Δεσμοί - Δεσμά - Δεσμεύσεις

[Juliette]

Καλώς σας βρήκα ωρέ

(άσχετο και εντελώς αλλά αυτός ο τίτλος μου θυμίζει κάτι χημείες στο λύκειο.... ομοιοπολικός-ετεροπολικός δεσμός...)

Ματαξαναπάλι σορρυ για το μπάχαλο.... έχω τρελά κέφια και...Νάντια θα σου'ρθω Δευτέρα απόγιομα αφτερ Αρτέμωνος για βραζιλιάνικο καφεδάκι... (ξέρεις εσύ... )

Πάω να τα πω ένα χεράκι στον κύριο Χρυσικάκο γμτ το κερατό μου μέσα.... (θα παρακαλέσω να μη λογοκριθεί το εν λόγω "γαλλικό" διότι άνθρωποι είμεθα κι εμείς κι έχουμε δικαίωμα να διαμαρτυρόμεθα γαλλιστί όταν τοιουτοτρόπως μας φέρονται )

[Singularity]

Άντε θα σε περιμένω, κόκκαλα έχει βγάλει αυτός ο καφές.

Τώρα σε ότι αφορά το θέμα του γάμου, δεν περίμενα να ανοιχτεί τέτοιο μεγάλο θέμα. Αγαπητέ/ή ΝΜ25 αυτό που περιγράφεις μάλλον είναι ο γάμος της θείας σου, που έχει φτύσει αίμα. Με συγχωρείς και εγώ το σιχαίνομαι αυτό που περιγράφεις, αλλά ο δικός μου ο γάμος δεν είναι έτσι. Ζώ πολύ πιο συναρπαστικά τώρα παρά πριν. Ο γάμος δεν είναι συμβιβασμός, είναι περιπέτεια!!! Δεν θέλω να αναφερθώ σε λεπτομέρειες του τί ακριβώς κάνουμε, για να μήν νομίσετε ότι περηφανεύομαι, αλλά νομίζω ότι και άλλα ζευγάρια ζούνε ευτυχισμένα στο γάμος τους.

Βέβαια εσένα με την άποψη που έχεις, δεν θα σου σύστηνα ποτέ να παντρευτείς γιατί είναι σίγουρο ότι θα είστε και οι δύο δυστυχισμένοι και είναι κρίμα.

Εγώ απλώς είπα ότι με τον κατάλληλο άνθρωπο και την κατάλληλη εκπαίδευση μπορεί να πετύχει ένας γάμος και να είναι και οι δύο ευτυχισμένοι και τα παιδιά που θα προκύψουν από αυτόν να είναι και αυτά ευτυχισμένα.

Δεν ήθελα να συγχίσω κανέναν

[Winmx]

......Πάω να τα πω ένα χεράκι στον κύριο Χρυσικάκο γμτ το κερατό μου μέσα.... (θα παρακαλέσω να μη λογοκριθεί το εν λόγω "γαλλικό" διότι άνθρωποι είμεθα κι εμείς κι έχουμε δικαίωμα να διαμαρτυρόμεθα γαλλιστί όταν τοιουτοτρόπως μας φέρονται )

←

εχεις κερατο ;που,πως,ποτε;

[Juliette]

Εμ με τέτοια που μου κάνουν κέρατα έβγαλα, για να μην πω φλύκταινες

:P

Nantia, παίζει να μην πάω Αρτέμωνος, γιατί η Κρατική θα μου βγάλει τελικά τις φωτοτυπίες που ζήτησα (είδες, όταν υπάρχει το κατάλληλο "κίνητρο" και όταν μιλάς με το ανάλογο ύφος... ) οπότε είμαι χαλαρότατη (με ηρέμησε και ο Δημόσθενες )

emarup

Αυτό το ποστ το είχα κρατήσει για να το βάλω, αλλά πάνω στο ποστάρισμα έπεσε το φορουμ...για μερικές "ώρες" (μάλλον η έννοια αυτή είναι λίγο διαφορετική στα διάφορα πλανητικά συστήματα )

[Remy Fincher]

  Άντε θα σε περιμένω, κόκκαλα έχει βγάλει αυτός ο καφές.

Τώρα σε ότι αφορά το θέμα του γάμου, δεν περίμενα να ανοιχτεί τέτοιο μεγάλο θέμα.  Αγαπητέ/ή ΝΜ25 αυτό που περιγράφεις μάλλον είναι ο γάμος της θείας σου, που έχει φτύσει αίμα.  Με συγχωρείς και εγώ το σιχαίνομαι αυτό που περιγράφεις, αλλά ο δικός μου ο γάμος δεν είναι έτσι.  Ζώ πολύ πιο συναρπαστικά τώρα παρά πριν.  Ο γάμος δεν είναι συμβιβασμός, είναι περιπέτεια!!!  Δεν θέλω να αναφερθώ σε λεπτομέρειες του τί ακριβώς κάνουμε, για να μήν νομίσετε ότι περηφανεύομαι, αλλά νομίζω ότι και άλλα ζευγάρια ζούνε ευτυχισμένα στο γάμος τους. 

Βέβαια εσένα με την άποψη που έχεις, δεν θα σου σύστηνα ποτέ να παντρευτείς γιατί είναι σίγουρο ότι θα είστε και οι δύο δυστυχισμένοι και είναι κρίμα.

Εγώ απλώς είπα ότι με τον κατάλληλο άνθρωπο και την κατάλληλη εκπαίδευση μπορεί να πετύχει ένας γάμος και να είναι και οι δύο ευτυχισμένοι και τα παιδιά που θα προκύψουν από αυτόν να είναι και αυτά ευτυχισμένα. 

Δεν ήθελα να συγχίσω κανέναν 

←

Καταρχήν, το "παραλήρημά" μου δεν ήταν θέση επί του γάμου, αλλά θέση επί αυτού όταν γίνεται σε νεαρή ηλικία, όπως τη δική σου, όταν ο ρομαντισμός των νιάτων σε κάνει να πιστεύεις ότι έχεις βρει την ευτυχία σε έναν άνθρωπο, αλλά πολύ αργότερα καταλαβαίνεις ότι το να συμβιβαστείς προτού καν καταλάβεις ποιός/ποιά είσαι, τι θέλεις από τη ζωή και τι είναι αυτό που θέλεις να αφήσεις πίσω σου, δεν ήταν τόσο καλή ιδέα.

