Ας μαζεψουμε σκεψεις!

[Clemence]

Ότι κάπου μεταξύ #46 και #47 έχασα το νήμα ...

[Citizen]

Μάλλον αυτό εννοούσε και ο Πλούταρχος ...και έκανε το Ομηρικό σχόλιο

[valentina667]

Ότι κάπου μεταξύ #46 και #47 έχασα το νήμα ...

Μην κολλάς, καλή μου Clemence! Kάπου εκεί άρχισε η 'twilight zone' !

[Sofoula-Sofaki]

Δεν πίστευω σε αυτά που διάβαζω!!...Δεν πίστευω στο "δεν πήγαινε σε σένα",στο "χερι-χερι", δεν πίστευω στο ότι όσα έγραψα εγώ για εμένα και για τη ζωή μου έγιναν η αφορμή, δεν πίστευα πώς αναφορές στο παρελθόν, γίνονται αντικείμενο θεωρητικής ανάλυσης και φιλοσοφικής ιντερνετικής συνδιαλλαγής. Αλλά πιο πολύ δεν πιστεύω στο μπλέξιμο, στο μπέρδεμα, στο άλλα ντάλλα με επιστημονική πατέντα! Και μετά λέτε για μένα!! Ε λοιπόν, εγώ ξέρω πιο καλά από τον καθέναν σας τί θέλω και τί δεν θέλω, και ξέρω και τί ακριβώς είμαι διατεθειμένη να θυσιάσω για να το αποκτήσω. Οι υπόλοιποι εσείς όμως, θα ήταν προτιμότερο, απ'ολα αυτά που γράφατε, το ελάχιστο, πραγματικά το ελάχιστο να κάνατε δικό σας. Η μόνη φράση που ίσως να έχει κάποια δόση αλήθειας...είναι μονάχα η τελευταία.

Συγγνώμη για την τσαντίλα, δεν θα άντεχα όμως!! Και τώρα, επιστρέφω στην ολυμπια ηρεμία μου.

[Cartoonin]

Δεν θα βάλω ατόφιες τις δικές μου σκέψεις,είναι ακόμα νωπές ρωγμές.. Ένα συνοθύλευμα-κολάζ αγαπημένων στίχων από Manic Street Preachers...Για δύο ανθρώπους, 2 πληγές..Η μία από ανεπάρκεια αγάπης, και η άλλη από αγάπη...Η πρώτη εγκαταλείπεται στον χρόνο,για να την σκονισει, η δεύτερη είναι ο ίδιος ο χρόνος,ο πολύτιμος , που πάγωσε σε κάποιες φωτο γραφίες...και σε άφησε χωρίς σημείο αναφοράς, χωρίς τον πιο αγαπημένο σου άνθρωπο, τον άνθρωπο που μεγάλωσες μαζί του τα τελευταία 7 χρόνια.. για το παράπονο, που γίνεται λυγμός, και σε πνίγει κάπου ανάμεσα σε στήθος και αναπνοή...Για μέηλ που συντρίβουν το παρόν, για την απόγνωση, για δάκρυα ανημποριάς.. .Πάλι είπα πολλά και μελλοδραματικά.Ας είναι τα τελευταία..

