ΜΟΝΙΜΗ ΘΕΣΗ ΣΤΟ Ε.Σ.Υ & ΦΟΙΤΗΣΗ

[MaryBlueberry]

Καλησπέρα,

Είμαι απόφοιτη τμήματος Μαιευτικής (ΤΕΙ) και το 2022 σκοπεύω να δώσω κατατακτήριες για ιατρική. Αυτόν τον καιρό, εργάζομαι ως επικουρική ΤΕ και η σύμβασή μου λήγει τον Απρίλιο 2022 (άγνωστο εάν θα ανανεωθεί). Επίσης, το επόμενο διάστημα αναμένεται προκήρυξη για μόνιμες θέσεις, στην οποία σκοπεύω να λάβω μέρος και είναι αρκετό πιθανό πως θα είμαι πρώτη σε μόρια για το νοσοκομείο που ήδη εργάζομαι. Οι ερωτήσεις μου είναι οι εξής:

-Εάν είμαι επιτυχής και καταφέρω να περάσω ιατρική, τι γίνεται σε περίπτωση που έχω ήδη διοριστεί σε μόνιμη θέση;

-Υπάρχει κάποιος τρόπος ώστε να μπορέσω να φοιτήσω στην ιατρική, αλλα ταυτόχρονα να μη χάσω τη θέση; Γνωρίζω πως υπάρχει μακροχρόνια άδεια άνευ αποδοχών για σοβαρούς ιδιωτικούς λόγους, αλλά η φοίτηση δεν είναι ένας από αυτούς. 

-Θα μπορούσα μήπως να ζητήσω μετάθεση στην πόλη όπου θα έχω εισαχθεί στην ιατρική;

-Εάν χρειαστεί να παραιτηθώ από τη μόνιμη θέση ή αν απλά δεν αποδεχθώ τον διορισμό (αναλόγως του χρονισμού με τα αποτελέσματα των κατατακτηρίων), τι ποινή θα έχω;

 

Ευχαριστώ εκ των προτέρων. Οποιαδήποτε πληροφορία ή συμβουλή, επιθυμητή & ευπρόσδεκτη.

 

[komplexares]

Μπερδευεις πολλα πραγματα μεταξυ τους, και με πολλα υποθετικα σεναρια.

Η ιατρικη εχει υποχρεωτικες παρουσιες και πολυ διαβασμα, αν διοριστεις στην ιδια πολη μπορεις να φοιτησεις, αλλα με πολυ κοπο και δυσκολια, παιρνοντας αποκλειστικα απογευματινες/βραδυνες βαρδιες ως νοσηλευτρια. Επειδη θα εισαι και ψαρακι, τα νυχτερια θα τα φας με τη σεσουλα.

Γνωμη μου ειναι κανε πρωτα τα χαρτια σου να διοριστεις ως μονιμη, και μετα βλεπεις πως και τι. Μια δημοσια θεση σημερα σε αυτη τη χωρα ειναι προυποθεση επιβιωσης. Μετα κανε και ενα γερο μεταπτυχιακο, για να εχεις πλεονεκτημα υπηρεσιακα, σε σχεση με αλλες νοσηλευτριες.

Ασε την ιατρικη, εχεις φαει ηδη 4 χρονια αλλου, δεν αξιζει πλεον η ιατρικη τοσο οπως παλια. Μεγαλη εργασιακη ανασφαλεια. Εισαι και γυναικα, τα καλυτερα σου χρονια ειναι τωρα, ποτε θα κανεις οικογενεια, πηγαινοντας απο σπουδες σε σπουδες? Φιλικα στο λεω, τοσα χρονια εχω δει πολλες νοσηλευτριες και γιατρινες με κατεστραμμενη προσωπικη ζωη...

[MaryBlueberry]

Ξέρω πως είναι πολλά υποθετικά σενάρια, αλλά τα σκέφτομαι προκαταβολικά και γι'αυτό ρωτώ να μάθω συγκεκριμένα πράγματα. Ελπίζω πως κάποιος θα μπορέσει να μου δώσει στοχευμένες απαντήσεις.

