tik-tak Δημοσιεύτηκε 14 Ιανουαρίου 2005 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 14 Ιανουαρίου 2005 δεν έμοιαζε καθόλου με εκείνες τις ημέρες που μοιράζονταν στο εργαστήρι ο καθένας πάνω στο καβαλέτο του...πράγματι, τι ευλογημένες εκείνες οι μέρες και για τους δυο! Ο σερ Τόμας να μετατρέπεται σε υπέρτατο μύστη και να εμφυσά γενναιόδωρα πνοή, πνοή ζωής και γνώσης , στο αδηφάγο πνεύμα του νεαρού μαθητή του. Όλα αγνά, όλα φωτεινά…σαν να ζούσε ο ένας μες στην ψυχή του άλλου. Ο Φοίβος να στέκει δίπλά του, απόλυτα ευάλωτος ,χωρίς εσωτερικές άμυνες και να εμπιστεύεται κάθε σπίθα του εαυτού του στα χέρια του δασκάλου και ο δάσκαλος αυτό να το σέβεται, να το εκτιμά και να πράττει με καλοκαγαθία και μοναδικό σκοπό την προοπτική της δημιουργικής απελευθέρωσης του ταλέντου του Φοίβου. Μονάχα για μια στιγμή η σχέση τους αυτή βρέθηκε σε κίνδυνο, κόντεψε να κλονιστεί. Το φταίξιμο όλο στο Φοίβο ή μάλλον στην ακόρεστη λαχτάρα του να φανερώσει , να εξωτερικεύσει τις ως τώρα γνώσεις και εμπειρίες του. Δεν είχε πει τίποτα…Κανείς δεν είχε καταλάβει το παραμικρό. Ήταν περίοδος εξεταστικής και η «προσωρινή του εξαφάνιση» είχε βρει σ’αυτήν την τέλεια δικαιολογία…εδώ που τα λεμε, αν κάποιος το έψαχνε σε βάθος και έβαζε σε μια σειρά όλα τα δεδομένα του τελευταίου καιρού , θα είχε να απαντήσει στην εξής απορία : «μα πώς πάει να δώσει εξετάσεις;…. αφού δεν είχε πατήσει καθόλου στα μαθήματα….ούτε τα βιβλία καλά-καλά δεν είχε αγοράσει….φίλους για να πάρει σημειώσεις δεν είχε….για διάβασμα ούτε λόγος…». Όταν επανεμφανίστηκε ένα απόγευμα , 2 εβδομάδες μετά από το τελευταίο μάθημα ζωγραφικής , βρήκε το σερ Τόμας να καθαρίζει τα πινέλα του.Η μυρωδιά του νεφτιού είχε απλωθεί στο χώρο και μεθούσε ο,τι βρισκόταν εκεί μέσα….γιαυτό ίσως και οι γραμμές στο νέο θέμα του πίνακα, που από το πρωί παιδευόταν ο σερ Τόμας , να ήταν κάπως θολές και ασαφείς… Μαζί με την καλησπέρα του , προσέφερε και ένα τεράστιο χαμόγελο.Όλα πάνω του χαμογελούσαν…μέχρι και τα δυο του χέρια χαμογελούσαν….δεν ήταν άδεια….στο δεξί κρατούσε ένα τελάρο μετρίων διαστάσεων και στο αριστερό ένα αντικείμενο , που χρύσιζε στο τεχνητό φως της λάμπας…Δεν άφησε το σερ Τόμας να μιλήσει …μήτε ανταπάντηση στην «καλησπέρα» του δεν του άφησε περιθώριο να δώσει…Αμέσως του αποκάλυψε την αιτία της «εξαφάνισης» του: ήθελε να προετοιμαστεί για τον τοπικό διαγωνισμό ζωγραφικής. Ετοίμασε έναν πίνακα με όσες γνώσεις είχε ήδη συλλέξει και όσο ταλέντο είχε προλάβει να καλλιεργήσει με τη βοήθεια του δασκάλου του και έλαβε μέρος.Το αντικείμενο που χρύσιζε στο αριστερό του χέρι δεν ήταν άλλο από το έπαθλο….