H ΕΞΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΚΡΙΣΗΣ!

[karanti_maria]

According to the Bank for International Settlements [bIS], the global Over the Counter [OTC] derivatives market has grown almost 65% from $414.8 trillion in December, 2006 to $683.7 trillion in June of 2008. On the BIS’s own website, there are no updated figures for the notional derivatives market since June 2008, so we can likely assume, with some margin of safety, that this market has now grown to more than $700 trillion. Comparatively speaking, the total market cap of all major global stock markets is approximately $30 trillion.

http://seekingalpha.com/article/131597-derivatives-a-700-trillion-bubble-waiting-to-burst

[karanti_maria]

Ιστορική συμφωνίας Κίνας - Ιαπωνίας για εμπορικές συναλλαγές χωρίς δολάριο!

http://news.in.gr/economy/article/?aid=1231143503

[karanti_maria]

Bloomberg: Ασφαλιστική βόμβα 30 τρισ. ευρώ στην Ευρώπη

Τις ανησυχίες της αγοράς και των επενδυτών για την «ασφαλιστική βόμβα» της Ευρώπης, επισημαίνει το Bloomberg σε δημοσίευμά του, με βάση έρευνα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Συγκεκριμένα, οι υποχρεώσεις των κρατικών ταμείων σε 19 χώρες της ΕΕ, ήταν πέντε φορές υψηλότερες σε σχέση με το ΑΕΠ τους.

Οι χώρες στο report που συνέταξε το Research Center for Generational Contracts στο Πανεπιστήμιο του Freiburg to 2009, είχαν σχεδόν 30 τρισ. ευρώ υποχρεώσεις στους πληθυσμούς τους.

Οι συγγραφείς της έρευνας, επισημαίνουν ότι η Γερμανία έχει υποχρεώσεις 7.6 τρισ. ευρώ και η Γαλλία 6,7 τρισ. ευρώ. Αναλυτές σχολιάζουν πως πρόκειται για μια κατάσταση απολύτως μη βιώσιμη, και η οποία πρέπει να αναστραφεί.

Εξάλλου, η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και τα χαμηλότερα επιδόματα πρέπει να αποτελέσουν μέρος κάθε πιθανού πακέτου για τη διατήρηση της ευρωζώνης ενωμένης, σύμφωνα με τον επικεφαλής της Marsh & McLennan.

Ακόμη, η Ευρώπη έχει την υψηλότερη αναλογία πληθυσμού άνω των 60 ετών παγκοσμίως, και αυτό προβλέπεται να αυξηθεί 35% μέχρι το 2050 σε σχέση με τις εκτιμήσεις για αύξηση κατά 22% από το 2009, σύμφωνα με έκθεση των Ηνωμένων Εθνών. Παγκοσμίως το ποσοστό διαμορφώνεται στο 22% μέχρι το 2050.

http://www.capital.gr/News.asp?id=1376844

[lellos]

Ένα κείμενο ψύχραιμο όσο και διαφωτιστικό για την ευρωπαϊκή κρίση και για το αδρό πολιτικό δίλημμα που αυτή συνεπάγεται:

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=439316&h1=true

Genevieve Azam, Etienne Balibar , Thomas Coutrot , Dominique Meda , Yves Sintomer

Το Μάαστριχτ ναυαγεί, οι καπετάνιοι μπαλώνουν τα συντρίμμια

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 20/01/2012, 06:27

ΤΟ ΒΗΜΑ - LE MONDE

Υπάρχουν δύο τρόποι για να εξηγηθεί αυτό που συμβαίνει στην Ευρώπη. Σύμφωνα με την κυρίαρχη άποψη το πρόβλημα είναι ότι εμείς οι Ευρωπαίοι ξοδέψαμε πολλά. Οι ειδήμονες αλλά και οι αρθρογράφοι αποφαίνονται ότι η Γαλλία όπως και όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης «ζούσαν επί τριάντα χρόνια με δανεικά».

Το σενάριο αυτό μοιάζει τόσο προφανές όσο και ο αέρας που αναπνέουμε. Κι όμως: έρχεται σε σύγκρουση με τα επίσημα οικονομικά στοιχεία! Μια διαφορετική περιγραφή μοιάζει να στηρίζεται σε καλύτερα επιχειρήματα. Αν τα ελλείμματα και τα χρέη διογκώθηκαν, αυτό δεν έγινε λόγω της αύξησης των δημοσίων δαπανών αλλά λόγω της μείωσης των εσόδων. Αυτό το χρέος το δημιούργησαν ο χρηματοπιστωτικός τομέας και ο νεοφιλελευθερισμός. Όχι οι πολίτες και όσοι καταβάλλουν εισφορές στα ταμεία.

Οι δύο αντικρουόμενες περιγραφές της ιστορίας του χρέους οδηγούν σε δύο επίσης ανταγωνιστικές απαντήσεις στο πρόβλημα. Η επίσημη ιστορία θέλει να επιβάλει μια αυστηρή θεραπεία συρρίκνωσης του προϋπολογισμού χωρίς να γίνεται λόγος παρά για τις τεχνικές λεπτομέρειες. Η εναλλακτική προσέγγιση προτάσσει την ανάγκη φορολογικής μεταρρύθμισης με αναδιανεμητικό χαρακτήρα ταυτόχρονα με μια συνταγή συρρίκνωσης και εποπτείας του… χρηματοπιστωτικού τομέα.

Θα πρέπει να διαφυλαχθούν οι δημόσιες υπηρεσίες και το κοινωνικό κράτος. Να ξεκινήσει η μετάβαση σε μια οικολογική οικονομία καθώς και ένας δημοκρατικός διάλογος προκειμένου να καθοριστεί σε ποιο ποσοστό είναι νόμιμο το συσσωρευμένο χρέος. Το δημόσιο χρέος που έχει δημιουργηθεί προς όφελος ιδιωτικών συμφερόντων θα πρέπει να διαγραφεί. Στο μέλλον τα κράτη θα πρέπει να δανείζονται όπως και στις αρχές του '80, δηλαδή χωρίς να εξαρτώνται αποκλειστικά από τις αγορές. Σε διαφορετική περίπτωση δεν θα μπορέσουν να υπερασπιστούν την κυριαρχία τους.

Επίσης θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι αυτή η κρίση είναι απότοκος ενός μη βιώσιμου μοντέλου ανάπτυξης. Οι δημόσιες επενδύσεις πρέπει να κατευθυνθούν σε πιο ήπια οικολογικά προγράμματα που θα δημιουργούν περισσότερες θέσεις εργασίας αντί για τα μεγαλόπνοα και πολυδάπανα σχέδια που στοχεύουν σε μια αδιέξοδη ανάπτυξη.

