No War

[andres-thomas]

«ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ... ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΩ...»

Τα βλέφαρά μου βάρυναν καθώς τελείωνα το διάβασμα του τελευταίου ενημερωτικού δελτίου της «Ελληνικής Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων και Ανταλλαγών Φοιτητών Ιατρικής». Να ήταν ο «σιδηροδρομικός» τίτλος του συνοπτικού (γι’ αυτό και ελκυστικού) φοιτητικού εντύπου; Να ήταν η διάθεση (αγωνία θα την έλεγα) για φυγή από την «τρέχουσα» και ποτέ «φθάνουσα» πραγματικότητα; Ίσως ναι, ίσως και όχι.

Όπως και να έχει πάντως, βρέθηκα «προσκεκλημένος παρατηρητής», με δικαίωμα γνώμης αλλά όχι ψήφου, σε μια άτυπη συνεδρίαση της παραπάνω Επιτροπής. Στο τοίχο κολλημμένη αδέξια, γερμένη λίγο αριστερά, η φωτοτυπία μιας γελοιογραφίας του Μητρόπουλου: Ο Άρης φορώντας την πανοπλία του να τσουλάει ένα καροτσάκι που είχε μέσα του ένα μωρό, με γραμμένο το «2003» στις φασκιές του, να σκούζει ασταμάτητα. Και εκείνος να το κοιτάει αυστηρά και να το μαλώνει: «Μη φωνάζεις μπέμπη! Θα ξυπνήσεις τον κόσμο!».

Βολευτήκαμε γύρω στο στρογγυλό, από φορμάϊκα, τραπέζι και η συζήτηση άρχισε: Αποκλειστικό θέμα της σημερινής συνεδρίασης: « Ο πόλεμος που μαίνεται αλλά και εκείνος που αναμένεται». Όλοι κοίταξαν λοξά τον «συνήθη ύποπτο», που είχε αναλάβει από μόνος του την αρμοδιότητα για την ευλαβή τήρηση του καταστατικού και των «δημοκρατικών διαδικασιών».Ευτυχώς δεν είχε αντίρρηση. Όλα ήταν μέσα στα καθιερωμένα «πλαίσια».

Ο υπέύθυνος του Τομέα «ΕΙΡΗΝΗ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ» έβαλε στο τραπέζι ένα γράμμα από κάποιον ομογενή Καθηγητή της Ιατρικής που σταδιοδρομεί στον Καναδά. Μερικοί φοιτητές του Πανεπιστημίου του ανέπτυξαν μια συνεργασία με συναδέλφους τους στη Βραζιλία και στην Ιαπωνία με σκοπό να γίνει κάτι για να ξυπνήσει ο κόσμος: Όχι στον Πόλεμο! Στον κάθε Πόλεμο!

Ο Έλληνας Καθηγητής περιέγραφε με θέρμη τον ενθουσιασμό των φοιτητών αυτών για την υπόθεση της Ειρήνης και μετέφερε τις προσδοκίες τους για την συμμετοχή των Ελλήνων συναδέλφων τους:

«Έχετε μια τεράστια πολιτισμική Παράδοση. Έχετε μιαν Ακρόπολη, έργο Ειρήνης και Ελευθερίας! Έχετε έναν Άρειο Πάγο, το βήμα της Δημοκρατίας! Και σήμερα έχετε την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Οι δυνατότητες και οι συγκυρίες πραγματικά συνταρακτικές.

Ο εισηγητής άρχισε να διαβάζει αργά κααι σταθερά τη διακήρυξη των φοιτητών:

ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ

ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑ.

ΑΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙΤΕ, ΣΤΕΙΛΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ

ΣΤΟΝ ΟΗΕ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΑΣ

"ΟΧΙ ΠΟΛΕΜΟ!

ΖΗΤΟΥΜΕ

ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΕΒΑΣΤΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ

ΣΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟ

ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΕΚΕΙΝΟΝ

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

Η ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΡΙΟ

ΣΕ ΠΟΝΟ, ΑΙΜΑΤΟΧΥΣΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟ"

(Στην προσπάθειά μας δεν έχει θέση:

- Η βία

- Το χρήμα

- Η εκμετάλευση κάθε είδους δημοσιότητας.

- Οποιαδήποτε πολιτική ή ιδεολογική ανάμειξη).

