1 ώρα πριν, mihiatrik said:

Ποια επαγγέλματα, λοιπόν, θεωρούνται λειτουργήματα;;

Πολλά επαγγέλματα θεωρούνται λειτούργημα, αλλά για να μην το γενικεύσω μίλησα μόνο για τους γιατρούς. Για τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα αν και δεν μπορεί κάποιος να τραβήξει μια διαχωριστική γραμμή, θεωρώ πως λειτούργημα ασκεί αυτός που σέβεται τον ασθενή και έχει ως πρώτο μέλημά του την υγεία του. Αν λέγοντας δημόσιο τομέα σκεφτόμαστε το τροχαίο στο ΚΑΤ και τους γιατρούς που τρέχουν να τον σώσουν τότε ναι αυτοί κάνουν λειτούργημα. Αν λέγοντας ιδιωτικό τομέα σκεφτόμαστε την αυξητική στήθους και την λιπογλυπτική όχι δεν είναι λειτούργημα αυτό. Σε πιο γκρίζες ζώνες του στυλ έχω αυτό το σοβαρό πρόβλημα υγείας και θέλω να πάω στον Χ ιδιώτη γιατί εφαρμόζει την Υ τεχνική είναι πιο δύσκολα τα πράγματα. Ίσως και πάλι, αν όλα αυτά τα κάνει ο γιατρός σκεπτόμενος ότι θα βγάλει χρήματα και αυτός να είναι ο γνώμονας του και βλέπει τον ασθενή σαν πελάτη ούτε τότε να θεωρείται λειτούργημα. Όλα αυτά βέβαια στα λέω με βάση τη δική μου φιλοσοφία, όχι θέλοντας να επιβάλλω ή να ορίσω κάποιο κώδικα δεοντολογίας. Απλά τι νιώθω.

 

1 ώρα πριν, mihiatrik said:

Θέλω να καταλήξω στο ότι οι έννοιες λειτούργημα και επάγγελμα το 2022 έχουνε χάσει την αξία τους. Επομένως, όποιος ξεκινάει θεωρώντας ότι η σύγχρονη πραγματικότητα επιτρέπει τέτοιους διαχωρισμούς, κάνει ένα τεράστιο λογικό άλμα. Δεν υπάρχουν επαγγέλματα και λειτουργήματα. Επαγγελματίες είμαστε όλοι που μπορεί να δουλεύουμε δημόσια ή ιδιωτικά. Απλά στο Ελλαδιστάν έχει επικρατήσει όσοι γιατροί δουλεύουν δημόσιο τομέα να θεωρούνται "κρατικοί λειτουργοί", δηλαδή χαΊβάνια και χαμάλιδες για όλες τις δουλειές. Μια ακόμα φορά το εξηγώ και όποιος κατάλαβε κατάλαβε. Καμία άλλη σημασία δεν έχει η λέξη λειτούργημα στον ιατρικό χώρο του 2022.  Και δεν έχει να κάνει με λάθος αντιμετώπιση της Ιατρικής. ΑΥΤΗ είναι η Ιατρική σήμερα. Σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο, πλην καταστραμμένων και τριτοκοσμικών χωρών, όπως η δική μας

Σε αυτό έχεις δίκιο. Δε θέλω να αρχίσω έριδες με άλλους κλάδους, αλλά βλέπεις ότι ενώ οι γιατροί χρειάζονται (μαζί με νοσηλευτές κτλ) τελικά το κράτος δεν προσλαμβάνει γιατρούς και όσους έχει τους κακοπληρώνει + υπερωρίες κτλ. Το ίδιο και για άλλους κλάδους όπως οι πυροσβέστες όπου σαφώς και αυτοί προσφέρουν τα μέγιστα. Πάντως ο χαρακτηρισμός λειτούργημα δεν δικαιολογεί καταχρηστικές συμπεριφορές από την εργοδοσία/κράτος. Το έχω ακούσει πχ το "δεν την παλεύω είμαι άπειρες ώρες άυπνος" και θασου πουν (ακόμα και φίλοι) εσύ ήθελες να γίνεις γιατρός. Αλλά το ότι έχει ισοπεδωθεί η έννοια του λειτουργού της ιατρικής είναι πρόβλημα της κοινωνίας όχι της ιατρικής ως προς την φιλοσοφία της. Τώρα αν διαφωνείς με τον χαρακτηρισμό λειτούργημα είναι και αυτό μια άποψη. Θα μπορούσες να πεις ότι ακόμα και οι απορριματοφορείς ασκούν λειτούργημα, προστατεύουν την δημόσια υγεία κτλ. Δεν θα διαφωνήσω. Ίσως ένας λόγος που η ιατρική λέγεται λειτούργημα είναι η αφοσίωση που χρειάζεται, η δύναμη που έχει ο γιατρός στα χέρια του και η χρήση της για καλό σκοπό (και όχι να ξεκάνει τον ασθενή).

1 ώρα πριν, mihiatrik said:

Ο γιατρός από τη στιγμή του πτυχίου μέχρι να ξεκινήσει να στέκεται στα πόδια του ως επαγγελματίας ειδικός, θα μεσολαβήσουν καμιά 7 ετία τουλάχιστον (αγροτικό, ειδικότητα, παράταση κ.τ.λ.), διάστημα όπου ένα σταθερό 1200 θα πέφτει κάθε μήνα, οπότε μέχρι τότε δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει τι θα πει να στέκεσαι επαγγελματίας στο χώρο ΜΟΝΟ ΣΟΥ και συνδέει την Ιατρική με το ΕΣΥ και το "λειτούργημα". Και στην τελική συνεχίζεται εν μέρει (ΤΟΝΙΖΩ, ΕΝ ΜΕΡΕΙ! ΜΗΝ ΠΕΣΕΤΕ ΝΑ ΜΕ ΦΑΤΕ) το baby sitting με τα επικουρικά, ειδικά εάν αφορούν σε μεγάλο δημόσιο νοσοκομείο, όπου πάλι, ο σίγουρος μισθός συνεχίζει και πέφτει.

Ξαναλέω ότι το χάλι της ιατρικής το ξέρουμε. Από την άλλη οι περισσότερες άλλες δουλειές που απευθύνονται σε πτυχιούχους ξέρω ότι δίνουν από το βασικό μέχρι 800+ ευρώ με τραγικά ωράρια.  Οι υπάλληλοι σε οδοντιατρεία, οι βιολόγοι σε εργαστήρια, όλοι οι τεχνολόγοι ακτινολόγοι βγάζουν πολύ λιγότερα και έχουν σκληρά ωράρια. Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι δικαιολογίες αλλά στην Ελλάδα δεν θα βρεις και τίποτα φοβερούς μισθού εκτός και αν είσαι ινφλουένσερ και προωθείς υπηρεσίες.

 

1 ώρα πριν, mihiatrik said:

Εν ολίγοις, παράκληση, θεωρώ ότι είναι λάθος να δεχόμαστε αυτό που μας σερβίρουν περί Ιατρικού "λειτουργήματος". Είναι απομεινάρι από μια παλιά εποχή όπου η Ιατρική ήταν πολύ πίσω και που η κοινωνία είχε αποδεχτεί ότι ο γιατρός ήταν και η τελευταία ελπίδα των ανθρώπων να ζήσουνε, επομένως είχε και το ελεύθερο να κάνει και του κεφαλιού του εάν χρειαζότανε. Υπήρχε διαφορετικό κοινωνικό και νομικό καθεστώς, ξέραμε πολύ λίγα συγκριτικά με τα όσα ξέρουμε σήμερα και εν πάσει περιπτώσει, όπως πολλά άλλα επαγγέλματα, έτσι και του γιατρού, ασκείται πλέον με κάποιους επαγγελματικούς κανόνες, έτσι ώστε εργοδότης (κράτος ή ιδιώτες), γιατρός, αλλά και ασθενείς, να μην κάνουνε ότι γουστάρουνε, αλλά να έχουν συγκεκριμένα δικαιώματα και υποχρεώσεις (ναι, έχουν και οι ασθενείς υποχρεώσεις).

