Αγαπημένα...

[Dr Lecter]

ΤΟ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ

Πικρο σαν δηλητηριο

ειναι το διαβατηριο

που πηρα για τα ξενα

Μα τι να κανω ο φτωχος

μπροστα μου βρισκεται γκρεμος

και πισω μαυρο ρεμα

Πικρο σαν δηλητηριο

ειναι το διαβατηριο

που πηρα για τα ξενα

Μα οταν ζεις χωρις ελπιδα

οπου γης ειναι πατριδα

Απ'τους καημους που περασα

μια μερα δεν εγελασα

τα ματια μου ολο κλαινε

και πηρα την αποφαση

να φυγω για την κολαση

που ξενιτια τη λενε

Πικρο σαν δηλητηριο

ειναι το διαβατηριο

που πηρα για τα ξενα

Μα οταν ζεις χωρις ελπιδα

οπου γης ειναι πατριδα

Μανα κι αγαπη μου καλη

πατε κι αναψτε ενα κερι

στης Παναγιας τη χαρη

Στην ξενιτια να μη χαθω

μα γρηγορα να ξαναρθω

στην αγκαλια σας παλι

[kostask19]

Heavy on my heart

Τry to fly away but it's impossible

And every breath I take gives birth to deeper sighs

And for a moment I am weak

So it's hard for me to speak

Even though we're underneath the same blue sky

If I could paint a picture of this melody

It would be a violin without its strings

And the canvas in my mind

Sings the songs I left behind

Like pretty flowers and a sunset

It's heavy on my heart

I can't make it alone

Heavy on my heart

I can't find my way home

Heavy on my heart

So come and free me

It's so heavy on my heart

I've had my share of pleasure

[Born]

James Blunt - You're Beautiful

[Basiliki]

IF

If you can keep your head when all about you

Are losing theirs and blaming it on you,

If you can trust yourself when all men doubt you

But make allowance for their doubting too,

If you can wait and not be tired by waiting,

Or being lied about, don't deal in lies,

Or being hated, don't give way to hating,

And yet don't look too good, nor talk too wise:

If you can dream--and not make dreams your master,

If you can think--and not make thoughts your aim;

If you can meet with Triumph and Disaster

And treat those two impostors just the same;

If you can bear to hear the truth you've spoken

Twisted by knaves to make a trap for fools,

Or watch the things you gave your life to, broken,

And stoop and build 'em up with worn-out tools:

If you can make one heap of all your winnings

And risk it all on one turn of pitch-and-toss,

And lose, and start again at your beginnings

And never breath a word about your loss;

If you can force your heart and nerve and sinew

To serve your turn long after they are gone,

And so hold on when there is nothing in you

Except the Will which says to them: "Hold on!"

If you can talk with crowds and keep your virtue,

Or walk with kings--nor lose the common touch,

If neither foes nor loving friends can hurt you;

If all men count with you, but none too much,

If you can fill the unforgiving minute

With sixty seconds' worth of distance run,

Yours is the Earth and everything that's in it,

And--which is more--you'll be a Man, my son!

--Rudyard Kipling

[Dr Lecter]

---

[Ήρα]

Κουτσή κιθάρα

Τέσσερα πόδια δυνατά

και μια κουτσή κιθάρα

να 'χαμε τώρα δυο τσιγάρα

και δύο για μετά

Θα 'ταν ο κόσμος μαγικός

παράδεισος η πλάση

στου φεγγαριού το τάσι

καφές βαρύ γλυκός

Να 'χαμε λέει ένα σουγιά

κι ενα διπλό καρβέλι

να 'χαμε και δυο στάλες μέλι

να γλύκαινε η καρδιά

Θα 'ταν ο κόσμος μαγικός

παράδεισος η πλάση

στου φεγγαριού το τάσι

καφές βαρύ γλυκός

Ένας γαλάζιος ουρανός

παράθυρο και σκέπη

να 'χαμε τρεις δραχμές στη τσέπη

και τρεις ο διπλανός

Θα 'ταν ο κόσμος μαγικός

παράδεισος η πλάση

στου φεγγαριού το τάσι

καφές βαρύ γλυκός

αυτο το τραγουδι το αγαπω πολυ κυριως γιατι μου θυμιζει οτι για την ευτυχια αρκουν και τα λιγα.