Γνωρίζω πως έχει υποχρεωτικές παρουσίες και πως η απογευματινή/νυχτερινή εργασία θα είναι μονόδρομος (είτε στο ΕΣΥ, είτε άλλου). Χαρτιά για τη μόνιμη θέση θα κάνω σίγουρα, όπως προείπα, και είμαι ήδη κάτοχος μεταπτυχιακού.

Τα σχόλια περί γυναικείου φύλου και "πότε θα κάνεις οικογένεια" τα βρίσκω ολίγον τι οπισθοδρομικά και άτοπα, αλλά δέχομαι ότι λέγονται με φιλική διάθεση.

Όπως και να 'χει, σε ευχαριστώ για την απάντησή σου.

[heydoc]

Εάν είναι οπισθοδρομικά και άτοπα πολύ ευχαρίστως να σε φέρω σ επαφή με πολλές συναδέλφους που παίρνουν αναβολή στην αναβολή στην ειδικότητα και αντί για 5 χρόνια την τελειώνουν σε 8 λόγω παιδιών .

 

+1 στον komplexares συμφωνώ.Το να σου περιγραφει καποιος την πραγματικότητα ,μόνο από ενδιαφέρον μπορεί να το κάνει.Λες και σε ξέρει η φοβάται μην του πάρεις τη θέση;;; Ειλικρινά δε μπορώ να καταλάβω το σκεπτικό σου.

 

Τροποποιήθηκε 5 Δεκεμβρίου 2021 από heydoc

[MaryBlueberry]

heydoc,

Δεν αμφιβάλλω ότι αυτά που λέει ο komplexares είναι η πραγματικότητα για πολλές γυναίκες που προσπαθούν να ισορροπήσουν σταδιοδρομία - οικογένεια (σε οποιονδήποτε τομέα, όχι μόνο ιατρική). Ωστόσο, κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του όνειρα & στόχους στη ζωή και δεν θεωρώ πως ήταν απαραίτητο να εκφραστεί τόσο απόλυτα & αποθαρρυντικά.

Γνωρίζω καλά όλα τα "κατά" αυτής της απόφασης, αλλά είναι το όνειρό μου από παιδί και πρέπει να κάνω έστω μια προσπάθεια. Κρατάω υπόψιν αυτά που είπατε, σίγουρα θα υπάρξουν δυσκολίες, αλλά γενικά είμαι αισιόδοξος άνθρωπος και πιστεύω θα βρεθούν λύσεις.

 

 

 

 

[kopritis]

Δεν υπάρχει αυτό που λες ως "ισορροπία", Γνωρίζω γιατρίνα, πρώην νοσηλεύτρια που τελείωσε, έχει οικογένεια/παιδιά στα 50. Πόσο εργασιακό βίο έχει μπροστά της ; Έχει σημασία και η ηλικία.

Επίσης κάποιες που έχουν κάνει 2η Σχολή και στα 40 ψάχνουν απεγνωσμένα να παντρευτούν, αλλά απλά ψάχνουν.
Εν ολίγοις, το θέλεις τόσο πολύ να γίνεις γιατρέσσα σε βαθμό που δεν σε ενοχλεί να μην κάνεις οικογένεια ; Alles gut, προχώρα. Αν όμως δεν ειναι έτσι (αυτό δείχνει αυτά που γράφεις για "ισορροπία" κτλ.) ξανασκέψου το.

Ειλικρινά δεν γνωρίζω γιατρίνα, ειδικά όσες έχουν βγάλει άλλες Σχολές πριν,  που να έχει μια ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή.

Ανύπαντρες, χωρισμένες κτλ. Νταξ έτσι κι αλλιώς είναι δύσκολα τα πράγματα με τις σχέσεις σήμερα, γίνονται ακόμα δυσκολότερα όταν τα 20 καλύτερα χρόνια της ζωής σου θα τα αφιερώσεις σε σπουδές, ειδικότητα κτλ.

