back-in-black Δημοσιεύτηκε 18 Μαΐου 2008 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 18 Μαΐου 2008 Ένα χρόνος πέρασε...Ο πόνος κάθε μέρα και μεγαλύτερος , οι αναμνήσεις της Άννας και το γέλιο της αντηχούν ακόμα μες στις ψυχές μας, σαν να μην πέρασε λεπτό από εκείνο το σαββατιάτικο απόγευμα που την στέρησε από όλους μας.Ευχαριστούμε όλους όσους τη μνημόνευσαν σε αυτή τη στήλη και όσους κάθε μέρα της αποδίδουν φόρο τιμής και την επισκέπτονται εκεί που αναπαύεται.Τελικά οι άνθρωποι δε ζουν μόνο στο μικρό διάστημα μεταξύ γέννησης και θανάτου.Ζουν όσο τους θυμόμαστε και έτσι ορισμένοι , όπως η Άννα, θα ζουν για πάντα. Την Κυριακη 25 Μάη και ώρα 9μιση πμ θα τελεστεί το ετήσιο μνημόσυνο της στο ναό του ορθόδοξου νεκροταφείου του Π. Ηρακλείου Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Tythora Δημοσιεύτηκε 24 Μαΐου 2008 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 24 Μαΐου 2008 Η μητέρα της φίλης μου ζήτησε να δημοσιεύσω το ποιήμα της Αννούλας εκ μέρους της: ------------------------------------------------------------------------ ΕΛΕΓΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΝΟΥΛΑ Ήτανε Σάββατο και από ένα άβατο ακούω γέλια, μα τα θεμέλια μας κάνουν ρωγμές Ζήτησαν τα πουλιά το πεταγμά σου και τα δέντρα μια αγκαλιά σου Οι καταρράκτες την ορμή σου και την Αφροδίτη που ντυνόταν το κορμί σου. Κι ήλιοι που ψάχνανε φως για το δρόμο τους πάνω στον ώμο τους σε πήραν, για τα σεριάνια τους και τα λιμάνια τους στους γαλαξίες! Και συ τους πίστεψες, για πάντα εμίσεψες! Κι καθώς έφευγες δώρα μου έστελνες ρούχα σου αφόρετα ,ριπές κι αρώματα και την κιθάρα σου έννοια ,λαχτάρα σου να στην προσέχω! Και καθώς έφευγες για τους λειμώνες , μόνο χειμώνες ζει η καρδιά μου . Και καθώς έφευγες , δάκρυα με κέρναγες απ’ τη δροσιά σου, τόξα στο σώμα μου ,πίκρα στο στόμα μου και (τ)η φωτιά σου! Φιέστα κάναν τα χρώματα κι αποτυπώματα βλέπω παντού. Είναι απ’ τον ήλιο σου, είν’ απ’ τα χνάρια σου Κι από τη λάβρα σου μες την καρδιά μου. Ο,τι κι αν άγγιζες γλυκά το μάγευε το κοιταγμά σου γι αυτό η άνοιξη καρτέρι έστησε στο πέρασμά σου και μες τα άνθη της και τα κλωνάρια της κρυφά παγίδεψε την ομορφιά σου . Θάλασσα η λύπη μου, μέσα στο σπίτι μου Ψυχή μου! Γιατί μου άνθισες και δεν εβλάστησες, ζωή μου! Τώρα λουλούδια λένε τραγούδια για τη φυγή σου κι ανθούν το γέλιο σου,ανθούν τη λάμψη σου στη θύμισή σου! Η ΜΑΝΟΥΛΑ ΣΟΥ Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
invitro Δημοσιεύτηκε 24 Μαΐου 2008 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 24 Μαΐου 2008 Σας ευχαριστούμε για το ποίημα που μόλις βάλατε εδώ κυρία Κόμη. Συμμεριζόμαστε το πένθος σας. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
anastasiostheodoridis Δημοσιεύτηκε 24 Μαΐου 2008 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 24 Μαΐου 2008 ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΑΝΝΑΣ Δ. ΚΟΜΗ Ένα χρόνο ψηλαφούμε τον αβάσταχτο πόνο μας, ένα χρόνο πύρινη αστραπή καίει τα σπλάχνα μας και σκάβεται μέσα μας απύθμενη νοσταλγία για την 23χρονη Αννούλα μας, που τόσο άδικα χάθηκε στα θολά νερά του Λούσιου ποταμού. Γιαυτό την Κυριακή 25 Μαίου και ώρα 09:30 τελούμε στην εκκλησία του Νεκροταφείου Ν. Ηρακλείου στη μνήμη της ετήσιο μνημόσυνο. Οι γονείς της Δημήτρης και Γιώτα Κόμη Ο αδελφός της Άγις Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
dr.scrat Δημοσιεύτηκε 24 Μαΐου 2008 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 24 Μαΐου 2008 "Για δες τι κρίμα κι άδικο, παράξενο μεγάλο να μένουν τα παλιόδεντρα και τα σαρακιασμένα, να φεύγουνε τα νιόδεντρα, με τ'άνθη φορτωμένα"... (Από το μυθιστόρημα "Κρίμα κι άδικο", της Ζωρζ Σαρρή) Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Έρση Δημοσιεύτηκε 24 Μαΐου 2008 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 24 Μαΐου 2008 Δεν το είχα δει αυτό το topic μέχρι τώρα.Δεν είχα γνωρίσει ποτέ την Άννα,έχω να πω όμως ότι τη ΘΑΥΜΑΣΑ κι ότι τη ΖΗΛΕΨΑ...από τις περιγραφές σας.Τόσο υπέροχο πλάσμα ρε παιδιά;;;Κρίμα.