Τουρκία: Μεγάλες διαδηλώσεις στην Κωνσταντινούπολη - Άγρια κρατική καταστολή

[sjjggst]

Ρε συ V, είσαι απίστευτος, πραγματικά αυτή τη στιγμή παραδέχομαι κι εσένα και το "Ριζοσπάστη" σου!

Το ΚΚ Τουρκίας είναι το TKP του Ερκάν Μπας που πήρε 64000 ψήφους στις τελευταίες εκλογές, δηλαδή το.....0,15% ???? Αυτό στοχοποίησε ρε απίστευτε ο Ερντογάν???? Αυτό λες να είναι το πρόβλημμα της ζωής του??? Το....0,15% των τελευταίων εκλογών με best το 0,22% του 2007? Αυτά ταϊζετε τον κοσμάκη που αγοράζει Ριζοσπάστη? Αυτά ταϊζουν κι εσένα?

Είσαι απίστευτος κι εσύ και οι δικοί σου, γιατί λες "θα γράψουμε καμία μ....α", ότι και καλά μας φοβούνται στην Τουρκία γιατί έχουμε ρεύμα, ποιος θα κάτσει τώρα να ψάξει τα αποτελέσματα των εκλογών.....

Πραγματικά μόλις σας παραδέχτηκα και σας βγάζω το καπέλο.....ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΙ !!!!!!

[lellos]

Ρε συ V, είσαι απίστευτος, πραγματικά αυτή τη στιγμή παραδέχομαι κι εσένα και το "Ριζοσπάστη" σου!

Το ΚΚ Τουρκίας είναι το TKP του Ερκάν Μπας που πήρε 64000 ψήφους στις τελευταίες εκλογές, δηλαδή το.....0,15% ???? Αυτό στοχοποίησε ρε απίστευτε ο Ερντογάν???? Αυτό λες να είναι το πρόβλημμα της ζωής του??? Το....0,15% των τελευταίων εκλογών με best το 0,22% του 2007? Αυτά ταϊζετε τον κοσμάκη που αγοράζει Ριζοσπάστη? Αυτά ταϊζουν κι εσένα?

Είσαι απίστευτος κι εσύ και οι δικοί σου, γιατί λες "θα γράψουμε καμία μ....α", ότι και καλά μας φοβούνται στην Τουρκία γιατί έχουμε ρεύμα, ποιος θα κάτσει τώρα να ψάξει τα αποτελέσματα των εκλογών.....

Πραγματικά μόλις σας παραδέχτηκα και σας βγάζω το καπέλο.....ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΙ !!!!!!

Οπότε λες κι εσύ -ως έγκριτος ιστοριοδίφης- "ας πω κι εγώ με τη σειρά μου μια ακόμα μεγαλύτερη μαλακία", ότι π.χ. "ο ελληνικός λαός τα τελευταία 200 τουλάχιστον χρόνια έχει πολεμήσει ηρωϊκά μόνο για να ελευθερώσει ή να υπερασπιστεί ελληνικά εδάφη, τα σπίτια του και τους ανθρώπους που αγαπάει και όχι για "καπιταλιστικά συμφέροντα"". Υποθέτω ότι οι Έλληνες στη μικρασιατική εκστρατεία κόντεψαν να φτάσουν ως την Άγκυρα από "αγάπη" -τι συγκινητικό!

"Η προέλαση του ελληνικού εκστρατευτικού σώματος (120.000 άνδρες) μέσω της Αλμυρής Ερήμου έφερε τις Ελληνικές δυνάμεις (οι οποίες προέβησαν σε πολλές ωμότητες κατά του Τουρκικού πληθυσμού) προ των πυλών της Άγκυρας".

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%B5%CE%BA%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1#.CE.95.CE.BB.CE.BB.CE.B7.CE.BD.CE.B9.CE.BA.CE.AE_.CE.B5.CF.80.CE.AD.CE.BA.CF.84.CE.B1.CF.83.CE.B7

Ε ρε κάτι φυντάνια που βγαίνουν από την ανώτατη εκπαίδευση... Ευτυχώς που στο ίντερνετ μπορούν να ειπωθούν τα πάντα, γιατί αν τα ακούσει κανείς ιστορικός θα νομίσει ότι την ελληνική ιστορία τη γράφουν τίποτα χίππηδες, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η Μεγάλη Ιδέα και η Ελλάδα των 2 ηπείρων και των πέντε θαλασσών συνελήφθη από μερικούς αισθηματίες της πολιτικής.