Το ότι είναι λειτούργημα δεν μας το σερβίρει κανείς. Κάποιοι έχουν μπαμπά δερματολόγο, το βλέπουν σαν "μαγαζί" κάνουν άπειρα laser, χαίρονται, βγάζουν λεφτά με τα τσουβάλια με τη σέσουλα και είναι χαρούμενοι αλλά το μελάνωμα (και τον ασθενή) το χάσανε (αυτό το βλέπω φουλ στην οδοντιατρική). Κάποιοι απλά γοητεύτηκαν, σίγουρα απογοητεύτηκαν πολλές φορές και με καθηγητές και με καταστάσεις και με ψέμματα αλλά κατάλαβαν τι σημαίνει να είσαι γιατρός.

 

1 ώρα πριν, mihiatrik said:

Και πολύ καλά έκαναν. Οι Οδοντίατροι, επειδή στην συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν ιδιωτικά ιατρεία (ελάχιστα θα δεις να υπάρχουν Οδοντίατροι που να ασκούν Οδοντιατρική στο ΕΣΥ, άσε που δεν βγαίνουν τόσες θέσεις)  και επειδή μετά το πτυχίο μπορούν και πρέπει να πιάσουνε άμεσα δουλειά (δεν έχουνε ειδικότητες και χρονικά περιθώρια να το παίζουνε ειδικευόμενοι και οραματιστές), μαθαίνουνε από νωρίς να είναι επαγγελματίες, καθώς ο ανταγωνισμός στον ιδιωτικό τομέα του Οδοντιάτρου είναι μεγάλος.

Δεν μαθαίνουν ακριβώς να είναι επάγγελματίες, μάλλον να είναι κενοί. Ανάλγητοι μπροστά στον ασθενή προτείνουν (προτείνουμε) θεραπείες που δεν μπορορύν να πληρώσουν. Στο τέλος έχουμε κάποιους που με 500 ευρωπουλάκια τους φτιάχνεις ωραίο χαμόγελο με ρητίνες και οι άλλοι ας κόψουν το λαιμό τους. Πάντα πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία από το εξυπηρετώ στη δουλειά μου αλλά και αμοίβομαι για τον κόπο μου, στην οδοντιατρική το χουμε χάσει (αν το είχαμε ποτέ).

Ταπεινή γνώμη έχω ότι όταν κάνουμε μια σειρά από λογικά άλματα καταλήγουμε και σε επισφαλές συμπέρασμα. Και εξηγούμαι:

2 ώρες πριν, dromeas1 said:

Συμφωνώ σε όλα όσα λες. Παρόλα αυτά θέλω να πω ορισμένα πράγματα. Η Ιατρική πάντα θα είναι λειτούργημα και ίσως το σπουδαιότερο γιατί κέντρο της έχει την προσφορά στον ασθενή και την ανακούφισή του από τον πόνο και την ασθένεια.

Λειτούργημα ασκεί οποιοδήποτε μέλος του κοινωνικού συνόλου παράγει έργο το οποίο καταλήγει άμεσα προς όφελος του συνόλου και ταυτόχρονα δεν προκύπτει άμεσο προσωπικό όφελος. Για παράδειγμα, ένας αγρότης παράγει φρούτα και τα πουλάει για να ζήσει. Επιτελεί λειτούργημα;; Άμεσα όχι, επειδή επί της αρχής ωφελείται ο ίδιος κερδίζοντας χρήματα, επομένως σε αυτή τη φάση εκτελεί απλώς μια εργασία / επάγγελμα. Έμμεσα όμως, προφανώς προσφέρει υπηρεσία προς το κοινωνικό σύνολο, γιατί με τα φρούτα του θα ζήσουν κάποια άλλα επαγγέλματα, θα τραφούν άνθρωποι κ.τ.λ. Επομένως, υπό ένα ευρύτερο πλαίσιο, όλα τα μέλη του κοινωνικού συνόλου που εργάζονται εντός αυτού, καθώς και όλα τα επαγγέλματα, αποτελούν, άμεσα ή έμμεσα, λειτουργήματα.

Ποια επαγγέλματα, λοιπόν, θεωρούνται λειτουργήματα;; Για παράδειγμα, ένας δικαστής που δικάζει μία υπόθεση μεταξύ δύο μελών της κοινωνίας επιτελεί λειτούργημα;; Άμεσα προφανώς και ναι, καθώς δεν αποκομίζει προσωπικό όφελος από την εκδίκαση της συγκεκριμένης υπόθεσης.  Θα ήταν ηθικό να πωλείται η υπηρεσία που προσφέρει ο δικαστής προς τους διαδίκους;; Σαφώς και όχι, γιατί η κοινωνία έχει αποφασίσει ότι ο δικαστής οφείλει να είναι αμερόληπτος, επομένως αποφάσισε να πληρώνει η ίδια τον δικαστή, προκειμένου να εξασφαλίζει την ορθή και αμερόληπτη απονομή της δικαιοσύνης. Επομένως, ποια επαγγέλματα θεωρούνται λειτουργήματα;; Με βάση το παράδειγμα του δικαστή, θα λέγαμε αυτά που έχει συνεννοηθεί το κοινωνικό σύνολο να πληρώνει, προκειμένου να εξασφαλίζει ορισμένες αξίες  και υπηρεσίες τις οποίες το ίδιο το κοινωνικό σύνολο πάλι έχει αποφασίσει. Να ορίσουμε, λοιπόν, ως λειτουργήματα και λειτουργούς, όλους τους δημόσιους υπαλλήλους;; Ας τους ορίσουμε.

Πάμε σε κάτι πιο δύσκολο. Ορίσαμε, λοιπόν, κατά μία έννοια, ότι λειτούργημα προσφέρει κάποιος όταν δεν έχει άμεσο προσωπικό όφελος από την εργασία του, αλλά προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο. Άραγε, αυτό πάει με βάση το ποιος τον πληρώνει (δηλαδή, δημόσιος υπάλληλος = λειτούργημα = κάθε επάγγελμα δημοσίου τομέα) ?? Άραγε, όλα τα επαγγέλματα είναι λειτουργήματα όταν τα πληρώνει ο δημόσιος τομέας, π.χ. το δικαστικό επάγγελμα, ενώ όταν τα πληρώνει ο ιδιωτικός, τότε δεν είναι ??

