Jump to content

Ειδικότητα στο εξωτερικό


Recommended Posts

Δεν έχω ζήσει ποτέ στο εξωτερικό και επειδή φοβόμουν πως θα έχανα χρόνο δεν δοκίμασα ποτέ την δυνατότητα του Εράσμους. Είμαι σε φάση που έχω διδακτορικό αλλά δεν έχω ακόμα ειδικότητα. Νιώθω πως ένα κομμάτι της εκπαίδευσής μου υστερεί και πως χρειάζομαι και να δω κάποια πράγματα στο εξωτερικό. Προσανατολίζομαι κυρίως ΗΠΑ και από Ευρώπη μάλλον Ιρλανδία ή Γαλλία (αγγλικά, γαλλικά μιλάω). Το πρόβλημα μου είναι βασικά οικονομικό. Για τα STEPS νομίζω δίνεις κανά 700 ρι για εγγραφή; Και μετά αν σε πάρουν πχ στην τάδε πολιτεία πρέπει να πληρώσεις αεροπορικά και διαμονή μέχρι να πληρωθείς; Αυτό για όσους το έχουν ψάξει σε πόσα χρήματα μεταφράζεται; Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι στην Αμερική για ειδικότητα μπορείς να συντηρθείς χωρίς να τρως έτοιμα ή είναι "ακριβό σπορ;"

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Καλησπέρα.

Το step 1 μπορείς να το κάνεις και Ελλάδα σε εξεταστικό κέντρο της Αθήνας, αλλά κοστίζει πιο πολύ η εγγραφή - αν και συνυπολογίζοντας τα έξοδα για τα αεροπορικά και την διαμονή που θα έδινες εάν πήγαινες ΗΠΑ, βγαίνει αρκετά πιο οικονομικό. Δεν ξέρω εαν ισχύει αυτό και για τα υπόλοιπα steps. 

Θυμίζω οτι η βαθμολογία των steps παίζει άμεσο ρόλο στο αν θα σε δεχθεί μια κλινική, ωστόσο το step 1 έγινε απο πέρυσι pass/fail και η βαθμολογία του πλέον δεν μετράει πουθενά.

Όσον αφορά τις ΗΠΑ: Σύμφωνα με το Glassdoor ένας ειδικευόμενος (ανάλογα με το έτος και το συμβόλαιό του) πληρώνεται κάπου μεταξύ 51χιλ - 83χιλ δολλάρια το χρόνο (μικτά), με μέσο όρο τα 64 χιλ. δολλάρια. Δεν πληρώνεσαι σαν σερβιτόρος, αλλα συγκριτικά τόσα πληρώνεται και ένας αστυνομικός των ΗΠΑ, ένας οδηγός νταλίκας, ένας υπέυθυνος αποθήκης. Ωστόσο σε αντίθεση με αυτούς, δεν κάνεις δουλειά 9-5 , το ωράριό συχνά είναι 5 ή 7 το πρωί με 8 το βράδυ. Αυτό διαφέρει ανα ειδικότητα και κλινική, με χειρότερες απο άποψης ωραρίου - ζωής να είναι οι χειρουργικές ειδικότητες, οπού το χειρότερο ωράριο που έχω δεί είναι το 5 το πρωί να είσαι εκεί για επίσκεψη, και να φεύγεις 9 το βράδυ αν είσαι τυχερός. Σε ειδικότητες όπως τη χειρουργική, εάν παραιτηθείς κάπου στην πορεία της ειδικότητας, όσο δίκιο και να είχες να φύγεις, η επόμενη κλινική που θα σε προσλάβει συχνά θα σε υποβιβάσει ξανά σε αρχάριο, και θα πρέπει να κάνεις άλλα 6 χρόνια ειδικότητα. 

Το στύλ εκμάθησης και το rotation διαφέρει απο κλινική σε κλινική, αλλά υπάγεται σε κάποια federal standards. Εάν κάτι δεν συμμορφώνεται με αυτά το πρόγραμμα ειδικευόμενων κινδυνεύει να χάσει accreditation και να χάσει η κλινική τους ειδικευόμενούς της. Σπάνια συμβαίνει.

Προσέχουμε πολύ εάν μια κλινική έχει μεγάλο turn over, δηλαδή πολλές παραιτήσεις - είναι κακό σημάδι. 

Σημαντικό να τονίζουμε οτι έξω απο το χωρό πολλά λόγια λέγονται, και τα suicide rates τα λένε όλα:  In the United States of America, an estimated 300 to 400 doctors die by suicide each year, a rate of 28 to 40 per 100,000 or more than double that of general population. (πηγή:  Farmer, Blake (July 31, 2018). "When Doctors Struggle With Suicide, Their Profession Often Fails Them". NPR. Retrieved December 5, 2019.)

 

Αντίθετα όταν λάβεις το τίτλο ειδικότητας το εισόδημα εκτινάσσεται στα 250 χιλ δολλάρια και πάνω, και το ωράριο εξισσοροπείται.

Σαν αρχάριος ειδικευόμενος η αμοιβή θα είναι στα $51χιλ το χρόνο μικτά , άρα $4250 μικτά. Ωστόσο είναι σημαντικό να κρατάει κανείς στο νού οτι στα μεγάλα αστικά κέντρα τα νοίκια είναι φουσκωμένα, και πλέον το λεγόμενο housing bubble τείνει να εξαπλώνεται σε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα παγκοσμίως. Αλλά δεν είναι το ίδιο παντού: στην DC ένα διαμέρισμα με 1 υπνοδωμάτιο κοστίζει κατα μέσο όρο $2400, ενώ στην N. Dakota $550 (μπορείς να συγκρίνεις τις πολιτείες εδω: https://www.internations.org/go/moving-to-the-us/housing) - Δεν θα σε βλέπει και πολύ συχνά το σπίτι σου σε αυτό το στάδιο. Εν ολίγοις το πού θα ασκηθείς θα έχει μεγάλο αντίκτυπο στο πόσα λεφτά θα σου μένουν στην τσέπη. 

Αναλόγως το συμβόλαιό σου, μπορεί να υπάρχει αυτό που λένε relocation package, ή welcome bonus, incentive. Αυτό είναι ένα ποσό που σου δίνει upfront ο εργοδότης για να εγκατασταθείς ιδίως εάν είσαι out of state recruit, ωστόσο δεν συνηθίζεται σε ειδικευόμενους. Δεν το έχουν όλα τα συμβόλαια. Στην πλειονόητα των περιπτώσεων θα βγαίνουν απο την τσέπη σου μέχρι να πληρωθείς.

Προσοχή: διαβάζουμε πολύ καλά το συμβόλαιό μας πριν υπογράψουμε, και ρωτάμε για το πόσα λεφτά θα πάρουμε μέσα στη διαδικασία της συνέντευξης (συνήθως στο 2ο με 3ο σταδιο της συνέντευξης), γιατί δεν είναι καρμπόν ίδια μεταξύ τους τα συμβόλαια. Η πιο απλή αδικία που μπορείς να δείς είναι να πληρώνεσαι λιγότερο απο τον διπλανό αρχάριο ειδικευόμενο, ή να σε βάλουν να υπογράψεις συμβόλαιο με μισθό λιγότερα απο ότι συμφωνήσατε και ενίοτε τοποθετούνται και πιο κακόβουλοι όροι. Να θυμάσαι οτι : ισχύει αυτό που υπογράφεις, όχι αυτό που σου τάζουν. Το "τάξιμο" δεν στέκει στο δικαστήριο. Scripta manent, verba volant. 

