ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ - ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΠΤΥΧΙΩ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

[Myriam]

4) Κοινή εντύπωση όλων των παρευρισκομένων της συνέλευσης είναι πως ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΦΗΣΥΧΑΖΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΟΥΜΕ ΕΜΠΡΑΚΤΑ ΠΩΣ ΟΙ ΠΡΟΦΟΡΙΚΕΣ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΘΑ ΤΗΡΗΘΟΥΝ ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ ΚΙ ΕΞ'ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ.

Mύριαμ σκέφτομαι ότι αυτό που χρειάζεται εκ πρώτης είναι

α)ένα δελτίο τύπου από το υπουργείο παιδείας (δεν ξέρω αν συζητήθηκε) με τα συμπεράσματα από την συζήτηση με τους φοιτητές (για μια κατ΄αρχάς γραπτή δεσμευση) και

β) μια πρωτοβουλία από το υπουργείο για συνάντηση του υπουργού με τους πρυτάνεις-προέδρους των ΑΕΙ-ΤΕΙ οπου και θα τεθούν τα ζητήματα του νομοσχεδίου. Ένα δεύτερο δελτίο τύπου θα επισημοποιεί την συμφωνία και θα δεσμεύει υπουργό και πρυτάνεις για τήρηση των συμφωνηθέντων. Έτσι τα ΑΕΙ επισήμως θα έχουν συμφωνήσει και θα αναμένουν την ψήφιση των σχετικών διατάξεων.

Για το α): στη χθεσινή ενημέρωση,αναφέρθηκε πως μόνος του,ο Γενικός γραμματέας,χθες,δεσμεύτηκε σε εμάς για την έκδοση δελτίου τύπου από τη χθεσινή συνάντηση και μάλιστα ενώπιον μας,άρχισε να δίνει οδηγίες για τη σύνταξη αυτού.

Σήμερα,το ψάξαμε και δεν το βρήκαμε κι επειδή,όπως ανέφερα και στη συνέλευση σχολιάζοντας το θέμα μαζί με άλλους,"όποιος έχει καεί στο χυλό,φυσάει και το γιαούρτι",το μεσημέρι που διαπίστωσα την ελάχιστη αυτή παράλειψη,τηλεφώνησα στην ιδιαιτέρα του να ρωτήσω.

Η δικαιολογία ήταν πως σήμερα,ο κος Γενικός ήταν κλινήρης κι απουσίαζε εντελώς από το γραφείο του και πως εκείνη χθες,το παραμέλησε.Σε επόμενη μου ερώτηση αν θα εκδοθεί ένα δελτίο τύπου τη Δευτέρα,δεν πήρα σαφή απάντηση και σταμάτησα να πιέζω.

Θα το παρακολουθήσουμε από Δευτέρα,να εξακριβώσουμε αν και πότε θα το θυμηθούν....

Σε σχετική μου ερώτηση,με παρέπεμψε στο site του Υπουργείου(minedu κλπ).

Ισως και να ΜΗΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ υπερβάλλουμε με πικρόχολα σχόλια αν τελικά δεν εκδοθεί ΑΛΛΑ νομίζω,για το μέλλον,κι εφόσον υπάρξει επαναληπτικά άλλη παρόμοια "παράλειψη" ή απροσεξία,θα μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε δικαιολογημένα,ως ένδειξη ασυνέπειας και προχειρότητας.

Για την ώρα,"κόβουμε κίνηση"................

Για το β):Δίκιο έχεις.Ετσι θα πρέπει να γίνει.Θα πραγματοποιηθούν απ'ό,τι έχω αντιληφθεί,συναντήσεις με όλους τους πρυτάνεις.Θα δούμε αν βγουν δελτία τύπου κλπ.

[Επισκέπτης]

Κακές προθέσεις δεν μπορούμε να αποδώσουμε από τώρα, ούτε πιστεύω ότι έχουν στο συγκεκριμένο ζήτημα. Μπορούμε όμως να δούμε την αναβλητικότητα, την ραθυμία και την ανικανότητα να επιλύσουν ακόμα και τα απλά. Αυτά τα συστατικά μπορεί να είναι και χειροτερα ώς προς το αποτέλεσμα.

Δεν γίνεται να περιμένουν με το στόμα ανοιχτό τη "δόση" από τον ESM για να πάρουν την οποιαδήποτε πρωτοβουλία. Έως τώρα δεν έχουν κάνει το παραμικρό σε όλους τους τομείς.

Σε σχέση με το νομοσχέδιο έπρεπε ήδη το υπουργείο να αρχίσει να διαβουλεύεται και συγκεκριμένα να είχε ζητήσει επισήμως (από την συνοδο πρυτάνεων κτλ) λίστα με προτάσεις για αλλαγές στον 4009 που είναι δυσλειτουργικές, άδικες κτλ. Την ίδια ώρα θα μπορούσε να απευθυνθεί πρόσκληση και προς τους Φ.Σ. ώστε, τυπικά έστω, να πάρουν και αυτοί θέση. Μόνοι τους θα διαβουλευτούν στο υπουργείο; Έτσι θα ισχυροποιηθεί η πρόταση κατα πολύ και θα ανθέξει στις διάφορες πιέσεις. Δεν θα είναι απλώς η πολιτική πρωτοβουλία μιας εκ των πραγμάτων αδύναμης κυβέρνησης αλλά σύσσωμης της εκπαιδευτικής κοινότητας.