Για παράδειγμα, ένας χειρουργός δημοσίου νοσοκομείου, καλείται να χειρουργήσει έναν ασθενή που βρέθηκε εκτάκτως στα ΤΕΠ. Επιτελεί λειτούργημα;; Άμεσα προφανώς και ναι, καθώς δεν αποκομίζει προσωπικό όφελος από τη συγκεκριμένη εγχείρηση και δεν κερδίζει χρήματα προσωπικά ο ίδιος χρήματα από τον ασθενή. Επομένως, κάθε γιατρός δημοσίου νοσοκομείου επιτελεί λειτούργημα ?? Τι γίνεται όμως όταν ο ίδιος ασθενής θέλει να χειρουργηθεί από τον συγκεκριμένο χειρουργό και αυτός χειρουργεί μόνο ιδιωτικά;; Επιτελεί ο χειρουργός λειτούργημα;; Άμεσα όχι, επειδή επί της αρχής ωφελείται ο ίδιος κερδίζοντας χρήματα από τον ασθενή, επομένως εκτελεί μια εργασία / επάγγελμα. Επομένως το ίδιο επάγγελμα είναι λειτούργημα στο δημόσιο και μη λειτούργημα στον ιδιωτικό τομέα ? Ή είναι και στις δυο περιπτώσεις λειτούργημα ? Και εάν αυτός ο ασθενής δεν έχει χρήματα να πληρώσει, αλλά θέλει ντε και καλά να χειρουργηθεί ιδιωτικά από τον ίδιο χειρουργό, λέγοντάς του "Γιατρέ, με βάση το επάγγελμά σας επιτελείτε λειτούργημα, επομένως χειρουργείστε με δωρεάν", ο χειρουργός εάν αρνηθεί, παραβαίνει τις αρχές του και δεν εκτελεί λειτούργημα;; Επομένως, κάθε γιατρός ιδιωτικού νοσοκομείου επιτελεί επάγγελμα και όχι λειτούργημα ??

2 ώρες πριν, dromeas1 said:

Ακριβώς σε αυτό πατάνε διάφοροι, ακόμα και ασθενείς, που πιστεύουν ότι είσαι υπεράνθρωπος επειδή ασκείς λειτούργημα. Το ότι λοιπόν αντιμετωπίζεται λάθος η ιατρική, δεν την καθιστά μη λειτούργημα.

Θέλω να καταλήξω στο ότι οι έννοιες λειτούργημα και επάγγελμα το 2022 έχουνε χάσει την αξία τους. Επομένως, όποιος ξεκινάει θεωρώντας ότι η σύγχρονη πραγματικότητα επιτρέπει τέτοιους διαχωρισμούς, κάνει ένα τεράστιο λογικό άλμα. Δεν υπάρχουν επαγγέλματα και λειτουργήματα. Επαγγελματίες είμαστε όλοι που μπορεί να δουλεύουμε δημόσια ή ιδιωτικά. Απλά στο Ελλαδιστάν έχει επικρατήσει όσοι γιατροί δουλεύουν δημόσιο τομέα να θεωρούνται "κρατικοί λειτουργοί", δηλαδή χαΊβάνια και χαμάλιδες για όλες τις δουλειές. Μια ακόμα φορά το εξηγώ και όποιος κατάλαβε κατάλαβε. Καμία άλλη σημασία δεν έχει η λέξη λειτούργημα στον ιατρικό χώρο του 2022.  Και δεν έχει να κάνει με λάθος αντιμετώπιση της Ιατρικής. ΑΥΤΗ είναι η Ιατρική σήμερα. Σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο, πλην καταστραμμένων και τριτοκοσμικών χωρών, όπως η δική μας.

Πάνε να πεις στη Γερμανία ότι όταν επιτελείς "λειτούργημα" μένεις απλήρωτος, να δεις τι γέλια θα ρίξουνε. Πάνε Αμερική να εξεταστείς χωρίς ασφάλεια, δωρεάν, εκεί να δες γέλιο που ρίξουνε (Αμερική, η κορυφή της ιατρικής, που υποτίθεται θαυμάζουμε όλοι, πλην όλων εκείνων που δεν μας βολεύουν). Εκεί όλα, ρεπό, άδειες, υπερωρίες, εργασία, πληρώνονται όλα με το κομμάτι. Και σε όλες τις σοβαρές χώρες δηλαδή. Η έννοια "λειτουργημα" είναι ελληνικό παραμύθι, ελληνική εφεύρεση, για να ξεζουμίζουν τους γιατρούς στα δημόσια νοσοκομεία όσο γουστάρουν, χωρίς καμία νομική συνέπεια.

2 ώρες πριν, dromeas1 said:

Όπως και ένας κακός γιατρός, αν πχ χρηματίζεται δεν είναι πραγματικός λειτουργός αλλά αυτό δεν καθιστά μη λειτούργημα την ιατρική. Το ότι υπάρχουν άπειροι κακοί γιατροί δεν αναιρεί τίποτα. Η ιατρική έχει συγκεκριμένους σκοπούς από τους οποίους πολλοί παραστρατούν.

Όπως σου εξήγησα, άλλο το επάγγελμα και άλλο το λειτούργημα. Όλες οι εργασίες είναι επαγγέλματα. Όλες. Και ο γιατρός επάγγελμα είναι. Ο όρος "λειτούργημα" εν έτει 2022 είναι το "βάπτισμα" που έχει διατηρήσει το Ελλαδιστάν για όσους πληρώνονται από κρατικά κονδύλια = δημόσιοι λειτουργοί = δημόσιοι υπάλληλοι = γιατροί του ΕΣΥ.

Ο γιατρός του ΕΣΥ (γιατί αυτό σημαίνει λειτούργημα, όπως σου εξήγησα) που χρηματίζεται, δηλαδή ο "κακός" γιατρός που λες, δεν είναι "κακός" λειτουργός επειδή "γιατρός = λειτουργός", αλλά επειδή είναι επαγγελματίας που αμοίβεται ήδη για τις υπηρεσίες του από το κράτος, παίρνει ως αμοιβή χρήματα πέραν της σύμβασης που υπέγραψε. Διαπράττει παρανομία κοινώς, το κράτος το αποφάσισε αυτό. Ουδεμία σχέση με τους σκοπούς της ιατρικής.

Αντίθετα, ο "επαγγελματίας" γιατρός που εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα, "χρηματίζεται" (παίρνει χρήματα δηλαδή από τον ασθενή) γιατί δεν έχει άλλη πηγή εσόδων. Πάλι ουδεμία σχέση με τους σκοπούς της ιατρικής.

2 ώρες πριν, dromeas1 said:

Και δε σου λέω ότι και εγώ δεν έχω άλλη έγνοια στη ζωή μου από τους ασθενείς, αλλά νιώθω πολύ χαρούμενος που οι κόποι μου δικαιώθηκαν και ασκώ και εγώ αυτό το λειτούργημα Δεν είμαι παλιός στο επάγγελμα, είμαι 2ο έτος ειδικότητας (και 1ο πτυχίο οδοντιατρικής). Από την πρώτη στιγμή που μπήκα στην ιατρική ένιωσα ότι είναι λειτούργημα όπως και ότι προσπάθησαν κάποιοι να μας το καλλιεργήσουν (σε μεγάλη αντίθεση με την οδοντιατρική).

Και πολύ καλά έκαναν. Οι Οδοντίατροι, επειδή στην συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν ιδιωτικά ιατρεία (ελάχιστα θα δεις να υπάρχουν Οδοντίατροι που να ασκούν Οδοντιατρική στο ΕΣΥ, άσε που δεν βγαίνουν τόσες θέσεις)  και επειδή μετά το πτυχίο μπορούν και πρέπει να πιάσουνε άμεσα δουλειά (δεν έχουνε ειδικότητες και χρονικά περιθώρια να το παίζουνε ειδικευόμενοι και οραματιστές), μαθαίνουνε από νωρίς να είναι επαγγελματίες, καθώς ο ανταγωνισμός στον ιδιωτικό τομέα του Οδοντιάτρου είναι μεγάλος.