Μια χαρά στα λένε τα παιδιά.

 

Τροποποιήθηκε 6 Δεκεμβρίου 2021 από kopritis

[NanaNysseria]

9 hours ago, kopritis said:

Δεν υπάρχει αυτό που λες ως "ισορροπία", Γνωρίζω γιατρίνα, πρώην νοσηλεύτρια που τελείωσε, έχει οικογένεια/παιδιά στα 50. Πόσο εργασιακό βίο έχει μπροστά της ; Έχει σημασία και η ηλικία.

Επίσης κάποιες που έχουν κάνει 2η Σχολή και στα 40 ψάχνουν απεγνωσμένα να παντρευτούν, αλλά απλά ψάχνουν.
Εν ολίγοις, το θέλεις τόσο πολύ να γίνεις γιατρέσσα σε βαθμό που δεν σε ενοχλεί να μην κάνεις οικογένεια ; Alles gut, προχώρα. Αν όμως δεν ειναι έτσι (αυτό δείχνει αυτά που γράφεις για "ισορροπία" κτλ.) ξανασκέψου το.

Ειλικρινά δεν γνωρίζω γιατρίνα, ειδικά όσες έχουν βγάλει άλλες Σχολές πριν,  που να έχει μια ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή.

Ανύπαντρες, χωρισμένες κτλ. Νταξ έτσι κι αλλιώς είναι δύσκολα τα πράγματα με τις σχέσεις σήμερα, γίνονται ακόμα δυσκολότερα όταν τα 20 καλύτερα χρόνια της ζωής σου θα τα αφιερώσεις σε σπουδές, ειδικότητα κτλ.

Μια χαρά στα λένε τα παιδιά.

 

Θα μιλήσω ως γυναίκα γιατρός από 2η σχολή με κατατακτήριες, διότι οι δικές μου πηγές τα λένε λίγο διαφορετικά.

Αρχικά από το έτος των επιτυχόντων κατατακτηρίων που πέρασα, η πλειοψηφία ήταν γυναίκες. Από άποψης οικογενειακής κατάστασης είχαμε και κοπέλες παντρεμένες (πριν από τις κατατακτήριες) και κοπέλες που παντρεύτηκαν και έκαναν παιδιά κατά τη διάρκεια της σχολής...πληροφοριακά μόνο 3 κοπέλες από τη φουρνιά αυτή μείναμε ανύπαντρες καθόλη τη διάρκεια της σχολής.

Από ότι λένε λοιπόν οι συγκεκριμένες παντρεμένες συναδελφισσες το πιο tricky κομμάτι στην όλη σταδιοδρομία είναι η εγκυμοσύνη και το 1ο-2ο έτος ηλικίας του παιδιού για την νέα μάνα, κυρίως λόγω του ότι η ανατροφή σε αυτό το στάδιο συμπεριλαμβάνει πολύ ξενύχτι. Κάτι αντίστοιχο μου έχουν αναφέρει και παντρεμένες ειδικευόμενες (χειρουργικής) που προέρχονται από 2η σχολή.

Ναι, η ζωή τους είναι δύσκολη, αλλά δηλώνουν ευτυχισμένες. Και όταν τους ρωτάω (ως ανύπαντρη) αν θα προτιμούσαν να είχαν βγάλει τη ιατρική με λιγότερες υποχρεώσεις, η συνήθης απάντηση είναι ότι δεν μετανιώνουν τίποτα και απλά θέλουν λίγο ύπνο.

Σ αυτό το σημείο θα ήθελα να τονίσω ότι ολες οι παραπάνω γυναίκες έχουν πολύ υποστηρικτικούς συντρόφους/αρραβωνιαστικους/συζύγους στη διάρκεια της σταδιοδρομίας τους...δηλαδή άντρες που δεν μασάνε στο να αλλάξουν μια πάνα , να βάλουν ένα πλυντήριο κλπ.