Πρέπει τα ΑΕΙ, ως αυτοδιοικούμενα ιδρύματα, να προτείνουν και να φαίνεται ότι προτείνουν και το υπουργείο να νομοθετεί.

[Guest fertomasa]

Η δικαιολογία ήταν πως σήμερα,ο κος Γενικός ήταν κλινήρης κι απουσίαζε εντελώς από το γραφείο του και πως εκείνη χθες,το παραμέλησε.Σε επόμενη μου ερώτηση αν θα εκδοθεί ένα δελτίο τύπου τη Δευτέρα,δεν πήρα σαφή απάντηση και σταμάτησα να πιέζω.

Σε σχετική μου ερώτηση,με παρέπεμψε στο site του Υπουργείου(minedu κλπ).

κατι μου θυμιζει.....για να μην πω μου μυριζει...

[Myriam]

Καληνύχτα.......αφιέρωση.

https://www.youtube.com/watch?v=UTdkDwyteYA

https://www.youtube.com/watch?v=eq1sHdNNguQ

[iceman]

2) Το αρ. 33 παρ. 1, εδ. α΄ του ν. 4009/2011 τροποποιείται ως εξής : Το ακαδημαϊκό έτος αρχίζει την 1η Σεπτεμβρίου και λήγει μετά το πέρας της επαναληπτικής εξεταστικής Σεπτεμβρίου του επόμενου έτους.

δηλαδη το ακαδημαικο ετος θα ξεκινησειι φετος 1 Σεπτεμβριου και θα τελειωσει πχ 31 Σεπτεμβρη του χρονου ? θα κρατησει 13 μηνες????

και την επομενη χρονια ποτε θα ξεκινησει? 1 Οκτωβρη ή θα τρεχουν 2 ακαδημαικα ετη ταυτοχρονα μεταξυ 1 Σεπτεμβρη και 31 Σεπτεμβρη?

[Comfortably Numb]

2) Το αρ. 33 παρ. 1, εδ. α΄ του ν. 4009/2011 τροποποιείται ως εξής : Το ακαδημαϊκό έτος αρχίζει την 1η Σεπτεμβρίου και λήγει μετά το πέρας της επαναληπτικής εξεταστικής Σεπτεμβρίου του επόμενου έτους.

δηλαδη το ακαδημαικο ετος θα ξεκινησειι φετος 1 Σεπτεμβριου και θα τελειωσει πχ 31 Σεπτεμβρη του χρονου ? θα κρατησει 13 μηνες????

και την επομενη χρονια ποτε θα ξεκινησει? 1 Οκτωβρη ή θα τρεχουν 2 ακαδημαικα ετη ταυτοχρονα μεταξυ 1 Σεπτεμβρη και 31 Σεπτεμβρη?

Εύλογη η απορία σας. Το παραπάνω κείμενο δεν είναι ακόμα ολοκληρωμένο και γι αυτό κατέβηκε. Υπάρχουν και άλλα μικρά λαθάκια που επεξεργάζονται

[guerilla]

Μια και λέμε καμιά σωστή γνώμη να βοηθήσουμε μήπως,

δε μπορεί η δική μας πρόταση να είναι να διενεργούνται οι εξετάσεις αποκλειστικά μετά το πέρας εαρινού-χειμερινού εξαμήνου, γιατί τότε ζητάμε να καταργηθούν οι εμβόλιμες με το νόμο και με τη δική μας συναίνεση,

χώρια ότι συγκρούεται η συγκεκριμένη πρόβλεψη με τη χρονική χωροθέτηση των εξαμήνων.

ΟΚ και ο σημερινός νόμος δεν προβλέπει διαφορετικά και όμως καταστρατηγείται από πολλά Τμήματα,

αλλά το ζητούμενο είναι να τον διορθώσουμε, σωστά;

Η λέξη 'αποκλειστικά' θα πρέπει τουλάχιστον να απαλειφθεί

και να αντικατασταθεί αν γίνεται με την πρόβλεψη ώστε οι εξεταστικές Ιανουαρίου-Ιουνίου-Σεπτεμβρίου να είναι οι ελάχιστες δυνατές.

Επίσης καλό θα είναι ρητά πλέον ο Νόμος να δίνει κάλυψη νομιμότητας σε κάθε Τμήμα

σε αυτό που ατύπως γίνεται για χρόνια και αφορά τη δικαιοδοσία για διενέργεια των επιπλέον εμβόλιμων εξεταστικών,

ενώ επίσης θα πρέπει να κατοχυρωθούν και οι πτυχιακές εξεταστικές εναλλακτικά και συμπληρωματικά των κανονικών.

Θεωρώ επίσης πως η πρόβλεψη στον υφιστάμενο Νόμο σχετικά με τη διάρκεια της κάθε εξεταστικής περιόδου

με τα σημερινά ασφυκτικά χρονικά πλαίσια

είναι σε πολλές σχολές - όπως η Ιατρική - μη ρεαλιστική, και οδηγεί σε εκ των πραγμάτων παραβίαση της σχετικής πρόβλεψης.

