ΑΝΝΑ Δ. ΚΟΜΗ 1984-2007

[almar]

[lullaby17]

Αγη μου συλληπητηρια μεσα απο τη καρδια μου..

Το συμβαν το ακουσα τη ιδια μερα και δε μπορουσα να πιστεψω πως κατι που ξεκιναει με χαμογελα και χαρες,κατι που ολοι μας το εχουμε κανει καποια στιγμη ,ειχε τετοια τραγικη κατεληξη για τοσους ανθρωπους ..

Δεν με αγγιξε ομως..

οχι..

Οχι μεχρι που ενας συναδελφος μου ειπε οτι ενα απο τα κοριτσια ηταν ξαδερφη του,

οχι μεχρι που μια φιλη μου μου ειπε οτι εχασε εκει μια παλια της συμμαθητρια..

Αλλα εκει που δεν αντεξα ηταν χθες βραδυ οταν βρεθηκα με το συμφοιτητη μας-πλεον συναδελφο- Βασιλη και μου ειπε πως εχασες εκει την αδερφουλα σου..Μου ειπε οτι ολοι ελεγαν τι ομορφη που ηταν,οτι το εγραφες και εσυ στο φορουμ και μετα θυμηθηκα μια γλυκια ευγενικη φυσιογνωμια που, μια φορα που μιλαγαμε εξω απο το Λαικο, ειχε ερθει να σε ρωτησει κατι και τοτε μου την ειχες συστησει..Ηταν η αδερφουλα σου..Η Αννουλα σου..

Και ξαφνικα κατι που ηταν ξενο και απομακρο ηρθε διπλα μου ..Και ο πονος που δε με αγγιζε εγινε λιγο και δικος μου πονος..

Ποσο στεναχωρεθηκα Αγη μου για την απωλεια σας..Ποσο πρεπει να πονας..Ουτε και εγω μπορω να διανοηθω πως μπορεις να νιωθεις..Ποσο μαλλον οταν δε μπορεις να δωσεις εναν δικαιο λογο γι’αυτο που εγινε..

Μακαρι να μπορουσα να παρω λιγο απο το πονο σου..

Κουραγιο και υπομονη..Ο χρονος ειναι βαλσαμο στη καρδια και το μυαλο..

Σιγουρα η Αννουλα σας ειναι σε καλα χερια τωρα..Κριμα σε μας που χαθηκε ενας τοσο αξιολογος ανθρωπος..Δεν ειχα τη χαρα να τη γνωρισω περισσοτερο απο εκεινη την ημερα που μου την ειχες συστησει δυστυχως..

Να χαιρεσαι ομως που αυτο το λουλουδι ομρφιας ,ψυχης και χαρισματων βρεθηκε στη ζωη σου,την φωτισε και σου εδειξε με το τροπο της εναν σπουδαιο τροπο ζωης..

Να ειστε παντα καλα να τη θυμαστε και ο καλος Θεουλης να μαλακωσει γρηγορα το πονο σας..

Συλλυπητηρια..

[notbad]

Δεν σας γνωρίζω ούτε γνώριζα την αδερφή σου, αλλά θαυμάζω την ομορφιά της και όλα τα καλά λόγια που λένε όλοι γι αυτήν. Συλλυπητήρια.

[xxx]

*καλό ταξίδι αννούλα μου, εύχομαι εκεί που είσαι τώρα ο κόσμος να είναι πολύ διαφορετικός από αυτόν τον άδικο κόσμο που άφησες πίσω σου. Ελπίζω το λαμπερό σου χαμόγελο και η μεγάλη σου καρδιά, η όρεξη σου για δημιουργία και η δύναμη της ψυχής σου να δίνουν ελπίδα σε όσους είναι μαζί σου τώρα.......όπως έδινες και σε εμάς όλα αυτά τα χρόνια...ήσουν στήριγμα και πρότυπο για όλους μας.....η ζωή είναι δυσβάχταχτη χωρίς εσένα και ο πόνος μας ανείπωτος. Το ξέρω ότι θα σε συναντήσω σύντομα και ο χρόνος μέχρι τότε δε θα είναι παρά στιγμές αναμονής και άχαρης προσμονής. Δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ, γιατί όταν έφυγες από κοντά μας ένα κομμάτι μας το πήρες μαζί σου...Λυπάμαι για όσα δεν πρόλαβες να ζήσεις, χαίρομαι που αυτά τα τόσο λίγα 23 χρόνια που μοιράστηκες με αυτόν τον κόσμο ήταν γεμάτα και έντονα.σε αγαπώ πολύ αννουλίτο μου...καλή αντάμωση*

[Stellitsa]

Back in black,

Τα θερμά μου συλλυπητήρια σε σενα και την οικογένεια σου.

