ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ - ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΠΤΥΧΙΩ ΦΟΙΤΗΤΩΝ

[Guest syntaxidiotis]

[Guest ginashou]

Καληνύχτα

[Guest ginashou]

[Nomad]

[Guest ginashou]

[Nomad]

[Guest ginashou]

[Nomad]

[Myriam]

Πηγή : Κουτί της Πανδώρας

 

Γιατί οι Γερμανοί δεν έχουν υπογράψει ειρήνη με την Ελλάδα

• 

14 Φεβρουαρίου

10:592015

 

Μια απάντηση στον Guy Verhofstadt για τα «φαντάσματα του παρελθόντος»

Αμέσως μετά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της νέας ελληνικής κυβέρνησης που μεταξύ άλλων περιελάμβαναν και το ζήτημα των γερμανικών πολεμικών επανορθώσεων, ο πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου (1999-2008) και νυν πρόεδρος της Ομάδας των Φιλελεύθερων στο Ευρωκοινοβούλιο Guy Verhofstadt κατάγγειλε με έντονο τόνο τον Έλληνα πρωθυπουργό γιατί ξυπνάει τα «φαντάσματα του παρελθόντος» και τόνισε ότι δεν πρέπει να ακολουθήσει γραμμή «αντεκδίκησης».

 

Είναι προφανές ότι η ελληνική διεκδίκηση των γερμανικών επανορθώσεων και του αναγκαστικού κατοχικού δανείου ενέχει αυτούς τους κινδύνους παρεξήγησης και γι΄ αυτό πρέπει να υπάρξει μια συστηματική προετοιμασία της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης για τα ελληνικά δίκαια. Πρέπει λοιπόν, όχι μόνο να εξηγηθεί με λεπτομέρειες η ελληνική διεκδίκηση, αλλά και να αποκαλυφθεί η γερμανική στάση έναντι της Ελλάδας μετά την ενοποίηση, σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, σε ότι αφορά αυτό το ζήτημα.

 

Ο κ. Verhofstadt προφανώς δεν μπορεί να σταθμίσει το βάρος που είχε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και η γερμανική κατοχή για την Ελλάδα. Η πολεμική και κατοχική εμπειρία του Βελγίου σύγκριση με την δική μας είναι επιεικώς αστεία. Δεν μπορεί να διανοηθεί ότι σε κάθε χωριό υπάρχει το μνημείο ενός νεαρού παιδιού που εκτελέστηκε από τους Γερμανούς. «Η Ελλάδα έχασε στον πόλεμο το 10% του πληθυσμού της, έναντι του 2,8% της Σοβιετικής Ένωσης και υπέστη ζημιές στο ετήσιο ΑΕΠ της τάξεως του 170%, έναντι του 135% που υπέστη η ηττημένη Γερμανία. Ανάλυση της εφημερίδας του Βερολίνου Tagesspiegel αναφέρει ότι καμιά άλλη χώρα κατοχής, όπως η Γερμανία, δεν κατέστρεψε τόσο, όσο την Ελλάδα: 130.000 άμαχοι, γυναίκες και παιδιά, εκτελέστηκαν ως αντίποινα για τις επιθέσεις των ανταρτών, 70.000 Έλληνες Εβραίοι οδηγήθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, 300.000 έπαθαν κρυοπαγήματα και πέθαναν από πείνα, επειδή οι Γερμανοί κατάσχεσαν τρόφιμα και καύσιμα. Το 50% των υποδομών της χώρας και το 75% της βιομηχανίας καταστράφηκαν» (1).

 

Ο Μανώλης Γλέζος υποστηρίζει (2) ότι επρόκειτο για μια «στρατηγική αφαίμαξη»: ο στρατός κατοχής κατάσχεσε το 51% των μετοχών των τραπεζών και των κρατικών επιχειρήσεων, κατάσχεσε και έλιωσε 19 τόνους ασημένια 10δραχμα και 20δραχμα και 49 τόνους χάλκινα νομίσματα έναντι αποζημίωσης μόλις 340 λιρών Αγγλίας, έπαιρνε το 10% της αγροτικής παραγωγής και φυσικά, το περιβόητο το αναγκαστικό δάνειο και αρχαιολογικούς και καλλιτεχνικούς θησαυρούς. Η ληστεία της Ελλάδος ήταν πρωτοφανής, ιδιαίτερα δε με τη χρήση πλαστών γερμανικών χαρτονομισμάτων των 50 μάρκων από τα στρατεύματα κατοχής. Μάλιστα, οι Γερμανοί στρατιώτες, αφηγείται ο Γλέζος, έδιναν το πλαστό 50μαρκο για να πάρουν τσιγάρα που έκαναν 6 δρχ. και ζητούσαν ρέστα σε επίσημα λεφτά, κάτι που είχε τρελάνει τους περιπτεράδες, κουρείς κ.ά.. Σημειωτέον ότι στην κατοχή κυκλοφορούσαν εκτός από τις δραχμές, τα νομίσματα των τριών κατακτητών και τα πλαστά!... γεγονός που υποχρέωσε την κυβέρνηση να αγοράσει τα πλαστά γερμανικά και ιταλικά χαρτονομίσματα προκειμένου να ελέγξει κάπως την κατάσταση.