Μια πρόταση που θα είχα να κάνω σε σχέση με το πρόγραμμα των εξεταστικών,

είναι η απαγόρευση ταυτόχρονης διενέργειας εξέτασης διαφορετικών μαθημάτων ενός Τμήματος

καθώς και η υποχρέωση προγραμματισμού της εξέτασης μαθημάτων σε χρόνο κατά τον οποίο δε διεξάγονται υποχρεωτικές παρακολουθήσεις μαθημάτων.

Μια μικρή ένσταση φοβάμαι ότι έχω στη διατύπωση που θα αφορά την αναδρομικότητα και την ανάκληση των αυτοδίκαιων διαγραφών,

με το δεδομένο ότι ο σχετικός νόμος θα έχει ψηφιστεί μέσα στο Μάιο

αλλά πιστεύω τελικά θα είναι πλέον άρτιο το κείμενο από τα παιδιά της Νομικής στην οριστική του μορφή.

[sp_io]

Το ακαδημαϊκό έτος αρχίζει την 1η Σεπτεμβρίου και λήγει μετά το πέρας της επαναληπτικής εξεταστικής Σεπτεμβρίου του επόμενου έτους.

θα μπορουσε απλα να υπαρχει η σαφης (και λογικη!) διατυπωση οτι η εξεταστικη σεπτεμβρη ανηκει οργανικα και ακαδημαικα στο προηγουμενο ακαδημαικο ετος που τελειωνει 31/8...

(???)

[Guest fertomasa]

παρακαλουνται οι βουλευτες του συριζα να διαβασουν τα μαθηματα που δινω στην εμβολιμη όσο εγω ετοιμαζω την τροπολογία...

ευχαριστω....

[Comfortably Numb]

παρακαλουνται οι βουλευτες του συριζα να διαβασουν τα μαθηματα που δινω στην εμβολιμη όσο εγω ετοιμαζω την τροπολογία...

ευχαριστω....

Σωστή η παρατήρησή σας. Δυστυχώς οι συμφοιτητές μας της Νομικής που επεξεργάζονται την τροπολογία δεν έχουν εμβόλιμη εξεταστική. Προτάθηκε να πάμε σε δικηγορικό γραφείο, για να μην χάνουν χρόνο από το διάβασμά τους για κάτι που μας αφορά όλους, αλλά η συμμετοχή της συνέλευσης ήταν τόσο μικρή που δεν θα μπορούσαμε να καλύψουμε τα έξοδα. Η πρόταση της τροπολογίας δεν σημαίνει προφανώς ότι θα περάσει ως έχει. Εμείς θα καταθέσουμε την πρότασή μας, πάνω στο ζήτημα των διαγραφών. Η πρόταση αυτή θα επεξεργαστεί στην συνέχεια από το νομικό επιτελείο του Υπουργείου Παιδείας στα πλαίσια της διαμόρφωσης του Πολυνομοσχεδίου για επείγοντα ζητήματα. Το τι θα κατατεθεί στην νομοπαρασκευαστική επιτροπή της Βουλής μένει να το δούμε.

[guerilla]

Μπορεί κάποιος από τους κοινωνικά ευαίσθητους του φόρουμ να μου εξηγήσει το παρακάτω κομμάτι;

Οι δικηγόροι ζητούν να ενταχθούν στο νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση

 

...στο νομοσχέδιο που κατατέθηκε στην Βουλή που αφορά τις «ρυθμίσεις για τη λήψη άμεσων μέτρων για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσεως κ.λπ. διατάξεις»

προβλέπεται «η δυνατότητα παράτασης μέχρι 29.2.2016 της ιατροφαρμακευτικής κάλυψης από τον ΕΟΠΥΥ, των ασφαλισμένων του τομέα βιομηχανικών /ΕΤΑΑ που δεν είναι ασφαλιστικά ενήμεροι και οφείλουν ασφαλιστικές εισφορές ετών 2011, 2012 και 2013,

ευεργέτημα που είχε προβλεφθεί για τον τομέα των μηχανικών και ουχί για τους γιατρούς και τους δικηγόρους ασφαλισμένους του ΕΤΑΑ με το νόμο 4254/2014».

 

 

Η πλάκα είναι ότι είσαι ...λειτουργός της υγείας, προσφέρεις σε όλους δωρεάν ή υποαμειβόμενος, επειδή η κοινωνία σου λέει - προσχηματικά αποδεικνύεται - πως προσφέρεις λειτούργημα και η ανταπόδωση για το ευχαριστώ είναι πως μόνο στον εαυτό σου δεν προσφέρει η κοινωνία το ευεργέτημα της εργασίας σου.

«καμία πρόβλεψη δεν γίνεται για την αντίστοιχη κάλυψη ****** ασφαλισμένων και αυτών του Ταμείου Νομικών του ΕΤΑΑ (ΤΑΝ/ΕΤΑΑ) που βρίσκονται στην ίδια δυσχερή θέση όπως οι μηχανικοί και δεν έχουν καταβάλλει λόγω οικονομικής αδυναμίας τους τις ασφαλιστικές εισφορές για τα αντίστοιχα έτη χωρίς να παρέχεται καμία ειδική αιτιολογία, που να δικαιολογεί την άκρως δυσμενή, διακριτική και προληπτικά άδικη αυτή μεταχείριση των ****** ασφαλισμένων του ΤΑΝ/ΕΤΑΑ».