Θέλει υπομονή. Πολύ υπομονή. Ενδεχομένως και κεφάλαιο για να μην χρειάζεται να δουλεύουν full time παράλληλα με τη σχολή. Γιατί το πιο καταστροφικό για τις σπουδές των επιτυχόντων κατατακτηρίων (σύμφωνα πάντα με τους επιτυχόντες του έτους μου) ήταν το να πρέπει να δουλεύεις 8ωρα-12ωρα παράλληλα με τις σπουδές...γιατί απλά δεν μένει  ώρα ούτε να κλάσεις, πόσο μάλλον να διαβάσεις.

 

Πάμε λοιπόν στο δια ταύτα που είναι οι ερωτήσεις της @MaryBlueberry

1. Δεν υπάρχει νομική σύγκρουση μεταξύ φοίτησης σε άλλη σχολή και μόνιμης εργασίας στο δημόσιο. Εκ των πραγμάτων είχαμε 2 παραδείγματα στο έτος μου. Ένα άτομο που ήδη δούλευε σε νοσοκομείο μόνιμος, έδωσε εξετάσεις ιατρική , πέρασε, συνέχισε να δουλεύει κανονικά. Μάλιστα οι εργαζόμενοι δημοσίου δικαιούνται εκπαιδευτική άδεια. Ως προς τα μαθήματα έπαιρνε είτε μονομερή είτε ωριαία άδεια απο τον διευθυντή του, και πήγαινε κανονικά στο μάθημα , με την διαφορά μόνο, ότι αυτός δούλευε μόνιμος στο πανεπιστημιακό Νοσοκομείο όπου έκανε και μάθημα, οπότε δεν προέκυπτε κάποια έξτρα διαδρομή.Το δεύτερο παράδειγμα είναι κοπέλα που πήρε θέση επικουρική από μια random προκήρυξη, και δούλευε κανονικά παράλληλα με τις σπουδές ιατρικής. Στην δική της περίπτωση υπήρχε η δυνατότητα από το τμήμα της (αυτό είναι στο δοκούν του εκάστοτε διευθυντή) να παίρνει απογευματινές-βραδυνες βάρδιες που δεν ήθελε κανείς , έτσι ώστε το πρωί να παρακολουθεί κανονικά κλινικές. Όλα αυτά πάντα με συνενόηση με το τμήμα και αναλόγως των συνθηκών.

2. Ναι δεν υπάρχει σύγκρουση, εφόσον το πρόγραμμα σου το επιτρέπει, μπορείς να κάνεις και τα δύο. Στα προκλινικα έτη είναι κάπως πιο εύκολο να κάνεις πρόγραμμα , ενώ στα κλινικά έτη τα μαθήματα είναι περισσότερες υποχρεωτικές ώρες. Τώρα, αν χρειαστεί να πάρεις άδεια άνευ αποδοχών (ανεξαρτήτως αιτιολογίας) , αυτή πρέπει να εγκριθεί από την διεύθυνση & διοίκηση, και νομίζω υπάρχουν όρια ως προς την διάρκεια.

Υπήρχαν άτομα που έβαζαν όλα τα εργαστήρια των προκλινικων ετών ή μόνο απόγευμα και φρόντιζαν να ζητήσουν να μην έχουν εφημερία εκείνη τη μέρα, ή τα έβαζαν όλα σε 1 μέρα σερί πρωϊ ως απόγευμα με μονοήμερη άδεια άνευ αποδοχών. Τον βαθμό ευελιξίας τον καθορίζει το τμήμα που δουλεύεις.

