NIKITA Δημοσιεύτηκε 27 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 27 Ιανουαρίου 2005 Επειδή μου αρέσει αφάνταστα το βάζω εδώ και όχι στα τραγούδια. Όχι μαζί Μην περπατάς, μην περπατάς μαζί μου να μη σε γράψουνε με ξέρουνε στην πιάτσα και θα σε κάψουνε περπάτα στο κατόπι πάνω στα βήματα εγώ από σένα φως μου δεν θέλω χρήματα εγώ από σένα φως μου δεν θέλω χρήματα Γυρνάω και σε βλέπω κι αναστατώνομαι αν είσαι όπως δείχνεις εγώ σκοτώνομαι δεν θέλω να μας δούνε μισώ το μάτι τους εγώ ποτέ δεν είπα για το κρεβάτι τους εγώ ποτέ δεν είπα για το κρεβάτι τους Περπάτα κι ακολούθα μάθε το σπίτι μου να έρχεσαι μονάχος αποσπερίτη μου κι όταν χτυπάς την πόρτα μες τα μεσάνυχτα τα παραθύρια μου όλα θα' ναι ορθάνοιχτα τα παραθύρια μου όλα θα ’ναι ορθάνοιχτα Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tsouknidaki Δημοσιεύτηκε 30 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 30 Ιανουαρίου 2005 ...Αν θες να γίνεις η Αγάπη... ...Μην την προδίνεις. Τώρα ξέρω ότι ξέρεις.Κι ό,τι ξέρεις είναι ιδιαίτερο.Είναι δικό σου.Δε σε φοβάμαι πια.Αυτή τη νύχτα με έχεις ξεπεράσει.Δεν έχει σημασία που σ'αγαπάω.Δεν έχει σημασία που σου δόθηκα πρώτος εγώ.Δεν έχει σημασία που δεν μπορώ να πάω μ'άλλη γυναίκα πια.Δεν έχει σημασία τίποτα.[...]Σ'ευχαριστώ.Νιώθω σαν να έχω συνδέσει τη μοίρα μου μαζί σου. Δεν έδωσα σε άλλον τα κλειδιά ούτε του σπιτιού μου ούτε της καρδιάς μου. Αρνήθηκες να τα πάρεις. Φοβήθηκες μήπως σου ξεκλειδώσω τη δική σου καρδιά. Nικόλας Άσιμος, Αναζητώντας Κροκανθρώπους Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
NIKITA Δημοσιεύτηκε 30 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 30 Ιανουαρίου 2005 Αχ, ζωή, μάγισσα, να σε μάθω άργησα. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tsouknidaki Δημοσιεύτηκε 30 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 30 Ιανουαρίου 2005 Τα μάτια σου σαν την αιώνια ύλη που αδιάκοπα αλλάζει, ένας απέραντος γκρεμός με πράσινες ανταύγειες' κάθε μέρα κάτι φανερώνουν από το μυστικό τους όμως ποτέ δεν θα παραδωθούν ολοκληρωτικά. ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
MoNkEy mAn Δημοσιεύτηκε 30 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 30 Ιανουαρίου 2005 λουλουδάκη μ'έστειλες!!!! Ο Χικμέτ είναι Θ Ε Ο Σ!!!! Ότι και να'ναι τ'άστρα, εγώ τη ΓΛΩΣΣΑ μου τους βγάζω Χικμέτ πάλι!!! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tsouknidaki Δημοσιεύτηκε 31 Ιανουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 31 Ιανουαρίου 2005 ε, πάρε να έχεις!!!! ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ Απόδοση Γιάννης Ρίτσος Η ζωή δεν είναι παίξε-γέλασε Πρέπει να τηνε πάρεις σοβαρά, Όπως, να πούμε, κάνει ο σκίουρος, Δίχως απ' όξω ή από πέρα να προσμένεις τίποτα. Δε θα 'χεις άλλο πάρεξ μονάχα να ζεις. Η ζωή δεν είναι παίξε-γέλασε Πρέπει να τηνε πάρεις σοβαρά Τόσο μα τόσο σοβαρά Που έτσι, να πούμε, ακουμπισμένος σ' έναν τοίχο με τα χέρια σου δεμένα Ή μέσα στ' αργαστήρι Με λευκή μπλούζα και μεγάλα ματογυάλια Θε να πεθάνεις, για να ζήσουνε οι άνθρωποι, Οι άνθρωποι που ποτέ δε θα 'χεις δει το