Η αρχή πάνω στην οποία στηρίζεται η Κίνηση είναι σαφής και διαφανής: Η αξία της ανθρώπινης ύπαρξης. Από οποιαδήποτε οπτική γωνία - υλιστική ή ιδεαλιστική - και αν ειδωθεί η ανθρώπινη παρουσία και προσωπικότητα έχει ανεκτίμητη και μοναδική αξία, που ο σεβασμός της είναι δεδομένος και αυτονόητος. Αυτόματα εδώ διαφάνηκε ότι δεν υπήρχαν δυνατότητες για να παρεισφρύσουν «ιδεολογικές οριοθετήσεις», συνηθισμένες σε τέτοιου είδους συζητήσεις: Η ανθρώπινη αξία, η ανθρώπινη ζωή, από όποιο πρίσμα και αν την κοιτάξεις ( κόκκινο, πράσινο, μπλε, κίτρινο, ροζ) είναι μία και μοναδική. Και η αγωνία και ο αγώνας για την στήριξή της κοινός, ένας και μοναδικός.

Οι ιδέες των φοιτητών δεν περιορίζονταν σε θεωρητικές προσεγγίσεις και φιλολογικές διακηρύξεις. Προχωρούσαν σε πρακτικές προτάσεις για συγκεκριμένες πράξεις. Οι βασικότερες που αφορούσαν την συνεργασία και τη συμμετοχή των Ελλήνων φοιτητών ήταν:

α) Αποστολή του παραπάνω μηνύματος από όσο το δυνατόν περισσότερα μέλη της Πανεπιστημιακής Κοινότητας (Φοιτητές και ΔΕΠ), μέσω του Διαδικτύου, στη Γραμματεία του ΟΗΕ. Για όσους δεν έχουν τη δυνατότητα του υπολογιστή να αποσταλεί το ίδιο μήνυμα με το ταχυδρομείο. Οι φοιτητές θα μπορούσαν να βοηθήσουν την προσπάθεια, μοιράζοντας έτοιμα έντυπα και φάκελλα, ακόμα και τα απαιτούμενα γραμματόσημα. Τέτοια σημεία ενημερώσεως και παροχής του απαραίτητου υλικού θα μπορούσαν να οργανωθούν, με τη συνεργασία των Αρχών του Πανεπιστημίου, σε διάφορους χώρους: Στα Προπύλαια, στην είσοδο των Βιβλιοθηκών ή των άλλων Πανεπιστημιακών κτιρίων.

β) Ολιγάριθμη αντιπροσωπεία φοιτητών να ξεδιπλώσει στα Προπύλαια της Ακρόπολης πανώ που να γράφει την παγκόσμια έκκληση:

«ΟΧΙ ΣΤΟ ΚΑΘΕ ΠΟΛΕΜΟ – ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ»

και να τηρήσει 12 λεπτά σιγή, ατενίζοντας τον Ιερο Βράχο.

(Η ολιγομελής αυτή ομάδα των φοιτητών μπορεί να εναλλάσσεται στη στάση αυτή της σιωπής, με άλλες αομάδες φοιτητών που θα ήθελαν να λάβουν μέρος στην εκδήλωση).

γ) Εκτύπωση του παραπάνω μηνύματος σε λωρίδες κατάλληλες να επικοληθούν στο πίσω τζάμι του αυτοκινήτου. Μικρές ομάδες φοιτητών θα βρίσκονται σε σημεία που θα υποδειχθούν από την Τροχαία και θα μοιράζουν τις παραπάνω ταινίες, με την παράκληση προς τους οδηγούς να την επικολλήσουν στο αυτοκίνητό τους.

Οι πρακτικές αυτές ενέργειες θα ήταν ίσως μερικές από τις πολλές που θα μπορούσε να «κατεβάσει» η γόνιμη νεανική φαντασία, αν τρανταχτεί από το φρικιαστικό φάσμα του Πολέμου και εμπνευστεί από το φωτεινό όραμα της Ειρήνης....

