Η ΕΛΞΗ ΤΩΝ ΟΜΩΝΥΜΩΝ

[leksis]

Θέλω να ενημερώσω τους φίλους χρήστες του greekmeds.gr, για την έκδοση ενός βιβλίου που έλειπε από την εγχώρια βιβλιογραφία. Πρόκειται για την ΕΛΞΗ ΤΩΝ ΟΜΩΝΥΜΩΝ, μια ανθολογία που περιλαμβάνει 128 ποιήματα Ελλήνων και ξένων ποιητών, σε ανθολόγηση και μετάφραση του Ρήγα Κούπα (εκδόσεις Οσυσσέας).

Είναι ένα βιβλίο εξαιρετικής αισθητικής, μέσα από το οποίο 70 ποιητές και 13 ποιήτριες, από 18 χώρες, με 128 ομοερωτικά ποιήματα, μεταφρασμένα όλα από το πρωτότυπο, καταγράφουν την περιπέτεια του ομοφυλικού έρωτα σε ατομικό επίπεδο, και αποτελούν ταυτόχρονα μια ιστορική και κοινωνιολογική μαρτυρία της ομοφυλοφιλίας κατά τον 20ό αιώνα.

Από τον Καβάφη και τον Χριστιανόπουλο, τον Λόρκα και τον Θερνούδα, ως την Νικαραγουανή ακτιβίστρια Sequeira Malespin και την Γουατεμαλτέκα Ακαδημαϊκό Mendez De La Vega, oι ποιητές της ανθολογίας μας διηγούνται την αναζήτηση ταυτότητας, τη μύηση, τη σεξουαλική επιθυμία, το κυνήγι του έρωτα, το ζευγάρωμα, τις αναμνήσεις και, τέλος, την ώρα του απολογισμού, τα γηρατειά και τη μοναξιά, σε διάφορες εποχές και με διαφορετική αισθητική και γραφή.

Παραθέτω δύο ποιήματα από την "Έλξη των Ομωνύμων", ένα ελληνικό και ένα ξένο.

ΑΝΟΙΓΕΙΣ ΚΑΙ ΚΛΕΙΝΕΙΣ ΣΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙ

Ντίνος Χριστιανόπουλος / Ελλάδα

Ανοίγεις και κλείνεις σα λουλούδι.

Έρχομαι - μουδιασμένος με υποδέχεσαι,

κρατάς τα μάτια επίμονα χαμηλωμένα,

ύστερα λίγο λίγο ξεθαρρεύεις,

αρχίζεις να μιλάς με τρυφεράδα, τα μάτια χρωματίζεις με ιλαρότητα,

ω πόσο εγκάρδια έγινε η κάμαρη,

δε θέλω γλύκισμα, η κουβέντα σου μου αρκεί.

Μα αν ξεχαστώ και κοιτάξω το ρολόι,

και δείξω μέριμνα για τις δουλειές του κόσμου,

σβήνεις σιγά σιγά την ομιλία,

αρχίζεις να μουδιάζεις λίγο λίγο,

σα να 'μουν ξένος με αποχαιρετάς,

και κλείνεις, κλείνεις σα λουλούδι.

Πορτρέτο ενός νέου

Porfirio Barba Jacob / Koλομβία

Ζωγραφίστε ένα νέο άνδρα... με λέξεις ακριβείς

κι αγνές' με λέξεις ονείρου και συγκίνησης:

να υπάρχει στους στίχους ο ρυθμός των εγκάρδιων χειρονομιών

και στη ρίμα η κινούμενη γοητεία της ψευδαίσθησης.

Υπογραμμίστε το περίγραμμά του, καθαρό, απέναντι στο γαλάζιο

του ουρανού, στο ανθισμένο χαμογελαστό πρωινό:

να το λούζει ο ήλιος λοξά και να το αφήνει στιλπνό,

να λαμποκοπά στα μάτια ένα αναμμένο φως,

να δίνει στη σάρκα τρέμουλο από συγκρατημένη λαχτάρα

και ο θώρακας, το μέτωπο και τα νευρώδη μπράτσα,

το αθώο βλέμμα και η τυφλή ελπίδα,

να συνοψίζουν το ακτινοβόλο μυστήριο της ζωής...