Έπειτα αντιφάσκεις....χοντρά. Όταν λες ότι για σένα το διαζύγιο δεν είναι επιλογή, ότι δε φεύγεις όταν τα βρίσκεις σκούρα, ότι κάνεις έξτρα μίλια για να ευχαριστήσεις τον άνθρωπό σου κι άλλα παρόμοια χαριτωμένα, τότε ο γάμος δεν είναι μια ευχάριστη περιπέτεια, εκτός κι αν γουστάρεις το S&M. Όσον αφορά τη θεία μου (να σε προειδοποιήσω να μην επικαλείσαι τις θείες των ανθρώπων, μια και μπορεί να διαβάσουν "της θειάς σου" και μετά να έχεις να απαντήσεις σε πιο εξοργισμένα ποστς), να ξέρεις ότι η άποψη μου περί γάμου σε νεαρή ηλικία, όχι μόνο έχει επιβεβαιωθεί, αλλά έχει γίνει και ταινία και τραγούδι. Άκου το λοιπόν:

The morning sun touched lightly on the eyes of lucy jordan

In a white suburban bedroom in a white suburban town

As she lay there 'neath the covers dreaming of a thousand lovers

Till the world turned to orange and the room went spinning round.

At the age of thirty-seven she realised she'd never

Ride through paris in a sports car with the warm wind in her hair.

So she let the phone keep ringing and she sat there softly singing

Little nursery rhymes she'd memorised in her daddy's easy chair.

Her husband, he's off to work and the kids are off to school,

And there are, oh, so many ways for her to spend the day.

She could clean the house for hours or rearrange the flowers

Or run naked through the shady street screaming all the way.

At the age of thirty-seven she realised she'd never

Ride through paris in a sports car with the warm wind in her hair

So she let the phone keep ringing as she sat there softly singing

Pretty nursery rhymes she'd memorised in her daddy's easy chair.

The evening sun touched gently on the eyes of lucy jordan

On the roof top where she climbed when all the laughter grew too loud

And she bowed and curtsied to the man who reached and offered her his hand,

And he led her down to the long white car that waited past the crowd.

At the age of thirty-seven she knew she'd found forever

As she rode along through paris with the warm wind in her hair ...

Marianne Faithful, "The Ballad Of Lucy Jordan"

Τέλος, μη νομίσεις ότι έχεις απέναντί σου άλλο ένα αρσενικό που φοβάται τις δεσμεύσεις και το γάμο. Αυτό που σιχαίνομαι είναι η πολιτική ορθότητα σε μορφή ρομαντισμού. Έχω αλλεργία....

[Juliette]

Δε νομίζω ότι η Νάντια εννοούσε αυτή την καταστροφολογία. Και καλό θα ήταν να μη θέτουμε στερεότυπα.

[Remy Fincher]

Δε νομίζω ότι η Νάντια εννοούσε αυτή την καταστροφολογία. Και καλό θα ήταν να μη θέτουμε στερεότυπα.

←

Για εντόπισέ μου το στερεότυπο.

Γιατί είχα την εντύπωση, πως σ'αυτή τη συζήτηση, εγώ είχα ταχθεί κατά των στερεοτύπων (λ.χ. αυτό που θέλει όλους τους άντρες να φοβούνται τη δέσμευση). Αν πάλι αναφέρεσαι στη Μαριάν Φέιθφουλ, τι να κάνουμε, υποθέτω ότι, όταν κάποιος γράφει ένα τραγούδι, το βγάζει από τη ζωή. Ίσως όχι τη δική του. Άλλο ένα π.χ. που θυμήθηκα είναι το γνωστό "Mommy's Blue".

Και σε τελευταία ανάλυση, αν η εν λόγω κοπέλλα έχει εκπληρώσει όλα όσα ήθελε μέχρι τα 22 και έχει βρει το μοναδικό έρωτα της ζωής της σε έναν άνθρωπο και είναι ευτυχισμένα παντρεμένη στα 26 της χρόνια, αληθινά πιστεύεις ότι αυτή είναι η "νορμάλ", συνήθης κατάσταση, ενώ η "καταστροφολογία" μου είναι το ανυπόστατο κλισέ;

[Juliette]

Bασικά πιστεύω ότι η καταστροφολογία έγκειται στην πεποίθηση ότι με μαθηματική ακρίβεια ένας γάμος που συνέβη νωρίς (για την ακρίβεια, νωρίτερα από το συνήθως συμβαίνον) οδεύει προς το χάος. Δε νομίζω ότι η Νάντια προσπαθεί να προσυλητίσει τον κόσμο "βουρ στον πατσά...βουρ, παντρευτείτε στα 20 σας γιατί όσοι δεν το κάνετε είστε δεσμοφοβικοί"... Απλά αναλύει τους λόγους που η ίδια επέλεξε να δεσμευτεί στα 22 της.

Νομίζω ότι συμφωνεί με τους περισσότερους εδώ μέσα ότι αν δεν είσαι έτοιμος και ώριμος να δεσμευτείς ισοβίως, καλύτερα να μην το κάνεις, παρά να το κάνεις βιαστικά και άκριτα, με μεγάλο κίνδυνο να καταστρέψεις το υπόλοιπο της ζωής σου και των γύρω σου.

Και παρόλο που εγώ δηλώνω ανώριμη και ανέτοιμη, δε βλέπω κανένα κακό στην γενναία αυτήν απόφασή της. Απλά δε συμβαίνει συχνά. Γιατί δηλ θα πρέπει να διαβλέπουμε αποτυχία σ'αυτό που έκανε? Ίσα-ίσα, επειδή δεν πιστεύει σε μια χαζή ανώριμη και βεβιασμένη απόφαση (εξού και η εναντίωσή της στο διαζύγιο), θεωρεί καλύτερο να μην το κάνεις αν δεν είσαι 100% σίγουρος.

Θα μου πεις πώς να είσαι σίγουρος και με τι πηγμένο μυαλό να πάρεις τέτοιες αποφάσεις στα 22 σου? Εξαιρέσεις εσύ δεν πιστεύεις ότι υπάρχουν σ'αυτή τη ζωή? Και γιατί να νομίζεις ότι έχασε τη ευκαιρία να "ζήσει"? Μπορεί αυτό που εσύ ονομάζεις εμπειρίες και που έχασε την ευκαιρία να βιώσει, μπορεί λοιπόν να μην την εκφράζει, ή μπορεί να το έχει βιώσει νωρίτερα. Πώς είσαι τόσο σίγουρος? Μάλλον εσύ χρησιμοποιείς στερεότυπα μου φαίνεται...

Α και κάτι ακόμα: το διαζύγιο δε θα'πρεπε να είναι καραμέλα, ώστε να παντρεύονται όπως λάχει και μετά να το μετανιώνουν. Απλά θα'πρεπε να είναι η έσχατη λύση. Εφ'ω και ο γάμος είναι σοβαρό πράγμα. Όχι όμως και "έλα μωρέ, κι αν παντρευτώ και δεν ταιριάζουμε γι'αυτό υπάρχουν οι δικηγόροι"...

