O Μέγας greekmediκος

[kobogianitis]

Επειδή ήταν πιο σκληρός από τους σκληρούς και πιο πονηρός από τους πονηρούς.

ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ!!! Πέταξες ατάκα από το "Βιος κ Πολιτεία του Σκρουτζ ΜακΝτακ"!

[Clemence]

εκπλήξεις γενικά δεν υπάρχουν πολλές σ΄αυτή τη ζωή.

βετ τί έγινε, απ΄τις θεωρίες συνομωσίας ξαναγύρισες στη πρώτη σου επιλογή?

[Αρσινόη]

[Rainman14]

εν τω μεταξυ...

καθως ο βετ εγραφε για ακομα μια φορα στο φορουμ ενιωσε μια υγρη, καθολα γνωριμη γλωσσα να χαραζει κυματα ηδονης στο πεος του... εκλεισε τα ματια για μια στιγμη αφημενος στη γλυκια αισθηση του αγαπημενου στοματος... ποσα βραδια ηδονης και ανεξελεγκτου ντελιριου δεν του χε χαρισει η ερωμενη του... "κατω ντεμπυνταντ!! κατω κοριτσι μου.. οχι ακομα... σε λιγο...", της ειπε τρυφερα και απομακρυνε την καυλωμενη μουτσουδα της με το χερι του... μικρο κουταβακι την ειχε πρωτοδει σ' ενα εργαστηριο της σχολης... πρεπει να ηταν ο πρωτος του ερωτας... για εκεινη δεν ηταν σιγουρος... της εριξε ενα ακομα βλεμμα καθως την ενιωσε να κουρνιαζει την ξανθη της κομη στα ποδια του... τον διεκδικουσε με καθε τροπο... "δεν παει στο διαολο! το ολοκληρωνω αργοτερα", μονολογησε ο βετ... πριν καλα καλα βγαλει το λευκο του μποξερακι με τις καρδουλες και τα λουλουδακια--απομειναρι των λυκειακων του χρονων απο κατι καψωνια συμμαθητων που τοτε μπορει να πηδουσαν την ωραια του σχολειου, μα τωρα δουλευαν γκαραζιερηδες... χτυπησε το τηλεφωνο του γραφειου ..

"Καλα ρε πεντε τηλεφωνα πηρα! ελα να αλλαξεις την γιαγια στον 7 θαλαμο... παλι χεστηκε πανω της!", φωναζε εξαλλος ο συνειδικευομενος εκεινης της βραδιας... Προτου κλεισει τον υπολογιστη περιγραφοντας ακομα μια ενδοξη ιατρικη μερα με τον γιατρο Σουπερ-Βετ να νικαει το Κακο και το κιβδηλο αυτης της κοινωνιας (βλ. συλλεκτικο τευχος 69) χαμογελασε πλατια στον εαυτο του ετσι οπως καθρεφτιζοταν στην επιφανεια της οθονης... Τελικα ειχε πετυχει ολα τα παιδικα του ονειρα... ειχε μια πιστη και ζηλιαρα ερωμενη, μια αξιοζηλευτη δουλεια και ενα γυναικειο κοινο που την επαιζε καθε βραδυ για παρτη του στο greekmeds... φορεσε τη μασκα, πηρε το καροτσακι με τα παμπερς (καθως ειχαν ελλειψη απο νοσηλευτικο προσωπικο) και ετρεξε να εφαρμοσει ολα οσα η ιατρικη ενδοξη επιστημη του χε διδαξει τοσα χρονια.....

[Είσαι αισιόδοξος? Όχι]

καταρχάς καλώς την καταστροφή!Δεν ήθελα να το πω αλλά θα το πω.Κάθε φορά που σε διαβάζω στο συγκεκριμένο τόπικ μου θυμίζεις το περιοδικό free και συγκεκριμένα το ένθετο.

[valentina667]

Μας αρέσει η invitro! ! !

[agomahodas]

...εντωμεταξύ η shlia παράτησε στο κομοδίνο της κάμαρης τον ξεθυμασμένο από μπαταρία δονητή

φόρεσε πρόχειρα ένα παλιό του πουκάμισο και έσυρε τα βήματά της προς το μέρος...

Στην κορύφωση ενός ατελέσφορου σφιξίματος χτύπησε το κουδούνι της πόρτας.

Ήξερε ποιος είναι αλλά δεν ήξερε τι να περιμένει... κοντοστάθηκε και κινήθηκε προς την πόρτα.

Δεν κοίταξε καν από το ματάκι, παρά άνοιξε βιαστικά...

