Jump to content

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ - ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΠΤΥΧΙΩ ΦΟΙΤΗΤΩΝ


Recommended Posts

κι εσυ αλλο φορουμ για να κανεις την προπαγάνδα σου. Ελεος.....

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • Απαντήσεις 19,1k
  • Created
  • Last Reply

κι εσυ αλλο φορουμ για να κανεις την προπαγάνδα σου. Ελεος.....

Αν θέλεις να αισθάνεσαι ένοχος για κάτι, είναι κατανοητό από όλους. Ανθρώπινο είναι.

Εγώ στη θέση σου θα προτιμούσα το πω σε έναν κουρέα, δείχνουν πάντα περισσότερο ενδιαφέρον...

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Εγώ στη θέση σου θα προτιμούσα το πω σε έναν κουρέα, δείχνουν πάντα περισσότερο ενδιαφέρον...

μου την ειχε πεσει ενας gay κουρεας καποτε! απο τοτε κουρευομαι σε κομμωτρια!

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

 

ΠΟΙΟΣ ΚΑΝΕΙ ΚΟΥΜΑΝΤΟ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ? Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΜΠΑΛΤΑΣ Ή Ο ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ ?

ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΖΗΤΑΤΕ ΤΕΛΙΚΑ????

 

Εμφύλιος Μπαλτά - Κουράκη για το ΑΣΕΠ

Σύμφωνα με την ανακοίνωση που εξέδωσε το υπουργείο Παιδείας, «ο υπουργός Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων, Αριστείδης Μπαλτάς, δηλώνει ότι ουδέποτε έκανε οποιαδήποτε δήλωση για κατάργηση του ΑΣΕΠ και για την όλη διαδικασία επιλογής για την πρόσληψη εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης».

Νωρίτερα, ο κύριος Κουράκης μιλώντας στον «Ελεύθερο Τύπο», είχε αναφέρει ότι «θεωρούμε αδιανόητο οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι έχουν ήδη πτυχίο να καλούνται να δώσουν εξετάσεις από την Αρχή. Αντ' αυτού, θα υπάρχει ένα σύνολο προϋποθέσεων που θα ορίζουν τη μοριοδότηση των εκπαιδευτικών».

 

 

ΝΑ ΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ Ή ΝΑ ΜΗ ΖΕΙ???? emxmm

 

THAT IS THE QUESTION...... emwhistling

 

είναι λογικό γιατι ο μεν Μπαλτάς είναι ένας "φυτεμένος" με εντολή άλλων δυνάμεων (όπως και ο Varoufakis), ο δε Κουράκης είναι "να βγάλουμε την (κομματική) υποχρέωση".

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Αφού δε σας άρεσαν τα Χανιά ως "Βενετία της Ανατολής"με το παλιό ενετικό λιμάνι.........ορίστε η original Βενετία με τη Γέφυρα των Στεναγμών.............. emclapping :o

Η Γέφυρα των στεναγμών (στα Ιταλικά Ponte dei Sospiri) είναι μια ονομαστή γέφυρα στη Βενετία, μια μικρή γέφυρα σκεπαστή και κλειστή του "Ρίο ντι Παλάτσιο" που συνδέει το "Παλάτσο Ντουκάλε", δουκικό ανάκτορο, με τις φοβερές φυλακές της τότε Ενετίας.

Κτίστηκε τον 16ο αιώνα σύμφωνα με το σχέδιο του αρχιτέκτονα Αντονίνο Κοντίνο ως στεγασμένος διάδρομος με μάλλον μικρές πολεμίστρες αντί παραθύρων. Από αυτό το διάδρομο - γέφυρα οδηγούνταν οι φυλακισμένοι στο θρυλικό δωμάτιο του ανακτόρου "θάλαμο των τριών ιεροεξεταστών του κράτους" (Σαλέτα ντέι τρέ Ινκουϊζιτόρι ντέλο στάτο) όπου και διεξάγονταν «εν κρυπτώ» η δίκη, πριν της οποίας ή ακόμη και κατά τη διάρκειά της φέρονταν ο φυλακισμένος δια μυστικής σκάλας από τη Σαλέτα στο υπόγειο δωμάτιο των βασανιστηρίων στη "Κάμερα ντελ τορμέντο".