Εντιτ: και όλοι οι γάμοι δεν καταλήγουν σε ένα χάος από υστερικά πιτσιρίκια, αποτυχημένους πατεράδες και μετανιωμένες μανάδες, που σε κάθε καλοκαιρινές διακοπές στο Ζούμπερι προσπαθούν να πείσουν αλλήλους ότι η οικογένεια εξακολουθεί να υφίσταται...ούτε κάθε παντρεμένη γυναίκα τραβάει τα μαλλιά της επειδή της έφαγαν τα νιάτα της και την ομορφιά της...ούτε κάθε παντρεμένος άντρας κερατώνει τη γυναίκα του με 18χρονα πιπίνια προσπαθώντας μέσω αυτών να υπερηφανευτεί για την αποτυχημένη κατά τ'άλλα καριέρα του....... κάπου υπάρχει και λίγη ευτυχία...ε?

[Remy Fincher]

Συγγνώμη, τώρα απάντησες σ'αυτό που σε ρωτάω, ή επαναλαμβάνεσαι;

Μόνη σου λες ότι η περίπτωση της Νάντιας είναι μια ΕΞΑΙΡΕΣΗ. Και ναι, πιστεύω σ'αυτές, αφού καταλήγουν να επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Σε τελευταία ανάλυση, αν δεν πήγαινε για το "βουρ, παντρευτείτε", τότε ποιός ο λόγος να μιλήσει πέρι "προπαγάνδας" κατά του γάμου;

Όταν ένας άνθρωπος είναι 20 ετών, οι εμπειρίες του από τη ζωή είναι ελάχιστες και, θεωρητικά έχει πολύ δρόμο ακόμη μέχρι την Αυτογνωσία και την Αυτοπραγμάτωση. Δε χαρίζεσαι "αιώνια σε κάποιον", όταν ούτε αυτός όυτε εσύ δεν ξέρετε ποιοι είστε. Εγώ αφενός αντιπαρατίθεμαι απέναντι στην "αυθεντία" της, μια και αυτοαποκαλείται "βετεράνος" των σχέσεων και της ανδρικής ψυχολογίας, αφετέρου, έρχομαι, απαισιόδοξα μεν, ρεαλιστικά δε, να τονίσω τον παράγοντα ΧΡΟΝΟ. Και το πως αυτός επιδρά πάνω στη διάθεση και τον ψυχισμό των ανθρώπων. Σόρυ, αλλά δεν είναι κλισέ να δηλώνεις το προφανές, ότι μια μακροχρόνια σταθερή σχέση καταλήγει κάποτε σε ανία, εκτός κι αν ζεις στο παράλληλο σύμπαν του Μικρού Σπιτιού Στο Λιβάδι ή στον Τιτανικό κι έχεις βρει το "άλλο σου μισό". Και σε τελευταία ανάλυση, ποιος χρησιμοποιεί "στερεότυπα", όταν εκείνη αυθαίρετα επικαλείται το "γάμο της θείας μου";;

[Juliette]

Ξαναλέω ότι απλά αναλύει τους λόγους της δικής της δέσμευσης. Δεν κατάλαβα πουθενά να αυτοαποκαλείται αυθεντία της ανδρικής ψυχολογίας, ούτε πιστεύω προβαίνει σε κανενός είδους προπαγάνδα υπέρ ή κατά του γάμου. Αυτό που εγώ κατάλαβα από τα ποστς της είναι το εξής:

"Αν θέλετε να παντρευτείτε, κάντε το. Αν πάλι όχι, μην το κάνετε. Απλά ό,τι κάνετε, ας είναι καμωμένο μετά από σκέψη και προβληματισμό. Δεν υπάρχουν στερεότυπα, ούτε γάμοι ντε και καλά ευτυχσιμένοι ή δυστυχισμένοι. Εγώ όμως είμαι ευτυχισμένη με τις δικές μου δεδομένες συνθήκες και το μοιράζομαι μαζί σας."

Α και επίσης..ως προς τον παράγοντα χρόνο.... Σορρυ αλλά μ'αυτό το σκεπτικό πάντα οφείλεις να διατηρείς μια επιφύλαξη γιατί δεν ξέρεις αν στη βαρέσει στα 45 σου (έχοντας παντρευτεί κατόπιν ωρίμου σκέψεως στα 34 μια συνομήλικη εξίσου ώριμη και βασισμένη στα σύγχρονα βιώματα της εποχής γυναίκα, έχοντας 2 παιδιά και χτίζοντας μια μονοκατοικία στη Φιλοθέη μετά από δάνειο)....αν στη βαρέσει λοιπόν και τα τινάξεις όλα στον αέρα επειδή σε ξελόγιασε ένα 19χρονο τσουλί από την Τσεχία.... ή αντιστοίχως αν είσαι ώριμη γυναίκα παντρεμένη μπλα...μπλα.... και ξαφνικά σου στρίψει και γίνεις αλκοολική εκδιδόμενη στα μπαρ λεσβία...

[Remy Fincher]

Ξαναλέω ότι απλά αναλύει τους λόγους της δικής της δέσμευσης. Δεν κατάλαβα πουθενά να αυτοαποκαλείται αυθεντία της ανδρικής ψυχολογίας, ούτε πιστεύω προβαίνει σε κανενός είδους προπαγάνδα υπέρ ή κατά του γάμου. Αυτό που εγώ κατάλαβα από τα ποστς της είναι το εξής:

"Αν θέλετε να παντρευτείτε, κάντε το. Αν πάλι όχι, μην το κάνετε. Απλά ό,τι κάνετε, ας είναι καμωμένο μετά από σκέψη και προβληματισμό. Δεν υπάρχουν στερεότυπα, ούτε γάμοι ντε και καλά ευτυχσιμένοι ή δυστυχισμένοι. Εγώ όμως είμαι ευτυχισμένη με τις δικές μου δεδομένες συνθήκες και το μοιράζομαι μαζί σας."

Α και επίσης..ως προς τον παράγοντα χρόνο.... Σορρυ αλλά μ'αυτό το σκεπτικό πάντα οφείλεις να διατηρείς μια επιφύλαξη γιατί δεν ξέρεις αν στη βαρέσει στα 45 σου (έχοντας παντρευτεί κατόπιν ωρίμου σκέψεως στα 34 μια συνομήλικη εξίσου ώριμη και βασισμένη στα σύγχρονα βιώματα της εποχής γυναίκα, έχοντας 2 παιδιά και χτίζοντας μια μονοκατοικία στη Φιλοθέη μετά από δάνειο)....αν στη βαρέσει λοιπόν και τα τινάξεις όλα στον αέρα επειδή σε ξελόγιασε ένα 19χρονο τσουλί από την Τσεχία.... ή αντιστοίχως αν είσαι ώριμη γυναίκα παντρεμένη μπλα...μπλα.... και ξαφνικά σου στρίψει και γίνεις αλκοολική εκδιδόμενη στα μπαρ λεσβία...

