Clemence Δημοσιεύτηκε 16 Αυγούστου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 16 Αυγούστου 2006 Σαν σήμερα πριν ένα χρόνο ... Η σπουδαία ερμηνεύτρια, που με τη φωνή της σφράγισε την ιστορία του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού, «έσβησε» έπειτα από άνιση πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο. Το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου «Υγεία». Η Βίκυ Μοσχολιού γεννήθηκε στο Μεταξουργείο στις 17 Μαΐου του 1943 και έκανε τα πρώτα της βήματα στο λαϊκό πάλκο στην περίφημη «Τριάνα του Χειλά», πλάι στον Γρηγόρη Μπιθικώτση και τη Δούκισσα. Το αστέρι της άρχισε να λάμπει το 1964, όταν ο Σταύρος Ξαρχάκος την επέλεξε για να ερμηνεύσει το τραγούδι Χάθηκε το φεγγάρι στην ταινία Λόλα. Από τη στιγμή εκείνη και μετά, η Βίκυ Μοσχολιού θα τραγουδήσει μερικά από τα καλύτερα τραγούδια του ελληνικού πενταγράμμου. Τη φωνή της, άλλωστε, εμπιστεύθηκαν οι σημαντικότεροι από τους Έλληνες συνθέτες. Ανάμεσα σε αυτούς, οι Σταύρος Ξαρχάκος, Γιώργος Ζαμπέτας, Απόστολος Καλδάρας, Δήμος Μούτσης, Γιάννης Μαρκόπουλος, Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Σπανός, Γιώργος Κατσαρός, Ακης Πάνου, Μίμης Πλέσσας, Σταύρος Κουγιουμτζής, Γιώργος Χατζηνάσσιος, Τζορτζ Μουστακής, Βασίλης Τσιτσάνης, Μάρκος Βαβακάρης, Λουκιανός Κηλαϊδόνης και Σταμάτης Κραουνάκης. Επιπλέον, τους στίχους τραγουδιών της υπογράφουν οι σημαντικότεροι ποιητές και στιχουργοί της χώρας: Γιώργος Σεφέρης, Γιάννης Ρίτσος, Νίκος Γκάτσος, Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, Βαγγέλης Γκούφας, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Γιώργος Σκούρτης, Δημήτρης Χριστοδούλου, Μάνος Ελευθέριου, Πυθαγόρας, Κώστας Κινδύνης, Κώστας Βίρβος, Γιώργος Κατσαρός, Γιώργος Χρονάς, Λίνα Νικολακοπούλου, Κώστας Τριπολίτης και Θεόδωρος Ποάλας. Το 1967 χιλιάδες άνθρωποι τη συνόδευσαν στη Μητρόπολη των Αθηνών, όπου ενώθηκε με τα ιερά δεσμά του γάμου με τον «στρατηγό» του ελληνικού ποδοσφαίρου Μίμη Δομάζο. Από το γάμο της με τον Δομάζο απέκτησε δύο κόρες. Η Βίκυ Μοσχολιού ήταν η πρώτη που οργάνωσε μεγάλη συναυλία συμπαράστασης στην Κύπρο, αλλά και η πρώτη λαϊκή τραγουδίστρια που άφησε τις μεγάλες πίστες και κατέβηκε στις μπουάτ της Πλάκας. Πηγή: In.gr Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
γιατρίνα Δημοσιεύτηκε 26 Σεπτεμβρίου 2006 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 26 Σεπτεμβρίου 2006 Σαν σήμερα 26 Σεπτεμβρίου το 1888... γεννιέται ο Αμερικανός ποιητής και δοκιμιογράφος Τόμας Ελιοτ. το 1889... γεννιέται ο Γερμανός φιλόσοφος Μάρτιν Χάιντεγκερ. το 1961... ο Μπομπ Ντίλαν κάνει ντεμπούτο στη σκηνή . το 1965... στη Βρετανία, η βασίλισσα προσφέρει στους "Μπιτλς" το παράσημο του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. το 1997... πάνω από 50.000 άνθρωποι από την Ελλάδα και το εξωτερικό παρακολουθούν τη συναυλία των U2 στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την Πολιτιστική Πρωτεύουσα. Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
christian Δημοσιεύτηκε 13 Φεβρουαρίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 13 Φεβρουαρίου 2007 Σαν σημερα, στις 13 Φεβρουαριου 1883 πεθανε στην Βενετια, οπου ειχε καταφυγει για λογους υγειας, ο Richard Wagner. Χωρις αυτον δεν θα μπορουσαμε να ακουσουμε "Lohengrin", "Thannhäuser" και ουτε το "Ring der Nibelungen": Ο μεγαλυτερος γερμανος συνθετης οπερας. Η ταραχώδης ζωή του τον οδήγησε απο τη Λειψία,οπου και γεννηθηκε στη Ρίγα, στο Παρίσι, στη Δρέσδη, στη Ζυρίχη, στο Μπίμπριχ (κοντά στον ποταμό Μάιντς), στη Βιέννη, στη Λίμνη Στάρνμπεργκ, στο Μόναχο, στη Λουκέρνη, στο Μπαϊρόιτ, παραλείποντας άλλα μέρη βραχυπρόθεσμης παραμονής του. Η συχνές αυτές μετακινήσεις του οφείλονταν στη δίωξη του απο δανειστές του ή απο εξοργισμένες κυβερνήσεις. Συχνά επίσης καταχράστηκε χρήματα από τις συζύγους των φίλων του σαν αυτονόητο τίμημα που έπρεπε να καταβάλλουν στη μεγαλοφυΐα του. Ο Βάγκνερ παντρεύτηκε δύο φορές, την πρώτη με τη Μίνα Πλάνερ, και τη δεύτερη με την κόρη του Λιστ, Κόζιμα, η οποία εγκατέλειψε για τον Βάγκνερ τον πρώτο το της σύζυγο, τον διάσημο πιανίστα Χανς φον Μπύλοφ ο οποίος ήταν παράλληλα και ένας απο τους πλέον αφοσιωμένους οπαδούς του Βάγκνερ. Ο Βάγκνερ ήταν αντισημίτης και ξενόφοβος, και τα χαοτικά φυλλάδια του, ενθουσίασαν τον 20ο αιώνα τον Αδόλφο Χίτλερ. Παρ’ όλα αυτά οι τελευταίες δέκα απο τις δεκατρείς όπερες του κατέχουν εξέχουσα θέση στο διεθνές οπερατικό ρεπερτόριο. Πρόκειται για πραγματικά αριστουργήματα που άλλαξαν τον ρου της ιστορίας της μουσικής. Ο Βάγκνερ μεταμόρφωσε την όπερα σε «μουσικό δράμα»: σε ένα ιδανικό μείγμα μουσικής, ποίησης, χορού και οπτικής απόλαυσης. Σημαντική θέση στην επαναστατική σύλληψη ενός τέτοιου συνδυασμού μουσικής και δραματουργίας κατέχει η συστηματική χρήση αυτού που αποκαλούμε Leitmotiv (βασικό μοτίβο, καθοδηγητικό μοτίβο). Η χρήση του Leitmotiv (που έφθασε στο απόγειό της στον οπερατικό κύκλο Το Δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν) συνιστάται στην αξιοποίηση ενός