[back-in-black]

Την Κυριακή 1/7 και ώρα 9.30π.μ. θα πραγματοποιηθεί το 40ήμερο μνημόσυνο της Αννούλας μας, που χάθηκε τόσο άδικα, στο ναό του Αγ. Γεωργίου Π. Ηρακλείου. Ευχαριστούμε όλους για την συμπαράσταση στον πόνο μας.

[mirroire]

Την Κυριακή 1/7 και ώρα 9.30π.μ. θα πραγματοποιηθεί το 40ήμερο μνημόσυνο της Αννούλας μας, που χάθηκε τόσο άδικα, στο ναό του Αγ. Γεωργίου Π. Ηρακλείου. Ευχαριστούμε όλους για την συμπαράσταση στον πόνο μας.

Καλο ταξιδι κοριτσακι

Ειμαι σιγουρη οτι εισαι καλα

Ειμαι σιγουρη οτι εχεις ηδη αρχισει τις εκδρομες σου ακομα κι εκει ψηλα

Να μπαινεις στα ονειρα των δικων σου και να τους δινεις κουραγιο

Μην ξεχασεις να δωσεις τα χαιρετισματα μου,ξερεις εσυ...

Να εισαστε ξεκουραστοι και ευτυχισμενοι

[lostinterest]

Agi,

i am sorry to hear about your sister. May she rest in piece........

Andreas

[sfotini]

Άγη τα θερμά μου συλλυπητήρια...Την Αννούλα τη γνώρισα στα μαθήματα κεραμικής. Είχε καθυστερήσει να κάνει εγγραφή και ήρθε περίπου μετά απο 1 μήνα. Έκανε εντατικά μαθήματα για να προλάβει και όλα τα κοριτσια ειχαμε εντυπωσιαστεί απο την ταχύτητατη εκμάθησή της. Στο πρώτο μάθημα είχε στα χέρια της ένα άψυχο κομμάτι πηλού και στο δεύτερο μάθημα ένα έμψυχο αντικείμενο....διψούσε για δημιουργία!!! Μου είχε κάνει απίστευτη εντύπωση το πως συνδύαζε την ομορφιά, την εξυπνάδα, τη δημιουργία, την προσφορά, την ζωντάνια, τον αθλητισμό, τις εκδρομές και μαζί με όλα αυτά ήταν αριστούχα φοιτήτρια! Και αναρωτιόμουν που βρίσκει το χρόνο?!!! Ήταν ένα αξιοθαύμαστο πλάσμα και έτσι θα μείνει στη μνήμη μας. Αννούλα μου καλό ταξίδι, συνεχίσε από εκεί που έμεινες... θα σε θυμόματε παντα!

[xxx]

Σήμερα συμπληρώνονται ακριβώς 40 ημέρες...

όσο περνάει ο καιρός, τόσο πιο δύσκολα ζούμε με την απουσία

μου λείπεις αννούλα μου

[Ήρα]

εχω πειστει οτι οι ''φωτεινοι'' ανθρωποι δεν φευγουν ποτε απο κοντα μας ,ζουν στο μυαλο μας , στις αναμνησεις μας , στην καρδια μας για να μας εμπνεουν και να μας βοηθανε να γινομαστε καλυτεροι και λιγο σοφοτεροι.

ετσι φανταζομαι και την Αννα απο αυτα που διαβασα.

θερμα συλλυπητηρια.

[efi_kar]

Αννούλα μου

Πες μου αν εκεί πάνω υπάρχουν λόγια να περιγράψουν αυτό που νιώθω εδώ κάτω....γιατί έψαξα αλλά τίποτα....

