olizyz Δημοσιεύτηκε 7 Αυγούστου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 7 Αυγούστου 2007 yes!yes! αυτή την απάντηση ήθελα! Στίχοι: Γιάννης Καραλής Μουσική: Γιάννης Καραλής Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Δάντης Ψάξε με με τα νυχτιατικά σου μάτια πάρε με στα πιο υγρά σου μονοπάτια τίποτα δε θα με κάνει να μη σ' αγαπώ. Ψάξε με μες τις Δευτέρες που μου λειπεις πάρε με γίνομαι άγαλμα της λύπης χάνομαι, την πιο παράλογη αγάπη ζω Κι όταν δε θα σ' αγαπάω πιο πολύ θα σ' αγαπώ, κι όταν πάψω να σ' το λέω δε θα ζω. Ψάξε σαν να μαι εγώ ο πειρασμός σου, πάρε με στις μαύρες τρύπες των ματιών σου. Βρίσε με, με την ιδέα σου μονάχα ζω. Ψάξε με στην πιο βαθιά υπόσχεση σου πάρε με, είμαι τραγούδι στη φωνή σου Βγάλε με από το δίλημμα αυτό που ζω. Κι όταν δε θα σ' αγαπάω πιο πολύ θα σ' αγαπώ, κι όταν πάψω να σ'το λέω δε θα ζω. νερό Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Leviathan Δημοσιεύτηκε 7 Αυγούστου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 7 Αυγούστου 2007 Το καλοκαιράκι στην ακρογιαλιά, μέσα στο νεράκι πλέουμε αγκαλιά. Πέφτει το βραδάκι, πιάνει η δροσιά, δως μου ένα φιλάκι και έλα πιο κοντά. Εγώ κι εσύ , εσύ κι εγώ, μόνοι πάνω στη γη. Ωωω! μόνοι στη γη. Ήταν η Αθήνα κόμπος στο λαιμό, νέφος και ρουτίνα και άγχος τρομερό. Δως μου ένα τσιγάρο , δως μου και φωτιά, Θεέ μου θα σε πάρω στη καυτή την αμμουδιά. Εγώ κι εσύ , εσύ κι εγώ, μόνοι πάνω στη γη. Ωωω! μόνοι στη γη. Τηλέφωνο χτυπάει, βουλιάζει το νησί, και τ' όνειρο σκορπάει στου γραφείου τη βουή. Πετάγομαι ιδρωμένος, δουλεύεις και γελάς, σ' ακούω σαν χαμένος το ρεφρέν να τραγουδάς. Εγώ κι εσύ , εσύ κι εγώ, μόνοι πάνω στη γη. Ωωω! μόνοι στη γη. .......Πορτοκαλογλου ήλιος Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
olizyz Δημοσιεύτηκε 7 Αυγούστου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 7 Αυγούστου 2007 Στίχοι: Ρεβέκκα Ρούσση Μουσική: Στέφανος Κορκολής Πρώτη εκτέλεση: Ανδριάνα Μπάμπαλη Ταξίδι έγινα για σένα μεσα στον κόσμο σου να μπω πλανήτες φώτισα μαζί σου βοριάς εσύ, νοτιάς εγώ. Αστέρι έπεσα για λίγο, στην αγκαλιά σου ο ουρανός ήλιος που καίει η ματιά σου, φωτιά εσύ νερό εγώ, γλυκειά στιγμή για μας θα ζει, εσύ εισ'εγώ , εγώ εσύ, Εγώ κι εσύ θα πει θεός, εγώ κι εσύ μαζί θεός, κι όταν μ'αγγίζεις όλα είναι φως, εγώ κι εσύ θα πει θεός.(δις) Θύελλες σου 'φερα να παίξεις τραγούδια να'χεις να γελάς, το σ'αγαπώ σου χίλιες λέξεις μες στη σιωπή μας μου μιλάς, γλυκειά στιγμή για μας θα ζει, εσύ εισ' εγώ κι εγώ εσύ, Εγώ κι εσύ θα πει θεός, εγώ κι εσύ μαζί θεός, κι όταν μ'αγγίζεις όλα είναι φως, εγώ κι εσύ θα πει θεός.