tsouknidaki Δημοσιεύτηκε 16 Ιουνίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 16 Ιουνίου 2005 Κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα Κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα ο ήλιος μόνo, ο ήλιος ο ζεστός σε χρόνια παιδικά και ξεχασμένα κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα. Το χάδι στο κορμί, το χάδι στην ψυχή κάποτε νόμιζα πως είναι δεδομένα και άνθρωποι αχάιδευτοι με ράγισαν και μένα ο κόσμος είναι, αγάπη μου, σκληρός κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα. Αν χάιδευαν κι οι άλλοι σαν εσένα θα ήτανε παράδεισος η γη και όλα τα παιδιά ευτυχισμένα κι οι γέροι όλοι χαμογελαστοί. Αν χάιδευαν κι οι άλλοι σαν εσένα θα ήτανε μουσεία οι φυλακές κι οι πόλεμοι στα εικονογραφημένα εφιάλτες από άλλες εποχές. Κανένας όμως, μάτια μου θλιμμένα κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα. Το χάδι στο κορμί, το χάδι στην ψυχή κάποτε νόμιζα πως είναι δεδομένα και άνθρωποι αχάιδευτοι με ράγισαν και μένα κανένας σε ολόκληρη τη γη κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα. Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tsouknidaki Δημοσιεύτηκε 20 Ιουνίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Ιουνίου 2005 Μην κουραστείς να μ'αγαπάς... Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Νεφέλη Δημοσιεύτηκε 23 Ιουνίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 23 Ιουνίου 2005 (τροποποιήθηκε) Το σημάδι Στίχοι: Σαράντης Αλιβιζάτος Μουσική: Μάριος Τόκας Ερμηνευτές: Κωνσταντίνα, Γιάννης Πάριος Θέλω να κρύψω την αλήθεια πως με είχες όλη νύχτα την τρελή στην αγκαλιά σου και ο ιδρώτας της αγάπης είχε κάτι από φωτιά. Θέλω να κρύψω πως ξημέρωνε και ήμουνα ακόμα στα φιλιά σου και πως μου κάρφωσες τον ήλιο πριν σ’ αφήσω στα μαλλιά. [... και πως σου κάρφωσα τον ήλιο πριν να φύγω στα μαλλιά.] Μα το σημάδι στο λαιμό μου απ’ τα φιλιά σου θα μαρτυράει πως με είχες αγκαλιά σου μα το σημάδι στο λαιμό μου που θα μένει θα μαρτυράει πως δεν είμαστε δυο ξένοι. Θέλω να σβήσω [να κρύψω] στο κορμί μου τις γραμμές από τα χέρια που σφιχτά [γλυκά] με τυραννούσαν κι αυτή τη φλέβα που χτυπούσε όλη νύχτα στο λαιμό. Θέλω να σβήσω [να κρύψω] όσα είπαμε την ώρα που από πόθο σε ζητούσα και πως με κάρφωσες απόψε σ’ ένα διάφανο σταυρό. [... και πως χανόμουνα απόψε σ’ ένα δρόμο αμαρτωλό.] Σε σένα που πότε δεν μπόρεσες να κρυφτείς από την μοίρα σου. Άλλοτε της χαμογελάς και άλλοτε της κλείνεις την πόρτα... Τροποποιήθηκε 23 Ιουνίου 2005 από Νεφέλη Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tsouknidaki Δημοσιεύτηκε 23 Ιουνίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 23 Ιουνίου 2005 Το σκάκι (Έλα να παίξουμε) Στίχοι: Μανώλης Αναγνωστάκης Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου Ερμηνευτές: Γεράσιμος Ανδρεάτος Έλα να παίξουμε... Θα σου χαρίσω τη βασίλισσά μου Ήταν για μένα μια φορά η αγαπημένη Τώρα δεν έχω πια αγαπημένη Θα σου χαρίσω τους πύργους μου Τώρα πια δεν πυροβολώ τους φίλους μου Έχουν πεθάνει από καιρό πριν από μένα Όλα, όλα, και τ' άλογά μου θα στα δώσω Όλα, όλα, και τ' άλογά μου θα στα δώσω Μονάχα ετούτο τον τρελό μου θα κρατήσω που ξέρει μόνο σ' ένα χρώμα να πηγαίνει δρασκελώντας την μιαν άκρη ως