Συνθηκες Εργασιας Ιατρων σε Χωρες του Εξωτερικου

[Bratwurst]

Φινλανδία:

Συνήθως 38 ώρες δουλειάς την εβδομάδα. Βασικός μισθός γύρω στα 3200-4000 ευρώ τον μήνα (προ-φόρων) για τους νέους ιατρούς. Παραπάνω ώρες δουλειάς με την μορφή υπερωριών/εφημεριών πληρώνονται ξεχωριστά. Φόροι γύρω στο 40% του μισθού τους πρώτους 6 μήνες. Μετέπειτα γύρω στο 20% (και επιστροφή του παραπάνω φόρου των πρώτων 6 μηνών). Σεμινάρια τα οποία σχετίζονται με το αντικείμενο σου, πληρώνονται εξ'ολοκλήρου από το νοσοκομείο.

Διαφορές με την Ελλάδα (και τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες):

-Έχεις μεγάλη ανεξαρτησία στη δουλεια (π.χ. ακόμα και ως φοιτητής κάνεις ΟΝΠ, βιοψίες μυελού, καρδιομετατροπές, πάρα/άρθρο-κεντήσεις). Πολλές φορές είσαι εντελώς μόνος δίχως επιμελητή ακόμα και τις πρώτες μέρες της εργασίας και αναμένεται να πέρνεις μόνος σου αποφάσεις. Βασικά πληρώνεσαι για τις αποφάσεις και για τις πιο επεμβατικές διαδικασίες, κανείς δεν θα σου ζητήσει να βάλεις γύψο, να πάρεις αίμα-αέρια, να βάλεις ουροκαθετήρα κοκ, αυτά τα κάνουν οι νοσηλεύτριες.

-Η γλώσσα. Εξαιρετικά δύσκολη. Τα αγγλικά (ή η γνώση οιασδήποτε άλλης γλώσσας) δεν βοηθάνε ιδιαίτερα.

-Το σύστημα ειδίκευσης είναι διαφορετικό. Όλοι οι ειδικευόμενοι ιατροί περνάνε από τρια επίπεδα(κέντρο υγείας, κεντρικό νοσοκομείο και πανεπιστημιακό νοσοκομείο). Υπάρχουν 5 πανεπιστημιακά νοσοκομεία και το πρόγραμμα της ειδικότητας καταρτίζεται έπειτα από συμφωνία με κάποιο μέλος ΔΕΠ. Ως εκ'τούτου, γενικά η ερευνητική δραστηριότητα είναι εφικτή.

-Δεν υπάρχουν πολλοί ξένοι ιατροί (και γενικότερα ξένοι κάτοικοι στη χώρα), οπότε οι Φινλανδοί δεν είναι ιδιαίτερα συνηθισμένοι με αυτό το κομμάτι.

-Δεν υπάρχει μονιμότητα.

Γερμανία:

1.Ωράριο από 7.00 μέχρι 18.00 τουλάχιστον στην κλινική.Στα επείγοντα είναι καλύτερα γιατί έχει βάρδιες.Ο ξένος φεύγει τελευταίος από όλους.

2.Βασικός μισθός 2350 ευρώ καθαρά αν είσαι Stufe 1 μέχρι 2800 ευρώ αν είσαι Stufe 5.

3.Μεικτές αποδοχές 4000 ευρώ καθαρά για Stufe 1,4700 για Stufe 5.Πληρώνεις 800 ευρώ φόρο το μήνα αν δεν είσαι παντρεμένος και κάπου τα μισά νομίζω στην αντίθετη περίπτωση.Τα άλλα στα τρώνε τα ταμεία.

4.Στη δουλειά κάνεις τα πάντα από αιμοληψίες φλεβοκαθετήρες μέχρι παρακεντήσεις.Δεν υπάρχει τίποτα που να μην κάνει ο γιατρός.Και τη μετάγγιση εσύ την κάνεις.Ο επιμελητής περνάει 2-5 φορές την εβδομάδα ανάλογα με το τμήμα αλλά λογοδοτείς για κάθε λάθος.

5.Η γλώσσα είναι δύσκολη αλλά με τον καιρό τη μαθαίνεις.

6.Υπάρχουν γιατροί πολλών ταχυτήτων.Μπορεί να βγεις εξαιρετικός μπορεί και τελείως άσχετος ανάλογα με το νοσοκομείο και την κλινική που είσαι και τι σε εμπιστεύονται να κάνεις.Δεν υπάρχουν δύο γιατροί με την ίδια πορεία το σύστημα είναι τελείως εξατομικευμένο.

7.Υπάρχουν πολλοί ξένοι γιατροί και όπου συμβαίνει αυτό το επίπεδο είναι συνήθως χαμηλό.

[Χειροπράκτωρ]

Γερμανία:

1.Ωράριο από 7.00 μέχρι 18.00 τουλάχιστον στην κλινική.Στα επείγοντα είναι καλύτερα γιατί έχει βάρδιες.Ο ξένος φεύγει τελευταίος από όλους.

2.Βασικός μισθός 2350 ευρώ καθαρά αν είσαι Stufe 1 μέχρι 2800 ευρώ αν είσαι Stufe 5.

3.Μεικτές αποδοχές 4000 ευρώ καθαρά για Stufe 1,4700 για Stufe 5.Πληρώνεις 800 ευρώ φόρο το μήνα αν δεν είσαι παντρεμένος και κάπου τα μισά νομίζω στην αντίθετη περίπτωση.Τα άλλα στα τρώνε τα ταμεία.

4.Στη δουλειά κάνεις τα πάντα από αιμοληψίες φλεβοκαθετήρες μέχρι παρακεντήσεις.Δεν υπάρχει τίποτα που να μην κάνει ο γιατρός.Και τη μετάγγιση εσύ την κάνεις.Ο επιμελητής περνάει 2-5 φορές την εβδομάδα ανάλογα με το τμήμα αλλά λογοδοτείς για κάθε λάθος.

5.Η γλώσσα είναι δύσκολη αλλά με τον καιρό τη μαθαίνεις.

6.Υπάρχουν γιατροί πολλών ταχυτήτων.Μπορεί να βγεις εξαιρετικός μπορεί και τελείως άσχετος ανάλογα με το νοσοκομείο και την κλινική που είσαι και τι σε εμπιστεύονται να κάνεις.Δεν υπάρχουν δύο γιατροί με την ίδια πορεία το σύστημα είναι τελείως εξατομικευμένο.

7.Υπάρχουν πολλοί ξένοι γιατροί και όπου συμβαίνει αυτό το επίπεδο είναι συνήθως χαμηλό.

Μετά από περίπου 2.5 χρόνια και νεκρό ελεύθερο χρόνο, συνεισφέρω με μια Bratwurstia ανάλυση.