 

Γιατί δεν υπογράφουν

 

Για όλα αυτά υπάρχει ένας τεράστιος λογαριασμός, που βασίζεται σε διεθνείς αποφάσεις, αλλά η Γερμανία υπεκφεύγει, υποστηρίζοντας ότι δεν είμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση και γι΄ αυτό δεν υπογράφει Συνθήκη Ειρήνης με την Ελλάδα, διότι τότε θα πρέπει να καταβάλει άμεσα τα χρέη αυτά. Σύμφωνα με τον Μανώλη Γλέζο αυτή πρέπει να είναι η κεντρική επιδίωξη της Ελλάδας. Θεωρεί ότι οι Γερμανοί είναι νομότυποι και τότε θα πληρώσουν.

Την άποψη αυτή υποστηρίζει και ο καθηγητής Προκόπης Παυλόπουλος (3), ο οποίος επισημαίνει ότι «το 1953, με τη Συμφωνία του Λονδίνου, δεν «χαρίσθηκαν» στη Γερμανία οι οφειλές της λόγω πολεμικών αποζημιώσεων, όπως η γερμανική πλευρά “τεχνηέντως” φαίνεται να διατείνεται. Η Συμφωνία αυτή απλώς έθεσε «σε αδράνεια» τις οφειλές της Γερμανίας ως την υπογραφή, κατά το Διεθνές Δίκαιο (Δίκαιο του Πολέμου) “Συμφώνου Ειρήνης” μεταξύ της τελευταίας και των Δυνάμεων που νίκησαν στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

 

Πρόκειται νομικώς για ένα είδος “αναβλητικής αίρεσης” (lato sensu) σχετικά με την εξόφληση των υποχρεώσεων της Γερμανίας, επειδή τότε θεωρήθηκε ότι αυτή δεν διέθετε –πρωτίστως λόγω της διαίρεσής της σε Δυτική και Ανατολική- την κατά το διεθνές δίκαιο απαιτούμενη πολιτειακή υπόσταση για ανάληψη και εκπλήρωση συναφών υποχρεώσεων». Η ικανότητα σύναψης «Συμφώνου Ειρήνης» επήλθε το 1990 και τότε υπογράφηκε το λεγόμενο «Σύμφωνο 2 + 4» μεταξύ της ενωμένης πλέον Γερμανίας και ΗΠΑ, ΕΣΣΔ, Γαλλίας και Αγγλίας. Ο Παυλόπουλος υποστηρίζει πως «καλύπτει, λόγω της νομικής φύσης του αλλά και γενικότητάς του, και τα μη συμβαλλόμενα πλην όμως παθόντα από την γερμανική κατοχή κράτη, όπως η Ελλάδα».

 

Τα ζητήματα αυτά είχε θέσει ο Μανώλης Γλέζος στον Γερμανό πρόεδρο Γιοάχιμ Γκάουκ, κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, στον οποίο και εξήγησε γιατί οι αναφορές του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για παρελθόν και ότι αυτά τα ζητήματα έχουν λήξει δεν ευσταθούν. Πρώτον , αν έληξαν, πότε έληξαν και πως; Δεύτερον, δεν μπορεί να αποτελούν παρελθόν, διότι πόλις πριν τρία χρόνια η ενιαία Γερμανία απαίτησε από την Τσεχία αποζημιώσεις για τις περιουσίες των Σουδητών Γερμανών που έφυγαν από τα εδάφη της μετά τον πόλεμο (ΣΣ: οι Γερμανοί είναι αυτοί που αναβιώνουν τα φαντάσματα του παρελθόντος, όποτε τους συμφέρει, κ. Φέρχοφσταντ). Τρίτον, πρόσφατα το γερμανικό κράτος αποφάσισε να συνταξιοδοτήσει τους επιζώντες του Ολοκαυτώματος στο Ισραήλ.

 

Όλα αυτά κατά τον Μανώλη Γλέζο αποτελούν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Και αναρωτιέται: Μήπως οι γερμανικές κυβερνήσεις μας εκδικούνται επειδή ανατρέψαμε στο πόλεμο τα σχέδιά τους, καθυστερώντας τα στρατεύματά τους στο Ρούπελ και στην Κρήτη, καθηλώνοντας 12 επίλεκτες μεραρχίες, με αποτέλεσμα να τους αποτελειώσει ο «στρατηγός χειμώνας» στη ρωσική στέπα; Προσωπικά πιστεύω ότι το ζήτημα της σχέσης Γερμανίας – Ελλάδας είναι περίπλοκο και πολύ παλιό και πολύ βαθύ… (ΣΣ: θα επανέλθουμε).