Παράλληλα, οι ****** καλούν την Κυβέρνηση «να ρυθμίσει άμεσα το ζήτημα και να αποκαταστήσει τη νομική αυτή αδικία, που είχε γίνει εις βάρος των ****** από την προηγούμενη κυβέρνηση αναγνωριζόμενου του γεγονότος ότι η βαθιά διαρθρωτική κρίση που μαστίζει τη χώρα τα τελευταία χρόνια έχει πλήξει όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες πρωτίστως δε τους ****** των οποίων η ύλη έχει δραματικά συρρικνωθεί και κανένα από τα μέτρα που θεσπίσθηκαν δεν βοήθησε τον κλάδο».

Τέλος, σημειώνουν ότι και οι ****** χρήζουν «της αντίστοιχης προστασίας από την συντεταγμένη πολιτεία ως μια μεγάλη κατηγορία επαγγελματιών που απολύτως έχουν υποστεί τις συνέπειες της ανθρωπιστικής κρίσης».

όπου ****** είναι γιατροί , δικηγόροι κλπ.

Στα αλήθεια προκαλώ μια απάντηση από τους κοινωνικά ευαίσθητους του φόρουμ που αν τους μιλήσεις για το επάγγελμα-λειτούργημα του γιατρού όπως το αντιμετωπίζει η κοινωνία στην πράξη, εμπαίζοντας τον ιατρικό κόσμο, θα σου απαντήσουν απερίσκεπτα με το προσβλητικό και υπεροπτικό τάχα, αλλά τελικά κουτό ... «Ασχολίαστο» !

[Zoyalen]

παρακαλουνται οι βουλευτες του συριζα να διαβασουν τα μαθηματα που δινω στην εμβολιμη όσο εγω ετοιμαζω την τροπολογία...

ευχαριστω....

Σωστή η παρατήρησή σας. Δυστυχώς οι συμφοιτητές της Νομικής που επεξεργάζονται την τροπολογία δεν έχουν εμβόλιμη. Προτάθηκε να πάμε σε δικηγορικό γραφείο, για να μην χάνουν χρόνο από το διαβασμά τους για κάτι που μας αφορά όλους, αλλά η συμμετοχή της συνέλευσης ήταν τόσο μικρή που δεν θα μπορούσαμε να καλύψουμε τα έξοδα. Η πρόταση της τροπολογίας δεν σημαίνει προφανώς ότι θα περάσει ως εχει Εμεις θα καταθέσουμε την προταση μας, η οποία θα επεξεργαστεί στην συνέχεια απο το νομικό επιτελείο του Υπουργείο σαν μέρος του αιτήματός μας. Το τι θα κατατεθεί στο νομοπαρασκευαστικό τμήμα της Βουλής μένει να το δούμε.

Επίσης να προσθέσω σε αυτό που λέει ο συνάδελφος και με το οποίο συμφωνούμε απόλυτα, ότι δεν μας ζητήθηκε γενικά και αόριστα τροπολογία για τον νέο νόμο που θα φέρουν για τα Πανεπιστήμια. Εμείς εκεί πήγαμε για τις διαγραφές, και πάνω σε αυτό μας είπαν να τους στείλουμε την πρότασή μας. Τουτέστιν, το αν πήραμε εμείς την πρωτοβουλία να στείλουμε προτάσεις και για 1-2 ακόμα σχετικά ζητήματα, όπως οι εξεταστικές περίοδοι, όχι μόνο δεν σημαίνει ότι σώνει και καλά αυτοί θα το δεχθούν , αλλά επειδή θέλουν να κάνουν διαβούλευση με τα πανεπιστήμια, πολύ πιθανόν να μην τα δεχθούν αυτά ούτε τα ιδρύματα. Πρόθεσή μας είναι να μην μπούμε σε πολλές λεπτομέρειες του νόμου (ακόμα και αν κρίνονται σημαντικές) αν δεν αφορούν τις διαγραφές. Εάν κάποιος θέλει να το πράξει, ευχαρίστως να το κάνει μέσω των διεκδικήσεων των φοιτητικών συλλόγων ή με ξεχωριστή πρόταση.

[Myriam]

 

[Myriam]

[Guest fertomasa]

[guerilla]

Κι ακόμα ένα από τα καλά του λειτουργήματος, πώς ορίζεται ιδιοτελής ευθύνη σε κάτι που είναι μόνο ανιδιοτελής προσφορά;

Με πόσα χρήματα εξαγοράζεται η ψυχική οδύνη και η στέρηση, με τα οποία δεν εξαγοράζεται η ψυχική ευεξία και η ευζωϊα;

...όταν η ιατρική αμέλεια τείνει να λειτουργεί εξοντωτικά και ως μέσο πλουτισμού δυστυχώς.