[NIKITA]

Το πρώτο ποίημα που παραθέτεις μου άρεσε πολυ, ειδικά ο στίχος:

"ω πόσο εγκάρδια έγινε η κάμαρη,

δε θέλω γλύκισμα, η κουβέντα σου μου αρκεί."

Ο τίτλος του βιβλίου μόνο δεν μου αρέσει, ας μου επιτραπεί, για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι γιατί ούτε σαν μεταφορά δεν μου φαίνεται ότι στέκει η λέξη "ομώνυμα" σε άτομα του ίδιου φύλου. Ο δεύτερος είναι ότι δεν έλκονται τα ομώνυμα, ούτε και αν το πάρουμε σαν εκφραστικό μέσο δεν είναι πετυχημένο. Η πείρα δείχνει ότι η απόλυτη συμφωνία όχι μόνο στα φορτία που είναι νόμος, αλλά και στις προσωπικότητες που μοιάζουν είναι καταστροφική. Τέλος πάντων, τον καημό μου λέω, αν και δεν είμαι καθόλου βέβαιη για την ταύτιση που άφησα να εννοηθεί. Μάλλον υποστηρίζω ότι δεν υπάρχουν ομώνυμα, μια απάτη είναι.

Ένας πιο επιτυχημένος τίτλος θα ήταν, κατά τη γνώμη μου πάντα: Η απάτη της έλξης, ένα βιβλίο εξειδικευμένο στην ομοφυλοφιλία.

[leksis]

Έχω καλά νέα για σένα ΝΙΚΙΤΑ, που θα κάνουν τον καημό σου λιγότερο αβάσταχτο.

Πρόσφατη έρευνα Αμερικανών επιστημόνων αποδεικνύει ότι "τόσο οι άνδρες, όσο και οι γυναίκες επιλέγουν συντρόφους που έχουν κοινά στοιχεία. Η αντίληψη ότι τα ετερώνυμα έλκονται απαντάται μάλλον μόνο στη Φυσική και όχι στις ανθρώπινες σχέσεις"

Έπειτα η πείρα δεν είναι πάντα ένας απόλυτα ασφαλής σύμβουλος, άλλωστε κι αυτή αποχτιέται αφού πειραματιστούμε σχετικά. Επιπλέον όλοι οι κανόνες που μας έμαθαν στο σχολείο έχουν τις εξαιρέσεις τους.

Άσε που δεν είναι και να τους πολυεμπιστεύεσαι.

[ΣΑΜΠΟΤΑΖ]

'Η απατη της ελξης'??

Σιγα μην εβαζαν και 'ειναι γλυκεια η μπανανα του...'

[NIKITA]

Αγαπητή leksis,

η αναστροφή της πραγματικότητας που περιέχει ο τίτλος (πέρα από το ότι δεν μου αρέσει η λέξη "ομώνυμα" για τα άτομα του ίδιου φύλου όπως προείπα, αφού ούτε φορτία είναι, ούτε μαγνήτες) αφορά αφενός τους νόμους της Φυσικής και αφετέρου την δική μου πραγματικότητα που απέχει δραματικά από αυτή των άλλων (άσε με να το πιστεύω αυτό σε παρακαλώ). Η δική μου "εγκεφαλική" πραγματικότητα, "από εμπειρίες είχε αρκετές" δυστυχώς και θεωρεί τον παραπάνω νόμο της Φυσικής ως αξίωμα (αναπόδεικτη αλήθεια) και ας συνεχίζει να διαπράττει σφάλματα που μόνο η άγνοια θα δικαιολογούσε. Αν υπάρχουν εξελίξεις στην κβαντομηχανική ή την νανοτεχνολογία, να το ξανασκεφτώ…Ακούω να λέγεται πως η ασυμφωνία χαρακτήρων χωρίζει όχι η συμφωνία, αλλά αυτό συμβαίνει μόνο για τα δικαστήρια ή τους άλλους ανθρώπους. Έτσι, στον δικό μου κόσμο, οι άνθρωποι που έχουν υπερβολικά κοινά χαρακτηριστικά (ταύτιση δεν υπάρχει, αλίμονο αν υπήρχε, χαριτολογώντας το λέμε) δεν έχουν μέλλον σε σχέση και οι εκ διαμέτρου αντίθετοι έχουν λίγες παραπάνω ελπίδες, αν και μόλις αρχίσουν να μοιάζουν από την αλληλεπίδραση, χωρίζουν κι αυτοί…