Empty souls will leave their homes

To find a place where they're alone

Rattling memories and hollow bones

Leaves a taste so bitter and cold

For empty souls will stand alone

Shivering like black-eyed dogs

Waiting to be taken home

Where that is they only know

Exposed to a truth we don't know

Collapsing like the Twin Towers

Falling down like April showers

Colossal endless like a marathon

God knows what makes the comparison

God knows what makes the comparison

For the empty souls

For the empty souls

For empty souls they stand alone

Shivering like black-eyed dogs

Waiting to be taken home

Where that is they only know

Exposed to a truth we don't know

Collapsing like the Twin Towers

Falling down like April showers

Colossal endless like a marathon

God knows what makes the comparison

God knows what makes the comparison

For the empty souls

For the empty souls

Colossal endless like a marathon

God knows what makes the comparison

God knows what makes the comparison

For the empty souls

For the empty souls

When I'm this still you are my life

So at ease in the midnight sky

So at ease in the midnight sky

But my insides will look like war

My insides will look like war

Paralysed except through my thought

So why so sad

You live and you love

So why so sad

Dependent on above

Searching for the dead sea scrollsSo why, so why so sad

My smile as real as a hyena's

Burns an expressway to my skull

Burns an expressway to my skull

But I'll stick myself together again

Spirit so low that I no longer pretend

So why so sadYou live and you love

So why so sad

Dependent on above

Searching for the dead sea scrolls

So why, so why so sad

You have broken through my armour

And I don't have an answer

I love you all the same

I paint the things I want to see here

But it don't come easy

I love you all the same

But you stole the sun from my heart

You stole the sun from my heart

Think I'm lost among the undergrowth

So much so I woke up

I love you all the same

But you stole the sun from my heart

I have got to stop smiling

It gives the wrong impression

I love you all the same

[Citizen]

Δεν πίστευω σε αυτά που διάβαζω!!......δεν πίστευω στο ότι όσα έγραψα εγώ για εμένα και για τη ζωή μου έγιναν η αφορμή, δεν πίστευα πώς αναφορές στο παρελθόν, γίνονται αντικείμενο θεωρητικής ανάλυσης και φιλοσοφικής ιντερνετικής συνδιαλλαγής. Αλλά πιο πολύ δεν πιστεύω στο μπλέξιμο, στο μπέρδεμα, στο άλλα ντάλλα με επιστημονική πατέντα! Και μετά λέτε για μένα!! Ε λοιπόν, εγώ ξέρω πιο καλά από τον καθέναν σας τί θέλω και τί δεν θέλω, και ξέρω και τί ακριβώς είμαι διατεθειμένη να θυσιάσω για να το αποκτήσω. Οι υπόλοιποι εσείς όμως, θα ήταν προτιμότερο, απ'ολα αυτά που γράφατε, το ελάχιστο, πραγματικά το ελάχιστο να κάνατε δικό σας.

Σοφια, δεν θα έπρεπε να εκνευρίζεσαι και να υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου. Για δυο λόγους. Πρώτον, τα σχόλια των άλλων δεν αφορούν εσένα. Δεύτερον, από την στιγμή που μοιράζεσαι κάτι στις σκέψεις πρέπει να περιμένεις ότι θα σχολιαστεί. Δεν θυμάμαι κανέναν εδώ μέσα να είπε ότι οι σκέψεις των άλλων δεν μπορούν να γίνουν θέμα συζήτησης...αυτό ίσχυε σε αλλα site αλλα όχι εδώ. ...δεν καταλαβαίνω που βρήκες το έδαφος να μιλάς για επιστημονικές πατέντες των άλλων...σου έδωσε κανεις την εντύπωση ότι είναι ξερόλας? Aν θες πες μας να μην σχολιάζουμε τις σκέψεις σου από εδώ και πέρα...

[Sofoula-Sofaki]

Ο,τι έμεινε από την σύντομη παραμονή στην ανοιξιάτικη Αθήνα μου, ήταν το άρωμα από τις ανθισμένες λεμονιές. Αυτή η λεπτή αθώα ευωδια από τα λευκά ανθάκια των δέντρων, είναι ό,τι αξίζει και ό,τι επιμένει. Ζούμε και ανθίζουμε, ελπίζοντας στην άνοιξη, περνώντας από βροχερούς χειμώνες και ξερά καλοκαίρια. Και όμως, σε πείσμα των μεγάλων μας κλαδιών, που σφιχταγγαλιάζουν τα μελλούμενα και τη ζωή μας..ώς στα αστέρια, γινόμαστε μεγάλα και σοφά δέντρα, αιωνόβια και πλατιά. Ευχαριστώ, για όλες τις εποχές που μου χαρίζονται ανέξοδα..με δυναμώνουν και με ομορφαίνουν._

[gret]

λοιπον σοφακι μαλλον δε σου αρεσε και τσο εδω τελικα παρολο τον ενθουσιασμο που ειχες αρχικα,πριν ερθεις.τις προαλλες ακουσα μια πολυ σωστη αποψη:η Ελλαδα ειναι η χειροτερη χωρα για να βγαζεις λεφτα,ειναι ομως η καλυτερη για να φας τα λεφτα που εχεις βγαλει καπου αλλου.κοιτα λοιπον να πιασει τοπο η διαμονη σου εκει και να γυρισεις εδω με που λιγοτερες σκοτουρες και θα δεις τι ωραια που θαναι.αν και ορισμενοι ανθρωποι πουθενα δε βρισκουν τη γαληνη που αποζητουν.πουθενα και σε τιποτα,οποτε...

