Ας μαζεψουμε σκεψεις!

[gret]

παιδια ,οποιος θελει να πει το οτιδηποτε ,απτο αναλαφρο εως κατι που τον απασχολει,ειτε γενικα ειτε ειδικα ας το πει εδω!

ολοι εχουμε γενικα προβληματισμους.ας τους μαζεψουμε!

[dr_f]

Ας κάνω την αρχή...

Θα ήθελα να είμαι πιο ανέμελη χωρίς τόσο άγχος...Να νιώθω πως ταιριάζω περισσότερο στο περιβάλλον που βρίσκομαι....Να μη νιώθω τόση μοναξιά. Γιατί άραγε να συμβαίνουν όλα όσα συμβαίνουν...

Σκέφτομαι συνέχεια...και ούτε λύσεις, ούτε απαντήσεις δίνω εύκολα...

[gret]

λιγο πολυ εχω και γω αυτα τα συμπτωματα.ισως τελειωνοντας με τη σχολη να λυτηουν η τουλαχιστον να γινουν πιο ελαφρια...

[meddoc]

λιγο πολυ τελικα ολοι τα ιδια συμπτωματα εχουμε, το ιδιο ελπιζω και 'γω...καλο μας κουραγιο

[tik-tak]

μα τι βάρος ειναι αυτό που κουβαλά ο άνθρωπος ;

το βάρος της καρδιάς, της ψυχής, του νου...

[Sofoula-Sofaki]

Νομίζω πραγματικά, πως δεν μπορώ να σηκώσω άλλους αγνώστους. Αλλους ανθρώπους, που έρχονται στη ζωή σου χωρίς προέλευση, μπαίνουν εξίσου ξένοι, για να βγουν από αυτήν ακόμη περισσότερο απ' ό,τι μπήκαν. Και αυτό είναι πολύ χειρότερο, γιατί, ίσως να μπήκες κάποια στιγμή στον κόπο να τους ξεναγήσεις στα δωμάτια του κόσμου σου, ίσως να τους φιλοξένησες για λίγο μεσα στη ζωή σου, ακόμη και στην ψυχή σου, ή και στο σώμα σου. Και όταν τα εγκαταλείπουν όλα αυτά, νιώθεις μια ερημιά. Δεν ξέρω αν μπορεί να το νιώσει κανείς αυτό, εγώ το νιώθω ίσως παραπάνω, γιατί απέχω υπαρξιακά και πραγματικά από τους οικείους μου, οπότε οι άγνωστοι που γνωρίζω, είναι πολύ σημαντικοί για εμένα.

[ho·mun·cu·li]

βαριεμαι. ψαχνω σωσια να πηγαινει καθε πρωι στο μαθημα αντι για μενα. αμοιβη καλη. συστατικες και δωρεαν χαλαουα. βαρεθηκα να βαριεμαι.

[Citizen]

λιγο πολυ εχω και γω αυτα τα συμπτωματα.ισως τελειωνοντας με τη σχολη να λυτηουν η τουλαχιστον να γινουν πιο ελαφρια...

Αν περιμένετε τελειώνοντας την σχολή να ηρεμήσετε...μάλλον ξεχάστε το. Μετά θα είναι ακόμα χειρότερα...εκτός και αν αλλάξει κάτι πάρα πολύ στην ζωή σας.

[Clemence]

Νομίζω πραγματικά, πως δεν μπορώ να σηκώσω άλλους αγνώστους. Αλλους ανθρώπους, που έρχονται στη ζωή σου χωρίς προέλευση, μπαίνουν εξίσου ξένοι, για να βγουν από αυτήν ακόμη περισσότερο απ' ό,τι μπήκαν. Και αυτό είναι πολύ χειρότερο, γιατί, ίσως να μπήκες κάποια στιγμή στον κόπο να τους ξεναγήσεις στα δωμάτια του κόσμου σου, ίσως να τους φιλοξένησες για λίγο μεσα στη ζωή σου, ακόμη και στην ψυχή σου, ή και στο σώμα σου. Και όταν τα εγκαταλείπουν όλα αυτά, νιώθεις μια ερημιά. Δεν ξέρω αν μπορεί να το νιώσει κανείς αυτό, εγώ το νιώθω ίσως παραπάνω, γιατί απέχω υπαρξιακά και πραγματικά από τους οικείους μου, οπότε οι άγνωστοι που γνωρίζω, είναι πολύ σημαντικοί για εμένα.