1. Ωράριο 08-15.30 εκτός από Παρασκευές που ισχύει 08-15, δηλ. συνολικά 37 ώρες την εβδομάδα. Υπερωρίες πληρώνονται και μάλιστα αδρά, αρα αποφεύγεις να το κάνεις σύστημα να κάθεσαι στη δουλειά διότι θα υποπτευθούν ότι το κάνεις εσκεμμένα για τα $$$.

2. Βασικός μισθός 4600 προ φόρων και επιπλέον διάφορα extra (πιστοποιητικά για ασφαλιστικούς λόγους, αναρρωτικές, αστυνομία, επεμβατικές πράξεις που μπαίνουν στη στατιστική σου-δηλ. οσο περισσότερο κάνεις, τόσο περισσότερο πληρώνεσαι κτλ) που πάνε στα 200-1000 ανάλογα με τη παραγωγικότητα.

3. Εφημερίες. Την ΕWTD την έχουν γραμμένη στα...Αρα μπορεί να δουλέψεις κάργα αν υπάρχει ανάγκη στον εργοδότη και θέληση στον εργαζόμενο. Πάλι καλά που ισχύει αυτό το σύστημα διότι από τον πολύ ελεύθερο χρόνο θα πας 100% στα αντικαταθλιπτικά (δες παρακάτω). Οι εφημερίες μπορεί να πάνε στα 3000 το μήνα αλλά διαφέρει αρκετά. Φορολογία 30% επι του εισοδήματος και 7% για την ασφάλεια/σύνταξη. Δεν τους ενδιαφέρει αν είσαι παντρεμένος ή όχι. Το κόστος ζωής πολύ ακριβότερο σε σχέση με τη Γερμανία αλλά πολλά νοσοκομεία (εκτός βέβαια από τα πανεπιστημιακά) προσφέρουν κατοικία σε απόσταση αναπνοής από το χώρο εργασίας με εξευτελιστικά χαμηλό ενοικίο (που περιλαμβάνουν τα πάντα->ρεύμα, νερό, διαδίκτυο, θέρμανση, κοινόχρηστα κτλ) το οποίο παρακρατείται αυτόματα από τον μισθό.

4. Οι νοσηλεύτριες βγάζουν δουλειά. Υπάρχουν μεν προβλήματα αλλά καμία σχέση με αυτά που περιγράφει ο Bratwurst. Επειδή βλέπεις αρκετούς ασθενείς θα γίνεις σχετικά ικανός στη κλινική εργασία αλλά μην περιμένεις σούπερ-ντούπερ ακαδημαϊκό επίπεδο. Οι περισσότεροι επιμελητές είναι χαλαροί με κάποιες εξαιρέσεις, ως συνήθως στα πανεπιστημιακά νοσοκομεία. Ευκαιρίες για εκπαίδευση υπάρχουν αν και οι δομές τους συστήματος εκπαίδευσης ΔΕΝ είναι υπεροργανωμένες και πρέπει να κυνηγήσεις ο ίδιος τις ευκαιρίες.

5. Η γλώσσα είναι δύσκολη και δεν τη μαθαίνεις.

6. Κοινωνικά θέματα: Σίγουρα χειρότερα από τη Γερμανία με εξαίρεση 4-5 πόλεις. Συνδυασμός χαμηλού πληθυσμού, μεγάλων αποστάσεων, τραγικού κλίματος, απουσίας πολυπολιτισμικότητας. Αν δεν έχεις δουλειά θα βαρέσεις ενέσεις, αλκοόλ, συνάδελφους ψυχιάτρους κοκ.

7. Δεν υπάρχουν πολλοί ξένοι αν και ο αριθμός αυξάνεται. Τώρα όμως έχουν αρχίσει τα πρώτα κύματα επιστροφής ιθαγενών που πήραν πτυχίο στην Αν. Ευρώπη (Déjà vu!!!), οι περισσότεροι εκ' των οποίων δεν έχουν καμία κλινική εμπειρία, πέρνουν ότι δουλειά τους καθίσει, όπου να 'ναι. Το ίδιο φαινόμενο παίζει και στη Σουηδία και θα οδηγήσει με μαθηματική βεβαιότητα σε κατάρρευση της αγοράς εργασίας, ιδίως για ανειδίκευτους ξένους δίχως επαφές και γλώσσα.

Συνοπτικά, αφού έτσι και αλλιώς μαζοχίζεσαι ως ιατρός όπου και να είσαι, γιατί να μην δώσεις USMLE, ωστέ να βρεθείς σε ενα οργανωμένο πρόγραμμα εκπαίδευσης, σε μια τεράστια, ανομοιογενή χώρα που έχει συνήθως πολύ πιο ανθρώπινο κλίμα; Μετά από εκτεταμένη Bratwurstia ανάλυση το συμπέρασμα είναι ότι η Βόρεια Ευρώπη δεν είναι για Έλληνες, τουλάχιστον όχι σε βάθος χρόνου, ενω ταυτόχρονα η κατάσταση στην Ελλάδα κάνει την επιστροφή αδύνατη.

[kopritis]

Συνοπτικά, αφού έτσι και αλλιώς μαζοχίζεσαι ως ιατρός όπου και να είσαι, γιατί να μην δώσεις USMLE, ωστέ να βρεθείς σε ενα οργανωμένο πρόγραμμα εκπαίδευσης, σε μια τεράστια, ανομοιογενή χώρα που έχει συνήθως πολύ πιο ανθρώπινο κλίμα; Μετά από εκτεταμένη Bratwurstia ανάλυση το συμπέρασμα είναι ότι η Βόρεια Ευρώπη δεν είναι για Έλληνες, τουλάχιστον όχι σε βάθος χρόνου, ενω ταυτόχρονα η κατάσταση στην Ελλάδα κάνει την επιστροφή αδύνατη.

Νταξ, για να μην βαυκαλιζόμαστε, οι περισσότεροι νεο-ξενιτεμένοι Έλληνες ιατροί που βρίσκονται αυτή την στιγμή στην Γερμανία δεν πήγαν εκεί λόγω... εκπαίδευσης, αλλά επειδή τα χρήματα είναι πολύ καλύτερα από Ελλάδα και πληρώνονται στην ώρα τους, ενώ σίγουρα υπάρχει μια προοπτική για μετά, την ώρα που στην Ελλάδα τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα, ενώ για συγκεκριμένες Ειδικότητες (π.χ χειρουργικές) τείνουν να γίνουν τραγικά, ιδιαίτερα γι' αυτούς που δεν έχουν κάποιο οικογενειακό background-ιατρείο-πελατεία στον χώρο.