 

Τι μας χρωστάνε

 

Πρώτον, σε ότι αφορά το ζήτημα των πολεμικών επανορθώσεων έχει επιλυθεί από τον Φεβρουάριο του 1946, από την 19μελή Συμμαχική Επιτροπή που όρισε τι θα πληρώσει κάθε χώρα του άξονα στις χώρες που είχε καταλάβει για τις ζημιές που έκανε. Στην Ελλάδα κατοχυρώθηκε ποσό 7,1 δισ. δολαρίων αγοραστικής αξίας 1938, που σήμερα, σύμφωνα με λογαριασμούς της Τράπεζας της Ελλάδος, αποτιμώνται σε 108 δισ. ευρώ.

 

Δεύτερον, το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, το οποίο ο καθηγητής Άγγελος Αγγελόπουλος είναι προσδιορίσει σε 3,5 δισ. δολάρια (του 1938). (ΣΣ: ο πληρεξούσιος του Ράιχ στην Ελλάδα Αλντερπουργκ, με γραπτό υπόμνημά του στο γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών, τον Ιούλιο 1964, είχε αναφέρει ότι η οφειλή της Γερμανίας στην Ελλάδα από το δάνειο ανερχόταν σε 200 εκατ. χρυσά μάρκα, δηλαδή σε 400 εκατ. σταθερά μεταπολεμικά μάρκα). Το δάνειο αυτό προέκυψε ως εξής: Το 1907, η Διάσκεψη της Χάγης αποφάσισε ότι τα νικημένα σε πόλεμο κράτη υποχρεούνται να διατρέφουν τα στρατεύματα κατοχής, αλλά κατόπιν πιέσεων ανθρωπιστικών οργανώσεων προστέθηκε η διευκρίνηση «εάν δύνανται»… Η Ελλάδα ήταν έτσι υποχρεωμένη να τρέφει 500.000 Γερμανούς στρατιώτες, 250.000 Ιταλούς και 60.000 Βούλγαρους, ήτοι 810.000 συνολικά! Και σαν να μην έφταναν αυτοί, οι κατοχικοί στρατοί, κατ΄εξαίρεση και μόνο από την Ελλάδα, έπαιρναν τρόφιμα για την διατροφή της στρατιάς του Ρόμελ. Αυτό το επιπλέον μεταφράστηκε στο αναγκαστικό κατοχικό δάνειο των 8 δισ. δραχμών που μεταπολεμικά υπολογίσθηκε σε 4,5 εκατ. χρυσές λίρες και σήμερα αποτιμάται με τους τόκους του στα 70 δισ. ευρώ.

 

Τρίτον, τις αποζημιώσεις για τα 100 ολοκαυτώματα χωριών της Ελλάδας, από τα οποία έχουν αναγνωρισθεί τα 89 με 56.225 νεκρούς.

Το σύνολο των γερμανικών υποχρεώσεων υπολογίζεται ανάλογα με τις μετατροπές των ισοτιμιών και το ύψος των επιτοκίων (2,5% - 3%), αλλά και τις μεθόδους αποτίμησης που χρησιμοποιούνται από τους αναλυτές. Το Spiegel έχει κάνει λόγο για 162 δισ. ευρώ, ο μελετητής Δημοσθένης Κούκουνας για 510 δισ. ευρώ και ο Διαμιανός Βασιλειάδης του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας για 1 τρισ. ευρώ περίπου.

Η Ευρώπη για να προχωρήσει πρέπει όχι μόνο να κλείσει τους λογαριασμούς του παρελθόντος, ώστε τα «φαντάσματα» να εξαφανιστούν, αλλά και να ξεφύγει από την χρηματιστική αντίληψη του μέλλοντός της. Η Ελλάδα και η Γερμανία οφείλουν να υπογράψουν ειρήνη. Αυτό αφορά και το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

 

Το 8σέλιδο paper αρχών για τη μετεξέλιξη της Ευρωζώνης που παρουσίασε ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής είναι μια νέα αφελής προσπάθεια να ξεγελαστούν οι λαοί και οι ευρωπαϊκές κοινωνίες, μάλιστα ακόμη πιο αφελής και από το «Σύνταγμα» που απέρριψαν οι Γάλλοι το 2005. Έτσι, δεν πάμε πουθενά. Καλό είναι ο κ. Φέρχοφσταντ να ασχοληθεί και με τα νέα φαντάσματα που κατασκευάζονται στα υπόγεια των τραπεζιτών. Ή θα υπάρξει πολιτική ολοκλήρωση της Ευρώπης με όρους δημοκρατικούς και ισονομίας ή η ευρωζώνη και ΕΕ θα διαλυθούν και μάλιστα, όχι από την μικρή Ελλάδα, αλλά από τα ιδρυτικά της μέλη.