Με θυμώνει απίστευτα η έννοια του θανάτου, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ένα πλάσμα με τέτοιες!δυναμικές...Κυρία Κόμη με συγκινήσατε όσο δε φαντάζεστε μ' αυτό που γράψατε.Δείτε την καλή πλευρά σ΄όλο αυτό.Έχετε εσείς κι η οικογένοια σας ένα φύλακα άγγελο να σας φυλάει...... Κυρία Κόμη αν εδώ τα κατάφερνε τόσο καλά η Άννα,φανταστείτε εκεί πάνω...! back-in-black ανέβασε πάλι φωτογραφίες της αν θες.Εκείνες που είχες ανεβάσει δε φαίνονται.Είμαι πάρα πολύ περίεργη να δω το όμορφο μουτράκι για το οποίο όλοι μιλάτε όλοι με τόσο θαυμασμό κι αγάπη... Άννα nice to meet you,this is for you... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
anastasiostheodoridis Δημοσιεύτηκε 24 Μαΐου 2008 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 24 Μαΐου 2008 Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
ploutarxos 2 Δημοσιεύτηκε 25 Μαΐου 2008 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 25 Μαΐου 2008 "Ξυπνησα μες στον υπνο μου κι ακουσα δυο φωνες.. η μια μου ειπε ξεχνα τη και παψε πια να κλαις.. μα η αλλη ηταν η δικη σου μεσα απ'του υπνου,του εφιαλτη τις γραμμες μου λεγε αγαπη μου κοιμησου.. θα μαι κοντα σου οταν με θες.." Αγη να εισαι καλα,εσυ και η οικογενεια σου,με την αδερφουλα σου στη καρδια σας... υ.γ. πριν λιγους μηνες, σε μια αδεια μου,ειχαμε βρεθει στον αγιο θωμα , με τον σακη, και μιλουσαμε για κοινους γνωστους απο γιαννενα...δεν ηξερα για τον απροσμενο χαμο της αδερφης σου.. Ηθελα λοιπον να εκφρασω τη συμπαρασταση μου σε εσενα και την οικογενεια σου Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
SleepWalker Δημοσιεύτηκε 26 Μαΐου 2008 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 26 Μαΐου 2008 Άννα αν νιώσεις ογρασά στου τάφου σου την άκρη δεν είναι βρόχινο νερό είναι δικό μας δάκρυ Τα συλλυπητήρια μου έστω και καθυστερημένα στην οικογένεια της κοπέλας. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Tythora Δημοσιεύτηκε 26 Μαΐου 2008 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 26 Μαΐου 2008 δε θυμάμαι ομορφότερη νύχτα δε θυμάμαι πιο παράξενη νύχτα πήρα το δάκρυ σου και το 'κανα στιχάκι σε τραγούδι πήρα την πίκρα σου την έκανα ρεφρέν μιας μουσικής κι έγινε η νύχτα μες στη νύχτα κατακόκκινο λουλούδι πάνω απ' την πόλη ένα φεγγάρι μεθυσμένο από νωρίς για σένα, για σένα δε θυμάμαι ομορφότερη νύχτα δε θυμάμαι πιο παράξενη νύχτα είδα τους στίχους μας γραμμένους με μπογιά πάνω στους τοίχους κι όσοι περνούσαν τραγουδούσαν τη δική μας μουσική και πλημμυρίσαν ξαφνικά όλα από φώτα κι από ήχους κι έμοιαζε η νύχτα μες στη νύχτα συναυλία και γιορτή για σένα, για σένα δε θυμάμαι ομορφότερη νύχτα δε θυμάμαι πιο παράξενη νύχτα φωτιές καπνοί ακόμα μια φορά η ίδια ιστορία κλείσαν οι δρόμοι από παντού που να κρυφτείς και που να πας αγριεμένες οι φωνές, αγκαλιασμένοι, χορωδία ελλάς, ελλάς και τι θα γίνει πάλι φίλε μου μ' εμάς για σένα, για σένα για σένα, για σένα αγριεμένες οι φωνές, αγκαλιασμένοι, χορωδία ελλάς, ελλάς και τι θα γίνει πάλι φίλε μου μ' εμάς για σένα ------------------ Ξαφνικά, γιατί έτσι το θέλησε η μοίρα, το θυμάμαι έγινε σημαντικό, πολύ σημαντικό. Θυμάμαι τα πάντα. Σε θυμάμαι. Ένας χρόνος πέρασε και η μνήμη μου μεγαλώνει, να χωρέσει όλες τις αναμνήσεις μου για σένα. Αυτό το κόλπο βρήκα για να είσαι κοντά μου. Ξέρεις εσύ για το τραγούδι...;-) Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Christos Kar Δημοσιεύτηκε 11 Ιουλίου 2008 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 11 Ιουλίου 2008 ΕΛΠΙΖΩ Η ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ. ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΕ ΛΑΜΨΗ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ. ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΕ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ. ΓΙΑΤΙ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΗΤΑΝ ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΥΓΧΑΡΩ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΟΣΑ ΤΗΣ ΕΔΩΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΟ ΠΟΥ ΜΕ ΕΦΕΡΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ. ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΟΣΟΙ ΤΗΝ ΞΕΡΑΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΦΩΤΙΣΕΙ ΟΛΟΥΣ Η ΖΩΗ ΤΗΣ. ΠΑΝΤΑ ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΔΕΝ ΚΡΑΤΑΝΕ ΠΟΛΥ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΟΥΝΤΑΙ ΠΟΤΕ. ΑΛΛΩΣΤΕ ΣΑΝ ΝΑ ΤΟ ΗΞΕΡΕ ΑΠΟ ΠΑΝΤΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΖΗΣΕΙ ΓΙΑ ΠΟΛΥ. ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ. ΑΓΗ ΔΕΝ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ, ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΣΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΛΥΠΑΜΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΕΧΑΣΑ ΜΙΑ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΑΔΕΡΦΗ. ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ... ΑΝΝΟΥΛΑ ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΠΩΣ ΜΕ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΣΟΥ ΖΩΓΡΑΦΙΣΑΜΕ ΤΙΣ ΠΙΟ ΟΜΟΜΡΦΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ. ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ Κ ΘΑ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΚΑΠΟΥ ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΒΛΕΠΕΙΣ, ΘΥΜΑΣΑΙ, ΑΓΑΠΑΣ, ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ, ΑΓΑΠΑΣ ΚΑΙ ΝΙΩΘΕΙΣ ΟΠΩΣ ΕΝΙΩΣΕΣ ΚΑΘΕ ΑΝΑΣΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ ΘΑ ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ ΠΑΝΤΑ Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
xxx Δημοσιεύτηκε 16 Νοεμβρίου 2008 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 16 Νοεμβρίου 2008 Ένα site για την άννα: http://www.annakomi.gr/index.php και ένα group στο facebook, για όποιον θέλει να γίνει μέλος: http://www.facebook.com/s.php?ref=search&a...gid=36188561937 (ή απλά πατήστε στην αναζήτηση "άννα κόμη") Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
back-in-black Δημοσιεύτηκε 29 Νοεμβρίου 2008 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 29 Νοεμβρίου 2008 Ευχαριστούμε την κολλητή της Άννας μας και αγαπημένη μας φίλη Λίλιαν για το πολύ ωραίο σάιτ που έφτιαξε σαν φόρο τιμής , καθώς και όποιον μπαίνει σε αυτό και μοιράζεται τον πόνο , τη νοσταλγία και τις αναμνήσεις από την Αννούλα μας.Η διεύθυνση υπενθυμίζω είναι www.annakomi.gr Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
ξενος Δημοσιεύτηκε 29 Νοεμβρίου 2008 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 29 Νοεμβρίου 2008 νασαι καλα εκει που βρισκεσαι αννα... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
sjjggst Δημοσιεύτηκε 26 Ιουνίου 2013 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 26 Ιουνίου 2013 Έστω και τόσα χρόνια μετά, πέφτοντας απόψε τυχαία πάνω σε αυτό το topic αφιερωμένο στη μνήμη της Άννας, δεν μπορούσα παρά να σταθώ και να ευχηθώ να είναι ελαφρύ το χώμα που τη σκεπάζει και η μνήμη της να είναι για πάντα στο μυαλό και στις καρδιές σας φίλε Άγη, σαν να μην έφυγε ποτέ από κοντά σας. Όποτε ακούω για αυτό το καταραμένο μέρος, δεν μπορώ να το πιστέψω πως έφυγε ακριβώς τρεις ημέρες πριν να μας τη γνωρίσεις όλο χαρά και υπερηφάνεια, για την πιο υπέροχη αδελφή στον κόσμο. Δεν στο είπα ποτέ, αλλά στο πρώτο της μάθημα αφότου χάθηκε, δίπλα στο όνομά της έβαλα "ΠΑΡΟΥΣΑ", όπως παρούσα εύχομαι να είναι αιώνια και η ψυχή της, και να ζεσταίνει τις καρδιές όσων τη γνώρισαν.... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Alexandros Boukas Δημοσιεύτηκε 26 Ιουνίου 2013 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 26 Ιουνίου 2013 Αν και σπουδασα Θεσσαλονίκη, ειχα τη τύχη να γνωρίσω την Άννα, κατα τη διάρκεια των Ολυμπιακών του 2004. Και δε θα τη ξεχάσω ποτέ. Και Αγη, ξέρω πως νιώθεις.. Ας ειναι ελαφρύ το χώμα που τη σκεπάζει... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Recommended Posts
Archived
This topic is now archived and is closed to further replies.