Πρώτα της ήρθε η μυρωδιά από τον καπνό του, μετά το ακριβό άρωμα που της είχε πει (δώρο της ντεπυτάντ όταν ήταν στα μέλια ακόμα)

Η σιλουέτα του διαδρόμου πλησίασε κι άρχισε να αποκτά μορφή... ναι, ήταν όπως της είχε περιγράψει στο π.μ.

Ψηλός, δεμένος με αραιωμένο μαλλί και κοφτερή ματιά. Μόνο ένα έμενε να επιβεβαιώσει κι αμέσως

το βλέμμα της σκάναρε ανιχνευτικά τους μηρούς του ψάχνοντας για το μακρόσυρτο ανάγλυφο της παπάρας του...

Ο vet πέταξε τη μισοτελειωμένη γόπα και έμεινε να την κοιτάει...

Η ματιά του κόντευε να γίνει αλοίθωρη καθώς πηγαινοερχόταν μεταξύ της νωτισμένης χαράδρας του πληθωρικού της μπούστου

και του απόμακρου βλέμματός της. Το μυαλό του μπερδεμένο έψαχνε απ'τη μια κάποια αττάκα για να σπάσει τη σιωπή

και απ'την άλλη καρτερούσε μια απότομη της κίνηση που θα έκανε να την προδώσει το μοναδικό κουμπάκι του πουκαμίσου που

αγκομαχούσε να κρατήσει θέση και προσχήματα...

Αλλά η Shlia, ξέφυγε από την κ@ύ^@ της στιγμής και του προσδοκώμενου, και η μνήμη της γύρισε χρόνια πριν

σε εκείνη την τραγική νύχτα που έχασε μονομιάς τους δύο μεγάλους έρωτες της ζωής της

στην κορύφωση μιας ονειρικής παρτούζας όταν τα πέη τους διασταυρώθηκαν θανάσιμα κάπου στο ύψος της ξιφοειδούς απόφυσης...

Ο vet σπόγκιξε απαλά το δάκρυ που αργοκυλούσε στο μάγουλό της, έκλεισε σιγανά την πόρτα

και την συνόδευσε αργά προς τον καναπέ του μικρού σαλονιού...

τότε...

[valentina667]

μας την έπεσε ένας moderator και το έκλεισε το τόπικ!

(ρε παιδιά, μήπως να γυρίσουμε στις 4 λέξεις για κάθε ποστ και σε πιο αθώα πράγματα; Το ψιλοχέσαμε το θέμα... )

[valentina667]

Εγώ απλά συνέχισα την ιστορία! Μη πυροβολάτε το συγγραφέα!

Αλλά αν συνεχίσουμε την greekmedική πορνογραφία, θα κλείσει η ιστορία...

[meddoc]

ήταν μια βρόχερη νύχτα...

[Clemence]

οι μισοί χρήστες του greekmeds ένοιωθαν πια καταξιωμένοι συγγραφείς ... οι άλλοι μισοί απλά καταϊδρωμένοι απ΄την αγωνία περίμεναν ...

[Sovereign]

...και οι άλλοι μισοί αναρρωτιόντουσαν πώς είναι δυνατό οι χρήστες του greekmeds να χωρίζονται σε τρία μισά...

[Είσαι αισιόδοξος? Όχι]

να δουν αν η ζωή τους θα είχε γίνει ιστορία δια χειρός veterinarian κι έτρεμαν τις αποκαλύψεις.

Η Σήλια στο λεωφορείο,δίπλα σ'έναν πακιστανό που έπαιρνε μάτι κάθε φορά που φρενάριζε ο οδηγός, αναρωτιόταν πώς ο ago κατάφερε και τρύπωσε στο σπίτι της εκείνη τη μέρα κι είδε τα δυο γυμνά κορμιά στο κρεβάτι,εκείνον πλάτη-τον κατάλαβε από το άσπρο μαλλί,ήταν ο vet- και εκείνην,άμαθη ακομα στη ζωή,να σέρνονται στην ακολασία,καθώς ήταν δεσμευμένοι κι οι δύο.Μήπως την είχε παρασύρει ο vet ή ήταν δική της επιλογή?ίσως την επηρέασε το κουτάβι που είχε δήθεν βρει χτυπημένο έξω από την πόρτα της.όλα έμοιαζαν πολύ μπερδεμένα αλλά γούσταρε!Μάλλον ο ago θα είχε κρατήσει τα κλειδιά που του είχε δώσει εκείνη τη μέρα για να της ποτίσει τα λουλούδια και τελικά κατέληξαν ο ένας πάνω στον αλλον και μες στα χώματα.Όλα αυτά περνούσαν απ'το μυαλό της και σκέφτηκε μήπως έπρεπε να γευτεί και πάλι τoν αγκομαχώντας,όνομα και πράγμα ήταν ο καλός μου,σκέφτηκε...και χαμογέλασε μόνη της.στο λεωφορείο ο πακιστανός την κοίταξε με απορία και λιγούρα...Μόλις κατέβηκε απ'το λεωφορείο ήλπιζε να μην την έχει ακολουθήσει...