Όσο για την ενασχόληση του Ερντογάν με το ΚΚΤουρκίας δεν έχω άποψη. Αλλά αν κρίνω από εσένα, που δεν χάνεις ευκαιρία να ασχοληθείς με κάτι τόσο μειονοτικό όσο ο κομμουνισμός, θα μπορούσα να υποθέσω ότι μοιράζεται μαζί σου το ίδιο πάθος. Το πάθος αυτό έχει ένα όνομα: αντικομμουνισμός. Βέβαια το πάθος αυτό έχει τους λόγους του, αλλά αυτό είναι ψιλά γράμματα.

[sjjggst]

Θεωρώ ιδιαίτερα χρήσιμη την παρουσία του ΚΚΕ στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και στην Ελληνική Κοινωνία. Επίσης θεωρώ επικίνδυνο για τη Δημοκρατία μας (ή ότι έχει απομείνει από αυτήν) το να μην πιάσει σε κάποια εκλογική αναμέτρηση το ΚΚΕ το όριο εισόδου στη Βουλή, μιας και η καθοδική πορεία του δεν φαίνεται δυστυχώς να έχει τελειωμό. Προσωπική μου άποψη πως ο τρόπος που πολιτεύονται τα στελέχη του ΚΚΕ και οι βλακώδεις σε πολλές περιπτώσεις (όπως η παραπάνω) μέθοδοι των κομματικών του οργάνων και των απλών (?) οπαδών του να περάσουν τις θέσεις του κόμματος στην κοινωνία ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για τη σημερινή κατάντια του. Μόνο γέλιο και θυμηδία προκαλουν τα παραπάνω κείμενα και απευθύνονται σε διανοητικά καθυστερημένους. Αποκλείεται να με πείσεις πως κι εσύ πίστεψες πως ο Ερντογάν φοβάται το ΚΚ Τουρκίας, το κείμενο είναι αστείο.

Η Κωνσταντινούπολη και τα Μικρασιατικά παράλια ήταν επί αιώνες ελληνικά και κατοικούνταν από ελληνικούς και χριστιανικούς πληθυσμούς. Δεν διαφωνείς υποθέτω. Όσοι διέταξαν εσφαλμένα την προέλαση προς μη ελληνικά εδάφη δικάστηκαν, καταδικάστηκαν και εκτελέστηκαν για εσχάτη προδοσία εκουσίως και εκ προθέσεως, δηλαδή με την πλέον ατιμωτική κατηγορία για Έλληνα πολίτη.

[sjjggst]

Όσο για τα υπόλοιπα που για κάποιο λόγο θεώρησες πως θα προσθέσουν πόντους στα επιχειρήματά σου περί "έγκριτου ιστοριοδίφη" και "φυντάνι ανώτατης εκπαίδευσης" θα συμφωνήσω μαζί σου. Πραγματικά θεωρούμαι άνθρωπος αξιόλογης αντίληψης και ευφυίας, τέτοιας ώστε όταν διαβάζω ένα κείμενο να μην το τρώω αμάσητο αλλά να το ερευνώ και λίγο παραπάνω μόνος μου. Όπως τα αποτελέσματα των Τουρκικών εκλογών του 2007 και του 2011 λόγου χάρη. Γιατί δεν αρχίζεις κι εσύ να κάνεις το ίδιο? Θα είναι μεγάλη αποκάλυψη σε διαβεβαιώ...

[sjjggst]

Τέλος, γιατί αυτό είναι και το μοναδικό που πραγματικά με εκνεύρισε, το ότι θεωρείς "ακόμα μεγαλύτερη μαλακία" το ότι οι παππούδες μας πέθαναν ή έχασαν τα πόδια τους στο Σκρα, στο Ρούπελ και στην Πίνδο για να γράφω εγώ κι εσύ σήμερα ελεύθεροι, χαλαροί και ωραίοι με κάνει να μη θεωρώ άξιο λόγου το σχολιασμό των κειμένων σου από εδώ και πέρα.

[lellos]

Τέλος, γιατί αυτό είναι και το μοναδικό που πραγματικά με εκνεύρισε, το ότι θεωρείς "ακόμα μεγαλύτερη μαλακία" το ότι οι παππούδες μας πέθαναν ή έχασαν τα πόδια τους στο Σκρα, στο Ρούπελ και στην Πίνδο για να γράφω εγώ κι εσύ σήμερα ελεύθεροι, χαλαροί και ωραίοι με κάνει να μη θεωρώ άξιο λόγου το σχολιασμό των κειμένων σου από εδώ και πέρα.