Την ανάγνωση του γράμματος του Έλληνα Καθηγητή ακολούθησε ένας μικρός χαμός. Φωνές, χειρονομίες, κακό. Όταν ηρέμησαν κάπως τα πράγματα διαφάνηκε πως (ως συνήθως) διαμορφώθηκαν δύο τάσεις: Η μία ενθουσιωδώς υπέρ των προτεινομένων, η άλλη επιφυλακτική, «ρεαλίζουσα», ελαφρώς ειρωνική. Η πρώτη είχε προφανή, τρανταχτά επιχειρήματα: Δεν είναι η Ελλάδα τόπος για τέτοια «ονειροπαρμένα» τολμήματα. Τί νόημα έχει οποιαδήποτε αντίδραση, αφού το αποτέλεσμα είναι προαποφασισμένο, προδιαγεγραμμένο και αναπόφευκτο; Τώρα που προσπαθούμε να ξελασπώσουμε από το τέλμα των καθυστερημένων, λόγω καταλήψεων, εξετάσεων και την ασφυκτική πίεση να «βολέψουμε» φετινά και μεταφερόμενα μαθήματα; Αυτά τα πράγματα θέλουν χρόνο, θέλουν οργάνωση. Που θα βρεθούν αυτά; Αν κατέφευγαν στις Διοικητικές Αρχές του Πανεπιστημίου είναι σίγουρο όττι θα αντιμετώπιζαν επιφυλάξεις, σκεπτικισμό, ευγενική απροθυμία. Το κυριώτερο επιχείρημά τους θα ήταν ότι στο πρόβλημα δεν πρέπει να δοθεί πολιτική χροιά και να εκφυλιστεί σε ιδεολογικές ή κομματικές αντιπαραθέσεις.

Η «ενθουσιώδης» πλευρά απάντησε, περιέργως, με έναν ήπιο, προσγειωμένο και συγκροτημένο λόγο:

α) Καί όμως η Ελλάδα είναι τόπος για «ονειροπαρμένα» εγχειρήματα. Ίσως είναι ο κατεξοχήν κατάλληλος. Η ιστορία της είναι κατάσπαρτη από μικρές ή μεγάλες αποκοτιές που στα μάτια των «ρεαλιστών» της κάθε εποχής που συνέβησαν, ήταν άσκοπες θυσίες. Ας μην αναφερθούν παραδείγματα που μπορεί να προκαλέσουν «βλάσφημους» συνειρμούς.

β) Ο φόβος της κομματικής «επιμολύνσεως» όχι μόνον υπαρκτός αλλά ίσως βέβαιος. Θα φράξουμε όμως το στόμα μας για να μην ξεφύγει η κραυγή της αγωνίας μας για τον ανθρώπινο πόνο και τον θάνατο; Χίλιες φορές η ρετσινιά της «κομματικοποίησης» παρά η ενοχή της σιωπής.

γ) Δεν είπε κανείς να αφήσουμε τα μαθήματά μας και να ασχοληθούμε αποκλειστικά με το παγκόσμιο πρόβλημα της Ειρήνης. Άλλωστε και οι συνάδελφοι των Πανεπιστημίων που προτείνουν τη συνεργασία αφήνουν να εννοηθεί ότι οι προσπάθειες που θα απαιτηθούν θα είναι μεν σε βάρος του - ούτως ή άλλως λιγοστού - ελεύθερου χρόνου, αλλά οπωσδήποτε όχι εις βάρος των σπουδών. Λίγες ώρες το Σάββατο ή την Κυριακή μπορούν να αξιοιποιηθούν θαυμάσια, υπό την απαραίτητη βέβαια προϋπόθεση ότι δεν θα ξενυχτύσουν ούτε θα ξεφαντώσουν το Σαββατοκύριακο.

Τα πνεύματα άρχισαν σιγά σιγά να ηρεμούν. Η συζήτηση ήταν τώρα διεξοδική, πότε σερνότανε πότε απογειωνότανε ώσπου στο τέλος αποφάσισαν ότι έπρεπε να ...αποφασίσουν. Γράψανε τους ψήφους και τους έριξαν στο κουτί που κρατούσε ο Υπεύθυνος. Όταν ανοίχτηκε και μετρήθηκαν τα «κουκιά» ένα δυνατό επιφώνημα ενθουσιασμού τράνταξε τη μικρή αίθουσα....

.....................................................................................................................