Κατά τη παράδοση το δράμα της μεταφοράς των φυλακισμένων προς τα μαρτύρια, χωρίς σχεδόν καμία ελπίδα επιστροφής «εν ζωή» μαρτυρούνταν από τους στεναγμούς και τα βογκητά που ακούγονταν από εκείνα τα παράθυρα - πολεμίστρες εξ ου και το όνομα της γέφυρας αυτής.

240px-Pontedisospiri.jpg

Γέφυρα των στεναγμών και το "Ρίο ντι Παλάτσιο"

320px-%CE%93%CE%AD%CF%86%CF%85%CF%81%CE%
Γέφυρα των στεναγμών,λήψη από το εσωτερικό της
Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Εγώ στη θέση σου θα προτιμούσα το πω σε έναν κουρέα, δείχνουν πάντα περισσότερο ενδιαφέρον...

μου την ειχε πεσει ενας gay κουρεας καποτε! απο τοτε κουρευομαι σε κομμωτρια!

Ουάου!!!! Δε μας τα έχεις πει αυτά.......... emrespect Μα πόσο ωραίος είσαι πια??? :lol:

Κι έτσι, την "πέφτεις" εσύ στην κομμώτρια η οποία σίγουρα,είναι βαμμένη ξανθιά όπως κάθε κομμώτρια που σέβεται τον εαυτό της!!! emclap ............Να τα λέμε κι αυτά........ emcanadian

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Έχοντας διαβάσει όλα τα παραπάνω, έχω κ λέω:

(1) Περιμένω πως και πως τη συνέλευση των επί πτυχίω για ευνόητους λόγους ;)

(2) Πανέμορφος ο μουστακαλής-δεν τον είχα ξαναδεί (Myriam ευχαριστούμε <3)

(3) Από τότε που η κόρη του περιπτερά τέλειωσε τη Νομική στα 4 χρόνια-άλλαξα περίπτερο (βαρέθηκα να με ρωτάει γιατί δεν πήρα ακόμη πτυχίο)

(4) Έχω πάει Βενετία και στη Γέφυρα των Στεναγμών..υπέροχη πόλη..παραμυθένια..

(5) Κάνω αυτοκριτική κοιτώντας με στον καθρέφτη, αλλά μου δίνω άφεση.. Κάνω και λίγο duckface και με συγχωρώ..

(6) Myriam το καλοκαίρι σου έρχομαι Χανιά!!!!!!!!!

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

και θα σου πει ο περιπτεράς: τι μου λες ρε φίλε, εγώ βγάζω δεν βγάζω το μήνα με την μείωση του τζίρου, τα παιδιά μου είναι άνεργα κτλ κτλ" και πληρώνω κι από πάνω κατι κοπρίτες σαν κι εσένα ( true story)

και εγώ έχω παράπονα με τον περιπτερά που δεν κόβει απόδειξη !!!! δλδ όλα είναι σχετικά σε αυτό το κόσμο !! δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν κοροϊδεύει αυτό το κράτος , για αυτό την κοινή γνώμη διαμορφώνουν στη τηλεόραση! άμα αύριο θα αρχίσουν να λένε ότι, να τα αδέσποτα σκυλιά φταίνε για την κρίση σε κάνα μήνα θα λένε αυτό το πράγμα όλοι (ζόμπι της Ελλαδας) ! τώρα δεν πιστεύω ότι, όπου πας, το πρώτο πράγμα που τους λες είναι ότι δεν έχεις πτυχίο , να σου πω την αλήθεια οι περισσότεροι "χεστήκανε" για το αν έχουμε πτυχίο η δεν το έχουμε !!!

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Meggie's theme from "The Thornbirds" by Henry Mancini and James Galway.