μοτίβου ή μουσικού θέματος ως «εκπρόσωπου» για κάθε ήρωα, αντικείμενο ή βασική ιδέα του έργου (ή πολλών έργων στην περίπτωση του Δαχτυλιδιού). Το μοτίβο αυτό εμφανίζεται δεκτικό αλλοιώσεων, επεξεργασίας ή και συνδυασμού με άλλα μοτίβα, ανάλογα με τις δραματουργικές ανάγκες του έργου. Ο Βάγκνερ διεύρυνε τους ορίζοντες του αρμονικού συμβάντος της εποχής του και τα τελευταία χρόνια της ζωής του χαρακτηρίζονται απο μουσικό πλούτο και περιπλοκότητα. Προετοίμασαν δε το έδαφος για πολλές απο τις μουσικές εξελίξεις του επόμενου αιώνα. Άλλη σημαντική προσφορά του Βάγκνερ ήταν η πρωτοβουλία του (και η καθοριστική συμβολή του στη χρηματοδότηση) για την ανέγερση ενός εκπληκτικού θεάτρου, του Festpielhaus στο Μπαϊρότ (Βαυαρία) όπου τα έργα του θα μπορούσαν να παρουσιάζονται σε ιδεώδεις για την εποχή συνθήκες. Πέθανε το 1883, έχοντας ήδη αναγνωριστεί πανευρωπαϊκά ως μυθική μουσική μο Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tik-tak Δημοσιεύτηκε 26 Απριλίου 2007 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 26 Απριλίου 2007 Σαν σήμερα... στο χώρο της τέχνης το 1564: γεννήθηκε ο Γουίλιαμ Σαίξπηρ, άγγλος θεατρικός συγγραφέας το 1798: γεννήθηκε ο Ευγένιος Ντελακρουά, γάλλος ρομαντικός ζωγράφος. το 1731: πέθανε ο Ντάνιελ Ντεφόε, άγγλος συγγραφέας. («Ροβινσώνας Κρούσος») 1970: απεβίωσε ο Πολ Σέλαν, ρουμανοεβραϊκής καταγωγής γάλλος ποιητής που έγραψε στη γερμανική γλώσσα. Θεωρείται από τους σημαντικότερους ποιητές του 20ου αιώνα με πολλούς επιγόνους. 1991: πέθανε ο Κάρμινε Κόπολα, βραβευμένος με Όσκαρ αμερικανός συνθέτης, πατέρας του διακεκριμένου σκηνοθέτη Φράνσις Φορντ Κόπολα. ==================== και...σαν σήμερα το 1986: Πυρηνική καταστροφή στο Τσερνόμπιλ της Σοβιετικής Ένωσης (Ουκρανία), το χειρότερο πυρηνικό ατύχημα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tik-tak Δημοσιεύτηκε 29 Απριλίου 2007 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 29 Απριλίου 2007 Σαν σήμερα... 29 Απριλίου: Παγκόσμια ημέρα Χορού Η Παγκόσμια Ημέρα Χορού καθιερώθηκε το 1982 από το Διεθνές Συμβούλιο Χορού της UNESCO. Εορτάζεται κάθε χρόνο στις 29 Απριλίου, ημερομηνία γέννησης το 1727 του Ζαν-Ζορζ Νοβέρ, δημιουργού του σύγχρονου μπαλέτου. Κάθε χρόνο το μήνυμα της Ημέρας αναλαμβάνει να συγγράψει μία γνωστή προσωπικότητα του χώρου. Ο σκοπός της Παγκόσμιας Ημέρας Χορού είναι να ενώσει όλους τους ασχολούμενους με την τέχνη της Τερψιχόρης, πέρα από πολιτικούς, πολιτισμικούς και ηθικούς φραγμούς. σαν σήμερα στο χώρο της τέχνης: το 1958:γεννήθηκε η Μισέλ Φάιφερ, αμερικανίδα ηθοποιός. το 1970: γεννήθηκε η Ούμαν Θέρμαν, αμερικανίδα ηθοποιός. το 1980: πέθανε ο Άλφρεντ Χίτσκοκ, άγγλος σκηνοθέτης, επονομαζόμενος και «μετρ του σασπένς». το 1933:πέθανε ο Κωνσταντίνος Καβάφης «Είμαι Κωνσταντινουπολίτης την καταγωγήν, αλλά εγεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια - σ' ένα σπίτι της οδού Σερίφ· μικρός πολύ έφυγα, και αρκετό μέρος της παιδικής μου ηλικίας το πέρασα στην Αγγλία. Κατόπιν επισκέφθην την χώραν αυτήν μεγάλος, αλλά για μικρόν χρονικόν διάστημα. Διέμεινα και στη Γαλλία. Στην εφηβικήν μου ηλικίαν κατοίκησα υπέρ τα δύο έτη στην Κωνσταντινούπολι. Στην Ελλάδα είναι πολλά χρόνια που δεν επήγα. Η τελευταία μου εργασία ήταν υπαλλήλου εις ένα κυβερνητικόν γραφείον εξαρτώμενον από το υπουργείον των Δημοσίων Έργων της Αιγύπτου. Ξέρω Αγγλικά, Γαλλικά και ολίγα Ιταλικά». Αυτοβιογραφικό σημείωμα του Κ.Π. Καβάφη Εκόμισα εις την Τέχνη Κάθομαι και ρεμβάζω. Επιθυμίες κ' αισθήσεις εκόμισα εις την Τέχνην - κάτι μισοειδωμένα, πρόσωπα ή γραμμές· ερώτων ατελών κάτι αβέβαιες μνήμες. Ας αφεθώ σ' αυτήν. Ξέρει να σχηματίσει Μορφήν της Καλλονής· σχεδόν ανεπαισθήτως τον βίον συμπληρούσα, συνδυάζουσα εντυπώσεις, συνδυάζουσα τες μέρες. Το διαβατήριο του Κωνσταντίνου Καβάφη («Επάγγελμα: Ποιητής»), με διπλή χρονολογία γέννησης (και οι δύο λανθασμένες!). ---> http://www.kavafis.gr/ Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tik-tak Δημοσιεύτηκε 30 Απριλίου 2007 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 30 Απριλίου 2007 Σαν σήμερα ...στο χώρο της τέχνης.... το 1915: γεννήθηκε ο ποιητής και στιχουργός Νίκος Γκάτσος [...Πόσο πολύ σε αγάπησα εγώ μονάχα το ξέρω Εγώ που κάποτε σ' άγγιξα με τα μάτια της πούλιας Και με τη χαίτη του φεγγαριού σ' αγκάλιασα και χορέψαμε μες στους καλοκαιριάτικους κάμπους Πάνω στη θερισμένη καλαμιά και φάγαμε μαζί το κομμένο τριφύλλι Μαύρη μεγάλη θάλασσα με τόσα βότσαλα τριγύρω στο λαιμό τόσα χρωματιστά πετράδια στα μαλλιά σου....] απόσπασμα απο την ποιητική συλλογή "Αμοργός" Κυκλαδίτικο Στίχοι: Νίκος Γκάτσος-Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις Στη Μύκονο, στη Σέριφο, στη Σίκινο, στη Μήλο πετάς κυπαρισσόμηλο κι εγώ πετάω μήλο. Στην Αμοργό, στην Κίμωλο, στη Νιό, στη Σαντορίνη μου στέλνεις κιτρολέμονο σου στέλνω μανταρίνι. Παράγγειλα του κύρη σου που πίνει τον καφέ του να σ έχει μαντζουράνα του, να σ έχει κατιφέ του. Παράγγειλα της μάνας σου που πλένει στο σκαφίδι να μη σου λέει πικρόλογα τι θα τη φάει το