[sperrgebiet]

Ητο μια χαρίεσσα ημέρα.Ο ήλιος έλαμπε άνω του καταστρώματος ενώ ο μέγας γρικμέδικος,το πλοίον κολοσσιαίων διαστάσεων έπλεεν αμέριμνος σχίζοντας τα γαλανά νερά του ωκεανού.Ριπαί ανέμου διέχεαν αρωματικές θαλλάσιες ευωδίες ως είδος νέου εκ της ακτής.

Μία τέτοια ριπή επίεσεν προς στιγμήν τας ευαισθήτους παρειάς της κόμισσας Βαλεντίνης,άρτι αφιχθείσης εκ Παρισίων.Ο άνεμος ήγγιξεν την κατέρυθρον παρειάν,σημείον ορισμένης ηδονικής περιπετείας την προηγουμένην νύχταν και η κόμισσα τοποθετούσα την χείραν της επί της ξανθής,ωραίας της κόμης προς προστασίαν εκ των επιδράσεων της αερίνης εισβολής επί της νέας τακτοποιήσεως ήτις επεριλάμβανε άνω της ώρας καλλωπισμόν ενώπιον του μεγάλου,μπρούτζινου καθρέπτου έναντι του ανέτου κρεββατιού επί του οποίου συνήθιζε να κάμνει την πρωινήν της τουαλέτα.

Αχ,τι ωραίον αεράκι,η Βαλεντίνα ανεφώνησε κεχαριτωμένως και ο κύριος ιστάμενος εις απόστασιν τριών μέτρων έστρεψεν την κεφαλήν του προς προυπάντησιν των χαριτωμένων φθογγημάτων.

Μαντεμουαζέλ έχετε απόλυτον δίκαιον.Εις την σημερινήν πρωίαν ο αήρ είναι θαυμάσιος,έχω δε το προαίσθημα οτι θα μας συνοδεύσει ευχαρίστως εις την διάρκειαν της ημέρας.

Η Βαλεντίνη ανεσήκωσε τα ματογυάλι και εκοίταξε με προσοχή τον κύριον,Ητο μέσου αναστήματος με ώμους διαπλατυσμένους ως εκ γυμνάσεως ή σκληραγωγίας,πρόσωπον χαραγμένον εκ πολλών,εντόνων εμπειριών και ένα έξοχον χαμόγελον,μειδίαμα πονηρόν και σκοτεινόν ταυτοχρόνως μαρτυρόν πλείστας παραμονάς εις τας αγκάλας της ηδονής.

Θα είστε ασφαλώς η Βαλεντίνη ντυ Μπαρτώ,η σύζυγος του δουκός Ντυ Μποσάρ.

Ω,τι έκπληξις.Γνωριζόμαστε λοιπόν?

Εχω την τιμήν να γνωρίζω τον σύζυγόν σας,έναν έξοχον κυνηγόν και λαμπρόν συζητητή.Δεν περίμενα όμως να γνωρίσω και την εξαίσια κεχαριτωμένην σύζυγόν του.

Ω,με κολακεύετε υπερβολικά.

Ο ανήρ έπιασε την χείραν της Βαλεντίνης και την φίλησε.Συγκινημένος που φιλά το χέρι μιας πριγκίπισσας και τόσο εξαίσιας ύπαρξης.

Η Βαλεντίνα εκοκκίνησε.τα σχόλια του μαυροφορεμένου ανδρός,ο τόνος της φωνής του και η επιβλητική στάση του της προκαλούσαν ένα ζωηρό ενδιαφέρον και μία πρωτόγνωρη αναστάτωση.Η Βαλεντίνη ρώτησε

Θα μπορούσα να μάθω το όνομά σας κύριε?

Βεβαίως.Είμαι ο Εδουάρδος Χότφριντ,ταξιδεύω εκ του Λονδίνου όπου διευθύνω τας εμπορικάς μου επιχειρήσεις.Επιτρέπω όμως στους φίλους μου να με αποκαλούν vet.Είναι ένα αστείο,υποτίθεται οτι θεραπεύω τα θηρία.