αν θυμαμαι καλα φευγεις αυριο , οποτε καλο ταξιδι και τι αλλα να πω...have fun γενικοτερα...τα λεμε

[γιατρίνα]

http://www.enet.gr/online/online_text/c=11...012132,45193892

Σκέφτομαι ότι της ομορφιάς και της ευτυχίας μέγιστος χορηγός είναι η γνησιότητα των ανθρώπινων σχέσεων και προθέσεων εν τη σχέσει...Παρατηρώντας τούτα τα παιδιά (στο σχόλιο "YEMENH" από τη στήλη Κοσμοθεωρείο..) που με τόση προσήλωση, ευλάβεια κι ευγνωμοσύνη απολαμβάνουν την "προνομιακή'' γι’ αυτά μετοχή σε μια πρωτόγνωρη μορφή ''διασκέδασης", μη δίνοντας σημασία στον χώρο και τον τόπο όπου λαμβάνει χώρα τούτη η μετοχή (κάτι μη φυσικό για έναν Έλληνα μικροαστό, καλή ώρα ...), αισθάνομαι απέραντη ευτυχία καθώς σε άπειρες μικρές γωνιές του κόσμου η ομορφιά και το μεγαλείο αναγνωρίζεται και βιώνεται (συνειδητά ή ασυνειδήτως) στην απλότητα των ουσιαστικά ανθρώπινων στιγμών της ζωής ... Απέραντη η χαρά σαν διαπιστώνεις πως εξακολουθεί ο άνθρωπος να πιστεύει στον άνθρωπο και η ρήση (για να έλθουμε και στα καθ΄ημών) του Πρωταγόρα ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΤΩΝ ΜΕΝ ΟΝΤΩΝ ΩΣ ΕΣΤΙΝ, ΤΩΝ ΔΕ ΟΥΚ ΟΝΤΩΝ ΩΣ ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ, δεν έχει ξεθωριάσει ακόμα εντελώς ...

υ.γ.: Αν και ελλοχεύει ο κίνδυνος να χαρακτηριστεί άστοχη (με την ετυμολογική έννοια του όρου )και γραφική η παρατήρησή μου αυτή, το γεγονός ότι υπάρχουν και θα υπάρχουν συμπεριφορές καθαρές ωσαν αυτές ενός παιδιού στο λαβύρινθο των ανθρωπίνων σχέσεων όπου γης, πιστεύω δικαιώνει την "ου-τοπική" αυτή ματιά στα συμβαίνοντα εν τω κόσμω τούτω, τη σήμερον...Χριστός Ανέστη (εντούτοις) και η σαλότης δεδικαίωται ...

[Citizen]

Είδα την ταινία Lost in Translation....και σκεφτομαι ήταν ολίγον Λαλακία ή όχι?...Τί μας δίδαξε η Copola? Ότι ακόμα και στα 2 χρόνια γάμου μπορεί να είσαι "αλλού"? Ότι οι Ιάπωνες οδηγούν από την σωστή μερία? Ότι μπορείς να θέλεις κάποιον αλλά δεν πάς στο κρεβάτι μαζί του γιατί της "κ@υλωσε" της Copola να μήν πάς?...Ειλικρίνα...δεν κατάλαβα?

[Dr Lecter]

Είδα την ταινία Lost in Translation....και σκεφτομαι ήταν ολίγον Λαλακία ή όχι?...Τί μας δίδαξε η Copola? Ότι ακόμα και στα 2 χρόνια γάμου μπορεί να είσαι "αλλού"? Ότι οι Ιάπωνες οδηγούν από την σωστή μερία? Ότι μπορείς να θέλεις κάποιον αλλά δεν πάς στο κρεβάτι μαζί του γιατί της "κ@υλωσε" της Copola να μήν πάς?...Ειλικρίνα...δεν κατάλαβα?

Ουτε και γω καταλαβα τι εγινε σ'αυτην την ταινια. Η μαλλον καταλαβα οτι δεν εγινε τιποτα. Μεγαλη Λαλακια και παιζει και η εντελως βλαμμενη scarlett που την κανει ακομα χειροτερη. Καλυτερα να επισκεφτω το Αφγανισταν παρα την Ιαπωνια...

