(Πληροφορίες για Ειδικότητα)-ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ

[tourlou]

Απλά το έγραψα για να δώσω μια ιδέα στον συνάδελφο σχετικά με τους προσανατολισμούς σε Αμερική και μέχρι πρωτίστως σε Ευρώπη (εκτός Γαλλίας), και γενικά όλα τα καινούργια στοιχεία της βιβλιογραφίας. Το ότι ανέφερες ότι η Αλεξ/πολη δεν έχει βάση για ψυχοθεραπεία..so what?

[ApollwniaK]

Δηλαδή κανείς με ποια κριτήρια να διαλέξει για ειδικότητα ψυχιατρικής ένα νοσοκομείο; Με βάση την ποικιλία των περιστατικών..την εκπαίδευση που προσφέρουν οι καθηγητές (ψυχοθεραπεία κ.α.), μικρή αναμονή κτλπ. Αυτό δεν έιναι και λίγο σχετικό; Καταρχήν στην Ελλάδα δεν μπορούμε να βρούμε ένα ιδανικό νοσοκομείο που να πληρει τα παραπάνω κριτήρια. Επίσης εξαρτάται από το τι θέλει κανείς να ασχοληθεί στο μέλλον π.χ. αν κάποιος θέλει να δουλευει σε ιδιωτικό ιατρειο με κυρίως καταθλίψεις, αγχώδεις δ/χες εφαρμόζοντας γνωσιακή ψυχοθεραπεία , ποιος ο λόγος να πάει σε ένα καθαρά ψυχιατρικό νοσοκομείο που δέχεται ως επί τον πλέιστον εισαγγελικά και χρόνιους ψυχωσικούς;

[Wicked Witch]

Psychotherapy works because the sum of the whole is greater than its parts.

Planing to treat everybody with meds would be funny...if it wasn't so disturbing..!

As a psych ya gotta learn to use yourself and the therapeutic relationship as 'treatment'.For this, you need to understand the principles of

psychotherapy (it will also come in handy in keeping yourself sane).

That said...psychotherapy is a form of quackery, most effective for those who don't need any treatment at all.Psychotherapists are more often than not lost in a dream world (quite literally...)

[elric13]

δεν ξερω τι εννοεις η μαλλον τι σου εχουν πει οτι δεν ειναι καλα στο δαφνι η στο δρομοκαιτειο

στο δαφνι ομως να ξερεις πως ειναι σχολειο.θα δεις τα παντα.το μεγαλυτερο ψυχιατρικο νοσοκομειο της χωρας και ισως των βαλκανιων.ξεχωριστα ψυχογηριατρικο τμημα,μοναδες απεξαρτησης απο αλκοολ και ναρκωτικες ουσιες,9 τμηματα οξεων περιστατικων,κεντρα ψυχικης υγειας,εξωτερικα ιατρεια.κτιριακα καλυτερο απο το δρομοκαιτειο

Ισχυουν ολα τα παραπανω.Συμπληρωματικα ομως πρεπει να γνωριζει κανεις οτι το δαφνι υπολειπεται σε νευρωσεις με συντριπτικα ποσοστα περιστατικων υπερ των ψυχωσεων.

Οποιος λεει οτι δεν ειναι καλα στο δαφνι μαλλον δεν ξερει τι του γινεται.

[ShrinkShady]

Δηλαδή κανείς με ποια κριτήρια να διαλέξει για ειδικότητα ψυχιατρικής ένα νοσοκομείο; Με βάση την ποικιλία των περιστατικών..την εκπαίδευση που προσφέρουν οι καθηγητές (ψυχοθεραπεία κ.α.), μικρή αναμονή κτλπ. Αυτό δεν έιναι και λίγο σχετικό; Καταρχήν στην Ελλάδα δεν μπορούμε να βρούμε ένα ιδανικό νοσοκομείο που να πληρει τα παραπάνω κριτήρια. Επίσης εξαρτάται από το τι θέλει κανείς να ασχοληθεί στο μέλλον π.χ. αν κάποιος θέλει να δουλευει σε ιδιωτικό ιατρειο με κυρίως καταθλίψεις, αγχώδεις δ/χες εφαρμόζοντας γνωσιακή ψυχοθεραπεία , ποιος ο λόγος να πάει σε ένα καθαρά ψυχιατρικό νοσοκομείο που δέχεται ως επί τον πλέιστον εισαγγελικά και χρόνιους ψυχωσικούς;

Αυτό που λες είναι πολύ ενδιαφέρον και σωστό..άρα με τα λίγα που έχω ακούσει να υποθέσω ότι το Αιγινήτειο ειδικεύεται στην κατάθλιψη, αγχώδεις δτρχσ που λες και το Δαφνί στα εισαγγελικά και στους χρόνιους ψυχωσικούς, αν και μάλλον υπεραπλουστεύω....