←

Λάθος...διότι βλέπεις, δε ΓΙΝΕΣΑΙ αλκοολική εκδιδόμενη λεσβία, ούτε μπορείς να ξελογιαστείς από ένα "19χρονο τσουλί από Τσεχία" (Στερεότυπο, anyone?), αν ήδη κάτι δεν πάει καλά. Στην πρώτη περίπτωση, αν είσαι λεσβία, ήσουν πάντοτε λεσβία και απλά το αρνιόσουν. Στη δε δεύτερη, αν ξελογιάζεσαι σημαίνει ότι δεν ήσουν ποτέ ικανός για μια δέσμευση. Επομένως η θεωρία σου περί του "κατόπιν ωρίμου σκέψεως" πάει περίπατο, διότι καμία από τις δυο περιπτώσεις δε δείχνει ότι προηγήθηκε ώριμη σκέψη βασισμένη στην αληθινή γνώση του εαυτού. Και εκεί προσπαθώ να καταλήξω: δεν αρκεί απλά η ωριμότητα των 35 ή των 40, ή των 150. Προϋπόθεση για να δοθείς σε κάποιον ψυχή τε και σώματι (γάμος, αν δεν κάνω λάθος), είναι να γνωρίζεις ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. Αληθινή αυτογνωσία, που επέρχεται μετά από όλες αυτές τις "εμπειρίες" που προανέφερα και που είναι εξαιρετικά απίθανο να φτάσει κανείς στα 22. Αν η Νάντια το κατάφερε, μπράβο της, είναι θεά. Αλλά έχω τα επιχειρήματα και το δικαίωμα, νομίζω, να αμφιβάλλω.

Εν πάσει περιπτώσει, ο καθένας μεταφράζει διαφορετικά αυτά που διαβάζει, λόγω συμμετοχής γαρ του συνειρμικού φλοιού στην επεξεργασία των οπτικών ερεθισμάτων. ΑΝ παρανόησα, ζητώ συγγνώμη. Και ναι πιστεύω στην ευτυχία, κι ας έχω κάνει σημαία το Six Feet Under. H ευτυχία όμως για μένα είναι στιγμές και όχι μακροχρόνια κατάσταση, ούτε καν βραχυχρόνια. Αν καταφέρεις να τις μοιράζεσαι με κάποιον που αγαπάς, τότε όντως είσαι ευλογημένος.

Άλλοι παραθέτουν Σεφέρη, Καζαντζάκη ή Έλιοτ. Εγώ πάλι θα παραθέσω τα λόγια της αγαπημένης μου Sarah Jessica Parker στο φινάλε του Sex&The City: "The most exciting, challenging and significant relationship of all is the one you have with yourself. And if you can find someone to love the you you love, well, that's just fabulous".

Y.Γ. Και ναι, ανέφερε τη λέξη "βετεράνος" αποδίδοντας τη στον εαυτό της. Σόρρυ, αλλά και πάλι, αμφιβάλλω.

[notbad]

Juliette καταλαβαίνω την ανάγκη σου και ως φιλης και ως δικηγόρου να υπερασπιστείς την Νάντια αλλά είναι αστείο να απαντάς αντ' αυτής. Πολύ θα ήθελα να ρωτήσω την Νάντια τί επιλογές είχε στην ζωή της, πώς τον γνώρισε και πόσο τον ήξερε τον άντρα της πριν τον παντρευτεί αλλά είναι προσωπικά δεδομένα αυτά...

Μην προσπαθείτε να μας δείξετε ότι είναι κάτι πολύ νορμάλ και συνηθισμένο ο γάμος σε τόσο μικρή ηλικία. Γιατί δεν είναι. Και εσύ η ίδια Juliette dear είπες ότι είναι εξαίρεση. Εγώ ας πούμε αν η μικρή μου αδερφή που είναι τώρα 22 μου έλεγε παντρεύομαι, δεν υπήρχε περίπτωση να την αφήσω. Κι ας ήταν δυστυχισμένη προς στιγμή. Τί είναι ο γάμος;;; Ένα πανυγήρι άιντε φέρνουμε τους συγγενείς, φοράμε το άσπρο σαντιγοειδές φόρεμα, χορεύουμε και κάτι παραδοσιακά εκεί πέρα να κάνουμε τζέρτζελο; Ένα κοριτσάκι 22 ετών (γιατί όοοοτι και να έχεις κάνει Νάντια παραμένεις μικρή στην ηλικία) δεν θεωρώ ότι έχει την ωριμότητα όχι άντρα να βρει, ούτε χρώμα στα νύχια να βάλει. Κι ας είναι πανέξυπνη, απίστευτα ώριμη, κατασταλαγμένη, σταθερή και συγκροτημένη σαν χαρακτήρας (like my sis).

Φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις...Like Nantia

[notbad]

Επίσης αγαπητή Νάντια , από την πρώτη στιγμή δεν κατάλαβα γιατί άνοιξες αυτό το τόπικ και τί ζητάς από εδώ; Να διαβάζεις τις απόψεις μας, να βαυκαλίζεσαι και να σκέφτεσαι...χα

εσείς δεν ξέρετε τί είναι αληθινή ευτυχία, εγώ που βρήκα το πραγματικό νόημα στην ζωή μου (και καλά έκανες και μπράβο σου και μακάρι όλοι να έχουν την τύχη την δική σου) σας σνομπάρω άσχετοι όλοι. Και μην μου πείς ότι δεν ξέρεις ποια είναι η άποψη της πλειοψηφίας των παιδιών στην ηλικία αυτή, ούτε ότι έψαχνες από ένα φοιτητικό site να σου πει ότι καλά έκανες που παντρεύτηκες τόσο μικρή. Εκτός αν μαζοχίζεσαι που κι αυτό θεμιτό είναι.

[NIKITA]

Όταν ένας άνθρωπος είναι 20 ετών, οι εμπειρίες του από τη ζωή είναι ελάχιστες και, θεωρητικά έχει πολύ δρόμο ακόμη μέχρι την Αυτογνωσία και την Αυτοπραγμάτωση. Δε χαρίζεσαι "αιώνια σε κάποιον", όταν ούτε αυτός όυτε εσύ δεν ξέρετε ποιοι είστε.

Η πρώτη σου πρόταση με βρίσκει σύμφωνη (περίπου γιατί ισχύει το θεωρητικά). Η δεύτερη μου είναι δυσβάσταχτη και να την διαβάσω. Κανείς δεν χαρίζεται σε κανέναν ποτέ. Η ελευθερία είναι πρώτη προυπόθεση σε κάθε είδους σχέση. Η αλληλοσυμπλήρωση, η εμπιστοσύνη ότι δεν υπάρχει απάτη, ο θαυμασμός, η συντροφικότητα δεν επιδέχονται δεσμά. Κανένας δεν θέλει τον ΦΙΛΟ του αλυσοδεμένο. Ο τίτλος του topic είναι λανθασμένος, από την αρχή το παρατήρησα. Νιώθω την ανάγκη να τονίσω επίσης ότι η Nantia δεν είχε κανένα σκοπό ξεκινώντας το θέμα, αν διαβάσετε προσεκτικά. Είχε την ατυχία να μην εκφράσει όμορφα αυτό που ένιωθε.

edit: Ο γάμος διαφέρει από το να συγκατοικούν δύο άνθρωποι στο ότι στην πρώτη περίπτωση είναι έτοιμοι να δημιουργήσουν οικογένεια, έναν άνθρωπο που θα αγαπούν περισσότερο από τον εαυτό τους. Η μητρότητα.