[Dr Lecter]

Πες το μου ξανά

Βέρτης Νίκος

Μουσική/Στίχοι: Παπαδόπουλος Κυριάκος/Φιλίππου Ηλίας

Πες το μου ξανά ότι μ' αγαπάς

αγκαλιά στ' αστέρια να με πας

Πάθος μου γλυκό με ένα σου φιλί

η καρδιά να σπάσει σαν γυαλί

Να μην ξημερώσει η νύχτα αυτή

κι αγκαλιά η μέρα να μας βρει

κι αγκαλιά η μέρα να μας βρει

να μην ξημερώσει η νύχτα αυτή

Κοίτα με ξανά μια ζεστή ματιά

φτάνει να μου κλέψει την καρδιά

με ένα στεναγμό δώσε μου ζωή

κάνε την αγάπη μας γιορτή

Να μην ξημερώσει η νύχτα αυτή...

Τώρα που μιλούν μόνο οι ματιές

από μένα ζήτα ότι θες

Κέρνα μια φωτιά δως μου αφορμή

να μας ταξιδέψει το κορμί

Να μην ξημερώσει η νύχτα αυτή...

[tsouknidaki]

JAMES BLUNT

"Goodbye My Lover"

Did I disappoint you or let you down?

Should I be feeling guilty or let the judges frown?

'Cause I saw the end before we'd begun,

Yes I saw you were blinded and I knew I had won.

So I took what's mine by eternal right.

Took your soul out into the night.

It may be over but it won't stop there,

I am here for you if you'd only care.

You touched my heart you touched my soul.

You changed my life and all my goals.

And love is blind and that I knew when,

My heart was blinded by you.

I've kissed your lips and held your head.

Shared your dreams and shared your bed.

I know you well, I know your smell.

I've been addicted to you.

Goodbye my lover.

Goodbye my friend.

You have been the one.

You have been the one for me.

I am a dreamer but when I wake,

You can't break my spirit - it's my dreams you take.

And as you move on, remember me,

Remember us and all we used to be

I've seen you cry, I've seen you smile.

I've watched you sleeping for a while.

I'd be the father of your child.

I'd spend a lifetime with you.

I know your fears and you know mine.

We've had our doubts but now we're fine,

And I love you, I swear that's true.

I cannot live without you.

Goodbye my lover.

Goodbye my friend.

You have been the one.

You have been the one for me.

And I still hold your hand in mine.

In mine when I'm asleep.

And I will bare my soul in time,

When I'm kneeling at your feet.

Goodbye my lover.

Goodbye my friend.

You have been the one.

You have been the one for me.

I'm so hollow, baby, I'm so hollow.

I'm so, I'm so, I'm so hollow.

[Ήρα]

Boat on the river-Styx

Take me back to my boat on the river

I need to go down, I need to come down

Take me back to my boat on the river

And I won’t cry out any more

Time stands still as I gaze in her waters

She eases me down, touching me gently

With the waters that flow past my boat on the river

So I don’t cry out anymore

Oh the river is wide

The river it touches my life like the waves on the sand

And all roads lead to tranquillity base

Where the frown on my face disappears

Take me down to my boat on the river

And I won’t cry out anymore

Oh the river is deep

The river it touches my life like the waves on the sand

And all roads lead to tranquillity base

Where the frown on my face disappears

Take me down to my boat on the river

I need to go down, with you let me go down

Take me back to my boat on the river

And I won’t cry out anymore.

γιατι το αγαπαει πολυ η Κατερινα η μικρη .και γιατι αυτη ξερει.

[Cartoonin]

Bathtime

-

Tindersticks

There’s a city filth that lingers

All over my naked hands

Deep into the weave of the clothes I wear

And every step brings another

Every hour adds some more

Till I’m on the other side leaning on your door

Are the taps running, darling?

Is the air thick with steam?

Can I find some place to cry these tears of shame?

And every step brings another

Every hour adds some more

Till I’m on the other side leaning on your door

There’s a smell so sweet it’s sickly

It follows me into the room

Hangs in the air like rotting perfume

I never bathe in it, darling

Got down on my hands and knees

Got in so far, I became, well, a part of it all

I’ve been wading through it

Don’t you know it’s up to my neck?

And it won’t be long ‘fore it’s over my head

And it’s the thought of you in my mind, keeps me here.

