ΠΕΡΙ ΒΙΑΣ

[iceman]

οι βανδαλοι ζουν ακομα.....

http://www.enikos.gr/society/135817,BINTEO_-_To_katestrammeno_astynomiko_tmh.html

ΒΙΝΤΕΟ - Το κατεστραμμένο αστυνομικό τμήμα Ιερισσού

Ο εισαγγελέας και ο ανακριτής αναμένονται αυτή την ώρα στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης, όπου βρίσκονται οι δύο συλληφθέντες της Ιερισσού. Η προσαγωγή τους στα δικαστήρια Πολυγύρου κρίθηκε αδύνατη, καθώς εκατοντάδες κάτοικοι της Ιερισσού είχαν αποκλείσει από νωρίς το πρωί και τις δύο εισόδους των δικαστηρίων.

Οι δύο κάτοικοι της Ιερισσού, 33 και 44 ετών, συνελήφθησαν σύμφωνα με την αστυνομία, διότι ταυτοποιήθηκαν ως δράστες της επίθεσης στα μεταλλεία χρυσού στις Σκουριές. Σύμφωνα πάντα με την αστυνομία, στο σκούφο του ενός, που βρέθηκε κοντά στο σημείο της επίθσης ταυτοποιήθηκε γενετικό υλικό, ενώ στο σπίτι του άλλου βρέθηκε κυνηγετική καραμπίνα που βάσει της βαλλιστικής έρευνας χρησιμοποιήθηκε στην επίθεση.

Μετά την εισβολή των αστυνομικών στα σπίτια των συλληφθέντων τα ξημερώματα, κάτοικοι της Ιερισσού έβαλαν φωτιά και κατέστρεψαν το αστυνομικό τμήμα. Σύμφωνα με την ΕΛΑΣ, η λειτουργία του τμήματος αναστέλλεται.

- Το κατεστραμμένο αστυνομικό τμήμα Ιερισσού

[iceman]

far west γιναμε

Σκληρή μάχη στη Ναυπακτία - Σκοτώθηκαν δύο Αλβανοί από τις ειδικές δυνάμεις

Επαφή και μάχη με την ομάδα των Αλβανών οπλοφόρων είχαν τα αποσπάσματα των ΕΤΑ, ΜΥΑ/ΛΣ και ΕΚΑΜ (σε αυτούς αποδίδεται η θανάτωσή τους) με αποτέλεσμα να σκοτωθούν οι δύο από τους πέντε Αλβανούς συμμορίτες στην ορεινή Ναυπακτία.

Σύμφωνα με πληροφοριες νεκροί είναι ο 25χρονος LIKA EDISON και ο MURATAJ ή MURATI ή MURATAZ ή XHAFERI ή NIKAJ ADMIR ή KRISTAQ, ηλικίας 41 ετών..

Οι Αλβανοί είχαν εντοπιστεί αρκετά ενωρίτερα, όπως είχε γράψει το defencenet.gr, αλλά κρίθηκε ότι θα έπρεπε τα αποσπάσματα να περιμένουν να πέσει το σκοτάδι για να έχουν πλεονέκτημα λόγω τη δυνατότητας να επιχειρούν στο σκοτάδι, κάτι που οι κακοποιοί δεν είχαν.

Με την χρήση προηγμένων συστημάτων θερμική όρασης των ΕΤΑ εντοπίστηκαν και εν συνεχεία οι Αλβανοί κακοποιοί κυριολεκτικά θερίστηκαν μέσα στο σκοτάδι.

Επίσημα η εξόντωσή τους αποδίδεται στις ειδικές δυνάμεις της ΕΛΑΣ: Απόσπασμα των ΕΚΑΜ τους εγκλώβισε σε ενέδρα και τους "τελείωσε". Αυτό αναφέρει η ενημέρωση που έχουμε από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης.

Πολύ καλή δουλειά φέρεται να έκανε και ομάδα 8 συνοριοφυλάκων ιχνηλατών που μεταφέρθηκαν από τον Έβρο για την συγκεκριμένη αποστολή.

Η μάχη διεξήχθη στην περιοχή Κόνισκα Αιτωλοακαρνανίας και διήρκεσε τουλάχιστον μια ώρα. Οι Αλβανοί κλήθηκαν να παραδοθούν, αλλά άρχισαν να πυροβολούν με ΑΚ-47.

Οι Έλληνες ανταπέδωσαν με στοχευμένα πυρά και μετά από σύντομη καταδίωξη οι δύο Αλβανοί εξοντώθηκαν.

ΟΙ άλλοι τρεις κατάφεραν να διαφύγουν και εικάζεται ότι έχουν χωριστεί πριν την συμπλοκή.

Ο αρχηγός των συμμοριτών, ο 36χρονος Μάριο Κόλα δεν είναι ανάμεσα στους νεκρούς κακοποιούς.

[iceman]

ΘΕΙΑ ΔΙΚΗ

http://www.protothema.gr/greece/article/296330/nekros-o-marion-kola-meta-apo-subloki-me-tous-astunomikous/

Σκότωσαν τον Αλβανό εγκληματία Κόλα στο Σούλι

http://www.protothema.gr/greece/article/296375/suginisi- ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika --mnimosuno-tou-astunomikou- ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika --skotose-o-kola/

Συγκίνηση στο μνημόσυνο του αστυνομικού που σκότωσε ο Κόλα

[iceman]

https://www.drassi.gr/index.php?id=5641&title=%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B4%CF%81%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B5,%20%CF%80%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B5:%20%CE%8C%CF%87%CE%B9%20%CF%83%CF%84%CE%B7%20%CE%92%CE%AF%CE%B1

19/09/2013

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αντιδράστε, πείτε: Όχι στη Βία

Λέμε όχι στην πολιτική βία. Λέμε όχι στη ρατσιστική βία. Λέμε όχι στον λόγο του πολιτικού μίσους. Λέμε όχι στις ακραίες και πολωτικές συμπεριφορές. Λέμε ναι στον διάλογο και τη συνεννόηση.

Η πρόσφατη δολοφονία στην Αμφιάλη ενός νέου ανθρώπου από μέλος της Χρυσής Αυγής αποτελεί την κορύφωση ενός δράματος, που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας τα τελευταία χρόνια. Η πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας έχει δηλητηριασθεί από ακραίο πολιτικό λόγο, από λεκτικές επιθέσεις και ύβρεις, από λιντσαρίσματα και σωματικούς προπηλακισμούς και τώρα φθάσαμε στο μη περαιτέρω. Στην αφαίρεση της ζωής ενός νέου ανθρώπου επειδή ανήκε στους «άλλους».

Για να μην είναι αυτή η αποτρόπαια πράξη «σκηνή από το έργο προσεχώς»,πρέπει να κινητοποιηθούμε σε όλα τα επίπεδα.

Η Δράση οργανώνει σιωπηλή, συμβολική διαμαρτυρία σε Αθήνα(Πάρκο Ελευθερίας - Σταθμός Μετρό "Μέγαρο Μουσικής") και Θεσσαλονίκη(Λευκός Πύργος) την Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου από τις 19.00 έως τις 20.00.Ντυνόμαστε στα λευκά και λέμε όχι στη βία που μαυρίζει τις ζωές μας και διαλύει την κοινωνία μας. Η σιωπή μας θα φωνάξει: Φτάνει πια.

Πάνος Μιχαλόπουλος
Εκπρόσωπος Τύπου ΔΡΑΣΗΣ

[lellos]

Συνοπτικό χρονικό των ναζιστικών εγκλημάτων από το 1991

Επιμέλεια: Χριστίνα Μαυροπούλου

Παναγιώτης Ζαβουδάκης

«Εσείς τους ανεβάσατε, εσείς τους φέρατε εδώ, εσείς κάνατε να φάνε το παιδί μου». Η οργισμένη αντίδραση της μάνας του δολοφονημένου Παύλου Φύσσα κατά των δημοσιογράφων στην εκπομπή «Τώρα» του «ΣΚΑΪ» το πρωί της Παρασκευής είναι ένα πελώριο «κατηγορώ» ενάντια σε όλους όσους γιγάντωσαν το φασιστικό φαινόμενο είτε προβάλλοντας το είτε «στρογγυλεύοντας» τις δολοφονικές μορφές του.

***

«Το φάντασμα του κτήνους παρουσιάζεται ιδιαιτέρως έντονα στους νέους. Εκεί επιδρά και το marketing. Η επιρροή από τα Μ.Μ.Ε. ενός τρόπου ζωής που ευνοεί το εμπόριο. Κι όπως η εμπορία ναρκωτικών ευνοεί τη διάδοσή τους στους νέους, έτσι και η μουσική, οι ιδέες, ο χορός και όσα σχετίζονται με τον τρόπο ζωής τους έχουν δημιουργήσει βιομηχανία και τεράστια κι αφάνταστα οικονομικά ενδιαφέρονται» έγραφε ο Μάνος Χατζιδάκις το Φεβρουάριο του 1993, εννιά μόλις μήνες πριν την επίσημη ίδρυση της «Χρυσής Αυγής».

Και μπορεί εκείνη την εποχή να ακούγονταν περίεργα στα αυτιά μας τέτοια λόγια. Όμως σήμερα φαντάζουν ιδιαίτερα επίκαιρα λόγια του Μάνου σαν κι αυτά: «Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι. Οι μισητοί δολοφόνοι, που βρίσκουν όμως κατανόηση από τις διωκτικές αρχές λόγω μιας περίεργης αλλά όχι και ανεξήγητης συγγενικής ομοιότητος. Που τους έχουν συνηθίσει οι αρχές και οι κυβερνήσεις σαν μια πολιτική προέκτασή τους ή σαν μια επιτρεπτή αντίθεση, δίχως ιδιαίτερη σημασία που να προκαλεί ανησυχία. (Τελευταία διάβασα πως στην Πάτρα, απέναντι στο αστυνομικό τμήμα άνοιξε τα γραφεία του ένα νεοναζιστικό κόμμα. Καμιά ανησυχία ούτε για τους φασίστες, ούτε για τους αστυνομικούς. Ούτε φυσικά για τους περιοίκους)».

Το φασιστικό κτήνος μπορεί να φτιασιδώθηκε μετά την πτώση της χούντας, όμως δεν έχανε ευκαιρία να δείχνει από καιρό σε καιρό τα δόντια του μέχρι που, αποθρασυνόμενο από την ανοχή της κοινωνίας, αποκαλύφθηκε ξανά. Μακρύς ο κατάλογος των επιθέσεων. Χαρακτηριστικά ας θυμηθούμε:

7/1/1991 Δολοφονία του καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα από παρακρατικούς στο συγκρότημα σχολείων ΒΟΥΔ της Πάτρας.

6/4/1996 Επίθεση κατά πέντε μελών της ΟΣΕ στην οδό Κεφαλληνίας 52 στην Κυψέλη με λοστούς και καδρόνια. Τα θύματα αναγνώρισαν δύο απ' τους δράστες της συμμορίας των χρυσαυγιτών (Γιάννη Παναγιωτίδη και Αγαμέμνονα Θεοδωρόπουλο) και στη μήνυση τους στρέφονται και κατά της ηγεσίας της Χ.Α. (Ν. Μιχαλολιάκου, Χρ. Παππά και Π. Ανδρουτσόπουλου)

16/6/1998 Απόπειρα δολοφονίας Δημήτρη Κουσουρή τότε μέλους του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΦΕΕ στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων υπό το απαθές βλέμμα των αστυνομικών δυνάμεων.

1999. Ο ρατσιστής δολοφόνος Παντελής Καζάκος στις 19 Οκτωβρίου του 1999 πυροβολεί εναντίον τριών Κούρδων που βάδιζαν αμέριμνοι. Από τις σφαίρες του πέφτει νεκρός ο Κούρδος Χοσεβί, ενώ τραυματίζονται σοβαρά οι Σαρίφ Μοχάμεντ του Χαντίρ και Ρασούλ Γιουσέφ του Αμπτουλαραχμάν. Ο ίδιος στις 21 Οκτωβρίου πυροβολεί 2 φορές και τραυματίζει σοβαρά τον Μάρκους Κόφι-Τόμι από την Γκάνα. Την ίδια μέρα πυροβολεί στο πρόσωπο τον Νταντόν Μοχάμεντ από το Μπαγκλαντές. Στις 22 Οκτωβρίου ο Καζάκος πυροβολεί 3 φορές κατά των Νιγηριανών Αμπντούλ Τίμοθι Ολουακορέντε, τραυματίζοντας βαρύτατα τον Αμπντούλ Τίμοθι. Την ίδια μέρα πυροβολεί τον Πακιστανό Αχμέντ Νεσάρ. Αργότερα ο Γκιόργκι (Γιώργος) Κουντεσιάνι, πέφτει νεκρός από τις σφαίρες του ρατσιστή δολοφόνου στην οδό Ηπείρου. Ο δολοφόνος, που φαίνεται να έχει σύνδεση με την Χ.Α., παριστάνει τον τρελό και καταδικάζεται σε ισόβια.