(δις) βαριέμαι Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Leviathan Δημοσιεύτηκε 7 Αυγούστου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 7 Αυγούστου 2007 Χτυπούν την πόρτα μου ξανά κάτι γνωστές παρέες κρατούν στα χέρια τους σφιχτά βιβλία και καρμπόν μαζί τους βλέπω σέρνουνε μόνο παλιές ιδέες δεν είμ' εδώ, δεν είμ' εδώ, δεν είμ' εδώ. Με παίρνουν στο τηλέφωνο νέοι ελπιδοφόροι στυλάκια ίδια κι όμοια - ό,τι αντιπαθώ - οι γιάπηδες του μέλλοντος, μιλάω με το ζόρι δεν είμ' εδώ, δεν είμ' εδώ, δεν είμ' εδώ. Βαριέμαι τα μισόλογα και τις επαναλήψεις σειρήνες γύρω μου χτυπούν κι εγώ ίσα που ζω δεν έχω πρόταση ζωής μα ούτε και ειδήσεις δεν είμ' εδώ, δεν είμ' εδώ, δεν είμ' εδώ. Φυλάκισα τις νύχτες μου στα έγχρωμα κανάλια σκοτώνοντας τις ώρες μου στο χείλος της σιωπής προσπάθησα να δω μπροστά με δυο μεγάλα κυάλια ούτε κι εκεί δεν είμαι πια, ούτε κι εκεί. Βαριέμαι τα μισόλογα και τις επαναλήψεις σειρήνες γύρω μου χτυπούν κι εγώ ίσα που ζω δεν έχω πρόταση ζωής μα ούτε και ειδήσεις δεν είμ' εδώ, δεν είμ' εδώ, δεν είμ' εδώ. ....Διονύσης Τσακνής πόρτα... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Lion5 Δημοσιεύτηκε 7 Αυγούστου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 7 Αυγούστου 2007 Τα πράγματα σου μάζεψτα όλα, δεν έχεις περιθώρια, τα πράγματα σου μάζεψτα όλα, μην εξαντλείς τα όρια, Παρ' τα όλα, παρ' τα όλα, παρ' τα οπωσδήποτε, ότι μου θυμίζει εσένα, μην αφήσεις τίποτε, Παρ' τα όλα, παρ' τα όλα, παρ' τα οπωσδήποτε, ότι μου θυμίζει εσένα, μην αφήσεις τίποτε, Παρ' τα οπωσδήποτε, Φεύγω Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
olizyz Δημοσιεύτηκε 7 Αυγούστου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 7 Αυγούστου 2007 Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης Πες μου τι θέλεις γιατί με παίρνεις μήνες ολόκληρους μετά το χωρισμό δεν έχω χρόνο για άλλο πόνο για άλλα δάκρυα δεν έχω πια καιρό Δεν έχω χρόνο για άλλο πόνο για άλλα δάκρυα δεν έχω πια καιρό βειάζομαι κλείσε ο πόνος είσαι και δε μπορώ να σου μιλήσω ούτε λέπτο Φεύγω σε κλείνω αν θες να μείνω γίνε αγάπη γίνε χάδι τρυφερό δεν έχω χρόνο για άλλο πόνο για άλλα δάκρυα δεν έχω πια καιρό Δεν έχω χρόνο για άλλο πόνο για άλλα δάκρυα δεν έχω πια και΄ρο πες μου συγγώμη σε θέλω ακόμη κι αν δε μπορείς πες μου μονάχα σ'αγαπώ Φεύγω σε κλείνω...... ποτήρι.. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
princess_dimitra Δημοσιεύτηκε 8 Αυγούστου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 8 Αυγούστου 2007 Οι φίλοι μου χαράματα - Χαρούλα Αλεξίου Ακούω γέλια να ανεβαίνουν τα σκαλιά πάλι οι φίλοι μου χαράματα γυρνάνε έχουν τις μπύρες τους ακόμα αγκαλιά έξω απ' την πόρτα μου περνούν και τραγουδάνε Κι εγώ το γέλιο το δικό σου περιμένω μ' ένα ποτήρι απ' την ανάσα μου θαμπό ακούω την πόρτα να χτυπάει και σωπαίνω γιατί απ' όλους θέλω απόψε να κρυφτώ. Γιατί