Αγαπητέ συνάδελφε, άνθρωπε αξιόλογης αντίληψης και ευφυίας και κακότροπε συζητητή, θα σου απαντήσω με την ανάποδη σειρά: έγραψα εγώ το παραμικρό για τους "παππούδες μας που πέθαναν ή έχασαν τα πόδια τους στο Σκρα, στο Ρούπελ και στην Πίνδο", όπως με περισσή συγκίνηση γράφεις, και μου το σχολιάζεις; Ή σαν πολλούς ανέντιμους συζητητές προσπαθείς να πουλήσεις φύκια για μεταξωτές κορδέλες ώστε να μην απαντήσεις συγκεκριμένα σ' αυτό που σου είπα και νομίζεις ότι επειδή το ρίχνεις στο μελό δεν θα φανεί ότι αυτά που γράφεις σε κόβουν ακόμα και σε εξετάσεις για λυκειόπαιδες;

[dr_yeorgios]

Αν και ξέφυγε η συζήτηση, διοτι το θέμα είναι οι διαδηλώσεις στην Τουρκίας, πρέπει να ομολογήσω οτι είναι εμετική και ιδιαιτέρως κομπλεξική η ενοχική στάση της αριστεράς για ορισμένα ιστορικά γεγονότα. Σύμφωνα με την αριστερά η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι μέχρι την Λάρισα και ο υπόλοιπος Ελληνισμός να υποφέρει τα πάνδεινα από τους Νεότουρκους. Διότι δεν άκουσα ποτέ από κανέναν από τη αριστερά να είναι επικριτικός απέναντι τους και αν το κάνουν(λέμε τώρα) είναι πολύ σοφτ.... Παρ'όλα αυτά θα παρακαλούσα να επανέλθει η κουβέντα στις διαδηλώσεις....

[lellos]

Η Κωνσταντινούπολη και τα Μικρασιατικά παράλια ήταν επί αιώνες ελληνικά και κατοικούνταν από ελληνικούς και χριστιανικούς πληθυσμούς. Δεν διαφωνείς υποθέτω. Όσοι διέταξαν εσφαλμένα την προέλαση προς μη ελληνικά εδάφη δικάστηκαν, καταδικάστηκαν και εκτελέστηκαν για εσχάτη προδοσία εκουσίως και εκ προθέσεως, δηλαδή με την πλέον ατιμωτική κατηγορία για Έλληνα πολίτη.

1. Έγραψες ή δεν έγραψες τη φράση "Δεν με ενδιαφέρει τί κάνουν οι υπόλοιποι λαοί της "περιοχής", αλλά για τη δική σου ενημέρωση σε πληροφορώ ότι ο ελληνικός λαός τα τελευταία 200 τουλάχιστον χρόνια έχει πολεμήσει ηρωϊκά μόνο για να ελευθερώσει ή να υπερασπιστεί ελληνικά εδάφη, τα σπίτια του και τους ανθρώπους που αγαπάει και όχι για "καπιταλιστικά συμφέροντα" (Επανάσταση 1821, Βαλκανικοί Πόλεμοι, Μικρασιατικός Πόλεμος, Πίνδος 1940, Αντισταση κατά των Ναζί, Κύπρος)."

Αν την έγραψες όντως εσύ, τότε αυτό που γράφεις εδώ δείχνει ότι τελικά ο ελληνικός λαός δεν πολέμησε μόνο για να ελευθερώσει ή να υπερασπιστεί ελληνικά εδάφη κλπ. κλπ., όπως μας λέγαν στο δημοτικό. Τουλάχιστον αυτό έμαθα όταν άρχισα να το ψάχνω μόνος μου. Και αυτό λες κι εσύ στη δευτερολογία σου. Αλλά εσύ θες και την πίτα ολάκερη και το σκύλο χορτάτο. Δεν γίνεται όμως φίλε. Ή το ένα θα ισχύει ή το άλλο, όχι και τα δύο.

2. Η Κωνσταντινούπολη και τα Μικρασιατικά παράλια κατοικούνταν για αιώνες και από τουρκικούς και άλλους μουσουλμανικούς ή αλλόθρησκους/αλλοεθνής πληθυσμούς. Ούτε κι εσύ διαφωνείς υποθέτω. Μάλιστα όχι μόνο η Κωνσταντινούπολη και τα Μικρασιατικά παράλια αλλά και η Θράκη, τα Δωδεκάνησα και η λοιπή Ελλάδα σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Στον Μικρασιατικό Πόλεμο λοιπόν έχουν και οι παππούδες των Τούρκων "σπίτια" να υπερασπιστούν, κι όχι μόνο οι δικοί μας παππούδες. Αλλά το περίεργο είναι ότι τόσο οι δικοί μας παππούδες όσο και των Τούρκων μπορούσαν να συμβιώνουν ειρηνικά για μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς να ξεκοιλιάζουν ο ένας τον άλλον. Γιατί άραγε; Όχι πάντως επειδή λησμονούσαν την αγάπη τους για τα σπίτια των συμπατριωτών τους και όταν άξαφνα τη θυμούνταν έπαιρναν τα κουμπούρια και ξεκινούσαν πόλεμο. Ο πόλεμος είχε άλλα αίτια, τόσο στους μεν όσο και στους δε, κι όχι το δακρύβρεχτο ρομάντζο που μας πλασάρεις για "ιστορία".