25/6/2004 Τη βραδιά των πανηγυρισμών για την κατάκτηση του Euro 2004, χρυσαυγίτες μέλη της «Γαλάζιας Στρατιάς» επιδίδονται σε λιντσάρισμα μεταναστών. Η ΕΛ.ΑΣ., όπως συνηθίζει σε ανάλογες περιπτώσεις, «αδυνατεί» να εντοπίσει τους δράστες, ισχυριζόμενη ότι -δυο μήνες πριν την Ολυμπιάδα!- οι κάμερές της στην Ομόνοια ήταν εκτός λειτουργίας

19-10-2005 Ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης (γνωστός ως Πόρκυ) μέλος της ναζιστικής μπάντας «Εγκληματίες Πολέμου» (War Criminals) μαχαιρώνει 2 αδέρφια στο Μοναστηράκι.

22/12/2008. Κοντά στα μεσάνυχτα η Κωνσταντίνα Κούνεβα επιστρέφοντας στο σπίτι της, στα Άνω Πετράλωνα, από τη δουλειά, δέχεται επίθεση από δύο «άγνωστους» που την περιλούζουν με βιτριόλι, της ανοίγουν με την βία το στόμα, ποτίζοντάς την με το καυστικό υγρό, προκαλώντας της σοβαρότατες ζημιές σε ζωτικά όργανα. Η Κούνεβα χάνει το ένα της μάτι και νοσηλεύεται σε σοβαρή κατάσταση στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός». Επικοινωνεί με χαρτάκια, καθώς έχουν υποστεί βλάβη και οι φωνητικές της χορδές.

Το 2009 τα μαχαίρια των φασιστικών και νεοναζιστικών συμμοριών παίρνουν φωτιά. Η κλιμάκωση της βίας δεν είναι μόνο ποσοτική καθώς πολλαπλασιάζονται οι επιθέσεις σε όλη την Ελλάδα αλλά και ποιοτική καθώς από σποραδικές επιθέσεις κυρίως με μαχαίρια και καδρόνια περάσαμε στις οργανωμένες επιθέσεις πολλών ατόμων, ακόμη και με εκρηκτικούς ή βομβιστικούς μηχανισμούς, όπως στρατιωτικές χειροβομβίδες. Μέρος της κλιμάκωσης και ο «πόλεμος στον Άγιο Παντελεήμονα». Συγκεκριμένα:

24/2/2009. Δολοφονική επίθεση με χειροβομβίδα εναντίον του Στεκιού Μεταναστών και των γραφείων του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, στην οδό Τσαμαδού στα Εξάρχεια. Η χειροβομβίδα ρίχνεται στο παράθυρο του στεκιού αλλά εκρήγνυται στο δρόμο, προκαλώντας ζημιές σε διπλανά κτίρια. Περίοικοι καταδιώκουν τον δράστη που διαφεύγει με Ι.Χ. που τον περίμενε σε γειτονικό δρόμο. Τα ΜΜΕ θάβουν το γεγονός ενώ «αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ.» προσπαθούν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις με διάφορα σενάρια.

9/5/2009. Περίπου 100 κρανοφόροι χρυσαυγίτες με ασπίδες, ρόπαλα και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης (σαν αυτές που διαθέτει η ΕΛ.ΑΣ.), με την κάλυψη και προστασία διμοιριών των ΜΑΤ, επιτίθενται σε ασιάτες πρόσφυγες που στεγάζονται στο χώρο του Παλιού Εφετείου, στην Ομόνοια. Αντιφασίστες διαδηλωτές, που συγκεντρώθηκαν για να προστατέψουν τους πρόσφυγες, αποκρούουν την εισβολή στο κτίριο. Τραυματίζονται 5 μετανάστες.

26/5/2009. «Άγνωστοι» πυρπολούν το υπόγειο της εκκλησίας του Αγ. Παντελεήμονα, όπου ο («επικηρυγμένος» από τους τοπικούς ρατσιστές) παπάς περιθάλπει τους πρόσφυγες της περιοχής. Ακολουθούν ξυλοδαρμοί δημοσιογράφων κι ενός μέλους του ΚΚΕ που διαμαρτυρήθηκε επειδή ακροδεξιοί με μαχαίρια απειλούσαν περαστικούς μετανάστες.

1/10/2009. Παραμονές των εκλογών και το προεκλογικό περίπτερο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπροστά στην Εθνική Βιβλιοθήκη, γίνεται παρανάλωμα πυρός. Οι «δράστες» υπογράφουν την πράξη του αφήνοντας πίσω μία προκήρυξη της Χρυσής Αυγής. Την ίδια μέρα, έξω από τη στάση του μετρό στην Κατεχάκη, επιτίθενται εναντίον της ηθοποιού Σοφίας Παπάζογλου.

23/11/2009. 40 κουκουλοφόροι ακροδεξιοί πραγματοποιούν βραδυνή ρατσιστική επιδρομή με σιδερολοστούς, μολότοφ και μαχαίρια εναντίον καταστημάτων Αράβων στο Ν. Κόσμο. Απολογισμός: Υλικές καταστροφές, αρπαγή των ταμείων και σοβαρός τραυματισμός 3 μεταναστών.

23/01/2010. Περίπου 50 νεοναζί επιτίθενται σε αντιφασίστες διαδηλωτές στο μετρό της Πανόρμου στους Αμπελόκηπους. Η αστυνομία συλλαμβάνει 44 από τους δράστες.

23/10/2010. Ομάδα Χρυσαυγιτών με επικεφαλής τον Ηλία Παναγιώταρο εκσφενδονίζει πέτρες, αυγά και γιαούρτια κατά του Αλέκου Αλαβάνου και της Ελένης Πορτάλιου στον Άγιο Παντελεήμονα.

10/5/2011. Η δολοφονία του 44χρονυ Μανώλη Καντάρη στη συμβολή των οδών 3^ης Σεπτεμβρίου και Ηπείρου από δυο Αφγανούς γίνεται η αφορμή για νέα κλιμάκωση της βίας. Δυο μέρες αργότερα σημειώνονται σοβαρά επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας με αποτέλεσμα να οδηγηθούν 17 μετανάστες σε νοσοκομεία.

29/5/2012. Ομάδα 15-20 ατόμων επιτίθεται με μαχαίρι εναντίον 32χρονου υπηκόου από το Μπαγκλαντές, μέσα σε συρμό του ηλεκτρικού ενώπιον δεκάδων επιβατών.

2/6/2012. Ομάδα νεοναζιστών επιτίθεται με σπαθί στη στάση Μπακνανά, στο παρκάκι σε Αλβανό μετανάστη. Αργότερα η ίδια ομάδα, μαχαιρώνει δύο Πολωνούς μετανάστες στη γωνία Καλλιρόης με τη λεωφόρο Βουλιαγμένης.

12/6/2012. Τα ξημερώματα 12 άτομα που επιβαίνουν σε μοτοσικλέτες επιτίθενται σε πέντε Αιγύπτιους ψαράδες, μέσα στο σπίτι τους, στα όρια των Δήμων Κερατσινίου και Περάματος. Η επίθεση γίνεται αμέσως μετά την ομιλία τοπικού πολιτικού παράγοντα της Χρυσής Αυγής στο Πέραμα που δήλωνε: «από δω και πέρα οι Αιγύπτιοι ψαράδες στο Κερατσίνι θα δίνουν λογαριασμό στη Χρυσή Αυγή».

11/9/2012. Έλληνας οδηγός ταξί μπαίνει να κουρευτεί σε κουρείο Πακιστανού. Πίσω του εισβάλλουν δύο άγνωστοι, οι οποίοι φιλονικούν μαζί του, επειδή επέλεξε το συγκεκριμένο κουρείο που ανήκει σε μετανάστη. Ένας από τους δράστες τον τραυματίζει με αιχμηρό αντικείμενο ελαφρά στη δεξιά ωμοπλάτη. Τραυματίζονται επίσης δύο εργαζόμενοι στο κουρείο. Στη συνέχεια οι άγνωστοι βάζουν φωτιά, ρίχνοντας εύφλεκτο υγρό.

2/11/2012. Νέο πογκρόμ κατά μεταναστών στον Άγιο Παντελεήμονα από 50-60 χρυσαυγίτες οι οποίοι με αλυσίδες και ρόπαλα χτυπούν χωρίς διακρίσεις.

17/1/2013. Δολοφονική επίθεση σε βάρος Πακιστανού μετανάστη στα Πετράλωνα. Οι δυο δράστες –ένας πυροσβέστης και ένας ιδιωτικός φρουρός- συλλαμβάνονται αργότερα στο Σύνταγμα.

28/1/2013. Δυο «άγνωστοί» που φέρονται ως μέλη της Χ.Α. μαχαιρώνουν μαθητή έξω από το 3^ο Λύκειο Παλιού Φαλήρου.

14/5/2013. Δολοφονική επίθεση εναντίον 14χρονου Αλβανού στα Πατήσια.

12/9/2013. Επίθεση χρυσαυγιτών σε μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στη λεωφόρο Δημοπκρατίας στο Πέραμα.. Τραυματίζονται 9 άτομα και μεταφέρονται στο Θριάσιο Νοσοκομείο. Ανάμεσα τους ο πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά Σωτήρης Πουλικόγιαννης.

17/9/2013. Ο χρυσαυγίτης φονιάς Γιώργος Ρουπακιάς δολοφονεί εν ψυχρώ τον Παύλο Φύσσα στη συμβολή των οδών Π. Τσαλδάρη και Ξάνθου στην Αμφιάλη παρουσία αστυνομικών της ομάδας «ΔΙΑΣ».

***

Πίσω στο 1993, ο Μάνος Χατζιδάκις έλεγε: «Ο φασισμός στις μέρες μας φανερώνεται με δυο μορφές. Ή προκλητικός, με το πρόσχημα αντιδράσεως σε πολιτικά ή κοινωνικά γεγονότα που δεν ευνοούν την περίπτωσή τους ή παθητικός μες στον οποίο κυριαρχεί ο φόβος για ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Ανοχή και παθητικότητα λοιπόν. Κι έτσι εδραιώνεται η πρόκληση. Με την ανοχή των πολλών. Προτιμότερο αργός και σιωπηλός θάνατος από την αντίδραση του ζωντανού και ευαίσθητου οργανισμού που περιέχουμε.». Και τελικά φτάσαμε ως τους φόνους από αυτή την ανοχή των πολλών αλλά και τις αγιογραφίες που έκαναν στους φασίστες πολλοί δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες και «πνευματικοί» άνθρωποι με φράσεις σαν αυτές:

Πέτρος Γαϊτάνος (τραγουδιστής): «Μου αρέσει ο τσαμπουκάς της Χρυσής Αυγής»

Βύρων Πολύδωρας (βουλευτής ΝΔ): «Βεβαίως συνεργασία με τη Χρυσή Αυγή». «Η Χρυσή Αυγή δεν είναι απειλή για τη Δημοκρατία»

Θάνος Τζήμερος (επικεφαλής του κόμματος «Δημιουργία Ξανά»): «Αν η Χρυσή Αυγή είναι το αυγό, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το φίδι»

Στέφανος Κασιμάτης (δημοσιογράφος του ομίλου Αλαφούζου): «Όσοι πιστεύουμε στην δημοκρατία οφείλουμε ένα μεγάλο “ευχαριστώ” στην Χρυσή Αυγή – και σοβαρολογώ απολύτως»

Παναγιώτης Ψωμιάδης (στέλεχος ΝΔ): «Νέα Δημοκρατία και Χρυσή Αυγή είναι αδελφά κόμματα»

Γιάννης Πλούταρχος (τραγουδιστής): «Θα ψηφίσω Χρυσή Αυγή, αν είναι να μας βγάλει από το αδιέξοδο»

Γιώργος Τράγκας (εκδότης): «Έχουν οι έρθει οι άνθρωποι [σ.σ. οι χρυσαυγίτες] όμως σε πλήθος εκπομπών μου και μου έχουν πει ότι δεν είναι ναζιστικό κόμμα, έχουν διαψεύσει όλες τις σχέσεις με νεοναζιστικές οργανώσεις που επικαλούνται διάφοροι..»| «Εγώ κυρίες και κύριοι αν λάβω υπόψιν μου ότι η ΧΑ είναι εκτός συνταγματικού τόξου, πρέπει να πω ότι 1 εκατομμύριο άνθρωποι στην Ελλάδα είναι εκτός συνταγματικού τόξου».