Ο γιατρός από τη στιγμή του πτυχίου μέχρι να ξεκινήσει να στέκεται στα πόδια του ως επαγγελματίας ειδικός, θα μεσολαβήσουν καμιά 7 ετία τουλάχιστον (αγροτικό, ειδικότητα, παράταση κ.τ.λ.), διάστημα όπου ένα σταθερό 1200 θα πέφτει κάθε μήνα, οπότε μέχρι τότε δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει τι θα πει να στέκεσαι επαγγελματίας στο χώρο ΜΟΝΟ ΣΟΥ και συνδέει την Ιατρική με το ΕΣΥ και το "λειτούργημα". Και στην τελική συνεχίζεται εν μέρει (ΤΟΝΙΖΩ, ΕΝ ΜΕΡΕΙ! ΜΗΝ ΠΕΣΕΤΕ ΝΑ ΜΕ ΦΑΤΕ) το baby sitting με τα επικουρικά, ειδικά εάν αφορούν σε μεγάλο δημόσιο νοσοκομείο, όπου πάλι, ο σίγουρος μισθός συνεχίζει και πέφτει.

Το να δουλεύεις στο ΕΣΥ και προφανώς σε καμία περίπτωση δεν υποτιμώ το επικουρικό, είναι τρομερός άθλος. Όμως και ο ιδιωτικός τομέας είναι σκληρός, έχει μεγάλη αβεβαιότητα και φυσικά θέλει να έχεις γερό στομάχι και να είσαι καλός για να τα καταφέρεις. Το συγκεκριμένο περί επικουρικού το αναφέρω αποκλειστικά και μόνο για να σχολιάσω τη διαφορά μεταξύ Οδοντιάτρων που από νωρίς αναγκάζονται να μπούνε στην πιάτσα και των γιατρών που για ένα μεγάλο διάστημα "μας περιμένουνε κάπου να δουλέψουμε" μετά το πτυχίο. Και στο ενδιάμεσο ενδέχεται να ταυτίσουμε την ιατρική με το ΕΣΥ. Δεν είναι έτσι.

2 ώρες πριν, dromeas1 said:

Τώρα, στο κομμάτι χόμπυ που έθιξαν παραπάνω, προφανώς και δεν ισχύει. Προσβάλλει και την επιστήμη και τον ασθενή. Ο ασθενής χρειάζεται γιατρό όχι χομπίστα. Δεν θα είσαι γιατρός κάθε Παρασκευή απόγευμα λες και πας να μάθεις πιάνο. Υπηρετείς τον ασθενή, έστω και με το αζημείωτο. 

++

Εν ολίγοις, παράκληση, θεωρώ ότι είναι λάθος να δεχόμαστε αυτό που μας σερβίρουν περί Ιατρικού "λειτουργήματος". Είναι απομεινάρι από μια παλιά εποχή όπου η Ιατρική ήταν πολύ πίσω και που η κοινωνία είχε αποδεχτεί ότι ο γιατρός ήταν και η τελευταία ελπίδα των ανθρώπων να ζήσουνε, επομένως είχε και το ελεύθερο να κάνει και του κεφαλιού του εάν χρειαζότανε. Υπήρχε διαφορετικό κοινωνικό και νομικό καθεστώς, ξέραμε πολύ λίγα συγκριτικά με τα όσα ξέρουμε σήμερα και εν πάσει περιπτώσει, όπως πολλά άλλα επαγγέλματα, έτσι και του γιατρού, ασκείται πλέον με κάποιους επαγγελματικούς κανόνες, έτσι ώστε εργοδότης (κράτος ή ιδιώτες), γιατρός, αλλά και ασθενείς, να μην κάνουνε ότι γουστάρουνε, αλλά να έχουν συγκεκριμένα δικαιώματα και υποχρεώσεις (ναι, έχουν και οι ασθενείς υποχρεώσεις).

Υ.Σ.: Τώρα όσα λέω εδώ δεν είναι για να ξεφύγουμε και να κάνουμε εδώ την κλασική συζήτηση για το εάν η υγεία είναι δικαίωμα ή εμπόρευμα, γιατί δεν θα τελειώσουμε ποτέ. Έχω συγκεκριμένη άποψη για το θέμα, αλλά δεν είναι της παρούσης.

Τροποποιήθηκε 3 ώρες πριν από mihiatrik
Διόρθωση ορθογραφίας

On 1/9/2021 at 10:19 ΠΜ, Apostolis1 said:

Γειά σας! Είμαι 30 ετών, δουλεύω ως ορκωτός ελεγκτής σε πολυεθνική με καλό μισθό και έχω οικογένεια με παιδιά. Πιστεύω πολύ στην δια βίου μάθηση και στο να εξελίσσομαι σαν άνθρωπος γενικά. Θα ήθελα να περάσω Ιατρική γιατι θεωρώ ότι είναι μια πολύ χρήσιμη και ενδιαφέρουσα σχολή. Ήθελα να σας ρωτήσω κατά πόσο ειναι εφικτό να σπουδάζω παράλληλα με δουλειά και οικογένεια. Σαν χομπυ κυρίως παρα για βιοποριστικους λόγους. Συνδυάζεται αυτό για τα 3 πρώτα χρόνια της σχολής; Μετά αν δυσκολέψουν τα πράγματα θα μπορούσα να κάτσω εκτός εργασίας για 2 χρόνια το πολύ.. Το έχει επιχειρήσει κανένας άλλος; Ευχαριστώ! 

Έχουν δώσει κάποια πολύ κατατοπιστικά σχόλια οι συνφορουμίτες και συνφορουμίτισες.

Επιβεβαιώνω επίσης αυτά που λέει ο @mihiatrik για τις σπουδές στο ΑΠΘ. 

Ωστόσο θα ήθελα να προσθέσω οτι τα παραπάνω δεν καθιστούν αδύνατες τις σπουδές στην ιατρική. Απλά τις κάνουν πιο δύσκολες.

Επίσης είχαμε άτομα απο κατατακτήριες που μπήκαν απο σπόντα...χωρίς κάποια πρόθεση να ασκήσουν το επάγγελμα. Σπάνιο μεν, αλλά το είδαμε και αυτό, και μάλιστα άτομο με πολύ καλές επιδόσεις. Έβαζε όλα τα εργαστήρια όσο πιο απόγευμα γίνονταν, και στην κλινική άσκηση έπιανε τους διευθυντές κλινικών και εξηγούσε το χρονικό κώλυμα λόγω παράλληλης επαγγελματικής ενασχόλησης και σε αρκετές περιπτώσεις η κλινική δέχονταν αναπλήρωση μαθημάτων με εφημερία κλπ. Δούλευε όμως σε δημόσιο σχολείο, συγκεκριμένες ώρες, και μπορούσε να τροποποιεί τα ωράρια εργασίας και να παίρνει εκπαιδευτική άδεια ή άδεια άνευ αποδοχών. Οπότε μιλάμε και για ιδιάζουσα περίπτωση.

Πολλοί συμφοιτητές που δούλευαν στον ιδιωτικό τομέα με κλασσικό ωράριο, αναγκάστηκαν να παραιτηθούν τα τελευταία 3 χρόνια της σχολής, διότι κατέστη αδύνατο να παρακολουθούν τα κλινικά μαθήματα... και απο οικονομικής άποψης κάποιοι αναγκάστηκαν να ζουν με το ΚΕΑ και φαγητό λέσχης για να βγάλουν αυτά τα 3 έτη. 

Εάν επιλέξεις την οδό της ιατρικής, θα πρέπει να προνοήσεις απο τώρα για το τί θα κάνεις εκείνα τα 3 έτη. 