Η μοναδική επένδυση που απαιτείται είναι η γλώσσα, την στιγμή που για τις ΗΠΑ απαιτείται ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για steps-έρευνα, με εντελώς αβέβαιο έως διαφαινόμενο αρνητικό αποτέλεσμα για τις χειρουργικές ειδικότητες.

Να μην κάνω απευθείας συγκρίσεις για Ειδικότητες όπως η Ορθοπαιδική που βρίσκεις αμέσως δουλειά στην Γερμανία ενώ στις ΗΠΑ δέχονται μονοψήφιο ποσοστό -εξαιρετικών- ξένων, ή την ΝΡΧ όπου επίσης στην Γερμανία μπορείς να βρείς θέση, ενώ στις ΗΠΑ είναι σχεδόν απρόσιτη για τον ξένο.

[Bratwurst]

Στις ΗΠΑ βασικά είναι το θέμα του ρίσκου.Πάιρνεις τεραστιο ρίσκο(χρόνος να διαβάσεις για τα USMLE,λεφτά για εξέταστρα για αιτήσεις ταξίδια κτλ) αλλά η ανταμοιβή είναι πολύ μεγαλύτερη.Δεν υπάρχει ευρωπαική χώρα που να γίνεσαι ειδικός σε 3 χρόνια ή να έχεις επαγγελματίες Sonographers να σου κάνουν τα υπέρηχα άλλους να κάνουν τη λάντζα και εσύ να είσαι κυριλέ.Δεν υπάρχει ευρωπαική χώρα όπου τα νοσοκομεία να υποχρεούνται να παρέχουν συγκεκριμένη εκπαίδευση στους ειδικευόμενους αλλιώς θα φάνε μήνυση.Αυτά είναι αδιαννόητα για Ευρώπη όπου ο ειδικευόμενος είναι ένας πρώτης τάξεως λαντζαδόρος.

Οι αμοιβές των ειδικών στις ΗΠΑ είναι αδιαννόητες στην Ευρώπη,Αυτό φυσικά έχει να κάνει και με το δημόσιο χαρακτήρα της υγείας στην Ευρώπη και την περικοπή του κόστους που σημαίνει βάσει του σοσιαλιστικού μοντέλου οτι ο γιατρός πρέπει να αφιερώνει μερικές ώρες εργασίας στο κοινωνικό καλό εκτός από την τσέπη του ουσιαστικά δηλαδή υποπληρώνεται για να ελέγχεται το κόστος προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.

Από την άλλη το απόλυτο ρίσκο του να κάνει κανείς ειδικότητα στις ΗΠΑ είνα σαφώς μεγαλύτερο από ό,τι να κάνει ειδικότητα στη Ευρώπη αφού στην Ευρώπη δε χάνει και τίποτα.Ομως το όφελος από την ειδικότητα στις ΗΠΑ όσον αφορά απολαβές εκπαίδευση κτλ είναι συγκριτικά πολύ μεγαλύτερο από το ρίσκο όπερ μεθερμηνευόμενον ο λόγος όφελος προς ρίσκο στις ΗΠΑ είναι μεγαλύτερος από το λόγο όφελος προς ρίσκο στην Ευρώπη για όσους έχουν φυσικά τους όρχεις να σταθούν στις ΗΠΑ κατ αρχήν υπάρχει δηλαδή ένα cut off σε υψηλότερο σημείο από ό,τι στην Ευρώπη.

Γενικά οι Αμερικανοί γουστάρουν το ρίσκο μεγάλο ρίσκο μεγάλα κέρδη π.χ. βγαίνεις χρεωμένος από το πανεπιστήμιο αλλά αν βρεις καλή θέση με τους καλούς βαθμούς ξεχρεώνεις αμέσως και γίνεσαι πλούσιος αλλιώς πνίγεσαι στα χρέη και μένεις άστεγος.Αντίθετα στους Ευρωπαίους αρέσει πιο πολύ η σταθερότητα μικρή πιθανότητα να πλουτίσεις μικρή πιθανότητα να τα χάσεις όλα.Στην τζογαδόρικη φύση ρου Ελληνα σαφώς η Αμερική ταιριάζει περισσότερο είναι ευκολότερο να φανταστώ Ελληναράδες να διακρίνονται εκεί από ,ο,τι στη stiff Ευρώπη.

[josk]

Παιδιά διαβάζω αυτα που λέτε και πραγματικα βοηθάνε πολυ . Ειμαι ενα κλικ απο το να αρχίσω διαβασμα για το στέπ 1 . Θελω χειρουργικη , ξερω οτι ειναι πολυ δύσκολη, οι πιθανότητες ειναι ελάχιστες αλλα δεν μπορω να πω και οχι ξεχνάω την αμερικη. Μια ζωή αυτη τη δουλεια θα κάνουμε . Γιατι να μην προσπαθήσουμε για το καλυτερο; Αλλα το ερώτημα ειναι αν όντως ειναι η αμερικη το καλυτερο. Μηπως αυτήν την τεράστια προσπαθεια ,που κανεις για να μπεις στην ειδικοτητα στην αμερικη, αν την κανεις κάπου αλλου(πχ αγγλια ) θα ειναι τελικα καλυτερο ;

[Χειροπράκτωρ]

^^ Η εμπειρία του καθενός μπορεί να διαφέρει. Π.χ. κάποιος που επένδυσε χρήματα και χρόνο στις ΗΠΑ και εν τέλει δεν τα κατάφερε μπορεί να έχει μια εντελώς διαφορετική οπτική γωνία, αν και θα είχε ενδιαφέρον να δούμε παρόμοιες αναλύσεις από συναδέλφους που εργάζονται εκεί.

Νταξ, για να μην βαυκαλιζόμαστε, οι περισσότεροι νεο-ξενιτεμένοι Έλληνες ιατροί που βρίσκονται αυτή την στιγμή στην Γερμανία δεν πήγαν εκεί λόγω... εκπαίδευσης, αλλά επειδή τα χρήματα είναι πολύ καλύτερα από Ελλάδα και πληρώνονται στην ώρα τους, ενώ σίγουρα υπάρχει μια προοπτική για μετά, την ώρα που στην Ελλάδα τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα, ενώ για συγκεκριμένες Ειδικότητες (π.χ χειρουργικές) τείνουν να γίνουν τραγικά, ιδιαίτερα γι' αυτούς που δεν έχουν κάποιο οικογενειακό background-ιατρείο-πελατεία στον χώρο.

Η μοναδική επένδυση που απαιτείται είναι η γλώσσα, την στιγμή που για τις ΗΠΑ απαιτείται ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για steps-έρευνα, με εντελώς αβέβαιο έως διαφαινόμενο αρνητικό αποτέλεσμα για τις χειρουργικές ειδικότητες.