είχε κερδίσει! Ο πρώτος πίνακας , που τόλμησε ποτέ του να εκθέσει σε δημόσια βλέμματα, είχε τύχει αναγνώρισης , εξού και το έπαθλο και τα εγκώμια του δημάρχου…. Ο σερ Τόμας πήρε το τελάρο από τα χέρια του νεαρού , το έβαλε στο δρύινο καβαλέτο του κάτω ακριβώς από το άπλετο φως της λάμπας…ούτε μια ολόκληρη ματιά δεν έριξε…ούτε στον πίνακα, ούτε στο Φοίβο….απλά, πήρε το νέφτι και το έχυσε όλο πάνω στη ζωγραφιά….με ένα από τα πινέλα που καθάριζε πριν , άρχισε να ανακατεύει σε τεράστιους κύκλους ,που μπερδεύονταν ο ένας μέσα στον άλλο, τα χρώματα που υπήρχαν πάνω στον καμβά…εύκολα τα χρώματα ενέδωσαν, εγκατέλειψαν το πόστο που τους είχε αρχικά ορίσει ο Φοίβος…τόσο εύκολα!… Ο Σερ Τόμας με χέρια βαριά, με βλέμμα βαρύ , εξακολουθούσε να μην λεει λέξη…ο Φοίβος είχε μείνει αποσβολωμένος να κοιτά πάνω στον καμβά τους κύκλους , οι περίμετροι των οποίων είχαν καταφέρει να καταπιούν και να αφανίσουν ολότελα τα χρώματα και τα σχήματα, για τα οποία αυτός είχε κερδίσει έπαθλο! Ο σερ Τόμας τον πλησίασε και άρπαξε μέσα από τα χέρια του το έπαθλο και το πέταξε στον κουβά με την μαύρη πλαστική μπογιά…Ήταν ένα κύπελλο με χαραγμένο στην μια του όψη ένα σύμβολο…. Α! σύμβολο ίδιο με το τατουάζ της ! Να πού το είχε ξαναδεί!! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
piratis Δημοσιεύτηκε 16 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 16 Ιανουαρίου 2005 Δεν ήταν τίποτε άλλο αυτό το σύμβολο, παρά ένας μικρός Πήγασος, ένα μικρό άλογο με φτερά, σύμβολο αχαλίνωτης φαντασίας και ελευθερίας και φυσικά δεν είχε καμιά σχέση το τυχαία επιλεγμένο τατουάζ στον μηρό της, με τον ανάγλυφο Πήγασο πάνω στο έπαθλο. Ναι, αυτή ήταν η μόναδική σκηνή αντιπαράθεσης μεταξύ τους. Τώρα που το σκεφτόταν, όντως ήταν επιπόλαιο και τρελλό αυτό που είχε κάνει. Δεν είχε μυηθεί καν στο νάρθηκα της ζωγραφικής και γύρευε επαίνους και έπαθλα. Με το δίκιο του είχε εξοργιστεί ο Σερ Τόμας. Και ευτυχώς που το κατάλαβε αμέσως και ο ίδιος και ζήτησε ειλικρινή συγνώμη... Με τον πατέρα του καθάρισε πολύ πιό εύκολα απ'όσο θα περίμενε. Όταν έγινε γνωστή, μέσω του Σερ Τόμας φυσικά, η φυγή του από το πανεπιστήμιο και η προσήλωσή του στη ζωγραφική, ο πατέρας του, ούτε φώναξε ούτε προσπάθησε να τον πείσει για το αντίθετο. Τον κάλεσε στο γραφείο του και συζήτησαν σαν φίλοι. Το μόνο που, κατα κάποιο τρόπο του επέβαλε, ήταν πως αν ήθελε να ασχοληθεί πραγματικά με την ζωγραφική, θα έπρεπε να ασχοληθεί πιό σοβαρά και να παρατήσει τον ακόλαστο Σερ Τόμας. Φίλος του βέβαια ήταν, αλλά όχι και να γίνει δάσκαλος του γιού του! Έτσι ο Φοίβος, χωρίς να απαρνηθεί στη καρδιά του τον πρώτο του δάσκαλο, βρέθηκε πολύ γρήγορα στο Μπέλφαστ. Στη σχολή Καλών Τεχνών... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