 

28 λεπτά πριν, mihiatrik said:

Very false. Το "η Ιατρική είναι λειτούργημα" είναι ένα πολύ ωραίο παραμύθι όταν είσαι στο λύκειο ή μέσα στη Σχολή. Όπου εκεί δεν είχες ιδέα, πραγματικά ιδέα, για το τι ακριβώς γίνεται εντός των νοσοκομείων. Επομένως όταν "μεγαλώσεις" και ξεκινήσεις να δουλεύεις ως αγροτικός ή ως ειδικευόμενος, θα διαπιστώσεις ότι το "η Ιατρική δεν είναι επάγγελμα, αλλά λειτούργημα" είναι το ωραίο παραμύθι που έχει βρει η εγκληματική πολιτεία για να σε πληρώνει με απαράδεκτα χαμηλό μισθό για τον όγκο που βγάζεις, να μην δίνει ρεπό, να μην δίνει άδειες, να σε τρέχει στα δικαστήρια ο κάθε βλαμμένος με την κατηγορία της "ανθρωποκτονίας εξ αμελείας", να έχει διαλυμένες τις υποδομές και το προσωπικό σχεδόν σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας (και φυσικά αντί να πάνε φυλακή οι υπεύθυνοι Διοικητές, ΔΥΠΕάρχες και υπουργοί που οφείλουνε να έχουνε επανδρώσει το ΕΣΥ, αυτεπάγγελτα ο εισαγγελέας σε εσένα θα κάνει δίωξη ή οι συγγενείς καταγγελία, καθώς ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ) και θα είσαι ο σάκκος του μποξ για κάθε συγγενή που θέλει να ρίξει μερικές γρήγορες όταν ο ασθενής θα περιμένει να τον εξετάσεις στα ΤΕΠ μαζί με καμιά 100αριά που περιμένουν απ' έξω (αυτό για τα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης και πιστεύω σίγουρα και της Αθήνας).

Λοιπόν, εάν η Ιατρική ήταν λειτούργημα, τότε λείτουργημα θα έπρεπε να είναι όλοι προσφέρουν κοινωνικό έργο: οι Δικαστές, οι Δικηγόροι, οι Βουλευτές, οι Υπουργοί, οι Εκπαιδευτικοί, οι Πανεπιστημιακοί, οι Νοσηλευτές (εάν δείτε νοσηλευτή σε νοσοκομείο που να μην την έχει κοπανίσει 07:00, 15:00, 23:00 που τελειώνει το 8ωρο τους, τρυπείστε μου τη μύτη) και να μην συνεχίσω, γιατί η λίστα δεν έχει τελειωμό. Εφόσον κανένας από αυτούς δεν θεωρεί τον εαυτό του λειτούργημα σε τέτοιο βαθμό που να βάζει νερό στο κρασί του και να υφίσταται αναλογικά ότι και οι γιατροί, όσον αφορά σε μισθό, ρεπό, άδειες, ωράριο εργασίας και όλα τα σχετικά, τότε ούτε η Ιατρική είναι λειτούργημα. Η Ιατρική είναι επάγγελμα, όπως όλα τα επαγγέλματα και όποιος στην ονομάζει λειτούργημα είτε έχει άγνοια του τι ακριβώς λέει, είτε έχει συμφέρον να σε πιάσει κορόιδο. Τελεία. Γι' αυτό ήδη πολλοί συνάδελφοι την κάνανε ήδη για εξωτερικό και όσο πάει η λίστα αυξάνεται.

Συμφωνώ σε όλα όσα λες. Παρόλα αυτά θέλω να πω ορισμένα πράγματα. Η Ιατρική πάντα θα είναι λειτούργημα και ίσως το σπουδαιότερο γιατί κέντρο της έχει την προσφορά στον ασθενή και την ανακούφισή του από τον πόνο και την ασθένεια. Ακριβώς σε αυτό πατάνε διάφοροι, ακόμα και ασθενείς, που πιστεύουν ότι είσαι υπεράνθρωπος επειδή ασκείς λειτούργημα. Το ότι λοιπόν αντιμετωπίζεται λάθος η ιατρική, δεν την καθιστά μη λειτούργημα. Όπως και ένας κακός γιατρός, αν πχ χρηματίζεται δεν είναι πραγματικός λειτουργός αλλά αυτό δεν καθιστά μη λειτούργημα την ιατρική. Το ότι υπάρχουν άπειροι κακοί γιατροί δεν αναιρεί τίποτα. Η ιατρική έχει συγκεκριμένους σκοπούς από τους οποίους πολλοί παραστρατούν. Και δε σου λέω ότι και εγώ δεν έχω άλλη έγνοια στη ζωή μου από τους ασθενείς, αλλά νιώθω πολύ χαρούμενος που οι κόποι μου δικαιώθηκαν και ασκώ και εγώ αυτό το λειτούργημα Δεν είμαι παλιός στο επάγγελμα, είμαι 2ο έτος ειδικότητας (και 1ο πτυχίο οδοντιατρικής). Από την πρώτη στιγμή που μπήκα στην ιατρική ένιωσα ότι είναι λειτούργημα όπως και ότι προσπάθησαν κάποιοι να μας το καλλιεργήσουν (σε μεγάλη αντίθεση μετην οδοντιατρική). 

 

Τώρα, στο κομμάτι χόμπυ που έθιξαν παραπάνω, προφανώς και δεν ισχύει. Προσβάλλει και την επιστήμη και τον ασθενή. Ο ασθενής χρειάζεται γιατρό όχι χομπίστα. Δεν θα είσαι γιατρός κάθε Παρασκευή απόγευμα λες και πας να μάθεις πιάνο. Υπηρετείς τον ασθενή, έστω και με το αζημείωτο. 

Νομίζω ότι το θέμα έχει υπερκαλυφθεί από όσους μιλήσανε παραπάνω. Ωστόσο, θα επιθυμούσα να προσθέσω κάποια πράγματα, περισσότερο ως σχόλια τα οποία θεωρώ απαραίτητα να ειπωθούν και όχι ως διαφωνία με τα quotes τα οποία κάνω παράθεση.

On 1/9/2021 at 10:19 ΠΜ, Apostolis1 said:

Γειά σας! Είμαι 30 ετών, δουλεύω ως ορκωτός ελεγκτής σε πολυεθνική με καλό μισθό και έχω οικογένεια με παιδιά. Πιστεύω πολύ στην δια βίου μάθηση και στο να εξελίσσομαι σαν άνθρωπος γενικά. Θα ήθελα να περάσω Ιατρική γιατι θεωρώ ότι είναι μια πολύ χρήσιμη και ενδιαφέρουσα σχολή.

Πολύ χαίρομαι που ακούω ότι άνθρωποι που έχουν δημιουργήσει ήδη τη ζωή τους ενδιαφέρονται να εξελίσσονται περαιτέρω και μάλιστα σε διαφορετικό αντικείμενο από αυτό που έχουν σπουδάσει και εργάζονται ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ με οικογενειακές υποχρέωσεις. Σπάνια φαινόμενο για το Ελλαδιστάν. Μπράβο Αποστόλη, πραγματικά !

