tsatsos Δημοσιεύτηκε 26 Απριλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 26 Απριλίου 2007 φρατζεσκενερ λευκή θολή βαρελιου[/b] java script:add_smilie("","smid_45") δοκιμαστε την και θα με θυμηθείτε Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Profiterol Δημοσιεύτηκε 27 Απριλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 27 Απριλίου 2007 φρατζεσκενερ λευκή θολή βαρελιου[/b] java script:add_smilie("","smid_45") δοκιμαστε την και θα με θυμηθείτε You Rock! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Clemence Δημοσιεύτηκε 11 Μαΐου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 11 Μαΐου 2007 pale ale της Πειραϊκής Μικροζυθοποιείας ... ωραίο μπουκάλι αλλά υπερβολικά μεταλλική γεύση για τα γούστα μου ... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
nok Δημοσιεύτηκε 13 Μαΐου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 13 Μαΐου 2007 φρατζεσκενερ λευκή θολή βαρελιου[/b] java script:add_smilie("","smid_45") δοκιμαστε την και θα με θυμηθείτε emthumbup Θυμίστε μου μια καλοκαιρινή που βγαίνει σε πήλινο μπουκάλι.Τη δοκίμασα πριν λίγο καιρό αλλά μου διαφεύγει το όνομα της(ήταν και ψιλοακριβούτσικη...) 4) Guiness Extra Cold Η απόλυτη μπύρα...Άντε γεια μας Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tsatsos Δημοσιεύτηκε 13 Μαΐου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 13 Μαΐου 2007 Θυμίστε μου μια καλοκαιρινή που βγαίνει σε πήλινο μπουκάλι.Τη δοκίμασα πριν λίγο καιρό αλλά μου διαφεύγει το όνομα της(ήταν και ψιλοακριβούτσικη...) μάλλον την La Trappe θα λες.. και γω είδα τη τιμή της και μου φανηκε υπερβολική... (6-6,5 ευρουδάκια σε super market..) γι'αυτο και προτιμησα κατι αλλο La Trappe tripel για την ακριβεια.. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
nok Δημοσιεύτηκε 15 Μαΐου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 15 Μαΐου 2007 Θυμίστε μου μια καλοκαιρινή που βγαίνει σε πήλινο μπουκάλι.Τη δοκίμασα πριν λίγο καιρό αλλά μου διαφεύγει το όνομα της(ήταν και ψιλοακριβούτσικη...) μάλλον την La Trappe θα λες.. και γω είδα τη τιμή της και μου φανηκε υπερβολική... (6-6,5 ευρουδάκια σε super market..) γι'αυτο και προτιμησα κατι αλλο La Trappe tripel για την ακριβεια.. Α,να μπράβο La Trappe...Πολύ διαφορετική γεύση,μάλλον φρουτώδη θα τη χαρακτήριζα.Πάντως για κάποιον που δεν την έχει δοκιμάσει,αξίζει μία προσπάθεια. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tsatsos Δημοσιεύτηκε 6 Ιουνίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 6 Ιουνίου 2007 LEFFE κοκκινη βαρελισια... πολυ καλη, φρουτωδη γεμάτη γευση γι'αυτους που δεν τους αρέσουν οι πικρές μπυρες Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Kovacevic Δημοσιεύτηκε 6 Ιουνίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 6 Ιουνίου 2007 LANDELINE BLONDE LANDELINE AMBRE LAPIN CULTA Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