φίδι. Να δώσει η Μεγαλόχαρη κι η Παναγιά η Κανάλα να μεγαλώσεις γρήγορα σαν τα κορίτσια τ άλλα. Και τ Αγιο-Λιός ανήμερα στη Νάξο και στην Πάρο να δώσει η Καλαμιώτισσα γυναίκα να σε πάρω. Παράγγειλα του κύρη σου που ρίχνει παραγάδι να ρθεί να κουβεντιάσουμε την Κυριακή το βράδυ. Παράγγειλα της μάνας σου που μοιάζει με βαρέλι να σε ποτίζει αφρόγαλο να σε ταΐζει μέλι. ******************** Μυρτιά Στίχοι: Νίκος Γκάτσος-Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Είχα μια θάλασσα στο νου κι ένα περβόλι, περιβόλι τ' ουρανού. Την ώρα π' άνοιγα πανιά για την απάνω γειτονιά. Στα παραθύρια τα πλατιά χαμογελούσε μια μυρτιά. Κουράστηκα να περπατώ και τη ρωτώ και τη ρωτώ. Πες μου, μυρτιά, να σε χαρώ: Πού θα βρω χώμα, θά βρω χώμα και νερό να ξαναχτίσω μια φωλιά για της αγάπης τα πουλιά; Στα παραθύρια τα πλατιά είδα και δάκρυσε η μυρτιά. Την ώρα π' άνοιγα πανιά για την απάνω γειτονιά. ************** Χάρτινο το φεγγαράκι Στίχοι: Νίκος Γκάτσος- Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις Θα φέρει η θάλασσα πουλιά κι άστρα χρυσά τ' αγέρι να σου χαϊδεύουν τα μαλλιά να σου φιλούν το χέρι. Χάρτινο το φεγγαράκι ψεύτικη ακρογιαλιά αν με πίστευες λιγάκι θα 'σαν όλα αληθινά. Δίχως τη δική σου αγάπη δύσκολα περνά ο καιρός. Δίχως τη δική σου αγάπη είναι ο κόσμος πιο μικρός. Χάρτινο το φεγγαράκι ψεύτικη ακρογιαλιά αν με πίστευες λιγάκι θα 'σαν όλα αληθινά. το 1883:πέθανε ο Εντουάρ Μανέ, γάλλος ιμπρεσιονιστής ζωγράφος Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tik-tak Δημοσιεύτηκε 1 Μαΐου 2007 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 1 Μαΐου 2007 Σαν σήμερα.... 1η Μαη ...στο χώρο της τέχνης... το 1939:Ο Μπάτμαν κάνει το ντεμπούτο του ως κόμικ. το 1983: Ο Μίκης Θεοδωράκης τιμάται με το Βραβείο Λένιν το 1909: γεννήθηκε ο Γιάννης Ρίτσος Το 1968 προτάθηκε για το βραβείο Νομπέλ και το 1977 τιμήθηκε με το βραβείο Λένιν για την ειρήνη. Και να αδερφέ μου Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος-Μουσική: Χρήστος Λεοντής Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης Και να αδερφέ μου που μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα, ήσυχα κι απλά. Καταλαβαινόμαστε τώρα δε χρειάζονται περισσότερα. Κι αύριο λέω θα γίνουμε ακόμα πιο απλοί. Θα βρούμε αυτά τα λόγια που παίρνουνε το ίδιο βάρος σ' όλες τις καρδιές, σ' όλα τα χείλη, έτσι να λέμε πια τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη. Κι έτσι που να χαμογελάνε οι άλλοι και να λένε: "Τέτοια ποιήματα σου φτιάχνω εκατό την ώρα". Αυτό θέλουμε κι εμείς. Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου, απ' τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο. ******************* Κουβέντα με ένα λουλούδι Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος-Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Κυκλαδινό κυκλάμινο στου βράχου τη σχισμάδα πού βρήκες χρώματα κι ανθείς πού μίσχο και σαλεύεις Μέσα στο βράχο σύναξα το γαίμα στάλα στάλα μαντήλι ρόδινο έπλεξα κι ήλιο μαζεύω τώρα ************** Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος-Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις εκεί που πάει να σκύψει με το σουγιά στο κόκκαλο με το λουρί στο σβέρκο Νάτη πετιέται απο ξαρχής κι αντριεύει και θεριεύει και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου το 1977:γεννήθηκε Στάθης Δρογώσης, τραγουδοποιός. Ο Κανέλλος Θα μιλήσω για το φίλο τον Κανέλλο Που έχει μια καρδιά και τέσσερα ποδάρια Που γυρίζει στα Εξάρχεια τα βράδια Κι όλοι τον σέβονται του βγάζουν το καπέλο Στη γωνιά πολυτεχνείο με Πατησίων Κυνηγούσε λένε έναν ασφαλίτη Και μια μέρα εθεάθη στο Θησείο Να γυρνά με μια σκυλίτσα από σπίτι Ένα τραγούδι για το σκύλο τον Κανέλλο Που με δάγκωσε μα τον καταλαβαίνω Υποστήριξε την άποψη με πάθος Ότι είχα πάρει την ζωή μου λάθος Χίλια πρόσωπα αλλάζει αυτή η πόλη Μα κανένα δε τρομάζει τον Κανέλλο Κι αν καμιά φορά τον βλέπεις λυπημένο Την ουρά του σπάει κι αρχίζει γυροβόλι Κι ούτε αγγίζει όσα κόκαλα πετάνε Όλοι αυτοί που ασχημαίνουν τη ζωή μας Και το ξέρω όταν στα μάτια τον κοιτάμε Πως γουστάρει πως γουστάρει τη σιωπή μας *************** Βιαστικό πουλί του Νότου Στίχοι: Στάθης Δρογώσης & Μανώλης Φάμελος Μουσική: Στάθης Δρογώσης Η μέρα τρέμει στη γη που μένω Χίλια σύννεφα κλαίνε Δεν είσαι εδώ Τον άδειο κόσμο Κοιτάζω έξω Όσο πίσω κι αν τρέξω Δε θα σε βρω Κάποτε ήσουν πληγωμένη Βιαστικό πουλί του Νότου Δεν μπορούσες να πετάξεις Δεν μπορούσες να ξεχάσεις Σ` ένα άδειο σπίτι Σαν παραμύθι Έχτισες στην καρδιά μου Ζεστή φωλιά Μα τώρα ξέρω τα παραμύθια Τα νικάει η συνήθεια, η λησμονιά Κάποτε ήσουν πληγωμένη Βιαστικό πουλί του Νότου Δεν μπορούσες να πετάξεις Δεν μπορούσες να ξεχάσεις Η μέρα τρέμει στη γη που μένω Όλα μοιάζουν να λένε Δεν είσαι εδώ Καπνός και σκόνη Δεν ανασαίνω να το τέλος γραμμένο πια τι ζητώ Κάποτε ήσουν πληγωμένη Βιαστικό πουλί του νότου Δεν μπορούσες να πετάξεις Δεν μπορούσες να ξεχάσεις! Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tik-tak Δημοσιεύτηκε 2 Μαΐου 2007 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 2 Μαΐου 2007 σαν σήμερα... 