Μιχάλης Κατσίγερας (δημοσιογράφος του ομίλου Αλαφούζου): «Το κενό μιας δημοσίας τάξεως για όλους τους πολίτες έχει ήδη αρχίσει να καλύπτεται στις μαύρες περιοχές των Αθηνών από τους ακτιβιστές της Χρυσής Αυγής».

Ντόρα Μπακογιάννη (βουλευτής ΝΔ): «Εμένα η Χρυσή Αυγή μου φέρεται με το “σεις και με το σας”»

Μπάμπης Παπαδημητρίου (δημοσιογράφος του ομίλου Αλαφούζου): «Γιατί όχι μία σοβαρότερη Χρυσή Αυγή να τη δεχτούμε να υποστηρίξει μια συντηρητική συμμαχία.». «Σε τελευταία ανάλυση, ο εθνικισμός δεν είναι ντροπή!»

Νότης Σφακιανάκης (τραγουδιστής): «Η Χρυσή Αυγή ουσιαστικά αφυπνίζει αυτό που πρέπει να κάνουμε μόνοι μας. Να μην επιτρέπουμε σε κανέναν να έρθει να μας βιάσει»

Ανδρέας Λοβέρδος (επί σειρά ετών στέλεχος του ΠΑΣΟΚ): «Η Χρυσή Αυγή είναι αυθεντικό κίνημα».

Άρης Πορτοσάλτε (δημοσιογράφος του ομίλου Αλαφούζου): «Πρέπει να βρείτε τρόπο να μη σας πιάνουν στο στόμα τους» (την επομένη της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, στον Ηλία Κασιδιάρη).

***

Έτσι, σταλάζοντας καθημερινά στο σώμα της κοινωνίας σταγόνα-σταγόνα το ναζιστικό δηλητήριο, οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης έφτασαν να παρουσιάζουν ακόμα κι έναν πολιτικό φόνο ως ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ οπαδών αντιπάλων ποδοσφαιρικών ομάδων (Λυριτζής – Οικονόμου στην εκπομπή του ΣΚΑΪ «Πρώτη Γραμμή» όσο ακόμα άχνιζε το αίμα του Παύλου). Μέχρι που η δόση του δηλητηρίου έγινε θανατηφόρα. Χ

[iceman]

Κοινό μέτωπο απέναντι στη βία

Το σοκ που προκάλεσε η εν ψυχρώ δολοφονία του 34χρονου ήταν μεγάλο. Για όλους! Αυτό που οι πολίτες περιμένουν πλέον είναι η εφαρμογή των νόμων της ελληνικής πολιτείας, χωρίς άλλη ολιγωρία. Η εικόνα των αστυνομικών να παρακολουθούν ως θεατές τα γεγονότα στον Μελιγαλά δεν μπορεί να επαναληφθεί.

Το χθεσινό γεγονός δεν αποτέλεσε «κεραυνό εν αιθρία». Οσοι έβλεπαν τις κινήσεις της ακροδεξιάς το τελευταίο διάστημα, εύκολα θα μπορούσαν να προβλέψουν ότι κάποια στιγμή θα υπήρχε νεκρός. Στην αρχή ήταν ένα χαστούκι «on camera». Στη συνέχεια, το αναποδογύρισμα των πάγκων των μικροπωλητών στη Ραφήνα. Πριν από λίγες ημέρες, τα απαράδεκτα γεγονότα στον Μελιγαλά.

Ποιος αφελής πράγματι πίστευε ότι η βία θα σταματούσε; Ποιος αφελής πίστευε, άραγε, ότι με τα... ευχολόγια η Χρυσή Αυγή θα συνετιζόταν;

Τα πολιτικά κόμματα, αυτά που ανήκουν στο συνταγματικό τόξο, πρέπει επιτέλους να συμφωνήσουν στην καταδίκη της βίας συνολικά. Στο ότι δεν υπάρχει «καλή» και «κακή» βία, «αριστερή» ή «δεξιά». Η βία είναι μία και πρέπει να είναι καταδικαστέα από όλους, είτε αυτή εκδηλώνεται στον Μελιγαλά, είτε στις Σκουριές στη Χαλκιδική. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση πρέπει να αφήσουν κατά μέρος η σύγκρουση (άλλωστε έχουν τόσα άλλα θέματα για τα οποία διαφωνούν) και να ενώσουν τις δυνάμεις τους απέναντι σε έναν μεγάλο εχθρό για τη δημοκρατία. Οσο αυτό δεν συμβαίνει, τόσο ο κίνδυνος ύπαρξης και άλλων νεκρών θα είναι ορατός.

Είναι η στιγμή της ανάληψης μιας γενναίας πολιτικής πρωτοβουλίας συνεννόησης μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων. Είναι η στιγμή της νηφαλιότητας που θα επιτρέψει στους πολιτικούς ηγέτες να δουν «καθαρά» το συμφέρον της χώρας. Χωρίς «κομματικά γυαλιά» και χωρίς αγωνία για το ποιος θα αυξήσει τα ποσοστά του στην επόμενη μέτρηση.

Αυτή η πρωτοβουλία ανήκει πρωτίστως στον πρωθυπουργό, αλλά δεν είναι άμοιροι ευθυνών και οι ηγέτες της αντιπολίτευσης, που ειδικά το τελευταίο διάστημα ορισμένοι εξ αυτών έριξαν «νερό» στον μύλο της βίας με τις άστοχες δηλώσεις τους.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=32859&subid=2&pubid=63890340

[lellos]

Δ. Κουσουρής: Στέλνουν εκπαιδευτή για την αγέλη που αμόλυσαν

Η δράση της Χρυσής Αυγής παραμένει ίδια εδώ και δεκαετίες. Τα θύματα των δολοφονικών επιθέσεων των ταγμάτων εφόδου είναι αναρίθμητα. Πριν από δεκαπέντε χρόνια στη θέση του Παύλου Φύσσα θα μπορούσε να ήταν ο Δημήτρης Κουσουρής. Τον Ιούνιο του 1998, ως φοιτητής και εκπρόσωπος των ΕΑΑΚ στην ΕΦΕΕ, δέχτηκε τη δολοφονική επίθεση από ομάδα χρυσαυγιτών με επικεφαλής μια ηγετική φυσιογνωμία του νεοναζιστικού χώρου, τον Αντώνη Ανδρουτσόπουλο, γνωστό και ως «Περίανδρο».

Ο Δημήτρης Κουσουρής

, καθηγητής σύγχρονης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης,

μιλάει στο tvxs.gr

για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τον χρυσαυγίτη Γιώργο Ρουπακιά, τη δράση της νεοναζιστικής οργάνωσης, τη σχέση της με τα σώματα ασφαλείας, τις ευθύνες των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά και των μέσων ενημέρωσης που την ενίσχυσαν νομιμοποιώντας την. «Σήμερα προσπαθούν να δείξουν πως μαζεύουν την αγέλη που αμόλησαν ενάντια στο λαϊκό κίνημα», τονίζει.

Του Παναγιώτη Κωνσταντίνου.

«Είναι σαφές πως η Χρυσή Αυγή λειτουργεί σε καθεστώς ασυλίας ώστε να χτυπάει στην καρδιά των εργατικών γειτονιών του Πειραιά, πρωτοπόρους αγωνιστές του λαϊκού κινήματος. Προηγήθηκαν τα χτυπήματά της στο Πέραμα αλλά και στην ευρύτερη περιοχή. Δεν ήταν η πρώτη φορά. Είχαν προηγηθεί επιθέσεις σε μετανάστες. Προφανώς ένιωσαν σε καθεστώς ασυλίας με πολιτική νομιμοποίηση από τον ξενοφοβικό λόγο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης κι από την πλευρά της ίδιας της κυβέρνησης», αναφέρει για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Σε ακόμη μια περίπτωση μια μερίδα της ελληνικής κοινωνίας, μέσα ενημέρωσης, δημοσιογράφοι και πολιτικοί «πέφτουν από τα σύννεφα». «Η Χρυσή Αυγή ήταν μια οργάνωση φασιστική με εγκληματική δράση και αυτό το ήξεραν όλοι εδώ και καιρό. Δεν έπεσε καμία μάσκα με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Ως μαζικό ρεύμα, η Χρυσή Αυγή αναπτύχθηκε πάνω στην εξαθλίωση και την απελπισία που σκόρπισε στην κοινωνία η κρίση και η πολιτική των μνημονίων. Η Χρυσή Αυγή αναπτύχθηκε στο γόνιμο έδαφος της νομιμοποίησης ξενοφοβικών, εθνικιστικών, ρατσιστικών ιδεών από μεγάλα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τη ρατσιστική πολιτική και προπαγάνδα των κυβερνήσεων», τονίζει και συνεχίζει:

«Θα πρέπει επιτέλους να μην μιλάμε απρόσωπα. Δεν φταίει γενικά κι αόριστα το "πολιτικό σύστημα". Οι πολιτικές ευθύνες ανήκουν στο πολιτικό προσωπικό των δύο κόμματων που διαχειρίζονταν την εξουσία σε όλη την μεταπολίτευση, και τώρα τη μοιράζονται, στον τρόπο με τον οποίο καταρχήν συντήρησαν την ύπαρξη και την αναπαραγωγή ακροδεξιών νεοφασιστικών οργανώσεων και κατά δεύτερο λόγο στον τρόπο που επέτρεψαν την άλωση σημαντικών κομματιών των σωμάτων ασφαλείας από αυτές τις δυνάμεις. Αυτό το ξέρουν όλοι. Από το χτύπημα ενάντια σε μένα και τους συντρόφους μου το 1998, από τη μυστική έκθεση που μιλάει για διασυνδέσεις Χρυσής Αυγής και αστυνομίας από το 1999, από τις δεκάδες χτυπήματα ενάντια σε αριστερούς και μετανάστες, από τις κοινές επιχειρήσεις με την αστυνομία που έχει δει όλος ο κόσμος από το 2004. Μέχρι και την Τετάρτη, στη διαδήλωση της Αμφιάλης μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα είδαμε τέτοιες εικόνες. Ακόμα και την ώρα της δολοφονίας σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες η αστυνομία ήταν παρούσα.».

«Είναι πράγματα που τα ξέρουν όλοι. Οι μετάνοιες του τύπου ‘τώρα καταλάβαμε τι είναι η Χρυσή Αυγή’ είναι μάλλον υποκριτικές. Αν ο πολύς κόσμος ήξερε κάτι μέχρι την άνοιξη του 2012 ήταν η βίαιη δράση της Χρυσής Αυγής. Σε μια περίοδο κλονισμού των βασικών πυλώνων της αστικής πολιτικής, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αλλά και κατάρρευσης του ΛΑΟΣ μετά τη συμμετοχή του στη μνημονιακή κυβέρνηση, η Χρυσή Αυγή ήταν χρυσή εφεδρεία για να μην στραφεί η οργή του λαού εναντίον εκείνων που καταδίκαζαν τους εργαζόμενους στη φτώχια και την ανεργία. Ακολούθησε μια εκτεταμένη επιχείρηση νομιμοποίησης των εθνικιστικών, ξενοφοβικών, ρατσιστικών ιδεών κι εξοικείωσης με τη δράση των φασιστικών ομάδων. Τότε λίγο-πολύ άρχισαν να διοχετεύονται μέσω των ΜΜΕ ιστορίες σαν κι αυτές με τις γριούλες και τα ΑΤΜ. Κι ασφαλώς αυτό δεν το έκανε μόνη της η Χρυσή Αυγή. Έβαλαν το χέρι τους και όσοι τους στήριξαν για χρόνια, γνωστά επιχειρηματικά συμφέροντα και κύκλοι του "βαθέος κράτους". Γι'αυτό πιθανότατα τα τάγματα εφόδου ένιωθαν ότι είχαν αρκετά ισχυρές πλάτες για να δολοφονήσουν τον Παύλο Φύσσα μπροστά στα μάτια της αστυνομίας».

Προσπαθούν να μαζέψουν την αγέλη που αμόλυσαν

Σχετικά με την αντίδραση της δικομματικής κυβέρνησης μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ο Δημήτρης Κουσουρής αναφέρει χαρακτηριστικά: « Εν μέσω της εσωτερικής και διεθνούς κατακραυγής, ενόψει και της προεδρίας της χώρας στην ΕΕ, η κυβέρνηση που στο μεταξύ έχει καταστρατηγήσει επανειλημμένα τους κανόνες του κοινοβουλευτισμού και βασικά δημοκρατικά δικαιώματα, προσπαθεί να αντλήσει νομιμοποίηση εμφανιζόμενη ως εγγυητής της δημοκρατικής νομιμότητας. Το γκροτέσκο του πράγματος είναι πως αναθέτουν στο Βορίδη, που κατάγεται από την ίδια πολιτική μήτρα, ρόλο εκπαιδευτή της αγέλης που αμόλησαν ενάντια στο εργατικό κίνημα».