την άλλη γελώντας μπρος στις τόσες πανοπλίες σου μπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικά αναστατώνοντας τις έριες παρατάξεις Έλα να παίξουμε... Ο βασιλιάς αυτός δεν ήτανε ποτέ δικός μου Κι ύστερα τόσους στρατιώτες τι τους θέλω! Τραβάνε μπρος σκυφτοί δίχως καν όνειρα Όλα, όλα, και τ' άλογά μου θα στα δώσω Όλα, όλα, και τ' άλογά μου θα στα δώσω Μονάχα ετούτο τον τρελό μου θα κρατήσω που έρει μόνο σ' ένα χρώμα να πηγαίνει δρασκελώντας την μιαν άκρη ως την άλλη γελώντας μπρος στις τόσες πανοπλίες σου μπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικά αναστατώνοντας τις έριες παρατάξεις Έλα να παίξουμε... Κι αυτή δεν έχει τέλος η παρτίδα... Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
lefkander Δημοσιεύτηκε 24 Ιουνίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 24 Ιουνίου 2005 (τροποποιήθηκε) Τα ζώα Παρά Ιωάννου Πολέμη Ποτέ δε θα πειράξω τα ζώα τα καημένα, μην τάχα σαν εμένα κι εκείνα δεν πονούν; Θα τα χαϊδεύω πάντα, προστάτης τους θα γίνω. Ποτέ δε θα τ' αφήνω στους δρόμους να πεινούν. Ακόμα κι όταν βλέπω πως τα παιδεύουν άλλοι, εγώ θα τρέχω πάλι με θάρρος σταθερό, θα προσπαθώ με χάδια τον πόνο τους να γιάνω κι ό,τι μπορώ θα κάνω να τα παρηγορώ. Εξαιρετικά αφιερωμένο στους φίλους μας, τα ζώα Τροποποιήθηκε 24 Ιουνίου 2005 από lefkander Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
highlander Δημοσιεύτηκε 24 Ιουνίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 24 Ιουνίου 2005 Όμοιος τον ομοιο και η κοπριά στα λαχανα Παροιμια του λαου μας, πουταιριάζει στην πέρίσταση. Αφιερωμένη ασφαλώς Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tsouknidaki Δημοσιεύτηκε 24 Ιουνίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 24 Ιουνίου 2005 Διαμαντένια προβλήτα Ξεγραμμένες μανάδες, ξεπεσμένοι μπαμπάδες, χρόνια τώρα,νεκροί εραστές. Της ζωής τους ο χώρος, σιώπηλή λεωφόρος, που γυρεύει μια πόρτα στο χτές. Να,τα όνειρα!πάρ'τα! Τώρα πάνω σε κάρτα θα χτυπάμε αυτά που αγαπάμε. Γεννημένοι σε φάκα. Γαμημένοι για πλάκα, κάποια νύχτα που είχες ανία. Σα λυγμός ακροβάτη, σαν πορνείου κρεβάτι, που χτυπάς σιωπηλά,με μανία. Να,τα όνειρα!πάρ'τα! Τώρα πάνω σε κάρτα θα χτυπάμε αυτά που αγαπάμε. Σαν πληγή που δεν κλείνει και το αίμα αφήνει να κυλά σα φευγάτο ποτάμι. Σαν κλισέ σε ταινία, με νονούς και μαφία, σα μυαλά κολλημένα στο τζάμι. Να,τα όνειρα!πάρ'τα! Τώρα πάνω σε κάρτα θα χτυπάμε αυτά που αγαπάμε. Ό,τι θέλεις σου δίνουν. Το Θεό τους προδίνουν αν εσύ τους το πείς για φαντάσου! Δώσ'τους ένα πηρούνι και για σένα γουρούνι, την καρδιά τους θα φάνε μπροστά σου. Να,τα όνειρα!πάρ'τα! Τώρα πάνω σε κάρτα θα χτυπάμε ό,τι αγαπήσαμε,φώς μου. Να,τα όνειρα!κοίτα, διαμαντένια προβλήτα, σε μια λίμνη στην άκρη του κόσμου. Για μια ημερήσια, πριν 4-5 χρόνια, τότε που το ακούγαμε συνέχεια στο λεωφορείο και που νομίζαμε πως με το να προκαλούμε κάναμε κάτι σπουδαίο.Τότε που νομίζαμε πως έφτανε κι ένας από εμάς να αλλάξει τον κόσμο.Τότε που πολλά ήταν αλλιώς.. Για το τηλεφώνημα που σου έκανα μόλις το άκουσα για να το μοιραστώ μαζί σου, μιας και τόσα χρόνια μοιραζόμασταν το ίδιο θρανίο... Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tsouknidaki Δημοσιεύτηκε 24 Ιουνίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 24 Ιουνίου 2005 Νοσταλγός του rock'n'roll Κάποτε θυμάμαι πριν περάσουνε τα χρόνια σ' ένα φωτισμένο μαγαζί μες στην Ομόνοια χάζευα τον Έλβις, μύθο στη σκηνή... Μέσα μου κυλούσε ο ρυθμός της συνοικίας μα η φαντασία μιας τρελής επιτυχίας έψαχνε τις νότες για να εκφραστεί... Στις οθόνες έβλεπα μια μάντρα λιμουζίνες μολυσμένη ατμόσφαιρα, φώτα και λαμαρίνες άχρηστα κουρέλια, τόνους πλαστικό... Τέλειωνε το έργο και γραμμή για το Θησείο γέρασε η αγάπη μας και μπήκε σε μουσείο θύμα μες στο κόσμο τον ηλεκτρικό... Νοσταλγός του Rock 'N Roll... Νοσταλγός του Rock 'N Roll... Και προβάλει σε οθόνη μυστική... Η παράσταση, Rock 'N Roll... Επανάσταση, Rock 'N Roll... Φυλαγμένη μες στη μουσική... Μου 'πανε μην μπλέξεις τα σκυλιά με τους ροκάδες μα έτσι και δεν δούλευα θα τρώγαμε παπάδες έπιασα λοιπόν δουλειά σε μαγαζί... Κι όταν οι αγρότες εκτονώνονταν και φεύγαν έπαιζα τα σόλα που γι' αυτά με αποφεύγαν κι οι μπράβοι στέκαν και κοιτάζαν σα χαζοί... Έκανα αποστείρωση χρονάκια δεκαδύο μέσα σ' ένα γυάλινο οξυζενέ ωδείο κόσμος ξεχασμένος, πιάνο κλασσικό. Δεν είχα σπουδάσει σχεδόν τίποτα ως τώρα μόνο της καρδιάς μου με συνέπαιρνε η φόρα μα δεν έπαθα και τίποτα κακό... Νοσταλγός του Rock 'N Roll... Νοσταλγός του Rock 'N Roll... Και μια δόση ιδιότροπη στη συνταγή... Θέλει άνεμο, Rock 'N Roll... Ανατολικό, Rock 'N Roll... Μα στη Δύση να το φέρνουν οι ρυθμοί... Τώρα μες στο studio σαν είμαι βυθισμένος στον καινούριο ήχο τριγυρνώ απελπισμένος έχοντας μια σχέση επαγγελματική... Aλλα μου αρέσουν να τ' ακούω κι άλλα όχι μα το ηλεκτρόφωνο προσμένει σε κόχη και με φέρνει πίσω σε μια πόλη μαγική... Νοσταλγός του Rock 'N Roll... Νοσταλγός του Rock 'N Roll... Στης λεπτής ισορροπίας το σκοινί... Στη Μεσόγειο, Rock 'N Roll... Στυλ υπόγειο, Rock 'N Roll... Μα μονάχα με δυο στάσεις διαδρομή... Για όλα εκέινα τα βράδια με κιθάρα...που ελπίζω να ξανάρθουν σύντομα! Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
ContaStoPtyxio Δημοσιεύτηκε 26 Ιουνίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 26 Ιουνίου 2005 MΩΡΑ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ-ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ Τρεις βδομάδες που'μαστε μαζί Κι εσύ έρχεσαι και φεύγεις Μ'αφήνεις πάντα μόνο με κοιτάς και χαμογελάς Και ξέρεις πως δεν μπορώ να ξεφύγω απ'τα μικρά σου μυστικά Δεν ξέρω ποια είσαι και που πας όταν με παρατάς Θέλω να πω πως... Έρχεσαι με λόγια κι υποσχέσεις γι'αγάπη Και με κάνεις να νιώθω τραγικά Μα όταν ξημερώσει έχεις φύγει από κοντά μου Έχεις φύγει,φύγε,φύγε,φύγε,φύγε... Θα υποφέρουμε κι αυτή τη θυσία Κι οι καρδιές μας ας χτυπάν δυνατά Θέλω απόψε να μείνεις μαζί μου και δως μου φωτιά Μείνε απόψε μαζί μου και δως μου φωτιά Εραστές με σπασμένα φτερά ξενυχτάνε και πίνουν μέχρι το πρωί Εφιάλτες χτυπάνε το μυαλό τους και ξέρεις πως είναι ανυπεράσπιστοι Και πέφτουνε πάλι στη δική σου αγάπη και ο πυρετός έχει ανεβεί Ξοδεύουν τη ζωή τους σ'ένα αγώνα χαμένο συχνά Θέλω να πω πως.. Έρχεσαι με λόγια κι υποσχέσεις γι'αγάπη Και με κάνεις να νιώθω τραγικά Μα όταν ξημερώσει έχεις φύγει από κοντά μου Έχεις φύγει,φύγε,φύγε,φύγε,φύγε.. Θα υποφέρουμε κι'αυτή τη θυσία Κι οι καρδιές μας ας χτυπάν δυνατά Η ευχαρίστηση χρειάζεται πόνο,στα σκοτεινά Περνάει μέσα απ'τον πόνο, στα σκοτεινά Γιατί ο δρόμος αυτός μας οφηγεί στην ηδονή Και δεν μας νοιάζει ό,τι κι αν θα μας συμβεί Γιατί... Έρχεσαι με λόγια κι υποσχέσεις γι'αγάπη (3) Μα είμαστε όλοι τρελοί.... Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tsouknidaki Δημοσιεύτηκε 27 Ιουνίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 27 Ιουνίου 2005 Θάλασσες (Μητροπάνος) Θάλασσες, μέσα στα μάτια σου θάλασσες και με ταξίδευες, σαν το καράβι κι έλεγες Θα σ’ αγαπώ με τα καλοκαίρια με τρικυμίες και με βροχές με μαξιλάρι τα δυο μου χέρια θα ονειρεύεσαι ότι θες Ένα ποτήρι θάνατο θα πιω, απόψε να μεθύσω Τα καλοκαίρια πες μου πως μπορώ μονάχος μου να ζήσω Ένα ποτήρι θάνατο θα πιω απόψε να μεθύσω σε μονοπάτι αδιάβατο θα βγω, θα βγω να σε ζητήσω Θάλασσες, μέσα στα μάτια σου θάλασσες και με ταξίδευες, σαν το καράβι κι έλεγες Θα σ’ αγαπώ, μη μου συννεφιάζεις σαν αμαρτία και σαν γιορτή Μάθε στα μάτια μου να διαβάζεις ό,τι με λόγια δε σου ‘χω πει Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Juliette Δημοσιεύτηκε 2 Ιουλίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 2 Ιουλίου 2005 (τροποποιήθηκε) Artist: Robbie Williams Song: Something Stupid I know I stand in line Until you think you have the time To spend an evening with me And if we go someplace to dance I know that there's a chance You won't be leaving with me Then afterwards we drop into a quiet little place And have a drink or two And then I go and spoil it all By saying something stupid Like I love you I can see it in your eyes That you despise the same old lines You heard the night before And though it's just a line to you For me it's true And never seemed so right before I practice every day to find some clever lines to say To make the meaning come through But then I think I'll wait until the evening gets late And I'm alone with you The time is right Your perfume fills my head The stars get red And oh the night's so blue And then I go and spoil it all By saying something stupid Like I love you I love you... Στον πιο αγαπημένο μου συνάδελφο, μια από τις πιο ευαίσθητες ψυχές που έχω γνωρίσει, και που ακόμα κι αν δεν πρόκειται ποτέ να δει αυτό το ποστ, είμαι σίγουρη ότι το ξέρει βαθιά μέσα του.... Τροποποιήθηκε 2 Ιουλίου 2005 από Juliette Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Ήρα Δημοσιεύτηκε 3 Ιουλίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 3 Ιουλίου 2005 ματια που δεν βλέπονται γρηγορα λησμονιούνται μου πες καποιο βραδυ με παραπονο θολο οι ερωτες καρδια μου δεν πεθαινουν , μα κοιμουνται για να μπορουν κρυφα να κοροιδευουν τον καιρο θυμασαι που μου έλεγες μας φτανει η αγαπη με αγαπη θα γεμιζαμε τις Κυριακες.... στην Γιουλα και τον Κωστακη της...που αγαπήθηκαν με αγαπη παραμυθένια ,που κρατουσαν το χέρι ο ένας του άλλου κάθε που κάποιος τους πονούσε, που πηγαιναν πάντα μαζι βολτα και ας πονουσαν τα ποδια τους ...που ο ένας δε μπορουσε να αφησει τον άλλον στιγμη ...που ήταν μια ψυχη...που δεν κοιμηθηκαν μαλωμένοι ποτε ...που οταν αγανακτουσαν απο την καθημερινοτητα ήξεραν καλά πως η υπομονη είναι η αδερφη της αληθινης αγαπης ...που ακομη αγαπιουνται και λενε καληνυχτα στέλνοντας φιλια ...