2 Μαΐου του 1772: γεννήθηκε ο Νοβάλις, φιλολογικό ψευδώνυμο του Φρίντριχ Λέοπολντ Μπάρον Φον Χάρντενμπεργκ, γερμανός ποιητής και συγγραφέας. Από τους πρωτεργάτες του γερμανικού ρομαντισμού, συνιδρυτής του Κύκλου της Ιένας, μαζί με τους αδελφούς Σλέγκελ, τον Φίχτε, τον Σέλλινγκ, τον Σλαϊερμάχερ και τον Βακεντρόντερ,το Λουτβιχ Τηκ, το Χέλντερλιν και το Ζαν Πάουλ, σε επαφή με τον Γκαίτε αλλά και τον Κύκλο της Χαϊδελβέργης, όπου πρωτοστατούσαν ο Αρνιμ, ο Μπρεντάνο και οι αδελφοί Γκριμ. Υμνοι στη Νύχτα ΙΙ Μα πρέπει πάντα η αυγή να επιστρέφει; Δεν θα τελειώσει ποτέ αυτή η γήινη δυναστεία; Βέβηλη η μέριμνα για τα καθημερινά κατασπαράζει την ουράνια έλευση της νύχτας. Δεν θα αφεθεί ποτέ η μυστική θυσία της αγάπης στην αιώνια φλόγα; Το φως μετρήθηκε στον Χρόνο του· όμως η νύχτα άχωρη και άχρονη εξουσιάζει. -Κι ο ύπνος διαρκεί το Αιώνιο. Ω ύπνε ιερέ, μην στέργεις τόσο σπάνια τον αφοσιωμένο Υπηρέτη της νύχτας, μέσα σε αυτό το επίγειο έργο των ημερών. Μόνο οι τρελοί σε παρανοούν και δεν γνωρίζουν τίποτε από σένα, παρά τον ίσκιο, που επάνω μας σπλαχνίζεσαι, σε εκείνο το λυκόφως της αληθινής νύχτας: δεν σε αισθάνονται στον χρυσό κατακλυσμό των σταφυλιών -στο λάδι το θαυμάσιο της αμυγδαλιάς και στον σκούρο χυμό της παπαρούνας˙ δεν ξέρουν ότι εσύ ανασαίνεις στα τρυφερά στήθη του κοριτσιού και φτιάχνεις από την αγκαλιά του έναν ουρανό -δεν υποπτεύονται καν ότι εσύ αντιβαίνεις, από ιστορίες παλιές, ο άπλετος ουρανός, και φέρεις το κλειδί για τις οικίες των Μακαρίων, άλαλος Αγγελιαφόρος των πιο μεγάλων μυστικών. του 1519: πεθαίνει ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ιταλός ζωγράφος, γλύπτης, εφευρέτης,μουσικός, μηχανικός, αρχιτέκτονας και επιστήμονας, που έζησε την περίοδο της Αναγέννησης. «Όλη η γνώση μας έχει τις ρίζες της στην αντίληψή μας.» «Ο ζωγράφος παλεύει και ανταγωνίζεται με τη φύση.» «Υπάρχουν τριών ειδών άνθρωποι. Εκείνοι που βλέπουν, εκείνοι που βλέπουν όταν τους δείχνουν κι εκείνοι που δεν βλέπουν.» Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tik-tak Δημοσιεύτηκε 3 Μαΐου 2007 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 3 Μαΐου 2007 Σαν σήμερα στο χώρο της τέχνης... 3 Μαΐου του 1887:γεννήθηκε η Μαρίκα Κοτοπούλη, ελληνίδα ηθοποιός «Ανάμεσα στα πρόσωπα που φιγουράρουν στο πάνθεο του αιώνα μας η Μαρίκα έχει μια απ’ τις πρώτες θέσεις και στο θεατρικό πάνθεο βέβαια την πρώτη». -Βασίλης Ρώτας- του 1903: γεννήθηκε ο Μπινγκ Κρόσμπι, αμερικανός τραγουδιστής. του 1965:γεννήθηκε ο Θοδωρής Αθερίδης, ηθοποιός και θεατρικός συγγραφέας του 1982: απεβίωσε ο Ευάγγελος Παπανούτσος, μεγάλος διανοητής, φιλόσοφος και μεταρρυθμιστής της ελληνικής εκπαίδευσης. ************** του 1837: Ιδρύεται το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι η πρώτη ανώτατη σχολή σ' όλη την ανατολική Μεσόγειο. Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tik-tak Δημοσιεύτηκε 10 Μαΐου 2007 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 10 Μαΐου 2007 Σαν σήμερα .... 10 Μαΐου του 1878: Γεννήθηκε ο Έλληνας ζωγράφος Κ.Παρθένης. του 1977: Πεθαίνει η Αμερικανίδα ηθοποιός Τζόαν Κρόφορντ. του 1899: γεννήθηκε ο Φρεντ Αστέρ, αμερικανός χορευτής και ηθοποιός. του 1905: γεννήθηκε ο Μάρκος Βαμβακάρης, ρεμπέτης, από τους ακρογωνιαίους λίθους της λαϊκής μουσικής. του 1960: γεννήθηκε ο Μπόνο Βοξ ή Μπόνο, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Πολ Ντέιβιντ Χιούζον, ιρλανδός τραγουδιστής των U2. Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tik-tak Δημοσιεύτηκε 12 Μαΐου 2007 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 12 Μαΐου 2007 (τροποποιήθηκε) Σαν σήμερα ...στο χώρο της τέχνης... 12 Μαΐου του 1907: γεννήθηκε η Κάθριν Χέμπορν, αμερικανίδα ηθοποιός "Μια ηθοποιός χωρίς προσωπικότητα, είναι γυναίκα που δεν είναι σταρ" του 1929: γεννήθηκε ο Μπερτ Μπάκαρα, αμερικανός συνθέτης της ποπ. του 1992:πέθανε ο Νίκος Γκάτσος, ποιητής και στιχουργός. του 2001: πέθανε ο Πέρι Κόμο, αμερικανός τραγουδιστής και παρουσιαστής. του 2003: πέθανε ο Βαγγέλης Περπινιάδης, λαϊκός συνθέτης και τραγουδιστής. Ο Βαγγέλης Περπινιάδης (Νίκαια 1927 - Χαϊδάρι 12 Μαΐου 2003) ήταν έλληνας λαϊκός τραγουδιστής, συνθέτης και μπουζουξής. Γεννήθηκε στην Κοκκινιά το 1927 - πατέρας του ήταν ο γνωστός ρεμπέτης Στελλάκης Περπινιάδης. Άρχισε να ψέλνει από μικρός στην Οσία Ξένη της Νίκαιας, θέλοντας να ακολουθήσει τον ιερατικό κλάδο, όμως γρήγορα τον κέρδισε το τραγούδι. Μαθητής ακόμα άρχισε να παίζει μπουζούκι και να τραγουδά.