«Στο βαθμό που η καπιταλιστική κρίση που ζούμε συνεχίζει να παράγει φτώχεια και εξαθλίωση ο φασισμός θα παραμένει πρόβλημα και κίνδυνος. Ο φασισμός δεν είναι απειλή που έρχεται από το μέλλον, είναι ήδη εδώ, στην φαλκίδευση του κοινοβουλευτισμού από κυβερνήσεις που νομοθετούν με διατάγματα και πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, στην κατάργηση βασικών δημοκρατικών ελευθεριών, όπως η απαγόρευση των απεργιών κ.ο.κ. Βρίσκεται στην εκτεταμένη ζώνη ανομίας εντός της οποίας δρουν από κοινού οι επίσημοι μηχανισμοί του Κράτους, αλλά και παραστρατιωτικά τάγματα εφόδου χτυπώντας τον εσωτερικό εχθρό: το εργατικό κίνημα», δηλώνει και σημειώνει πως καθόλου τυχαία η δολοφονία του Παύλου Φύσσα συνέβη στη μέση μιας μεγάλης απεργίας.

«Όπως και η επίθεση κατά στελεχών του ΚΚΕ στο Πέραμα ήταν μια επίθεση που είχε προαναγγελθεί από εκείνους που ήθελαν να υπερασπιστούν, όπως οι ίδιοι δήλωναν μπροστά στις κάμερες, τους εφοπλιστές "τους". Εξάλλου την επόμενη της στυγερής δολοφονίας κάποιος που υπογράφει ως "πρώην υφυπουργός" εμφανίζεται σε σάιτ τραπεζιτών και χρηματιστών (banknews.gr) προτρέποντας το Μιχαλολιάκο να "καταδικάσει τις ακρότητες για να μη χάσει την εκλογική του πελατεία"».

Πως αντιμετωπίζεται ο φασισμός;

Σχετικά με το σενάριο να τεθεί εκτός νόμου η Χρυσή Αυγή, ο Δημήτρης Κουσουρής επισημαίνει πως « κάτι τέτοιο θα ήταν μάλλον ατελέσφορο κι εν τέλει επικίνδυνο. Πρώτον επειδή η Χρυσή Αυγή έχει απολαύσει την ασυλία των διωκτικών και δικαστικών μηχανισμών για χρόνια. Όπως έλεγε ο Μπρεχτ για το φασισμό, οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν, τίποτα δε διασφαλίζει πως δε θα δημιουργηθεί ένα ή περισσότερα μορφώματα, με άλλο όνομα, που θα δρουν με τον ίδιο τρόπο. Τέλος, σε μια περιόδο όπου η θεωρία των δυο άκρων είναι επίσημη κρατική ιδεολογία, τέτοιες λύσεις ανοίγουν ολισθηρούς δρόμους για μια περαιτέρω περιστολή τηε δημοκρατικής νομιμότητας. Αν υπάρχει θεσμική λύση, αυτή θα ήταν ίσως σχετικά να ενταχθεί η Χρυσή Αυγή και επίσημα ως ειδικό (αντικομμουνιστικό, αντιμεταναστευτικό) σώμα της αστυνομίας, ώστε τουλάχιστον να είναι γνωστοί οι πολιτικοί υπεύθυνοι για τη δράση της».

«Και για να μιλήσουμε και λίγο πιο σοβαρά», συνεχίζει ο κ. Κουσουρής, ο περιορισμός του φασιστικού φαινομένου «είναι υπόθεση ανασυγκρότησης και αναγέννησης του εργατικού κινήματος». «Χρειάζεται η οργάνωση ταξικών σωματείων για εργαζόμενους και ανέργους, η συγκρότηση των ανεξάρτητων συλλογικοτήτων και πρωτοβουλιών αλληλεγγύης σε κάθε γειτονιά, πλατεία, σχολείο και χώρο δουλειάς, κοινή δράση των διαφορετικών κομματιών της Αριστεράς, ξεπερνώντας τις παγιωμένες αδυναμίες και ιδεολογικές αγκυλώσεις του παρελθόντος.

Οι ψηφοφόροι των νεοναζί δεν έχουν πλέον καμία δικαιολογία

Μετά την εκλογική άνοδο της Χρυσής Αυγής πολλοί υποστήριζαν πως ένα μέρος των ψηφοφόρων δεν γνώριζαν τι ακριβώς ήταν. Ωστόσο το νεοναζιστικό κόμμα, και μετά από σειρά αποκαλύψεων, δημοσκοπικά ανέβασε τα ποσοστά του και αυτή η άνοδος οδήγησε και στην αποθράσυνση με καθημερινά ναζιστικά σόου από τους βουελυτές του. «Μια πλευρά της πραγματικότητας είναι πως ένα ακροδεξιό ρεύμα κι ένα απόθεμα φασιστικών, ρατσιστικών και αντικομμουνιστικών ιδεών που "εξημερώθηκαν" προσωρινά και ενσωματώθηκαν στο εσωτερικό των δυο μεγάλων κομμάτων όσο λειτουργούσαν οι μηχανισμοι αναπαραγωγής του πολιτικού συστήματος και του κυρίαρχου κοινωνικο-οικονομικού μπλοκ, ήρθαν ξανά στην επιφάνεια στα χρόνια της κρίσης. Αυτό είναι γεγονός. Από την άλλη, ανάμεσα στις αιτίες ανάδυσης ενός μαζικού φασιστικού ρεύματος βρισκεταί ασφαλώς και η αδυναμία των δυνάμεων της αριστεράς να εκφράσουν στην πράξη ένα πειστικό συλλογικό πρόταγμα μετασχηματισμού της κοινωνίας », σημειώνει ο ο κ. Κουσουρής.

«Σε κάθε περίπτωση πάντως, όσοι κατά την τελευταία τριετία ψήφισαν ή στήριξαν τη Χρυσή Αυγή ως "αντισυστημική" λύση ή ως "τιμωρία" του δικομματισμού, δεν είχαν κατά τη γνώμη μου ούτως ή άλλως το ελαφρυντικό της αγνοίας και πλέον δεν μπορούν να την επικαλεστούν ούτε ως πρόσχημα.»

Καταλήγοντας ο Δημήτρης Κουσουρής αναφέρει πως « Κανείς δεν είναι αμέτοχος ή αθώος. Το αίμα που χύθηκε και έχει χυθεί τόσα χρόνια δεν μπορεί να μείνει ατιμώρητο. Είναι επείγον σήμερα, απέναντι στη διαδικασία μετατροπής της δημοκρατίας σε ένα άδειο κέλυφος δίχως περιεχόμενο, να οργανωθεί σε νέες βάσεις ένα κίνημα των εργαζομένων και των δυο εκατομμυρίων ημιαπασχολούμενων και ανέργων -το μόνο που είναι σε θέση να ανασυγκροτήσει την οικονομία, τους κοινωνικούς δεσμούς, το διαλυμένο δημόσιο χώρο, να δώσει πραγματικό περιεχόμενο στη δημοκρατία, να ακυρώσει στην πράξη την οικονομική, πολιτική και φυσική εξόντωση της νιότης και της παραγωγικής ραχοκοκκαλιάς της χώρας».

http://www.tvxs.gr/news/ellada/d-koysoyris-prospathoyn- ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika --mazepsoyn-tin-ageli-poy-amolisan

[iceman]

Δ. Κουσουρής: Στέλνουν εκπαιδευτή για την αγέλη που αμόλυσαν

Πως αντιμετωπίζεται ο φασισμός;

Σχετικά με το σενάριο να τεθεί εκτός νόμου η Χρυσή Αυγή, ο Δημήτρης Κουσουρής επισημαίνει πως « κάτι τέτοιο θα ήταν μάλλον ατελέσφορο κι εν τέλει επικίνδυνο. Πρώτον επειδή η Χρυσή Αυγή έχει απολαύσει την ασυλία των διωκτικών και δικαστικών μηχανισμών για χρόνια. Όπως έλεγε ο Μπρεχτ για το φασισμό, οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν, τίποτα δε διασφαλίζει πως δε θα δημιουργηθεί ένα ή περισσότερα μορφώματα, με άλλο όνομα, που θα δρουν με τον ίδιο τρόπο. Τέλος, σε μια περιόδο όπου η θεωρία των δυο άκρων είναι επίσημη κρατική ιδεολογία, τέτοιες λύσεις ανοίγουν ολισθηρούς δρόμους για μια περαιτέρω περιστολή τηε δημοκρατικής νομιμότητας. Αν υπάρχει θεσμική λύση, αυτή θα ήταν ίσως σχετικά να ενταχθεί η Χρυσή Αυγή και επίσημα ως ειδικό (αντικομμουνιστικό, αντιμεταναστευτικό) σώμα της αστυνομίας, ώστε τουλάχιστον να είναι γνωστοί οι πολιτικοί υπεύθυνοι για τη δράση της».

«Και για να μιλήσουμε και λίγο πιο σοβαρά», συνεχίζει ο κ. Κουσουρής, ο περιορισμός του φασιστικού φαινομένου «είναι υπόθεση ανασυγκρότησης και αναγέννησης του εργατικού κινήματος». «Χρειάζεται η οργάνωση ταξικών σωματείων για εργαζόμενους και ανέργους, η συγκρότηση των ανεξάρτητων συλλογικοτήτων και πρωτοβουλιών αλληλεγγύης σε κάθε γειτονιά, πλατεία, σχολείο και χώρο δουλειάς, κοινή δράση των διαφορετικών κομματιών της Αριστεράς, ξεπερνώντας τις παγιωμένες αδυναμίες και ιδεολογικές αγκυλώσεις του παρελθόντος.

[lellos]

Βία και νομιμότητα: Στη μνήμη της Ρόζα Λούξεμπουργκ

Παρά πολλά ειπώθηκαν, τον τελευταίο καιρό, για την οριστική πια αδυναμία μας να χρησιμοποιήσουμε «επα­ναστατικά μέσα παλιού τύπου». Μα ποτέ δε μας είπαν τι εννοούν μ' αυτά τα μέσα, ούτε και με τι θα αντικαταστήσουν.

Έτσι, με την ευκαιρία της βελγικής μας ήττας[1], φέρνουν σε αντίθεση προς τα «επαναστατικά μέσα» - και πρώτα απ' όλα, προς τη βίαιη επανάσταση, προς τις μάχες των δρόμων -την καθημερινή οργάνωση και μόρφωση των μαζών. Αλλά είναι παράλογο να θέτουμε έτσι το ζήτημα, για τον απλούστατο λόγο ότι η οργάνωση και η μόρφωση από μόνες τους δεν είναι ακόμη αγώνας, παρά είναι απλά προπαρασκευαστικά μέσα για τον αγώνα, και σαν τέτοια, είναι απαραίτητα τόσο στην επανάσταση, όσο και σε κάθε άλλη μορφή του εργατικού αγώνα. Η οργάνωση και η μόρφωση, αυτές καθεαυτές, δεν κάνουν περιττή την πολιτική πάλη, παρόμοια όπως η δημιουργία συνδικάτων και η είσπραξη των συνδρομών των μελών δεν κάνουν περιττούς τους αγώνες για το μεροκάματο ή τις απεργίες ...

... Στην απόφαση που πήραν μερικοί ν' αντικαταστήσουν μόνο με την κοινοβουλευτική δράση κάθε χρησιμοποίηση βίας στην προλεταριακή πάλη, το πιο παράξενο είναι η ιδέα ότι τάχα η επανάσταση μπορεί να γίνει αυθαίρετα. Ξεκινώντας από την αντίληψη αυτή, πιστεύουν ότι μπορούμε να κηρύξουμε ή να μην κηρύξουμε τις επαναστάσεις, να τις ετοιμάσουμε ή να τις αναβάλουμε, φθάνει μόνο να τις θεωρούμε ωφέλιμες ή περιττές ή βλαβερές, ότι αν θα γίνουν ή δε θα γίνουν επαναστάσεις στις καπιταλιστικές χώρες, εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από την πεποίθηση που θα επικρατεί στη σοσιαλδημοκρατία. Όσο περισσότερο η νομιμόφρονη θεωρία του σοσιαλισμού υποτιμάει τη δύναμη του εργατικού κόμματος σε άλλα ζητήματα, άλλο τόσο την υπερτιμάει σε τούτο το σημείο.