Τα παραπάνω δεν επιθυμώ να σχολιαστούν γιατί δεν προσπαθώ να πείσω κανέναν είναι προσωπική απόψη

[Juliette]

NM25: για αυτογνωσία μιλάει όλος ο κόσμος εδώ μέσα σε περίπτωση που δεν το'χεις καταλάβει.

notbad: Δεν απαντάω αντ'αυτής, και ΔΕΝ είμαι δικηγόρος, ευχαριστώ πολύ. Απλά εκφράζω δικές μου σκέψεις, και δεδομένου ότι η Νάντια μπαίνει νετ απ'τη δουλειά της και όχι απ'το σπίτι της, γι'αυτό δεν απαντούσε το σ/κ που ξανάνοιξε το γμου. Είμαι σίγουρη ότι από σήμερα που ξαναμπαίνουμε στο κουρμπέτι θα μπει και θα μιλήσει για τον εαυτό της, θενκ γιου. Ούτε νομίζω ότι άνοιξε το τοπικ για να την πει σε κανέναν. Νομίζω το τοπικ άνοιξε για να διαφοροποιηθεί από τους αγιους Βαλεντίνους και τις λοιπές τζιριτζάτζουλες. Εν πάση περιπτώσει, διαβάστε και σχηματίστε ο καθένας τις απόψεις του. Κι αφήστε τον καθένα να γράφει για τους δικούς του λόγους.

Α και ΝΜ25, βετεράνος όχι στην ψυχολογία..αλλά στον έγγαμο βίο (φαντάζομαι, εγώ έτσι τουλάχιστον το κατάλαβα) μια και είναι ήδη παντρεμένη 3½ χρόνια.

Και μετά τις απαραίτητες διευκρινίσεις, ας πω κάτι και για μένα. Ναι σφωνώ στα περί αυτογνωσίας κλπ, αλλά να σου πω κάτι? Τότε όλος ο κόσμος που παντρεύεται, μηδεμία γνωση του εαυτού του έχει. Γιατί τελικά ο γάμος είναι ένας θεσμός που καλώς ή κακώς έχει επιβληθεί και όσο αποστασιοποιημένος είσαι (ή θέλεις να δείχνεις) πάντα το σκέφτεσαι στο βάθος του μυαλού σου. Και επειδή τυχαίνει πολλές παρέες μου να είναι αρκετά μεγαλύτεροι από μένα, ξέρεις πώς σκέφτονται μόλις πατήσουν τα 30? "Ε μωρέ, ας παντρευτώ κι εγώ, τι μόνος/η θα μείνω?" Και ως προς την επιλογή συντρόφου δεν το ζαλίζουν και πολύ. Αρκεί να είναι καλό παιδί (που υποτίθεται το'χουν διαπιστώσει μετά από 2-3 χρόνια σχέσης), εμφανίσιμο (τι διάολο, αν δεν ήταν δε θα τα'χανε) και να έχει μια σχετικά φυσιολογική δουλειά. Άσχετα αν μετά τα 10 πρώτα χρόνια βέβαια όλο και διάφορα προβληματάκια ανακύπτουν. (Ως προς τα 19χρονα μπλα μπλα.... δεν είναι στερεότυπο, είναι παράδειγμα. Τη διαφορά φαντάζομαι την ξέρεις, αφού βάσει παραδείγματος οραματίστηκες φαντάζομαι το μέλλον του γάμου της Νάντιας με τα υστερικά παιδάκια στο Ζούμπερι). Και η λεσβία πάλι παράδειγμα ήταν, απλά προσπάθησα να το τραβήξω όσο γίνεται απ'τα μαλλιά. Και επειδή αναφέρθηκες στη γνώση του εαυτού μας ως προς τη σεξουαλική ταυτότητα, τι να σου πω. Πιάσ'το αυγό και κούρευτο. Η άλλη βρήκε τον άντρα της τη μέρα του γάμου τους κλεισμένο στη ντουλάπα αγκαλιά με τον κουμπάρο και ντυμένο με το νυφικό. Επειδή εσύ έχεις (φαντάζομαι) κατασταλαγμένη σεξουαλική ταυτότητα στα 25-κάτι σου (κάπου τόσο είμαστε όλοι εδώ μέσα) δε σημαίνει ότι έχουν όλοι οι υπόλοιποι 6 δισεκατομμύρια άνθρωποι του πλανήτη.

Αυτά από μένα, δε νομίζω ότι έχω κάτι άλλο να προσθέσω στη συζήτηση. Μπορείτε να συνεχίσετε το μαλλιοτράβηγμα ελεύθερα

[Singularity]

Σιγά ρε παιδιά θα το πάρω επάνω μου, τόσος κόσμος που ασχολείται με τον γάμο μου!

Συγνώμη που δεν απάντησα νωρίτερα, αλλά είχα να κάνω ένα σωρό δουλειές όπως να βάλω πλυντήριο κάλτσες και σώβρακα και να πλύνω τα μπατζούρια.

Τώρα τί να απαντήσω...

Το "βετεράνος" δεν αναφερόταν στην ψυχολογία, αλλά στο ότι είμαι παντρεμένη 3 1/2 χρόνια, έχω ψήσει.....

Επίσης δεν περίμενα να μου πείτε εσείς αν έκανα καλά ή όχι, αλλά ούτε και να σας σνομπάρω. Ο καθένας ζεί τη δική του ζωή και είναι απόλυτα υπεύθυνος για τις επιλογές του και εγώ έκανα τη δική μου, σε ότι αφορά την επιλογή συντρόφου.

Αγαπητέ ΝΜ25 δεν αναφέρθηκα σε καμία συγκεκριμένη θεία σου, αλλά φαντάστηκα ότι για να λες όσα λές για το Ζούμπερι και τους κοντόχοντρους φαλακρούς κοιλαράδες συζύγους, κάποιο παράδειγμα θα έχεις, ίσως από το οικογενειακό σου περίβάλλον, και μην θέλοντας να πώ ότι είναι δυνατόν να είναι κάποιος κοντινότερος συγγενής, μίλησα γενικά για μία θεία. Αλλά γιατί το στερεότυπο θα πρέπει να είναι τα υστερικά παιδάκια, που αν τα έχεις εκπαιδεύσει σωστά και τους έχεις δώσει τον χρόνο που χρειάζονται δεν είναι καθόλου υστερικά, ένας χοντρός ακαμάτης σύζυγος και όχι κάτι άλλο.

Επιτρέψτε μου να σας πω, πως κατά την γνώμη μου είναι δύο καλοί σύζυγοι για να περνάνε ωραία στον γάμο τους.