3. Δεν ξέρω αν το δέχονται σαν δικαιολογία για μετάθεση, ωστόσο συχνά τρέχουν αμοιβαίες ανταλλαγές και αποσπάσεις προς κεντρικότερα νοσοκομεία λόγω αυξημένων αναγκών. Εάν βρεις συνάδελφο αντίστοιχης θέσης που τον/την έχουν στείλει απόσπαση στο νοσοκομείο που θες εσύ να φοιτήσεις-δουλεψεις, μπορείτε να κάνετε αίτηση για αμοιβαία ανταλλαγή και να αναλάβεις την θέση απόσπασης.

4. Για να μην δεχθεις μια θέση, μπορείς είτε να κάνεις ανάκληση μόλις βγουν τα αποτελέσματα, είτε (αν έχεις ήδη μονιμοποιηθεί) να παραιτηθείς κανονικά, αιτιωμενη οτιδήποτε.

 

 

[komplexares]

@MaryBlueberry

Αν καταφερεις και διοριστεις στο δημοσιο (ΕΣΥ) μονιμα ως υπαλληλος (νομιζω και νοσηλευτρια), αν αποκτησεις πτυχιο ιατρικης επειτα, μπορουσες να λαβεις εκπαιδευτικη αδεια για να κανεις ειδικοτητα, και μετα να διεκδικησεις μονιμη θεση στο ΕΣΥ ως επιμελητης Β μετα την ολοκληρωση της ειδικοτητας με μεταταξη. Αυτο ηταν ενα παραθυρακι που δεν ξερω αν ισχυει ακομη. Καλο θα ειναι να ρωτησεις στο υπουργειο υγειας. Βλεπω μια αναφορα εδω:

https://www.taxheaven.gr/circulars/23330/ar-prwt-a2a-oik-26782-11-4-2016

 

Τροποποιήθηκε 6 Δεκεμβρίου 2021 από komplexares

[MaryBlueberry]

@NanaNysseria Σε ευχαριστώ που φανέρωσες μια άλλη οπτική του θέματος και που μπήκες στον κόπο να γράψεις τόσες πληροφορίες. Το εκτιμώ πολύ.

Η αλήθεια είναι πως είναι τόσα τα πιθανά ενδεχόμενα που δεν μπορώ από τώρα να ξέρω τι θα γίνει, ούτε να σχεδιάσω κάτι. Ο χρόνος θα δείξει..

 

 

 

 

[MaryBlueberry]

@komplexares

Δεν ξέρω για εκπαιδευτική άδεια για ειδικότητα, θα το ψάξω και σ´ευχαριστώ για το link.

Έχω διαβάσει ότι ως μόνιμη μαία, με πτυχίο ιατρικής, δεν θα έχω αναμονή για ειδικότητα, μπαίνω απευθείας ως υπεράριθμη και μετά την απόκτηση ειδικότητας γυρνώ στο νοσοκομείο όπου ήμουν διορισμένη με τον νέο τίτλο. Είναι ο κύριος λόγος που δεν θέλω να χάσω τη μόνιμη θέση (αν και όποτε την πάρω), πέρα από το βιοποριστικό φυσικά.

 

[kopritis]

On 12/6/2021 at 11:18 PM, komplexares said:

@MaryBlueberry

Αν καταφερεις και διοριστεις στο δημοσιο (ΕΣΥ) μονιμα ως υπαλληλος (νομιζω και νοσηλευτρια), αν αποκτησεις πτυχιο ιατρικης επειτα, μπορουσες να λαβεις εκπαιδευτικη αδεια για να κανεις ειδικοτητα, και μετα να διεκδικησεις μονιμη θεση στο ΕΣΥ ως επιμελητης Β μετα την ολοκληρωση της ειδικοτητας με μεταταξη. Αυτο ηταν ενα παραθυρακι που δεν ξερω αν ισχυει ακομη. Καλο θα ειναι να ρωτησεις στο υπουργειο υγειας. Βλεπω μια αναφορα εδω:

https://www.taxheaven.gr/circulars/23330/ar-prwt-a2a-oik-26782-11-4-2016

 

Βεβαίως και ισχύει, γνωρίζω τουλάχιστον 3 περιπτώσεις νοσηλευτών που κατέχουν τώρα θέσεις Επιμ.Β σε περιζήτητη ειδικότητα που έχουν βιογραφικό γτπ (απολύτως τπτ!) και μπόρεσαν με αυτό τον τρόπο να μονιμοποιηθούν !

