Jump to content

Ας μαζεψουμε σκεψεις!


gret

Recommended Posts

  • Απαντήσεις 141
  • Created
  • Last Reply

Γιατί όλοι προβάλουν τα αρνητικά και όχι τα θετικά?Γιατί τους αρέσει να κάνουν τη ζωή τους μίζερη?Γιατι κανείς δεν είναι ικανοποιημένος με τπτ?

(μπορεί να είμαι και σε λάθος τόπικ)

ΥΓ. προς αποφυγήν παρεξηγήσεων δε λέω για κανέναν απο εδω μέσα!!!

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

emarup ας μην ειχαν να φανε, να ντυθουνε, να κοιμηθουνε με ασφαλεια κ ζεστασια,

να πρεπει να δουλευουν απο τις 6.00 μεχρι να νυχτωσει σε βαριες χειρωνακτικες εργασιες

για λιγοτερο απτο βασικο ημερομισθιο κ με οικογενεια κ υποχρεωσεις.. ανασφαλιστοι κ ανυπαρκτοι για το κρατος-χωρα

σα τους μεταναστες, που φευγουν κυνηγεμενοι απο παντου...και θα τα συζηταγαμε μετα.... emsexwars

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

emarup ας μην ειχαν να φανε, να ντυθουνε, να κοιμηθουνε με ασφαλεια κ ζεστασια,

να πρεπει να δουλευουν απο τις 6.00 μεχρι να νυχτωσει σε βαριες χειρωνακτικες εργασιες

για λιγοτερο απτο βασικο ημερομισθιο κ με οικογενεια κ υποχρεωσεις.. ανασφαλιστοι κ ανυπαρκτοι για το κρατος-χωρα

σα τους μεταναστες, που φευγουν κυνηγεμενοι απο παντου...και θα τα συζηταγαμε μετα.... emsexwars

Θα συμφωνήσω εν μέρη σε αυτό. Έχεις ένα δίκιο αλλά οι εποχές αλλάζουν και έτσι αλλάζουν και οι ανάγκες...Δεν νομίζω ότι είναι τα λεφτά που κάνουν την διαφορά πάντως. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον εαυτό μου να λέω ότι αν μπορέσω να συγκεντρώσω αυτό το ποσό τότε θα είμαι ικανοποιημένος και θα κάνω ένα ωραίο δώρο να το ευχαριστηθώ....κάθε φορά που έφτανα το ποσό που είχα βάλει στόχο αναιρούσα αυτό που είχα πει και έβαζα ένα ακόμα μεγαλύτερο όριο. Και μετά κάθομαι και σκέφτομαι αυτό που λές...πεινάω? ΟΧΙ...έχω ικανοποιητικές συνθήκες εργασίας? ΝΑΙ..τότε τι θέλω...?

Μετά από κάποιο καιρό κατάλαβα ότι είμαστε από την φύση μας άπληστοι...και αυτο ισχύει σε πολλόυς τομείς και όχι μόνο στα χρηματικά αλλά και στα επαγγελματικά, αισθηματικά κ.λπ. Μας λείπει αυτό που δεν έχουμε. Πρέπει κάποια στιγμή να συμβιβαζόμαστε και να γινομαστε λίγο πιο ολιγαρκής.

Όσο για τις ανθρώπινες σχέσεις, η αλήθεια είναι ότι έχουν αλλάξει τα πράγματα και όλο και πειρσσότερος κόσμος μένει μόνος του. Στην Αγγλία δε λένε ότι σε καμία 30αριά χρόνια θα είναι περισσότερα τα σπίτια με μόνους ανθρώπους παρά με ζευγάρια! Αλλά πάλι αυτό δεν είναι και επιλογή δικία μας? Είπε η Σοφία για τους ξένους που περνούνε από την ζωή της...Μα γιατί άραγε αυτοί οι ξένοι παρέμειναν ξένοι (δεν μιλάω προσωπικά για σένα Σοφία)? Μήπως φταίμε και εμείς οι ίδιοι και κρατάμε τους άλλους σε απόσταση...Όλο και περισσότερο ακούς ανθρώπους να λένε θέλω το χώρο μου...για κάτσε...θες το χώρο σου και μετά περιμένεις να γνωριστείς με τον άλλον? Όταν δείχνουμε στον άλλον ότι σε θέλω αλλά σε θέλω από μακρυά? Τελευταίως μου έχει τύχει να γνωρίσω άτομα που την σωματική επαφή (και δεν εννοώ το σεξ) την θεωρούν περιττή..."μα γιατί να πιαστούμε χέρι χέρι"..."ααα δεν γουστάρω αγκαλίες μπροστά σε γνωστούς" και άλλα τέτοια ωραία...Βέβαια δεν λέω ότι αυτοί που νίωθουμε μόνοι είμαστε όλοι σε αυτη την κατηγορία, αλλά υπάρχει και εκεί μια βάση. Πόσοι από εμάς συμβιβαζόμστε σε αυτό τον τομέα? Οι άνδρες θέλουν η κοπέλα τους να είναι ωραία, δίμετρη, σεξουαλική, ναζίαρα και επίσης συγκαταβατική, νοικοκυρά, low profile, και να μην ξενοκοιτάζει...οι δε γυναίκες θέλουν τον άντρα "πολυσκούπα"...να ξέρει τι θέλει, να είναι αυτοδημιούργητος στα 30-35 του, να μένει μόνος του, να βγάζει πολλά λεφτά, να γυμνάζεται πολύ να κάνει δουλείες του σπιτιού και τα ψώνια και να να εχει πολύ χρόνο για τις ίδιες...Εεεε καλά και μετά λέμε δεν μπορούμε να βρούμε αυτό που θέλουμε...