δεν τους αντέχω, ζευγαρωμένους κι εγώ να μην έχω τα χέρια σου να γείρω Τι θέλω εγώ με τοση αγάπη γύρω Γιατί θα τους ζηλεύω και το δικό σου χάδι θα γυρεύω Κορμί στους πέντε ανέμους τι θέλω εγώ με τους ερωτευμένους Δεν έχω άλλα παραμύθια να σκεφτώ τους είπα τάχα πως ταξίδι έχεις πάει κι ενώ στη ζάλη τους ποθώ να τυλιχτώ αφήνω τον εγωισμό να με μεθάει Γιατί το βήμα το δικό σου περιμένω μ' ένα ποτήρι απ' την ανάσα μου θαμπό ακούω την πόρτα να χτυπάει και σωπαίνω γιατί απ' όλους θέλω απόψε να κρυφτώ. ουρανός Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
olizyz Δημοσιεύτηκε 8 Αυγούστου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 8 Αυγούστου 2007 Στίχοι: Νεκτάριος Μπήτρος Μουσική: Σταμάτης Γονίδης Πρώτη εκτέλεση: Λένα Παπαδοπούλου Απόψε κάνω απολογισμό τι μου 'δωσες τι σου 'δωσα μετράω και ψάχνω με τη σκέψη μου να βρω αν άξιζε για σένα να πονάω Συγκάτοικος εδώ στη μοναξιά με μια φωτογραφία σου μιλάω με πρόδωσες και πήγες μακριά μα ακόμα η τρελή σε αγαπάω Φθινόπωρο βαρύς ο χωρισμός τα δεδομένα Θεέ μου πως ν' αλλάξω δεν είσαι πια εδώ να μ' αγαπάς με χάρτινα φτερά πώς να πετάξω δεν είσαι πια εδώ να μ' αγαπάς με χάρτινα φτερά πώς να πετάξω Απόψε βρέχει πάλι ο ουρανός και εγώ μες στη βροχή θα περπατήσω το δάκρυ μου αβάσταχτος καημός στον άνεμο σαν φύλλο θα σκορπίσω Φεγγάρι στο δικό μου ουρανό μου έλεγες για μια ζωή θα είσαι μα λόγια ήταν όλα δυστυχώς αγάπη μου γιατί να προσποιείσαι Σκιές Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
princess_dimitra Δημοσιεύτηκε 8 Αυγούστου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 8 Αυγούστου 2007 Οι Ψυχές 'Aλκηστις Πρωτοψάλτη - Goin' Through Είναι 12 το βράδυ κι όπως λένε όλοι οι μύθοι τα φαντάσματα ξυπνάνε από κάποιο παραμύθι έχουν φτερά στα σύννεφα πετούν και απειλούν απροστάτευτες παρέες ψάχνουν πάντοτε να βρουν. Λένε είναι οι ψυχές που δεν έχουν ησυχάσει κάποιο πνεύμα ξεχασμένο που το δρόμο του έχει χάσει σκιά πάνω στον τοίχο κάτι πίσω απ'την κουρτίνα ήχος σαν κραυγή που'ρχεται απ'την κουζίνα. Κάποιοι πάλι κοροϊδεύουν δεν πιστεύουν πως υπάρχουν άλλοι φοβούνται μήπως πεθάνουν απ'το φόβο τους σα θά'ρθουν κι όταν στον τοίχο το εκρεμμές 12 φορές χτυπήσει το σώμα παραλύει κι η καρδιά θα σταματήσει Με παραμύθια μεγαλώνουνε μεγάλοι και μικροί στα σκοτεινά τα παραμύθια αντέχουν μόνο οι τολμηροί, μη με ρωτήσεις τι πιστεύω για όλα αυτά κλείσε τα μάτια κι ανέβα μοναχός σου τα σκαλιά! Λένε είναι οι ψυχές που μένουν. Λένε είναι οι σκιές. Λένε πως κοιμούνται όλη μέρα και ξυπνούν τις Κυριακές. Αν τύχει στο παραμύθι να ακούσεις ουρλιαχτά. Αν ακούσεις την καρδιά σου να χτυπάει δυνατά. Αν αντικρίσεις μια νεράιδα ή ένα μαύρο ξωτικό μη τρομάξεις, ποτέ δε θα σου κάνουνε κακό. Όποια πόρτα