Η ιστορία όλων των επαναστάσεων που έγιναν στα περασμένα μας δείχνει ότι τα μεγάλα λαϊκά κινήματα δεν είναι καθόλου ένα αυθαίρετο και ενσυνείδητο δημιούργημα των λεγόμενων «αρχηγών» ή των «κομμάτων», καθώς φαντάζονται οι αστυνομικοί και οι επίσημοι αστοί ιστοριογράφοι, αλλά είναι αυθόρμητα κοινωνικά φαινόμενα, γεννημένα από μια δύναμη φυσική που πηγάζουν από τον ταξικό χαρακτήρα της σύγχρονης κοινωνίας. Η ανάπτυξη της σοσιαλδημοκρατίας σε τίποτε δεν άλλαξε τα πράγματα, και ο δικός της ρόλος δεν είναι να χαράζει νόμους στην ιστορική εξέλιξη της πάλης των τάξεων, αλλά αντίθετα να μπαίνει στην υπηρεσία αυτών των νόμων, χρησιμοποιώντας τους για τους σοσιαλιστικούς σκοπούς. Αν η σοσιαλδημοκρατία αντιστεκόταν στις επαναστάσεις, που παρουσιάζονται σαν ιστορική ανάγκη, το μόνο αποτέλεσμα θα ήταν να μετατραπεί από εμπροσθοφυλακή σε οπισθοφυλακή, εμπόδιο ανίσχυρο στην πάλη των τάξεων. Μα η πάλη των τάξεων στο τέλος θα θριάμβευε είτε έτσι είτε αλλιώς, χωρίς τη σοσιαλδημοκρατία και, αν χρειαζόταν, ενάντια της.

Φτάνει να καταλάβουμε τα απλά αυτά πράγματα για να δούμε ότι το ζήτημα: επανάσταση ή νόμιμο πέρασμα στο σοσιαλισμό είναι καθαρά και κατά κύριο λόγο ζήτημα όχι σοσιαλδημοκρατικής τακτικής, αλλά ιστορικής εξέλιξης. Μ' άλλα λόγια, βγάζοντας την επανάσταση έξω απ' την ταξική πάλη του προλεταριάτου, οι οπορτουνιστές μας ισχυρίζονται, ούτε λίγο, ούτε πολύ, ότι η βία έπαψε να είναι ένας συντελεστής της νεώτερης ιστορίας.

Αυτό είναι το θεωρητικό βάθος του ζητήματος. Φτάνει να διατυπώσουμε μόνο την ιδέα αυτή, για να γίνει ολοφάνερος ο παραλογισμός της. Η βία, από τότε που εμφανίστηκε η «αστική νομιμότητα», ο κοινοβουλευτισμός, όχι μονάχα δεν έπαψε να παίζει έναν ιστορικό ρόλο, αλλά είναι και σήμερα επίσης, όπως και σε όλες τις προηγούμενες εποχές, η βάση της κυρίαρχης πολιτικής τάξης. Το καπιταλιστικό κράτος στο σύνολο του βασίζεται στη βία. Η στρατιωτική του οργάνωση είναι αυτή καθεαυτή μια χειροπιαστή απόδειξη. Ο οπορτουνιστικός δογματισμός πρέπει πραγματικά να έχει θαυματουργά χαρίσματα για να μην το βλέπει αυτό.

Μα είναι οι ίδιες ακόμη οι εκδηλώσεις της «νομιμότητας» που δίνουν αρκετές αποδείξεις γι'αυτό. Ή καλύτερα: τι άλλο παρά βία είναι στην ουσία της η αστική νομιμότητα;

Όταν έναν «ελεύθερο πολίτη», παρά τη θέληση του, με τον εξαναγκασμό, τον κλείνει ένας άλλος πολίτης σ' ένα μέρος στενό και ακατοίκητο, κι όταν τον κρατάν εκεί πέρα κάμποσο καιρό - όλοι καταλαβαίνουν ότι αυτό είναι μια πράξη βίας. Μα από τη στιγμή που η ενέργεια αυτή θα γίνει δυνάμει ενός ενιαίου βιβλίου, που λέγεται Ποινικός Νόμος, και το μέρος αυτό ονομαστεί «Πρωσσική Βασιλική Φυλακή», μετατρέπεται αμέσως σε πράξη ειρηνικής νομιμότητας. Αν ένας άνθρωπος εξαναγκαστεί από ένα άλλο, παρά τη θέληση του, να σκοτώνει συστηματικά τους συνανθρώπους του, αυτό είναι πράξη βίας. Μα από τη στιγμή που αυτό θα ονομαστεί «στρατιωτική υπηρεσία», ο καλός πολίτης φαντάζεται ότι αναπνέει τον αέρα της ειρήνης και της νομιμότητας. Αν ένα πρόσωπο παρά τη θέληση του το στερήσουν άλλοι από ένα μέρος της ιδιοκτησίας του και του εισοδήματος του, κανένας δε θα διστάσει να πει ότι αυτό είναι μια πράξη βίας. Μα από τη στιγμή που αυτή η ληστεία θα ονομαστεί «είσπραξη άμεσων φόρων», πρόκειται μονάχα για εφαρμογή του νόμου.

Κοντολογής, ό,τι παρουσιάζεται στα μάτια μας για αστική νομιμότητα δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η βία της κυρίαρχης τάξης ανυψωμένη εκ των προτέρων σ' επιτακτικό κανόνα. Από τη στιγμή που οι διάφορες πράξεις βίας καθορίστηκαν σαν υποχρεωτικός κανόνας, το πράγμα αντικαθρεπτίζεται από την ανάποδη στο κεφάλι των αστών νομομαθών, καθώς και στο κεφάλι των οπορτουνιστών σοσιαλιστών: η «έννομος» τάξη παρουσιάζεται σαν ένα ανεξάρτητο δημιούργημα της «δικαιοσύνης» και η βία του κράτους σα μια απλή της συνεπεία, σα μια «κύρωση» των νόμων. Στην πραγματικότητα η αστική νομιμότητα (και ο κοινοβουλευτισμός σα νομιμότητα εν τω γίγνεσθαι) είναι ίσα-ίσα μια ορισμένη μορφή, που παίρνει η πολιτική βία της αστικής τάξης, της βίας που πάλι φυτρώνει πάνω στο οικονομικό έδαφος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

Έτσι λοιπόν βλέπουμε πως όλη η θεωρία του νομιμόφρονος σοσιαλισμού είναι καθαρή φαντασιοκοπία. Ενώ οι άρχουσες τάξεις στηρίζονται σε κάθε τους ενέργεια στη βία, μόνο το προλεταριάτο θα έπρεπε να αρνηθεί από την αρχή και για πάντα τη χρησιμοποίηση της βίας στην πάλη του εναντίον αυτών των τάξεων. Ποιο λοιπόν τρομερό σπαθί θα χρησιμοποιήσει για να ανατρέψει τη βία που κυβερνάει; Την ίδια εκείνη νομιμότητα που δίνει στη βία της αστικής τάξης τη σφραγίδα του επιτακτικού και παντοδύναμου κοινωνικού κανόνα.

Το πεδίο της αστικής νομιμότητας, του κοινοβουλευτισμού είναι όχι μόνον πεδίο κυριαρχίας της καπιταλιστικής τάξης, μα και πεδίο μάχης που διασταυρώνονται οι ανταγωνισμοί μεταξύ προλεταριάτου και αστών. Μα όπως η «έννομος τάξις» δεν είναι για την αστική τάξη τίποτε άλλο παρά η έκφραση της δικής της βίας, έτσι και η κοινοβουλευτική πάλη για το προλεταριάτο δεν είναι τίποτε άλλο παρά η τάση του να ανεβάσει στην εξουσία τη δική του βία. Αν πίσω από τη νόμιμη και κοινοβουλευτική μας δράση δεν υπάρχει η βία της εργατικής τάξης, έτοιμη να μπει σ' ενέργεια μόλις χρειαστεί, η κοινοβουλευτική δράση της σοσιαλδημοκρατίας καταντάει παιχνίδι τόσο έξυπνο, όσο και το κουβάλημα νερού με το κόσκινο. Οι ερασιτέχνες του ρεαλισμού που δεν κουράζονται να φωνάζουν για τις «θετικές επιτυχίες» της κοινοβουλευτικής δράσης της σοσιαλδημοκρατίας, για να τις χρησιμοποιήσουν ως όπλα κατά της αναγκαιότητας και σκοπιμότητας της βίας στον εργατικό αγώνα, δε βλέπουν καθόλου ότι οι επιτυχίες αυτές και οι πιο ασήμαντες, δεν είναι παρά το αποτέλεσμα της αόρατης και λανθάνουσας δράσης της βίας.

Το ότι η βία πάντα βρίσκεται στη βάση της αστικής νομιμότητας, το βλέπουμε στις περιπέτειες της ίδιας της ιστορίας του κοινοβουλευτισμού. Η πρακτική πείρα αποδεικνύει ολοφάνερα πως: όταν οι κυρίαρχες τάξεις πεισθούν ότι οι βουλευτές μας δεν υποστηρίζονται από πλατιές λαϊκές μάζες, έτοιμες να δράσουν όταν χρειαστεί, ότι οι επαναστα τικές κεφαλές και επαναστατικές γλώσσες δεν είναι ικανές ή δε θεωρούν καλό να βάλουν σε κίνηση, μόλις χρειαστεί, τις επαναστατικές γροθιές - τότε και ο ίδιος ο κοινοβουλευτισμός και όλη η περίφημη νομιμότητα θα εξαφανισθούν, αργά ή γρήγορα, ως βάση του πολιτικού αγώνα.

Ύστερα, η νομιμότητα αποδεικνύεται ότι είναι προϊόν του συσχετισμού των δυνάμεων των διαφόρων τάξεων που συγκρούονται, και ότι πάντα ταλαντεύεται. Η Βαυαρία, η Σαξωνία, το Βέλγιο και η Γερμανία μας δίνουν αρκετά πρόσφατα παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι οι κοινοβουλευτικές συνθήκες της πολιτικής πάλης παραχωρούνται ή αφαιρούνται από την κυρίαρχη τάξη, διατηρούνται ή αίρονται, ανάλογα με το βαθμό που οι θεσμοί αυτοί διασφαλίζουν τα ταξικά της συμφέροντα, ανάλογα με την επίδραση που ασκεί η υπόκωφη βία των λαϊκών μαζών, επιθετική ή αμυντική. Και πραγματικά, όπως σε ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις δεν είναι δυνατό να αποφύγουμε τη βία σα μέσο άμυνας των κοινοβουλευτικών δικαιωμάτων, έτσι επίσης σε ορισμένες άλλες περιπτώσεις, η βία είναι μέσο επίθεσης αναντικατάστατο, εκεί οπού ακόμη πρόκειται ακόμη να κατακτήσουμε το νόμιμο πεδίο της πάλης των τάξεων ...

... Οι οπορτουνιστές μας δηλώνουν πως ο σοσιαλισμός μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με τη δημοκρατία του αστικού κράτους. Δε βλέπουν ότι λέγοντας αυτό, απλώς επαναλαμβάνουν, με άλλα λόγια, τις παλιές θεωρίες που δίδασκαν ότι η αστική νομιμότητα και η αστική δημοκρατία είναι προορισμένες να πραγματοποιήσουν τη γενική ελευθερία, ισότητα και ευτυχία - όχι τις θεωρίες της Μεγάλης Γαλλικής Επανάστασης, που τα συνθήματα της στάθηκαν μια αφελής πίστη, πριν από τη μεγάλη τους ιστορική δοκιμασία, αλλά τις θεωρίες των λογίων και φλύαρων δικηγόρων του 1848, των Οντιλόν Μπαρό, των Λαμαρτίνων, των Γκαρνιέ Παζές, που ορκίζονταν να πραγματοποιήσουν όλες της επαγγελίες της Μεγάλης Επανάστασης με κοινοβουλευτικές φλυαρίες. Οι θεωρίες αυτές σημείωσαν καθημερινά αποτυχίες στη διάρκεια ενός ολόκληρου αιώνα, και η σοσιαλδημοκρατία τις έθαψε τόσο βαθειά, που χάθηκε ολότελα η μνήμη τους. Ύστερα απ' όλα αυτά έρχονται σήμερα να τις αναστήσουν και να μας τις παρουσιάσουν για ιδέες ολωσδιόλου καινούργιες, ικανές να μας οδηγήσουν στην πραγματοποίηση των σκοπών της σοσιαλδημοκρατίας. Ώστε λοιπόν βάση της διδασκαλίας των οπορτουνιστών δεν είναι, όπως πολλοί φαντάζονται, η θεωρία της εξέλιξης, αλλά η θεωρία των περιοδικών επαναλήψεων της ιστορίας που η κάθε νέα τους έκδοση είναι πιο ανιαρή και πιο αηδιαστική από την προηγούμενη.