 

Και για το τελευταίο ερώτημα: Είναι χόμπι για τους έχοντες; 

Δεδομένου οτι ο μέσος απόφοιτος ιατρικής ΗΠΑ , αποφοιτεί με ένα δάνειο ύψους μισού εκατομμυρίου δολλαρίων που τοκίζεται και τοκίζεται, έχεις ένα λιγότερο νταλκά απο τον μέσο αμερικάνο γιατρό. Στις ΗΠΑ πολλά πράγματα εξαρτώνται απο το credit score. Αυτό είναι ένας δείκτης του κατά πόσο συμφέρει σε μία τράπεζα να σου δανείσει, ή σε μία αντιπροσωπεία να σου πουλήσει/νοικιάσει όχημα, ή σε ένα ενοικιαστή να σου νοικιάσει κλπ. Όταν χρωστάς πολλά ή είσαι κακοπληρωτής το credit score κανει βουτιά, και μπορεί να βρεθείς να μην θελει κανένας landlord να σου νοικιάσει. Ωστόσο ένας νεοεισαχθής στις ΗΠΑ έχει ουδέτερο credit score. Εσύ μπορείς με το άσπιλο credit score σου και το γαμάτο συμβόλαιό σου να νοικιάσεις χωρίς πολλά δράματα, να πάρεις δάνειο, να πάρεις όχημα κλπ. 

Το κυριολεκτικό φαγητό δεν είναι ακριβό. Τα περισσότερα supermarkets των ΗΠΑ έχουν τεράστια γκάμα απο προμαγειρευμένα φαγητά κλπ σε οκ τιμές, αλλά στα φρέσκα προϊόντα κάποια πράγματα είναι πιο ακριβά π.χ. πιπεριές, μελιτζάνες, ενώ τα μακαρόνια και noodles είναι πάμφθηνα. Οτιδήποτε μπορεί να βγεί απο γραμμή παραγωγής, είναι σχετικά οικονομικό, ενώ οτιδήποτε απαιτεί manual skill τείνει να είναι πιο ακριβό. Συγκριτικά μπορεί να επιβιώσει και αυτός που παίρνει $7 ανα εργατοώρα, πόσο μάλλον ο ειδικευόμενος με $23 - $29 την ώρα.

Το ίντερνετ και η κινητή τηλεφωνία είναι πολύ φουσκωμένα. Τα συμβόλαια τους πάνε απο $50 και πάνω το μήνα, ωστόσο οι ταχύτητες ιντερνετ είναι έτη φωτός μπροστά σε σχέση με την Ελλάδα. Εάν αγοράσεις νέο κινητό, πολλές φορές είναι "κλειδωμένο" να λειτουργεί μόνο με συμβόλαιο με συγκεκριμένη τηλεπικοινωνιακή εταιρεία. Η AT&T είναι απο τις χειρότερες τηλεπικοινωνιακές εταιρείες. 

Ωστόσο η οικογενειοκρατία/nepotism ζει και βασιλέυει. Πάντα θα υπάρχει ο κάποιος που θα προσπαθεί να σου τη βγεί απο τα δεξιά χρησιμοποιόντας τις οικογενειακές/ταξικές διασυνδέσεις του. Αλλά εκεί το βύσμα πρέπει και να υποστηρίξει καθημερινά τη θέση του. Δεν είναι το ίδιο με την ελλαδική μορφή οικογενειοκρατίας που ο γίος της ταδε δυναστείας κατσικώνεται και δεν λέει να κουνηθεί. Στις ΗΠΑ δεν είναι ακλόνητος κανείς. Ισχύουν οι νόμοι της ζούγκλας : αν θες να επιβιώσεις προσαρμόσου/εξελίξου...το οποίο ισχύει και για αυτούς αλλά και για εσένα.

 

 

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

1 ώρα πριν, VoxVeritas said:

Καλησπέρα.

Το step 1 μπορείς να το κάνεις και Ελλάδα σε εξεταστικό κέντρο της Αθήνας, αλλά κοστίζει πιο πολύ η εγγραφή - αν και συνυπολογίζοντας τα έξοδα για τα αεροπορικά και την διαμονή που θα έδινες εάν πήγαινες ΗΠΑ, βγαίνει αρκετά πιο οικονομικό. Δεν ξέρω εαν ισχύει αυτό και για τα υπόλοιπα steps. 

Θυμίζω οτι η βαθμολογία των steps παίζει άμεσο ρόλο στο αν θα σε δεχθεί μια κλινική, ωστόσο το step 1 έγινε απο πέρυσι pass/fail και η βαθμολογία του πλέον δεν μετράει πουθενά.

Όσον αφορά τις ΗΠΑ: Σύμφωνα με το Glassdoor ένας ειδικευόμενος (ανάλογα με το έτος και το συμβόλαιό του) πληρώνεται κάπου μεταξύ 51χιλ - 83χιλ δολλάρια το χρόνο (μικτά), με μέσο όρο τα 64 χιλ. δολλάρια. Δεν πληρώνεσαι σαν σερβιτόρος, αλλα συγκριτικά τόσα πληρώνεται και ένας αστυνομικός των ΗΠΑ, ένας οδηγός νταλίκας, ένας υπέυθυνος αποθήκης. Ωστόσο σε αντίθεση με αυτούς, δεν κάνεις δουλειά 9-5 , το ωράριό συχνά είναι 5 ή 7 το πρωί με 8 το βράδυ. Αυτό διαφέρει ανα ειδικότητα και κλινική, με χειρότερες απο άποψης ωραρίου - ζωής να είναι οι χειρουργικές ειδικότητες, οπού το χειρότερο ωράριο που έχω δεί είναι το 5 το πρωί να είσαι εκεί για επίσκεψη, και να φεύγεις 9 το βράδυ αν είσαι τυχερός. Σε ειδικότητες όπως τη χειρουργική, εάν παραιτηθείς κάπου στην πορεία της ειδικότητας, όσο δίκιο και να είχες να φύγεις, η επόμενη κλινική που θα σε προσλάβει συχνά θα σε υποβιβάσει ξανά σε αρχάριο, και θα πρέπει να κάνεις άλλα 6 χρόνια ειδικότητα. 

Το στύλ εκμάθησης και το rotation διαφέρει απο κλινική σε κλινική, αλλά υπάγεται σε κάποια federal standards. Εάν κάτι δεν συμμορφώνεται με αυτά το πρόγραμμα ειδικευόμενων κινδυνεύει να χάσει accreditation και να χάσει η κλινική τους ειδικευόμενούς της. Σπάνια συμβαίνει.

Προσέχουμε πολύ εάν μια κλινική έχει μεγάλο turn over, δηλαδή πολλές παραιτήσεις - είναι κακό σημάδι. 

Σημαντικό να τονίζουμε οτι έξω απο το χωρό πολλά λόγια λέγονται, και τα suicide rates τα λένε όλα:  In the United States of America, an estimated 300 to 400 doctors die by suicide each year, a rate of 28 to 40 per 100,000 or more than double that of general population. (πηγή:  Farmer, Blake (July 31, 2018). "When Doctors Struggle With Suicide, Their Profession Often Fails Them". NPR. Retrieved December 5, 2019.)

 

Αντίθετα όταν λάβεις το τίτλο ειδικότητας το εισόδημα εκτινάσσεται στα 250 χιλ δολλάρια και πάνω, και το ωράριο εξισσοροπείται.

Σαν αρχάριος ειδικευόμενος η αμοιβή θα είναι στα $51χιλ το χρόνο μικτά , άρα $4250 μικτά. Ωστόσο είναι σημαντικό να κρατάει κανείς στο νού οτι στα μεγάλα αστικά κέντρα τα νοίκια είναι φουσκωμένα, και πλέον το λεγόμενο housing bubble τείνει να εξαπλώνεται σε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα παγκοσμίως. Αλλά δεν είναι το ίδιο παντού: στην DC ένα διαμέρισμα με 1 υπνοδωμάτιο κοστίζει κατα μέσο όρο $2400, ενώ στην N. Dakota $550 (μπορείς να συγκρίνεις τις πολιτείες εδω: https://www.internations.org/go/moving-to-the-us/housing) - Δεν θα σε βλέπει και πολύ συχνά το σπίτι σου σε αυτό το στάδιο. Εν ολίγοις το πού θα ασκηθείς θα έχει μεγάλο αντίκτυπο στο πόσα λεφτά θα σου μένουν στην τσέπη. 