Να μην κάνω απευθείας συγκρίσεις για Ειδικότητες όπως η Ορθοπαιδική που βρίσκεις αμέσως δουλειά στην Γερμανία ενώ στις ΗΠΑ δέχονται μονοψήφιο ποσοστό -εξαιρετικών- ξένων, ή την ΝΡΧ όπου επίσης στην Γερμανία μπορείς να βρείς θέση, ενώ στις ΗΠΑ είναι σχεδόν απρόσιτη για τον ξένο.

Το ότι είναι εύκολο να βρεις δουλειά πρέπει να προβληματίζει. Σημαίνει ότι απλώς θέλουν να κλείσουν τρύπες/λάντζα και ότι δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τα υπόλοιπα. Τουλάχιστον Βόρεια της Γερμανίας δεν είναι ιδιαίτερα εύκολο να βρεις NΡΧ.

Στις ΗΠΑ βασικά είναι το θέμα του ρίσκου.Πάιρνεις τεραστιο ρίσκο(χρόνος να διαβάσεις για τα USMLE,λεφτά για εξέταστρα για αιτήσεις ταξίδια κτλ) αλλά η ανταμοιβή είναι πολύ μεγαλύτερη.Δεν υπάρχει ευρωπαική χώρα που να γίνεσαι ειδικός σε 3 χρόνια ή να έχεις επαγγελματίες Sonographers να σου κάνουν τα υπέρηχα άλλους να κάνουν τη λάντζα και εσύ να είσαι κυριλέ.Δεν υπάρχει ευρωπαική χώρα όπου τα νοσοκομεία να υποχρεούνται να παρέχουν συγκεκριμένη εκπαίδευση στους ειδικευόμενους αλλιώς θα φάνε μήνυση.Αυτά είναι αδιαννόητα για Ευρώπη όπου ο ειδικευόμενος είναι ένας πρώτης τάξεως λαντζαδόρος.
Οι αμοιβές των ειδικών στις ΗΠΑ είναι αδιαννόητες στην Ευρώπη,Αυτό φυσικά έχει να κάνει και με το δημόσιο χαρακτήρα της υγείας στην Ευρώπη και την περικοπή του κόστους που σημαίνει βάσει του σοσιαλιστικού μοντέλου οτι ο γιατρός πρέπει να αφιερώνει μερικές ώρες εργασίας στο κοινωνικό καλό εκτός από την τσέπη του ουσιαστικά δηλαδή υποπληρώνεται για να ελέγχεται το κόστος προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.
Από την άλλη το απόλυτο ρίσκο του να κάνει κανείς ειδικότητα στις ΗΠΑ είνα σαφώς μεγαλύτερο από ό,τι να κάνει ειδικότητα στη Ευρώπη αφού στην Ευρώπη δε χάνει και τίποτα.Ομως το όφελος από την ειδικότητα στις ΗΠΑ όσον αφορά απολαβές εκπαίδευση κτλ είναι συγκριτικά πολύ μεγαλύτερο από το ρίσκο όπερ μεθερμηνευόμενον ο λόγος όφελος προς ρίσκο στις ΗΠΑ είναι μεγαλύτερος από το λόγο όφελος προς ρίσκο στην Ευρώπη για όσους έχουν φυσικά τους όρχεις να σταθούν στις ΗΠΑ κατ αρχήν υπάρχει δηλαδή ένα cut off σε υψηλότερο σημείο από ό,τι στην Ευρώπη.

Γενικά οι Αμερικανοί γουστάρουν το ρίσκο μεγάλο ρίσκο μεγάλα κέρδη π.χ. βγαίνεις χρεωμένος από το πανεπιστήμιο αλλά αν βρεις καλή θέση με τους καλούς βαθμούς ξεχρεώνεις αμέσως και γίνεσαι πλούσιος αλλιώς πνίγεσαι στα χρέη και μένεις άστεγος.Αντίθετα στους Ευρωπαίους αρέσει πιο πολύ η σταθερότητα μικρή πιθανότητα να πλουτίσεις μικρή πιθανότητα να τα χάσεις όλα.Στην τζογαδόρικη φύση ρου Ελληνα σαφώς η Αμερική ταιριάζει περισσότερο είναι ευκολότερο να φανταστώ Ελληναράδες να διακρίνονται εκεί από ,ο,τι στη stiff Ευρώπη.

Στις παθολογικές ειδικότητες δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά στους μισθούς. Εμείς πάντως έχουμε sonographers αν και είναι πολύ χρήσιμο να μάθεις υπέρηχο και να κάνεις τις εξετάσεις μόνος σου. Επίσης, οι νοσηλεύτριες βγάζουν τη περισσότερη λάντζα (επείδη κοστίζουν λιγότερο!). Η μοναδική φορά που μου ζητήθηκε να βάλω φλέβα τους τελευταίους μήνες ήταν σε ασθενή με ινσουλίνωμα που είχε πάρει 40 κιλά σε διάστημα μερικών μηνών και δεν είχε μείνει φλέβα όρθια λόγω των συνεχών νοσηλειών, οπότε προφανώς οι νοσηλεύτριες δεν τα κατάφερναν. Ο "τσολιάς" τότε παίρνει το US και κάνει guided εισαγωγή φλεβοκαθετήρα αντί να ψάχνεται στα τυφλά.

Αυτή η σταθερότητα που αναφέρεις μπορεί να τρελάνει τον τυπικό Ελληνάρα τόσο στη δουλειά, όσο και στη (βαρετή) καθημερινότητα. Πολλοί είχαμε συνήθισει να ζούμε με προκλήσεις, αστάθεια, ρίσκο κοκ οπότε οι ΗΠΑ ίσως προσφέρουν ενα περισσότερο stimulating environment σε βάθος χρόνου.

[kopritis]

Παιδιά διαβάζω αυτα που λέτε και πραγματικα βοηθάνε πολυ . Ειμαι ενα κλικ απο το να αρχίσω διαβασμα για το στέπ 1 . Θελω χειρουργικη , ξερω οτι ειναι πολυ δύσκολη, οι πιθανότητες ειναι ελάχιστες αλλα δεν μπορω να πω και οχι ξεχνάω την αμερικη. Μια ζωή αυτη τη δουλεια θα κάνουμε . Γιατι να μην προσπαθήσουμε για το καλυτερο; Αλλα το ερώτημα ειναι αν όντως ειναι η αμερικη το καλυτερο. Μηπως αυτήν την τεράστια προσπαθεια ,που κανεις για να μπεις στην ειδικοτητα στην αμερικη, αν την κανεις κάπου αλλου(πχ αγγλια ) θα ειναι τελικα καλυτερο ;

Είσαι ακόμα φοιτητής ; Γιατί δεν ξεκινάς, να δοκιμάσεις και ό,τι ήθελε προκύψει ; Δεν θα το έχεις και παράπονο μετά...