piratis Δημοσιεύτηκε 17 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 17 Ιανουαρίου 2005 Ετσι, βρέθηκε εντελώς μόνος σε μιά ξένη πόλη και αυτό του άρεσε πολύ απ'την αρχή. Νοίκιασε ένα λιτό μα άνετο διαμέρισμα κοντά στο λιμάνι κι άρχισε να παρακολουθεί τα μαθήματα της καινούριας σχολής του. Άλλοι άνθρωποι. Αν στα οικονομικά οι πάντες και τα πάντα προσπαθούσαν όχι μόνο να ξυπνήσουν μα και να εγκαθιδρύσουν την ορθολογική σκέψη στα κεφάλια των φοιτητών, εδώ όλα συνηγορούσαν για το αντίθετο. Πεπεισμένοι, ακόμα και οι καθηγητές, πως ο συγκεκριμένος ορθολογισμός δεν είναι ό,τι το καλύτερο για το μέλλον του κόσμου, προσπαθούσαν να εμφυσήσουν στους φοιτητές τους, έναν αέρα ονείρου... Χαραχτηριστικό ήταν το πάθημα του Φοίβου δύο περίπου μήνες αφότου πήγε στη σχολή και ενώ βρισκόταν ακόμη σε περίοδο προσαρμογής. Του φαίνονταν όλα υπέροχα. Αυτή η σχολή, ίσως ήταν από τους ελάχιστους ίσως ναούς αυτού του κόσμου, που είχε ζητήσει άσυλο η ευτυχία και η ακίνδυνη τρέλλα... Ήταν μαγεμένος με όλα! Και έτσι μαγεμένος, πλησίασε μιά μέρα στο φουαγιέ της σχολής, την Μάντι, την μικροκαμωμένη ιστορικό τέχνης για να την ρωτήσει αν ήταν αλήθεια οτι ο Ρέμπραντ για να φτάσει στον συγκεκριμένο απαράμμιλο και ανεπανάληπτο φως του, χρησιμοποιούσε εφτά στρώσεις χρωμάτων. Η Μάντι τον έκοψε χαριτωμένα απ'τη κορφή μέχρι τα νύχια. Ο Φοίβος βέβαια δεν είχε προφτάσει να μάθει τίποτα γι'αυτήν. Την είχε δει δύο φορές στο μάθημα και του είχαν κάνει εντύπωση οι γνώσεις της. Εκείνη όμως δεν ήταν μια, καθώς λέμε, παλαιού τύπου καθηγήτρια. Στη ζωή της δύο πράγματα έπαιζαν το πιό σημαντικό ρόλο. Η τέχνη και ο έρωτας. Η για να ακριβολογούμε οι άντρες κι η τέχνη. Λάτρευε τους άντρες και ιδιαίτερα τις ιδιοφυίες. Δε τόχε σε τίποτα να πάει με οποιονδήποτε φοιτητή της, αρκεί να της περνούσε η ιδέα, οτι μέσα του κρυβόταν μιά σταλιά ιδιοφυία. Και επειδή δεν ήταν σίγουρη για το που βρίσκεται τελικά η ιδιοφυία, είχε πάει σχεδόν με όλο τον αντρικό πληθυσμό της σχολής. Εκτός βέβαια απ'τους πρωτοετείς που δε γνώριζε ακόμα. Αλλά δεν έχανε ευκαιρία να τους γνωρίζει. Όπως τον Φοίβο τώρα... Αφού τον έκοψε λοιπόν απ'τη κορφή μέχρι τα νύχια, τον πήρε από το χέρι και τον πήγε στο γραφείο της. Τον έσπρωξε σε μιά καρέκλα κάθησε αντικρυστά κι αυτή πάνω του και τον αγκάλιασε. Έφερε το πρόσωπό της κοντά στο δικό του. ''Σ'αρέσει ο Ρέμπραντ;'' τον ρώτησε ενώ με το δάχτυλό της άρχισε να του χαϊδεύει το αυτί. Ο Φοίβος τάχασε. Η Μάντι κάτω από το πέτσινο σακκάκι φορούσε μιά φούστα τόσο κοντή που δεν άφηνε σχεδόν τίποτα ακάλυπτο. ''Ναι...'' κατόρθωσε να ψιθυρίσει εκείνος. ''Πολύ μελαχρινός μου φαίνεσαι για Ιρλανδός...'' ''Η μητέρα μου είναι Ελληνίδα'' ''Ω έλληνας λοιπόν!'' είπε η Μάντι και ο Φοίβος με φρίκη διαπίστωσε οτι αυτό το ''έλληνας'' την αγρίεψε περισσότερο γιατί βολεύτηκε καλύτερα πάνω του και πλησίασε τα χείλη της στο αυτί του. ''Και τι θέλεις να μάθεις για τον Ρέμπραντ;'' του ψιθύρισε... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
