Jump to content

GM-λέσχη ανάγνωσης


olizyz

Recommended Posts

παιδιάααα,για να μην χάνουμε κι άλλο χρόνο,ξεκινάμεεεε;;;;

Με το "σήμα κινδύνου" του Σαμαράκη;

και το βιβλίο του Γιάλομ τον άλλο μήνα;;;εεεε;;;

******************************************

Σήμα Κινδύνου   

μυθιστόρημα του Α.Σαμαράκη

9600327661.jpg

εκδ.Καστανιώτη

28η εκδοση

Κωδικός ISBN: 9600327661

σελίδες :120

τιμή: 10,45ε

τιμή Παπασωτηρίου: €9,41

τιμή Πολιτεία: € 8,36

-------------------------------

0002179.jpg

εκδ.Ελευθερουδάκης

τιμή: 6,1 ε

(και στο βιβλιοπωλείο Ιανός)

===================================

έναρξη:   19/10/2007

λήξη:       7/11/2007

περίοδος σχολιασμού:   8 - 11/11/2007

======================================

Τροποποιήθηκε από tik-tak
Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • Απαντήσεις 125
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

με την ευκαιρία ,

ενδιαφέρον κειμενάκι για τον Αντ.Σαμαράκη και τη

σχέση του με την... ιατρική θα βρείτε εδώ:

http://www.greekmeds.gr/forum/index.php?showtopic=7646

emrose

Τροποποιήθηκε από tik-tak
Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 2 weeks later...

διάβασα το μισό στο αεροπλάνο ... τέλειο!

μάλλον θα διαβάσω τα σταφύλια της οργής σε άλλη πτήση σε λίγες μέρες, που θα κρατάει λίγο περισσότερο ;)

οι υπόλοιποι το ξεκινήσατε?

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 2 weeks later...

«Σήμα κινδύνου»

Αντ.Σαμαράκης

να, ανακατεμένες οι σκέψεις ,που μου δημιουργήθηκαν κατά την ανάγνωση του βιβλίου,

που τώρα έδωσα στο μικρότερό μου αδερφό (17χρ) να διαβάσει...

* Ήταν να γελάς (...και να κλαις μαζι...) για τις διαστάσεις που έπαιρνε το γεγονός εκείνην

την εποχή , πώς γιγαντονόταν μέρα με την ημέρα, χωρίς καν την τηλεόραση.

Δεν μπορείς παρά να μην κάνεις αναγωγή στην εποχή μας...

* Μεγέθυνση του γεγονότος χωρίς εξωτερικά ερεθίσματα , μόνο από ανατροφοδότηση και

αναπαραγωγη των ίδιων και ίδιων αόριστων και ισχνών πληροφοριών.

Όσο πιο ασαφές ήταν το γεγονός, τόσο περισσότερες επουσιώδεις «αποκλειστικές» πληροφορίες

δημοσιεύονταν .Τι οξύμωρο...

Όπως γίνεται και σημερα, εκεί που στις σοβαρες συνεδριάσεις για το μέλλον των

κοινωνιών, αντι να μαθαίνουμε πληροφορίες για τις προτάσεις και τις διπλωματικές μάχες,

αναλωνόμαστε στο τι γεύμα σερβιρίστηκε, τι γραβάτα φόρεσαν, αν κάπνισε, αν είπε ανέκδοτο,

πόσο νερό ήπιε, αν ξερόβηξε, αν έτεινε χειραψία , αν μαγείρεψε ντολμαδάκια κοκ...

σελ. 49:

«...οτι κατά τη σύσκεψιν κατηναλώθησαν 137 καφέδες,111παξιμάδια και απειρία

σιγαρέττων..»

ή στη σελ. 72:

«...εις την κουζίνα μαγειρεύουσα αρνάκι γάλακτος φρικασέ...»

* Πως ο «πανικός» και η «ανασφάλεια» αφαιρεί την κριτική σκέψη και ομογενοποιεί τους ανθρωπους.

Πως τους κάνει ευάλωτους να απεμπολήσουν τα δικαιώματά τους .

σελ. 73:

«...Επιβάλλεται να εξοπλιστούν αμέσως οι πάντες οι δυνάμενοι να φέρουν όπλα! Έκαστος

εξ ημών ας αναλάβη τας ευθύνας του! Νυν υπερ πάντων αγών!»

* Δεν αντέχαν το άγνωστο....θέλαν εναγωνίως να το συγκεκριμενοποιήσουν .Δεν μπορούσαν να παλέψουν

άλλο με το αόριστο και το απρόσωπο. Όπως και σήμερα, που «χρειαζόμαστε» έναν Μπιν Λάντεν ,

εναν κουκουλοφόρο , μια ασύμμμετρη απειλή....

*Η τοπική κοινωνία χρειαζόταν έναν «Δράκο»...το δράκό της...

Από τις τοπικές αρχές μέχρι και τον κάθε πολίτη.

Γι’αυτό και με αφορμή το -αρχικά μεμονωμένο- γεγονός « γέννησαν»

το δράκο! Παραφράζοντας το ποιήμα του Καβάφη θα μπορούσαμε να πούμε πως

οι ...δράκοι...«αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις»

από τη σελ.62:

«...τα Φάρσαλα, ένδοξα αφενώς δια την μάχην των Φαρσάλων και αφ’ετέρου δια τον

χαλβάν των Φαρσάλων , έχουν τρίτον λόγον να είναι ένδοξα:

το «Δράκον» των Φαρσάλων!...»

* Από τις πρώτες σελίδές του, το βιβλίο είναι εμβαπτισμένο στην τραγική ειρωνεία.

Ωραίο τέχνασμα, για να κάνεις τον αναγνώστή σου συνένοχο....!

*  Από τις πρώτες κιόλας γραμμές, προτού  μάθω το όνομα του δράστη ένιωσα σαν

να του έκλεισα συνωμοτικά το μάτι .Όχι να μου το κλείσει αυτός πρωτα, αλλά εγώ, ο αναγνώστης,

τον κατάλαβα, του χαμογέλασα κρυφά ,  του ‘κλείσα  το μάτι και του είπα «συνέχισε!»

