Ειδικότητα στην Μεγάλη Βρετανία

[Devil Hunter]

μπορείτε να με πληροφορήσετε αν κάποιος ξέρει για τα παρακάτω μια που όλοι ψαχνόμαστε: τι είδους referees χρειάζονται στις αιτήσεις? οι Έλληνες κατά πόσο γίνονται δεκτοί ή χρειάζεται πρώτα να περάσεις από trust SHO ή κάποιο clinical attachment για να πάρεις british references. Όπωs φαίνεται με τα Fyears η διαδικασία γίνεται πιο seamless για τους UK graduates οπότε ενας non-UK graduate θα εισαγεται via competition μάλλον στο F2year. Σχετικά με τον ανταγωνισμό τόσο για SHO όσο και για SpR ξέρει κανείς από πρώτο χέρι τι παίζει?. έχω ακούσει ότι μερικές φορές το shortlisting μπορεί να γίνει και τυχαία λόγω των πολλών αιτήσεων!

[Gus]

Να προσθέσω και εγώ την εμπειρία μου από το North East όπου βρέθηκα για περίπου 6 μήνες (μόλις επέστρεψα):

Καταρχάς να πω ότι μπήκα και βγήκα από ελληνικό πανεπιστήμιο και δεν είχα καθόλου εργασιακή εμπειρία πριν από την Αγγλία (ούτε αγροτικό). Αρχικά έκανα από Ελλάδα αιτήσεις, από τις οποίες καμία δεν έγινε short listed ώστε να με φωνάξουν για συνέντευξη. Μετά έκανα clinical attachment (όχι observer) και locum στο North East England PRHO και SHO (medicine δηλ γενική παθολογία). Όσο ήμουν εκεί εξακολουθούσα να κάνω αιτήσεις από τις οποίες καμία πάλι δεν έγινε short listed.

Από αυτά που είδα έχω να πω:

- το να βρεις μόνιμη εκπαιδευτική θέση είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο και απ’ ότι φαίνεται πρέπει να έχεις κάνει περίπου ένα χρόνο ή και περισσότερο locum posts ή μη εκπαιδευτικιές θέσεις (Trust Doctor ή Clinical Fellow – δεν έχει καμία σχέση με το αμερικάνικο fellowship δηλ δεν κάνεις έρευνα αλλά τη λάντζα όπως και οι SHO)

- το να βρεις locum είναι σχετικά εύκολο είτε μέσω locum agency eg MEDACS είτε απευθείας στο Personnel Department νοσοκομείων, αρκεί να έχεις κάνει clinical attachment για να ξέρεις πως λειτουργεί το NHS (πως γράφεις εξετάσεις, φάρμακα, που είναι το ακτινολογικό... ). Για το ότι πρέπει να ξέρεις πολύ καλά Αγγλικά και όχι μισόλογα δεν το συξητάμε κάν.

- οι θέσεις του foundation είναι όντως reserved για τους φοιτητές των αγγλικών πανεπιστημίων της κάθε περιοχής, αφού όλα τα νοσοκομεία της κάθε περιοχής έχουν ένα τέτοιο συμβόλαιο με την ιατρική σχολή της περιοχής. Αυτό σημαίνει ότι δεν προτιμούνται οι άγγλοι γενικά και αόριστα, αλλά οι απόφοιτοι του πανεπιστημίου της περιοχής. Αυτό μπορεί να μην φαίνεται πουθενά γραμμένο, αλλά ισχύει.

- references θα πρέπει να είναι άγγλοι και μάλιστα γνωστοί δηλ είναι καλό να είναι μέλη ΔΕΠ! References είναι απαραίτητα ακόμα και για να βρεις locum.

Απ’ ότι φαίνεται μόνιμη εκπαιδευτική θέση στην αγγλία είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί σήμερα, αλλά εάν δεν έχεις τι άλλο να κάνεις περιμένοντας, αντί να κάνεις δουλειές του ποδαριού στην ελλάδα με 400 Ε μπορείς να κάνεις locum στην αγγλία. Ο μισθός (αλλά και κούραση) είναι πολύ καλός και κερδίσεις μια πολύ καλή κλινική εμπειρία, η οποία λογικά κάποια στιγμή θα είναι αρκετή για να βρεις κάποια μόνιμη (μάλλον μη εκπαιδευτική) θέση.

Η άλλη επιλογή που βλέπω να υπάρχει (εκτός από το να κάθεσαι και να μην κάνεις τίποτα) είναι το USMLE. Για χειρουργικές βέβαια ειδικότητες και αυτό είναι προβληματικό αφού τα πράγματα στην αμερική είναι πολύ δύσκολα (για χειρουργικές ειδικότητες πλην ίσως της γενικής χειρουργικής).