piratis Δημοσιεύτηκε 18 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 18 Ιανουαρίου 2005 (Tι έγινε ρε παιδιά, το πάμε η το παρατάμε; μόνος μου θα γράφω Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tik-tak Δημοσιεύτηκε 18 Ιανουαρίου 2005 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 18 Ιανουαρίου 2005 Μετά , βρέθηκαν ξαπλωμένοι ο ένας δίπλα στον άλλο , γυμνοί και ελεύθεροι στο πάτωμα, κάτω από το ξύλινο γραφείο της. Αυτή η γυναίκα στην αγκαλιά του , αυτή η ενσάρκωση της ηγετικής ομορφιάς , ήταν ξαπλωμένη στο πλευρό του και ανάσαινε βαθιά στον ύπνο της. Κάθε της ανάσα κάλεσμα στη γοητεία της , κάθε της ανάσα προσταγή στον ερωτά της…. Είχε ήδη περάσει το…ακαδημαϊκό τέταρτο και η μις Μάντι είχε αργήσει στην επόμενη διάλεξη της. Θέμα της «οι δεσποινίδες της Αβινιόν» του Πικάσο. Η τάξη των 2ετών είχε αναστατωθεί , η συνέπειά της ήταν τόσο απαράμιλλη που είχε καταφέρει να πείσει όλους –μαθητές και συνεργάτες- ότι γιαυτήν η αργοπορία θα ήταν συνέπεια μοναχά προβλήματος υγείας ή ατυχήματος….Το διάχυτο κλίμα ανησυχίας επιστράτευσε μέχρι και τον αναπληρωτή καθηγητή της σχολής , τον Μάικλ Τίμοθ, καλοδιατηρημένο 50άρη , που άρχισε να την αναζητά…Ευτυχώς που το κλίμα ανησυχίας ήταν γενικό και καθολικό , γιατί έτσι θα μπορούσε να περιφέρει την ιδιαίτερα αυξημένη ανησυχία του χωρίς να κινήσει καμιά υποψία….είχε να την δει από το προηγούμενο μεσημέρι, που είχαν δώσει εκείνο το ερωτικό ραντεβού στο επιπλωμένο διαμέρισματακι που νοίκιαζε από τότε που είχε και αυτός ενδώσει στη γοητεία της…είχε αρχικά αποδεχθεί το γεγονός πώς ό,τι συνέβαινε μεταξύ τους θα ήταν στα πλαίσια μιας ελεύθερης σχέσης ή μιας «ερωτικής φιλίας» , όπως συμφώνησαν μεταξύ τους να την αποκαλούν…εξάλλου από την μεριά του δεν μπορούσε να κάνει και αλλιώς , καθότι παντρεμένος με την κόρη του καθηγητή και με 3 παιδιά…Ξεκλείδωσε την πόρτα του γραφείου της με τα κλειδιά του επιστάτη. Τους είδε….τους είδε….εκεί μισόγυμνούς….ο Φοίβος με το βλέμμα της αμηχανίας και εκείνη με το βλέμμα της επίγνωσης….από κείνη τη στιγμή , η φοίτηση του στη σχολή μετατράπηκε σε κόλαση με καζάνια που μέσα τους βράζουν το μένος και η ζήλια του Τίμοθ Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