Πάντως, ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις...

[diachiristis]

Έχετε καμιά ιδέα για το τι ισχύει για αυτήν την ειδικότητα σε αυτά τα νοσοκομεία?

Ευχαριστώ

[Apolink]

Το καλύτερο από τα νοσοκομεία που αναφέρεις έχω ακούσει ότι είναι το Αττικόν. Λίγο πολύ όλα καλά είναι με εξαίρεση αυτό της Νίκαιας. Εκεί απλά γίνεται πανικός. Επιπλέον πριν λίγο καιρό είχα δει ρεπορτάζ στην ΕΤ για την κατάσταση της ψυχιατρικής κλινικής εκεί. Τέτοια άθλια κλινική δεν έχω ξαναδεί. Τα πάντα σάπια. Απορώ πως νοσηλεύουν ψυχικά ασθενείς σε τέτοιες συνθήκες

[manolis79]

Αττικό έχει ελάχιστους ασθενείς. Υπάρχει αναλογία ειδικευομένων ασθενών σχεδόν 1:2!

Μάλλον Αγ. Όλγα - Σωτηρία - Σισμανόγλειο (τυχαία σειρά) και σίγουρα όχι Νίκαια.

[marios25]

γνωριζει καποιος για ψυχιατρικη στην τριπολη? βλεπω χαμηλη αναμονη και αναρωτιεμαι αν αξιζει.

[mario22]

Παιδιά μήπως υπάρχει κάποιος που να έχει κάνει ή να κάνει ειδικότητα ψυχιατρικής στην Νίκαια?

Γιατί είμαι στην λίστα αναμονής αλλά ακούω πολλά...

Πόσο άσχημα μπορεί να είναι?...

[passat81190]

καλησπέρα!

Μόλις πήρα το πτυχίο μου και θα ήθελα να ρωτήσω τους πιο παλιούς σχετικά με το πώς γίνεται η δήλωση των 2 νοσοκομείων για ειδικότητα, (δλδ με ποιά κριτήρια διαλεγουμε τα νοσοκομεία και τί γίνεται με το μερικό και το πλήρες κομμάτι) και απόψεις σχετικά με τα νοσοκομεία που είναι καλύτερα για την άσκηση της ειδικότητας οσον αφορά την αναμονή και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Υ.Γ. Ενδιαφέρομαι μόνο για νοσοκομεία της Αθήνας.

[ventisette]

καλησπέρα!

Μόλις πήρα το πτυχίο μου και θα ήθελα να ρωτήσω τους πιο παλιούς σχετικά με το πώς γίνεται η δήλωση των 2 νοσοκομείων για ειδικότητα, (δλδ με ποιά κριτήρια διαλεγουμε τα νοσοκομεία και τί γίνεται με το μερικό και το πλήρες κομμάτι) και απόψεις σχετικά με τα νοσοκομεία που είναι καλύτερα για την άσκηση της ειδικότητας οσον αφορά την αναμονή και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Υ.Γ. Ενδιαφέρομαι μόνο για νοσοκομεία της Αθήνας.

Δηλώνεις ενα νοσοκομείο που δινει μερικό και ενα που δινει πλήρες κομμάτι και μπαίνεις σε όποιο ανοίξει πρώτο, με την υποχρέωση να πας στο πλήρες οποτεδήποτε τελικα ανοίξει.

Τα υπόλοιπα τα αφήνω στους συναδελφους ΨΧ

[lux aeterna]

μια απορια ως ασχετος!

κατα την ειδικοτητα της ψυχιατρικης, ο ειδικευομενος διαβαζει καποια βιβλια ψυχιατρικης ή θεωριών ψυχολογίας;

ρωτω γιατι σκεφτομουν οτι ο ψυχιατρος δεν ασχολειται αποκλειστικα με ψυχιατρικα θεματα αλλα και με απλουστερα καθημερινα προβληματα

[Shrink!]