πρόσωπό τους και θα πεθάνεις ξέροντας καλά Πως τίποτα πιο ωραίο, πως τίποτα πιο αληθινό απ' τη ζωή δεν είναι. Πρέπει να τηνε πάρεις σοβαρά Τόσο μα τόσο σοβαρά Που θα φυτέυεις, σα να πούμε, ελιές ακόμα στα εβδομήντα σου Όχι καθόλου για να μείνουν στα παιδιά σου Μα έτσι γιατί το θάνατο δε θα τονε πιστεύεις Όσο κι αν τον φοβάσαι Μα έτσι γιατί η ζωή θε να βαραίνει πιότερο στη ζυγαριά. Η ζωή δεν είναι παίξε-γέλασε Πρέπει να τηνε πάρεις σοβαρά, Όπως, να πούμε, κάνει ο σκίουρος, Δίχως απ' όξω ή από πέρα να προσμένεις τίποτα. Δε θα 'χεις άλλο πάρεξ μονάχα να ζεις. Τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις ζήσαμε ακόμα Κι αχ ό,τι πιο όμορφο θα 'θελα να σου πω Δε στο 'πα ακόμα. -------------------------------------------------------------- Απλά υπέροχο.. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tsouknidaki Δημοσιεύτηκε 1 Φεβρουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 1 Φεβρουαρίου 2005 Κομμάτια και στιχάκια που είχα συγκεντρώσει μικρή,κάπου στο γυμνάσιο, από ένα τετράδιο που ξέθαψα πρόσφατα.. Η αγάπη εύκολα συγχωρεί,κάνει πάντα το καλό.Η αγάπη δεν φθονεί,δεν αυθαδιάζει,δεν υπερηφανεύεται,δε φέρεται άπρεπα,δεν τα θέλει όλα δικά της,δεν οργίζεται,δεν σκέπτεται το κακό,δεν χαίρεται όταν επικρατεί το άδικο,αλλά χαίρεται όταν επικρατεί η αλήθεια.Όλα τα ελαττώματα του άλλου τα σκεπάζει,πιστεύει πάντα στις καλές διαθέσεις του,ελπίζει πάντα πως θα διορθωθεί κι όλα τα υπομένει.Η αγάπη δεν ξεπέφτει ποτέ. (Απ.Παύλος) Αγαπάμε τελικά τα πρόσωπα ή τα όνειρα αγαπάμε;Αγαπάμε αυτά που μας δίνουν ή αυτά που περιμένουμε να μας δώσουν;Και τη μορφή τους,πόσο αγαπάμε;Και πόσο τη μεταμόρφωσή τους που τόσο σχολαστικά επεξεργαζόμαστε; Κάποιες φορές όλοι χρειαζόμαστε ένα χέρι να μας κρατήσει και μια καρδιά να μας καταλάβει... Εκληκτικό πόσο μικρό μέρος ζωής παίρνουν τα σπουδαία.Συνήθως τελειώνουν πριν αρχίσουν,αν και ρίχνουν ένα φως στο μέλλον και κάνουν αξέχαστο εκέινον από τον οποίον προήλθαν. Ο έρωτας είναι καπρίτσιο ή συναίσθημα;Είναι αθάνατος σαν την αγνή αλήθεια.Δεν είναι ανθός που βγαίνει μόλις η νιότη μαραθεί.Βγαίνει σε απαγορευμένα μέρη,χωρίς τρεχούμενα νερά.Ούτε αχτίδα υπόσχεσης ξεγελά τη σκεπτική θλίψη... Κι αν η θλίψη με καταλάβει πρέπει μιαν αληθινή σχέση να δημιουργήσω.Καταστράφηκα απόψε.Η αγάπη μεταμφιεσμένη σε γοητευτικό όνειρο εξέπληξε και την καρδιά μου και εμένα... Ξέρω ότι είναι ανόητο.Όμως έρωτας σημαίνει πάθος.Σημαίνει ότι δε μπορείς να ζήσεις χωρίς κάποιον.Να ερωτευθείς τρελά κάποιον και αυτός να ερωτευθεί εσένα.Να ακούσεις την καρδιά του.Εγώ δεν ακούω καμία καρδιά.Δεν έχει νόημα να ζεις χωρίς αυτό,γλυκειά μου.Αν κάνεις το ταξίδι χωρίς να ερωτευθείς παράφορα είναι σαν να μην έζησες καθόλου.Αλλά πρέπει να προσπαθήσεις,αλλιώς δεν έχεις ζήσει... Στα αληθινά συναισθήματα εμπόδια δε δέχομαι.Ο έρωτας δε μεταβάλλεται στην πρώτη αλλαγή,ούτε λυγίζει στην πρώτη προσπάθεια.Είναι σταθερό σημείο που τις θύελλες βλέπει και δε μετακινείται. Εκείνο το πράγμα..εκείνη η στιγμή...Όταν φιλάς κάποιον και όλα γύρω σου θολώνουν.Διακρίνεστε καθαρά μόνο εσύ κι εκείνο το πρόσωπο.