piratis Δημοσιεύτηκε 19 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 19 Ιανουαρίου 2005 ...Tου Τίμοθ, εκείνης της παράφωνης νότας αυτής της σχολής. Ένός άνδρα, που επειδή του αφιέρωσε μιά γυναίκα σα τη Μάντι, κάποιες στιγμές ερωτικής συντροφιάς, νόμισε πως του χάρισε και τη ζωή της. Από τη πρώτη στιγμή άρχισε να την ζηλεύει μα δεν ήθελε κιόλας να το δείξει. Μισούσε κρυφά όποιον άντρα την πλησίαζε, έστω για να της μιλήσει. Μα δε τολμούσε κιόλας να πει τίποτα. Δε τολμούσε να φανερώσει την ζήλεια του σε μιά τόσο ανεξάρτητη γυναίκα σα την Μάντι, γιατί θα τον έστελνε από κει πούρθε. Και ο Τίμοθ είχε ανάγκη από μιά γυναίκα σαν εκείνη. Μιά γυναίκα που δε φοβόταν να ερωτευθεί δύο και τρεις άντρες μέσα σε μιά μέρα. Που δε φοβόταν να κάνει έρωτα, έτσι όπως μόνο αυτή ήξερε, με δύο και τρεις άντρες την ίδια μέρα. Χωρίς συμβιβασμούς, χωρίς ταμπού και προπαντός χωρίς ενοχές. Μιά γυναίκα ηφαίστειο, που η καλόβολη και συντηρητική σύζυγός του Τίμοθ, δεν είχε καμμία τύχη απέναντί της. Εκείνη την ημέρα, όταν είδε τον Φοίβο και τη Μάντι ολόγυμνους στο πάτωμα -η αλήθεια είναι οτι στην άκρη του μυαλού του φοβόταν πως κάτι τέτοιο θα αντίκρυζε, γι'αυτό και όταν έμαθε την απουσία της, έτρεξε πρώτος να πάρει τα κλειδιά απ'τον επιστάτη- ένοιωσε να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του. Στάθηκε λίγες στιγμές εκεί ακίνητος, κόκκινος και αξιολύπητος και μετά έκλεισε τη πόρτα και έφυγε... ''Ηλίθιε!'' ψυθίρισε νευριασμένη η Μάντι ψάχνοντας τα εσώρουχά της. Δε ξαναπήγε μαζί του. Από κείνη την ημέρα, σταμάτησε και να του μιλά. Κι ενώ ο Τίμοθ την εκλιπαρούσε έστω για ένα βλέμμα, εκείνη τον απόφευγε όπως ο διάολος το λιβάνι... Γι'αυτό την πλήρωσε ο Φοίβος. Στο ταραγμένο από έρωτα μυαλό του, ο Φοίβος έφταιγε για όλα και έβαλε στόχο της ζωής του να τον διώξει με κάθε τρόπο απ'τη σχολή. Η μεγάλη ατυχία ήταν οτι ο Φοίβος έπρεπε να τον βλέπει συχνά για να του δείχνει τους πίνακες και την πρόοδό του. Μέσα στο μήνα και μπροστά στα μάτια είκοσι συμφοιτητών του, ο Τίμοθ τον αποκάλεσε ''μπογιατζή''... ''Παιδί μου, δεν υπάρχει ίχνος ταλέντου μέσα σου, καλύτερα να γίνεις μπογιατζής!'' του είπε με κακία και προχώρησε γρήγορα σε πίνακα άλλου φοιτητή. Παράλληλα ο Φοίβος μέσω της Μάντι, μπήκε στο κύκλο των τριτοετών και τεταρτοετών φοιτητών. Κάθε βράδυ οργάνωναν τσαϊ σε διάφορα φοιτητόσπιτα η στέκια. Εκεί ρίχνονταν σε ατέλειωτες φιλοσοφικές συζητήσεις. Η Μάντι πίστευε πως η ζωγραφική έχει να πάρει πολλά από τη φιλοσοφία και αυτό το είχε περάσει στο κύκλο των αγαπητών της φοιτητών. Δεν είχε πρόβλημα να πάει στο σπίτι και του πιό φτωχού φοιτητή. Εκεί στρωνόταν σα τσιγγάνα στο πάτωμα με τους άλλους γύρω της και συζητούσαν με τις ώρες. Ο Φοίβος φυσικά σε καμμιά περίπτωση δεν ήταν ο επίσημος εραστής της. Γιατί η Μάντι ήταν απρόβλεπτη. Εκεί