sst Δημοσιεύτηκε 15 Ιουνίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 15 Ιουνίου 2007 πρασινη to the death ! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Vesalius Δημοσιεύτηκε 16 Ιουνίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 16 Ιουνίου 2007 Douglas Scotch Ale και θα με θυμηθείτε...... Επίσης η Πειραική Ζυθοποιεία κάνει πολύ καλή δουλεία. Ίσως παράγει αυτό που πραγματικά είναι και μπορεί να λέγεται μπύρα Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Sovereign Δημοσιεύτηκε 16 Ιουνίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 16 Ιουνίου 2007 Αν δεν το έχω πει παραπάνω, Deuchars IPA. Από Εδιμβούργο, δυσεύρετη παραέξω αλλά πολύ πολύ ωραία.. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Clemence Δημοσιεύτηκε 16 Ιουλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 16 Ιουλίου 2007 Aπεριτίφ με αφρό! Πίνεται η μπίρα ως ορεκτικό ποτό; Φυσικά, αρκεί να διαθέτει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Διαβάστε ποια είναι και δοκιμάστε τις εξαιρετικές εκπροσώπους του είδους που σας παρουσιάζουμε Της Ιωάννας Ανδριοπούλου MΠIΡΕΣ Σκεφτήκατε ποτέ την μπίρα ως απεριτίφ; Οι περισσότεροι μάλλον όχι, αφού η μπίρα θεωρείται ένα καλοκαιρινό ποτό, σχεδόν αναψυκτικό. Δεν ξέρετε όμως, τι χάνετε! Προκειμένου να σας συστήσουμε ένα από τα πολλά πρόσωπα της μπίρας ετοιμάσαμε έναν κατάλογο από μπίρες που μπορούν να λειτουργήσουν ως απεριτίφ. Υπάρχουν κάποια στυλ μπίρας που ταιριάζουν στην περίπτωση. Οι ξανθές και ξηρές Pilsner, οι μοναστηριακές Trappiste και Abbey, οι δυνατές Strong Golden Ale, οι βρετανικές India Pale Ale και κάποιες Ale με κύριο χαρακτηριστικό τους το λυκίσκο στο άρωμα και τη γεύση τους, αποτελούν τον κατάλογο των καλύτερων απεριτίφ. Ολες αυτές οι μπίρες έχουν τον χαρακτήρα του λυκίσκου στο άρωμά τους και είναι ξηρές και πικρές. Αυτοί είναι και οι λόγοι που τους επιτρέπουν να μπορούν να λειτουργήσουν τέλεια ως «ορεκτικό ποτό». Ξηρές Pilsner Lagers Οι ξανθές Lagers που ονομάζονται Pilsners (τις συναντάμε και σαν Pilsener ή Pils) είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα για να καταλάβουμε το ρόλο που μπορεί να παίξει η μπίρα ως απεριτίφ. Η πικράδα που προσδίδει στις Pilsners ο λυκίσκος διεγείρει τα γαστρικά υγρά του στομάχου με αποτέλεσμα να ανοίγει η όρεξη. Για την ιστορία αναφέρουμε πως το όνομα Pilsner δόθηκε από την πρώτη ξανθιά που παράχθηκε στον κόσμο (το 1842 στην πόλη Pilsen της Βοημίας στην Τσεχία), την Pilsner Urquell. To ποτήρι τους: Ψηλό και κωνικό ή κολονάτο είναι το ιδανικό ποτήρι για την παρουσίαση μιας μπίρας Pils. Το σχήμα αυτό βοηθάει να διατηρηθούν περισσότερο οι φυσαλίδες από το ανθρακικό της και προβάλλει με τον καλύτερο τρόπο το εντυπωσιακό χρώμα αλλά και τον αφρό της. PILSNER URQUELL Χώρα: Τσεχία Αλκοόλ: 4,4% Θερμ. σερβιρίσματος: 6 - 8 βαθμοί Κελσίου Η λέξη Urquell σημαίνει αυθεντική πηγή, δηλαδή Pilsner από την αυθεντική πηγή. Η εξαίσια Pilsner Urquell χαρακτηρίζεται από ένα πλούσιο μπουκέτο και πικάντικο άρωμα (που οφείλονται στη φημισμένη ποικιλία λυκίσκου Saaz που καλλιεργείται στη Βοημία) και από το πικρό και ξηρό τελείωμά της. Η εξίσου γνωστή ποικιλία βύνης Moravian, που προέρχεται από την περιοχή της Μαροβίας, δημιουργεί μια μαλακή και υπέροχη ισορροπία στη γεύση της. JEVER Χώρα: Γερμανία Αλκοόλ: 4,9% Θερμ. σερβιρίσματος: 6 - 8 βαθμοί Κελσίου Πήρε το όνομά της από την πόλη Jever που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα μακριά από τις ακτές της Βόρειας Θάλασσας. Το ελαφρύ νερό της περιοχής, με το οποίο ποτίζεται και ο λυκίσκος, είναι το δυνατό της σημείο και παράλληλα αυτό που την καθιστά το τέλειο απεριτίφ. Το έντονο άρωμά της οφείλεται στην ποικιλία λυκίσκου