Όσο για τη Σουηδία δεν ξέρω και πολλά πλην του ότι οι θέσεις προκηρύσσονται στα σουηδικά και εγώ καλώς ή κακώς δεν μιλάω τη γλώσσα.

Το ξέρω ότι κούρασα αλλά νομίζω ότι μόνο με εμπειρίες ανθρώπων που έχουν βρεθεί πρόσφατα στην αγγλία μπορεί κανείς να έχει μια ολοκληρωμένη άποψη. Ενδεχομένως εάν ήξερα από την αρχή ακριβώς αυτά που ξέρω τώρα να μην πήγαινα ποτέ στην αγγλία, αν και πρέπει να ξαναπώ ότι οι δουλειές (locum) που έκανα εκεί είχαν πολύ μεγάλη αξία για εμένα ως κλινική εμπειρία

[Medicus Chirurgus]

Πολύ ωραίο και χρήσιμο post.

Εκτίμησα ιδιαίτερα τον ζυγιασμένο χαρακτήρα του καθώς επισημαίνεις τα άσχημα χωρίς όμως να ξεχνάς τα καλά.

Η Βρετανία πάντως είναι ακόμα για τους περισσότερούς μας η μοναδική λύση (εκτός αν μιλάς Γερμανικά ή Σουηδικά και θες να δοκιμάσεις στα αντίστοιχα μέρη) έστω και μ'αυτά τα προβλήματα.

[Devil Hunter]

Πραγματικά διαφωτιστικό το ποστ του Gus. Η πορεία επομένως που μπορεί να ακολουθήσει κάποιος σε θεωρητικό πάντα επίπεδο για μια ειδικότητα π.χ. χειρουργικής είναι : πλήρης εγγραφή στο GMC , κάποια συμμετοχή σε induction programme για το ανάλογο certificate, clinical attachments (ενδεχομένως πληρώνοντας) για τα ανάλογα references, συμμετοχή σε εξετάσεις που δεν χρειάζονται έναρξη του basis surgical training π.χ. part 1 του Intercollegiate MRCS ή παρακολούθηση μαθημάτων όπως basic surgical skils, ATLS etc., καλό CV με publications και medical audits, ενώ τώρα με τα foundations years εισάγονται νέες εξετάσεις που θα αξιολογούν τους SHO και αναλόγως θα τους κατατάσσουν. Και ύστερα από αρκετά από ότι φαίνεται locum post ή LAS (τα οποία βέβαια έχουν καλύτερα λεφτά γιατί πληρώνεσαι με την ώρα) ή trust SHO (μη εκπαιδευτικά πόστα) ίσως καταφέρεις να βρεις κάποια approved from the dean post και να συνεχίσεις με τα υπόλοιπα part του MRCS (βέβαια με τα foundations πιστέυουν ότι θα εξαλειφθούν τα πολλές φορές manipulative trust SHO post.) Εν συνεχεία αφού περάσεις για 2-5 χρόνια σε αυτά με την προυποθεση ότι παράλληλα συμμετέχεις ενεργά σε audits θα ήταν καλό να αρχίσεις και κάποιο ανώτερο πτυχίο πχ master of surgery (MS) ή Μsc ή PhD ( το πότε ακριβώς δηλ αμέσως μετά το πτυχίο ιατρικής ή μετά από κάποια κλινικά χρόνια είναι ένα αλλο δίλλημα). Και αφού συνεχίσεις με senior SHO posts ή locum for service(LAS) ή locum for training(LAT) που αναγνωρίζονται κιόλας ή ως clinical fellow ή όπως αυτά λέγονται έρχεται η μεγάλη στιγμή που ίσως, ενδεχομένως έχεις κάποιες βάσιμες πιθανότητες να γίνεις SpR στην ειδικότητα που θέλεις. Εννοείται βέβαια ότι η ειδικότητα που έχεις εξαρχής επιλέξει είναι προσβασιμη από non-UK graduates και προσπαθείς να βρεις περιοχες που υπάρχουν θέσεις. Ετσι η ορθοπαιδική ή γυναικολογία θεωρούνται κορεσμένες ειδικότητες ενώ στη νευροχειρουργική που είναι μικρή ειδικότητα (προσφέρονται κάθε χρόνο λίγες θέσεις) ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος. Βέβαια σε όλα αυτά δεν συνυπολογίστηκε η ποιότητα ζωής που είναι εντελώς διαφορετική από την ελληνική. ΩΡΑΙΑ.

όλα τα παραπάνω βέβαια χωρίς να έχω καμία first-hand experience οπότε μπορεί τα πράγματα να είναι χειρότερα!!!!