που συζητούσαν για βαριά φιλοσοφία, αν της έκαναν κλικ τα χείλη κάποιου, οποιουδήποτε, δε τόχε σε τίποτα να σηκωθεί, να τον αγκαλιάσει και να του δώσει ένα παρατεταμμένο φιλί με τη γώσσα της. Και δεν ήταν λίγες οι φορές, που δε σταματούσε στο φιλί. Τον έπαιρνε στο διπλανό δωμάτιο, έκανε μαζί του έρωτα και επέστρεφε σα να μην έτρεχε τίποτα να συνεχίσει την συζήτηση. Κι όμως, ο Φοίβος πρόσεξε οτι όλοι την σέβονταν απεριόριστα σ'αυτ΄΄ο τον μικρό κύκλο... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
lefkander Δημοσιεύτηκε 19 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 19 Ιανουαρίου 2005 Πειρατή, μου φαίνεται είσαι μόνο του λογοτεχνικού. Με τέτοια γραφτά το έριξες το γκομενάκι ρε? Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
piratis Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 (lefkander, ίσως έχεις δίκιο μόνο στο ένα σκέλος της παρατήρησής σου. Οτι είμαι του λογοτεχνικού. Στο άλλο είσαι λάθος. Δεν έριξα κανένα γκομενάκι και για να σου πω την αλήθεια δε θέλω να ρίξω. Η λογοτεχνία όμως, όντως με ενδιαφέρει. Και μόνο αυτή!) Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
piratis Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 (tik-tak γράφεις πολύ καλά και πρέπει να συνεχίσεις. Το μόνο που θα πρέπει να προσέξεις -κατά τη γνώμη μου πάντα- είναι το να επιμένεις λίγο περισσότερο σε μερικές σκηνές και να μην ξεφυτρώνεις αφειδώς καινούριους ήρωες, γιατί αυτό εμπεριέχει τον κίνδυνο να δημιουργήσουμε ένα μωσαϊκό από πρόσωπα και να χάσουμε την ουσία. Λίγο πιό φειδωλή λοιπόν και επιλεκτική στους καινούριους ήρωες. Αν θέλεις φυσικά με ακούς, ο καθένας εδώ κάνει ο,τι καταλαβαίνει. Σαν γεροντότερος μιλάω και συγνώμη κιόλας, απλά διακρίνω σε σένα ένα καταπληκτικό ταλέντο που με ενδιαφέρει να το βλέπω να δημιουργεί σωστά... Περιμένω να συνεχίσεις...) Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
master@med Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Πειρατη και εσυ και ο τικ τακ γραφετε πολυ ωραια και εχετε ωραιες ιδεες αλλα κατα τη γνωμη μου αρχιζει να γινεται λιγο τσοντε (αυτη τη Μαντι πια την εχει παρει ολη η σχολη και βαλε, ειναι υπερβολικο κατα τη γνωμη μου παντα και συγγνωμη κιολας που επεμβαινω) και δεν μ'αρεσει γιατι δεν εχω εμπνευση να το συνεχισω ετσι. Ειστε ταλεντα κρυμμενα στην ιατρικη! Μπραβο παιδια! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
lefkander Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Κarpa ο βασικός λόγος που μπήκα εδώ είναι για να κλέψω μια καρδιά... είναι σοβαρή η περίπτωσή μου; ← Τάδε έφης το καλοκαίρι. Έκλεψες τίποτα, ή μας φάγανε τα γλυκά ύδατα? (παρακαλώ να μου τη γνωρίσετε αυτή τη Μάντη. Όλο στο άλλο μισό είμαι!!!) Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