Απόφαση του Αρείου Πάγου: Γιατρός υποχρεώθηκε να καταβάλει 584.400 ευρώ για το θάνατο 32χρόνης εγκύου

Η γυναίκα απεβίωσε λίγο πριν γεννήσει το τρίτο παιδί της λόγω ιατρικού λάθους
Ο Άρειος Πάγος υποχρέωσε γιατρό μαιευτήρα-γυναικολόγο να καταβάλει το ποσό των 584.400 ευρώ σε συγγενείς 32χρόνης μητέρας δύο παιδιών η οποία απεβίωσε λίγο πριν γεννήσει το τρίτο παιδί της λόγω ιατρικού λάθους.

Το ποσό αυτό υποχρεώθηκε ο γιατρός να το καταβάλει λόγω της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν τα συγγενικά της πρόσωπα (δύο ανήλικα παιδιά, σύζυγος, μητέρα, αδέλφια) και λόγω στέρησης διατροφής των δύο ανήλικων παιδιών.

 

[Zoyalen]

Δεν είναι μέσο πλουτισμού η αποζημίωση για ψυχική οδύνη, είναι εντελώς διαφορετική η νομική και θεωρητική δικαιολογητική της βάση και τέλος πάντων το δικαστήριο, εφόσον αποδείχτηκαν υπαιτιότητα του κατηγορουμένου και αδικοπραξία, ορθώς αποφάσισε την εφαρμογή του νόμου. Συνήθως , το ύψος αυτών των αποζημιώσεων είναι μεγάλο επειδή ακριβώς πρόκειται για ανθρωποκτονίες και γενικότερα θανάτους, γεγονότα βίαια δλδ, τα οποία δεν μπορούν να αλλάξουν και διαμορφώνουν τις ζωές αυτών που μένουν πίσω, ιδίως αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα, οπότε τίθενται πλέον και εκ των πραγμάτων ζητήματα διατροφής τους.

[guerilla]

Θα διαφωνήσω όχι γιατί αρέσει σε εμένα όμως.

Μα ακριβώς δε θεωρώ θέσφατο τις αποφάσεις των δικαστηρίων όση νομική τυπική ισχύ κι αν έχουν,
οι δικαστές είναι άνθρωποι που ζουν σε ένα ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, δεν είναι αλάθητοι και σαφώς επηρεάζονται από τις κοινωνικές συνθήκες.
Προσωπική μου γνώμη δε, είναι πως πολλοί Έλληνες δικαστές δεν στέκονται διαχρονικά στο ύψος των απαιτήσεων του θεσμικού τους ρόλου.
Ιδιαίτερα μάλιστα σε ανάλογου αντικειμένου εκδικάσεις,
όταν είναι γνωστή η δράση επαγγελματιών που δραστηριοποιούνται με όρους συμμορίας
ακριβώς με αντικείμενο την εκμετάλλευση, και αξιοποίηση για πλουτισμό, αναλόγων ευκαιριών με αιτούμενο και πολλές φορές πρόσχημα την ικανοποίηση της ...ψυχικής οδύνης.
Νομίζω είναι αρκετά γνωστή η συγκεκριμένη αλήθεια στο νομικό νόσμο.
Οι αποφάσεις των δικαστηρίων σαφώς και εννοείται λοιπόν πως κρίνονται όχι στη βάση της αξιοπιστίας αλλά της ευθυκρισίας των δικαστών..

Ειδικότερα στην προκειμένη περίπτωση, μερικές διαστάσεις επί του θέματος:

Η θεωρητική και μείζονα για εμένα διάσταση,
δε νοείται αμέλεια με Ιατρική πράξη ως αμιγώς λειτούργημα και όχι ως επάγγελμα.
Αναζήτηση χρηματικής αποζημίωσης υποβιβάζει ακαριαία την άσκηση της ιατρικής λειτουργίας σε επάγγελμα.
Προσωπική τουλάχιστον τοποθέτηση είναι πως η Ιατρική είναι μια υπόθεση με διπλή υπόσταση,
μαζί ως λειτούργημα και ως επάγγελμα.
Και εδώ είναι που κοντράρω ευθέως εκείνους που προσχηματικά αντιμετωπίζουν την Ιατρική μονοδιάστατα.

Ύστερα δε νοείται αμέλεια χωρίς ευθύνη,
και δε νοείται αξία της εργασίας με ευθύνη χωρίς ανάλογη αποτίμηση και ικανοποίηση του εργαζομένου.
Θεμελιακό δικαίωμα του εργαζομένου η δίκαιη αποζημίωσή του για το προϊόν της εργασίας του.
Και ταυτόχρονα από μέρους του εργοδότη,
αντίστοιχη αναγνώριση της ποιότητας και της αξίας της εργασίας επί τη βάσει του επιπέδου της αποζημίωσης του εργαζομένου.
Μεγαλύτερη αμέλεια για μεγαλύτερη ευθύνη, και μεγαλύτερη ευθύνη για αντίστοιχα μεγαλύτερο αντίτιμο της εργασίας.
Το πρόβλημα ξεκινάει όταν η αξία της ιατρικής πράξης μεγαλώνει ως ευθύνη, εκεί που δεν μεγαλώνει ως ανταμοιβή.

Και μια φορά, της αξίωσης για ευθύνη από αδικοπραξία προηγείται η αναγνώριση της εμβέλειας της ευθύνης στην αμοιβη του εργαζομένου.
Προσωπική γνώμη καθαρά και ελπίζω σεβαστή.