[sjjggst]

Ωραία να το ξαναγράψω λοιπόν: "O ελληνικός λαός τα τελευταία 200 τουλάχιστον χρόνια έχει πολεμήσει ηρωϊκά μόνο για να ελευθερώσει ή να υπερασπιστεί ελληνικά εδάφη, τα σπίτια του και τους ανθρώπους που αγαπάει και όχι για "καπιταλιστικά συμφέροντα" (Επανάσταση 1821, Βαλκανικοί Πόλεμοι, Πίνδος 1940, Αντίσταση κατά των Ναζί, Κύπρος), με μελανή εξαίρεση την άτυχη απόφαση να εισχωρήσει σε αμιγώς μη-ελληνικά εδάφη κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία, γεγονός που οδήγησε σε σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή του ελληνικού στρατεύματος, οπισθοχώρηση, απώλεια των ιωνικών πόλεων που είχαν μόλις ανακτηθεί και φρικαλέα αντίποινα, μεταξύ των οποίων και η καταστροφή της Σμύρνης".

Αρκετά δίκαιος πιστεύω, αδρά κάπως έτσι έγιναν τα πράγματα τότε.

[V for Vendetta]

ΤΟΥΡΚΙΑ

Βάρβαρη κρατική καταστολή στην Ταξίμ

ΑΓΚΥΡΑ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ.--

Περισσότεροι από 170 τραυματίες, αρκετοί εκ των οποίων σοβαρά, και δεκάδες συλληφθέντες είναι το αποτέλεσμα της άγριας αστυνομικής επέμβασης που ξεκίνησε χτες το πρωί στην πλατεία Ταξίμ ενάντια στους διαδηλωτές και συνεχίστηκε μέχρι το βράδυ. Στις 7.30 π.μ. έγινε η πρώτη αστυνομική επιχείρηση στην Ταξίμ, με εκατοντάδες αστυνομικούς των ειδικών δυνάμεων να βάλλουν κατά των διαδηλωτών με αντλίες νερού, χημικά και πλαστικές σφαίρες, προκειμένου να δώσουν τέλος στις κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν δύο βδομάδες πριν, με αφορμή το Πάρκο Γκεζί, από την Κωνσταντινούπολη και εξελίχθηκαν σε μαζικές αντικυβερνητικές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Οι δυνάμεις καταστολής διέλυσαν τα οδοφράγματα που είχαν στηθεί στην Ταξίμ με εκσκαφείς και κατέβασαν πανό που είχαν αναρτηθεί στο «Καλλιτεχνικό Κέντρο Ατατούρκ», με συνθήματα κατά της κυβέρνησης. Βίαιη παρέμβαση της αστυνομίας πραγματοποιήθηκε και το βράδυ της Δευτέρας στην Αγκυρα, με στόχο να διαλυθούν οι κινητοποιήσεις, ενώ οι συγκρούσεις διαδηλωτών και δυνάμεων καταστολής συνεχίστηκαν και στις χτεσινές κινητοποιήσεις. Οι διαδηλωτές δηλώνοντας ότι δε θα υποκύψουν στον αυταρχισμό της κυβέρνησης συγκεντρώθηκαν μαζικά από τις 7 μ.μ. στην Ταξίμ - καθώς και σε άλλες πόλεις - με την αστυνομία να πραγματοποιεί νέα εξαιρετικά βίαιη επέμβαση στην Κωνσταντινούπολη.

Οι τραυματίες, ως αποτέλεσμα της κρατικής βίας όλο αυτό το διάστημα, ξεπερνούν πλέον τους 5.000, ενώ τρεις άνθρωποι - σύμφωνα με τα επιβεβαιωμένα στοιχεία - έχουν χάσει τη ζωή τους. Σύμφωνα με την Τουρκική Ενωση Ιατρών, στις 5 Ιούνη εξέπνευσε 47χρονος εργάτης, ο οποίος συμμετείχε στις διαδηλώσεις, από καρδιακή προσβολή και ερευνάται αν αυτή προήλθε από τα δακρυγόνα. Πληροφορίες χτες το απόγευμα ανέφεραν ότι οι αστυνομικές δυνάμεις είχαν αρχίσει να απομακρύνουν όλες τις κάμερες από την Ταξίμ, προκειμένου να σταματήσουν να μεταδίδονται εικόνες, αυξάνοντας το φόβο για κλιμάκωση της σύγκρουσης.

Στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής βρέθηκαν και δικηγόροι της Κωνσταντινούπολης που διαμαρτυρήθηκαν, με συγκέντρωση στο δικαστικό μέγαρο της πόλης, για την επέμβαση στην Ταξίμ, με αποτέλεσμα περισσότεροι από 70 νομικοί να συλληφθούν, σύμφωνα με ανακοίνωση της Ενωσης Σύγχρονων Δικηγόρων.

Το ΚΚ Τουρκίας σε ανακοίνωσή του χτες καλούσε εκ νέου το λαό όλης της χώρας, στην Ταξίμ αλλά και στις άλλες πόλεις να συνεχίσει τις κινητοποιήσεις. Παράλληλα κατήγγειλε την προσπάθεια της κυβέρνησης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) να διαλύσει τις διαδηλώσεις χρησιμοποιώντας «κάθε είδους προβοκάτσια, μέσα από μία εκστρατεία ψεύδους και κακού θεάτρου».

Την επέμβαση της αστυνομίας είχε προαναγγείλει από τη Δευτέρα, ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης Μπουλέντ Αρίντς, ο οποίος είχε δηλώσει ότι οι «παράνομες» διαδηλώσεις δε θα γίνουν πλέον ανεκτές. Ο εισαγγελέας, από την πλευρά του διέταξε έρευνα για ενδεχόμενα περιστατικά υπερβολικής βίας κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων.

Ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος είχε συνάντηση με τον Τούρκο πρόεδρο Αμπντουλάχ Γκιουλ, απαίτησε εκ νέου τερματισμό των κινητοποιήσεων, λέγοντας ότι στόχος τους ήταν «η τουρκική οικονομία» και «κατεβλήθησαν προσπάθειες να στρεβλωθεί η εικόνα της Τουρκίας ως τμήμα ενός συστηματικού σχεδίου».

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

[V for Vendetta]

ΤΟΥΡΚΙΑ

Αντιστέκονται στην κρατική βία οι διαδηλωτές

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ, ΑΓΚΥΡΑ.--

Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν για 13η μέρα στην πλατεία Ταξίμ στην Κωνσταντινούπολη, στην Αγκυρα και άλλες πόλεις της Τουρκίας, διαδηλώνοντας ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, αψηφώντας την άγρια κρατική καταστολή που την Τρίτη το βράδυ έφτασε στο απόγειό της και συνεχίστηκε. Οι τραυματίες την Τρίτη ξεπέρασαν τους 300. Ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, συναντήθηκε χτες με δήθεν «εκπροσώπους» των διαδηλωτών της πλατείας Ταξίμ, που ωστόσο δεν αποδέχεται η πλειοψηφία των διαδηλωτών, υποστήριξε ότι έχει δώσει τις κατάλληλες εντολές και η υπόθεση των διαδηλώσεων θα έχει τελειώσει «μέσα σε 24 ώρες», με την κυβέρνηση να εξωθεί την κατάσταση στα άκρα. Ο αντιπρόεδρος του ΑΚΡ Χουσεΐν Τσελίκ, μετά τη συνάντηση, για να ρίξει «στάχτη στα μάτια» είπε ότι μπορεί να γίνει δημοψήφισμα στην Κωνσταντινούπολη για το πάρκο Γκεζί και δήθεν «θα αποδοθούν ευθύνες εάν διαπιστωθεί αστυνομική βία». Χτες το πρωί, συγκέντρωση στην Αγκυρα πραγματοποίησαν και 2.000 δικηγόροι, διαμαρτυρόμενοι για τις συλλήψεις 73 συναδέλφων τους, στην Κωνσταντινούπολη.

Παράλληλα με τον Ρ. Ερντογάν, την επίθεση στους διαδηλωτές προσπαθώντας να συσπειρώσουν τους οπαδούς του ΑΚΡ συνεχίζουν όλοι οι υπουργοί της κυβέρνησης, με τον Εγκεμέν Μπαγίς, υπουργό για Ευρωπαϊκά Θέματα, να δηλώνει από το Παρίσι, ότι η Τουρκία είναι μια χώρα με «δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση» και υποστήριξε ότι είναι διάφορα λόμπι και οικονομικά συμφέροντα που έχουν «δυσαρεστηθεί» από την οικονομική ανάπτυξη της Τουρκίας, χαρακτηρίζοντας όχι τυχαίο ότι οι διαδηλώσεις ξέσπασαν με την απόφαση του ΡΚΚ να παραδώσει τα όπλα και ενώ η ανάπτυξη καταγράφει τα «καλύτερα επίπεδα» στη χώρα. Για ξένους κύκλους που δε νιώθουν άνετα με την πρόοδο της Τουρκίας, μίλησε και ο υπουργός Οικονομικών της χώρας, Ζαφέρ Τζαγλαγιάν, λέγοντας ότι επιχειρείται «ξένη ηγεμονία» στη χώρα.