[Medicus Chirurgus]

Διορθώστε με αν κάνω λάθος, μα απ'αυτά που είπε ο Gus (με την προσωπική εμπειρία), ο Devil Hunter (με την έμμεση αλλά καλά ενημερωμένη), και τη δική μου (έμμεση απ'τον αδερφό μου και προσωπικές «ψακτικές») καταλαβαίνω πως η Βρετανία γενικότερα έχει πολύ λάντζα και τρέξιμο με αυτά τα attachments αλλά αν κάποιος είναι σκυλιασμένος όσο περνάει ο καιρός (και γεμίζει το CV του) ανεβάζει σημαντικά τις πιθανότητες να αποκτήσει πρόσβαση σε μία πολυπόθητη SHO θέση και, γιατί όχι, και σε μία SpR.

Ε ρε παιδιά να πώ κάτι; Απ'το να βαράω μύγες στην Ελλάδα προτιμώ να κάνω τον Βέγγο στη Βρετανία και να μαθαίνω και να πληρώνομαι. Έτσι κι αλλιώς και με τον ένα και με τον άλλο τρόπο τουλάχιστον τρώγεται χρόνος απ'την αναμονή.

Κάνω λάθος;

[nickpekos]

Πραγματικά διαφωτιστικό το ποστ του Gus. Η πορεία επομένως που μπορεί να ακολουθήσει κάποιος σε θεωρητικό πάντα επίπεδο για μια ειδικότητα π.χ. χειρουργικής είναι : πλήρης εγγραφή στο GMC , κάποια συμμετοχή σε induction programme για το ανάλογο certificate, clinical attachments (ενδεχομένως πληρώνοντας) για τα ανάλογα references, συμμετοχή σε εξετάσεις που δεν χρειάζονται έναρξη του basis surgical training π.χ. part 1 του Intercollegiate MRCS ή παρακολούθηση μαθημάτων όπως basic surgical skils, ATLS etc., καλό CV με publications και medical audits, ενώ τώρα με τα foundations years εισάγονται νέες εξετάσεις που θα αξιολογούν τους SHO και αναλόγως θα τους κατατάσσουν. Και ύστερα από αρκετά από ότι φαίνεται locum post ή LAS (τα οποία βέβαια έχουν καλύτερα λεφτά γιατί πληρώνεσαι με την ώρα) ή trust SHO (μη εκπαιδευτικά πόστα) ίσως καταφέρεις να βρεις κάποια approved from the dean post και να συνεχίσεις με τα υπόλοιπα part του MRCS (βέβαια με τα foundations πιστέυουν ότι θα εξαλειφθούν τα πολλές φορές manipulative trust SHO post.) Εν συνεχεία αφού περάσεις για 2-5 χρόνια σε αυτά με την προυποθεση ότι παράλληλα συμμετέχεις ενεργά σε audits θα ήταν καλό να αρχίσεις και κάποιο ανώτερο πτυχίο πχ master of surgery (MS) ή Μsc ή PhD ( το πότε ακριβώς δηλ αμέσως μετά το πτυχίο ιατρικής ή μετά από κάποια κλινικά χρόνια είναι ένα αλλο δίλλημα). Και αφού συνεχίσεις με senior SHO posts ή locum for service(LAS) ή locum for training(LAT) που αναγνωρίζονται κιόλας ή ως clinical fellow ή όπως αυτά λέγονται έρχεται η μεγάλη στιγμή που ίσως, ενδεχομένως έχεις κάποιες βάσιμες πιθανότητες να γίνεις SpR στην ειδικότητα που θέλεις. Εννοείται βέβαια ότι η ειδικότητα που έχεις εξαρχής επιλέξει είναι προσβασιμη από non-UK graduates και προσπαθείς να βρεις περιοχες που υπάρχουν θέσεις. Ετσι η ορθοπαιδική ή γυναικολογία θεωρούνται κορεσμένες ειδικότητες ενώ στη νευροχειρουργική που είναι μικρή ειδικότητα (προσφέρονται κάθε χρόνο λίγες θέσεις) ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος. Βέβαια σε όλα αυτά δεν συνυπολογίστηκε η ποιότητα ζωής που είναι εντελώς διαφορετική από την ελληνική. ΩΡΑΙΑ.

όλα τα παραπάνω βέβαια χωρίς να έχω καμία first-hand experience οπότε μπορεί τα πράγματα να είναι χειρότερα!!!!

←

κάπως έτσι τα έχω αντιληφθεί και γω τα πράγματα... εντάξει να πάμε έξω για ειδικότητα, αλλά να γυρίσουμε να τη χαρούμε και λίγο... άμα είναι να φάμε 15 χρόνια και αν τα καταφέρουμε.....

κάπως έτσι τείνω να αποκλείσω τη μ. βρετανία, τουλάχιστον για εξ'ολοκλήρου ειδικότητα εκεί...