Η γερμανική σοσιαλδημοκρατία εδώ και 15 χρόνια πραγματοποίησε, χωρίς αμφιβολία, μια εξαιρετικά σπουδαία αναθεώρηση της σοσιαλιστικής τακτικής και γι αυτό προσέφερε μια μεγάλη υπηρεσία στο διεθνές προλεταριάτο. Η αναθεώρηση αυτή συνίσταται στην καταστροφή της παλιάς πίστης στη βίαιη επανάσταση ως τη μοναδική μέθοδο της ταξικής πάλης, ως το μέσο που θα μπορούσε να εφαρμοστεί ανά πασά στιγμή, για να εγκαθιδρυθεί το σοσιαλιστικό καθεστώς. Σήμερα η επικρατούσα αντίληψη, διατυπωμένη ξανά από τον Κάουτσκυ στο συνέδριο του Παρισιού, δέχεται ότι η κατάληψη της εξουσίας από την εργατική τάξη θα πραγματοποιηθεί ύστερα από μία πολύ ή λίγο μακρόχρονη περίοδο κανονικής και καθημερινής κοινωνικής πάλης, στην οποία η προσπάθεια για τον προοδευτικό εκδημοκρατισμό του κράτους και του κοινοβουλευτισμού, είναι ένα μέσο εξαιρετικά αποτελεσματικό, για την ιδεολογική και, ως ένα μέρος, για την υλική εξύψωση της εργατικής τάξης.

Αυτά η γερμανική σοσιαλδημοκρατία τα απέδειξε στην πράξη. Ωστόσο αυτά καθόλου δε σημαίνουν ότι η βία παραμερίστηκε μια για πάντα, ούτε ότι οι βίαιες επαναστάσεις αποκηρύχθηκαν ως μέσο πάλης του προλεταριάτου και ότι ο κοινοβουλευτισμός ανακηρύχθηκε μοναδική μέθοδος πάλης των τάξεων. Ίσα-ίσα το αντίθετο, η βία είναι και μένει το ύστατο μέσο της εργατικής τάξης, ο υπέρτατος νόμος της πάλης των τάξεων, άλλοτε λανθάνων, άλλοτε εμφανής. Αν με την κοινοβουλευτική μας δράση και με όλη μας την εργασία «επαναστατούμε» τα μυαλά, αυτό το κάνουμε για να κατέβει όταν χρειαστεί η επανάσταση από τα κεφάλια στις γροθιές.

Δεν είναι η αγάπη προς τη βία ή ο επαναστατικός ρομαντισμός, αλλά σκληρή ιστορική ανάγκη, εκείνο που υποχρεώνει τα σοσιαλιστικά κόμματα να προετοιμάζονται για βίαιες συγκρούσεις αργά ή γρήγορα με την αστική κοινωνία, στην περίπτωση που οι προσπάθειες μας σκοντάψουν σε ζωτικά συμφέροντα των κυρίαρχων τάξεων. Το να θεωρούμε τον κοινοβουλευτισμό ως αποκλειστικό μέσο πολιτικής πάλης της εργατικής τάξης, δεν είναι λιγότερο φαντασιοκοπικό και, κατά βάθος, λιγότερο αντιδραστικό, από το να δεχόμαστε τη γενική απεργία ή τα οδοφράγματα, ως αποκλειστικά μέσα πάλης.

Η βίαιη επανάσταση, στις σημερινές περιστάσεις, είναι δίχως άλλο δίκοπο μαχαίρι και δυσκολομεταχείριστο. Πιστεύω ότι το προλεταριάτο δε θα καταφύγει σ' αυτό το μέσο π

[V for Vendetta]

AΣΦΑΛΙΤΗΣ ΧΤΥΠΑΕΙ ΔΙΑΔΗΛΩΤΗ ΜΕ ΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΘΕΣ ΣΤΟ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=AbDCI0wb-F4

[iceman]

αυτη σιγουρα δεν ειναι η απαντηση στη βια της χρυσης αυγης (αν και καποιοι στο φορουμ ξερω οτι διαφωνουν)

Επίθεση με μολότοφ στα γραφεία της ΧA στο Μεσολόγγι

Δυο βόμβες μολότοφ έριξαν άγνωστοι το βράδυ του Σαββάτου στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στην πόλη του Μεσολογγίου.

Η πρώτη βόμβα προσγειώθηκε σε μπαλκόνι πρώτου ορόφου και η δεύτερη στο μπαλκόνι όπου στεγάζονται τα γραφεία της Οργάνωσης στον δεύτερο όροφο της ίδιας πολυκατοικίας. Οι μολότοφ δεν προξένησαν υλικές ζημιές, ενώ η Αστυνομία πραγματοποιεί αναζητήσεις στην περιοχή.

http://www.protothema.gr/greece/article/312775/epithesi-me-molotof- ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika --grafeia-tis-ha- ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika --mesologgi/

[iceman]

https://www.drassi.gr/index.php?id=5651&title=%CE%97%20%CE%94%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B7%20%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%AD%CF%87%CE%B5%CE%B9%20%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82%20%CE%B5%CE%BA%CE%B4%CE%B7%CE%BB%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82%20%CE%B5%CE%BD%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B1%20%CF%83%CF%84%CE%B7%20%CE%B2%CE%AF%CE%B1%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Δράση συμμετέχει στις εκδηλώσεις ενάντια στη βία και τον φασισμό

Η Δράση καλεί τα μέλη και τους φίλους της να συμμετέχουν ενεργά σε όλες τις εκδηλώσεις που διοργανώνονται από συλλογικούς φορείς και ομάδες πολιτών και εκφράζουν την αντίθεση στη βία, τον ρατσισμό και τον φασισμό.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι αναγκαία η δημιουργία ενός κοινού μετώπου απέναντι στον εκφασισμό της κοινωνίας και στα φαινόμενα βίας.

Αυτό προϋποθέτει τη συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων, τον σεβασμό του θεσμικού πλαισίου και κυρίως την ενίσχυση της δημοκρατικής συνείδησης των πολιτών.

[hemoglobin]

http://pitsirikos.net/2013/10/%CE%BF-%CE%B3-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%8D%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF-%CE%B2%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%C2%AB%CE%B2%CE%AF%CE%B1%CF%82%C2%BB/

Πολύ ενδιαφέρουσες οι δηλώσεις του Κατρούγκαλου. Και φυσικά, σπεύδουν όλα τα κατακάθια να του επιτεθούν με ασυναρτησίες, κακοήθειες και παραλογισμούς...

[V for Vendetta]

ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΩΝ ΜΑΤ ΣΤΗΝ ΕΡΤ-ΔΗΛΩΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΤΗΣ ΕΡΤ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΙΑ

http://www.youtube.com/watch?v=eVeTXjSm8Mk

[Χειροπράκτωρ]

Και που τη βλέπεις τη βια; Αν ο εργοδότης έχει χρεωκοπήσει, τότε προφανώς οι εργαζόμενοι θα βρεθούν στο δρόμο. Αν δε αυτοί οι εργαζόμενοι διοριζόταν με κομματικά κριτήρια, έπαιρναν μισθους πολλών χιλιάδων ευρώ και ήταν συνδικάλες, τότε το κλείσιμo της ΕΡΤ, όπως και των υπόλοιπων μαγαζιών, αποτελεί πραγματική αναγέννηση για τη χώρα.

[hemoglobin]

Και που τη βλέπεις τη βια; Αν ο εργοδότης έχει χρεωκοπήσει, τότε προφανώς οι εργαζόμενοι θα βρεθούν στο δρόμο. Αν δε αυτοί οι εργαζόμενοι διοριζόταν με κομματικά κριτήρια, έπαιρναν μισθους πολλών χιλιάδων ευρώ και ήταν συνδικάλες, τότε το κλείσιμo της ΕΡΤ, όπως και των υπόλοιπων μαγαζιών, αποτελεί πραγματική αναγέννηση για τη χώρα.

Και γαμώ τις αναγεννήσεις. Αυτοί οι ίδιοι που διέλυαν σιγά σιγά το κράτος τις τελευταίες δεκαετίες, έρχονται τώρα να το παίξουν ελεγκτές - σωτήρες και να μας κουνήσουν το δάχτυλο. Ποιόν κοροϊδεύουν ήθελα να 'ξερα.

(και μην ακούω ξεράσματα για τους μισθούς. αυτοί που έπαιρναν τα πολλά χιλιάρικα θα εξακολουθήσουν να τα παίρνουν, όπου κι αν βρεθούν)

[iceman]

Στο "φως" απόρρητη έκθεση της Αντιτρομοκρατικής: Μαζεύουν πιτσιρικάδες και τους ρίχνουν στη φωτιά της ένοπλης βίας

http://news247.gr/ ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika -seis/koinonia/eglima/sto_fws_aporrhth_ekthesh_ths_antitromokratikhs_mazeuoyn_pitsirikades_kai_toys_rixnoyn_sth_fwtia_ths_enoplhs_vias.2495815.html

[iceman]

http://www.protothema.gr/greece/article/328039/topothetisi-marmarinis-plakas- ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika --mnimi-ton-thumaton-tis-marfin-zita-o-mihelakis-/

Τοποθέτηση μαρμάρινης πλάκας στη μνήμη των θυμάτων της Marfin ζητά ο Μιχελάκης

Να τοποθετηθεί μαρμάρινη πλάκα στη μνήμη των νεκρών εργαζομένων από τον εμπρησμό στο κτίριο της Marfin στην οδό Σταδίου ζητά ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Μιχελάκης με επιστολή που έστειλε στον Δήμαρχο Αθηναίων, Γιώργο Καμίνη.

Όπως αναφέρει ο κ. Μιχελάκης, η επιστολή του έρχεται σε συνέχεια συνάντησης που είχε στο γραφείο του με τους γονείς της Αγγελικής Παπαθανασοπούλου, της υπαλλήλου που πέθανε στις 5 Μαΐου μαζί με άλλους δύο συναδέλφους της εξαιτίας της φωτιάς που προκλήθηκε από ρίψη μολότοφ.

«Οι τραγικοί γονείς, τους οποίους συνόδευε ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ κ. Νίκος Τσούκαλης, μου εξέφρασαν δικαιολογημένα παράπονα, καθώς τριάμισι χρόνια μετά τον άδικο χαμό της κόρης τους και των συναδέλφων της Παρασκευής Ζούλια και Επαμεινώνδα Τσακάλη, καμία ενέργεια δεν έχει γίνει από τις αρμόδιες αρχές για να τιμηθεί η μνήμη τους», σημειώνει στην επιστολή του ο υπουργός Εσωτερικών.

Τονίζει ακόμη ότι ο πατέρας της άτυχης γυναίκας ζήτησε ως ελάχιστο δείγμα τιμής την ανάρτηση στην πρόσοψη του κτιρίου, μαρμάρινης πλάκας, αφιερωμένης στη μνήμη των θυμάτων που θα υποδηλώνει την αξία του σεβασμού στην ανθρώπινη ζωή και θα συνιστά απερίφραστη καταδίκη κάθε μορφής βίας.

«Με το πρίσμα αυτό και σε συνδυασμό με το ισχυρό σοκ που προκάλεσαν στην κοινή γνώμη οι δολοφονίες τριών νέων ανθρώπων, του Παύλου Φύσσα, του Μανώλη Καπελώνη και του Γιώργου Φουντούλη, η ικανοποίηση του αιτήματος της οικογένειας Παπαθανασοπούλου καθίσταται επίκαιρη και επιβεβλημένη» υπογραμμίζει ο ΥΠΕΣ και καλεί τον κ. Καμίνη να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες.

[lellos]

Ο καρκίνος από τη σκοπιά του αστικού κέρδους και από τη σκοπιά του εργατικού χρέους

Οικογένεια Στουρνάρα ΕΠΕ

Άλλο ένα υπέρογκο ποσό, 1,6 εκ. €, έχει χαριστεί στην οικογένεια του Υπουργού Οικονομικών για την επικοινωνιακή εκστρατεία πρόληψης του καρκίνου.

O Γ. Στουρνάρας είναι συνώνυμο της φτωχοποίησης των Ελλήνων και της ευημερίας της οικογένειάς του.