Το κρατικό πρακτορείο «Ανατολή» ξεκίνησε καμπάνια «πληροφόρησης» στο διαδίκτυο, με τίτλο «You CANT stop Turkish Success» («Δεν μπορείς να σταματήσεις την τουρκική επιτυχία»), με στόχο να αντιπαλέψει τους διαδηλωτές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Στην καμπάνια συμμετέχουν και μέλη της τουρκικής κυβέρνησης μέσω του διαδικτύου, καταγγέλλοντας τα ξένα ΜΜΕ που καταγράφουν την κατάσταση στις διαδηλώσεις ως φορείς «παραπληροφόρησης και ψευδών ειδήσεων».

http://www.youtube.com/watch?v=lZPRvkW_A48

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

[lellos]

Έκκληση διανοουμένων για την Τουρκία: «Σταματήστε την καταστολή»

Με πρωτοβουλία του Ετιέν Μπαλιμπάρ και της Τζούντιθ Μπάτλερ

Καταδικάζουμε την πρόσφατη καταστολή της τουρκικής κυβέρνησης εναντίον των πολιτών της, την σαφώς αδικαιολόγητη χρήση δακρυγόνων, τις πράξεις βίας, τα χημικά και τα καπνογόνα που έχουν οδηγήσει σε έναν τεράστιο αριθμό τραυματισμών, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή εκείνων που επιδιώκουν να ασκήσουν τις βασικές ελευθερίες του συνέρχεσθαι και της διαμαρτυρίας.

Η επίθεση της τουρκικής κυβέρνησης εναντίον του λαού της συνιστά μια επίθεση στις δημοκρατικές αρχές και υπαναχώρηση από νόμιμες μεθόδους διακυβέρνησης. Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι σε τέτοιες πρακτικές εκφοβισμού και κρατικής βίας.

Στο όνομα των δημοκρατικών αρχών, καλούμε την τουρκική κυβέρνηση να σταματήσει άμεσα αυτές τις βίαιες ενέργειες. Υποστηρίζουμε τα αιτήματα της λαϊκής αντίστασης ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του δημόσιου χώρου, στις προσπάθειες του ολοένα και πιο αυταρχικού καθεστώτος, που με δραματικό τρόπο συντελείται μέσω αυτής της απαράδεκτης χρήσης κρατικής βίας και τασσόμαστε υπέρ της διασφάλισης του δημόσιου δικαιώματος της διαμαρτυρίας.

Καλούμε την κυβέρνηση:

α) Να σταματήσει την κρατική καταστολή εναντίον όλων των διαδηλωτών και των ΜΜΕ που επιδιώκουν να εκφράσουν την γνώμη τους, συμπεριλαμβανομένων και των δικηγόρων και δημοσιογράφων

β) Να σταματήσει την παρακώλυση της πρόσβασης στην ιατρική περίθαλψη για τους τραυματίες

γ) Να θέσει ένα τέλος στην πρακτική της παράνομης κράτησης και απομόνωσης των διαδηλωτών, του ιατρικού προσωπικού και της νομικής ομάδας και

δ) Να διευκολύνει την πρόσβαση στην ιατρική φροντίδα και την νομική εκπροσώπηση εκείνων που τραυματίστηκαν από τις αστυνομικές δυνάμεις.

Ζητάμε τον άμεσο τερματισμό της αποκρουστικής κρατικής βίας και υποστηρίζουμε τα δικαιώματα του λαού για αξιοπρέπεια και αντίσταση, το δικαίωμα της πρόσβασης στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, χωρίς λογοκρισία από την πλευρά των κυβερνητικών δυνάμεων, και το δικαίωμά τους να κινούνται και να εκφράζονται ελεύθερα στο δημόσιο χώρο ως προϋπόθεση της δημοκρατικής ζωής.

Tariq Ali, author and editor, New Left Review, UK

Tewfik Allal, Président du Manifeste des Libertés, France

Etienne Balibar, Universite Nanterre, France

Rosi Braidotti, Utrecht University, The Netherlands

Wendy Brown, University of California, Berkeley, USA

Judith Butler, University of California, BerkeleyUSA

Margaret Brose, University of California, Santa Cruz

Alex Demirovic, Technische Universitat Berlin, Germany

Lisa Duggan, New York University, USA

Cynthia Enloe, Clark University, USA

Eric Fassin, Universite Paris – 8, France

Michel Feher, Director, Zone Books, France

Alfredo Saad-Filho, United Nations and SOAS, UK

Nilufer Gole, Ecole des Hautes Etudes, France

Siba Grovogui, Johns Hopkins University, USA

Hannes Lacher, York University, Canada

George Liagouras, University of the Aegean, Greece

Michael Löwy, CNRS, France

Adam David Morton, University of Nottingham, UK

Matthieu de Nanteuil, Universite de Louvain, Belgium

Ravi Palat, State University of New York, Binghamton, USA

Hugo Radice, University of Leeds, UK

Josep Ramoneda, journalist and philosopher, Spain

Miranda Schreurs, Freie Universitat Berlin, Germany

Stuart Shields, University of Manchester, UK

Daniela Tepe-Belfrage, University of Sheffield, UK

Eleni Varikas, Universite Paris 8, France

Hayden White, Stanford University, USA

Μετάφραση στα ελληνικά: Αιμιλία Κουκούμα

Πηγή: Ιστοσελίδα Adam David Morton

http://rnbnet.gr/details.php?id=9848

[lellos]