Και εμένα με λένε Valentina667,έσπευσε να παρατηρήσει η κόμισσα πριν μεταννοήσει για την βιασύνην της.

[Clemence]

άγγελε?

[agomahodas]

Ητο μια χαρίεσσα ημέρα.Ο ήλιος έλαμπε άνω του καταστρώματος ενώ ο μέγας γρικμέδικος,το πλοίον κολοσσιαίων διαστάσεων έπλεεν αμέριμνος σχίζοντας τα γαλανά νερά του ωκεανού.Ριπαί ανέμου διέχεαν αρωματικές θαλλάσιες ευωδίες ως είδος νέου εκ της ακτής.

Μία τέτοια ριπή επίεσεν προς στιγμήν τας ευαισθήτους παρειάς της κόμισσας Βαλεντίνης,άρτι αφιχθείσης εκ Παρισίων.Ο άνεμος ήγγιξεν την κατέρυθρον παρειάν,σημείον ορισμένης ηδονικής περιπετείας την προηγουμένην νύχταν και η κόμισσα τοποθετούσα την χείραν της επί της ξανθής,ωραίας της κόμης προς προστασίαν εκ των επιδράσεων της αερίνης εισβολής επί της νέας τακτοποιήσεως ήτις επεριλάμβανε άνω της ώρας καλλωπισμόν ενώπιον του μεγάλου,μπρούτζινου καθρέπτου έναντι του ανέτου κρεββατιού επί του οποίου συνήθιζε να κάμνει την πρωινήν της τουαλέτα.

Αχ,τι ωραίον αεράκι,η Βαλεντίνα ανεφώνησε κεχαριτωμένως και ο κύριος ιστάμενος εις απόστασιν τριών μέτρων έστρεψεν την κεφαλήν του προς προυπάντησιν των χαριτωμένων φθογγημάτων.

Μαντεμουαζέλ έχετε απόλυτον δίκαιον.Εις την σημερινήν πρωίαν ο αήρ είναι θαυμάσιος,έχω δε το προαίσθημα οτι θα μας συνοδεύσει ευχαρίστως εις την διάρκειαν της ημέρας.

Η Βαλεντίνη ανεσήκωσε τα ματογυάλι και εκοίταξε με προσοχή τον κύριον,Ητο μέσου αναστήματος με ώμους διαπλατυσμένους ως εκ γυμνάσεως ή σκληραγωγίας,πρόσωπον χαραγμένον εκ πολλών,εντόνων εμπειριών και ένα έξοχον χαμόγελον,μειδίαμα πονηρόν και σκοτεινόν ταυτοχρόνως μαρτυρόν πλείστας παραμονάς εις τας αγκάλας της ηδονής.

Θα είστε ασφαλώς η Βαλεντίνη ντυ Μπαρτώ,η σύζυγος του δουκός Ντυ Μποσάρ.

Ω,τι έκπληξις.Γνωριζόμαστε λοιπόν?

Εχω την τιμήν να γνωρίζω τον σύζυγόν σας,έναν έξοχον κυνηγόν και λαμπρόν συζητητή.Δεν περίμενα όμως να γνωρίσω και την εξαίσια κεχαριτωμένην σύζυγόν του.

Ω,με κολακεύετε υπερβολικά.

Ο ανήρ έπιασε την χείραν της Βαλεντίνης και την φίλησε.Σιγκινημένος που φιλά το χέρι μιας πριγκίπισσας και τόσο εξαίσιας ύπαρξης.

Η Βαλεντίνα εκοκκίνησε.τα σχόλια του μαυροφορεμένου ανδρός,ο τόνος της φωνής του και η επιβλητική στάση του της προκαλούσαν ένα ζωηρό ενδιαφέρον και μία πρωτόγνωρη αναστάτωση.Η Βαλεντίνη ρώτησε

Θα μπορούσα να μάθω το όνομά σας κύριε?

Βεβαίως.Είμαι ο Εδουάρδος Χότφριντ,ταξιδεύω εκ του Λονδίνου όπου διευθύνω τας εμπορικάς μου επιχειρήσεις.Επιτρέπω όμως στους φίλους μου να με αποκαλούν vet.Είναι ένα αστείο,υποτίθεται οτι θεραπεύω τα θηρία.

Και εμένα με λένε Valentina667,έσπευσε να παρατηρήσει η κόμισσα πριν μεταννοήσει για την βιασύνην της.

:anavwfwties:

[Αρσινόη]

σε εκείνη την τραγική νύχτα που έχασε μονομιάς τους δύο μεγάλους έρωτες της ζωής της στην κορύφωση μιας ονειρικής παρτούζας όταν τα πέη τους διασταυρώθηκαν θανάσιμα κάπου στο ύψος της ξιφοειδούς απόφυσης...