Έχει δύο οικογενειακές επιχειρήσεις με μετόχους τη σύζυγο και τις δύο κόρες του, την πρόσφατη «Mindview Σύµβουλοι Επιχειρήσεων και Έρευνας ΕΠΕ» και τη γνωστή «Mindwork Business Solutions ΕΠΕ», που είχε αναλάβει την εκστρατεία ενημέρωσης για την πολυφαρμακία από τον ΕΟΦ το 2012 με 435.000€. Γι΄ αυτό το θέμα έχουν γραφτεί πολλές σελίδες στον ηλεκτρονικό και έντυπο τύπο και έγιναν ερωτήσεις στο Κοινοβούλιο γιατί, εκτός από το γεγονός ότι είναι η σύζυγος του μνημονιακού υπουργού, η Mindwork Business Solutions ΕΠΕ δεν έχει πληρώσει ασφαλιστικές εισφορές κατά το παρελθόν και έχει καταδικαστεί αμετάκλητα. Το αδίκημα είναι καταγραμμένο στο ποινικό μητρώο της εταιρείας και σύμφωνα με το ΠΔ 118/2007 καμιά εταιρεία δεν μπορεί να αναλάβει και να πληρωθεί έργο από το δημόσιο αν δεν υπάρχει καθαρό ποινικό μητρώο.

Η προνομιακή, όμως, επιλογή της επιχείρησης της οικογένειας Στουρνάρα, παρά το λερωμένο ποινικό μητρώο, έχει παρελθόν. Τον Φεβρουάριο του 2011, όταν υπουργός Υγείας ήταν ο Ανδρέας Λοβέρδος και πρόεδρος του ΚΕΕΛΠΝΟ η Τ. Κουρέα- Κρεμαστινού, κατακυρώθηκε στην Mindwork μαζί με την εταιρεία Agenda Α.Ε το έργο «Εθνική Επικοινωνιακή Εκστρατεία πρόληψης του καρκίνου». Το ποσό ήταν τετραπλάσιο από αυτό του ΕΟΦ- για ίδιες δράσεις- και ανερχόταν στα 1.602.653€.

Όταν η πρόσβαση των καρκινοπαθών στη φαρμακευτική αγωγή τους δυσκολεύει με κάθε νέο μέτρο του μνημονίου, χαρίζεται ένα αδικαιολόγητα υπέρογκο ποσό για ένα πρόγραμμα, το οποίο παράγει ανύπαρκτο κοινωνικό έργο και είναι ισχνό ως προς την αποτελεσματικότητα του σκοπού του. Στις 19-11-2012, από την σύζυγο του υπουργού, κ. Λ. Νικολοπούλου, παρουσιάσθηκε ο απολογισμός και αποκαλύφθηκε το άδειο κουστούμι των 1,6εκ€. Το πανάκριβο έργο πραγματοποιήθηκε με 200 εθελοντές από τους δήμους και τις κοινότητες και 300 μέλη εθελοντικών οργανώσεων (κυρίως κατά του καρκίνου αλλά και μελών της Ελληνικής ιστιοπλοϊκής ομοσπονδίας, της Λέσχης Αυτοκινήτου Βόλου, του Ναυτικού Ομίλου Βουλιαγμένης κ.ά.) και επιστημόνων, (λειτουργών των δομών του ΕΣΥ) προκειμένου να «εξασφαλιστεί η διάχυση και η συνέπεια των μηνυμάτων σ΄ όλη την επικράτεια».

O ρόλος της Mindwork Business Solutions ΕΠΕ μοιάζει να περιορίζεται στο σχεδιασμό της επικοινωνιακής στρατηγικής για την πρόληψη του καρκίνου, δηλαδή ήταν ο ακριβοπληρωμένος «στρατηγικός νους» της καμπάνιας. Το υπουργείο Υγείας και το ΚΕΕΛΠΟ είχαν δρομολογήσει τις σχετικές δράσεις, όπως προκύπτει από Δελτία Τύπου.

Το χειροπιαστό έργο της Mindwork Business Solutions ΕΠΕ μοιάζει να εξαντλείται στα οκτώ τεύχη του περιοδικού «Γραμμή ζωής» από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Οκτώβριο του 2012, με ενημερωτικά και συμβουλευτικά θέματα υγείας και καρκίνου.

Η διάρκεια του προγράμματος θα έπρεπε να είναι διετής (Ιαν 2011 –Ιαν. 2013) όπως προκύπτει από την ευρωπαϊκή εφημερίδα, αλλά ήταν μικρότερη του έτους, όπως φαίνεται από τα περιοδικά και από τις εκδηλώσεις, που έγιναν για 5 είδη καρκίνου με διάρκεια, μόλις, ενός μήνα για κάθε είδος.

Μια προκλητική δαπάνη, σε μνημονιακούς καιρούς, σε μια κοινωνία 3 εκ ανασφάλιστων χωρίς πρόσβαση στα αναγκαία φάρμακα. Όταν οι συμπολίτες μας παλεύουν για στοιχειώδη επιβίωση, τα κυβερνητικά πρόσωπα, οι συγγενείς και επιτελείς τους επωφελούνται από την εξουσία και εμπλέκονται σε προνομιακές σχέσεις νομής του δημοσίου χρήματος.

Η οργή, όμως, συσσωρεύεται και θα ξεχειλίσει όσο και αν οι προύχοντες επαναπαύονται στον φόβο και την κατάθλιψη που έχουν παγιδεύσει την κοινωνία.

Πηγή: Το Τεκμήριο

Λευκάδα: Ειδοποιητήριο κατάσχεσης σπιτιού συνταξιούχου ανάπηρου οικοδόμου

Σε οργάνωση ενάντια στις κατασχέσεις σπιτιών, μισθών και συντάξεων καλεί το Εργατικό Κέντρο Λευκάδας

Ειδοποιητήριο κατάσχεσης για σπίτι 103 τ.μ. έχει στείλει η Εφορία Λευκάδας, σύμφωνα με καταγγελία στο Εργατικό Κέντρο. Το ειδοποιητήριο στάλθηκε σε συνταξιούχο ανάπηρο οικοδόμο, με βαθμό αναπηρίας 80%, καρκινοπαθή, καρδιακό και αναπηρική σύνταξη μόλις 510 ευρώ.

Ο συνταξιούχος απέκτησε το σπίτι από την Εργατική Κατοικία το 1998 λόγω πολυτεκνίας (8 παιδιά). Το χρέος του ανέρχεται στα 9.848,97 ευρώ από αδυναμία καταβολής των δόσεων ενός δανείου, τη δεκαετία 2000-2010.

Σε προσπάθεια διακανονισμού, η εφορία απαίτησε ελάχιστη μηνιαία δόση 300 ευρώ, ποσό το οποίο φυσικά και δεν μπορεί να διαθέσει, αφού η σύνταξη ίσα που αγγίζει τα 500 ευρώ.

Τη βάρβαρη και αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης που απειλεί τα λαϊκά νοικοκυριά με πλειστηριασμούς και κατασχέσεις και την ίδια ώρα μοιράζει απλόχερα δισεκατομμύρια σε τράπεζες και εφοπλιστές καταγγέλλει το Εργατικό Κέντρο Λευκάδας. Αντιπροσωπεία του το επόμενο διάστημα θα πραγματοποιήσει διαμαρτυρία τόσο στη ΔΟΥ όσο και στην Περιφερειακή Διοίκηση, ενώ θα φέρει το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο.

Καλεί τα λαϊκά στρώματα να οργανωθούν ενάντια στις κατασχέσεις μισθών, συντάξεων και επιδομάτων ανεργίας, να μην επιτρέψουν να γίνει κανένας πλειστηριασμός λαϊκής κατοικίας.

902

http://leninreloaded.blogspot.gr/2013/11/blog-post_3413.html#more

[iceman]

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_22/11/2013_528974

Η εργολαβία της «αντίστασης» Του Πάσχου Μανδραβέλη

Ο καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Γιώργος Κατρούγκαλος γεννήθηκε το 1963. Οταν έπεσε η χούντα ήταν ένδεκα ετών και συνεπώς μπορούμε να συμπεράνουμε με ασφάλεια ότι δεν είχε αντιστασιακή δράση. Δεν ξέρουμε τι θα έκανε αν ήταν μεγαλύτερος· αν δηλαδή θα εκτόξευε και επί δικτατορίας κηρύγματα υπέρ της βίας -όπως κάνει τώρα εκ του ασφαλούς στο δημοκρατικό καθεστώς- αλλά έχουμε ένα δεδομένο: στις δύσκολες για πολιτική ανυπακοή εποχές ήταν -απολύτως δικαιολογημένα- απών.

Δύο από τους συνομιλητές του στην προχθεσινή συζήτηση περί βίας, που έγινε στο βιβλιοπωλείο «Free Thinking Zone» (20.11.2013), ήταν μεγαλύτεροι και δεν ήταν απόντες στα «μολυβένια χρόνια». Ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Σταύρος Τσακυράκης ήταν τότε γραμματέας της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος. Συνελήφθη από το χουντικό καθεστώς και βασανίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ. Ο δημοσιογράφος Δημήτρης Ψυχογιός ήταν ενεργό μέλος της αντιδικτατορικής οργάνωσης «20 Οκτώβρη», κάτι που το πλήρωσε και στα πρώτα χρόνια της Δημοκρατίας, αφού ανοήτως οι διωκτικές αρχές τον είχαν βάλει στον κατάλογο των υπόπτων για τρομοκρατική δράση. Ηταν τότε που διάφοροι Κλουζό θεωρούσαν ότι όποιος αντιστάθηκε στη χούντα έπρεπε να είναι και τρομοκράτης.

Τα αναφέρουμε όλα αυτά διότι στην προαναφερθείσα συζήτηση περί βίας ακούστηκε ένας κοινότοπος αφορισμός, από εκείνους που οι επαναστατημένοι εκτοξεύουν στους ιδεολογικούς τους αντιπάλους. «Αυτό που ξεχωρίζει εσάς τους τρεις από εμένα», είπε ο κ. Κατρούγκαλος αναφερόμενος στους κ. Τσακυράκη, Ψυχογιό και στην κ. Αντιγόνη Λυμπεράκη (συμμετείχε επίσης στο πάνελ), «είναι ότι εσείς είστε υπέρ της εξουσίας. Οταν έχουμε άδικο καθεστώς, η αντίσταση πρέπει να παίρνει βίαιη μορφή».

Ας προσέξουμε την ειρωνεία: ένας άκαπνος που δηλώνει μαρξιστής (μάλλον θα είναι υποψήφιος βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ) εκτοξεύει τη μομφή «είστε υπέρ της εξουσίας» σε εκείνους που ρίσκαραν τη ζωή τους και βασανίστηκαν από (την εξ ορισμού άδικη) εξουσία της χούντας. Αντιθέτως, εκείνος -εξ αντιδιαστολής και εκ του ασφαλούς- είναι «αντιστασιακός». Πώς; Στην κολυμβήθρα του ΣΥΡΙΖΑ, αυτομάτως εμβαπτίζεσαι στα αντιστασιακά νάματα, αρκεί να σπέρνεις ανοησίες περί «ανυπακοής». Οι «επαναστατημένοι» βάφτισαν εαυτούς «επαναστάτες» και εξ αντιδιαστολής όλοι οι υπόλοιποι είναι «συμβιβασμένοι με την εξουσία»· αν δεν είναι γελωτοποιοί, πράκτορες, τσιράκια του ΔΝΤ κ.λπ. Αναφερόμαστε στον κ. Κατρούγκαλο όχι γιατί είναι καθηγητής της Νομικής κι έπρεπε να ξέρει ότι τα «άδικα καθεστώτα» στα οποία πρέπει να αντιστεκόμαστε με τη βία είναι εκείνα που επιβάλλονται με τη βία· αντιθέτως, στη Δημοκρατία -παρά τα προβλήματά της- μόνο θεμιτό μέσον είναι η ειρηνική πολιτική δράση. Αλλά διότι ο λόγος του είναι κοινός τόπος των σταλινογενών αποφύσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Πολλοί επιχειρούν να πείσουν ότι έχουν κάποιου τύπου εργολαβία της «αντίστασης» (στη Δημοκρατία) και συνεπώς κάθε παράνομη πράξη καθαγιάζεται και (ως «αντιστασιακή») νομιμοποιείται. Επομένως, όσοι εκφέρουν λόγο κατά των καταλήψεων και διάφορων μορφών «συμβολικής» (κατά το newspeak της παλαβής Αριστεράς) βίας δεν μπορεί παρά να κινούνται από την «εξουσία». Φυσικά το ίδιο ισχύει για όσους επικρίνουν τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είναι εξ ορισμού «αντιστασιακός». Τι πιο βολικό;

[iceman]

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_26/11/2013_529471

Η αστυνόμευση στην Ιερισσό

Ενα από τα θύματα του αγώνα που κάνουν κάποιοι κάτοικοι της Ιερισσού κατά της επένδυσης για εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές, ήταν και το αστυνομικό τμήμα της πόλης. Αυτό υπήρξε μόνιμος στόχος επιθέσεων από «γνωστούς-αγνώστους», με αποκορύφωμα τον εμπρησμό του τον Απρίλιο του 2013. Η απάντηση της Ελληνικής Αστυνομίας στις επιθέσεις ήταν απομάκρυνσή του προκειμένου να μη δημιουργούνται εντάσεις, αφού κάθε φορά που γινόταν κάποια έρευνα για την τρομοκρατική επίθεση στο εργοτάξιο (με ομηρίες εργαζομένων και εμπρησμό μηχανημάτων στις 17.2.2013), κάποιοι ξεσπούσαν κατά της περιουσίας του ελληνικού λαού.