Το ουρλιαχτό μιας σειρήνας συναγερμού ενός αυτοκινήτου (να ήταν από τον αέρα, να τον σκούντησε δυνατά κάποιος απρόσεκτος ή ήταν από τις συνηθισμένες βλάβες των ευαίσθητων μηχανημάτων με ξανάφεραν στην σκληρή πραγματικότητα... Στο μαγνητόφωνο, που ο διακόπτης του είχε ξεχαστεί στη «ατέρμονα» θέση, μια κασέτα έπαιζε τραγούδια του αξέχαστου Λάγιου. Ένας στίχος κόλλησε σαν την παλιά βελόνα του γραμμοφώνου στο μυαλό μου και ανακυκλωνόταν «ατέρμονα»: « να ονειρεύομαι... και να πεθαίνω...». Και ίσως να ξυπνώ σε μιαν αλλοιώτικη, πραγματική (όχι “reality”) πραγματικότητα. Ποιός ξέρει; Τίποτε δεν είναι σίγουρο...

Ανδρέας Θωμάς

Πανεπιστημιακός

(που δεν γράφει το όνομά του

όχι γιατί φοβάται το «θάρρος της γνώμης»

αλλά γιατί σέβεται το δικαίωμα στη «γοητεία του ονείρου»).

[Martell]

Here they go again,

The Yanks in their armoured parade

Chanting their ballads of joy

As they gallop across the big world

Praising America's God.

The gutters are clogged with the dead

The ones who couldn't join in

The others refusing to sing

The ones who are losing their voice

The ones who've forgotten the tune.

The riders have whips which cut.

Your head rolls onto the sand

Your head is a pool in the dirt

Your head is a stain in the dust

Your eyes have gone out and your nose

Sniffs only the pong of the dead

And all the dead air is alive

With the smell of America's God.

Harold Pinter, January 2003

(Να τους που ξεκινούν πάλι

Οι Γιάνκηδες με τις στρατιωτικές τους παρελάσεις

Τραγουδώντας μπαλάντες χαράς

Καθώς ορμούν στο μεγάλο κόσμο

Υμνώντας τον Θεό της Αμερικής

Τα χαντάκια είναι γεμάτα νεκρούς

Αυτοί που αρνούνται να τραγουδήσουν

Αυτοί που χάνουν τη φωνή τους

Αυτοί που ξεχνούν το ρυθμό

Οι καβαλάρηδες έχουν μαστίγια που κόβουν

Το κεφάλι σου κυλάει στην άμμο

Το κεφάλι σου είναι ένα σημείο στη βρωμιά

Το κεφάλι σου είναι ένας λεκές στη σκόνη

Τα μάτια σου έχουν πεταχτεί έξω, και η μύτη σου

Μυρίζει μόνο τη δυσοσμία των νεκρών

Και όλος ο νεκρός αέρας είναι ζωντανός

Με τη μυρωδιά του Θεού της Αμερικής.)

[Martell]

ΘΕΛΟΝΤΑΣ να προλάβει τους επιθεωρητές, οι οποίοι καταθέτουν σήμερα την έκθεσή τους στον ΟΗΕ, ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ είπε, ότι έχασε την εμπιστοσύνη του στις επιθεωρήσεις και υπογράμμισε μιλώντας στο Φόρουμ του Νταβός: «Διατηρούμε το κυρίαρχο δικαίωμά μας για μονομερή κήρυξη πολέμου στο Ιράκ».

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, δημοσιεύτηκε στους «Λος Αντζελες Τάιμς» η πληροφορία, ότι οι ΗΠΑ μπορεί να χρησιμοποιήσουν και πυρηνικά όπλα στις επιχειρήσεις κατά του Ιράκ. Προφανώς, κατά την υπερατλαντική αυτοκρατορία, τα πυρηνικά της όπλα, με τα οποία θα χτυπήσει στόχους στο Ιράκ, δεν συγκαταλέγονται στα όπλα μαζικής καταστροφής!

Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ εξαιρείται των απαγορεύσεων, αλλά και της υποχρέωσης να συμμορφώνεται με το διεθνές δίκαιο, αφού, όπως δηλώνει ο Κ. Πάουελ, έχει «το κυρίαρχο δικαίωμα για μονομερή κήρυξη πολέμου»! Μόνον αυτή και ο υποτακτικός σύμμαχός της Τόνι Μπλερ έχουν το δικαίωμα μαζί να εξαπολύουν πολέμους.