Ναι, είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεις θέση (ειδικά categorical) Χειρουργική, αλλα υπάρχουν παιδιά που το έχουν καταφέρει, π.χ ο mixmavros έγραψε αναλυτικά την εμπειρία του και θα σε βοηθήσει.

Στο φινάλε, ακόμα και αν δεν τα καταφέρεις, μπορείς κάλλιστα να πας όποτε θέλεις Γερμανία (όσο κι αν έχουν δυσκολέψει τα πράγματα, κενές θέσεις θα εξακολουθούν να υπάρχουν στο ορατό μέλλον), και να δοκιμάσεις να κάνεις αργότερα ένα fellowship-υποειδίκευση στις ΗΠΑ.

Αυτά που γράφονται για ρίσκο/χρόνο/χρήματα για ΗΠΑ αφορούν περισσότερο τους παλαιότερους απόφοιτους οι οποίοι βρίσκονται σ' αυτό το δίλλημμα και δεν μπορούν ελαφρά τη καρδία να θυσιάσουν 2 χρόνια σε steps και έρευνα, και κατόπιν - πιθανότατης - ανεπιτυχούς έκβασης να αναρωτιούνται "και τώρα τι".

[Χειροπράκτωρ]

-Αν έχεις τα οικονομικά μέσα για να χρηματοδοτήσεις τον εαυτό σου και σου αρέσουν οι προκλήσεις->Η.Π.Α.

-Αν δεν έχεις τα οικονομικά μέσα-> Ευρώπη (ανάλογα με τις γλώσσες που έχεις μάθει) και βλέπεις. Αν σου αρέσει κάθεσαι Ευρώπη, αν δεν σου αρέσει μαζεύεις χρήματα και δοκιμάζεις τη τύχη σου στις Η.Π.Α. αργότερα.

[Nefelim22]

Οπως τα λεει ο suomi ειναι.

Μονο να προσθεσω τα (πολυ) μεγαλα οικονομικα μεσα,ειδικα για χειρουργικη ειδικοτητα καθως εκει δεν απαιτουνται μονο υψηλα scores και με τις αιτησεις καθε χρονο να δυσκολευουν,τα πραγματα ειναι δυσοιωνα.

[josk]

Σας ευχαριστώ παρα πολυ για τις γρήγορες απαντήσεις. Μπαίνω 5ο ετος στην ιατρικη Θεσσαλονίκης. Και μολις γυρισα απο observership 5 βδομαδων στο Massachusetts general hospital στην βοστωνη . Σκέφτομαι να δώσω το στέπ 1 του χρόνου τετοια εποχή (Σεπτέμβρη) ομως , θα μπορέσω να γράψω το καλυτερο που μπορω με τοσες κλινικές φέτος ; Η μηπως να το δώσω μετα το πτυχιο;

[kopritis]

Μήπως δεν είναι το κατάλληλο νήμα για τέτοιες ερωτήσεις ;

Άλλη λύση: δώσε τα steps τώρα που είσαι φοιτητής, δεν εργάζεσαι και έχεις ελεύθερο χρόνο, ανέβα καμμιά Γερμανία όταν πάρεις πτυχίο να μαζέψεις χαρτί ώστε να χρηματοδοτήσεις τον εαυτό σου για κανά χρόνο άμισθη έρευνα που μπορεί να σου κάτσει στις ΗΠΑ, και μπαίνεις αργότερα στην διαδικασία του match με καλά scores και συστατικές.

Δεν σου κάθεται η Γ/Χ που ζαχαρώνεις ; γυρίζεις Γερμανία ή κοιτάς κάτι άλλο ΗΠΑ.

Δυνατότητες υπάρχουν πολλές, εξαρτώνται απ΄ τα μπικικίνια που διαθέτεις, όπως και τον κόπο που διατίθεσαι να καταβάλλεις.

[josk]

Οκ σορρυ αν ειμαι εκτός θέματος . Ευχαριστω πάντως

Έχω κατι ξαδερφια αμερικη οποτε μπορω να μεινω εκει για κάποιο διάστημα χωρις μισθό. Οποτε το βασικότερο δίλλημα ειναι αν ειναι εφικτό εξαιρετικό στέπ1 score με 12 μήνες διαβασμα στο 5ο ετος .

Αλλα αν δεν ειναι το σωστο τοπίο ευχαριστω πολυ.

[Wicked Witch]

...Δεν υπάρχει ευρωπαική χώρα όπου τα νοσοκομεία να υποχρεούνται να παρέχουν συγκεκριμένη εκπαίδευση στους ειδικευόμενους αλλιώς θα φάνε μήνυση...

UK:

If the annual trainee survey (GMC) shows that trainees have concerns about their training,

if there are repeated trainee complaints/ persistent exam failures across the board...

Concerns are raised with the deanery and actions are taken.

There is a clear curriculum of competencies per specialty/level.This ties in with the annual ARCP process.

If something goes horribly wrong no-one will get 'sued' , but a hospital might lose training places.

I would not be surprised if similar arrangements existed in all civilised countries?

My own Q (which I don't think has been answered so far...) is why the 'americans' seem to be returning to greece after they complete their training...WHY are they not staying over there if its so good/easy?

[kopritis]

"Seem" σε σένα προφανώς, αλλά με βάση ποιό ποσοστό κρίνεις ;

Αυτοί που γνωρίζω εγώ και γύρισαν, το έκαναν για τους δικούς τους -προσωπικούς- λόγους, ενώ εξίσου μεγάλο ποσοστό παραμένουν και εργάζονται εκεί σαν ειδικοί.

Επίσης, μην ξεχνάμε ότι το residency στις ΗΠΑ είναι αρκετά marketable και συχνά ανοίγει (καλές) πόρτες στον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα.

Π.χ οι χειρουργοί στο δικό μου νοσοκομείο έχουν να λένε για έναν τύπο σε ιδιωτικό, παλιά καραβάνα, που έκανε Ειδικότητα στις ΗΠΑ και ζητάει - και παίρνει- για κάθε θυρεοειδεκτομή κάποια χιλιάρικα (σήμερα, μεσούσης της κρίσης...), όταν αυτοί ζητάνε κλάσμα αυτού του ποσού.

[Χειροπράκτωρ]

...Δεν υπάρχει ευρωπαική χώρα όπου τα νοσοκομεία να υποχρεούνται να παρέχουν συγκεκριμένη εκπαίδευση στους ειδικευόμενους αλλιώς θα φάνε μήνυση...

UK:

If the annual trainee survey (GMC) shows that trainees have concerns about their training,

if there are repeated trainee complaints/ persistent exam failures across the board...

Concerns are raised with the deanery and actions are taken.

There is a clear curriculum of competencies per specialty/level.This ties in with the annual ARCP process.