[Sofoula-Sofaki]

H ταινία Lost in Translation είναι από τις αγαπημένες μου. Επίσης μια ταινία δεν είναι απαραίτητο να δείχνει ή να διδάσκει κάτι, αρκεί απλά να λέει μια ιστορία, με έναν όμορφο τρόπο. Και η ιστορία αυτη αφορούσε απλά δυο ανθρώπους που βρίσκονται σε έναν ξένο τόπο, και αγαπιούνται, παρά τη διαφορά ηλικίας, παρά το ότι ο καθένας ΄"ανήκει" αλλού. Ερωτεύονται ο ένας τον άλλον, και περνάνε όμορφες στιγμές μαζί. Δεν είναι απαραίτητο όταν ερωτεύεσαι να κάνεις σεξ, ούτε όταν κάνεις σεξ σημαίνει πως είσαι ερωτευμένος-η.

Δεν έχετε ποτέ ακούσει ότι οι μεγαλύτεροι έρωτες είναι οι ανεκπλήρωτοι?.. Ετσι και αυτή η ιστορία, αφορούσε έναν ανεκπλήρωτο έρωτα.

Μου άρεσε πολύ, γιατί ήταν πολύ ποιητική, χωρίς να είναι ούτε δυσνόητη, ούτε να θέλει οπωσδήποτε να πει "κάτι".

Μπράβο στο Σοφάκι!

[Citizen]

Σοφία θα μας τρελάνεις...την ποιητικότητα της ταινίας που την είδες? Ότι αυτή σηκώνεται μπροστά στον άντρα της για να φλερτάρει με κάποιον άσχετο είναι ποητικό? Ότι την παίρνει αυτός αγκαλία όταν κοιμόταν από την έξοδό τους όπως τα παιδία που κοιμούνται στα ταξίδια?

Όσο για ανεκπλήρωτο έρωτα...εδώ προφανώς και ήταν συνειδητή επιλογή να μην κάνουν κατι γιατί ευκαιρίες είχαν πολλές! Άρα μάλλον δεν υπάρχει ανεκπλήρωτος έρωτας...όσο για έρωτα και αυτό δεν είμαι βέβαιος ότι υπήρχε...αν ήταν έτσι ο έρωτας τύφλα να έχει η απλή συμπάθεια!

[gret]

ο καθενας βλεπει ορισμενα πραγματα διαφορετικα αποτι οι υπολοιποι.το οτι εσυ δεν διακρινεις καποια ποιητικοτητα στην ταινια δε σημαινει οτι αυτη δεν εχει.συμφωνω με το σοφακι ως προς το οτι υπαρχει ενας διαχυτος μελαγχολικος ερωτισμος.και φυσικα δεν μπορουμε ολοι να συμφωνουμε.

φιλικα παντα...

[Sofoula-Sofaki]

Ναι! Σε αυτά και σε άλλες τόσες σκηνές!

end scene

..starfish....

έτσι επειδή αγαπάμε να αγαπάμε ό,τι άλλοι μισούν, και λέμε έρωτα ό,τι οι άλλοι αποκαλούν συμπάθεια! Να γουστάρουμε!

ο καθενας βλεπει ορισμενα πραγματα διαφορετικα αποτι οι υπολοιποι.το οτι εσυ δεν διακρινεις καποια ποιητικοτητα στην ταινια δε σημαινει οτι αυτη δεν εχει.συμφωνω με το σοφακι ως προς το οτι υπαρχει ενας διαχυτος μελαγχολικος ερωτισμος.και φυσικα δεν μπορουμε ολοι να συμφωνουμε.

φιλικα παντα...

Ιδού ο σωστός ο Κρητικός ! Γιατί στην Κρήτη ο έρωτας είναι πάντα μελαγχολικός...έτσι?....

[gret]

Ιδού ο σωστός ο Κρητικός ! Γιατί στην Κρήτη ο έρωτας είναι πάντα μελαγχολικός...έτσι?....