Η ΧΡΗΣΗ ΒΙΑΣ, όμως, από ένα κράτος εναντίον άλλου κράτους, χωρίς την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, είναι παράνομη. Επομένως, η μονομερής κήρυξη πολέμου κατά του Ιράκ είναι έγκλημα του διεθνούς ποινικού δικαίου, πιο συγκεκριμένα είναι έγκλημα επίθεσης κατά της ανθρωπότητας.

ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΕΤΟΙΜΟΣ ο αυτοκράτορας Τζορτζ Μπους να διαπράξει το έγκλημα, με τη χρήση, μάλιστα, και πυρηνικών όπλων, για να τρομοκρατήσει τον κόσμο, να εδραιώσει την παγκόσμια ηγεμονία και κυριαρχία του.

ΑΠΟ ΠΟΥ και πώς, όμως, ο αυτοκράτορας έχει το μονομερές δικαίωμα να κηρύξει πόλεμο; Το διεθνές δίκαιο, εδώ και μισόν αιώνα, με την ίδρυση του ΟΗΕ, απαγορεύει τον πόλεμο. Ο πόλεμος ετέθη εκτός νόμου οριστικά με τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ.

ΚΙΝΕΙΤΑΙ ο Τζορτζ Μπους με την αυταρχική λογική: «Ο,τι αρέσει στον ηγεμόνα, έχει ισχύ νόμου» (Quod principi placuit, legis habet vigorem). Στον δημοκρατικό κόσμο, ωστόσο, η ισχύς δεν δίνει δικαιώματα, το δίκαιο δίνει δικαιώματα. Κάνοντας χρήση της βίας, η σημερινή αυτοκρατορία ακολουθεί τη λογική του εγκληματία.

ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ, που ετοιμάζεται να διαπράξει ο καίσαρας Μπους, δεν θα έχει θύμα τον Σαντάμ Χουσεΐν. Θα είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, η οποία και πρέπει με κάθε μέσο να αμυνθεί και να σταματήσει τον τσαμπουκά του πλανητάρχη.

ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ κήρυξη του πολέμου θα σημάνει την πλήρη αχρήστευση του ΟΗΕ και τη μονομερή κατάργηση του διεθνούς δικαίου. Ο Τζορτζ Μπους είναι, φαίνεται, πρόθυμος να επαναλάβει το έγκλημα του Αδόλφου Χίτλερ και του Μπενίτο Μουσολίνι, που αχρήστευσαν την Κοινωνία των Εθνών και αιματοκύλησαν την ανθρωπότητα.

ΟΙ ΛΑΟΙ, που θέλουν την ειρήνη, και ο αμερικανικός λαός, όπως δείχνουν όλες οι κινητοποιήσεις και οι δημοσκοπήσεις, λένε όχι στο έγκλημα.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 27/01/2003

(ΥΓ SarandosKaptanis δε μεταφέρεις το θέμα στα "γενικά..."; Εδώ δε μοιάζει να έχει θέση.)

[Filippos]

Δεν προλαβαίνω να γράψω πολλά επί του θέματος, αλλά θέλω να πω ότι είναι, κατά την γνώμη μου, πολύ ελπιδοφόρο το ότι κάποιος από τους καθηγητές μας ασχολείται με ένα site των φοιτητών του και, ακόμη περισσότερο, το ότι μπήκε στον κόπο να γράψει κάτι.

Ωραίο δεν θα ήταν να γίνεται διάλογος με τους καθηγητές μας, ανώνυμα, από εδώ; Πολύ δύσκολο να γίνει βέβαια, αλλά νομίζω ότι θα ήταν καλή ιδεά...

[Sovereign]

Θα ήταν όντως εξαιρετικά ενδιαφέρον, αλλά:

-Πόσοι καθηγητές μας πιστεύεις θα συμμετάσχουν?

-Πόσοι φοιτητές θα καταφέρουν να κρατήσουν ένα επίπεδο μέχρι τέλους, χωρίς να εκμεταλλευτούν την ανωνυμία που τους παρέχει το internet?

Απλές απορίες.. Η ιδέα είναι όντως ωραία.