Άρχισε να παίζει ζωντανά από μικρή ηλικία, αρχικά στο μαγαζί του πατέρα του. Συνήθιζε να τραγουδά σε πανηγύρια, σε όλη την Ελλάδα, ενώ συνέχισε τις ζωντανές εμφανίσεις μέχρι λίγο πριν το τέλος της ζωής του. Τραγούδησε επίσης στο εξωτερικό για την ομογένεια. Τα νέα της Αλεξάνδρας Στίχοι-μουσική : Κώστας Γιαννίδης Πρώτη εκτέλεση: Βαγγέλης Περπινιάδης Στ' ορκίζομαι Βαγγέλη μου για κάτσε να τα πούμε στο τάβλι αυτό που παίζουμε στο ούζο που θα πιούμε Στ' ορκίζομαι Βαγγέλη μου Βαγγέλη να σε θάψω αυτή θα την εκδικηθώ αυτή θα την εκάψω Για άκουσε τα νέα της Αλεξάνδρας που μου 'λεγε "δεν ξέρω τι θα πει άντρας" Κι εχτές τ' απομεσήμερο βγήκε για να ψωνίσει κι η ώρα πήγε τέσσερις κι ακόμα να γυρίσει Και ψάχνοντας και ψάχνοντας τη βρήκα σ του Μιχάλη να παίρνει τα σκονάκια της μαζί με το μπακάλη Αυτά λοιπόν τα νέα της Αλεξάνδρας που μου 'λεγε "δεν ξέρω τι θα πει άντρας" Και σήμερα ξεκίνησε να πάει για τη μοδίστρα που κάθεται σ' ένα στενό κοντά στη Βαγγελίστρα Και μού 'παν πως την είδανε να βγαίνει χέρι χέρι μαζί με το Χαράλαμπο από το Ροζινκλαίρι Αυτά λοιπόν τα νέα της Αλεξάνδρας που μου 'λεγε "δεν ξέρω τι θα πει άντρας" του 1837: Γίνεται η πανηγυρική έναρξη λειτουργίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. του 1967: Ο Μικελάντζελο Αντονιόνι κατακτά το μέγα βραβείο του Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ των Καννών, με την ταινία "Blow Up". Τροποποιήθηκε 12 Μαΐου 2007 από tik-tak Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Clemence Δημοσιεύτηκε 29 Μαΐου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 29 Μαΐου 2007 Εάλω η πόλιc Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
christian Δημοσιεύτηκε 14 Ιουνίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 14 Ιουνίου 2007 Δώδεκα χρόνια συμπληρώνονται από την ημέρα που έφυγε από κοντά μας ο Μάνος Χατζιδάκις. Η μεγαλύτερη μουσική ιδιοφυία της Ελλάδας, γεννήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 1925 στην Ξάνθη, "την διατηρητέα και όχι την άλλη, τη φριχτή που χτίστηκε μεταγενέστερα από τους εσωτερικούς της ενδοχώρας μετανάστες", όπως έλεγε και ο ίδιος. ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ Γεννήθηκα στις 23 του Οκτώβρη του 1925 στην Ξάνθη τη διατηρητέα κι όχι την άλλη τη φριχτή που χτίστηκε μεταγενέστερα από τους εσωτερικούς της ενδοχώρας μετανάστες. Η συνύπαρξη εκείνο τον καιρό ενός αντιτύπου της μπελ-επόκ, με αυθεντικούς τούρκικους μιναρέδες, έδιναν χρώμα και περιεχόμενο σε μια κοινωνία-πανσπερμία απ' όλες τις γωνιές της Ελλαδικής γης, που συμπτωματικά βρέθηκε να ζει σε ακριτική περιοχή και να χορεύει τσάρλεστον στις δημόσιες πλατείες. Σαν άνοιξα τα μάτια μου είδα με απορία πολύ κόσμο να περιμένει την εμφάνισή μου (το ίδιο συνέχισα κι αργότερα να απορώ σαν με περίμεναν κάπου καθυστερημένα να φανώ). Η μητέρα μου ήταν από την Αδριανούπολη, κόρη του Κωνσταντίνου Αρβανιτίδη, και ο πατέρας μου απ' την Μύρθιο της Ρεθύμνου, απ' την Κρήτη. Είμαι ένα γέννημα δύο ανθρώπων που καθώς γνωρίζω δεν συνεργάστηκαν ποτέ, εκτός απ΄ την στιγμή που αποφάσισαν την κατασκευή μου. Γι' αυτό και περιέχω μέσα μου χιλιάδες αντιθέσεις κι όλες τις δυσκολίες του Θεού. Όμως η αστική μου συνείδηση, μαζί με τη θητεία μου την λεγόμενη «ευρωπαϊκή», φέραν ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Προσπάθησα όλον το καιρό που μέναμε στην Ξάνθη να γνωρίσω σε βάθος τους γονείς μου και να εξαφανίσω την αδελφή μου. Δεν τα κατάφερα και τα δύο. Έτσι μετακομίσαμε το '32 στην Αθήνα όπου δεν στάθηκε δυνατόν να λησμονήσω την αποτυχία μου. Άρχιζα να ζω και να εκπαιδεύομαι στην πρωτεύουσα ενώ παράλληλα σπούδαζα τον έρωτα και την ποιητική λειτουργία του καιρού μου. Έλαβα όμως την αττική παιδεία όταν στον τόπο μας υπήρχε και Αττική και Παιδεία. Μ' επηρεάσανε βαθιά ο Ερωτόκριτος, ο Στρατηγός Μακρυγιάννης, το Εργοστάσιο του Φιξ, ο Χαράλαμπος του «Βυζαντίου», το υγρό κλίμα της Θεσσαλονίκης και τα άγνωστα πρόσωπα που γνώριζα τυχαία και παρέμειναν άγνωστα σ' όλα τα χρόνια τα κατοπινά. Στην κατοχική περίοδο συνειδητοποίησα πόσο άχρηστα ήτανε τα μαθήματα της Μουσικής, μια και μ' απομάκρυναν ύπουλα απ' τους αρχικούς μου στόχους που ήταν να επικοινωνήσω, να διοχετευθώ και να εξαφανιστώ, γι' αυτό και τα σταμάτησα ευθύς μετά την Κατοχή. Έτσι δεν σπούδασα σε Ωδείο και συνεπώς εγλύτωσα απ' το να μοιάζω με τα μέλη του Πανελληνίου Μουσικού Συλλόγου. Έγραψα ποιήματα και πολλά τραγούδια, και ασκήθηκα ιδιαίτερα στο να επιβάλλω τις απόψεις μου με δημοκρατικές διαδικασίες, πράγμα που άλλωστε με ωφέλησε τα μέγιστα σαν έγινα υπάλληλος τα τελευταία χρόνια. Απέφυγα μετά περίσσιας βδελυγμίας ότι τραυμάτιζε το ερωτικό μου αίσθημα και την προσωπική μου ευαισθησία. Ταξίδεψα πολύ και αυτό με βοήθησε ν' αντιληφθώ πώς η βλακεία δεν ήταν αποκλειστικόν του τόπου μας προϊόν, όπως περήφανα ισχυρίζονται κι αποδεικνύουν συνεχώς οι έλληνες σωβινιστές και της εθνικοφροσύνης οι εραστές. Παράλληλα ανακάλυψα ότι τα πρόσωπα που μ' ενδιαφέρανε έπρεπε να ομιλούν απαραιτήτως ελληνικά, γιατί σε ξένη γλώσσα η επικοινωνία γινότανε οδυνηρή και εξαφάνιζε το μισό μου πρόσωπο. Το '66 βρέθηκα στην Αμερική. Έμεινα κι έζησα εκεί κάπου έξι χρόνια, τα χρόνια της δικτατορίας, για λόγους καθαρά εφοριακούς - ανεκαλύφθη πως χρωστούσα τρεισήμισι περίπου εκατομμύρια στο δημόσιο. Όταν εξόφλησα το χρέος μου επέστρεψα περίπου το '72 και ίδρυσα ένα καφενείο που το ονομάσαμε Πολύτροπον, ίσαμε τη μεταπολίτευση του '74, όπου και τόκλεισα γιατί άρχιζε η εποχή των γηπέδων και των μεγάλων λαϊκών