Born Δημοσιεύτηκε 13 Ιουλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 13 Ιουλίου 2007 εεεε πάρε γρανίτα την επόμενη φορά!!! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Sofoula-Sofaki Δημοσιεύτηκε 16 Ιουλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 16 Ιουλίου 2007 Αυτή η τζαμαρία σαν σκηνή θεάτρου για ένα πρωτότυπο δρώμενο. Εστιαζω στους περαστικούς, κοιτάζω τα μπλεγμένα χέρια και τα διστακτικά φιλιά, τους απελπισμενους καυγάδες στη μέση του δρόμου για όλα τα ανήκουστα αυτού του κόσμου. Οι ζωές και οι εικόνες με μπερδευουν, αναζητώ να αναρρωτιέμαι ποια πλευρά της ζωής ειναι η αλήθεια και ποια το δρώμενο. Κάποτε οι ρόλοι μπερδεύονται. Είναι τότε που τα περίεργα μάτια των αγνώστων τολμούν να διαπεράσουν το τζάμι και να προσγειωθούν απευθείας στην άλλη πλευρά. Ποιος στα αλήθεια παρατηρεί ποιον? Ποιος κρίνει και ποιος κρίνεται? Ποιος είναι ο λαθραναγνώστης των σελίδων αυτού του βιβλίου? Ποιας πλευράς? Ποιας ζωής? Σήμερα η απάθεια και η αταραξία μου με έχουν συγλονίσει. Είναι αυτό το μέρος σου που πεθαίνει μαζί με το θάνατο κάθε προσδοκίας στο βασίλειο του τυραννικού τίποτα. Σήμερα μάλλον κηδέψαμε άλλη μία από αυτές. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
olizyz Δημοσιεύτηκε 16 Ιουλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 16 Ιουλίου 2007 Ως συνήθως, τίποτα. Υπάρχουν κάποια μικρά "τίποτα", φευγαλέα και ανευ σημασίας. Υπάρχουν και κάποια μεγάλα "τίποτα" που σε σημαδεύουν για πάντα. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
pitsiou Δημοσιεύτηκε 17 Ιουλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 17 Ιουλίου 2007 Ως συνήθως, τίποτα. Υπάρχουν κάποια μικρά "τίποτα", φευγαλέα και ανευ σημασίας. Υπάρχουν και κάποια μεγάλα "τίποτα" που σε σημαδεύουν για πάντα. Πάλι λυπημένη; Μην ξεχνάς για κάθε "τίποτα" υπάρχει και ένα "κάτι". Πάντα θέλω να πιστεύω, και τα καταφέρνω, ότι οι μεγάλες λύπες είναι εκεί για να είσαι σε θέση να εκτιμήσεις τη χαρά που έρχεται όπου να'ναι... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
olizyz Δημοσιεύτηκε 17 Ιουλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 17 Ιουλίου 2007 ty..pitsiou...για το support ...τελικά υπάρχουν άτομα που διαβάζουν αυτά που γράφω??? Απίστευτο!!! Και εγώ που νόμιζα ότι περνάω τελείως απαρατήρητη... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
kobogianitis Δημοσιεύτηκε 17 Ιουλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 17 Ιουλίου 2007 Ως συνήθως, τίποτα. Υπάρχουν κάποια μικρά "τίποτα", φευγαλέα και ανευ σημασίας. Υπάρχουν και κάποια μεγάλα "τίποτα" που σε σημαδεύουν για πάντα. Πάλι λυπημένη; Μην ξεχνάς για κάθε "τίποτα" υπάρχει και ένα "κάτι". Πάντα θέλω να πιστεύω, και τα καταφέρνω, ότι οι μεγάλες λύπες είναι εκεί για να είσαι σε θέση να εκτιμήσεις τη χαρά που έρχεται όπου να'ναι... Πολύ σωστό... Μόνο στον εαυτό σου κάνεις κακό βλέποντάς τα όλα μαύρα. Συμφωνώ ότι γενικά κάθε άνθρωπος ζει περισσότερες λύπες απ' ότι χαρές αλλά και τι να κάνεις? Να κάθεσαι να λες πως η ζωή είναι άδικη? Φτιάχνεις όσες καλές στιγμές μπορείς, (προσπαθείς να) ξεχνάς τις κακές και πας παρακάτω. Keep walking... Και ναι, υπάρχει κόσμος που διαβάζει αυτά που γράφεις! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Basiliki Δημοσιεύτηκε 17 Ιουλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 17 Ιουλίου 2007 Διαβάζω όλες τις αφιερώσεις και τα στιχάκια και τα τραγούδια στα διάφορα topic του forum, που δεν είναι για ανήλικα ερωτευμένα κοριτσάκια, αλλά για ενήλικους υποτίθεται συνειδητοποιημένους ανθρώπους, και σκέφτομαι πόση αγάπη πάει χαμένη. Εκτός αν δεν είναι αγάπη στα περισσότερα και είναι αυταρέσκεια του τύπου "τί υπέροχος, εύθραυστος και γλυκούλης που είμαι όταν αγαπάω!". Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