αν είναι έτσι, καλύτερα Αμερική... τουλάχιστον κάνεις την προσπάθεια σου 1 χρόνο, αν μπεις 7 χρονάκια μάξιμουμ και τέλος και από το αμέρικα, αν δε μπεις... αμήν... που είπε και ο πάπας πριν πεθάνει...

[Medicus Chirurgus]

αμήν... που είπε και ο πάπας πριν πεθάνει...

←

ΟΤ: Την Κυριακή κόντεψα να σπάσω την τηλεόραση. Είχαν reti unificati και δείχναν σ'όλα τα κανάλια που πιάνω (RAI1, RAI2, RAI3, Rete4, Canale5, Italia1, La7) τη λειτουργία! Έλεος!!

Τροποποιήθηκε 4 Απριλίου 2005 από Prof.Wizard

[usmeds]

κάπως έτσι τα έχω αντιληφθεί και γω τα πράγματα... εντάξει να πάμε έξω για ειδικότητα, αλλά να γυρίσουμε να τη χαρούμε και λίγο... άμα είναι να φάμε 15 χρόνια και αν τα καταφέρουμε.....

Το να πάει κάποιος έξω για ειδικότητα και μετά να γυρίσει πίσω το βρίσκω πολύ δύσκολο.

Καλομαθαίνει κανείς, από πολλές απόψεις. Επιστημονικά, τεχνολογικά, οικονομικά.

Καλός ο ήλιος και η θάλασσα αλλά μόνο για διακοπές.

κάπως έτσι τείνω να αποκλείσω τη μ. βρετανία, τουλάχιστον για εξ'ολοκλήρου ειδικότητα εκεί...

αν είναι έτσι, καλύτερα Αμερική... τουλάχιστον κάνεις την προσπάθεια σου 1 χρόνο, αν μπεις 7 χρονάκια μάξιμουμ και τέλος και από το αμέρικα, αν δε μπεις... αμήν... που είπε και ο πάπας πριν πεθάνει...

Συμφωνώ. Δεν χωρά αμφιβολία πως από “Job Security” στην Αμερική είναι σίγουρα καλύτερα. Δεν πρέπει κάθε λίγο και λιγάκι να αλλάζεις νοσοκομεία.

Πάντως ξέρω αρκετά παιδιά που δεν μπόρεσαν να πάνε Αμερική και έχουν βολευτεί μια χαρά στην Αγγλία.

Σίγουρα είναι πολύ καλύτερα από όσους κάνουνε ή περιμένουν να κάνουνε ειδικότητα στην μαμά πατρίδα

Τροποποιήθηκε 4 Απριλίου 2005 από usmeds

[The Healer]

Για συνέχιση ειδικότητας στην Αγγλία ξέρετε τι παίζει;Δηλαδή αν αν έχω ας πούμε 2 χρόνια παθολογίας στην Ελλάδα και αγροτικό μετά από ποιό σημείο μπορώ να συνεχίσω στην Αγγλία για καρδιολογία;Αν έχω τελειώσει γενική χειρουργική στην Ελλάδα μπορώ να πάω να ζητήσω θέση ειδικευόμενου για ουρολογία στην Αγγλία και από ποιό σημείο;

[Medicus Chirurgus]

Το SHO δεν το γλιτώνεις σε καμία περίπτωση (με βάση το παλιό σύστημα). Τώρα με το καινούργιο foundation system δεν ξέρω ακριβώς.

[The Healer]

Thanx, mate! Το πιάσαμε το υπονοούμενο...άλλη μια φορά ειδικότητα απόλα χωρίς κρεμμύδι δηλαδή....

[nickpekos]

για να πάρεις ειδικότητα από αγγλία, ένα χαρτάκι που λέγεται CCST (certificate of completion of specialist training), πρέπει να έχεις κάνεις όλα τα χρόνια του SpR (specialist registrar) εκεί και στο τέλος ή προς το τέλος να δώσεις εξετάσεις (FRCS intercollegiate specialty examination)... όταν ξεκινάς σε συτή τη βαθμίδα σου παραχωρείται NTN (national training number) και καθορίζεται η ημερομηνία απόκτησης CCST...

για να διεκδικήσεις θέση SpR και ταυτόχρονα ΝΤΝ μάλλον δε φτάνει ο ένας χρόνος χειρουργική στην ελλάδα... και αυτό γιατί το BST (basic surgical training) [βαθμός SHO] είναι προαπαιτούμενο και διαρκεί τουλάχιστον 2 χρόνια, κατά τα οποία πρέπει να κάνεις κάποια υποχρεωτικά και κάποια επιλογής εξάμηνα (όχι πχ. 4 εξάμηνα χειρουργικής)***, να έχεις κάνει κάποια συγκεκριμένα courses και στο τέλος να δώσεις και να περάσεις εξετάσεις (MRCS)... αφού τα κάνεις όλα αυτά παίρνεις το CCBST (certificate of completion of basic surgical training), που είναι pre-requisite για το βαθμό του SpR...