"There is a legend about a bird which sings only once in its life, more beautifully than any other creature on the face of the earth. From the moment it leaves its nest, it searches for a thorn tree, and does not rest until it has found one. Then, it impales its breast on the longest, sharpest thorn. But as it is dying, it rises above its own agony to outsing the Lark and the Nightingale. The Thornbird pays its life for that one song, and the whole world stills to listen, and God in his heaven smiles, as its best is brought only at the cost of great pain; Driven to the thorn with no knowledge of the dying to come. But when we press the thorn to our breast, we know, we understand.... and still, we do it." ~ Colleen McCullough" emrespect
― Colleen McCullough, The Thorn Birds
emrespect The Thornbirds, a 1983 television mini-series starring Richard Chamberlain and Rachel Ward. emypoklinomai
Music composed by emypoklinomai Henry Mancini, sung by his daughter Monica
Anywhere The Heart Goes

You know I will follow
Anywhere the heart goes
I will go until I know
All life can be

Love can hurt when you go
Anywhere the heart goes
Don't you know it isn't easy
Being me
I hold you inside where my love never dies
And you will always live somewhere in me

If you want to follow
Anywhere the heart goes
I will be here when you want me
Any way you want me
And good years bad years
Would all fall away
If I knew that your heart
Would follow my heart
Someday
Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

 

 

Σχεδόν στο μισό το Μάρτιο Δραματικές περικοπές στη χρηματοδότηση των νοσοκομείων

 

Περίπου το 51% των μηνιαίων προϋπολογισμών των νοσοκομείων περικόπτεται από το Μάρτιο, σύμφωνα με το Βήμα της Κυριακής, ως μέρος των «αιματηρών οικονομιών» σε όλο το δημόσιο τομέα που έχει ξεκινήσει από το Φεβρουάριο.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα, παρουσιάζοντας σχετικά έγγραφα από το υπουργείο Υγείας, ενώ τον Ιανουάριο του 2014 οι συνολικές πιστώσεις για τη χρηματοδότηση των νοσοκομείων είχαν ανέλθει σε 99,74 εκατ. ευρώ, για τον Μάρτιο του 2015 εγκρίθηκε η εκταμίευση συνολικού ποσού 43,353 εκατ. ευρώ.

Στον αντίστοιχο προϋπολογισμό, σύμφωνα με το Βήμα, προβλέπεται η εκταμίευση περίπου 87,727 εκατ. ευρώ.

Ο όσο το δυνατόν μεγαλύτερος περιορισμός των κρατικών δαπανών, οι οποίες θεωρείται ότι θα ισχύσουν και σε άλλα υπουργεία, σχετίζεται, όπως αναφέρει η εφημερίδα, με τον στόχο επιμηκυνθεί η περίοδος που το κράτος θα μπορεί να καλύπτει τις βασικές του ανάγκες χωρίς δανεισμό.

Ταυτόχρονα, αναφέρεται, καταβάλλεται προσπάθεια να διασφαλιστούν τα δισ. ευρώ που πρέπει να καταβληθούν στο ΔΝΤ.

Οι διοικήσεις των νοσοκομείων διαμηνύουν ήδη στο υπουργείο Υγείας πως αδυνατούν να καλύψουν ακόμη και τις βασικές ανάγκες με τόσο χαμηλές πιστώσεις: «Δεν θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε ούτε στις βασικές προμήθειες, ούτε και να πληρώσουμε εφημερίες» αναφέρουν, σύμφωνα με το Βήμα.

1. Με ελλείψεις σε νοσοκομειακό αναλώσιμο υλικό, δε γίνονται εφημερίες.

2. Και φυσικά, με απείθεια προς την εργατική νομοθεσία

ώστε να μην πληρώνονται οι εφημεριακές βάρδιες των εργαζομένων γιατρών, επίσης δε γίνονται εφημερίες.

 

Το πρώτο εγκυμονεί κινδύνους στη δημόσια υγεία.

Η όποια ανεπάρκεια στην υποδοχή των περιστατικών, θα χρεωθεί στους υπεύθυνους γιατρούς ως ιατρικά λάθη.

Τη γλίτωσε ο Υπουργός.

 

Το δεύτερο αποτελεί συνθήκες σκλαβιάς για τον εργαζόμενο γιατρό.