* στη σελίδα 22:

«..διαρκώς αυτός ο φόβος του πολέμου, ο φόβος πως ένας καινούργιος πόλεμος θα ξεσπάσει...»

και στη σελίδα 23:

«...δοκιμές, πρόβες για τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο..»

και στο νου ήρθε γρηγορά η σκέψη οτι κάτι τετοιο ένιωθα στα σχολικά μου χρόνια, από τότε

που ο δάσκαλος μας είχε πει οτι ίσως θα είμαστε η γενιά του τρίτου

παγκοσμίου πολέμου.Με είχε στοιχειώσει εκείνη η υπόθεση.

Μετά (δυστυχώς) την συνήθισα , είναι η ένοχη συνήθεια από την εξοικείωση του υποδοχέα...είδα

πολέμους  και πολέμους από τον καναπέ μου , να γίνονται με επίσημη έναρξη και τελετή

λήξης, πολέμους που   γίνονται μακριά και δίπλα μας...άλλοτε αλλάζουν όνομα , άλλοτε

αλλάζουν χορηγό....Δέχτηκα/αποδέχτηκα οτι  δεν είμαστε τίποτα μπροστά στα σχέδια

των «μεγάλων». Αν το πάρουν απόφαση , το κάνουν.Η μόνη τους αγωνία πώς θα βρουν

λέξεις θελκτικές για να τον  «ντύσουν» , να τον παρουσιάσουν κομψά , ωστέ να γίνει στην αρχή

αποδεκτός ως «απαραίτητη και μοναδική λύση»....Σάμπως , ετσι δεν γινόταν σ’ολους τους αιώνες ,

από την αρχαιότητα (να, πού ήταν βοηθητικός ο Θουκυδίδης που πρωτοξεκινήσαμε στη γμ-λέσχη)

μέχρι σήμερα, από βασιλείς και φεουδάρχες ως εθνικοαπελευθερωτικούς , μεγαλοϊδεατικούς ,

θρησκευτικούς πολέμους ;;....τώρα έχουμε τους «φέροντες και επιβάλλοντες πολιτισμό

και δημοκρατία...» , τους ειρηνευτικούς –δημοκρατικούς πολέμους....

* μήπως τελικά κάθε γενιά νιωθει οτι ζει σε μεταβατική εποχή και οτι είναι η γενιά που βιώνει την κρίση;;;

* σελ.23: «...ήρθε ο μεταπολεμικός κόσμος με τους δύο κυρίαρχους φόβους :το φόβο του

πολέμου και το φόβο της πείνας...»

και διαβαζοντας αυτη τη φράση έμεινα....από την αλήθειά της, από τη δύναμή της ,από την

εννοιολογική επέκτασή της. Μπορεί σε μας (ή αν θέλετε, σε μένα για να μη μιλώ εξ ονόματος

άλλων) της αστικής τάξης , να μην έχουμε έντονα και άμεσα το φόβο της πεινας

(εδώ έχουμε φτάσει να έχουμε το φόβο της...δίαιτας ...χιχιιχ...) , εξακολουθεί ο φόβος του πολέμου,

αλλά υπάρχει κάπου έντονα ο φόβος της διαβίωσης! Θα έχω το ίδιο ή /και καλύτερο βιοτικό επίπεδο

απ’αυτό που κατέχω τωρα;; Αυτά που μου έδωσαν οι γονείς μου θα τα διαφυλάξω , θα τα βελτιώσω;;

Η ....νόμιμη....δουλειά μου θα μου παρέχει καλή διαβίωση;

*  και πολύ δυνατές και οι παρακάτω φράσεις (από τη σελ.25 ):

« είχα την ευθύνή μου , τη δική   μου ευθύνη για το «Πανόραμα» του κόσμου μας. Ο καθένας μας έχει

την ευθύνη του, το δικό του κομμάτι ευθύνης. Σε ένα κόσμο γεμάτος φόβους , οι δυο αυτοί φόβοι

έδωσαν ανησυχία στη συνειδήσή μου .Γιατί , πάνω, από τις υλικές συνέπειες που έχουν οι δυο τούτοι

φόβοι, ήταν κάτι άλλο που δεν μπορούσα να το δεχτώ : πως για γλιτώσουμε από τον πόλεμο και για να

γλιτώσουμε από την πείνα, πνίγουμε τη συνειδήσή μας , τη συνθλίβουμε , η ανθρώπινη αξιοπρέπεια τσακίζεται ,τσαλακώνεται...»

Και τότε συνειδητοποιήσα -ισως και για πρωτη φορά- τη (σοφή) φράση του Ν.Καζαντζάκη :

«δεν φοβάμαι τίποτα,

δεν ελπίζω τίποτα,

είμαι ελεύθερος !»

ελευθερος , χωρίς να υποτάσσεσαι σε φόβους και ελπίδες....η αξιοπρέπειά σου ανένδοτη σε αυτά.

* συγκλονιστική η σκήνη , στη σελίδα 29 :

« η φωνή πως παίζω κωμωδία προσπαθώντας να γιατρέψω έναν άνθρωπο σκύβοντας

πάνω σ’ένα   ανθρώπινο σώμα για να το σώσω από το θάνατο, από τη φθορά ,

την ώρα που εγώ ο ίδιος αδιαμαρτύρα, σιωπηλά , δέχομαι αυτόν εδώ τον κόσμο ,

που είναι ο θάνατος , που είναι η φθορά για   εκατομμύρια ανθρώπους ,

ήρθε η φωνή «Πάψε να παίζεις κωμωδία!» , «Πάψε να παίζεις κωμωδία!» , την ώρα

που περίμενα να με ειδοποιήσουν για το χειρουργείο , την ώρα που ένας άνθρωπος

με περίμενε στο χειρουργείο , τα λόγια της μάνας ηχούσαν «Το παιδί μου ,γιατρέ μου! Το Γιάννή μου!»

ήρθε η φωνή «Πάψε να παίζεις κωμωδία!» [...]