που δε θα χωρισουν ποτέ . Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Νεφέλη Δημοσιεύτηκε 20 Ιουλίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Ιουλίου 2005 Το τραγούδι της βροχής Στίχοι: Μιχάλης Γκάνας Ερμηνευτής: Γιώργος Νταλάρας Βρέχει στην πόλη από νωρίς και γρήγορα νυχτώνει. Έχεις τα φώτα σου κλειστά και φίλους στην οθόνη. Και να ξεχάσεις προσπαθείς αλλά ο ήχος της βροχής τα λόγια μου σου ψιθυρίζει και θέλεις να κρυφτείς. Και η βροχή και η βροχή και η βροχή δυναμώνει. Βρέχει στην πόλη από νωρίς και μέσα σου νυχτώνει. Μόνο το φώς της συσκευής φωτίζει το σαλόνι. Και να ξεχάσεις προσπαθείς αλλά ο ήχος της βροχής τα μυστικά μας σου θυμίζει και πας να τρελαθείς. Και η βροχή και η βροχή και η βροχή δυναμώνει. Κλείσε την πόρτα σιγανά σαν κάποιον που το σκάει κι έλα στο στέκι το γνωστό που ακόμα ξενυχτάει. Να ρίξεις μόνο μιά ματιά, να σου ζητήσω τη φωτιά κι αν έχεις κόψει το τσιγάρο, κερνάω τα ποτά. Σε σένα... Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
anekdoto Δημοσιεύτηκε 20 Ιουλίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Ιουλίου 2005 "Μπορεί να σ' έφερε τ' αγέρι τις μαργαρίτες που μαδά, Μπορεί να σ΄έφερε το κύμα στην αμμουδιά που τραγουδά..." Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
ContaStoPtyxio Δημοσιεύτηκε 20 Ιουλίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Ιουλίου 2005 ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣ ΕΡΑΣΤΕΣ-ΚΛΕΦΤΗΣ ΟΝΕΙΡΩΝ Δε με νοιάζει αν καίγεται η πόλη Δε με νοιάζει αν εσύ έβαλες φωτιά Δε με νοιάζει τις χαρές που'χούμε ζήσει Δε με νοιάζει αν τις πληρώσω ακριβά Κλέφτης ονείρων αν δεν είσαι Ό,τι κι αν είσαι σ'αγαπώ Κλέφτης ονείρων να μην είσαι Δε με νοιάζει τις ελπίδες μου αν κλέψεις Δε με νοιάζει αν ξαναρχίσω απ' την αρχή Δε με νοιάζει αν δεν καταλαβαίνεις Δε με νοιάζει τι λένε οι γνωστοί Κλέφτης ονείρων αν δεν είσαι Ό,τι κι αν είσαι σ'αγαπώ Κλέφτης ονείρων να μην είσαι Δε με νοιάζει αν ήταν έρωτας κι εχάθη Δε με νοιάζει αν γίνει η αγάπη φυλακή Δε με νοιάζει ένα φιλί αν μας προδώσει Δε με νοιάζει αν δεν είμαστε μαζί Κλέφτης ονείρων αν δεν είσαι Ό,τι κι αν είσαι σ'αγαπώ Κλέφτης ονείρων να μην είσαι. Αφιερωμένο..... Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Dr Lecter Δημοσιεύτηκε 29 Ιουλίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 29 Ιουλίου 2005 (τροποποιήθηκε) Artist : James Blunt Title : You're Beautiful My life is brilliant. My love is pure. I saw an angel. Of that I'm sure. She smiled at me on the subway. She was with another man. But I won't lose no sleep on that, 'Cause I've got a plan. You're beautiful. You're beautiful. You're beautiful, it's true. I saw your face in a crowded place, And I don't know what to do, 'Cause I'll never be with you. Yeah, she caught my eye, As we walked on by. She could see from my face that I was, Fucking high, And I don't think that I'll see her again, But we shared a moment that will last till the end. You're beautiful. You're beautiful. You're beautiful, it's true. I saw your face in a crowded place, And I don't know what to do, 'Cause I'll never be with you. You're beautiful. You're beautiful. You're beautiful, it's true. There must be an angel with