μια απορια ως ασχετος!

κατα την ειδικοτητα της ψυχιατρικης, ο ειδικευομενος διαβαζει καποια βιβλια ψυχιατρικης ή θεωριών ψυχολογίας;

ρωτω γιατι σκεφτομουν οτι ο ψυχιατρος δεν ασχολειται αποκλειστικα με ψυχιατρικα θεματα αλλα και με απλουστερα καθημερινα προβληματα

dsm-v, the maudsley prescribing guidelines , kaplan and sadock's synopsis of psychiatry, γνωσεις νευρολογιας, παθολογιας(current). Αυτά είναι τα must. Από εκεί και ύστερα θεωρώ υποχρέωση ένας ψυχίατρος να έχει άποψη σε θέματα κοινωνιολογίας, ψυχολογίας( βιο-ψυχο-κοινωνικο μοντέλο), φιλοσοφίας(προκειμένου να κατανοήσουν την ανθρώπινη κατάσταση, κουλτούρας,νομικής,πολιτικής (κυρίως αφού η υπάρχουσα κοινωνική πολιτική αποτελεί μέσο πρόληψης και θεραπείας ψυχιατρικών νοσημάτων πχ: ασθενής με κατάθλιψη και εκλυτικο παράγοντα την απόλυσή του,μάλλον θα τα πάει καλύτερα με το να βρει μια εργασία παρά αν του δώσεις αντικαταθλιπτικό). Το θέμα με την ψυχιατρική , είναι πως κακώς, σου επιτρέπει να μην την ασκήσεις lege artis. Υπάρχουν ψυχίατροι που πας στο ιατρείο τους, τους λες για τη θλίψη σου, και σου πετάνε το ssri. Υπάρχουν και άλλοι που λειτουργούν ως ιατροί ,, κάνοντας διαφοροδιάγνωση μεταξύ πρωτοπαθών και δευτεροπαθών ψυχικών διαταραχών, εμπλέκονται σε ψυχοθεραπεία ,συνιστούν κοινωνικές δραστηριότητες, γνωρίζουν άριστα φαρμακολογία ,αφού πρέπει να λάβουμε υπόψη αλληλεπιδράσεις για φάρμακα που λαμβάνει ο άρρωστος για άλλους λόγους, προάγουν τη δημόσια ψυχική υγεία συμμετέχοντας στα κοινά .

[valerie_30]

Καλησπέρα παιδιά. Σε λίγους μήνες παίρνω με το καλό το πτυχίο και θα πρέπει να καταθέσω τα χαρτιά μου για ειδικότητα. Έχει αναπτυχθεί ξανά το θέμα αυτό αλλά θα ήθελα κάτι πιο πρόσφατο ( πολύ πιθανόν και να υπάρχει αλλά να μην το έχω δει ).

Με ενδιαφέρει πολύ η ψυχιατρική σαν ειδικότητα. Πάρα πολύ. Με προβληματίζει όμως πολύ η επαγγελματική αποκατάσταση.Κακά τα ψέματα, θα σπουδάζουμε για 10+ χρόνια και η απολαβές είναι ένα θέμα. Υπάρχει ζήτηση; Υπάρχει δουλειά στον ιδιωτικό τομέα; Ακούγεται πως είναι μια απο τις ειδικότητες του μέλλοντος, χωρίς όμως να έχω κατανοήσει πολύ καλά το πως και το γιατί. Υπάρχουν προοπτικές επαγγελματικής ανέληξης;

Υ.Γ ήδη με εκνευρίζουν σχόλια του στυλ "δεν είναι ιατρική" και "ποια η διαφορά με τον ψυχολόγο".

Θα βοηθούσε πολύ η γνώμη σας! Ευχαριστώ

[seekerus]

Ολες οι ειδικοτητες στην Ελλαδα εχουν προβλημα αποκαταστασης μετα την ειδικοτητα αν δεν εχεις κονε, σε ολες εισαι αρχοντας αν εχεις. Παρ'ολα αυτα δεν θα πεινασεις κιολας. Η Ψυχιατρικη οπως ειναι λογικο δεν εχει τις απολαβες των χειρουργικων ειδικοτητων και απεχουμε ακομα απο την απενοχοποιηση της, θα παρει χρονια για να αρχισει να πηγαινει ο κοσμος στον ψυχιατρο ανοιχτα, χωρις να φοβαται το κοινωνικο στιγμα. Απο τα λιγα που ξερω απο γνωστους ειναι αρκετα δυσκολο να σταθεις στα ποδια σου με ιδιωτικο ιατρειο και παιρνει καιρο.