Αναλόγως το συμβόλαιό σου, μπορεί να υπάρχει αυτό που λένε relocation package, ή welcome bonus, incentive. Αυτό είναι ένα ποσό που σου δίνει upfront ο εργοδότης για να εγκατασταθείς ιδίως εάν είσαι out of state recruit, ωστόσο δεν συνηθίζεται σε ειδικευόμενους. Δεν το έχουν όλα τα συμβόλαια. Στην πλειονόητα των περιπτώσεων θα βγαίνουν απο την τσέπη σου μέχρι να πληρωθείς.

Προσοχή: διαβάζουμε πολύ καλά το συμβόλαιό μας πριν υπογράψουμε, και ρωτάμε για το πόσα λεφτά θα πάρουμε μέσα στη διαδικασία της συνέντευξης (συνήθως στο 2ο με 3ο σταδιο της συνέντευξης), γιατί δεν είναι καρμπόν ίδια μεταξύ τους τα συμβόλαια. Η πιο απλή αδικία που μπορείς να δείς είναι να πληρώνεσαι λιγότερο απο τον διπλανό αρχάριο ειδικευόμενο, ή να σε βάλουν να υπογράψεις συμβόλαιο με μισθό λιγότερα απο ότι συμφωνήσατε και ενίοτε τοποθετούνται και πιο κακόβουλοι όροι. Να θυμάσαι οτι : ισχύει αυτό που υπογράφεις, όχι αυτό που σου τάζουν. Το "τάξιμο" δεν στέκει στο δικαστήριο. Scripta manent, verba volant. 

 

Και για το τελευταίο ερώτημα: Είναι χόμπι για τους έχοντες; 

Δεδομένου οτι ο μέσος απόφοιτος ιατρικής ΗΠΑ , αποφοιτεί με ένα δάνειο ύψους μισού εκατομμυρίου δολλαρίων που τοκίζεται και τοκίζεται, έχεις ένα λιγότερο νταλκά απο τον μέσο αμερικάνο γιατρό. Στις ΗΠΑ πολλά πράγματα εξαρτώνται απο το credit score. Αυτό είναι ένας δείκτης του κατά πόσο συμφέρει σε μία τράπεζα να σου δανείσει, ή σε μία αντιπροσωπεία να σου πουλήσει/νοικιάσει όχημα, ή σε ένα ενοικιαστή να σου νοικιάσει κλπ. Όταν χρωστάς πολλά ή είσαι κακοπληρωτής το credit score κανει βουτιά, και μπορεί να βρεθείς να μην θελει κανένας landlord να σου νοικιάσει. Ωστόσο ένας νεοεισαχθής στις ΗΠΑ έχει ουδέτερο credit score. Εσύ μπορείς με το άσπιλο credit score σου και το γαμάτο συμβόλαιό σου να νοικιάσεις χωρίς πολλά δράματα, να πάρεις δάνειο, να πάρεις όχημα κλπ. 

Το κυριολεκτικό φαγητό δεν είναι ακριβό. Τα περισσότερα supermarkets των ΗΠΑ έχουν τεράστια γκάμα απο προμαγειρευμένα φαγητά κλπ σε οκ τιμές, αλλά στα φρέσκα προϊόντα κάποια πράγματα είναι πιο ακριβά π.χ. πιπεριές, μελιτζάνες, ενώ τα μακαρόνια και noodles είναι πάμφθηνα. Οτιδήποτε μπορεί να βγεί απο γραμμή παραγωγής, είναι σχετικά οικονομικό, ενώ οτιδήποτε απαιτεί manual skill τείνει να είναι πιο ακριβό. Συγκριτικά μπορεί να επιβιώσει και αυτός που παίρνει $7 ανα εργατοώρα, πόσο μάλλον ο ειδικευόμενος με $23 - $29 την ώρα.

Το ίντερνετ και η κινητή τηλεφωνία είναι πολύ φουσκωμένα. Τα συμβόλαια τους πάνε απο $50 και πάνω το μήνα, ωστόσο οι ταχύτητες ιντερνετ είναι έτη φωτός μπροστά σε σχέση με την Ελλάδα. Εάν αγοράσεις νέο κινητό, πολλές φορές είναι "κλειδωμένο" να λειτουργεί μόνο με συμβόλαιο με συγκεκριμένη τηλεπικοινωνιακή εταιρεία. Η AT&T είναι απο τις χειρότερες τηλεπικοινωνιακές εταιρείες. 

Ωστόσο η οικογενειοκρατία/nepotism ζει και βασιλέυει. Πάντα θα υπάρχει ο κάποιος που θα προσπαθεί να σου τη βγεί απο τα δεξιά χρησιμοποιόντας τις οικογενειακές/ταξικές διασυνδέσεις του. Αλλά εκεί το βύσμα πρέπει και να υποστηρίξει καθημερινά τη θέση του. Δεν είναι το ίδιο με την ελλαδική μορφή οικογενειοκρατίας που ο γίος της ταδε δυναστείας κατσικώνεται και δεν λέει να κουνηθεί. Στις ΗΠΑ δεν είναι ακλόνητος κανείς. Ισχύουν οι νόμοι της ζούγκλας : αν θες να επιβιώσεις προσαρμόσου/εξελίξου...το οποίο ισχύει και για αυτούς αλλά και για εσένα.

 

 

Κάπου είχε πάρει το μάτι μου ότι κάνουν κάπου στα 700 τα έξοδα για την εγγραφή; Κάτι τέτοιο είχα δει και λέω άστο δεν είναι για σενα :P

Και εγώ θα θελα ειδικότητα Αμερική αλλά δεν νομίζω ότι θα μπορέσω. Έχεις καθόλου ιδέα ποιες ειδικότητες έχουν ζήτηση;

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

1 ώρα πριν, Thundaga said:

Κάπου είχε πάρει το μάτι μου ότι κάνουν κάπου στα 700 τα έξοδα για την εγγραφή; Κάτι τέτοιο είχα δει και λέω άστο δεν είναι για σενα :P

Και εγώ θα θελα ειδικότητα Αμερική αλλά δεν νομίζω ότι θα μπορέσω. Έχεις καθόλου ιδέα ποιες ειδικότητες έχουν ζήτηση;

Κάπως έτσι είναι , για κάθε ένα step ξεχωριστά, και επιπλέον fees για τα διαδικαστικά: 

"$975 for each exam registration. The fee for a Certification Verification Service (CVS) request will be $60. The fee for an application for J-1 visa sponsorship will be $360."

(απο την επίσημη σελίδα της ECFMG https://www.ecfmg.org/news/2020/12/17/fee-increases-for-2021/#:~:text=The examination fees for United,visa sponsorship will be %24360.)

Για να εξεταστείς Αθήνα πάει κάπου $1500. 

Απόσβεση σίγουρα θα κάνεις εφόσον ξεκινήσεις ειδικότητα εκεί, αλλά μέχρι τότε το ζήτημα του κεφαλαίου είναι φλέγον. Φίλοι που δεν ανήκουν σε έυπορη οικογένεια έκαναν πρώτα αγροτικό ή 1-2 έτη ειδικότητα εδώ όπου νάνε, κάτι σχετικά νορμάλ σαν την βιοπαθολογία ή ακτινολογία για βιοποριστικούς λόγους και για να εκπονήσουν ερευνητικές εργασίες, και με αυτές τις οικονομίες έδωσαν εξετάσεις. Οι φίλοι που είχαν την οικονομική δυνατότητα, έδωσαν κατ' ευθείαν USMLE Αθήνα κατα τη διάρκεια της σχολής.

 

Γενικά στις ΗΠΑ όλες οι ειδικότητες τους έχουν αποκατάσταση. Είναι τόσο απέραντη χώρα , και κάθε κλάδος έχει χιλιάδες ζωντανά παρακλάδια, οπου εάν δεν σε χαλάει να μετακομίσεις 1-2 φορές και να κάνεις κάτι ελαφρώς διαφορετικό απο τα τετρημένα (π.χ. αντι για κλινική να μπείς σε έμμισθο ερευνητικό πρόγραμμα, να γίνεις σύμβουλος κλπ), άνετα εξελίσσεσαι. Λέω "οι ειδικότητες τους" γιατί η διαρθρωση και καθηκοντολόγιο κάθε ειδικότητας διαφέρει απο τα ελληνικά δεδομένα, π.χ. κυτταρολογία είναι μέρος της παθολογικής ανατομικής κλπ.