Αν ο απλήρωτος γιατρός αρνηθεί να εργαστεί στο σύστημα πλέον της δωρεάν εφημεριακής και υπερωριακής εργασίας των νοσοκομείων,

θα εισπράξει τον ενορχηστρωμένο λίβελλο των ΜΜΕ, των ασυνεπών πολιτών και των δικαστικών εντολών.

Τη γλίτωσε ο Υπουργός.

 

Ήλπιζα ότι αλλάξαμε και έχουμε φιλεργατική κυβέρνηση,

και οι τωρινοί θα εξοφλούν τις επαναπροσλήψεις στην ΕΡΤ και το 13ο μισθό...

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

http://el.wikipedia.org/wiki/Νικόλαος_Γύζης

Ο Νικόλαος Γύζης (Σκλαβοχώρι,στην Τήνο την 1 Μαρτίου 1842[1]Μόναχο, 22 Δεκεμβρίου 1900 ή 4 Ιανουαρίου 1901 με το νέο ημερολόγιο) ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς Έλληνες ζωγράφους του 19ου αιώνα της λεγόμενης «Σχολής του Μονάχου». Διακρίθηκε σε όλα τα χρόνια των σπουδών του και πήρε τα πρώτα βραβεία στην ξυλογραφία, τη ζωγραφική και τη χαλκογραφία.

Gyzis_nikolaos_photo.jpeg

Ο Νικόλαος Γύζης ήταν ένα από τα έξι παιδιά του ξυλουργού Ονούφριου Γύζη και της Μαργαρίτας Γύζη, το γένος Ψάλτη, που ζούσαν στο Σκλαβοχώρι της Τήνου. Το 1850, η οικογένειά του μετοίκησε στην Αθήνα και ο μικρός Νικόλαος άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα στην Σχολείο των Τεχνών (μετέπειτα Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών), αρχικά ως ακροατής και, από το 1854 έως το 1864, ως κανονικός σπουδαστής.

Με το τέλος των σπουδών του, γνωρίστηκε με τον πλούσιο φιλότεχνο Νικόλαο Νάζο, με την μεσολάβηση του οποίου έλαβε υποτροφία από το Ευαγές Ίδρυμα του Ναού της Ευαγγελιστρίας της Τήνου, προκειμένου να συνεχίσει τις σπουδές του στην Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου[3].

Τον Ιούνιο του 1865, ο Γύζης έφθασε στο Μόναχο, όπου συνάντησε τον συνάδελφο και φίλο του Νικηφόρο Λύτρα. Ο τελευταίος τον βοήθησε στο να εγκλιματιστεί γρήγορα στο γερμανικό περιβάλλον. Πρώτοι του δάσκαλοί του στο Μόναχο ήταν ο Χέρμαν Άνσυτς(Hermann Anschütz) και ο Αλεξάντερ Βάγκνερ (Alexander Wagner). Τον Ιούνιο του 1868 έγινε δεκτός στο εργαστήριο του Καρλ φον Πιλότυ (Karl von Piloty).

350px-Gyzis_005.jpeg
Νικόλαος Γύζης, Τα αρραβωνιάσματα (1875). Λάδι σε καμβά, 104 εκ x 156 εκ. Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου.

Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Μόναχο το 1871 και τον Απρίλιο του 1872 επέστρεψε στην Αθήνα, για να μετατρέψει το πατρικό του σπίτι επί της οδού Θεμιστοκλέους σε ατελιέ. Μαζί με τον Νικηφόρο Λύτρα, ταξίδεψε το 1873 στην Μικρά Ασία[4].