συναντήσεις μη διστάσεις να χτυπήσεις κι αν απάντηση δεν πάρεις μη διστάσεις να ανοίξεις, στο δάσος αν χαθείς κλείσ' τα μάτια και τ'αυτιά σου για λίγο αν προλαβαίνεις μες στα όνειρά, χάσου! Μίλα στο φεγγάρι, φτάσε πιο ψηλά απ'τον Άρη κάνε τώρα 3 ευχές πριν να τρίψεις το λυχνάρι ζήτα ό,τι θες, κάνε ό,τι σου κατέβει κανείς δεν υπάρχει που να στο απαγορεύει.... Λένε είναι οι ψυχές που μένουν. Λένε είναι οι σκιές. Λένε πως κοιμούνται κάθε μέρα και ξυπνούν τις Κυριακές. Είναι 12 το βράδυ κι έχουν όλοι κοιμηθεί στη δική μου γειτονιά οι ψυχές έχουν κρυφτεί δε γυρίζουν σα σκιές μες στης πόλης τα στενά γι'αυτό τις ανταμώνω στ'όνειρά μου πιο συχνά. Ένα ακόμη βράδυ απ'αυτά που δεν τελειώνουν κρύο και υγρό σαν αυτά που καταριόμουν μπροστά βάδιζα εγώ και ξοπίσω χίλια μάτια κάπου στάθηκα θυμάμαι μπρος σε κάτι σκαλοπάτια. Κάτι μ'αγκαλιάζει, κάτι με τρομάζει κάτι μέσα μου θεριεύει και το δρόμο πάντα φράζει αχ νά'ξερα δυο ξόρκια να ξεφύγω απ'το κακό σου να βρω ν'ανακαλύψω πού φυλάς το μυστικό σου. Οι νύχτες έχουν γίνει ερινύες στην ψυχή μου, σημαδεύουν τη ζωή μου, συνοδεύουν τη σιωπή μου. Τ'αστέρια αδιάκριτα μετρούν τα βήματά μου και φλερτάρουν σαν κορίτσια συνεχώς με τη σκιά μου. μπόρα Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
olizyz Δημοσιεύτηκε 8 Αυγούστου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 8 Αυγούστου 2007 Στίχοι: Σόφη Παππά Μουσική: Σόφη Παππά Πρώτη εκτέλεση: Τόλης Βοσκόπουλος Λίγο λίγο - λίγο λίγο, στην οθόνη μου σε χάνω λίγο λίγο. Στάλα στάλα - δάκρυ δάκρυ, στου γκρεμού έχουμε φτάσει πια την άκρη. Λίγο λίγο - στάλα στάλα, δεν ακούω πια το βήμα σου στη σκάλα. Δάκρυ δάκρυ - είναι κρίμα πάντα ο ένας απ’ τους δυο να ’ναι το θύμα. Πες το να τελειώνουμε λοιπόν αφού θες να γίνεις παρελθόν. Γίνε μια αγάπη σαν κι αυτές τις αγάπες τις περαστικές. Δεν θα κλάψω, δεν θα σπάσω, στη φωτιά τα «σ’ αγαπώ» μας θα πετάξω. Μόνο ένα θα κρατήσω για να τρέξει να σου πει «γύρισε πίσω». Δε μιλάνε πια οι σιωπές μας, δεν γκρινιάζει απ’ τα φιλιά ο καναπές μας. Κι ό,τι γύρω μου χτυπάει το ρολόι που μονότονα ρωτάει. Πού να είσαι τέτοια ώρα; Λίγο λίγο η βροχή θα γίνει μπόρα. Πού να είσαι μες στη νύχτα; Στης απόγνωσης με άφησες τα δίχτυα. ζωή Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Leviathan Δημοσιεύτηκε 8 Αυγούστου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 8 Αυγούστου 2007 Να μ’ αγαπάς, να μ’ αγαπάς, Να μ’ αγαπάς ρε φιλαράκι, να’ σαι κοντά μου στην ανάγκη και τον καημό μου μ’ ένα γέλιο να σκορπάς. Να μ’ αγαπάς, να μ’ αγαπάς, είμαστε κόκκινα φεγγάρια που ταξιδεύουνε τα βράδια στον ουρανό της πιο μεγάλης μοναξιάς. Να μ’ αγαπάς. Είμαι εγώ, είσαι εσύ, κι οι δυο μας επιβάτες στο πιο τρελό ταξίδι. Είμαι εγώ, είσαι εσύ, είν’ η ζωή