Aποκαλυπτήρια στον ουρανό

[Ήρα]

Τα αρχαιότερα αντικείμενα στο Σύμπαν ανακάλυψε το νέο διαστημικό παρατηρητήριο Σπίτζερ της NASA, ρίχνοντας το βλέμμα του 13 δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη Γη. Οι αστρονόμοι της υπηρεσίας ανακοίνωσαν αυτή την εβδομάδα τον εντοπισμό τεράστιων μαύρων οπών, οι οποίες ήταν καλά κρυμμένες μέχρι τώρα, δίνοντας στη δημοσιότητα τις καινούργιες εικόνες.

Επτά από τα αντικείμενα που εντόπισε το Σπίτζερ μπορεί να είναι αυτά που έψαχναν οι ερευνητές εδώ και χρόνια: τμήματα του «χαμένου» πληθυσμού των μαύρων οπών που χάρισαν ενέργεια στους πυρήνες των πρώτων γαλαξιών στο Σύμπαν.

Το τηλεσκόπιο Σπίτζερ παρατηρεί το Σύμπαν στο φάσμα του υπέρυθρου φωτός, αποκαλύπτοντας για πρώτη φορά αρχαίους γαλαξίες και μακρινές μαύρες τρύπες

Η διεθνής προσπάθεια παρατήρησης του Σύμπαντος στην παιδική του ηλικία, γνωστή ως «GOODS» (από τα αρχικά των λέξεων «έρευνα σε βάθος των μεγάλων παρατηρητηρίων για την προέλευση»), συνδυάζει τις μεγάλες εξέδρες παρατήρησης της NASA στο Διάστημα με τα μεγαλύτερα τηλεσκόπια στη Γη. Το πρόγραμμα έχει αρχίσει πριν από πολλά χρόνια, απασχολεί 100 επιστήμονες και είναι το θέμα πολλών επιστημονικών εργασιών μέχρι σήμερα.

Οι επιστήμονες περίμεναν με ανυπομονησία τις εικόνες του Σπίτζερ .Στις αρχές του χρόνου, οι πρώτες εικόνες έδειξαν την υπέρυθρη λάμψη από τους γαλαξίες γύρω από όλες τις χαμένες μαύρες τρύπες.

Τρεις από τους γαλαξίες είναι πολύ κόκκινοι και λαμπεροί. Το Σπίτζερ δείχνει ότι μάλλον καλύπτονται από πυκνή αστρική σκόνη. Όμως, μερικά από τα υπόλοιπα αντικείμενα έχουν διαφορετικά χρώματα και κρύβουν κι άλλα μυστήρια. Νέες εικόνες τούς επόμενους μήνες ίσως δείξουν τι είδος αντικειμένων είναι.

Βασισμένη στα στοιχεία του Σπίτζερ έγινε άλλη μία εργασία από τον δόκτορα Χαοζίνγκ Γιαν στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας. «Αυτά τα αντικείμενα ίσως είναι τα υπολείμματα των πρώτων αστέρων - οι πρώτοι γαλαξίες που σχηματίστηκαν στις αρχές του Σύμπαντος», λέει ο Γιαν. Οι περισσότεροι γαλαξίες που βλέπουμε σήμερα σχημάτισαν τα αστέρια τους σταδιακά σε μεγάλο χρονικό διάστημα. Αλλά αυτά τα 17 αντικείμενα μοιάζουν να είναι τόσο παλιά όσο και το ίδιο το Σύμπαν. «Αν βλέπουμε τους απευθείας απογόνους των πρώτων αστέρων, θα είναι κάτι συναρπαστικό». .

Περισσότερες παρατηρήσεις του Σπίτζερ στο μέλλον θα ρίξουν κι άλλο φως στα βάθη του Διαστήματος. Θα μάθουμε αν αυτά τα αντικείμενα είναι κόκκινα επειδή είναι παλιά ή επειδή είναι μικρής ηλικίας και σχηματίζουν ακόμα αστέρες περιτριγυρισμένους από σκόνη.

Οι επιστήμονες γνώριζαν τη θεωρία πως μαύρες τρύπες υπάρχουν σε μακρινές αποστάσεις. Λίγες όμως είχαν βρεθεί έως τώρα. Δεν τις έβλεπαν γιατί η ορατή τους ακτινοβολία είναι τόσο αμυδρή, που μοιάζουν με θαμπούς συνηθισμένους γαλαξίες.

Το Σπίτζερ επιβεβαιώνει ότι τα τρία τέταρτα των κρυμμένων γαλαξιών βρίσκονταν στην παιδική ηλικία του Σύμπαντος. Περιμένουμε όμως να μας ανακαλύψει κι άλλους

δεν το μετέφερα ολόκληρο για να μη γίνει κουράστικο

για όποιον ενδιαφέρεται περισσότερο -ΤΑ ΝΕΑ , 05-06-2004 , Σελ.: N54 , Κωδικός άρθρου: A17956N5 ID:418678

φοβερά τα μυστήρια του σύμπαντος ε?

ένας ολόκληρος άγνωστος κόσμος

[Ήρα]

διαστημοκουβέντα...

«Ένας κομήτης θα φέρει το τέλος»

«H αλήθεια είναι ότι μερικά εκατομμύρια χρόνια από τώρα οι προβλέψεις δεν προοιωνίζονται και τόσο ευχάριστες όσον αφορά ένα μεγάλο γεγονός πρόσκρουσης. Αν θα εξαφανιστούμε; Βάζω στοίχημα πως ναι...», λέει στα «NEA» η δρ Λούαν Μπέκερ

«Αν έχουμε δίκιο ότι το Μπεντού Χάι είναι κρατήρας πρόσκρουσης, τότε αυτή θα είναι η δεύτερη φορά που ένα πολύ σοβαρό γεγονός εξαφάνισης ειδών συνοδεύεται από έναν κρατήρα και σοβαρή ηφαιστειακή δράση. H πρώτη φορά ήταν η εξαφάνιση των δεινοσαύρων. Αυτό υπονοεί ότι και τα δύο γεγονότα συνδυασμένα οδήγησαν στην εξαφάνιση. Μην ξεχνάτε ότι οι εξαφανίσεις συνοδεύονται από μια έκρηξη ζωής που είναι πολύ διαφορετική από τη ζωή που προηγήθηκε. Αυτό σημαίνει ότι τέτοια γεγονότα είναι απαραίτητα για την εξέλιξη της ζωής, ένα πολύ σημαντικό αποτέλεσμα που θ' αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τα πράγματα».

H σημασία ανάλογων γεγονότων για την εξέλιξη της ζωής θα είναι άλλωστε η δεύτερη φάση της έρευνας, εξηγεί στα «NEA» η Λούαν Μπέκερ, επικεφαλής της ομάδας από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στη Σάντα Μπάρμπαρα που ανακάλυψε ότι μια πρόσκρουση αστεροειδούς ή κομήτη πιθανόν να εξολόθρευσε τη ζωή στη Γη, όχι μία, αλλά δύο φορές. H ομάδα της δρος Μπέκερ ανακάλυψε μάλιστα έναν υποθαλάσσιο κρατήρα στα ανοικτά των βορειοδυτικών ακτών της Αυστραλίας, ο οποίος, όπως όλα δείχνουν, δημιουργήθηκε από αυτή την καταστροφική πρόσκρουση που έπληξε τη Γη πριν από 250 εκατομμύρια χρόνια και προκάλεσε τον Μεγάλο Θάνατο - την εξαφάνιση του 90% όλων των θαλάσσιων ειδών και του 80% των χερσαίων.

Την εποχή της πρόσκρουσης η Αυστραλία ήταν ενωμένη με όλες τις ηπείρους ως τμήμα της υπερηπείρου που είναι γνωστή ως Παγγαία. Ο κρατήρας βρισκόταν και τότε κάτω απ' το νερό, στον υπερωκεανό, που αποκαλείται Πανθάλασσα. Μια πρόσκρουση στο Μπεντού Χάι (την περιοχή όπου βρέθηκε ο κρατήρας) θα εξηγούσε επίσης τα θραύσματα που έχουν βρεθεί σε άλλες περιοχές του κόσμου.

Οι περισσότεροι επιστήμονες δέχονται ήδη πως ο αστεροειδής που σχημάτισε τον κρατήρα Τσικχούλουμπ στο Μεξικό διαδραμάτισε κρίσιμο ρόλο στη μαζική εξάλειψη ειδών, η οποία επέφερε την εξαφάνιση των δεινοσαύρων πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια, παρ' όλο που θεωρείται ότι ευθύνονται και άλλοι παράγοντες, όπως η ηφαιστειακή δραστηριότητα. Τα νέα δεδομένα προσφέρουν τα ισχυρότερα έως σήμερα στοιχεία ότι η μαζική εξάλειψη ειδών κατά την Πέρμιο περίοδο ξεκίνησε με παρόμοιο τρόπο. «Ένα συμβάν πρόσκρουσης όπως του Μεξικού ή του Μπεντού Χάι συμβαίνει κάθε 100 εκατομμύρια χρόνια. Ηφαιστειακή δραστηριότητα υπάρχει συνέχεια. Γνωρίζουμε, όμως, ότι αυτό συνέβη δύο φορές. Εσείς λέτε ότι αυτό είναι σύμπτωση;».

Πώς μπορεί να μας βοηθήσουν στο μέλλον αυτά τα στοιχεία; «Μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε για να μάθουμε περισσότερα γι' αυτά τα γεγονότα, και να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε αν είναι προβλέψιμα ή ή αν μπορούμε να δράσουμε προληπτικά. Ωστόσο, δεν είμαι σίγουρη αν κάτι τέτοιο είναι δυνατό. Ευτυχώς, όμως, το επόμενο γεγονός δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί για τα επόμενα 35 εκατομμύρια χρόνια άρα εμείς τουλάχιστον είμαστε ασφαλείς»....