[Basiliki]

Πιστεύω ότι, αν κάνει κάποιος γραφικός κάτι τέτοιο, θα τον εκτοπίσουν οι υπόλοιποι! Κατα τ'άλλα συμφωνώ μαζί σας παιδιά!!! :wink:

[Filippos]

Ας προσθέσω κι εγώ μια απορία:

- Πόσοι φοιτητές θα υποδύονταν τον ρόλο κάποιου καθηγητή για να σπάσουν πλάκα;

[LILLIAN]

.........Πότε θα δικαστούν οι Αμερικανοί γι'αυτά που κάνουν?...........

[elf]

Χα χα χα χα χα χα χα χα χα !!!

Καλό κι αυτό LILLIAN... Λες κάτι πετυχημένα ώρες ώρες...

[Smoky]

Το δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων σας λέει κάτι; Ή θα εφαρμοστεί απλά το δίκαιο του ισχυρού (βλ. νόμο της ζούγκλας); Ο ΟΗΕ κατευθύνεται από τους ίδιους;

[doctor-x]

χμ.....μάλλον πολύ Harry Potter διαβάζεις ζουμπουρλόμ' emoticon....

Βάλε παρέα να ακούς και Χατζηγιάννη:"Μόνο στα όνειρα...."

[LILLIAN]

ok,ενα σοβαρο πηγα να γραψω κι εγω και μου το καταστρέψατε.. ...για να μη φριξει κι ο κακομοιρης ο πανεπιστημιακος με τις βλακειες μας...μάλλον μονο στα ονειρα,έχετε δίκιο

χχχχχχχχχχχχχχχχχ

[Smoky]

Πολιτικό "ανέκδοτο":

Σε μία περιοδεία του, κάπου στην Αμερική, ο Μπους επισκέπτεται ένα

σχολείο,

όπου με απλά λόγια εξηγεί στους μαθητές τους στόχους και τη φιλοσοφία

της

εξωτερικής του πολιτικής. Έπειτα, προσκαλεί το ακροατήριο του να του

θέσει

ερωτήσεις.

Αφού περνούν μερικές στιγμές αμηχανίας, ο μικρός Μπομπ σηκώνεται και

λέει:

"Κύριε πρόεδρε, 3 ερωτήσεις:

1. Πως καταφέρατε και κερδίσατε τις εκλογές, ενώ μειοψηφούσατε στην

καταμέτρηση;

2. Γιατί θέλετε να εισβάλετε στο Ιράκ που δεν έχει πυρηνικά όπλα, και

δεν

θέλετε να εισβάλετε στην Β. Κορέα, που έχει;

3. Πιστεύετε και 'σεις ότι οι ατομικές βόμβες στην Χιροσίμα - Ναγκασάκι,

ήταν το μεγαλύτερο τρομοκρατικό χτύπημα όλων των εποχών;"

Αμηχανία και κομπιάσματα, απ' τη μεριά του Μπους αυτήν τη φορά, αλλά

εκείνη

τη στιγμή, σαν από μηχανής θεός, χτυπάει το κουδούνι για διάλειμμα. Μέσα

σε

φωνές και αναστάτωση, η αίθουσα αδειάζει...

Δεκαπέντε λεπτά αργότερα, αφού το διάλειμμα τελειώνει και η αίθουσα

ξαναγεμίζει, ο Μπους, σαφώς πιο σίγουρος και χαλαρός, προσκαλεί πάλι

τους

μαθητές να του θέσουν ερωτήσεις.

Αυτήν τη φορά το λόγο παίρνει ο μικρός Στήβ:

"Κύριε πρόεδρε, εγώ έχω 5 ερωτήσεις:

1. Πως καταφέρατε και κερδίσατε τις εκλογές, ενώ μειοψηφούσατε στην

καταμέτρηση;

2. Γιατί θέλετε να εισβάλετε στο Ιράκ που δεν έχει πυρηνικά όπλα, και

δεν

θέλετε να εισβάλετε στην Β. Κορέα ,που έχει;

3. Πιστεύετε και 'σεις ότι οι ατομικές βόμβες στην Χιροσίμα - Ναγκασάκι,

ήταν το μεγαλύτερο τρομοκρατικό χτύπημα όλων των εποχών;

4. Γιατί το κουδούνι χτύπησε 20 λεπτά νωρίτερα;

5. Που είναι ο Μπομπ;"

[Filippos]

Χθες συνέβη κάτι συγκλονιστικό. Για πρώτη, ίσως, φορά, τόσοι πολλοί άνθρωποι, από τόσα διαφορετικά μέρη του κόσμου, διαδήλωσαν για έναν κοινό σκοπό, την ειρήνη. Το αν θα έχει άμεσο αποτέλεσμα αυτή η διαμαρτυρία είναι αμφίβολο, αυτό όμως δεν νομίζω ότι στερεί από την χθεσινή ημέρα την ιστορική της σημασία.