Αφού θέλουμε κάτι που δεν υπάρχει ή είναι υπο εξαφάνιση...οπότε μενουμε μόνοι μας και μετά λέμε ότι μας λείπει η παρέα...Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να συνηθίζουμε και να μην παραπονιόμαστε γιατί πολλά από αυτα τα προκαλούμε εμείς οι ίδιοι.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

emarup πρεπει να γυρισουμε 50 χρονια πισω για να αντιληφθουμε καποια πραγματα(οχι πραγματικα, με τη σκεψη εννοω)

να δουμε τον ανθρωπο του τοτε σε σχεση με το σημερινο...η να ριξουμε ενα βαθυτερο,οχι περιφρονιτικο βλεμμα στο μεταναστη

της διπλανης πολυκατοικιας...θα συνειδητοποιησουμε που βρισκομαστε,ποιοι ειμαστε κ που κανουμε λαθος στο μυαλο μας

αλλα ποιος θα μπει στο κοπο να το κανει...

και η δυναμη της εικονας , των μμε, της διαφημισης ειναι καταλυτικη...ξεπερασε προ πολλου τις συνειδησεις μας

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

emarup ας μην ειχαν να φανε, να ντυθουνε, να κοιμηθουνε με ασφαλεια κ ζεστασια,

να πρεπει να δουλευουν απο τις 6.00 μεχρι να νυχτωσει σε βαριες χειρωνακτικες εργασιες

για λιγοτερο απτο βασικο ημερομισθιο κ με οικογενεια κ υποχρεωσεις.. ανασφαλιστοι κ ανυπαρκτοι για το κρατος-χωρα

σα τους μεταναστες, που φευγουν κυνηγεμενοι απο παντου...και θα τα συζηταγαμε μετα.... emsexwars

Γιατι πιανεις τα ακρα? Μονο αυτο ειναι?

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

emarup κι ομως αυτη ειναι η πραγματικη ζωη,οχι τα σηριαλ , η τατιανα κ τα ροματζα....
Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Πού είναι τα άκρα? Στα υπόγεια του κέντρου της Αθήνας που αρκεί μια κλεφτή ματιά για να δει κανείς (αν θέλει να τη ρίξει, αν θέλει να δει) στρωματσάδες στο πάτωμα και όλα ανάκατα στον ίδιο χώρο? Και μαζί μυρωδιές από spices σε μας άγνωστα και φωνές από μωρά που εμείς δεν ακούμε πια και τόσο συχνά στα δικά μας σπίτια? Όλα αυτά είναι η ζωή και όχι τα άκρα ... άκρα είναι τα ρετιρέ και τα παιδάκια των ΒΠ (και όχι μόνο) :mellow:

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

και η δυναμη της εικονας , των μμε, της διαφημισης ειναι καταλυτικη...ξεπερασε προ πολλου τις συνειδησεις μας

Μα οι συνειδήσεις είναι που 'μαζεύουν σκέψεις' σ' αυτό το topic...

Έχω την αίσθηση ότι όσο καταλυτική κι αν είναι η δύναμη της εικόνας, δεν αρκεί για να αδρανοποιήσει την ακατάλυτη ανθρώπινη ψυχή. Εξάλλου, η εικόνα είναι δισδιάστατη, flat, ενώ η ψυχή είναι οντότητα, που ξεπερνά ακόμη και το χωροχρόνο.