οχι για ολους σοφακι!οχι για ολους.και δυστυχως η κρητη σημερα σε οτι αφορα τη νεολαια της εχει κανει τρομερη σροφη προς το τρεντυ και θεωρω οτι εχουμε αρχισει να χανουμε την μπαλα.γενικα παντως αυτη τη γλυκια μελαγχολια του ανεκπληρωτου , θα ελεγα οτι την εχουμε στην παραδοση μας και ειναι διαχυτη σε πολλα κρητικα τραγουδια και μαντιναδες.

[Citizen]

Δηλαδή τώρα εσάς σας άρεσε το προφίλ της κακομαθημένης από την NY που μόλις πήρε πτυχίο παντρεύτηκε κάποιον (που αποδείχτηκε δεν τον ήθελε και τόσο πολύ αφού άρχισε να τον βαριέται σύντομα) και επίσης δεν είχε τι να κάνει στην ζωή της οποτε ακολουθεί τον άντρα της όπου πάει αυτός για δουλειά. Kαι επειδή βαριέται στην ζωή της κοιτάει και τριγύρω για κανένα άλλο μανούλι. Απορώ ταυτιστήκατε και όλας με αυτό το ρολο? Η μήπως σας άρεσε ο τύπος που διαφημίζει στο πρώτο κοίταγμα της νεαράς ότι κάνει ένα ταξίδι διάλειμμα από την γυναικα του? Πολύ θα ήθελα να δω τι θα λέγατε αν ήσασταν h γυναικα του. Η μήπως οι Κρητικοί εννοούν τον ερωτα κάπως έτσι? ...Ευτυχώς που ο Κρητικός ερωτας που βίωσα εγώ δεν ήταν έτσι πάντως.

[MSC]

Ναι! Σε αυτά και σε άλλες τόσες σκηνές!

end scene

..starfish....

έτσι επειδή αγαπάμε να αγαπάμε ό,τι άλλοι μισούν, και λέμε έρωτα ό,τι οι άλλοι αποκαλούν συμπάθεια! Να γουστάρουμε!

[gret]

κοιτα να δεις φιλε μου , δυστυχως δεν ειναι ολοι οι ανθρωποι ικανοποιημενοι με τις ζωες τους τους.για διαφορους λογους ο καθενας.πολλοι απο εμας κανουμε διαφορες επιλογες για διαφορους δικους του λογους ο καθενας.αυτο δε σημαινει οτι ειναι παντα και σωστες.μαλιστα η πιθανοτητα του λαθους ειναι τεραστια .κ παντα υπαρχει καποιος στο προσωπο του οποιου μπορουμε να δουμε καποια απο τα λαθη που καναμε.η ζωη δεν ειναι ευκολη , οι ανθρωποι ειναι πολυπλοκοι οσο δεν παει σημερα και τα πραγματα γενικα ρευστα.ισως πρπει να δεις την ταινια με περισσοτερο σφαιρικη εικονα και ισως τη συλλαβεις καλυερα.

αν παλι οχι δεν ειναι απαραιτητο να εχεουμε ολοι τις ιδιες προτιμησεις και αποψεις και ουτε να αντιλαμβανομαστε και να βιωνουμε με τον ιδιο τροπο τα διαφορα συναισθηματα , ασχετως αν προερχονται απτον ιδιο τοπο (βλ. κρητη).γιαυτο αλλωστε υπαρχει και ο διαλογος , για να τα λεμε αυτα και να μαθαινει ο ενας απο τις διαφορες του με τον αλλο!

φιλικα παντα!

[agomahodas]

πιστεύω για το lost in translation

πέρα από το ότι είναι μια εξαιρετική ταινία΄

κατά κάποιο τρόπο θέλει να δείξει μια άλλη πλευρά του έρωτα.

Αναφέρεται σε δύο σχέσεις που τις πετυχαίνει σε φάση που έχει περάσει

η πρώτη περίοδος του πάθους

και έχουν μπει πλέον στη ρουτίνα της καθημερινότητας της ζωής τους και της σχέσης τους

και οι δύο πρωταγωνιστές έχουν μια μόνιμη σχέση με συντρόφους που αγαπούν

(και ειδικά για την κοπέλα φαίνεται καθαρά πως πρόκειται για το κλισέ "ακολούθησα τον άντρα της ζωής μου")

Η ταινία συνειδητά αρνείται το οποιδήποτε σωματικό στοιχείο μιας σχέσης

και αποκρυσταλλώνει μια σχέση διαφορετική μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών

Σταδιακά αποκτούν τη λεγόμενη από τους ψυχιάτρους "εμπάθεια"

κι ανακαλύπτουν πως μπορεί ο ένας να νιώθει τον άλλον,

πως θα μπορούσαν να ταιριάξουν σε μια κοινή ζωή.