-Σύζυγος που δεν έχει αφήσει τον εαυτό του στο έλεος της βαρύτητας και των χρόνων, αλλά προσέχει τη διατροφή του, πίνει καθαρό νερό, ασκείται τακτικά και μεγαλώνει συνειδητοποιημένα αντί για σύζυγο που τρώει και πίνει τον άμπακο, παχαίνει και μετά τον πιάνουν υστερίες που περνάνει τα χρόνια και γκριζάρει σιγά σιγά.

- Σύζυγος που διαβάζει και εκπαιδεύεται πάνω σε καινούργια πράγματα που τον ενδιαφέρουν και βελτιώνουν την ποιότητα της ζωής του, της οικογένειας και των γύρω του, αντί για κάποιο που δεν πιάνει βιβλίο στα χέρια του αφού πάρει πτυχίο και βλέπει όλη μέρα τηλεόραση με παντόφλες.

-Σύζυγος που αγαπάει την γυναίκα του και θυσιάζεται γι' αυτήν και περνάει χρόνο μαζί της, αντί για κάποιον που δεν νοιάζεται και δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ, περνάει χρόνο με την γραμματέα του, για να γυρίσει σπίτι τα μεσάνυχτα και να "χαλαρώσει" με μερικά ουισκάκια.

-Γυναίκα σύζυγος που προσέχει τον εαυτό της, είναι όμορφη, κομσή, περιποιείται την επιδερμίδα της, αντί για τη γυναίκα που αφήνει μουστάκι, αξύριστες μασχάλες και ζυγίζει 100 κιλά.

- Γυναίκα που φροντίζει τον σύζυγο και αφού κάνει παιδιά, αντί για γυναίκαι που μόλις γίνει μανούλα, παρατάει τα πάντα και ασχολείται μόνο με το μωρό.

-Γυναίκα που είναι έξυπνη, σέξι και με χιούμορ, αντί για μία γκρινιάρα, κλαψιάρα που κατηγορεί τον άντρα της για ότι δεν γίνεται ακριβώς όπως το θέλει αυτή.

Ρε παιδιά, και εγώ στην Ελλάδα ζώ, δεν κατέβηκα από τον Άρη. Βλέπω τί γίνεται γύρω μου, βλέπω ότι οι περισσότεροι γάμοι είναι όπως περιγράφει ο ΝΜ25 και έχω φρικάρει. Αλλά αρνούμαι να είμαι μέρος τον θλιβερών στατιστικών των διαζυγίων και της δυστυχίας. Δεν θέλω να προσυλητίσω κανέναν, ούτε περιμένω να μου πείτε μπράβο, λέω ότι τα πράγματα είναι δυνατόν να είναι διαφορετικά από ότι μας έχουν πεί. Δεν λέω ότι όλα στη ζωή μας είναι μέλι - γάλα, έχουμε πολύ δρόμο να κάνουμε, αλλά αγαπιόμαστε και είμαστε αποφασισμένοι να μην υποκύψουμε στην συνήθεια, την μιζέρια και την ανία. Θέλουμε η ζωή μας να είναι ευτυχισμένη, θέλουμε να πραγματοποιήσουμε τα όνειρα που κάναμε πριν παντρευτούμε. Ακόμα κάνουμε όνειρα και δουλεύουμε μαζί για αυτά. Αυτό μας δένει περισσότερο. Φαντάζομαι τον γάμο μου και την οικογένειά μου σε 10 χρόνια. Το έχω δεί να συμβαίνει σε φίλους μου και το θέλω και εγώ. Και είναι καλό να κοιτάς κάπου, γιατί αν δεν κοιτάς που πας, θα πας εκεί που κοιτάς.

[Juliette]

Ξέχασες να πεις ότι μερικοί αφήνουν και κοιλιά.... :P βλ. κάτι καλοκαιρινές ιστορίες...

[Remy Fincher]

Και μία συμβουλή μιας και είμαι βετεράνος, οι άνδρες δεν νοιάζονται και τόσο για την γιορτή, για τις γυναίκες το κάνουν.

←

NM25: για αυτογνωσία μιλάει όλος ο κόσμος εδώ μέσα σε περίπτωση που δεν το'χεις καταλάβει.

notbad: Δεν απαντάω αντ'αυτής, και ΔΕΝ είμαι δικηγόρος, ευχαριστώ πολύ. Απλά εκφράζω δικές μου σκέψεις, και δεδομένου ότι η Νάντια μπαίνει νετ απ'τη δουλειά της και όχι απ'το σπίτι της, γι'αυτό δεν απαντούσε το σ/κ που ξανάνοιξε το γμου. Είμαι σίγουρη ότι από σήμερα που ξαναμπαίνουμε στο κουρμπέτι θα μπει και θα μιλήσει για τον εαυτό της, θενκ γιου. Ούτε νομίζω ότι άνοιξε το τοπικ για να την πει σε κανέναν. Νομίζω το τοπικ άνοιξε για να διαφοροποιηθεί από τους αγιους Βαλεντίνους και τις λοιπές τζιριτζάτζουλες. Εν πάση περιπτώσει, διαβάστε και σχηματίστε ο καθένας τις απόψεις του. Κι αφήστε τον καθένα να γράφει για τους δικούς του λόγους.

Α και ΝΜ25, βετεράνος όχι στην ψυχολογία..αλλά στον έγγαμο βίο (φαντάζομαι, εγώ έτσι τουλάχιστον το κατάλαβα) μια και είναι ήδη παντρεμένη 3½ χρόνια.

Και μετά τις απαραίτητες διευκρινίσεις, ας πω κάτι και για μένα. Ναι σφωνώ στα περί αυτογνωσίας κλπ, αλλά να σου πω κάτι? Τότε όλος ο κόσμος που παντρεύεται, μηδεμία γνωση του εαυτού του έχει. Γιατί τελικά ο γάμος είναι ένας θεσμός που καλώς ή κακώς έχει επιβληθεί και όσο αποστασιοποιημένος είσαι (ή θέλεις να δείχνεις) πάντα το σκέφτεσαι στο βάθος του μυαλού σου. Και επειδή τυχαίνει πολλές παρέες μου να είναι αρκετά μεγαλύτεροι από μένα, ξέρεις πώς σκέφτονται μόλις πατήσουν τα 30? "Ε μωρέ, ας παντρευτώ κι εγώ, τι μόνος/η θα μείνω?" Και ως προς την επιλογή συντρόφου δεν το ζαλίζουν και πολύ. Αρκεί να είναι  καλό παιδί (που υποτίθεται το'χουν διαπιστώσει μετά από 2-3 χρόνια σχέσης), εμφανίσιμο (τι διάολο, αν δεν ήταν δε θα τα'χανε) και να έχει μια σχετικά φυσιολογική δουλειά. Άσχετα αν μετά τα 10 πρώτα χρόνια βέβαια όλο και διάφορα προβληματάκια ανακύπτουν. (Ως προς τα 19χρονα μπλα μπλα.... δεν είναι στερεότυπο, είναι παράδειγμα. Τη διαφορά φαντάζομαι την ξέρεις, αφού βάσει παραδείγματος οραματίστηκες φαντάζομαι το μέλλον του γάμου της Νάντιας με τα υστερικά παιδάκια στο Ζούμπερι). Και η λεσβία πάλι παράδειγμα ήταν, απλά προσπάθησα να το τραβήξω όσο γίνεται απ'τα μαλλιά. Και επειδή αναφέρθηκες στη γνώση του εαυτού μας ως προς τη σεξουαλική ταυτότητα, τι να σου πω. Πιάσ'το αυγό και κούρευτο. Η άλλη βρήκε τον άντρα της τη μέρα του γάμου τους κλεισμένο στη ντουλάπα αγκαλιά με τον κουμπάρο και ντυμένο με το νυφικό. Επειδή εσύ έχεις (φαντάζομαι) κατασταλαγμένη σεξουαλική ταυτότητα στα 25-κάτι σου (κάπου τόσο είμαστε όλοι εδώ μέσα) δε σημαίνει ότι έχουν όλοι οι υπόλοιποι 6 δισεκατομμύρια άνθρωποι του πλανήτη.