Alain Badiou on the Uprising in Turkey and Beyond

A large proportion of the educated youth all across Turkey are currently leading a vast movement against the government’s repressive and reactionary practices. This is a very important moment in what I have called “the rebirth of History.” In many countries around the world, middle school, high school, and university youth, supported by a part of the intellectuals and the middle class, are giving new life to Mao’s famous dictum: “It is right to revolt.” They are occupying squares and streets, symbolic places; they are marching, calling for freedom, “true democracy,” and a new life. They are demanding that the government either change its conservative politics or resign. They are resisting the violent attacks of the state police.

These are the features of what I have called an immediate uprising: one of the potential forces of popular revolutionary political action – in this case, the educated youth and a part of the salaried petty bourgeoisie – rises up, in its own name, against the reactionary state. I enthusiastically say: it is right to do so! But in so doing it opens up the problem of the duration and the scope of its uprising. It is right to take action, but what is the real reason for it in terms of thinking, and for the future?

The whole problem is whether this courageous uprising is capable of opening the way for a genuine historical riot. A riot is historical – as was the case only in Tunisia and Egypt, where the outcome of the struggle has still not been determined – when it brings together, under shared slogans, not just one but several potential actors of a new revolutionary politics: for example, in addition to the educated youth and middle class, large sectors of working-class youth, workers, women of the people, low-level employees, and so on. This move beyond the immediate riot toward a mass protest movement creates the possibility for a new type of organized politics, a politics that is durable, that merges the force of the people with the sharing of political ideas, and that thereby becomes capable of changing the overall situation of the country in question.

I know that a number of our Turkish friends are perfectly aware of this problem. They know three things in particular: that there must be no mistake about contradictions; that the movement mustn’t pursue the path of a “desire for the West;” and that it is above all necessary to join with the popular masses in inventing, with people other than themselves – with workers, minor employees, women of the people, farmers, unemployed people, foreigners, and so on – forms of political organization that are currently unknown.

For example, is the main contradiction in Turkey today between the conservative Muslim religion and freedom of thought? We know it is dangerous to think so, even and above all if this is a widespread idea in the countries of capitalist Europe. Of course, the current Turkish government openly claims allegiance to the dominant religion. It is the Muslim religion, but ultimately that’s only a minor issue: even today, Germany is governed by Christian democracy, the President of the United States takes the oath of office on the Bible, President Putin, in Russia, constantly panders to the Orthodox clergy, and the Israeli government constantly exploits the Jewish religion. Reactionaries have always and everywhere used religion to rally a part of the popular masses to their government; there’s nothing particularly “Muslim” about this. And it should in no way lead to regarding the opposition between religion and freedom of thought as the main contradiction of the current situation inTurkey. What should be made clear is that the exploitation of religion serves precisely to conceal the real political questions, to overshadow the basic conflict between the emancipation of the popular masses and the oligarchical development of Turkish capitalism. Experience shows that religion, as personal, private belief, is by no means incompatible with commitment to a politics of emancipation. It is surely in this tolerant direction, which requires only that religion and state power not be confused and that people distinguish in themselves between religious belief and political conviction, that the uprising currently underway must move in order to acquire the stature of a historical riot and invent a new political path.

Similarly, our friends are perfectly aware that what is currently being created in Turkey cannot be the desire for what already exists in the rich, powerful countries like the United States, Germany and France. The word “democracy” in this regard is ambiguous. Do people want to invent a new organization of society, headed toward genuine equality? Do they want to overthrow the capitalist oligarchy of which the “religious” government is the servant but of which anti-religious factions, in Turkey as in France, have been, and can become again, the no less efficient servants? Or do they only want to live the way the middle class lives in the major Western countries? Is the action being guided by the Idea of popular emancipation and equality? Or by a desire to create a solidly established middle class that will be the mainstay of a Western-style “democracy,” that is, completely subject to the authority of Capital? Do they want a democracy in its genuine political meaning, namely, a real power of the people imposing its rule on landlords and the wealthy, or “democracy” in its current Western meaning: consensus around the most ruthless capitalism, provided that a middle class can benefit from it and live and speak as it wishes, since the essential mechanism of business, imperialism, and the destruction of the world won’t be tampered with? This choice will determine whether the current uprising is just a modernization of Turkish capitalism and its integration into the world market, or whether it is truly oriented toward a creative politics of emancipation, giving new impetus to the universal history of Communism.