...«H αλήθεια είναι ότι μερικά εκατομμύρια χρόνια από τώρα οι προβλέψεις δεν προοιωνίζονται και τόσο ευχάριστες όσον αφορά ένα μεγάλο γεγονός πρόσκρουσης. Το πιθανότερο όμως είναι ότι θα... ξεκάνουμε τους εαυτούς μας πριν συμβεί αυτό. Αν θα εξαφανιστούμε; Βάζω στοίχημα πως ναι. Είμαστε πολύ εύθραυστοι και δεν θα μπορούσαμε να τα βάλουμε με μια φυσική καταστροφή, όπως μια νέα εποχή των πάγων».

LINKS

http: //www.crustal.ucsb.edu/beckeraustralia

http: //www.projects.crustal.ucsb.edu

ΤΑ ΝΕΑ , 15-06-2004 , Σελ.: P27

Κωδικός άρθρου: A17964P271

ID:420058

[Ήρα]

και άλλη διαστημοκουβέντα...

Iδιώτης κατέκτησε το Διάστημα

Ήταν η πρώτη δοκιμαστική πτήση στο Διάστημα που έγινε ποτέ από ιδιωτική εταιρεία, με στόχο την κατάκτηση του ύψους των 100 χιλιομέτρων, το οποίο θεωρείται το σύνορο του Διαστήματος. Το αεροσκάφος, το οποίο μετέφερε το SpaceShipOne, απογειώθηκε χθες από την Καλιφόρνια και το σήκωσε σε ύψος 15 χιλιομέτρων, από όπου επιχείρησε με επιτυχία πτήση για την κατάρριψη του ορίου ύψους των 100 χιλιομέτρων.

Το αεροσκάφος White Knight, που φτιάχτηκε για να μεταφέρει το SpaceShipOne, απογειώθηκε στις 16.45 ώρα Ελλάδος από την έρημο Μοχάβε, βόρεια του Λος Αντζελες. Ύστερα από περίπου μία ώρα έφτασε στο ύψος των 15 χιλιομέτρων. Τότε, ο νοτιοαφρικανικής καταγωγής Αμερικανός πιλότος Μάικ Μέλβιλ, 62 ετών, έβαλε μπροστά τον προωθητικό πύραυλο τού SpaceShipOne για να αρχίσει την κατακόρυφη άνοδό του σε ύψος μεγαλύτερο των 100 χιλιομέτρων. Για ένα διάστημα επικράτησε σύγχυση, καθώς δεν είχε γίνει γνωστό αν ο Μέλβιλ είχε κατακτήσει τον στόχο του. Τα ραντάρ δεν το είχαν επιβεβαιώσει ακόμη. Το SpaceShipOne είχε αρχίσει κιόλας την επιστροφή του στη Γη, όταν έγινε γνωστό ότι ο στόχος των 100 χιλιομέτρων είχε επιτευχθεί.

«Υπέροχο θέαμα, Μάικ», ακούστηκε από τον πύργο ελέγχου καθώς το αεροσκάφος του Μέλβιλ γλιστρούσε πάνω από τον διάδρομο προσγείωσης του αεροδρομίου Μοχάβε, στην Καλιφόρνια, συνοδευόμενο από τρία καταδιωκτικά της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ. Μέσα σε ευπεφημίες και χειροκροτήματα, στις 18.45, το διαστημόπλοιο άγγιζε τον διάδρομο προσγείωσης ύστερα από μια πτήση που κράτησε μόλις 90 λεπτά.

Με τη χθεσινή πτήση απέκτησε επισήμως την ιδιότητα του αστροναύτη, του πρώτου που έφτασε στο Διάστημα χωρίς να μετέχει σε κάποιο κυβερνητικό πρόγραμμα.

Μετά το επιτυχημένο εγχείρημα του Μέλβιλ, ανοίγει ο δρόμος για τα διαστημικά ταξίδια με ιδιωτική χρηματοδότηση.

ΤΑ ΝΕΑ , 22-06-2004

[Ήρα]

νομίζω ότι η διαστημοκρίση μου συνεχίζεται...

http: //www.sciencefictionexperience.com

Το νέο Μουσείο Επιστημονικής Φαντασίας ανοίγει αύριο τις πόρτες του στο Σιάτλ της Ουάσιγκτον, με διευθύντρια την Ντόνα Σίρλεϊ, υπεύθυνη παλαιότερα του προγράμματος της NASA για την εξερεύνηση του Αρη και χρηματοδότη τον συνιδρυτή της Microsoft Πολ Αλεν. H ιστορία του είδους, τα διαγαλαξιακά ταξίδια, οι φουτουριστικοί κόσμοι και οι εξωγήινοι είναι τα τέσσερα κεντρικά θέματα που αναπτύσσονται στους χώρους του. Στα εκθέματα περιλαμβάνονται στολές και αντικείμενα από το «Σταρ Τρεκ», το «Blade Runner», το «Star Wars», τον αρχικό «Πλανήτη των Πιθήκων» και άλλες ξακουστές ταινίες και σειρές επιστημονικής φαντασίας, σπάνιες πρώτες εκδόσεις βιβλίων του Ισαάκ Ασίμοφ και άλλων συγγραφέων, έργα τέχνης, αφίσες και βιβλία κόμικς. Μία γεύση από το συναρπαστικό σύμπαν της E.Φ. προσφέρει το site του μουσείου, που θα εμπλουτιστεί σύντομα με περισσότερο υλικό από τις συλλογές του.

[Ήρα]

Αστρονόμοι συνέλαβαν τους πρώτους ήχους του αρχέγονου Σύμπαντος. Και διαπίστωσαν ότι δεν γεννήθηκε με ένα ηχηρό «μπανγκ», αλλά με μια μικρή κραυγή που σιγά - σιγά έγινε βρυχηθμός.

Ο Μαρκ Ουίτλ του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια, στις ΗΠΑ, ανέλυσε την ακτινοβολία που γεννήθηκε 400.000 χρόνια μετά το Μπιγκ Μπανγκ. Οι διακυμάνσεις αυτής της ακτινοβολίας παρουσιάζουν «πτυχώσεις» στην πυκνότητά τους, παρόμοιες με αυτές των ηχητικών κυμάτων.

Πιστεύεται ότι το Σύμπαν δημιουργήθηκε μέσα σε απόλυτη σιωπή, αλλά όταν άρχισε να διαστέλλεται παρήγε ήχους.

«Στα πρώτα 400.000 χρόνια ακούγεται κάτι σαν κραυγή που ύστερα γίνεται βρυχηθμός» λέει ο καθηγητής Ουίτλ, ο οποίος πιστεύει ότι η σύλληψη των ήχων του Σύμπαντος δίνει στους επιστήμονες μια μοναδική ιδέα για τη διαδικασία της εξέλιξής του.

Κατά τη διαστολή του Σύμπαντος παρατηρείται μια μεταβολή στις συχνότητες των ηχητικών κυμάτων ολοένα και πιο έντονη. «Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν ακούγοντας αυτούς τους ήχους», λέει ο καθηγητής Μαρκ Ουίτλ, «είναι ότι το Σύμπαν δεν είναι το ιδανικότερο μουσικό όργανο».

ΤΑ ΝΕΑ , 25-06-2004 ,

[Ήρα]

Kοντα στον Κρόνο

Έπειτα από επτά χρόνια περιπλάνησης, ο ιστορικός στόχος απέχει πλέον μόλις λίγες ώρες. Στις 5.36 ακριβώς, ξημερώματα Πέμπτης (ώρα Ελλάδας) το Κασίνι, ένα από τα καλύτερα διαστημόπλοια της NASA, θα ξεκινήσει τη διαδικασία εισόδου στην τροχιά του Κρόνου. H αποστολή του θα διαρκέσει τέσσερα χρόνια. Και οι προσδοκίες είναι πολλές.

Πρόκειται για μία από τις ακριβότερες αποστολές και για το πρώτο διαστημόπλοιο που φτάνει τόσο κοντά στον Κρόνο, ώστε να μελετήσει τους αινιγματικούς του δακτυλίους, την ατμόσφαιρα, τη μαγνητόσφαιρα και ορισμένους από τους εννέα δορυφόρους του. Το Κασίνι, που έχει όγκο όσο ένα μικρό σχολικό αυτοκίνητο, ξεκίνησε από τη Γη το 1997. Στις 5.36 π.μ., το Κασίνι θα ξεκινήσει τη διαδικασία της εισόδου στην τροχιά του Κρόνου...

...Το Κασίνι θα περάσει μέσα από τους δακτυλίους του Κρόνου - στοχεύει στο μεγάλο κενό ανάμεσα στους δακτυλίους F και G. H ανάφλεξη της μηχανής θα διαρκέσει 96 λεπτά. Στη διάρκεια του ελιγμού αυτού, η απόστασή του από τον Κρόνο θα είναι περίπου 18.000 χιλιόμετρα: πιο κοντά από ό,τι θα βρεθεί ποτέ στη διάρκεια της αποστολής του, η τέλεια ευκαιρία να πάρει κοντινές φωτογραφίες από το διάσημο σύστημα των δακτυλίων, οι οποίες αναμένονται πίσω στην Γη αργά το απόγευμα της Πέμπτης. Στις 7.36 π.μ., το Κασίνι θα μπει πλέον σε ελλειπτική τροχιά.