Thought I knew these streets, and how they turn

Could always find my way home

There’s something there, I can’t leave it alone

The trains they run all night

We could leave everything behind

Just bring that dress you wore when we first met

I know it’s faded, darling

I know it’s tattered and worn

In that dress I could never love you more

I’ve been wading through it

Don’t you know it’s up to my neck?

And it won’t be long ‘fore it’s over my head

And I can suck it into my love, breathe it in

sometimes even the shadows can cause pain..

for this white line, that seems to be my life since then, assuming we can consider life that evoid emptiness you left behind..

[Cartoonin]

....

[Amelie]

Les anges sont blancs.....

[MoNkEy mAn]

έλεος με αυτόν τον blunt. Τί του βρίσκετε; σαν να νιαουρίζει τραγουδάει!!!!

[Clemence]

Non Amarmi - Aleandro Baldi - Il Sole (1992)

Dimmi perche' piangi

di felicita'

e perche' non mangi

ora non mi va

dimmi perche' stringi

forte le mie mani

e coi tuoi pensieri

ti allontani ...

io ti voglio bene

questo non lo so

stupido testone

dubbi non ne ho

anche se il futuro ha dei muri enormi

io non ho paura e voglio innamorarmi.

Non amarmi per il gusto di qualcosa di diverso

ma tu credi che sia giusto stare insieme a tempo perso

non amarmi e mi accorgo quant' e' vera la bugia

se il tuo amore non valgo non amarmi ma non mandarmi via.

Non amarmi perche' vivo all'ombra

non amarmi per cambiare il mondo

tanto il mondo non si cambia

e siamo tutti specchi

fatti per guardarsi

e divantare soli e vecchi

non amarmi per morire dentro

in una guerra di rimpianti e di ripensamenti

non amarmi per restare a terra

invece di volare come questo nostro amore deve fare.

Piovono parole su questa citta'

se la gente vuole ma quanto male fa

noi ci alziamo in volo e loro sono fermi

sola in mezzo a questo cielo non lasciarmi ...

non lasciarmi, non lasciarmi

ho sbagliato voglio dire non amarmi

non spezzare le mie armi

e il mio cuore con questi non amarmi

non amarmi per il rosso della rabbia che c'e' in noi

tu lo sai che non posso non amarti nemmeno se non vuoi.

Non amarmi ti faro' soffrire

negli inverni che ci sono a volte nel mio cuore

non amarmi per dimendicare ne' per vendicarti

ma soltanto per amore

non amarmi e ci voliamo incontro

e ci caschiamo l'uno dentro l'altro sorridento.

Questo amore e' bello come il sole

dopo un acquazzone come due aquiloni

stretti per la mano

[Ιωνάθαν Λίβινγκστον]

A. S. Pushkin 1799-1837

Я вас любил.../I loved you once...

Я вас любил: любовь еще, быть может

В душе моей угасла не совсем;

Но пусть она вас больше не тревожит;

Я не хочу печалить вас ничем.

Я вас любил безмолвно, безнадежно,

То робостью, то ревностью томим;

Я вас любил так искренно, так нежно,

Как дай вам бог любимой быть другим.

I loved you once: perhaps that love has yet

To die down thoroughly within my soul;

But let it not dismay you any longer;

I have no wish to cause you any sorrow.

I loved you wordlessly, without a hope,

By shyness tortured, or by jealousy.

I loved you with such tenderness and candor

And pray God grants you to be loved that way again.

Ποτέ δεν θα καταλάβει κάποιος την ρωσική ψυχή,αν δεν ζήσει εκεί!

[Ιωνάθαν Λίβινγκστον]

Το τελευταίο μου post,μιας και δεν είμαι φοιτητής και μάλλον ανεπιθύμητος στο Forum!

Oι συζητήσεις στο επίπεδο που κυριαρχεί τελευταία, οι αλληλοκατηγορίες των συνδιαλεγομένων και αυτή η disamistade(εχθρότητα) είναι ψυχοφθόρες!