Όσον αφορά τον ανταγωγισμό, αν δεν κυνηγάς hot κλινικές όπως π.χ. νοσοκομείο Johns Hopkins, ή Houston General, έχει θέσεις για παντού. Εκτιμάται πολύ (πέρα απο τη βαθμολογία των step 2-3) το ερευνητικό έργο, μετεκπαίδευση, προϋπηρεσία έστω και σε διαφορετική ειδικότητα. Όταν είσαι στην φάση των συνεντεύξεων, σε κάποια φάση διοργανώνεται ένα meeting για τους candidates, άσχετα αν είσαι 1ος στη λίστα ή 10ος . Είναι κάτι σαν δείπνο ή κολατσιό, οπου καλούν όλη την κλινική και έχεις την ευκαιρία να γνωρίσεις και τους γιατρούς που ήδη δουλεύουν εκεί...και κατ' επέκταση να δείς αν είναι δυστυχισμένοι ή οκ. Σε αυτή τη φάση, πολλές φορές ο 1ος της λίστας απορρίπτει την θέση εργασίας ιδίως αν κάτι του βρωμάει ή αν έχει κάποια θετική απάντηση απο καλύτερο πρόγραμμα ειδικότητας... Γιατί οι αιτήσεις γίνονται μαζικά και ταυτόχρονα. 

Εκτιμάται οτι λόγω του τραγικού κόστους διδάκτρων ιατρικής & εξόδων usmle, προς το 2033 θα υπάρχει έλλειψη γιατρών που αντιστοιχεί σε 120.000 θέσεις εργασίας. Αυτός έιναι και ο λόγος που αλλάζουν σιγά σιγά τα δεδομένα των usmle. Δεν είναι τυχαίο οτι πέρυσι το step 1 έγινε pass/fail. O φορέας των USMLE (η ECFMG) έχει δηλώσει επισήμως οτι το ίδιο θα γίνει με το step 2  & 3 μέσα στην επόμενη πενταετία, με σκοπό τελικά να υποβαθμιστούν οι εξετάσεις, και καθιερώνεται νέα παγκόσμια blacklist πανεπιστημίων, η οποία υπάρχει ήδη και εφαρμόζονταν αποκλείοντας απόφοιτους συγκεκριμένων πανεπιστημίων απο το να συμμετάσχουν στα usmle, π.χ. ιατρικές Κούβας, ορισμένες ιατρικές Ρωσίας, Βουλγαρίας κλπ.

Με βάση το  U.S. Physician Employment Report 2019 του Doximity, υπάρχει μεγάλη ζήτηση σε ειδικούς :

1. Family Medicine (3 year residency)

2. Internal Medicine (3 year residency)

3. Emergency Medicine ( 3 - 4 year residency)

4. Psychiatry (4 year residency)

5. OBGYN (4 year residency)

6. Neurology ( 3 year neurology + 1 year Internal Medicine, or + 2 years Pediatrics)

7. Radiology ( 4 years, plus a 1-year residency in clinical medicine) 

8. Anesthesiology (3 years, plus a 1-year residency in clinical medicine)

9. Pediatrics (3 year residency)

10. Cardiology (3-4 years, plus 3 years of internal residency)

 

Όλη η έκθεση εδω: https://s3.amazonaws.com/s3.doximity.com/press/US_physician_employment_report_2019.pdf

 

Γενικά όπως βλέπεις είναι μικρής διάρκειας, ενώ στην Ελλάδα πλέον καμία δεν είναι πιο σύντομη απο 5 έτη.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

27 λεπτά πριν, VoxVeritas said:

Κάπως έτσι είναι , για κάθε ένα step ξεχωριστά, και επιπλέον fees για τα διαδικαστικά: 

"$975 for each exam registration. The fee for a Certification Verification Service (CVS) request will be $60. The fee for an application for J-1 visa sponsorship will be $360."

(απο την επίσημη σελίδα της ECFMG https://www.ecfmg.org/news/2020/12/17/fee-increases-for-2021/#:~:text=The examination fees for United,visa sponsorship will be %24360.)

Για να εξεταστείς Αθήνα πάει κάπου $1500. 

Απόσβεση σίγουρα θα κάνεις εφόσον ξεκινήσεις ειδικότητα εκεί, αλλά μέχρι τότε το ζήτημα του κεφαλαίου είναι φλέγον. Φίλοι που δεν ανήκουν σε έυπορη οικογένεια έκαναν πρώτα αγροτικό ή 1-2 έτη ειδικότητα εδώ όπου νάνε, κάτι σχετικά νορμάλ σαν την βιοπαθολογία ή ακτινολογία για βιοποριστικούς λόγους και για να εκπονήσουν ερευνητικές εργασίες, και με αυτές τις οικονομίες έδωσαν εξετάσεις. Οι φίλοι που είχαν την οικονομική δυνατότητα, έδωσαν κατ' ευθείαν USMLE Αθήνα κατα τη διάρκεια της σχολής.

 

Γενικά στις ΗΠΑ όλες οι ειδικότητες τους έχουν αποκατάσταση. Είναι τόσο απέραντη χώρα , και κάθε κλάδος έχει χιλιάδες ζωντανά παρακλάδια, οπου εάν δεν σε χαλάει να μετακομίσεις 1-2 φορές και να κάνεις κάτι ελαφρώς διαφορετικό απο τα τετρημένα (π.χ. αντι για κλινική να μπείς σε έμμισθο ερευνητικό πρόγραμμα, να γίνεις σύμβουλος κλπ), άνετα εξελίσσεσαι. Λέω "οι ειδικότητες τους" γιατί η διαρθρωση και καθηκοντολόγιο κάθε ειδικότητας διαφέρει απο τα ελληνικά δεδομένα, π.χ. κυτταρολογία είναι μέρος της παθολογικής ανατομικής κλπ.

Όσον αφορά τον ανταγωγισμό, αν δεν κυνηγάς hot κλινικές όπως π.χ. νοσοκομείο Johns Hopkins, ή Houston General, έχει θέσεις για παντού. Εκτιμάται πολύ (πέρα απο τη βαθμολογία των step 2-3) το ερευνητικό έργο, μετεκπαίδευση, προϋπηρεσία έστω και σε διαφορετική ειδικότητα. Όταν είσαι στην φάση των συνεντεύξεων, σε κάποια φάση διοργανώνεται ένα meeting για τους candidates, άσχετα αν είσαι 1ος στη λίστα ή 10ος . Είναι κάτι σαν δείπνο ή κολατσιό, οπου καλούν όλη την κλινική και έχεις την ευκαιρία να γνωρίσεις και τους γιατρούς που ήδη δουλεύουν εκεί...και κατ' επέκταση να δείς αν είναι δυστυχισμένοι ή οκ. Σε αυτή τη φάση, πολλές φορές ο 1ος της λίστας απορρίπτει την θέση εργασίας ιδίως αν κάτι του βρωμάει ή αν έχει κάποια θετική απάντηση απο καλύτερο πρόγραμμα ειδικότητας... Γιατί οι αιτήσεις γίνονται μαζικά και ταυτόχρονα. 

Εκτιμάται οτι λόγω του τραγικού κόστους διδάκτρων ιατρικής & εξόδων usmle, προς το 2033 θα υπάρχει έλλειψη γιατρών που αντιστοιχεί σε 120.000 θέσεις εργασίας. Αυτός έιναι και ο λόγος που αλλάζουν σιγά σιγά τα δεδομένα των usmle. Δεν είναι τυχαίο οτι πέρυσι το step 1 έγινε pass/fail. O φορέας των USMLE (η ECFMG) έχει δηλώσει επισήμως οτι το ίδιο θα γίνει με το step 2  & 3 μέσα στην επόμενη πενταετία, με σκοπό τελικά να υποβαθμιστούν οι εξετάσεις, και καθιερώνεται νέα παγκόσμια blacklist πανεπιστημίων, η οποία υπάρχει ήδη και εφαρμόζονταν αποκλείοντας απόφοιτους συγκεκριμένων πανεπιστημίων απο το να συμμετάσχουν στα usmle, π.χ. ιατρικές Κούβας, ορισμένες ιατρικές Ρωσίας, Βουλγαρίας κλπ.