ho·mun·cu·li Δημοσιεύτηκε 18 Ιουλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 18 Ιουλίου 2007 Διαβάζω όλες τις αφιερώσεις και τα στιχάκια και τα τραγούδια στα διάφορα topic του forum, που δεν είναι για ανήλικα ερωτευμένα κοριτσάκια, αλλά για ενήλικους υποτίθεται συνειδητοποιημένους ανθρώπους, και σκέφτομαι πόση αγάπη πάει χαμένη. Εκτός αν δεν είναι αγάπη στα περισσότερα και είναι αυταρέσκεια του τύπου "τί υπέροχος, εύθραυστος και γλυκούλης που είμαι όταν αγαπάω!". +φωνω Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Sofoula-Sofaki Δημοσιεύτηκε 21 Ιουλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 21 Ιουλίου 2007 Δεν ξέρω. Ειναι τοσα πολλά όσα θα ήθελα να ζήσω..όσα θα ήθελα να νιώσω και να ονειρευτώ. Αλλά φοβάμαι. Οτι λείπει η δύναμη, το θάρρος, η τύχη. Η ζωή δεν είναί πάντα με το μέρος μου. Και όμως...είναι τόσα πολλά...αυτά τα ροζ όνειρα, αυτά τα συναισθήματα τα γεμάτα μέλι, τα γλυκά και τα φωτεινά. Φοβάμαι. Να ελπιζω και να περιμένω ξανά. Συνηθίζω τη μοναξίά..και όσο αυτό με παρηγορεί..τόσο με φοβίζει. οτι αυτο το κέλυφος..γίνεταί τόσο σκληρό μέρα τη μέρα..που τίποτα πια δεν θα είναι σε θέση να το σπάσει. να το διαπεράσει. Να αφήσει το γαλάζιο φως να μπει και πάλι στο μέσα μου. Γιατί ? Εχουν όλα κάποιο λόγο? Η τελικα ίσως να μην υπάρχει πουθενά νόημα? Δεν ξέρω..αλλά...δεν μπορώ να σταματήσω να περιμένω. Δεν μπορω. Δεν μπορώ να σταματήσω να πιστεύω στους ανθρώπους...και σε αυτό το ακατανόητο θαύμα που λέγεται ζωή. Το ορκίζομαι σε αυτό το τραγούδι που ακούω αυτή τη στιγμή. Σας το ορκίζομαι... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Just_for_fun Δημοσιεύτηκε 22 Ιουλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 22 Ιουλίου 2007 "When so many are lonely as seem to be lonely, it would be inexcusably selfish to be lonely alone."- Tennessee Williams Αν και μου αρέσει ο τρόπος που γράφεις, σου εύχομαι να βρεις σύντομα αυτό που ψάχνεις για να ζεις περισσότερο και να γράφεις λιγότερο! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Αρσινόη Δημοσιεύτηκε 10 Απριλίου 2008 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 10 Απριλίου 2008 βαριεμαι. ψαχνω σωσια να πηγαινει καθε πρωι στο μαθημα αντι για μενα. αμοιβη καλη. συστατικες και δωρεαν χαλαουα. λολ ΠΟΣΟ πολυ σε καταλαβαινω δεν ξερεις... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
beyond time Δημοσιεύτηκε 10 Απριλίου 2008 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 10 Απριλίου 2008 Χε χε, έχει γίνει ήδη, ο αδερφός ενός φίλου μου, τον αντικατέστησε σε εργαστήριο όταν ακόμα ήμαστε φοιτητές! Είχαν όμως μια ομοιότητα ρε παιδί μου, αφού οι άλλοι συνάδελφοι παραλίγο να μην τον καταλάβουν! Και δεν είναι δίδυμοι... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
mixmavros Δημοσιεύτηκε 10 Απριλίου 2008 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 10 Απριλίου 2008 Ωραίο τόπικ αυτό... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
bad_samaritan Δημοσιεύτηκε 10 Απριλίου 2008 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 10 Απριλίου 2008 Όμως όταν όλοι θέλουμε μόνο να μας ακούσουν, να μας "καταλάβουν", ποιος θα μείνει τελικά για να γίνει δέκτης των μηνυμάτων μας? οι ψυχιατροι. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Rainman14 Δημοσιεύτηκε 10 Απριλίου 2008 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 10 Απριλίου 2008 Kι αυτοι νομιζεις σε προσεχουν??? Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Rainman14 Δημοσιεύτηκε 11 Απριλίου 2008 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 11 Απριλίου 2008 Επισης η Μαχη Λαμαρ ξερει κανεις που εντοπιζεται αυτη την περιοδο??? Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tik-tak Δημοσιεύτηκε 23 Αυγούστου 2009 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 23 Αυγούστου 2009 είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς τα όρια ανάμεσα στην αυθάδεια και στο δικαίωμα, ανάμεσα στην ασυδοσία και στην ελευθερία, στην αναίδεια και στην ισότητα, στην αλαζονεία και στην ελευθερογνωμία , στη θυσία και στην προσφορά... και γίνεται ακόμη πιο δύσκολο όταν οι ενήλικες καταφεύγουν στον παλιμπαιδισμό Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Recommended Posts
Archived
This topic is now archived and is closed to further replies.