On 1/9/2021 at 10:19 ΠΜ, Apostolis1 said:

Ήθελα να σας ρωτήσω κατά πόσο ειναι εφικτό να σπουδάζω παράλληλα με δουλειά και οικογένεια. Σαν χομπυ κυρίως παρα για βιοποριστικους λόγους. Συνδυάζεται αυτό για τα 3 πρώτα χρόνια της σχολής;

Εφικτότατο, ειδικά εάν δεν ενδιαφέρεσαι να ασκήσεις το επάγγελμα. Καλό θα ήταν να ξέρουμε σε ποιο πανεπιστήμιο θες να σπουδάσεις, επειδή μερικές Ιατρικές Σχολές έχουν κάποιες μικροδιαφορές ως προς το πρόγραμμα σπουδών. Ωστόσο, γενικά μιλώντας, τα 3 πρώτα έτη έχουν θεωρητικά (αμφιθέατρα) και εργαστηριακά μαθήματα, για τα οποία συνήθως δηλώνεις εσύ ώρες εργαστηρίων που επιθυμείς. Ειδικά για το Α.Π.Θ., γνωρίζω ότι στα περισσότερα εργαστηριακά μαθήματα (εάν όχι σε όλα) έχει και τμήματα μεσημερο-απογευματινά.

On 1/9/2021 at 10:19 ΠΜ, Apostolis1 said:

Μετά αν δυσκολέψουν τα πράγματα θα μπορούσα να κάτσω εκτός εργασίας για 2 χρόνια το πολύ.. Το έχει επιχειρήσει κανένας άλλος; Ευχαριστώ! 

Σε αυτό το φόρουμ οι περισσότεροι είμαστε γιατροί. Οπότε θέλω να υποθέσω ότι δεν το έχει επιχειρήσει κανένας μας, ενώ ταυτόχρονα έχει πρωινή εργασία αλλού. Ωστόσο, έχω υπόψιν μου άτομα (ο ένας με πλήρη απασχόληση στον τομέα των υπολογιστών με πτυχίο από Πολυτεχνείο, ο άλλος με πτυχίο Μαθηματικού με ημιαπασχόληση) που το επιχειρήσανε. Μην σε απογοητεύσω, το feed back που έχω δεν είναι και το καλύτερο, η εργασία τους απορροφάει χρόνο και το κώλυμα προέκυψε από το 4ο έτος και μετά.

Και ερχόμαστε στο ερώτημά σου. Ναι, από το 4 έτος και μετά, ενδεχομένως και από το εαρινό εξάμηνο του 3ου έτους, τα πράγματα δυσκολεύουν για πολλούς λόγους. Ας πούμε όμως ότι για την περίπτωσή σου (που δεν καίγεσαι να δίνεις τα μαθήματα ντε και καλά στην ώρα σου) πρόβλημα είναι ότι ξεκινάνε τα κυρίως κλινικά μαθήματα. Και όπως καταλαβαίνεις, κλινικά μαθήματα ουσιαστικά γίνονται μόνο πρωϊνές ώρες (πλην κάποιων αμφιθεατρικών μαθημάτων) καθ' όσον η λειτουργία των κλινικών, εάν δεν εφημερεύει το νοσοκομείο, είναι από 08:00 π.μ. έως 15:00 μ.μ.

Στο Α.Π.Θ. μου ήμουνα εγώ, να υπολογίζεις τη ζώνη 08:00 π.μ. -> 12:00 μ.μ. πρακτικά καθημερινά. Και φυσικά, ρεαλιστικά καθημερινά, όταν θα ασκείσαι στο 6ο έτος της σχολής (τα λεγόμενα τρίμηνα), μαζί με ενδεχόμενη υποχρεωτική συμμετοχή σου σε κάποιες ώρες των γενικών εφημεριών ή (ανάλογα με την κλινική) συμμετοχή σε όλη τη γενική εφημερία (24ώρες) κάποιες συγκεκριμένες ημέρες που θα σου καθορίσει η κλινική.

On 1/9/2021 at 2:32 ΜΜ, heretai said:

Δεν βλέπω πού είναι το πρόβλημα.

Η Ιατρική στην Ελλάδα τείνει (sic) να ακολουθείται με μη βιοποριστικούς όρους, ακόμα και για εκείνους που δεν έχουν εναλλακτικές.

Very true. Δεν είναι λίγοι που τελειώνουν την Ιατρική στην Ελλάδα και δεν την ασκούν. Ο τίτλος του πτυχίου της Ιατρικής, ως ακαδημαϊκός τίτλος, μπορεί να σου φανεί χρήσιμος σε πολλές καταστάσεις (μόρια σε προκηρύξεις, συμμετοχή σε διατομεακά μεταπτυχιακά, επιστημονικές συνεργασίες, και εάν σκεφτείς θα βρεις πλήθος άλλων)

On 1/9/2021 at 2:32 ΜΜ, heretai said:

Το να την ασκείς ως χόμπυ επομένως δεν είναι πρόβλημα για εσένα που έχεις και τη δυνατότητα.

Διευκρίνηση: Η Ιατρική δεν ασκείται ως χόμπυ. Δεν μπορείς να ασκείς και το ιατρικό επάγγελμα και ταυτόχρονα να δουλεύεις και αλλού ως κάτι άλλο. Εφόσον αποφασίσεις να ασκήσεις την Ιατρική, εγγραφείς στον Ιατρικό Σύλλογο και ξεκινήσεις να δουλεύεις κάπου ως γιατρός, τότε θα πρέπει να αφήσεις τη δουλειά σου. Δεν μπορείς να δουλεύεις στην εταιρεία σου και παράλληλα να δουλεύεις και ως γιατρός. Υπόψιν, η χωρίς άδεια ασκήσεως επαγγέλματος παροχή ιατρικών, ή συμβουλευτικών υπηρεσιών επί ιατρικών, θεμάτων απαγορεύεται αυστηρότατα.

Φυσικά, δεν ξέρω εάν υπάρχουν κάποια παράθυρα. Για παράδειγμα, δεν γνωρίζω τι ισχύει σχετικά με τη συμμετοχή σε Εθελοντικές Οργανώσεις. Να δουλεύεις δηλαδή στην εταιρεία σου και με το πτυχίο της Ιατρικής να πηγαίνεις να βοηθάς εκεί. Ωστόσο, σίγουρα, για να το κάνεις αυτό, δηλαδή να εξετάζεις εθελοντικά ασθενείς και να χορηγείς τη σχετική αγωγή, θα πρέπει, πέραν του πτυχίου, να έχεις και άδεια άσκησης επαγγέλματος, ακόμα και ως εθελοντής γιατρός (δηλαδή εγγραφή στον Ιατρικό Σύλλογο). Επομένως νομίζω ότι πάλι υπάρχει ασυμβίβαστο.

Όπως και να' χει, αυτή η κουβέντα είναι μακριά για εσένα και μέχρι τότε μπορεί να έχουν αλλάξει πολλά.

On 1/9/2021 at 6:26 ΜΜ, silveredge said:

Έχεις τόσα χρήματα που μπορείς να τα δαπανήσεις για να μη δουλεύεις για 2 χρόνια;

Και θα είναι περισσότερο από δύο χρόνια. Όπως σου εξήγησα, στο 6ο έτος της Ιατρικής Σχολής θα χρειαστεί να βρίσκεσαι καθημερινά στις κλινικές (rotation μεταξύ Παθολογίας, Χειρουριγκής, Γυναικολογίας, Νευρολογίας κ.τ.λ., ανάλογα με το πρόγραμμα σπουδών της κάθε Ιατρικής Σχολής) τουλάχιστον τις πρωϊνές ώρες και επιπλέον τις ημέρες που θα σου πούνε ότι θα πρέπει να παρακολουθήσεις γενικές εφημερίες. Επομένως, εάν σκοπεύεις να μην εργάζεσαι προσωρινά, να ξέρεις ότι αυτό θα πρέπει να είναι για πάνω από 3 χρόνια.