Από το Εμπάργκο του Μικρούτσικου!Στίχοι: Άλκης Αλκαίος

Με μια πιρόγα φεύγεις και γυρίζεις

τις ώρες που αγριεύει η βροχή

στη γη των Βησιγότθων αρμενίζεις

και σε κερδίζουν κήποι κρεμαστοί

μα τα φτερά σου σιγοπριονίζεις

Σκέπασε αρμύρα το γυμνό κορμί σου

σου 'φερα απ' τους Δελφούς γλυκό νερό

στα δύο είπες πως θα κοπεί η ζωή σου

και πριν προλάβω τρις να σ' αρνηθώ

σκούριασε το κλειδί του παραδείσου

Το καραβάνι τρέχει μες στη σκόνη

και την τρελή σου κυνηγάει σκιά

πώς να ημερέψει ο νους μ' ένα σεντόνι

πώς να δεθεί η Μεσόγειος με σχοινιά

αγάπη που σε λέγαν Αντιγόνη

Ποια νυχτωδία το φως σου έχει πάρει

και σε ποιο γαλαξία να σε βρω

εδώ είναι Αττική φαιό νταμάρι

κι εγώ ένα πεδίο βολής φτηνό

που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι

[Amelie]

Το τελευταίο μου post,μιας και δεν είμαι φοιτητής και μάλλον ανεπιθύμητος στο Forum!

Oι συζητήσεις στο επίπεδο που κυριαρχεί τελευταία, οι αλληλοκατηγορίες των συνδιαλεγομένων και αυτή η disamistade(εχθρότητα) είναι ψυχοφθόρες!

Από το Εμπάργκο!

Με μια πιρόγα φεύγεις και γυρίζεις

τις ώρες που αγριεύει η βροχή

στη γη των Βησιγότθων αρμενίζεις

και σε κερδίζουν κήποι κρεμαστοί

μα τα φτερά σου σιγοπριονίζεις

Σκέπασε αρμύρα το γυμνό κορμί σου

σου 'φερα απ' τους Δελφούς γλυκό νερό

στα δύο είπες πως θα κοπεί η ζωή σου

και πριν προλάβω τρις να σ' αρνηθώ

σκούριασε το κλειδί του παραδείσου

Το καραβάνι τρέχει μες στη σκόνη

και την τρελή σου κυνηγάει σκιά

πώς να ημερέψει ο νους μ' ένα σεντόνι

πώς να δεθεί η Μεσόγειος με σχοινιά

αγάπη που σε λέγαν Αντιγόνη

Ποια νυχτωδία το φως σου έχει πάρει

και σε ποιο γαλαξία να σε βρω

εδώ είναι Αττική φαιό νταμάρι

κι εγώ ένα πεδίο βολής φτηνό

που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι

Έλεος.. Μην το κάνεις κι εσύ αυτό.. Πολλοί εδώ μέσα δεν είναι φοιτητές, και στο τέλος τέλος, αν κάποιοι έχουν πρόβλημα μαζί σου, γιατί να μην αποχωρίσουν αυτοί αντί για 'σένα; Δεν ξέρω ωστόσο σε τι ακριβώς αναφέρεσαι, αλλά ξανασκέψου το

Βράχια γυμνά-Θηβαίος Χρήστος

Βράχια γυμνά, της μοναξιάς μου φωλιές

Γκρεμοί, στενά, των αετών γειτονιές

Που η θάλασσα κι η ταξιδεύτρα ζωή

Μου δώσανε για να γνωρίσω τη γη

Στη Μεσόγειο, καρδιά μου, όποιος ζει

Διωγμό και λάβα πάντα θα βρει

Δε φοβάται να πεθάνει, μ’ ακούς

Όποιος έπαθε θανάτους πολλούς

Δε φοβάται να πεθάνει, μ’ ακούς

Όποιος έπαθε θανάτους πολλούς

Βράχια γυμνά, του Οδυσσέα οι σταθμοί

Τ’ ακολουθώ στο σώμα μου, στο κορμί

Νύχτες φωτιάς στου κόσμου το χαλασμό

Κινδύνου φως και βλέμμα ανθρώπου θαμπό

Στη Μεσόγειο, καρδιά μου, όποιος ζει

Διωγμό και λάβα πάντα θα βρει

Δε φοβάται να πεθάνει, μ’ ακούς

Όποιος έπαθε θανάτους πολλούς

Δε φοβάται να πεθάνει, μ’ ακούς

Όποιος έπαθε θανάτους πολλούς

Θανάτους πολλούς

Αφιερωμένο σε μερικά καλά φιλαράκια, με την ζουζ μου στην κορυφή.....