Αυτοί και για λόγους υγείας είναι οι διορισμοί των τελευταίων ετών.

Ελλαδάρα

[komplexares]

Δεν ειναι ομως οτι πιο ευκολο να πας για δευτερο πτυχιο, και μαλιστα εργαζομενος κιολας παραλληλα με ιατρικη.

Εξακολουθω να επιμενω οτι ειναι κακιστη επιλογη για γυναικα.

Και η θεση του επιμελητη Β σε καποιες ειδικοτητες και νοσοκομεια στην Ελλαδα, δεν ειναι ο,τι φανταζονται καποιοι...

[Eule]

Οι γυναίκες δεν είναι μηχανές τεκνοποιήσης και αυτα τα σχόλια ποτε θα κάνεις οικογένεια κτλπ είναι αισχρά πατριαρχικά κατάλοιπα. Το 2023 δεν ειναι ο προορισμός και ο αυτοσκοπός η οικογένεια. Ο καθένας και η καθεμία εχει διαφορετικές προτεραιοτητες και στοχους στην ζωη. Έλεος πια με αυτη την κοινωνική καταπίεση.

@Μary Bluberry, σου συμβουλεύω να ακολουθήσεις το ονειρο σου και να δωσεις κατατακτήριες και ασε να λένε τις εξυπνάδες τους οι γυρω σου. Απο ο,τι κατάλαβα παίζει να εισαι 23-24 και εχεις ολη την ζωη μπροστα σου να κανεις αυτο που γουσταρεις! Και αν θές εννοειται το συνδυαζεις και με οικογενεια,

Για να μπεις στην ιατρική εχει πολυ διάβασμα και αφοσίωση και να για να σου πω την αλήθεια ειναι δύσκολο να το συνδυάσεις με δουλειά, πόσο μάλλον με βάρδιες.

Αν καιγεσαι τόσο για την ιατρική και βέβαια εφόσον μπορεις να το υποστηρίξεις οικονομικά, θα σου ελεγα να αφήσεις την δουλεια και να αφιερωθείς στην προετοιμασία σου. Ή βρες μερική απασχόληση. Γιατί δεν βγαίνει... Ο αναταγωνισμός ειναι τεράστιος. 

Σου ευχομαι καθε επιτυχία σε ο,τι και να επιλέξεις να κανεις!

Τροποποιήθηκε 13 Μαρτίου 2023 από Eule

[Blazer]

7 hours ago, Eule said:

Οι γυναίκες δεν είναι μηχανές τεκνοποιήσης και αυτα τα σχόλια ποτε θα κάνεις οικογένεια κτλπ είναι αισχρά πατριαρχικά κατάλοιπα. Το 2023 δεν ειναι ο προορισμός και ο αυτοσκοπός η οικογένεια. Ο καθένας και η καθεμία εχει διαφορετικές προτεραιοτητες και στοχους στην ζωη. Έλεος πια με αυτη την κοινωνική καταπίεση.

Δεν νομίζω ότι υπήρχε κακή προαίρεση στο σχόλιο. Το αν κάποιος/κάποια θα κάνει οικογένεια ή όχι είναι από τις καθοριστικότερες αποφάσεις τις ζωής του. Επομένως θεωρώ ότι το να επισημαίνει κάποιος πως μια άλλη ενέργεια (εν προκειμένω να μπει στην ιατρική για 2ο πτυχίο) θα μπορούσε να επηρεάσει αυτή την απόφαση είναι από ενδιαφέρον. Αυτός που το είπε δεν θα κερδίσει ή χάσει κάτι αν κάνει ή δεν κάνει παιδί η νηματοθέτρια. Για την ίδια όμως ενδεχομένως να ναι σημαντικό.

