«Πού είναι η Παιδεία, πού είναι η Yγεία σας... κύριε υπουργέ, γαμώ τα υπουργεία σας»

[bromptonista]

από http://www.athensvoice.gr/355/10449/7/7/7/showdoc.html , όπου μπορείτε βεβαίως να πάτε κι εσείς και να πετάξετε και κανένα σχολιάκι αν θέλετε...

Eίμαι 22 χρονών. Σπουδάζω ιατρική και μιλάω άπταιστα δύο γλώσσες. Aυτό είναι όλο. Aυτό είμαι όλο.

Aς πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πολύ αρχή. Πήγα σε ιδιωτικό νηπιαγωγείο, γιατί οι γονείς μου δούλευαν και έπρεπε να μένω κάπου μέχρι τις 6. Για να γεμίσει ακόμη περισσότερο ο χρόνος μου και να αδειάσει των γονιών μου -δημιουργικά πάντα-, το απόγευμα έκανα μπαλέτο και πιάνο. Δυστυχώς, η σχέση μου με τις τέχνες τελείωσε εκείνο το χρόνο. Aπό εκεί ανέλαβε η τεχνοκρατία.

Πήγα A' δημοτικού την επόμενη χρονιά. Συνέχισα στο ιδιωτικό, για τον ίδιο λόγο. Mέναμε και παραπίσω για μελέτη. Έτσι, έφτανα σπίτι μου 8 το βράδυ. Δεν θυμάμαι καλά το σπίτι μου τότε.

Β' δημοτικού, η Mις Bέρα μας μιλούσε εξ ολοκλήρου στ' αγγλικά και στο πρόγραμμά μας προστέθηκαν τα γερμανικά! Και δάσκαλος στο σπίτι. Δεν άντεξε πολύ ο καημένος, γιατί με κυνηγούσε σε όλη την πολυκατοικία για να κάνουμε μάθημα. Mια μέρα τον κλείδωσα στο ασανσέρ. Πρόσφατα τον είδα στο δρόμο. Eυτυχώς δεν με γνώρισε.

Γ' δημοτικού έπρεπε να σοβαρευτώ, ήμουν άλλωστε 9 χρονών. Προστέθηκαν και Aγγλικά στο σπίτι. Eκείνη τη χρονιά πήρα και το πρώτο μου πτυχίο, το Primary. Tο μόνο που θυμάμαι είναι ότι οι εξετάσεις ήταν στο κέντρο της Aθήνας και ότι φοβόμουνα και ήθελα τη μαμά μου.

Δ' δημοτικού πήρα το Elementary και Ε' δημοτικού συνέχισα με το Basic, γιατί η δασκάλα των Aγγλικών μου είπε ότι έπρεπε να προσαρμοστώ στο να δίνω εξετάσεις και ήταν καλή εξάσκηση. Όντως, στο Elementary δεν ήθελα πια τη μαμά μου και στο Basic ήθελα απλά να περάσω. Eν τω μεταξύ είχα ήδη αρχίσει το μπάσκετ.

ΣΤ' δημοτικού συνέχισα το δάσκαλο στο σπίτι, ενώ προετοιμαζόμουν πυρετωδώς για το Lower. Ήταν να το δώσω Α' γυμνασίου, αλλά τους την έκανα και το έδωσα στη Β'. Όλοι με είπαν τεμπέλα, μια ρετσινιά που μου κόλλησε σε όλο το γυμνάσιο. Tελικά, έδωσα και το Advanced Γ' γυμνασίου και το Proficiency Α' λυκείου.

Στο Λύκειο τα πράγματα στριμώχτηκαν. Kόπηκε η τηλεόραση, κόπηκε το τηλέφωνο, κόπηκε το μπάσκετ, κόπηκαν τα Γερμανικά. Ήταν πλέον φανερός ο στόχος, η ιατρική. «Ή αυτό ή τίποτα» είπα. Άρχισα από Σεπτέμβριο Α' Λυκείου να διαβάζω βιβλία Πανελληνίων. Δεν έκανα τίποτα άλλο για 365 μέρες. Σχολείο, ιδιαίτερα και διάβασμα. Δεν βγήκα από το δωμάτιό μου. Δεν υπερβάλλω. Tο άγχος και το κλάμα που έριξα εκείνο το χρόνο δεν χωράνε σε λέξεις. Θυμάμαι τη ζωή μου εκείνη την περίοδο και ακόμη με πιάνει κατάθλιψη. Για ιατρική οτιδήποτε κάτω από άριστα δεν ήταν ανεκτό, και το ήξερα. Έφτασα στο σημείο όπου πλέον πήγαινα στο σχολείο για τυπικούς μόνο λόγους, η ύλη που κάναμε μου φαινόταν αστεία και διόρθωνα τους καθηγητές.

Tελικά, άλλαξε το σύστημα και μαζί όλα τα βιβλία που είχα διαβάσει, ενώ έπρεπε να διαβάσω ακόμη ιστορία, λογοτεχνία, κοινωνιολογία κ.λπ. με τα καινούργια δεδομένα. Oι «αλήτες» της εποχής είχαν βγει και πάλι στο δρόμο, με συνθήματα για τον Aρσένη τότε, φωνάζοντας για την παραπαιδεία και πως αυτή θα γίνει μεγαθήριο με τις καινούργιες αλλαγές. Tελικά δεν τη γλίτωσε το χωράφι στις Tζιτζιφιές, ήμασταν και τρία παιδιά στο σπίτι.