Αυτά, βεβαίως, στον υπόλοιπο κόσμο. Εδώ, οι συνήθεις """"φιλειρηνιστές"""", τα έσπασαν πάλι και ξεφτίλισαν την Ελλάδα παγκοσμίως, καθότι σε όλες τις άλλες χώρες του κόσμου, ακόμα και σ' εκείνες όπου διαδήλωσαν οι "απολίτιστοι" και "φανατικοί" μουσουλμάνοι, οι πορείες ήταν ειρηνικές. Ή μόνο εδώ έχουμε βίαιους τύπους ή μόνο εδώ δεν κάνει τίποτα το κράτος για να τους ελέγξει... :evil: :evil: :evil:

Το μείζον, όμως, είναι άλλο. Για τα ελληνικά κανάλια, άρα και για το πλήθος των ανθρώπων που ενημερώνονται αποκλειστικά από αυτά, η επίσκεψη του τέως ήταν απείρως πιο σημαντική από την παγκόσμια κινητοποίηση!!!! Παρά την φιλότιμη, δίωρη προσπάθειά μου να ανακαλύψω εικόνες από τις διαδηλώσεις στο εξωτερικό, ομολογώ ότι απέτυχα! Αντιθέτως, έμαθα τι έφαγε ο Κωνσταντίνος (!!!!!!!!!) και είδα τον γιο του να χορεύει ζεϊμπέκικο... :eleos: :help: :eleos: Ας μην μιλήσουμε για τις πρεμιέρες του fame story και τα γκομενιλίκια της Βίσση, τα οποία τελευταία στιγμή, ιεραρχήθηκαν έλάχιστα λιγότερο σημαντικά από τα συλαλλητήρια!!! Όπως έχει πει και ο Κούλογλου, στην Σοβιετική Ένωση, για να επιτευχθεί τέτοια ομοφωνία στα ΜΜΕ χρειάστηκαν τα γκουλάκ. Εδώ τα έχουμε καταφέρει και μόνοι μας...

Γράφω αυτό το post για να βεβαιωθώ ότι δεν είμαι ο μοναδικός άνθρωπος που θεωρεί τον τέως ασήμαντο και τα χθεσινά γεγονότα ιστορικά :help:

[Sovereign]

Για το λόγο αυτό και μόνο, αξίζει κανείς να βλέπει ειδήσεις στα κρατικά κανάλια. Ανεξάρτητα από τις πολιτικές πεποιθήσεις του καθενός μας, πρόκειται για τα πιο αξιοπρεπή δελτία. Σέβονται τον τηλεθεατή, πως να το κάνουμε. Δε διαφωνώ ότι ελέγχονται σε μεγάλο βαθμό από την -εκάστοτε- κυβέρνηση αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι η διαφορά στην ποιότητά τους από τα άλλα κανάλια είναι σαν αυτή μεταξύ του Βασίλη Βασιλικού και της Άσπας.

Έχεις δίκιο Φίλιππε σε όσα λες για τα κανάλια μας, αλλά από την άλλη έχεις πάντα το περιθώριο της επιλογής. Όταν θες να ακούσεις τίποτα ελαφρύ, βάλε Star. Όταν θες να ακούσεις πραγματικές εξωτερικές ειδήσεις, βάλε ΝΕΤ. Παλιότερα θα έλεγα και MEGA αλλά και αυτό πάει από το κακό στο χειρότερο, χάριν του κοινώς λεγόμενου και κακώς εννοούμενου "ανταγωνισμού". Όσο για τον ANT1, απλά να πω ότι είναι κρίμα να εκφράζει μια τόσο μεγάλη ιδεολογική ομάδα και να αναλώνεται σε βασιλικές ιστορίες όλη την ώρα. Έλεος!

