Μαντινάδες

[asteraki]

Ό,τι στον κόσμο επιθυμείς

και πλάθεις με το νου σου,

να σου τα φέρει η χρονιά

στην πόρτα του σπιτιού σου.

Ποιανού λαού αλφάβητο

ποιες λέξεις να ταιριάξω

να περιγράψουν τις ευχές

που θέλω να σου γράψω.

Μια φάτνη, τέσσερις βοσκοί,

τρεις μάγοι κι ένα αστέρι,

Του Θεανθρώπου η γέννηση

ό,τι ποθείς να φέρει.

Του νέου χρόνου ζήτησα

όλοι οι καλοί μου φίλοι

νά 'ναι με το χαμόγελο

συνέχεια στα χείλη.

Όσες και αν βάζει ο νους ευχές

κρεμώ στ' αστέρια απόψε,

τσ' αυγής λουλούδια να γενούν,

κι όποιο σ'' αρέσει κόψε.

Τις μέρες της Πρωτοχρονιάς

χίλιες ευχές χαρίζω,

σε φίλους που τους αγαπώ

και τους υπολογίζω.

Χρόνε που πέμπεις σήμερα

στη γη την πρώτη αχτίδα,

κάθε σου μέρα μια γιορτή,

κάθε λεπτό σου ελπίδα.

Θεέ μου και κάνε τις ευχές

όλου του κόσμου πράξη

και η ζωή του καθενός

προς το καλό να αλλάξει.

Να 'ναι τ'αστέρι της Βηθλεέμ

της ζήσης σου ο φάρος,

για να φωτίζει την καρδιά

μ'ελπίδα και με θάρρος.

Για την καινούργια την χρονιά

σας εύχομαι να βρείτε

του παραδείσου τα κλειδιά,

ν'' ανοίξετε να μπείτε.

Στο νέο χρόνο τούτονε

εύχομαι να σου λάχει

ένα κοπέλι 'που καρδιά,

μα και παράδες να' 'χει.

Σας δίνω μόνο μια ευχή

για τον καινούργιο χρόνο

πάμπλουτοι να 'στε στη χαρά

και πάμφτωχοι στον πόνο.

Ξημέρωμα Πρωτοχρονιάς

έλα στα όνειρά μου,

ν' αρχίσει με χαμόγελο

εφέτος η χρονιά μου.

Έφυγε ο χρόνος άπραγος

μα εις το νέο ελπίζω,

να ξεκλειδώσω και να μπω

στα όνειρα που χτίζω.

[asteraki]

Κύκλος θαρρώ είναι η ζωή, με κέντρο την αγάπη,

διάμετρο τον έρωτα και εμβαδόν το δάκρυ.

Να μη ζητάς απ' τη ζωή πλούτη για να σου δώσει

να της ζητήσεις μια καρδιά που να μην σε προδώσει.

Στέλνω τ' αστέρια τ' ουρανού σαν χάδι μες τη νύχτα

για να σου πουν ψιθυριστά μωρό μου καληνύχτα.

Όταν τα χείλη δε μιλούν, τα μάτια μαρτυράνε,

γιατί επίμονα κοιτούν εκεί που αγαπάνε.

Αξία δεν έχει στη ζωή να ξέρεις ν' αγαπήσεις,

αλλά αυτό που αγαπάς να ξέρεις να κρατήσεις.

Χαμόγελο στα χείλη μου η σκέψη σου μου φέρνει,

μεγάλη η απόσταση κι όμως τα καταφέρνει.

Όταν γελάς γελώ κι εγώ, κι όταν πονάς δακρύζω,

πε μου εδά ετούτονα, τυχαίο;...δε νομίζω!

Σα σμίξουνε τα μάτια μας, τα χείλη μου σιωπούνε,

κι αφήνω μόνο της καρδιάς τους χτύπους να μιλούνε.

Αν μ' αγαπάς αληθινά θέλω να τ' αποδείξεις.
Κλείσε με μέσα στην καρδιά και σ' άλλη μην ανοίξεις.

Αγάπη είναι ν' αγαπά κάποιος σε σένα όσα
εσύ τα λες ελάττωμα κι ακόμη άλλα τόσα.

Τί να τα κάνουν οι γιατροί τα κοφτερά νυστέρια,
αφού στ' αγάπης την πληγή σηκώνουνε τα χέρια.

Άντρας δεν είν' αυτός που ζει μες την παρανομία,
ο άντρας έχει πειρασμούς, μα αγαπάει μία.

Έχω καρδιά που δε μπορεί εύκολα ν' αγαπήσει
μα ό,τι αγαπήσει το αγαπά μέχρι να σταματήσει.