piratis Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Στελάρα η υπερβολή, είναι χαραχτηριστικό της λογοτεχνίας. Στη λογοτεχνία γυρεύουμε την υπερβολή και το θαύμα που δε μπορεί να δώσει η ζωή. Όσο γι'αυτό που ονομάζεις ''τσοντέ'' κατ'αρχήν δεν είναι ''τσοντέ'' και δεύτερον, έχει κι αυτό το σκοπό του. Δεν είναι τίποτε άλλο παρά η ανακούφιση από το κρυμμένο και καταπιεσμένο ερωτικό ένστικτο του αναγνώστη... Και για να μη νομίζεις οτι μιά γυναίκα σα την Μάντι είναι υπερβολική, σου λέω οτι υπάρχει πράγματι, ζει εδώ στην Ελλάδα -δεν τη λένε Μάντι φυσικά- και είναι στ'αλήθεια ιστορικός τέχνης. Όσο για τις βραδιές με το τσάϊ και τις συζητήσεις στο πάτωμα, έχουν γίνει και σε καναδύο απ'αυτές ήμουν παρόν. Συνεχίζει να σου φαίνεται ακόμα υπερβολική; Μη με ρωτήσεις τώρα που μπορείς να τη βρεις, γιατί δε θα σου πω... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
lefkander Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Κάντε ρε ένα τόπικ κολλητά (όχι πίσωκολλητά) με την κριτική του πονήματος! Επίσης, συζητάω με μεγάλο εκδοτικό οίκο της αλλοδαπής για το brandname greekmeds. gr. Θα γίνουμε διάσημοι λέμεεεεε (με τη δικιά σας την πένα και το δικό μου το μυαλό...) Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
karpa Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Η αλήθεια είναι ότι κι εμένα με κούρασε λίγο, έχει πάει εντελώς αλλού... Εγώ λέω να το ξαναπιάσουμε απο την αρχή, άλλη ιστορία, μπορεί να πάει καλύτερα... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
master@med Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Οκ πειρατη, αμα ειναι ετσι παω πασο, αλλα θελω να δω πως θα το συνεχισει το δαιμονιο μυαλο σου! Ισως μου ερθει εμπνευση και συνεισφερω κι εγω λιγακι! Lefkander καλη η ιδεα σου... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
piratis Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Ρε μπας και ο Vasko de Gama ήταν Έλληνας; Στελάρα και συ γράφεις καλά και κάποιοι άλλοι. Απλά πίστευα οτι είχατε αποχωρήσει γι'αυτό και δεν είπα να συνεχίσετε. Και βέβαια πρέπει να συνεισφέρουν όλοι, μακάρι! Lefkader τέτοια έγραφα το καλοκαίρι; Καλά να πάθω! Όχι δεν έκλεψα τίποτα φίλε... Γλυκά ύδατα! Γλυκά ύδατα! Προς Karpa: πάλι απ'την αρχή ρε Karpa; δε μας λυπάσαι; τόση φαιά ουσία χαλάσαμε... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