*** During their training [bST] applicants must have trained in at least four separate surgical specialties. A list of suitable specialties follows, although this is not exhaustive:

* cardiothoracic surgery

* general surgery

* neurosurgery

* oral and maxillofacial surgery

* otolaryngology

* paediatric surgery

* plastic surgery

* trauma and orthopaedics

* urology

Posts in the following specialties approved by the appropriate royal college or Faculty may be included:

* Posts in gynaecology (but not those combined with obstetrics) recognised by The Royal College of Obstetricians and Gynaecologists for the MRCOG Diploma.

* Posts in intensive therapy recognised by The Royal Colleges of Physicians or by The Royal College of Anaesthetists.

* Posts in oral and maxillofacial surgery (which may be undertaken after dental but before medical qualification), recognised by the Faculty of Dental Surgery, of one of the surgical royal colleges of the United Kingdom and Ireland.

* Posts in ophthalmology recognised by the Royal College of Ophthalmologists.

* Posts in accident and emergency/emergency medicine recognised by the Faculty of Accident and Emergency Medicine.

The above training may be completed in any order. No more than six months (and a minimum of three months) should have been spent in one specialty. (Six months in a sub-specialty of general surgery or orthopaedics may be included provided it is recognised by one of the four surgical royal colleges listed above.)

τέλος το μόνο pre-requisite για το BST είναι η full registration στον GMC...

αυτό το τελευταίο το λέω για να καταλάβετε ότι εδώ πιο πάνω μιλάω για pre-requisites, τα οποία ούτε κατά διάνοια δε σας εξασφαλίζουν θέση... δεν αρκούν Μ-Ε Τ-Ι-Π-Ο-Τ-Α...

απλά είναι το μίνιμουμ curriculum ώστε ο οργανισμός που δίνει το χαρτάκι της ειδικότητας να σας το δώσει...

τα παραπάνω steps, ΔΕ ΦΤΑΝΟΥΝ, είναι απλά οι ελάχιστες θεωρητικές απαιτήσεις ώστε στην αγγλία να θεωρηθείς ειδικευμένος... αν αποφασίσετε να κάνετε ειδικότητα στην αγγλία, θα φάτε σίγουρα περισσότερα χρόνια, και στο βαθμό του SHO, και περνώντας από ενδιάμεσες βαθμίδες μεταξύ SHO καιSpR, θα πρέπει πιθανότατα να δουλέψετε και ως Registrar... [δείτε και παραπάνω ποστς]

από εκεί και πέρα να αναγνωρίσεις τον ένα χρόνο χειρουργικής είναι εφικτό νομίζω, αλλά δε γνωρίζω τις διαδικασίες και τις δυσκολίες... αλλά , όπως είπε και ο προφ, χρόνο στο βαθμό του SHO δεν τον γλυτώνεις...

υγ: τώρα με τα foundation τα πράγματα λιγότερο ή περισσότερο θα αλλάξουν, αλλά προς το παρόν είναι ακόμα λίγο μπέρδεμα και δεν τα έχω αποκωδικοποιήσει εντελώς... οι βασικές γραμμές πλεύσης πάντως είναι περίπου οι ίδιες... παραπάνω έχω γράψει για τα foundation...

υγ2: τα παραπάνω ισχύουν σίγουρα για τις χειρουργικές ειδικότητες, παρ'όλα αυτά και για τις παθολογικές το concept είναι το ίδιο...

αυτάάάάάάά

[The Healer]

Κατατοπιστικότατος και αναλυτικότατος....Grazie!

[marijuana]

φυσικα αν υπηρχαν εξετασεις για ειδικοτητα ο παραπανω γριφος θα ηταν περιττος

αλλα οποιος δεν εχει μυαλο τρεχει σαν τον Βεγγο

το παρακατω το αφιερωνω στους οπαδους του Βεγγου

- οι θέσεις του foundation είναι όντως reserved για τους φοιτητές των αγγλικών πανεπιστημίων της κάθε περιοχής, αφού όλα τα νοσοκομεία της κάθε περιοχής έχουν ένα τέτοιο συμβόλαιο με την ιατρική σχολή της περιοχής. Αυτό σημαίνει ότι δεν προτιμούνται οι άγγλοι γενικά και αόριστα, αλλά οι απόφοιτοι του πανεπιστημίου της περιοχής. Αυτό μπορεί να μην φαίνεται πουθενά γραμμένο, αλλά ισχύει.

[Medicus Chirurgus]

φυσικα αν υπηρχαν εξετασεις για ειδικοτητα ο παραπανω γριφος θα ηταν περιττος

Yep

αλλα οποιος δεν εχει μυαλο τρεχει σαν τον Βεγγο

Καλύτερα έτσι παρά να το «καίω» με εξυπνάδες.