Απογοητευμένος από τις συνθήκες της Ελλάδας, τον Μάιο του 1874 εγκατέλειψε την Αθήνα και επέστρεψε στο Μόναχο, όπου έμελλε να ζήσει για το υπόλοιπο της ζωής του. Το 1876, ταξίδεψε παρέα με τον Νικηφόρο Λύτρα στο Παρίσι. Έναν χρόνο αργότερα νυμφεύθηκε την Άρτεμη Νάζου, με την οποία απέκτησε τέσσερις κόρες, την Πηνελόπη (γεν. 1878, πέθανε μόλις δώδεκα ημερών), την Μαργαρίτα-Πηνελόπη (γεν. 1879), την Μαργαρίτα (γεν. 1881) και την Ιφιγένεια (γεν. 1890), και έναν γιο, τον Ονούφριο-Τηλέμαχο (γεν. 1884).[5][6]

Το 1880, ανακηρύχθηκε σε επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Μονάχου και το 1888 εκλέχθηκε τακτικός καθηγητής στο ίδιο ίδρυμα[6]. Το 1881, πέθανε η μητέρα του και έναν χρόνο μετά πέθανε και ο πατέρας του. Το 1895, επισκέφθηκε για τελευταία φορά την Ελλάδα, την οποία ποτέ δεν ξέχασε και πάντα νοσταλγούσε. Προσβεβλημένος από λευχαιμία, πέθανε στο Μόναχο στις αρχές του 1901[7]. Λέγεται ότι τα τελευταία του λόγια ήταν: «Λοιπόν ας ελπίζωμεν και ας ζητούμεν να είμεθα εύθυμοι!». Η σορός του ενταφιάστηκε στο Βόρειο Νεκροταφείο του Μονάχου

Το έργο του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
200px-Gysis_Nikolas_Wishbone.jpg
Νικόλαος Γύζης, Γιάντες (1878). Λάδι σε μουσαμά, 46 εκ x 37 εκ.Εθνική Πινακοθήκη, Αθήνα.

Ο Νικόλαος Γύζης αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ακαδημαϊκού ρεαλισμού του ύστερου 19ου αιώνα, του συντηρητικού εικαστικού κινήματος που είναι γνωστό ως «Σχολή του Μονάχου», τόσο σε ελληνικό όσο και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Συμμετείχε και βραβεύτηκε σε πάρα πολλές ελληνικές και ευρωπαϊκές εκθέσεις, από το 1870 έως το 1900. Μάλιστα, μετά τον θάνατό του το 1901, τιμήθηκε με έκθεση έργων του στην 8η Διεθνή Καλλιτεχνική Έκθεση του Γκλασπαλάστ (Glaspalast).

Σπουδαστής στην Ακαδημία του Μονάχου, ενστερνίστηκε όλες τις αρχές των Γερμανών δασκάλων του, φτιάχνοντας έργα σπάνιας επιδεξιότητας μέσα στα όρια του ιστορικού ρεαλισμού και της ηθογραφίας. Με τα έργα του, ειδικά αυτά της νεότητάς του, έλαβε τον χαρακτηρισμό «γερμανικότερος των Γερμανών» και επαινέθηκε με το παραπάνω από τους τεχνοκριτικούς και τον Τύπο της εποχής.

Δύο από τα μεγάλα «γερμανικά» του έργα, οι Ελεύθερες τέχνες και τα πνεύματα της καλλιτεχνικής βιοτεχνίας, που κοσμούσαν την οροφή Μουσείου Διακοσμητικών Τεχνών του Καϊζερσλάουτερν (1878–1880), και Ο θρίαμβος της Βαυαρίας, που κοσμούσε την αίθουσα συνεδριάσεων του Μουσείου Διακοσμητικών Τεχνών της Νυρεμβέργης (1895–1899) — καταστράφηκαν κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μερικά από τα έργα του, όπως Τα αρραβωνιάσματα (1875])[8] και Το κρυφό σχολειό (1885, συλλογή Εμφιετζόγλου), βασίζονται σε προφορικούς θρύλους της εποχής της Τουρκοκρατίας, των οποίων η αντιστοιχία στην ιστορική πραγματικότητα αμφισβητείται σήμερα, χωρίς βέβαια αυτό να μειώνει την καλλιτεχνική αξία των παραπάνω έργων.

220px-Gyzis_006_%28%CE%97istoria%29.jpeg
Νικόλαος Γύζης, Ιστορία (1892). Λάδι σε καμβά, 89 εκ. διάμετρος. Ιδιωτική συλλογή.