If something goes horribly wrong no-one will get 'sued' , but a hospital might lose training places.

I would not be surprised if similar arrangements existed in all civilised countries?

Σίγουρα υπάρχουν παρόμοια συστήματα σε αρκετές χώρες, το ζήτημα είναι αν όντως λειτουργούν. Το ΗΒ δεν είναι ηπειρωτική Ευρώπη, η EWTD για παράδειγμα εφαρμόστηκε στο ΗΒ αλλά σε πολλά μέρη της ηπειρωτικής Ευρώπης δεν έχουν καν ακούσει το περίεργο αυτό ακρωνύμιο. Αν είσαι το καλό συμπαθητικό ήρεμο παιδί που περιγράφει ο Bratwurst δεν θα έχεις σοβαρά προβλήματα ακόμα και αν είσαι βλάξ. Προσπάθησε όμως να εξηγήσεις στο διευθυντή ότι υπάρχουν συστηματικά προβλήματα στη λειτουργία της κλινικής: Π.χ. unsafe patient handover από τα επείγοντα, χειρουργικοί ασθενείς που καταλήγουν με παπαροδιαγνώσεις στους παθολόγους, νομάδες-επιμελητές* που δεν πρέπει να έχουν εκπαιδευτικό ρόλο κοκ. Αυτό δεν δουλεύει πολύ καλά στην Ευρώπη, ο Ελληνάρας θα βγάλει τη λάντζα αλλά δεν θα μας πει πως θα δουλέψουμε .

*Μερικοί επιμελητές στη Σκανδιναβία ιδιωτεύουν και είτε αρχίζουν να δουλεύουν για μια Rent-a-Doc εταιρεία ή δημιουργούν τη δικιά τους one-man εταιρεία ωστε στη συνέχεια να νοικιάζουν τον εαυτό τους σε διάφορες κλινικές που έχουν ανάγκη (καλοκαίρι, αναρρωτικές άδειες, παραιτήσεις κοκ). Έτσι παρακάμπτουν τις διάφορες συμβάσεις εργασίας και βγάζουν παραδάκι ως νομάδες απο κλινική σε κλινική, και αρκετές φορές δουλεύουν ιδιαίτερα εντατικά 1-2 βδομάδες σε κάθε νοσοκομείο. Θυμάμαι έναν που είχε πάρει 14 σερί εφημερίες ως επιμελητής παθολογίας...Αυτοί οι τύποι είναι συνήθως ακατάλληλοι εκπαιδευτές.

[Wicked Witch]

Clearly my 'sample' is limited and mostly anecdotal evidence,goes without saying...Still...its gotta be a pretty significant 'personal reason' to entice someone to leave a place where they have recognition and a fat paycheck to work/live in the greekieland of today.

Its a uniquely greek phenomenon that a doctor's training/abilities is considered superior/inferior simply based on where they completed their residency.

In the UK (I live here, this is what I know) 'trained in the americas' would have no intrinsic...wow factor. Research/activities you were involved in whilst in the US/France/Germany would be what really matters...

Greece does sound scarily backwards to me sometimes, I must admit

[Bratwurst]

Η Αμερική σου δίνει τη δυνατότητα να χτυπήσεις στα ίσα μια θέση με τα USMLE.Το πρόβλημα με αυτές τις εξετάσεις είναι οτι είναι πολλαπλής επιλογής που σημαίνει οτι αν διαβάσεις θα περάσεις είναι όμως πάρα πολύ δύσκολο να πάρεις βαθμό.Ενώ δηλαδή το πλήθος των ερωτήσεων εξασφαλίζει οτι θα πιάσεις ικανό αριθμό από αυτές ώστε να περάσεις τη βάση το ίδιο πλήθος πολλαπλασιάζει την πιθανότητα λανθασμένων απαντήσεων οπότε κατά 80% θα κινηθείς πέριξ του μέσου όρου.Θα πιάσεις δηλαδή ό,τι και οι απόφοιτοι αμερικανικών πανεπιστημίων.Και αυτό βέβαια είναι αρκετό αν μετά κάνεις ένα χρόνο έρευνα ώστε να εμπλουτίσεις το βιογραφικό.Μιλάμε πάντα για παθολογικές ειδικότητες.

Στην Ελλάδα περνάνε στις ιατρικές σχολές 1000 άτομα σε πληθυσμό 10 εκατομμυρίων.Στις ΗΠΑ περνάνε 30000 άτομα σε πληθυσμό 300 εκατομμυρίων.Συνεπώς και στις δύο περιπτώσεις πρόκειται για την ελίτ του πληθυσμού από άποψη δυνατοτήτων που σημαίνει οτι ο Ελλην απόφοιτος θα πιάσει ακριβώς κατά μέσο όρο τις επιδόσεις του Αμερικανού.Είναι γιατί προέρχονται και οι δύο από τον ίδιο πληθυσμό υψηλών επιδόσεων.Να πάει όμως καλύτερα από αυτόν είναι δύσκολο γιατί παίζουν και ερωτήσεις κρίσεως,κοινωνικού τύπου κτλ που μειώνουν το βαθμό.

Κατά βάση όμως τα USMLE είναι εξετάσεις απομνημόνευσης απλά αντί να απομνημονεύεις κατεβατά απομνημονεύεις concepts.Η διεργασία της απομνημόνευσης είναι όμως η ίδια πρόκειται για σκληρή ξερή απομνημόνευση.

Σε σύστημα πολλαπλής επιλογής όπου διαγωνίζονται άτομα ίδιων δυνατοτήτων μπορεί να ξέρεις περισσότερα από τον άλλο(να έχεις απομνημονεύσει περισσότερα) και να πας χειρότερα γιατί η ύλη είναι άπειρη(είναι αδύνατο να την απομνημονεύσεις όλη και μπορεί ο άλλος να έχει απομνημονεύσει καλύτερα λιγότερα μεν αλλά πιο κοντά σε αυτά που πραγματικά πέφτουν.Παίζει κάποιο ρόλο και το κριτικό διάβασμα τι διαλέγεις να απομνημονεύσεις πλήρως τι λιγότερο κτλ ανάλογα με τη σπουδαιότητα).Θα πιάσεις όμως σίγουρα βάση αν έχεις διαβάσει.

Αν υπήρχε στις ευρωπαικές χώρες ένα σύστημα τύπου USMLE είναι πολύ πιθανό οτι οι Ελληνες θα πήγαιναν καλύτερα από τους Γερμανούς ή τους Σουηδούς στη γλώσσα τους και αυτό θα ήταν σκάνδαλο.Αν και οι Γερμανοί πασχίζουν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν το numerus clausus στις ιατρικές σχολές για να προστατέψουν την ποιότητα.Παρ" όλο που υπάρχει δηλαδή έλλειψη γιατρών αρνούνται να αυξήσουν τον αριθμό των θέσεων για να μην πέσουν τα standards στις προυποθέσεις εισαγωγής.