And the ultimate criterion for all this is actually quite simple: the educated youth must take the steps that will bring them closer to the other potential actors of a historical riot. They must spread their movement’s enthusiasm beyond their own social existence. They must create the means of living with the broad popular masses, of sharing the thoughts and practical innovations of the new politics with them. They must give up the temptation to adopt, for their own benefit, the “Western” conception of democracy, meaning: the simple, self-serving desire for a middle class to exist in Turkey as an electoral and falsely democratic client of an oligarchic power integrated into the world market of capital and commodities. This is called: liaison with the masses. Without it, the admirable current revolt will end in a subtler and more dangerous form of subservience: the kind we are familiar with in our old capitalist countries.

We intellectuals and militants in France and other rich countries of the imperialist West implore our Turkish friends to avoid creating a situation like ours in their country. To you, our dear Turkish friends, we say: the greatest favor you can do for us is to prove that your uprising is taking you to a different place from ours, that it is creating a situation whereby the material and intellectual corruption in which our sick old countries are languishing today will be impossible.

Fortunately, I know that in contemporary Turkey, among all our Turkish friends, the means exist to avoid the erroneous desire to be like us. This great country, with its long, tormented history, can and must surprise us. It is the ideal place for a great historical and political innovation to occur.

Long live the uprising of Turkish youth and their allies! Long live the creation of a new source of future politics!

http://cengizerdem.wordpress.com/2013/06/19/alain-badiou-on-the-uprising-in-turkey-and-beyond/

[dr_yeorgios]

Πολύ ενδιαφέρον το άρθρο ,φυσικά, παρ' όλο που το βρίσκω κάπως αισιόδοξο. Αυτή είναι η ταπεινή μου γνώμη μπροστά σε ένα γίγαντα. Γιατί το άρθρο αυτό είναι αποκομμένο από την δική μας ελληνική γεωπολιτική κατάσταση και πραγματικότητα. Η άποψή μου, από την αρχή της συζήτησης, ήταν οτι σαν Ελλάδα δεν έχουμε τίποτα να κερδίσουμε από αυτές τις ανακατατάξεις που επιχειρούνται στην Τουρκία. Ιστορικά έχουν ξαναγίνει συγκρούσεις μεταξύ κοσμικών και ισλαμιστών, στρατιωτικών και πολιτικών, αλλά η θέση της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα δεν έχει αλλάξει. Η Γαλλία μπορεί να δέχεται φοιτητές, μεγαλοαστούς, επιχειρηματίες, να υπογράφει συμβάσεις με την Τουρκία, αλλά μεταξύ τους δεν υπάρχουν , από όσο εγώ ξέρω, γεωπολιτικές διαφορές. Ο μη-Βαλκάνιος είναι λογικό να είναι αισιόδοξος, διότι ό,τι και να προκύψει από την πάλη των τάξεων της, δεν θα υποστεί τις συνέπειες μιας πιθανής διεύρυνσης της γεωπολιτικής δύναμης της. Η ιστορική εμπειρία έχει αποδείξει οτι οι σχέσεις μεταξύ δύο κυρίαρχων κρατών στηρίζονται στην βάση των συμφερόντων και όχι στους τρόπους διακυβέρνησης. Κάθε κοινωνικό σύνολο που εκφράζεται ως κυρίαρχο κράτος , είναι λογικό οτι θα προσπαθήσει να εξυπηρετήσει πρώτα τις δικές του ανάγκες στο μέγιστο βαθμό, προκειμένου να επιβεβαιώσει την βιολογική. πολιτισμική , πολιτειακή ύπαρξη του και να συντηρήσει ο,τιδήποτε που του χαρίζει ισορροπία και ευημερία στο εσωτερικό του. Επομένως, οι ευσεβείς πόθοι άλλων κρατών δεν λαμβάνονται υποψιν. Καλύτερη ανάλυση μέσα από το έργο του Θουκυδίδη δεν υπάρχει, κατά την άποψή μου.

Νομίζουμε με το φτωχό μυαλό μας, οτι εάν οι Τούρκοι και οι κάθε Τούρκοι αποκτήσουν περισσότερη δημοκρατία τότε όλα θα αλλάξουν για εμάς προς το καλύτερο. Θα αποκτήσουν ευαισθησία και θα κατανοήσουν τα λάθη τους. Υπάρχει κάποιο ιστορικό παράδειγμα που να υποστηρίζει αυτές τις μπούρδες;