το παρακατω το αφιερωνω στους οπαδους του Βεγγου

←

Μπράβο. Ερχόμαστε πάλι σ'αυτό που είπαμε. Άγραφος νόμος ίσον ανύπαρκτος νόμος. Βέβαια εσύ εδώ κωλώνεις στην έδρα σου με μένα να συναγωνιστείς, θα συναγωνιζόσουν με τους Άγγλους;

Μάθε αγγλικά, κάνε τη λάντζα όπως όλοι και θα έρθει και η σειρά σου. Δόξα τω Θεό η Βρετανία φημίζεται για την αξιοκρατία της.

Βέγγος Θεός.

[lostinterest]

Βρε παιδιά επειδή τώρα μπερδεύτηκα:

Για τα 2 πρώτα χρόνια του Sho, οι θέσεις ως locum, clinical attachement αναγνωρίζονται;

Αν όχι τότε ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ?

Και κάτι άλλο: στο σιτε bmj ==> careers εχει και επιλογή Clinical Fellow... Aυτό πάλι τι είναι?

[Medicus Chirurgus]

- οι θέσεις του foundation είναι όντως reserved για τους φοιτητές των αγγλικών πανεπιστημίων της κάθε περιοχής, αφού όλα τα νοσοκομεία της κάθε περιοχής έχουν ένα τέτοιο συμβόλαιο με την ιατρική σχολή της περιοχής. Αυτό σημαίνει ότι δεν προτιμούνται οι άγγλοι γενικά και αόριστα, αλλά οι απόφοιτοι του πανεπιστημίου της περιοχής. Αυτό μπορεί να μην φαίνεται πουθενά γραμμένο, αλλά ισχύει.

ΟΚ, αυτό κλαίει για μία εξήγηση. Έτσι όπως το λέει ο Gus είναι βάση της ίδιας σκέψης που έχουν οι φοιτητές εδώ στην Ελλάδα που πιστεύουν (σωστά ή λανθασμένα) πως πρέπει να έχουν προτεραιότητα στην ειδικότητα επειδή θεωρούν ότι είναι η «φυσική συνέχεια» των σπουδών τους και η «επένδυση» της πατρίδας τους.

Το κάθε πανεπιστήμιο στη Βρετανία συνεργάζεται με ένα NHS Trust. Τί εννοώ;

πχ το UCL συνεργάζεται με τo UCLH Trust, το Imperial με το Hammersmith Hospital Trust και ούτω καθεξής.

Τώρα, εκτός αν μου φέρετε να το δω με τα ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ότι υπάρχει νομοθεσία που να λέει πως οι θέσεις γίνονται reserved για τους απόφοιτους του εκάστοτε πανεπιστημίου-trust, εγώ δεν εξηγώ την χαμηλή απορρόφηση των Ελλήνων επειδή μένουν λίγες θέσεις κενές.

Η σχέση μιας ιατρικής σχολής με τα NHS Trusts στη Βρετανία είναι μια σχέση αμοιβαίου κέρδους αλλά ως ένα σημείο. Μετά από μια σύμβαση το Trust έχει υποχρέωση να προσφέρει τους χώρους του νοσοκομείου του ως χώρους εκπαίδευσης και έρευνας για τους φοιτητές, ειδικευόμενους ή καθηγητές και η Σχολή δίνει στο Trust κύρος και υπηρεσίες πανεπιστημιακής κλινικής.

Απ'τη στιγμή που ένας φοιτητής (Αγγλάκι) τελειώσει το πανεπιστήμιο δεν ανήκει πλέον οργανικά στο πανεπιστήμιο που σπούδασε, οπότε παύει και η ιδιαίτερη (προνομιούχα ή ευεργετική) σχέση και με το Trust. Όσο κι αν διάβασα το pdf για το Foundation system δεν είδα πουθενά το Trust να είναι υποχρεωμένο να δώσει θέσεις επαγγελματικής-μετεκπαιδευτικής αποκατάστασης στους απόφοιτους ιατρούς του πανεπιστημίου που συνεργάζεται... και μου φαίνεται και λογικό μιας που μιλάμε για θέσεις με πληρωμή!!

Μέχρι να μου βρείτε λοιπόν καθαρά το σημείο που λέει ότι οι θέσεις είναι επίσημα και δια νόμου reserved για Βρετανούς, επιτρέψτε μου να έχω ακόμα ελπίδες για Αγγλία... ιδιαίτερα όταν δεν έχω πρόβλημα με τη λάντζα προς απόκτηση επαγγελματικής εμπειρίας.

Αα, και μόλις το βρείτε κάνουμε όλοι μαζί μια καταγγελία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και παίρνουμε τ'@@ μας!!