Άτομο βαθιά θρησκευόμενο, στράφηκε αργότερα προς τις αλληγορικές και τις μεταφυσικές παραστάσεις. Τα λεγόμενα «θρησκευτικά» του έργα, με πλέον χαρακτηριστικό τον πίνακα Ιδού ο Νυμφίος έρχεται (1895–1900, Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου), αντιπροσωπεύουν τα οράματα του ώριμου πλέον καλλιτέχνη και δηλώνουν απερίφραστα τις υπαρξιακές του αγωνίες. Κυρίαρχο θέμα των ώριμων έργων του ήταν ο αγώνα του εναντίον του Κακού και η τελική νίκη του Καλού. Η σημαντικότερη μορφή σ' αυτά τα έργα του είναι η γυναίκα, που άλλοτε εμφανίζεται ως Τέχνη, άλλοτε ως Μουσική, άλλοτε ως Άνοιξη, άλλοτε ως Δόξα, κ.λπ.

Νεότεροι μελετητές του έργου του διακρίνουν ότι στα λιγότερο γνωστά ύστερα έργα του, και κυρίως στα σχέδιά του με κάρβουνο και κιμωλία, ο Γύζης δίνει μια εξπρεσιονιστική τάση απελευθέρωσης από τον ακαδημαϊκό ρεαλισμό.

Ο Γύζης φιλοτέχνησε επίσης αφίσες και εικονογράφησε βιβλία.

Οι επιστολές του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ζωή και το έργο του Νικολάου Γύζη φωτίζεται επίσης από τις επιστολές που έγραφε από το 1869 και μέχρι το τέλος της ζωής του (Επιστολαί Νικολάου Γύζη, Εκδόσεις «Εκλογής», Αθήναι 1953).[9] Ορίστε μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

«Σας βεβαιώ, Κύριε Νάζε, ότι δεν είμαι διόλου σπάταλος. Ζω με την μεγαλυτέραν οικονομίαν, αλλά τα έξοδα της τέχνης μου, και προ πάντων τα μοδέλα, κοστίζουν φρικτά και άνευ αυτών δεν ημπορώ να κάμω βήμα. Εις την αρχήν ήμουν εις μικροτέρας σχολάς, όπου τα μοδέλα επληρώνοντο από την Ακαδημίαν, αλλ' αφ' ότου εμβήκα εις την σχολή των συνθέσεων, τα πληρώνω ο ίδιος και διά τούτο έπεσα έξω. [...] Έγραψα και θα γράψω πάλιν προς την επιτροπήν της Ευαγγελιστρίας διά τους μισθούς μου...» --
Επιστολή προς τον Νικόλαο Νάζο
, 3 Ιουνίου

«Πόσον πτωχός είναι ο ζωγράφος απέναντι του ποιητού! Αν ξαναγεννηθώ θα γίνω ποιητής και μουσικός.» --
Επιστολή προς τον Νικόλαο Νάζο
, 7 Απριλίου

«Αν ήτο δυνατόν να ημπορούσα να ηρχόμουν εις την Ελλάδα, ίσως κατά πρώτον εις την Κεφαλληνίαν και κατόπιν εις την Τήνον, εις τα γλυκά αυτά μέρη.» --
Επιστολή προς τον αδελφό της γυναίκας του
, 22 Οκτωβρίου


Κατάλογος των έργων του Γύζη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρακάτω ακολουθεί κατάλογος από γνωστά έργα του[10]:

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Πηγή : Καθημερινή

 

Εις οιωνός άριστος

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ | ΑΠΟΨΕΙΣ  

 

Στην ευαίσθητη αυτή περιοχή του δημόσιου βίου μας, ευτυχώς ή δυστυχώς, στην εκπαίδευση, οι δανειστές δεν παρεμβαίνουν. Για τη λειτουργία των σχολείων μας, των πανεπιστημίων μας και των λοιπών ιδρυμάτων αποκλειστικός αρμόδιος είναι ο πατριωτισμός των ιθυνόντων. Κοινώς το σύμπλεγμα των εμμονών και των ιδιαιτεροτήτων που ονομάζεται πατριωτισμός στην πατρίδα όπου κάθε μέρα ανακαλύπτεται η Αμερική και εφευρίσκεται η πυρίτις.