Μελαγχόλησα και γυρίζουν συνέχεια στο νου μου αυτά που έγραψες

[pappous]

Νομίζω πραγματικά, πως δεν μπορώ να σηκώσω άλλους αγνώστους. Αλλους ανθρώπους, που έρχονται στη ζωή σου χωρίς προέλευση, μπαίνουν εξίσου ξένοι, για να βγουν από αυτήν ακόμη περισσότερο απ' ό,τι μπήκαν. Και αυτό είναι πολύ χειρότερο, γιατί, ίσως να μπήκες κάποια στιγμή στον κόπο να τους ξεναγήσεις στα δωμάτια του κόσμου σου, ίσως να τους φιλοξένησες για λίγο μεσα στη ζωή σου, ακόμη και στην ψυχή σου, ή και στο σώμα σου. Και όταν τα εγκαταλείπουν όλα αυτά, νιώθεις μια ερημιά. Δεν ξέρω αν μπορεί να το νιώσει κανείς αυτό, εγώ το νιώθω ίσως παραπάνω, γιατί απέχω υπαρξιακά και πραγματικά από τους οικείους μου, οπότε οι άγνωστοι που γνωρίζω, είναι πολύ σημαντικοί για εμένα.

Μελαγχόλησα και γυρίζουν συνέχεια στο νου μου αυτά που έγραψες

θλιμένα λιτή και περιεκτική η Σοφία...

[meddoc]

Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ,ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΙΟΝΙΑ(ΕΜΨΥΧΑ) Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΜΑΣ...Ο ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ, Σ'ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΦΕΥΓΟΥΝ ΑΛΛΟΙ,ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΕΡΜΑΤΙΖΟΥΝ...

ΟΣΟ ΚΑΙ ΘΛΙΒΕΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΝΑ ΜΑΣ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ...ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΑΣ(ΜΟΝΟΠΟΛΗ)

Η ΧΑΡΑ ΦΕΡΝΕΙ ΛΥΠΗ...ΚΑΙ Η ΛΥΠΗ ΧΑΡΑ...

ΑΡΑ ΖΗΣΕ ΤΟ ΤΩΡΑ....ΠΡΙΝ ΓΙΝΕΙ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

[ploutarxos]

το κομπιουτερ ειναι το πιο ηλιθιο μηχανημα που εφευρεθηκε απο τον ανθρωπο...(ασχετος)

[gret]

η ζωη μας εχει γινει τοσο δυσκολη ...

και την εχουμε κανει μονοι μας ετσι.θλιβομαι καθε φορα που ακουω ιστοριες γεροντων.να μας λενε ποσο δυσκολα ηταν τα πραγματα στισ μερες τους απο πλευρας συνθηκων διαβιωσης και παρολαυτα ποσο ομορφα περνουσαν...και μεις σημερα εχουμε τοσα αγαθα,τοσες ευκαιριες και ενα μεγαλο κενο στην ψυχη μας.ενα κενο που δεν ξερουμε πως να το γεμισουμε.δεν ξερουμε πως να επικοινωνησουμε μεταξυ μας,πως να κανουμε σχεσεις ουσιας,πως να κρατησουμε κοντα μας καποιον...

οσο για το παραπανω Post σχετικα με τους ξενους στη ζωη μας,εγω εχω καταληξει στο οτι ο μεγαλυτερος ξενος που εχω γνωρισει ειναι ο ιδιος μου ο εαυτος...μακρι να ηξερα τι θελει για γινει ευτυχισμενος...

καποιοι νομιζανε πως ημουνα μεγαλος κι απο σπουργιτι θα γινομουν αετος...

[olizyz]

και εγώ που ξέρω τι κατάλαβα???

[Athlet force]

Από μικρό παιδί σπάνια άφηνα τα γύρω μου να γίνονται χωρίς να με προβληματίζουν, ένιωθα και ήμουν διαφορετικός από τα παιδιά της ηλικίας μου.

Με έμαθαν να περνώ τα πάντα από κρίση για να γίνω γρανάζι μιας κοινωνικής μηχανής που δεν χρειάζεται ελευθερους....αλλά υποταγμένους !