Το τσουνάμι της λιτότητας φτάνει στην Ευρώπη και τα προβλήματα θα πρέπει να αντιμετωπιστούν με έναν εντελώς διαφορετικό και οξυδερκή τρόπο. Οι μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στη «διακυβερνητική συμφωνία των 26» του περασμένου Δεκεμβρίου οδηγεί απλώς στα άκρα τη λογική της συμπίεσης του προϋπολογισμού και της υποταγής στις χρηματαγορές.

Την ώρα που το ναυάγιο του Μάαστριχτ διαλύεται στα βράχια της οικονομικής κρίσης, οι καπετάνιοι βάζουν μπαλώματα στα συντρίμμια που επιπλέουν.

Η κεντρική ιδέα πάνω στην οποία χτίστηκε το ευρωπαϊκό οικοδόμημα του Μάαστριχτ είναι ότι οι αγορές είναι πιο έξυπνες από τις κυβερνήσεις και τους ψηφοφόρους. Η μείωση των δαπανών ωφελεί την ανταγωνιστικότητα, τα κράτη θα πρέπει να χρηματοδοτούν τα ελλείμματά τους από τις αγορές και όχι με διακρατικό δανεισμό. Η προσπάθεια να σωθεί το οικοδόμημα που στηρίχθηκε σε σαθρές λογικές δεν θα μπορούσαν παρά να αποτύχουν. Ακόμα και το ευρωομόλογο είναι καταδικασμένο εφόσον θα υπόκειται στην κρίση και συνεπώς στα κριτήρια «χρηστής διαχείρισης» των αγορών.

Η προδιαγεγραμμένη αποτυχία του σχεδίου σωτηρίας των ευρωπαϊκών οικονομιών πιθανόν να καταλήξει σε διάλυση του ευρώ υπό τις εθνικιστικές, αυταρχικές ή ξενοφοβικές ιαχές που ηχούν ήδη στις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Βεβαίως αυτό το τέλος δεν είναι δεδομένο. Οι δημοκρατικές ευαισθησίες παραμένουν ζωντανές στην Ευρώπη και ιδίως στη νεολαία όπως έδειξε πρόσφατα η άνθηση του κινήματος των «Αγανακτισμένων» στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.

Η τοποθέτηση τραπεζιτών και πρώην στελεχών της Goldman Sachs στην ηγεσία και τις κυβερνήσεις Ελλάδας, Ιταλίας και Ισπανίας αλλά και στην κεφαλή της ΕΚΤ δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Ομοίως και οι κραυγές που ακούστηκαν ενόψει της διενέργειας δημοψηφίσματος στην Ελλάδα. Οι πολίτες δεν θέλουν πια να είναι «παιχνίδι στα χέρια πολιτικών και τραπεζιτών», όπως διακήρυσσαν οι Ισπανοί «Αγανακτισμένοι». Θέλουν να έχουν λόγο για το μέλλον τους και να σταματήσουν τις πολιτικές που καταστρέφουν την κοινωνία και υποβαθμίζουν το περιβάλλον.

Είναι αναγκαία μια δημοκρατική εξέγερση ενάντια στις ελίτ που κωφεύουν. Η Δημοκρατία θα πρέπει να επανιδρυθεί κατ'αρχάς σε πολιτικό επίπεδο, στη βάση μηχανισμών άμεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας με συμβούλια πολιτών και διενέργεια δημοψηφισμάτων. Αλλά και να διευρυνθεί στο οικονομικό πεδίο, αρχικά από τον τραπεζικό κλάδο. Η «διάσωση» των τραπεζών να γίνει αφορμή για να τεθούν υπό τον έλεγχο, όχι των γραφειοκρατών της κυβέρνησης ή των Βρυξελλών, αλλά της κοινωνίας των πολιτών. Ο ορίζοντας μοιάζει σκοτεινός από το χρέος τους: ας απαλλαχθούμε από αυτό επινοώντας εκ νέου τη Δημοκρατία.

*Η Genevieve Azam και ο Thomas Coutrot είναι οικονομολόγοι και μέλη της οργάνωσης Attac.

*Ο Etienne Balibar είναι φιλόσοφος.

*Η Dominique Meda είναι κοινωνιολόγος.

*Ο Yves Sintomer είναι πολιτικός επιστήμονας.

[Favlos_Kyklos]

Οι εναλλακτικές οικονομικές θεωρίες είναι όσο αποτελεσματικές είναι και οι εναλλακτικές θεραπείες στην ιατρική. Το χαρακτηριστικό και των δύο είναι ότι σου λένε αυτά που θες να ακούσεις για να νιώσεις καλύτερα για τον εαυτό σου.

Λογική: Όταν δίνεις στο κράτος τη δυνατότητα να δημιουργεί φούσκες, αυτές κάποια στιγμή θα σκάσουν.

Στοιχεία : σε όλο τον δυτικό κόσμο οι κρατικές δαπάνες αυξάνονται και οδηγούμαστε σε κρίση. Σε χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία και το Μεξικό, ο παρεμβατισμός μειώνεται και η οικονομία γνωρίζει άνθιση.

Οι νεοφιλελεύθεροι, κόντρα σε αυτά που πιστεύετε είναι εναντίον της διάσωσης των τραπεζών, είναι εναντίον του τρόπου λειτουργίας της FED και του ΔΝΤ, εναντίον της βαριάς φορολογίας και εναντίον των πολέμων. Οι νεοφιλελεύθεροι της αυστριακής σχολής οικονομικών είχαν προβλέψει την κρίση πολύ καιρό τώρα.

http://www.youtube.com/embed/tZaHNeNgrcI

http://www.youtube.com/embed/gLm7Sw402xE

To πρόβλημα δεν είναι η φιλελεύθερη θεωρία που είναι σωστή, το πρόβλημα είναι αυτοί που λένε ότι την εφαρμόζουν, αλλά στην πραγματικότητα εφαρμόζουν ελευθερία για τους εαυτούς τους και τους φίλους τους και δεσμεύουν τους μικρούς και μεσαίους με συνεχή κρατικό παρεμβατισμό.

[lellos]

Καλά, κι ο Μαρξ είχε προβλέψει τις κρίσεις του κεφαλαίου πριν κανείς πάρει πρέφα ότι υπάρχουν -σε αυτόν οφείλεται πρακτικά η θεωρητικοποίηση της έννοιας-, αλλά δεν υπάρχει λόγος να το κάνουμε θέμα.

Τώρα, όσον αφορά τις "εναλλακτικές οικονομικές θεωρίες" δυσκολεύομαι να καταλάβω σε τι αναφέρεσαι. Πάντως ο νεοφιλελευθερισμός είναι σίγουρα σαν κακή θεραπεία που οδηγεί στο θάνατο (κάτι σαν την αφαίμαξη στην Αναγέννηση).