Με βάση το  U.S. Physician Employment Report 2019 του Doximity, υπάρχει μεγάλη ζήτηση σε ειδικούς :

1. Family Medicine (3 year residency)

2. Internal Medicine (3 year residency)

3. Emergency Medicine ( 3 - 4 year residency)

4. Psychiatry (4 year residency)

5. OBGYN (4 year residency)

6. Neurology ( 3 year neurology + 1 year Internal Medicine, or + 2 years Pediatrics)

7. Radiology ( 4 years, plus a 1-year residency in clinical medicine) 

8. Anesthesiology (3 years, plus a 1-year residency in clinical medicine)

9. Pediatrics (3 year residency)

10. Cardiology (3-4 years, plus 3 years of internal residency)

 

Όλη η έκθεση εδω: https://s3.amazonaws.com/s3.doximity.com/press/US_physician_employment_report_2019.pdf

 

Γενικά όπως βλέπεις είναι μικρής διάρκειας, ενώ στην Ελλάδα πλέον καμία δεν είναι πιο σύντομη απο 5 έτη.

Το χεις ψάξει φουλ βλέπω. Τα 1500 με σκοτώνουν :P Πριν κάποιια χρόνια θα χα να τα δώσω. Όσον αφορά τη διάρκεια δεν ξέρω γιατί το θεωρούμε μαγκιά 100 χρόνια ιατρική 6+1 αγροτικό+ 1FY+5,6,7 χρόνια ειδικότητα. Και τις αναγνωρίζουν κανονικά μετά εδώ και ας είναι συντομότερες;

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

46 λεπτά πριν, Thundaga said:

Το χεις ψάξει φουλ βλέπω. Τα 1500 με σκοτώνουν :P Πριν κάποιια χρόνια θα χα να τα δώσω. Όσον αφορά τη διάρκεια δεν ξέρω γιατί το θεωρούμε μαγκιά 100 χρόνια ιατρική 6+1 αγροτικό+ 1FY+5,6,7 χρόνια ειδικότητα. Και τις αναγνωρίζουν κανονικά μετά εδώ και ας είναι συντομότερες;

 

Ο τίτλος των ΗΠΑ δεν αναγνωρίζεται αυτόματα όπως οι τίτλοι Ε.Ε. 

Πρέπει να κάνεις αίτηση στο Κ.Ε.Σ.Υ. με βιογραφικά , δικαιολογητικά κλπ και κάνουν 20+ μέρες να σου δώσουν απάντηση. Αν έχεις ήδη λαβει τίτλο και έχεις προλάβει να δουλέψεις σαν ειδικός στις ΗΠΑ τα πράγματα είναι λίγο πιο θετικά, αλλά εάν προσπαθήσεις να αναγνωρίσεις τον χρόνο ειδικότητας χωρίς να έχεις πάρει τίτλο σου αναγνωρίζουν μόνο τους μήνες που αντιστοιχούν σε θεσμοθετημένες απο την Ελλάδα ειδικότητες.

Επίσης εάν πάρεις εξειδίκευση απο ΗΠΑ που δεν υπάρχει στην Ελλάδα, πες "νανοϊατρική με πλατυέλμινθες" , αυτή δεν αναγνωρίζεται καθόλου.

Η απόφαση Κ.Ε.Σ.Υ. 2017 σε pdf: https://www.ispatras.gr/wp-content/uploads/2017/12/ΥΥΚΑ-Αναγνώριση-χρόνου-άσκησης-στις-ΗΠΑ-για-ειδικότητα-ή-εξειδίκευση-μη-θεσμοθετημένες-στην-Ελλάδα.pdf

 

Όσο για τη διάρκεια, οι ειδικότητες στις ΗΠΑ είναι αρκετά εξοντωτικές, με ελάχιστα παραπάνω εργασιακά δικαιώματα σχετικά με τα ευρωπαϊκά δεδομένα, π.χ. δεν υπάρχει κατοχυρωμένη άδεια μητρότητας- γονική άδεια, ή πληρωμένη άδεια, εκτός και αν το αναφέρει και το διευκρινίζει το συμβόλαιό σου.

ΗΠΑ: 3 χρόνια εσωτερικής παθολογίας ΗΠΑ, με ωράριο 7 πρωί με 8 βράδυ , 7 ήμερο + εφημερίες, κάποια ρεπό το μήνα, ίσως 2 βδομάδες απλήρωτη άδεια. 

αντί για

Ελλάδα: 5 χρόνια 5ήμερη εργασία, ρεπό αναλόγως την κλινική, εφημερίες φούλ, πληρωμένη άδεια μητρότητας, πληρωμένη άδεια ετησίως. 

Τα 3 χρόνια ΗΠΑ , θα έλεγα οτι τα έχουν όλα μαζεμένα. Εμένα αυτού του είδους η καθημερινού grinding δεν μου κάνει. Ίσως να ταιριάζει όμως σε κάποιον που βιάζεται χρονικά και δεν τον/την απασχολεί τόσο το να ζεί νυχθημερόν 3 χρόνια σερί στο νοσοκομείο. 

Fun fact: Αρχικά ο όρος resident doctor αναφέρονταν στο γεγονός οτι οι νέοι γιατροί έμμεναν κυριολεκτικά στους κοιτώνες του νοσοκομείου για να εκπαιδευτούν σε ειδικότητα.

 

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά. Και λίγο θλιβερό ότι ούτε στην Αμερική οι ειδιικευόμενοι πληρώνονται όσο πρέπει. Θα ήθελα κάποιο καλό νοσοκομείο. Φαντάζομαι με διδακτορικό και καμιά 20ρια δημοσιεύσεις έχω κάποιες πιθανότητες (ελπίζω). Μόνο θέμα ότι πρέπει να μαζέψω χρήματα για όλο αυτό το οποίο θα με πάει πίσω. Είμαι σίγουρος όμως ότι η ποιότητα εκπαίδευσης θα είναι πολύ καλύτερη. Μπορείς άραγε να μείνεις και μόνιμα ή δε δίνουν βίζα;

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

9 ώρες πριν, Dansychloride said:

Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά. Και λίγο θλιβερό ότι ούτε στην Αμερική οι ειδιικευόμενοι πληρώνονται όσο πρέπει. Θα ήθελα κάποιο καλό νοσοκομείο. Φαντάζομαι με διδακτορικό και καμιά 20ρια δημοσιεύσεις έχω κάποιες πιθανότητες (ελπίζω). Μόνο θέμα ότι πρέπει να μαζέψω χρήματα για όλο αυτό το οποίο θα με πάει πίσω. Είμαι σίγουρος όμως ότι η ποιότητα εκπαίδευσης θα είναι πολύ καλύτερη. Μπορείς άραγε να μείνεις και μόνιμα ή δε δίνουν βίζα;

Έχεις ελπίδες και γενικά η μεταικπαίδευσή σου είναι καλό προσόν ιδίως εάν θεματικά σχετίζεται άμεσα με την ειδικότητα που θες να κυνηγήσεις. 

Το ζήτημα μονιμοποίησης έχει άμεση σχέση με το τί επάγγελμα κάνεις και τις διακρίσεις που έχεις πετύχει, και δεδομένου οτι έχουν ιδιαίτερες ανάγκες σε γιατρούς υπάρχει ξεχωριστή κατηγορία green card application μέσω του National Interest Waiver: 

"National Interest Waiver petitions for physicians are an option for primary care physicians and specialists who commit to working five (5) years in a Health Professional Shortage Area (HPSA), Medically Underserved Area (MUA), Mental Health Professional Area (MPHSA for Psychiatrists only), Physician Scarcity Area (PSA), or at a Veteran Affairs facility.  Dentists, chiropractors, podiatrists, and optometrists are not eligible for this category." Αυτή η κατηγορία απαιτεί sponsor, δηλαδή εγγυητή για το ποιόν και την επαγγελματική σου κατάσταση, συνήθως τον εργοδότη σου.