τι ειπε το ατομολολολ

Τελικα ειχε πετυχει ολα τα παιδικα του ονειρα... και ενα γυναικειο κοινο που την επαιζε καθε βραδυ για παρτη του στο greekmeds...

πεθανα στο γελιο λεμε

Ητο μια χαρίεσσα ημέρα.Ο ήλιος έλαμπε άνω του καταστρώματος ενώ ο μέγας γρικμέδικος,το πλοίον κολοσσιαίων διαστάσεων έπλεεν αμέριμνος σχίζοντας τα γαλανά νερά του ωκεανού.Ριπαί ανέμου διέχεαν αρωματικές θαλλάσιες ευωδίες ως είδος νέου εκ της ακτής.Μία τέτοια ριπή επίεσεν προς στιγμήν τας ευαισθήτους παρειάς της κόμισσας Βαλεντίνης,άρτι αφιχθείσης εκ Παρισίων.Ο άνεμος ήγγιξεν την κατέρυθρον παρειάν,σημείον ορισμένης ηδονικής περιπετείας την προηγουμένην νύχταν και η κόμισσα τοποθετούσα την χείραν της επί της ξανθής,ωραίας της κόμης προς προστασίαν εκ των επιδράσεων της αερίνης εισβολής επί της νέας τακτοποιήσεως ήτις επεριλάμβανε άνω της ώρας καλλωπισμόν ενώπιον του μεγάλου,μπρούτζινου καθρέπτου έναντι του ανέτου κρεββατιού επί του οποίου συνήθιζε να κάμνει την πρωινήν της τουαλέτα.Αχ,τι ωραίον αεράκι,η Βαλεντίνα ανεφώνησε κεχαριτωμένως και ο κύριος ιστάμενος εις απόστασιν τριών μέτρων έστρεψεν την κεφαλήν του προς προυπάντησιν των χαριτωμένων φθογγημάτων.Μαντεμουαζέλ έχετε απόλυτον δίκαιον.Εις την σημερινήν πρωίαν ο αήρ είναι θαυμάσιος,έχω δε το προαίσθημα οτι θα μας συνοδεύσει ευχαρίστως εις την διάρκειαν της ημέρας.Η Βαλεντίνη ανεσήκωσε τα ματογυάλι και εκοίταξε με προσοχή τον κύριον,Ητο μέσου αναστήματος με ώμους διαπλατυσμένους ως εκ γυμνάσεως ή σκληραγωγίας,πρόσωπον χαραγμένον εκ πολλών,εντόνων εμπειριών και ένα έξοχον χαμόγελον,μειδίαμα πονηρόν και σκοτεινόν ταυτοχρόνως μαρτυρόν πλείστας παραμονάς εις τας αγκάλας της ηδονής.Θα είστε ασφαλώς η Βαλεντίνη ντυ Μπαρτώ,η σύζυγος του δουκός Ντυ Μποσάρ.Ω,τι έκπληξις.Γνωριζόμαστε λοιπόν?Εχω την τιμήν να γνωρίζω τον σύζυγόν σας,έναν έξοχον κυνηγόν και λαμπρόν συζητητή.Δεν περίμενα όμως να γνωρίσω και την εξαίσια κεχαριτωμένην σύζυγόν του.Ω,με κολακεύετε υπερβολικά.Ο ανήρ έπιασε την χείραν της Βαλεντίνης και την φίλησε.Σιγκινημένος που φιλά το χέρι μιας πριγκίπισσας και τόσο εξαίσιας ύπαρξης.Η Βαλεντίνα εκοκκίνησε.τα σχόλια του μαυροφορεμένου ανδρός,ο τόνος της φωνής του και η επιβλητική στάση του της προκαλούσαν ένα ζωηρό ενδιαφέρον και μία πρωτόγνωρη αναστάτωση.Η Βαλεντίνη ρώτησεΘα μπορούσα να μάθω το όνομά σας κύριε?Βεβαίως.Είμαι ο Εδουάρδος Χότφριντ,ταξιδεύω εκ του Λονδίνου όπου διευθύνω τας εμπορικάς μου επιχειρήσεις.Επιτρέπω όμως στους φίλους μου να με αποκαλούν vet.Είναι ένα αστείο,υποτίθεται οτι θεραπεύω τα θηρία.Και εμένα με λένε Valentina667,έσπευσε να παρατηρήσει η κόμισσα πριν μεταννοήσει για την βιασύνην της.