________

Μάκης Ανδρονόπουλος, «Το Γερμανικό Σύνδρομο», σελ. 260
Από την ομιλία του Μανώλη Γλέζου στην παρουσίαση του παραπάνω βιβλίου https://www.youtube.com/watch?v=2Mjmf5FmLEY
Προκόπης Παυλόπουλος, «Δεν παραγράφονται οι ελληνικές απαιτήσεις από τη Γερμανία», Ελεύθερος Τύπος, 14/1/2015

[Myriam]

Ενδιαφέρον videoclip (ασυμβίβαστος homo-έρωτας χωρίς όρια μέχρι το θάνατο!)..............κι ένα εξαιρετικό τραγούδι για straight,gay,bisexuals!!

[Johnny Ska]

Καλημερούδια...!

https://www.youtube.com/watch?v=9aMP67FPH8A

[Guest ginashou]

Πηγή : alfavita

Δίκτυο Πανεπιστημιακών: Ώρα να ανατρέψουμε το σκηνικό της καταστροφής

 

Mε τους αγώνες μας θα κατακτήσουμε πραγματικά δωρεάν, δημόσιο και δημοκρατικό πανεπιστήμιο

Η κυβέρνηση της διαφθοράς, της διαπλοκής και της υποτέλειας ανατράπηκε. Πρόλαβε όμως να ολοκληρώσει το «έργο» των προκατόχων της, επιφέροντας συντριπτικά πλήγματα στην ανώτατη εκπαίδευση, όπως και στο σύνολο της παιδείας, στην υγεία, την εργασία, τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα.

Με τις νέες πρυτανικές αρχές ολοκληρώθηκε η εγκατάσταση στα ιδρύματα του καθεστώτος των νόμων Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου για τη μετάλλαξη του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα, της δημοκρατικής λειτουργίας και του κοινωνικού ρόλου της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Αυτό το καθεστώς που επιβάλλει στην ανώτατη εκπαίδευση και την έρευνα τους κανόνες, τα ήθη και τα συμφέροντα της αγοράς και μετατρέπει τα ανώτατα ιδρύματα σε αυταρχικά εκπαιδευτήρια δεν πρέπει να εδραιωθεί. Η ελπίδα για ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια που έφερε την πολιτική ανατροπή και ορίζει υψηλές υποχρεώσεις στη νέα κυβέρνηση όχι μόνο δεν πρέπει να διαψευσθεί, αλλά πρέπει να ενεργοποιήσει τις κοινωνικές δυνάμεις και να τροφοδοτήσει αγώνες με συνέχεια και προοπτική, προτού αυτά που έχουν επιβληθεί γίνουν μη αναστρέψιμα.

Η μόνιμη υποχρηματοδότηση της ανώτατης εκπαίδευσης στο πλαίσιο των μνημονίων έγινε οικονομικός στραγγαλισμός (μείωση μέχρι και 70% σε σχέση με το 2009), ο οποίος, σε συνδυασμό με τη μη ανανέωση των διδασκόντων (η μείωση έχει φτάσει στο 25%), του λοιπού εκπαιδευτικού προσωπικού και του διοικητικού προσωπικού που αποδεκατίστηκε με τη διαθεσιμότητα και τις απολύσεις, επέβαλε στα ιδρύματα συνθήκες ευτελισμού και υποβάθμισης. Η εργασιακή και μισθολογική απαξίωση κάνει την κατάσταση ζοφερή. Η κατάργηση μαθημάτων και εργαστηρίων είναι μια «προσαρμογή στην πραγματικότητα» που οι «ρεαλιστές» των διοικήσεων εφαρμόζουν σχεδόν αδιαμαρτύρητα.

Συγχρόνως ώθησε τα ιδρύματα στην αναζήτηση «ίδιων πόρων» που επιτάχυνε την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίησή τους. Η επιβολή διδάκτρων στα μεταπτυχιακά έχει ήδη εδραιωθεί στην πλειονότητα των ιδρυμάτων. Σε κάποια για να καλυφθούν οι δαπάνες λειτουργίας και σε ορισμένα και για αμοιβές διδασκόντων, που ενίοτε μπορεί να είναι και παχυλές. Αλλά και στις προπτυχιακές σπουδές έγιναν οι απαραίτητες τροπολογίες από την προηγούμενη κυβέρνηση, ώστε να επιβληθούν δίδακτρα σε Τμήματα αποκλειστικά για αλλοδαπούς φοιτητές. Επίσης, σε διάφορα ιδρύματα, μέλη ΔΕΠ, «αξιοποιώντας» το κυρίαρχο κλίμα της «ανταγωνιστικότητας» και για την «οικονομική αυτοτέλεια», αναπτύσσουν ποικίλα προγράμματα παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών, παρέχοντας δεξιότητες με δίδακτρα ή «συνδέονται» με διάφορες επιχειρήσεις. Έτσι, για τη μετάλλαξη του δημόσιου πανεπιστημίου δρουν ισχυρές ομάδες και στο εσωτερικό του.