"Physicians who have conducted research or otherwise contributed to the advancement of medical care may be eligible for the first preference EB1-2 Outstanding Researcher or EB1-1 Extraordinary Ability categories.  Physicians who qualified for an O-1 visa may also be qualified to petition for permanent residency, which bypasses the lengthy labor certification process." Αυτή η κατηγορία δεν απαιτεί sponsor.

(Για λεπτομέρειες και εναλλακτικές οδούς προς green card  -> πηγή: https://cbkimmigration.com/health-care-workers/permanent-residence-options-for-foreign-physicians/)

Ενίοτε κυκλοφορούν υποτροφίες για άσκηση στο εξωτερικό, και αν θυμάμαι καλά γίνεται μια κλινική να σε στείλει με υποτροφία εξωτερικό ενω είσαι ακόμα σε εργασιακή σχέση μαζί τους - δηλαδή πας ΗΠΑ χωρίς να παραιτηθείς απο την Ελλάδα. Συνήθως πάνε οι μεγαλύτεροι σε έτος ειδικευόμενοι. Εκεί δεν ξέρω τι παίζει με διαδικασίες. Ένας τριτοετής αναισθησιολόγος συνειδικευόμενος το είχε κάνει, έμεινε 1 έτος ΗΠΑ, και μετά επέστρεψε (με μισή καρδιά) - και συνειδικευόμενοι χειρουργικής ξεροστάλιαζαν να κάνουν κάτι παρόμοιο. Μάλλον και σε εκείνη την περίπτωση πρέπει να περάσεις τα steps. 

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 3 months later...

Είμαι σε φάση που συνεχίζω να το σκέφτομαι. Βασικά έχω μπροστά μου ακόμα 2 χρόνια σπουδών. Με αγχώνει το θέμα της ηλικίας (29 τώρα), αν θα θέλουν κάποιον στα 33 του πχ για ειδικευόμενο ή αν θα "ξενερώσουν". Από πλευράς έρευνας είμαι καλά όπως είπα. Έχω μαστερ, διδακτορικό και δουλειά ως ερευνητής εδώ και 1 χρόνο. Το πρόβλημα στο ποια ειδικότητα θα ειδικευτώ παραμένει. Έχω παιδευτεί πολύ, μάλλον έχω αποκλείσει ειδικότητες αλλά ταυτόχρονα κάποιες με τράβηξαν όταν τις είδα. Τα μεγάλα μου όχι συνεχίζουν να είναι γυναικολογία, χειρουργικές ειδικότητες, παιδιατρική, εργαστηριακές. Με τραβάνε παθολογία, πνευμονολογία, αναισθησιολογια, αιματολογια. Κατά βάση παθολογικές δηλαδή.

Ένα άλλο ερώτημα που έχω είναι αν αντί για Αμερική πήγαινα Ευρώπη, αν θα είχα αντίστοιχη ποιότητα εκπαίδευσης. Αγγλία, Γαλλία, Ιρλανδία θα μου άρεσαν πολύ πχ και σαν τρόπος ζωής (Γερμανία δεν θα την πάλευα). Και απλά συνεχίζω μπερδεμένος στην αναζήτησή μου..

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Έχω διαβάσει καλά πράγματα για την ειδικότητα σε Βρετανία. Όχι απλά είναι ισάξια, είναι καλύτερη και η κατάσταση ως προς τα εργασιακά δικαιώματα και τις παροχές. Επίσης κάτι που δεν ήξερα είναι οτι στις ΗΠΑ αν παραιτηθείς από τη θέση σου, σε ειδικότητες όπως η χειρουργική (και πιθανώς άλλες ειδικότητες, δεν ξέρω τι παίζει με τις παθολογικές) όταν ξαναπιάσεις θέση χειρουργικής ξεκινάς απο το μηδέν. Ενώ Βρετανία ούτως ή άλλως το συμβόλαιο είναι μικρής διάρκειας και είτε ανανεώνεις, είτε αλλάζεις θέση/ πάς σε άλλο νοσοκομείο - αλλά μετράνε όλα τα έτη σου αθροιστικά, οπότε δεν ξεκινάς από το μηδέν αν στραβώσει κάτι.

Η Ιρλανδία είναι πολύ κοντά στα προγράμματα της Βρετανίας αλλά έχει πολύ λίγες θέσεις - είναι και χώρα μόλις 5,5 εκ ανθρώπων. Πολύ όμορφη χώρα, πολύ πιο ζεστή κουλτούρα από τους γείτονές τους.

Γαλλία δεν έχω σύγχρονη εικόνα. 

@Dansychloride Πάντως έχεις πολύ καλό combo βιογραφικού για να "ξενερώσουν" στην ηλικία σου. Επίσης υπάρχουν νόμοι anti-discrimination έναντι διάφορων τύπων διακρίσεων κατά τη συνέντευξη, όπου περιλαμβάνεται και η ηλικία. Ειδικά τώρα που μπαίνει το score του Step 1 σε δεύτερη μοίρα, αυτά τα προσόντα τείνουν να μετράνε περισσότερο όταν ξεσκαρτάρουν τους υποψήφιους. Είσαι απο 2ο πτυχίο αν κατάλαβα καλά; Αν ναι, τότε και αυτό θετικά μετράει.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

7 λεπτά πριν, VoxVeritas said:

Έχω διαβάσει καλά πράγματα για την ειδικότητα σε Βρετανία. Όχι απλά είναι ισάξια, είναι καλύτερη και η κατάσταση ως προς τα εργασιακά δικαιώματα και τις παροχές. Επίσης κάτι που δεν ήξερα είναι οτι στις ΗΠΑ αν παραιτηθείς από τη θέση σου, σε ειδικότητες όπως η χειρουργική (και πιθανώς άλλες ειδικότητες, δεν ξέρω τι παίζει με τις παθολογικές) όταν ξαναπιάσεις θέση χειρουργικής ξεκινάς απο το μηδέν. Ενώ Βρετανία ούτως ή άλλως το συμβόλαιο είναι μικρής διάρκειας και είτε ανανεώνεις, είτε αλλάζεις θέση/ πάς σε άλλο νοσοκομείο - αλλά μετράνε όλα τα έτη σου αθροιστικά, οπότε δεν ξεκινάς από το μηδέν αν στραβώσει κάτι.

Η Ιρλανδία είναι πολύ κοντά στα προγράμματα της Βρετανίας αλλά έχει πολύ λίγες θέσεις - είναι και χώρα μόλις 5,5 εκ ανθρώπων. Πολύ όμορφη χώρα, πολύ πιο ζεστή κουλτούρα από τους γείτονές τους.

Γαλλία δεν έχω σύγχρονη εικόνα. 

@Dansychloride Πάντως έχεις πολύ καλό combo βιογραφικού για να "ξενερώσουν" στην ηλικία σου. Επίσης υπάρχουν νόμοι anti-discrimination έναντι διάφορων τύπων διακρίσεων κατά τη συνέντευξη, όπου περιλαμβάνεται και η ηλικία. Ειδικά τώρα που μπαίνει το score του Step 1 σε δεύτερη μοίρα, αυτά τα προσόντα τείνουν να μετράνε περισσότερο όταν ξεσκαρτάρουν τους υποψήφιους. Είσαι απο 2ο πτυχίο αν κατάλαβα καλά; Αν ναι, τότε και αυτό θετικά μετράει.

Καλησπέρα και χρόνια πολλά!

Ναι είμαι βιολόγος, έχω μάστερ και διδιακτορικό και είμαι σε ερευνητικό πρόγραμμα. Έχω καμιά 20ρια δημοσιεύσεις, έχω γράψει και 2-3 κεφάλαια σε βιβλία και είμαι και εξωτερικός συνεργάτης σε ένα μεταπτυχιακό. Όλα στο πεδίο της ιατρικής. Απλά δεν ξέρω πόσο θα νοιάξουν ένα νοσοκομείο όλα αυτά αν πχ πήγαινα για γενικός γιατρός, παθολόγος κτλ και αν θα προτιμούσαν έναν μικρότερο. Από Ευρώπη θα πήγαινα πιο εύκολα Ιρλανδία και Γαλλία. Αγγλικά δεν ξέρω πάντα με απωθούσε κάπως. Σκεφτόμουν και την ειδικότητα της αιματολογίας ή της ογκολογίας που κολλάει πιο πολύ με την έρευνά μου (που είναι στον καρκίνο).