Τα "δεν ειναι ιατρικη" κτλ δεν χρειαζονται περαιτερω σχολιασμο, εχουν τοση σημασια οση θα τους δωσεις. Χειροπιαστη αποδειξη της αξιας της Ψυχιατρικης ειναι οτι εχει παρει το 70% των περιστατικων που παλια ειχαν οι Νευρολογοι. Η Ψυχιατρικη εχει ενα τελειως ξεχωριστο αντικειμενο που μπορει να μην αφορα πολλους, αλλα αυτους που αφορα δεν τους ικανοποιει καμια αλλη ειδικοτητα. Αν αυτο σε γεμιζει κανε το και μην ακους κανεναν, ηλιθιοι και κομπλεξικοι υπαρχουν παντου, οι μισοι χειρουργοι γελανε με τους "φλωρους" παθολογους και οι μισοι παθολογοι με τους "χαζους" χειρουργους. Τα επαγγελματικα θα τα βρεις αργοτερα, προς το παρον κανε αυτο που σου αρεσει.

Τροποποιήθηκε 31 Δεκεμβρίου 2014 από seekerus

[valerie_30]

Σε ευχαριστώ! Έχω 2 απορίες. Σε περίπτωση δλδ που έχεις ένα καλό κύκλο, με ιατρούς άλλων ειδικοτήτων που θα παραπέμπουν σε εσένα ασθενείς σε ψ προβλή,ατα, τότε τα πράγματα είναι πιο εύκολα ; Επίσης, όσο στιγματισμένο και αν είναι, πως γίνεται να μην αποταθεί ο σχιζοφρενής ή ο καταθλιπτικός στον ψυχίατρο, καταστάσεις που απαιτούν οπωσδήποτε θεραπεία; (το λέω επειδή πολλοί λένε "ξερεις δεν πάει ο άλλος στον ψυχίατρο, θα προτιμήσει ψυχολόγο")

[gp123]

τα πράγματα είναι γενικά ρευστά στην Ελλάδα...κάνε αυτό που σου αρέσει πρώτα από όλα...σχόλια του στυλ δεν είναι ιατρική η ψυχιατρική είναι γελοία...ειλικρινά πλέον πιστεύω πως οι περισσότεροι δεν επιλέγουν ειδικότητα με βάση τα ενδιαφέροντά τους, αλλά με βάση τα κόμπλεξ τους...σοβαρά κριτήρια θεωρώ το ενδιαφέρον για μια ειδικότητα, το αντικείμενό της και στη συνέχεια ο τρόπος ζωής που προσφέρει...μείνε μακριά από τους κομπλεξικούς...ειλικρινά πιστεύω πλέον ότι αρκετοί πχ πάνε χειρουργική επειδή έχουν κομπλεξ με τον αντρισμό τους από τα χάλια που βλέπω...νομίζουν το νυστέρι είναι προέκταση από του πουλάκι τους...

ας σοβαρευτούμε όλοι και μη δίνεις σημασία...

την πελατεία και πως θα τη μαζέψεις με τον καιρό θα το βρεις...οκ, αν έχεις έτοιμο ιατρείο έχεις πιο έυκολη πελατεία...διαφορετικά φαντάζομαι γίνεσαι γνωστός απός διάφορες ομάδες ψυκικής υγείας κτλ...συνάδελφοι να σου πω την αλήθεια δεν είμαι σίγουρη ότι θα βοηθήσουν απαραίτητα, γνωρίζω περιπτώσεις αρκετών γιατρών που δεν συστήνουν στους ασθενείς τους γιατρούς παρόλο που οι ίδιοι είναι ιδιαίτερα κοινωνικοί, για τον απλούστατο λόγο ότι δε θέλουν να επωμιστούν το λάθος κάποιου άλλου...με τον καιρό στήνεται και το ιατρείο, όπως οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση...

μην κολλάς στην έλλειψη παιδείας των συναδέλφων μας...πολλοί θα βρεθούν να σου πούνε ένα κακό λόγο, λίγοι έναν καλό...οπότε, δήλωσε ό,τι σου αρέσει και προχώρα....