Το Κασίνι έχει ήδη πραγματοποιήσει μια σημαντική εξερευνητική πτήση κοντά σε έναν άλλο δορυφόρο του Κρόνου, τη Διόνη. Οι επιστήμονες, ωστόσο, έκαναν λόγο για έναν απλό «πρόλογο του κυρίως έργου». Απώτερος στόχος, είναι να προστεθούν μερικά ακόμα κομμάτια στο παζλ της γένεσης του ηλιακού μας συστήματος. Από την προσπάθεια αυτή, δεν λείπει η ελληνική «χείρα βοηθείας»: ο κ. Θανάσης Οικονόμου, επικεφαλής επιστήμονας στο Εργαστήριο Αστροφυσικής και Διαστημικών Ερευνών του Πανεπιστημίου του Σικάγου, δημιούργησε μαζί με την ομάδα του ένα από τα βασικά όργανα του Κασίνι που θα κάνει ειδικές μετρήσεις στα «δαχτυλίδια» του Κρόνου.

www.nasa.gov

ΤΑ ΝΕΑ , 30-06-2004

[Ήρα]

Mίνι δορυφόρος θα προβλέπει τους σεισμούς

Εντοπισμός των Ηλεκτρο-Μαγνητικών Εκπομπών που Μεταδίδονται από Σεισμογενείς Περιοχές. Αυτό είναι του πλήρες όνομα του Demeter, του γαλλικού μικροδορυφόρου που εκτοξεύτηκε το πρωί της Τρίτης από το Μπαϊκονούρ του Καζαχστάν και τέθηκε ήδη σε τροχιά γύρω από τη Γη, σε ύψος 700 χιλιομέτρων. Είναι μικρός -ένας κύβος με κάθε πλευρά σχεδόν ένα μέτρο. Είναι όμως και πονηρός: διαθέτει τεράστια μνήμη, υψηλό ρυθμό μετάδοσης πληροφοριών, καθώς και ένα δίκτυο νευρώνων -η πρώτη φορά που χρησιμοποιείται σε δορυφόρο ένα τέτοιο σύστημα τεχνητής νοημοσύνης -το οποίο θα αναλύει τα δεδομένα σε πραγματικό χρόνο, ώστε να ανιχνεύει άμεσα τα ενδιαφέροντα συμβάντα.

Ο στόχος του είναι σαφής και δύσκολος: να επιβεβαιώσει τη θεωρία που θέλει τις σεισμικές δονήσεις να μπορούν να προβλεφθούν από το Διάστημα. Οι γεωφυσικοί της Γαλλικής Διαστημικής Υπηρεσίας (Cnes) εξηγούν: όταν η Γη ετοιμάζεται να υποκύψει στον Εγκέλαδο, η ιοντόσφαιρα «τραντάζεται». H ιοντόσφαιρα, που βρίσκεται σε ύψος μεταξύ 60 και 1.000 χιλιομέτρων, είναι σχεδόν άδεια. Υπό την επίδραση, όμως, των ακτίνων UV του ήλιου και των κοσμικών ακτίνων, τα άτομα που βρίσκονται εκεί είναι ιοντισμένα -έχουν χάσει τα ηλεκτρόνιά τους.

Σύμφωνα με τον Μισέλ Παρό, τον «εγκέφαλο» του Demeter, αυτό το ιδιαίτερα «αντιδραστικό» και ευμετάβλητο περιβάλλον διαταράσσεται από τα ακουστικά κύματα που εκπέμπουν τα πετρώματα, καθώς και από τις ηλεκτρικές εκκενώσεις που παρατηρούνται «λίγες ώρες έως λίγες ημέρες» πριν από κάποιο σεισμό. Ακολουθούν εκπομπές ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων και διακυμάνσεις της ηλεκτρομαγνητικής πυκνότητας...

Όλα αυτά, βέβαια, είναι θεωρητικά. Έχουν παρατηρηθεί και σεισμοί χωρίς «σημάδια» στην ιοντόσφαιρα. Γι' αυτό ακριβώς, όμως, χρειαζόταν μια αποστολή όπως αυτή του Demeter, ο οποίος θα αναλάβει από ύψος 700 χιλιομέτρων την επιτήρηση των πλέον σεισμογενών περιοχών του πλανήτη, με ιδιαίτερη έμφαση στην ορεινή περιοχή Πιτόν ντε λα Φουρνέζ της ηφαιστειακής νήσου Ρεϊνιόν αλλά και στον δικό μας Κορινθιακό Κόλπο.

...Ένας τεράστιος όγκος πληροφοριών, από την ανάλυση του οποίου θα μάθουμε αν η αρχική ιδέα (η πρόβλεψη των σεισμών από το Διάστημα) μπορεί ή όχι να μετατραπεί σε λειτουργικό σύστημα.

ΤΑ ΝΕΑ , 01-07-2004

[and1dr]

Οι δακτύλιου του Κρόνου αποκαλύπτονται σε νέες φωτογραφίες του Cassini

Υπεριώδεις φωτογραφίες που μετέδωσε το διαστημικό σκάφος Cassini προσφέρουν στους αστρονόμους νέα στοιχεία για τη σύσταση των δακτυλίων του Κρόνου, ίσως και για τη δημιουργία του Ηλιακού Συστήματος. Τα στεφάνια που περιβάλλουν τον πλανήτη δεν περιέχουν μόνο πάγο νερού, αλλά και μικροσκοπικά βράχια.

Τα σωματίδια αυτά, αναφέρει ανακοίνωση της NASA, ίσως επαναφέρουν τη θεωρία ότι οι δακτύλιοι σχηματίστηκαν από τη βίαιη διάλυση κάποιου δορυφόρου του Κρόνου.

Το Cassini έφτασε στο σύστημα του Κρόνου την 1η Ιουλίου, έπειτα από ένα ταξίδι επτά ετών, και φωτογράφισε τον «Αρχοντα των Δακτυλιδιών με τον Υπεριώδη Απεικονιστικό Φασματογράφο, ένα όργανο 12,5 εκατ. δολαρίων.

Στο υπεριώδες μέρος του φάσματος οι δακτύλιοι φαίνονται κόκκινοι και τιρκουάζ. Το κόκκινο, που αντιστοιχεί σε «βρώμικα» υλικά όπως η σκόνη, είναι εντονότερο στην εσωτερική πλευρά των δακτυλίων, ενώ το τιρκουάζ, που αντιστοιχεί στον πάγο, απαντάται στις παχύτερες εξωτερικές λωρίδες.

Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσαν στους αστρονόμους οι μεγάλες ποσότητες σκόνης που εντοπίστηκαν στη Ζώνη Cassini, το μεγάλο κενό ανάμεσα στους δακτυλίους Α και Β.

Αυτά τα «βρώμικα» υλικά έχουν μάλιστα την ίδια φασματική υπογραφή με το σκοτεινό υλικό που βρέθηκε ότι καλύπτει τον δορυφόρο του Κρόνου Φοίβη. Η σκόνη θα μπορούσε θεωρητικά να είναι τα συντρίμμια από τη διάλυση ενός παλιού φεγγαριού.

Η λύση του μυστηρίου των δακτυλίων του Κρόνου ίσως προσφέρει και νέα στοιχεία για το σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος. Οι πλανήτες, πιστεύουν οι κοσμολόγοι, δημιουργήθηκαν από τη συσσωμάτωση υλικού που περιφερόταν γύρω από τον Ήλιο, όπως τα κομμάτια πάγου και η σκόνη περιφέρονται σε ζώνες γύρω από τον Κρόνο.

Για να επιλύσει το μυστήριο, το Cassini θα περάσει τα επόμενα τέσσερα χρόνια μελετώντας τον Κρόνο και επτά από τα 31 γνωστά φεγγάρια του.

in.gr

[Ήρα]

and1dr

Οι γαλαξίες είναι αρχαιότεροι απ' ό,τι νομίζαμε

Οι επιστήμονες κατάφεραν να «δουν» βαθιά μέσα στον χρόνο, ώς τα πρώτα στάδια της εξέλιξης των γαλαξιών. Και διαπίστωσαν κάτι που τους εντυπωσίασε: ώριμους, πλήρως σχηματισμένους γαλαξίες, εκεί όπου περίμεναν να βρουν γαλαξίες βρεφικής ηλικίας.

«Ώς τώρα υποθέταμε ότι πριν από 8 ώς 11 δισεκατομμύρια χρόνια οι γαλαξίες μόλις που άρχιζαν να σχηματίζονται, αλλά αυτά που βρήκαμε υποδηλώνουν πως δεν είχαμε δίκιο», λέει ο Καρλ Γκλέιζμπρουκ, καθηγητής Φυσικής και Αστρονομίας στη Σχολή Τεχνών και Επιστημών Κρίγκερ του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς στη Βαλτιμόρη και βασικός συγγραφέας μιας διατριβής που δημοσιεύθηκε στο τεύχος της 8ης Ιουλίου της επιθεώρησης «Nature». [/color]«Φαίνεται πως ένα απροσδόκητα μεγάλο μέρος των αστεριών σε μεγάλους γαλαξίες ήταν ήδη στη θέση τους σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά τον σχηματισμό του Σύμπαντος και αυτό αντιβαίνει στα όσα πιστεύαμε. Πιστεύαμε πως οι μεγάλοι γαλαξίες σχηματίστηκαν πολύ αργότερα».

Χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο του Μόνα Κι, στη Χαβάη, ο Γκλέιζμπρουκ και μία διεθνής ομάδα ερευνητών χρησιμοποίησαν μια ειδική τεχνική για να διεισδύσουν σ' αυτό που παραδοσιακά ήταν ένα «τυφλό σημείο» της κοσμολογίας: την αποκαλούμενη Έρημο Redshift, μία εποχή πριν από 8 ώς 11 δισ. χρόνια, όταν το Σύμπαν είχε ηλικία μόλις 3 έως 6 δισ. ετών, η οποία παρέμενε ώς τώρα σχετικά ανεξερεύνητη, κυρίως εξαιτίας των προβλημάτων που ενέχονται στη συγκέντρωση δεδομένων από το ασθενέστερο γαλαξιακό φως που είναι δυνατό να αναλυθεί σε φάσμα. H ομάδα συγκέντρωσε και ανέλυσε φάσματα από 300 γαλαξίες, αποκτώντας έτσι το πληρέστερο δείγμα που έχει ληφθεί ποτέ από την Έρημο Redshift. «Δεν περιμέναμε να βρούμε κανένα μεγάλο γαλαξία πριν από περισσότερο από 9 δισ. χρόνια, επειδή σύμφωνα με τα θεωρητικά μοντέλα οι μεγάλοι γαλαξίες σχηματίσθηκαν τελευταίοι», δήλωσε ο Γκλέιζμπρουκ. Αντίθετα, βρήκαμε πολύ αναπτυγμένους γαλαξίες που δεν θα έπρεπε να ήταν εκεί, αλλά είναι».