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

8 ώρες πριν, Dansychloride said:

Καλησπέρα και χρόνια πολλά!

Ναι είμαι βιολόγος, έχω μάστερ και διδιακτορικό και είμαι σε ερευνητικό πρόγραμμα. Έχω καμιά 20ρια δημοσιεύσεις, έχω γράψει και 2-3 κεφάλαια σε βιβλία και είμαι και εξωτερικός συνεργάτης σε ένα μεταπτυχιακό. Όλα στο πεδίο της ιατρικής. Απλά δεν ξέρω πόσο θα νοιάξουν ένα νοσοκομείο όλα αυτά αν πχ πήγαινα για γενικός γιατρός, παθολόγος κτλ και αν θα προτιμούσαν έναν μικρότερο. Από Ευρώπη θα πήγαινα πιο εύκολα Ιρλανδία και Γαλλία. Αγγλικά δεν ξέρω πάντα με απωθούσε κάπως. Σκεφτόμουν και την ειδικότητα της αιματολογίας ή της ογκολογίας που κολλάει πιο πολύ με την έρευνά μου (που είναι στον καρκίνο).

Οι 20 δημοσιευσεις σε ποια γλωσσα ειναι? Στην Ιρλανδια μιλανε Αγγλικα. Λιγο αντιφατικα τα 2 αυτα statements. Εκτος κι αν εννοουσες «Αγγλια». Τοτε συγγνωμη για το σχολιο :)

Στο εξωτερικο σε παιρνουν να δουλεψεις αν πιστευουν οτι μπορεις να αντεπεξελθεις. Το βασικοτερο ειναι να πεισεις οτι ξερεις τη γλωσσα και μετα το συστημα που λειτουργουν (γερμανικο με DRGs, με τα αντιστοιχα ηλεκτρονικα συστηματα που εχουν κοκ δηλαδη να κατανοεις τη φιλοσοφια). Υπαρχουν κλινικες που θα σε παρακαλανε να δουλεψεις ακομα και αν δεν εχεις ουτε μια μερα εργασιακης εμπειριας γιατι απλα η ειδικοτητα ή το νοσοκομειο εχει αναγκη. 

 

Τροποποιήθηκε από kerbit_88
Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

6 λεπτά πριν, kerbit_88 said:

Οι 20 δημοσιευσεις σε ποια γλωσσα ειναι? Στην Ιρλανδια μιλανε Αγγλικα. Λιγο αντιφατικα τα 2 αυτα statements. Εκτος κι αν εννοουσες «Αγγλια». Τοτε συγγνωμη για το σχολιο :)

Στο εξωτερικο σε παιρνουν να δουλεψεις αν πιστευουν οτι μπορεις να αντεπεξελθεις. Το βασικοτερο ειναι να πεισεις οτι ξερεις τη γλωσσα και μετα το συστημα που λειτουργουν (γερμανικο με DRGs, με τα αντιστοιχα ηλεκτρονικα συστηματα που εχουν κοκ δηλαδη να κατανοεις τη φιλοσοφια). Υπαρχουν κλινικες που θα σε παρακαλανε να δουλεψεις ακομα και αν δεν εχεις ουτε μια μερα εργασιακης εμπειριας γιατι απλα η ειδικοτητα ή το νοσοκομειο εχει αναγκη. 

 

Ένα μικρό τυπογραφικό, Αγγλία εννοούσα :P

Στα αγγλικά είναι όλες, σε περιοδικά με κριτές κτλ

Αγγλικά μιλάω άπταιστα, το μεταπτυχιακό που διδάσκω είναι στα αγγλικά και γενικά πιο πολύ στα αγγλικά μιλάμε (δυστυχώς) παρά στα ελληνικά στην έρευνα.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

23 ώρες πριν, Dansychloride said:

Καλησπέρα και χρόνια πολλά!

Ναι είμαι βιολόγος, έχω μάστερ και διδιακτορικό και είμαι σε ερευνητικό πρόγραμμα. Έχω καμιά 20ρια δημοσιεύσεις, έχω γράψει και 2-3 κεφάλαια σε βιβλία και είμαι και εξωτερικός συνεργάτης σε ένα μεταπτυχιακό. Όλα στο πεδίο της ιατρικής. Απλά δεν ξέρω πόσο θα νοιάξουν ένα νοσοκομείο όλα αυτά αν πχ πήγαινα για γενικός γιατρός, παθολόγος κτλ και αν θα προτιμούσαν έναν μικρότερο. Από Ευρώπη θα πήγαινα πιο εύκολα Ιρλανδία και Γαλλία. Αγγλικά δεν ξέρω πάντα με απωθούσε κάπως. Σκεφτόμουν και την ειδικότητα της αιματολογίας ή της ογκολογίας που κολλάει πιο πολύ με την έρευνά μου (που είναι στον καρκίνο).

Στο εξωτερικό οι κλινικές είναι πιο ενεργές στα ερευνητικά, και μάλιστα σε σοβαρά θέματα/projects , γιατί παίζουν και τα αντίστοιχα κονδύλια (από εταιρείες, ΜΚΟ, ιδρύματα). Έχεις πολύ καλό  βιογραφικό, για την ακρίβεια θα είναι αμαρτία να "χαθείς" σε μια μέτρια κλινική. Στις χειρουργικές θα το καταλάβω αν προτιμήσουν μικρότερο σε ηλικία, στις παθολογικές όμως όλα αυτά που έχεις κάνει μετράνε φουλ.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

7 ώρες πριν, VoxVeritas said:

Στο εξωτερικό οι κλινικές είναι πιο ενεργές στα ερευνητικά, και μάλιστα σε σοβαρά θέματα/projects , γιατί παίζουν και τα αντίστοιχα κονδύλια (από εταιρείες, ΜΚΟ, ιδρύματα). Έχεις πολύ καλό  βιογραφικό, για την ακρίβεια θα είναι αμαρτία να "χαθείς" σε μια μέτρια κλινική. Στις χειρουργικές θα το καταλάβω αν προτιμήσουν μικρότερο σε ηλικία, στις παθολογικές όμως όλα αυτά που έχεις κάνει μετράνε φουλ.

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια γιατί όλο εισπράττω αρνητικότητα ότι είναι θέμα η ηλικία και η έρευνα δεν παίζει τόσο ρόλο :P

Χειρουργικές ειδικότητες δεν ξερω δεν μαρέσουν. Περίμενα να ναι αλλιώς. Νιώθω πως δεν μου ταιριάζει το κλίμα.

Παθολογικές νιώθω στα νερά μου οπότε εκεί θα κινηθώ.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

10 ώρες πριν, Dansychloride said:

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια γιατί όλο εισπράττω αρνητικότητα ότι είναι θέμα η ηλικία και η έρευνα δεν παίζει τόσο ρόλο :P

Χειρουργικές ειδικότητες δεν ξερω δεν μαρέσουν. Περίμενα να ναι αλλιώς. Νιώθω πως δεν μου ταιριάζει το κλίμα.

Παθολογικές νιώθω στα νερά μου οπότε εκεί θα κινηθώ.