[Juliette]

Με τόσους θανάτους, ένας παραπάνω δεν είναι τπτ

[Ιωνάθαν Λίβινγκστον]

Με τόσους θανάτους, ένας παραπάνω δεν είναι τπτ

Θα κάνω μια εξαίρεση και θα σου απαντήσω,γιατί το παραπάνω post είχε παράθεση το δικό μου,ασχέτως αν ήταν αφιερωμένο σε σένα!!!Εγώ απλά δήλωσα ότι είναι το τελευταίο μου post και ως ελεύθερο άτομο έχω το δικαίωμα αυτό, μου φαίνεται!Δεν ζήτησα ούτε μνημόσυνα ,ούτε επικήδειους!

Τώρα αν τα γουστάρεις(τα μνημόσυνα και τα σχετικά), μπορεί να τα ζήσεις στο μέλλον!Όλα στη ζωή για τους ανθρώπους είναι!

P.S.Με αναγκάζεις και βγαίνω off topic, πράγμα που δεν συνηθίζω,αλλά δεν περίμενα τέτοια απάντηση από άτομο που συμπαθούσα!Κρατώ μια επιφύλαξη ότι αυτή σου η έκφραση,είναι το προσώπικό σου στυλ και αναφέρεσαι κάπου αλλού!Αν ισχύει το τελευταίο, ζητώ συγγνώμη!

[Juliette]

Και καλά θα κάνεις, γιατί αναφέρομαι στον εαυτό μου, εξάλλου η Αμελί μου αφιέρωσε ( "στην κορυφή") κάτι άσχετο με σένα. Δεν σου έκανα κανένα μνημόσυνο ούτε επικήδειο, και κακώς συμπέρανες κάτι τέτοιο, γνωρίζοντας το στυλ και το ύφος μου.

Cheers

ΥΓ: Θα'θελα να μη φύγεις, στο κάτω-κάτω ο λόγος που επικαλείσαι (ανεπιθύμητος στο φόρουμ και μη φοιτητής) δεν ισχύει. Πολλά μέλη έχουμε πάψει προ πολλού να είμαστε φοιτητές, άλλοι δεν υπήρξαν ποτέ...

Από την άλλη, όσοι προσπαθούν να "διώξουν" άλλα μέλη, ας μου επιτραπεί η έκφραση, να πα να δουν αν έρχομαι. Δικαίωμα παπουτσιών στο χέρι έχουν μόνο οι αντμινς, και μόνο υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Από τη στιγμή που δεν καταστρατηγείς κανέναν κανόνα του φορουμ, είσαι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτος, και θα'θελα να πιστεύω ότι οι απόψεις μου αυτές απηχούν απόψεις τόσο της πλειοψηφίας των ενεργών μελών όσο και των υπολοίπων μοδς.

Όταν έρχεσαι σε αντιπαράθεση με κάποιον, από τη στιγμή που ο διάλογος είναι γόνιμος, το να "σε διώξει" ο συνομιλητής σου είναι για μένα τουλάχιστον φαιδρά ανύπαρκτο. Κι ούτε είναι δυνατό να συμφωνούν όλοι με όλους. Αν ωστόσο σε κουράζει μια στείρα διαφωνία, μπορείς πολύ απλά αντί να φύγεις να διακόψεις όσα πάρε-δώσε σε χαλάνε. Φίλτρο, φίλε μου

Kαι για του λόγου το αληθές -δε μου'ρχόταν και κάτι άλλο, έχω κάψει λίγο φλάτζα τελευταία- σου αφιερώνω το παρακάτω:

Θέλω κοντά σου να μείνω

Βογιατζής Γιάννης & Βάνου Τζένη

Μουσική/Στίχοι: Μουζάκης Γιώργος/Γιαννακόπουλος Γιώργος

Δεν ζω χωρίς εσένα ούτε λεφτό

Αγάπη μου της μοίρας ήταν γραφτό

Θέλω κοντά σου να μείνω

Θέλω σκιά σου να γίνω

Κάθε πληγή ν’ απαλύνω που σε πονά

Τα βλέφαρά μου να κλείνω

Να με φιλάς και να σβήνω

Θέλω κοντά σου να μείνω

παντοτινά

Σε νιώθω σε λατρεύω

και σε ποθώ

Κι αν κάποτε σε χάσω

θα τρελαθώ

Θέλω κοντά σου να μείνω...