Ο εμπρησμός του Αστυνομικού Τμήματος χαρακτηρίστηκε (κατά την προσφιλή έκφραση της Αριστεράς) «προβοκάτσια με στόχο να δυσφημισθεί ο αγώνας». Δεν ξέρουμε αν και κατά πόσο ήταν προβοκάτσια αλλά -για να πούμε την αλήθεια- ο «επικεφαλής του ανένδοτου» κ. Τόλης Παπαγεωργίου δεν έβαλε τα αστυνομικά τμήματα στον κατάλογο των επιθέσεων, τον οποίο δημόσια ανακοίνωσε σε εκδήλωση στη Θράκη, λίγες μέρες μετά την επίθεση στις Σκουριές. «Οταν υπήρχε γεωτρύπανο σε μας, πηγαίναμε και το καίγαμε», είπε ο επικεφαλής του Παρατηρητηρίου Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων. «Δεν δούλεψε γεωτρύπανο σε μας, όλα τα κάψαμε και τα ανατινάξαμε. Οταν ξεκινήσει γεωτρύπανο να δουλεύει στις Σάπες ή στο Πέραμα, πρέπει εμείς να είμαστε εκεί. Και θα συνειδητοποιήσουν τότε ότι πρέπει να κάνουν κάτι, να φωνάξουν τα ΜΑΤ. Και από τη στιγμή που θα έρθουν τα ΜΑΤ το παιχνίδι το έχουν χάσει».

Οπως και να έχει το ζήτημα, όμως, το αστυνομικό τμήμα έπειτα από πολλές επιθέσεις έκλεισε τον περασμένο Μάρτιο. Με έκπληξη, όμως, διαβάσαμε την Παρασκευή στο κομματικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ και ένθερμο υποστηρικτή του «αγώνα στις Σκουριές», την καταγγελία ότι «η περιοχή έμεινε αφύλακτη έναντι της εγκληματικότητας» (Αυγή 23.11.2013). Οπως έγραφε το σχετικό δημοσίευμα: «Στην τύχη της αφέθηκε η Ιερισσός καθώς το αστυνομικό τμήμα δεν λειτουργεί εδώ και μήνες. “Με βάρδιες σε φυλάκια προσπαθούμε να προστατευτούμε από μόνοι μας, ειδοποιώντας όταν συμβαίνει κάτι. Πριν από λίγο καιρό, όταν κάποιοι συγχωριανοί είδαν να οδηγούν το αμάξι μου άγνωστοι, με ειδοποίησαν και ευτυχώς το βρήκαμε. Οι κλοπές και γενικά η εγκληματικότητα έχει αυξηθεί”».

Αυτή η στάση, βεβαίως, δεν είναι επ’ ουδενί αριστερή· είναι η τυπική νεοελληνική, που λαϊκίστικα αγκαλιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ και εκφράζεται σε διάφορες μορφές. Πολλοί θέλουν αστυνόμευση χωρίς αστυνομικούς (η παρουσία των οποίων είναι εξ ορισμού «προκλητική»), ανάπτυξη χωρίς επενδύσεις, ευρωπαϊκή ευημερία χωρίς ευρωπαϊκούς θεσμούς, πρόωρες συντάξεις χωρίς εισφορές, μεγάλο κράτος χωρίς φόρους, αυθαίρετα στα ρέματα και προστασία από τις πλημμύρες, εξασφάλιση εργασίας των πτυχιούχων χωρίς «εντατικοποίηση των σπουδών», καθαρές πόλεις χωρίς οργανωμένους χώρους ταφής υπολειμμάτων κ.λπ.

Με την ίδια λογική, λοιπόν, και η Ιερισσός έμεινε χωρίς αστυνομικό τμήμα. Ετσι οι επαναστατημένοι δεν μπορούν να εκτονώσουν τη «δίκαιη οργή τους» κάθε φορά που οι δικαστικές αρχές επιχειρούν να διαλευκάνουν τις τρομοκρατικές επιθέσεις, αλλά το τίμημα πληρώνουν όλοι οι κάτοικοι αφού τους στερείται το αγαθό της ασφάλειας. Κάπως έτσι δεν έπεσαν οριζόντια -επί δικαίων και αδίκων- τα δεινά της χρεοκοπίας;

Του Πάσχου Μανδραβέλη

[iceman]

οι ΟΥΡΑΚΟΤΑΓΚΟΙ του σπορτιγκ!!!!

ο μαλακας οπαδος πεταει τον καδο στο κεφαλι ενος αθλητη και ΚΑΝΕΙΣ απο τους διπλα δεν αντιδρα!!!!!!

http://www.sport24.gr/Basket/ElladaBasket/GEthniki/to_video-sok_apo_to_sportigk_-_promhtheas.2565639.html

Το video-σοκ από το Σπόρτιγκ - Προμηθέας

[iceman]

http://www.newsbeast.gr/greece/arthro/705786/eikosi-duo-hronia-apo-to-thanato-axarlian-/

Είκοσι δύο χρόνια από το θάνατο Αξαρλιάν

[iceman]

http://www.kathimerini.gr/776262/opinion/epikairothta/politikh/ ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika --meres-toy-8anoy

Οι μέρες του Θάνου

Δυστυχώς αυτές οι μέρες δεν είναι του Θάνου. Δεν υπήρξε ποτέ οργή, δεν έγιναν πορείες, ούτε καν παραστάσεις διαμαρτυρίας για τον άδικο θάνατο ενός εικοσάχρονου, ο οποίος πριν από 22 χρόνια (στις 14 Ιουλίου 1992) περπατούσε αμέριμνος στην Καραγιώργη Σερβίας για να καταλήξει νεκρός μέσα σε μια λίμνη αίματος. Βλέπετε, η ρουκέτα που του έκοψε πρόωρα το νήμα της ζωής δεν ήταν «του κράτους που δολοφονεί». Ηταν «των επαναστατών που εκτελούσαν» - κι αστόχησαν. Αντί να αφαιρέσουν τις ζωές μερικών αθώων που βρίσκονταν μέσα στο υπουργικό αυτοκίνητο του κ. Γιάννη Παλαιοκρασσά, πήραν τη νιότη ενός εικοσάχρονου, ο οποίος βολικά βαφτίστηκε με τον όρο του αμερικανικού Πενταγώνου «παράπλευρη απώλεια». Κι αν δεν ήταν ο διαρκής αγώνας της μητέρας του που κάθε χρόνο βάζει μνημόσυνες καταχωρήσεις στον Τύπο, κανείς δεν θα θυμόταν ότι υπήρξε, και πολύ περισσότερο ότι χάθηκε.

Υπάρχει ένα πικρό σκίτσο του κ. Δημήτρη Χαντζόπουλου που δημοσιεύτηκε έναν χρόνο μετά τον φόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου (7.12.2009) και αποτύπωσε με τον καλύτερο τρόπο το πρόβλημα της διπλής μνήμης. Συζητούν δύο σκιές νεαρών σε ένα απόκοσμο τοπίο:

– Εσύ είσαι ο Αλέξης Γρηγορόπουλος;
– Εγώ...
– Σε ζηλεύω, ρε μπαγάσα!
– Γιατί;
– Θα σου εξηγήσω! Το 1992 είχα κατεβεί...
– Μισό λεπτό!... Δεν μου ’χεις πει το όνομά σου...
– Θάνος Αξαρλιάν...

Το πρόβλημα σήμερα είναι ότι μια φωτογραφία που δημοσιεύτηκε πρωτοσέλιδη στον ελληνικό Τύπο και δείχνει το νεκρό παιδί στη λίμνη αίματος με ένα άνδρα να θρηνεί πάνω του δεν στοίχειωσε τη συλλογική μας μνήμη. Και μετά το φονικό του Θάνου Αξαρλιάν οι τρομοκρατικές επιθέσεις συνεχίστηκαν –σαν να μην είχε γίνει το κακό– και πολλοί αθώοι έπεσαν νεκροί από τη δολοφονική φρενίτιδα των επαναστατών. Χρειάστηκαν να περάσουν δέκα χρόνια για να εξαρθρωθεί η οργάνωση και να συλληφθούν οι δολοφόνοι. Κι όταν, το 2002, η πολιτεία έκανε το καθήκον της, πολλοί βάφτισαν «τρομολαγνεία» τη σύλληψη των τρομοκρατών. Οι τελευταίοι, κατά την κρατούσα αφήγηση, «δεν πείραζαν αθώους», λες και ο Παύλος Μπακογιάννης (πριν από τον Αξαρλιάν) ή ο Κώστας Περατικός (μετά τον Αξαρλιάν) και τόσοι άλλοι ήταν ένοχοι για κάτι.

Το χειρότερο όλων είναι ότι η τρομοκρατία, από την οποία ακόμη δεν έχουμε απαλλαγεί, δεν θεωρείται απειλή για την ελληνική κοινωνία. Η ρητορική της βίας διακινείται ακόμη και σε τοιχογραφήματα του στιλ «Βάρκιζα τέλος» (προφανώς από νέα παιδιά που ουδείς τους δίδαξε πόσο υπέφερε ο τόπος όταν η συμφωνία της Βάρκιζας καταπατήθηκε και από τα δύο μέρη) ή ακόμη χυδαιότερα όπως «Αυτό είναι το σωστό. Ριπές από Καλάσνικοφ να βάλετε μυαλό».

Μεγαλύτερο πρόβλημα από τα άμυαλα του δρόμου, που κυκλοφορούν με τα σπρέι και μαγαρίζουν με ανοησίες τους αθώους τοίχους, είναι οι «μυαλωμένοι» της Βουλής που βαφτίζουν τις δολοφονίες αθώων πολιτών «ένοπλη πάλη». Κάποιος λοιπόν πρέπει να στείλει στον κ. Βαγγέλη Διαμαντόπουλο εκείνη την παλιά φωτογραφία του αιμόφυρτου από την «πάλη» Αξαρλιάν, μπας και ο βουλευτής Καστοριάς του ΣΥΡΙΖΑ πάρει χαμπάρι τι σημαίνει ακριβώς ο όρος «ένοπλη»...

[iceman]

τωρα που ξανασυνεληφθη ο "πολιτικος κραοτυμενος" Μαζιωτης επειδη εκανεμια ακομα "απαλλοτροιωση" μην ξεχασουν να του δωσουν αδεια απο τις φυλακες για να μην φωναζουν οι συριζαιοι..

http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231335123

Πληροφορίες για σύλληψη Μαζιώτη στη διάρκεια συμπλοκής στο κέντρο της Αθήνας

Ανταλλαγή πυροβολισμών σημειώθηκε στο κέντρο της Αθήνας το μεσημέρι της Τετάρτης, μεταξύ αστυνομικών και ληστών. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, ένας εκ των δραστών είναι ο καταζητούμενος για τρομοκρατία Νίκος Μαζιώτης, ο οποίος συνελήφθη. Ένας αστυνομικός και ο ιδιοκτήτης του καταστήματος έχουν τραυματιστεί από την ανταλλαγή πυρών.

Η συμπλοκή σημειώθηκε έξω από εμπορικό κατάστημα στην οδό Μητροπόλεως 44. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ αντελήφθησαν απόπειρα ληστείας και επενέβησαν. Οι δράστες άνοιξαν πυρ κατά των αστυνομικών, ενώ κατά πληροφορίες χρησιμοποίησαν και μία χειροβομβίδα. Οι αστυνομικοί ανταπέδωσαν τα πυρά.

Κατά τη διάρκεια της συμπλοκής, οι αστυνομικοί κατάφεραν να συλλάβουν έναν από τους δράστες, ο οποίος σύμφωνα με τις πληροφορίες είναι ο καταζητούμενος για τρομοκρατία, μέλος του Επαναστατικού Αγώνα Νίκος Μαζιώτης.

Στη διάρκεια της συμπλοκής τραυματίστηκε ένας αστυνομικός στο χέρι και ο ιδιοκτήτης του καταστήματος.