Τα ευρήματα αυτά θέτουν υπό αμφισβήτηση την κυρίαρχη θεωρία της γαλαξιακής εξέλιξης, σύμφωνα με την οποία σ' αυτό το πρώιμο στάδιο οι γαλαξίες μόλις άρχιζαν να σχηματίζονται. Με την ονομασία «ιεραρχικό μοντέλο», η θεωρία αυτή προβλέπει ότι γαλαξίες φυσιολογικού ώς και μεγάλου μεγέθους, σαν αυτούς που μελέτησαν οι επιστήμονες με το τηλεσκόπιο του Μόνα Κι, δεν θα έπρεπε να υπήρχαν ακόμη.

[Ήρα]

Mπλε» φεγγάρι στον ελληνικό ουρανό

H μπλε Σελήνη δεν έχει επιστημονική αξία, όμως αποτελεί ακόμα μία ευκαιρία για να παρατηρήσουν τον ουρανό επαγγελματίες και ερασιτέχνες αστρονόμοι. Πάντως, το φεγγάρι είναι μπλε μόνον όταν μεγάλες ηφαιστειακές εκρήξεις γεμίζουν την ατμόσφαιρα με αιωρούμενα σωματίδια.

Μια φορά στα δυόμισι χρόνια, η μπλε Σελήνη φωτίζει τον ουρανό. Αυτό θα συμβεί φέτος στις 31 Ιουλίου, τη νύχτα της δεύτερης πανσελήνου στον ίδιο μήνα. Κι έτσι, η φετινή είναι μια χρονιά με 13 φεγγάρια.

«Το φαινόμενο παρουσιάζεται όταν έχουμε πανσέληνο την πρώτη ή τη δεύτερη μέρα του μήνα .H χρονική απόσταση από τη μία πανσέληνο στην άλλη είναι 29,5 ημέρες. Τότε, προλαβαίνουμε και δεύτερη πανσέληνο τις τελευταίες ημέρες του μήνα», λέει ο κ. Διονύσης Σιμόπουλος, διευθυντής του Ευγενίδειου Πλανηταρίου. Αυτό μπορεί να συμβεί κάθε μήνα του χρόνου εκτός από τον Φεβρουάριο. H πρώτη πανσέληνος του φετινού Ιουλίου ήταν τη δεύτερη ημέρα του μήνα.

Το φεγγάρι είχε στα αλήθεια μπλε απόχρωση πριν από 121 χρόνια. Τότε, το 1883, η μεγάλη έκρηξη του ηφαιστείου Κρακατόα της Ινδονησίας γέμισε τα υψηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας με στάχτη και σωματίδια ηφαιστειακά. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η έκρηξή του είχε την ισχύ πυρηνικής βόμβας 100 μεγατόνων και ο ήχος της ακούστηκε ακόμα και 600 χιλιόμετρα μακριά.

Στην περίπτωση του Κρακατόα, τα σύννεφα στάχτης μετέφεραν σωματίδια που διασκορπίζουν το κόκκινο φως επιτρέποντας να περάσουν άλλα χρώματα. Οι λευκές ακτίνες του σεληνιακού φωτός διαπερνούν τα σύννεφα και γίνονται μπλε, μερικές φορές και πράσινες. Τα μπλε φεγγάρια του ινδονησιακού ηφαιστείου κράτησαν αρκετά χρόνια. Και δεν ήταν μόνον αυτά. Ο κόσμος έβλεπε τότε ήλιους σε χρώμα μπλε-μοβ της λεβάντας και ηλιοβασιλέματα κατακόκκινα.

Εκτός από το Κρακατόα, μπλε φεγγάρι έχει εμφανιστεί και σε άλλες περιπτώσεις ηφαιστειακών εκρήξεων. Το 1983, από το ηφαίστειο Ελ Τσικόν στο Μεξικό, το 1980 από την Αγία Ελένη στις Ηνωμένες Πολιτείες και βέβαια το 1991, λόγω του Πινατούμπο στις Φιλιππίνες. Το ίδιο συνέβη και έπειτα από μεγάλες δασικές πυρκαγιές, όπως τον Σεπτέμβριο του 1950, στη Βόρεια Αμερική.

H μπλε Σελήνη παρατηρείται, κατά μέσο όρο, κάθε 2,72 χρόνια, κάποιες χρονιές μάλιστα, δύο φορές. Τα επόμενα ραντεβού είναι τον Ιούνιο του 2007 και τον Δεκέμβριο του 2009.

http: //science.nasa.gov

http: //skyandtelescope.com

επομένως στις 31 Ιουλίου , θα είναι μια μαγική βραδιά !

[Ήρα]

H πυξίδα θα δείχνει τον Nότο;

Αραγε, θα έρθει κάποτε μια εποχή που η πυξίδα θα δείχνει τον Νότο; H κατάρρευση του μαγνητικού πεδίου της Γης, που προφυλάσσει τον πλανήτη μας και καθοδηγεί πολλά από τα πλάσματά του, φαίνεται ότι έχει αρχίσει εδώ και 150 χρόνια.

Μια τέτοια αντιστροφή θα θέσει εκτός μάχης τα δίκτυα ηλεκτροδότησης, θα θέσει σε κίνδυνο αστροναύτες και δορυφόρους, θα διευρύνει την τρύπα του όζοντος στην ατμόσφαιρα. Πάντως, οι επιστήμονες είναι καθησυχαστικοί. Για να συμβεί αντιστροφή των πόλων, θα χρειαστεί να περάσουν τουλάχιστον 2.000 χρόνια.

[Ήρα]

H μυρωδιά του δεν είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να φανταστεί ένας ρομαντικός παρατηρητής του Διαστήματος. Όμως, το μεθάνιο είναι η πιο ισχυρή ένδειξη που είχαμε μέχρι τώρα για την ύπαρξη ζωής στον Αρη.

Μία πηγή μεθανίου ανακαλύφθηκε από επιστήμονες που εξετάζουν την ατμόσφαιρα του Κόκκινου Πλανήτη - κάτι που για πρώτη φορά υποδεικνύει μία τοποθεσία όπου ενδέχεται να υπάρχει ζωή.

Το δύσοσμο αέριο, το οποίο οι επιστήμονες πιστεύουν ότι προέρχεται από αποικίες μικροβίων που βρίσκονται στο υπέδαφος, ανιχνεύτηκε στα υψίπεδα της Meridiani Planum, μιας περιοχής η οποία βρίσκεται στον ισημερινό του πλανήτη και που πιστεύεται ότι ήταν κάποτε σκεπασμένη από ωκεανό. Οι επιστήμονες λένε ότι η μοναδική άλλη πηγή από την οποία θα μπορούσε να προέρχεται το αέριο είναι τα ηφαίστεια, αλλά τα στοιχεία δείχνουν ότι δεν έχει υπάρξει ηφαιστειακή δραστηριότητα στην Αρη εδώ και εκατομμύρια χρόνια.

Ο Τζιμ Γκάρβιν, διευθυντής του προγράμματος εξερεύνησης του Αρη στην Εθνική Υπηρεσία Αεροναυτικής και Διαστήματος των ΗΠΑ (NASA), χαρακτηρίζει «πολύ εντυπωσιακές» τις νέες επιστημονικές παρατηρήσεις. «Αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες να βρεθεί ζωή στον Αρη», λέει. «Είναι ακόμη πολύ νωρίς για να πούμε με βεβαιότητα, αλλά η πιθανότερη πηγή προέλευσης αυτού του αερίου είναι η ζωή». Το σημαντικό με αυτή την ανακάλυψη είναι ότι το μεθάνιο καταστρέφεται πολύ γρήγορα από την ακτινοβολία του Ήλιου. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα μπορούσε να εντοπιστεί στον Αρη, αν δεν υπήρχε μια ενεργός και συνεχής πηγή που να αντικαθιστά συνεχώς το μεθάνιο το οποίο καταστρέφεται.

Το πιθανότερο μέρος για την ύπαρξη ζωής στον Αρη είναι το υπέδαφος, όπου τα βακτήρια μπορούν και επιβιώνουν προστατευμένα από την ηλιακή ακτινοβολία. Στη Γη, μεθάνιο παράγεται από την ηφαιστειακή δραστηριότητα, αλλά οι κύριες πηγές του είναι βιολογικές, ιδιαίτερα τα βακτήρια που αποσυνθέτουν την οργανική ύλη.

H τοποθεσία της ανακάλυψης ταιριάζει με τις θεωρίες για την εξέλιξη και τη διαμόρφωση του Αρη, σύμφωνα με τις οποίες ο Κόκκινος Πλανήτης ήταν κάποτε πράσινος και ότι η ιστορία του είναι γεμάτη τεράστιες κλιματικές μεταπτώσεις.

[and1dr]

Κεραυνοί στον Κρόνο καταγράφηκαν για πρώτη φορά από το Cassini

Πασαντίνα, Καλιφόρνια

Το σκάφος Cassini, που βρίσκεται πλέον σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο, ανίχνευσε εκπομπές ραδιοκυμάτων που προέρχονταν από κεραυνούς στην ατμόσφαιρα του πλανήτη. Οι επιστήμονες της NASA ελπίζουν τώρα ότι οι παρατηρήσεις θα προσφέρουν νέα στοιχεία για τους αδιάκοπους ανέμους του Κρόνου, των οποίων η ταχύτητα συχνά υπερβαίνει τα 600 χλμ ανά ώρα.

Όπως αναφέρει το BBC, πρόκειται για την πρώτη άμεση παρατήρηση κεραυνών στον Κρόνο, αν και το διαστημικό σκάφος Voyager είχε ανιχνεύσει έμμεσα τις εκκενώσεις κατά το πέρασμά του τη δεκαετία του 1980.