[Ιωνάθαν Λίβινγκστον]

Είπα και εγώ ,μου κάνει τον επικήδειο! Παρεξήγησα την έκφρασή σου!Συγγνώμη!

Και εγώ..... έχω κάψει λίγο φλάτζα τελευταία,με τα νεύρα μου!Δύο κινητά έσπασα!

Σου αφιερώνω δύο αγαπημένα μου!

ΣΤΙΧΟΙ-->Νικόλας 'Aσιμος

ΠΑΣ ΦΙΡΙ-ΦΙΡΙ

Πας φιρί-φιρί γυρεύοντας με τα μαύρα σου τα μάτια

Δέκα πιάτα στο κεφάλι μου κι άλλα τέσσερα κανάτια

Πας φιρί-φιρί γυρεύοντας να με κάνεις ν' αγριέψω

Έχω και τις πεποιθήσεις μου μα στο τέλος θα στις βρέξω

Αλλά σώπα και μη μου τη βγαίνεις στην κόντρα

Αν βαρούσα και εγώ δεν θα ήσουν εδώ

Έχεις γλώσσα σκληρή που σκοτώνει σαν κόμπρα

Κι όσο πείσμα εσύ άλλο τόσο και εγώ

Τέτοιος χαλασμός που έγινε κι ήρθαμε ισοπαλία

Κι απ΄ την ταραχή κουνήθηκε όλη η πολυκατοικία

Σχολιάζουνε οι γείτονες κι απορούν κι οι αστυνόμοι

Πως οι δυο μας δεν χωρίζουνε κι αγαπιόμαστε ακόμη

Μία τέτοια σκηνή να τη δεις στην οθόνη

Μα σαν παίξεις κι εσύ θα σκιστεί το πανί

Έχε χάρη που δεν αγαπώ κάποιον άλλη

Και από τώρα μας κλαιν και τα ψώνια του ζειν

Στα δελτία των ειδήσεων θα με γράψουν σαν σε σφάξω

Πας φιρί- φιρί μου φαίνεται την ψυχή σου ν' αναπαύσω

Μου' ρθε κρίση και παλάβωσα μη με κάνεις ν' αμαρτήσω

Πας φιρί- φιρί γυρεύοντας στα μπουντρούμια να σαπίσω

Αλλά σώπα και μη μου τη βγαίνεις στην κόντρα

Θα βαρέσω και εγώ και απαιτώ σεβασμό

Είναι κάτι φορές που φτηνά τη γλιτώνεις

Με πέντε -έξι μπουνιές και δυο -τρεις μελανιές

ΣΠΑΓΓΕΤΕΡΙΑ

Θα σου δώκω μαξιλάρι να πλαγιάζεις στο σκοτάδι

Πωπω, πωπω πόσο σ' αγαπώ

Θα σου πλέξω αρρεβώνα να τον έχεις τον χειμώνα

Πωπω, πωπω πόσο σ΄ αγαπώ

Πιάστηκα σκοινί -κορδόνι ,φεύγω για τα ξένα

Βούτηξα στο μακαρόνι αλίμονο σε μένα

Βούτηξα στο μακαρόνι αλίμονο σε μένα

πιάστηκα σκοινί κορδόνι φεύγω για τα ξένα

Θα ανασαίνω κι είμαι μοναχός ,ποιο ξενιτεμένος είμαι άνθρωπος

Θα σου έχω στ' αεροπλάνο μπακλαβά απ΄ το Μιλάνο

Πωπω, πωπω πόσο σ΄ αγαπώ

Θα σου στείλω με πατίνι τον Πελέ στη Μυτιλήνη

Πωπω,πωπω πόσο σ΄ αγαπώ

Πιάστηκα σκοινί κορδόνι για να' ρθω σε σένα

όλα τα μπορεί μα θες ο άνθρωπος στα ξένα

όλα τα μπορεί μα θες ο άνθρωπος στα ξένα

πιάστηκα σκοινί κορδόνι για να 'ρθω σε σένα

Ανασαίνω κι είμαι μοναχός ποιο ξενιτεμένος είμαι άνθρωπος

Δέξου στο ταχυδρομείο της σχολής μου το πτυχίο

Πωπω, πόσο σ΄ αγαπώ

Να κρεμάσεις μια κορνίζα στο πλευρό της Μόνα Λίζα

Πωπω, πωπω, πόσο σ΄ αγαπώ

Πιάστηκα σκοινί κορδόνι έμπλεξα στα ξένα

άνοιξα σπαγγετερία δεν γυρνώ σε σένα

άνοιξα σπαγγετερία πλούτισα στα ξένα

βούτηξα στο μακαρόνι αλίμονο σε μένα

αλίμονο σε μένα, αλίμονο σε μένα

[Αρμεγογελαδών]