Κάποτε στα Λυκειακά μου χρόνια διάβασα ένα μικρό βιβλιαράκι "κατασκευή υπηκόων" ούτε και θυμάμαι ποιος το έχει γράψει...θύμαμαι όμως ακόμα το μικρό του μέγεθος και την μεγαλειότητα της αλήθειας του που τότε μου είχε φανει υπερβολική !

Τώρα πλέον 30 χρόνια μετά την απαρχή της τυχαίας μου ύπαρξης και έχοντας κάνει τις επαναστάσεις μου, τις τρέλες μου και τα υπέροχα λάθη μου σε όλους τους τομείς της ζωής μου ξέρω πως αυτή είναι η πραγματικότητα μας

" ο αγώνας να κρατήσουμε το πνεύμα μας ελευθερο και ανυπότακτο ! "

Σπουδες...

Επάγγελμα...

Χρήμα...

Απολαύσεις...

Οικογένεια...

Κοινωνική καταξίωση....

Η εξάδα της " απόλυτης επιτυχίας " τι κόστος έχει τελικά ;;;;;;;;;;;;;;;;

Πόσο ελεύθεροι κι ευχαριστημένοι θα κλίσουμε κάποια στιγμή τον κύκλο της τυχαίας μας ύπαρξης;;;;

Πόσο αξίζει τελικά να έχουμε πετύχει σε όλα αυτά αλλά μέσα μας να νιώσουμε άδειοι την ώρα του τέλους;;;;;

Απαντήσεις, ενστάσεις , διαφωνίες... όλα μπορουν να ισχύουν κι εγώ έχω πολλές !

[gret]

Από μικρό παιδί σπάνια άφηνα τα γύρω μου να γίνονται χωρίς να με προβληματίζουν, ένιωθα και ήμουν διαφορετικός από τα παιδιά της ηλικίας μου.

Με έμαθαν να περνώ τα πάντα από κρίση για να γίνω γρανάζι μιας κοινωνικής μηχανής που δεν χρειάζεται ελευθερους....αλλά υποταγμένους !

Κάποτε στα Λυκειακά μου χρόνια διάβασα ένα μικρό βιβλιαράκι "κατασκευή υπηκόων" ούτε και θυμάμαι ποιος το έχει γράψει...θύμαμαι όμως ακόμα το μικρό του μέγεθος και την μεγαλειότητα της αλήθειας του που τότε μου είχε φανει υπερβολική !

Τώρα πλέον 30 χρόνια μετά την απαρχή της τυχαίας μου ύπαρξης και έχοντας κάνει τις επαναστάσεις μου, τις τρέλες μου και τα υπέροχα λάθη μου σε όλους τους τομείς της ζωής μου ξέρω πως αυτή είναι η πραγματικότητα μας

" ο αγώνας να κρατήσουμε το πνεύμα μας ελευθερο και ανυπότακτο ! "

Σπουδες...

Επάγγελμα...

Χρήμα...

Απολαύσεις...

Οικογένεια...

Κοινωνική καταξίωση....

Η εξάδα της " απόλυτης επιτυχίας " τι κόστος έχει τελικά ;;;;;;;;;;;;;;;;

Πόσο ελεύθεροι κι ευχαριστημένοι θα κλίσουμε κάποια στιγμή τον κύκλο της τυχαίας μας ύπαρξης;;;;

Πόσο αξίζει τελικά να έχουμε πετύχει σε όλα αυτά αλλά μέσα μας να νιώσουμε άδειοι την ώρα του τέλους;;;;;

Απαντήσεις, ενστάσεις , διαφωνίες... όλα μπορουν να ισχύουν κι εγώ έχω πολλές !

συμφωνω μαζι σου οτι αυτη η εξαδα της απολυτης επιτυχιας δε φτανει για νε ιναι κανεις πληρης την ωρα του τελους,ομως τι τελικα χρειαζεται φιλε μου?στο post μου παραπανω ειπα κατι για τους παλιους και παρελειψα κατι σημαντικο:οι ανθρωποι καποτε δε σκεφτονταν τοσο...ακομα και σημερα υπαρχουν ανθρωποι χαλαροι κι ωραιοι που περνανε μια χαρα,απλα και μονο γιατι δεν σκεφτονται και δν προβληματιζονται πολυ.πιστευω πλεον πως ανηκω στην ομαδα εκεινη των ανθρωπων που οτι κι αν εχω,οτι κι αν κανω παντα θα θελω κατι ακομα...εξ ου και το μονιμο κενο...