To Cassini ανίχνευσε τους κεραυνούς κατά την πλησιέστερή προσέγγισή του στον πλανήτη την 1η Ιουλίου, λίγο πριν τεθεί σε τροχιά. Οι εκπομπές ραδιοκυμάτων προέρχονταν από καταιγίδες, των οποίων η ένταση φαινόταν να μεταβάλλεται ανάλογα με το γεωγραφικό πλάτος του πλανήτη.

«Παρατηρήσαμε αρκετές καταιγίδες και χρησιμοποιήσαμε μεθόδους εύρεσης της κατεύθυνσης για να ανιχνεύσουμε την προέλευσή τους με καλή ανάλυση ραδιοκυμάτων» ανέφερε ο Φίλιπ Ζάρκα της αποστολής σε συνάντηση του Συμβουλίου Επιστημονικής Έρευνας στο Παρίσι.

Η ηλεκτρομαγνητική «υπογραφή» των κεραυνών καταγράφηκε με το Επιστημονικό Όργανο Ραδιοκυμάτων και Πλάσματος του Cassini.

Οι υπεύθυνοι της αποστολής στο Εργαστήριο Αεριώθησης (JPL) της NASA στην Καλιφόρνια ελπίζουν ότι με την ίδια μέθοδο θα διαπιστωθεί αν εκδηλώνονται κεραυνοί και στον μεγαλύτερο δορυφόρο του Κρόνου, τον Τιτάνα.

Το Cassini θα πραγματοποιήσει το πρώτο του κοντινό πέρασμα από τον Τιτάνα τον Οκτώβριο, ενώ τον Δεκέμβριο θα απελευθερώσει την ευρωπαϊκή διερευνητική συσκευή Huygens, η οποία θα προσεδαφιστεί στο φεγγάρι με αλεξίπτωτο.

Οι τελευταίες εικόνες του Τιτάνα που μετέδωσε το σκάφος δεν επιβεβαίωσαν την ύπαρξη ωκεανών από μεθάνιο. Όμως οι ωκεανοί δεν αποκλείεται να υπάρχουν και να κρύβονται πίσω από μια «ομίχλη» υδατανθράκων.

news.in.gr

[Ήρα]

Ένας υπέροχος τρόπος για να μάθουμε τα μυστικά του φεγγαριού»

Το πιο διάσημο ίχνος του Νιλ Αρμστρονγκ στο Φεγγάρι, πριν από 35 χρόνια, είναι το αποτύπωμα της μπότας του πάνω στην γκρίζα σεληνόσκονη. Εκατομμύρια άνθρωποι το έχουν δει σε φωτογραφίες και είναι σίγουρο πως σε αρκετά χρόνια, θα γίνει η Ακρόπολη της Σελήνης για τους τουρίστες του μέλλοντος.

Κι όμως, δεν είναι το πιο σημαντικό από όσα έμειναν στο Φεγγάρι μετά τις αποστολές του προγράμματος «Απόλλων». Τριάντα μέτρα μακριά από την μπότα, βρίσκεται μία άσημη συσκευή άγνωστη στους πολλούς, αλλά με πολύ μεγαλύτερη σημασία για τους επιστήμονες. Είναι ο ανακλαστήρας λέιζερ, πλάτους 65 εκατοστών, καλυμμένος από 100 καθρέφτες που βλέπουν τη Γη. Ο ανακλαστήρας λέιζερ βρίσκεται στο σημείο που τον άφησαν οι αστροναύτες του «Απόλλων 11» πριν από 35 χρόνια και εξακολουθεί να επικοινωνεί με τις ακτίνες που φθάνουν από τη Γη. Στη Θάλασσα της Ηρεμίας λαμβάνει τα σήματα των αστρονόμων και τα επιστρέφει εμπλουτισμένα με νέες πληροφορίες

Οι αστροναύτες τού «Απόλλων 11», Αρμστρονγκ και Μπαζ Όλντριν, την τοποθέτησαν σ' αυτό το σημείο στη Θάλασσα της Ηρεμίας στις 21 Ιουλίου του 1969, μία ώρα πριν ολοκληρώσουν τον τελευταίο τους περίπατο στο Φεγγάρι. Τριάντα πέντε χρόνια αργότερα, είναι το μοναδικό επιστημονικό πείραμα που έμεινε από το πρόγραμμα «Απόλλων», το οποίο λειτουργεί ακόμα.

Ο υπεύθυνος επιστήμονας του προγράμματος τότε ήταν ο Κάρολ Αλεϊ, σήμερα καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Ο ίδιος παρακολουθεί ακόμα την πορεία του πειράματος. «Χρησιμοποιώντας αυτούς τους καθρέφτες, μπορούμε να στοχεύσουμε το Φεγγάρι με ακτίνες λέιζερ και να μετρήσουμε την απόσταση μεταξύ Γης και Σελήνης με μεγάλη ακρίβεια», εξηγεί στη διαδικτυακή επιστημονική εφημερίδα της ΝΑΣΑ. «Είναι ένας υπέροχος τρόπος για να μάθουμε πληροφορίες για την τροχιά του Φεγγαριού και να δοκιμάσουμε θεωρίες για τη βαρύτητα».

...Με αυτόν τον τρόπο, οι ερευνητές έχουν καταγράψει προσεκτικά την τροχιά του Φεγγαριού και έχουν μάθει μάλιστα αρκετά καινούργια πράγματα: ότι, για παράδειγμα, το Φεγγάρι απομακρύνεται από τη Γη 3,8 εκατοστά τον χρόνο ακολουθώντας μία σπειροειδή τροχιά. Ευθύνονται γι' αυτό οι παλίρροιες στους ωκεανούς της Γης. Ότι το Φεγγάρι μάλλον έχει υγρό πυρήνα και ότι η δύναμη της βαρύτητας είναι πολύ σταθερή. H βαρυτική σταθερά του Νεύτωνα έχει αλλάξει λιγότερο από ένα μέρος στα 100 δισεκατομμύρια από τότε που άρχισαν τα πειράματα με τις ακτίνες λέιζερ.

Οι φυσικοί έχουν χρησιμοποιήσει επίσης τα αποτελέσματα από τα λέιζερ για να ελέγξουν τη θεωρία της βαρύτητας του Αϊνστάιν, τη γενική Θεωρία της Σχετικότητας. Μέχρι τώρα δεν υπάρχουν εκπλήξεις σ' αυτό το μέτωπο. Οι υπολογισμοί του Αϊνστάιν προβλέπουν το σχήμα της τροχιάς της Σελήνης με τόση ακρίβεια, όση και οι ακτίνες λέιζερ.

Το Παρατηρητήριο Μακντόναλντ στο Τέξας είναι η κύρια πηγή γήινου φωτός που φτάνει στη Σελήνη. Οι αστρονόμοι στοχεύουν τις ακτίνες του κατευθείαν πάνω στους καθρέφτες του Νιλ Αρμστρονγκ. Το φως γυρίζει πίσω, αποκαλύπτοντας στους επιστήμονες τα μυστικά του φεγγαριού.

Οι σεληνιακοί καθρέφτες δεν χρειάζονται καθόλου ενέργεια για να λειτουργήσουν. Διατηρούνται μάλιστα σε άριστη κατάσταση, παρά τα 35 χρόνια έκθεσης στο Σύμπαν. Δεν έχουν καλυφθεί από σεληνόσκονη ούτε έχουν χτυπηθεί από μετεωροειδή, όπως φοβόντουσαν παλιά οι σχεδιαστές του «Απόλλων». H λειτουργία τους θα συνεχιστεί για δεκαετίες ακόμα, μπορεί και αιώνες. Και μία μέρα, οι τουρίστες στη Θάλασσα της Ηρεμίας θα κοιτάζουν ψηλά στη Γη και θα διακρίνουν την ακτίνα λέιζερ που ταξιδεύει στο διάστημα από το Νέο Μεξικό.

απο τα ΝΕΑ

[Ήρα]

Διαστημικό... ψάρεμα

Ψηλά πάνω από τις αλμυρές πεδιάδες της Γιούτα, ένας βετεράνος «κασκαντέρ» πιλότος του Χόλιγουντ θα δοκιμάσει τον προσεχή μήνα ένα παράτολμο εγχείρημα: θα προσπαθήσει να «πιάσει» ένα διαστημικό σκάφος της NASA μόλις αυτό αρχίσει την ορμητική του κάθοδο προς τη Γη.

Σε μια αποστολή πολύ πιο επικίνδυνη από οτιδήποτε άλλο έχει δοκιμάσει για τη μεγάλη οθόνη, ο Κλιφ Φλέμινγκ, 54 ετών, ελπίζει να πιάσει τον θαλαμίσκο του σκάφους από το ελικόπτερό του, με ένα αγκίστρι προσαρμοσμένο στην άκρη μιας ράβδου μήκους 7 μέτρων. Ο θαλαμίσκος θα αρχίσει την κάθοδό τους στις 8 Σεπτεμβρίου.

Μολονότι η ανάκτηση των διαστημικών οχημάτων στον αέρα ήταν κάποτε μία δημοφιλής τεχνική στην αμερικανική αεροπορία, έχει σήμερα ξεχαστεί. Ύστερα από μια εξαντλητική έρευνα, η NASA κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι μοναδικοί πιλότοι που έχουν σήμερα τα προσόντα για να πραγματοποιήσουν μια τέτοια αποστολή βρίσκονται στο Χόλιγουντ. «Αυτοί οι πιλότοι ελικοπτέρων πετούν χαμηλά σε ελικοειδείς δρόμους παρακολουθώντας αυτοκίνητα και τραβώντας τα από κοντά με μια κάμερα», λέει ο Ρόι Χάγκαρντ, σχεδιαστής του τολμηρού συστήματος ανάκτησης της NASA. «Αυτό δεν διαφέρει και πολύ από την ανάκτηση στον αέρα».