karpa Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Βασικά, επειδή ο καθένας γράφει το μακρύ του και το κοντό του (αν κι αυτό έχει ενδιαφέρον γιατί η πλοκή ανατρέπεται συνέχεια), θα πρότεινα να συμφωνήσουμε στο θέμα μιας ιστορίας, στα πρόσωπα, να έχουμε γενικά ένα άξονα γύρω απο όπου θα κινούμαστε, ώστε να είναι πιο εύκολο. Σαφώς υπάρχουν αξιόλογοι συγγραφείς (ο Piratis ειδικά) αλλά προς το παρόν επειδή όλοι οι υπόλοιποι είμαστε ερασιτέχνες, θα έλεγα να κινηθούμε λίγο πιο πλαισιωμένα. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
lefkander Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Pirati, σε πάω! Μη μασάς μία. emrockon Δεν ξέρω αν ο de Gama ήταν Έλληνας, ξέρω όπως κάτι de Gama γονίδια τα έχω καβατζωμένα (και δε θέλω σχόλια για μάνα-γιαγιά-προγιαγιά κλπ γενεές 14). Μην ακούτε την karpa ρεεεε. Φέρτε την Μάντη (που ελπίζω να είναι ξανθιά) για τα γνωστά.... (Εγώ δεν έχω διαβάσει ούτε μια γραμμή από την ιστορία σας, αλλά κατάπως χτυπιέστε και καταπώς τα γράφετε, μάλλον καλά τα γράφετε!) Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
notbad Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Το μετάνιωσα! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
lefkander Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
karpa Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Επίσης ο πειρατής λόγω της Μάντι (προφανώς) είναι expert στην τέχνη!!! Ιμπρεσσιονισμός, εξπρεσιονισμός!!! Εντυπωσιακό. ← χαχαχαχαχαχαχαχαχαχχα! Μερικές φορές, την ιστορία τη γράφουν οι παρέες!!!! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
piratis Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 notbad γιατί το μετάνοιωσες; μιά χαρά ήτανε!!! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
lefkander Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Το μετάνιωσα! ← Τι θα γίνει με σένα, θα κάνεις stick to something? Όλα τα μετανοιώνεις στο τέλος. Κοριτσάρα μου, σε γουστάρουμε όπως είσαι, πάρτο χαμπάρι! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
karpa Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Η Notbad δεν ήθελε να μας ταπεινώσει με το πηγαίο της ταλέντο. δεν ήθελε να μας κάνει να αισθανθούμε τιποτένιοι μπροστά στον αστείρευτο ειρμό της!! ΧΡΥΣΑ ΕΙΣΑΙ ΘΕΑ!!! ΕΛΑ ΣΤΟ ΛΑΟ ΣΟΥ!! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
piratis Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Ιανουαρίου 2005 Μετά από απαίτηση της πλειοψηφίας του φόρουμ: ...από τις σκέψεις του τον έβγαλε ένα δυνατό φρενάρισμα. Πριν πεθάνει, πρόλαβε να δει το μπροστινό τμήμα του λεωφορείου να γίνεται ένα με την νταλίκα. Δεν επέζησε κανείς! Μονάχα οι πεταλούδες κατόρθωσαν να σωθούν, πεταρίζοντας αργά σαν ανάλαφρες μνήμες μέσα από τα συντρίμια, προς το νωπό κάμπο... ΤΕΛΟΣ Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Recommended Posts
Archived
This topic is now archived and is closed to further replies.