Όσο για τις φούσκες, δεν θυμάμαι να προέρχονται από τα κράτη αλλά από τις τράπεζες. Το μόνο που έκαναν τα κράτη ήταν να χρηματοδοτήσουν τις φούσκες των τραπεζών με λεφτά των εργαζομένων, και αυτό γιατί τα κράτη -και τα συμφέροντα που εκπροσωπούν- διαπλέκονται με το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Τα περί Κίνας, Ινδίας και λοιπών εξαθλιωμένων περιοχών που βασίζουν την βελτίωση των οικονομικών μεγεθών στις άγριες συνθήκες εκμετάλλευσης αφήνω να τα κρίνει ο καθένας.

Και κάτι τελευταίο: η επιστήμη που μελετά την οικονομία λέγεται "πολιτική οικονομία". Και ο επιθετικός προσδιορισμός έχει το νόημά του εν προκειμένω. Δεν περιμένω βέβαια να βρω αυτό το νόημα στους "νεοφιλελεύθερους οικονομολόγους της αυστριακής σχολής"...

[Favlos_Kyklos]

Καλά, κι ο Μαρξ είχε προβλέψει τις κρίσεις του κεφαλαίου πριν κανείς πάρει πρέφα ότι υπάρχουν -σε αυτόν οφείλεται πρακτικά η θεωρητικοποίηση της έννοιας-, αλλά δεν υπάρχει λόγος να το κάνουμε θέμα.

Τώρα, όσον αφορά τις "εναλλακτικές οικονομικές θεωρίες" δυσκολεύομαι να καταλάβω σε τι αναφέρεσαι. Πάντως ο νεοφιλελευθερισμός είναι σίγουρα σαν κακή θεραπεία που οδηγεί στο θάνατο (κάτι σαν την αφαίμαξη στην Αναγέννηση).

Όσο για τις φούσκες, δεν θυμάμαι να προέρχονται από τα κράτη αλλά από τις τράπεζες. Το μόνο που έκαναν τα κράτη ήταν να χρηματοδοτήσουν τις φούσκες των τραπεζών με λεφτά των εργαζομένων, και αυτό γιατί τα κράτη -και τα συμφέροντα που εκπροσωπούν- διαπλέκονται με το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Τα περί Κίνας, Ινδίας και λοιπών εξαθλιωμένων περιοχών που βασίζουν την βελτίωση των οικονομικών μεγεθών στις άγριες συνθήκες εκμετάλλευσης αφήνω να τα κρίνει ο καθένας.

Και κάτι τελευταίο: η επιστήμη που μελετά την οικονομία λέγεται "πολιτική οικονομία". Και ο επιθετικός προσδιορισμός έχει το νόημά του εν προκειμένω. Δεν περιμένω βέβαια να βρω αυτό το νόημα στους "νεοφιλελεύθερους οικονομολόγους της αυστριακής σχολής"...

Θα έκανε καλό να μελετήσεις πάντως τι προτείνει η εν λόγω οικονομική σχολή γιατί από τα γραφόμενα σου καταλαβαίνω ότι απλώς ανακυκλώνεις αυτά που νομίζεις ότι είναι ο φιλελευθερισμός. Αν τον απορρίψεις να ξέρεις τουλάχιστον στο περίπου τι λέει.

[lellos]

Ευχαριστώ για την παραίνεση, συνάδελφε. Υποψιάζομαι πάντως ότι γνωρίζω "στο περίπου" για τον φιλελευθερισμό τον οποίο και απορρίπτω τουλάχιστον τόσα όσα γνωρίζεις και εσύ "στο περίπου" για θεωρίες τις οποίες απορρίπτεις χρησιμοποιώντας ανακυκλώσιμα υλικά. Ίσως δε να γνωρίζω και 2-3 πράγματα παραπάνω, αλλά μένω στα συμπεράσματα που συνάγω από τα γραφόμενα.

[karanti_maria]

...ο νεοφιλελευθερισμός είναι σίγουρα σαν κακή θεραπεία που οδηγεί στο θάνατο (κάτι σαν την αφαίμαξη στην Αναγέννηση).

Στις συγκεντρώσεις του ΚΚΕ σας τα διδάσκουν αυτά;

Όσο για τις φούσκες, δεν θυμάμαι να προέρχονται από τα κράτη αλλά από τις τράπεζες.

Η φούσκα τρισεκατομμυρίων του συνταξιοδοτικού σου λέει τίποτα; Κρατική δεν είναι;

...περί Κίνας, Ινδίας και λοιπών εξαθλιωμένων περιοχών...

Έχεις πάει να δεις τα εξαθλιωμένα εργοστάσια, τα εξαθλιωμένα λιμάνια, τα εξαθλιωμένα αεροδρόμια, τους εξαθλιωμένους ουρανοξύστες, τα εξαθλιωμένα πυρηνικά εργοστάσια τέταρτης γενιάς αυτών των Χωρών;

Τα σοσιαλιστικά και τα κομμουνιστικά οικονομικά μοντέλα έχουν αποτύχει όπου κι αν εφαρμόστηκαν στην Ευρώπη.

Λογικό επακόλουθο είναι να εγκαταλειφθούν.

Πάμε αλλού.

Αλλά οι φανατικοί νοσταλγοί εξακολουθούν να παραμυθιάζουν με ουτοπίες το λαό...

[Favlos_Kyklos]

Στα περί εκμετάλλευσης των αναπτυσσόμενων χωρών, ήθελα να τονίσω πως όλοι οι δείκτες ευημερίας των κρατών αυτών αναπτύχθηκαν όσο ποτέ στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα : το προσδόκιμο ζωής έχει ξεπεράσει το προσδόκιμο των αναπτυγμένων κρατών του 19ου αι., ο αναλφαβητισμός και η παιδική εργασία μειώνονται, η παιδική θνησιμότητα μειώνεται, ο μέσος όρος ύψους και βάρους των ανθρώπων αυξάνεται, το πραγματικό κατά κεφαλήν εισόδημα αυξάνεται, οι ρυθμοί ανάπτυξης των περισσοτέρων κρατών αυξάνονται. Είναι σίγουρα άσχημο το 33 % των ανθρώπων παγκοσμίως να ζουν κάτω από το όριο της απόλυτης φτώχειας (1 δολλάριο τη μέρα) αλλά όταν το αντίστοιχο ποσοστό στα τέλη του 19 αι. ήταν 85%, το να μιλάς για εκμετάλλευση είναι υπερβολικό. Είναι άσχημο ένα παιδί να αναγκάζεται να εργάζεται (παρότι το ποσοστό παιδικής εργασίας μειώνεται) αλλά είναι σίγουρα καλύτερο από το να γίνεται στρατιώτης από τα 8 του.