Το διαστημικό όχημα μεταφέρει ένα ανεκτίμητο φορτίο: δείγματα ηλιακού ανέμου, δηλαδή μικροσκοπικά κομματάκια του Ήλιου τα οποία εκτινάχθηκαν στο Διάστημα και που μοιάζουν με τη σκόνη, τα αέρια και τους πάγους από τα οποία σχηματίστηκαν αρχικά όλοι οι πλανήτες, τα φεγγάρια, οι αστεροειδείς, οι κομήτες και ο Ήλιος.

Αυτά τα μικροσκοπικά δείγματα που θα μπορούσαν να εξηγήσουν γιατί υπάρχει ζωή στη Γη ενώ δεν υπάρχει στους άλλους πλανήτες του ηλιακού συστήματος είναι, όπως λέει η NASA, πάρα πολύ ευπαθή στους κραδασμούς που θα προκαλούσε μία προσγείωση του διαστημικού θαλαμίσκου.

Ο θαλαμίσκος θα απελευθερωθεί από το Genesis, ένα μη επηνδρωμένο διαστημικό σκάφος το οποίο εκτοξεύθηκε από τη NASA το 2001 και κοστίζει 210 εκατομμύρια ευρώ. Μετά την απελευθέρωση του θαλαμίσκου, το Genesis θα επανατεθεί σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο, αφού προσέξει πρώτα να μη συγκρουστεί με τον θαλαμίσκο που θα επιστρέφει στη Γη.

ΤΑ ΝΕΑ , 19-08-2004

[tik-tak]

«...ΚΟΙΤΑΞΤΕ ξανά αυτή την κουκκίδα. Είναι το εδώ. Το σπίτι μας. Εμείς. Επάνω της, όσοι αγαπάτε, όσοι ξέρετε, όσοι είχατε ποτέ ακουστά, όποιο ανθρώπινο ον υπήρξε ποτέ, έζησαν τη ζωή τους. Το άθροισμα χαράς και πόνου, χιλιάδες σίγουρες για τον εαυτό τους θρησκείες, ιδεολογίες και οικονομικές θεωρίες, κάθε κυνηγός και τροφοσυλλέκτης, κάθε ήρωας και δειλός, κάθε δημιουργός και καταστροφέας του πολιτισμού, κάθε βασιλιάς και χωρικός, κάθε νεαρό ερωτευμένο ζευγάρι, κάθε μητέρα και πατέρας, ελπιδοφόρο παιδί, εφευρέτης και εξερευνητής, κάθε δάσκαλος ηθικής, κάθε διεφθαρμένος πολιτικός, κάθε «superstar», κάθε «υπέρτατος ηγέτης», κάθε άγιος και αμαρτωλός στην ιστορία του είδους μας, έζησαν εδώ - σε έναν κόκκο σκόνης, αιωρούμενο σε μια ηλιαχτίδα.

Η ΓΗ είναι ένα πολύ μικρό πάλκο, σε μια τεράστια, κοσμική αρένα. Σκεφτείτε τα ποτάμια αίματος που χύνονται από όλους αυτούς τους στρατηγούς και αυτοκράτορες, ώστε, εν δόξα και τιμή, να γίνουν στιγμιαίοι άρχοντες ενός κλάσματος μιας κουκκίδας. Σκεφτείτε τις ατέρμονες βιαιότητες που προκαλούν οι κάτοικοι μιας γωνιάς αυτού του πίξελ στους ελάχιστα διαφορετικούς κατοίκους κάποιας άλλης γωνιάς, πόσο τακτικά παρεξηγούνται, πόσο πρόθυμοι είναι να σκοτώσουν ο ένας τον άλλο, πόσο θερμά είναι τα μίση τους. Την πόζα μας, τη φανταστική βαρύτητα του εγώ μας, την αυταπάτη ότι κατέχουμε μια προνομιούχο θέση στο Σύμπαν, αμφισβητεί αυτή η κουκκίδα θαμπού φωτός.

Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ μας είναι ένα μοναχικό στίγμα, περιβαλλόμενο από ένα αχανές κοσμικό σκοτάδι. Στη σκοτεινιά μας, σε όλη αυτή την απεραντοσύνη, δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ότι θα έρθει βοήθεια από αλλού, να μας σώσει από τον εαυτό μας.

Η ΓΗ ΕΙΝΑΙ, ώς τώρα, ο μοναδικός γνωστός κόσμος που φιλοξενεί ζωή. Πουθενά αλλού, τουλάχιστον στο εγγύς μέλλον, δεν θα μπορούσε να μεταναστεύσει το είδος μας. Να επισκεφθεί, ναι. Να εγκατασταθεί, όχι. Είτε μας αρέσει, είτε όχι, προς το παρόν στη Γη δίνουμε τον αγώνα μας.

ΕΧΕΙ ειπωθεί ότι η αστρονομία είναι μια εμπειρία ταπεινοφροσύνης και διαμόρφωσης χαρακτήρα. Δεν καταδεικνύεται ίσως πουθενά καλύτερα η τρέλα της ανθρώπινης αλαζονείας, απ' ό,τι σε αυτή τη μακρινή εικόνα του μικροσκοπικού μας κόσμου. Κατ' εμέ, υπογραμμίζει την ευθύνη μας να αντιμετωπίσουμε με μεγαλύτερη καλοσύνη ο ένας τον άλλον και να φροντίζουμε και να αγαπούμε τη θαμπή, γαλάζια κουκκίδα, το μόνο σπίτι που γνωρίσαμε ποτέ ».

Από το βιβλίο του αστρονόμου Καρλ Σαγκάν : «Pale Blue Dot: Α Vision Of The Human Future In Space» («Θαμπή, Γαλάζια Κουκκίδα: Μια Εικόνα του Μέλλοντος της Ανθρωπότητας στο Διάστημα»,

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 14/09/2004

[and1dr]

Την πρώτη φωτογραφία εξωηλιακού πλανήτη ισχυρίζονται ότι τράβηξαν αστρονόμοι

Μια θολή κόκκινη κουκκίδα σε μια φωτογραφία που ελήφθη με τηλεσκόπιο στη Χιλή είναι πιθανώς ο πρώτος πλανήτης εκτός του Ηλιακού Συστήματος που έχει παρατηρηθεί άμεσα, υποστηρίζει διεθνής έρευνητική ομάδα.

Αν και μέχρι σήμερα έχουν ανακαλυφθεί πάνω από 120 εξωηλιακοί πλανήτες, οι αστρονόμοι δεν είχαν καταφέρει να τους φωτογραφήσουν. Τους ανακάλυψαν έμμεσα, επειδή το βαρυτικό τους πεδίο προκαλεί έναν ασθενή κλυδωνισμό στην περιστροφή των μητρικών τους άστρων.

Αντίθετα, οι αστρονόμοι του Ευρωπαϊκού Νότιου Παρατηρητηρίου (ESO) ίσως κατάφεραν να φωτογραφήσουν άμεσα έναν πλανήτη πέντε φορές μεγαλύτερο από το Δία, ο οποίος βρίσκεται σε απόσταση 230 ετών φωτός.

Όπως αναφέρει το Reuters, ο υποψήφιος πλανήτης περιφέρεται γύρω από τον καφέ νάνο 2M1207, ένα «αποτυχημένο» άστρο που δεν διαθέτει αρκετά μεγάλη μάζα ώστε να παράγει ενέργεια από θερμοπυρηνικές αντιδράσεις, όπως οι κανονικοί αστέρες.

Οι παρατηρήσεις έγιναν με ένα από τα τεράστια τηλεσκόπια του ESO στη Χιλή, το οποίο φωτογράφησε τον 2M1207 στην υπέρυθρη περιοχή του φάσματος. Το υπέρυθρο φως του πλανήτη είναι λιγότερο πιθανό να χαθεί μέσα στην ακτινοβολία του μητρικού άστρου.

«Ο λόγος που είμαστε αρκετά σίγουροι ότι αυτό είναι το πραγματικό [σώμα] είναι το χρώμα του υποψήφιου πλανήτη. Είναι πολύ κόκκινο» σχολιάζει ο Μπεν Ζούκερμαν του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Αντζελες. Το κόκκινο χρώμα υποδεικνύει ότι το αντικείμενο είναι πολύ ψυχρό για να είναι άστρο.

Αλλες ερευνητικές ομάδες είχαν υποστηρίξει και παλαιότερα ότι φωτογράφησαν τον πρώτο εξωηλιακό πλανήτη, τελικά όμως αποδείχθηκε ότι επρόκειτο για καφέ νάνους.

Πάντως και η νέα ανακάλυψη δεν έχει ακόμα επιβεβαιωθεί. Οι ερευνητές, σχολιάζει το Nature.com, δεν κατάφεραν να αποδείξουν ότι το σώμα κινείται όντως γύρω από το 2M1207.

Τα τελευταία χρόνια, οι αστρονόμοι έχουν επιδοθεί σε πραγματική κούρσα για να φωτογραφήσουν πρώτη φορά έναν εξωηλιακό πλανήτη. Τον περασμένο Μάιο, αστρονόμοι του Πολιτειακού Πανεπιστήμιου της Πενσιλβάνια ανακοίνωσαν ότι πέτυχαν τον στόχο πρώτοι, αλλά δεν αποκαλύπτουν λεπτομέρειες της ανακάλυψης έως ότου την επιβεβαιώσουν.

Ακόμα όμως και αν οι Αμερικανοί αστρονόμοι έχουν δίκιο, η πρωτιά θα ανήκει στους επιστήμονες του ESO, οι οποίοι υπέβαλαν πρώτοι την έρευνά τους για δημοσίευση σε επιστημονική έκδοση. Η έρευνά τους εξετάζεται από την επιθεώρηση Astronomy and Astrophysics.

news.in.gr

[Roadrunner]

Αυτή η κόκκινη κηλίδα ίσως αντιστοιχεί σε ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα της σύγχρονης αστρονομίας

[Roadrunner]

«Γήινοι» πλανήτες ανακαλύφθηκαν σε δυο κοντινά άστρα

O ένας από τους πλανήτες συμπληρώνει μια περιφορά

γύρω από το 55 Cancri σε 2,8 ημέρες

Κυνηγοί πλανητών ανακοίνωσαν την Τετάρτη ότι ανακάλυψαν τους μικρότερους γνωστούς εξωηλιακούς πλανήτες, περίπου στο μέγεθος του Ποσειδώνα.