«...δεν μπορώ να πάω στο χειρουργείο .Να ειδοποιήσετε τον κύριο Μερλόπουλο .

Πείτε του πως αδιαθέτησα ξαφνικά και τον παρακαλώ να έρθει αμέσως....»

* πολύ αστείο είναι και στη σελ 74 οι ερμηνείες που δόθηκαν για το δράστη...

Εκαστος στο είδος του...

* Πώς να κάνεις κάτι αξιόλογο , ηρωϊκό , ξεχωριστό , που να ταρακουνήσει τα νερά,

όταν έρχονται να το γελιοποίησουν με την προσέγγισή τους τα σχόλια στις

εφημερίδες;;;...Ακόμη και   οι καλές , ξεχωριστές πράξεις θέλουν

μάνατζερ και P.R. (δημόσιες σχέσεις...);;

* εξαιρετικό το συμπέρασμα (επιμύθιο) στο τέλος του βιβλίου, σελ. 119:

«...παραπάνω από τον κίνδυνο του πολέμου είναι ο κίνδυνος να είμαστε χωρίς

ανησυχία εμπρός στο πόλεμο ,

παραπάνω απο τον κίδυνο της πείνας είναι ο κίνδυνος να είμαστε χωρίς ανησυχία εμπρός

στην πείνα,

ναι, αυτός είναι ο κίνδυνος , ο ουσιαστικός κίνδυνος , ο κίνδυνος υπ’αριθμόν 1 , να σβήσει

στις καρδιές των ανθρώπων η ανησυχία , να σβήσει η Αγία Ανησυχία , αυτός είναι

ο κίνδυνος , αυτός είναι ο κίνδυνος....»

* Στην τελευταία σελίδα,σαν πλάνο από κινηματογραφική ταινία, αναρωτήθηκα :

Αραγε , θα κατάλαβαν την αγωνία του οι συνεπιβάτες....μπα, περισσότερο για τρελό θα τον

πέρασαν....Ετσι, είναι... «κανείς δεν σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις!» , όπως λέει

ο Μαρκές  στην επιστολή του (1)....

* Ενας άλλος προβληματισμός μου:

Απο τη στιγμή που φεύγουν οι ιδέες σου από το φυσικό τους περιβάλλον –το μυαλό- ,

από τη στιγμή που  γίνονται λόγια και ξεστομίζονται ,δεν μπορείς να

ελέγξεις την τύχή τους!  Πώς θα τις αντιληφθούν οι συνάνθρωποι, πώς θα τις διαχειριστούν ...

Το ερώτημα είναι και ο προβληματισμός μαζί:

Προσοχή!Πού αφήνεις τις ιδέες σου;

Είσαι σίγουρος οτι τα αυτιά ήταν συμβατά, τα μυαλά συγχρονισμένα, οι ψυχές συντονες ;

Και πάλι, αν γίνουν κατανοητές, μπορούν να τις διαχειριστούν;;

Πού ακουμπάς τις ιδεες σου;

* Ο Δημακόπουλος κοινώνησε την ιδέα , δεν μπόρεσε , όμως, να την οδηγήσει στη δράση,

δεν μπορεσε να την διαχειριστεί...και προτίμησε την αυτοθυσία . Αν «χάνονται» αυτοί που

κατανόησαν την ιδέα , πώς αυτή θα πραγματωθεί ;;;

Λεει ο Ντοστογειφσκι σε μυθιστορημά του, νομίζω στους αδελφους Καραμαζώφ:

«Αν δεν γνωρίζεις το σκόπο για τον οποίο ζεις , θα προτιμήσεις την αυτοκαταστροφή!»

Ετσι , και ο Δημακόπουλος , αυτοθυσία ή αυτοκατστροφή;;

Πάντως, δεν βοήθησε στην προώθηση της ιδέας, χάθηκε νωρίς...

* Αν διάβαζα το βιβλιο στο γυμνάσιο , στην εφηβεία μου, θα με γοήτευε , θα

μου πύρωνε τα ιδανικά μου...τώρα, λόγω ηλικίας , περ/ρο εστίασα στο

"πρακτικό" του ζητήματος, που ανέλυσα και παραπάνω:

Πού ακουμπάς τις ιδεες σου;

Είσαι έτοιμος και ικανός να τις υπερασπιστείς ;

Το πιο εύκολο είναι να γεννάς ιδέες, το δύσκολο είναι να τις προσέχεις , να τις φροντίζεις ,

να τις υπερασπίζεσαι, να τους είσαι συνεπής...

* σε μένα , το φοβισμένο πολίτη του «σώπα» (2),αυτό το βιβλίο του Αντ.Σαμαράκη  

ήταν μια πετριά στη  συνήθεια ,στη ρουτίνα της σκέψης .

Καιρός να ξαναθυμηθώ τιςς δημιουργικές ,αποδοτικές ανησυχίες !

από το κείμενο:

«...πνιγόμουν , πνιγόμουν ,

δεν είχε παράθυρο ν’αναπνεύσω αυτός ο κόσμός μας!»

«...Ενας κόσμος όπου μετράμε τη ζωή , τον πλούτο της ζωής , το θαύμα της ζωής με

παρεκκλίσεις .Πότε δεξιά παρέκκλιση, πότε αριστερή παρέκκλιση, ανάλογα με το

γεωγραφικό μήκος και πλάτος που βρίσκεσαι,ανάλογα με τις ιδεολογίες. Στο διάβολο,

οι ιδεολγίες!Τις είδα , τις έζησα , τις βαρέθηκα , ξέρω τώρα: ένας κόσμος γεμάτος

ιδεολογίες και γυμνός από ιδανικά !...»

(1)επστολή του Μαρκές:

http://www.greekmeds.gr/forum/index.php?sh...%E1%F1%F3%DF%E1

(2)"Σώπα, μη μιλάς!" ( Post #1002 ):

http://www.greekmeds.gr/forum/index.php?sh...&start=1000

ο δωρητής σωματός Αντ.Σαμαράκης:

http://www.greekmeds.gr/forum/index.php?showtopic=7646

Τροποποιήθηκε από tik-tak
Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Οποιος ενδιαφερεται, μπορει να δει κ αυτην τη συνεντευξη

του Σαμαρακη εδω

(στην "Αναζητηση Αρχειου" βαζετε "σαμαρακης").