Tettnanger, ενώ η ασυνήθιστη πικράδα και η έντονη ξηρότητά της σχεδόν στεγνώνουν το στόμα και ανοίγουν την όρεξη. VELTINS Χώρα: Γερμανία Αλκοόλ: 4,8% Θερμ. σερβιρίσματος: 6 - 8 βαθμοί Κελσίου Η Veltins, που έχει συνδέσει το όνομά της με το καλό φαγητό από τον 18ο αιώνα, είναι μια λαμπερή ξανθιά με ντελικάτο άρωμα από λυκίσκο και ελαφρώς αρωματική και ξηρή γεύση. Το Grevenstein της Γερμανίας, απ' όπου κατάγεται, φημίζεται για τις πηγές του, καθώς το νερό εκεί είναι πλούσιο σε ανθρακικό και μεταλλικά άλατα, με αποτέλεσμα να κρίνεται ιδανικό για την παραγωγή μπίρας Pils. Ξηρές Μοναστηριακές Trappiste και Abbey Οι ξηρές μπίρες αυτού του στυλ αποτελούν εξαίσια απεριτίφ. Μεταξύ των Τραπιστικών μοναστηριών του Βελγίου και της Ολλανδίας, το Orval παράγει μόνο μια μπίρα ενώ τα υπόλοιπα περισσότερες. Η Orval είναι μια έντονα ξηρή, κεχριμπαρένια και δυνατή ale και μπορεί να αποτελέσει την ιδανική επιλογή για ένα απεριτίφ πριν από το γεύμα. Το μοναστήρι του Chimay παράγει τέσσερις μπίρες, μεταξύ αυτών μια εξαιρετικά ξηρή, ενώ το μοναστήρι του Westmalle παράγει μια χρυσή Triple που προετοιμάζει άριστα τον ουρανίσκο για ένα γευστικό γεύμα. To ποτήρι τους: Συχνά θυμίζει δισκοπότηρο, ενώ έχει πλατύ στόμιο, ώστε να πλησιάζει η μύτη αρκετά κοντά στην μπίρα και με την αναπνοή να νιώθει κανείς εύκολα το άρωμά της. ORVAL Χώρα: Λουξεμβούργο Αλκοόλ: 6,2% Θερμ. σερβιρίσματος: 10 - 12 βαθμοί Κελσίου Το όνομα του μοναστηριού προέρχεται από την Valee d' Or (Κοιλάδα του Χρυσού) στο Λουξεμβούργο. Το μοναστήρι κατοικείται από το 1070. Σήμερα η μπίρα του θεωρείται κλασική. Το χρώμα της οφείλεται στην ειδική επεξεργασία της βύνης και το άρωμά της στη χρήση μιας ημιάγριας μαγιάς, του βρετανομύκητα, που δίνει στην μπίρα ελαφρύ σώμα και οξύτητα στο τελείωμα. WESTMALLE TRAPPIST Triple Χώρα: Βέλγιο Αλκοόλ: 9% Θερμ. σερβιρίσματος: 10 - 12 βαθμοί Κελσίου Το μοναστήρι χρονολογείται από το 1794. Η Westmalle Trapppist Τriple θεωρείται πλέον κλασική μπίρα, καθώς ήταν η πρώτη Triple (δυνατή, ξανθιά μοναστηριακή), που στη συνέχεια αντιγράφηκε για το εντυπωσιακό χρυσίζων, ανοιχτό πορτοκαλί χρώμα της. Είναι μια αρκετά δυνατή μπίρα αλλά πολύ ευκολόπιοτη. Εχει πολύπλοκο άρωμα και γεύση. Η φρεσκάδα του λυκίσκου Saaz στη μύτη και η φρουτώδης νότα κίτρου στη γεύση είναι μόνο μερικά από τα χαρακτηριστικά της που την καθιστούν ένα πολύ καλό απεριτίφ. CHIMAY CINQ CENTS Χώρα: Βέλγιο Αλκοόλ: 8% Θερμ. σερβιρίσματος: 10 - 12 βαθμοί Κελσίου Το πιο γνωστό Τραπιστικό μοναστήρι στον κόσμο ιδρύθηκε το 1850 στο Chimay του Βελγίου. Η έκδοση αυτή, σε σαμπανιζέ μπουκάλι των 750 ml., είναι η Chimay που χαρακτηρίζεται από το λευκό της καπάκι. Διαθέτει ένα σπάνιο, ελαφρύ και μοναδικό σώμα, με σταθερά ίχνη βύνης. Είναι φρουτώδης και αρωματική με επίγευση που είναι έντονα ξηρή και εμπεριέχει νότες κέδρου. TRIPEL KARMELIET Χώρα: Βέλγιο Αλκοόλ: 8% Θερμ. σερβιρίσματος: 10 - 12 βαθμοί Κελσίου Αποτέλεσμα μιας παλιάς βελγικής μοναστηριακής συνταγής μπίρας του 1600 από την περιοχή του Dentermonde, που ξαναγεννήθηκε το 1997. Τα τρία δημητριακά που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή της είναι το κριθάρι, το σιτάρι και η βρώμη, αβυνοποίητα αλλά και βυνοποιημένα. Εχει λεπτή και πολύπλοκη γεύση, με νότες σιταριού, κρεμώδη υφή από τη βρώμη, νότες κίτρου