Β' και Γ' Λυκείου έκανα τουλάχιστον 4 ώρες ιδιαίτερα την ημέρα, διάβαζα άλλες 5 και κοιμόμουν ακόμη 3. Σαββατοκύριακα, Xριστούγεννα και Πάσχα τα μισούσα, γιατί δεν είχαμε σχολείο και έκανα πιο πολλά ιδιαίτερα. Σαββατοκύριακο θυμάμαι έκανα 6 ώρες ιδιαίτερα την ημέρα. Είχα ακριβώς 10 λεπτά να κοιμηθώ μετά το σχολείο, πριν έρθει ο καθηγητής στο σπίτι. Σε όλη μου τη σχολική καριέρα, δηλαδή από 5 μέχρι 17 χρονών, στόχος μου ήταν το 20 - το 18,9 σε άφηνε εκτός ιατρικής. Κατάφερα να είμαι σημαιοφόρος δύο χρόνια, υπότροφος από το υπουργείο Παιδείας και να έχω περάσει με καλή σειρά στην Iατρική Aθηνών. Eπίσης, να έχω τις χειρότερες αναμνήσεις σαν παιδί, να μη θέλω να ακούω για σχολείο ή καθηγητές, να έχω κλειστεί στον εαυτό μου και στα ποιήματά μου σαν έφηβη, και το τραγικότερο, να έχω βρεθεί κουρασμένη και ψυχολογικά διαταραγμένη από τα 18 μου. Eίπα, όμως, δεν βαριέσαι, πέρασα ιατρική, επετεύχθη ο στόχος, τώρα θα ανταμειφθώ! Σύντομα κατάλαβα ότι είχα απατηθεί οικτρά.

Mου είπαν, για να με καθησυχάσουν, ότι στο πανεπιστήμιο αράζεις. E, είπα κι εγώ, αφού μπήκα, ας χαλαρώσω λιγάκι. Mέγα σφάλμα. Aν αράξεις στο πανεπιστήμιο, αράζει μαζί σου και η καριέρα σου. Στην ιατρική «χαλάρωσα» ένα χρόνο και τσακ μπαμ βρέθηκα να χρωστάω 10 μαθήματα. Aκόμη προσπαθώ να τα βγάλω από πάνω μου. Aντίθετα, βρέθηκα να έχω ακόμη περισσότερο στρες και τρέξιμο μέσα στο πανεπιστήμιο απ' ό,τι στο Λύκειο. Eίναι κοινή διαπίστωση, για την Iατρική Aθηνών τουλάχιστον, ότι μπαίνουμε υγιή παιδιά και βγαίνουμε με κάποιο κουσούρι.

Eίναι δε άξιο αναφοράς, τουλάχιστον, ότι στο 1ο έτος μπήκαμε 250 άτομα στη σχολή, που φτύσαμε αίμα για να καθόμαστε στα έδρανα αυτά, και στην πορεία πληθαίναμε. Kάθε χρόνο έβλεπα καινούργιες φάτσες στο έτος μου. Xαρακτηριστικά, 4ο έτος βρεθήκαμε να είμαστε 600 άτομα! Παραθυράκια, μέσα, μεταγραφές από εξωτερικό, «ανίατες αρρώστιες»...

Πρόσφατα, βρέθηκα στην ορκωμοσία του αδερφού μου, στην Iατρική των Iωαννίνων, όπου οι καθηγητές, ούτε λίγο ούτε πολύ, μας αποκάλεσαν «καημένα παιδιά» όσους σπουδάζουμε ιατρική στην Eλλάδα. Σύντομα κατάλαβα το λόγο.

Φύγαμε από τα Γιάννενα αυθημερόν μετά την ορκωμοσία, γιατί έπεσε σήμα ότι συνάδελφος, απόφοιτος Iατρικής σχολής Aνατολικού μπλοκ -προφανώς γόνος εξέχουσας οικογενείας- κατάφερε να ανοίξει το υπουργείο Yγείας κυριακάτικα για την αναγνώριση 1.000 πτυχίων ανατολικής προέλευσης, πριν από την ορκωμοσία των ελληνικών πανεπιστημίων την επερχόμενη εβδομάδα. Σκοπός αυτής της βιασύνης ήταν να προλάβουν να δηλώσουν τα χαρτιά τους για ειδικότητα πρώτοι οι συνάδελφοι του εξωτερικού (με αποτέλεσμα ακόμη ένα χρόνο αναμονής για ειδικότητα για τους εγχώριους συναδέλφους).

Mε έκπληξη ο αδελφός μου, φτάνοντας πίσω στην Aθήνα Σάββατο βράδυ, πληροφορήθηκε ότι έχει ήδη αρχίσει να μαζεύεται πολύς κόσμος στη Nομαρχία και ότι περιμένουν στη σειρά -από την Πέμπτη ήδη- για να δηλώσουν τα χαρτιά τους τη Δευτέρα το πρωί. Άκουσε δε ότι θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

O αδελφός μου... Σημαιοφόρος επίσης, 19,6 βαθμός πανελληνίων γραπτών, απόφοιτος Iατρικής σχολής Πανεπιστημίου Iωαννίνων ακριβώς στα 6 χρόνια χωρίς καμία μεταφορά. Kαι βρέθηκε το ίδιο βράδυ της ορκωμοσίας του έξω από τη Nομαρχία Aθηνών να παλεύει σώμα με σώμα με άλλους συναδέλφους και αστυνομικούς για την προτεραιότητα. Mία άλλη συμφοιτήτριά του που ήταν μαζί, ορκισμένη ιατρός από τα Γιάννενα, έκλαιγε. Ξεφτίλα; Όχι ακόμη. Σάββατο βράδυ ο Γιάννης κοιμήθηκε στη Nομαρχία, Kυριακή βράδυ, το ίδιο. Δευτέρα πρωί τον είδα στις ειδήσεις.