Οι νέοι πλανήτες, ανακοίνωσαν δύο ομάδες Αμερικανών αστρονόμων, ανήκουν σε μια νέα κατηγορία, στην οποία περιλαμβάνονται σώματα με μάζα από 14 έως 18 φορές μεγαλύτερη της Γης.

Μέχρι σήμερα είχαν ανακαλυφθεί πάνω από 130 πλανήτες εκτός του Ηλιακού Συστήματος. Όμως όλοι ήταν τεράστιοι πλανήτες που αποτελούνται από αέρια, όπως ο Δίας, του οποίου η μάζα είναι 318 φορές μεγαλύτερη από της Γης.

Οι ερευνητές δεν γνωρίζουν τη σύσταση των πλανητών που ανακάλυψαν. «Όλοι οι εξωηλιακοί πλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί ως σήμερα είναι σχεδόν σίγουρα αέριοι γίγαντες, αλλά αυτοί οι νέοι πλανήτες είναι ένα αίνιγμα -θα μπορούσαν να είναι αέριοι, όπως ο Δίας, αλλά θα μπορούσαν επίσης να έχουν πυρήνα από βράχους και πάγο και ένα παχύ φάκελο από αέριο υδρογόνο και ήλιο, όπως ο Ποσειδώνας, ή θα μπορούσαν να αποτελούνται από έναν συνδυασμό βράχων και πάγου, όπως ο Ερμής» σχολίασε σε συνέντευξη Τύπου ο Τζεφ Μάρσι του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ, επικεφαλής της μίας ερευνητικής ομάδας.

«Δεν μπορούμε ακόμα να δούμε 'γήινους' πλανήτες, αλλά βλέπουμε τους μεγάλους αδερφούς τους» συνέχισε.

«Εκτιμούμε ότι υπάρχουν περίπου 20 δισεκατομμύρια πλανητικά συστήματα μόνο στον Γαλαξία μας» δήλωσε ο συνεργάτης του Μάρσι, Πολ Μπάτλερ.

Οι δύο νέοι πλανήτες δεν είναι άμεσα ορατοί. Ανακαλύφθηκαν από την ταλάντωση που προκαλούν στα μητρικά τους άστρα με τα ασθενή βαρυτικά τους πεδία.

Και οι δύο πλανήτες περιφέρονται ταχύτατα σε πολύ μικρή απόσταση από τους μητρικούς αστέρες, και η θερμοκρασία στην επιφάνειά τους είναι πιθανότατα εξαιρετικά υψηλή.

Ο πρώτος πλανήτης ανακαλύφθηκε από την ομάδα της Μπάρμπαρα Αρθουρ στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν, με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου Hobby-Eberly κοντά στο Ελ Πάσο. Ο πλανήτης συνοδεύει το άστρο 55 Cancri,το οποίο έχει το μέγεθος του Ήλιου και βρίσκεται σε απόσταση 41 ετών φωτός, στον αστερισμό του Καρκίνου.

Στο σύστημα του 55 Cancri είχαν ανακαλυφθεί παλαιότερα και τρεις αέριοι γίγαντες. Ο μικρός πλανήτης είναι ο εσώτερος, σε απόσταση περίπου τριών εκατ. χιλιομέτρων από το άστρο. Το έτος του διαρκεί μόλις 2,8 ημέρες.

Ο δεύτερος πλανήτης ανακαλύφθηκε από την ομάδα του Τζεφ Μέρσι και του Πολ Μπάτλερ του Ινστιτούτου Carnegie, με τα δίδυμα τηλεσκόπια στο Μάουνα Κέα της Χαβάης. Οι Μάρσι και Μπάτλερ έχουν ανακαλύψει περίπου τους μισούς από τους γνωστούς εξωηλιακούς πλανήτες.

Το νέο σώμα περιφέρεται γύρω από το Gliese 436, έναν αστέρα σε απόσταση 33 ετών φωτός από τη Γη, στην κατεύθυνση του αστερισμού του Λέοντα. Και αυτός ο πλανήτης βρίσκεται σε απόσταση τριών εκατ. χιλιομέτρων από το άστρο και συμπληρώνει μια πλήρη περιφορά σε 2,64 ημέρες.

Την περασμένη εβδομάδα Ελβετοί ερευνητές ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν πρώτοι έναν «γήινο» εξωηλιακό πλανήτη, με μάζα μόλις 14 φορές μεγαλύτερη της Γης.

Η πρωτιά θα κατοχυρωθεί πάντως στους Αμερικανούς, καθώς η έρευνα των Ελβετών δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί, ενώ οι δύο νέες έρευνες έχουν γίνει δεκτές για δημοσίευση στο Astrophysical Journal.

news.in.gr, με πληροφορίες από Associated Press

[Ήρα]

Zητείται νέα Γη

Οι αστρονόμοι κάνουν ανακαλύψεις και ονειρεύονται...

H Αστρονομία θα αναζητά στο μέλλον όλο και περισσότερο πλανήτες σαν τη Γη. Δεν είναι μόνο η αναζήτηση ζωής έτσι όπως μπορούμε να την αντιληφθούμε. Περισσότερο έχει να κάνει με μια προσπάθεια κατανόησης του σύμπαντός μας ή των συμπάντων που αποτελούν τον κόσμο.

Ο «Μίλκι Γουέι», ο γαλαξίας μας, έχει περίπου 200 δισεκατομμύρια αστέρια και στο Σύμπαν υπάρχουν τουλάχιστον 200 δισεκατομμύρια άλλοι γαλαξίες. Στις αρχές Σεπτεμβρίου, ο επίσημος αριθμός των πλανητών που έχουν έως τώρα ανακαλυφθεί μακριά από το ηλιακό μας σύστημα είναι 111, σύμφωνα με τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση (www.ciw.edu/boss/IAU/div3/wgesp/planets.shtml.).

Ο αριθμοί αλλάζουν γρήγορα. Αυτό που ξεκίνησε σαν «ρυάκι» ανακαλύψεων πριν από μία δεκαετία, τώρα έχει μετατραπεί σε χείμαρρο καινούργιων πλανητών που μας φαίνονται ολοένα και πιο... επιρρεπείς στη φιλοξενία ζωής.

Μία πρόσφατη ανακάλυψη αφορά έναν πλανήτη που περιφέρεται γύρω από ένα μουντό αστέρι, το Gliese 436, η μάζα του οποίου είναι κάτι λιγότερο από τη μισή του δικού μας Ηλίου. Πριν από λίγες ημέρες ανακοινώθηκε ότι ο πλανήτης αυτός έχει μάζα 20 φορές μεγαλύτερη από τη Γη - είναι δηλαδή σε μέγεθος σαν τον Ποσειδώνα στο δικό μας ηλιακό σύστημα.

Οι αστρονόμοι υπολόγισαν ότι ο πλανήτης είναι τόσο κοντά στο αστέρι, ώστε οι παλλιρροϊκές δυνάμεις το έχουν εγκλωβίσει με τέτοιο τρόπο που να το «κοιτάει» συνέχεια. Όπως δηλαδή συμβαίνει και μ' εμάς στη Γη, που βλέπουμε μονίμως τη μία πλευρά της Σελήνης. Αυτό σημαίνει ότι η μία πλευρά του πλανήτη πρέπει να είναι πολύ ζεστή, ενώ η από πίσω πλευρά ιδιαίτερα παγωμένη. Ένα ερώτημα που δημιουργείται είναι «τι συνθήκες άραγε επικρατούν στη Ζώνη του Λυκόφωτος, δηλαδή στο ενδιάμεσο των δύο πλευρών».

ΤΑ ΝΕΑ , 25-09-2004

[tik-tak]

[...Η ζωή ξεκίνησε 3,4 δισ. χρόνια πριν...

Η ζωή στη Γη υπό τη μορφή μικροβίων θα πρέπει να ξεκίνησε πριν από 3,4 δισ. χρόνια, δηλαδή 16 εκατομμύρια νωρίτερα από ό,τι υπολόγιζαν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες, αναφέρει επιστημονική δημοσίευση στην επιθεώρηση Nature.

Σε άλλο άρθρο, Κινέζοι και Αμερικανοί παλαιοντολόγοι ανακοινώνουν ότι οι πρώτοι άνθρωποι έφτασαν στη βορειοανατολική Ασία πριν από 1,6 εκατ. χρόνια, δηλαδή 300.000 χρόνια νωρίτερα από ό,τι πιστευόταν.

Ανθρωπος 1,6 εκατ. χρόνων

Αναλύσεις των κοραλλιογενών υφάλων Μπακ Σερτ της Νότιας Αφρικής, ηλικίας 3,416 δισ. ετών, δείχνουν ότι ο σχηματισμός αυτός δημιουργήθηκε από ιζήματα που περιείχαν άνθρακα, τα οποία προήλθαν από φωτοσυνθετικούς οργανισμούς. Κατά τους ερευνητές του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ, διαπιστώνεται πλέον με τρόπο πειστικό ότι το οργανικό υλικό στους βράχους είναι βιολογικής προέλευσης και όχι υδροθερμικής.