και πικάντικη ξηρότητα. Δυνατές χρυσές Ale: Strong Golden Ales Οι μπίρες που μπορούν να καταναλωθούν σαν απεριτίφ και έχουν το πλουσιότερο άρωμα είναι οι δυνατές χρυσές Ale βελγικού στυλ. Το άρωμα λουλουδιών που τις χαρακτηρίζει οφείλεται σε ποικιλίες λυκίσκου που συνήθως χρησιμοποιούνται για την παραγωγή μπίρας Lager και σε αρώματα που αναπτύσσονται κατά τη ζύμωση. Ο διακριτικός τους χαρακτήρας γίνεται εύκολα αντιληπτός, καθώς παρά το γεγονός ότι αυτές οι μπίρες είναι δυνατές, είναι ελαφριές σε σώμα. Στην παραγωγή τους χρησιμοποιούνται ανοιχτόχρωμες βύνες και σάκχαρα υψηλής ζύμωσης, ενώ η ωρίμαση συνεχίζεται και μέσα στη φιάλη. Σερβίρονται και παγωμένες μετά το γεύμα, όπως τα «white alcohol» μπράντι Αλσατίας. To ποτήρι τους: Το σχήμα τουλίπας επιτρέπει στον αφρό και την μπίρα να καταναλώνονται ταυτόχρονα, ενώ συγκρατεί το άρωμά της. DUVEL Χώρα: Βέλγιο Αλκοόλ: 8,5% Θερμ. σερβιρίσματος: 10 βαθμοί Κελσίου Eκπληκτική και δυνατή Strong Golden Ale που παράγεται από ένα είδος μαγιάς που προκύπτει με ειδική καλλιέργεια δέκα με είκοσι διαφορετικών ειδών. Tο υπέροχο άρωμά της επηρεάζεται κατά πολύ από τη χρήση λυκίσκου Styrian Goldings (που χρησιμοποιείται για την παραγωγή βρετανικών ale) και λυκίσκου Saaz (που χρησιμοποιείται κλασικά για την παραγωγή lager). Eίναι εξαιρετικά αρωματική, πικάντικη και θυμίζει πορτοκάλι, νεράτζι, μπράντι αχλαδιού και ξινόμηλο. JUDAS Χώρα: Βέλγιο Αλκοόλ: 8,5% Θερμ. σερβιρίσματος: 10 βαθμοί Κελσίου Η Judas χαρακτηρίζεται από φρουτώδη ξηρότητα, με νότες γλυκού πορτοκαλιού και ξηρή επίγευση. Η ζυθοποιία που την παράγει προτείνει να καταναλώνεται στους 6 - 8 βαθμούς Κελσίου, αλλά η πολύ χαμηλή θερμοκρασία δεν προβάλλει και τόσο τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της. LUCIFER Χώρα: Βέλγιο Αλκοόλ: 8% Θερμ. σερβιρίσματος: 10 βαθμοί Κελσίου Η Lucifer είναι μια μπίρα με έντονη προσωπικότητα και φρουτώδη χαρακτηριστικά. Η γεύση της είναι ξηρή, με αρώματα βανίλιας, μπανάνας και ανανά, έχει γεμάτο σώμα, ενώ η επίγευσή της είναι κρεμώδης. BELZEBUTH Χώρα: Βέλγιο Αλκοόλ: 13% Θερμ. σερβιρίσματος: 10 βαθμοί Κελσίου Η Belzebuth, που έχει πάρει το όνομά της από την αρχαία ελληνική και εβραϊκή λέξη για το διάβολο, είναι μια εξαιρετικά δυνατή και λαμπερή μπίρα. Είναι απαλή και γλυκιά στην αρχή, με πιπεράτη γεύση από το υψηλό ποσοστό αλκοόλ, το οποίο παράλληλα συμβάλλει στην πικάντικη, μη αναμενόμενη ξηρότητά της. www.kathimerini.gr Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Αποφρακτικός_Ειλεός Δημοσιεύτηκε 16 Ιουλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 16 Ιουλίου 2007 ααααααχ πότε θα επιδοθώ στη μπυροκατάνυξη. Περιμένω το τελευταιο μάθημα και... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Foreas Δημοσιεύτηκε 16 Ιουλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 16 Ιουλίου 2007 Ας πούμε και καμιά καλή μπυραρία, τί λέτε? Πείτε ό,τι ξέρετε, προσπαθώ να βρω που έχει καλές μπυραρίες... Από αυτές που ξέρω εγώ (σόρυ για όσες δεν θυμάμαι όνομα) : - μία κοντά στο σταθμό Φιξ του μετρό, στον πεζόδρομο (περίπου 50 μέτρα αριστερά). Ωραίο περιβάλλον, πολλές μπύρες, καλές τιμές. Συνίσταται. - μία κοντά στο Αττικόν (για μετά τις κλινικές!), στο δρόμο στο Παλατάκι, 200 μέτρα από την Λεωφόρο Αθηνών- Κορίνθου. Keizerburg το όνομα. Αρκετές