Βρε συ Ιωαναθαν...ηθελα καιρο να σε ρωτησω κατι,αλλα τωρα το θυμηθηκα που φευγεις(εγω προσωπικα ελπιζω να μην το κανεις...)!!

Τελος παντων,οποια και να ειναι η αποφαση σου,για πες μου κατι...Αυτος ο Ιωαναθαν Λιβινγκστον...τι βιβλιο ειναι?Ποιος το εχει γραψει και τι πραγματευεται?Ποιος το εκδιδει(για ελληνικη μεταφραση ενδιαφερομαι μονο) και που μπορω να το βρω?Ποια η αποψη σου για αυτο?Προφανως θα προκειται για αλληγορια...

Παιρνω 4Τροχους και διαβαζω συχνα τον αντιλογο του Καββαθα,οπου καποιο μηνα εκανε νυξη για αυτο το βιβλιο,οτι ειναι απο τα αγαπημενα του...Ειναι λιγο γκρινιαρης και μου τη σπαει ωρες ωρες,αλλα κατι μου λεει πως το βιβλιο πρεπει να αξιζει...Αν δε σου κανει κοπο πες καμια κουβεντα και ευχομαι να μην ειμαι οφ τοπικ,αφου στα "αγαπημενα" εντασσονται και τα βιβλια...

[Ιωνάθαν Λίβινγκστον]

Ένα υπέροχο βιβλίο αλληγορικό, "Ο Γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον" μας προσκαλεί σε μια διαδικασία σκέψης, κυρίως με τον εαυτό μας, για να ανακαλύψουμε τις δυνατότητές μας, πέρα και έξω από τα όρια που προβάλλει κάθε φορά μια κοινωνία ή κοινωνική κατάσταση.

Μέσα από τις σκέψεις ενός γλάρου, ο οποίος ήθελε να σπάσει τα δεσμά της ρουτίνας, αντί να κάθεται σε όλη του τη ζωή να πετά στα χαμηλά, κυνηγώντας ψάρια στην επιφάνεια της θάλασσας, προτιμούσε να εκτελεί ψηλές πτήσεις, απότομα ακροβατικά πετάγματα και να ανακαλύψει σιγά σιγά την υπέρτατη ευτυχία, την ελευθερία στην πιο αγνή της μορφή... Και ύστερα από καιρό, εξορισμένος σαν μίασμα από τους υπόλοιπους, λόγω της "ιδιαιτερότητάς" του, ανακαλύπτει πως δεν είναι μόνος του σε αυτήν την αέναη αναζήτηση της τελειότερης πτήσης, της πιο γρήγορης και όμορφης... Υπάρχουν πολλοί που βρίσκονται κοντά του, αλλά και πολλοί που θα τον ακολουθήσουν...

Αξίζει να διαβαστεί, είναι ένα ανάλαφρο έργο, μικρό σε έκταση, αλλά αρκετά συγκινητικό.

Συγγραφέας:Ρίτσαρντ Μπαχ,

Κατηγορία: ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

Εκδότης: ΔΙΟΠΤΡΑ

[Αρμεγογελαδών]

Μαλιστα!Ευχαριστω πολυ!Με ενδιαφερουν τετοια αισιοδοξα βιβλια,που μας προτρεπουν να ξεπερασουμε τον εαυτο μας και να ανακαλυψουμε τις πραγματικες μας δυνατοτητες...αν και προσωπικα δεν ειμαι βιβλιοφαγος,εχω διαβασει ολα τα βιβλια του Κοελο,εχω βαλει μπροστα αυτα του Γιαλομ και μου αρεσει η αισιοδοξη ματια με την οποια αντιμετωπιζουν την υπαρξη,απο τη δικη του σκοπια ο καθενας!!

[Juliette]

@Ιωνάθαν Λίβινγκστον: εννοείς ότι θα με δείρεις?