Αυτά από μένα, δε νομίζω ότι έχω κάτι άλλο να προσθέσω στη συζήτηση. Μπορείτε να συνεχίσετε το μαλλιοτράβηγμα ελεύθερα

←

Πρώτον: ίσως η απόλυτη αυτογνωσία να είναι αδύνατη για το μέσο άνθρωπο. Αν όμως έχεις φτάσει στα 35 και δεν έχεις καταλάβει τι σε καυλώνει, το μουνί ή το πουλί, είσαι άξιος της μοίρας σου. Ο τύπος που πηδιότανε με τον κουμπάρο του το ήξερε καλά ότι είναι γκέι, απλά για λόγους κοινωνικού συντηρητισμού, προκατάληψης, γκετοποίησης, ή απλά επειδή είναι μπάι, παντρεύτηκε. Κακό του κεφαλιού του.

Δεύτερον: ξέρεις τι κάνει στερεότυπο τη 19χρονη Τσέχα και όχι την "εικόνα αποκάλυψης" που περιγράφω; Ότι εσύ αναφέρεις φύλο, ηλικία και εθνικότητα. Αντίθετα στους "ήρωες" της "καταστροφολογίας" μου δεν αποδίδω κανένα απολύτως χαρακτηριστικό, διότί πρόκειται για περίπτωση που απαντάται από την Ανγκόλα μέχρι την Ωκεανία.

Τρίτον: Κάνε μου quote ποιος ανέφερε πριν από μένα τη λέξη "αυτογνωσία" ή ασχολήθηκε μαζί της. Διότι αυτό που κατάλαβα είναι ότι εσείς αναφρεθήκατε στην ωριμότητα. Δεν είναι το ίδιο, "σε περίπτωση που δεν το'χεις καταλάβει"...

Τέταρτον: ΒΕΤΕΡΑΝΟΣ ΣΤΟ ΓΑΜΟ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΗ 3,1/2 ΧΡΟΝΙΑ;;;; ΔΗΛΑΔΗ Ο ΑΛΛΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ 30,5 , ΤΙ ΕΙΝΑΙ; ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ; Και αν η φίλη σου δεν ήθελε να αναφρεθεί στην ανδρική ψυχολογία, με ποιό επιχείρημα ισχυρίστηκε ότι οι άνδρες δε νοιάζονται για τον Α.Β. αλλά "για σας το κάνουν"q

Όσον αφορά το ρίζωμα του γάμου στο ελληνικό υποσυνείδητο, έχεις δίκιο. Αν, όμως αυτά που υποστηρίζω εγώ είναι απλά απαισιόδοξα κλισέ βγαλμένα από το ανδρικό Cosmopolitan ή από επανειλημμένες φορές που είδα το "Τhelma & Louise", για κάνε μου μια κοινωνιολογική προσέγγιση όσον αφορά την αύξηση του αριθμού των διαζυγίων σήμερον, παγκοσμίως και λαμβάνοντας υπόψη ότι το διαζύγιο είναι μια σχετικά "καινούρια" εφεύρεση;;

Και δεν είμαι 25. Είμαι 20. Απλά στο Hotmail το ΝΜ σκέτο ήταν κατειλημμένο.

[Juliette]

1. Μάθε να ερμηνεύεις αυτό που διαβάζεις καλόμ.

2. Το 25-κάτι δεν το είπα λόγω του νικνειμ σου, αλλά γιατί τόσο φαντάστηκα ότι θα είσαι.

3. Ως προς τα διαζύγια, τόση ώρα αυτό προσπαθούμε να γλιτώσουμε.

4. Μη μου μιλάτε όλοι σαν να είμαι δικηγόρος της Νάντιας.

5. Συνεχίστε το μαλλιοτράβηγμα μόνοι σας, αρνούμαι να διαβάζω-γράφω διπλοσέντονα με τέτοιο συνάχι

[Remy Fincher]

-Πατοκόρφως χέστηκα, τι είσαι της Νάντιας. Προσπάθησες να διαψεύσεις αυτά που είπα, σου αντιπαραθέτω επιχειρήματα. Έχεις;

-Γιατί προσπαθείς να το αποφύγεις; Αφού δεν πιστεύεις αυτό που υποστηρίζω, ότι δηλαδή τα περισσότερα διαζύγια συμβαίνουν εξαιτίας της έλλειψης αυτογνωσίας των "συμβαλλομένων", τότε δώσε μια δική σου εξήγηση. Μη ρίχνεις τη βόμβα και μετα λες "άντε γεια"...

-Το να ερμηνεύω τι διαβάζω δεν περικλείει να μπορώ να μαντεύω από που ο άλλος βγάζει τα συμπεράσματά του. Σπουδάζω γιατρός κι όχι χαρτορίχτρα.

[Juliette]

Αφού λοιπόν σπουδάζεις γιατρός άσε να ασχοληθούν με τα διαζύγια οι δικηγόροι που είναι και τομέας τους. Δε θα κάνω διάλογο για ένα ζήτημα που ουσιαστικά διαφωνούντες είσαι εσύ και η Νάντια. Ούτε έχω ανάγκη να σου αντιπαραθέσω κόντρα-επιχειρήματα. Ο καθένας στο συγκεκριμένο τοπικ λέει την άποψή του, δεν προσπαθεί να πείσει τον άλλο. Έτσι κι αλλιώς δεν θα το καταφέρει, γιατί απ'ό,τι βλέπεις δε γίνεται διάλογος, αλλά παράλληλοι μονόλογοι. Εγώ λοιπόν είπα την άποψή μου κι αν συμφωνεί το μέλος υπ'αρ. 1625 του φορουμ ποσώς με ενδιαφέρει. Κάντο κι εσύ, μην προσπαθείς να πείσεις το σύμπαν ότι εσύ έχεις δίκιο κι όλοι οι υπόλοιποι άδικο. Και σε παρακαλώ να μιλάς κοσμιότερα όταν απευθύνεσαι σε άτομα που δε γνωρίζεις προσωπικά.