Μετά την αποτροπή της επιχείρησης ίδρυσης και λειτουργίας ιδιωτικών πανεπιστημίων με την αναθεώρηση του άρθρου 16 από το κίνημα της παιδείας, οι διεκπεραιωτές αυτής της πολιτικής έδρασαν παράλληλα αφενός για την υποβάθμιση και εμπορευματοποίηση των δημόσιων ανώτατων ιδρυμάτων, αφετέρου για την αναγνώριση σαν ισότιμων των διάφορων ιδιωτικών κολεγίων.

Αν επιτρέψουμε αυτά τα σχέδια να παγιωθούν, θα έχει διαμορφωθεί στον εκπαιδευτικό χάρτη μια «ενιαία αγορά υπηρεσιών μεταλυκειακής εκπαίδευσης». Πρόκειται για εξελίξεις που επιβάλλουν ακραίους ταξικούς φραγμούς στην παιδεία και μεταλλάσσουν την ανώτατη εκπαίδευση από σπουδές στις επιστήμες και την τεχνολογία, σε απόκτηση επαγγελματικών δεξιοτήτων, σύμφωνα με τις επιταγές της αγοράς, όπως τα έχει σχεδιάσει ο ΟΟΣΑ και τα εφαρμόζει η ΕΕ με τη Διαδικασία Μπολόνια. Θύματα αυτής της πολιτικής είναι κυρίως οι νέοι που αντιμετωπίζουν τον εργασιακό μεσαίωνα, την ανεργία και τη μαζική μετανάστευση. Ταυτόχρονα, όμως, το δημόσιο σύστημα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της χώρας οδηγείται στην υποβάθμιση και στην περιθωριοποίηση.

Για την επιβολή αυτής της αντιμεταρρύθμισης στο εσωτερικό των ιδρυμάτων δρουν τα Συμβούλια που λειτούργησαν στην πράξη σαν κυβερνητικοί επίτροποι, το πλέγμα πρύτανη και κοσμητόρων, που προεπιλέγονται από αυτά, και η υπό ίδρυση Ανώνυμη Εταιρεία (ΝΠΙΔ) που θα διαχειρίζεται την εμπορευματική «αξιοποίηση» της έρευνας και την επιχειρηματική εκμετάλλευση των πόρων του κάθε ιδρύματος.

Ο εξωτερικός συνολικός έλεγχος της Ανώτατης Εκπαίδευσης ανατέθηκε σε μια εξαρτημένη από το εκάστοτε υπουργείο «ανεξάρτητη αρχή», την ΑΔΙΠ, η οποία με την «αξιολόγηση» και την «πιστοποίηση» των προγραμμάτων σπουδών θα αποφαίνεται για τη συνέχιση ή μη της λειτουργίας Τμημάτων και Ιδρυμάτων και για τη χορήγηση των αντίστοιχων τίτλων, η οποία ήδη απεργάζεται τη νέα «χωροταξική αναδιάρθρωση της ανώτατης εκπαίδευσης». Η λειτουργία της αποτελεί καίριο πλήγμα στον πανεπιστημιακό-ακαδημαϊκό χαρακτήρα της ανώτατης εκπαίδευσης.

Με την επιχείρηση μετάλλαξης του δημόσιου πανεπιστημίου επιτελέστηκε παράλληλα, σαν αναγκαία προϋπόθεση εφαρμογής ενάντια στην εκφρασμένη θέση της πλειονότητας των μελών του πανεπιστημίου, μια πρωτοφανής αντιδημοκρατική οπισθοδρόμηση. Έχει πλέον εγκατασταθεί ένα καθεστώς ακραίου αυταρχισμού, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον πρώην πρύτανη Φορτσάκη στο ΕΚΠΑ, ο οποίος πολύ γρήγορα επιβραβεύθηκε από τη ΝΔ και ορίστηκε βουλευτής επικρατείας.

Οι δυνάμεις που τα τελευταία έξι χρόνια είναι στην ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ έχουν στηρίξει με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους την ολέθρια πολιτική που διαλύει και υποβαθμίζει την ανώτατη εκπαίδευση και απαξιώνει εργασιακά και μισθολογικά τα μέλη ΔΕΠ και το υπόλοιπο διδακτικό και διοικητικό προσωπικό. Όπου διατηρούν τον έλεγχο, έχουν ακυρώσει τη λειτουργία των Συλλόγων, επιβάλλοντας τον εκφυλισμό της δημοκρατικής συλλογικής διαδικασίας. Η ανοιχτή κρίση στην ηγεσία της Ομοσπονδίας επέτεινε τα φαινόμενα εκφυλισμού αυτής της φιλοκυβερνητικής σύμπραξης.

Ενόψει του 12ου Συνεδρίου της ΠΟΣΔΕΠ, το ΔΙΚΤΥΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ με τις σαφείς θέσεις και τη στάση του θα συμβάλει, σε συμπόρευση με τις άλλες συλλογικότητες στο πλαίσιο της ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ, στην ανατροπή αυτής της κατάστασης, στην αποκατάσταση του ρόλου και της συλλογικής λειτουργίας του συνδικαλιστικού κινήματος και των οργάνων του που οδηγήθηκαν σε ανυποληψία.