[Bratwurst]

Επίσης πρέπει να τονίσω και το πρόβλημα με τις εξετάσεις ιατρικής που πηγάζει από την ίδια τη φύση της ιατρικής ως ατέρμονης και μη στηριζόμενης στον παραγωγικό λογισμό αλλά σε ευθύγραμμες έννοιες χωρίς βάθος.Αυτό έχει συνέπειες στις εξετάσεις.Π.χ. είναι αδιαννόητο να ξέρεις περισσότερα μαθηματικά από τον άλλον και ο άλλος να πάει καλύτερα από εσένα σε εξετάσεις μαθηματικών.Το ίδιο π.χ. είναι αδύνατο να ξέρεις περισσότερα γερμανικά από τον άλλο και ο άλλος να πάει καλύτερα σε εξετάσεις γερμανικών.Σε εξετάσεις όμως ιατρικής,βιολογίας κτλ είναι πολύ πιθανό να ξέρεις περισσότερα και να πας χειρότερα από τον άλλο ακριβώς λόγω της έλλειψης λογικής στον πυρήνα της ιατρικής(υπάρχει μόνο στατιστική λογική που και αυτή οι γιατροί την αμφισβητούν).Αυτή η ανεπάρκεια οπουδήποτε εξεταστικού συστήματος δίνει τη δυνατότητα σε όσους αποτυγχάνουν να κηρύσσουν τον αγνωστικισμό(ποιος είναι ο καλός γιατρός κτλ).

Ακόμα και στα clinical cases που υποτίθεται οτι εξετάσσεται η ιατρική σκέψη και η κλινική δεινότητα τα πράγματα είναι σχετικά π.χ. το ιστορικό του ασθενούς θεωρείται δεδομένο ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι.Μπορεί εσένα δηλαδή ο ασθενής να σε συμπαθεί και να σου δώσει καλό ιστορικό και τον άλλο να τον αντιπαθεί και να του πει άλλα αντ' άλλων.Η να είναι ανοικός να μην καταλαβαίνει τις ερωτήσεις ή να μην απαντάει ακριβώς παίζουν πολλά.Βέβαια με το CS οι Αμερικανοί πιάνουν λίγο την πραγματική επαφή με τον ασθενή δεν τους ξεφεύγει τίποτα τους πούστηδες.Επίσης τα θέματα του STEP 1 που έχει σχέση με basic science είναι καθαρά επιστημονικά και δεν έχουν σχέση με (συχνά βλακώδη και επισφαλή) ιατρική σκέψη οπότε εκεί γράφει καλά όποιος όντως έχει διαβάσει.Δηλαδή υπάρχει και επιστημονικό κομμάτι.Είναι η καλύτερη δυνατή προσομοίωση στην πραγματική κατάσταση όσο βέβαια επιτρέπει ο εγγενής ιατρικός παραλογισμός.

Για να περάσεις δηλαδή τα USMLE απαιτείται ένας δείκτης ευφυίας πάνω από 115(τίποτα το ιδιαίτερο δηλαδή αρκεί να είσαι λίγο πάνω από το μέσο όρο),καλές απομνημονευτικές ικανότητες(στο ανώτερο 10% του πληθυσμού) και μέση κοινωνικότητα.Ο εισαχθείς σε ιατρική σχολή Ελλάδας έχει σίγουρα τα δύο πρώτα.Ο δικατσάς έχει σίγουρα το τρίτο.

[filpolis]

Με ετεροπροσδιορισμους δεν αυτοπροσδιοριζεσαι spergebiet. Αυτο ειναι το μονο σιγουρο, παραγει βεβαια καθησυχασμο και ιντερνετικη ψευδαισθηση μεγαλομανιας.

[DON]

Ούτε εσύ.

[Bratwurst]

Αυτά που λέω για τα USMLE έτσι ακριβώς είναι.Οι εξετάσεις αυτές είναι πειραγμένες όπως και όλες οι αμερικανικές εξετάσεις.Πειράζω τις εξετάσεις σημαίνει εισάγω παράγοντες και προσδιορισμούς σκόπιμα για να κόψω όσους υποψήφιους δεν έχουν το επιθυμητό προφίλ αλλά χρησιμοποιούν τεχνάσματα για να πάρουν βαθμό προωθώντας παράλληλα βαθμολογικά το είδος υποψηφίου που θέλω.

Ενα είδος υποψηφίου που οι Αμερικανοί θέλουν να χτυπήσουν είναι ο μνήμονας ή απομνημονευτής ή παπαγάλος χωρίς άλλες δυνατότητες.Το είδος αυτό του υποψηφίου έχει τεράστια υπεροχή σε κάθε είδους εξετάσεις.Είναι πραγματικός οδοστρωτήρας.Δημιουργεί όμως άσχημες συνέπειες καθ ότι σηκώνει πολύ τις βάσεις με αποτέλεσμα άξιοι υποψήφιοι να αποκλείονται.Επειδή οι Αμερικανοί έχουν συνειδητοποιήσει τις τεράστιες δυνατότητες του μνήμονα στη συγκομιδή βαθμού παίρνουν ορισμένα μέτρα εναντίον του βασιζόμενοι στην παρακολούθηση των επιδόσεων και τακτικών μεγάλου αριθμού μνημόνων π.χ. Κινέζων και άλλων ασιατικής προέλευσης.

Εδώ υπάρχει ένα θέμα όπως στο ντόπινγκ και αντιντόπινγκ κοντρόλ.Δηλαδή όπως οι Αμερικανοί που βάζουν τα θέματα προσπαθούν να εξουδετερώσουν τους μνήμονες έτσι και οι μνήμονες προσπαθούν να εξουδετερώσουν τις τακτικές όσων βάζουν τα θέματα.Εκεί παίζει ένα θέμα ποιος είναι ένα βήμα μπροστά.

Ομως το ERAS βάζει μερικούς απαράβατους όρους που αν κάποιος τους παραβεί συνεπάγεται διαγραφή δια βίου από τις εξετάσεις.Ενας από αυτούς είναι να μην αποκαλύπτεις θέματα στρατηγικής των εξετάσεων.Ο,τι έχει να κάνει δηλαδή με το μηχανισμό.Οπότε είναι δύσκολο να μιλήσει κανείς για το τι κάνουν στην πράξη γιατί κινδυνεύει να αποκλειστεί και να διαγραφεί δια βίου.