Για ΗΠΑ, η ηλικία παίζει σχετικό ρόλο. Αν είσαι 40 φεύγα φυσικά και δεν είναι απαγορευτικό, αλλά όλοι θα σε ρωτάνε γιατί αποφάσισες να κάνεις ειδικότητα στα 50 και ποιες είναι οι προοπτικές καριέρας σου? Το πιο σημαντικό είναι να μπορέσεις να αιτιολογήσεις αρκετά πιστικά τι έκανες το μεσοδιάστημα από την αποφοίτηση σου και μέχρι την χρονιά υποβολής των αιτήσεων. Γνωρίζω άτομα που τελείωσαν ειδικότητα σε χώρες εκτός ΗΠΑ και διαλέγουν να κάνουν εδώ δεύτερη ειδικότητα, έτσι μπορούν να αιτιολογήσουν σχετικά εύκολα αυτή τους την απόφαση. Το αρνητικό στοιχείο είναι οτι όσο μεγαλύτερος είσαι τόσο δυσκολότερο θα είναι να τους πείσεις οτι είσαι "εκπαιδεύσιμος" και δεν έχεις ήδη υιοθετήσει τις δικές σου προσωπικές τακτικές στην ειδικότητα. Αν μπορέσεις να αποδείξεις όλα τα παραπάνω μέσα από το βιογραφικό σου την πορεία σου και τις συστατικές σου, τοτε ακόμα και στα 45 έχεις ελπίδες, αν και λιγότερες. Σε εξαιρετικά ανταγωνιστικές ειδικότητες πολλοί αμερικανοί άλλωστε καταλήγουν να κάνουν match με MD και ΜS είτε PhD στα 35 και άνω. Οι συγκεκριμένοι είναι απο τους ΠΙΟ ανταγωνιστικούς υποψηφίους με pubs σε Science, Cell, Nature κτλ. Δυστυχώς όμως τα PhD εδώ δεν έχουν καμμια σχέση με τα Ελληνικά διδακτορικά δεδομένα και οι απόφοιτοι Αμερικανικών πανεπιστημίων εκτιμούνται μακράν περισσοτέρο, ειδικά όταν το PhD συνοδεύεται με δεκάδες ποιοτικές δημοσιεύσεις και αρκετές σαν first author. Τώρα, αν έχεις διδακτορικό απο Ελλάδα με δημοσιεύσεις σε Nature τότε ναι είσαι και πάλι αρκετά ανταγωνιστικός.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

3 ώρες πριν, qbase said:

Για ΗΠΑ, η ηλικία παίζει σχετικό ρόλο. Αν είσαι 40 φεύγα φυσικά και δεν είναι απαγορευτικό, αλλά όλοι θα σε ρωτάνε γιατί αποφάσισες να κάνεις ειδικότητα στα 50 και ποιες είναι οι προοπτικές καριέρας σου? Το πιο σημαντικό είναι να μπορέσεις να αιτιολογήσεις αρκετά πιστικά τι έκανες το μεσοδιάστημα από την αποφοίτηση σου και μέχρι την χρονιά υποβολής των αιτήσεων. Γνωρίζω άτομα που τελείωσαν ειδικότητα σε χώρες εκτός ΗΠΑ και διαλέγουν να κάνουν εδώ δεύτερη ειδικότητα, έτσι μπορούν να αιτιολογήσουν σχετικά εύκολα αυτή τους την απόφαση. Το αρνητικό στοιχείο είναι οτι όσο μεγαλύτερος είσαι τόσο δυσκολότερο θα είναι να τους πείσεις οτι είσαι "εκπαιδεύσιμος" και δεν έχεις ήδη υιοθετήσει τις δικές σου προσωπικές τακτικές στην ειδικότητα. Αν μπορέσεις να αποδείξεις όλα τα παραπάνω μέσα από το βιογραφικό σου την πορεία σου και τις συστατικές σου, τοτε ακόμα και στα 45 έχεις ελπίδες, αν και λιγότερες. Σε εξαιρετικά ανταγωνιστικές ειδικότητες πολλοί αμερικανοί άλλωστε καταλήγουν να κάνουν match με MD και ΜS είτε PhD στα 35 και άνω. Οι συγκεκριμένοι είναι απο τους ΠΙΟ ανταγωνιστικούς υποψηφίους με pubs σε Science, Cell, Nature κτλ. Δυστυχώς όμως τα PhD εδώ δεν έχουν καμμια σχέση με τα Ελληνικά διδακτορικά δεδομένα και οι απόφοιτοι Αμερικανικών πανεπιστημίων εκτιμούνται μακράν περισσοτέρο, ειδικά όταν το PhD συνοδεύεται με δεκάδες ποιοτικές δημοσιεύσεις και αρκετές σαν first author. Τώρα, αν έχεις διδακτορικό απο Ελλάδα με δημοσιεύσεις σε Nature τότε ναι είσαι και πάλι αρκετά ανταγωνιστικός.

Νομίιζω παντού θα έπαιζε ρόλο. Πάντως 30+ θα είμαι όχι 40+. Οι ΗΠΑ μαρέσουν σαν επιλογή αλλά όλη η φάση με τα STEPS νομίζω κάπως με κουράζει. Πιστεύω σε Ιρλανδία ή Γαλλία θα ήταν καλύτερα για μενα. Από δημοσιεύσεις δεν φοβάμαι, όχι γιατί έχω στο nature, αλλά οι δικές μου είναι αξιοπρεπέστατες. Πάντως λόγω ηλικίιας αλλά καιι προτιμήσεων θα διάλεγα παθολογικές ειδικότητες. Το καταλαβαίνω να μην θέλει κάποιος χειρουργό στα 60+ αλλά αιματολόγος δεν θα ναι πρρόβλημα πχ.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

10 ώρες πριν, Dansychloride said:

Το καταλαβαίνω να μην θέλει κάποιος χειρουργό στα 60+ αλλά αιματολόγος δεν θα ναι πρρόβλημα πχ.

Μην ανησυχείς, στην Ελλάδα και οι χειρουργοί ζουν τη δεύτερη δόξα τους μετά τη συνταξιοδότηση πηγαίνοντας στον ιδιωτικό τομέα. 

Τροποποιήθηκε από John62
Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

10 ώρες πριν, Dansychloride said:

Νομίιζω παντού θα έπαιζε ρόλο. Πάντως 30+ θα είμαι όχι 40+. Οι ΗΠΑ μαρέσουν σαν επιλογή αλλά όλη η φάση με τα STEPS νομίζω κάπως με κουράζει. Πιστεύω σε Ιρλανδία ή Γαλλία θα ήταν καλύτερα για μενα. Από δημοσιεύσεις δεν φοβάμαι, όχι γιατί έχω στο nature, αλλά οι δικές μου είναι αξιοπρεπέστατες. Πάντως λόγω ηλικίιας αλλά καιι προτιμήσεων θα διάλεγα παθολογικές ειδικότητες. Το καταλαβαίνω να μην θέλει κάποιος χειρουργό στα 60+ αλλά αιματολόγος δεν θα ναι πρρόβλημα πχ.

Tέλεια, στα 30+ δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα να κυνηγήσεις όποια ειδικότητα θες εδώ στις ΗΠΑ, αν πληρείς όλα τα παραπάνω. Φιλικά πάντα, αν η διαδικασία των USMLE steps σου φαίνεται κουραστική θα συμβούλευα να κοιτάξεις σε άλλη χώρα καθώς πηγαίνοντας άριστα στα steps είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου στην όλη διαδικασία. Επίσης συγχαρητήρια για το βιογραφικό σου. 

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

10 ώρες πριν, qbase said:

Tέλεια, στα 30+ δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα να κυνηγήσεις όποια ειδικότητα θες εδώ στις ΗΠΑ, αν πληρείς όλα τα παραπάνω. Φιλικά πάντα, αν η διαδικασία των USMLE steps σου φαίνεται κουραστική θα συμβούλευα να κοιτάξεις σε άλλη χώρα καθώς πηγαίνοντας άριστα στα steps είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου στην όλη διαδικασία. Επίσης συγχαρητήρια για το βιογραφικό σου. 

Βασικά μεχει κουράσει το να δίνω "εισαγωγικές". Στις κατατακτήριες πχ διαβάζεις ένα χρόνο και στην ουσία μπορεί να πάει τσάμπα αν δεν γράψεις καλά και να λες μετά έχασα ένα χρόνο από τη ζωή μου. Ενώ για εξεταστική δεν είναι το ίδιιο το διάβασμα. Οπότε δεν θα θελα να ξαναπεράσω τέτοια διαδικασία.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Επισκέπτης
Απάντησε σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέας...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.