[Juliette]

Γενικά να προτείνω κάτι? Μήπως το τοπικ παρα-σοβάρεψε και να μεταφερθεί σε καμιά Γενική Αρθρογραφία? Παρακαλώ τους μοδεράτωρς να επιληφθούν επί του θέματος αφού εξετάσουν το περιεχόμενο της αίτησής μου

[Juliette]

Δεύτερον: ξέρεις τι κάνει στερεότυπο τη 19χρονη Τσέχα και όχι την "εικόνα αποκάλυψης" που περιγράφω; Ότι εσύ αναφέρεις φύλο, ηλικία και εθνικότητα. Αντίθετα στους "ήρωες" της "καταστροφολογίας" μου δεν αποδίδω κανένα απολύτως χαρακτηριστικό, διότί πρόκειται για περίπτωση που απαντάται από την Ανγκόλα μέχρι την Ωκεανία.

Τέταρτον: ΒΕΤΕΡΑΝΟΣ ΣΤΟ ΓΑΜΟ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΗ 3,1/2 ΧΡΟΝΙΑ;;;; ΔΗΛΑΔΗ Ο ΑΛΛΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ 30,5 , ΤΙ ΕΙΝΑΙ; ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ;

←

Α κι επειδή ξέχασα να σχολιάσω κάτι που έρπεπε, έχεις την εντύπωση ότι το 19χρονο τσουλί μπλα μπλα κλπ.... δεν απαντάται από την Ωκεανία ως την Αγκόλα? Αχαχαχα καλα.... συγχωρείσαι λόγω ηλικίας, και επίτρεψέ μου -πάλι λόγω ηλικίας- να έχω λίγο περισσότερες εμπειρίες από σένα.

Και για το βετεράνος... προφανώς ΠΡΟΦΑΝΕΣΤΑΤΑ εννοούσε βετεράνος σε σχέση με μας τους υπόλοιπους που δεν έχουμε καν φανταστεί πώς είναι το να'σαι παντρεμένος (και να περνάς και καλά εν προκειμένω). Αλλά για κάποιο λόγο που ακόμα δεν έχω κατανοήσει, εσύ βλέπεις εριστικότητα και επιθετικότητα παντού. Χαλάρωσε λιγουλάκι ε?

Αυτά ξανά από μένα, δεν ξαναγράφω εδώ μέσα γιατί βαριέμαι τα αυτονόητα, και ξαναπαρακαλώ να εξετασθεί η αίτησή μου

[Remy Fincher]

Συγγνώμη:

-εξέφρασα απόψη περί της νομικής πλευράς ή της κοινωνιολογικής του διαζυγίου; Και τι σε κάνει να πιστεύεις ότι αφού κατέχεις καλά τη μία, κατέχεις και την άλλη;

-στα φόρουμ γίνεται ΔΙΑΛΟΓΟΣ (έστω και αν δε συμφέρει) και δε βγαίνει ο καθένας, λέει μια αστήρικτη μαλακία και μετά ζητάει και τα ρέστα από τον άλλο που αντιδράει σ'αυτήν. Και σε τελευταία ανάλυση αφού δε σε ενδιαφέρει το θέμα, ή αφού (προφανώς) δεν έχεις επιχειρήματα, γιατί απαντάς; αφού η αντιπαράθεση είναι "ανάμεσα σε μένα και τη Νάντια", εσύ γιατί μπαίνεις σφήνα;

-στο "19χρονο Τσουλί", μπορεί να ανήκουν: ένας 19χρονος Αλβανός, Πακιστανός, Ρωσίδα, Αγγλίδα, Ουγγαρέζα. Ξέρεις τι άλλο παίζει; ΕΛΛΗΝΙΔΑ/ΑΣ.

Εν πάσει περιπτώσει, αφού έχετε την ψευδαίσθηση ότι η πενταετία που απέχετε ηλικιακά ή ο άγουρος γάμος σας, σας προσέδωσε κάποιο είδος σοφίας/ πολύ περισσότερη εμπειρία στις ανθρώπινες σχέσεις ή στην αναπαραγωγική συνήθεια των πτηνών του Αγίου Μαυρικίου, δε σας χαλάσω το χατήρι. Γιατί και γω έχω καλύτερα πράγματα να ασχοληθώ, από το να ξοδεύω φαιά ουσία προσπαθώντας να πείσω τον οποιονδήποτε, πόσο μάλλον κάποιον που είναι τόσο σφιχτά δεμένος με το λουλουδένιο μικρόκοσμο που έχει χτίσει γύρω του. Να ελπίζετε μόνο, και οι δυο σας, να έχετε βάλει γερά τείχη στη "Μεθυσμένη Πολιτεία" σας....

This is NM, signing off.

Y.Γ. Όπως διαπιστώνεις, τα ελληνικά μου είναι μια χαρά κόσμια. Όταν όμως είμαι υποχρεωμένος να απαντάω σε παλλίροιες ανεδαφικοτήτων και απροκάλυπτων υπεκφυγών, τι να κάνουμε, μου ξεφέυγουν. Αλλά ξέχασα: ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ.

[Nievsky]

να ξέρεις ότι η άποψη μου περί γάμου σε νεαρή ηλικία, όχι μόνο έχει επιβεβαιωθεί, αλλά έχει γίνει και ταινία και τραγούδι.

Βγαλμένο μέσα από τη ζωή έτσι;Έχω και εγώ έναν φίλο που προσπαθεί να εξηγήσει στη Μαρία μου για το γιατί είναι φυσιολογικό να έχω και άλλες γυναίκες με παραδείγματα βγαλμένα μέσα από τη ζωή,όπως η ταινία "σάρκα και ψυχή" με τον Κώστα Πρέκα.

Είναι γνωστός ο μύθος του Αισώπου που ο άνθρωπος και το λιοντάρι τσακώνονται για το ποιος είναι πιο ισχυρός και σαν απόδειξη ο άνθρωπος φέρνει μια ζωγραφία που δείχνει ανθρώπους να σκοτώνουν λιοντάρια,οπότε και το λιοντάρι του λέει "αν τα λιοντάρια ήξεραν να ζωγραφίζουν να δεις πόσους ανθρώπους κάτω από λιοντάρια θα έβλεπες".Έτσι αν αυτοί που είναι χαρούμενα παντρεμένοι είχαν την διάθεση να γράψουν τραγούδια ή και τον χρόνο-γιατί ο γάμος σημαίνει ευθύνες και λίγο χρόνο-να δεις πόσα τραγούδια υπέρ του γάμου θα άκουγες.