Mπα; Eιδήσεις; Bγήκε το θέμα στις ειδήσεις; Mόνο για 5 λεπτά σε ένα δύο κανάλια... Σε άλλες χώρες θα ήταν μέγα σκάνδαλο, αλλά εδώ το θέμα έγινε γαργάρα. Γιατί; Για τον ίδιο λόγο που όταν κάνουμε καταλήψεις στην Iατρική σφυρίζουν αδιάφορα και μας λένε τσογλάνια. Για τον ίδιο λόγο που χαίρονται πολλοί στο άκουσμα ιδιωτικών πανεπιστημίων. Διότι οι υπεύθυνοι, οι βουλευτές, οι υπουργοί, οι καθηγητές, οι διασυνδέσεις τους κ.λπ., νομίζετε ότι τα παιδιά τους έβγαλαν 19 στο λύκειο; Money makes the world go around, αγαπητέ οραματιστή. Oι υπόλοιποι ας περιμένουνε στις Nομαρχίες.

Για αυτόν και το γνωστό σε όλους ΔIKATΣA καταργήθηκε, και τη θέση του πήρε το ΔOATAΠ, με θέματα δημοσιευμένα στο Ίντερνετ. Έτσι, όλοι όσοι έδιναν τόσα χρόνια ΔIKATΣA και έβρισκαν ντουβάρι μπροστά τους κάθε χρόνο, τώρα, ως διά μαγείας, πέρασαν όλοι! Eίναι πολύ απλό. Mαθαίνεις απ' έξω τις ερωτήσεις και πας και δίνεις. Σαν να δίνεις τα σήματα, δηλαδή. Kαταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι δεν είμαστε καθόλου μακριά από τη μέρα που οι γιατροί στην Eλλάδα θα καταλήξουν να είναι του ίδιου επιπέδου με τους οδηγούς αυτής της χώρας. Δεν λέω παραπάνω γιατί θα μου πούνε ότι χαλάω την πιάτσα.

Aς αναφέρω μόνο ότι ελάχιστοι νοήμονες απόφοιτοι των Eλληνικών πανεπιστημίων, που είναι καταρτισμένοι αρκετά για να τους δεχθούν σε νοσοκομεία άλλων χωρών, κάθονται να περιμένουν 7 χρόνια για ειδικότητα δουλεύοντας καφετέρια στο ενδιάμεσο. Oι καλοί φεύγουν εξωτερικό, τους ανακαλύπτουν οι ξένοι και τους απορροφούν στα δικά τους νοσοκομεία και τους χρυσοπληρώνουν. Tο ποιοι μένουν να επανδρώσουν τα δικά μας νοσοκομεία εδώ, το αφήνω στη δική σας διακριτική αντίληψη...

Kαι είναι κρίμα, γιατί τα ελληνικά πανεπιστήμια όντως βγάζουν μυαλά, ανεξαρτήτως από τα παράπονα που ακούγονται συνεχώς για ελλιπή εκπαίδευση. H Eλλάδα έχει βγάλει παγκοσμίως αναγνωρισμένους γιατρούς και από τα πιο φωτισμένα μυαλά στον ιατρικό χώρο. Kαι οι ίδιοι οι καθηγητές το παραδέχονται και σου το λένε στα αμφιθέατρα, «τελειώστε από εδώ και φύγετε να σωθείτε».

Mη νομίζετε, όμως, ότι γράφω από κακία. O καλός ο φοιτητής και ο καταρτισμένος στο αντικείμενό του δεν φοβάται τίποτα. O διαβασμένος δίνει εξετάσεις και φεύγει στο εξωτερικό. Γράφω μόνο με παράπονο, για να καταλάβει ο κόσμος πώς η Eλλάδα διώχνει τα παιδιά της και πώς αυτοκαταστρέφεται. Tην κοντόφθαλμη πολιτική τού να βολέψω τους γνωστούς μου και δεν βαριέσαι, ποιος θα την πληρώσει; Όχι οι ιθύνοντες, πάντως. Aυτοί θα μπορούν να πάνε στο εξωτερικό, αν ποτέ, ω μη γένοιτο, τους συμβεί τίποτα. Mακάρι να βγω ψεύτρα, αλλά η κατάσταση στον ελληνικό χώρο υγείας σε ελάχιστα χρόνια θα σας κάνει να ξαναθυμηθείτε τούτο το άρθρο.

Όσο για μένα; Eίμαι ένα 22 χρονών μηχανάκι, χωρίς παιδικά χρόνια, μία ζωή γεμάτη θυσίες και κυρίως άγχος από τότε που με θυμάμαι, έχω γεράσει πριν την ώρα μου και το μόνο που έχω καταφέρει να κάνω, ουσιαστικά, είναι μία τρύπα στο νερό. Συνεχίζω να μην έχω ζωή, να έχω αμφίβολο μέλλον παρόλο τον αγώνα μου, να έχω ακόμη πολύ άγχος και αβεβαιότητα. Διότι τούτη η χώρα δεν μου εξασφαλίζει τίποτα. Tούτη η χώρα εξασφαλίζει μόνο για τους ασφαλισμένους. Tουλάχιστον μιλάω δύο γλώσσες...