 

[Eule]

Εγω παντως νομίζω πως υπήρχε και μάλιστα κάκιστη. Δηλαδή ειναι σε επίπεδο τι στο καλό της λένε οι  Boomer; Κάνε παιδιά και οικογένεια και ασε την ιατρική;

Μάλιστα η κοπέλα ειναι Μαία, οπότε σίγουρα εχει ερθει σε επαφή με την μητρότητα και την οικογένεια και γνωρίζει και πολύ καλά τι σημαίνει να εργάζεται σε υγειονομικό περιβάλλον. 

Εαν η ερώτηση προερχόνταν απο άντρα πιστεύεις θα έιχε τέτοια εξέλιξη η κουβέντα;

Το αν και πότε θα κανει καποιος/α παιδιά ειναι ενα πολυ προσωπικό και ευαισθητo ζήτημα. Καλό είναι να το καταλάβουμε όλοι και ολες αυτο και να μην αναπαράγεται αυτη η κοινωνική παθογένεια. 

Τροποποιήθηκε 14 Μαρτίου 2023 από Eule

[Blazer]

17 hours ago, Eule said:

Εγω παντως νομίζω πως υπήρχε και μάλιστα κάκιστη. Δηλαδή ειναι σε επίπεδο τι στο καλό της λένε οι  Boomer; Κάνε παιδιά και οικογένεια και ασε την ιατρική;

Μάλιστα η κοπέλα ειναι Μαία, οπότε σίγουρα εχει ερθει σε επαφή με την μητρότητα και την οικογένεια και γνωρίζει και πολύ καλά τι σημαίνει να εργάζεται σε υγειονομικό περιβάλλον. 

Εαν η ερώτηση προερχόνταν απο άντρα πιστεύεις θα έιχε τέτοια εξέλιξη η κουβέντα;

Το αν και πότε θα κανει καποιος/α παιδιά ειναι ενα πολυ προσωπικό και ευαισθητo ζήτημα. Καλό είναι να το καταλάβουμε όλοι και ολες αυτο και να μην αναπαράγεται αυτη η κοινωνική παθογένεια. 

Τι να σου πω, δεν μπορώ να γνωρίζω την σκέψη αυτού που το είπε, εγώ απόκαλή πρόθεση θα το έλεγα.

Κοίτα επειδή είμαι άντρας μου το έχουν πει (είμαι 2ο πτυχίο) αλλά και το έχω σκεφτεί. Δεν μαρέσει η ιδέα να σπουδάζω και να δουλεύω και να έχω  αφήσει την γυναίκα και τα παιδιά μου στην τύχη τους. Για την γυναίκα ίσως είναι πιο δύσκολο γιατί υπάρχει  πιο έντονος ηλικιακός περιορισμός και το κομμάτι της εγκυμοσύνης, τοκετού και οι πρώτες μήνες του παιδιού. Από την άλλη ξέρω κοπέλες που έχουν ήδη παιδιά όταν μπήκαν στην σχολή και δεν  ήτανπρόβλημα.

 

Σίγουρα είναι ευαίσθητο και όλοι το έχουμε αναρρωτηθεί αν θέλουμε ή όχι  να κάνουμε οικογένεια. Ίσως η μη απόκτηση οικογένειας να κάνει κάποιον δυστυχισμένο οπότε το να το επισημαίνεις να είναι συμβουλευτικό και όχι κάποια κακή πρόθεση. Τουλάχιστον έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ. Πάντως το ότι δεν λέμε κάτι, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει ή δεν το σκεπτόμαστε. Μια γνωστή μου με ρώτησε αν θα έπρεπε να δώσει, της είπα αν θέλει σίγουρα να το κάνει. Της είπα ότι είναι δύσκολος δρόμος και  από  πλευράς προσωπικής χωρίς να αναφερθώ στο κομμάτι εγκυμοσύνη.