Ναυαρχίς του εκπαιδευτικού προγράμματος της νέας κυβέρνησης είναι η κατάργηση της «αριστείας», ή μάλλον όπως το προσδιόρισε ο κ. Αριστείδης Μπαλτάς -μαρξιστής και αντισυμβατικός υπουργός Παιδείας- η μετακύλιση της σημασίας της λέξης «αριστεία» στη σημασιολογική περιοχή της «ρετσινιάς». «Η αριστεία είναι ρετσινιά» είπε και ελάλησε, «και οι έσχατοι έσονται πρώτοι» συμπλήρωσε, αφού εκτός από την αριστεία έδειξε αποφασισμένος να καταργήσει τις διαφορές ανάμεσα στις πρώτες και τις τελευταίες σειρές των θρανίων στη σχολική τάξη. Εμαθα πως τα θρανία τα τελευταία χρόνια παρατάσσονται σε σχήμα «πι» στις τάξεις όμως αυτό ελάχιστη σημασία έχει. Οταν είσαι αποφασισμένος να μεταρρυθμίσεις τα κακώς κείμενα δεν θα σε σταματήσουν οι ποταπές λεπτομέρειες της πραγματικότητας.

Εκτοτε εγράφησαν πολλά όπως είναι φυσικό. Στη χώρα που τα ηνία της τα κρατούν οι άριστοι, από την παραγωγή προηγμένης τεχνολογίας ώς την παραγωγή κωμωδίας και επεξεργασία κοιλιακών μυών, είναι πολύ φυσικό το στραβοπάτημα της λέξης να μην περάσει απαρατήρητο. Πώς θα ζήσουμε χωρίς τους άριστους, πώς θα διαπρέψουμε στην παγκόσμια σκηνή χωρίς αυτούς; «Λευτεριά για λίγο πάψε να χτυπάς με το σπαθί» που θα έλεγε και ο εθνικός μας ποιητής. Ο ιστορικός και βασανισμένος αυτός λαός έχει κουρασθεί από τις προσπάθειες που κατέβαλλαν γενεαί επί γενεών προκειμένου να αριστεύσουν σε όλους τους τομείς, μηδέ των ΤΕΙ ανθοκομίας εξαιρουμένων, ως εκ τούτου τι σόι αριστερά θα ήμασταν αν δεν τον αφήναμε να αναπαυθεί επ’ ολίγον, να πάρει μιαν ανάσα και να κάνει κάνα μπάνιο χωρίς να σκέφτεται ότι πρέπει να πρωτεύσει στο κρόουλ.

Αρωγός στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του κ. Μπαλτά, ο οποίος κουράστηκε να εξηγεί σε μας τους αδαείς αυτά που δεν μπορούμε να καταλάβουμε, εμφανίστηκε επί το θεωρητικότερον ο κ. Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, αντισυμβατικός βουλευτής επικρατείας. Σε άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (24/2/2015) εξήγησε γιατί η αριστεία είναι μια βλαβερή συνήθεια που προσπαθεί να μας επιβάλλει ο σύγχρονος φιλελευθερισμός και από την οποία πρέπει να απαλλαγούμε το συντομότερο. Οπως αναφέρει δε, αφού έχει περιηγηθεί διάφορες γενικότητες περί κοινωνικής ανισότητας και λοιπά φοντανάκια της μαρξιστικής ηθικολογίας, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η αριστεία είναι ένα εφεύρημα που συνδέει την εκπαίδευση με την «παραγωγή» και ως εκ τούτου τα επίμαχα ζητήματά της όπως «οι αιώνιοι φοιτητές, η λειτουργία των πρότυπων σχολείων και ο τρόπος εισαγωγής στα ΑΕΙ δεν επιτρέπεται να αντιμετωπίζονται ως μεμονωμένα διακυβεύματα». Εψαχνα τη λέξη «διακύβευμα» σε όλο το άρθρο, την βρήκα τρεις παραγράφους πριν το τέλος και επιτέλους ησύχασα. Ουάου! που θα έλεγε και ο κ. Βαρουφάκης.