μπύρες. Αυθεντική γερμανική (γερμανός την έχει ανοίξει). Λίγο τσιμπημένη στις τιμές. Συνίσταται η 2λιτρη μπότα το χειμώνα (όχι καλοκαίρι- ζεσταίνεται γρήγορα!) - Beer Academy στη Στουρνάρα. Μέτριος αριθμός από μπύρες, αλλά καλές σε ποιότητα. ΜΗΝ ΦΑΤΕ! Πάει ο κούκος τ'αηδόνι... - Μια μπυραρία στον πεζόδρομο του Περιστερίου, 200 μέτρα από την Θηβών- Άρτζ νομίζω το όνομα. Χάλια περιβάλλον (πολύ μεγάλη, απρόσωπη, πάρα πολύ δυνατά η μουσική). Πολύ ακριβή επίσης, αλλά πολλές μπύρες. - Craft στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Φτιάχνει εκεί τις μπύρες, αλλά είναι λίγες (5-6) και εμένα δεν μου αρέσει ούτε το περιβάλλον, ούτε οι μπύρες τους... Περιμένω τις ανταποκρίσεις σας από το μέτωπο της μπυροποσίας! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Αποφρακτικός_Ειλεός Δημοσιεύτηκε 16 Ιουλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 16 Ιουλίου 2007 Φορέα το καλύτερο είναι να φορτώσεις ένα κασόνι μπύρες και να πάς στην κοντινότερη παραλία με τους φίλους-ες... Άσε τους γερμανούς και τα καταστήματα για το χειμώνα. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Foreas Δημοσιεύτηκε 16 Ιουλίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 16 Ιουλίου 2007 Σωστός! Ωστόσο στην περίπτωση που θέλει και ο οδηγός να πιεί, η μπυραρία είναι μία λύση (κοντά, ή ταξί). Εκτός αν βάλουμε γυναίκα να οδηγήσει! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
kobogianitis Δημοσιεύτηκε 24 Αυγούστου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 24 Αυγούστου 2007 31 Αυγούστου-12 Σεπτεμβρίου: Γιορτή Μπύρας στο ΣΕΦ Ας ελπίσουμε ότι η κάθε χρόνο και μεγαλύτερη βλαχοποίηση της γιορτής δε θα συνεχιστεί. Πέρσι υπήρχαν μέχρι και stands που πούλαγαν κατσαρολικά, ενώ οι τιμές ήταν εξοργιστικές (για τα δεδομένα προηγούμενων γιορτών)... Neway, πλάκα θα'χει, τουλάχιστον το μουσικό πρόγραμμα είναι πολύ βελτιωμένο: Β. Παπακωνσταντίνου, Ν. Πορτοκάλογλου, Λ. Μαχαιρίτσα, Στ. Ρόκκου, Σάκη Μπουλά, Ν. Κουρκούλη, Στ. Διονυσίου, Δ. Σταρόβα, Ονειράμα, Πράσσειν Άλογα, Άτμα, Λάκης Παπαδόπουλος, Σταγόνες, Γ. Λεμπέσης, Ν. Ζιώγαλας, Μ. Φάμελος. Αν το συγκρίνει κανείς με πέρσι που είδαμε τα κρέατα της Βέρας Λάμπρου να ξεχειλίζουν και παραλίγο να ξεράσουμε την (ακριβοπληρωμένη) μπύρα μας, μιλάμε ότι ανεβήκαμε τουλάχιστον 10 σκάλες! Αν πάλι είναι το ίδιο σκατά με πέρσι, εγώ το έχω βρει το σχέδιό μου: ντου στην φτηνότερη μπύρα που θα βρω, μέχρι όλα γύρω να αρχίσουν να φαίνονται ειδυλλιακά. Από τα προαναφερθέντα κατσαρολικά, μέχρι τη μύτη του Βασίλη και τις τρίχες των αυτιών του Μπουλά (μάλλον έγινα υπερβολικά γλαφυρός ε?) Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
kobogianitis Δημοσιεύτηκε 7 Σεπτεμβρίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 7 Σεπτεμβρίου 2007 Λοιπόν, έχουμε και καλά και κακά. Η είσοδος είναι εξωφρενική, 10 ευρώ και δεν δίνει τίποτα πέραν μίας έκπτωσης του ενός ευρώ στο πρώτο ποτήρι. Υπάρχουν λιγότερες μπύρες από πέρυσι, ενώ η αποθέωση του κιτς συνεχίζεται. Πάμε τώρα στα θετικά. Οι περισσότερες μπύρες κάνουν 2 ευρώ και φτάνουν το πολύ μέχρι 3,5, υπάρχει και μία σλοβένικη με 1 αλλά ένας θεός ξέρει τι ποιότητας είναι! Το μουσικό πρόγραμμα είναι κατα μέσο όρο καλύτερο από την τελευταία φορά, ενώ σε φαγητό υπάρχει όλη η γκάμα βρώμικου αλλά και παραδοσιακοί μπυρομεζέδες. Γενικά ψιλοαπογοήτευση πάντως... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Είσαι αισιόδοξος? Όχι Δημοσιεύτηκε 7 Σεπτεμβρίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 7 Σεπτεμβρίου 2007 καλά που μας το είπες για να μην πάω.μα γιατί έχουν τόσο ακριβή είσοδο? Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