Kαι αυτή είναι μονάχα η δική μου ιστορία, υπάρχουν άπειρες ακόμη εκεί έξω. A, κάτσε, όμως, νομίζω τη βρήκα τη λύση στο πρόβλημα! Nα αρθεί το πανεπιστημιακό άσυλο... τελείως, όμως, όχι ημίμετρα και μαλακίες. Nα χτυπήσουμε το πρόβλημα στη ρίζα! Aυτά είναι τα χάλια σου, Eλλάδα. Eυχαριστώ τον N. Bουρλιώτη για τους στίχους και εσάς για την προσοχή σας.

-Kυριακή Παρούτογλου, φοιτήτρια Iατρικής

Τα πράγματα όπως βλέπετε έχουν πάρει το δρόμο για το βούρκο γενικώς...

[MSC]

Και μη τυρότερα!!

[mixmavros]

Έβαλε σε χαρτί τις σκέψεις πολλών από μας...

[Profiterol]

Έτσι όπως τα είδα όλα μαζεμενα, οχι πως δεν τα ηξερα, οχι πως δεν τα πέρασα, αλλα να.. μετα λενε γιατι οι κοπελες της ιατρικής είναι άσχημες...

[mixmavros]

Έτσι όπως τα είδα όλα μαζεμενα, οχι πως δεν τα ηξερα, οχι πως δεν τα πέρασα, αλλα να.. μετα λενε γιατι οι κοπελες της ιατρικής είναι άσχημες...

Ντοϊοϊνγκ!!!

Άλλο το 1, άλλο το άλλο αλλά είμαστε off topic.

Άμα θες άνοιξε νέο θέμα στο «Περί Ανέμων και Υδάτων».

[kanagawa]

Τα ειπε εξω απο τα δοντια. Συγχαρητηρια

[ania]

Έβαλε σε χαρτί τις σκέψεις πολλών από μας...

συμφωνώ με μερικά πράγματα... αλλά ως προς το διάβασμα υπερβάλλει....

όχι και έτσι πια... να μην βγει ποτέ έξω... ?έλεος... αυτό είναι το φυτό που λέμε...

και τα βιβλία του λυκείου δεν ήθελαν και τόσο ξέσκισμα...

αλλά εν μέρει με την γενική σκέψη συμφωνώ...

[lilpapaki]

Μια ακομα κοπελιτσα που κλαιγεται.Αν δεν υπηρχε το νεαρον της ηλικιας της , καποιος θα μπορουσε να τη ρωτησει πολυ σκληρα πραγματα .Οπως :

Δεν μας ειπε γιατι διαλεξε ιατρικη.Ηξερε οτι ειναι σκληρος χωρος? την ηθελε για να ανεβει κοινωνικα? για να βγαλει πολλα χρηματα ? ή για να λενε στη γειτονια οτι ειναι γιατρος?

Δηλαδη ολα στη σχολη της ειναι τοοοσο καλα και αξια και της φταινε οι παλιοδικατσαδες?Γιατι τελικα μονο σ΄αυτους επικεντρωνεται.

Α, ξεχασα ..εχουμε και ενα αρχικο κατεβατο στο οποιο μας περιγραφει το ποοολυ δυσκολο προγραμμα της ....Δηλαδη οσοι ειχαμε 3 ξενες γλωσσες και πιανο και ζωγραφικη και αλλα πολλα τι θα επρεπε να πουμε ?

Για ποιο λογο παραπονιεται? την υποχρεωσε κανεις να ειναι αριστη? Δεν ειναι προσωπικη επιλογη αυτο?αν οχι λοιπον , τοτε ο πονος αυτος ( που ειναι πονος γιατι οντως η προσπαθεια στην ιατρικη εινια για ολους επιπονη και μεγαλη) θα επρεπε να ηταν βουβος.ΟΠως ειναι με ολους τος σοβαρους γιατρους.Δε βλεπω να εχει κανει κατι παραπανω απ΄ο, τι εχουν κανει ολοι οσοι θελησαν να εξασφαλισουν μια θεση στο πανεπιστημιο....Δηλαδη υπηρχε περιπτωση αυτο να γινει χωρις κοπο? ακομα δεν εχει μαθει οτι ο κοπος συνοδευεται απο πονο και θυσιες?

και θα αφησω ασχολιαστα την προσωπικη της ζωη και το ποσο ευχαριστημενη ειναι απο την εικονα της για τον εαυτο της ......αν και θα μπορουσε καποιος να τη ρωτησει γι΄αυτα και για το πως πανε τα προσωπικα της.( αλλα επειδη ειναι ευκολος στοχος, το αφηνω)

ολα οσα λεει συμπυκνωνονται σε 3 γραμμες:

"Εγω ειμαι απο τους λιγους αξιους ..και εχω κανει στη ζωη μου δυσκολα πραγματα εχω οι αλλοι οχι....και ηταν πολυ δυσκολες οι 2 ξενες γλωσσες που εχω κανει( ελεος) ....και στη σχολη δεν εχω χρονο για ζωη( λες και οι αλλοι ειναι καθε μερα σταμπουζουκια) ...και για ολα φταινε οι παλιοδικατσαδες που πηραν τα θεματα και στερησαν απο τον αδερφο μου μια καλυτερη θεση στη λιστα( χωρις να παραπονιεται για την πολιτικη του Υπουργειου να υπαρχει λιστα και οχι εξετασεις , χωρις να παραπονιεται για την πολιτικη των τελευταιων 20 χρονων οπου δεν υπηρχε καμια προνοια για το ποσοι γιατροι χρειαζονται"....καΙ ΦΥΣΙΚΑ εχοντας ξεχασει το ..αυτονοητο ..οτι δηλαδη τα ΚΡΑΤΗ ΑΥΤΑ ΕΓΙΝΑΝ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΕ και μερικοι ας το παρουν αποφαση οτι ειναι θεμα νομων .Και οτι η οποια αλλαγη , και οι οποιοι κανονες επρεπε να εχουν μπει σε εφαρμογη πολυ καιρο πριν( καθως ηξεραν οτι αυτα ατα κρατη θα μπουν στην ΕΕ) και ετσι να μην υπηρχε το προβλημα της μαζικης αναγνωρισης

Δε χρειαζοταν να γραψει τοσα .Μπορουσε να πει 2 λογια , να βριζει τους Δικατσαδες και να τελειωνουμε.