Το ζητούμενο είναι πως ο πεπερασμένος άνθρωπος μπορεί να πλοηγείται στο παρόν του με λιγότερα κενά, λιγότερη μιζέρια, περισσότερη χαρά χωρίς συγκρίσεις με το παρελθόν και χωρίς χειμερικούς πόθους για το μέλλον.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

.

Το ζητούμενο είναι πως ο πεπερασμένος άνθρωπος μπορεί να πλοηγείται στο παρόν του με λιγότερα κενά, λιγότερη μιζέρια, περισσότερη χαρά χωρίς συγκρίσεις με το παρελθόν και χωρίς χειμερικούς πόθους για το μέλλον.

αυτο δεν ειναι εφικτο, γιατι συγκρισεις παντα θα υπαρχουν οσο δεν υπαρχει ομοιομορφια..

το θεμα ειναι οχι μονο το μετρο συγκρισης αλλα το ειδος της συγκρισης..εκει φαινεται να υπαρχει και η διαφορα..

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

αυτο δεν ειναι εφικτο, γιατι συγκρισεις παντα θα υπαρχουν οσο δεν υπαρχει ομοιομορφια..

το θεμα ειναι οχι μονο το μετρο συγκρισης αλλα το ειδος της συγκρισης..εκει φαινεται να υπαρχει και η διαφορα..

Μα τι νόημα θα είχε να συγκρίνει κανείς το σύγχρονο άνθρωπο με τον άνθρωπο πριν 50 χρόνια;

Δεν είναι θέμα ομοιομορφίας, αλλά ομοιότητας. Δεν μπορούν να συγκριθούν ανόμοια πράγματα.

Άλλες συνθήκες επικρατούσαν πριν μισό αιώνα, άλλη η τωρινή πραγματικότητα.

Ποιος μπορεί να αποκλείσει ότι και τότε ο άνθρωπος δεν ένιωθε ένα κενό μέσα του, για να επανέλθουμε στα αρχικά βήματα της συζήτησης;

Ποιος μπορεί να πιστοποιήσει ότι τότε ο μέσος άνθρωπος ήταν χαρούμενος, ολιγαρκής, ήρεμος, γαλήνιος, γεμάτος; Και γιατί άραγε, τα πράγματα δεν έμειναν έτσι; Γιατί ο άνθρωπος επεδίωξε και άλλαξε τελικά τις συνθήκες ζωής του;

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

και η δυναμη της εικονας , των μμε, της διαφημισης ειναι καταλυτικη...ξεπερασε προ πολλου τις συνειδησεις μας

ειπες τεραστια κουβεντα τωρα φιλε.και τη διαφορα ολη την εκανε το"ξεπερασε προ πολλου τις συνειδησεις μας".αυτο το.."συνειδησεις μας".ακριβως αυτο.

ενω ολα οσα ανεφερεις μμε εικονα διαφημιση κλπ εχουν στοχο το υποσυνειδητο μας(ετσι δε δουλευει καθε ειδους προπαγανδα?)και το ασυνειδητο μας προσθετω εγω ακρως ειρωνικα,αυτα εχουν πλεον ξεπερασει προ πολλου ακομη ΚΑΙ τις συνειδησεις μας.μετα τη συνειδηση δε μενει αλλο τιποτα.παρθηκε η πολη.τα σαρωσαν ολα.

γι αυτο ξυπνατε κι εσεις κι εγω

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Δεν είναι θέμα ομοιομορφίας, αλλά ομοιότητας. Δεν μπορούν να συγκριθούν ανόμοια πράγματα.

Άλλες συνθήκες επικρατούσαν πριν μισό αιώνα, άλλη η τωρινή πραγματικότητα.quote]

αρα η μορφη αλλαξε(συνθηκες) οχι ο ανθρωπος, (η ουσια του)μονη σου αναιρεις αυτο που λες ΠΕΡΙ ΟΜΟΙΟΜΟΡΦΙΑΣ-ΟΜΟΙΟΤΗΤΑΣ

{Ποιος μπορεί να αποκλείσει ότι και τότε ο άνθρωπος δεν ένιωθε ένα κενό μέσα του, για να επανέλθουμε στα αρχικά βήματα της συζήτησης;

Ποιος μπορεί να πιστοποιήσει ότι τότε ο μέσος άνθρωπος ήταν χαρούμενος, ολιγαρκής, ήρεμος, γαλήνιος, γεμάτος; Και γιατί άραγε, τα πράγματα δεν έμειναν έτσι; Γιατί ο άνθρωπος επεδίωξε και άλλαξε τελικά τις συνθήκες ζωής του;

}

emarup δεν ειπα κατι τετοιο παρερμηνευεις τα λεγομενα μου

διαβασε πιο καλα τα ποστ μου και θα καταλαβεις τι θελω να πω

εστιαζω στο λανθασμενο συγχρονο τροπο σκεψης που οδηγει στην εξαρση του ατομισμου και την υπερβολη των προσωπικων

θελω σε αντιδιαστολη με τις πραγματικες και ουσιαστικες αναγκες...των αλλων, που υποβαθμιζονται στη συλλογικη" συνειδηση"

του ναρκισισιστικου,βολεμενου "ανεπτυγμενου κοσμου"!