kobogianitis Δημοσιεύτηκε 7 Σεπτεμβρίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 7 Σεπτεμβρίου 2007 Έλα ντε! Αν δεν έχεις πρόθεση να πιεις πολύ δε συμφέρει καθόλου Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Είσαι αισιόδοξος? Όχι Δημοσιεύτηκε 7 Σεπτεμβρίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 7 Σεπτεμβρίου 2007 συν ότι πληρώνεις και την μπύρα! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Clemence Δημοσιεύτηκε 10 Νοεμβρίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 10 Νοεμβρίου 2007 ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΖΥΘΟΠΟΙΙΑ Μπίρα απ’ το Λιμάνι Με βύνη και λυκίσκο βιολογικής καλλιέργειας, μεθόδους που έμαθε σε μικρά ζυθοποιεία της Γερμανίας και πολύ μεράκι, ο φαρμακοποιός Αλέξανδρος Κουμάντος φτιάχνει εδώ και λίγα χρόνια στη Δραπετσώνα μπίρα «φρέσκια και ζωντανή, για τους επαναστάτες της γεύσης» Της Αλεξάνδρας Μανδράκου Φανατικός της μπίρας, παραδέχεται πως δεν υπήρξε ποτέ. Οχι γιατί δεν του άρεσε, αλλά γιατί στην Ελλάδα δεν είχε βρει μια μπίρα που να του ταιριάζει, να αισθάνεται και να καταλαβαίνει τη γεύση της, να μη λειτουργεί -όπως λέει- απλώς ως... αδιάφορο συνοδευτικό της μπριζόλας ή της πίτσας κατά την τηλεοπτική μετάδοση ποδοσφαιρικού αγώνα. Ωσπου το 1998 ο Αλέξανδρος Κουμάντος, φαρμακοποιός στο επάγγελμα, ταξίδεψε στο Ντόρτμουντ της Γερμανίας, έχοντας κερδίσει βραβείο επιχειρηματικότητας του ΕΟΜΜΕΧ για την εταιρεία κατασκευής ειδών για κατοικίδια που διατηρούσε παράλληλα εκείνη την εποχή. Τότε δοκίμασε για πρώτη φορά μπίρα ενός παραδοσιακού μικροζυθοποιείου και ενθουσιάστηκε. Αρχισε λοιπόν να σκέφτεται πώς θα μπορούσε να στήσει -κυριολεκτικά από το μηδέν- το δικό του. Ηρθε σε επαφή με άλλους μικροζυθοποιούς στην Ευρώπη, στον Καναδά, στις ΗΠΑ. Τους ζήτησε να του δείξουν τη δουλειά τους, κάποιους μάλιστα από αυτούς τους επισκέφθηκε και τους γνώρισε από κοντά. «Ανακάλυψα πως η παραγωγή μπίρας είναι ένας ανοιχτός χώρος, στον οποίο δεν έχει θέση η κρυψίνοια και η μυστικοπάθεια. Κι αυτό μου άρεσε πολύ. Οι άνθρωποι που ασχολούνται με την μπίρα ξέρουν πως ακόμα και την ίδια συνταγή να εκτελούν δύο ζυθοποιεία, αποκλείεται να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα, γιατί παίζουν ρόλο οι χρόνοι, οι θερμοκρασίες, τα καζάνια που θα χρησιμοποιήσουν. Ο καθένας παράγει τη δική του μπίρα και δεν φοβάται να εξηγήσει στον αρχάριο με ποιον τρόπο δουλεύει, να τον συμβουλεύσει αλλά και να του πει πώς θα μπορούσε να γίνει καλύτερος», παρατηρεί ο κ. Κουμάντος, ο οποίος παράλληλα έγινε δεκτός ως παρατηρητής στο ΤΕΙ Οινολογίας της Αθήνας για ένα εξάμηνο στο μάθημα της ζυθοποίησης. Διάβασε, έψαξε και το 2004 προχώρησε στην κατασκευή του δικού του ζυθοποιείου στη Δραπετσώνα, βγάζοντας στην αγορά την πρώτη σοδειά της φρέσκιας βιολογικής μπίρας του, της «Πειραϊκής», ένα χρόνο αργότερα. «Καθαρή» επιλογή, χωρίς φυτοφάρμακα και χημικά Γιατί όμως αποφάσισε να χρησιμοποιεί αυστηρά βιολογικές πρώτες