Απολαυστε τον. :unsure:

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

arrow%20up.gif

σ'ευχαριστούμεεεε....

------------------

"...όχι για να γίνει ο κόσμός μας παράδεισος ,

αλλά να γίνει λιγότερο κόλαση..."

εξαιρετική η ομιλία του κατά την ανακηρύξή του σε  Επίτιμο Διδάκτορα  της Φιλοσοφικής Σχολής

....με το βαμβάκι....μια αυστηρότατη κριτική  μεσω "αυτοκριτικής"....

Σερενάδα στὸ παράθυρο τοῦ σοφοῦ

Σοφέ μου, τὸ τετράσοφο

ποὺ σὲ φωτάει λυχνάρι

νἄτανε, λέει, φεγγάρι

καὶ σὺ εἴκοσι χρονῶ!

[...]

Ζ.Παπαντωνίου

Τροποποιήθηκε από tik-tak
Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

τί θα είχε γράψει ο σαμαράκης αν είχε προλάβει την κοινωνία του ιντερνετ?

πόσο κατασκευασμένες είναι οι ''πληροφορίες'' στις οποίες πιστεύουμε και περηφανευόμαστε πως έχουμε γρήγορη κα εύκολη πρόσβαση στην εποχή μας?

πόσο και πώς μπορεί να αλλάξει ο ατομικός προβληματισμός, η ανησυχία που (μπορεί να) καίει κάποιους εσωτερικά, μια κοινωνία που φαίνεται να τρέχει τέρμα γκάζι και καθόλου φρένα?

ο ήρωας του σαμαράκη είχε ζήσει έναν πόλεμο και έναν εμφύλιο πόλεμο μετά. είχε προλάβει μια εποχή με ελπίδα πριν την εποχή της διάψευσης. εμείς άραγε πώς μπορούμε να καταλάβουμε πράγματα με τα οποία δεν ήρθαμε ποτέ σε επαφή? πώς να συγκρίνουμε δίχως μέτρο?

όσο λίγες οι σελίδες του βιβλίου, τόσο πολλά τα ερωτήματα με τα οποία με άφησε. είχα διαβάσει και εγώ ''το λάθος'' στο γυμνάσιο. δεν έφυγε ποτέ απ΄το μυαλό μου. όταν το ξαναβρήκα πρόσφατα στις ''ζωές των άλλων'' ήταν σαν να ξαναέβρισκα έναν φίλο απ΄τα παλιά. το ''σήμα κινδύνου'' που το διαβάζω πρώτη φορά μεγάλη, με ταρακούνησε το ίδιο ή και περισσότερο, παρότι μεγαλύτερη και (υποτίθεται) με διαφορετική γνώση της ζωής. με γοητεύει ότι ο σαμαράκης μπορεί και μας μιλά από τόση απόσταση σαν να γράφει σήμερα, και με απελπίζει ότι τόσοι πολλοί που γράφουν σήμερα δεν έχουν στην πραγματικότητα τίποτα να πουν.

πάντως όσοι δεν το έχετε διαβάσει, πάρτε το!

Τροποποιήθηκε από Mrs. Miniver
Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

διαβαστε και το ΄Η δικη΄του Καφκα ,κατα τη γνωμη μου απο αυτο επηρεαστηκε ο Σαμαρακης και εγραψε΄το λαθος΄

συγνωμη για το λαθος που εκανα για τον συγγραφεα....

Τροποποιήθηκε από filpolis
Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

από το Νίκο Δήμου:

 ( )

[...Πολλοί από σας μου ζητήσατε τον κατάλογο

των "30 βιβλίων" που χρησιμοποιούσα στο μάθημα της Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας.

Από τον Μεσαίωνα ως το 1950 αυτές είναι οι επιλογές μου (αυστηρά προσωπικές).

Δεν είναι η λίστα που έδινα στους μαθητές μου – εκεί είχα αντικαταστήσει μερικά βιβλία, λόγω δυσκολίας:

Δάντης: Η Θεία Κωμωδία

Βοκκάκιος: Το Δεκαήμερο

Μονταίνι: Τα Δοκίμια

Ραμπελαί: Γαργαντούας

Θερβάντες: Δον Κιχώτης

Σαίξπηρ: Άπαντα

Ντε Φόου: Ροβινσώνας Κρούσος

Σουίφτ: Ταξίδια του Γκιούλιβερ

Βολτέρος: Καντίντ και άλλες ιστορίες

Γκαίτε: Φάουστ

Τζαίην Ώστεν: Περηφάνια και Προκατάληψη

Μπαλζάκ: Μπάρμπα Γκοριό ή οποιοδήποτε από την «Ανθρώπινη Κωμωδία»

Σταντάλ: Το κόκκινο και το μαύρο

Β. Ουγκώ: Οι Άθλιοι

Πόε: Διηγήματα

Φλομπέρ: Μαντάμ Μποβαρύ

Ντίκενς: Νταίηβιντ Κόπερφιλντ

Μοπασάν: Διηγήματα

Ντοστογέφσκυ: Δαιμονισμένοι (ή/και όποιο άλλο από τα 4 αριστουργήματα: Έγκλημα και Τιμωρία, Αδελφοί Καραμαζόφ, Ο Ηλίθιος)

Τολστόι: Πόλεμος και Ειρήνη ή/και Άννα Καρένινα).

Τσέχοφ: Διηγήματα

Μέλβιλ: Μόμπυ Ντικ

Ντίκινσον: Ποιήματα

Τουαίην: Χωκ Φιν

Φ. Κάφκα: Η Δίκη (ή/και Το Κάστρο)

Προυστ: Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο

Τζόυς: Οδυσσέας

Τόμας Μαν: Το μαγικό βουνό (ή/και Δόκτωρ Φάουστους, Μπούντενμπρουκς)

Ρ. Μούζιλ: Ο Άνθρωπος χωρίς Ιδιότητες

Τ. Σ. Έλιοτ: Ποιήματα.