με ξενερωνεις απιστευτα

[invitro]

Εμένα δεν με ξενερώνει, έχει διαβάσει καλά τον Εμπειρίκο ο Sper (κατάφερες αλήθεια να διαβάσεις μετά τον πρώτο τόμο; Φημολογείται ότι στον 4 ή 5 τόμο έχει μια πολύ καλή φιλοσοφική ανάλυση της κοινωνίας, αλλά κανείς δεν μπόρεσε να φτάσει ως εκεί για να μας πει, είναι μάλλον το τελευταίο σύνορο που δεν έχει πατήσει ο άνθρωπος! )

Πολύ καλή προσπάθεια, αν έβαζες και το περίφημο "καυλοπυρρέσων" μέσα θα ήταν τέλεια!

[olizyz]

Εν τω μεταξύ ...

Ο Σλίπυ αποφάσισε να αφήσει την καριέρα του στο διαδίκτυο ως πεσιματίας σε αθώες και τίμιες κορασίδες καμουφλαρισμένος σε σπασικλάκι και να ασχοληθεί με την πραγματική ζωή. Όμως είχε χρόνια να περάσει την έξοδο του σπιτιού του και ο κόσμος τον τρόμαζε. Θυμήθηκε ένα περιστατικό από τα σχολικά του χρόνια στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση που τα αγοράκια τον κορόιδευαν για τα μεγάλα του αυτιά και το μικρό του μόριο. Όμως τώρα πια τα πράγματα ήταν διαφορετικά, είχε ανακαλύψει τελικά τι είναι αυτό που αρέσει στις γυναίκες μέσω του gm! Εξάλλου το προφίλ που είχε δημιουργήσει και γοήτευε τις προσφάτως λοβοτομημένες τρανσέξουαλ είχε σκοπό να το διατηρήσει αφού ήταν το μοναδικό που είχε απήχηση τον ανθρώπινο πληθυσμό (η περίοδος που ασκούσε τις άγριες σεξουαλικές του ορέξεις σε σκυλάκια, κατσικούλες και κατά καιρούς σε φουσκωτές κούκλες είχε περάσει ανεπιστρεπτί). Τώρα πια ήταν έτοιμος να ζήσει τη μεγάλη ζωή! Αναστέναξε ανακουφισμένος για την απόφαση που πήρε, ανακάθισε στην παλιά ξύλινη πολυθρόνα και άναψε ένα ακόμη νωπό (από τα σπερματικά υγρά) τσιγάρο. Καθώς δημιουργούσε δαχτυλίδια με τον καπνό στο μισοσκόταδο ψιθύρισε ... "ίσως τα καλύτερα μου χρόνια δεν έφυγαν, τότε που υπήρχε ακόμα ευκαιρία για ευτυχία."

(oops...sorry Sleep...στο χρώσταγα από εχθές... )

[ho·mun·cu·li]

εν τω μεταξυ...

καθως ο βετ εγραφε για ακομα μια φορα στο φορουμ ενιωσε μια υγρη, καθολα γνωριμη γλωσσα να χαραζει κυματα ηδονης στο πεος του... εκλεισε τα ματια για μια στιγμη αφημενος στη γλυκια αισθηση του αγαπημενου στοματος... ποσα βραδια ηδονης και ανεξελεγκτου ντελιριου δεν του χε χαρισει η ερωμενη του... "κατω ντεμπυνταντ!! κατω κοριτσι μου.. οχι ακομα... σε λιγο...", της ειπε τρυφερα και απομακρυνε την καυλωμενη μουτσουδα της με το χερι του... μικρο κουταβακι την ειχε πρωτοδει σ' ενα εργαστηριο της σχολης... πρεπει να ηταν ο πρωτος του ερωτας... για εκεινη δεν ηταν σιγουρος... της εριξε ενα ακομα βλεμμα καθως την ενιωσε να κουρνιαζει την ξανθη της κομη στα ποδια του... τον διεκδικουσε με καθε τροπο... "δεν παει στο διαολο! το ολοκληρωνω αργοτερα", μονολογησε ο βετ... πριν καλα καλα βγαλει το λευκο του μποξερακι με τις καρδουλες και τα λουλουδακια--απομειναρι των λυκειακων του χρονων απο κατι καψωνια συμμαθητων που τοτε μπορει να πηδουσαν την ωραια του σχολειου, μα τωρα δουλευαν γκαραζιερηδες... χτυπησε το τηλεφωνο του γραφειου ..