ύλες για την παραγωγή της; «Αναζήτησα κατ' αρχάς τις καλύτερες περιοχές της Βαυαρίας και της Τσεχίας, αυτές δηλαδή που φημίζονται για την υψηλή ποιότητα της βύνης και του λυκίσκου τους. Από τη στιγμή που οι εκτάσεις και τα βυνοποιεία από τα οποία θα έπαιρνα την πρώτη ύλη μου είχαν και προϊόντα βιολογικής γεωργίας, δεν τέθηκε κανένα δίλημμα. Εκανα την πιο «καθαρή» επιλογή, γυρνώντας την πλάτη στα φυτοφάρμακα και τα χημικά λιπάσματα», λέει. Στην ετικέτα της «Πειραϊκής» αναγράφονται τόσο η ημερομηνία παραγωγής όσο και η ημερομηνία λήξης, καθώς η μπίρα μπορεί να διατηρηθεί έως τρεις μήνες μετά την εμφιάλωση σε θερμοκρασία δωματίου. Υπάρχει λόγος: «Η μπίρα είναι φρέσκια. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχει υποβληθεί στη διαδικασία της παστερίωσης, η οποία εξασφαλίζει μεν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής στο τελικό προϊόν, αλλά εξαφανίζει τα αρώματα και ισοπεδώνει τη γεύση του». Η Πειραϊκή Μικροζυθοποιία του Αλέξανδρου Κουμάντου ακολουθεί πιστά τον γερμανικό νόμο «περί καθαρότητας» του 1516, σύμφωνα με τον οποίο μπίρα είναι μόνο το παραγόμενο προϊόν από νερό, βύνη κριθαριού, λυκίσκο και μαγιά. «Επειδή η μπίρα μας δεν είναι τυποποιημένη, κάθε παραγωγική διαδικασία ισοδυναμεί με ένα νέο πειραματισμό», σημειώνει ο ίδιος. «Διαχειριζόμαστε έναν ζωντανό οργανισμό, τον σπόρο, που όπως είναι επόμενο διαφέρει από σοδειά σε σοδειά. Αντίστοιχα και η μπίρα μας ενδέχεται να παρουσιάζει μικροδιαφορές από παρτίδα σε παρτίδα. Αυτό δεν είναι κακό. Είναι η απόδειξη ότι δεν επεμβαίνουμε με κανένα τρόπο στη φυσική παραγωγική διαδικασία.» Στην αγορά κυκλοφορούν με τη σφραγίδα της Πειραϊκής δύο τύποι μπίρας: Pils (βυθοζύμωτη) και Pale Ale (αφροζύμωτη). Τι σημαίνει πρακτικά αυτή η διάκριση; Οτι στις μεν η μαγιά «δουλεύει» στον πυθμένα, ενώ στις δε στην επιφάνεια. «Ανάλογα με την μπίρα που θέλουμε να παράξουμε, χρησιμοποιούμε αντίστοιχα διαφορετική βύνη και διαφορετικό λυκίσκο», εξηγεί. Η βύνη, αφού θρυμματιστεί σε πολύ μικρά κομμάτια, αναμειγνύεται με νερό σε διαφορετικές θερμοκρασίες και για συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα. Στη συνέχεια, τα στερεά υπολείμματα διαχωρίζονται από το υγρό προϊόν, ώστε το ζυθογλεύκος να είναι όσο το δυνατόν πιο διαυγές, και ύστερα βράζεται για να αποστειρωθεί. Στο τελικό στάδιο του βρασμού προστίθεται ο λυκίσκος, που θα προσδώσει στην μπίρα ακόμη πλουσιότερα αρωματικά και γευστικά χαρακτηριστικά. Τα συσσωματώματα πρωτεϊνών και τα αδιάλυτα μέρη του λυκίσκου απομακρύνονται με φυσικό τρόπο, μέσα από μια διαδικασία στροβιλισμού που στέλνει τα «κατακάθια» στο κέντρο της δεξαμενής. Με τη βοήθεια ενός εναλλάκτη θερμότητας, που του χαμηλώνει τη θερμοκρασία για να μην αναπτυχθούν μικροοργανισμοί, το ζυθογλεύκος διοχετεύεται σε μεγάλες δεξαμενές, προστίθεται η μαγιά και ξεκινάει η διαδικασία της ζύμωσης σε θερμοκρασία 15 - 17 βαθμών Κελσίου, ανάλογα με το αν το τελικό προϊόν είναι Pils ή Pale Ale. «Ο ζυθοποιός φτιάχνει το ζυθογλεύκος και η μαγιά την μπίρα», σημειώνει ο κ. Κουμάντος. «Για να ολοκληρωθεί η ζύμωση, χρειάζεται περίπου μία εβδομάδα. Αυτό όμως εξαρτάται από το πόσο ενεργή είναι η μαγιά, τι όρεξη έχει και πόσο ευνοϊκές συνθήκες της έχουμε δημιουργήσει για να δουλέψει. Τα σάκχαρα μετατρέπονται σε αλκοόλη και