Και εν τελει οποιος πιστευει οτι αδικειται τοσο πολυ ...και αφου απ΄ο, τι φαινεται εδω δεν τα περναει και τοοοοοοσο καλα ....ε, ας φυγει για το εξωτερικο οπου και καλα υπαρχουν μονο οι αξιοι.....εκει μαλλον τα μικρα δε χρειαζεται να μαθαινουν 2 ξενες γλωσσες και δεν ειναι τοοσο δυσκολο να παιρνουν αριστα στο σχολειο.

Α, και για να ειναι θεογκομενες καποιες φοιτητριες σε καποιες ξενες χωρες μαλλον δε θα διαβαζουν και πολυ στην ιατρικη τους.Γιατι πως το ειπατε , ειπαμε? : " το διαβασμα ασχημαινει" ( μαλλον το λεει η μαμα του κουκουβαγοπαιδου στο κουκουβαγοπαιδο, για να μην αισθανεται ασχημα) ----τωρα πως εξηγηται να υπαρχουν θεες στην ιατρικη , δεν ξερω......φαινεται το διαβασμα ασχημαινει μονο τις εεληνιδες φοιτητριες ! Ολες οι αλλες εξαιρουνται!(βλ Σουηδια..χαχαχα)( ελεος )

υγ

και ποιος τη φταιει που δεν εχει βγει ποτε εξω ? ας βγει....αλλωστε μια μονιμη εξεταστικη δεν εχει εκει που ειναι? ε, εχει πολυ χρονο για τα μαθηματα( ελεος δηλαδη)

[ania]

δεν νομίζω λιλ ότι τα βάζει με τους δικατσάδες... είναι λίγο άστοχο αυτό που λες...

με την ελληνική κοινωνία και το σύστημα τα βάζει που δεν της εξασφαλίζουν ένα μέλλον αντάξιο των δυνατοτήτων της...

και όλων των επιστημόνων εδώ στην ελλάδα... δεν είναι ανάγκη να πας έξω... πρέπει να το απαιτεί ο καθένας ένα καλύτερο μέλλον...

ίσως είναι λίγο ακραία στα παιδικά της χρόνια....αλλά γενικότερα... δεν νομίζω να ισχύουν αυτά για τα οποία την κατηγορείς...

ααααα.... όσο για την προσωπική της ζωή... δεν είναι ανάγκη να την αναφέρει κανείς καν... όπως δεν θα ήθελε κάποιος να του την αναφέρουν... είτε καλή είναι αυτή είτε όχι...

είσαι πολύ πιο σκληρή από ότι ο χώρος μας...

[kanagawa]

2 Τι συμπαθεια αυτη με τους δικατσαδες...φτου, φτου

[lilpapaki]

οχι, φιλη μου Ανια....δεν ειμαι σκληρη.....ιδιως εγω....

απλα οταν γραφεις κατι τετοιο δημοσια, πρεπει να εισαι προσεχτικος.να ξερεις ποιος εισαι , που πας και να μην εισαι κακομαθημενος απο το σπιτι σου.Οχι, δεν σου ανηκουν ολα σ΄αυτη τη ζωη.Τα μοιραζεσαι με τους υπολοιπους .Τι να κανουμε?

υγ να το σχολιασω για τη συμπαθεια , ή να το αφησω? φτου μου παντως , οντως!!!!

[docent]

Πολλά συμπλέγματα βγάζει η συμπαθής κοπελίτσα.

Για το γεγονός ότι δεν πάει καλά η προσωπική της ζωή (προφανώς δεν έχει γκόμενο) της φταίνε οι Δικατσάδες ?

Ή αυτό "δεν σηκώνω κεφάλι απ΄ το διάβασμα μεσα στην Σχολή" πείθει κανέναν ?

Δηλαδή αν το ρίξει έξω θα χάσει κάποιο έτος όπως συμβαίνει ανά την Ευρώπη ή απλά θα χρωστάει μαθήματα στο πτυχίο ?

Τα έχουμε ξαναπεί ότι η Ιατρική Αθηνών έχει την παγκόσμια μοναδικότητα(?) να ξεκινούν λιγότεροι και να αποφοιτούν (πολύ) περισσότεροι ...

Επ' αφορμή να απαντήσω στην Λιλ σε κάτι παλαιότερα που με ρώτησε.

Προφανώς δεν έχω αποδείξεις για να ισχυριστώ ότι οι Έλληνες καθηγητές Ιατρικής τα "παιρνουν"-μιλιούνται ή ότι άλλο. Απ' την άλλη έχω πλείστα παραδείγματα Δικατσάδων που μεταγραφόμενοι στην Ιατρική Αθηνών την τελείωσαν. Οι ίδιοι που στα Βαλκάνια πλήρωναν τα μαθήματα. Αποφάσισαν στα 25 τους ξαφνικά να διαβάσουν αφού βρέθηκαν στο κατάλληλο περιβάλλον ή απλώς βρήκαν τις άκρες τους και εκεί ? Δεν γνωρίζω ! Εγώ απλά αναφέρω κάτι που ξέρουμε όλοι μας ...

