Jump to content

Παιδικοί φόβοι...!


Mariza

Recommended Posts

emarupemarup

Είναι δυνατόν να τερματίσει κανέίς το πακ-μαν σε ηλικία 3-5 ετών? :splaaaats:

Παιδί θαύμα!!! emstaremstaremstar

Φοβόμουν μήπως κατσει πάνω μου μια χοντρή συμμαθήτρια μου..

Θα με έλιωνε στα σίγουρα!!! emoops

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • Απαντήσεις 84
  • Created
  • Last Reply

Εγώ από μικρή φοβόμουν τα .... Τρίκαλα, γιατί όταν η γιαγιά μου ήθελε να μας φοβερίσει για να φάμε το φαγητό μας έλεγε ότι θα μας έπερνε ένας (ο κλασσικός ανάπηρος- φόβητρο για τα παιδάκια σε κάθε χωριό)- ο Σεργιάννης (παρατσούκλι), θα μας πέταγε σε ένα λάκκο και θα μας πουλούσε σε ένα σκλαβοπάζαρο στα Τρίκαλα, τόπος μακρινός και εξωτικός σε σχέση με την Αταλάντη για την εποχή των κάρρων και των μουλαριών. :rolleyes:

Επίσης φοβήθηκα πολύ με την αδερφή μου μκια μέρα που ήμουν 7 χρονών και γινόταν η κηδεία μίας εξαδέρφης μας και του πατέρα της (τροχαίο, τι αλλο;) που μας άφησαν μόνες στο σπίτι και είχε έναν διαβολεμένο καιρό και σφύριζε ο άνεμος και χτυπάγανε τα τζάμια και οι πόρτες, είχαμε και την οδύνη μας και η Λίνα που ήταν 5, αλλά και εγώ κλαίγαμε σπαραχτικά και δυνατά. :(

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Και κάτι άλλο... ένας συμμαθητής μου στο δημοτικό σκοτώθηκε μπροστά στα μάτια όλης της Δευτέρας επιχειρόντας να περάσει το δρόμο μπροστά στο σχολείο και έγινε λιώμα και τα είδαμε όλα. Τότε όλα τα παιδάκια πρωτοπήραμε την πρώτη πικρή γεύση της φρίκης αλλά και του αποχωρισμού. :blink:

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

emarup Αιτςςςςςςςςςς..... emeek

Επίσης για να πίνω το γάλα μου ως πιτσιρίκιον (ακόμα και σήμερα σκέτο γάλα δεν πίνω) με φοβέριζαν ότι θα μου κάνουν το "κουνελάκι", που δεν ήταν άλλο από ένα μαντήλι της κουμπάρας της γιαγιάς και γειτόνισσας στο χωριό, μετασχηματισμένο σε ανάλογο σχήμα. Α ρε τι τραύματα μου έχει αφήσει η γιαγιά η Αντρώ!!!! eminclouds

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Αχ, κουνελάκι, κουνελάκι, ξύλο που θα το φαςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςς.... χεχεχε, και τί δεν έκαναν για να μας τρομαξουν και να φάμε :)

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 11 months later...

Εγώ φοβόμουν τις κότες! (ετών 5)

Όταν άνοιγα την πόρτα από το κοτέτσι του παππού και τρέχαν κατά πάνω μου για να τις ταϊσω, νόμιζα ότι θέλανε να με τσιμπήσουν.

Ώσπου μια μέρα η ξαδερφή μου (ετών 3) είπε:

Εγώ δεν τις φοβάμαι, εγώ θέλω να πιάσω μία και να μπω καβάλα!

από τότε σταμάτησα να τις φοβάμαι και ήθελα να τις βασανίζω.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Γενικά, δεν είχα φοβίες σαν παιδάκι, ούτε κατσαρίδες, ούτε σκοτάδι (κι αυτό με βοηθούσε πολύ στο κρυφτό :D ) αλλά αυτό που φοβόμουν πολύ και φοβάμαι ακόμα, είναι τα φύκια!!

Δλδ, άμα έχει η θάλασσα φύκια δε μπαίνω με τίποτα!! Μια φορά με πήρανε με το ζόρι στα βαθιά, για να ξεπεράσω και καλά το φόβο μου και κοκάλωσα, δε μπορούσα ούτε να κολυμπήσω, μόνο που δεν πνίγηκα!!

Τη ξαδέρφη μου σε μικρή ηλικία (κι αυτή φοβάται τα φύκια) για να φάει της λέγανε ότι θα έρθει η μπότα :blink: (ναι, ναι, το παπούτσι!!) να την πάρει! Κι ο βλαξ χεζόταν απο το φόβο της!! :lol:

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Εμένα πάλι για να το φάω...και για να πώ την αλήθεια ακόμα με φοβερίζουν... :P  :splats:

εμενα παλι για να φαω με φοβεριζαν λεγοντας μου οτι θα'ρθει ενας κολητος του θειου.Ο κολητος του ηταν 1.90,τροφαντερος,μαλλια μακρυα και μουσια :lol::lol: ....ο ερμος δε μπορουσε να πατησει το ποδι του στο σπιτι γιατι ουρλιαζα emblush

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 11 months later...

Φοβόμουν απίστευτα πάρα πολύ τις κατσαρίδες- μπορούσα να τρέχω και να φωνάζω πανικόβλητη για ώρες.