μας μια γραμμή πάντα στην ίδια διαδρομή, Αθήνα - Σαλονίκη. Να μ’ αγαπάς, να μ’ αγαπάς, να μ’ αγαπάς ρε φιλαράκι και της καρδιάς σου το σαράκι κάν’ το κομμάτια και στη νύχτα να σκορπάς. Να μ’ αγαπάς, να μ’ αγαπάς, με τα τραγούδια θα μιλάμε, είχε παλιόκαιρο θυμάμαι στη Σαλονίκη που σε είδα να γυρνάς. Να μ’ αγαπάς. Είμαι εγώ, είσαι εσύ, κι οι δυο μας επιβάτες στο πιο τρελό ταξίδι. Είμαι εγώ, είσαι εσύ, είν’ η ζωή μας μια γραμμή πάντα στην ίδια διαδρομή, Αθήνα - Σαλονίκη. Παριος - Τερζης (ντουετο) φεγγαρι..... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
olizyz Δημοσιεύτηκε 8 Αυγούστου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 8 Αυγούστου 2007 Στίχοι: Ναταλία Γερμανού Μουσική: Μη διαθέσιμο Πρώτη εκτέλεση: Πέτρος Ίμβριος Στα μάτια σου η βροχή, Ένα αντίο που βουρκώνει, Που ξεθωριάζει, Για όσα ζούμε, Και μου ματώνει την ψυχή. Κάθε αύριο που περνάει, Θα σε παίρνει πιο μακρυά, Το φεγγάρι μας θα κρύψει, Σε μια μαύρη συννεφιά. Κάθε αύριο που περνάει, Θα μου λείπεις πιο πολύ Μια καρδιά που αγαπάει, Αγαπάει για μια ζωη. παλίρροια Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Leviathan Δημοσιεύτηκε 8 Αυγούστου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 8 Αυγούστου 2007 Σου είχα ορκιστεί πως θ' αλλάξει ο κόσμος πως απ' το σπίτι σου μπροστά θα περάσει ένας δρόμος που θα μας πάει στην αγάπη με οποιοδήποτε μέσο μετά χωρίσαμε και είπα "ξέχασέ το" πέρασε καιρός, βρήκα μια άλλη σχέση ήρθε καλοκαίρι, χάθηκε σε ένα φέρι ήταν ιριδισμοί ενός κρυστάλλινου κόσμου απατηλά όνειρα, φωνές του δρόμου χωρισμοί, σπίτια, μεγάλη ανεργία είδαμε τόσους ηλίθιους σε τόσα γραφεία αν η καρδιά μου είχε φωνή θα έκανε "κρακ, κρακ" σα ρωγμή κοιτάζω τα φύλλα να πέφτουν απ' τα δέντρα από μια πινακοθήκη να φεύγουν τα έργα επανάσταση, αγάπη, τέχνη, ζωή για τι έψαχνα, πες μου, δε θυμάμαι τι ήτανε νύχτα μόνο, πολύ αργά σ' ένα σκοτεινό δρόμο σού έδινα φιλιά εσύ έφυγες, εγώ είχα μείνει εκεί μέχρι που έσπασε το χρώμα και ήρθε το πρωί Κόπηκαν δέντρα, χτίσαν κτίρια σταματήσαν όλα για να γίνουν μεγαθήρια άδικοι πόλεμοι μες στα καλοκαίρια χιλιάδες ψέματα, πλαστικά αστέρια μου είπες για όλα αυτά που γυαλίζουν στο σκοτάδι και στο σαλόνι σου μεταμορφώθηκες σε ψάρι κι όλα τ' αθώα κορίτσια χάθηκαν εκείνο το βράδι σ' ένα βαθύ αντίο σ' ένα σκληρό χάδι γιατί; όταν κοιμάσαι γίνεσαι παιδί χαρταετός, παλίρροια, ταξιδιάρικο πουλί μπορείς να καθορίσεις τη ζωή με τη σκανδάλη να πατήσεις σαν τσιγάρο ένα παραπάνω μπορείς να πας όπου θες να βρεις ελευθερία να πετάξεις τα λεφτά σου σε μια μεγάλη πλατεία εσύ έφυγες, εγώ είχα μείνει εκεί μέχρι που έσπασε το χρώμα και ήρθε το πρωί εσύ έφυγες... είναι ένα μεγάλο παιχνίδι... δεν τελειώνει... όχι απόψε... πιθανόν να βρέχει στα μάτια σου τα μεγάλα γυαλισμένα αυτοκίνητα περιμένουν τ' αφεντικά τους ακόμα κι αυτή σ' αυτή τη γωνία αυτόν περιμένει με θέλει στο στόμα της μαζί με τα λεφτά μου για να ξεμπερδέψει οριστικά περιμένει σαν αστέρι στο δρόμο ένα φιλί μία πετρελαιοπηγή φλέγεται μέχρι τον ουρανό πιθανόν να βρέχει στα μάτια σου πού είναι; πού κοιτάς; πού είσαι; Κωνσταντινος Βητα χαλαζι.... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
olizyz Δημοσιεύτηκε 8 Αυγούστου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 8 Αυγούστου 2007 Να ρίξεις μαύρη πέτρα και να φύγεις για πάντα αλλά να πας πού κοντέρ 230 πατάς γκαζώνεις και στη στροφή μετανιώνεις στο πρώτο bar θα γίνεις στουπί Μόλις ξημερώσει θα 'χουν όλα τελειώσει και θα μου πεις γεια ξέρεις το είδα ξανά από την άλλη με καθαρό το κεφάλι το όνειρο ζητάει πολλά Μ' έχεις γερά δεμένο σ' ένα σφιχτό ιστό βήμα το βήμα να μετράω πόσο μου μένει Αν είναι να πεθάνω για σένα το μπορώ μονάχα όποιος τ'αξίζει από έρωτα πεθαίνει Ξέρεις να κάνεις κόλπα ξέρεις να με κρατάς ένας Θεός μονάχα ξέρει πόσα ξέρεις Μένει να δεις πια τώρα αυτό που δεν τολμάς θα μάθεις να γελάς αν μάθεις να υποφέρεις Αφού το ξέρεις τη μια πονάς κι υποφέρεις την άλλη πάνω τόσο ψηλά δε σε φτάνω κατέβα λίγο έτσι περνούσα πριν φύγω και τώρα γειά σου δώσε φιλιά στη μαμά σου Στην αμμουδιά ποτέ του δε βγαίνει ο ανθός ούτε και ζει ποτέ χωρίς νερό το ψάρι το είπε παλιά κι ο μάγκας που δήλωσε Θεός χωρίς αγάπη όλους ο διάολος θα μας πάρει Λύσε λοιπόν τα μάγια μάζεψε τα σκοινιά μες την αρένα δες πως φέγγουνε τα φώτα πάλι θα χάσει κάποιος πάλι κάποιος νικά πες ότι θες μόνο μην πεις πως δε σου το'πα Αφού σου το'πα πως της αγάπη η ντόπα είναι η πρώτη φωτοβολίδες και κρότοι το αίμα βράζει φιλιά που πέφτουν χαλάζι δεν είναι η φρίκη είναι η ζωή που σου ανήκει Κοντεύουν ξημερώματα και παίρνεις εμένα για να σου πω τι πως είναι όλα χαμένα χίλιες φορές παραμύθια αφού την αλήθεια την ξέρει κι ένα παιδί τσάι Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
princess_dimitra Δημοσιεύτηκε 9 Αυγούστου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 9 Αυγούστου 2007 Η ΓΚΕΪΣΑ Στίχοι: Πάνος Φαλάρας Μουσική: Νίκος Τερζής Πρώτη εκτέλεση: Ιωάννα Κουταλίδου Τι να σου πω σ' αγαπώ μ' αφοσίωση Mα δε μπορώ νά 'μαι 'γώ φαντασίωση Δεν είμαι γκέισα σου το ανέλυσα δεν κρύβω αισθήματα μα και συναισθήματα Δεν είμαι γκέισα ποτέ δε θέλησα να υποκρίνομαι κι ό,τι θες να γίνομαι Δεν είμαι γκέισα σου το ανέλυσα δεν κρύβω αισθήματα μα και συναισθήματα Δεν είμαι γκέισα ποτέ δε θέλησα να είμαι πλάι σου ζάχαρη στο τσάι σου Να μπερδευτώ δε μπορώ μες στα λάθη σου Και σου ζητώ νά 'μαι 'γώ η αγάπη σου Δεν είμαι γκέισα σου το ανέλυσα δεν κρύβω αισθήματα μα και συναισθήματα Δεν είμαι γκέισα ποτέ δε θέλησα να υποκρίνομαι κι ό,τι θες να γίνομαι Δεν είμαι γκέισα σου το ανέλυσα δεν κρύβω αισθήματα μα και συναισθήματα Δεν είμαι γκέισα ποτέ δε θέλησα να είμαι πλάι σου ζάχαρη στο τσάι σου χάντρα Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