Η μετάλλαξη του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα, της δημοκρατικής λειτουργίας και του κοινωνικού ρόλου της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης έχει βαθύνει. Είναι επείγουσα ανάγκη να αποτραπεί η μη αναστρέψιμη ολοκλήρωσή της.

Και σήμερα μπορούμε να παλέψουμε σε αυτή την κατεύθυνση. Η ταπεινωτική ήττα των μνημονιακών κομμάτων έδειξε ότι κάποιες φορές μπορεί και η κοινωνία να εκδικείται. Οι αγώνες των προηγούμενων χρόνων, από τις μεγάλες απεργίες και διαδηλώσεις μέχρι τη μάχη ενάντια στα ολιγαρχικά συμβούλια ιδρύματος και τον ηρωικό αγώνα των διοικητικών υπαλλήλων, που έκαναν πρώτες προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης την κατάργηση των συμβουλίων και την δικαίωση των διοικητικών, μας εμπνέουν και πρέπει να ξαναπιάσουμε το νήμα τους.

Γι’ αυτό, οι δυνάμεις που διεκδικούν δημόσια και δωρεάν δημοκρατική ανώτατη παιδεία πρέπει να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και, αξιοποιώντας τις νέες ευνοϊκές πολιτικές συνθήκες, να επιδιώξουν το μέγιστο συντονισμό δράσης με τις μαχόμενες δυνάμεις της κοινωνίας, να συμβάλουν στην ανατροπή του συνόλου της αντιδραστικής πολιτικής που έχει επιβληθεί. Να μην επιτρέψουν να ξεθυμάνει γρήγορα η ευνοϊκή κοινωνική δυναμική που έχει αναπτυχθεί και να σταθούν ως το τέλος ασυμβίβαστοι στον αγώνα. Έτσι, αναφερόμενοι στα ιδρύματα πρέπει όχι μόνο να καταργηθεί το αυταρχικό καθεστώς που εγκαταστάθηκε και οι νόμοι που το θέσπισαν, αλλά είναι καθοριστικής σημασίας να διεξαχθεί νικηφόρος αγώνας ενάντια στους αγοραίους κανόνες, στις αξίες και στα ήθη που κυριαρχούν στη ζωή των ιδρυμάτων. Το μπλόκ το δυνάμεων που ευνοούνται από το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο και στήριξαν την επιβολή του, είναι ισχυρό και θα το υπερασπιστεί με κάθε μέσο. Οι αντιδράσεις του είναι ήδη έντονες (συλλογή υπογραφών, επιστολές, αρθρογραφία, δυσφήμιση κάθε σχετικής εξαγγελίας της νέας κυβέρνησης).

Σε αυτή τη συγκυρία είναι επιτακτικό να βγει ξανά το πανεπιστημιακό κίνημα, ενωτικά και αποφασιστικά, και ανεξάρτητα από τις κυβερνητικές επιλογές, με κοινή διεκδίκηση στόχων που απαντούν στις πραγματικές ανάγκες και δικαιώματα όλων των συνιστωσών του, διδασκόντων, φοιτητών, διοικητικών, τεχνικών. Η δέσμευση για κατάργηση των αντιδραστικών Συμβουλίων Ιδρύματος και την επιστροφή των διοικητικών είναι μια σημαντική νίκη, αλλά δεν αρκεί. Χρειάζεται μια νέα Αναγεννητική Χάρτα των Πανεπιστημίων. Χρειάζεται συνολική ανατροπή του νεοφιλελεύθερου και αυταρχικού πλαισίου που διαμορφώθηκε τα περασμένα χρόνια, κατάργηση συνολικά των νόμων Διαμαντοπούλου – Αρβανιτοπούλου και των θεσμικών επιπτώσεών τους:

Κατάργηση των Συμβουλίων Ιδρύματος χωρίς καμιά αντικατάστασή τους. Επαναπροκήρυξη όλων των αιρετών οργάνων με νέες εκλογές με συμμετοχή όλων των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας, με βάση τα όσα ίσχυαν πριν το νόμο Διαμαντοπούλου, ώστε το Σεπτέμβρη όλα τα ιδρύματα να έχουν νέες εκλεγμένες πρυτανικές αρχές.

Άμεση επαναφορά της συμμετοχής των φοιτητών και των εργαζομένων σε όλα τα όργανα διοίκησης και σε όλες τις διαδικασίες εκλογής οργάνων διοίκησης στα επίπεδα πριν το νόμο Διαμαντοπούλου και έναρξη διαλόγου για την έκταση της συμμετοχής.

Άμεση απόδοση πλήρους αρμοδιότητας στις ΓΣ Τμήματος και αφαίρεσή τους από τους Κοσμήτορες.

Άμεση επαναφορά του πανεπιστημιακού Ασύλου όπως ίσχυε.

Κατάργηση του θεσμικού πλαισίου για κανονισμούς / οργανισμούς.