Σε άλλη δημοσίευση, 12 συντάκτες μελέτης, υπό τον Ρ. Χ. Τζόι της Ακαδημίας Επιστημών της Κίνας, αναφέρουν ότι οι πρώτοι άνθρωποι έφτασαν στη ΒΑ Ασία πριν από 1,6 εκατ. χρόνια. Η διαπίστωση προκύπτει από τη χρονολόγηση εργαλείων από πέτρα και οστά, που βρέθηκαν στις παραλίμνιες περιοχές του Ματζουάνγκου της Κίνας. Η χρονολόγηση των εργαλείων, η οποία βασίζεται στην ηλικία των γεωλογικών στρωμάτων που έφεραν στο φως αυτά τα απολιθώματα, ελήφθη από τη μαγνητο-στρωματογραφική εξέταση, που βασίζεται στις αντιστροφές της πολικότητας του γήινου μαγνητικού πεδίου στο πέρασμα του χρόνου.

Οι πρώτοι άνθρωποι ξεκίνησαν από την Αφρική και έφτασαν στην τόσο μακρινή αυτή περιοχή επωφελούμενοι, κατά τα φαινόμενα, από μια αναθέρμανση του κλίματος, εκτιμούν οι συντάκτες της μελέτης....]

(ΑΠΕ-Γαλλικό)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 30/09/2004

[KonstantinosMD]

Good Luck Mr. Gorsky

When Apollo Mission Astronaut Neil Armstrong first walked on the moon, he not only gave his famous "one small step for man, one giant leap for mankind" statement but followed it by several remarks, usual com traffic between him, the other astronauts and Mission Control.

Just before he re-entered the lander, however, he made the enigmatic remark "Good luck Mr. Gorsky."

Many people at NASA thought it was a casual remark concerning some rival Soviet Cosmonaut. However, upon checking, there was no Gorsky in either the Russian or American space programs. Over the years many people questioned Armstrong as to what the "Good luck Mr. Gorsky" statement meant, but Armstrong always just smiled.

On July 5, 1995 (in Tampa Bay FL) while answering questions following a speech, a reporter brought up the 26 year old question to Armstrong. This time he finally responded. Mr. Gorsky had finally died and so Neil Armstrong felt he could answer the question.

When he was a kid, he was playing baseball with a friend in the backyard. His friend hit a fly ball which landed in the front of his neighbor's bedroom windows. His neighbors were Mr. & Mrs. Gorsky. As he leaned down to pick up the ball, young Armstrong heard Mrs. Gorsky shouting at Mr. Gorsky, "Oral sex! You want oral sex?! You'll get oral sex when the kid next door walks on the moon!"

το παραθέτω αμετάφραστο, όπως το βρήκα εδώ:

http://www.pprune.org/go.php?go=/pub/fun/mrgorsky.html

[Ήρα]

Έρχεται ο διαστημικός τουρισμός

Τη δεκαετία του 1960, δεν υπήρχε έργο επιστημονικής φαντασίας που να μην περιλαμβάνει ιπτάμενα αυτοκίνητα και διακοπές στο φεγγάρι. Παρότι το ιπτάμενο αυτοκίνητο δεν έχει φθάσει ακόμη στην αγορά, η προοπτική του διαστημικού τουρισμού έχει πλησιάσει αρκετά. Χθες, η έρημος Μοτζάβε στην Καλιφόρνια έγινε μάρτυρας της επιτυχούς επιστροφής του SpaceShipOne από το δεύτερο ταξίδι του στα σύνορα του Διαστήματος. Το πρωτότυπο αυτό διαστημόπλοιο δικαιούται πλέον το βραβείο Ansari Χ των 10 εκατομμυρίων δολαρίων. Ο διαστημικός τουρισμός μπορεί να απέχει αρκετά χρόνια ακόμη και, καθώς κάθε «βόλτα» εκτιμάται ότι θα κοστίζει περίπου 166.000 ευρώ, μάλλον δεν πρόκειται να επικρατήσει των νησιών και ακτών ως δημοφιλής οικογενειακός προορισμός. Ο θρίαμβος του SpaceShipOne, όμως, «ανοίγει» μία εποχή παρόμοια με εκείνη των αρχών του 20ού αιώνα, όταν οι πρωτοπόροι της αεροπορίας έδειξαν τον δρόμο σε τόσους άλλους.

ΤΑ ΝΕΑ , 06-10-2004

και έτσι ο στίχος πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι θα αποκτήσει και ρεαλιστική χροιά ...

[tik-tak]

Αστεροσκοπείο Αθηνών

Το Αστεροσκοπείο Αθηνών είναι το αρχαιότερο ερευνητικό ίδρυμα της χώρας μας και των Βαλκανίων.

Ιδρύθηκε με δωρεά του Βορειοηπειρώτη τραπεζίτη βαρόνου Γεωργίου Σίνα το 1842.

Το κτίριο του αστεροσκοπείου κατασκευάστηκε στο λόφο των Νυμφών ,απέναντι από την Ακρόπολη. Σχεδιάστηκε από το Θεόφιλο Χάνσεν και είναι σπάνιας ομορφιάς, σταυροειδές και προσανατολισμένο στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.

Τα πρώτα 50 χρόνια αστρονόμοι-διευθυντές ήταν ο Γ.Βούρης , καθηγητής αστρονομίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών , και ο Γερμανός αστρονόμος Ιούλιος Σμιντ. Οι εργασίες των δύο επιστημόνων και ιδιαίτερα του Σμιντ, ο οποίος διακρίθηκε ιδιαίτερα μελετώντας τη σελήνη , κατέστησαν το Αστεροσκοπείο παγκοσμίως γνωστό. Δυστυχώς, μετά το θάνατό του τελευταίου ,το 1891, το Αστεροσκοπείο πρακτικά έκλεισε , με συνέπεια την καταστροφή μεγάλου μέρους του εξοπλισμού, της βιβλιοθήκης και των αρχείων του.

Το 1891 αναλαμβάνει διευθυντής ο Δ. Αιγινήτης , ο οποίος παρέμεινε μέχρι το θάνατό του ,το 1934, σ’αυτήν τη θέση, ανακαινίζει τόσο τις επιστημονικές του δραστηριότητες όσο και την παροχή υπηρεσιών στην ελληνική κοινωνία.

Περιοδικό ΓΕΩτρόπιο (16/10/2004)

[and1dr]

Η Ευρώπη φτάνει στη Σελήνη με το πρωτοποριακό σκάφος Smart 1

Ντάρμσταντ, Γερμανία

Η πρώτη ευρωπαϊκή αποστολή της Ευρώπης στη Σελήνη φτάνει τη Δευτέρα στο στόχο της. Ένα χρόνο μετά την εκτόξευσή του, το Smart 1 εισέρχεται σε σεληνιακή τροχιά, προωθούμενο από τον πρωτοποριακό κινητήρα ιόντων.

Τη νύχτα της 15ης Νοεμβρίου, το σκάφος θα ξεκινήσει μια σειρά από ελιγμούς ακριβείας ώστε να παγιδευτεί στο βαρυτικό πεδίο του φεγγαριού, και στη συνέχεια θα ακολουθήσει μια ελικοειδή διαδρομή που θα το φέρει στην τελική του ελειπτική τροχιά.

Τα επόμενα δύο χρόνια, το Smart 1 θα χαρτογραφήσει για πρώτη φορά τη σεληνιακή επιφάνεια στο φάσμα των ακτίνων Χ, προσφέροντας νέα στοιχεία για τη σύσταση και την ηλικία της. Τα δεδομένα αυτά ίσως επιβεβαιώσουν ή καταρρίψουν τη θεωρία ότι η Σελήνη ήταν κάποτε τμήμα της Γης.

To Smart 1, σε μέγεθος πλυντηρίου και με βάρος 370 κιλά, κόστισε στην ESA (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος) 110 εκατ. ευρώ.

Πίδακας ιόντων

Το Smart 1 είναι το πρώτο σκάφος που προωθείται από ηλιακό-ηλεκτρικό κινητήρα ιόντων. Το σκάφος αφήνει πίσω του ένα ασθενές ρεύμα από φορτισμένα άτομα, το οποίο προσφέρει ώθηση ισοδύναμη με το βάρος ενός κέρματος. Η ωστική δύναμη είναι μικρή, παραμένει όμως σταθερή για ολόκληρους μήνες, προσφέροντας μεγάλες τελικές ταχύτητες.

Το πλεονέκτημα του κινητήρα είναι ότι δεν απαιτεί μεγάλο όγκο καυσίμων και χωριστές δεξαμενές οξυγόνου.

Η ενέργεια που φτάνει στους ηλιακούς συλλέκτες του Smart 1 μετατρέπεται σε ηλεκτρικό ρεύμα, το οποίο χρησιμοποιείται για να ιονιστούν άτομα του αερίου ξένου. Τα ιόντα επιταχύνονται από ένα μαγνητικό πεδίο και εξέρχονται από το πίσω μέρος του σκάφους με μεγάλη ταχύτητα.

Η προέλευση της Σελήνης

Το φασματόμετρο ακτίνων-Χ του σκάφους θα χρησιμοποιηθεί, μεταξύ άλλων, για να προσδιοριστεί η αναλογία διαφόρων μετάλλων στο σεληνιακό φλοιό.

Η αναλογία αυτή ίσως βοηθήσει τους επιστήμονες να επιβεβαιώσουν αν η Σελήνη σχηματίστηκε όντως από τα θραύσματα που εκτινάχθηκαν στο Διάστημα όταν η Γη συγκρούστηκε με ένα σώμα στο μέγεθος του Αρη.

Το Smart 1 διαθέτει επίσης φωτογραφικές μηχανές υψηλής ανάλυσης, οι οποίες θα αναζητήσουν κατάλληλες τοποθεσίες για μελλοντικές προσεληνώσεις και θα προσπαθήσουν να εντοπίσουν πάγο νερού στους κρατήρες των πόλων όπου το ηλιακό φως δεν φτάνει ποτέ.

Το σκάφος σχεδιάστηκε με βάση τη φιλοσοφία SMART της ESA (Μικρές Αποστολές Προηγμένης Έρευνας στην Τεχνολογία), η οποία αξιοποιεί τεχνολογίες σμίκρυνσης του εξοπλισμού και μείωσης του κόστους.

news.in.gr