Συνεχίζοντας,
δε γίνεται ο δικαστής να αποξενώνει τελείως την ιδιότητα του λειτουργού από αυτή του επαγγελματία
πόσο μάλλον δε να παραβλέπει τελείως την έννοια του λειτουργήματος μη επιδεικνύοντας επιείκια στην κρίση του
στο βαθμό που με τις αποφάσεις του καταλογίζει θεόρατες χρηματικές αποζημιώσεις
που δεν έχουν καμία σχέση με την περιρρέουσα οικονομική κατάσταση
και αντιδιαστέλλοντας αυτές τις αποφάσεις προς την συνολική κοινωνική προσφορά του λειτουργού.
Ετεροβαρή και άστοχα παρατιθέμενα τα αντιπαραβαλλόμενα αγαθά και οι εναγόμενες πλευρές.

Έπειτα σε ένα επόμενο θεωρητικό επίπεδο, η ψυχική οδύνη όπως μεταφράζεται σε ικανοποίηση του παθόντος ή των οικείων του
δύναται να μορφοποιείται όχι αποκλειστικά ως οικονομικό αντίκρυσμα αλλά και με όρους ποινικής μεταχείρισης του υπαιτίου.
Προσωπικά, αποδίδω τεράστια απαξία σε εκείνες όλες τις περιπτώσεις όπου αναζητάται αφορμή για να αξιωθεί μια οικονομική αποζημίωση
στο όνομα ηθικής ευθύνης ωσάν το χρήμα να είναι τέτοιο και ικανό να αμβλύνει την ηθική ζημία.
Αυτομάτως η αποτίμηση της προσωπικής ηθικής του τρίτου γίνεται ευτελέστερη στα δικά μου μάτια
και ακυρώνει την οποιαδήποτε αξίωση.

Εν ολόγοις, δεν αποτιμάται τελικά για μένα με κανένα υλικό αγαθό, η οποιαδήποτε υψηλή ηθική ζημία
παρά μόνο ευθέως σε αντίστοιχο ηθικό επίπεδο με ποινική τιμωρία του υπαιτίου.
Θεωρώ συνεπώς χαμερπείς και φτηνές τις αιτιάσεις για ψυχικές οδύνες που ευκαιριακά αποτιμώνται σε υλικά αγαθά και σε χρήμα.

Πρακτικά ομως και ειδικότερα ένα ποσό όταν καταλογίζεται για επαγγελματική αμέλεια
αλλά αξιολογικά είναι τελικά δυσθεώρητο για τα μέτρα της γενικότερης οικονομικής κατάστασης
και δυσανάλογο με τα μέτρα της ελληνικής κοινωνίας συγκεκριμένα
αυτονόητα εκφεύγει της αρχής της αναλογικότητας των πραγμάτων.
Δεν πρόκειται απλά για αποζημίωση του παθόντος,
αλλά για εξοντώτική πράξη έναντι του υπαιτίου, είτε αυτός είναι γιατρός είτε οποιοσδήποτε άλλος.
Και επιπρόσθετα σαφώς μιλάμε και για δυσαναλογία ως προς την ιατρική ευθύνη
από τη στιγμή που δεν υπάρχει συνάφεια με την προηγούμενη αποτίμηση αυτής στην ιατρική αποζημίωση.

Το ζητούμενο στις αποφάσεις τψν δικαστηρίων είναι η απονομή δικαιοσύνης στα μέτρα της λογικής και της κοινωνικής ηθικής.

[Zoyalen]

Επειδή αγνοείτε τους νομικούς όρους, δεν θα το συνεχίσω. Ενδεικτικά να πω ότι το ιατρικό σφάλμα και το επακόλουθο του θανάτου εξαιτίας αυτού, είναι συνήθης περίπτωση ανθρωποκτονίας εξ αμελείας, και η αμέλεια είναι μία από τις δύο μορφές υπαιτιότητας. Ευθύνη υπάρχει, με τη νομική της έννοια. Η δε αποζημίωση λόγω ψυχικής οδύνης είναι αστική έννοια , μην τα μπλέκουμε με τα ποινικά. Χρησιμοποιείτε συνεχώς όρους που δεν γνωρίζετε πώς ερμηνεύονται νομικά, και δικαιολογημένα δεν γνωρίζετε, οπότε καλώς έχετε τις απόψεις που έχετε. Θα πρέπει να αλλαξουν οι νόμοι και οι θεωρίες δεκαετιών για να ακυρωθεί η χρηματική αποζημίωση ως αντιστάθμισμα της όποιας ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης.