spylar Δημοσιεύτηκε 9 Αυγούστου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 9 Αυγούστου 2007 Ηρωίνη και μαυράκι Στελλάκης Περπινιάδης (Παπάζογλου) Να ξεφύγω δεν μπορούσα Καθώς γύρναγα απ’ την Προύσα Με πρόδωσαν κάτι μπράβοι Και με πιάσαν στο καράβι Είχα ράψει στο σακάκι Δυο σακούλες με μαυράκι Και στα κούφια μου τακούνια ηρωίνη ως τα μπούνια Κλάψτε τώρα ντερβισάδες δεν θ' ανάψουν οι λουλάδες Θα γινότανε γιαγκίνι με μαυράκι κι ηρωίνη Ε ρε το ’χω κάνει τάμα Θα μισέψω γι άλλο πράμα Γεια σου Προύσα παινεμένη και στον κόσμο ξακουσμένη Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Leviathan Δημοσιεύτηκε 10 Αυγούστου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 10 Αυγούστου 2007 Στίχοι: Γιάννης Δεσύπρης Μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου Κλείσε με μέσα στο μικρό σου το τσαντάκι με το κραγιόν και το παλιό σου καθρεφτάκι κάνε με λέξεις σ' ένα πρόχειρο μπλοκάκι οι σημειώσεις σου να γίνουνε στιχάκι Να είμαι ήχος στην παλιά σου την κιθάρα μέσα στη τσέπη τα κλειδιά και τα τσιγάρα να 'μαι σε εκείνα που σ' αρέσουν και αγγίζεις μέσα σ' όλα που προσέχεις και φροντίζεις Κάνε με χρώμα που τα χείλη σου φιλάει να 'μαι κόκκινο πιο πολύ σου πάει βάλε με χάντρα στο λαιμό να σε φυλάει μάτι κακό να μην σε ακουμπάει Μέσα σ' όλα να με ζητάς και όπου με βρίσκεις να με κρατάς βάλε με ρούχο μέσα στο κρύο κι όταν τρομάζεις να σου λέω είμαστε δύο..... λιμανι... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
princess_dimitra Δημοσιεύτηκε 11 Αυγούστου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 11 Αυγούστου 2007 Πέρασε η μπόρα Νίκος Ζιώγαλας - Αναστασία Μουτσάτσου Ησύχασε η θάλασσα μέσα στα μάτια σου Το πλοίο φτάνει, μπαίνει μες στο λιμάνι Τώρα που ησύχασε κι εμένα η καρδιά μου Ο πόνος άλλο τώρα, πια δε μας φτάνει Μόνη ξανά δε θα σ' αφήσω Να μη μ' αφήσεις μόνο ποτέ Πέρασε η μπόρα, πέρασε Κανείς δε θα μπορέσει να σε πειράξει άγγελος φύλακας θα βάζει τάξη άγγελος θα 'μαι εγώ για σένα άνοιξε τα φτερά σου πάνω από μένα Μόνη ξανά δε θα σ' αφήσω να μη μ' αφήσεις μόνο ποτέ τίποτα πια στην τύχη, τίποτα μόνη ξανά δε θα σ' αφήσω να μη μ' αφήσεις μόνο ποτέ φίλος Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Leviathan Δημοσιεύτηκε 12 Αυγούστου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 12 Αυγούστου 2007 Στίχοι: Ρόνη Σοφού Μουσική: Γιάννης Σπανός Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πουλόπουλος Ο ταχυδρόμος είναι φίλος και με ξέρει κι όταν το γράμμα