Είναι δηλαδή μια ταινία διαφορετική γι'αυτό και σπάνια.

Δεν είναι μια ιστορία πάθους, αλλά μια συζήτηση πάνω στο "και μετά το πάθος τι?..."

και το τέλος είναι τόσο απλό μα και τόσο ποιητικό και γλαφυρό...

μας απομακρύνει και μας ως θεατές και κρύβει τις αλήθειες των ψιθύρων του Μάρεϋ μες στη βουή του πεζοδρόμου.

πιστεύω πως όποιος το είδε θα έμεινε με μια έκφραση (έστω και μελαγχολικού) χαμόγελου

[gret]

[Sofoula-Sofaki]

Eυτυχώς που υπάρχει και ο Αγκομαχώντας εδώμέσα για να εκφράζονται με ακρίβεια όλα αυτά που οι υπόλοιποι απλά υπαινισσόμαστε! Κατα τ'αλλα, πάλι καλά που κάποιοι έχουν ζήσει και κανάν έρωτα, αλί στους υπόλοιπους εμάς, που πρέπει να αρκεστούμε απλά στις ταινίες ! ! ! !

[Citizen]

κατά κάποιο τρόπο θέλει να δείξει μια άλλη πλευρά του έρωτα.

Δεν κατάλαβα από που και ως που εσείς είδατε ερωτα? Γιατί εγώ αυτό που κατάλαβα από την ταινία είναι ότι δυο άτομα που βαριόντουσαν αφόρητα στην ζωή τους άλληλοσυμπαθήσανε ο ένας τον άλλο...

Επίσης θα ήθελα μια επεξήγηση στο τι είναι "εμπάθεια" στην ψυχιατρική γιατί δεν είμαστε όλοι γιατροί εδώ μέσα

και έχουν μπει πλέον στη ρουτίνα της καθημερινότητας της ζωής τους και της σχέσης τους

και οι δύο πρωταγωνιστές έχουν μια μόνιμη σχέση με συντρόφους που αγαπούν

(και ειδικά για την κοπέλα φαίνεται καθαρά πως πρόκειται για το κλισέ "ακολούθησα τον άντρα της ζωής μου")

Δηλαδή για να σας ρωτήσω κάτι μιας και όλοι συμφωνείτε με αυτό...Αν ερχόταν ο σύντροφος σας και σας έλεγε σε αγαπάω αλλα χτες κοιμήθηκα με έναν άλλον θα λέγατε: "Ναι το ξέρω ότι με ΑΓΑΠAΣ αλλα σε παρακαλώ πολύ μην το ξανακάνεις". Έτσι την εννοείτe εσείς την λέξη αγάπη? Έτσι την δέχεστε εσείς την αγάπη από τους συντρόφους σας? Δεν θα αμφισβητούσατε τον σύντροφο σας ότι σας αγαπάει εάν ξενοπηδουσε?...Η μήπως είναι άλλο πράγμα η αγάπη, άλλο η αφοσίωση και άλλο το sex?

πως θα μπορούσαν να ταιριάξουν σε μια κοινή ζωή.

Και να ταιριάξουν στην ζωή τους...ο 50+ με την 20άρα? Και μάλιστα η 20άρα που έχει και όλας βαρεθεί τον δικό τhς εντός 2 χρονων? παρομοίως θα βαριόταν και τον 50+ και μάλιστα ακόμα πιο γρήγορα κατά την γνώμη μου πάντα.

[agomahodas]

citizen (για αρχή αν ισχύει όντως πως είσαι Αγγλία να ξέρεις πως ζηλεύω)

Εμπάθεια είναι μια λέξη που χρησιμοποίησαν οι ξένοι αγνοώντας την έννοια που της αποδίδουμε εδώ

και οι ψυχίατροι την ξαναπήραν για να περιγράψουν μια έννοια που είναι προϋπόθεσή για τη δουλειά τους

δηλαδή το να μπορείς να νιώσεις κι όχι απλά να καταλάβεις το συναίσθημα του άλλου.