Η αριστερή λογική θεωρεί πως το να μην έχουν καθόλου δουλειά οι άνθρωποι αυτοί είναι καλύτερο από το να βγάζουν 10 δολάρια τη μέρα ή το να επιβάλλουμε κρατικούς δασμούς στα προϊόντα της Ασίας ώστε να αναγκαστούμε να αγοράζουμε τα αντίστοιχα ακριβά ντόπια προιόντα (με αποτέλεσμα εμείς να καταναλώνουμε περισσότερο και οι ασιάτες να χάσουν τις δουλειές τους) είναι προτιμότερο από το να βρούμε σε ποιους τομείς της παραγωγής είμαστε πιο ανταγωνιστικοί, όπως υπαγορεύει η σατανιστική - φιλελεύθερη θεωρία. Από όταν η Κίνα έγινε καπιταλιστική, οι ρυθμοί ανάπτυξης της είναι τέτοιοι που διπλασιάζουν το κατα κεφαλήν εισόδημα κάθε 10 χρόνια. Στην Ινδία το κατα κεφαλήν εισόδημα διπλασιάζεται κάθε 18 χρόνια.

Μερικά στοιχεία εδώ : http://www.treasury.gov.au/documents/110/PDF/Round2.pdf

[lellos]

"Mainstream economists have argued that the poor nations are simply on a low rung of a “development ladder,” and that over time, especially if they adopt “free market” principles (basically the elimination of all barriers to the freedom of employers to try to make money, such as protective trade barriers, protective labor laws, subsidies to the poor, public enterprises, and limitations on the sale of land), they will become rich countries too. This convergence hypothesis is difficult to demonstrate. While a very few formerly poor nations, mostly in Asia, have become relatively rich ones (South Korea, for example), most have remained poor. In fact, Lance Pritchett, a World Bank economist, has persuasively argued that the world’s poorest countries diverged in terms of per capita income from 1870 to 1960. The logic underlying Pritchett’s methodology is interesting. He compared one of the world’s richest nation, the United States, to one of its poorest, Ethiopia. He took the per capita GDP ratio for the United States and Ethiopia for 1960 (U.S. GDP per capita divided by Ethiopia GDP per capita) and noted that there could only have been convergence if the per capita GDP ratio had been larger in 1870. But for this to be true, Ethiopia’s per capita GDP in 1870 would have been too low to sustain life! Therefore Pritchett concluded that there must have been divergence.

We also have good evidence that divergence continued after 1960, accelerating after 1980 when “free market” policies were introduced throughout the world on an increasing scale. Between 1980 and 2000, those countries with the highest GDPs per capita grew the most, implying that inequality among nations increased. The British magazine, The Economist, citing economists who believe that international inequality has decreased, argued that we need to weight each country’s per capital GDP by its population. When we do this, we note that the two most populous countries, India and China, had very high average growth rates over this period, suggesting that in terms of population-weighted growth rates, worldwide inequality decreased. However, what The Economist failed to note was that, as we have seen, inequality within India and China rose, most notably in China. China’s and India’s per capita GDP grew rapidly, but the incomes of the average Chinese and Indian did not. So, in the face of this fact, it is hard to argue that inequality has fallen."

Ο καθείς και οι πηγές του, συνάδελφε. Το άρθρο εδώ: http://monthlyreview.org/2004/02/01/poverty-and-inequality-in-the-global-economy

Κατά τα άλλα, το να λες ότι "Η αριστερή λογική θεωρεί πως το να μην έχουν καθόλου δουλειά οι άνθρωποι αυτοί είναι καλύτερο από το να βγάζουν 10 δολάρια τη μέρα κλπ." είναι τόσο αφελές και προκατειλημμένο (μανδραβελικής κοπής) που φανερώνει πόθεν ορμώμενος έχεις εναποθέσει τις ελπίδες σου στο (νεο)φιλελευθερισμό-καπιταλισμό. Δικαίωμά σου, όλες οι απόψεις δεκτές, αρκεί να μην ενδύονται το μανδύα της προφάνειας. Όπως έλεγαν και οι Ρωμαίοι, de gustibus non est disputandum. Απλώς, η όρεξη του συστήματος το οποίο συμμερίζεσαι, είναι κατά τη γνώμη μου αδηφάγα. Και η αδηφαγία δεν είναι του γούστου μου. Ούτε και η εκμετάλλευση...

[user111]

@Favlos_kyklos Καλό θα είναι επίσης να διευκρινίσεις τι εννοείς όταν λες ανταγωνιστικότητα...

[Favlos_Kyklos]

Τις διαφωνίες ως προς την ανισότητα τις αναφέρει και το άρθρο που παρουσίασα, το οποίο καταλήγει πως όντως είναι το πιο αμφιλεγόμενο σημείο σχετικά με την επίδραση της ελεύθερης αγοράς και προσπαθεί να το ερμηνεύσει. Πιστεύω, αν ήθελες να παρουσιάσεις ένα πετυχημένο παράδειγμα, είναι αυτό της Γουατεμάλας με ρυθμό ανάπτυξης 8% και σταδιακά αυξανόμενο ποσοστό ανθρώπων κάτω από τη φτώχεια.

Με το να λες ότι δεν επωφελούνται το ίδιο όλοι από την ανάπτυξη της Κίνας, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει ανάπτυξη και μάλιστα πρωτόγνωρη για τα δεδομένα της Κίνας. Επίσης, παρότι έχει κάνει σημαντικά βήματα προόδου, εξακολουθεί να λειτουργεί με τρόπο παρεμβατικό σε υψηλό βαθμό. Η όξυνση της ανισοτήτων δεν έρχεται εξαιτίας της ελεύθερης αγοράς, αλλά παρότι αυτή υπάρχει. Όσο εξετάζεις το φαινόμενο μακροπρόθεσμα και σε παγκόσμια κλίμακα, και όχι σε βάθος 20ετίας σε μία χώρα, οι ανισότητες φαίνονται να αμβλύνονται. Τα βασικά εργαλεία για την όξυνση των ανισοτήτων είναι ο πληθωρισμός, η βαριά φορολόγηση, ο στρατός, η αστυνομία, οι επιδοτήσεις σε συγκεκριμένους οικονομικούς κλάδους, οι φωτογραφικές νομοθετικές διατάξεις κλπ. Όλα αυστηρώς κρατικά εργαλεία, τα οποία φυσικά εκμεταλλεύονται οι διάφοροι μεγαλοκαπιταλιστές. Το ότι οι μεγαλοκαπιταλιστές αξιοποιούν τους κρατικούς μηχανισμούς αυτούς δεν είναι επιχείρημα κατά της ελεύθερης αγοράς αλλά υπέρ της. Είναι σα να λες ότι επειδή οι βιασμός είναι μια αρρωστημένη μορφή σεξουαλικής πράξης, κάθε σεξουαλική πράξη είναι βιασμός. Η βάση της ελεύθερης αγοράς, οι άνθρωποι εκείνοι που δεν έχουν πρόσβαση στα κέντρα εξουσίας, δεν μπορούν να εκμεταλλευτούν κανένα γιατί κάτι τέτοιο δεν είναι επικερδές. Αν θεωρείς ότι η ελεύθερη αγορά είναι εν γένει εκμεταλλευτική, θα ήθελα μερικά παραδείγματα, με ποιους μηχανισμούς μπορεί να σε εκμεταλλευτεί.