"Καλα ρε πεντε τηλεφωνα πηρα! ελα να αλλαξεις την γιαγια στον 7 θαλαμο... παλι χεστηκε πανω της!", φωναζε εξαλλος ο συνειδικευομενος εκεινης της βραδιας... Προτου κλεισει τον υπολογιστη περιγραφοντας ακομα μια ενδοξη ιατρικη μερα με τον γιατρο Σουπερ-Βετ να νικαει το Κακο και το κιβδηλο αυτης της κοινωνιας (βλ. συλλεκτικο τευχος 69) χαμογελασε πλατια στον εαυτο του ετσι οπως καθρεφτιζοταν στην επιφανεια της οθονης... Τελικα ειχε πετυχει ολα τα παιδικα του ονειρα... ειχε μια πιστη και ζηλιαρα ερωμενη, μια αξιοζηλευτη δουλεια και ενα γυναικειο κοινο που την επαιζε καθε βραδυ για παρτη του στο greekmeds... φορεσε τη μασκα, πηρε το καροτσακι με τα παμπερς (καθως ειχαν ελλειψη απο νοσηλευτικο προσωπικο) και ετρεξε να εφαρμοσει ολα οσα η ιατρικη ενδοξη επιστημη του χε διδαξει τοσα χρονια.....

μουαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

[Rainman14]

Oπως φαινεται ο All mighty Vet ειναι απασχολημενος με τoν πεταχτο κωλο της Del...Θαλασσοκοκκινοσκουφιτσα θα μας λειψεις...σε μενα οχι γτ οποτε θελεις ειμαι διαθεσιμος να σου χαρισω μια ακομα νυχτα οπως ηταν αυτη που περασαμε στα βραχακια....

[sperrgebiet]

Ο Γοδεφρείδος ντ' Αγκώ κοίταξε το ρολόι του.Η ώρα ήταν περασμένη,οι αναμνήσεις όμως της ημέρας δεν έλεγαν να σβήσουν.Ενεθυμήθη πόση συγκίνησιν ένιωσε όταν εις έναν περίπατόν του στην όχθη του Σηκουάνα ένα πανέμορφο κορράσιο να στρέφει το βλέμμα καταπάνω του και να χαμογελά.Το αίσθημα ήτο υπέροχον.Ο Γοδεφρείδος ένιωσε μεμιάς ένα κύμα ευφορίας να αναβλύζει από το αρξάμενο προς στύσιν πέος του.Εγκαταλείπων την φυσική του συστολή επλησίασε το χαρίεν κορράσιον.

Πώς λέγεστε δεσποινίς?

Βαλλεντίνη απήντησε η νέα ερυθριώσα.Δε θα ήτο ούτε δεκαοκτώ χρονών.Αι ηλιακτίδαι του παρισινού ήλιου στεφάνωναν την ξανθή της κόμη και η ριπή του ανέμου εσήκωνε την εσθήτα της αποκαλύπτοντας τμήμα των στιλπνών της μηρών.

Είστε η Βαλλεντίνη ντυ Ρασσέλ η κόρη του δούκα,ανεφώνησε έμπλεος θαυμασμού ο Γοδεφρείδος.

Ναι,αυτή είμαι.Τι θέλετε να κάνω κύριε?Θέλετε μήπως να σας την παίξω?

Ακριβώς αυτό θα ήθελα γλυκό μου κοριτσάκι.

Η μήπως θέλετε να τον βάλω στο στόμα μου?

Ο Γοδεφρείδος δεν μπορούσε να πιστέψει την ευτυχία του.

Μετά από μίαν ώρα παρατηρούσε το λιπαρόν του σπέρμα να κατέρχεται εις πυκνούς ρύακες επί των αλαβάστρινων μηρών της προβηγγιανής παρθένου.Δε χόρταινε να θαυμάζει το ερωτικό της κογχύλιον,μισάνοιχτο ως αι θύραι των γάλλων βασιλέων.Πόσο θα ήθελε να μπήξει τον πούτσον του σε αυτό το άνθος της ηδονής ο ευγενής ιππότης.

Οχι οτι η Βαλλεντίνη ήτο βεβαίως αθώα.είχε προ πολλού ενδώσει εις τας χαράς του σαρκικού πειρασμού σε μία από εκείνες τις ανιαρές δεξιώσεις στην οικία της κυρίας Βιτρώ όπου η μητέρα της την ανάγκαζε συχνά να παρευρίσκεται.