εκτονώσεων. Κράτησα την ψυχραιμία μου και δεν εχόρεψα εθνικούς και αντιστασιακούς χορούς στα γυμναστήρια και στα γεμάτα από νέους γήπεδα. Κλείνοντας το Πολύτροπο είχα ένα παθητικό πάλι της τάξεως περίπου των τρεισήμισι εκατομμυρίων - μοιραίος αριθμός, φαίνεται, για την προσωπική μου ζωή. Από το '75 αρχίζει μια διάσημη εποχή μου που θα την λέγαμε, για να την ξεχωρίσουμε, υπαλληλική, που μ' έκανε ιδιαίτερα γνωστό σ' ένα μεγάλο και απληροφόρητο κοινό, βεβαίως ελληνικό, σαν άσπονδο εχθρό της ελληνικής μουσικής, των ελλήνων μουσικών και της εξίσου ελληνικής κουλτούρας. Μέσα σ' αυτή την περίοδο και ύστερα από ένα ανεπιτυχές έμφραγμα στην καρδιά, προσπάθησα πάλι, ανεπιτυχώς είναι αλήθεια, να πραγματοποιήσω τις ακριβές καφενειακές μου ιδέες πότε στην ΕΡΤ και πότε στο Υπουργείο Πολιτισμού , εννοώντας να επιβάλω τις απόψεις μου με δημοκρατικές διαδικασίες. Και οι δύο όμως τούτοι οργανισμοί σαθροί και διαβρωμένοι από τη γέννησή τους κατάφεραν να αντισταθούν επιτυχώς και, καθώς λεν, να με νικήσουν «κατά κράτος». Παρ΄ όλα αυτά, μέσα σε τούτον τον καιρό γεννήθηκε το Τρίτο κι επιβλήθηκε στη χώρα. Και τώρα καταστάλαγμα του βίου μου μέχρι στιγμής είναι : Α δ ι α φ ο ρ ώ για την δόξα. Με φυλακίζει μες στα πλαίσια που καθορίζει εκείνη κι όχι εγώ. Π ι σ τ ε ύ ω στο τραγούδι που μας αποκαλύπτει και μας εκφράζει εκ βαθέων, κι όχι σ' αυτό που κολακεύει τις επιπόλαιες και βιαίως αποκτηθείσες συνήθειές μας. Π ε ρ ι φ ρ ο ν ώ αυτούς που δεν στοχεύουν στην αναθεώρηση και στην πνευματική νεότητα, τους εύκολα «επώνυμους» πολιτικούς και καλλιτέχνες, τους εφησυχασμένους συνομήλικους, την σκοτεινή και ύποπτη δημοσιογραφία καθώς και την κάθε λογής χυδαιότητα. Έτσι κατάφερα να ολοκληρώσω την τραυματισμένη από την παιδική μου ηλικία προσωπικότητα, καταλήγοντας να πουλώ «λαχεία στον ουρανό» και προκαλώντας τον σεβασμό των νεωτέρων μου μια και παρέμεινα ένας γνήσιος Έλληνας και Μεγάλος Ερωτικός. Η σύγχρονη ελληνική κοινωνία, αναπτύχθηκε και τράφηκε από την προσωπικότητα του Μάνου Χατζιδάκι, που δεν δίστασε ούτε μια στιγμή να προβάλλει τα οράματά του στη πιο ακραία τους μορφή για να φανερώσει έτσι το βαθύτερο νόημα της τέχνης. Ασυμβίβαστος και πρωτοπόρος, εχθρός της σοβαροφάνειας και των παγιωμένων αντιλήψεων, λάτρης της «νεότητας» και της συνεχούς αμφισβήτησης και με όπλο του την ελληνική αλλά και την οικουμενική παιδεία, συνέδεσε τη λόγια με τη λαϊκή μουσική, δημιουργώντας έτσι ένα «νέο» ήχο, ένα «νέο» τραγούδι που έχει τις ρίζες του τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση. Το απόγευμα της 15ης Ιουνίου του 1994, ο Μάνος Χατζιδάκις «άρχισε το ταξίδι του προς τα άστρα». Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Clemence Δημοσιεύτηκε 15 Ιουνίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 15 Ιουνίου 2007 έψαχνα να βρω κάτι σχετικό να βάλω ... νάσαι καλά Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Clemence Δημοσιεύτηκε 21 Ιουνίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 21 Ιουνίου 2007 ευρωπαϊκή μέρα μουσικής, θερινό ηλιοστάσιο ξύπνησα με τη φωνή της κάλλας στο ραδιόφωνο, καλή σας μέρα Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Clemence Δημοσιεύτηκε 6 Σεπτεμβρίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 6 Σεπτεμβρίου 2007 Έφυγε ο Παβαρότι 06/09/2007 Ο διάσημος τενόρος Λουτσιάνο Παβαρότι,71 ετών, πέθανε νωρίς το πρωΐ της Πέμπτης στο σπίτι του στη Μόντενα. Η κατάσταση της υγείας του είχε επιδεινωθεί τα τελευταία εικοσιτετράωρα. Ο Παβαρότι υποβλήθηκε σε εγχείριση για καρκίνο στο πάγκρεας τον Ιούλιο του 2006 και από τότε αποσύρθηκε στη Μόντενα, ακυρώνοντας όλες τις εμφανίσεις του. Τον περασμένο μήνα ο τενόρος εισήχθη σε νοσοκομείο με υψηλό πυρετό και μετά από μια σειρά ιατρικών εξετάσεων πήρε εξιτήριο, στις 25 Αυγούστου. Η είδηση του θανάτου του ανάγκασε την αστυνομία της Μοντενα να αποκλείσει την περιοχή που βρίσκεται η βίλα του για να εμποδίσει τους θαυμαστές του να πλησιάσουν. Ο Λουτσιάνο Παβαρότι υπηρέτησε την τέχνη πάνω από τέσσερις δεκαετίες. Ο μεγάλος τενόρος με την εμβληματική φωνή γεννήθηκε στην Ιταλία στις 12 Οκτωβρίου του 1935. Πριν ασχοληθεί επαγγελματικά με την όπερα, ο Λουτσιάνο Παβαρότι ξεκίνησε το τραγούδι στο πλευρό του πατέρα του που ήταν τότε μέλος της τοπικής χορωδίας. Λίγο αργότερα πήρε μέρος σε ένα διεθνή διαγωνισμό κερδίζοντας την πρώτη θέση. Η επιτυχία αυτή προανήγγειλε το λαμπρό μέλλον του. Έπειτα από πολύχρονη εκπαίδευση και κάποιους μικρότερους ρόλους, έκανε το ντεμπούτο του στην Όπερα στις στις 29 Απριλίου του 1961 υποδυόμενος το ρόλο του Ροντόλφο στο έργο La Boheme. Η επιτυχία ήρθε πολύ νωρίς, με επακόλουθο τις εμφανίσεις του στο Aμστερνταμ, τη Βιέννη, τη Ζυρίχη και το Λονδίνο. Στην Αμερική εμφανίστηκε για πρώτη φορά τον Φεβρουάριο του 1965 και συγκεκριμένα στο πλευρό της Τζόαν Σάδερλαντ στο Μαϊάμι. Επιδιώκοντας πάντα να ενισχύσει το ενδιαφέρον της νέας γενιάς στην όπερα, στις αρχές της δεκαετίας του '80, ξεκίνησε τον Διεθνή Διαγωνισμό Τραγουδιού "Παβαρότι", ενώ δεν δίστασε να