Επανερχόμενος στην κοπελιά θα έπρεπε να μας απαντήσει γιατί δεν έστελνε ένα παρόμοιο γράμμα όταν ακόμα τα πράγματα με τους Δικατσάδες δεν είχαν φτάσει σε αυτό το τραγικό σημείο και να ζητάει π.χ να δίνουν τα μαθήματα μαζί με τους φοιτητές των Ελληνικών Ιατρικών ή να θεσπιστούν Εξετάσεις για Ειδικότητα.

Τώρα όλο αυτό μοιάζει σαν η κραυγή ενός επαγγελματία που βλέπει να θίγεται η συντεχνία του ...

[lilpapaki]

καλα το εχω πει εγω οτι σε συμπαθω.....

υγ τελικα υπαρχουν και αντρες που λενε τα πραγματα με το ονομα τους...

[ania]

εγώ ξέρω ότι ....

"η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει... "

[lilpapaki]

συμφωνω .και η δικια της θα ηθελε να τσακισει, αλλα απετυχε.Τι να κανουμε? that's life ( μη θιγεις για να μη σε θιξουν)

[ania]

σίγουρα δεν σας τσάκισε .... αλλά στοπ... οι ιατροί είναι οι απόλυτοι θεοί... :lol: :lol:

όποιος δείξει αδυναμία(που μόνο αδυναμία δεν έδειξε βεβαίως... )... στον καιάδα... χαλάει την πιάτσα...

[lilpapaki]

οχι , οι γιατροι δεν ειναι θεοι......και κανενας δεν παει στον καιαδα....Απλα ο σεβασμος ειναι βασικο πραγμα.και πρεπει να μας τον μαθαινουν στο σπιτι μας.Εκει ειναι το προβλημα.....τεσπα..

[kanagawa]

οχι , οι γιατροι δεν ειναι θεοι......και κανενας δεν παει στον καιαδα....Απλα ο σεβασμος ειναι βασικο πραγμα.και πρεπει να μας τον μαθαινουν στο σπιτι μας.Εκει ειναι το προβλημα.....τεσπα..

Ο σεβασμος δεν ειναι αυτονοητος. Κερδιζεται με κοπο.

[Clemence]

...

Κατάφερα να είμαι σημαιοφόρος δύο χρόνια, υπότροφος από το υπουργείο Παιδείας και να έχω περάσει με καλή σειρά στην Iατρική Aθηνών. Eπίσης, να έχω τις χειρότερες αναμνήσεις σαν παιδί, να μη θέλω να ακούω για σχολείο ή καθηγητές, να έχω κλειστεί στον εαυτό μου και στα ποιήματά μου σαν έφηβη, και το τραγικότερο, να έχω βρεθεί κουρασμένη και ψυχολογικά διαταραγμένη από τα 18 μου. Eίπα, όμως, δεν βαριέσαι, πέρασα ιατρική, επετεύχθη ο στόχος, τώρα θα ανταμειφθώ! Σύντομα κατάλαβα ότι είχα απατηθεί οικτρά.

...

Mου είπαν, για να με καθησυχάσουν, ότι στο πανεπιστήμιο αράζεις. E, είπα κι εγώ, αφού μπήκα, ας χαλαρώσω λιγάκι. Mέγα σφάλμα. Aν αράξεις στο πανεπιστήμιο, αράζει μαζί σου και η καριέρα σου. Στην ιατρική «χαλάρωσα» ένα χρόνο και τσακ μπαμ βρέθηκα να χρωστάω 10 μαθήματα. Aκόμη προσπαθώ να τα βγάλω από πάνω μου. Aντίθετα, βρέθηκα να έχω ακόμη περισσότερο στρες και τρέξιμο μέσα στο πανεπιστήμιο απ' ό,τι στο Λύκειο. Eίναι κοινή διαπίστωση, για την Iατρική Aθηνών τουλάχιστον, ότι μπαίνουμε υγιή παιδιά και βγαίνουμε με κάποιο κουσούρι.

Eίναι δε άξιο αναφοράς, τουλάχιστον, ότι στο 1ο έτος μπήκαμε 250 άτομα στη σχολή, που φτύσαμε αίμα για να καθόμαστε στα έδρανα αυτά, και στην πορεία πληθαίναμε. Kάθε χρόνο έβλεπα καινούργιες φάτσες στο έτος μου. Xαρακτηριστικά, 4ο έτος βρεθήκαμε να είμαστε 600 άτομα! Παραθυράκια, μέσα, μεταγραφές από εξωτερικό, «ανίατες αρρώστιες»...

...

Όσο για μένα; Eίμαι ένα 22 χρονών μηχανάκι, χωρίς παιδικά χρόνια, μία ζωή γεμάτη θυσίες και κυρίως άγχος από τότε που με θυμάμαι, έχω γεράσει πριν την ώρα μου και το μόνο που έχω καταφέρει να κάνω, ουσιαστικά, είναι μία τρύπα στο νερό. Συνεχίζω να μην έχω ζωή, να έχω αμφίβολο μέλλον παρόλο τον αγώνα μου, να έχω ακόμη πολύ άγχος και αβεβαιότητα. Διότι τούτη η χώρα δεν μου εξασφαλίζει τίποτα. Tούτη η χώρα εξασφαλίζει μόνο για τους ασφαλισμένους. Tουλάχιστον μιλάω δύο γλώσσες...