Σε ό,τι αφορά τις πορείες ,αυτές καθεαυτές, από ό,τι άκουσα ήταν μαζικές και αυτό είναι πραγματικά ελπιδοφόρο. Σημαίνει ότι η ανθρωπότητα δεν έχει χάσει την ανθρωπιά της ακόμα, δεν γίναμε ακόμα φάρμα των ζώων, όπως θα ήθελαν μερικοί (παρότι τα γουρούνια οντως μας κυβερνάνε). Και, να σου πω την αλήθεια Φίλιππε, είμαι πολύ πιο αισιόδοξος από σένα σε ό,τι αφορά το αποτέλεσμα αυτής της παγκόσμιας κινητοποίησης. Όσα και να είναι τα συμφέροντα των πετρελαίων, η αγωνία του επανεκλέγεσθαι είναι πάντα μεγαλύτερη.

[Filippos]

Μωρέ, εγώ το έχω το περιθώριο επιλογής και την κάνω, άλλο που χθες έπρεπε να φύγω πριν τις 9, για να σας περιμένω μισή ώρα μέσα στο κρύο (γκρρρρ). Απλώς απορώ και αναρωτιέμαι για το αν αυτή η κατάντια οφείλεται πιο πολύ στην βλακεία, τον λαϊκισμό ή τα άλλου είδους συμφέροντα.

Τέλος πάντων, ελπίζω να έχεις δίκιο και η ψηφοθηρία να φέρει και ένα καλό στις κοινωνίες.

[Basiliki]

αν αυτή η κατάντια οφείλεται πιο πολύ στην βλακεία, τον λαϊκισμό ή τα άλλα είδους συμφέροντα.

.....Ναι!!!! :eleos:

[Sovereign]

Τι ναι??

[Filippos]

Και για να συμπληρώσω τον πρόεδρο: τι :eleos: ;;;;

[Basiliki]

Τί τί;;;

[Sovereign]

Όπως καταλαβαίνετε, αυτή η συζήτηση δε βγάζει πουθενά

[Basiliki]

Μμμμ...όπως οι δρόμοι....! :roll:

[Dr. Feelgood]

Δεν είχα καταλάβει ότι επρόκειτο για καθηγητή...Τα ειλικρινά μου συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία, το θάρρος αλλά και την ευστοχία και ελικρίνεια στις απόψεις σας.

Μακάρι να παραδειγματίζονταν πολύ από τους συναδέλφους σας σε αυτόν τον τομέα...αν και είμαι σίγουρος ότι και στον επαγγελματικός σας είστε αναλόγως καλός.

Επίσης, λυπάμαι επειδή τα παιδιά έχουν δίκιο. Θα ήταν δύσκολο ως αδύνατο να μπορέσει να κρατηθεί ένα επίπεδο στη συνομιλία αυτή με γνωστή την ταυτότητά σας δεδομένης της προσφερόμενης ανωνυμίας.

Έχουμε ακόμη πολύ δρόμο στην ΠΑΙΔΕΙΑ μας...Ας ελπίσουμε ότι είναι δυνατότητα προς εξέλιξη και όχι αυξανόμενη απόσταση από το ιδανικό

[elf]

Άκουσα στο ραδιόφωνο οτι το Ραδιοτηλεοπτικό θα πάρει απόφαση για την υποβάθμιση του θέματος των διαδηλώσεων στα δελτία ειδήσεων των ΜΜΕ, όπου πρωτοστάτησε η επίσκεψη του Τέως... Ίσως μάλιστα λέει υποχρεωθούν στις ειδήσεις να παιχτεί ένα ρεπορταζ για το σφάλμα αυτό των ίδιων των δελτίων ειδήσεων. Πλάκα θα' χει!

:kafedes:

[Filippos]

Ναι, αλλά τότε, θα έπρεπε να παίρνει τέτοιες αποφάσεις κάθε μέρα, αν έκανε την αρχή. Μπορούμε να βρούμε άπειρα παραδείγματα γεγονότων που υποβαθμίστηκαν από τα ιδιωτικά κανάλια. Και στο κάτω κάτω, η ιεράρχηση που κάνει κανείς είναι κάτι πολύ υποκειμενικό. Μόνο οι τηλεθεατές μπορούν να καταδικάσουν αυτήν την τακτική, όχι το ΕΣΡ (ή ΕΡΣ μήπως; ).