Πως να σου πω καλή μου φίλη το αντίο? Πως να σου πω πως αισθάνομαι για κάτι που απλά δεν το δέχομαι, δεν το καταλαβαίνω και δεν το συνειδητοποιώ..προσπαθώ να το χωρέσω στο μυαλό μου, αλλά απλά ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ...είναι μεγάλο βλέπεις και εγώ πολύ μικρή...

Τον Σεπτέμβρη ξέρω ότι δε θα είσαι εκεί, αλλά ξέρω ότι εκεί θα είσαι...έτσι? Θα με φωνάξεις Μιρό, θα την πεις στον κ.Μιχάλη για το τσιγάρο και εγώ από αντίδραση θα ανάψω άλλο ένα...έτσι? Θα μεγαλουργήσουμε πάλι όπως μεγαλουργούμε δυό χρόνια τώρα...έτσι? Θα βγούμε πάλι, θα γελάσουμε και θα περάσουμε πάλι όμορφα...Ναι, είμαι σίγουρη ότι έτσι θα γίνει, γιατί πολύ απλά δεν έχει σημασία αν δεν θα είναι το σώμα σου εκεί...εσύ θα είσαι και το ξέρω....

Σ'αγαπώ πολύ, θα σε ενημερώνω για όλες τις εξελίξεις (ξέρεις εσύ πως...) και όχι, ΔΕ ΛΕΩ ΑΝΤΙΟ!

Η φίλη σου αντιγραφέας του Μιρό....

Υ.Γ. 1. Άγη if there is anything you need, please contact..

Υ.Γ. 2: Της αγάπης την ουσία την μετρώ στην απουσία....

[tepi kar]

Αννούλα μου,

Όση χαρά και λάμψη μας χάρισες όσο ήσουν κοντά μας..

τόση θλίψη μας έδωσες όταν έφυγες...

Δεν ήρθα να σε χαιρετίσω γιατί ήμουν μακριά...

Δεν με χαιρέτισες και'συ γιατί ήσουν μακριά....

Αλλά θα συναντηθούμε και πάλι!

Δεν θα λείπεις...θα είσαι πάντα εδώ, γιατί εμείς που σ'αγαπήσαμε θα σε κρατάμε πάντα ΖΩΝΤΑΝΗ!!

Τέπη (κεραμεική..)

[mm2]

ΚΟΝΤΑ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ....

ΟΣΟ ΣΕ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ....

[Irida84]

Κομίτσα μου,πάντα πίστευα ότι θα κάνεις σπουδαία πράγματα γιατί ήσουν αγωνίστρια,πανέξυπνη και καλό παιδί.Έφυγες στα 23 σου κι όμως ήδη είχες καταφέρει πολλά,τόσα ώστε να είσαι παράδειγμα για όλους...Σε χάσαμε νωρίς κι όμως ήσουν τόσο ζωντανό,δυναμικό,κοινωνικό και ευδιάθετο κορίτσι που όλοι σ αγαπήσαμε και θα σε θυμόμαστε πάντα...Ίσως ο Θεός σε θέλησε κοντά του,ίσως είσαι ένα αγγελούδι τώρα και μας κοιτάς από εκεί πάνω.Δεν μπορώ ακόμα να συνειδητοποιήσω και να δεχτώ τον ξαφνικό και άδικο χαμό σου... Ομορφούλα μου,ξέρω πως θα είσαι πάντα κοντά μας γιατί ένας άνθρωπος σαν εσένα δεν μπορεί να ξεχαστεί!Η θύμησή σου θα ζεσταίνει πάντα τις καρδιές μας.

Αννούλα μου,θα σε θυμάμαι και θα σε αγαπώ πάντα!

[kiriarena]

Αερικό

Έτσι καθώς το τρέμουλο τ’ αγέρα

ζωντανεύει το φυλλούργιασμα της λεύκας

καθώς τ’ άλικο φώς της αυγής γαληνεύει τις ράχες του βουνού

έτσι μας ζωντανεύει η ματιά σου

μας γαληνεύει το νοερό χάδι σου

μας ησυχάζει το θυμούμενο φιλί σου.

