αδειών του νοσηλευτικου και παρανοσηλευτικου προσωπικού, τέταρτο οι νέες επενδύσεις σε κινηματογραφους και πέμπτο ο λόγος που οι ποσταποκαλυπτικες ταινίες έχουν εμπορική επιτυχία. 

Η επιλογή μιας χώρας για ειδικότητα σημαίνει αυτόματα ότι υπάρχει και κάποιο ενδιαφέρον για την τοπική κουλτούρα, τρόπο ζωής και ιστορια. Αν τώρα ο άλλος πάει με τη νοοτροπία "ποιος αντέχει να ασχολείται με τη μεθυσμένη Ινγκριντ και τα πέδιλα του Λαρς στο σκοτάδι", μάλλον όντως δεν πρέπει να επιλέξει Σουηδία

Τροποποιήθηκε 18 Ιουλίου 2017 από suomi