[valerie_30]

Συμφωνώ απόλυτα με το να ακολουθήσεις κάτι που αγαπάς και σε ενδιαφέρει.! Στην τελική όταν κάνεις αυτό που αγαπάς το κάνεις και καλά.! το θέμα είναι πως αλλιώς βλέπεις τα πράγματα στα 25 ( εισαι πιο ενθουσιώδης και ακολουθείς την καρδιά )και αλλιώς στα 35-45 όταν θα έχεις οικογένεια και υποχρεώσεις. Εκεί θα παίζει σημαντικό ρόλο το τι απολαβές θα έχεις και πόσο θα μπορείς να στηρίξεις την οικογένειά σου.

Όσο για το κακό λόγο και τα κόμπλεξ, θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου!

[gp123]

πέρα από την ψυχιατρική έχεις κάποια άλλη ειδικότητα ως εναλλακτική;γενικά σκέψου την ειδικότητα σαν έναν τρόπο ζωής...πχ.εγώ δεν θα μπορούσα να περάσω τη ζωή μου μέσα σε μια κλινική παθολογίας, όσο και να μου αρέσει σαν αντικείμενο...η ψυχιατρική είναι τρομερά ενδιαφέρουσα, αλλά σαν ρουτίνα δε μου αρέσει....νευρολογία δε μου αρεσει για διαφορετικούς λόγους...συμφωνώ απόλυτα ότι το οικονομικό είναι ένα σοβαρό κριτήριο για την επιλογή ειδικότητας, απλά δεν είναι κάτι που μπορείς να το ρυθμίσεις από τώρα...είναι πολλοί παράγοντες που τους βλέπεις ενώ είσαι μέσα στην ειδικότητα και πάλι πιστεύω πως ένα ιατρείο πιάνει αργά ή γρήγορα, φαντάζομαι θα εργάζεσαι σε ψυχιατρικές κλινικές, έχει πάρα πολλούς κλάδους η ψυχιατρική...απεξάρτηση κτλ...δλδ μην περιμένεις να κάνεις κάποιο πλάνο σίγουρο από τώρα γιατί δεν υπάρχει...απλά σου το λέω αυτό γιατί βρέθηκα στη θέση σου όπως πολλοί άλλοι και μπήκα στη λογική πότε θα έχω σίγουρη δουλειά κτλ και κόντεψα να χρειαστώ εγώ ψυχίατρο μετά...οπότε, βάλε κάτω τι σου αρέσει και σιγά σιγά θα τα βρεις όλα...καλή συνέχεια συνάδελφε...

[valerie_30]

Έχω 2-3 εναλλακτικές αλλά καμία δεν με ενδιαφέρει στο βαθμό της ψυχιατρικής. Σε ευχαριστώ πολύ και καλή συνέχεια και σε εσένα!

[DON]

κάνε αυτό που σου αρέσει πρώτα από όλα...σχόλια του στυλ δεν είναι ιατρική η ψυχιατρική είναι γελοία...ειλικρινά πλέον πιστεύω πως οι περισσότεροι δεν επιλέγουν ειδικότητα με βάση τα ενδιαφέροντά τους, αλλά με βάση τα κόμπλεξ τους...σοβαρά κριτήρια θεωρώ το ενδιαφέρον για μια ειδικότητα, το αντικείμενό της και στη συνέχεια ο τρόπος ζωής που προσφέρει...μείνε μακριά από τους κομπλεξικούς...ειλικρινά πιστεύω πλέον ότι αρκετοί πχ πάνε χειρουργική επειδή έχουν κομπλεξ με τον αντρισμό τους από τα χάλια που βλέπω...νομίζουν το νυστέρι είναι προέκταση από του πουλάκι τους...

Θα συμφωνήσω απόλυτα και μάλιστα θα το επεκτείνω στο ότι το κάθε είδους κόμπλεξ είναι κινητήριος δύναμη προς την ιατρική γενικότερα αλλά και προς πολλές - αν όχι όλες - τις ειδικότητες (της ψυχιατρικής συμπεριλαμβανομένης).

Το θέμα στον εργασιακό χώρο δεν είναι ο εσωτερικός κόσμος του καθενός αλλά η όρεξη και η ποιότητα στη δουλειά του.