Αυτά είναι τα τριάντα βιβλία που (νομίζω πως) ο κάθε καλλιεργημένος άνθρωπος θα έπρεπε να έχει διαβάσει. Όχι μόνο επειδή είναι τα καλύτερα - αλλά επειδή είχαν μεγάλη επιρροή και καθόρισαν την πορεία του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Η επιλογή έγινε από την Ευρώπη, εκτός Ελλάδας. Στην Ευρωπαϊκή λογοτεχνία συγκαταλέγω και την Αμερικάνικη – μια και είναι η ίδια κουλτούρα.

Φυσικά ο αριθμός τριάντα είναι αυθαίρετος – έκοψα μεγάλους ποιητές όπως τους Βιγιόν, Ντον, Χέλντερλιν, Πούσκιν, Μπωντλαίρ, Ρίλκε, Μπρεχτ και Λόρκα, φιλοσόφους όπως τους Καρτέσιο, Σπινόζα, Καντ, Σοπενάουερ και Νίτσε (οι δύο τελευταίοι είναι και σπουδαίοι λογοτέχνες) τις αδελφές Μπροντέ, τον Στερν και τον Γκόγκολ…

Επίσης, μια και μιλάμε για λογοτεχνία, δεν αναφέρω σημαντικά βιβλία επιστημονικού λόγου που άλλαξαν την σκέψη της ανθρωπότητας όπως: "Ο Πλούτος των Εθνών" του Άνταμ Σμιθ, "Το Κεφάλαιο" του Μαρξ, "Η Καταγωγή των Ειδών" του Δαρβίνου και η "Ερμηνεία των Ονείρων" του Φρόυντ....]

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 1 year later...
«Σήμα κινδύνου»

Αντ.Σαμαράκης

από το κείμενο:

«...πνιγόμουν , πνιγόμουν ,

δεν είχε παράθυρο ν’αναπνεύσω αυτός ο κόσμός μας!»

«...Ενας κόσμος όπου μετράμε τη ζωή , τον πλούτο της ζωής , το θαύμα της ζωής με

παρεκκλίσεις .Πότε δεξιά παρέκκλιση, πότε αριστερή παρέκκλιση, ανάλογα με το

γεωγραφικό μήκος και πλάτος που βρίσκεσαι,ανάλογα με τις ιδεολογίες. Στο διάβολο,

οι ιδεολγίες!Τις είδα , τις έζησα , τις βαρέθηκα , ξέρω τώρα: ένας κόσμος γεμάτος

ιδεολογίες και γυμνός από ιδανικά !...»

(1)επστολή του Μαρκές:

http://www.greekmeds.gr/forum/index.php?sh...%E1%F1%F3%DF%E1

(2)"Σώπα, μη μιλάς!" ( Post #1002 ):

http://www.greekmeds.gr/forum/index.php?sh...&start=1000

ο δωρητής σωματός Αντ.Σαμαράκης:

http://www.greekmeds.gr/forum/index.php?showtopic=7646

γμτ....κρίμα....που είναι ακόμη επίκαιρο αυτό το βιβλίο του Αντ.Σαμαράκη...

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 3 months later...

Μπράβο Clemence! Αυτό σκεφτόμουν κι εγώ. Τικ-τακ, ήρα, Winmx, Nerdanel πού είστε; Μπήκε η άνοιξη, η διάθεση έφτιαξε και ήρθε η ώρα για ανάγνωση και συζήτηση. Λοιπόν, τα φόρουμ κοριτσακια ,με τα οποία είμασταν συμμαθήτριες στον αξιολάτρευτο καθηγητή της Παντείου, ξερουν πόσα πολλα βιβλία μας πρότεινε και πόσο σημαντικά. Έχουμε και τη λίστα της τικ- τακ από το Δήμου-ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ;;;;;;;;;

Λοιπόν για αρχή προτείνω

1.<< Το διπλό βιβλίο >>ή << Το τέλος της μικρής μας πόλης>> του Χατζή

2.<<Η μεγάλη χίμαιρα>> Του Καραγάτση

ή για πιο σύγχρονο

3<< Στον κήπο του Επίκουρου>> του Γιάλομ.

Κάντε κι άλλες προτάσεις. Ό,τι και να αποφασιστεί εγώ είμαι εκ των προτέρων μέσα!!! emiloveyou

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Γειααααααααααα σας,παιδιααα!!!

ωραία ιδέα!!!

Είμαι μέσα!!!

Δεν εχω διαβάσει 1. και 3. ,απ'αυτά που προτείνει η Αφροδίτη.

(γενικώς δεν έχω διαβάσει τιποτα.... emoops )

Τη Χιμαιρα την εχω διαβάσει.

Ας ορίσουμε το βιβλίο

και να ξεκινήσουμεεεεε!!!

Ελάααατε ,Greekmediκες και Greekmedikοι να

διαβασουμεεεε!!!

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Μμμμμ....Δεν εχω διαβασει τιποτα απο Χατζη....

Τη Χιμαιρα την εχω διαβασει (χιχιιχχι τι πρωτοτυπο)

Στον κήπο του Επίκουρου δεν το βρισκω εδω.

Αποφασιστε εσεις κ εγω θα ξεκινησω τον αλλο μηνα ;)

Αφροδιτη και ΣΙΑ βαλτε τη λιστα με τα προτεινομενα βιβλια του καθηγητη της Παντειου.....διαβασες τελικα το τελευταιο του Θεμελη;

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

ναι....ναι....ίσως είναι και ένα κίνητρο για να κάνουμε ..."εξωσχολικό/ιατρικό/υποχρεωτικό διάβασμα" ,να κάνουμε ανάγνωση για ευχαρίστηση...

....επειδή είμαστε "ιδιαίτερες" περιπτώσεις...χιχιχι...να διευρύνουμε λίγο περ/ρο

το χρονικό διάβασμα ανάγνωσης (βέβαια αυτό εξαρτάται και από τις σελίδες του βιβλίου)

ας πούμε για παράδειγμα στις 40 ημέρες....