τραγουδήσει με τους νικητές. Ο διαγωνισμός γνώρισε επιτυχία και συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια. Ο μεγάλος τενόρος απέκτησε όμως status διεθνούς διασημότητας το 1990, λόγω ενός αθλητικού γεγονότος, του Μουντιάλ του 1990 που διεξήχθη στην πατρίδα του. Ο Παβαρότι τραγουδά την άρια του Τζιάκομο Πουτσίνι Nessun Dorma από την όπερα Turandot, και γίνεται εν μια νυκτί γνωστός σε ένα ευρύτερο κοινό. Ο Παβατότι έκανε την τελευταία του εμφάνιση σε λυρική σκηνή στη New York Metropolitan Opera στις 13 Μαρτίου του 2004 υποδυόμενος το ρόλο του Μάριο Καβαραντόσι την Tosca του Πουτσίνι. Στις 10 Φεβρουαρίου 2006 ξανατραγούδησε την άρια Nessun Dorma κατά την έναρξη των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Τουρίνου με τον κόσμο να τον αποθεώνει. Μέχρι σήμερα, ο Luciano Pavarotti έχει πουλήσει εκατομμύρια δίσκους σε ολόκληρο τον κόσμο. Το περιεχόμενο των δίσκων του είναι όπερες και άριες, παραδοσιακή μουσική και χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Οι ζωντανές εμφανίσεις του Luciano Pavarotti είναι αμέτρητες, πολλές από αυτές με φιλανθρωπικό χαρακτήρα. Σημαντικές είναι οι συνεργασίες του με διάφορους καλλιτέχνες από όλο το μουσικό φάσμα όπως ο Στίβι Γουόντερ, ο Στίνγκ ή ο Μπραίαν ΄Ανταμς, ενώ άφησε εποχή η συνεργασία του με τους διάσημους τενόρους Χοσέ Καρέρας και Πλάθιντο Ντομίνγκο. www.skai.gr Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tik-tak Δημοσιεύτηκε 11 Νοεμβρίου 2007 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 11 Νοεμβρίου 2007 σαν σήμερα.... 11 Νοεμβρίου του 1990: -πεθαίνει ο ποιητής (τιμημένος με το βραβείο Λένιν) Γιάννης Ρίτσος Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις εκεί που πάει να σκύψει με το σουγιά στο κόκκαλο με το λουρί στο σβέρκο Νάτη πετιέται απο ξαρχής κι αντριεύει και θεριεύει και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου ----------------------- Θα σημάνουν οι καμπάνες Με τόσα φύλλα σου γνέφει ο ήλιος καλημέρα με τόσα φλάμπουρα λάμπει, λάμπει ο ουρανός και τούτοι μέσ' τα σίδερα και κείνοι μεσ' το χώμα. Σώπα όπου να 'ναι θα σημάνουν οι καμπάνες. Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας. Κάτω απ' το χώμα μες στα σταυρωμένα χέρια τους κρατάνε τις καμπάνας το σχοινί, προσμένουνε την ώρα, προσμένουν να σημάνουν την ανάσταση τούτο το χώμα είναι δικό τους και δικό μας δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει Σώπα όπου να 'ναι θα σημάνουν οι καμπάνες ---------------------------- Κουβέντα με ένα λουλούδι Κυκλαδινό κυκλάμινο στου βράχου τη σχισμάδα πού βρήκες χρώματα κι ανθείς πού μίσχο και σαλεύεις Μέσα στο βράχο σύναξα το γαίμα στάλα στάλα μαντήλι ρόδινο έπλεξα κι ήλιο μαζεύω τώρα του 1990: - πεθαίνει ο κορυφαίος ηθοποιός και σκηνοθέτης Αλέξης Μινωτής Κορυφαίος ηθοποιός και σκηνοθέτης, με τεράστια συμβολή στην προαγωγή του νεοελληνικού θεάτρου. Γεννήθηκε στις 8 Αυγούστου του 1900 στα Χανιά της Κρήτης, σε μικροαστικό περιβάλλον εμπόρων και μικροεπιτηδευματιών. Το πραγματικό όνομά του ήταν Αλέξης Μινωτάκης. Μετά την αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο διορίστηκε υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα Χανίων. Το 1921, αφού είχε εκπληρώσει και τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, ακολούθησε τον περιοδεύοντα θίασο του Βεάκη και του Νέζερ που περιέφεραν τον «Οιδίποδα τύραννο». Για να αντιμετωπίσει τις έντονες οικογενειακές αντιρρήσεις, ο Αλέξης έκοψε το όνομά του και για πολλά χρόνια ήρθε σε ρήξη με τον πατέρα του. Στην Αθήνα εντάχθηκε στο θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη και για πολλά χρόνια συνυπήρξε ως ηθοποιός με τον Μήτσο Μυράτ, τον Ροντήρη, τον Λογοθετίδη, κάτω από τη στοργική εποπτεία της Μαρίκας. Έπαιξε τα πάντα, από φάρσες έως μελοδράματα και από Αριστοφάνη έως τραγωδία. Στην τραγωδία ευδοκίμησε από νωρίς και συχνά, όσο κατακτούσε τη θέση του στη συντεχνία, αρνιόταν να υπηρετήσει το φτηνό ρεπερτόριο στο οποίο κατέφευγε ο θίασος, χάριν του ταμείου. Από το 1925 έως το 1930 συνεργάστηκε με τον Σπύρο Μελά στην απόπειρά του να δημιουργήσει «Θέατρο Τέχνης» στην Αθήνα. Το επόμενο διάστημα υπήρξε συνθιασάρχης στο θέατρο Βεάκη – Παξινού – Μινωτή και από το 1932 έως το 1942 χρημάτισε βασικό πρωταγωνιστικό στέλεχος του Εθνικού Θεάτρου. Έκτοτε διέγραψε μία εξαιρετική καριέρα, διεθνούς ακτινοβολίας, αφήνοντας πραγματικά εποχή σε ρόλους όπως στον «Άμλετ», τον «Πέερ Γκυντ», τους «Βρικόλακες», το «Μάκβεθ», το «Βασιλιά Ληρ», τους δύο Οιδίποδες, και γενικά στο αρχαίο δράμα, σε έργα των Μπρεχτ, Λόρκα, Μπέκετ, κ.