Και συνειδητοποιείς ότι θες να είναι το μόνο προσωπο που θα φιλάς την υπόλοπη ζωή σου.Και για μια στιμή έχεις αυτό το εκπληκτικό δώρο.Και θες να γελάσεις.Και θες να κλάψεις.Γιατί νιώθεις τυχερή που το βρήκες και ταυτόχρονα φοβάσαι μη χαθεί.. Σ'αγαπάω χωρίς να ξέρω το πως ή το πότε ή από που.Σ'αγαπάω ευθέως χωρίς περιστροφές.Σ'αγαπάω γιατί μόνο αυτόν τον τρόπο ξέρω.Τόσο κοντά που το χέρι σου πάνω μου είναι το χέρι μου.Τόσο κοντά,που όταν κλείνεις τα μάτια σου,εγώ κοιμάμαι... Δεν ξέρεις πως είναι να ξυπνάς δίπλα σε κάποια.Αν σε ρωτήσω για τον έρωτα θα μου πεις ένα σονέτο.Μα, δεν κοίταξες ποτέ κάποια που είναι τελείως ευάλωτη.Ούτε κάποια που μπόρεσες ν'αγαπήσεις με τα μάτια νιώθοντας ότι ο Θεός έστειλε έναν άγγελο για σένα για να σε σώσει από την κόλαση.Δεν ξέρεις πως είναι να είσαι ο δικός της άγγελος,να την αγαπάς,να σαι δίπλα της σε όλα...Δεν ξέρεις την αληθινή απώλεια γιατί τη νιώθεις όταν χάνεις κάτι που αγαπάς πιο πολύ απ τον εαυτό σου.Αμφιβάλλω αν τόλμησες να αγαπησεις τόσο κάποιον... Καλύτερα να πονάς,να κλαις όταν αποχωρίζεσαι ένα φίλο, έναν δικό σου άνθρωπο,παρά να νιώσεις αδιαφορία και να λες "αχ!Τι ανακούφιση!".Η λύπη που νιώθεις είναι κι αυτή θησαυρός.Μαζί πάνε χαρά και λύπη για αγαπημένους φίλους... Το δέντρο της φιλίας δε φυτρώνει από μόνο του.Με τα δάκρυα πετάει κλαδιά,φύλλα και ανθίζε.Με τα δάκρυα της αγάπης σας ποτίζονται βαθιά οι ρίζες του.Ο μόνος εχθρός της φιλίας είναι τα στεγνά μάτια,η αδιάφορη καρδιά, η ψυχρή λογική που με ένα κουτσουρεμένο μολύβι γράφει στο μπακαλοτέφτερό της:τόσα δίνω,τόσα παίρνω.Λες και η φιλία είναι φέτα,να τη ζυγιάζεις και να την πουλάς!(Ζωρζ Σαρρή,ΕΠ) αυτά... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
NIKITA Δημοσιεύτηκε 2 Φεβρουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 2 Φεβρουαρίου 2005 S/S TERRIFIED RETURN Δεν ξέρω αν φταίνε τα μάτια μου ή αν έχουν μεταβληθεί τα λιμάνια, αν κάθε τι καινούριο κρύβει κι ένα χωρισμό, ή μόνο τα μάτια γερνούν, όλο και πιο πολύ ησυχάζουν, ο χρόνος καταπιεστικά μας περιφράσσει στα χαρακώματα. Κι όλο ζητάω να βρω καινούριες προβλήτες, καινούρια περίπτερα, τόπους καινούριους, άλλους ορίζοντες, ξένα φανάρια, γιατί φοβάμαι, τρομάζω την κάθε επιστροφή, δεν αντέχω την επαιτεία σε χώρους που τόσο αγάπησα. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
NIKITA Δημοσιεύτηκε 3 Φεβρουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 3 Φεβρουαρίου 2005 κι ελύγισα σαν από τρυφερότη, εγώ που μ' είχε πέτρα κάνει ο πόνος. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tsouknidaki Δημοσιεύτηκε 3 Φεβρουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 3 Φεβρουαρίου 2005 Στις ματιές,που φευγαλέα χαϊδεύουν και φεύγουν,σε βρίσκω. Στα χαμόγελα που σα διάττοντες πορεύονται πάνω από την άσφαλτο,σε βρίσκω. Στη σοφία μιας βιτρίνας βιβλιοπωλειου,σε βρίσκω, στην καρτερική ουρά ενός λεωφορείου, στην πρώτη γουλιά ενός καφέ σε βρίσκω. Στο φάλτσο τραγούδι της πολύβουης πόλης μπορώ ν΄ακούσω την αρμονία σου. Παντού μπορώ να σε βρω με τα βλέφαρα της ψυχής μου ανοιχτά. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