να ξεκινήσουμε μια θεματική ενότητα προτείνοντας βιβλίο

και ορίζοντας ημερομηνία έναρξης και λήξης ,

κατόπιν να ακολουθεί διάστημα ολίγων ημερων για διαδικτυακή συζητησούλα επί του βιβλίου,

και ξανά ...πάλι απο την αρχή με νέο κύκλο ανάγνωσης....

παρακάτω παραθέτω μια λίστα από βιβλία ,επιλογές απο το Δυτικό Κανόνα,

όπως μας την έδωσε ο ομιλητής (παν/κός καθηγητής λογοτεχνίας ) σε κυκλο ομιλιών για τη λογοτεχνία, όταν του ζητήσαμε

να μας προτείνει βιβλία που θα "πρέπει" να έχουμε διαβάσει:

1.Ομήρου Οδύσσεια

2.Ηράκλειτος:αποσπάσματα

3. Θουκυδίδης: ιστοριαι (ιδίως βιβλίο Ε )

4.Σοφοκλής:Οιδίπους επί Κολωνω

5.Αισχύλος : Πέρσες- Προμηθέας Δεσμώτης

6. Αριστοτέλης : Αθηναίων Πολιτεία-Περι φιλίας

7. Παλαιά Διαθήκη :Γένεσις -Ασμα Ασμάτων- Εκκλησιαστής

8. Καινή Διαθήκη: Ευαγγέλιο κατα Ιωάννην- Επιστολές Παύλου

9.Ρωμανός Μελωδός: Ύμνοι

10. Δάντης: Θεία Κωμωδία

11. Σαίξπηρ: Αμλετ-Βασιλιάς Ληρ- Μάκβεθ

12. Μακιαβέλι:Ηγεμόνας

13. Θερβάντες:Δον Κιχώτης

14.Τζ.Σουίφτ: Τα Ταξίδια του Γκάλιβερ

15. Λ.Στερν: Τρίσταμ Σαντυ

16. Μίλτων: Ο χαμένος παράδεισος

17. Ραμπελαί: Γαργαντούας και Πανταγρουέλ

18. Ντιντερό: Ζακ ο Μοιρολάτρης

19. Μπαλζακ: Μπάρμπα Γκοριό

20.Στάνταλ: Το κόκκινο και το μαύρο

21.Φλωμπερ: Μαντάμ Μποβαρυ- Μπουβαρ και Πεκυσέ

22. Γκαίτε: Φάουστ

23. Μέλβιλ: Μόμπυ Ντικ

24. Νίτσε: Χαρούμενη επιστήμη-Γενεαλογία Ηθών

25. Εμερσον: Δοκίμια

26. Πασκάλ: Σκέψεις

27. Τζ. Τζόυς:Το πορτραίτο ενός καλλιτέχνη- Οδυσσέας

28. Κάφκα: Δίκη- Πύργος

29.Ντοσκογιεβσκη: Εγκλημα και τιμωρία- Αδερφοί Καραμαζώφ

30. Τολστόι: Πόλεμος και Ειρήνη

31. Τόμας Μαν: Το μαγικό βουνό- Δρ Φάουστους

32. Μπέκετ: Περιμένοντας το Γκοντό - Ο Ακατονόμαστος

33. Μπόρχες: Ιστορίες

34. Μαρκές: Εκατό χρόνια μοναξιά

35. Φώκνερ: Καθώς ψυχορραγώ

36. Τ.Σ.Ελιοτ: Έρημη Χώρα - Τέσσερα Κουαρτέτα

37. Χέλντερλιν:Ποιήματα

38. Προυστ: Αναζητώντας το χαμένο χρόνο

39. Λ.Κάρολ: Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων

40. Καβάφης: Ποιήματα

41. Μούζιλ: Ο Άνθρωπος χωρίς ιδιότητες

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Winmx, γλυκό μου ιταλάκι, μην ανησυχείς. Αν τελικά αποφασίσουμε Γιάλομ, θα στο στείλω εγώ! Το Θέμελη τον διάβασα με το που βγήκε και μου άρεσε πολύ. Καλό θέμα και γρήγορα σε αντίθεση με την Αναλαμπή, ας πούμε.

Χατζή δεν έχω διαβάσει ούτε εγώ γι αυτό το πρότεινα.

Γνώμη μου είναι να μη βάλουμε τίποτα πολυσέλιδο, γιατί πέρυσι το Θουκυδίδη τον διάβασε μόνο η τικ-τακ! emiloveyou

Από τα ευρωπαικά τη λίστας, θέλω κάποια στιγμή να διαβάσω τα πάντα. Οπότε ό,τι και να βάλουμε τώρα είμαι μέσα/αρκεί να μην είναι 500 σελίδες.

Λοιπόν ελάτε μέχρι Δευτερα να το χουμε αποφασίσει!!!!

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

3<< Στον κήπο του Επίκουρου>> του Γιάλομ.

ξεκινάμε με αυτό; Τι λέτε;

αν δεν εχει διαβαστεί από τους περισσότερους, ειναι καλή ιδεα

yalom.jpg

Συγγραφέας: Yalom, Irvin D.

Εκδοτικός Οίκος: ΑΓΡΑ

Έτος έκδοσης: 7/2008

Σελίδες: 295

ISBN: 9789603257608

για το βιβλίο:

Ο θάνατος αποτελεί κομβικό ζήτημα για το ψυχαναλυτικό έργο του Yalom. Αν και έχει μιλήσει

για την «αφυπνιστική σημασία» τού να συνειδητοποιεί κάποιος τη θνητότητά του σε προηγούμενα βιβλία του,

το τελευταίο του βιβλίο είναι αποκλειστικά αφιερωμένο σε αυτό το θέμα, τόσο με θεωρητικά κείμενα

όσο και με παραδείγματα από θεραπείες ή αυτοβιογραφικές περιγραφές.