Σε μία τέτοια δεξίωσιν η ευήθωρος κόρη αποφάσισε να ξεφύγει επισκεπτόμενη έναν από τους κήπους του οίκου Βιτρώ,μια γοητευρική όαση στην καρδιά του Παρισιού.Πλησιάζουσα τα ωραία δένδρα με ττις βαθιές φυλλωσιές ήκουσε περίεργους θορύβους προερχόμενους εξ ενός εκ των επί ευθείας ισταμένων κιοσκίων.Ητο φωνή ηδονική,μελωδική και ρυθμικώς εμβαίνουσα εις τον πρωινόν όρθρον.Η Βαλλεντίνη ήκουσε.

Αχ,πόσο μου αρέσει να γαμιέμαι.Τι θαύμα αυτό το γοδεμίσιον.

Πλήρης περιεργείας παραμέρισε που την χώριζαν από την θέασιν εκ του κιοσκίου.Το θέαμα που αντίκρυσε ήτο συγκλονιστικόν.Επί ενός πάγκου αναπαυομένη η κυρία ντε Σλιά,η μαιτρέσα του κόμητος Βετέρ.

Η κυρία έχουσα ανοίξει τα σκέλη της υπερμέτρως ενέτριβε μεταξύ αυτών μια ερυθράν κεφαλήν,μικρού μεγέθους αναφυομένη μεταξύ των ξανθών τριχών τυ υπέροχου μουνέττου της.Η Βαλεντίνη ηννόησε οτι ήτο η κλειτορίς της κυρίας.Εφερε και η ίδια ένα παρομοίου κάλλους μουνοψωλίδιον,το οποίο παρατηρούσε να επιφέρει στιγμάς ηδονικάς κατά την πρόστριψίν του μετά της εσθήτος όταν εκάλπαζε επί της σέλλας του ίππου της Μπομπ,ως νέα αμαζών εντός δάσους απιθάνου,μυρωδικού και μαγικού.

Αχ,πόσον διογκωμένον εφαίνετο το διαυγές κογχύλιον.Λεπτοί πίδακες μουνοχυμού πετάγονταν κάθε τόσο εκ της ασπαιρούσης σχισμής της μαυροφορεμένης κυρίας.Το θέαμα ήτο συγκλονιστικόν,η δε Βαλλεντίνη είχε διεγερθεί πάραυτα.Εθεσε και η ίδια την χείραν της κάτωθεν της εσθήτος και ήρχισε να θωπεύει το μικρόν της μιμί με παρόμοιες κινήσεις.Πόση ηδονή ανεβλύζετο εξ εκάστης προσπαθείας.

Η Βαλλεντίνη επλησίασε την κυρία.Αίφνης εξελίχθη μεταξύ τους ο εξής διάλογος.

Αγαπητή κυρία είστε πολύ όμορφη.

Και εσύ καλό μου καυλοκόριτσο,πώς λέγεσαι?

Βαλλεντίνη,κυρία.

Χάρηκα πολύ.Και τώρα μπορείς να με βοηθήσεις να εξακοντίσω τον μουνοχυμόν μου που κοχλάζει εντός μου?

Βεβαίως κυρία,θα κάνω ό,τι μου πείτε.Είμαι κορίτσι καλής οικογενείας.

Και λέγοντάς τα αυτά ήρχισε να θωπεύει το εξόχον της κλειτορίδος κεφάλι.

Αχ,θεέ μου,τι καύλα που νιώθω.Συνέχισε ψωλοκόριτσο.Ποιείς ωραίαν μαλακίαν.

Στας διαταγάς σας κυρία.

[valentina667]

Λοιπόν... ο κάθε παίχτης θα συνεχίζει την ιστορία του προηγούμενου ποστ προσθέτοντας μέχρι 4 λέξεις περίπου...(ελπίζω να καταλάβατε γιατί βαριέμαι να εξηγώ... )

Ξεκινώ με τη φράση... "Ήταν μια βαρετή συνάντηση"

Η συνάντηση έγινε τόσο μα τόσο βαρετή, που ένας moderator την έκλεισε χωρίς τύψεις.

Ρε sperrgebiet, ηρέμησε αγόρι μου! Θα περάσει. Δεν είναι τίποτα. Κάνε ένα κουράγιο!

[Rainman14]

Πολύ καλή προσπάθεια, αν έβαζες και το περίφημο "καυλοπυρρέσων" μέσα θα ήταν τέλεια!

Ει κυρια μου,εγω ειμαι ο πρωτος διδαξας ε!!!!Αλλα καποιες εδω μεσα με λογοκριναν--περιμενω σχολιο οπως το εκλαβε--χεχεχε...και αναγκαστηκα να σβησω την περιβοητη λεξη... να βαλω αυτη που λεει μ$%%@ελο???

in vitro μου εσυ!!!!

[valentina667]

το εκλαβε

Τι το έκανε;