Οι unfair συμπεριφορές είναι θέμα χαρακτήρα τελικά και όχι κόμπλεξ για τη δουλειά του καθενός.

[valerie_30]

Θέμα χαρακτήρα καλά το είπες. Λες και δεν έχουμε όλοι ζήσει συμφοιτητές ή συναδέλφους, χωρίς γνώσεις/όρεξη για μάθηση/ και χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον προς την ιατρική, που ακολούθησαν άλλες ειδικότητες και σε πολλές περιπτώσεις αρκετά δύσκολες και απαιτητικές. Δεν πιστεύω πως το κριτήριο του αν σου αρέσει η ιατρική ή αν είσαι καλός ιατρός εξαρτάται απο το εαν κάνεις γυναικολογία ή ψυχιατρική ή μικροβιολογία ( αναφέρω αυτές γιατί αυτές συχνά αναφέρονται ως οι ειδικότητες που ακολουθούν όσοι δεν τους αρέσει τελικά η ιατρική και βρίσκουν την εύκολη λύση).

Επίσης, εντύπωση μου προκαλεί η γενική άποψη πως ο κόσμος δεν πηγαίνει στον ψυχίατρο, απο φόβο στιγματισμού. Έχω δει ασθένεις στις κλινικές τόσο άρρωστους που η ψ. νόσος τους προκαλεί τέτοια αναπηρία, που δεν μπορώ να κατανοήσω πως γίνεται οι άνθρωποι αυτοί να ΜΗΝ πηγαίνουν στον ιατρό. Μήπως τελικά δεν είναι ότι δεν έχουν περιστατικά οι ψυχίατροι αλλά το ότι κανείς δεν βγαίνει να το "φωνάξει, να το πει" πως πάει;

Επίσης, κανείς που να γνωρίζει για τη ραγδαία ανάπτυξη στον τομέα αυτό μέσα στα επομενα χρόνια, που πολύ συχνά ακούγεται ;

[kopritis]

Μου προκαλούν τον γέλωτα οι ερώτησεις περί επαγγελματικής αποκατάστασης ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ Ειδικότητας στην Ελλάδα.

Όποια Ειδικότητα και να κάνεις κινδυνεύεις να τα βγάζεις με μεγάλη δυσκολία πέρα (τουλάχιστον στην αρχή), αν δεν κληρονομείς πελατεία Ιατρείου, κονέ, θέση στο Πανεπιστήμιο κτλ. Οπότε, τι νόημα έχει να ομιλούμε θεωρητικώς ;

Για να ρωτάς και να μη πηγαίνεις "καρφωτή", το πιθανότερο είναι να μην έχεις τα παραπάνω προαπαιτούμενα.

Σ' αυτή την περίπτωση, δεν μπορώ να φανταστώ Ειδικότητα με καλύτερη απορρόφηση (ίσως η Αναισθησιολογία) αυτή την στιγμή στην Ευρώπη.

Ψάξ' το για εκεί.

Τροποποιήθηκε 5 Ιανουαρίου 2015 από kopritis

[valerie_30]

Και κονέ έχω και πελατεία ιατρείων ( όχι όμως Ψ. ) . Αυτό που με προβληματίζει είναι η ζήτηση κυρίως της ειδικότητας αυτής, αφού λόγω ταμπού και κοινωνικού στιγματισμού, είναι ενας σημαντικός παράγοντας ( που εγώ τουλάχιστον ) δεν μπορώ να εκτιμήσω, αφού δεν είναι τόσο εμφανές όσο σε άλλες ειδικότητες. Το αν θα έχω δουλειά εγώ ή ο κάθε Ψ. σαφώς εναπόκειται σε πολλούς παράγοντες ( γνώσεις, τι προσφέρεις και πόσο καλός είσαι ). Το θέμα είναι εαν υπάρχει γκάμα περιστατικών και ανάγκη ψυχιατρικής παρέμβασης, έτσι ώστε να τα εφαρμόσεις όλα αυτά , ή τουλάχιστον να προσπαθήσεις, και να μην πάνε χαμένα τόσα χρόνια σπουδών.

Λυπάμαι αν οι ανησυχίες μου σου προκαλούν τον γέλωτα, η εποχή που ζούμε με κάνει να ανησυχώ και να προβληματίζομαι για το μέλλον.!