Ουάου δις! Διότι και ο μεν και ο δε δεν είναι απλώς σοβαροί άνθρωποι. Είναι κάτι παραπάνω, είναι καθηγητές με το κάπα όσο γίνεται πιο κεφαλαίο, τα μαλλιά τους άσπρισαν στις έδρες και οι καβάλοι τους τρίφτηκαν διορθώνοντας γραπτά και μετά από τόσα χρόνια και τόσα άστεα που αντίκρισαν τα μάτια τους, κι άλλα αστεία, κατέληξαν στο συμπέρασμα πως το πρόβλημα του ημετέρου εκπαιδευτικού συστήματος είναι οι αιώνιοι φοιτητές, η λειτουργία των πρότυπων σχολείων και ο τρόπος εισαγωγής στα ΑΕΙ. Και εννοείται η σύνδεση της εκπαίδευσης με την παραγωγή, με τις πολυάριθμες πολυεθνικές που ψαρεύουν υποψήφια θύματα σε όσες πανεπιστημιακές αίθουσες ανά την επικράτεια δεν τελούν υπό κατάληψη από τους αντισυμβατικούς φοιτητές των αντισυμβατικών καθηγητών.

Ας σοβαρευτούμε όμως, με μέτρο γιατί αν τους πάρουμε και πολύ στα σοβαρά ανεβαίνει η πίεση. Είναι γνωστό ότι η μόνη σύνδεση του ελληνικού πανεπιστημίου με την παραγωγή ήταν μέχρι προχθές η δυνατότητα πρόσληψης των αποφοίτων του από το ελληνικό Δημόσιο. Πας όστις είχε μεταφράσει σε κακά ελληνικά μισό διάλογο του Πλάτωνα στο τρίτο έτος είχε το δικαίωμα να διδάσκει στα παιδιά αρχαία. Αυτό επανέφερε ο σεμνός κ. Κουράκης, διά της καταργήσεως του ΑΣΕΠ στις προσλήψεις καθηγητών. Είναι επίσης γνωστό, αν και όχι κοινώς παραδεκτό, πως το υπάρχον σύστημα της αριστείας έχει την ίδια σχέση με την αριστεία με αυτήν που έχει η σημερινή αριστερά με την ιστορική αριστερά την οποία επικαλείται. Είναι ένα σύστημα οργανωμένο με επιμέλεια για την επιβράβευση της μετριότητας και την ισοπέδωση της κριτικής σκέψης. Είναι τέλος γνωστό ότι το ημερολόγιο δείχνει 2015 και όχι 1981.

Θα μου πείτε η μετάφραση της αριστείας σε ρετσινιά είναι ολόκληρο πολιτικό πρόγραμμα που δεν αφορά μόνον την εκπαίδευση. Η τυραννία της μετριότητας είναι η πιο δημοφιλής κοινωνική σύμβαση στη χώρα όπου κανείς δεν ενδιαφέρεται για την παιδεία που παρέχει η εκπαίδευση, όλοι όμως λιγουρεύονται τα απολυτήριά της. Κι αν οι αντισυμβατικοί κύριοι καθηγητές επιθυμούν όντως να διασώσουν τον «δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης», όπως διατείνονται, ας φροντίσουν να αποκαταστήσουν το κύρος της αριστείας στην παιδεία και μετά το καταργούν. Ομως αυτό απαιτεί δουλειά και ο κ. Μπαλτάς δείχνει μάλλον βαριεστημένος.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

H ελπίδα ήρθε 

 

"we shall squeeze blood out of stone"

 

Γιάνης Βαρουφάκης: «Θα φτύσουμε αίμα αλλά θα πληρώσουμε το ΔΝΤ»

Νέο μπαράζ δηλώσεων του υπουργού Οικονομικών ενόψει της δόσης των 299 εκατ. ευρώ την Παρασκευή και του Eurοgroup της 9ης Μαρτίου
 
 
Πιές μας το αίμα Γιάνη!
Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.


×
×
  • Δημιουργία νέας...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.