Έγραψα και στο πρώτο μου ποστ, άλλο το τι προβλέπει η θεωρία άλλο τι εφαρμόζουν αυτοί που αποκαλούν τους εαυτούς τους νεοφιλελεύθερους.

[ivgms]

χεχε...καταρχήν "εκμετάλλευση" αποτελεί εκ φύσεως η απασχόληση ατόμων και η είσπραξη κέρδους από την εργασία τους...Ένας που έχει ένα χωράφι πχ και είναι αφεντικό, χρησιμοποιεί τους εργάτες ως εργαλεία που του φέρνουν έσοδα. "Εκμετάλλευση" θα πεις μόνο οτιδήποτε δεν φαντάζει "δίκαιο" με τα τωρινά πρότυπα? Είτε 500 ευρώ παίρνεις είτε 2χιλιάδες πάλι εκμετάλλευση είναι...Το ότι αυτό είναι κάτι "φυσιολογικό και θεμιτό" υπάρχει στην κυρίαρχη ιδεολογία σήμερα αλλά δε σημαίνει πως είναι και κάτι αυτονόητο η ύπαρξη μιας τέτοιας σχέσης στην πραγματικότητα

[lellos]

Όντως, ο μηχανισμός της εκμετάλλευσης ακούει στο όνομα "υπεραξία".

Όσο για το βιασμό, δεν είναι κακό παράδειγμα. Μόνο που χρειάζεται να το αντιστρέψει κανείς για να ανταποκρίνεται όντως στον (νεο)φιλελευθερισμό. Γιατί ο (νεο)φιλελεύθερος-καπιταλιστής-βιαστής λέει στο θύμα του: "Κι ο βιασμός σεξουαλική πράξη είναι. Μπορεί τώρα να μην σου αρέσει, αλλά δεν φταίω εγώ (φταίει το κράτος). Στην πραγματικότητα, η δυσαρέσκειά σου δεν υπάρχει εξαιτίας του βιασμού αλλά παρά τον βιασμό. Αν κάνεις ό,τι σου πω (όπως είπαμε...το κράτος μπλα μπλα μπλα μπλα ο στρατός μπλα μπλα μπλα ο πληθωρισμός μπλα μπλα μπλα καθόλου δεν μου αρέσουν, κυριολεκτικά τα απεχθάνομαι... το λέει και η θεωρια μου αν δε με πιστεύεις) θα δεις ότι θα περάσουμε πολύ όμορφα τα δυο μας...".

Αλλά όπως λέει και ο ποιητής: "Ο καθείς και τα όπλα του". Κάποιοι είναι με τους αυστριακούς ενώ άλλοι προτιμούν τον χοντρό με τα μούσια. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν βρίσκονται αμφότεροι από την ίδια πλευρά.

[lellos]

Σχόλιο της Ναόμι Κλάιν για τη νεοφιλελεύθερη πρακτική:

http://thepressproject.gr/player.php?id=10469

[Favlos_Kyklos]

Το αντιπαράδειγμα που αναφέρεις για το βιασμό δε βγάζει καμία λογική. Οι βιαστές δε πιάνουν κουβέντα με το θύμα τους.

Για να υπάρχει εκμετάλλευση πρέπει να υπάρχει η καλύτερη εναλλακτική και κάποιος να σε εμποδίζει να την διεκδικήσεις. Κανένας θύμα βιασμού δεν είχε την επιλογή να πει στο βιαστή του "ξέρεις τι, θέλω να σκεφτώ την προταση σου και να σου απαντήσω". Κανένας σκλάβος δεν είχε την επιλογή ποιος θα τον διαφεντεύει. Κανένα θύμα κλοπής δεν διάλεξε ποιος θα τον κλέψει. Στην αγορά εργασίας έχεις τη διαδικασία να επιλέξεις ποιον εργοδότη θες, ανάλογα με το τι σου προσφέρει (ημερομίσθια, ωράρια εργασίας, συνθήκες δουλειάς, δυνατότητα ανέλιξης κλπ). Η αγορά εργασίας λειτουργεί αμφίδρομα, η εξουσία λειτουργεί μονόδρομα.

Θες να δεχτώ ότι η αγορά εργασίας μπορεί να ενέχει σε κάποιον βαθμό κάποια μορφή εκμετάλλευσης σύμφωνα με τα μαρξιστικά ιδεώδη; Ας υποθέσουμε ναι, παρότι δε μου εξηγείς πως λειτουργεί αυτό, απλώς πετάς τη λέξη "υπεραξία". Ο πληθωρισμός, η βαριά φορολόγηση , οι στρατοί, οι αστυνομίες, τα ΔΝΤ, οι επιλεκτικές επιχορηγήσεις και οι φωτογραφικοί νόμοι είναι τόσο κατάφορα άδικa, που το να το συγκρίνεις με μια υποψία εκμετάλλευσης που έχει η αγορά εργασίας σημαίνει πως εθελοτυφλείς. Αυτή είναι η ουσία που δε την σχολιάζεις, την προσπερνάς με ένα "μπλα μπλα μπλα".

Δε μπορεί να απορρίπτεις τη θεωρία όταν αυτό που εσύ θεωρείς πως είναι νεοφιλελεύθερισμός είναι ακριβώς το αντίθετο από το νεοφιλελευθερισμό. Δε μπορεί να λες ότι τα αντιβιοτικά δε λειτουργούν όταν τα χορηγείς για να θεραπεύσεις ίωση. Μοιραία ο Φλέμιγνκ θα σου πει "μα δεν ήταν βακτηριακή λοίμωξη". Η θεωρία δεν είναι λόγια για να χρυσώσουμε το χάπι, υποστηρίζεται από μαθηματικά.

[lellos]

1. Αν σε δυσκολεύει ο διάλογος του βιαστή με το θύμα του, παρ'το ως εσωτερικό μονόλογο. Ξέρεις, στη γλώσσα υπάρχει και η διάσταση της αναλογίας. Δεν είναι τα πάντα κυριολεξίες.

2. Λες: "Για να υπάρχει εκμετάλλευση πρέπει να υπάρχει η καλύτερη εναλλακτική και κάποιος να σε εμποδίζει να την διεκδικήσεις. Κανένας θύμα βιασμού δεν είχε την επιλογή να πει στο βιαστή του "ξέρεις τι, θέλω να σκεφτώ την προταση σου και να σου απαντήσω". Κανένας σκλάβος δεν είχε την επιλογή ποιος θα τον διαφεντεύει. Κανένα θύμα κλοπής δεν διάλεξε ποιος θα τον κλέψει."