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Δεν αυτοαναιρούμαι. Προσπαθώ να βρω ποια ακριβώς σύγκριση επιχειρείς εσύ στα προηγούμενα posts. Εγώ βλέπω ότι οι συνθήκες-μορφή άλλαξαν και ο άνθρωπος-ουσία είναι η αιτία της αλλαγής, αλλά κι αν ακόμη υπήρξε έρμαιο αλλαγής- όπως πολύ συχνά αισθάνεται ο σύγχρονος άνθρωπος - βρίσκει τρόπο να προσαρμοστεί και να επιβιώσει αναθεωρώντας, αλλάζοντας, διαμαρτυρόμενος, εποχούμενος...

Ως προς τον τρόπο σκέψης, που όντως σήμερα διακρίνεται για την εγωπάθεια και την αδιαφορία: αν ο σύγχρονος άνθρωπος όντως ενδιαφερθεί για τους γύρω του, που μένουν στα υπόγεια, που ζητιανεύουν για να ζήσουν τις οικογένειές τους, που σκοτώνουν για να ένα κομμάτι ψωμί, βάλει την υπογραφή του στις διαμαρτυρίες της κοινωνίας, διαδηλώσει για τα δικαιώματα των μεταναστών, προσφέρει εθελοντική εργασία στα συσσίτια των δήμων... μετά το βράδυ, όταν ξεκλειδώσει το διαμέρισμά του και το βρει άδειο, επειδή χώρισε με την κοπέλα του ή γιατί η γυναίκα του έφυγε με τα παιδιά τους, θα νιώσει καλύτερα; Πάλι δε θα μείνει ένα μικρό κομμάτι στην καρδιά του κενό; Όντως κάποιοι υποφέρουν αντικειμενικά. Όμως γιατί δε δικαιούμαστε να υποφέρουμε κι εμείς, που αντικειμενικά έχουμε δουλειά, σπίτι, αυτοκίνητο και βασικό μισθό;

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

παιδια. η αληθεια ειναι καπου στη μεση.στη σημερινη εποχη υπαρχουν πολλα δεντρα μπροστα μας κ χανουμε το δασος εντελως.απτη στιγμη που εχουμε ξεπερασει τα βασικα προβληματα επιβιωσης και αρχιζουμε να σκεφτομαστε κ να "μορφωνομαστε"περισσοτερο τοτε ειναι που χανονται οι αξιες.η μαλλον μπερδευονατι κ μεταβαλλονται και δν καταλαβαινω γιατι...

ποιος απο εδω διαφωνει οτι κυριο μελημα μας θα επρπε να ειναι ο συνανθρωπος?η διατομικη επικοινωνια και οσο ουτοπικο και αστειο αν ακουγεται,τελικα η αγαπη?ποιος απο διαφωνει στο οτι τελικα αυτο που μας λειπει για να καλυφθει το κενο , ειναι απλα καποιος η καποιοι αλλοι?εγω αυτο πιστευω και δν μπορω να καταλαβω πως ειναι ποια τοσο ευκολο στις μερες μας να ξερω πως ειναι η επιφανεια του πλανητη Αρη και να μην εχω ιδεα τι υπαρχει στο διπλανο διαμερισμα,στη διπλανη πσυχη...και ακομα χειροτερα,να μη μενδιαφερει να μαθω...

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

μου αποπροσανατολιζεις το θεμα(κλασικη γυναικεια συνηθεια)

δεν ειπα οτι το συναισθηματικο ερωτικο κομματι πρεπει να εκλειπει...

ειπα οτι υπερβαλουμε στο θεμα, γιατι εχουμε αλλα μεγαλυτερα απο αυτο λυμενα..σε σχεση με αλλους(ποσο πιο λιανα να το πω)!