Μπήκες στην ψυχή μας

Και ρούφηξες με απληστία το χυμό της προσφοράς σου

Στεριές ιριδοχτυπημένες

Περνούν μπρος από τα μάτια μας

Κάτασπρα πετούμενα φτερουγίζουν

Μπρος από το ένα σου

Καθώς στ’ απέραντα νυχτέρια μας

Τα μακρόχρονα μα τόσο στιγμιαία

Μας δίνεις στάλα στάλα και αδειάζουμε

Το ποτήρι της ζωής

Τα δέντρα του κήπου σας θέριεψαν

Και εμείς όλοι

Στο τελευταίο τους κλαδάκι

Δέσαμε το πρόσωπο σου!

-Έτσι

Απ’ τ’ ανοιχτό μας παράθυρο

Τις ατέλειωτες νυχτιές στηλώνουμε

Τα μάτια στο τελευταίο τους κλαδάκι

Και τότε παίρνουν τη μορφή σου

Μπαίνουν στις φλέβες

Και μας σφιχταγκαλιάζουν

Ένα πουλάκι τιτιβίζει

Στο γειτονικό πευκάκι

Κλέβω το τραγούδι του

Να! στο ψιθυρίζω ,στο ψιθυρίζουμε με το μουρμούρισμα των πόθων μας…

Απόψε σε κρύψαμε στο προσκεφάλι μας

Και σ’ ονειρευτήκαμε

Περπατούσαμε σε δρόμους

Γιομάτους ανθισμένες λεμονιές

Έκοψες ένα φύλλο από τη λεμονιά

Το φίλησες και είπες: « Σε κατάκτησα φύση»

Και μετά σώπασες…..

Σ’αγαπώ, σ’αγαπάμε

Μόνο γιατί και τώρα το γελαστό πρόσωπο σου

Μέσα από τις φωτογραφίες μας

Χαρίζει τη ματιά σου!

Μόνο γιατί μας αγγίζεις

με τη δύναμη του νου τ’ακροδάκτυλα μας και ανατριχιάζουμε.

Ρωτώ,ρωτάμε τον παντογνώστη άνεμο και μας αποκρίνεται:

«Ναι είσαι ευτυχισμένη!!»

Ρωτώ,ρωτάμε το τριαντάφυλλο της καρδιάς σου

Και μας αποκρίνεται:

«Ναι είμαστε ένα»

Κυρία Ρένα (Λυκ. Λυκόβρυσης)

[relentlessgeo]

Μες στον αέρα σαν καπνός

θέλω απόψε να σε δω

Σαν κάποιο κύμα στη στεριά

θέλω απλά να θυμηθώ όσα περάσαμε

όσα περάσαμε

Σαν ένας ήλιος σκοτεινός

έφυγες χάθηκε το φως

Αχ να γυρνούσα στα παλιά

ξανά να σε είχα αγκαλιά και να γιορτάζαμε

και να γιορτάζαμε

Κάτι μέσα μου λέει

πως ποτέ δεν θα μ' αφήσεις

Μα το ξέρω με καίει

πως ποτέ δεν θα γυρίσεις

Κάτι μέσα μου λέει

πως περάσανε οι μπόρες

Κάτι μέσα μου λέει

πως τελειώσανε οι ώρες

οι ώρες ...

σε αγαπω πολυ και δε θα σε ξεχασω ποτε .

γιωργος πετρ.

[ξενος]

δεν ειχα την τυχη να σε γνωρισω,μιας και για μενα ειναι τυχη να γνωριζω εναν νεο ανθρωπο.συγκινηθηκα ομως απο τα λογια ολων αυτων που σε γνωριζαν και πιστευαν σε σενα.καλο ταξιδι,καλα να εισαι εκει που εισαι και να μας προσεχεις κι εμας εδω που ειμαστε...

καλη δυναμη στους οικειους της και ας συντροφευει η αννα με την δυναμη της ολους μας,εστω κι αν δεν ειναι φυσικως παρουσα...

[xxx]

[Αντιγόνη]

Λένε πως καταλαβαίνουμε πόσο υπέροχος είναι ένας άνθρωπος όταν φύγει...

Λένε πως για όλους εκείνους που φεύγουν, όσοι μένουν έχουν έναν καλό λόγο να πουν...

Για σένα δεν ισχύει αυτό, όπως πολλά ακόμα, που λέγονται για τους ανθρώπους, δεν ίσχυσαν ποτέ.