----------------------------------------------------------

Extra info:

Επίκουρος

γεννηθηκε στη Σάμο το 341 π.Χ. 1, γιός του Νεοκλή και της Χαιρεστράτης. Ο πατέρας του, Αθηναίος πολίτης από τον δήμο Γαργηττού με καταγωγή από το παλιό επιφανές Αθηναϊκό γένος των Φιλαϊδών, συμμετείχε στον αποικισμό της Σάμου (Διογ. Λαέρτ. 10,1). Ο Επίκουρος άρχισε να έρχεται από νωρίς σε έντονη επαφή με τη φιλοσοφία του Ναυσιφάνη στο γειτονικό νησί Τέως, γεγονός που τον απομάκρυνε από κάθε πλατωνική δοξασία και τον έστρεψε στις θεωρίες του Δημόκριτου. Σε ηλικία 18 ετών μετάβηκε στην Αθήνα για την στρατιωτική και πολιτική του θητεία μαζί με τον κωμικό Μένανδρο. Για τα επόμενα 15 χρόνια της ζωής του δε γνωρίζουμε αρκετά πράγματα. Αργότερα δημιούργησε το δικό του Φιλοσοφικό Κύκλο στη Μυτιλήνη και μετά στη Λάμψακο, για να επιστρέψει το 307/6 π.Χ. σε ηλικία 34 ετών στην Αθήνα και να αγοράσει μια έκταση ανάμεσα στην Αθήνα και τον Πειραιά, όπου στέγασε το φιλοσοφικό του κοινόβιο, τον Κήπο όπως ονομάστηκε. Ο Επίκουρος δίδαξε για 35 χρόνια ακολουθώντας ήσυχη και λιτή ζωή. Περιστοιχίζονταν από άνδρες, γυναίκες, εταίρες και δούλους, που μετείχαν ισάξια στον επικούρειο Κήπο. Ο Επίκουρος πέθανε το 270 π.Χ. σε ηλικία 72 χρόνων.

Ο Επίκουρος, ήταν από τους πολυγραφότερους φιλοσόφους της Ιστορίας. Είχε συγγράψει έργα τα οποία αναπτύσσονταν σε 300 κυλίνδρους.

Ο Κήπος του Επίκουρου

Ο φιλοσοφικός Κήπος του Επίκουρου ιδρύθηκε πριν από δύο χιλιάδες τριακόσιες δέκα τρεις περιστροφές της Γης γύρω από τον Ήλιο,

στην Αθήνα, σ’ έναν κήπο που αγόρασε ο φιλόσοφος στα δυτικά της πόλης για 80 μνες.

Σύμφωνα με τις αρχαίες κειμενογραφικές πηγές ο Κήπος του Επίκουρου βρισκόταν κάπου ανάμεσα στο Δίπυλο και την Ακαδημία, και με δεδομένο ότι το Δίπυλο, δηλαδή η κεντρική πύλη των τειχών της Αρχαίας Αθήνας υψωνόταν κοντά στη συμβολή της σημερινής οδού Πειραιώς με την Ιερά Οδό, ενώ η Ακαδημία έχει εντοπιστεί στα δεξιά της σημερινής λεωφόρου Αθηνών, θα πρέπει να υποθέσουμε ότι τα ερείπια του Επικούρειου Κήπου πρέπει να είναι θαμένα κάπου στα βόρεια της Ιεράς Οδού, στην αρχή μάλλον της λεωφόρου Αθηνών.

Ο Κήπος του Επίκουρου λειτούργησε ως σχολή φιλοσοφίας αλλά και ως εκδοτικός οίκος των επικούρειων συγγραμμάτων τουλάχιστον για πεντακόσια χρόνια στην Αθήνα, ίσως και περισσότερο. Στο διάστημα αυτό η επικούρεια φιλοσοφία διδάχθηκε σε όλη την έκταση του ελληνιστικού και στη συνέχεια του ρωμαϊκού κόσμου, και γνώρισε ιδιαίτερη άνθιση εκτός από την Αθήνα, στην Λυκία, στη Συρία και τέλος στην Ιταλία, όπου και ανακαλύφθηκε πριν από τρεις αιώνες η πλουσιότερη αρχαία επικούρεια βιβλιοθήκη, ανάμεσα στα ερείπια της Ηράκλειας, μιας μικρής πόλης που θάφτηκε κάτω από τις στάχτες του Βεζούβιου μαζί με την Πομπηΐα και που είναι γνωστή και με το λατινικό της όνομα ως Erculanum.

Λαμπρές προσωπικότητες της ελληνιστικής εποχής, της ρωμαιοκρατίας αλλά και της ύστερης αρχαιότητας διδάχθηκαν και δίδαξαν επικούρεια φιλοσοφία όπως ο Μητρόδωρος ο Λαμψακηνός, η εταίρα Λεόντιον, ο Πολύαινος ο Λαμψακηνός, ο Έρμαρχος ο Μυτιληναίος, ο Κολώτης ο Λαμψακηνός, ο Λεοντεύς ο Λαμψακηνός, η Θεμίστη η Λαμψακηνή, η εταίρα Μαμμάριον, ο Ηρόδοτος ο Αθηναίος, ο Ιδομενεύς ο Λαμψακηνός, ο Πολύστρατος, ο Διονύσιος, ο Βασιλείδης, ο Απολλόδωρος ο Αθηναίος, ο επιλεγόμενος και Κηποτύραννος, ο Ζήνων ο Σιδώνιος, ο Δημήτριος ο Λάκων, Διογένης ο Ταρσεύς, ο Φαίδρος ο Αθηναίος, ο Πάτρων, ο Σίρων, ο Φιλόδημος ο Γαδαρηνός, ο Διογένης ο Οινοανδευς, ο Αμαφίνιος, ο Κικέρων, ο Λουκρήτιος, ο Σενέκας, ο Διογενειανός και τέλος ο Παλλαδάς ο Αλεξανδρινός.

Η επικούρεια διδασκαλία κάλυπτε εξαρχής και με ορθώτατο τρόπο ένα ευρύτατο επιστημονικό φάσμα γνώσεων από την κοσμολογία και την αστρονομία μέχρι την βιολογία και την ψυχολογία.