α, αλλά και στο ελληνικό ρεπερτόριο (Χορν, Ξενόπουλος, Μπόγρης, Τερζάκης). Το 1936 σπούδασε με κρατική υποτροφία τη θεατρική τέχνη στην Αγγλία και τη Γερμανία, όπου γνωρίστηκε προσωπικά με τον Βέρνερ Κράους, θαύμασε τον μεγάλο τεχνίτη Μόισσι και είδε τον Άμλετ και τον Μεφιστοφελή του Γκρύντγκενς. Η ευρωπαϊκή του σπουδή τον οργάνωσε ως ηθοποιό και τον προίκισε με μια τεχνική που υπήρξε ο εξοχότερος κάτοχός της, την εξπρεσιονιστική, μια τεχνική έντονων φωτοσκιάσεων, όπου η μορφή προηγείται του περιεχομένου. Στα χρόνια της αμερικανικής αυτοεξορίας του, λόγω μέτριας αγγλικής προφοράς, δεν έκανε θέατρο. Μετά την απελευθέρωση (1945) ως σκηνοθέτης, θιασάρχης και ηθοποιός, με επιτυχίες σ' όλα τα είδη ρεπερτορίου. Ανέβασε στην Επίδαυρο και σε μεγάλα θέατρα του εξωτερικού και όπερα, όπως τη «Μήδεια», μία από τις καλύτερες σκηνοθεσίες στον κόσμο, με την αξέχαστη Μαρία Κάλλας. Ο Αλέξης Μινωτής χρημάτισε καλλιτεχνικός διευθυντής (1964-67) και γενικός διευθυντής (1974-80) του Εθνικού Θεάτρου. Έγραψε τα δοκίμια «Εμπειρική θεατρική παιδεία» και τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις. Πέθανε, πλήρης ημερών, στις 11 Νοεμβρίου του 1990. Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Λευτέρης Δημοσιεύτηκε 16 Δεκεμβρίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 16 Δεκεμβρίου 2007 (τροποποιήθηκε) Δὲ δίνω λέξεις παρηγόρια δίνω μαχαίρι σ' ὁλουνούς΄ καθὼς το μπήγω μέσ' στὸ χῶμα γίνεται φώς, γίνεται νούς. Ἄκου πὼς παίρνουνε οἱ ἀγέρες χιλιάδων χρόνων τὴ φωνή! Μέσα στὸ λόγο τὸ δικό μου ὅλ' ἡ ἀνθρωπότητα πονεῖ. Ὅθε περνᾶ γκρεμίζει κάτου σὰν τὸ βοριά, σὰν τὸ νοτιά, ὅλα τὰ φονικὰ ρηγάτα θεμελιωμένα στὴν ψεφτιά. Κ' ἕνα στηλώνει κι ἀνασταίνει τό να βασίλειο τῆς Δουλειᾶς, (εἰρήνη, εἱρήνη!) τὸ βασίλειο τῆς Παναθρώπινης Φιλιᾶς. Κώστας Βάρναλης, Πύργος Ἀνατολικῆς 'Ρωμυλίας1884-Ἀθήνα 16 Δεκέμβρη 1974(33 χρόνια ἀπὸ τὸν θάνατο του) βραβεῖο Εἰρήνης, Λένιν γνωστότερο Σκλάβοι πολιορκημένοι (1927) Τροποποιήθηκε 16 Δεκεμβρίου 2007 από del Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
anastasiostheodoridis Δημοσιεύτηκε 28 Δεκεμβρίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 28 Δεκεμβρίου 2007 28 Δεκεμβρίου 1996: 20 νεκροί κι ένας επιζών στο ναυάγιο του τσιμεντάδικου «Δύστος» στα ανοιχτά της Κύμης. Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Λευτέρης Δημοσιεύτηκε 13 Ιανουαρίου 2008 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 13 Ιανουαρίου 2008 ....Μὲ ἄλλους λόγους, ὅτι τὸ ἀνθρώπινο γένος διαιρεῖται σὲ δυὸ ράτσες: στὴ ράτσα τῶν πλουσίων καὶ στὴ ράτσα τῶν φτωχῶν. Ἄν γεννηθεῖς στὴ δεύτερη, ποτέ, ὅ,τι καὶ νὰ κάμεις στὴ ζωή σου, δὲν θα μπορέσεις νὰ περάσεις στὴν πρώτη. Κι' ἂν πλουτίσεις ἄξαφνα, ἀπὸ μιὰ στραβομάρα, θὰ εἶναι προσωρινό· τὰ πλούτη σου θὰ τὰ χάσουν οἱ ἀπόγονοί σου, ἀν, ἐννοεῖται, σἐ κληρονομήσουν δικοί σου ἀπόγονοι. Ἐπίσης, ἂν γεννηθεῖς στὴν πρώτη, ποτὲ δὲν θὰ περάσεις στὴ δεύτερη. Καὶ να φτωχύνεις κάποτε, θὰ εἶναι προσωρινό· θὰ ξαναπλουτίσεις, ἐσὺ ὁ ἴδιος ἢ οἱ ἀπόγονοί σου. .................................... -'Εκοπίασες τόσα χρόνια νὰ μάθεις μιὰ ἐπιστήμη, ἐργάζεσαι σὰν τὸ σκυλί, ἀλλὰ μόλις καταφέρνεις νὰ ζεῖς καὶ δὲν μπορεῖς ἀκὀμα νὰ πάρεις ἕνα κορίτσι ποὺ ἀγαπᾶς. Καὶ μεθαύριο, ὅταν δὲν θὰ μπορεῖς νὰ ἐργάζεσαι τόσο, τί θὰ γίνεις; Κατὰ τί ἐξασφάλισες τὴ ζωή σου, ἀφοῦ κάθε στιγμὴ κινδυνεύεις νὰ μείνεις χωρὶς ψωμὶ καὶ χωρὶς πουκάμισο;Κι' ὅμως ἔκαμες ὅ,τι μπόρεσες. Ἔ, αὐτὴ τὴ φυσικὴ ἀνισότητα θὰ διορθώσει, ὅσο μπορεῖ, ὁ σοσιαλισμός. Αὐτὴ τὸν κάνει ἀναγκαῖο. Εἶσαι φτωχὸς ἐκ γενετῆς;Το ἀναγνωρίζεις;Βεβαιώθηκες πὼς ὅσο κι' ἂν θέλεις, δεν θὰ κάμεις τίποτα;Γένου σοσιαλιστής. Ἔτσι μόνο κάτι θὰ κάμεις! ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΚΑΙ ΦΤΩΧΟΙ, Οἱ καινούργιες παρέες τοῦ Πώπου ,<<Ἔθνος>>, 1919 Γρηγόριος Ξενόπουλος, (9/12/1867 Κωνσταντινούπολη-14/01/1951 Ἀθήνα), 57 χρόνια ἀπὸ τὸν θάνατο του ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΑ ΦΥΛΛΑ ΜΟΥΣΕΙΟ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΞΕΝΟΠΟΥΛΟΥ Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Λευτέρης Δημοσιεύτηκε 18 Ιανουαρίου 2008 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 18 Ιανουαρίου 2008 Σωτηρία Μπέλλου - Συννεφιασμένη Κυριακή (Μουσική μόνο) Βασίλης Τσιτσάνης (18 Γενάρη 1915 Τρίκαλα, 18 Γενάρη 1984 Λονδίνο) Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Ivi Δημοσιεύτηκε 23 Ιανουαρίου 2008 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 23 Ιανουαρίου 2008 23-1-1992 Συντριβή αεροσκάφους της πολεμικής αεροπορίας στην πόλη της Ελευσίνας... 3 Νεκροί Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Winmx Δημοσιεύτηκε 28 Ιανουαρίου 2008 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 28 Ιανουαρίου 2008 50th anniversary Lego brick Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Xristos_45 Δημοσιεύτηκε 30 Ιανουαρίου 2008 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 30 Ιανουαρίου 2008 Σαν σήμερα στον κόσμο μας: 1930 - Γεννήθηκε ο ηθοποιός Gene Hackman 1948 - Δολοφονήθηκε ο ινδός πολιτικός και πνευματικός ηγέτης Μαχάτμα Γκάντι Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Xristos_45 Δημοσιεύτηκε 31 Ιανουαρίου 2008 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 31 Ιανουαρίου 2008 Σαν σήμερα στον κόσμο μας: 1797 - Γεννήθηκε ο συνθέτης Franz Schubert 1951 - Γεννήθηκε ο τραγουδιστής Phil Collins 1990 - Ανοίγει το πρώτο εστιατόριο McDonald's στη Μόσχα. Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.