Τώρα όντας με οικογένεια (γυναίκα ΚΑΙ παιδιά), δεν ξέρω εάν αυτό θα σου βγει. Θα χρειαστεί να βρεις μια άλλη πατέντα. π.χ. απογευματινή βάρδια ή τηλεργασία στην εργασία σου παίζει ? Λάβε υπόψιν, ότι από τη στιγμή που θα παρακολουθήσεις τα μαθήματα, μπορείς να μην τα δώσεις αμέσως, αλλά σε επόμενη εξεταστική. Επομένως πατέντες μπορούν να υπάρξουν, δεδομένου ότι δεν καίγεσαι να τελειώσεις, προφανώς, στα 6 χρόνια.

On 1/9/2021 at 6:26 ΜΜ, silveredge said:

Καλησπέρα,

Έχεις κάποιο όνειρο ανεκπλήρωτο να γίνεις γιατρός;

Very true. Ελπίζω να μην ισχύει αυτό που λέει το μέλος silverdge. Θα ήταν λάθος το κάνεις μόνο από γινάτι. Ψέμματα, σωστό ή λάθος δεν υπάρχει όταν γουστάρουμε να κάνουμε κάτι. Εννοούσα ότι με τα δεδομένα που μας δίνεις για τον εαυτό σου, θα έλεγα περισσότερο ότι  είναι κομμάτι αντιπαραγωγικό. Το να βάλεις τον εαυτό σου, την εργασία σου και την οικογένειά σου σε αυτή τη διαδικασία μόνο και μόνο για να κάνεις το "ψώνιο" σου, θεωρώ ότι θα ήταν ασύμφορο για έναν επαγγελματία. Αξίζει να το κάνεις μόνο εάν γουστάρεις και έχεις υπομονή να το κάνεις σε βάθος χρόνου (ενδεχομένως 7 χρόνια συν) και μόνο για εσένα.

Και φυσικά, εάν στην πορεία δεις ότι δεν σου βγαίνει, απλά το αφήνεις. Δεν είναι λίγοι αυτοί που ξεκινήσανε μαζί μας, της ηλικίας μας, που διαπίστωσαν ότι απλά δεν τους άρεσε η Ιατρική ή ότι δεν ήταν καθόλου αυτό που είχανε στο μυαλό τους. Εσύ έχεις την πολυτέλεια του try and error και εάν δεν γουστάρεις και τι έτρεξε ;; Έχεις ήδη ζωή. Οπότε όλα είναι μαζί σου !

On 1/9/2021 at 6:26 ΜΜ, silveredge said:

Η ιατρική δεν είναι χόμπυ, ούτε επάγγελμα, είναι λειτούργημα.

Very false. Το "η Ιατρική είναι λειτούργημα" είναι ένα πολύ ωραίο παραμύθι όταν είσαι στο λύκειο ή μέσα στην Ιατρική Σχολή φοιτητής. Όπου εκεί δεν είχες ιδέα, πραγματικά ιδέα, για το τι ακριβώς γίνεται εντός των νοσοκομείων. Επομένως όταν "μεγαλώσεις" και ξεκινήσεις να δουλεύεις ως αγροτικός ή ως ειδικευόμενος, θα διαπιστώσεις ότι το "η Ιατρική δεν είναι επάγγελμα, αλλά λειτούργημα" είναι το ωραίο παραμύθι που έχει βρει η εγκληματική πολιτεία για να σε πληρώνει με απαράδεκτα χαμηλό μισθό για τον όγκο δουλειάς που βγάζεις, να μην δίνει ρεπό, να μην δίνει άδειες, να σε τρέχει στα δικαστήρια ο κάθε βλαμμένος με την κατηγορία της "ανθρωποκτονίας εξ αμελείας", να έχει διαλυμένες τις υποδομές και το προσωπικό σχεδόν σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας [και φυσικά αντί να πάνε φυλακή οι υπεύθυνοι Διοικητές, ΔΥΠΕάρχες και υπουργοί που οφείλουνε να έχουνε επανδρώσει το ΕΣΥ (πληρώνονται αδρά για να έχουν ευθύνη για αυτό), αυτεπάγγελτα ο εισαγγελέας σε εσένα θα κάνει δίωξη ή οι συγγενείς καταγγελία, καθώς ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ] και θα είσαι ο σάκκος του μποξ για κάθε συγγενή που θέλει να ρίξει μερικές γρήγορες όταν ο ασθενής θα περιμένει να τον εξετάσεις στα ΤΕΠ μαζί με καμιά 100αριά που περιμένουν απ' έξω (αυτό δεδομένο για τα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης και πιστεύω σίγουρα και της Αθήνας).

Λοιπόν, εάν η Ιατρική ήταν λειτούργημα, τότε λειτούργημα θα έπρεπε να είναι όλοι όσοι προσφέρουν κοινωνικό έργο: οι Δικαστές, οι Δικηγόροι, οι Βουλευτές, οι Υπουργοί, οι Εκπαιδευτικοί, οι Πανεπιστημιακοί, οι Νοσηλευτές (εάν δείτε νοσηλευτή σε νοσοκομείο που να μην την έχει κοπανίσει 07:00, 15:00, 23:00 που τελειώνει το 8ωρο τους, τρυπείστε μου τη μύτη) και να μην συνεχίσω, γιατί η λίστα δεν έχει τελειωμό. Εφόσον κανένας από αυτούς δεν θεωρεί τον εαυτό του λειτούργημα σε τέτοιο βαθμό που να βάζει νερό στο κρασί του και να υφίσταται αναλογικά ότι και οι γιατροί, όσον αφορά σε μισθό, ρεπό, άδειες, ωράριο εργασίας και όλα τα σχετικά, τότε ούτε η Ιατρική είναι λειτούργημα. Η Ιατρική είναι επάγγελμα, όπως όλα τα επαγγέλματα και όποιος στην ονομάζει λειτούργημα είτε έχει άγνοια του τι ακριβώς λέει, είτε έχει συμφέρον να σε πιάσει κορόιδο. Τελεία. Γι' αυτό ήδη πολλοί συνάδελφοι την κάνανε ήδη για εξωτερικό και όσο πάει η λίστα αυξάνεται.

On 1/9/2021 at 11:03 ΜΜ, xxz said:

Διατηρώ καποια ικμαδα ιδεολογίας και ρομαντισμού, όμως ο ρεαλισμός βαραινει περισσότερο. Οπότε θα έλεγα ότι είμαι αποτρεπτικος, γιατί σίγουρα η ιατρική χόμπυ δεν είναι. Είναι full time job, αργεί να αποδώσει οικονομικά και ο ρομαντισμός πραγματικά εξαυλωνεται με την πάροδο των χρόνων.

Θα έλεγα ότι το μέλος said, τα... said όλα ! Πλην του ότι εσένα δεν σε αφορά το θέμα άσκησης της Ιατρικής, οπότε σε καμία περίπτωση δεν είμαι αποτρεπτικός, η Ιατρική δεν είναι ούτε χόμπυ, ούτε λειτούργημα, είναι μια job όπως όλες και μάλιστα full time.

On 1/9/2021 at 10:41 ΜΜ, kopritis said:

Αν ΤΟ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ, προχώρα, κάνε την προσπάθειά σου, η ζωή είναι μικρή για να λες μετά δεν το προσπάθησα, αν ομως νομίζεις ότι θα βγάλεις λεφτά ή θα νιώσεις κάπως με το "γιατρέ", άστο, είναι κρίμα να ταλαιπωρηθεί η οικογένειά σου.

++

Επί της ουσίας, όπως πάντα. Να προσπαθήσεις;; Ναι, οπωσδήποτε !! Να εμμείνεις σε αυτό ?? Σε καμία περίπτωση !!