Τροποποιήθηκε 5 Απριλίου 2005 από Prof.Wizard

[Sovereign]

Όχι, οι θέσεις locum και clinical attachment δεν είναι επίσημες εκπαιδευτικές θέσεις. Clinical Fellow προσωπικά αγνοώ τι είναι.

[Medicus Chirurgus]

Βρε παιδιά επειδή τώρα μπερδεύτηκα:

Για τα 2 πρώτα χρόνια του Sho, οι θέσεις ως locum, clinical attachement αναγνωρίζονται;

Για χειρουργικές ειδικότητες που ξέρω σίγουρα αυτό που πρέπει πάντα να κυνηγάς είναι educational recognized θέσεις.

Αν θες ποτέ να πάρεις SpR στη Βρετανία πρέπει να κάνεις τουλάχιστον 4 εξάμηνα ως SHO σε αναγνωρισμένη εκπαιδευτική θέση. Όλα τα υπόλοιπα είναι λάντζα που ουσιαστικά βελτιώνει τις πιθανότητές σου να καταφέρεις να πάρεις θέσεις SHO/SpR.

[nickpekos]

clinical fellow αν δεν κάνω λάθος είναι ερευνητικός «τίτλος»...

γενικά, ό,τι θέση και να είναι αυτό που πρέπει να ψάχνεται ώστε να ισχύουν για ειδικότητα είναι:

The Postgraduate Dean confirms that the placement has the required educational and dean's approval.

[Gus]

Σχετικά με τα συμβόλαια των νοσοκομείων με τα πανεπιστήμια:

Πραγματικά και εγώ πριν πάω εκεί δεν μπορούσα να φανταστώ ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβαίνει. Αν όμως το καλοσκεφτείς είναι σχεδόν λογικό. Οι θέσεις Pre-Registration House Officer ή Foundation year 1 είναι απαραίτητες για τους άγγλους γιατρούς για να πάρουν full GMC registration το οποίο είναι ουσιαστικά η ελληνική άδεια άσκησης επαγγέλματος. Επομένως είναι λογικό το πανεπιστήμιο να φροντίζει σχεδόν όλοι οι απόφοιτοί του να μπορέσουν να αποκτήσουν άδεια άσκησης επαγγέλματος. Δυστυχώς δεν μπορώ να δείξω τα συμβόλαια που έχουν τα πανεπιστήμια με τα νοσοκομεία. Ενδεχομένως εάν κάποιος εξουσιοδοτήσει κάποιο δικηγόρο να μπορέσει να έχει πρόσβαση σε αυτά.

Από την άλλη το γεγονός ότι προτιμούνται οι ντόπιοι για το πρώτο ή για τα 2 πρώτα χρόνια της “ειδικότητας” δεν σημαίνει ότι τα πράγματα είναι απαγορευτικά για τους ξένους. Άλλωστε σε θεωρητικό πάντα επίπεδο είμαστε over qualified για να πάρουμε μια θέση PRHO ή foundation year 1, αφού αυτή αντιστοιχεί με τις κλινικές του 6ου έτους (η ιατρική στην αγγλία είναι 5 έτη).

Μπορεί να είναι πάρα πολύ δύσκολα τα πράγματα, αλλά εάν μείνεις εκεί αρκετά δουλεύοντας -και δεν κάνεις σοβαρά λάθη- τελικά μάλλον κάποια στιγμή θα βρεις μία μόνιμη θέση. Επιπλέον μπορείς τα χρόνια που έχεις δουλέψει εκεί να τα γυρίσεις στην ελλάδα, να δώσεις εξετάσεις ειδικότητας στην ελλάδα και να πάρεις τελικά την ειδικότητα από εδώ. Άλλωστε για χειρουργικές ειδικότητες η αγγλία φαίνεται να είναι μονόδρομος

[Gus]

Και λίγα λόγια για τα ονόματα των θέσεων:

-clinical observer: πηγαίνεις σε μια ιατρική ομάδα και παρακολουθείς τι κάνουν. Δεν έχεις δικαίωμα να εξετάσεις ασθενείς ή να δώσεις θεραπεία (δεν πληρώνεσαι, μπορεί να σου ζητήσουν να πληρώσεις).