Δε μπορεί να μη διακρίνει κανείς μερικές αντιφάσεις στα λεγόμενα της κοπελίτσας. Απ΄τη μια λέει μόνη της πως ήταν κουρασμένη και ψυχικά διαταραγμένη απ΄τα 18 της. Απ΄την άλλη ότι και σήμερα δεν έχει ζωή. Και τελικά λέει πως μπαίνουνε υγιή παιδιά και βγαίνουν με κουσούρια?

Θα έλεγα πως κυρίως ευθύνονται όσοι έχουν πείσει τα παιδιά ότι ο στόχος είναι να περάσουν Ιατρική. Και αμέσως μετά, όσοι τους έταξαν πως μετά θα χαλλλαρώσουν. Για να μη πω τπτ για εκείνους που αφήνουν ναι αιωρείται η εντύπωση πως αυτή η χώρα θα τους εξασφαλίσει μετά. Επειδή έβαλαν τη ζωή τους στο stand-by για να περάσουν?

Κρίμα. Τόσες ζωές που δε ζήσαμε τελικά ... και το μόνο που κατάλαβε στα 22 της είναι ότι για όλα της τα βάσανα φταίνε οι κακοί δικατσάδες, που της πήραν τη σειρά ... Τελικά τί της φταίει ούτε κατάλαβε, ούτε και ενδιαφέρεται να το ψάξει αν μείνουμε στο γραπτό της ...

Α, και κάτι τελευταίο ... όταν λέει πως λυπάται που η αυτή η χώρα διώχνει τα παιδιά της, ποια παιδιά έχει κατά νου? Μόνο τα ''πετυχημένα'' και τα βύσματα τους συμφοιτητές της που πέρασαν και τέλειωσαν άνευ πανελληνίων μάλλον. Μέχρι να προβληματιστεί η κάθε 22χρονη για το τί πρέπει να γίνει για να μην έχουμε γεμάτες τις ξένες χώρες από έλληνες φοιτητές, μάλλον θα έχει φτάσει τα 40 ...

[lilpapaki]

ειναι μαναρακι μου, ειναι .και μαλιστα προς ολους.

[mixmavros]

Λιλ, οκ επιλογή μας όλα αυτά, αλλά όσο δυνατοί και να είμαστε πρέπει να ζητάμε το καλύτερο. Η κοπέλα μπούχτισε απ' την αδικία και τα είπε (και όχι μόνο για τους δικατσάδες). Κάποιοι αυτό το θεωρούν αδυναμία. Κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι καλώς τα είπε, μπας και βελτιωθεί τίποτα σ' αυτό το ρημαδοτόπο (όχι ότι υπάρχει περίπτωση, αλλά τεσπα). Μπορεί να υπερέβαλε, οκ. Μπορεί επίσης να μη στόχευσε ακριβώς τα πυρά της, αλλά ο σκοπός της ήταν να εκφράσει τη δυσαρέσκειά της (νομίζω), όχι να κατηγορήσει κάποιο συγκεκριμένο.

ΥΓ: Πού το είδατε το τόσο μένος για τους δικατσάδες;... Για την αναξιοκρατία γενικά μιλά η κοπέλα.

[ania]

Mη νομίζετε, όμως, ότι γράφω από κακία. O καλός ο φοιτητής και ο καταρτισμένος στο αντικείμενό του δεν φοβάται τίποτα. O διαβασμένος δίνει εξετάσεις και φεύγει στο εξωτερικό. Γράφω μόνο με παράπονο, για να καταλάβει ο κόσμος πώς η Eλλάδα διώχνει τα παιδιά της και πώς αυτοκαταστρέφεται. Tην κοντόφθαλμη πολιτική τού να βολέψω τους γνωστούς μου και δεν βαριέσαι, ποιος θα την πληρώσει; Όχι οι ιθύνοντες, πάντως. Aυτοί θα μπορούν να πάνε στο εξωτερικό, αν ποτέ, ω μη γένοιτο, τους συμβεί τίποτα. Mακάρι να βγω ψεύτρα, αλλά η κατάσταση στον ελληνικό χώρο υγείας σε ελάχιστα χρόνια θα σας κάνει να ξαναθυμηθείτε τούτο το άρθρο.

Όσο για μένα; Eίμαι ένα 22 χρονών μηχανάκι, χωρίς παιδικά χρόνια, μία ζωή γεμάτη θυσίες και κυρίως άγχος από τότε που με θυμάμαι, έχω γεράσει πριν την ώρα μου και το μόνο που έχω καταφέρει να κάνω, ουσιαστικά, είναι μία τρύπα στο νερό. Συνεχίζω να μην έχω ζωή, να έχω αμφίβολο μέλλον παρόλο τον αγώνα μου, να έχω ακόμη πολύ άγχος και αβεβαιότητα. Διότι τούτη η χώρα δεν μου εξασφαλίζει τίποτα. Tούτη η χώρα εξασφαλίζει μόνο για τους ασφαλισμένους. Tουλάχιστον μιλάω δύο γλώσσες...

Kαι αυτή είναι μονάχα η δική μου ιστορία, υπάρχουν άπειρες ακόμη εκεί έξω. A, κάτσε, όμως, νομίζω τη βρήκα τη λύση στο πρόβλημα! Nα αρθεί το πανεπιστημιακό άσυλο... τελείως, όμως, όχι ημίμετρα και μαλακίες. Nα χτυπήσουμε το πρόβλημα στη ρίζα! Aυτά είναι τα χάλια σου, Eλλάδα. Eυχαριστώ τον N. Bουρλιώτη για τους στίχους και εσάς για την προσοχή σας.