Δηλαδή αν ο σκλάβος μπορούσε να διαλέξει τον αφέντη του, το θύμα βιασμού τον βιαστή του και το θύμα κλοπής τον κλέφτη του τότε δεν θα ειχαμε πρόβλημα, έτσι δεν είναι; Πραγματικά δεν έχω ακούσει πιο ειλικρινή -έστω και ακούσια- περιγραφή του τι σημαίνει "ελευθερία επιλογής" στα πλαίσια του νεοφιλελευθερισμού. Ευστοχότατο!

3. Προφανώς εδώ δεν θα αναλύσουμε τη λειτουργία του κεφαλαίου. Το έχουν κάνει άλλοι πολύ καλύτερα και πολύ λεπτομερέστερα και σε καταλληλότερο πλαίσιο. Αν σε ενδιαφέρει όντως το ζήτημα της υπεραξίας, η σχετική βιβλιογραφία είναι πλούσια και προσβάσιμη στον καθένα. Πολύ αδρά να πω ότι με τον όρο "υπεραξία" δηλώνεται η διαφορά ανάμεσα στην αξία που χορηγεί και παράγει ο εργαζόμενος και στην αξία που λαμβάνει ως αμοιβή. Αν δηλ. δίνει και παράγει αξία χ λαμβάνει ως αμοιβή χ-β. Το β το καρπώνεται ξέρεις ποιος. Και αυτό δεν συνιστά "υποψία εκμετάλλευσης" αλλά την ουσία της.

4. Δεν διαφωνώ, συνάδελφε, ότι στρατοί, αστυνομίες κλπ. είναι εξόχως προβληματικοί θεσμοί. Αλλά θεωρώ ότι είναι άμεσα συναρτημένοι με τη λειτουργία της "ελεύθερης" αγοράς. Γι' αυτό και δεν με πείθει το παράδειγμα με το αντιβιοτικό. Γιατί, στην καλύτερη περίπτωση, η θεωρία του νεοφιλελευθερισμού για την καπιταλιστική κοινωνία είναι ό,τι ακριβώς και η αντιβίωση για την ίωση. Δεν μπορεί να βελτιώσει το παραμικρό.

5. Όσο για τα μαθηματικά, αυτά εφαρμόζονται παντού χωρίς κανένα πρόβλημα. Τα μαθηματικά δεν θα σου πουν όμως πώς πρέπει να είναι τα πράγματα, δεν ενέχουν καμία αξιολογία. Μία κοινωνία με σκλάβους έχει κι αυτή τα μαθηματικά της όπως και μια κοινωνία με υποτελείς τάξεις. Αλλά δεν με ενδιαφέρουν τα μαθηματικά της εκμετάλλευσης.

[ivgms]

2. Λες: "Για να υπάρχει εκμετάλλευση πρέπει να υπάρχει η καλύτερη εναλλακτική και κάποιος να σε εμποδίζει να την διεκδικήσεις. Κανένας θύμα βιασμού δεν είχε την επιλογή να πει στο βιαστή του "ξέρεις τι, θέλω να σκεφτώ την προταση σου και να σου απαντήσω". Κανένας σκλάβος δεν είχε την επιλογή ποιος θα τον διαφεντεύει. Κανένα θύμα κλοπής δεν διάλεξε ποιος θα τον κλέψει."

Δηλαδή αν ο σκλάβος μπορούσε να διαλέξει τον αφέντη του, το θύμα βιασμού τον βιαστή του και το θύμα κλοπής τον κλέφτη του τότε δεν θα ειχαμε πρόβλημα, έτσι δεν είναι; Πραγματικά δεν έχω ακούσει πιο ειλικρινή -έστω και ακούσια- περιγραφή του τι σημαίνει "ελευθερία επιλογής" στα πλαίσια του νεοφιλελευθερισμού. Ευστοχότατο!

Πραγματικά. Με κάλυψες

[Favlos_Kyklos]

2. Λες: "Για να υπάρχει εκμετάλλευση πρέπει να υπάρχει η καλύτερη εναλλακτική και κάποιος να σε εμποδίζει να την διεκδικήσεις. Κανένας θύμα βιασμού δεν είχε την επιλογή να πει στο βιαστή του "ξέρεις τι, θέλω να σκεφτώ την προταση σου και να σου απαντήσω". Κανένας σκλάβος δεν είχε την επιλογή ποιος θα τον διαφεντεύει. Κανένα θύμα κλοπής δεν διάλεξε ποιος θα τον κλέψει."

Δηλαδή αν ο σκλάβος μπορούσε να διαλέξει τον αφέντη του, το θύμα βιασμού τον βιαστή του και το θύμα κλοπής τον κλέφτη του τότε δεν θα ειχαμε πρόβλημα, έτσι δεν είναι; Πραγματικά δεν έχω ακούσει πιο ειλικρινή -έστω και ακούσια- περιγραφή του τι σημαίνει "ελευθερία επιλογής" στα πλαίσια του νεοφιλελευθερισμού. Ευστοχότατο!

Πραγματικά. Με κάλυψες

Για να κατηγορήσεις κάτι ως ανήθικο, θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα της ηθικής εναλλακτικής. Για να είναι κάτι κακό, πρέπει να υπάρχει κάτι άλλο που είναι καλό. Για να υπάρχει κάτι άδικο πρέπει να υπάρχει κάτι δίκαιο.

Αν υπήρχε η δυνατότητα της εναλλακτικής, δε θα μιλούσαμε για βιασμό, δουλεία, κλοπή κοκ. Κανείς δε θα επέλεγε να τον εκμεταλλευτούν, αν μπορούσε να το αποφύγει. Η εκμετάλλευση απαιτεί βία, με σκοπό το να στερηθεί κανείς τη δυνατότητα εναλλακτικής επιλογής.

Και ο γιατρός σε μαχαιρώνει και ο εγκληματίας το ίδιο. Στην πρώτη περίπτωση συνεργάζεσαι οικειοθελώς, γιατί σε πείθει ότι είναι προς το συμφέρον σου. Έχεις την επιλογή να κοιτάξεις μια δεύτερη ή τριτη γνώμη, ή αν θέλεις να μη χειρουργηθείς καν, απλώς θα πληρώσεις τις ενδεχόμενες συνέπειες ενός όγκου ή μιας φλεγμονής που δε χειρουργείται. Ο γιατρός δεν είναι εγκληματίας και το νυστέρι δεν είναι μαχαίρι, γιατί πρόκειται για αμφίδρομη εθελούσια επιλογή.

Αν για κάποιο λόγο δεν υπήρχε από τη φύση η δυνατότητα εναλλακτικής, πχ σε ένα διαχωριστικό ανεύρυσμα αορτής ή σε μια εγχειρητική επιπλοκή, ο γιατρός θα σε βάλει στο χειρουργείο χωρίς να σε ρωτήσει, θεωρώντας ότι αν μπορούσες να το σκεφτείς, θα έλεγες θέλω να ζήσω. Πάλι δε μπορείς να πεις ότι μιλάμε για κάτι ανήθικο γιατί δεν υπάρχει η εναλλακτική.