-clinical attachment: πηγαίνεις σε μια ιατρική ομάδα, παρακολουθείς και έχεις τη δυνατότητα να εξετάσεις ασθενείς και να συμμετέχεις στη θεραπεία τους: μπορείς να γράφεις φάρμακα και να ζητάς εξετάσεις. Δηλαδή είναι σαν να δουλεύεις κανονικά χωρίς να πληρώνεσαι

-locum: αναπληρώνεις κάποιον που λείπει (αρρώστησε, παραιτήθηκε, έχει άδεια), πληρώνεσαι με την ώρα (αρκετά καλά)

-clinical fellow = Trust Doctor: μη εκπαιδευτική θέση, έχει τις ίδιες υποχρεώσεις με τον SHO

-SHO: εκπαιδευτική θέση

-PRHO = foundation year 1

-foundation year 2 = 1ος χρόνος SHO

Τροποποιήθηκε 5 Απριλίου 2005 από Gus

[marijuana]

αγαπητέ Θανάση,

Σχετικά με τα συμβόλαια των νοσοκομείων με τα πανεπιστήμια:

Πραγματικά και εγώ πριν πάω εκεί δεν μπορούσα να φανταστώ ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβαίνει. Αν όμως το καλοσκεφτείς είναι σχεδόν λογικό. Οι θέσεις Pre-Registration House Officer ή Foundation year 1 είναι απαραίτητες για τους άγγλους γιατρούς για να πάρουν full GMC registration το οποίο είναι ουσιαστικά η ελληνική άδεια άσκησης επαγγέλματος. Επομένως είναι λογικό το πανεπιστήμιο να φροντίζει σχεδόν όλοι οι απόφοιτοί του να μπορέσουν να αποκτήσουν άδεια άσκησης επαγγέλματος. Δυστυχώς δεν μπορώ να δείξω τα συμβόλαια που έχουν τα πανεπιστήμια με τα νοσοκομεία. Ενδεχομένως εάν κάποιος εξουσιοδοτήσει κάποιο δικηγόρο να μπορέσει να έχει πρόσβαση σε αυτά.

←

[Medicus Chirurgus]

Αγαπητέ Bob, έχω μάτια και το βλέπω.

Επομένως είναι λογικό το πανεπιστήμιο να φροντίζει σχεδόν όλοι οι απόφοιτοί του να μπορέσουν να αποκτήσουν άδεια άσκησης επαγγέλματος. Δυστυχώς δεν μπορώ να δείξω τα συμβόλαια που έχουν τα πανεπιστήμια με τα νοσοκομεία.

Το λογικό δεν είναι λογικό μιας που ο απόφοιτος Ιατρικής Σχολής μπορεί να πάει και σε άλλο νοσοκομείο, εκτός του Trust που ανήκε το πανεπιστήμιό του.

[KonstantinosMD]

μια μικρή λεπτομέρεια μόνο στην ευχάριστη και ενδιαφέρουσα κουβέντα σας...

αν γίνεις short-listed για μία θέση SHO δεν έχει συνήθως σημασία αν είσαι Άγγλος, Ουαλός, Αμερικάνος, Γκανέζος, Θιβετιανός ή από τον πλανήτη Άρη...

από εκεί και πέρα σημασία έχει σχεδόν αποκλειστικά το interview στο οποίο θα σε καλέσουν...Από την στιγμή που στην Αγγλία το σύστημα είναι δομημένο στις ομάδες των 5, ο consultant που θα σε φάει και στην μάπα για κάμποσους μήνες διαλέγει και παίρνει αυτόν που γουστάρει περισσότερο γιατί του ταιριάζει περισσότερο.

Τα κριτήρια του καθενός είναι ξεχωριστά όπως και οι ανάγκες του κατα καιρούς. Μπορεί να έχει απέναντί του έναν Άγγλο και έναν Έλληνα με τα ίδια βιογραφικά, αλλά την τελική του απόφαση θα κρίνει το κλικ που θα του κάνει ο καθένας. Σίγουρα αν στον Άγγλο βρει το άτομο που τον ενδιαφέρει και του κάνει και κλικ η προσωπικότητά του θα τον διαλέξει, αλλά δεν είναι απαραίτητο....

Οι Άγγλοι έχουν προβάδισμα λόγω πολλές φορές παρόμοιας νοοτροπίας με τους συντοπίτες συναδέλφους τους αλλά και βαθειάς γνώσης του συστήματος. Είναι στο χέρι του καθενός Έλληνα να καλλιεργήσει αυτά τα χαρακτηριστικά με όποιον τρόπο μπορεί πριν εμφανιστεί στο interview....

Εξάλλου είναι αρκετοί οι Ελληνες που κάνους SHO στην Αγγλία και αυτό κάτι λέει....Το αν δεν ολοκληρώνουν μέχρι consultant αυτό έχει πολλούς λόγους, με κυριότερο το γεγονός ότι θέλεις 8-12 χρόνια για να φτάσεις ειδικευμένος στην Αγγλία ενώ ήδη από τα μισά αυτού το χρόνου μπορούν να γυρίσουν Ελλάδα και ίσως με κανά χρόνο μερεμέτι ακόμη μπορουν να δώσουν εξετάσεις....

Από την άλλη είναι αρκετοί που έχουν φάει πόρτα ακόμη και αν γίναν short listed και αυτό επίσης πρέπει να μας λέει αρκετά....