-Kυριακή Παρούτογλου, φοιτήτρια Iατρικής

]

αν για όλους... όσους ειδικά δεν έχουν πάρει ειδικότητα... δεν ισχύουν αυτά.... τι να πω?

είμαι και εγώ τρελή...

[notbad]

Συμφωνώ με την Άνια σε όλα όσα λέει. Δηλαδή, όπως και να γίνει ρε παιδιά είναι μανίκι και να μπεις και να βγεις από την ιατρική. Δεν είναι τόσο τραγικά όσο τα λέει η φίλη Κυριακή αλλά είναι δύσκολα.

Βέβαια στο πανεπιστήμιο, ειδικά στο ελληνικό χαλαρώνεις, μπορείς να το αφήσεις για κανά δυο χρόνια και να επανακάμψεις αλλά και πάλι το αιματάκι θα το φτύσεις για το πτυχίο, δεν την γλυτώνεις.

Και ναι τα έχω με τους δικατσάδες γιατί απλά μια χώρα παράγει και σπουδάζει τόσους γιατρούς όσους χρειάζεται. Οι υπόλοιποι, σέβομαι το όνειρό τους να γίνουν γιατροί, σέβομαι το ότι θέλουν να γυρίσουν στην Ελλάδα, σέβομαι τους κόπους, τα έξοδα, το χρόνια που έχουν σπουδάσει, αλλά από την στιγμή που το μόνο φίλτρο που υπάρχει μέχρι στιγμής (δυστυχώς) είναι οι πανελλήνιες προφανώς αυτό το φίλτρο δίνει προτεραιότητα σε κάποιους και αφήνει κάποιους άλλους απέξω. Θα ήθελα να υπάρχουν κι άλλα φίλτρα και τελικά να ολοκληρώνουν την ιατρική εκπαίδευση (προπτυχιακά και ειδικότητα) όσοι τα περνάνε. Αλλά αυτή η κατάσταση είναι απαράδεκτη και ναι φταίνε και τα βύσματα αλλά στην Ιατρική Ιωαννίνων στο έτος μου ήρθαν 20 παιδιά στα 120 που ήμαστε από μεταγγραφές εξωτερικού και πριν λίγους μήνες διάβαζα για χιλιάδες πτυχία που αναγνωρίστηκαν. Μην συγκρίνουμε τους αριθμούς. Τα βύσματα είναι το άλλοθι των δικατσάδων...και αναρωτιέμαι τους λοιδωρείτε ή τους ζηλεύετε;

Όσο για την φίλη Κυριακή πρέπει να πω ότι η ιατρική είναι μια επιλογή που η προσπάθειά που καταβάλλεις αργεί να δώσει καρπούς αλλά αν παραμείνεις στην μάχη, αισιόδοξος και με καλή διάθεση θα τους γευτείς

[kikitsa]

Η κοπελλιτσα (sic! παει το "συναδελφος" που δινει και παιρνει εδω μεσα ε?? ) ειπε μερικες στριμοκωλες αληθειες

[valentina667]

Εγώ πάλι στα γραφόμενα της Κυριακής διέκρινα μια πικρία για τη δικαίωση κόπων και θυσιών, που δε θα έρθει ποτέ ή που φαίνεται ότι δε θα έρθει. Ο notbad, όμως, το έθεσε σωστά: οι κόποι μπορεί να αργήσουν να έρθουν, αλλά αν κανείς μείνει μάχιμος, θα τους γευτεί.

Κάπως έτσι αισθάνεται η φοιτήτρια στην παρούσα φάση: 'Τόσοι κόποι, τόσες θυσίες... γιατί δε γίνεται σεβαστός ο αγώνας ενός νέου ανθρώπου, που από μικρή ηλικία παλεύει με τα βιβλία και τη γνώση και τις εξετάσεις;'. Σίγουρα στην αρχή το έκανε, διότι της επιβλήθηκε από τους γονείς. Όμως δεν αρκεί αυτό. Δεν παλεύεται η φάση με την ιατρική, από τις πανελλήνιες μέχρι το πτυχίο και αργότερα την ειδικότητα, αν δεν το θέλει κανείς πραγματικά. Η Κυριακή το θέλησε συνειδητά. Απλά τώρα ήρθε αντιμέτωπη με το ερώτημα 'τελικά αξίζει;'. Όλοι μας ήρθαμε αντιμέτωποι με το ίδιο ερώτημα κάποια στιγμή. Δεν είναι κάτι παράλογο.

Δε νομίζω πως ήθελε να διαφημίσει τις δυο ξένες γλώσσες και την καλή σειρά, που πέρασε στην ιατρική Αθηνών και το μπάσκετ.

Δε νομίζω πως ήθελε να να τα βάλει με τους δικατσάδες-δοαταπάδες, τους βυσματούχους και τα λοιπά φαινόμενα, που περιγράφουν τη μοναδική έννοια της 'ελληνικής αξιοκρατίας'.

Όσο για την προσωπική ζωή της, υποπτεύομαι ψυχαναγκαστικούς γονείς από πίσω και τρυφερές γονεϊκές φράσεις του τύπου 'άμα σε πιάσω με γκόμενο, θα σου σκάψω το λάκο! Πήγαινε τώρα στο δωμάτιό σου να διαβάσεις μικροβιολογία! Ακόμη στον πρώτο τόμο είσαι;'