(δηλαδή η αντίληψη να έχει και μια μορφή εμπειρίας, δραματοποίησης, "μπαίνω για λίγο στο συναίσθημα του άλλου"

για να τον καταλάβω.)

όσο για τον έρωτα, αναφέρομαι στο μη σωματικό κομμάτι, αυτό του "μου αρέσει να βρίσκομαι με αυτόν τον άνθρωπο"

στη δεύτερή σου παρατήρηση, το σημαντικό είναι πως οι δύο πρωταγωνιστές δεν κάνουν σεξ παρότι βρίσκονται στο ίδιο κρεβάτι

(ειλικρινά αν μου το ανέφερε η κοπέλα μου αυτό θα σκεφτόμουν πως κάτι δεν πάει καλά με μένα - αφού βέβαια την έσφαζα στο γόνα....)

στο τελευταίο περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, πάντως δεν πιστεύω πως είχε σκοπό να εστιάσει στη διαφορά ηλικίας η ταινία

πιστεύω πως πέρα από γενικούς κανόνες αντικειμενικούς που κάνουν μια ταινία ωραία (καλή φωτογραφία, καλό μοντάζ κτλ)

το πόσο μέσα του θα την βάλει ο καθένας μας έχει να κάνει και με το ποια μυνήματα διαλέγει να πάρει από μια καλή ταινία

Αυτό είναι που θα κάνει τον ένα να πει "εντάξει , καλό ήταν" και τον άλλο να την λέει αριστούργημα.

πχ λατρεύω τη Μπλε ταινία, και όλοι μου λέγαν πως η Κόκκινη ήταν καλύτερη, αλλά δε μου είπε κάτι ιδιαίτερο προσωπικά

το ίδιο με τα 21γραμμάρια σε σχέση με την πιο εντυπωσιακή Βαβέλ (που μόνο αποσπασματικά με εντυπωσίασε)

Αν κάτι πάντως έχει το "Lost in translation" που το κάνει να ξεχωρίζει είναι ότι ξεφεύγει από το κλισέ

και μιλά για το ακριβώς αντίθετο από το μοιραίο πάθος, μιλά πιστεύω για την έλλειψη επικοινωνίας σε μια σχέση

και δείχνει το κομμάτι της συμβίωσης, που είναι σαφώς πιο άχρωμο από αυτό του πάθους,

δε φωνάζει, αλλά λειτουργεί σιωπηλά τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας.

Έχεις κάθε δίκιο να μη σε εντυπωσιάζει η ταινία, γιατί απλά να μη σε άγγιξε αισθητικά η ταινία

ή να μη βρίσκεται σε αντιστοιχία με τις δικές σου απόψεις

Αλλά γι'αυτό υπάρχει και η τέχνη, για να μας κάνει να διαλεγόμαστε

χμμμ. αν μπορείς δες μια καταπληκτική ταινία (αγγλική κι αγαπημένη) τη "Σαρκική εξάρτηση" (ελληνική απόδοση)

πιστεύω θα σε φέρει στον αντίποδα αυτών που συζητάμε παραπάνω

αλλά δίνει και μια ωραία άποψη για το μεγάλο μας άγνωστο, τη γυναίκα

[Sofoula-Sofaki]

χμμμ. αν μπορείς δες μια καταπληκτική ταινία (αγγλική κι αγαπημένη) τη "Σαρκική εξάρτηση" (ελληνική απόδοση)

πιστεύω θα σε φέρει στον αντίποδα αυτών που συζητάμε παραπάνω

αλλά δίνει και μια ωραία άποψη για το μεγάλο μας άγνωστο, τη γυναίκα

Kαλά αν ο citizen δει την "σαρκική εξάρτηση" και τη θεωρήσει "καταπληκτική" ταινία όπως εσύ, εγώ θα σκίσω ένα-ένα όλα τα διπλώματα που δεν έχω! ! Συμπληρωματικά, ας αναφέρω και το "μια πορνογραφική σχέση" που εγώ θεώρησα πολύ ανώτερη ταινία σε σχέση με την σαρκική εξάρτηση, και πολύ πιο straight to the point! Ποια η γνώμη σου επ' αυτού Αγκομαχώντας?