διοξείδιο του άνθρακα. Οταν σταθεροποιηθούν, πράγμα που σημαίνει ότι η μαγιά δεν «τρώει» άλλο, χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία κατά ενάμισι βαθμό για να ξεκινήσει η ωρίμαση, που διαρκεί περίπου ένα μήνα.» «Παγωμένο ποτήρι μόνο για τα αναψυκτικά» Οι δυνατότητες παραγωγής της Πειραϊκής Μικροζυθοποιίας φτάνουν τα 3.000 εκατόλιτρα το χρόνο. «Σε σύγκριση με την κατανάλωση μπίρας στην Ελλάδα, που ξεπερνάει τα 4.500.000 εκατόλιτρα, αντιλαμβάνεστε ότι δεν απευθυνόμαστε στις μαζικές αγορές. Πελάτες μας είναι οι επαναστάτες της γεύσης, και το λέω με πλήρη επίγνωση του τι σημαίνει κάτι τέτοιο. Είναι οι άνθρωποι που θέλουν να απολαμβάνουν μια μπίρα με ταυτότητα και χαρακτήρα.» Πώς πίνεται λοιπόν μια τέτοια μπίρα; «Καταρχάς ξεχάστε το παγωμένο ποτήρι, γιατί καταστρέφει τον αφρό μέσω του οποίου η μπίρα ξεδιπλώνει τα αρώματά της. Το παγωμένο ποτήρι ταιριάζει στα αναψυκτικά. Επίσης, δεν χρειάζεται πολύς αφρός, ένα δάχτυλο αρκεί. Και βέβαια πρέπει να φροντίζουμε να τη διατηρούμε σε δροσερό περιβάλλον στο σπίτι είτε -το καλύτερο- εντός ψυγείου. Μην ξεχνάτε πως, όπως συμβαίνει με όλα τα φρέσκα προϊόντα, πρέπει να τη διαχειριζόμαστε με προσοχή. Κι εκείνη με τη σειρά της θα μας ανταμείψει, ξεδιπλώνοντας όλο το μπουκέτο των αρωμάτων της...» Pale Ale Χρώμα: Καστανό Αρωμα: Φρουτώδες, βύνης και λυκίσκου Αφρός: Πλούσιος, με μικρή διάρκεια Γεύση: Γλυκιά, αρωματική, ελαφρώς πικάντικη, με νότες λυκίσκου. Σώμα ελαφρύ. Αλκοόλ: 5% Tιμή: από 2,15 ευρώ (τα 330 ml) Pils Χρώμα: Ξανθό ανοιχτό Αρωμα: Ελαφρύ, με νότες λυκίσκου Αφρός: Πλούσιος, διαρκείας Γεύση: Φρέσκια, βύνης και λυκίσκου, με ελαφρώς πικρή επίγευση. Αλκοόλ: 5% Tιμή: από 2,15 ευρώ (τα 330 ml) Info: Τις μπίρες της Πειραϊκής Μικροζυθοποιίας θα τις βρείτε στα καταστήματα βιολογικών και παραδοσιακών προϊόντων, σε επιλεγμένες κάβες και στα σούπερ μάρκετ ΑΒ Βασιλόπουλος. www.kathimerini.gr Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
dcool! Δημοσιεύτηκε 10 Νοεμβρίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 10 Νοεμβρίου 2007 ξανθιες,κοκκινες,μαυρες,θολες-ολες καλες! την περασμενη τεταρτη επινα μια(που στην συνεχεια εγινε 2 και3...)murphys στο urban, και η σοφια,που επαιζε μουσικη, μου ειπε οτι ειναι πολυ υγιεινη μπυρα/ την ρωτησα αν αυτο οφειλονταν σε υψηλη περιεκτικοτητα σε αντιοξειδωτικα (ειπα να μην πω "τανινες" γιατι δεν ειναι τοσο κοινος ορος) εκεινη κοιταξε για λιγο το κουτι και μου απαντησε οτι δεν ξερει... αλλα επαιζε πολυ καλη μουσικη! ηθικον διδαγμα:εκαστος στο ειδος του,και ο dj στα decks του... (Υ.Γ. μετα την 3η μπυρα,δεν ειμαι συνηθως τοσο σπαστικια...) Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Jalena Δημοσιεύτηκε 13 Νοεμβρίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 13 Νοεμβρίου 2007 Χμ...Μπύρες...Μάυρες και Κόκκινες θα έλεγα. Με αφρό. Και πατατάκια. Και ξηρούς καρπούς. Αράζοντας στον καναπέ και βλέποντας Naruto. Ή χουχουλιάζοντας (is there such a word?) δίπλα στο τζάκι. Μιαμ. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
thira13 Δημοσιεύτηκε 7 Δεκεμβρίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 7 Δεκεμβρίου 2007 μαύρη ιρλανδική guiness Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Recommended Posts
Archived
This topic is now archived and is closed to further replies.