Δεν υπήρξες απλώς παράδειγμα για όλους μας, αλλά ήσουν η καλύτερη απ'όλους μας.

Είναι τραγικό για μια "γενιά", σαν εμάς από το σχολείο σου, να χάνει τον καλύτερό της.

Ελπίζω να ξέρεις πόσο ξεχώρισες, πόσο αγαπήθηκες, πόσο καθάριο, ανεξίτηλο, ευγενικό στίγμα άφησες πίσω σου.

Δεν ξεχνώ το γέλιο σου, το βλέμμα σου, το πνεύμα σου, την ειλικρίνιά σου, την καλοσύνη σου, το ενδιαφέρον σου.

Δεν ξεχνώ.

Κανείς μας δεν θα ξεχάσει, το ξέρεις.

Μια ζωή θα σε θυμόμαστε, και θα παλεύουμε να γίνουμε τόσο ολοκληρωμένοι και αυθεντικοί άνθρωποι όσο ήσουν εσύ στα 23 σου... (δεν πιστεύω ότι θα τα καταφέρω, αλλά η προσπάθειά μου θα είναι ένας ακόμη φόρος τιμής σε σένα).

Τέσσερις μήνες πέρασαν σχεδόν, και ακόμη τα δάκρυα δεν στέρεψαν...

Γιατί δεν λείπεις μόνο σε όσους ζούσαν μαζί σου, λείπεις από αυτόν τον κόσμο, που έγινε φτωχότερος, λίγο πιο μικρός, πιο σκοτεινός, από τότε που τον άφησες...

Εύχομαι μόνο να βοηθάς, από εκεί όπου μάς κοιτάς, την οικογένειά σου να συνεχίζει...

[Αντιγόνη]

Τί ζητάς Αθανασία

στο μπαλκόνι μου μπροστά

δε μου δίνεις σημασία

κι η καρδιά μου πώς βαστά.

Σ'αγαπήσανε στον κόσμο

βασιλιάδες ποιητές

κι ένα κλωναράκι δυόσμο

δεν τούς χάρισες ποτές.

Είσαι σκληρή

σαν τού θανάτου τη γροθιά

μά'ρθαν καιροί

που σε πιστέψαμε βαθιά.

Κάθε γενιά

δική της θέλει να γενείς

ομορφονιά

που δε σε κέρδισε κανείς.

Τί ζητάς Αθανασία

στο μπαλκόνι μου μπροστά

ποιά παράξενη θυσία

η ζωή να σού χρωστα.

Ήρθαν διψασμένοι Κροίσοι

ταπεινοί προσκυνητές

κι απ'τού κήπου σου τη βρύση

δεν τους δρόσισες ποτέ.

Ν.Γκ.

(Auf Wiedersehen, liebe Anna)

[bad_samaritan]

μα τί θεός είναι ετούτος που στον ίδιο κοπρολακο ρίχνει τους όμορφους και τους άσχημους, τους γενναίους και τους κίοτηδες και πατάει απάνω τους την πατούσα του , χωρίς διάκριση, και τους κάνει όλους λάσπη?

ή δεν είναι δίκαιος ή δεν είναι παντοδύναμος ή δεν καταλαβαίνει!!

νίκος καζαντζάκης.αναφορά στον γκρέκο.

[xxx]

Σήμερα συμπληρώνονται 6 μήνες χωρίς την αννούλα μας ...

[jokons]

Fuitάκι μου ελπίζω να είσαι καλά όπου είσαι.

Ευχαριστώ το θεό που έμπλεξε τις μοίρες μας και έκανε και σε γνώρισα έστω και για τόσο λίγο.

Που με την αλησμόνητη εσωτερική σου ομορφιά δροσέρεψες την ψυχή μου.

Και πάλι όμως,δε θα μπορέσω ποτέ να χωνέψω το πόσο άδικα έφυγες.

Καρντάσαινα,θα ζεις ΠΑΝΤΑ στις καρδιές όλων μας.

Που 'ναι τα μάτια σου να δουν αυτό το δειλινό;

Που 'ναι τα χέρια σου ν'αγγίξουνε τον ουρανό;

[Αντιγόνη]

Μας λείπεις