σου μου φέρνει υποφέρει γιατί μου στέλνεις το φαρμάκι συστημένο κι ένα μαχαίρι μες στο φάκελο κλεισμένο. Ο ταχυδρόμος δεν φοβάται την αλήθεια, μοιράζει πίκρες και καημούς από συνήθεια. Αυτός διαβάζει κι ένα γράμμα σφραγισμένο και μου το ξέκοψε να μη σε περιμένω. Ο ταχυδρόμος με κουβέντιασε κι απόψε, κοίτα, μου λέει, την κλωστή τη σάπια κόψε. Κι εγώ το νιώθω κατά βάθος τι έχει γίνει: παίρνει σφουγγάρι η καρδιά σου και με σβήνει. συναγερμος Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Profiterol Δημοσιεύτηκε 16 Αυγούστου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 16 Αυγούστου 2007 BJORK - "Alarm Call" "...I want to be on a mountain-top With a radio and good batteries And play a joyous tune and Free the A-human race From suffering It doesn't scare me at all This is an alarm-call So wake-up, wake-up now Today has never happened And it doesnt frighten me It doesn't scare me at all You can't say no to hope You can't say no to happiness" -------------------- φωνή Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
princess_dimitra Δημοσιεύτηκε 31 Αυγούστου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 31 Αυγούστου 2007 Χίλιες σιωπές Στίχοι: Νίκος Ζούδιαρης Μουσική: Νίκος Ζούδιαρης Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Τσαλιγοπούλου Στις βραδινές περιπλανήσεις μας μες στης πόλης τον αχό τις θαμπές φωνές των άγνωστων σκορπάει ο αέρας εκεί κι εδώ Μου κρατάς το χέρι σε κρατώ με κοιτάς για μια στιγμή το μεγάλο μας το όνειρο σου εξηγώ με ένα φιλί Και μετά δεν μιλάμε πολύ γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή Με το βλέμμα στους περαστικούς να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς Στις βραδινές περιπλανήσεις μας στης καρδιάς τις διαδρομές πώς γεμίζει η νύχτα χρώματα πώς φωτίζονται οι σκιές Και δεν βρίσκω λόγια να σου πω γιατί όλα έχουν φωνή το μεγάλο μας το όνειρο σου εξηγώ με ένα φιλί Και μετά δε μιλάμε πολύ γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή Με το βλέμμα στους περαστικούς να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς ---------------- όνομα Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tik-tak Δημοσιεύτηκε 20 Μαΐου 2009 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Μαΐου 2009 Φεύγω, φεύγω και παίρνω την καρδιά μου, κι ένα τραγούδι συντροφιά μου, φεύγω - φεύγω, φεύγω Είναι το τίμημα και πάντα θα παλεύω, τώρα φεύγω - Φεύγω, κι αφήνω πίσω μου συντρίμμια, αρρωστημένους και αγρίμια, φεύγω - φεύγω, φεύγω Θα οδεύω προς το φως θα τα ταξιδεύω, τώρα φεύγω - Φεύγω, τώρα φεύγω (Χαρούλα Αλεξίου) χαμόγελο Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Recommended Posts
Archived
This topic is now archived and is closed to further replies.