Αναίρεση όλων των βημάτων σύστασης ΝΠΙΔ για τη διαχείριση της πανεπιστημιακής περιουσίας και έρευνας.

Κατάργηση των διαγραφών φοιτητών – επαναφορά όσων διαγράφηκαν και επιθυμούν να περατώσουν τις σπουδές τους – κατάργηση των αυστηρών χρονικών ορίων για τη λήψη πτυχίου.

Πάγωμα των διαδικασιών αξιολόγησης τμημάτων και ιδρυμάτων και της πιστοποίησης προγραμμάτων σπουδών και χορηγούμενων τίτλων που διεξάγει η ΑΔΙΠ .

Κατάργηση των διδάκτρων δια νόμου, κανένα μεταπτυχιακό με δίδακτρα

Κατάργηση του κατώτερου ασφυκτικού ορίου των 13 εβδομάδων που τέθηκε για την καταστολή των φοιτητικών κινητοποιήσεων.

Ταυτόχρονα, για την αντιστροφή της συνθήκης χρηματοδοτικής ασφυξίας και υποστελέχωσης: άμεση έκτακτη επιχορήγηση για λειτουργικές δαπάνες, προκηρύξεις για νέες θέσεις ΔΕΠ, νέες θέσεις διοικητικού προσωπικού, νέες οργανικές θέσεις και διορισμοί φυλάκων και προσωπικού καθαριότητας, με κατάργηση του κανόνα 10 προς ένα στις προκηρύξεις.

Πλήρης και αποκλειστική απασχόληση των μελών ΔΕΠ και μέχρι την κάλυψη των αναγκών μετά από κανονική προκήρυξη και μόνο προσωρινά, άμεση χορήγηση όλων των αναγκαίων πιστώσεων για διδάσκοντες με βάση το ΠΔ 407/80 ώστε τα πανεπιστήμια να προσφέρουν πλήρη προγράμματα σπουδών.

Aποκατάσταση των μισθολογικών απωλειών των πανεπιστημιακών δασκάλων.

Στη βάση αυτών των άμεσων στόχων είναι που πρέπει να γίνει η μεγάλη συζήτηση για το ποιες αναγκαίες ανατροπές θέλουμε για το Πανεπιστήμιο. Βασικές αφετηρίες θα πρέπει να είναι:

H αποδέσμευση από τη διαδικασία της Μπολόνια και το πάγωμα του βασικού μέσου επιβολής της, του συστήματος ECTS και η επανεξέταση των προγραμμάτων σπουδών για την ενότητα και αναβάθμισή τους.

H πραγματική διαφάνεια και κοινωνική λογοδοσία για την έρευνα καθώς και η αποτροπή των εξαρτήσεων από ιδιωτικές χρηματοδοτήσεις και επιχειρησιακά προγράμματα.

Η απαίτηση να αλλάξει το καθεστώς των ΕΛΚΕ, ώστε να σταματήσουν να λειτουργούν ως μηχανισμοί έμμεσης ιδιωτικοποίησης.

Η άρνηση των εξωτερικών αξιολογήσεων και της λογικής της πιστοποίησης, προς όφελος της δημοκρατίας, του κοινωνικού ελέγχου και της πραγματικής λογοδοσίας στην κοινωνία.

Η κατοχύρωση της δημοκρατικής συμμετοχής σε όλα τα επίπεδα λήψης αποφάσεων, από όλα τα τμήματα της πανεπιστημιακής κοινότητας, η επέκταση δημοκρατικών θεσμών και διαδικασιών σε όλα τα επίπεδα, η καθιέρωση διαφάνειας και ελέγχου.

Η αναβάθμιση του εργασιακού καθεστώτος των διδασκόντων με βασικό κριτήριο την μόνιμη, σταθερή και αξιοπρεπή πλήρη απασχόληση. Η κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής εργασίας μέσα στο Πανεπιστήμιο.

 

Μετά από 5 χρόνια καταστροφικών πολιτικών αλλά και μεγάλων αγώνων, μπορούμε να ξαναπιάσουμε το νήμα της διεκδίκησης αλλά και της ελπίδας. Το πανεπιστημιακό κίνημα δεν πρέπει μόνο να απαιτήσει εδώ και τώρα το ξερίζωμα όλων των μνημονιακών νόμων και ρυθμίσεων για την εκπαίδευση, αλλά και να επεξεργαστεί και να διεκδικήσει, με τους δικούς του αυτόνομους αγώνες, το δημοκρατικό, δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο που θα μπορεί να είναι αν

[Myriam]

Η παραλία των Χανίων στις 10 πιο όμορφες του κόσμου : Κάνει τους τουρίστες να παραμιλάνε !

 

 

 

«Η θάλασσα ήταν ήρεμη και όμορφη. Τα χρώματα έντονα -τα νερά γαλάζια η άμμος ροζ. Παράδεισος». Με αυτό το σχόλιο αναγνώστη το Trip Advisor προβάλλει το Ελαφονήσι την ελληνική παραλία που οι αναγνώστες του ταξιδιωτικού ιστοτόπου ψήφισαν ως την 10η ομορφότερη στον κόσμο, τρίτη στην Ευρώπη και φυσικά κορυφαία στη χώρα μας.