a smile on her face, When she thought up that I should be with you. But it's time to face the truth, I will never be with you. Εξαιρετικα αφιερωμενο στη moderator Βασιλικη Τροποποιήθηκε 29 Ιουλίου 2005 από dalamaidis Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Roadrunner Δημοσιεύτηκε 30 Ιουλίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 30 Ιουλίου 2005 Πετρέλης Θάνος Για μια αγκαλιά σου εγώ πεθαίνω για ένα φιλί σου ξαναζώ πάρ' το άμα θες σαν δεδομένο αυτό που τώρα θα σου πω Δεν έχω μάτια για άλλη στο 'χω πει αρχή, μέση και τέλος όλα εσύ σταγόνα, λίμνη και ωκεανός η γη κι ο ουρανός Ήχος και εικόνα μουσική και χρώμα στην ασπρόμαυρη σιωπή μου εσύ ήταν τυχερό μου να σε βρω μωρό μου να σε συναντήσω στη ζωή Μ' ένα σου χάδι εγώ ξεφεύγω με μια κουβέντα σου μεθώ γεμίζει ο νους μου από εσένα και δεν μπορώ άλλη να σκεφτώ Δεν έχω μάτια... αφιερωμενό στα δυο πιο όμορφα, λαμπερά γαλανά μάτια που έχω δει... Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Νεφέλη Δημοσιεύτηκε 30 Ιουλίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 30 Ιουλίου 2005 Ένας Τούρκος στο Παρίσι Στίχοι: Ισαάκ Σούσης Μουσική: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας Ερμηνευτές: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας Μου γράφεις δε θα 'ρθεις για διακοπές χρωστάς μαθήματα μου λες φωτογραφίες στέλνεις απ' το Λούβρο και άλλες με τον γάτο σου τον Τούρκο ο Τούρκος να πηδάει στα σκαλιά και ύστερα παιχνίδια να σου κάνει στη γάμπα σου να τρέμει μια ουρά αυτός ο Τούρκος Τούρκο θα με κάνει στη γάμπα σου να τρέμει μια ουρά αυτός ο Τούρκος Τούρκο θα με κάνει Ζηλεύω το μικρό σου το γατί στα πόδια σου κοιμάται όταν διαβάζεις δεν ξέρω αν κοιμάστε και μαζί ή μ' άλλον στο κρεβάτι τον αλλάζεις δεν ξέρω αν κοιμάστε και μαζί ή μ' άλλον στο κρεβάτι τον αλλάζεις Μου γράφεις πως σου έλειψα πολύ μου στέλνεις χάρτινο φιλί το χρόνο σου μετράς για το πτυχίο το γράμμα μου σου φάνηκε αστείο κι ο Τούρκος στη μοκέτα αραχτός φιλίες μς τους Γάλλους σου να πιάνει να πίνει και να τρώει ό,τι τρως αυτός ο Τούρκος Τούρκο θα με κάνει να πίνει και να τρώει ό,τι τρως αυτός ο Τούρκος Τούρκο θα με κάνει Ζηλεύω το μικρό σου το γατί στα πόδια σου κοιμάται όταν διαβάζεις δεν ξέρω αν κοιμάστε και μαζί ή μ' άλλον στο κρεβάτι τον αλλάζεις δεν ξέρω αν κοιμάστε και μαζί ή μ' άλλον στο κρεβάτι τον αλλάζεις Συγχώρα με που γίνομαι μικρός μα η ανάγκη να σε νιώσω είναι μεγάλη μακριά σου νιαουρίζω μοναχός μα c' est la vie που λένε και οι Γάλλοι μακριά σου νιαουρίζω μοναχός μα c' est la vie που λένε και οι Γάλλοι Ζηλεύω το μικρό σου το γατί στα πόδια σου κοιμάται όταν διαβάζεις δεν ξέρω αν κοιμάστε και μαζί ή μ' άλλον στο κρεβάτι τον αλλάζεις δεν ξέρω αν κοιμάστε και μαζί ή μ' άλλον στο κρεβάτι τον αλλάζεις Σε σένα που ήσουν, είσαι και θα είσαι ένα αναπόσπαστο κομμάτι στην ζώη μου... Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Roadrunner Δημοσιεύτηκε 30 Ιουλίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 30 Ιουλίου 2005 Ωραία Πετρέλης Θάνος Δεν έχω ξαναδεί μωρό μου πιο ωραία θα το 'θελα πολύ να κάνουμε παρέα Μωρό μου απ' τη στιγμή που φάνηκες μπροστά μου χτυπάει σαν τρελή για σένα η καρδιά μου και όλα αυτά γιατί Δεν έχω ξαναδεί... Είμαι ένας άγνωστος με αισθήματα για σένα που δεν σε έχει μα σε θέλει απεγνωσμένα Αχ, πόσο ν' αντέξω ακόμα Αχ, χωρίς φιλί στο στόμα Αχ, χωρίς τον έρωτά σου Αχ, και να 'χα μια αγκαλιά σου Δεν έχω ξαναδεί... Μωρό μου προσπαθώ να επικοινωνήσω σε επαφή να 'ρθω μαζί σου να μιλήσω για δώσε προσοχή Δεν έχω ξαναδεί... Δεν έχω ξαναδεί ποτέ τέτοια γυναίκα σου βάζω είκοσι με άριστα το δέκα εεεε μη λέμε πάλι τα ίδια... Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Νεφέλη Δημοσιεύτηκε 1 Αυγούστου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 1 Αυγούστου 2005 Πιο καλή η μοναξιά Στίχοι: Γιάννης Πάριος Μουσική: Χάρης Βαρθακούρης Ερμηνευτές: Γιάννης Πάριος, Χάρης Βαρθακούρης Να'χε χρώμα η μοναξιά στο χαρτί να ζωγραφίσω να την κάνω θαλασσιά και αγέρα πελαγίσιο Να της βάλω και πανιά για ταξίδι τελευταίο λιμανάκι στο Αιγαίο η δική σου αγκαλιά Πιο καλή η μοναξιά από σένα που δε φτάνω μια σε βρίσκω μια σε χάνω πιο καλή η μοναξιά Να'ταν πέτρα η μοναξιά σκαλοπάτι να τ'ανέβεις να χαθείς στη λησμονιά για να μη σε δω που φεύγεις Και να γίνεσαι καπνός σαν τσιγάρο που τελειώνει τώρα πια θα είσαι μόνη και θα είμαι μοναχός Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
ContaStoPtyxio Δημοσιεύτηκε 1 Αυγούστου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 1 Αυγούστου 2005 Σε μένα,μόνο.... ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ - Έγινε Η Απώλεια Συνήθειά Μας.. Γλείφω το οξύ απ'τις ρωγμές των χειλιών σου Και προσπαθώ να σου απαλύνω τον πόνο Τα χρόνια που περάσανε μ'αφήσανε μόνο Να ψάχνω την πνοή μου στο νεκρό εαυτό σου,στο νεκρό εαυτό σου Ζητάω βοήθεια από ανήμπορα χέρια Που ριγούν στην αγάπη και τον τρόμο Πήρες λάθος το δικό μου δρόμο Και ψάχνεις το φως μου σε σβησμένα αστέρια,σε σβησμένα αστέρια Η απουσία σου μ'εξουθενώνει Και δεν μπορώ να συνηθίσω Νιώθω να προχωράω μπροστά μα πάντα φθάνω πίσω Κι αυτή η αλήθεια με σκοτώνει,με σκοτώνει Σβήνω τα ίχνη απ'τα ψέματά μας Παραπατάω στη σιωπή Έγινε η απώλεια συνήθειά μας Κι ο έρωτας μια άρρωστη κραυγή,μια άρρωστη κραυγή..... Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
ContaStoPtyxio Δημοσιεύτηκε 5 Αυγούστου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 5 Αυγούστου 2005 REAMONN - SUPERGIRL You can tell by the way she walks that she's my girl You can tell by the way she talks she rules the world You can she in her eyes that no one is her chain She's my girl, my supergirl And then she'd say it's ok I got lost in the way But I'm a supergirl and supergirls don't cry And then she'd say it's alright I got home late last night But I'm a supergirl and supergirls just fly And then she'd say that nothing can go wrong When you're in love what can go wrong? And then she'd laugh the night time into the day Pushing her fears further along And then she'd say it's ok I got lost in the way But I'm a supergirl and supergirls don't cry And then she'd say it's alright I got home late last night But I'm a supergirl and supergirls just fly Then she'd shout down the line tell me she's got no more time 'Cause she's a supergirl and supergirls don't cry Then she'd scream in my face tell me to leave,leave this place 'Cause she's a supergirl and supergirls just fly Yes, she's a supergirl, a supergirl She's sowing seeds she's burning trees She's sowing seeds she's burning trees Yes,she's a supergirl,a supergirl A supergirl, my supergirl. Σε αυτούς που θέλουν να είμαι supergirl..Δεν είμαι όμως και δεν θέλω να είμαι.- Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