Πάντως , αυτή τη στιγμή κρίνουμε χωρίς να έχουμε δει την απόφαση. Εικάζω ότι το μεγάλο αυτό ποσό είναι σύνθεση πολλών παραγόντων και διατάξεων. Επίσης το δικαστήριο συνεκτιμά μια σειρά από δεδομένα (π.χ. οικονομική κατάσταση αμφοτέρων μερών κλπ) στις περιπτώσεις αστικών αποζημιώσεων, δεν παίρνει μια διάταξη , την εφαρμόζει και εξαντλεί την αυστηρότητά του. Τέλος, και σημαντικό για μένα, η απόφαση αυτή είναι του Αρείου Πάγου. Ο Άρειος Πάγος είναι το ανώτερο ακυρωτικό δικαστήριο , δηλάδη η υπόθεση έχει περάσει από τους υπάρχοντες βαθμούς δικαιοδοσίας (δεν ξέρω ποιος κίνησε ποια διαδικασία και με ποια αιτήματα σε κάθε βαθμό) και αυτό που έμεινε να κριθεί στον Άρειο Πάγο ήταν η όποια αίτηση αναιρέσεως , που γίνεται για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Δλδ και στις δύο πλευρές δόθηκε η ευκαιρία ασκήσεως όλων των ένδικων μέσων και τελικά, η απόφαση ήταν αυτή. Ε, δεν είναι και τυχαίο.

[guerilla]

Η αλήθεια είναι ότι όντως εγώ το πάω αλλού, και άλλο θέλω να καταδείξω

Καθόλου φυσικά δε θέλω να πω - όπως μάλλον λάθος καταλάβατε - ότι δεν υφίσταται ευθύνη.

Σαφώς και υφίσταται ευθύνη, ακριβώς όμως αυτή συμβαίνει και υφίσταται

επειδή η Ιατρική είναι και επάγγελμα και όχι μόνο 'λειτούργημα' μιας υποτιθέμενης αόριστης θεωρητικής κοινωνικής προσφοράς και παρουσίας.

(Συγκεκριμένα διαφωνώ κάθετα με τη χρήση του όρου λειτούργημα μια και δε βρίσκω επάγγελμα στην κοινωνία που να μην έχει κοινωνική προσφορά.).

Στην πράξη συνεπώς, δε διαλέγομαι απαραίτητα ή έστω αποκλειστικά μαζί σας, χωρίς καθόλου να σημαίνει πως δε σάς τιμώ.

Ίσως η δική σας παρουσία είναι παρεμπίπτουσα, αλλά καθόλα αξιόλογη.

Εννοείται πως δεν έχω κανένα σκοπό στη σκέψη μου να κινηθώ μονάχα με αναφορά σε υφιστάμενα νομικά πλαίσια,

τα οποία ωστόσο και αντιλαμβάνομαι τόσο ως προς την εμβέλεια της επιβολής τους

όσο και ως προς την φύση των κοινωνικών συνθηκών που τα διαμόρφωσαν και θα τα διαμορφώσουν εκ νέου μελλοντικά.

Ίσως εξαιτίας της προαίρεσής μου, δείχνω να συγκρούομαι με τη νομοθεσία που ασφαλώς κατέχετε,

αλλά πιστέψτε με το κάνω απολύτως συνειδητά.

Υπό αυτή την έννοια, μου είναι παντελώς αδιάφορος

ο περιοριστικός καταναγκασμός μιας αποσπασματικής αντιμετώπισης του θέματος σε νομικίστικη ή έστω τυπολατρική, ποινική και αστική πτυχή.

Για μένα, είναι βαθιά ηθικολογικό το επίπεδο της συζήτησης,

και ως τέτοια βρίσκεται πάντα στον πυρήνα της αναζήτησης ενός μέτρου δικαίου.

Και εννοείται πως αξιακή ήταν η κρίση μου που αφορούσε την αποδοκιμασία της αιτίασης ικανοποίησης μιας ψυχικής οδύνης με υλικά αγαθά.

Αλλά καθόλα πραγματιστικός ήταν ο σχολιασμός μου για επιχειρούμενη αξίωση πλουτισμού με ευκαιρία μια δυσαναλογία ευθύνης, βλάβης και αποζημίωσης.

Διότι αδυνατώ να πιστέψω ότι τα αντιπαραβαλλόμενα μεγέθη ήταν ικανά να διαμορφώσουν το συγκεκριμένο πλαίσιο της δικαστικής απόφασης.

Και σε κάθε περίπτωση, αδυνατώ να αποδεχθώ απόφαση δικαστηρίου με εξοντωτικές ποινές για πράξεις αμέλειας οι οποίες αναφέρονται σε χρηματικές ποινές που δεν έχουν απολύτως καμία συνάφεια με το μέσο βιοτικό επίπεδο της κοινωνίας.

Το τελευταίο εμπίπτει στον υποκειμενισμό της κρίσης του δικαστηρίου (έστω του ανώτατου βαθμού),

με την ελευθερία που επιδέχεται από τους νόμους και από την επιρροή από περιρρέουσες κοινωνικές συνθήκες.

[hansolo]

άτυχη η γυναίκα, άτυχος και ο γυναικολόγος

ιατρική δεν είναι και πολύ ακριβής επιστήμη (άμα συγκρίνουμε αυτά που ήξεραν 200 χρόνια πριν για την ιατρική και ταυτόχρονα να υπολογίσουμε ότι σε 200 χρόνια, από τώρα, θα αλλάξει πολύ η ιατρική ) σημαίνει ότι λίγα ξέρουμε , υπάρχουν πολλές και διάφορες περιπτώσεις , πχ ίδια εικόνα διαφορετική αιτία και η αντιμετώπιση διαφορετική, δυστυχώς στα βιβλία και στις κλινικές πολλά βλέπεις που δεν ταιριάζουν στις περισσότερες φορές , μπορεί η άτυχη γυναίκα δεν παρουσίασε σημεία εσωτερικής αιμορραγίας μπορεί ο ιατρός ήταν κουρασμένος , δεν χρειάζεται, να κάνει κάποιος από κάτι τέτοιο είδηση , έχω δει και χειρότερα , και σε τι δηλαδή χρησιμεύει η είδηση αυτή , που οι περισσότεροι που το διάβασαν είναι άσχετοι με την ιατρική και με την νομική τι πρέπει να καταλάβουν με αυτή την είδηση ?