Αν χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέσο για να σε χειρουργήσει παρά τη θέληση σου, πχ εκφοβισμός ότι πρέπει να χειρουργηθείς άμεσα ενώ δε συντρέχει επιστημονικός λόγος, με στόχο να σου πάρει τα λεφτά, τότε ναι μιλάμε για ανήθικη πράξη.

Επειδή ακριβώς οι σκλάβοι ήταν απαραίτητοι για να μαζέψουν το βαμβάκι, αν τους επέτρεπαν να επιλέξουν, όλοι οι γαιοκτήμονες θα ανταγωνίζονταν ποιος θα προσφέρει τις πιο ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, ώστε να τον επιλέξουν οι πιο δυνατοί και παραγωγικοί εργάτες. Ήταν πιο φτηνό για τους γαιοκτήμονες να εξαναγκάζουν τους σκλάβους να δουλέψουν για αυτούς, στερώντας τους πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα. Ήταν όμως ανήθικο και σε βάθος χρόνου εξαιρετικά αντιπαραγωγικό για ολόκληρη την κοινωνία.

Ως προς τα υπόλοιπα που είπες :

1) πρόκειται για πολύ άστοχη αναλογία.

3) συμφωνώ ότι δεν είμαστε οι ειδικοί για το θέμα, απλά συζήτηση κάνουμε

4-5) Διαφωνώ κάθετα. Η ελεύθερη αγορά δεν είναι συνυφασμένη με την παρουσία στρατού, αστυνομίας κλπ. Καμία ιδιωτική εταιρεία δεν έχει τη δύναμη να σε συλλάβει, να σου επιβάλλει φόρους, να σε στείλει να αλληλοσκοτωθείς για λογαριασμό της, πρώτον γιατί αν το κάνει δε θα την προτιμήσεις για τις αγορές σου, δεύτερον γιατί (αποδεικνύεται και μαθηματικά) ότι δε τη συμφέρει. Η καταστροφή, όπως οι πόλεμοι είναι εξαιρετικά επιζήμια για την οικονομία συνολικά αλλά και για κάθε εταιρεία ξεχωριστά. Ο μόνος τρόπος που υπάρχει να αντέξεις την υπερχρέωση που συνεπάγεται η διατήρηση στρατού και η πρόκληση δολιοφθορών, είναι μέσα από την εξωτερίκευση του κόστους σε κάποιον τρίτο (externalisation to a third party). Όλα αυτά υποστηρίζονται μαθηματικά, ενώ αντίθετα τα σοσιαλιστικά μοντέλα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που έγιναν πχ Keynes, δεν κατάφεραν να δώσουν ικανοποιητικη επιστημονική εξήγηση.

Απλό παράδειγμα : Αν είσαι στέλεχος κάποιας βιομηχανίας τεχνολογικών μηχανημάτων και θες να βγάλεις κέρδος, δε σε συμφέρει να κινηθείς μέσω της ελεύθερης αγοράς, δηλ.να εκπονήσεις ένα business plan για το πως εκτοπίσεις τις ανταγωνιστικές εταιρείες κατά 5% την επόμενη χρονιά αν όλα πάνε καλά (όπως κάνουν οι περισσότερες επιχειρήσεις), το οποίο θα πρέπει να εγκριθεί από το συμβούλιο των μετόχων. Αυτό που θα κάνεις είναι να χρηματοδοτήσεις την προεκλογική εκστρατεία ενός πολιτικού που θεωρείς ότι είναι πιθανό να βγει και αυτός σε αντάλλαγμα θα εγκρίνει με απευθείας ανάθεση τον εξοπλισμό όλων των ΔΕΚΟ με προιόντας της δικής σου εταιρείας, υπερκοστολογημένα, περνώντας τα έξοδα στον κρατικό προϋπολογισμό και αυξάνοντας τις πωλήσεις σου 200-300%. Αυτό ακριβώς έκανε και η SIEMENS.

[lellos]

1) Μάλιστα... δεν υπάρχει εναλλακτική. Τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει; Α, θυμήθηκα! Μου θυμίζει την ατάκα "αν δε μπορείς να το αποφύγεις, απόλαυσέ το". Κάθε συνειρμός με σκηνές βιασμού είναι τυχαίος. Δεν προκύπτει επειδή η ατάκα έχει σχέση με τον βιασμό αλλά παρότι δεν έχει σχέση.

Και για να το πω ξεκάθαρα: εγώ θεωρώ ότι υπάρχει εναλλακτική. Αφήνω τον τάχατες απελπισμένο ρεαλισμό στους νεοφιλελεύθερους.

2) Μία πράξη ανήθικη (και η εκμετάλλευση είναι ανήθικη) εξακολουθεί να είναι ανήθικη υπό οιεσδήποτε συνθήκες. Και το αν υπάρχει εναλλακτική ή όχι είναι αδιάφορο. Άλλωστε πάντα υπάρχει εναλλακτική. Όπως υπάρχει και το καλό και το δίκαιο. Μπορεί βέβαια κανείς πάντα να προφασίζεται ότι έπραξε κάτι κακό επειδή "δεν είχε εναλλακτική". Αλλά πολύ φοβάμαι ότι δεν πείθει ούτε τον εαυτό του. Στα παραδείγματά σου δεν θα υπεισέλθω γιατί είναι σοφίσματα εφάμιλλα του "ο αστυνομικός είναι όργανο, το μπουζούκι είναι όργανο, ο αστυνομικός είναι μπουζούκι".

3)Όντως συζήτηση κάνουμε αλλά μία συζήτηση δεν έχει νόημα όταν ο συνομιλητής λέει δογματικά "αυτά που υποστηρίζω αποδεικνύονται από τα μαθηματικά" και άλλα επιστημονικοφανή φούμαρα (το ξαναλέω γιατί δεν εννοείς να το καταλάβεις: τα μαθηματικά είναι εργαλείο και μπορούν να εφαρμόζονται εξίσου καλά σε μία κοινωνία δουλοκτητική και σε μία κοινωνία ισότητας). Άλλωστε δεν με απασχολεί να πείθω νεοφιλελεύθερους για τον εγκληματικό χαρακτήρα της νεοφιλελεύθερης θεωρίας και πρακτικής. Θα ήταν σαν να ήθελα να πείσω τον πάπα ότι δεν υπάρχει θεός... Το μόνο που με απασχολεί είναι να φανεί ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο αυτονόητα όσο τα παρουσιάζει η (νεο)φιλελεύθερη προπαγάνδα. Κατά τα άλλα, αν εσένα σε ικανοποιούν οι αυστριακοί νεοφιλελεύθεροι, καλή μελέτη. Ο καθένας επιλέγει αυτοβούλως τις παρέες του και "πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του".