[valentina667]

πιστευω πλεον πως ανηκω στην ομαδα εκεινη των ανθρωπων που οτι κι αν εχω,οτι κι αν κανω παντα θα θελω κατι ακομα...εξ ου και το μονιμο κενο...

Μήπως θέλεις κάτι συγκεκριμένο, που δεν το έχεις, οπότε όλα όσα έχεις φαίνονται λίγα, δεύτερα, ανεπαρκή;

Μήπως έχασες κάτι συγκεκριμένο και η απώλεια αυτή άφησε ένα κενό, οπότε όλα όσα έχεις φαίνονται λίγα, δεύτερα, ανεπαρκή;

[terinablue]

Ασχετο αλλα το θυμηθηκα πιο πριν. Ειχα παει στο Ωνασειο πριν 5 χρ περιπου για μια βιοψια και ερωτευτηκα εναν τραυματιοφορεα.Ετσι νομιζα τουλαχιστον.Μεχρι που βγηκαμε εκτος νοσοκομειου και εφαγα τρελο ξενερωμα...χαλιας λεμε

Τι φταιει?Αυτη τελικα η ασπρη ποδια τα κανει ολα? Η μηπως η αναισθησια ηταν τοσο ισχυρη που τα εβλεπα ολα ωραια?

[olizyz]

μπορεί να φτέει ότι όταν είσαι ασθενής μεταβάλλεται κάπως η προσωπικότητα σου... εσύ θα λέγαμε ότι είσαι "δραματική" και από τις καλύτερες περιπτώσεις ασθενών...

[terinablue]

Απο ποια αποψη?που ερωτευομαι τα μπαζα?χαχα

[Remy Fincher]

Η μηπως η αναισθησια ηταν τοσο ισχυρη που τα εβλεπα ολα ωραια?

Εγώ πάντως ποντάρω σ' αυτό

[MARIANINI]

Ασχετο αλλα το θυμηθηκα πιο πριν. Ειχα παει στο Ωνασειο πριν 5 χρ περιπου για μια βιοψια και ερωτευτηκα εναν τραυματιοφορεα.Ετσι νομιζα τουλαχιστον.Μεχρι που βγηκαμε εκτος νοσοκομειου και εφαγα τρελο ξενερωμα...χαλιας λεμε

Τι φταιει?Αυτη τελικα η ασπρη ποδια τα κανει ολα? Η μηπως η αναισθησια ηταν τοσο ισχυρη που τα εβλεπα ολα ωραια?

Η εικονίτσα με το αυτοκίνητο έγραψε, έπεσα κατω από τα γέλια.

[terinablue]

Η μηπως η αναισθησια ηταν τοσο ισχυρη που τα εβλεπα ολα ωραια?

Εγώ πάντως ποντάρω σ' αυτό

Σου μιλαω για τρελο μπαζο σε σημειο που αρχιζα να σκεφτομαι μηπως εγινε κανενα λαθος και αντι για βιοψια μου εκαναν αλλαγη εγκεφαλου!

κ φαντασου πως ολο αυτο το επαθα με τοπικη αναισθησια. φανταζεσαι τι θα γινοταν σε περιπτωση ολικης?

δε θελω ουτε να το σκεφτομαι

[Remy Fincher]

κ φαντασου πως ολο αυτο το επαθα με τοπικη αναισθησια. φανταζεσαι τι θα γινοταν σε περιπτωση ολικης?

Σε ολική θα του την έπεφτες κιόλας

[gret]

πιστευω πλεον πως ανηκω στην ομαδα εκεινη των ανθρωπων που οτι κι αν εχω,οτι κι αν κανω παντα θα θελω κατι ακομα...εξ ου και το μονιμο κενο...

Μήπως θέλεις κάτι συγκεκριμένο, που δεν το έχεις, οπότε όλα όσα έχεις φαίνονται λίγα, δεύτερα, ανεπαρκή;

Μήπως έχασες κάτι συγκεκριμένο και η απώλεια αυτή άφησε ένα κενό, οπότε όλα όσα έχεις φαίνονται λίγα, δεύτερα, ανεπαρκή;

λιγο απολα...