Όποιος στ' αλήθεια αγαπά νικά τις αποστάσεις
και όποιος υποκρίνεται τις έχει για προφάσεις.

Αν στη ζωή δεν αγαπάς και όνειρα δεν κάνεις
μπορεί να ζεις, μα της ζωής το νόημα το χάνεις.

[asteraki]

Εφτά σου είπα σ' αγαπώ, ένα για κάθε μέρα,

κι εσύ μου είπες σε γιατρό να πάω από Δευτέρα.

Θα ‘θελα να ‘μουν κύτταρο μέσα εις το μυαλό του
να διάβαζα τις σκέψεις του και το παράπονό του.

Ανάσες ανταλάσσαμε με το φιλί στα χείλη,
τα δάκτυλά μας παίζανε του πάθους το παιχνίδι.

Τα μάτια σου επήρανε της θάλασσας το χρώμα

και την γλυκάδα του μελιού το όμορφο σου στόμα.

Ό,τι και να ‘χει ο Κρητικός με λόγια δεν το λέει,
με μαντινάδες χαίρεται, με μαντινάδες κλαίει.

Να μπόρουνα στα μάθια σου να ‘χα κι εγώ μια θέση,
έστω σα δάκρυ της στιγμής που χάνεται όταν πέσει.

Τούτος ο κόσμος μάτια μου ρόδα είναι και γυρίζει,
τον ένα κάνει να γελά, τον άλλο να δακρύζει.

Προσέχετε μες την ζωή τις μπόρες που περνάτε,
ο εις το χέρι τ’ αλλουνού πάντοτε να βαστάτε.

Αχ να ‘μουν ανθός στον κήπο σου και να κοπώ από σένα
για να με βρει ο θάνατος σε χέρια αγαπημένα.

Γιάντα τις νύχτες σκέφτομαι εσένα και ξυπνάω
αφού εσύ με ξέχασες, γιάντα εγώ πονάω?

Τον σεβασμό που άξιζες δεν σου ‘δειξα ποτέ μου,
πιο κάτω απ’ άλλους σ’ έβαζα, συγγνώμη εαυτέ μου.

Όσα μαζί σου πέρασα αν τα ‘κανα ταινία,
θα σάρωνε το ψέμα σου του κόσμου τα βραβεία.

Αφού σε θέλω και με θες την μια μου χέρα κράτα
κι ας κάνει χίλια εμπόδια τσ’ αγάπης μας η στράτα.

Αγάπα με να σ’ αγαπώ, θέλε με να σε θέλω,
γιατί θα ‘ρθει καιρός θα θες και δεν θα θέλω.

Εξήντα χτύπους το λεπτό κάθε καρδιά χτυπάει
μα η δική μου όταν σε δει στους εξακόσιους πάει.

Εγώ θα ζω στον κόσμο μου, έτσι μ’ αρέσει εμένα,
τα λάθη είναι για πάρτη μου, δεν ενοχλώ κανέναν.

Όλα ψευτίσαν σήμερα, αγάπες και φιλίες
κι ήρθανε δύσκολοι καιροί για τους αισθηματίες.

Ποιος ήταν ο αληθινός και ποιος ήταν ο ψεύτης,
σε μένα θα το πει η ζωή, σε σένα ο καθρέφτης.

Πριν φύγεις τ’όπλο γέμισε και πάτα την σκανδάλη,
να μην προλάβω να σε δω στην αγκαλιά την άλλη.

Έφυγες και δεν άντεξα, γονάτισα στο γεια σου
δάκρυσα, κι ας φαινόμουνα σκληρός στο κοίταγμα σου.

Εσύ και αν με πρόδωσες παράπονο δεν το ‘χω
και μόνο που σε γνώρισα ευτυχισμένη νιώθω.

Τα μάτια σου είναι φωτιά και η καρδιά μου χιόνι,
κάθε φορά που με κοιτάς κι ένα κομμάτι λιώνει.

Άστρο θα γίνω τ’ ουρανού στης νύχτας το σκοτάδι
για να φωτίζω αγάπη μου το δρόμο σου το βράδυ.

Με μαντινάδες θα σας πω τι θέλουνε τ’ αντράκια
Ποιοι θέλουνε σκληρότητα, ποιοι θέλουνε χαδάκια.

Εκεί που σβήνουν τα όνειρα και το μυαλό θολώνει,
αφήνω την ψυχούλα μου να πάρει το τιμόνι,
με οδηγεί στα χείλη σου, στην τρυφερή αγκαλιά σου,

κι εκεί κοιμάμαι ήσυχα με ήχο την καρδιά σου.