Τώρα απλά τις σιχαίνομαι, και αντριχιάζω στο άκουσμα του αηδιαστικού "κρατς" που κάνουν όταν αυτές αποθνήσκουν κάτω από τα παπούτσια άλλων (είπαμε, μπορεί να μην τις φοβάμαι πια, αλλά τρομάζω στην ιδέα να με ακουμπήσουν αυτές οι κεραίες- αφήστε που αν το "κρατς" το προκαλέσει το δικό μου παπούτσι θα έχω πέρα από αηδία και τύψεις (δεν τα πάω και πολύ καλά με τα "φονικά" emblush:P:splats: ))

Επιπλέον είχα πάντα μια έντονη φοβία, όταν η μανούλα δούλευε νυχτερινή βάρδια στον Άγιο Σάββα, πως μπορεί κάτι να πάθει πηγαίνοντας ή επιστρέφοντας από τη δουλειά. Δυσκολευόμουν να κοιμηθώ και συχνά έκλαιγα κρυφά με το κεφάλι κάτω από το μαξιλάρι. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα που ο χειρότερος εφιάλτης μου ήταν με την μαμά να με χάνει μέσα στο πλήθος, ή να με αφήνει στην νησίδα της Κηφισίας, περνώντας τον δρόμο μόνη της, ενώ εγώ πίσω, δεν μπορούσα να την φτάσω...

Το σκοτάδι, επίσης, ήταν λιγάκι τρομακτικό.. Θυμάμαι μας έβαζαν ένα λαμπάκι στο δωμάτιο να φωτίζει όλη τη νύχτα (τώρα, αν υπάρχει έστω και το παραμικρό φως δυσκολεύομαι πολύ να κοιμηθώ :wacko: )

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Μία από τις χειρότερες φοβίες μου είναι τα μεγάλα ύψη, και ιδίως να κοιτάζω κάτω από ψηλά μπαλκόνια, γέφυρες, ουρανοξύστες, κτλ. Στην Κρήτη έμενα 4ο όροφο σε πολυκατοικία και όποτε προσπαθούσα να δω κάτω στον ακάλυπτο χώρο κάτι πάθαινα. Αυτό θυμάμαι ότι ξεκίνησε σε σχετικά μεγάλη ηλικία (13 χρονών)-όταν μία συμμαθήτριά μου τότε αυτοκτόνησε πηδώντας από το μπαλκόνι... :(

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Εγώ όταν ήμουν μικρούλα έτρεμα (και εξακολουθώ να τρέμω) τα φίδια! ! ! Στην ιδέα των φιδιών μπορούσα να ουρλιάξω!! βέβαια...αργότερα μου εξήγησαν πως φόβος φιδιών=φόβος του πέους......... :P:blink::splats:

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Εγώ όταν ήμουν μικρούλα έτρεμα (και εξακολουθώ να τρέμω) τα φίδια! ! ! Στην ιδέα των φιδιών μπορούσα να ουρλιάξω!! βέβαια...αργότερα μου εξήγησαν πως φόβος φιδιών=φόβος του πέους......... :P:blink::splats:

emarup Η ιατρική λέει ότι υπάρχει απλή λύση για τη φοβία σου. Λέγεται Ψ (-υχοθεραπεία)

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

μικρή φοβόμουν ότι το αδέρφι μου θα με βάλει στο πλυντήριο...

όταν τελικά τα κατάφερε,συνειδητοποίησα πως δεν ήταν και τίποτα το φοβερό...

απλά μετά φοβόμουν γιατί όλοι με έλεγαν μπασμένο emboxed

emsplatsemsplatsemsplats

πέρα απ΄την πλάκα φοβόμουν το σκοτάδι emfear

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

καλό..!!! :P

Το σκοτάδι καθώς και την ταινία "η κούκλα του Σατανά"

Φυσικά όταν μεγάλωσα και την ξαναείδα πέθανα στα γέλια... :P

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Χμμμ θα λέγα να είχα γυναίκα ερμαφρόδιτη emfear

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

όταν ήμουν νήπιο θυμάμαι οτι ξυπνούσα με φωνές γιατί σκεφτόμουν οτι καθε τι που ήταν φτιαγμένο με ίνες και νήματα (χαλιά, σεντόνια, ενδύματα, κουρτίνες....) ξετυλιγόταν, κάλυπτε όλο το δωμάτιο και ασφυκτιούσα!

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

emarup

πολυ φαντασια εχεις, ολα μπορω να τα σκεφτω ως επικινδυνα αλλα οχι και τις κλωστες! Τι μικυ μαους εβλεπες?

Εγω φανταζομουνα οτι υπηρχε ενας ολοκληρος κοσμος απο μικροσκοπικα ανθρωπακια κατω απο το κρεβατι μου και εψαχναν το μαγικο φιλτρο η κατι παρομοιο για να με κανουν μικρη και να με παρουν και μενα μαζι τους. Δε μπορουσα να κοιμηθω απο την αγωνια. Μια νυχτα ονειρευτηκα οτι πηγα και ητανε τελεια εκει κατω,οποτε δε φοβομουνα πια.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Από την άλλη χωρίς να έχω ποτέ υψοφοβία πάντα έβλεπα όνειρ ότι έπεφτα από πολύ μεγάλο ύψος...και ξυπνούσα πάλι πανικόβλητος!

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.


×
×
  • Δημιουργία νέας...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.