zkw Δημοσιεύτηκε 6 Φεβρουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 6 Φεβρουαρίου 2005 Το Δωμάτιο (Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας) Μες στο κλειστό δωμάτιο μπορείς να βρεις ό,τι δεν τόλμησες ποτέ να ονειρευτείς, δεν τόλμησες και ό,τι μέσα σου βαθιά αγάπησες κι όμως ποτέ δεν είδες να βγαίνει αληθινό. Όλα είν' εκεί, εκεί υπάρχουν όλα μες στο κλειστό δωμάτιο όλα και τίποτα. Aγάλματα θεών λησμονημένων και της Ελένης το πουκάμισο. Όλα είν’ εκεί κι άλλα πολλά που κάποτε φαντάστηκες. Ο φόβος του Χριστού στον κήπο της Γεσθημανή τα βήματα της θλίψης Του της αίγλης Του το Φως το αίμα των θυσιασμένων και οι χαμένοι στόχοι τους το ψύχος το δριμύ των χωρισμών. Το διαμαντένιο αηδόνι του βασιλιά της Κίνας σινιάλα από φάρους που σβηστήκαν και μαγικά τοτέμ απ' άγνωστες φυλές κι εφηβικά κορμιά και καλοκαίρια γαλανά θάνατοι και φωτιές κι αόρατη ομορφιά. Μες στο κλειστό δωμάτιο υπάρχουν όλα αν έχεις μάτια να τα δεις αν έχεις χέρια να τ' αγγίξεις μπορείς να βρεις κλειδί να ξεκλειδώσεις τη σιωπή τους αρκεί να πας ολάνοιχτος γυρεύοντας τα. [βασισμένο σε ποίηση της Λένας Παππά] Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
NIKITA Δημοσιεύτηκε 6 Φεβρουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 6 Φεβρουαρίου 2005 Εκείνο που ζήτησα από τη ζωή μου το 'δωσε ίσως και δίχως να το θέλει, εκείνο που της ζήτησα το πήρα σαν ψωμί μέσα απ' τα δόντια της, γι' αυτό σαν βλέπω λίγο εσύ να μου μακραίνεις, λίγο πως πας να κουραστείς, πως μένεις πίσω από τα βήματά μου, είμαι έτοιμος να βγάλω μια φωνή: βοήθεια! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
NIKITA Δημοσιεύτηκε 11 Φεβρουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 11 Φεβρουαρίου 2005 .... και κάθεται και βλέπει προς την είσοδο μέχρι κοπώσεως βλέπει προς την είσοδο. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
NIKITA Δημοσιεύτηκε 20 Φεβρουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Φεβρουαρίου 2005 Θα χαραμίσω τη ζωή μου περιμένοντας νά'ναι πολύ αργά για να τη διορθώσω και στα ρουθούνια του ουρανού θα μπω ουρλιάζοντας τη μύτη του πριν ξεψυχήσω να ματώσω Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
NIKITA Δημοσιεύτηκε 24 Φεβρουαρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 24 Φεβρουαρίου 2005 Επιθυμίες Σαν σώματα ωραία νεκρών που δεν εγέρασαν και τάκλεισαν, με δάκρυα, σε μαυσωλείο λαμπρό, με ρόδα στο κεφάλι και στα πόδια γιασεμιά — έτσ’ η επιθυμίες μοιάζουν που επέρασαν χωρίς να εκπληρωθούν χωρίς ν’ αξιωθεί καμιά της ηδονής μια νύχτα, ή ένα πρωί της φεγγερό. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Juliette Δημοσιεύτηκε 2 Μαρτίου 2005 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 2 Μαρτίου 2005 Λοιπόν όπως είπα και προηγουμένως.... Από το "Έρωτας είναι θαρρώ" (Χάρης Βαρθακούρης και μπαμπάς Πάριος)... αγαπημένος στίχος ένα ταξίδι στο φως Καληνύχτα φορουμ Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