On 2/9/2021 at 11:59 ΠΜ, Apostolis1 said:

Γεια σας! Καταρχας, σας ευχαριστω για τις απαντησεις! Ηθελα να ξεκαθαρισω οτι δεν σκοπευω να αφησω την καριερα μου ως Ορκωτός ελεγκτής-λογιστής για να κυνηγησω καριερα ιατρου τωρα στα γεραματα. Ειμαι απολυτα ικανοποιημενος απο την εργασια μου και εχω καταβαλει πολυ κοπο και προσπαθεια για να τα καταφερω. Ειμαι σε μια φαση της ζωης μου που τα περισσοτερα πραγματα εχουν μπει πλεον στην θεση τους απο αποψη οικογενειας-δουλειας.

+++

On 2/9/2021 at 11:59 ΠΜ, Apostolis1 said:

Θα ηθελα ωστοσο τον ελευθερο χρονο που διαθετω να τον αξιοποιω παραγωγικα και αυτο για μενα σημαινει να συνεχισω να επιμορφωνομαι και να αποκτω γνωσεις. Αυτο που εχω στο μυαλο μου ειναι να ξεκινησω να προετοιμαζομαι για τις πανελλαδικες με σκοπο να εισαχθω στην Ιατρικη σχολη της πολης μου. Επειτα, να το παλεψω για τα 3 πρωτα χρονια και εν συνεχεια αν δυσκολευτω να μειωσω τις ωρες εργασιας μου για να μπορω να ανταπεξελθω στις απαιτησεις της σχολης.

Ακομα ομως ειμαι σε φαση που συλλεγω πληροφοριες μιας και θελω να ειμαι σιγουρος για αυτο που παω να κανω, για αυτο και ζητησα τη γνωμη των ανθρωπων που το εχουν ηδη περασει.

Καλό θα είναι να πεις σε ποια πόλη θες να σπουδάσεις, έτσι ώστε εάν κάποιος που μας διαβάζει σπουδάζει αυτή τη στιγμή στην αντίστοιχη Ιατρική Σχολή, ενδεχομένως να μπορέσει να σου πει πιο συγκεκριμένα πράγματα απ' ότι εμείς.

On 2/9/2021 at 1:03 ΜΜ, sjjggst said:

Έτσι όπως περιγράφεις το πλάνο σου, φυσικά και είναι κάτι εφικτό

+++

On 2/9/2021 at 1:11 ΜΜ, sjjggst said:

Θα μπορούσες επίσης να κοιτάξεις και τη Νοσηλευτική. Θα σου προσφέρει πολλές και πρακτικές γνώσεις στο αντικείμενο σε λιγότερο χρόνο και με μικρότερες απαιτήσεις σε σχέση με την Ιατρικη.

+++

Εάν και οι πρακτικές γνώσεις είναι κάτι που δύσκολα θα σου χρειαστούν, καθ' όσον δεν επιθυμείς να ασκήσεις το επάγγελμα, ωστόσο, ενδέχεται (το τονίζω, ΕΝΔΕΧΕΤΑΙ) να είναι πιο κοντά σε αυτό που θες, εν συγκρίσει με την Ιατρική. Η Ιατρική πτυχίου προσφέρει πολύ εκτεταμένες γνώσεις σε διάφορα επίπεδα, καθώς αποτελεί προάγγελος βασικών γνώσεων που θα εξελιχθούν μετέπειτα στην επιλογή και την ολοκλήρωση κάποιας Ιατρικής Ειδικότητας. Αυτός είναι ουσιαστικά ο τελικός της στόχος το 2022, το χαρτί της ειδικότητας, όχι ο προπτυχιακός τίτλος. Εσύ όμως υποθέτω δεν ενδιαφέρεσαι να φτάσεις σε αυτόν τον στόχο. Επομένως, ίσως να μην έχουν νόημα οι ατελείωτες σελίδες Ιστολογίας, Βιοχημείας, Ανατομίας, Παθολογίας, Χειρουργικής κ.τ.λ. ?? Δεν ξέρω, σκέψεις κάνω, δεν μπορώ να ξέρω πώς την φαντάζεσαι την Ιατρική και τι ακριβώς σου αρέσει σε αυτήν (εγώ πάντως στα περισσότερα που είχα στο μυαλό μου, καλά και κακά, έπεσα έξω, αλλά βρήκα άλλα καλά και άλλα κακά, πάντως σίγουρα όχι τα περισσότερα από αυτά που φανταζόμουν).

Αντίθετα, η νοσηλευτική, ας με διορθώσει κάποιος εάν κάνω λάθος, έχει πρόγραμμα σπουδών που είναι προσαρμοσμένο στην εκμάθηση αδρών ιατρικών γνώσεων, απαραίτητων προκειμένου να εξελιχθεί ο νοσηλευτής σε ολοκληρωμένο επαγγελματία μετά την αποφοίτηση. Φυσικά και έχουν και αυτοί επιμορφώσεις, σεμινάρια και μεταπτυχιακά μετά το πτυχίο. Η εξέλιξη της γνώσης και η επιμόρφωση δεν σταματάνε ποτέ. Ωστόσο, το βασικό τους πτυχίο προσφέρει πιο βασικούς άξονες εκμάθησης της Ιατρικής.

Είναι μια καλή / ενδιαφέρουσα σκέψη του μέλους sjjggst, πιστεύω αξίζει να το ρίξεις μια ματιά πριν πάρεις την τελική επιλογής σου.

On 2/9/2021 at 1:25 ΜΜ, heretai said:

Πολύ καλά θα κάνεις και σου εύχομαι ολόψυχα να πετύχεις αυτό που θες.
Δε βλέπω κανένα εμπόδιο,
πέρα από το ότι να ξέρεις στη διάρκεια των κλινικών ετών θα χρειαστεί να διαθέσεις πρωινές κυρίως ώρες από το ημερήσιο πρόγραμμά σου.

+++

On 2/9/2021 at 8:06 ΜΜ, kopritis said:

Το να σπουδάζεις κάτι από χόμπυ είναι ό,τι καλύτερο και κ@υλα για μένα. Δείχνει άτομο που επιθυμεί την γνώση για την γνώση, νέους ορίζοντες.

[...]

Οπότε προχώρα αφού έχεις και την εναλλακτική του τωρινού σου επαγγέλματος, γιατί όπως σου έγραψαν και άλλοι, σταδιακά εξατμίζεται ο ρομαντισμός των ιατρών μετά από χρόνια στα νοσοκομεία.

Είμαι κι εγώ σίγουρος ότι θα ακούσεις διάφορα, αλλά τα κόμπλεξ των ιατρών, πολλά!

+++

Συνολικά μιλώντας, θεωρώ ότι αξίζει να κάνεις την προσπάθεια που έχεις στο μυαλό σου. Στη φάση που είσαι, ενδεχομένως το πιο δύσκολο να είναι να περάσεις τις κατατακτήριες. Άπαξ τα καταφέρεις και μπεις στην Ιατρική Σχολή και σου αρέσει, τότε θα την τελειώσεις, δεν υπάρχει περίπτωση. Μοναδικό εμπόδιο η εργασία σου, την οποία θα πρέπει να προσαρμόσεις ανάλογα, κυρίως για να βγουν τα μεγάλα rotation του 6ου έτους.

Καλή επιτυχία σε ότι και εάν αποφασίσεις να κάνεις !!

Τροποποιήθηκε 5 ώρες πριν από mihiatrik
Διόρθωση ορθογραφίας