Σοβαρό συμπέρασμα με καθολικό χαρακτήρα (αν είναι να διαβάσεις κάτι διάβασε μόνο αυτό, τα παραπάνω αναφερόταν μόνο σε μένα): Η προσωπικότητα είναι αυτή που κάνει την επιλογή με πολλά κριτήρια, συνειδητά και ασυνείδητα, που η πολυπλοκότητά της δεν μας επιτρέπει σε όλα την πρόσβαση. Η αμφισβητούμενη έρευνα στην οποία αναφέρεσαι (περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences αν δεν κάνω λάθος) λέει στο τελικό πόρισμά της ότι "τα κριτήρια έγκεινται περισσότερο στην ικανότητα και των δύο να διατηρήσουν μια υγιή και σταθερή σχέση" και συμφωνώ.

@a_panayiotou

Καταπιέζομαι να μην απαντήσω, υπάρχει πιθανότητα να μην κατάλαβα και να μην με ειρωνευόσουν, τι να πω...

[ContaStoPtyxio]

Κατά τη γνώμη μου η αλήθεια -αν μπορεί κανείς να μιλήσει για αλήθεια σε τέτοια θέματα- βρίσκεται κάπου ανάμεσα.Πιστεύω ότι η αρχική έλξη μεταξύ δύο ανθρώπων αρχίζει από τις ομοιότητες ή τις αναλογίες ,αν θέλετε, τόσο στην εμφάνιση όσο και στην ψυχολογία. Πάντως η επιτυχημένη συνέχεια μιας σχέσης νομίζω ότι στηρίζεται στην ύπαρξη διαφορών που αν τις χειριστεί κανείς κατάλληλα γονιμοποιούν τη σχέση και την κάνουν δημιουργική ώστε να μπορεί πάντα να προχωρά και να μην βαλτώνει.Ακόμη κι αυτά όμως που περιγράφω εμπεριέχουν ταυτόχρονα τη διαφορά και την ομοιότητα..πως να προχωρήσεις με κάποιον αν έχετε τελείως διαφορετική κοσμοθεωρία (σημείο στο οποίο επιβάλλεται κατά κάποιο τρόπο η ομοιότητα) ή με κάποιον που μοιάζετε τόσο ώστε ο ένας να γίνεται καθρέφτης των αρνητικών και θετικών στοιχείων του άλλου (σημείο στο οποίο επιβάλλονται οι διαφορές)...

Μεγάλο και ενδιαφέρον θέμα πάντως...

[leksis]

Μεγάλο και ενδιαφέρον θέμα πάντως...

Σε συνέχεια της μικρής συζήτησης που είχαμε εδώ, σας παραθέτω

τον σύνδεσμο προς ένα blog, που κρίνω ως απολύτως σχετικό:

http://www.umhomemgrego.blogspot.com/

Η Gay Βιβλιογραφία στα Ελληνικά, είναι ένα blog που κάθε

μέρα καταγράφει και σχολιάζει τα ομοερωτικής θεματολογίας βιβλία

που εκδίδονται και κυκλοφορούν στην χώρα μας.

Kαλό χειμώνα νά 'χουμε!