NIKITA Δημοσιεύτηκε 4 Μαρτίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 4 Μαρτίου 2005 Τώρα πάψαν τα τραγούδια, ξέβαψαν τα χρώματα,δρόμοι και παλιές πλατείες, άλλαξαν ονόματα. Κι άμα δω κανένα φίλο, τρέμω μη με θυμηθεί...πεθαμένες καλησπέρες δε γουστάρω να μου πει. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
NIKITA Δημοσιεύτηκε 4 Μαρτίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 4 Μαρτίου 2005 "Τίποτα πια δε με σοκάρει" Είπες κι ανοίξαν οι ουρανοί. Κι εγώ βουβός - ο διάολος να με πάρει, σαν δέντρο που κοιτάει ένα παιδί. Ένα παιδί που πνίγεται στο βάθος. Σε κάτι βρόμικα νερά, θολά κι ορμητικά. Κι απ' όλους τους σωτήρες εγώ είμαι ο πιο λάθος. Που είμαι πεύκο στην ακρογιαλιά. Είμαι ένα πεύκο στην ακρογιαλιά... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
piratis Δημοσιεύτηκε 4 Μαρτίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 4 Μαρτίου 2005 Έφηβος κτήτωρ Σώμα πικρό, σφιχτό, μαλαματένιο αμήχανο στη πρώτη Άνοιξη κι ωραίο αδέξιο στη γλύκα του φιλιού και μεθυσμένο όλα να σβήσουν θες μόνο εσύ να μείνεις και τ'άλλο σώμα τ'αναπάντεχο που πλάνα πίστεψες πως μοναχά για σένα, είν'προορισμένο... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Juliette Δημοσιεύτηκε 4 Μαρτίου 2005 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 4 Μαρτίου 2005 Und harren, vergebens.... und finster verbunden... Gerechten gerichtes Johannes Brahms, Gesang der Parzen, op. 89 Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Roadrunner Δημοσιεύτηκε 4 Μαρτίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 4 Μαρτίου 2005 τελικά ξέρει κανένας πως λεγεται το συγκρότημα με τις 4 γκόμενες (καλα καλα... γοητευτικές κυρίες.. αλλα ήταν μωρΑ ) όπου παίζουν live με κάτι περίεργα (θεϊκά, μοναδικά, designάτα) βιολιά???? η απορία κολλάει εδώ γιατι είναι αγαπημένο συγκρότητα (δεν είμαι off topic ) Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Juliette Δημοσιεύτηκε 4 Μαρτίου 2005 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 4 Μαρτίου 2005 Γμτ θα ξαναρωτήσω γιατί δε θυμάμαι πώς μου το'χαν πει.... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
GoLdIe Δημοσιεύτηκε 5 Μαρτίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 5 Μαρτίου 2005 τελικά ξέρει κανένας πως λεγεται το συγκρότημα με τις 4 γκόμενες (καλα καλα... γοητευτικές κυρίες.. αλλα ήταν μωρΑ ) όπου παίζουν live με κάτι περίεργα (θεϊκά, μοναδικά, designάτα) βιολιά???? η απορία κολλάει εδώ γιατι είναι αγαπημένο συγκρότητα (δεν είμαι off topic ) ← Οι αγγλίδες που σ'άρεσαν ονομάζονται BOND... Τον ίδιο τίτλο έχει και το album τους Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Roadrunner Δημοσιεύτηκε 5 Μαρτίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 5 Μαρτίου 2005 Σας ευχαριστώ πολύ δεσποινίς μου! δείτε εδώ... καλα λέω ότι είσαι Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
NIKITA Δημοσιεύτηκε 6 Μαρτίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 6 Μαρτίου 2005 Take all that I could be Take all I should be Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Recommended Posts
Archived
This topic is now archived and is closed to further replies.