Το άλλο είναι οτι απαγορεύεται να δώσεις τα τεστ για βελτίωση βαθμολογίας αν τα έχεις περάσει.Αυτό γίνεται ακριβώς για να μη μπορείς να βελτιώσεις τη βαθμολογία σου όταν έχεις μάθει το μηχανισμό και τι πραγματικά ρωτάνε.Εχει να κάνει με τον τύπο του επιθυμητού υποψηφίου δε θέλουν να εφαρμόζεις συστήματα και να τους αλλάζεις την ευθυβολία στο προφίλ.Σε θέλουν δηλαδή κάπως αδαή με το σύστημα για να σε επιλέξουν πιο αντικειμενικά.Να έχουν δηλαδή πραγματική ισχύ οι εξετάσεις.

Γενικά αυτοί που έχουν περάσει πανελλήνιες καταλαβαίνουν τι λέω,Οι πανελλήνιες είναι ένα χαζό σύστημα εξετάσεων με την έννοια οτι δεν είναι πειραγμένο.Αν όμως κάποιος από αυτούς έδινε τα USMLE στα 18 αντί για πανελλήνιες πιθανότατα θα τα περνούσε αλλά έτσι θα χανόταν το καψώνι της ιατρικής σχολής που είναι τμήμα της εκπαίδευσης.

[karanti_maria]

Ο απερχόμενος πρωθυπουργός της Σουηδίας Φρέντρικ Ράινφελντ είχε γράψει τo βιβλίο "Det sovande folket" (Οι άνθρωποι που κοιμούνται), το 1993 για τους Σουηδούς και την Σουηδία, ένα βιβλίο που κάθε άλλο παρά κολακευτικά σχόλια είχε για τον λαό της Σουηδίας.

Το βιβλίο αυτό το εξαφάνισαν γρήγορα από τα ράφια των βιβλιοπωλείων.

Μεταξύ άλλων είχε γράψει: "Svenskarna ar mentalt handikappade och indoktrinerade att tro att politiker kan skapa och garantera valfard" (Οι Σουηδοί είναι διανοητικά καθυστερημένοι και με πλύση εγκεφάλου να πιστεύουν ότι οι πολιτικοί μπορούν να δημιουργήσουν και να διασφαλίσουν την ευημερία) σελίδα 52, Valfardsstaten ar en omojlig kostruktion (Το κράτος πρόνοιας είναι μια αδύνατη κατασκευή) σελίδα 111, "politiker skapar inga resurser och kan darfr inte heller stalla ut loften om resursernas fordelning" (οι πολιτικοί δεν δημιουργούν πόρους και ως εκ τούτου δεν μπορεί να υπόσχονται τη κατανομή των πόρων) σελίδα 111, "Vi vill inte se ett samhalle dar manniskor svalter, men i vrigt ska inga standardkrav skattefinansieras" (Δεν θέλουμε να δούμε μια κοινωνία όπου οι άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα, αλλά κατά τα άλλα, δεν θα υπάρξουν στάνταρ απαιτήσεις που θα χρηματοδοτηθούν) σελίδα 112.

Ο ίδιος ο πρώην Πρωθυπουργός τους αποκαλούσε "ανθρώπους με νοητική καθυστέρηση" και ακόμα είχε πει ότι "Ursvenskt r endast barbari" (η Σουηδικότης είναι βαρβαρότητα)

http://www.youtube.com/watch?v=sueK7f30hyU

http://en.wikipedia.org/wiki/Fredrik_Reinfeldt

http://sv.wikipedia.org/wiki/Det_sovande_folket

[seekerus]

My own Q (which I don't think has been answered so far...) is why the 'americans' seem to be returning to greece after they complete their training...WHY are they not staying over there if its so good/easy?

1.Δεν εχουν ολοι πρασινη καρτα/residency/citizenship κτλ. Μετα την ειδικοτητα πολλοι πρεπει να φυγουν απο την χωρα.

2.Μετα απο ειδικοτητα στην Αμερικη (και κυριως σε μεγαλο νοσοκομειο) μπορεις να γυρισεις στην Ελλαδα με αξιωσεις για μια θεση σε μεγαλο ιδιωτικο νοσοκομειο με αξιοπρεπη αμοιβη και χωρις τα ευτραπελα του δημοσιου. Οι περισσοτεροι συναδελφοι εφυγαν απο Ελλαδα οχι γιατι ηθελαν αλλα γιατι επρεπε, και μετα απο την ειδικοτητα στην Αμερικη καποια απο τα αρνητικα που ειχαν να αντιμετωπισουν σταματανε να υπαρχουν.

[Wicked Witch]

Well ....this answers my Q!Thanks

I think the issue doesn't get sufficient coverage.

May be the perfect solution for some to work hard, make a lot of money for a few years and then return(be sent) back home...however I cant shake the feeling that your career options are ultimately artificially (and cruelly?) limited...

Eliza Doolitle content to trade the gutter for the flower-shop and nothing more:/

[seekerus]

Δεν ξερω αν συμφωνω με το nothing more, ακομα και τελειως ξεχωριστα απο την επαγγελματικη αποκατασταση αν το δεις δε νομιζω να εχασε κανεις κανοντας ειδικοτητα στην Αμερικη. Ειδικα στις χειρουργικες ειδικοτητες η διαφορα στο επιπεδο της εκπαιδευσης απο Ελλαδα ειναι χαωδης, και ακομα και στις Παθολογικες που οπου και να εισαι εξαρταται πολυ απο το διαβασμα σου ειναι καλη και διαφορετικη εμπειρια. Απεχουμε ακομα πολυ απο το να επιλεγουμε τον τοπο εκπαιδευσης μας ξεκαθαρα βασει της ποιοτητας της αλλα για καποιον που ερχεται απλα για να μαθει καλα τη δουλεια του και οχι για να μεινει, η Αμερικη εξακολουθει να ειναι καλος προορισμος. Για αυτους που θελουν να μεινουν υπαρχουν προβληματα που ξεπερνιουνται με πολυ δουλεια και τυχη (και δεν εννοω γαμο).

Και για να μην ειμαι απολυτος, και αλλες χωρες στην Ευρωπη προσφερουν καλη εκπαιδευση χωρις τα εξοδα και την ταλαιπωρια της Αμερικης αλλα ολες εχουν τα + και τα - τους. Προσωπικα, και οντας πολυ κοντα να τα παρατησω Αμερικη και να γυρισω Ελλαδα, ενω σκεφτομαι τα υπολοιπα ευρωπαικα ενδεχομενα θα δυσκολευομουν πολυ να προσαρμοστω πχ στην Αγγλια. Τη χωρα τη λατρευω, τη γλωσσα πλεον την εχω πιο ευκολη απο τα Ελληνικα αλλα αυτος ο παιδεμος και η αβεβαιοτητα μεχρι να βρεις μονιμη θεση για να τελειωσεις την ειδικοτητα που θελεις μου φαινονται απανθρωπα.