 

Η παραλία στη δυτική Κρήτη για την οποία παραμιλούν οι… τουρίστες, βρίσκεται σε ένα μικρό νησάκι το οποίο απέχει 200 μέτρα από την ακτή και για να πάει κανείς σε αυτό, το μόνο που χρειάζεται είναι να… περπατήσει στη ρηχή λιμνοθάλασσα, που υπάρχει ανάμεσά τους.

 

Η άμμος στο Ελαφονήσι είναι λευκή, αλλά σε πολλά σημεία έχει μια ροζ απόχρωση, από τα χιλιάδες σπασμένα κοχύλια που περιέχει. Τα νερά είναι διάφανα και με το γαλαζοπράσινο χρώμα τους θυμίζουν εξωτικό παράδεισο. Γι’ αυτό άλλωστε και οι τουρίστες παραληρούν…

 

Ψηλά στη λίστα με τις 25 ομορφότερες παραλίες της Ευρώπης βρίσκονται και άλλες παραλίες της Ελλάδας και συγκεκριμένα στην 9η θέση οι Εγκρεμνοί, στη 12η ο Μπάλος και στην στη 14η θέση ο Αγιος Παύλος στη Λίνδο.

 

 

Το μαγευτικό Ελαφονήσι:

 

 

 

[Myriam]

Συνέχεια..........

[Johnny Ska]

Ααααχχχ....πριν δυο χρόνια ξεροψηνόμουν και δροσιζόμουν διαδοχικά στο Ελαφονήσι...ανεπανάληπτες διακοπές ! Δυστυχώς για μια βδομάδα μόνο...φέτος ευελπιστώ για περισσότερο...! :)

[Myriam]

Συνέχεια...................

[sp_io]

...κι απο μαρτη καλοκαιρι - καταλαβαμε!

[Αφροδίτη]

Μυριαμ μην το κανεις αυτο... Προσπαθουμε να διαβασουμε....

[Επισκέπτης]

"άλλο δανειακή σύμβαση, άλλο μνημόνιο" emjump

Έρχεται το Καστελόριζο του Τσίπρα...

Εdit: Είπα να συμβάλλω στα ωραία θαλασσινά τοπία.

[Myriam]

Εκανα σήμερα μία στροφή από τη λογοτεχνία στη φωτογραφία.....εσύ,Φιδοπιάστη,μας γύρισες στις ταινίες τρόμου!!!

Θα επιστρέψω στην ποίηση και στο τραγούδι για παρηγοριά......

Now when you climp,into your bed tonight.
And when you lock and bolt the door.
Just thing of those,out in the cold and dark,
'cause there's not enough love to go 'round.

And sympathy is what we need my friend,
and sympathy is what we need.
And sympathy is what we need my friend,
'cause there's not enough love to go 'round,
no there's not enough love to go 'round.

Now half the world, hates the other half.
And half the world,has all the food.
And half the world, lies down and quietly starves,
'cause there's not enough love to go 'round

[Επισκέπτης]

δεν είναι ταινία τρόμου, είναι το τρέιλερ της μεθαυριανής πραγματικότητας.

Η "Αθήνα" απάντησε στο ιταμό τελεσίγραφο με ένα ηχηρό ΝΑΙ. Βέβαια το ντύνει με 3-4 "προϋποθέσεις"

που όλοι περιμένουμε ότι θα καταπέσουν αύριο-μεθαύριο. Πάνε και τα road-show

το Βαρουφάκη, τα κασκόλ, οι δηλώσεις και έρχεται η ώρα της ταπεινωτικής συνθηκολόγησης.

Ειπα να βρω κανα δημοσιονομικό ισοδύναμο για την άρση των διαγραφών αλλά με πρόλαβε το Εμβλημα-διδακτρα στα μεταπτυχιακά.

[Guest waterdoc]

Τα καθήκοντα και οι αρμοδιότητες των νοσηλευτών -τριών

[Myriam]

Νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας για την επόμενη 5ετία,ο Προκόπης Παυλόπουλος με 233 ψήφους έναντι 30 ψήφων που έλαβε ο Νίκος Αλιβιζάτος και 32 παρόντων.

[Guest ginashou]

Τώρα που έχουμε ΠτΔ ας συγκροτηθεί η Βουλή κ ας ξεκινήσει η νομοθέτηση

[Myriam]

Τώρα που έχουμε ΠτΔ ας συγκροτηθεί η Βουλή κ ας ξεκινήσει η νομοθέτηση

Πρέπει και να ορκιστεί πρώτα.....Η θητεία του ξεκινάει το Μάρτιο επίσημα.Οσα νομοσχέδια κατατεθούν αυτές τις μέρες,θα υπογραφούν το Μάρτιο φαντάζομαι πια.....με το καλό!!!