MariosStella Δημοσιεύτηκε 7 Αυγούστου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 7 Αυγούστου 2005 Σε αγαπω Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tsouknidaki Δημοσιεύτηκε 19 Αυγούστου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 19 Αυγούστου 2005 Μικρός πρίγκηπας Αν χωρούσα κι εγώ στο μικρό σου πλανήτη αν ζητούσες να 'ρθω να μην σ' έχει η λύπη Τον παλιό μου εαυτό θα τον άφηνα πίσω τον κρυμμένο ουρανό της καρδιάς σου να ζήσω Στο μακρινό σου το αστέρι να μου κρατάς σφιχτά το χέρι μικρέ μου πρίγκηπα κοιμήσου κι εγώ θα μείνω εδώ μαζί σου Αν ζητούσες να 'ρθω στο μικρό σου τ' αστέρι αν μπορούσα να δω της ψυχής σου τα μέρη Θα νικούσα το εγώ που εδώ με κρατάει έναν κοσμό να βρω και τους δυο να χωράει Στο μακρινό σου το αστέρι να μου κρατάς σφιχτά το χέρι μικρέ μου πρίγκηπα κοιμήσου κι εγώ θα μείνω εδώ μαζί σου Θυμάμαι πριν καιρό, πάνε πάνω από 3 χρόνια, είχα αγοράσει ένα βιβλίο για έναν συμμαθητή.Ήμασταν καλοί φίλοι και πέρασε καιρός μέχρι να καταλάβω γιατί χαθήκαμε.Φίλοι-φίδια κυρίως, αλλά αυτοί υπάρχουν παντού.Αντέξαμε αρκετά -όσο αντέξαμε.Μετά άρχισε να μεταθέτεις αλλου τη σχέση,χωρίς εγώ να το καταλάβω στην αρχή.Επαιξε διπλό παιχνίδι, και έχασε και στα δύο όμως.ΝΑ δεις τι σοφός που είναι ο λαός που λέει πως δε χωράνε 2 καρπούζια κάτω απ την ίδια μασχάλη! Είχα ετοιμάσει μια αφιέρωση, για έναν πολύ καλό φίλο, για σένα, και ήθελα να τη γράψω στο βιβλίο που σου αγόρασα, το Μικρό πρίγκηπα.Μα δεν πρόλαβα, και έμεινα χωρίς εσένα και με το βιβλίο. Τώρα μετά άπό καιρό πέφτει ο ένας πάνω στον άλλον αραιά και που, βλέπεις κάποιον κοινό γνωστό και μουρμουρίζεις ένα γεια ή ένα χαιρετίσματα μέσα από τα δόντια σου.Δεν ξέρω πως θα ήταν τα πράγματα τώρα, αλλά θα προτιμούσα μια διαφορετική καταστροφή από εσένα. Δεν ξέρω τι κέρδισες τελικά από τη ζωή σου, μα ξέρω πως έτσι εγώ δεν έχασα.Πριν μερικούς μήνες χάρισα το βιβλίο (όχι φυσικά αυτό που έιχα πάρει για εσένα) ,σε έναν άνθρωπο που με αγαπάει και δε φοβάται να το κρύψει.Που παλεύει για μένα κι εγώ για εκείνον.Είναι ο δικός μου Πρίγκηπας, ίσως μικρός, αλλά δε με πειράζει καθόλου Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tsouknidaki Δημοσιεύτηκε 20 Αυγούστου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 20 Αυγούστου 2005 Σε θελω .. Σε θέλω κι έχω κουραστεί Τους ίδιους τοίχους να κοιτάω Εγώ που σ' είχα εμπιστευτεί Πάνω σε κρίσιμη στιγμή Τώρα κλεφτά σε συναντάω. Αλλιώς το είχα φανταστεί Κι αλλιώς το πράγμα μου προκύπτει Το σχέδιο δεν με καλύπτει Μα εγώ σε θέλω κι έχω τόσο κουραστεί Αλλιώς το είχα φανταστεί. Ένας καφές την Κυριακή Ό,τι απαιτώ απ' τη ζωή σου Περνάω φάση τραγική Να μπαίνει βάση η λογική Στις συναντήσεις μου μαζί σου. Αλλιώς το είχα φανταστεί Κι αλλιώς το πράγμα μου προκύπτει Το σχέδιο δεν με καλύπτει Μα εγώ σε θέλω κι έχω τόσο κουραστεί Αλλιώς το είχα φανταστεί.... Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.