[guerilla]

Στο στρατό είχα μια κουβέντα με ένα άλλο φαντάρο δικηγόρο.

Του λέω "στην Αμερική μπορεί να σπάσεις φλέβα και να φας αγωγή για αυτό".

Και μου απαντάει "σωστά, γιατί να την σπάσεις τη φλέβα;".

Αυτά και καλό βράδυ.

[Guest fertomasa]

υπαρχουν και χειροτερα, να καταδικαζεται ιατρος και να τα πληρωνει το δημοσιο, δηλαδη ο φορολογουμενος πολιτης.....

[Myriam]

Το γέλιο σου – Π. Νερούντα

Πάρε μου το ψωμί, αν θες,
πάρε μου τον αγέρα, μα
μη μου παίρνεις το γέλιο σου.

Μη μου παίρνεις το ρόδο,
τη λόγχη που τινάζεις,
το νερό που ξάφνου
χυμά απ’ τη χαρά σου,
το απότομο κύμα
το ασήμι που γεννάς.

Είναι σκληρός ο αγώνας μου και γυρνώ
με μάτια κουρασμένα
θωρώντας κάποτε
τη γη που δεν αλλάζει,
μα έρχεται το γέλιο σου
αναθρώσκωντας στον ουρανό γυρεύοντάς με
και μου ανοίγει τις πόρτες
όλες της ζωής.

Αγάπη μου, στις πιο μαύρες
ώρες μου τινάζεται
το γέλιο σου, κι όταν ξάφνου
δεις το αίμα μου
να λεκιάζει τις πέτρες του δρόμου,
γέλα, γιατί το γέλιο σου
θα ‘ναι στα χέρια μου
σα δροσερό σπαθί.

Δίπλα στη θάλασσα του φθινοπώρου,
το γέλιο σου ας αναβρύσει
σα σιντριβάνι, όλο αφρό
και την άνοιξη, αγάπη,
θέλω το γέλιο σου σαν
τον ανθό που πρόσμενα,
τον γαλανό ανθό, το ρόδο
της βουερής πατρίδας μου.

Γέλα στη νύχτα,
στη μέρα στο φεγγάρι,
γέλα στις στριφτές
στράτες του νησιού,
γέλα σ’ αυτό το άγαρμπο
αγόρι που σ’ αγαπά,
μα όταν ανοίγω τα μάτια και τα κλείνω,
όταν τα βήματά μου φεύγουν,
όταν γυρνούν τα βήματά μου,
αρνήσου με το ψωμί, τον αγέρα,
το φως, την άνοιξη,
μα ποτέ το γέλιο σου
γιατί θα πεθάνω.

Πάρε μου το ψωμί, αν θες,
πάρε μου τον αγέρα, μα
μη μου παίρνεις το γέλιο σου.

Μη μου παίρνεις το ρόδο,
τη λόγχη που τινάζεις,
το νερό που ξάφνου
χυμά απ’ τη χαρά σου,
το απότομο κύμα
το ασήμι που γεννάς.

Είναι σκληρός ο αγώνας μου και γυρνώ
με μάτια κουρασμένα
θωρώντας κάποτε
τη γη που δεν αλλάζει,
μα έρχεται το γέλιο σου
αναθρώσκωντας στον ουρανό γυρεύοντάς με
και μου ανοίγει τις πόρτες
όλες της ζωής.

Αγάπη μου, στις πιο μαύρες
ώρες μου τινάζεται
το γέλιο σου, κι όταν ξάφνου
δεις το αίμα μου
να λεκιάζει τις πέτρες του δρόμου,
γέλα, γιατί το γέλιο σου
θα ‘ναι στα χέρια μου
σα δροσερό σπαθί.

Δίπλα στη θάλασσα του φθινοπώρου,
το γέλιο σου ας αναβρύσει
σα σιντριβάνι, όλο αφρό
και την άνοιξη, αγάπη,
θέλω το γέλιο σου σαν
τον ανθό που πρόσμενα,
τον γαλανό ανθό, το ρόδο
της βουερής πατρίδας μου.

Γέλα στη νύχτα,
στη μέρα στο φεγγάρι,
γέλα στις στριφτές
στράτες του νησιού,
γέλα σ’ αυτό το άγαρμπο
αγόρι που σ’ αγαπά,
μα όταν ανοίγω τα μάτια και τα κλείνω,
όταν τα βήματά μου φεύγουν,
όταν γυρνούν τα βήματά μου,
αρνήσου με το ψωμί, τον αγέρα,
το φως, την άνοιξη,
μα ποτέ το γέλιο σου
γιατί θα πεθάνω.

[Myriam]