[Favlos_Kyklos]

2) Μία πράξη ανήθικη (και η εκμετάλλευση είναι ανήθικη) εξακολουθεί να είναι ανήθικη υπό οιεσδήποτε συνθήκες. Και το αν υπάρχει εναλλακτική ή όχι είναι αδιάφορο. Άλλωστε πάντα υπάρχει εναλλακτική. Όπως υπάρχει και το καλό και το δίκαιο. Μπορεί βέβαια κανείς πάντα να προφασίζεται ότι έπραξε κάτι κακό επειδή "δεν είχε εναλλακτική". Αλλά πολύ φοβάμαι ότι δεν πείθει ούτε τον εαυτό του. Στα παραδείγματά σου δεν θα υπεισέλθω γιατί είναι σοφίσματα εφάμιλλα του "ο αστυνομικός είναι όργανο, το μπουζούκι είναι όργανο, ο αστυνομικός είναι μπουζούκι".

Δηλαδή το να δώσεις μπουνιά σε κάποιον επειδή σε έβρισε, και το να του δώσεις μπουνιά σε αυτοάμυνα επειδή κινήθηκε με μαχαίρι κατά πάνω σου είναι το ίδιο ; Μάλλον εσύ προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου.

Πάντως, είναι αντιφατικό να με κατηγορείς για δογματισμό όταν έχω γράψει τα επιχειρήματα μου ενώ εσύ αντιπρότεινες μόνο μια "υπεραξία" και όταν σου ζήτησα να μου το εξηγήσεις, με παρέπεμψες στα βιβλία.

Αφού με τα ατράνταχτα επιχειρήματα σου ακύρωσες τη νομική, την οικονομική θεωρία και όλους τους νομπελίστες οικονομολόγους, όπως ο Νash, του οποίου η θεωρία παιγνίων αποδεικνύει ότι η ισότητα όπως την ορίζεις εσύ δεν είναι βιώσιμη, οφείλω να αποχωρήσω από την κουβέντα και να συνεχίσω με τις ανθρωποθυσίες μου, όπως όλοι οι φιλελεύθεροι.

[lellos]

Φίλε μου, το να δίνεις μπουνιά λόγω βρισιάς και λόγω αυτοάμυνας προφανώς δεν είναι το ίδιο. Αλλά το χαρακτηριστικό του κανάγια συνομιλητή είναι ότι παρεισάγει λαθροχειρίες σαν να μην τρέχει τίποτε. Γιατί προφανέστατα μία μπουνιά δεν διαθέτει από μόνη της ηθικό πρόσημο, αλλά εξαρτάται από τις συνθήκες κάτω από τις οποίες λαμβάνει χώρα. Εγώ όμως δεν είπα ότι κάθε πράξη είναι ηθική ή ανήθικη αλλά ότι όταν μία πράξη είναι ανήθικη, "εξακολουθεί να είναι ανήθικη υπό οιεσδήποτε συνθήκες". Οπότε για να ταιριάζει ένα παράδειγμα στα όσα είπα δεν έχει νόημα να χρησιμοποιείς μία περίπτωση όπως αυτή της μπουνιάς (που δεν διαθέτει ηθική αυταξία) αλλά μία πράξη που όντως είναι ανήθικη από μόνη της, και τότε μόνο να μου δείξεις ότι αν αλλάξουν οι συνθήκες παύει η πράξη να είναι ανήθικη. Ένας βιασμός π.χ. είναι πάντα ανήθικος. Αλλά σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζεις, αν βιάσεις μια γυναίκα ενώ κάποιος τρίτος σε απειλεί με όπλο τότε ο βιασμός παύει να είναι ανήθικος! Λυπάμαι αλλά αυτό δεν ισχύει. Ε λοιπόν, συνάδελφε, η εκμετάλλευση ταιριάζει με το παράδειγμα του βιασμού και όχι με αυτό της μπουνιάς. Είναι πάντα ανήθικη. Οπότε δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν. Είτε έχεις δυσκολία να κατανοήσεις τα γραφόμενα, είτε τα παραποιείς συνειδητά.

Για την υπεραξία, σου εξήγησα τι σημαίνει. Αλλά σου εξήγησα επίσης ότι δεν είναι δυνατόν σε κουβεντούλα της πλάκας μέσω ίντερνετ να μιλήσει κανείς αναλυτικά για ζητήματα που χρήζουν σοβαρής μελέτης. Βέβαια θα μπορούσα να σου πω δογματικά (νομίζοντας ότι επιχειρηματολογώ) ότι ο τάδε "απέδειξε" το δείνα κι επειδή πήρε και το τάδε βραβείο εσύ πρέπει να σταματήσεις να σκέφτεσαι και να συμφωνήσεις μαζί μου. Πολύ (νεο)φιλ-ελεύθερη στάση για τα γούστα μου. Προτιμώ να σου πω να ανοίξεις κανένα βιβλίο που να ξεφεύγει λίγο από όσα θεωρείς αυτονόητα και "αποδεδειγμένα".

Ούτως ή άλλως σε ευχαριστώ για την ευστοχότερη και γλαφυρότερη περιγραφή του τι σημαίνει "ελευθερία επιλογής" στα πλαίσια του (νεο)φιλελευθερισμού που έχω συναντήσει ως τώρα.

ΥΓ1. Δεν νομίζω να έχω ορίσει την ισότητα σε αυτή τη συζήτηση. Αλλά αφού ο Νας έχει "αποδείξει" τον μη βιώσιμο χαρακτήρα της, πάω πάσο...

ΥΓ2. Όσο για τις ανθρωποθυσίες, μην ανησυχείς συνάδελφε. Αν είσαι απλώς οπαδός του νεοφιλελευθερισμού αυτό σε κατατάσσει σε άλλη κατηγορία και όχι σε αυτή του μακελάρη.

[lellos]

"Πώς θα ξεφύγουμε από την κρίση της Ευρωζώνης: Δυνατή συζήτηση με Λαπαβίτσα, Paul Mason, Irvin, Milne κ Κουβελάκη"

http://thepressproject.gr/external.php?id=9681

[lellos]

Οποιαδήποτε συσχέτιση ανάμεσα στα ακόλουθα άρθρα ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα και τιμωρείται με υποχρεωτική αποστήθιση του βιβλίου "Οι καπιταλιστές είναι φίλοι μας" και επαναλειπτική (ad nauseam) ακρόαση της 9ης του Μπετόβεν σε (φιλ)ελεύθερη διασκευή του Μπάμπη Παπαδημητρίου για τανκς και ορχήστρα.

Άρθρο 1ο: "Κυβερνούν τον κόσμο 147 εταιρείες!"

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22792&subid=2&pubid=63608035

Άρθρο 2ο: "Εργάτες στην Ινδία σκότωσαν τον πρόεδρο της επιχείρησης"

http://tvxs.gr/news/kosmos/ergates-stin-india-skotosan-ton-proedro-tis-epixeirisis