Η αρχή της θεωρίας των ατόμων, η αρχή του διαστημικού κενού, η κίνηση των ατόμων, η κίνηση των πλανητών, το ηλιοκεντρικό σύστημα, αλλά ακόμη και η θεωρία της εξέλιξης των ειδών, όπως ακριβώς διατυπώθηκε από τον Δαρβίνο (!), όλα μα όλα περιέχονταν εξαρχής στην επικούρεια διδασκαλία και έβρισκαν τέλεια εφαρμογή τόσο στην ψυχολογία όσο και στην κοινωνική ηθική, με την περίφημη επικούρεια «τετραφάρμακο».

Γνωστή είναι η τετραφάρμακος,

δηλαδή οι τέσσερις "αρχές" που πρόβαλλε ο Επίκουρος:

"Άφοβον ο θεός, ανύποπτον ο θάνατος• και ταγαθόν μεν εύκτητον, το δε δεινόν ευκαρτέρητον."

- Φιλόδημος (επικούρειος φιλόσοφος)

και σε νεοελληνική απόδoση:

Ο θεός δεν είναι για φόβο (διότι η θεϊκή δύναμη δεν απειλεί εκ φύσεως),

ο θάνατος δεν προκαλεί ανησυχία (διότι δεν υπάρχει μετά θάνατο ζωή)

και το καλό (ό,τι πραγματικά χρειαζόμαστε) εύκολα αποκτιέται,

το δε κακό αντέχεται (ό,τι μας κάνει να υποφέρουμε, εύκολα μπορούμε να το υπομείνουμε).

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Λοιπόν μίλησα και με άλλα μέλη που θέλουν να συμμετέχουν κι είναι όλοι σύμφωνοι με ΓΙΑΛΟΜ ¨Στον κήπο του Επίκουρου"

LET S DO IT!!!

Αρχίζουμε την ανάγνωση αύριο 1 Απριλίου και τελειώνουμε 30 Απριλίου= 1 ολόκληρος μήνας! :anavwfwties:

Συζητάμε τις πρώτες 10 μέρες του Μαιου

ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ!!! emiloveyou

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

"Με το βλέμμα στον ήλιo: ξεπερνώντας τον τρόμο του

Διάλεξη του Αμερικανού ψυχοθεραπευτή Ίρβιν Γιάλομ στο Μέγαρο Μουσικής (1/4/2009 9:56:00)

Συντάκτης: Αθηνά Δημητρακοπούλου

Ο Αμερικανός ψυχοθεραπευτής Ίρβιν Γιάλομ, που έγινε διάσημος στην Ελλάδα με τα μπεστ σέλλερ βιβλία "Όταν έκλαψε ο Νίτσε", "Ο Δήμιος του Έρωτα", "Στο Ντιβάνι" και πολλά άλλα, παρέστη, χθες βράδυ, 31 Μαρτίου, στο Μέγαρο Μουσικής, σε προγραμματισμένη διάλεξη με θέμα το άγχος του θανάτου.

Ο Ίρβιν Γιάλομ, ξεκίνησε την διάλεξή του, με τίτλο "Με το βλέμμα στον ήλιο : ξεπερνώντας τον τρόμο του θανάτου" εμπνευσμένος από μια ρήση του 17ου αιώνα που λέει ότι "τον ήλιο και τον θάνατο δεν μπορείς να τον κοιτάξεις κατάματα".

Το φαινόμενο Γιάλομ στην Ελλάδα, συγκέντρωσε 3.000 αναγνώστες και θαυμαστές του στο Μέγαρο Μουσικής και αρκετές εκατοντάδες που δεν μπόρεσαν να βρουν θέση μέσα στην αίθουσα κι αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν.

Ο μεταφραστής των βιβλίων του, Γιάννης Ζέρβας, επίκουρος καθηγητής Ψυχιατρικής παρουσιάζοντας τον Αμερικανό ψυχοθεραπευτή και κατεξοχήν εκπρόσωπο της Αμερικανικής υπαρξιακής σχολής, είπε ότι με το έργο του ο Ίρβιν Γιάλομ κατάφερε να εκλαϊκεύσει την ακαδημαϊκή του γνώση και πως το θεωρητικό και λογοτεχνικό του έργο είναι μείζον, γραμμένο σε μια γλώσσα απλή και κατανοητή αλλά καθόλου απλοϊκή.

"Έχεις την αίσθηση" είπε ο Γ. Ζέρβας πριν πάρει το λόγο ο Ι. Γιάλομ, "ότι τα βιβλία του δεν διδάσκουν γενικά αλλά ειδικά εσένα που τα διαβάζεις εκείνη την ώρα. Η στάση του ψυχοθεραπευτή Γιάλομ είναι ψυχοδυναμική και όχι ψυχαναλυτική. Η σχέση του με τον θεραπευόμενο είναι κάποιες στιγμές σε ισότιμη βάση, στο μέτρο βέβαια που δεν θίγει την θεραπεία. Είναι, όπως λέει ο ίδιος , ένας συνταξιδιώτης της ζωής".

'Έχει γραφεί ότι η επιτυχία του Ίρβιν Γιάλομ στο κοινό , ίσως υποδηλώνει την ανάγκη των ανθρώπων για κάποιους οδηγούς αντιμετώπισης των συγκρούσεων καθώς και την ρευστότητα των σύγχρονων κοινωνικών δεσμών.

news.ert.gr

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 3 months later...

καλα εγω δεν το προλαβα ... αλλα καμια βρε κοριτσια? αντε, καλοκαιρι ειναι ...

βασικα ηθελα να πω ενα μεγαλο τεραστιο γιγαντιο ευχαριστω σε οποια ειχε προτεινει το κουβαρι της μυρτως και μου χαρισε αυτο το υπεροχο ποιημα σε μορφη παιδικου (ναι καλα) βιβλιου.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Επισκέπτης
Απάντησε σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


×
×
  • Δημιουργία νέας...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.