με λιγα λογια συχνα χαιδευομαστε που λενε και στο χωριο μου...γιατι εχουμε τις..γουνες για να τριφτουμε πανω... emcolgateemcolgate

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Τώρα εσύ παρερμήνευσες. Απλώς έδωσα ένα απτό παράδειγμα για να μην πελαγοδρομούμε σε γενικότητες. Μην εστιάζεις στο ερωτικό κομμάτι.

Με λίγα λόγια υπάρχουν τα μεγάλα, άλλοτε άλλου βαθμού,γεμάτα προβλήματα κενά της κοινωνίας μας και τα μικρά, επίσης άλλοτε άλλου βαθμού, κενά του μέσου σύγχρονου ανθρώπου. Εξαρτάται που καθρεφτιζόμαστε κάθε μέρα που ξυπνάμε!

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

νομιζεις δεν ειναι σε συναρτηση τα μεν με τα δε?

ο καθρεφτης μας ειναι παραμορφωμενος γιαυτο δε το αντιλαμβανομαστε...

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

οι δε γυναίκες θέλουν τον άντρα "πολυσκούπα"...να ξέρει τι θέλει, να είναι αυτοδημιούργητος στα 30-35 του, να μένει μόνος του, να βγάζει πολλά λεφτά, να γυμνάζεται πολύ να κάνει δουλείες του σπιτιού και τα ψώνια και να να εχει πολύ χρόνο για τις ίδιες...Εεεε καλά και μετά λέμε δεν μπορούμε να βρούμε αυτό που θέλουμε...

Αφού θέλουμε κάτι που δεν υπάρχει ή είναι υπο εξαφάνιση...οπότε μενουμε μόνοι μας και μετά λέμε ότι μας λείπει η παρέα...Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να συνηθίζουμε και να μην παραπονιόμαστε γιατί πολλά από αυτα τα προκαλούμε εμείς οι ίδιοι.

εμένα δεν με πειράζει να μην είναι αυτοδημιούργητος... κάνω εκπτώσεις αυτήν την εποχή :P

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

νομιζεις δεν ειναι σε συναρτηση τα μεν με τα δε?

ο καθρεφτης μας ειναι παραμορφωμενος γιαυτο δε το αντιλαμβανομαστε...

Μπορεί να βρίσκονται σε συνάρτηση, αλλά όταν πονάς, έχεις προβλήματα πάσης φύσεως, σε έχουν κουράσει οι μέριμνες, σε βυθίζει η καθημερινότητα, είσαι γεμάτος κενά, ξαφνικά ο άνεργος γείτονας, ο ταλαιπωρημένος μετανάστης, η κακοποιημένη μητέρα, η αδικημένη εργάτρια αποτελούν τίτλους στις εφημερίδες και τα δελτία ειδήσεων.

Αν χτυπήσουν αυτά τα προβλήματα και τη δικιά σου πόρτα, τότε θα γίνουν πραγματικά δικά σου.

Εκτός και αν έρθει ξαστεριά στην προσωπική, καθημερινή ζωή του σύγχρονου ανθρώπου και σε μια έκρηξη ανθρωπισμού αναφωνίσει με ευγνωμοσύνη - επιτέλους - 'ναι, ρε! Δεν είμαι και τόσο χάλια! Είμαι ζωντανός, υγιής!'. Αν ταυτόχρονα μ' αυτή τη διαπίστωση κάνει και κάτι, βοηθήσει, συμπαρασταθεί..., τότε ίσως γλιτώσει το χαρακτηρισμό του 'φαρισαίου'...

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

οι δε γυναίκες θέλουν τον άντρα "πολυσκούπα"...να ξέρει τι θέλει, να είναι αυτοδημιούργητος στα 30-35 του, να μένει μόνος του, να βγάζει πολλά λεφτά, να γυμνάζεται πολύ να κάνει δουλείες του σπιτιού και τα ψώνια και να να εχει πολύ χρόνο για τις ίδιες...Εεεε καλά και μετά λέμε δεν μπορούμε να βρούμε αυτό που θέλουμε...

Αφού θέλουμε κάτι που δεν υπάρχει ή είναι υπο εξαφάνιση...οπότε μενουμε μόνοι μας και μετά λέμε ότι μας λείπει η παρέα...Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να συνηθίζουμε και να μην παραπονιόμαστε γιατί πολλά από αυτα τα προκαλούμε εμείς οι ίδιοι.

Πάντως τέτοιοι άντρες υπάρχουν :D Απλά θέλει υπομονή και ψάξιμο :D

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

καλα κρασια...στην υγεια σας!(στο χωριο μου λενε εδω καιγομαστε και το μ.... λουζεται) :antegeia:

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.


×
×
  • Δημιουργία νέας...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.